[color=darkblue]خیر ، سیستم های دفاع فعال در ایران وجود ندارد.[/color]

[color=darkblue]با تشکر از جناب چکا نکاتی چند درباره تانک تی 34 را خدمت دوستان عرض می کنم ، تانک تی 34 در جریان جنگ جهانی دوم به دلیل فشار سران شوروی برای تولید با حداکثر سرعت ، دارای کیفیتی متوسط و در برخی مواقع ضعیف بودند. اما پس از پایان جنگ جهانی دوم سرعت تولید این تانک به روال قبلی خود بازگشت و در این نمونه ها ما شاهد افزایش چشمگیر قابلیت ها و توانایی های این تانک هستیم. تانک تی 34 پس از پایان جنگ جهانی دوم در مدلهای T34/85 ساخته شد و یکی از بهترین تانک ها در زمان خود به شمار می رفت. در جریان جنگ کره ، مدلهای T34/85 این تانک توسط ارتش کره شمالی به کار گرفته شده بودند. در این جنگ که مابین ارتش کره شمالی و کره جنوبی رخ داد ، ارتش کره شمالی از تانک های T34/85 استفاده می کرد. کره جنوبی نیز از تانک های شرمن و تانک های سبک ساخت آمریکا استفاده می کرد. در این نبرد راکت اندازهای بازوکا که در جریان جنگ جهانی دوم نیز استفاده می شدند ، به هیچ وجه قادر به ضربه زدن به این تانک نبودند. همچنین تانک های آمریکایی که در اختیار ارتش کره جنوبی بود ، نیز قادر به مقابله با این مدل از تانک تی 34 نبودند. البته پس از وارد شدن آمریکا به صحنه نبرد ، راکت انداز های 3.5 اینچی سوپر بازوکا در اختیار نیروهای کره جنوبی قرار گرفت و همچنین پشتیبانی موثر هوایی توسط هواپیماهای آمریکایی باعث شد که عرصه نبرد بر تانک های تی 34 تنگ شود. اما در هر صورت این نبرد به خوبی برتری کامل تانک روسی تی 34 را بر تانک های غربی ثابت کرد. در جریان جنگ ویتنام نیز از این تانک استفاده گسترده ای به عمل آمد. ارتش ویتنام شمالی و همچنین نیروهای ملی آزادی بخش ویتنام جنوبی (ویت کنگ ها) در مقیاس وسیعی از این تانک (در مدل های T34/85) استفاده می کردند. در مقابل ارتش ویتنام جنوبی از تانک های وایکرز و بولداگ ساخت بریتانیا استفاده می کرد. در این نبرد نیز تانک های انگلیسی ارتش ویتنام جنوبی حرفی در برابر تانک های تی 34 همسایه شمالی خود نداشتند. در این نبرد نیز برتری تانک روسی به تانک غربی به خوبی به اثبات رسید. پس از ناکامی های متعدد تانک های انگلیسی در ارتش ویتنام جنوبی ، دولت انگلستان و ایالات متحده به منظور جبران ناکامی های گذشته خود ، ارتش ویتنام جنوبی را به تانک های قدرتمند سنچوریون و ام 48 پاتن مجهز کردند که البته با ورود این دو تانک به میادین نبرد ویتنام ، این تی 34 ها بودند که در مقابل حریف قدرتمند (سنچوریون) خود میدان نبرد را خالی کردند. شوروی نیز زمانی که به ضعف تانک های تی 34 در مقابل سنچوریون پی برد ، بلافاصله ارتش ویتنام شمالی را به تانک های قدرتمند تی 54 و تی 55 مجهز کرد که با ورود این دو تانک به عرصه نبرد ، مجددا توازن قوا در میدان نبرد برقرار شد. در جریان درگیریهای یوگسلاوی نیز از این تی 34 استفاده شد. البته در این نبرد از این تانک بیشتر به عنوان تانک سبک پشتیبانی پیاده نظام استفاده می شد. در مجموع تانک تی 34 را باید یکی از تانکهای برتر در تاریخ بدانیم که در طول حیات خود کارنامه ای بسیار درخشان از خود برجای گذاشته است.[/color] راستی دوستان مقاله تانک ژوزف استالین را می توانید در لینک زیر ببینید http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=15888

