یک تصویر عجیب و غریب از آچزاریت اون یارو چرا داره پشتک وارو می زنه ؟؟؟ [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/Merkava_Main_Battle_tank_Israel_01.jpg[/img] [color=darkblue][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/Merkava60mmMortar.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_Merkava60mmMortar.jpg[/img][/url][/color] خمپاره انداز 60 میلیمتری خانواده مرکاوا [color=darkblue][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/21948453.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_21948453.jpg[/img][/url][/color] [color=darkblue]آچزاریت در مدلهای اولیه مجهز به یک توپ خودکار 30 میلیمتری از نوع بوش مستر بر روی سامانه رافائل سامسون[/color] [color=darkblue][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/rcws30fv432693ad6bje1.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_rcws30fv432693ad6bje1.jpg[/img][/url][/color] [color=darkblue][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/rcws30p30901549f61e1zf6.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_rcws30p30901549f61e1zf6.jpg[/img][/url][/color] [color=darkblue][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/rcwsc293f5eefq2.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_rcwsc293f5eefq2.jpg[/img][/url][/color] [color=darkblue]نفربر های FV430 و FV432 رژیم صهیونیستی مجهز به سامانه تسلیحاتی خودکار از نوع رافائل سامسون. به حجم زره آن توجه کنید.[/color] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/FV-432.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_FV-432.jpg[/img][/url] به مدل بدون زره اضافی اف وی 432 توجه کنید و آنرا با مدلهای بهینه شده رژیم صهیونیستی مقایسه کنید [color=darkblue][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/37615922.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_37615922.jpg[/img][/url][/color] [color=darkblue][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/32264290.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_32264290.jpg[/img][/url][/color] [color=darkblue][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/36935469.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_36935469.jpg[/img][/url][/color] [color=darkblue][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/53562442.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_53562442.jpg[/img][/url][/color] [color=darkblue][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/94216378.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_94216378.jpg[/img][/url][/color] [color=darkblue]نفربرهای ام 113 این رژیم مجهز به همان سامانه های 30 میلیمتری [/color] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/rcws-30_achzarit_1.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_rcws-30_achzarit_1.jpg[/img][/url] آچزاریت مجهز به همان سامانه 30 میلیمتری رافائل به همراه دو موشک اسپایک

مرکاوا مارک 2 منهدم شده [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/26.jpg[/img] ماگاچ 5 (سمت چپ) و ماگاچ 7 (سمت راست) هر دو منهدم شده در جنگ 33 روزه [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/45014291.jpg[/img]

[quote]چیزی که تویه ذهنم هست شبیه تصویر زیره دو مجموعه چندتایی از موشکهای میثاق که هم قابلیت دفاع هوایی دارند وهم توان ضد زرهی ویک 23 م م استابلایزه شده در روی برجک برای افند وپدافند البته در این تصویر جای یک رادار کوتاه برد مثل بصیر 110 یا طارق خالیه[/quote] بله ، البته این ایده شما شامل نسل آینده تانک ها خواهد شد و هنوز هم تحقیق برای آنها ادامه دارد. تانک های نسل آینده مجهز به برجک های بی سرنشین خواهند بود و تنها دو نفر خدمه خواهند داشت و البته حجم تسلیحات و آتش آنها نیز بالاتر خواهد بود. اما هنوز هم کشورهای پیشرو در زمینه طراحی تانک طرح های خود را در این زمینه کامل نکرده اند. چه برسه به ایران که هنوز تانک نسل سومی عملیاتی نیز نساخته است. [quote name='hamedof' timestamp='1344938521' post='264834'] آقا علی 1 سوال: از نظر شما چرا روس ها باز از زره واکنشی استفاده می کنند ؟ ! چرا روس ها فقط دنبال حجم آتش سنگین هستند؟ میدونیم که زره واکنشی برای موج اول حمله خوبه و مقاوم ، ولی وقتی حمله شدید بشه ، ضعفش نمایان میشه.................. آیا دلیل روس ها اینه که با حجم آتش بالا سریع هدف رو نابود کنند و قبل از اینکه فرصت حمله دوباره به دشمن بدند کار رو تموم کنند؟ [/quote] اینکه چرا روس ها از زره واکنشی در تانک جدیدشون استفاده کردند ، واقعا برای من هم جای سوال داره. تانکی که بخش عمده حفاظت زرهی آنرا زره کامپوزیتی ایجاد می کند ، از نظر حفاظت زرهی و پایداری میدانی زرهی برتری محسوسی نسبت به تانک هایی دارد که بخش عمده حفاظت زرهی آنرا زره واکنشگر ایجاد می کند. تانک های غربی که از زره های کامپوزیتی استفاده می کنند به طور متوسط دارای 1650 الی 1950 میلیمتر مقاومت زرهی در قسمت جلوی برجک خود هستند. آبرامز 1650 میلیمتر ، لکلرک و چلنجر 2 معادل 1750 میلیمتر و نسل جدید لئوپارد 2 دارای 1900 میلیمتر مقاومت زرهی در قسمت جلوی برجک خود هستند. این رقم در تی 90 معادل 1450 میلیمتر است. از این رقم نیز بین 650 الی 700 میلیمتر شامل زره کامپوزیتی برجک و مابقی نیز شامل استفاده از زره کنتاکت 5 است. در حالیکه در تانک های غربی همه این ارقام ذکر شده در اثر استفاده از زره های کامپوزیتی آنها است. زره واکنشی ارزانتر از زره کامپوزیتی است. طراحی آن نیز ساده تر از طراحی زره های کامپوزیتی است. به جز آبرامز و چلنجر 2 ، در سایر تانک هایی که از زره کامپوزیتی استفاده می کنند تفاوتی بین سرعت تعویض زره آسیب دیده در زره های واکنشگر و زره های کامپوزیتی وجود ندارد. یعنی سرعت تعویض زره ماتریکس آسیب دیده با سرعت تعویض زره کنتاکت 5 آسیب دیده یکسان است و هر دو را می توان در همان میدان نبرد تعویض کرد. زره کامپوزیتی لکلرک و خانواده لئوپارد هم همین قابلیت را دارد و می توان به سرعت بخش های آسیب دیده آنرا در میدان نبرد تعویض کرد و سرعت تعویض و مرمت و بازسازی آنها نیز تقریبا با زره کنتاکت 5 برابر است. پس نباید تصور کرد که سرعت تعویض زره های واکنشگری مثل کنتاکت 5 برای آن یک برتری است. چرا که تانک های غربی نیز زره کامپوزیتی تانک هایشان به گونه ای طراحی شده است که قابلیت تعویض سریع آن وجود دارد و می توان در همان میدان نبرد به سرعت بخش آسیب دیده را بازسازی و مرمت و تعویض کرد. در ضمن تانک های غربی نیز از زره واکنشگر بر روی زره کامپوزیتی استفاده می کنند که به این ترتیب مقاومت آنها به مراتب بیشتر از این ارقام ذکر شده خواهد شد. البته زره های واکنشگری که بر روی تانک های غربی نصب می شود بیشتر از نوع انفجاری است در حالیکه زره کنتاکت 5 از نوع NERA است و مقاومت زرهی آن بیشتر از زره های واکنشی غربی است. اما به هر حال مقاومت زرهی تانک های غربی و پایداری میدانی آنها در حال حاضر از تانک های روسی بیشتر است. علت اینکه روس ها تمایلی به استفاده از زره کامپوزیتی به عنوان زره اصلی تانک هایشان ندارند در چند مورد خلاصه می شود. شاید بحث مالی آن مطرح است. زره های کامپوزیتی بسیار گرانتر از زره های واکنشی هستند. طراحی آنها نیز بسیار پرخرج و البته زمانبر خواهد بود و البته روس ها هم در این زمینه کم تجربه تر از غربیها هستند. اینکه روس ها در یگان های زرهی شان به دنبال حجم آتش سنگین هستند ، بیشتر مربوط به طرز فکر سنتی یگان های زرهی شوروی سابق بود. البته نکته ای که همیشه از آن غفلت می شود این است که شوروی سابق سیاست کمیت در برابر کیفیت را در پیش گرفته بود که البته خود در پیش گرفتن این سیاست نیز مربوط به نوع بینش و سیاست رهبران شوروی نسبت به جهان و سهم آنها از جهان دو قطبی آن دوره جنگ سرد بود. شوروی متحدان زیادی داشت و می بایست همه اینها را از نظر تسلیحاتی تغذیه می کرد. شوروی در اوایل دهه 50 تی 55 را طراحی کرد. این تانک بر اساس طرز فکر رهبران شوروی طراحی شده بود. چرا که شوروی در نظر داشت از این تانک به مقیاس وسیع تولید کرده و در اختیار متحدان خود قرار دهد. به طوریکه می بینیم در اوایل دهه 60 زمانی که تانک تی 62 رونمایی شد ، هیچگاه به اندازه تی 55 از آن استقبال نشد. چرا که هزینه تولید یک دستگاه تی 62 دو برابر تی 55 بود و تنها برتری آن نسبت به تی 55 تنها دارا بودن توپ قویتر 115 میلیمتری بود. به همین دلیل با رونمایی تی 62 باز هم کشورهای متحد شوروی ترجیح می دادند از تی 55 استفاده کنند. به طوریکه می بینیم در جریان جنگ سرد بیش از 100 هزار دستگاه تی 55 تولید شد و از تی 62 کمتر از 12000دستگاه تولید شد. در همان زمانی شوروی تی 55 را طراحی کرد ، تانک هم رده آن در غرب ، تانک سنچوریون بود که از هر نظر برتر از تی 55 بود. حالا فرض کنید که شوروی به جای تی 55 تانکی شبیه به سنچوریون طراحی می کرد. آیا در این صورت می توانست از آن به مقیاس انبوه تولید کرده و در اختیار متحدانش قرار دهد؟؟ مسلما خیر. در مجموع بریتانیا حدود 10 هزار سنچوریون تولید کرد که وزن و حجم و کیفیت بالاتر آن نسبت به تی 55 اجازه تولید در مقیاس وسیعتر از این را نمی داد. پس می بینیم که طراحی تانک های روسی وابسته به طرز تفکر طراحان و نوع بینش آنها به جهان آن روز بود. البته برتری تانک های روسی نسبت به نمونه های مشابه غربی در این بود که دارای کیفیت پایینتری نسبت به نمونه های غربی بودند و همین مورد اجازه تولید وسیعتر آنها را می داد. برتری تانک های شوروی سابق به تانک های غربی نیز بیشتر به خاطر همین مساله بود. یعنی شوروی و اقمار او بیشتر از نظر تعداد برتر از غرب بودند ، نه از نظر کیفیت و تکنولوژی. کما اینکه می بینیم در جنگ هایی که بین کشورهای استفاده کنندگان تانک های روسی و غربی رخ داده است ، در اکثر موارد که تانک های طرفین از نظر کمیت با هم برابر بودند ، برتری با طرفی بوده است که از تانک های غربی استفاده کرده است. اسرائیل در جنگ یوم کیپور از 900 دستگاه تانک در مقابل مصر استفاده کرد که شامل تانک های سنچوریون ، ام 47 ، ام 48 ، ام 60 و ام 50 سوپر شرمن بود که همگی آنها مجهز به توپ ال 7 از نوع 105 میلیمتری بودند. در مقابل مصر نیز از 1000 تانک استفاده کرد که شامل تانک های تی 55 ، تی 62 و تی 34 های مجهز به توپ 85 میلیمتری بود. دیدیم که در این نبرد برتری رزمی با اسرائیل بود که از تانک های غربی استفاده می کرد و البته هر دو طرف از نظر تعداد تانک تقریبا برابر بودند. در درگیریهای بین آنگولا و آفریقای جنوبی نیز اتفاقی مشابه افتاد. آنگولا از تی 55 استفاده کرد و آفریقای جنوبی از سنچوریون. دیدیم که تانک های سنچوریون آفریقای جنوبی در عمل برتر از تانک های تی 55 آنگولا بودند ، در حالیکه هر دو طرف از نظر تعداد یکسان بودند. سنچوریون و تی 55 در درگیریهای بین هند و پاکستان باز هم با هم رو در رو شدند که در این درگیریها هم باز هم برتری با سنچوریون بود. از آنجایی که نیروی زرهی شوروی از نظر کمیت برتری مطلقی نسبت به غرب داشت ، همین برتری عددی سبب ایجاد حجم آتش بیشتر می شد. البته این مورد را هم باید در نظر داشت که در حال حاضر حجم آتش تانک های عملیاتی روسیه در مقایسه یک به یک از اکثر تانک های غربی کمتر است. حتی از نظر تعداد هم یگان های زرهی روسیه برتری خاصی نسبت به غرب ندارند. در مورد بخش سوم سوالتون هم باز هم این سیاست به شوروی سابق باز می گشت که در آن حملات سریع ، ایجاد حجم آتش بالا با تعداد بالای تانک و عقب نشینی سریع در نظر گرفته شده بود. البته این سیاست امروزه دیگر کاربردی ندارد. با گسترش چشمگیر تکنولوژی در غرب و کاهش توان زرهی روسیه (از نظر تکنولوژی) نسبت به شوروی (از نظر تعداد) سابق ، دیگر این سیاست حمله سریع را ناکارآمد می کند.

