خبر سوگند وفاداری صدها مزدور سوری به رجب طیب اردوغان در طرابلس پ.ن : نگاه ها به لیبی هم دوخته خواهد شد با شیطنت های روز افزون ترکیه و آمادگی مصر برای مداخله. طنز تلخ: یکی نیست به رجب جون بگه کپی کردن از دیگران ممنوع؟ ( اشاره به سوگند وفاداری به هیتلر قبل از ج.ج 2 ) منبع: Libya Review برای مشاهده ویدیو بر روی لینک ( متن ) کلیک کنید. خبرا مستقلا توسط مترجم تایید یا رد نمیشه اما منبع به نسبت مطمئنی هست LR.

ویدیو مفصل تر درباره توپ جدید راین متال و آینده پلتفرم های زرهی به خصوص در اروپا با توجه به قدرت آتش این توپ که توانایی ضربتی این تانک رو به شکل قابل چشمگیری افزایش میده و حفاظت فوق العاده عالی تانک های اروپایی مثل چلنجر و لئوپارد میشه به جرات گفت که قدم خیلی بزرگی در عرصه زرهی برداشته شد به خصوص در زمینه همکاری های نظامی،اقتصادی، سیاسی اروپا، میتوان اروپا را یک پیشگام و ابر قدرت در این زمینه معرفی کرد...

رونمایی از شخص که نبوده!

سلام این موضوعی که بهش اشاره کردید قطعا جالب هست و اگر بنده درست متوجه شده باشم اکثر کشور ها در حوزه غیر نظامی پیشرفت فناوری و R&D وجود داره و نیرو های نظامی به دنبال کاربردی کردن و استفاده از فناوری ها در حوزه نظامی هست ولی در کشوری فرضا مثل آمریکا، دارپا و نیرو های نظامی و ... پیشگام فناوری های مختلف هستن که به دنبال دقیق تر شدن و کاربردی تر شدن و پیشرفت نیرو های و توانایی ها هستن حالا بخش غیر نظامی هم در کنار بخش نظامی همکاری میکنه و در نهایت این فناوری ها وارد بخش غیر نظامی میشوند برای تکمیل چرخه مثل GPS. به طور کلی اینکه فرض بگیریم پس از تجربه جنگ شهری ورماخت و آلمان به دنبال توسعه StG 44 رفت که خودش ختم شد به AK-47 و ... یعنی بر پایه نیازی که احساس میشد دست به توسعه و سرمایه گذاری هدفمند شد یا یک مثال دیگه، در طی ج.ج 2 و نبرد آتلانتیک نیروی دریایی آلمان احساس نیاز شدیدی می کرد برای توانایی ماندن در زیر آب به مدت طولانی و توانایی استفاده از موتور دیزل در زیر آب و متکی نبودن به باتری ها و... یک نیاز سبب استفاده و توسعه یک تکنولوژی ای شد که وجود داشت و تغیر ماهیت داده شد بهش. حالا مسائلی که باید بهشون توجه کرد شامل: 1- در زمینه فناوری توانمند ساز، پدافند هوایی در ماهیت خود دفاعی است و تنها یک قسمت از پازل توانایی عملیاتی ولی در کل میشه اشاره کرد که فناوری بومی که حاصلش باور 373 و ... هست حاصل از یک نیاز است، نیاز توانایی جبران ضعف نیروی هوایی ( که به طور کامل انجام شدنی نیست ) و خنثی کردن یکی از اصلی ترین نقاط قوت طرف مقابل، قدرت هوایی او و مجبور کردن او به متکی نشدن صرف به این نقطه قوت و استفاده از سایر ابزار درگیری که اگر ما برابر نباشیم در حد قدرت هوایی دشمن کاملا بدون قدرت مقابله موثر هم نیستیم و امکان گرفتن تلفات و آسیب زدن به طرف مقابل را داریم. حالا فناوری موشکی و اتمی هم فناوری های توانمند ساز هستند که اینجا مکان مناسبی برای مورد برسی قرار دادنشون نیست. 2- در رابطه با مهندسی فرایند و اینکه یک سیستم تسلیحاتی برای چه کسی ، در چه زمانی و در چه قالبی باید ایده پردازی ، طراحی و تولید بشود قطعا پیشرفت هایی صورت گرفته ولی هنوز ما در بحث R&D و ایجاد و پیشگام بودن در فناوری مشکلات فراوان داریم، هنوز به مرحله ای نرسیدیم ( بر باور من ) که احساس نیاز بشه در یک رابطه با توجه به تجربه کردن یا پیشبینی تغییر ماهیت نبرد و درگیری و سپس بیایم با توجه به نیاز خود دست به توسعه فناوری های مختلف و دقیق تر و هدفمند کردن سرمایه گذاری کنیم که حاصل آن فناوری توانمند ساز باشه که در غالب مهندسی فرایند در ابتدا تصمیم گرفته شده بود: 1- چه نیاز هایی داریم؟ 2- چه توانایی هایی داریم؟ 3- چه گزینه هایی برای رفع نیاز و پیشرفت در پیش رو داریم و 4- سیستم تسلیحاتی برای چه کسی ( که حالا خودش نیاز پیدا کنه و درخواست کنه که معمولا اینجوری هست ولی اشتباهه روند و به نظر بنده باید ابتدا برای طبق استراتژی و هدف ملی برای هر یک از نیرو ها و دارایی ها ماموریت و هدفی طرح ریزی کرد و با برنامه در قالب این هدف دست به پیشرفت بزنند و ... مثالش توسعه و استفاده خیلی گسترده از موشک های SAM و ASSM در اتحاد جماهیر شوروی با توجه به اهداف و نیاز ها و تهدید ها ) در چه زمانی ( آینده نگری و ... ) و در چه قالبی برای رسیدن به اهداف و ماموریت ها با توجه به نیاز و تهدید ها دست به ایده پردازی، طراحی، تولید و استفاده بشه. 3- در زمینه تغییر و تخصص سازی سازمان ها با توجه به ماموریت و اهداف صورت می پذیره، یکی از مثال هاش ایجاد ( Space Force ) هست که تنها امری سیاسی از طرف ترامپ نبود به نظر بنده و از اول با توجه به نیاز ها روش ها و شیوه های برای رفع اونا چاره اندیشی شده در کنار آینده نگری مختص به جنگ دانش بنیان ولی در اینجا با وجود سازمان های موازی با اهداف مشترک ( دلیلش چیز دیگری هست و بیشتر CP ... ) و رقابت های بین سازمانی فکر نکنم پیشرفتی حاصل شده باشه. در کل این مبحث جنگ دانش بنیان که جناب @MR9 اشاره کردن بهش جای بحث فراوان داره و اگر فرصتش پیش بیاد مقاله ای در این رابطه ترجمه میشه ولی هنوز به پرسش : آیا این تصمیم از طرف رهبری سیاسی گرفته شده برای جنبه های PR و Strategic Gesture یا اهداف دیگری وجود داشته که نقاط مثبت بر نقاط منفی و ریسک های این انتقال فرضی بیشتر بوده چونکه همانطور که اشاره شد هدف قطعا به صرف دستیابی به تجربه نظامی و عملیاتی نیست و دلایل دیگری وجود دارد اگر این انتقال صورت بپذیرد.