[color=darkblue][quote]گوردون جان در كل فكر نميكني ديگه هويتزر هاي سنگين كه قدرت تحرك پايين دارن بايد جاشونو به هويتزرهاي سبك بدن و سرعت بايد حتي به بيشتر از 100 كيلومتر در ساعت برسه؟[/quote] مجید جان کاملا موافقم ، اما نکته ای که در اینجا وجود دارد این است که هویتزرهای فوق مدرن مثل NLOS و کروسیدر ، برای ارتش های آینده طراحی شده اند و استفاده از آنها در ارتش های فعلی ، به دلیل اینکه توانایی آنها بیش از حد مورد نیاز ارتشهای فعلی است چندان معقول و مناسب نیست. اما مسلما در ده سال آینده که ارتشهای جهان به کلی متحول می شوند ، استفاده از هویتزرهایی مثل nlos در ارتشی مثل آمریکا کاملا ضروری خواهد بود و دیگر هویتزرهایی مثل پالادین جوابگو نخواهد بود. در باره کنسل شدن طرح جایگزینی امرپ ها و هاموی ، فکر کنم خبرش را در گلوبال سکیوریتی خوانده بودم ، انشاالله می گردم دنبالش و لینکش رو برات می فرستم. [/color]

[color=darkblue][quote]ببخشید من شبیه این مقاله توی این سایت خوانده بدوم. درست یا اشتباه خدا داند [/quote] ممنونم از توجه شما ولی ما تاکنون درباره NLOS مطلبی در سایت نداشتیم ، شاید شما تاپیک کروسیدر را دیده باشی . چرا که در آن تاپیک به بررسی اجمالی این هویتزر نیز پرداخته شده بود. که البته در نهایت با تاپیک زیبای برادر مجید ، مطلب درباره این هویتزر تکمیل شد.[/color]

[quote]یکی توضیح میده عملکرد این سیستم APS به چه ترتیبه ؟! واقعآ شوکه شدم مثل فواره ای از اتش موشک رو منهدم کرد جالب اینجاست که موج انفجار به عقب برگشت!!!![/quote] سیستم های دفاع فعال دارای یک حسگر فعال هستد که به طور دائمی محیط اطراف تانک را مورد شناسایی قرار می دهد و در صورتی که راکتی را که به سمت تانک می آید را شناسایی کند ، بلافاصله حجمی از ساچمه ها و مواد آتشزا را به سمت راکت پرتاب می کند و به این وسیله راکت دشمن پیش از اصابت به تانک منهدم می شود. برای آشنایی بیشتر تاپیک های زیر را هم ببینید. http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=13977

[color=darkblue]خواهش می کنم عرفان جان. تقریبا تنها وسیله جانبی که بر روی این تانک نصب می شد ، همان شعله افکن بود. در اواخر دهه 50 ارتش سرخ تانک های تی 34 خود را از سرویس خارج کرد و بخشی از آنها را به کره شمالی ، ویتنام شمالی ، اتیوپی ، سومالی ، آنگولا و برخی کشورهای دیگر آفریقایی فروخت. و بخشی دیگر از آنها را نیز که نسبتا فرسوده بودند به گورستان خودروهای زرهی خود در اوکراین و لهستان فرستاد. در تصویر زیر به کادر قرمز رنگ توجه کنید: [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/02%7E20.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_02%7E20.jpg[/img][/url] این دریچه مخصوص نصب تیربار است. در برخی از مدلهای تی 34 در این دریچه لوله مخصوص شعله افکن را نصب می کردند. تصویر زیر به خوبی دریچه را نشان می دهد [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/01%7E24.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_01%7E24.jpg[/img][/url] تصویری از تیربار تانک [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/0%7E20.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_0%7E20.jpg[/img][/url] ------------------------------- تصاویر زیر تزئینی است. این تصاویر مربوط به تانک های مجهز به شعله افکن در جنگ جهانی دوم می باشد. [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/KV_8_pic1.