[quote name='HAJJ_ABBAS' timestamp='1344961297' post='264889'] [quote name='ALI' timestamp='1344960087' post='264888'] البته استفاده از موشک هایی مثل کورنت ای ام برای مقابله با تروفی نیز می تواند مفید واقع شود. [/quote] منظور از مفید بودن چیه؟یعنی کورنت میتونه از تروفی عبور کنه؟ [/quote] خودش به تنهایی نه ، فقط در صورتی که دو تا موشک کورنت در بازه زمانی مناسب به صورت متوالی و پشت سر هم شلیک بشوند احتمال عبورش از تروفی خیلی زیاده.

[quote]موشک هایی که از هلیکوپتر شلیک میشن با چه زاویه ای به تانک میرسن؟می تونن از تروفی عبور کنند؟[/quote] فرقی نداره برادر جان ، موشک های شلیک شده از هلیکوپتر هم در حالت عادی قابلیت عبور از تروفی را ندارند. در رابطه با هدف قرار دادن سیستم اپتیک هم چندین بار بحث شده است. سیستم های اپتیکی تانک ها و نفربرها و در مجموع خودروهای زرهی جدید همگی مجهز به سیستم های شستشو و گرمکن است و به محض اینکه کمترین ایرادی در دید پرسنل خودرو ایجاد شود ، بلافاصله با توسط سیستم شستشوی لنزها ، شستشو داده می شود و اثرات از بین می رود. زدن هدفی در ابعادی متغیر حدود 30x30 از فاصله دور کار چندان ساده ای نیست. بخصوص اینکه تانک در حال حرکت باشد. همچنین بسیار به ندرت اتفاق می افتد که برجک تانک در زاویه ای قرار گرفته باشد که دقیقا در خط مستقیم آتش تفنگ های آنتی متریال قرار بگیرد. زدن تجهیزات اپتیکی در عمل غیر ممکن است. چرا که در عمل به ندرت اتفاق می افتد که تجهیزات اپتیکی خودروی دشمن در تیررس مستقیم آتش باشد. به جای اینکه با یک آنتی متریال برای زدن اپتیک تانک کمین کنیم ، می توانیم با یک کورنت و یا جاولین برای زدن خود تانک کمین کنیم و البته استفاده از موشک هایی مثل کورنت ای ام برای مقابله با تروفی نیز می تواند مفید واقع شود.

موضوع اینجاست که این حجم بالای سلاح قابل نصب بر روی یک تانک معمولی نیست. نصب موشکی مثل ایگلا در طرفین تانک و البته توپ های 23 میلیمتری بر روی برجک امکانپذیر نیست. چرا که مشکلات فنی بسیار زیادی را برای تانک به وجود خواهد آورد. وجود چنین موشکی بر روی برجک خطر کوک آف و انفجار تانک را به شدت افزایش می دهد. تجهیزات هدایت و کنترل آتش این تجهیزات باعث پیچیدگی سیستم کنترل آتش اصلی تانک خواهد شد. وزن تانک افزایش خواهد یافت. مانور پذیری تانک کاهش خواهد یافت. ضمن اینکه برای استفاده از توپ 150 میلیمتری می بایست برجک خیلی بزرگی را طراحی کرد و به تبع اون شاسی هم باید بزرگ باشد. پس می بینیم که امکان نصب این حجم سنگین تسلیحات بر روی تانک وجود ندارد. می توان از تانک های اسپاگ برای ساپورت هوایی تانک های معمولی استفاده کرد که هم به صرفه هستند و هم دارای کارآیی و عملکرد بهتر.

شدنش که میشه. اما چند اشکال وجود داره. طراحی برجک تانک دشوارتر از شاسی تانک است. اگر بتوان برجکی مدرن و جدید مجهز به اتولودر زنجیری طراحی کرد ، امکان نصب آن بر روی تی 72 تقریبا غیر ممکن است. چرا که تی 72 دارای شاسی خیلی کوچکی است و استفاده از اتولودر زنجیری سبب می شود که حجم برجک بزرگتر از قبل و تقریبا دو برابر برجک تی 72 شود. به تصاویر زیر دقت کنید به اندازه برجک تی 72 به نسبت شاسی آن توجه کنید حالا تصویر زیر را ببینید تانک تایپ 90 ارتش ژاپن که در پشت برجک خود دارای اتولودر زنجیری است. همانطور که می بینید استفاده از چنین برجک هایی با این اتولودرهای زنجیری سبب افزایش حجم برجک و افزایش طول برجک خواهد شد که نصب آن بر روی شاسی تانکی مثل تی 72 قطعا امکان پذیر نخواهد بود. چرا که برجک تایپ 90 تقریبا سه برابر برجک تی 72 حجم دارد و حجم آن نیز بیشتر به درازای آن است نه به بالای آن. در چنین شرایطی شاسی تی 72 توان ساپورت چنین برجکی را نخواهد داشت. اگر برجک جدیدی طراحی شود ، می بایست شاسی مناسب با آن برجک نیز طراحی شود تا اثربخشی و کارآمدی آن به طور کامل در نبرد مشخص شود. همانطور که گفتم هزینه طراحی و تولید برجک به مراتب بیشتر از شاسی تانک است و اگر بتوان برجک جدیدی را طراحی کرد ، نیازی به استفاده از شاسی تی 72 نیست. چرا که اگر بتوان برجک جدیدی را طراحی کرد ، حتما می توان برای آن شاسی جدیدی را نیز طراحی کرد و استفاده از شاسی تی 72 برای برجکی مدرن و پیشرفته در واقع آفتابه خرج لحیم کردن است. و یا امکان نصب چنین برجکی بر روی شاسی تی 72 وجود نخواهد داشت البته علت اینکه روسیه در طرح های خود برجک های مختلفی را بر روی شاسی تی 72 نصب می کند نیز این است که این کشور تعداد بسیار زیادی شاسی تی 72 در اختیار دارد و به این ترتیب با استفاده از آنها ، هزینه های طراحی و تولید شاسی جدید را برای خودروهای خود کاهش می دهد. به عنوان مثال ترمیناتور و مستا از شاسی های به روز شده و تغییر یافته تی 72 استفاده می کنند. همانطور که می بینید شاسی به نسبت مدلهای اولیه خود دچار تغییراتی شده است. در مجموع امروزه استفاده از شاسی تی 72 هم می بایست در همین حد استفاده از خودروهای رزمی مهندسی و هویتزرها و خودروهای پشتیبانی مثل ترمیناتور خلاصه گردد و دیگر زمان استفاده از تی 72 و شاسی آن در خط مقدم میدان نبرد گذشته است.

