شخصا با توجه به مواردی که جناب EMP فرمودند ، امیدوارم که صحت استدلال ها در خصوص جدی بودن قاهر درست باشد ، چون در صورت عدم تحقق ، اسیب وارده بسیار خواهد بود شاید ، ولی نگاه بنده یک مقدار گسترده تر هست و ماهیت نگاه دوستان در نیروهای مسلح به فضای نبرد فعلی را دربر می گیرد . فرموده استاد EMP بخشی از منظور بنده بود . چرا ، برای بازدارندگی در کوتاه مدت و مقابله با تهدیدات در سطح میانی نظیر ترکیه ، آذربایجان ، افغانستان ، پاکستان و کشورهای حاشیه جنوبی خلیج پارس به غیر از عربستان تازمانی که پروژه های داخلی به نقطه اطمینان پذیری کاملی برسد . در این صورت ، شخصا سرمایه گذاری روی قاهر را مفید می دانم ( مستند به فرموده جناب EMP) این اجازه را به ما نخواهند داد و ما هم بلحاظ شرعی راه خودمان را قبلا مسدود کردیم ظاهرا باید بحث تصفیه سالهای اولیه انقلاب را باید در نظر بگیریم ، ولی کیفیت اموزشهای نیروی هوایی انقدر بالا بود که حتی بعد از کج سلیقگی هایی که صورت گرفت ، بازهم بسرعت نیروی هوایی خودش را جمع کرد و از همان ابتدا نقش بازدارندگی خودش را در کند کردن حملات عراقی بخوبی انجام داد . حتی زمانی که به نقل از منابع منتشر شده در وب و اشارات تلویحی امیر سرتیپ خلبان نمکی از ۹۵۴ خلبان، ناوبر و افسر رادار تعریف شده یا سازمانی در ۹ پایگاه شکاری تاکتیکی نیروی هوایی، تنها ۵۴۳ نفر باقیمانده بودند ( یعنی نزدیک به 411 نیرو به هردلیل از سازمان رزم نیروی هوایی کنار گذاشته شدند . ضمنا ً فراموش نکنیم که ضامن هرعملیات موفقی در جنگ ، در کنار نیروی انسانی ، حضور پررنگ نیروی هوایی بود . نمونه های ان هم انقدر زیاد هست که کلمات قاصر از بیان انها ( امروز 1 فروردین ، سالروز شهادت شهید خلعتبری و شهید جواد ژولید پور هست ) به غیر از بحث سلاح هسته ای و موشکهای ضد ماهواره که حداقل در حال حاضر به دلیل هزینه های بالا برای ما دور از دسترس هست ، با بقیه موارد تقریبا موافقم با این تبصره که لبه تهاجمی این رویکرد با درپیش گرفتن یک شیوه منطقی باید تیزتر شود . بدبینی مطلق این فرایند بسیار زمان بر هست ، با درنظر گرفتن شرایط ایده آل ، عملیاتی شدن 100 درصد ، بیشتر از یک دهه طول خواهد کشید ، چون بسیاری از زیرساختها ، از شیوه آموزش گرفته تا ساختار لجستیکی و تامین قطعه باید مجددا طراحی شود

سلام علیکم دقت بفرمایید ، همه چیز در اینترنت قابل سرچ نیست و مضاف بران همه چیز را در فضای مجازی نمی شود بیان کرد . این شکل موارد فقط در گفتگوهای دو طرفه رو در رو قابل طرح و بحث و بررسی است . البته یک بخشی از ان را استاد EMP فرمودند . پستهای ایشان را با دقت چند بار مطالعه بفرمایید . برخلاف تصورات ، محدودیتهای بنده ، برای اظهار نظر، بیشتر از دوستان کاربر هست .

دقت بفرمایید ، وقتی قصد داریم کارایی را مثال بزنیم ، حداقل تفاوت باید بین دو تا پرنده رزمی وجود داشته باشد . بعنوان مثال ، سوپراتاندارد در نسخه تهاجمی خودش( که قاهر را ظاهرا بر همین اساس تشبیه کردید ) به یک رادار تامسون سی اس اف چند ماموریته agve مجهز بود ، در حالی که هنوز صحبتی از رادار قاهر نشده ، حتی دریغ از اعلام گزینه خاص ...... علاوه بر آن ، اگر هم قصد مقایسه کارایی سوپر اتاندارد هست ، باید ان را با جتهای هم کلاس ، خودش مقایسه کرد بعنوان مثال سوپراتاندارد در حوزه حمل مهمات در کلاس جتهایی نظیر ای-6 اینترودر ، هورنت ، سی هاریر و یاک-36 قابل مقایسه است ( در این کلاس ، سوپر اتاندارد در رده اخر قرار دارد ) یا در همین کلاس و در حوزه برد عملیاتی سوپر اتاندارد در رده سوم قرار دارد بالاخره شما باید یک سنجه و مقیاس برای مشابه سازی داشته باشید ، در غیر این صورت ، اگر بخواهیم براساس فرضیات جلو برویم ، بعدی میدونم تا نوروز سال 98 به نتیجه ای برسیم !!!! خوب ، فرانسوی ها با معرفی رافال که ترکیبی از ویژگی های سوپر اتاندارد و میراژها بود این کار کردند ولی ایا میشود قاهر را بارافال مقایسه کرد ؟؟ در حوزه فناوری ، مهمات ، رادار ، برد عملیاتی و .... بله می شود این کار کرد ولی تا الان اراده ای بوده ؟؟؟ فانتوم به مرز 50 سالگی اش رسید و تامکتها هم کم کم دارند 40 ساله میشوند ، فنسرها و فالکروم ها هم با توجه به صبغه شرقی انها ، دست کمی از این دوتا ندارند ، مشکل ما هم دقیقا اینجاست . اراده و توجه برای بهینه سازی حداکثری ( به فرموده شما ، حدقل در این حوزه که دیگر تحریم وارد نشده و توان داخلی هم بفرموده استاد عزیز جناب EMP وجود دارد ، پس چرا داریم درجا می زنیم ؟؟ دقت کنید ، همین مساله مشکل دیگر ما است ، فقط خبرهای این موارد منتشر می شود ولی دریغ از اجرایی شدن . یک زمانی دوستان خوشحال بودند که قرار هست درسال N فروند صاعقه تولید شود ، الان در چه وضعیتی هست ؟؟ استاد EMP به شکل واضح فرمودند ، مشکل پول نیست ، مشکل ساختار معیوب هست که باید اصلاح شود . والا با برنامه ریزی شما می توانید تمامی ناوگان موجود را در یک بازه زمانی 15-20 ساله بازنشسته کنید ولی در عوض ، یک ناوگان سرحال و اماده به رزم به گونه ای در اختیار بگیرید که با دکترین دفاعی شما همگام باشد . اینجا میرسیم به بحث غیر مرتبط ولی شیرین ، سیاست خارجی هوشمند . الزاما رفع تهدید ، سخت افزاری نیست . اشتباه این تحلیل این هست که ما سعی می کنیم برای اقناع مردم سلاح تولید کنیم ( اگر چنین سیاسی مد نظر باشد / حالا سلاح هسته ای یا متعارف ) در حالی که در هیچ جای دنیای امروز برای اقناع جامعه سلاح تولید نمیشود . شما سلاح را یا برای مقاصد تهاجمی یا مقاصد دفاعی تولید می کنید . تمام استدلال های بنده در این چند صفحه دقیق ناظر براین مساله هست ( چند کشور درجه چندم مواجه نیستیم ) برای همین هست که درک نمی کنم که با قاهر بتوان روی این دفاع چند لایه غلبه کرد . علت اصلی متمرکز شدن دشمن روی موشکهای بالستیک ما این هست که ما را ناتوان دیده از بازسازی نیروی هوایی بعد از سال 1989 . از این سال تا حال حاضر چند سال گذشته ؟؟ بیشتر از 29 سال . خوب ، طبیعتاً اگر دشمن ما بورکینافاسو و ساحل عاج هم بود ، دست می گذاشت روی موشکهای بالستیک وقتی میدید که نمی توانیم تخم مرغ های خودمان را از یک سبد بیرون بیاوریم !!!! عرض شد ، جتهای مد نظر ، برای اطمینان از رسیدن به برد مناسب خارج از برد موثر پدافند دشمن و رهگیرهای پیشرفته اش ، زیر چتر پدافند زمین به هوا اقدام به اجرای ماموریت می کنند ( یک نسخه بهبود یافته از شیوه روسها در دوران جنگ سرد ) که الزاما خارج از فضای اسمان کشور نیست (فرض براین هست که ساختار دفاع هوایی ما می تواند تهدیدات را دفع کند )