سلام قبلا در بروزرسانی بحث انتقال پدافند ایران به عراق پیشنهاد شده بود که به این نتیجه رسیدیم که ریسک و خطری بسیار زیاد به همراه داره. در رابطه با انتقال سامانه ای که حاصل تلاش و هزینه های بسیار و آغازگر یک راه تکیه بر فناوری بومی هست بنده شک دارم این عمل از جانب ستاد کل پیشنهاد و عملی بخواهد بشه، این سامانه هنوز به حالت عملیاتی نرسیده و بر فرض محال انتقال آن به محیط درگیری ای همچون سوریه باید با احتیاط کامل قرار بگیرد، حالا نمیدونم بیشتر برای PR بوده یا یک اشاره یا حرکتی باشه برای مشخص کردن قصد و حضور در سوریه برای آینده. در کل به نظرم ریسکی هست که باید دید چرا قبول به ریسک کردن این دارایی ارزشمند شده اند، حالا اگر دست نیرو ها یا سازمان های متخاصم به این سامانه بیافته نتیجه اش فاجعه بار خواهد بود،بعضی از دوستان هم اشاره کردن که ممکن هست برای محدود کردن نیروی هوایی ترکیه باشه به صورت غیر مستقیم از طرف روسیه که قطعا امکانش هست ولی احتمال اینکه دلیل انتقال این باشد به تنهایی خیلی کم هست. باید پرسید طرف ایرانی و ستاد کل چه سودی در انتقال سامانه به طور فرضی دیده اند که بر ریسک ها غالب بوده، تجربه رزمی فکر نکنم دلیلش باشه چونکه الان این سامانه ( به طور خوشبینانه ) یک انیگما برای طرف مقابل هست و از توانایی های آن به طور کامل آگاه نیست که خودش یک مزیت قابل توجه به حساب میاد، و برای رسیدن به حالت عملیاتی ( Operating Status ) نیازی به تجربه رزمی وجود نداره، امیدوارم به خوبی مزایا و معایب این انتقال فرضی ( که هنوز تایید نشده ) را برسی کرده باشند و تنها یک دستور از طرف فرماندهی سیاسی برای Gesture و PR نباشد.

لینک مستندی که جناب @7mmt اشاره کردن... واقعا اعتماد نباید کرد مخصوصا در زمینه شهر های جدید https://www.youtube.com/watch?v=cUxw9Re-Z-E " It is sad, we are selling our county's treasures but there is no other way, they are strong and we are weak, we need money, the Chinese have money" " The country ( i.e. China) wants free exchange of goods and capital but not of people and ideas "

کاملا بنده با مبحثی که جناب @MR9 اشاره کردند، موافقم. اینجا در صحبت شما یک سوال برای بنده پیش میاد که قالب و الگوی استانداردی در حوزه ای که اشاره کردید وجود نداره... هر کشوری بنا بر مقتضیات شرایط خودش، ساختار سیاسی-امنیتی خود یک روند و پروسه مخصوص به خود در مشاوره و تشخیص، تصمیم گیری و سپس حفاظت و مدیریت امنیت ملی و سیاست های حوزه مربوطه داره، بزارید آمریکا رو مثال بزنیم: در کشور آمریکا با وجود به ظاهر اختلافات در سیاست گذاری های مختلف احزاب سیاسی در زمینه امنیت ملی خیلی به هم نزدیک هستن و با همکاری کامل برای نیل اهداف ملی حرکت می کنند. اندیشکده های متعددی وجود دارد در زمینه های مختلف که به حاکمیت مشاوره میدهند و نظرات و تفکرات خودشون رو در کنار گروه های لابی کننده و ... منتقل می کنند. مجالس سنا و نمایندگان در روند تصمیم گیری نقش مشخصی دارند و کمیته های مختلف بر عملکرد دولت فدرال نظارت کامل دارند و هیچ نهاد یا ارگانی از حلقه تصمیم گیری جدا نیفتاده، و کل ساختار سیاسی با شناختی که درباره تهدید ها فرصت ها و سایر موارد از طریق حلقه مشاوره ( اندیشکده ها و ... ) به دست می آورند دست به عمل می زنند برای دستیابی به هدف کلی که تا جایی که بنده اطلاع دارم تضعیف و در نهایت از بین بردن تهدیدات برای نظم جهانی به رهبری ایالات متحده آمریکا و ایجاد شده توسط غرب، اگر کشور، سازمان یا شخصی تهدید تشخیص داده بشه دیگه از مشکل سیاسی به مشکل امنیت ملی تبدیل میشه و اختیارات رئیس جمهوری و شورای امنیت ملی باز هست و با توجه به اینکه قدرت در این کشور تقسیم شده است و مردم خودشون رو در روند تصمیم گیری سهیم می بینند و خود نظام سیاسی پس از مشارکت و مشاوره به یک نتیجه میرسن که توسط قوای اجرایی و شورای امنیت ملی عملی میشه تمام قوای کشور، اقتصادی، سیاسی، نظامی و مهمتر از همه حمایت مردمی در پشت تصمیم و اجرای اون به صورت متحد هست و این خودش یک نقطه قوت فوق العاده مهم و عظیم هست برای رسیدن به اهداف کشور و به نظر من از این لحاظ در راستای تصمیم گیری، اجرا، شناخت و انعطاف در رابطه با مسائل امنیت ملی همیشه برتری از آن این نوع سیستم هست. به نظر شما همچین چیزی که منافع بسیار داره در ج.ا ، چین و یا روسیه انجام میشه؟ در کشور آمریکا که بنده به عنوان یک مثال ایده آل برای فهم موضوع و مشکل قرار دادم ادامه میدهیم... مطالعات گسترده برای شناخت محیط ملی ، و برای تشخیص نقاط قوت و ضعف صورت می پذیرد، نه تنها توسط دولت بلکه توسط شرکت های خصوصی اندیشکده و ... کاملا درسته، این اولیت بندی ها تنها امنیتی نیستن به نظر و شامل سایر موارد هم میشن، اهداف ملی بگیم چونکه فقط در بحث های امنیتی شاید تصمیم گیری صورت نپذیره و بحث سیاسی ( ایدئولوژیک ) و تهدید یکپارچگی ساختار اون در زمینه اسکوپ امنیت سیاسی قرار بگیره ولی اگر هدف شما تضعیف همین مورد برای طرف مقابل باشه چی؟ --------------------------- در رابطه با نقل قول شماره 1: کاملا درست اشاره سد الان این فوبیا ها هم منشا تاریخی دارند هم استفاده سیاسی... دیگر بلوک های شرق و غرب و صرف رابطه با یک گروه از کشور ها و عدم رابطه با گروهی دیگر اشتباهی است که خودش امنیت ملی رو به خطر می اندازه و جلوی نیل اهداف ملی رو میگیره. الان ما در موقعیت مطلوبی از هیچ لحاظ نیستیم و خودمون رو به اصطلاحی در گوشه رینگ گیر انداختیم بدون بیرون رفت چرا؟ این مشکل با غرب و عدم هیچ گونه رابطه بیشتر سیاسی است و وارد این موضوع نمیشم ولی همین دلیل نمیشه منافع خودمون رو هم راستا نکنیم و همکاری نداشته باشیم در موقعیت مناسب! این هم راستا سازی منافع ملی برای سود مند ترین رابطه یک هنر است و هنگامی که وارد یک مذاکره میشیم همواره این نقطه ضعف رو داریم که دست دیپلمات های ما بسته است و طرف مقابل این رو هم میدونه و سو استفاده کامل رو از این موضوع میبره. حالا تمامی بنده های این قرارداد مشخص نشده ولی گذاشتن تمام تخم مرغ های ما در سبد شرق به صرف دهن کجی و امید اینکه چین و روسیه به خاطر ما اگر در منفعتشان باشد به ما پشت نمیکنند ساده لوحی هستش و آینده این کشور و مردم رو به خطر می اندازه... حالا باید دید برای اینکه پشت نشه به منافع ما چه امتیازاتی داده شده ولی باید به افزایش تنش ها بین چین و آمریکا و حضور چین در خاورمیانه و تلاش آمریکا برای جلوگیری از این موضوع کمی امید وار بود، آینده قضاوت خواهد کرد... "باید دید پلانرها و استراتژیستهای ما ، پتانسیل وقابلیت ورود به این صحنه را دارند یا خیر ؟!!!" ( نشد نقل قول کنم ) خیر به دلایلی که اشاره شد...