[quote name='bandeh' timestamp='1344881535' post='264716'] [right]علی آقا از اطلاعات دقیقتون بسیار متشکر .[/right] [right]اما یک سؤال :[/right] [right]توی جنگ ایران و عراق با قابلیت ها و توان زرهی ارتش عراق در اون دوره این نوع آرایش ها دور از تصور نیست حالا سؤال اینجاست که نیروهای خودی چه طوری مقابله می کردن با این نوع آرایش ها که باعث جلوگیری از پیشروی اونها می شدن ؟ مثلا تصرف کامل خرمشهر 30 روز طول می کشه یا توی خیلی از عملیات ها ستون های زرهی عراقی عقب نشینی می کنن یا خیلی چیزهای دیگه از این دست .[/right] [/quote] خواهش می کنم دوست عزیز عراق در بیشتر پیشروی های زرهی خود از آرایش های V و UV استفاده می کرد. متاسفانه در بیشتر موارد تانک هایی که در این دو قالب پیشروی می کردند ، در پیشروی های خود موفق بودند. یعنی رزمندگان ما در مقابله با چنین پیشروی هایی معمولا نمی توانستند کار چندانی انجام دهند. پیشروی های موفق عراق نیز عمدتا به همین صورت بوده است. اما باید این نکته را هم مد نظر قرار داد که همیشه تانک ها نمی توانند در قالب آرایش های زرهی پیشروی کنند. به عنوان مثال زمانی که تانک ها در قالب آرایش خطی پیشروی می کنند ، اگر در همین زمان به یک مانع خطی مثل یک دره دراز برخورد کنند ، می بایست آرایش خود را به هم بزنند. و یا اگر به موانعی طبیعی مثل تپه ماهورهای متعدد برخورد کنند ، می بایست آرایش خود را تغییر دهند. ضمنا اینکه همیشه و در هر مکان و در هر شرایطی امکان پیشروی گروهی وجود ندارد و به تبع آن امکان پیشروی در قالب آرایش های مختلف زرهی وجود ندارد. رزمندگان ما هم عمدتا در مواجهه با تانک هایی که به صورت تکی و یا در گروه های دو یا سه تایی حرکت می کردند و یا جدا از هم حرکت می کردند ، می توانستند با پیشروی آنها مقابله کرده و آنها را منهدم کنند. به عنوان مثال یک گروهان عراقی شامل 100 سرباز با پشتیبانی 5 تانک به سمت مواضع رزمندگان ایران پیشروی می کردند و در این شرایط نیز رزمندگان ایران توانستند با هدف قرار دادن تانک های آنها ، شرایط را بین خود و سربازان پیاده عراق یکسان و متعادل کنند. اما زمانی که تانک ها در قالب یگان های بزرگ (در حد تیپ یا لشکر) و با آرایش های مختلف پیشروی می کردند ، معمولا پیشروی آنها توسط نیروی هوایی و یا هوانیروز متوقف می شد و در برخی موارد نیز که نیروی هوایی و هوانیروز آمادگی دفع حمله را نداشتند ، یگان های زرهی عراق موفق به پیشروی در مواضع ما می شدند. در مجموع بدون داشتن تجهیزاتی مثل هلیکوپترهای رزمی و ضد تانک ، هواپیماهای مخصوص حمله زمینی مثل وارتهاگ و سوخو 25 و یا داشتن لشکرهای زرهی قدرتمند ، امکان جلوگیری از پیشروی یگان های زرهی بزرگ (در حد تیپ یا لشکر) وجود ندارد.

[quote name='Thundar' timestamp='1344882315' post='264722'] دوستان اسم تانک ذلفقار رو اوردین یا سرکار رفتن ملت افتادم اونم بمدت 10 سال شایدم بیشتر اصلا من موندم ایران تانک براچی بسازه با همین تریل 150 سی سی هوندا و یه ار پی جی7 میشه جلوی هزینه های اضافی رو گرفت تازه باعث رشد نبوغ کشور تو نبردهای ناهم تراز هم میشه [/quote] برادر جان این الان دقیقا چه ارتباطی به موضوع تاپیک داشت ؟؟؟؟؟

دوستان اگر دقت کرده باشید ، طرح های جدید تانک های روسی همگی در حال بزرگ شدن جثه تانک نسبت به طرح سنتی تانک های سری تی شوروی هستند. به عنوان مثال بلک ایگل را ببینید. شاسی و بدنه تانک کشیده تر از تانک های قبلی شده است و یک محور به آن اضافه شده است. در این طرح هم شاهد بزرگ شدن شاسی و بدنه تانک هستیم و همانطور که می بینید شاسی کشیده تر از تانک های سنتی روس ها است و دارای 7 محور است. این نشانگر آن است که روس ها در طرح های جدید خود ، علی رغم طرح های شوروی سابق ، بیشتر بر روی ارگونومی و امنیت تانک تاکید می کنند و در مجموع ذهنیت و پیش فرض های طراحی تانک در روسیه فعلی کاملا با ذهنیت و.پیش فرض های طراحان شوروی سابق فرق کرده است. توپ تانک هم بزرگتر از توپ 125 میلیمتری 2A46 است و احتمالا 135 و یا 152 میلیمتری است. البته برجک تانک همچنان کوچک مانده است و احتمال استفاده از اتولودر زنجیری در آن ضعیف می نماید. احتمال دارد که موتور تانک در جلوی آن قرار گرفته باشد. چرا که برجک تانک کمی عقبتر از مکان نرمال و همیشگی خود است و احتمال می رود به علت انتقال موتور به قسمت جلوی شاسی ، برجک کمی عقبتر رفته باشد. مورد خاص دیگری نیز در این دو تصویر دیده نمی شود. [quote]ولی به نظرم اگه بخان تانک خفنی بشه با تمام استانداردهای غربی وشرغی را کنار بگذارند مثلا توپش را از 100 به 150 ارتقا بدن به جای اون دوشکای استابلایزه شده از نمونه در یای 23 م م استفاده کنند یا برای پدافند هوایی از یک مینی رادار مثل بصیر100 یا طارق استفاده کنند البته به همراه یک پک دوتایی از موشک ضدهوایی میثاق با این اوصاف که گفتم اگه بشه چیییییی میشه البته بااین اظافه بار باید هم شاسی تانک رابزرگتر کنند هم قدرت موتور را از 1000 به بیشتر 1500 ارتقاع بدن[/quote] برادر جان این طرح شما بیشتر شبیه به ناو هواپیمابر است تا تانک ....

با تشکر از دوستان چکا جان همونطور که قبلا هم گفته بودم ، هر تانک ، بلکه هر جنگ افزاری که ساخت دست انسان است ، نقاط ضعف خود را دارد و هیچگاه کامل نیست. آبرامز هم از این قاعده مستثنی نیست. آبرامز در ساختار خود و هم در طراحی خود دارای یک سری نقاط ضعف است. البته سایر تانک ها و البته به نوعی هر تانکی دارای نقاط ضعفی است که نسبت به سایر تانک ها و یا به صورت ذاتی در تانک وجود دارد. اما مساله اینجاست که برخی تانک ها دارای نقاط ضعف کمتر و برخی دیگر دارای نقاط ضعف بیشتری هستند. بعضی از تانک ها در کنار نقاط ضعف کم یا زیاد خود دارای نقاط قوت بیشتری هستند. بعضی از تانک ها در کنار نقاط ضعف خود ، دارای عملکرد میدانی بسیار عالی ای هستند. به همین خاطر به نظر من بایستی قابلیت های هر تانک را در میدان عمل و یا در موقعیت های شبیه سازی شده سنجید و دید که تانک در تقابل نقاط ضعف و نفاط قوت خود دارای چگونه عملکردی است ؟؟؟ و در مجموع دید که تانک مورد نظر با دارا بودن نقاط ضعف ها و نقاط قوت خود دارای چگونه عملکردی است ؟؟ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ دوستان این دو ویدئو را هم ببینید. http://isherwood.per.../DOOR BLAST.FLV http://isherwood.per...DOOR BLASTE.MP4 در این دو ویدئو به خوبی عملکرد DOOR BLAST و مخزن نگهداری مهمات ایزوله نشان داده می شود. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ محمد جان خبر نداری این سیستم سرخود تانک های روسی تا چه میزان قابلیت جابجایی خاک و احداث سنگر دارد ؟؟ یعنی ظرفیت جابجایی خاک آن چقدر است؟؟ چون به نظر نمی رسه به اندازه تیغه های دوزر معمولی باشه. مثل تصویر زیر البته مزیت بزرگ اون اینه که همیشه در دسترس است و جاگیر نیست و لزومی نداره که همیشه از تانک جدا باشه و در مواقع لزوم بر روی اون نصب باشه (مثل همین تصویر بالا) ضمن اینکه خود این تیغه سرخود تانک های روسی هم تا حدودی می تونه در برابر راکت هایی که به سمت جلوی شاسی تانک شلیک می شوند و همینطور مین های زمینی و IED ها مقاومت داشته باشه. نظر شما چیه ؟؟؟

با تشکر ، ویدئوی زیبایی بود. دونار به راستی یکی از بهترین هویتزرهای خودکششی حال حاضر است و در واقع برای جنگ های قرن 21 طراحی شده است. به خصوص با تحرک و قدرت آتش بالای خود به خوبی قادر به اجرای آتش توپخانه است. بخصوص اینکه قابلیت اجرای آتش MRSI را نیز دارد و می تواند 4 گلوله را به طور همزمان بر روی یک هدف فرود بیاورد.