سلام علیکم چه عرض کنم ، اختیارات بنده دریک حد مشخصی هست ، فراتر از این اختیارات ، صرفا می توانم ، مشکلات و نواقص را به سطح مدیریتی مرتبط منتقل کنم .( اصل تفکیک قوا )

سلام علیکم سال نو شما هم مبارک سعی براین هست که بتدریج مشکلات موجود را برطرف کنیم ، بنده همه مشکلات را لیست کرده و به مدیر محترم فنی انتقال دادم و می دهم ، ایشان دسترسی های لازم را دارند و انشا... اصلاحات را انجام میدهند

سلام علیکم- عرض شد ، موقعیت منتسب به راکتور سوریه . دوستان متخصص در این زمینه باید راکتور بودن یا نبودنش را مشخص بفرمایند . منظور بیشتر خطری هست که ما را تهدید می کند و در تاپیک قاهر به تفصیل ان را بررسی کردیم.

سلام و تبریکات مجدد عید نوروز بر جنابعالی وخانواده محترم جانا که سخن از زبان ما می گویید . دقیقا با جنابعالی در این زمینه موافق هستم ، با این حال تمام سعی ما براین هست که جنبه های مبهم قضیه را نقد کنیم تا اگر روزی ، کسی این مطالب را مطالعه کرد ، به این نتیجه برسد که جامعه پارسی زبان علاقه مند به حوزه دفاعی ، صرفاً دنبال تعریف و تمجید نیست و با سرسختی هر چه تمام تر ، همه جنبه های احتمالی را زیر سئوال می برد تا بهترین محصول برای نیروهای مسلح تولید گردد و تاثیر گذاری رزمی بهینه ای را در برابر دشمن به نمایش گذارد . دقیقا استاد عزیز تمام سعی بنده براین هست که این مسیر را جا بیاندازیم که میشود به نحوه تفکر دفاعی فعلی نقد داشت ، آن را بصورت مستند زیر سئوال برد و مضاف برآن ، نکات مثبت ان را هم بولد کرد و نشان داد . نقد جدی بنده به نوع نگاه فعلی در حوزه مدیریت دفاعی دقیق روی این نکته هست . وقتی ساختار ، واکنشی باشد ، ضربه پذیر میشود . این ضربه پذیری عمدی هم در زمان بحران ما را دچار مشکلاتی می کند که در وقت خودش قابل جبران نیست و این نگرانی ، به حد غیر قابل تحمل خودش رسیده ، در حالی که به عینهه می بینیم که کشورهای به اصطاح همسایه در شمال ( جمهوری خودخوانده آذربایجان ) ، یک همسایه دیگر در شمال غربی ( که نام نمی برم ) ، همسایه های جنوبی ( که مجدد نام نمی برم ) ، چنان ازوضعیت موجود ما دارند سوء استفاده می کنند که "مسلمان نشنود ، کافر نبیند " ، مضاف براینکه هیچ تحرکی مبنی بر تغییر شیوه فعلی دیده نمی شود . در مجموع مجددا از مطالب بسیار ارزشمندی که ارسال می فرمایید ، سپاسگذارم

سلام علیکم فیلم انهدام مرکز منتسب به راکتورهسته ای سوریه درسال 2007 یک مقدار دقت کنید که چرا این سیگنالها از سمت تل آویو نشینان ، ارسال میشود !!!!!