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_KV_8_pic1.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/flamethrower-tank-530606.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_flamethrower-tank-530606.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/Crocodile_flamethrower_1944.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_Crocodile_flamethrower_1944.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/Flame_Thrower_Tank.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_Flame_Thrower_Tank.jpg[/img][/url] [/color]

[color=darkblue]سلام به همه دوستان [quote]علی آقا ما تا حالا چندتا از مقاله هاتون رو تو مجله جنگ افزار خوندیم(فکر کنم دوتا) به ماهنامه میلیتاری هم محل نمیگذارید[/quote] اختیار دارید عرفان جان ، اتفاقا یک مقاله برای این شماره ماهنامه میلیتاری تهیه کرده ام که انشاالله تا امشب براتون می فرستمش . [quote]ولي لوله اش عجب ارتفاعي از سطح زمين داره[/quote] این هویتزر در ابتدا از لوله توپ مشابه هویتزر کروسیدر با طول 59 استفاده می کرد. اما این توپ مناسب این هویتزر نبود و در ادامه از توپ با طول 38 در این هویتزر استفاده شد و لوله 59 از این هویتزر کنار گذاشته شد. [quote]قرار بر اين بود كه به دليله توانايي خوبه هاموي ها به صورت تدريجي جايگزين شوند كه همين اتفاق هم دقيقا در حال رخ دادنه.[/quote] طرح جایگزینی هاموی با خودروهای MRAP ، به دلیل قیمت سنگین خودروهای MRAP کنسل شده است و ارتش آمریکا کماکان از مدلهای M1046/2007UA هاموی استفاده خواهد کرد. درباره جایگزین کردن هاموی با JLTV نیز هنوز چیزی اعلام نشده است. [quote]در مورده قيمت من هم موافقم اما نه براي تمامه ارتش ها.مثلا كشوره عربستان به نظره شما كدام يك را انتخاب خواهد كرد؟؟[/quote] کارخانجات سازنده یک جنگ افزار زمانی می تواند به تولید آن ادامه دهد و تولید آن مقرون به صرفه باشد که آن جنگ افزار را در مقیاس انبوه تولید کند. همچنین یک کارخانه زمانی می تواند جنگ افزار خود را به صورت انبوه تولید کند که انبوهی از سفارشات داخلی و خارجی را دریافت کرده باشد. چند کشور مثل عربستان در جهان وجود دارند که بخواهند و بتوانند که این هویتزر را در اختیار داشته باشند ؟؟ این کشورها به چه تعداد از این هویتزرها را سفارش خواهند داد ؟؟ مسلما در بازاری که هویتزرهایی مثل PZH 2000 وجود داشته باشد یک هویتزر چند ده میلیون دلاری شانس زیادی برای رقابت نخواهد داشت. حتی آمریکا نیز حاضر به پذیرش این هویتزر گرانقیمت در ارتش خود نشده است. نکته دیگر اینکه نباید اینگونه تصور کرد که ارتش های ثروتمندی مثل عربستان به علت مایه دار بودنشان ، همیشه جنگ افزارهای گرانقیمت را خریداری و استفاده می کنند. عربستان با بودجه نظامی 43 میلیارد دلار در سال 2010 هنوز هم از هویتزرهای M109 استفاده می کند که به تازگی همه آنها را از استاندارد A2 به استاندارد A4 ارتقا داده است. ارتش عربستان هنوز هم از تانک های قدیمی M60A3 و AMX در کنار آبرامز استفاده می کند. پس نباید اینگونه تصور کرد که کشورهایی با بودجه نظامی بالا ، متمایل به خرید جنگ افزارهای گرانقیمت هستند. عربستان در سالهای اخیر با آنکه