[quote name='100' timestamp='1344700498' post='264318'] [quote]اینهمه ظرافت در سلاحی ساخت روسیه؟؟؟[/quote] سلام سلاح رو به صورت نیمه مکانیزه می سازند .... خط تولید AK 47 که نیست که بخوان صد هزارتا ، صد هزارتا بسازند .... همون کلاشینکف رو هم اگه نیمه مکانیزه و با استفاده از ابزارهای ریخته گری و برش فوق دقیق بسازند ، هم دقتش زیادتر می شه و هم خوش دستیش .... [/quote] بله درسته اما ارگونومی اسلحه مربوط به طراحی اولیه اون میشه و نحوه ساخت اسلحه (دستی ، مکانیزه و یا نیمه مکانیزه) ارتباطی به ارگونومی اسلحه ندارد. بلکه نحوه ساخت اسلحه بیشتر بر روی عملکرد میدانی و البته دقت اسلحه اثر گذار است. اسلحه را می بایست پیش از تولید انبوه با دقت طراحی کرد و تا حد امکان اصول و موازین ارگونومی را در آن به کار برد. اما زمانی طراحی اسلحه کامل شد و اسلحه به روی خط تولید رفت ، به هر روش چه دستی و چه مکانیزه اسلحه را تولید کنید ، هیچوقت اسلحه از آن چیزی که طراحی شده بود بهتر نخواهد شد. خانواده ak 47 نیز همین طور است. این اسلحه با طرز تفکر نظامیان شوروی ساخته شده است و در طراحی آن بیشتر به عواملی مثل حجم آتش بالا ، بقاپذیری میدانی بالا ، سادگی ساختار و ارزان قیمت بودن آن توجه شده است ، نه به ارگونومی آن. در حالیکه می بینیم در جدیدترین مدلهای این اسلحه که به روش های کاملا مکانیزه نیز تولید می شود ، هنوز هم در اسلحه ضعف های ارگونومی خیلی زیادی دیده می شود. اما تولید مکانیزه و صنعتی آن سبب شده است که کارآیی آن به میزان قابل توجهی نسبت به اعضای قدیمی خانواده ak 47 افزایش یابد. اما همچنان مشکلات ارگونومی زیادی گریبانگیر آن است. در حالیکه اسلحه AN 94 آباکان را ببینید. آباکان اسلحه ای است که تقریبا از نو طراحی شده است و در طراحی آن اصول ارگونومی به میزان زیادی رعایت شده است (البته هنوز هم یک سری ضعف های ارگونومیک سنتی خانواده AK 47 را دارد) طراحی بسیار خوب آن به همراه تولید مکانیزه و با دقت آن سبب می شود که آباکان هر نظر برتر از خانواده AK 47 باشد و عملکرد میدانی آن به مراتب بهتر از خانواده AK 47 باشد.

[quote name='asori' timestamp='1344684329' post='264280'] سلام به همگی و تشکر از جناب goebbels بابت این تاییک دوستان در مورد مصرف سوخت این هیولای آهنی چیزی می دونند؟ فکر کنم مصرفش بالا باشه در مورد برد عملیاتیش ؟ [/quote] مرکاوا و فرزندان و نوادگان اون با یک بار سوخت گیری کامل به طور متوسط حدود 500 الی 550 کیلومتر برد عملیاتی دارند. درباره ظرفیت سوخت قابل حمل هم چیزی نیافتم. اما با این جثه و با در نظر گرفتن آن در کلاس تانک هایی مثل چلنجر 2 و آبرامز ، می بایست مخازن حمل سوخت آن حداقل حدود 350 الی 400 گالن ظرفیت سوخت داشته باشند. یعنی چیزی در حدود 1350 الی 1500 لیتر.

[quote name='henaselakesan' timestamp='1344608240' post='264132'] زیبا بود ممنون این تور ام 2 چالاک تر هست در زمینه انتقال؟ [/quote] بله روسیه مدتی است که در حال گسترش خودروهای چرخدار است و تصمیم به افزایش تعداد خودروهای چرخدار و جایگزین کردن با خودروهای شنی دار گرفته است . (احتمالا) [url="http://www.defencetalk.com/russian-army-to-switch-to-wheeled-armored-vehicles-43784/#ixzz20xE9plIa"]http://www.defenceta.../#ixzz20xE9plIa[/url]

[quote name='kaftar' timestamp='1344546820' post='264058'] مثل اینکه کسی نیست جواب سوال مارو بده [/quote] خب برادر جان ، لابد کسی اطلاعی نداره دیگه. چون اگر تابحال کسی از موضوع مورد سوال شما خبر داشت ، حتما جواب می داد. بنده که بی اطلاع هستم.