میدونم زیاد بحث شده ولی باز نکات که هنوز کامل مشخص نشده برای برسی... فنس و دیوار بتنی سالم به نظر میاد اگر فرض حمله خرابکارانه رو در نظر بگیریم و هنوز به این سوال پاسخ داده نشده که چه مقدار UF6 موجود بوده و احتمال و قدرت انفجار ثانویه په قدر میتوانسته باشه. بحث پخش Debrie تا به این حد هم هنوز جای بحث داره به نظر بنده و میتونه سر نخی برای رد یا قبول کردن تئوری های مختلف باشه

با مطالعه متن چند تا سوال پیش میاد: - ضمائم قرارداد چه هستند؟ ضمیمه شماره (1) بند اول " ایران به بازگشت سرمایه گذاری های چین در بخش نفت ایران و توجه کند و چین و به استفاده بهینه از منابع مالی حاصل از فروش نفت به چین توجه کند؟ یعنی پول ها بلوکه باقی میمونه و طرف چینی تصمیم میگیره چطوری استفاده کنه؟ بعد توجه کردن باید تعریف بشه! یعنی چی توجه کنه؟ ضمانتی هست؟ در صفحه 6, بحث درباره همکاری در پروژه های انرژی ایران؟! احداث شهرهای جدید. این شهر ها به چه منظور و برای استفاده چه اشخاصی و در چه مکان هایی ساخته خواهند شد؟ منظور از شهر... غیر نظامی است؟ شهر و یا شهرک نظامی را هم میشه پادگان گفت. در بند بعد منظور از همکاری در ایجاد مراکز صنعتی و خدماتی محور در بنادر و جزایر منتخب با هدف افزایش صادرات به منطقه چیه؟ صادرات کالا های چینی؟ یعنی چین میخواد بعضی از کالا های خودش رو به ایران Outsource کنه و با استفاده از کارگر های با حقوق کم و هزینه کم مواد اولیه بازار خاور میانه را به دست بگیره؟ توسعه همکاری نظامی دفاعی امنیتی در مبحث آموزشی به چه صورت خواهد بود؟ تعجبی درباره Secure کردن انرژی و نفت نیست ولی تجهیز مراکز ذخیره نفت و گاز و پتروشیمی در طرف ایرانی کمی عجیبه ولی در کل خیلی جالبه این بند. به چه میزان؟ مثل ذخیره استراتژیک امریکا؟ خط آهن زیارتی از پاکستان-ایران-عراق-سوریه و سایر پروژه های مرتبط ( چه پروژه هایی ) جالبه در Belt & Road محور های جنوب-شمال و جنوب-غرب تنها شامل آسیای مرکزی و ترکیه و ارمنستان میشه؟ لبنان و عراق و سوریه و قطر چه با توجه به اینکه ریل و کریدور زیارتی قراره ایجاد بشه به هر حال. توسعه خط ریل غرب به شرق از لحاظ استراتژیک قابل توجه هست ولی تامین گاز برای پاکستان و چین باید باز بشه؟ انتقال به عهده ایران هست تا CPEC؟ همکاری در توسعه منابع و انتقال انرژی در عراق هم حائر اهمیته. سرمایه گذاری مشترک برای ساخت نیروگاه و خطوط انتقال در پاکستان-افغانستان-عراق و سوریه جالبه همکاری مشترک برای صادرات برق هم از کریدور شرق - غرب هم جالبه تامین و تبادل برق کشور های راه ابریشم " کدوم راه ابریشم - در کدوم دوره ؟ " جالبه در نوع خودش و Dependency ایجاد میکنه در اون کشور ها به ایران و چین البته باز باید جزئیات بیشتری معلوم بشه. نیروگاه های کوچک و زودبازده برای ایران و کشور های منطقه جالبه. میخوان تا چه زمانی دست یابن به اهداف؟ نفوذ چین و خوش بینانه ایران را در منطقه در چه زمانی و با چه شدتی میخوان دنبال کنن طرفین؟ توسعه سواحل مکران به چه صورت هست؟ شهر صنعتی تا چه اندازه ای؟ در کجا؟ پالایشگاه. پتروشیمی و فولاد و ذوب آهن باز با چه ظرفیتی؟ انتخاب محل جالبه از طریفی که این مناطق در خط متقیم آتش ناوگان پنچم و گروه های ضربتی ناو هواپیمابر در اقیانوس هند و دریای عمان قرار داره. چه تدابیری برای دفاع و حفاظت از این دارایی های استراتژیک اندیشه شده چونکه میشه گفت ایران هم دیگه وابسته به خارک و تنگه برای صادرات نخواهد بود به خصوص با خطوط ریلی غرب به شرق. توسعه 5G توسط شرکت های تلکام چینی خیلی جالبه و بعضا خطرناک با توجه با سابقه هواووی و ارتباطش با PLA. آیا تمام کشور زیر پوشش قرار میگیره؟ و مهمتر از این بیزینس ها په استفاده و بهره ای میتونند ببرند. آیا اینها مشخص شده؟ موتور های جستجو گر و پیام رسان های اجتماعی خیلی مهمه آیا میخوان مثل چین بومی سازی و کنترل اینرنت بکنند؟ تجهیز کاربر نهایی ( به صورت مجانی و توسط دولت؟ ) و تجهیزات ارتباط از راه دور خیلی مهمه. توسعه نرم افزار پایه یعنی میخوان به امن سازی شبکه و استفاده همزمان از مایکروسافت و ویندوز و معادل چینی اون دست بزنند؟ بند 4ام درباره همکاری جهت توسعه طیف های رادیویی و هماهنگ سازی فرکانس های ماهواره ای هم جالبه در نوع خودش و جای برسی داره. مکانیزم تسویه مالی-تجاری باید بیشتر برسی بشه؟ ضمانت و دارایی های سخت و یا پول بلوکه شده و نفت؟ همکاری دفاعی امنیتی نظامی هم که خیلی خیلی مختصر و گنگ هست و اطلاعات بیشتری باید کسب بشه. دانشجو و استاد های نطامی منظور هست؟ در سطح دانشکده دفاع و امنیت ملی. افسری و یا...؟ اقدامات اجرایی کوتاه مدت به خصوص بند 3 جالبه. مشارکت در ساخت و تجهیز مخازن ذخیره نفت و انرژی در ایران- چین و سایر نقاط جهان ( کجا و به چه منظور اگر ذخیره استراتژیک نیست و در قسمت های مختلف میخوان ذخیره کنند ) محصولات هوایی تولید مشترک ایران و چین!! چین در کل قصد داره در بلند مدت وابسته به شرکت های اروپایی و آمریکایی در حمل و نقل غیر نظامی نباشه ولی تولید مشترک ایران و چین ... جای تامل و بحث داره انتقال فناوری و مشارکت در توسعه فناوری های مورد نیاز صنایع هوایی جالبه. سرمایه گذاری مشترک در ساخت شهر های هوشمند و زیست بوم در مکران و " نا مفهموم " جالبه. انگار Center of Gravity و مرکز نفوذ ایران از غرب و تهران داره به سمت شرق حرکت میکنه و امیدوارم فرهنگ دریانوردی و دسترسی اقیانوسی و قدرت دریایی بیشتر مورد توجه قرار بگیره. ساخت بزرگراه کویری هم جالبه در ایران فقط یا در گبی و شرق چین مد نظره و ارتباط جاده ای بین کشور ها؟ شرکت مشترک دریایی بین المللی هم باید مورد توجه قرار بگیره و اهمیت Merchant Marine برای هر دو طرف. واگذاری بخشی از سهام شهرک هوش مصنوعی چین در صورت که طرف ایرانی یک جایگاه در هیئت مدیره به دست بیاره جالبه. حاکمیت دولت ها بر فضای مجازی و بومی سازی اینترنت و موتور های جست و جو هم که .... تیم واکنش اضطراری شبکه ملی اطلاعات و به خصوص در مقابله ما تهدیدات سایبر در داخل و خارج و اشتراک اطلاعات اهمیت زیادی داره. منطقه آزاد مشترک فرامزی در کشور ثالث ( کدوم کشور ؟ ) جای بحث داره... تسهیلات ویژه قانونی برای سرمایه گذار های چینی چی هستش؟ بندر کاسپین در کریدور شمال-جنوب کجاست؟ مشوق های مناسب برای سرمایه گذار های طرف چینی چی هستند و اینکه در چارچوب قانون های ایران باز ... شهر های بزرگ در مکران برای چه استفاده ای که عبارت در چارچوب قوانین ذکر شده؟!! خطوط راه آهن میان شهر های اصلی و جدید ایران ( این شهر های جدید باید مشخص بشه ماهیتشون و ...) این فقط 18 صفحه است یا ادامه داره؟ بعد در کل فاجعه نیست و با هوشمندی میشه استفاده مناسب کرد و به سود رسید ولی در کل خیلی کلی هست این سند و همانطور که میگن " Devil is in the details " و باید دید در اون زمینه چطوری هست اوضاع قبل از تصمیم گرفتن که آیا Commit کردن کشور به 25 سال در یک توافق عاقلانه بوده؟ تاریخ قضاوت خواهد کرد امیدوارم با توجه به این موضوع و اهمیت مهم این قرارداد برای آینده کشور و مردم تصمیم گرفته باشن و نه فقط برای بقا...