می توانست تانک های پیشرفته ای نظیر CHALLENGER 2 و LEOPARD2A6 و LECLERC را که بیش از 4.5 میلیون دلار قیمت دارند ، خریداری کند ولی با این حال به منظور تجهیز یگان های زرهی خود به یک تانک پرسرعت ، تانک تی 90 را با قیمت 2.9 میلیون دلار از روسیه خریداری کرد. با آنکه عربستان توانایی خریدهای کلان نظامی را از کشورهای اروپایی و اسیایی را دارا می باشد ولی باز هم ترجیح داد که به جای خرید هویتزر جدید ، پالادین های قدیمی خود را بهینه سازی کند و از آنها استفاده کند. نکته دیگر اینکه قابلیت ها و امکانات بسیار پیشرفته NLOS بر هیچ کسی پوشیده نیست. اما این قابلیت ها و امکانات برای هر کشوری مناسب نیست و هر کشوری با توجه به استراتژی های نظامی خود ، جنگ افزارهای مورد نیاز خود را تهیه می کند. قابلیت ها و امکانات پیشرفته NLOS بیشتر برای ارتشی مثل آمریکا مناسب است نه ارتشی مثل عربستان و یا سایر کشورها. به عنوان مثال امکانات این دو هویتزر را با هم مقایسه می کنم. ریتم آتش NLOS معادل 10 گلوله در دقیقه است ، ریتم آتش PZH 2000 معادل 9 گلوله در دقیقه مداومت اجرای آتش در NLOS معادل 4.5 دقیقه است در حالیکه در PZH 2000 معادل 4 دقیقه NLOS در حالت اجرای آتش MRSI می تواند 3 گلوله را شلیک کند در حالیکه PZH 2000 می توان 5 گلوله را به صورت متوالی شلیک کند. هر دو هویتزر توانایی استفاده از گلوله های هدایت ماهواره ای هوشمند را دارا می باشند. هر دو هویتزر مجهز به سیستم کنترل آتش بسیار دقیق ماهواره ای می باشند که دارای دقتی فوق العاده می باشند. NLOS می تواند تا 30 کیلومتر را مورد هدف قرار دهد در حالیکه PZH 2000 می تواند تا 40 کیلومتر را نیز مورد هدف قرار دهد. اما برتری های NLOS نسبت به PZH 2000 : NLOS دارای سرعتی بیشتر به نسبت PZH 2000 است و این سرعت زیاد باعث اجرای مانورهای بهتر توسط این هویتزر می شود. هویتزر NLOS دارای وزن بسیار سبکی است و می توان آنرا به راحتی توسط هواپیماهای ترابری حمل کرد. همان طور که می بینید ، برتری های اختصاصی NLOS نسبت به PZH 2000 برای ارتشی مثل ارتش آمریکا یک مزیت به حساب می آید در حالیکه برای ارتش عربستان مزیت چشمگیری به حساب نمی آید. سبک وزن بودن NLOS برای ارتش آمریکا مناسب است. چرا که این ارتش به طور مداوم در حال لشکر کشی و جایجایی است و وزن سبک به جابجایی این تجهیزات کمک به سزایی می کند. اما استراتژی ارتش عربستان به گونه ای است که هیچ گاه نیاز به جابجایی هوایی تجهیزات خود در مقیاس وسیع نخواهد داشت. پس بنابراین قابلیت ها و برتری های NLOS برای کشوری مثل آمریکا بسیار مهم و ارزشمند و قابل توجه است. در حالیکه این قابلیت ها و برتری های NLOS برای ارتش عربستان (با توجه به دکترین نظامی این کشور) مناسب نیست. اگر به سایر موارد عمومی مقایسه این دو نیز توجه کنید ، متوجه می شوید که تفاوت چندانی بین این دو هویتزر از نظر قابلیت ها و عملکرد این دو نیست. عربستان با هویتزر چند ده میلیون دلاری قرار است با چه کسی بجنگد ؟؟ پس با این حساب عربستان هیچ گاه با وجود هویتزر 5 میلیون دلاری و کارآمد PZH 2000 ( و هویتزرهای مشابه ) هیچ گاه هویتزر گرانقیمت NLOS را که توانایی ها و قابلیت ها آن بیش از حد مورد نیاز ارتش عربستان است ، را خریداری نخواهد کرد. ================= NLOS هویتزر اینده ارتش آمریکا به شمار می رود. این هویتزر به خوبی قادر است نیازهای ارتشی مثل آمریکا را به یک هویتزر کارآمد را به خوبی تامین کند. اگرچه تولید این هویتزر در حال حاضر متوقف شده است ولی مسلما در دهه های بعدی ما شاهر به کار گیری این هویتزر در ارتش آمریکا خواهیم بود. می بایست منتظر بود و دید که در سالهای آینده اوضاع جهان به چه منوالی خواهد بود و اگر دشمنان آمریکا قویتر از قبل شوند ، مسلما ارتش آمریکا NLOS را وارد خدمت خواهد کرد. [/color]