قبل از هر چیز تشکر ویژه ای دارم از برادر محمد عزیز که با توضیحات ناب شون تاپیک رو متحول کردند. در رابطه با ریتم آتش حق با شماست. ریتم آتش هر 4 ثانیه یک گلوله یک ریتم آتش مقطعی است. اما در هر صورت حتی اگر حرف منابع مختلف را هم درباره ریتم آتش این دو تانک بپذیریم ، آبرامز در این ویدئو نشان داد که توان اجرای شلیک دوم را با سرعتی بسیار بیشتر از تی 90 دارا می باشد. این امر به خصوص در درگیریهای تانک با تانک که در آن زمان هایی در حد صدم ثانیه برنده نبرد را تعیین می کند ، بسیار حائز اهمیت است. در این ویدئو آبرامز نشان داد که در صورت نیاز می تواند گلوله دوم خود را 4 ثانیه پس از گلوله اول شلیک کند. این قابلیت در درگیریهای تانک با تانک و همچنین زمانی که قصد مقابله با اهداف متعدد زمینی وجود داشته باشد ، بسیار کارآمد خواهد بود. در حالیکه توپ تی 90 به وسیله اتولودر لود می شود و اتولودر تی 90 قادر نخواهد بود که توپ را در بازه زمانی کمتر از 6.5 ثانیه برای شلیک دوم لود کند. در رابطه با بحث حفاظت هم در پست های قبلی عرض کردم که هیچ تانکی در جهان رویین تن و شکست ناپذیر نیست. قویترین تانک ها هم در میدان نبرد ممکن است به طور کامل نابود شوند و پرسنل آن نیز کشته شوند. در این صورت در تی 90 سه نفر نیروی انسانی از بین می روند و در تانک هایی مثل آبرامز چهار نفر کشته خواهند شد که البته از این نظر برتری با تی 90 است که توانسته است خدمه خود را به 3 نفر کاهش دهد. این را هم باید در نظر داشت که امروزه به طور نرمال و استاندارد یک تانک دارای چهار نفر پرسنل است. یعنی تعداد چهار نفر پرسنل برای یک تانک امری عادی و روتین به شمار می رود. وقتی که تانکی بتواند به واسطه استفاده از سیستم های لود خودکار پرسنل خود را به سه نفر کاهش دهد ، در واقع این یک مزیت نسبی برای آن تانک به شمار می رود که توانسته است پرسنل خود را به سه نفر کاهش دهد. والا این امر برای تانک هایی که دارای چهار نفر پرسنل هستند ، نقطه ضعف به شمار نخواهد رفت. به عبارت دیگر استفاده از چهار نفر در یک تانک نقطه ضعف آن به شمار نمی رود. مثال دیگری بزنم. بی 1 بی لنسر دارای چهار نفر پرسنل است. اما بی 2 اسپرایت تنها دارای 2 نفر پرسنل است. پرسنل دو نفره در اسپرایت یک برتری نسبی ، نسبت به بمب افکن های قدیمی تر است که توانسته است تنها با دو خدمه بمب افکن بزرگی مثل بی 2 را کنترل کند. اما اینکه بی 1 لنسر از چهار نفر خدمه استفاده می کند را نمی توان ضعف آن به شمار آورد. چرا که در طرح های مشابه هم از همین تعداد خدمه استفاده شده است. مثلا توپولف 160 نیز دارای چهار نفر خدمه است. البته این یک مثال بود و از قدیم گفتند که در مثل مناقشه نیست. برگردیم بر سر بحث تانک ها. اما زمانی که آبرامز از چهار نفر پرسنل استفاده می کند و تی 90 از سه نفر پرسنل ، یک برتری نسبی برای تی 90 به وجود می آید که در صورت نابودی کامل هر دو تانک ، آبرامز چهار نفر پرسنل را از دست می دهد ولی تی 90 سه نفر را از دست خواهد داد. این صحیح است. اما خب همیشه و همه جا قرار نیست که تانک به طور کامل نابود شود و همه پرسنل آن هم به طور کامل از بین بروند. در بیشتر اوقات اتفاق می افتد که تانک مورد حملات سبکتری واقع می شود. در این صورت تانکی که دارای طراحی بهتر ، حفاظت زرهی بهتر برای مهمات و پرسنل خود می باشد ، شانس بیشتری برای بقا دارد. در آبرامز به طور همه جانبه ای امنیت پرسنل در نظر گرفته شده است و جدای از اینکه خود برجک تانک حفاظت بسیار بالایی برای پرسنل داخل خود فراهم می کند ، به منظور رعایت اصول ایمنی هیچگونه مهماتی نیز در داخل برجک نگهداری نمی شود. به همین خاطر علی رغم اینکه آبرامز از چهار نفر پرسنل استفاده می کند ، مساله تامین امنیت جانی این پرسنل به خوبی رعایت شده است و در حملات روتین و متداول حتی اگر تانک هم نابود شود ، باز هم پرسنل تانک شانس بسیار بیشتری برای زنده ماندن خواهند داشت. کما اینکه این مورد را در تانک های مرکاوا در جنگ 33 روزه و آبرامز در نبردهای عراق شاهد بودیم. ضمن اینکه نباید فراموش کرد که استفاده از اتولودر در تی 90 و کاهش پرسنل به سه نفر ، خود کاستی هایی را هم برای این تانک به وجود آورده است. علت اصلی هم نوع اتولودری است که تی 90 از آن استفاده می کند و اندازه بسیار کوچک تانک است که اجازه طراحی آزادتر برای سیستم های جانبی را نمی دهد. ضمن اینکه بخشی از مهمات یدکی تی 90 نیز در همان برجک نگهداری می شود. در مورد بخش سوم صحبت هاتون هم ، منظور من از نگهداری مهمات در برجک ، همان داخل برجک بود. والا آبرامز همانطور که قبلا نیز گفته بودم 36 گلوله خود را در دو مخزن 18 تایی کاملا ایزوله در پشت برجک نگهداری می کند و البته 8 گلوله باقی مانده را نیز در مخزن کوچکی در شاسی تانک در جلوی موتور نگهداری می کند و هیچ مهمات دیگری نیز در داخل برجک و محل استقرار پرسنل نگهداری نمی شود. در حالیکه در تی 90 های عملیاتی ارتش روسیه بخشی از مهمات یدکی درون برجک نگهداری می شود و به دلیل جثه کوچک تانک و اینکه شاسی آن جای برای نگهداری تمامی مهمات یدکی ندارد ، بخشی از مهمات در همان داخل برجک نگهداری می شود. البته هم روسیه و هم کشورهای دارای سیستماتیک نظامی شبیه روسیه در طراحی های جدید خود در حال برطرف کردن این مشکل هستند. اوکراین در طراحی تانک جدید خود ( اوپلوت ) این مشکل را برطرف کرده است. در تانک اوپلوت به جز مهماتی که بر روی اتولودر نصب می شوند ، هیچگونه مهماتی در داخل برجک نگهداری نمی شود. مهمات یدکی در مخزنی که در پشت برجک در نظر گرفته شده است نگهداری می شود. محل نگهداری مهمات یدکی در تانک اوپلوت در تانک تی 90 ام اس هم به همین گونه است. به جز مهماتی که بر روی اتولودر سوار می شوند ، هیچگونه مهماتی در داخل برجک نگهداری نمی شود و همه مهمات یدکی به مخزن پشت برجک منتقل شده است. محل نگهداری مهمات یدکی در پشت برجک تی 90 ام اس البته اینکه می فرمایید تانک تی 90 ام اس نیز مجهز به Door Blast است ، به نظر من چنین چیزی در تی 90 ام اس وجود ندارد. یعنی خدمه این تانک از داخل برجک به مخزن پشت برجک دسترسی ندارند. تصاویر این را نشان می دهد. به عنوان مثال به تصویر زیر دقت کنید این تصویر دریچه مخزن وسطی پشت برجک تی 90 ام اس را نشان می دهد که شارژهای پروپلنت در آن نگهداری می شود. همانطور که می بینید شارژها به صورت عمودی در آن قرار می گیرند که در این صورت از داخل برجک در دسترس نخواهند بود و پس از آنکه مهمات اتولودر به اتمام رسید میبایست یکی از پرسنل از تانک خارج شده و مهمات را دست به دست کرده و به داخل تانک و بر روی اتولودر منتقل کنند. همچنین به نظر نمی رسد که درپوش های مخزن حفاظت زرهی چندانی را در برابر موشک های تاپ اتک داشته باشند و صرفا یک دریچه برای باز و بسته کردن مخزن به شمار می روند. در حالیکه در آبرامز این مخزنها از بیرون قابل دسترس نیستند و از بیرون با پنلهای زرهی سنگین زره پوش شده اند که آنها را در برابر حملات تاپ اتک به خوبی حفظ می کند. پنلهای محافظ بالای مخزن مهمات در آبرامز. همانطور که می بینید ، پنلها غیر قابل حرکت هستند و از بیرون دسترسی ای به مهمات نیست. این تصویر هم نشان می دهد که مهمات یدکی به چه گونه در مخزن پشت برجک در تی 90 ام اس نگهداری می شوند. همانطور که کاملا در تصویر مشخص است ، شارژهای پروپلنت به صورت عمودی نگهداری می شوند که دسترسی به آنها را از داخل برجک غیر ممکن می کند. به خاطر اینکه شارژها به صورت عمودی نگهداری می شوند ، برای برداشتن آنها می بایست یا از زیر و پایین آن اقدام کرد و یا از تانک خارج شد و از بالای آن شارژها را برداشت و به داخل تانک انتقال داد. همانطور که در تصویر واضح است به دلیل قد بلند شارژها و ارتفاع کم برجک تی 90 ام اس ، امکان برداشتن مهمات از زیر و پایین مخزن وجود ندارد. حتی به نظر نمی رسد که پرتابه ها نیز از داخل برجک قابل دسترس باشند. چرا که در صورتی که پرتابه ها از داخل در دسترس یودند ، نمی بایست از بالای برجک برای آنها دریچه در نظر گرفته شود که این امر باعث بروز خطراتی نیز می شود. این تصویر هم نشان میدهد که فضای داخلی برجک خانواده تی 90 تا چه حد محدود است. همانطور که می بینید چامپر توپ تا چه حد عقبتر آمده است و تقریبا هیچ فاصله آزادی بین پشت چامپر و دیوار پشت برجک وجود ندارد. در پشت چامپر نیز بازوی اتولودر قرار می گیرد که به این ترتیب دیگر جایی برای نصب دریچه های دسترسی برای مخزن مهمات پشت برجک از داخل برجک باقی نمی ماند. همچنین اینکه می فرمایید در آبرامز مهمات به این دلیل در پشت برجک نگهداری می شوند که تانک فاقد اتولودر است ، نیز به نظر من چندان صحیح نیست. تانک هایی مثل لکلرک ، تایپ 90 ژاپنی ، کی 2 دارای اتولودر هستند و همه مهمات آنها در پشت برجک نگهداری می شود و مهمات یدک نیز در شاسی نگهداری می شود و هیچ مهماتی در داخل برجک نگهداری نمی شود. در لکلرک 22 گلوله در داخل اتولودر در پشت برجک و مابقی 18 گلوله نیز در مخزن جلوی شاسی نگهداری می شود و هیچ مهمات دیگری هم در داخل برجک و محل استقرار پرسنل نگهداری نمی شود. علت این امر نیز در دو چیز خلاصه می شود. تانک های غربی مجهز به اتولودر ، از اتولودرهای زنجیری استفاده می کنند (علیرغم روس ها که از اتولودرهای کاروسل چرخ فلکی استفاده می کنند) که قابلیت نصب در پشت برجک و در فضایی کاملا ایزوله از پرسنل را به تانک فراهم می کند. همچنین جثه تانک های غربی بزرگتر از تانک های شرقی است که به آنها امکان قرار گیری مهمات یدکی در داخل شاسی را می دهد. اتولودرهای تانک های غربی از نوع زنجیری است ، مثل تصویر زیر همانطور که می بینید تمامی مهمات آماده شلیک در پشت برجک و در محفظه ای کاملا مجزا از محل استقرار پرسنل نگهداری می شوند.

[quote]آیا توپخانه قوی نیازمند دفاع هوایی نیست؟ اگر طرف مقابل نیروی هوایی قدرتمندی داشته باشه، با چه سامانه هایی باید در برابر این نیروی هوایی ایستاد؟؟[/quote] بستگی به کشور مورد نظر دارد. برخی کشورها فاقد نیروی هوایی قدرتمند در حد نیروی هوایی دشمنشان هستند. به همین خاطر می بایست برای توپخانه خود اقدامات و پیش بینی های لازم برای تامین امنیت هوایی داشته باشند. سامانه هایی مثل تور ام 1 و 2 و همچنین پنتسیر اس 1 برای دفاع نقطه ای بسیار مفید هستند. حجم بالای آتش توپخانه به همراه دفاع هوایی مناسب از آن ، آنرا به یک آتش هولناک تبدیل می کند. البته ضعف آتش توپخانه نسبت به آتش نیروی هوایی در سه چیز خلاصه می شود. یکی برد بسیار محدودتر ، دومی حجم آتش ایجاد شده کمتر و دیگری تحرک و انعطاف پذیری کمتر می باشد. به همین خاطر است که می بینیم در ارتش آمریکا آتش توپخانه در حد کشورهای معمولی استفاده می شود. چرا که این کشور به واسطه نیروی هوایی قدرتمند خود هیچ نیازی به استفاده گسترده و وسیع از توپخانه ندارد. به عنوان مثال می توان کره شمالی را مثال زد. کره شمالی در منطقه مرزی خود با کره جنوبی راکت های سنگین 240 میلیمتری به همراه توپ های سنگین 170 میلیمتری را مستقر کرده است و همه آنها را در پناهگاه های بتونی که چندین متر در عمق زمین قرار دارند جای داده است. در زمان های سابق در مقاله یک کارشناس نظامی خوانده بودم که کره شمالی به وسیله توپخانه مستقر خود در منطقه مرزی مشترک با کره جنوبی ، قادر است در هر دقیقه بیش از 4000 گلوله توپخانه را بر روی سئول خالی کند. حال باید دید که کره شمالی تا چه حد امنیت هوایی این سنگرهای خود را تامین کرده است. چرا که در غیر این صورت نیروی هوایی کره جنوبی با توان بالای خود قادر خواهد بود با بمب های 5000 پوندی سنگر شکن به سادگی این استحکامات بتنی را نابود کند.