بنده دلایل رو هم خدمت عزیزان عرض کنم برای انتخاب محور 3: 1. اطلاع داریم که منطقه و محور پیشوری یک بافت قدیمی شهر هست. با کوچه های تنگ و مهمتر از این خانه های مستحکم سنگی ( حالا نمی دونیم چه نوع سنگی ولی در جریان بمباران اتمی پیش بینی شده بود که ساختمان های گرانیتی توانایی ایستادگی در مقابل شوک انفجار را دارند. با توجه به این ویژگی ها و اینکه نقاط و خط های احتمالی آتش برای نیرو های خودی خیلی زیاده از ارتفاعات و پشت بام ها و زیر زمین ها گرفته تا هر اتاق و پنجره و همه این ها باید توسط پیاده پاکسازی بشه که فرایندی فوق العاده فرسایشی خواهد بود و نمی توان وارد با توجه به استحکام ساختمان ها و از طریق انفجار های هدایت شده مناطق پیشروی جدید باز کرد و مسیر پیشروی پیش بینی شده است و حتما در خط آتش در جهت های مختلف قرار می گیرید و به احتمال خیلی زیاد توپخانه دشمن در نقاط قابل پیشبینی پیشروی ما کالیبره شدن از قبل و تلفات زیاده میدیم از این جهت. و با توجه به قدرت آتشی که در اختیار داریم با 12 گردان بهتر است نیرو های دشمن را در منطقه 1 میخکوب کنیم با آتش سنگین. 2. سطوح باز مثل آزاد راه و ... و کارخانه های بزرگ باز مشکل ساز میشه با توجه به اینکه نیروی پیاده و ضربتی ما محدود هست و در جنگ جهانی دوم کاملا مشهود شد که پاک سازی کارخانه های بزرگ و مناطق شهری به همون اندازه سخته که پاک سازی مناطق بافت قدیمی سخته. و حتی یک لشکر پیاده آلمانی برای پاک سازی 1 کارخانه اسلحه سازی برای چندین ماه در درگیری های فوق سنگین میخکوب شد. و محور 2 احتمالا محور پاتک دشمنه پس بهترین کار استفاده از قدرت آتش برای مختل کردن و آسیب رسوندن به آزاد راه هست چونکه نیرو های ما پیاده هستن و مشکلی ندارن و بهتره راه پاتک نیروی های زرهی دشمن از این طریق مسدود که نه ولی تا حدی جلوگیری بشه و چند گروهان هم برای عملکرد تاخیری و برای مکش نیرو های ذخیره دشمن به این منطقه استفاده بشه و نیت ما برای استفاده از محور 3 تا حدی مشخص نباشه. از محور سه هم با پشتیبانی بخش آزاد از توپخانه پیشروی میکنیم به مرکز شهر و سپس با کمک یگان ها جدا شده در محور 2 این 2 محور رو پاک سازی میکنیم سپس محور 3 را محاصره و دشمن را میکوبیم با توپخانه و وارد نمیشیم...