[color=darkblue]اشتوکا جان عالی بود ، تانک K2 یکی از برترین تانک های جهان به شمار می رود که بارهای بار توسط مجلات نظامی جهان به عنوان یکی از 10 تانک برتر جهان معرفی شده است.[/color]

[color=darkblue]مجید جان ، طوری صحبت می کنید که انگار PZH 2000 از نظر زرهی در حد پانزر 2 است و اگر امریکا به جای NLOS از PZH 2000 استفاده کند ، دچار تلفات زیادی خواهد شد. طرح زره هویتزر PZH 2000 مشابه طرح زره LEOPARD2A5 است و در ساختمان ان از لایه سرامیکی مخصوص دفع گلوله های APFSDS انرژی جنبشی ، لایه فولادی سخت (مخصوص دفع مهمات خرج گود) یک لایه پلاستیکی نرم و ارتجاعی برای دفع خطر راکت ها و سرجنگی های تاندم به کار رفته است. هویتزر PZH 2000 از نظر حفاظت زرهی در حد LEOPARD2A5 است. هرچند از ترکیب زره NLOS اطلاع دقیقی در دست نیست و نمی توان آن را با زره PZH 2000 مقایسه کرد ، اما همین قدر می توان گفت که PZH 2000 در حال حاضر یکی از حفاظت شده ترین هویتزرهای جهان به شمار می رود. درسته که PZH 2000 دارای 5 خدمه است ولی خدمه این هویتزر در نهایت امنیت به کار خود ادامه می دهند و خطر چندانی آنها را تهدید نمی کند. در مورد سرعت این هویتزر نیز به نظر من با وجود موشک های ضد زرهی مثل بریمستون و هلفایر ، که دارای شتاب جی بسیار بالایی می باشند و از فاصله 12 کیلومتری می توانند هدف خود را به صورت مارپیچی تعقیب کنند ، سرعت بالای این هویتزر تاثیر چندانی در فرار از چنگ این موشک ها نخواهد داشت و اگر حریف به این موشک ها مجهز شده باشد در این صورت تفاوتی بین سرعت این هویتزر و PZH 2000 وجود ندارد. سرعت بالاتر در NLOS تنها یک فایده اصلی برای آن دارد که به وسیله آن توان حملات سریع و غافلگیرانه به دشمن را افزایش می دهد. در مورد قیمت نیز با شما موافق نیستم ، امروزه قیمت تسلیحات در به کار گیری آن در ارتشهای جهان حرف اول را می زند. البته منظور از قیمت ، قیمت متناسب با کارآیی و کیفیت است نه قیمت مقایسه ساده. به عنوان مثال شما به عملیات های آمریکا در عراق و افغانستان توجه کنید. ارتش آمریکا در این دو کشور از خودروهای تاکتیکی هاموی استفاده می کند. از زمان اشغال این دو کشور نیز تاکنون تعداد زیادی از این خودروها در عراق و افغانستان منهدم شده اند و خدمه آنها نیز کشته شده اند. به نظر شما چرا آمریکا در این دو کشور به جای استفاده از هاموی ، از خودروهای حفاظت شده MRAP مثل کوگار و ماکس پروس استفاده نکرد ؟؟ مگر جز این است که هاموی 65 هزار دلار قیمت دارد درحالیکه خودروهای حفاظت شده مثل ماکس پروس بیش از 300 هزار دلار قیمت دارند ؟؟ خودروهای حفاظت شده MRAP در عراق و افغانستان تاکنون بسیار کم تلفات داده اند. تعداد MRAP هایی که در این دو کشور تاکنون منهدم شده اند به تعداد انگشتان یک دست هم نمی رسد. حال به نظر شما دلیل این کار چیست ؟؟ مگر حفظ جان سربازان برای ارتش آمریکا مهم نیست ؟؟ پس چرا ارتش آمریکا در عراق و افغانستان به جای هاموی از ماکس پروس و یا کوگار استفاده (گسترده) نکرد ؟؟ آیا جز این است که خودروهای MRAP بیش از 5 برابر هاموی قیمت دارند ؟؟ هم اکنون خودروی تاکتیکی اصلی ارتش آمریکا ، خودروی هاموی است که از نظر حفاظت زرهی در سطح کمتری به نسبت خودروهای MRAP قرار دارد. با آنکه خودروهای MRAP ، از ایمنی و حفاظت بسیار بیشتری برای سرنشینان خود به نسبت هاموی برخوردار است. به نظر شما چرا ارتش آمریکا از خودروهای MRAP به جای هاموی به عنوان خودروی تاکتیکی در ترکیب ارتش خود استفاده نمی کند ؟؟ آیا جز است که قیمت خودروهای MRAP بیش از 5 برابر خودروهای معمولی هاموی است ؟؟ هاموی منهدم شده در عراق [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/800px-US_Army_Humvee_attacked.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_800px-US_Army_Humvee_attacked.jpg[/img][/url] ماکس پروس [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/800px-1st_MaxxPros_in_Iraq.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_800px-1st_MaxxPros_in_Iraq.jpg[/img][/url] در رابطه با قیمت این هویتزر نیز ، به نظر من بسیار بعید به نظر می رسد که این هویتزر دارای قیمت 10.6 میلیون دلار باشد. هویتزر NLOS در بیشتر موارد و تجهیزات خود از امکانات هویتزر 25 الی 30 میلیون دلاری کروسیدر استفاده می کند. حتی در برخی موارد از کروسیدر هم برتر است. به عنوان مثال سیستم کنترل آتش NLOS پیشرفته تر از کروسیدر است. تنها مورد کمبود NLOS در برابر کروسیدر ، سیستم مبرد آن است. در کروسیدر چامپر شلیک به وسیله ترکیبات ایزوپروپیل گلیکول خنک می شود در حالیکه در NLOS چامپر شلیک و سایر قطعاتی که در اجرای آتش نقش دارند ، به وسیله ترکیبات روعنی خنک می شود. با این حساب و با احتساب سایر سیستم های پیشرفته به کار رفته در هویتزر NLOS ، این هویتزر می بایست حداقل بیش از 18 میلیون دلار قیمت داشته باشد. البته این دو هویتزر به طور کلی با هم قابل مقایسه نیستند ، چرا که فاکتورهای عمومی هر کدام از این دو با دیگری فرق می کند و هیچ یک از این دو را نمی توان به جای دیگری استفاده کرد. NLOS هویتزری است که دارای سرعت و شتاب بسیار بالایی است و می تواند به سرعت ضربه زده و از منطقه فرار کند. این هویتزر بیشتر مناسب حملات FAST PACING است. درحالیکه PZH 2000 دارای مقاومت زرهی در حد تانک ها است و می تواند به عنوان هویتزر پشتیبانی نزدیک ، گروه تانک های حمله کننده را به خوبی پشتیبانی کند. هویتزر NLOS با وزن سبک طراحی و تولید شده است تا بتوان آنرا به راحتی با هواپیما جابجا کرد. درحالیکه جابجایی PZH 2000 با هواپیما بسیار دشوار است.[/color]

تانک T34 پس از تانک T55 ، پرتولید ترین تانک جهان به شمار می رود. تانک تی 55 با تولید بیش از 105 هزار دستگاه رتبه اول پرتولید ترین تانک جهان را در اختیار دارد و تانک تی 34 در مجموع با 85 هزار دستگاه تولید ، در مقام دوم قرار دارد. امروزه این تانک در روسیه و کشورهای اروپای شرقی و بالکان به عنوان یک سمبل از مقاومت و توان شناخته می شوند. به تصاویر زیر توجه کنید. تی 34 در اوکراین آلمان ورودی موزه جنگ مسکو شوروی بلاروس تصویری زیبا از یک دستگاه تی 34 به در کنار یک دستگاه پانزر 4 در جمهوری چک [/color]