هر چند تاپیک به باد فنا رفت اما ویدئوی بی ربط زیر را هم ببینید [url="http://isherwood.persiangig.com/HITLER/ALI/-The%20Pacific-%20Suicide%20bomb%20scene%20-%20YouTube.flv"]http://isherwood.per...e - YouTube.flv[/url]

دستت درد نکنه مجید جان. واقعا به معنای واقعی کلمه اسلحه ای است که اصول ارگونومی در آن به خوبی رعایت شده است. به خصوص در طراحی قبضه و قنداق آن. حالا این اسلحه عملیاتی شده یا خیر ؟؟ [quote]دوستان آیا کسی دلیل استفاده از یک همچین کالیبری رو در یک سلاح روسی میدونه؟؟!![/quote] در رابطه با استفاده از گلوله 308 وینچستر دلیلی پیدا نکردم و نمی دونم چرا روس ها با وجود کالیبر 7.62x54 خودشون ، از کالیبر 308 وینچستر استفاده کردند. اما درباره کالیبر 338 لاپوا جواب واضح است. چون روسیه هیچ کالیبر و گلوله مناسب و کاملا تخصصی برای مقاصد دقیق زنی و دوربرد در اختیار ندارد. گلوله 9.3x64 میلیمتری روس ها هم اصلا در عمل خودش رو خوب نشون نداد. افت انرژی بالای اون سبب می شد که در مسافت های بالاتر از 1000 متر دقت کافی رو نداشته باشه. ضمن اینکه گلوله های 7N33 در عمل در همان مسافت های کمتر از 1000 متر هم چندان دقیق و خوب ظاهر نشدند و دقت آنها نسبتا پایین بود. اما در مقابل کالیبر 338 لاپوا نزدیک به 7 سال زمان صرف تحقیق و طراحی آن شده است و هم اکنون کالیبر استاندارد سلاح های تک تیرانداز کشورهای ناتو شده است و اسلحه های تک تیرانداز زیادی در کشورهای غربی از این گلوله استفاده می کنند. این گلوله در عمل بسیار عالی ظاهر شده است و در افغانستان رکوردهایی از خود برجای گذاشته است. گلوله 338 لاپوا دارای انرژی دهانه بالا ، پایداری و پایستگی بالای گلوله در مسافت های بالا و اینکه گلوله در مسافت های بالا انرژی خود را حفظ می کند و کمتر از گلوله های مشابه تحت تاثیر باد و عوامل جوی قرار می گیرد از ویژگیهای این گلوله موفق است. ضمن اینکه این گلوله به صورت تخصصی برای مقاصد دقیق زنی در مسافت های بیش از 1500 متر طراحی شده است. این گلوله به همراه گلوله 408 چیتاک را می توان برترین گلوله های تخصصی اسلحه های تک تیرانداز دانست. روس ها هم به خاطر این ویژگیهای برتر این گلوله در تفنگ خود از این گلوله استفاده کردند. ضمن اینکه طراحی مجدد و دوباره چنین گلوله هایی نیز کار چندان ساده ای نیست و زمانبر خواهد بود.

[color=#0000ff]تشکر سینا جان ، کلیپ های زیبایی بودند.[/color] [color=#0000ff]ارتش چین از خیلی جهات شبیه به شوروی سابق است. کما اینکه در ارتش شوروی سابق به آتش توپخانه اهمیت زیادی داده می شد ، چینی ها هم از این نظر شبیه به شوروی عمل می کنند و فکر کنم توپخانه آنها هم اکنون در آسیا بعد از روسیه قویترین توپخانه را در اختیار دارند. حتی شاید جلوتر از روسیه هم باشند. (دقیقا خبر ندارم)[/color] [color=#0000ff]تاپیک منتقل شد.[/color]