به نام خدا وضعیت فعلی ناوگان و تحلیلی مختصر درباره تنش های و تحولات اخیر در منطقه INDO-PAC تمامی ناوگان رزمی : 299 --------------------------------- تفکیک کشتی های عملیاتی کشتی های اعزامی کشتی های غیر اعزامی تمام کشتی های عملیاتی ------------------------ ------------------------------ --------------------------------- 69 21 90 تفکیک کشتی های عملیاتی با ناوگان نیروهای ناوگان ناوگان 3ام ناوگان 4ام ناوگان 5ام ناوگان 6ام ناوگان 7ام مجموع -------------------- --------------- -------------- -------------- -------------- -------------- ----------- 1 6 6 24 12 58 107 در ژاپن : ناو هجومی آبی-خاکی (USS America (LHA-6 در بندر در ساسیبو(U.S. Fleet Activities Sasebo) است. در اقیانوس آرام غربی ( WEST-PAC ): در اقیانوس آرام پس سه گروه ضربتی هواپیمابر اعزامی در حال همگرایی و انجام تمرینات مختلف هستند و این اتفاق نادر ( مراجعه به بخش تحلیل ) امکان به انجام رساندن رزمایش ها و عملیات های چند هواپیمابری را میدهد. آرایش نبرد: ناوگان 7ام --------------- گروه 5ام ضربتی هواپیمابر ناو هواپیمابر رونالد ریگان CVN-76 تیپ هوایی 5ام هواپیمابر " Carrier Air Wing 5" CAW 5 ام با 9 اسکادران خود بر روی ناو ریگان مستقر شده The “Royal Maces” of Strike Fighter Squadron (VFA) 27 from Marine Corps Air Station Iwakuni The “Diamondbacks” of VFA-102 from Marine Corps Air Station Iwakuni The “Eagles” of VFA-115 from Marine Corps Air Station Iwakuni The “Dambusters” of VFA-195 from Marine Corps Air Station Iwakuni The “Shadowhawks” of Electronic Attack Squadron (VAQ) 141 Marine Corps Air Station Iwakuni The “Tigertails” of Carrier Airborne Early Warning Squadron (VAW) 125 from Marine Corps Air Station Iwakuni The “Providers” of Fleet Logistics Support Squadron (VRC) 30 Det 5 from Marine Corps Air Station Iwakuni The “Golden Falcons” of Helicopter Sea Combat Squadron (HSC) 5 from Naval Station Atsugi, Japan The “Saberhawks” of Helicopter Maritime Strike Squadron (HSM) 77 from Naval Air Station Atsugi اسکادران 15ام ناوشکن درسون 15 مستقر شده در یوکوسوکا,ژاپن به عنوان اسکورت همراهی کننده گروه 5ام ضربتی و ناو هواپیمابر ریگان مشخص شده است گروه 9ام ضربتی هواپیمابر ناو هواپیمابر: تئودور روزولت, CVN-71 گروه هوایی ناو هواپیمابر - تیپ هوایی هواپیمابر 11ام: The “Tomcatters” of VFA-31 – Strike Fighter Squadron (VFA) – from Naval Air Station Oceana, Va. The “Golden Warriors” of VFA-87 from Naval Air Station Oceana, Va. The “Blue Diamonds” of VFA-146 from Naval Air Station Lemoore, Calif. The “Black Knights” of VFA-154 from Naval Air Station Lemoore – Calif. The “Gray Wolves” of VAQ-142 – Electronic Attack Squadron (VAQ) – from Naval Air Station Whidbey Island – Wash. The “Liberty Bells” of VAW-115 – Carrier Airborne Early Warning Squadron (VAW) – from Naval Air Station Point Mugu, Calif. The “Providers” of VRC-30 – Detachment – Fleet Logistics Support Squadron (VRC) – from Naval Air Station North Island, Calif. The “Eight Ballers” of HSC-8 – Helicopter Sea Combat Squadron (HSC) – from Naval Air Station North Island, Calif. The “Wolf Pack” of HSM-75 – Helicopter Maritime Strike Squadron (HSM) – from Naval Air Station North Island, Calif. ناو ( Cruiser ): بانکر هیل, CG-52 اسکادران 15ام ناوشکن: USS Russell (DDG-59), homeported in San Diego, Calif. USS Paul Hamilton (DDG-60), homeported in San Diego, Calif. USS Pinckney (DDG-91), homeported in San Diego, Calif. USS Rafael Peralta (DDG-115), homeported in San Diego, Calif. گروه ضربتی 11ام هواپیمابر ( CSG 11 ) ناو هواپیمابر: نیمیتز, CVN-68 گروه هوایی ناو هواپیمابر - تیپ 17ام هوایی هواپیمابر: The “Redcocks” of VFA 22 – Strike Fighter Squadron (VFA) F/A-18F Super Hornet – from Naval Air Station Lemoore, Calif. The “Kestrels” of VFA137 F/A-18 E – from Naval Air Station Lemoore, Calif. The “Mighty Shrike” of VFA 94 F/A-18F – from Naval Air Station Lemoore, Calif. The “Death Rattlers” of VMFA-323 F/A-18C – from Marine Corps Air Station Miramar San Diego, Calif. The “Cougars” of VAQ-139 – Electronic Attack Squadron (VAQ) EA-18G Growlers – from Naval Air Station Whidbey Island – Wash. The “Sun Kings” of VAW-116 –Carrier Airborne Early Warning Squadron (VAW) E2C Hawkeye – from Naval Air Station Point Mugu, Calif. The “Providers” of VRC-30 – Detachment – Fleet Logistics Support Squadron (VRC) C-2 – from Naval Air Station North Island, Calif. The “Screamin’ Indians” of HSC-6 – Helicopter Sea Combat Squadron (HSC) MH-60S– from Naval Air Station North Island, Calif. The “Battlecats” of HSM-73 – Helicopter Maritime Strike Squadron (HSM) MH-60R – from Naval Air Station North Island, Calif. ناو: پرینستون, CG-59 اسکادران 9ام ناوشکن: USS John Paul Jones (DDG-53), homeported in Pearl Harbor, Hawaii USS Sterett (DDG-104), homeported in San Diego, Calif. USS Ralph Johnson (DDG-114) homeported in Everett, Wash. در دریای سرخ: گروه آماده آبی-خاکی باتان (َARG) همراه با یگان 26ام اعزامی تفنگداران در شمال دریای سرخ است و احتمال ( هرچند کم ) مستقر شدن آن در منطقه عملیاتی ناوگان 6ام ( مدیترانه ) هست ولی پس از تنش ها با ایران و ارسال آن به خلیج فارس به احتمالا زیاد در حال حرکت به سوی بندر خانگی خود در نورفولک برای R&R باشد. در دریای عمان: گروه ضربتی هواپیمابر 10 در کنار ناو هواپیمابر آیزنهاور CVN-69 برای صد روز متوالی است که در دریای عمان و منطقه عملیاتی اقیانوس هند ( IO ) و دریای عمان و خلیج فارس مشغول گشت زنی است و این گروه ضربتی برای مدت نسبتا طولانی عملیاتی بوده است با توجه به بحران ویروس کرونا و دستور محدودیت