دقت بفرمایید ، اتفاقاً همین مساله خودش از اهمیت بالایی برخوردار هست . وقتی ادعا می شود قاهر یک نسل چهار هست ، و بعد شاهد مثال ان جت سوپر اتاندارد آورده می شود که همه اطلاع داریم که سوپر اتاندارد در چه کلاسی دسته بندی شده ، خودش نشان میدهد که در اولین قدم ، مشخص نیست که قاهر اصولا به کدام نسل جتهای رزمی قابل طبقه بندی هست . که بنده معتقدم اصولا قابل قرارگیری،هیچ کدام از این نسل ها نیست ، چون کاراکترهای ادعایی آن به هیچکدام از انها شبیه نیست خوب اطلاع دارید که شهرت اولیه سوپر اتاندارد ، در جنگ فالکلند بیشتر بدلیل غرق ناوشکن اچ ام اس شفیلد بوده و ان هم با موشکهای اگزوست . اصل شهرت این پرنده در جنگ ایران و عراق و در جنگ نفتکش ها بوده که مجددا همه اطلاع دارندکه وقتی یک ابررهگیری مثل تامکت وارد صحنه شد ، این پرنده با دادن یک فروند تلفات ( از 5 فروند تحویلی به عراق ) با چه خفتی به کشور اصلی خودش عودت داده شد که خود فرانسوی های مغرور هم تا الان حاضرنشدند که قبول کنند که ساقط شدن این جت بدست فینیکس بوده!!! در اصل ماجرا هیچ تفاوتی نمی کند ، شما برای سرکوب پدافند ضد موشکی هم مجبورید تا قاهر را از باند فرودگاه بلند کنید و به محض بلند شدن ، باید با برتری هوایی دشمن روبرو شوید و این یعنی یک علامت سئوال بزرگ به پهنای تاریخ رزم هوایی از 1915 تا الان به نظرم بحث موشکهای بالستیک را ازاین بحث کناربگذاریم ، چون به نظرم ربطی به ماجرای ما ندارد کدام امکانات ؟؟ ایا سلاح ضد راداری توسعه داده شده ، آزمایش شده یا در خط تولید قرارگرفته که از ان اطلاع نداریم ( با توجه به علاقه دوستان در وزارت دفاع به رونمایی های متعدد و با تبلیغات اغراق آمیز ) به نظرم ، با مجموعه فرضیات مبهم نمیشود یک تحلیل مبتنی بر واقعیات را در اختیار مخاطب قرار داد . فرضیات باید از درجه ای از واقعیت برخوردار باشند که بتوان براساس ان تحلیل واقعی را انجام داد . قبلا عرض شد ، زنجیره تولید قاهر را روی خط تولید شفق فرض کردید ، بنده هم در مقام پاسخ عرض کردم که کدام خط تولید شفق ؟؟ هنوز خط تولیدی برای شفق وجود ندارد ، به تبع ان هنوز خط تولیدی برای قاهر موجود نیست ، بعد به چه شکل باید روی طراحی و تولید یک جت چند ماموریته پنهانکار باید فکر و تحلیل کرد ؟ فرض بر انجام این کار ، مشکل و ضعف توان هوایی " حال حاضر" را نمیشود با طرح های در دست طراحی برطرف کرد . چرا میشود ولی این به چالش کشیدن نیازمند وجود یک مسیر نظام مند و عقلانی هست ، کاری که چینی ها 30 سال هست دنبال ان هستند . غیر از مورد نخست که به دلایلی برای ما قبل تحقق نیست ، بقیه همه در چهارچوب توانایی های ما وجود دارد ، فقط باید دست از یکسری ادعاها برداریم و روی واقعیتها تحلیل کنیم . احتمالا مهمات دورایستای هواپایه هم وجود دارد. جتهای نسل چهار با استاندارد های واقعی به راحتی با مسلح شدن به این مهمات ، بدون وارد شدن به محدوده خظرناک و با ریسک بالا ، در حالی که پوشش پدافند هوایی زمین به هوا را در پشت خودشان دارند (برای ما که فاصله فرودگاه های خط مقدم یا در عمق کشور ، با اهداف در حاشیه جنوبی خلیج فارس زیاد نیست و میشود روی پدافند زمین به هوا حساب باز کرد مصداق دارد ) می توانند این کار را اجرا کنند ، در عین اینکه با توجه به وجود حسگرهای پیشرفته و مهمات هوا به هوا ، توانایی دفاع از خود را هم دارند

سلام علیکم سال نو خورشیدی هست و بنا ندارم وارد حاشیه شوم ، همه کاربرانی حتی برای یکبار میلیتاری را از تیر سال 92 رصد کردند ،با ادبیات بنده آشنایی دارند و اطلاع دارند که تا حد امکان سعی براین هست که همه نظرات دیده شود ولی همگی اطلاع دارند که توهین به چهره های شاخص ملّی ، توهین به ساختار حاکمیتی ( که قطعا با نقد متفاوت هست ) ، خط قرمز میلیتاری هست . چند توضیح: 1- حضور در میلیتاری انقدر جذاب هست که تعداد مشخصی از کاربرانی که قطع دسترسی شدند با اکانتهای مشابه هنوز حضور دارند و وضعیت همه انها هم مشخص هست ، که طبیعتاً عضویت در میلیتاری ، یک مزیت محسوب خواهد شد . در نتیجه سعی کنید تا هویت اکانتی که دارید ، حفظ کنید . قطع دسترسی به معنای گرفتن این مزیت هست و از این بابت ، ارتباطی به کم شدن 1 ریال یا چند ریال ندارد . 2- تا حال حاضر ، سعی براین بوده که در چهارچوب قوانین ، همه صحبتها شنیده و نقد شود و استانه تحمل آن قدر زیاد بوده که برخی دوستان نسبت به این مساله بربنده اِشکال گرفتند . 3- بطور قطع ، کسانی که با استفاده از جملاتی نظیر "اینجا مثل ایران نیست که جان انسان به مفت نیارزد" یا "نام کاربریت هم یک خائن وطن فروش باشه" قصد دارند سایرین را وادار به واکنش احساسی کنند ، باید از درک اجتماعی لازم برخوردار باشند که جامعه ایرانی اگر چه ممکن هست نارضایتی هایی از عملکردها داشته باشد ولی هوشمندی آن ، انچنان هست که اسطورهای ملی و تاریخی خودش را با هیچ چیزی معامله نخواهد کرد ( سر قضیه عفرین در همین تاپیک مشاهده کردیم که واکنشهانسبت به تخریب بناها چه شکل بود ) . بنابراین قبل از تایپ کلمات ، به نتایج ان فکر کنید . 3- دیشب در همین تاپیک به جناب meysam62 تذکر داده شد و ایشان هم پذیرفتند که تند رفتند .( به شکل عمدی در حضور همه این کار انجام شد که بدانند مدیریت در میلیتاری قرار نیست حامی یک جریان فکری خاص باشد ) 4- از همه دوستان ، اساتید ، کاربران خواهشمندم که در استفاده از واژه های تحریک آمیز دقت لازم را داشته باشند که مجبور نشویم دائما پستها را مخفی یا تذکر بدهیم .سعی کنیم چهارچوبها را حفظ کنیم .

عزیز - اگر ما هم بخواهیم این شکلی عمل کنیم که سنگ روی سنگ بند نمیشود . بنده در پست این کاربر تذکر دادم که ماجرا ادامه پیدا نکند . خواهشا رعایت بفرمایید

سلام مجدد بعد از یک سال کره‌ی زمین -به‌عنوان آیت قلب انسان- همواره در طول شبانه‌روز به دور مرکز هستی یعنی خورشید –که آیت حقیقت است- می‌چرخد. نور خورشید -آیت ایمان است- که بر قلب‌ها می‌تابد و انسان را از گرمای ایمان بهره‌مند می‌کند. قلب انسان نیز مانند کره‌ی زمین، شب و روزی دارد؛ یک‌بار در ظلمات کفر قرار می‌گیرد و بار دیگر در نور حقیقت الهی غوطه‌ور می‌شود. همه انسان‌ها در مدار حقیقت الهی قرار گرفته‌اند و به گرد خویش می‌چرخند و خود را همواره در نسبت با نور حقیقت باز تعریف می‌کنند. آن زمان که قلب انسان از مدار حقیقت خارج شده و ماه، حائل و حجابی میان او و نور حقیقت شود، گویی که در ظلمات نفسانی و علوم مادی قرار گرفته باشد. آن زمان است که می‌گوییم: «خدایی که در احوال انسان‌ها تحول ایجاد می‌کنی؛ حال ما را به نیکوترین احوال، متحول کن؛» با این مقدمه ، سال جدید خورشیدی را خدمت همه دوستان و کاربران میلیتاری تبریک عرض می کنم ، سالی که گذشت ، مجموعه ای از تلخی ها و شیرینی ها بود که آرزو می کنیم ، خداوند رحمان ، شیرینی ها و موفقیت ها را افزون تر نمایند . به تقریب ، سال 1396 برای میلیتاری ، سال متوسطی بود ، از دسترس خارج شدن های مکرر ، نارضایتی های متعددی را فراهم آورد هر چند سعی براین شد که روند بسرعت اصلاح شود . البته هنوز مشکلاتی وجود دارد که امیدواریم بزودی مرتفع گردد و اینکه دوستانی که دیگر به ما سر نمیزنند ، در سال جدید ، مجموعه ای که متعلق به خودشان هست را فراموش نکنند . انشا... این هم برای انبساط خاطر دوستان