از لطف دوستان سپاسگزارم مهدی جان مساله رو باید از بعد دیگر اون ببینی. کاملا مسلمه که اگر یک گلوله 125 میلیمتری انفجاری در داخل برجک منفجر بشه ، خدمه تانک کشته خواهند شد. اما مساله اینجاست که در تانک های امروزی که ما در این تاپیک درباره اونها بحث کردیم ، گلوله 125 میلیمتری انفجاری نمی تونه وارد برجکشون بشه. زره جلوی برجک تانک های امروزی معمولا از 1700 الی 1900 میلیمتر در قسمت جلوشون دارای مقاومت هستند. فرض کنید شما یک موشک ضد تانک به سمت تانک دشمن شلیک کردید و این موشک به جلوی برجک تانک اصابت کرد ، در این صورت بخش عمده ای از انرژی انفجاری اون موشک توسط زره قوی برجک خنثی خواهد شد. ولی در هر صورت ممکن است بخشی از انرژی حاصل از انفجار به صورت لرزه های شدید و یا موج صوتی و یا انواع دیگر از انرژی وارد برجک تانک شود. این گونه انرژی ها برای پرسنل تانک خطر خیلی زیادی ندارند. اما مهمات تانک خیر. برخورد کوچکترین اثر انرژی انفجاری به مهمات تانک سبب انفجار آنها و از بین رفتن کامل تانک و همچنین کشته شدن همه پرسنل تانک خواهد شد. در صورتی که اگر مهمات تانک را در محیطی کاملا ایزوله از داخل برجک قرار بدهیم ، در این صورت در صورت صدمه دیدن تانک ، تنها خود تانک آنهم به صورت جزئی صدمه خواهد دید که می توان آنرا به عقب منتقل کرد و آنرا مورد بازسازی و مرمت قرار داد. همچنین پرسنل تانک هم سالم باقی خواهند ماند. در صورتی که اگر مهمات فاقد امنیت کافی باشند ، در اثر برخورد کوچکترین اثر انفجاری به مهمات تانک ، هم تانک به طور کامل و غیر قابل بازیافت نابود خواهد شد و هم پرسنل تانک کشته خواهند شد. به عنوان مثال به مکانیسم امنیتی مهمات آبرامز توجه کنید. مخزن نگهداری مهمات آبرامز به گونه ای طراحی شده است که در قسمت پشت برجک و به صورت کاملا ایزوله از داخل برجک مهمات تانک را نگهداری می کند. حتی اگر تانک به شدت هم صدمه ببیند ، باز هم به خاطر اینکه مهمات داخل برجک نگهداری نمی شوند ، خدمه شانس بیشتری برای زنده ماندن خواهند داشت. یعنی در طراحی این تانک به عامل حفاظت انسانی و جلوگیری از تلفات انسانی توجه خاصی شده است. این مخزن آبرامز به گونه ای طراحی شده است که حتی اگر مهمات آن نیز منفجر شود ، موج انفجار حاصل از آن به بیرون برجک منتقل می شود و پرسنل تانک در داخل برجک از گزند آن سالم باقی خواهند ماند. چرا که در فاصله بین مخزن نگهداری مهمات و داخل برجک به وسیله لایه های سنگین زرهی ایزوله شده است. باید در نظر داشت که همیشه و همه جا همه حملات ضد تانک منجر به نابودی کامل تانک نمی شوند. به عنوان مثال برخورد موشکهایی مثل بریمستون ، هلفایر ، ای تی 15 و ای تی 16 و موشک هایی مثل این موشک ها به تانک های نسل سومی باعث نابودی آنها خواهد شد و تانک به طور کامل نابود شده و پرسنل تانک نیز به احتمال زیاد کشته خواهند شد. اما اولا همیشه معلوم نیست که پرسنل در اثر حملات ضد تانک کشته شوند و اگر مهمات در اثر حملات ضد تانک صدمه نبینند ، پرسنل شانس بیشتری برای زنده ماندن خواهند داشت. در ثانی اینرا هم باید در نظر داشت که همیشه تانک ها از جانب موشک های قدرتمندی مثل هلفایر و بریمستون مورد اصابت قرار نمی گیرند. اگر یادتون باشه جناب کلنل چند سال قبل فیلمی از کمین نیروهای کتائب علیه تانک آبرامز آمریکایی رو گذاشته بود. در اون فیلم دیدیم که نیروهای کتائب با یک آر پی جی 29 به سمت آبرامز شلیک کردند که راکتشان به پشت برجک آبرامز اصابت کرد ، اما کوچکترین اتفاقی هم برای تانک نیفتاد. مثال دیگری بزنم. لکلرک و لئوپارد 2 آ 4 و ورژنهای بالاتر از آن همگی مهمات یدکی خودشان را در جلوی شاسی و در محفظه ای حفاظت شده کاملا ایزوله از برجک نگهداری می کنند. فرض کنید یک گلوله از نوع انرژی جنبشی به این محفظه شلیک شود. در صورتیکه این بخش حفاظت شده نباشد ، اصابت گلوله انرژی جنبشی به آن سبب انفجار مهمات و از بین رفتن تانک خواهد شد. اما از آنجایی که مهمات خارج از برجک نگهداری می شوند ، از بین رفتن مهمات باعث کشته شدن پرسنل تانک نخواهد شد. البته اینرا هم باید در نظر داشت که مخزن مهمات یدکی این تانکها به سختی حفاظت شده اند و در عمل حتی اگر تانک نیز صدمه ببیند ، این قسمت از تانک صدمه ای نخواهد دید. حالا فرض کنیم که این قسمت تانک هم صدمه ببیند ، باز هم سبب کشته شدن پرسنل نخواهد شد. کما اینکه تابحال گزارش نشده است که هیچ تانک غربی در اثر انفجار مهمات خود نابود شود و یا پرسنل آن کشته شوند. بستگی به نوع تانک داره. اما این عامل در تانک های غربی بیشتر از تانک های شرقی هست. همونطور که گفتم در تانک های غربی عمدتا مهمات در پشت برجک ، پشت شاسی و جلوی شاسی قرار می گیرند و به سختی از محل استقرار پرسنل تانک ایزوله می شوند و همچنین خود مخزنها هم به سختی زرهپوش می شوند و در قسمتهایی از تانک قرار می گیرند که عملا ضربه زدن به آنها غیر ممکن است. به عنوان مثال لکلرک مهمات یدکی خود را در محفظه ای کاملا حفاظت زرهی شده و کاملا ایزوله شده از محفظه داخل برجک در جلوی شاسی نگهداری می کند. که در عمل این قسمت از تانک را نمی شود هدف قرار داد. تانک های غربی هیچ مهماتی رو داخل برجکشون نگهداری نمی کنند. در تانک های غربی تدابیر ویژه ای برای حفاظت از مهمات و البته جدا نگه داشتن خدمه از مهمات اندیشیده شده است. به عنوان مثال در آبرامز مهمات در پشت برجک نگهداری می شود و به وسیله پنلهای سنگین زرهی از داخل برجک مجزا می شود. در بالای برجک نیز پنلهای قدرتمندی در نظر گرفته شده است که مهمات تانک را در برابر خطرات بیرونی حفظ می کند. این پنلهای خارجی از بیرون دارای حفاظت زرهی فوق العاده بالایی هستند ، اما از داخل خیر و در صورتی که مهمات تانک در هر صورت منفجر شوند این پنلها بیرون می پرند و انرژی حاصل از انفجار به بیرون از برجک هدایت می شود و هیچ آسیبی هم به خود تانک و یا پرسنل آن نخواهد رسید. __________________ جناب چکا درباره ریتم آتش تانک ها منابع مختلف ارقام مختلفی رو ذکر کردند که همین مختلف بودن ارقام در منابع مختلف سبب میشه که واقعا نشه تشخیص داد که کدامیک صحیح است. اما اگر هر دوی این ویدئوها را دیده باشید ، مساله براتون مشخص خواهد شد. اون ویدئویی هم که شما قرار دادید ، دقیقا همان ویدئویی است که من درباره تانک تی 90 قرار دادم. اما شما در این ویدئو یک اشتباه کوچک در محاسبه ریتم آتش تانک انجام دادید. ریتم آتش تانک در واقع حداقل زمان ممکن بین دو شلیک متوالی است. یعنی تی 90 در ثانیه 0 ابتدای فیلم گلوله اول خودش را شلیک کرد و در ثانیه 6.5 گلوله دوم خود و در ثانیه 13 گلوله سوم خود را شلیک کرد که این به معنای این است که بیشترین ریتم آتشی که تی 90 قادر به اجرای آن است معادل هر 6.5 ثانیه یک گلوله است که در صورت محاسبه بر حسب دقیقه ، معادل 9.2 گلوله در دقیقه خواهد شد. اما در فیلمی که از آبرامز نشان داده شد ، آبرامز در ثانیه 1:29 از فیلم اولین گلوله خود را شلیک کرد و در ثانیه 1:33 گلوله دوم خود را شلیک کرد که در واقع توانست در مدت 4 ثانیه گلوله دوم خود را شلیک کند. در حالیکه تی 90 گلوله دوم خود را 6.5 ثانیه پس از گلوله اول شلیک کرد. منظور از ریتم آتش تانک نیز حداقل فاصله بین دو شلیک متوالی است که همانطور که در این فیلم ها نشان داده شد ، این میزان در تی 90 معادل 6.5 ثانیه و در آبرامز معادل 4 ثانیه بود. این فیلم نشانگر آن است که آبرامز در صورت نیاز قادر است در هر 4 ثانیه یک گلوله شلیک کند که این یعنی ریتم آتش بالاتر نسبت به تی 90 درباره مسائلی هم که فرمودید در بطن تاپیک در اینباره توضیح دادم. درست است که در صورتیکه یک تی 90 و یک آبرامز نابود شوند ، در تی 90 سه نفر کشته می شوند و در آبرامز چهار نفر. اما باید در نظر داشت که همانطور که در بطن تاپیک هم توضیح دادم ، آبرامز دارای حفاظت بیشتری بر روی مهمات خود است. در آبرامز هیچگونه مهماتی در داخل برجک و محل استقرار پرسنل نگهداری نمی شود. در حالیکه در تی 90 جدای از اینکه مهمات موجود در اتولودر به طور کامل و 100 در 100 حفاظت نمی شوند ، مهمات یدکی نیز در داخل برجک نگهداری می شوند. در نسل جدید تانک های اوکراینی و روسی برای برطرف کردن این مشکل مهمات یدکی از داخل برجک بیرون کشیده شده است و به قسمت پشت برجک منتقل شده است. تصاویر مربوط به این انتقال مهمات در تانک های تی 90 ام اس و تی 84 اوپلوت را نیز در پست قبلی قرار داده ام. یعنی در پست زیر

[quote name='DEXON' timestamp='1344275821' post='263808'] با تشکر اگر مطالب این تاپیک در تاپیک مقایسه تانک ابرامز با تی 90 قرار می گرفت فکر می کنم انتخاب بسیار ساده تر میشد... [/quote] خواهش می کنم. بله دقیقا همینطور است. جدای از مساله حفاظت مهمات تانک که از این نظر آبرامز برتر از تی 90 است ، یک برتری دیگر آبرامز نیز نسبت به تی 90 در اینجا مشخص می شود. آن هم اینکه همه ما اشتباها تصور می کردیم که وجود اتولودر در تی 90 الزاما به معنای دارای بودن ریتم آتش بالاتر تی 90 نسبت به آبرامز است که توپ آن به صورت دستی لود می شود. در حالیکه این طور نیست. جدای از این که اتولودر تی 90 از نوع چرخ فلکی است و دارای سرعت عملکرد پایینی است ، تی 90 قادر است در هر 6.5 ثانیه یک گلوله شلیک کند. در حالیکه آبرامز در صورت نیاز قادر است هر 4 ثانیه نیز یک گلوله را شلیک کند که از این نظر برتری مطلق با آبرامز است. برای اثبات این موضوع می توانید دو ویدئوی زیر را ببینید. ویدئوی اول از تی 90 [url="http://isherwood.persiangig.com/HITLER/ALI/T-90%20tank%20autoloader.mp4"]http://isherwood.per... autoloader.mp4[/url] ویدئوی دوم از آبرامز [url="http://isherwood.persiangig.com/HITLER/ALI/Best%20Tank%20clip-%20M1A2%20sep_s%20firing%205%20shots%20in%20iraq%201%20of%202%20-%20YouTube.flv"]http://isherwood.per...2 - YouTube.flv[/url] در کلیپ اول به خوبی نشان داده می شود که تی 90 با چه سرعت و ریتم آتشی شلیک می کند. در کلیپ دوم به بازه زمانی 1:25 ثانیه الی 1:35 ثانیه توجه کنید. همانطور که می بینید در ثانیه 1:29 آبرامز اولین گلوله خود را شلیک می کند و در ثانیه 1:33 گلوله دوم خود را شلیک می کند. این نشانگر آن است که در صورت نیاز آبرامز قادر به اجرای آتش سریعتر و حجم آتشی به مراتب بیشتر و سنگینتر از تی 90 می باشد.

امید جان دستت درد نکنه ، خیلی خیلی زیبا بود و واقعا لذت بردم. فقط یک نکته. مطمئنی که ظرفیت خشاب های توپ های مصباح 200 تایی است؟؟ چون تقریبا همه منابع اذعان دارند که خشاب های زو 23 همگی 50 تایی هستند. مثلا : http://articles.jane...t-Bulgaria.html در حالیکه باکس های مهمات توپ های ساخت ایران هم از نظر اندازه تفاوتی با نمونه های دیگر کشورها ندارد. ضمن اینکه در همین تصویر زیر http://gallery.milit...tem_Ira_640.jpg هم بعید به نظر می رسد که ظرفیت این باکس ها 200 گلوله باشد. نمونه های روسی لینک زیر هم حاوی تصاویر زیادی از بخش های مختلف این توپ است http://walkarounds.a...zu-23/index.htm در رابطه با تجهیزات راداری و اپتیکی که هیچ نظری نمیشه داد. اما توپ ها چطور ؟؟ به نظر دوستان این توپها چقدر کارآمد و مفید هستند؟؟ نکته دیگر اینجاست که سامانه های شلیکا که هم اکنون نیز به تعداد محدودی در اختیار ماست ، دارای ریتم آتشی معادل 4000 گلوله در دقیقه هستند و مکانیسم تغذیه آنها هم نواری است و با 2000 گلوله لود می شوند. ضمن اینکه شلیکا این ریتم آتش را با 4 توپ به اجرا می گذارد و از آنجایی که این توپها به هم نزدیک هستند به تبع آن دارای تمرکز آتش بیشتری دارند. پس قاعدتا می بایست از چنین توپ و یا ترکیب توپی استفاده می شد تا اثربخشی آن بیشتر می شد. هرچند این سامانه از توپ و گلوله های 23 میلیمتری استفاده می کند و چشمم آب نمی خورد که کارآیی خیلی خوبی داشته باشد. اما به هر حال در صورتی که مصباح به جای استفاده از چهار توپ دو لول (در مجموع هشت لول) از چهار توپ با ترکیب شلیکا استفاده می کرد ، کارآیی و اثربخشی آن می توانست بهتر بوده باشد. نظر دوستان در اینباره چیست؟؟ امیدوارم مصباح 1 صرفا یک طرح تحقیقاتی باشد ، چون من که اصلا چشمم به کارآیی چنین ترکیبی آب نمی خورد.