[color=darkblue]در مقابل همه این خوبی ها که NLOS دارد ، یک مشکل اساسی دارد با نام قیمت بسیار سنگین. هویتزر کروسیدر به دلیل قیمت بسیار سنگین خود (نزدیک به 25 الی 30 میلیون دلار برای هر دستگاه) نتوانست به عنوان جانشین پالادین انتخاب شود. قیمت هویتزر NLOS نیز هر چند اعلام نشده است ولی در مجموع بسیار گرانتر از PZH 2000 است و بعید به نظر می رسد که به این زودی ها جایگزین پالادین شود. نکته دیگر اینکه خط تولید پالادین در آمریکا همچنان فعال است و مشغول تولید مدل M109A6 PIM مخصوص ارتش آمریکا است. این مدل دارای سیستم لود اتوماتیک است و دارای سیستم کنترل آتش بهبود یافته است. ارتش آمریکا در حال به روز رسانی مدلهای قدیمی و سالم پالادین های خود به این استاندارد است. مداومت تولید این مدل می تواند دو علت داشته باشد. 1- ارتش آمریکا قصد دارد تعداد کمی NLOS تولید کند و آنها را در کنار پالادین های جدید خود قرار دهد. 2- طرح تولید NLOS (به دلیل قیمت سنگین آن) کنسل شده است و ارتش آمریکا همان A6PIM ها را به عنوان هویتزر اصلی خود استفاده خواهد کرد. در مجموع بسیار بعید به نظر می رسد که این هویتزر بتواند در مقیاس انبوه تولید شود و به طور کامل جایگزین پالادین های ارتش آمریکا شود. اما در مقابل هویتزر PZH 2000 دارای قیمت مناسب و معقولی است و اکثر ارتش ها می توانند از آن استفاده کنند. هویتزر PZH 2000 در سال 2001 با قیمت 4.5 میلیون دلار برای هر دستگاه به ایتالیا فروخته شد. [/color]

[color=darkblue]مجید جان دستت درد نکنه بسیار زیبا بود. این هویتزر بسیار پیشرفته و مدرن است. چامپر شلیک این هویتزر به وسیله ترکیبات مخصوص روغنی خنک می شود. در حالیکه کروسیدر به وسیله ترکیبات ایزوپروپیل گلیکول چامپر شلیک خود را خنک می کند. این هویتزر هر چند به نسبت هویتزر مدرن کروسیدر دارای قیمت تمام شده کمتری است ولی در مجموع دارای قیمت تمام شده بالایی می باشد و هنوز هم معلوم نیست که این هویتزر بتواند وارد خدمت ارتش آمریکا شود یا خیر. سیاست های متغیر پنتاگون درباره این هویتزر ، جایگزینی این هویتزر را با پالادین در هاله ای از ابهام قرار داده است. من خودم pzh 2000 را به این ترجیح می دهم ، pzh 2000 در بیشتر موارد دارای آیتم های یکسانی با این هویتزر است. اگر بتوان pzh 2000 را به سیستم های APS مجهز کرد ، در آن صورت به مراتب برتر از این هویتزر خواهد بود. در شماره 77 مجله جنگ افزار مقاله ای کامل و جامع درباره این هویتزر به چاپ رسیده است که نویسنده آن نیز بنده حقیر هستم. انشاالله در ادامه همان مقاله را نیز در ادامه این تاپیک قرار خواهم داد. به بخش توپخانه زمینی منتقل شد.[/color]

[color=darkblue]با تشکر از توجه و توضیحات دوستان گرامی. [quote]فقط یه سوال این تانک تا چه زمانی در خدمت بود یا هست ؟[/quote] در خود کشور سازنده (شوروی) این تانک در سال 1959 از سرویس خارج شد. ولی هم اکنون این تانک در بیش از 27 کشور در جهان (عمدتا در کشورهای آفریقایی) هنوز هم مورد استفاده قرار گرفته است. از اوایل دهه 50 که تانک های قدرتمند سنچوریون و پاتن وارد میادین نبرد می شدند ، به تدریج اصلاحاتی بر روی این تانک انجام شد ولی در نهایت با این اصلاحات نیز نمی توانست در برابر تانک های جدید غربی مقاومت کند ، از این رو در سال 1959 به کلی از سرویس در ارتش سرخ کنار گذاشته شد و با تانک تی 55 جایگزین شد.[/color]