حرکت از طرف پنتاگون و تنش ها با ایران پیش بینی میشود که نهایتا تا 5 ماه آینده برای ( R&R ( Rest & Refit از منطقه عملیاتی سنتکام خارج شود و به نورفولک باز گردد. گروه ضربتی 10ام هواپیمابر: ناو هواپیمابر: آیزنهاور, CVN-69 گروه هوایی ناو هواپیمابر - تیپ 3ام هوایی هواپیمابر The “Gunslingers” of VFA-105 – Strike Fighter Squadron (VFA) – from Naval Air Station Oceana, Va. The “Wildcats” of VFA-131 from Naval Air Station Oceana, Va. The “Swordsmen” of VFA-32 from Naval Air Station Oceana, Va. The “Rampagers” of VFA-83 from Naval Air Station Oceana, Va. The “Zappers” of VAQ-130 – Electronic Attack Squadron (VAQ) – from Naval Air Station Whidbey Island – Wash. The “Screwtops” of VAW-123 – Carrier Airborne Early Warning Squadron (VAW) – from Naval Station Norfolk, Va. The “Rawhides” of VRC-40 – Detachment – Fleet Logistics Support Squadron (VRC) – from Naval Station Norfolk, Va. The “Dusty Dogs” of HSC-7 – Helicopter Sea Combat Squadron (HSC) – from Naval Station Norfolk, Va. The “Swamp Foxes” of HSM-74 – Helicopter Maritime Strike Squadron (HSM) – from Naval Air Station Jacksonville, Fla. ناو: USS Vella Gulf (CG-72), homeported in Norfolk, Va. USS San Jacinto (CG-56), homeported in Norfolk, Va. اسکادران 26ام ناوشکن: USS Stout (DDG-55), homeported in Mayport, Fla. USS James E. Williams (DDG-95), homeported in Mayport, Fla. USS Truxtun (DDG-103), homeported in Norfolk, Va نکته جالب درباره این گروه ضربتی : همانطور که قبلا توسط سایر دوستان ساختار گروه های ضربتی هواپیمابر برسی شد, این آرایش همیشه یکسان نیست و با توجه به شرایط منطقه عملیاتی تغییر پیدا میکند, فرضا این گروه ضربتی با داشتن 3 ناوشکن معمولی محسوب میشود اما همراه داشتن 2 ناو نشان دهنده خطر هوایی- موشکی در منطقه عملیاتی است و در کنار این بستگی به نوع و ستاپ VLS ها میتوان تشخیص داد که مقابله با تهدید هوایی مهمتر احساس شده یا داشتن قدرت ضربتی با موشک های کروز و ضد کشتی و ... معمولا ناو ها بیشتر موشک های ضد هوایی حمل می کنند و ناوشکن ها موشک های کروز و ضد کشتس, ( توجه, بیشتر به معنی آن نیست که فرصا یک ناوشکن موشک های SM, ضد هوایی حمل نکند و برعکس) همچنین با توجه به طولانی بودن مدت اعزام و عملیاتی بودن احتمالا کشتی های پشتیبانی از بین گروه اعزامی و بندر های دوست در حال حرکت و انتقال دادن مرسولات, تجهیزات , تسلیحات, تدارکات و... هستند, تمرکز بر تسلیحات یا سوخت و ... بستگی به منطقه عملیاتی دارد و ... در اقیانوس اطلس: ناو هواپیمابر هری. اس ترومن CVN-75 پس از تقریبا 9 ماه در حال بازگشت به نورفولک برای R&R است, تیپ 1ام هوایی هواپیمابر و اسکادران های آن قبلا به پایگاه های خود بازگشته اند و کشتی های گروه ضربتی که شامل ناو نرماندی CG-60 و اسکادران ناوشکن 28 نیز به بندر بازگشته اند. کشتی آبی- خاکی واسپ LHD-1 نیز در منطقه عملیاتی دماغه های ویرجینیا است. توجه: تنها به یگان و کشتی های عملیاتی مهم مد نظر قرار گرفتن و به کشتی های مستقل اعزامی, زیردریایی ها و... اشاره ای نشده. تحلیل : همانطور که اشاره شد باتان احتمالا به سوی بندر خانگی خود در نورفولک در حال حرکت است و احتمالا استقرار آن در مدیترانه و منطقه عملیاتی ناوگان 6ام هست, هر چند کم. گروه ضربتی آیزنهاور و بازگشت آن بستگی به تنش های در منطقه دارد و اینکه نیروی دریایی در چه زمانی میتواند یک گروه ضربتی هواپیمابر را جایگزین آن کند در دریای عمان. احتمال اعزام شدن واسپ به دریای عمان و سپس اقیانوس آرام است اما احتمال قوی ای نیست, ترومن هم برای استراحت و تعمیر در نورفولک خواهد بود حداقل برای 6 ماه آینده پس تاثیر آنچنانی در معادلات کوتاه مدت نخواهد داشت. نکته قابل توجه حضور همزمان 3 گروه ضربتی هواپیمابر روزولت,ریگان و نیمیتز است در کنار کشتی آبی- خاکی آمریکا, این قسمت قابل توجه و اعظمی از قدرت هوادریایی نیروی دریای آمریکا است که عملیاتی است و این نکته که همزمان 3 ناو هواپیمابر در منطقه INDO-PAC متمرکز شده اند قابل توجه است به دلایل مختلف: 1. با توجه به دوره ها و سایکل های مختلف گروه های ضربتی و ناو های هواپیمابر, 1. اعزام, 2. تعمیر و تمرین 3. سوخت گیری بلند مدت و ... ( پیشنهاد جهت مطالعه ) نیروی دریایی و فرماندهی ها " سنتکام به طور مثال " در هر دوره زمانی خاص یک تعداد محدودی ناو هواپیمابر عملیاتی در اختیار دارند و با درخواست های و وظیفه ها گوناگون از انسان دوستانه در کارائیب تا Power projection در دریای چین جنوبی باید انتخاب درستی داشته باشند در زمان و مکان فرستادن یک گروه عملیاتی و یا ذخیره نگه داشتن کشتی در آمریکای شمالی برای اعزام به مناطق عملیاتی. حال میتوان گفت اگر نیروی دریای میخواهد در مناطق مختلف جهان حضور داشته باشد با ناوهای هواپیمابر خود باید این بالانس رو به خوبی حفظ کند و نکته جالب درباره این حرکت اخیر و فرستادن 3 ناوگروه ضربتی همزمان همین است که ممکن است خلا نسبی در اقیانوس اطلس - دریای مدیترانه و دریای عمان ایجاد شود ( تنها ناو های هواپیمابر, یک ناوشکن مستقل فرضا در بالتیک مد نظر نیست ) معمولا در طی سالیان گذشته 60% قدرت رزمی نیروی دریایی در ناوگان اقیانوس آرام متمرکز بوده و تحولات و تنش های اخیر میتواند بیانگر این باشد که این تمرکز از قبل هرچه بیشتر خواهد شد فرضا یکی از این تحولات بازگشت نیروی دریای آمریکا به پایگاه خود در خلیج سوبیک است در دریای چین جنوبی. در کل باید دید آیا ایالات متحده از نقطه زنیت خود استفاده خواهد کرد و جلوی پیشرفت کوتاه ولی پیوسته جمهوری خلق چین به خصوص در زمینه قدرت دریایی را خواهد گرفت یا خیر؟ به خصوص با توجه به تنش های هند- چین تظاهرات در هنگ کنگ و آمریکا و مشکلات مالی بلند مدت و جلو زدن چین از آمریکا در زمینه بودجه و صنعت نظامی در بلند مدت, 2030+ و ما باید این تحولات و شیفت توجه آمریکا از خاورمیانه به اقیانوس آرام را به نزدیکی دنبال کنیم... زمان مشخص خواهد کرد نتیجه را... با تشکر بن پایه نقل با ذکر نام انجمن میلیتاری بلامانع است بازآفرینی و ترجمه : AM4