و یک نکته که بسیار حیاتی هست : هر ماموریتی که برای قاهر متصورباشیم ، تا زمانی که دشمن برتری هوایی(Air supremacy) را در اختیار گرفته و عملا تلاشی برای به چالش کشیدن ان وجود ندارد ، عملا این ماموریتها فقط روی کاغذ مصداق خواهد داشت و قطعا هم اطلاع دارید که برتری هوایی در معنای قرن 21 خودش به چه معناست . قطعاً این به معنای ترسیدن نیست ، بلکه ایجاد مبنایی درست برای تحلیل است

فرض کنیم که این استدلال درست باشد ، اینکه منابع محدود روی برنامه های مختلف توزیع شود ، عاقلانه است؟؟؟ الزاماً شما این تصویر را قصد دارید با نمونه اولیه کابین قاهر مقایسه کنید ؟؟؟ حداقل تفاوت میان این تصویر و کابین های فعلی زیاد به نظر نمیرسد ، جز در چیدمان منطقی تر فعلی مشکل نه از برجام هست و نه از روسها و چینی ها ، مشکل داخلی است و قطعا اطلاع دارید که به چه منظوری وارد این مورد خاص نمی شوم

خوب ، پس با این استدلال نقش دفاع هوایی برای قاهر منتفی است به نظرم سوپر اتاندارد را در رده نسل چهارمی طبقه بندی نمی کنند . ضمنا ً سوپر اتاندارد بیشتر برای عملیات از روی ناوهواپیمابر طراحی شد ( هر چند توانایی عملیات از روی زمین هم دارد ) و نقش خاص ضد کشتی ( که به ان مشهور شده ) بیشتر به ان منتسب شده ولی شما الان نقش حمله به ناوگان ،پایگاه های دشمن و سرکوب پدافند هوایی را برای ان در نظر گرفتید ( حالا بحث سرکوب پدافند هوایی SEAD خودش ماجرایی هست که از تسلیحات ضد رادار گرفته تا غلافهای جنگ الکترونیک و .... در ان دخیل هست و صرف نظر اینکه از ابتدا چنین قابلیتی در نیروی هوایی وجود نداشت وعلی الحساب فنسرهای نیروی هوایی قادرند این ماموریت را با درا ختیار داشتن مهمات مناسب اجرا کنند ( خا-25 / 28/27/31) اینکه ماموریت ضد تشعشع هم به ماموریتهای قاهر اضافه شده حقیقتا باعث تعجب هست .

ببین پسرجان ، تا زمانی که ایران وجود دارد ، تمام مردم این کشور ، مدیون میرزا کوچک خان جنگلی و امثال ایشان ( رییس علی دلواری و..) هستند . اگر اینها نبودند ، الان امثال تو به صدام و چنگیز خان و ترکهای عثمانی و روسها و ملکه الیزابت و غیر و ذالک ، باید می گفتند " خان دایی " این ترهات یک بار دیگر تکرار شود ، اکانت شما به سرنوشت اکانتهای دچار میشود که تا الان از میلیتاری حذف شدند . در نتیجه مراقب کلماتی که در میلیتاری ارسال می کنید ، باش. این بحث ادامه پیدا نمی کند . / مدیر انجمن میلیتاری ، MR9 پی نوشت : پست این کاربر عمدا مخفی نخواهد شد که همه کاربران از ماوقع آگاه باشند .

اگر ممکن هست حداقل یک نمونه از چنین روشی را که برای تولید یک هواگرد رزمی نسل چهارمی استفاده شده را بفرمایید ، شاید بنده دارم اشتباه می کنم . ===== البته تا جایی که اطلاع دارم ، چنین موردی را نمی توان در روی کره خاکی پیدا کرد . این روش نه تنها استاندارد نیست ،بلکه قطعا اگر این تحلیل بخواهد بعنوان یک روند تولیدی ثبت شود ، همه دنیا به ما می خندند . قاهر با هر استانداردی بخواهدمقایسه شود ، اصولا در هیچ دسته بندی از پرندهای رزمی ( نسل یک تا نسل 5) قرار نمی گیرد . مگر دوستان ما در کره شمالی که هنوز از میگ های خسته 15 ، 17 و 21 استفاده می کنند ، این شیوه را تایید بفرمایند این به معنای تحقیر صنعت هوایی بومی نیست ، بلکه هشدار دادن به علاقه مندان به حوزه هوانوردی نظامی هست که سطح ما دارد روز به روز از دنیا فاصله می گیرد . حالا یا خودمان را با نسل چهامی بودن قاهر سرگرم می کنیم و زوال قدرت هوایی کشور را که تهدید کننده امنیت ملی هست را شاهد خواهیم بود یا اینکه اراده کنیم و طرحی نو در اندازیم . گذشت زمان ، همه چیز را مشخص می کند ، همانطور که در خصوص ذوالفقار ، شفق ، کوثر ، نمونه های متعدد سلاح های انفرادی ، این مساله مشخص شد . این خیلی ایده ال هست ولی برای برنامه های قبلی هم این کار شد ؟؟؟ اگر شده ، سراغ نمونه های عملیاتی را باید در کجا جستجو کنیم ؟ والا چینی ها هم تا الان چنین ادعایی نداشتند و ندارند که ما داریم ، مگر اینکه منظور همان پیشرانه اف-5 باشد که خوب اول دوستان باید فکری به حال پیشران های تایگر ها و اذرخش های موجود بکنند که مجبور نشوند قطعات حساس را وارد کنند !!! ضمنا ً فاصله میان " می توانند " تا " اجرای عملی این کار " ( بازه بالقوه تا بالفعل ) بسیار زیاد هست . تجارب قبلی ما هم ، این را اثبات کرده . بعنوان مثال تولید لاستیک شکاری در ایران قبل از انقلاب شروع شد(1353) ولی تا سال 64 هیچ نتیجه ای نداشت . از این سال تا سال 74 کار ادامه پیدا کرد فقط از این سال بود که نیازها تامین میشود ( یک بازه زمانی 21 ساله ) . اول که دوستان روی ماموریت پشتیبانی نزدیک قاهر مانور می دادند ، بعد که تحلیل ها اثبات کرد که این کار شدنی نیست ، شیفت شد روی آموزشی بودن و الان شیفت شده روی دفاع هوایی . شما اگر یک نمونه مثال بیاورید که یک پرنده رزمی از ابتدای نمایش نمونه ماک -آپ تا نمونه ای که خزش های کوتاه زمینی را شروع کرد، از سمت طراحانش این قدر اظهارات ضد و نقیض بیان شده ، استدلالهای شما را قبول می کنم و این نشان میدهد که هنوز نقش این برنامه برای طراحانش مشخص نیست . تعجب نمی کنم در اینده دوستان ادعا کنند که قاهر فقط اثبات گر فناوری هست و ماموریت رزمی برای ان تعریف نشده !!!! احتمالا انتظار ندارید که این استدلال را قبول کنیم که قاهر در نقش دفاع هوایی قرار هست جلوی فالکون های بلاک 60 ، ایگلهای اپدیت شده سعودی ، سوفاهای عبری ، رافالهای مصری و ناوگان متخاصم قدرت های فرامنطقه ای قد علم کند ؟؟ متاسفم ولی همین روند باعث شده که امثال "بن سلمان" وقاحت را به حد کمال خودش برسانند و ما تنها نظاره گر این وقاحت بی سابقه باشیم !!! درست هست ولی ظاهرا تمام تلاش شما روی این مساله متمرکز شده که این برنامه را علیرغم ابهامات فنی و غیر فنی متعدد ، یک پروژه جدی نشان دهید !! فرض بر صحت این استدلال ، اطلاع دارید چرا این طور هست ؟ در کشور ما به جای یک مجموعه متمرکز تصمیم گیر که باید نظرات را جمع بندی کند ، دهها مجموعه وجود دارد که نظراتشان هم الی ماشا.... انقدر حاشیه ای و وابسته به اما و اگرهای متعدد هست و اختلاف سلیقه ها انچنان ساختار را تحت تاثیر قرارداده که وقتی فروشنده با اظهارات ضد ونقیض روبرو میشود ، طبیعتاً تمایلی برای ورود به معامله پیدا نمی کند . متاسفم که این تحلیل را بیان میکنم ولی عملکرد دوستان ما نشان میدهد که این موردی که شما فرمودید ، عمدی هست . والا هیچ ساختار علاقه مندی ، به شکل نظام مند ، خودش را از یک برگ برنده ، محروم نمی کند ،آن هم بدلیل ناتوانی در تجدید ساختار و بهینه سازی آن . چرا ، وجود دارد . ولی بدلیل حساسیتهایی که ممکن هست ایجاد شود، به ان ورود پیدا نمی کنم . اظهارات ضد ونقیض مقامات مسئول در ارتش و سپاه را در همین مورد مجددا مرور بفرمایید . طرف مقابل ( فروشنده ) قطعا این بیانات را رصد کرده .