بد نیست نگاهی هم به تانک های جدید شرقی و نحوح حفاظت از مهمات شان بپردازیم. به تصویر زیر دقت کنید این تصویر مربوط به تانک تی 84 اوپلوت متعلق به اوکراین است. همانطور که گفتیم در تی 90 مساله حفاظت مهمات در اتولودر تا حدود زیادی (البته نه به طور کامل) حل شده است. اما مهمات یدکی که در داخل برجک نگهداری می شوند ، همچنان در معرض خطر کوک آف هستند و کمترین اثر انفجاری که وارد برجک شود ، سبب انهدام مهمات تانک می شود. اوکراینی ها در طراحی و ساخت تانک جدیدشان ، یعنی همین اوپوت ، ابتکار جالبی به خرج دادند. آنها مهمات یدکی را به خارج از برجک و قسمت انتهای برجک انتقال داده اند. این دریچه را که می بینید در واقع محل نگهداری مهمات یدکی تانک است. طرفین این مخزن به وسیله زره اصلی تانک زره پوش شده است ، اما اینطور که از تصویر بر می آید ، درپوش این مخزن حفاظت چندانی از بالا ندارد. هر چند مشخص نشده است که درپوش این مخزن چقدر در برابر حملات تاپ اتک مقاومت دارد ، اما تصویر نشانگر آن است که حفاظت چندانی برای آن وجود ندارد. چرا که قرار است این دریچه به وسیله نفرات باز و بسته شود و نمی توان آنرا زرهپوش شده و سنگین در نظر گرفت. برای مقایسه بد نیست پنلهای محافظ این مخزن را با پنلهای محافظ مخزن مهمات آبرامز مقایسه کنید همانطورکه می بینید آبرامز پنلهای بسیار قویتری نسبت به اوپلوت در اختیار دارد و اما برسیم به روس ها روس ها در جدیدترین به روز رسانی تانک تی 90 خود که با نام تی 90 ام اس شناخته می شود نیز به تقلید از اوکراینی ها مهمات یدکی را از داخل برجک بیرون کشیده و به مخزن پشت برجک انتقال دادند. به تصاویر برجک تی 90 ام اس دقت کنید این تصویر سه مخزن را نشان می دهد که در مخزن وسطی شارژهای پروپلنت و در مخزنهای کناری نیز پرتابه ها نگهداری می شوند. همانطور که می بینید مخزنها از اطراف کاملا زره پوش هستند ولی در برابر حملات تاپ اتک حفاظت چندانی ندارند. این تصویر به واقع دریچه باز شده تصویر بالا را نشان می دهد. زمانی که تی 90 ام اس رونمایی شد ، خیلی ها عقیده داشتند که اضافه شدن قسمتی در پشت برجک تانک نشانگر این است که روس ها به جای اتولودر های سنتی خود از یک اتولودر زنجیری با ریتم آتش بالاتر و البته امنیت بهتر استفاده می کنند. اما این تصاویر نشان داد که روس ها هنوز تا در اختیار داشتن یک اتولودر مطمئن و کارآمد و سریع هنوز فاصله زیادی دارند و در واقع فضای محدود برجک تانک هایشان به آنها اجازه این کار را نمی دهد. همانطور که در این تصویر می بینید مهمات یدکی در این قسمت از بیرون برجک نگهداری می شود و کلا مهمات یدکی از داخل برجک بیرون کشیده شده است. نکته جالب اینجاست که وقتی که همه مهمات اتولودر به پایان برسد ، می بایست یکی از خدمه از تانک بیرون بیاید و مهمات را از این مخزن ها بیرون بیاورد و آنرا به داخل برجک انتقال داده و به کمک خدمه دیگر تانک آنرا داخل اتولودر تانک قرار دهد. روس ها می توانستند به تقلید از آبرامز مهمات یدکی را در قسمت پشت برجک نگهداری کنند و برای این قسمت از برجک از داخل برجک دریچه ای تعبیه کنند که مهمات را از داخل آن برداشته و به اتولودر تانک منتقل کند تا دیگر نیازی به خروج خدمه از تانک نباشد. در حالیکه در تی 90 ام اس این طراحی صورت نگرفته است. شاید دلیل آن فضای بسیار محدود داخل برجک و وجود بازوی هیدرولیک در قسمت پشت برجک و عقبتر بودن چمپر توپ است (به احتمال قوی دلیل آن همین است) یعنی زمانی که مهمات اتولودر در تی 90 ام اس به پایان می رسد ، یکی از خدمه می بایست از تانک خارج شده و مهمات را از این مخزن ها بیرون کشیده و به داخل برجک منتقل کند. وقتی این مکانیسم عمل تانک روسی تی 90 ام اس را که در واقع آخرین کار روس ها به شمار می رود را با مکانیسم عمل لود مجدد تانکی مثل لکلرک که حداقل 20 سال قبل از تی 90 ام اس طراحی شده است را با هم مقایسه می کنیم ، به این نتیجه می رسیم که روس ها علیرغم تبلیغات زیادشان در زمینه برتری تجهیزات نیروی زمینی شان ، چقدر در این زمینه از غربی ها عقبتر هستند. با آنکه لکلرک حداقل 20 سال پیش از تی 90 ام اس ساخته شده است ، اما مکانیسم عمل لود مجدد آن کاملا کارآمدتر و برتر از تانک روسی است. زمانی که در تانک لکلرک مهمات اتولودر به اتمام رسید ، هیچ نیازی به خروج و تغییر مکان خدمه تانک نیست. فقط می بایست برجک تانک را 180 درجه چرخاند تا دریچه مخزن انبار مهمات تانک در قسمت جلوی برجک در کنار پرسنل تانک قرار گیرد. در این حالت خدمه گلوله ها را از انبار برداشته و آنرا داخل اتولودر قرار می دهند. حال خودتان قضاوت کنید که طراحی کدام تانک بهتر است .... لکلرک یا تی 90 ام اس پوتین در داخل تانک تی 90 ام اس همانطور که می بینید چامپر توپ بسیار عقبتر از چمپر تانک های غربی است. علت این امر نیز فضای محدود داخل برجک تانک های روسی است. به احتمال قوی علت عدم طراحی دریچه دسترسی برای مخزن مهمات یدک در قسمت پشت برجک همین است. این تصویر هم نشان می دهد که مهمات به چه صورت در قسمت پشت برجک نگهداری می شوند. در باره تانک بلک ایگل هم بحث های زیادی در فروم هایی مثل میلیتاری فوتو و یا پاکستان دفنس و ایندیان دیفنس صورت گرفته است. به قسمت بزرگی که در پشت برجک تانک قرار دارد توجه کنید. این دو تصویر نشان می دهد که احتمالا برای این تانک یک اتولودر زنجیری در نظر گرفته شده است. البته منابع مختلف برای این تانک کالیبرهای مختلفی را برای توپ آن ذکر کرده اند. 125 میلیمتری ، 135 میلمیتری و 152 میلیمتری. باید توجه کرد که اگر و تنها اگر بپذیریم که این تانک از توپ 125 میلیمتری استفاده می کند ، می توان پذیرفت که این تانک از اتولودر زنجیری استفاده می کند. در غیر این صورت و در صورت استفاده از کالیبرهای بزرگتر نیز احتمال استفاده از اتولودر زنجیری منتفی است. چرا که گلوله های بزرگتر امکان استفاده در چنین فضای محدودی را نخواهند داشت. به تصویر زیر دقت کنید این تصویر پشت برجک بلک ایگل را نشان می دهد. این تصویر نیز احتمال وجود اتولودر زنجیری در تانک بلک ایگل را تقویت می کند. تصویر زیر نشانگر دریچه لود کردن اتولودر تانک لکلرک از بیرون تانک است. همانطور که می بینید تانک بلک ایگل نیز دریچه ای مانند این دریچه لکلرک در پشت برجک خود دارای می باشد. به احتمال قوی این دریچه در پشت برجک بلک ایگل برای لود اتولودر زنجیری در نظر گرفته شده است. البته امکان دارد که احتمال ما صحیح نباشد و بلک ایگل نیز همچنان از اتولودرهای قدیمی و سنتی روس ها استفاده کند ، در این صورت اگر فرض را بر این بگیریم که بلک ایگل فاقد اتولودر زنجیری است ، می توان احتمال داد که فضای پشت برجک ، مخصوص نگهداری مهمات یدکی است و مهمات به صورت خودکار در اختیار پرسنل تانک قرار می گیرد (به تقلید از تانک های غربی)