برنامه برای بازگرداندن گروهی از آفریقایی-آمریکایی ها به کشور لیبریا وجود داشت ولی این طوری که دوستمون میفرمایند به صورت دیپورت دسته جمعی خیر... اتفاقا زمانی که پیشنهاد داده شد در کنار سایر پیشنهاد ها درست در چهارراه تاریخی که آمریکایی ها به دنبال "Manifest Destiny"خود بودند و مسیر تاریخ میتونست کاملا عوض بشه ولی در کل گروه آفریقایی-آمریکا به همون اندازه به آمریکا علاقه داشتند و خود رو بخشی از رویای آمریکایی می دونستند که سایر گروه های مهاجر که آمریکا رو ساختن می دوسنتن. نه کمتر... جهت اطلاعات بیشتر :https://en.wikipedia.org/wiki/Back-to-Africa_movement در رابطه با جنگ داخلی هم و به خصوص اعلامیه " Emancipation" لینکلن به نظرم تحلیل های دوستان سطحی هستش متاسفانه .

جالبه... جهت دهی ؟! " Activists warn that Blackout Tuesday may drown out vital information about protests Curfews have been imposed around US cities as protests over the death of George Floyd continue. The 46-year-old died after he was pinned to the ground by Minneapolis police. On Tuesday, thousands of people posted black tiles on social media in solidarity with the Black Lives Matter movement. Some activists are pushing back against the campaign, saying it may drown out key information about the ongoing protests."

"An active duty military police battalion consisting of some 200 to 250 military personnel is now in the process of deploying to #Washington DC and could be in the nation's capital as soon as tonight, three US defense officials tell CNN. #riots" این همان گردان 372ام هست که بالاتر بهش اشاره شد...

سلام دوستان اگر علاقه دارند در OSINT حواسشون به این یگان ها باشه در صورتی تحولاتی در شرف اتفاق باشه و کلا یک سناریو ببنیم میتونیم به وجود بیاریم؟! 1. 46th Military Police Command 2. Joint Task Force-Civil Support 3. United States Army North 4. 76th Infantry Division 5. United States Army Forces Command 6. Security Force Assistance Command 7. United States Army Military Police Corps units 8. 372nd Military Police Battalion پ.ن : این یگان هایی هستن که احتمالا در صورت تصمیم NCA " تنها در ارتش " برای مقابله با تظاهرات تمام عیار و از بین رفتن و ناتوانی 800.000 نیرو های پلیس ایالات متحده و عدم توانایی کنترل اوضاع استفاده خواهند شد و با دنبال کردن این یگان ها به تصویر اتفاقات رو به رو میتوان دست یافت. 2. اگر فرصت بشه در یک پست جدا سناریو های مختلف برسی خواهد شد و این پست تنها جهت آشنایی سطحی با یگان های قابل استفاده و در دسترس در قبال اتفاقات اینچنین هست...

امکان دارد ولی فکر نکنم تا قبل از 1945 قابل انجام باشد. دوستان میتونند از شبیه ساز Command Modern Air Naval Operations استفاده کنند که سناریو هایی متنوعی هم دارد.