ما هر جا که حرفی از قاهر را شنیدیم ، ادعای نسل 5 ، اولین ادعایی بود که رصد شد و هنوز هم روی این ادعا پافشاری میشود ، همین هست ، حالا که یک گام عقب نشینی شده و قاهر تبدیل به جت نسل چهارم یا نسل چهارم و نیم شده ، دوستان باید جتهای رزمی نسل چهار را بررسی کنند که قاهر به کدام مورد شبیه هست ( اویونیک ، رادار ، پیشرانه ، تسلیحات ، مانور پذیری و نظایر آن ) که خوب هر قدر جستجو کنند و محصولات غربی و شرقی را بررسی کنند ، بعید میدونم حتی در کلاس جتهای شرقی ، چنین موردی پیدا شود !!!! جنابعالی با اطمینان میفرمایید که این محصول نسل چهار هست و مجدد باز هم می فرمایید که تا زمان عملیاتی شدن قضاوت نمی شود کرد . خوب ، در این 6 صفحه دقیق دنبال چه چیزی بودیم ؟ ابهام بعدی ، فرض براینکه این محصول عملیاتی شده و نیروی هوایی هم تمام تجربیات خودش را یکجا بایگانی و این محصول را انبوه خریداری کند ( در اینده نامعلوم )،، وضعیت الان توان هوایی را باید چه کار کرد با تهدیداتی هرروز خطرناکتر میشود ؟؟ مستندی از خط تولید شفق هست یا این هم در اینده نامعلوم قرار هست تولید شود ؟ وقتی خط تولید شفق وجود خارجی ندارد ، چگونه می توانید قاهر را در ان تولید کنید ؟ بله ، ایده آل هست ولی با کدام زیرساخت؟؟ با کدام شرکتها ؟؟؟ در چه بازه زمانی ؟؟ با کدام سرمایه گذاری ( که باید صورت بگیرد ؟؟؟) وقتی یک پروژه تعریف میشود ، زمان ابتدا و انتها و هدف ان مشخص میشود ؟ در مورد قاهر کدام یکی مشخص شده ؟ ( نفرمایید که محرمانه و طبقه بندی هست که به هیچ عنوان قابل پذیرش نیست ، چون غول های ساخت جتهای رزمی ، برنامه زمان بندی شده را کامل منتشر می کنند ) فرمودید مصر و موشک بالستیک ، حتی این برنامه هم بدلیل نبود فناوری و زیرساختهای لازم و تهدید مهندسین المانی که در مصر بودند( توسط موساد یا سازمان مشابه ) نیمه تمام ماند و کامل نشد . جت رزمی ماروت " هند" مشکل مصری ها این بود که اصل این طرح اسپانیایی بود ( زمانی که مسراشمیت در اسپانیا حضور داشت ) ، مصری ها به این طرح علاقه مند شدند و ان را خریدند بدون اینکه زیرساخت لازم را داشته باشند ، همزمان هندی ها داشتند جت " ماروت " خودشان را توسعه میدادند و روی موتور این پرنده سرمایه گذاری کردند ولی بعد از تمام شدن کار ، هیچ خلبان اروپایی حاضر به پرواز با ان نشد ، چون ایمنی ان در سطح بسیار پایینی بود تا جایی که حتی خلبان هندی اعتراف کرد که این هواپیما یک " تله مرگ " هست . کل پرواز این پروژه 4 ساله ، 12 دقیقه بود . بتدریج هندی ها علاقه مندی خودشان از دست دادند تا برنامه بطور کامل کنسل شد ( خلاصه یک مقاله 4 صفحه ای ) در نتیجه ،مواردی که فرمودید ، مصداق ندارد حالا سئوال این هست ، قاهر بیشتر به یک برنامه برای حفظ پرستیژ وزارت دفاع شبیه نیست ؟؟؟؟ ( بک برنامه حیثیتی که افکار عمومی را سرگرم کند !!!!!) تولید داخلی به چه قیمتی ؟؟؟ به قیمت خالی شدن سایر جنبه های حیاتی تر نیروهای مسلح ؟؟؟؟ فکر نمی کنید که این یک بازی دو سر باخت برای ما است ؟؟؟(حالا غیر از ان جنبه اثبات گر فناوری ) این همه اصرار بر نسل چهارمی بودن قاهر و بعد مجدد نمیشود ان را قضاوت کرد ؟؟ بسیار عجیب هست این تحلیل !!!!! درمورد لاوی کل فلسفه تولید لاوی ، پیش بینی ورود جتهای میگ-29 و سوخو-27 به نیروی های هوایی اعراب در دهه 90 بود ، اول قرار بود موتور فانتوم را روی ان سوار کنند ، ولی بعد موتور PW1120 یا همان F-100 برای ان انتخاب شد ، ولی وقتی به مرحله تست رسید ، معلوم شد که جلوی فالکروم و فلانکر هیچ شانسی نخواهد داشت . بعد بتدریج ایگل ها و فالکون ها امدند و کل برنامه به نفع اینها کنسل شد ( باز هم مفهوم صرفه اقتصادی ) اگر کل سرزمین های اشغالی را یک پادگان بزرگ در نظر بگیریم ( که هست ) در اصل موضوع فرقی نمی کند ، انها برای بقای خودشان میجنگند و ما هم برای بقای خودمان ، موضوع این هست که عناصر تصمیم گیر در انجا بدلیل تهدید دائمی که با ان روبرو بودند ، به قول بچه های امروز " بی خیالی طی نکردند " و انقدر تلاش کردند که الان در این وضعیت قرار دارند . ولی در اینجا مابا تجهیزات نسبتا مدرن در زمان خودش ، خطر عراق را با هر بدبختی و گرفتاری پس زدیم ولی بعد یک دفعه دوستان بی خیال همه تجربیات شدند و بعد از 30 سال که دشمن موشکی را بهانه کرده ، تازه احساس تهدید کردند !!!!!! تا این شرکتهایی که منظور شما هست و بنده نام انهارا نمی دانم ، بخواهند جمع تجربه ایرباس و بویینگ را داشته باشند ( مجموع نزدیک 90 سال تجربه تولید) ، این دوشرکت به همین اندازه ازانها جلوترند . ( در حوزه موتور ، طراحی ماهیواره ، ایرودینامیک ، اویونیک و ... ) عجبا ، بودجه برای این برنامه ها ، نامحدود که نیست ، شما در یک کشور پیشرفته هم یک محدودیتهای بودجه ای دارید و مجبورید طبق برنامه عمل کنید چه برسد در کشورهایی مثل ما که هرسال باید با کسر بودجه های انچنانی دولتی روبرو بشوند . وقتی ناکارامدی مدیریتی حوزه دفاعی ، به نظریات منفعت طلبانه وصل میشود ، دیگر باید چه انتظاری داشت ؟؟؟

اگر دقت کرده باشید ، نوع نگاه ها در اینجا متفاوت و گاها" متضاد هست ولی بحث محترمانه بوده و باید باشد . در نتیجه حرمت اساتید انجمن را داشته باشید ، حتی اگر با انها مخالفت داشته باشیم ، چون تجربه این عزیزان ، بسیار گرانقدر هست ممنون از تذکر به موقع

خوب ، تا اینجا ممکن هست درست باشد ( البته بطور کامل تایید نمی شود ) ولی سئوال اینجاست که سرمایه گذاری در پروژه ای که زیرساختها و فناورهای لازم در ان وجود ندارد ( بحث نسل 5 بودن یا دروازه ورود به نسل 5 بودن قاهر ) با توجه به عدم شفافیت ساختارهای مسئول که مشخص نیست به چه کسی پاسخگو هستند ( بابت خرج بوجه ) چقدر منطقی هست ؟؟ ( صرف نظر از اثبات توانایی های فنی ) کتاب جنگ 1973 نوشته ژنرال سعد الدین شاذلی ، شروع این فشارها را از سال 1972ذکر میکند ( آن هم با بالا گرفتن اختلافات در ستاد ارتش مصر ) در حالی که پروژه در سال 1969 متوقف شد ( با سه سال فاصله ) شاید مصر بدلیل پشتیبانی روسها توانایی بازسازی چند باره نیروی هوایی خودش را داشت و همزمان برای اثبات توانایی خودش ، این برنامه را کلید زد ولی در خصوص ما که حداقل تا حال حاضر ، هیچ کشوری جرات نکرده حتی زمزمه فروش سلاح را ذکر کند ، این چنین ولخرجی هایی مقرون به صرفه است ؟؟ در خصوص لاوی ، قضیه مبهم تر هست ، یعنی کشوری که بتواند با ارتباطات مناسب ، نقشه های جت میراژ را سرقت کند و لابی آن ، آنقدر قدرتمند باشد که طرح پهپادی را علناً از یک شرکت آمریکایی دزدیده و بعد به نام خودش بازاریابی کند ، توانایی ادامه برنامه لاوی را بطور مستقل و بدون توجه به فشار آمریکایی ها نداشته باشد ؟ به نظرم ، شرکت مسئول برنامه لاوی به این نتیجه رسید که با توجه به تسهیل خرید جتهای رزمی ، نیازی به ادامه پروژه نیست ( مفهوم " مقرون به صرفه بودن اقتصادی ") و بهتر هست به جای صرف سرمایه ارزشمند در این پروژه ، کل برنامه کنسل شود ( اگر چه شایعاتی هست که بخشی از این فناوری بسمت برنامه J-10 چینی رفت و اگر این مبنا باشد ، که دراین صورت ، به احتمال زیاد هزینه ابتدایی این برنامه هم جبران شده ) اسراییل نیازی به مخابره پیام به غرب نداشت ، اگر به شکل عادی سلاح را می فروختند که خوب ، مساله ای نبود ، ولی اگر تحریمی هم میشد ( بعنوان مثال فرانسه در دهه 60 و70) ، بخش غیر رسمی رژیم عبری قضیه را فیصله میداد ( که در دو مقطع یکی در جریان نبردهای 1948 و بعدی در دهه 70 میلادی این را هم انجام داد ) وقاحت این حضرات هم تا جایی بود که حداقل 4 تا 5فروند شناور رزمی را شبانه از بندر شربورگ فرانسه دزدیدند و به اسراییل بردند ( درزمان ریاست جمهوری شارل دوگل ) بله این شکلی هم میشود تحلیل کرد ولی نکته اینجاست آیا رقبای ایرباس ، بطور کامل ظرفیت و سرمایه لازم برای حمایت از روند کامل پروژه ( ایده پردازی ، طراحی و ایجاد خط تولید و بعد بازاریابی ) آن را داشتند ؟؟ مسلما جواب منفی هست . بعنوان مثال شرکت " کاسا" اسپانیا ، داسو فرانسه ، شرکتهای آلمانی ، پرتغالی ، انگلیسی و ... میتوانستند به تنهایی برنامه A-400 یا یوروفایتر را دنبال کنند ؟؟؟ قطعا جواب بازهم منفی است .

این تحلیل شما بسیار ارزشمند است .تمرکز تمام نقدهای که میشود روی این مساله که ساختار خودی ، نقص دارد و این نقص را باید برطرف کرد ، هست و طبیعتا از دشمن انتظار نباید داشت که مطابق سلیقه و خواست ما عمل کند ، این خود ما هستیم که سرنوشت منطقه را رقم می زنیم و اشتباه در این سطح ، بطور مطلق پذیرفتنی نخواهد بود .