با سلام مقابله با تیم های "MAN-PAD" در اطراف فرودگاه هایی مثل بگرام و قندهار و ... که هاب های لجستیکی شوروی بودن چطور صورت میگرفت ؟ سوال دوم اینه که شوروی ترجیح میداد کودتا صورت نگیره ؟! اگر بله با اهداف بلند مدت وارد افغانستان شدند یا کوتاه مدت ؟ یا اصلا با هدف و برنامه مشخصی برای دستیابی وارد شدند ؟ با توجه به این نکته که بیشتر تصمیم ورود به افغانستان توسط سه گانه " وزیر دفاع - وزیر امور خارجه و دبیر ( رئیس ) ک.گ.ب " گرفته شده بود و تاحدی با توجه به وضیعت سلامت برژنف - رهبری سیاسی از دور تصمیم گیری خارج شده بود !! . نکته سوم اینه که امروز در نیروهای مسلح روسیه سرویس و نیروی جداگانه ای برای نیروهای ویژه ( SOF) داریم که شامل تیپ های نیرو های ویژه " اسپاتناز " می شود آیا می توان نتیجه گرفت که تشکیل این نیرو های درس های گرفته شده از افغانستان هست ؟ سوال بعدی این هست که در دوره 1980-1988 رهبری شوروی با توجه به تنش ها با چین مجبور به مستقر کردن 25+ لشکر از لشکر های نوع A در خاور دور داشت و همچنین یگان های دیگه ای در غرب و سایر نقاط مستقر بودند چگونه با خطر انقلاب یا شورش اقلیت مسلمانان در آسیای مرکزی و در مسیر خطوط ارتباطی زمینی "LOL" را خنثی میکرد و برای کاهش روحیه پرسنل از سیستم چرخشی که مثل آن را در 2003 مشاهده کردیم استفاده کردند یا ... ؟ سوال یا مسئله بعدی این هست که چرا ک.گ.ب یا در کل شوروی با دخالت ها و پشتیبانی های ISI " پاکستان " و عربستان و سایر کشور های به صورت مستقیم یا غیر مستقیم مقابله نکرد ؟ با تشکر

تصمیم بستن حریم هوایی یک کشور بر عهده دولت و مراجع غیر نظامی هست یا نه ؟! دوم اینکه این اتفاق اخیر (هر اسمی میخواهید بگذارید روش ) فاجعه بود ولی سوال مهمتر اینه که ادامه راه به چه صورت خواهد بود الان تنها مشکلات ما PR بد ( فاجعه بار ) نیست . تصمیمات اصلی مثل آینده برجام ... سیاست خارجی و داخلی ... تغیرات و اصلاحات در نیرو های مسلح و سایر ارگان ها ... مبارزه با فساد و مدیریت بی کفایت سوالات اصلی اینها هستند لطفا از موضوع منحرف نشوید حالا که گذشته چه کمکی میکنه کی مقصر بود کی بی گناه !! کی چه تحلیل یا بهتر بگم تئوری ای خرابکاری و توطئه ای داره ... متاسفانه ملت جوگیری هستیم .

نه تنها اشاره ای نشد بلکه اخبار ضد و نقیض هستند بعضی منابع اشاره به این دارند که 5 تا موشک شلیک شده 2 تا با موفقیت به هدف خورده بعضی ها هم اشاره به 3 تا موشک و 2 برخورد موفق دارن !!! بعد اهمیت هدف قرار گرفتن اربیل نمادین بود یا هدف عملیاتی ای داشت ؟

نوع 800-737 بیشتر مد نظر ما هست و این سوانح بیشتر مربوط به Max-737 هستند .

گمان نکنم توجه کنید که برج مراقبت اجازه افزایش ارتفاع تا 7500 متری را داده بوده و هواپیما در 8000 پایی دچار مشکل شده ... در رابطه با نوع انفجار خیلی احتمال کمه که هواپیمایی که 26 هزار لیتر سوخت جت حمل میکنه و تازه بلند شده در صورت انفجار / برخورد ترکش منفجر نشه ...

سلام یک سوال اگر هواپیما قصد فرود به وسیله "ILS" را داشته در این صورت خلبان باید یک دور دیگه میزد ( جهت هواپیما را عوض میکرد ) تا هم راستا با باند بشه ! ... بعد چرا در سمت مخالف باند فرود نیومده ؟! سوال بعدی که پیش میاد اینه که سابقه داشته هواپیما ها با گلاید کردن خودشون را به فرودگاه برسونن و در شرایط عادی یک موتور کافیه سوالی پیش میاد اینه که مشکل در خلبان اتوماتیک ( Auto pilot ) بوده یا در سیستم هیدرولیک ؟! کسی از سابقه خلبان و کمک خلبان اطلاعی داره ؟ با تشکر

بدون داشتن وقایع و حقیقت های کامل و قطعی نمی توان هیچ سناریو یا موضوعی را رد یا تائید کرد .

خبر فوری خبر ها حاکی از آن هستند که در 20دقیقه آینده نخست وزیر کانادا جاستین ترودو سخنرانی ای خواهد داشت درباره اتفاقات اخیر به خصوص حادثه سقوط هواپیمای-هواپیمایی اوکراین ... لازم به ذکر است که خبرگزاری رسمی کانادا یا همان CBS " حادثه سقوط هواپیما را ساقط کردن از طرف پدافند و اشتباهی و سهوا خوانده است " . منبع پ.ن : البته باور بنده مطابق با خبر و ادعای بالا نیست احتمال ساقط شدن از طرف پدافند چه عمدا چه سهوا را غیر محتمل می دانم . 2 . قوانین درگیری این اجازه را تنها در شرایط استثنایی و بحرای/جنگ به فرمانده پدافند منطقه می دهند که بدون تائید تهران اقدام به مقابله و ساقط کردن تهدیدات را دارد . 3. هواپیمای غیر نظامی با فلایت پلن مشخص تهدید محسوب نمی شود و تنها در صورت عدم امکان برقراری ارتباط اقدام به رهگیری میشود .

چند تا مورد هست که باید مورد توجه قرار بگیره : 1. در صحت تصاویر ماهواره ای و میدانی تردید هست . 2. ممکن هست دلیل عدم ایجاد گودال بر اثر انفجار استفاده از فیوز مجاورتی و انفجار در چند متری زمین به صورت ( Air burst ) بوده باشه . 3. پایگاه هوایی مقاوم سازی شده بوده در قبال چنین حملاتی ... پ.ن : در رابطه با پدافند هم ممکن نیست تنها اقدام به جمع اوری اطلاعات از موشک های ما کرده باشن و اقدام به رهگیری نکرده باشن فرضا به دلیل عدم نشان دادن توانایی یا عدم توانایی پدافند در قبال موشک های بالستیک ایران . با تشکر