از یک نظر این تحلیل درست هست ولی از نظر دیگر ، برای اینکه محصول شما ، در نهایت کار قیمت تمام شده معقولی داشته باشد( معادل مفهوم "محصول اقتصادی "// که معتقدیم قاهر را نمیشود یک محصول اقتصادی مد نظر قرار داد و در نهایت باید ان را بستری برای نمایش پیشرفتهای فناورانه داخلی که می بایست در یک طرح معقولانه تر استفاده شود ) نیازمند این هست که اجزاء و قطعات ، به گونه ای انتخاب شوند ( در اینجا از تولید کنندگان غیر بومی ) که علاوه بر برآورده کردن استاندارد و نیازمندی شما ، دیگران را به گونه ای وارد پروژه کنند که هزینه های شما در یک حد قابل قبول نگاه داشته شود . " البته این مساله بطور غیر مستقیم تداعی کننده راهبرد " امنیت دسته جمعی " هم هست که توضیح ان مفصل خواهد بود. اگر درمنطقه خاورمیانه مثال بزنیم ، شاید پروژه مصر برای تولید جت رزمی Helwan HA-300 بود در حالی که پشتیبانی مهندسی طراحان شرکت مسراشمیت را هم پشت سر خودش داشت . این پروژه 5 سال طول کشید ( 1969-1964) ولی در نهایت متوجه شدند که روشی که دنبال کردند اشتباه بوده یا علت سیاسی / فناورانه باعث عقیم ماندن شده . HA-300 ، و یا حتی پروژه "لاوی" رژیم عبری شخصاً سیاست بازار یابی را قبول دارم ولی به هیچ عنوانی ، بحث باج دادن مورد قبول نیست . در حالی که همزمان ، قطعات ایرباس در ایتالیا و آلمان و چین و سایر کشورها تولید میشود و همه در مجموع می روند در خط تولید اصلی در تولوز فرانسه تا یک پرنده فلزی از خط تولید بیرون بیاید . اگر این شکلی که جنابعالی میفرمایید ، تحلیل کنیم ، الان فرانسه دارد به همه کشورهای درگیر برنامه ایرباس باج می دهد تا ایرباس تولید شود و این با سیاست کلی کشورهای مغروری به اسم فرانسه ، آلمان ، ایالات متحده و.... که منافع در ان حرف نخست را می زند ، تناقض دارد . ( اساساً یکی از مهمترین دلایلی که پیمان ماستریخت را به اتحادیه اروپا تبدیل کرد ، همین مساله ،یعنی رقابتی کردن هر چه بیشتر با در نظر گرفتن تعامل بود ) به نظرم کاربرد واژه باج دادن ، زیاد صحیح به نظر نمیرسد و مسیر تحلیلی که با این پیش فرض شروع شود ، به سرانجام مشخصی ختم نخواهد شد . نوع استراتژی که امثال "ساب" ، ایرباس ، بویینگ ، لاکهید - مارتین و .... در پیش گرفتند ، نوعی تعامل بر روی بستری از رقابت تحلیل میشود ( البته نظر شخصی هست ) و روند پیشرفت آنها ، امضاء قراردادها ، نوع محصولات تولید شده و .... هم به نظرم همین روند را تایید میکند . پی نوشت : 1- یکی از مهمترین دلایلی که باعث شده که همکاری شرکتهای تسلیحاتی را به مثابه باج دادن تعبیر کنیم ، این هست که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ، به هیچ عنوان ( حتی موردی نظیر صنعت خودروسازی ) موفق نشدیم تا تعامل درستی با شرکتهای صاحب فناوری داشته باشیم و این عدم موفقیت باعث شده همکاری شرکتهای فوق الذکر باهم را در قالب باج دادن تحلیل کنیم . 2- البته شاید موفقترین نمونه از چنین همکار هایی را میشود در ورود شرکت بل هلیکوپترز به ایران و ایجاد زیرساختهای پایه به شکل اصولی مثال زد ( اگر چه نقدهایی به ان وارد هست ) // هر چند امیدوارم برخی دوستان این مساله را به ساختار سیاسی وقت ارتباط نداده و بیشتر جنبه فنی ان را مد نظر قرار دهند //

حالا این سرکوفت ( بفرموده شما ) به مقاومت ، الزاماً نباید ما را هوشیار کند که با شیوه های بهینه شده تر و هوشمندانه تری از انها حمایت کنیم ؟؟ الزاماً ناراحت شدن از این رویداد ، مساله ای را حل می کند ؟؟؟ نباید روی این مساله متمرکز شویم که کار خود ما یک جایی ایراد دارد که انها علیرغم مواردی که فرمودید ، در مقام مدعی ظاهر شدند ؟؟؟

تصویر جالبی است ، فقط به کشورهایی که در تولید زیر سیستم های گریپن مشارکت داشتند ، دقت کنید ، حتی کشوری نظیر سوئد با بیشتر از 6 دهه سابقه در تولید هواگردهای رزمی و غیر رزمی ، برای تولید یک محصول با ارزش رزمی که وارد خط تولید شده و الان در خط پرواز ، حضور دارد ، به این تشخیص رسید که در زمانه فعلی ، تولید همه اجزاء ( یک جنگنده بومی ) بیشتر در حد ادعا هست و برای تولید یک محصول که ارزش رزمی داشته باشد ، شما نیازمند تعامل با دیگران هستید . الته این مدل ظاهرا گونه FX-2 گریپن هست که برزیل قصد دارد آن را تولید کند . کابین خدمه جت رزمی SU-30 MKM ( ادعایی هم در خصوص نسل 5 بودن برای این جت وجود ندارد ) کابین جت رزمی SU-35 ( ادعایی هم در خصوص نسل 5 بودن برای این جت وجود ندارد ) کابین اف-16 بلاک 60 پی نوشت : این حجم نفر- ساعت کاری که برای طراحی ، تولید پیش نمونه ها ، پیدا کردن پیشرانه ، تستهای متنوع سازه ای و غیره و ذالک برای این محصول انجام شده ، اگر صرف تدوین یک راهبرد مناسب برای تعامل با کشورهایی صادر کننده این فناوری ( حالا کشورهایی به غیر از مواردی که با انها مشکل داریم ) شده بود ، الان هم نیروی هوایی یک جت نسبتاً ارزان قیمت جدید در اختیار داشت ( حالا حداقل برای جایگزینی ایرگاردها و تایگر ها ) و هم ورود فناوری باعث میشد تا دوستان در مجموعه صنعت هوانوردی ، پیش فرض های موجود خودشان را به محک می گذاشتند تا ببینند فاصله انها با کشورهای صاحب سبک تا چه اندازه هست

سلام علیکم این مورد بسته به آن هست که روحیه رزمی واحدهای رزمی خودی در چه سطحی قرار داشته باشد . بعنوان مثال و اگر دست یادم باشد ، درجریان تک خودی به مواضع ارتش بعث در اطراف" دریاچه ماهی " ( دقیق یادم نیست و باید به منبع اصلی مراجعه کنم ) بخشی از واحدهای عراقی به محاصره بچه های سپاه در آمده بودند و تا چند روز مقاومت می کردند و روحیه انها آنقدر محکم بود که به گفته اُسرا ، نیروهای حاضر در خط برای رفع تشنگی حتی حاضر به نوشیدن مایعات بدن شدند ولی همچنان مقاومت میکردند ولی با ابتکار همین بچه ها ( تهیه کباب در خط و گذاشتن شیشه های نوشابه روی خاکریز به شکلی که در معرض دید عراقی ها باشد ، بعد از چند روز ، همگی بعلت فشار شدید ، مجبور به تسلیم شدند . ( به نقل از یکی از عزیزانی که در ان موقعیت حضور داشت و بعد ها با عناصر عراقی به اسارت گرفته شده صحبت می کرد ، می گفت که عراقی ها بوی کبابی که واحدهای ایرانی در خط درست میکردند را به فاصله چند صدمتر حس میکردند و این فشار روانی حاصل از تشنگی و گرسنگی را بر آنها زیاد می کرد ) این یک مثال مشخص از تاثیر روحیه در جریان یک عملیات رزمی کلاسیک هست و اینکه ممکن هست واحدهای تحت فرماندهی شما در محاصره و زیر فشار شدید بمباران باشند ولی روحیه رزمی آنها دچار افت و کاهش نشود . ( نمونه کامل آن ، مقاومت واحدهای ورماخت در صومعه مونته کاسینو// ایتالیا// هست ) عین این مورد در حوزه رزم نامتقارن ( نه ان تعریفی که سالهاست در نیروی مسلح ما دارد تبلیغ میشود ) هم مصداق دارد . حالا این روحیه رزمی خودش چه زیرمجموعه هایی دارد ، بحثش جداست و باید مورد به مورد روی ان بحث کرد . تعریفی که پنتاگون از رزم نامتقارن دارد ، این هست : " به کارگیری رویکردهای غیر قابل پیش بینی یا غیر متعارف برای خنثی نمودن یا تضعیف قوای دشمن و در عین حال بهره برداری ازنقاط آسیب پذیر ، بواسطه کاربرد فناوری های غیر قابل انتظار یا روشهای مبتکرانه " یک تعریف استاندارد که تقریبا با شرایط ما همخوانی دارد ولی ظاهرا برداشت و تفسیر دوستان ما در نیروهای مسلح ، بطور کامل و 180 درجه ازاین مساله اشتباه هست . ( ارتباطی هم با تعریف پنتاگون از رزم متقارن ندارد و یک تبیین کلی هست ) . بدین معنی که ما ناچاریم که دکترین رزم نامتقارن را بعنوان یک الگو در نظر بگیرم ولی تفسیر دوستان ما دارد مسیر نادرستی را طی می کند و باید در ان تجدید نظر کنند . نظر شخصی بنده این هست که در رزم نامتقارن ، توان رزمی ممکن هست برابر نباشد ، ولی پاسخی که داده میشود باید برابر و هم وزن تهدید در نظر گرفته شود تا وضعیتی برابر پدید آید . هدف توسعه الگوی رزم نامتقارن هم دقیق همین هست . یک مثال روشن در این زمینه بعنوان مثال ، در تابستان ، ممکن هست یک "پشه" شما را نیش بزند ، سئوال این هست که شما اراده برخورد با این حرکت پشه را دارید یا خیر ؟؟!!! جواب مشخص هست ، واکنش ساختار عصبی شما نسبت به نیش پشه خودکار صورت می گیرد و نیازی نیست که فرآیند تشخیص تهدید یا به زبان ساده اراده پاسخ متقابل وجود داشته باشد، چون از قبل شما تهدید را تشخیص دادید و در حافظه شما ثبت شده ( شاید مثال نظامی آن ، موشکهای ضد تشعشع باشند به مانند شرایک که فرکانس رادارهای دفاع هوایی از قبل به حافظه انها سپرده میشود) در یک مقیاس بزرگتر ، یک واحد سیاسی ( کشور ) نسبت به هر تهدیدی ، واکنش نشان میدهد ( که البته شدت و ضعف خواهد داشت ) . درنتیجه وجود اراده برای دفع تهدید ، به شکل غریزی وجود دارد . این را دنبال کنید تا یک واحد رزمی در مقیاس کوچک ( دسته یا جوخه ) . اساسا این خودش یک پارادوکس و تناقض هست ( البته به نظر دوستان داخلی ) . از نظر این دوستان ( با توجه ماهیت عملکردها تا حال حاضر ) رزم نامتقارن روی زمین مصداق دارد و نهایت و لبه این رزم بحث کاربرد قدرت موشکی ( زمین به زمین ، ضد کشتی ، پدافند هوایی و... ) است . ولی حضور روسها و توان هوایی آنها (که بدون تردید بخش مهمی از موفقیتهای ارتش سوریه و مقاومت مدیون ان هست // البته با تمام نقاط ضعف و قوت آن ) بخوبی اثبات کرد که حتی در یک شرایط رزمی به مانند صحنه نبرد سوریه و اینکه هرج و مرج میدان نبرد و مخلوط شدن واحدهای خودی و دشمن ، اجازه تشخیص را از ناظران سلب می کند ، توان هوایی ( حتی توان هوایی موج دومی روسها که بیشتر روی بمباران کور تاکید دارد به غیر از استثناهایی که شاهد بودیم ) چقدر تاثیر گذار به نظر میرسد . حالا یکسری از دوستان بحث پهپادها را مد نظر قرار میدهند که خوب وضعیت را در سوریه شاهد هستیم . اگر چه نباید از تاثیر گذاری این سخت افزار ها غافل شد ولی هنوز سطح این تاثیر گذاری ( حداقل برای ما ) به اندازه سیالیت و ماهیت واکنش نیروی هوایی کلاسیک نرسیده و این پاشنه آشیل ما خواهد بود . پی نوشت : 1- فرض اولیه براین قرار دارد که اگر توان تهاجمی نیروی هوایی به اندازه ای بود که امکان ورود به سوریه را داشتند ، به جای شلیک موشک ، شما 3 تا 4 راید به این نقاط با مهمات دقیق حمله ور می شدید . این شیوه ، هم شخصیت عملیات رزمی شما را در منطقه بالا می برد ( با توجه به سابقه نیروی هوایی در ضربه زدن به اهداف در بردهای بلند ) و هم سایر رقبا به این نتیجه می رسیدند که علیرغم محدودیتها ، توان رزمی ما برای پاسخ دهی در رتبه بالایی قرار دارد و این خودش نحوه محاسبه دشمن را تحت تاثیر قرار می دهد . ( البته این فقط یک جنبه از تحلیل هست و باید سایر ابعاد را هم بررسی نمود) 2- این سطور به معنای " بی فایده بودن تلاش های فعلی و تضعیف نیروهای مسلح و سلسله مراتب فرماندهی نیست " ، بلکه ایجاد یک پیش زمینه ذهنی با هدف بهبود شرایط خواهد بود. 3- مجموعه این مطالبی که عرض شد ، صرفاً برداشت شخصی هست و الزامی بر درست بودن آن نیست . که میشود مصداق "The Opinion and The Other Opinion" خوب ، شما به شکل خلاصه مساله را تبیین فرمودید . این مساله نیازمند این هست که ذهنیت دوستان ما در نیروهای مسلح ، از وضعیت فعلی خارج شود . محدود کردن چنین بررسی هایی به مجموعه نیروهای مسلح و بستن همه مسیرها برای سایرین ( علاقه مندانی که در این حوزه مطالعه دارند ) ، نه تنها کمکی به بهبود شرایط نمی کند ، بلکه موجب خواهد شد که اذهان دست اندرکاران ، کانالیزه شده و این مایه گرفتاری های بعدی است . ========== طولانی شد