[color=darkblue]البته اشتایر اچ اس هم اکنون در ایران در حال تولید است. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/12_7_sniper%7E1.jpg[/img] (عکس از برادر ، رایش مارشال گرامی)[/color]

[color=darkblue]نخستین نمونه های آزمایشی این تانک در سال 1939 با نام A 20 تولید شدند. تانک های A20 دارای زرهی معمولی بودند و از تحرک کافی برخوردار نبودند. به طور کلی تانک A20 تانکی نبود که ارتش سرخ به دنبال آن بود. از این رو استالین دستور توقف موقت طرح تولید تانک را صادر کرد. اما در اواخر سال 1939 میخائیل کوشکین توانست استالین را برای ادامه طرح تولید تانک جدید متقاعد کند. این بار طرح دوم تانک جدید با نام A32 ساخته شد. این تانک نسبت به مدل قبلی خود دارای زره قویتر و تسلیحات بهتر و موتور دیزلی قویتری بهره می برد. این نمونه جدید دارای قدرت تحرک مناسبی بود ولی باز هم میزان تحرک نمونه جدید کافی به نظر نمی رسید. چرا که تجربه نبردهای سابق شوروی نشان داده بود که هیچ کدام از تانک های مورد استفاده در ارتش سرخ دارای سرعت و مانور مناسبی نیستند. از این رو ارتش سرخ نسبت به عامل سرعت و قدرت مانور تانک حساسیت زیادی نشان می داد. سرانجام با طراحی یک موتور دیزل جدید برای تانک جدید شوروی مشکل سرعت و شتاب تانک نیز حل شد. نصب موتور پر قدرت جدید بر روی این تانک سبب شده بود که سرعت و شتاب تانک به میزان قابل توجهی افزایش یابد. تا پیش از تانک T34 همه تانک ها و خودروهای زرهی شوروی از موتورهای بنزینی استفاده می کردند و تانک T34 در واقع اولین تانک شوروی بود که از موتور دیزل استفاده می کرد. روس ها زودتر از سایر کشورها به فکر استفاده از موتور دیزل در تانک ها افتادند. استفاده از موتور دیزل در تانک ها دارای دو مزیت اساسی بود ، یکی اینکه موتورهای دیزلی دارای حجمی برابر با موتورهای بنزین سوز هستند اما شتاب و گشتاور آن به مراتب بیشتر از موتورهای بنزین سوز است. مورد دوم نیز در سوخت موتورهای دیزل است. موتورهای دیزل از گازوییل استفاده می کنند که یک سوخت احتراقی است در حالیکه موتورهای بنزین سوز از بنزین استفاده می کردند که یک سوخت انفجاری است. استفاده از گازوئیل مزیت دیگری نیز داشت و سبب می شد که در صورت انهدام تانک از آتش سوزی ها و انفجارهای ناخواسته جلوگیری شود. سوخت گازوئیل به نسبت بنزین دارای انرژی بیشتر و قیمتی ارزانتر است. همه این مزایا سبب شد که روسیه در تانک T34 از یک موتور دیزلی 12 سیلندر کیروفسکی با آرایش V (خورجینی) با قدرت 500 اسب بخار استفاده کند. از آنجایی که میخائیل کوشکین ایده ها و طرح های ذهنی این تانک را در سال 1934 آغاز کرده بود ، نام این تانک را T34 گذاشت. در همان سال 1940 تولید این تانک رسما آغاز شد. مدل اولیه این تانک که در سال 1940 تولید شده بود با نام T34-1940 معروف شد. این مدل دارای یک توپ 76.2 میلیمتری از نوع L11 بود. این مدل به تعداد کمتر از 250 دستگاه تولید شد. اما مدت کوتاهی پس از آغاز تولید تانک T34 میخاییل کوشکین درگذشت و سرپرست تیم تحقیق و طراحی را به کلنل الکساندر موروزوف واگذار کردند. موروزوف در ابتدا به بررسی تانک T34/1940 پرداخت و متوجه وجود برخی نارسایی ها در زره و بدنه تانک شد. کلنل موروزوف تغییراتی در زره و توپ اصلی تانک داد و مدل جدیدتری از این تانک با نام T34/1941 ساخت که جایگزین مدل T34/1940 شد. مدل T34/1941 در واقع مدل پایه تانک T34 به شمار می رود و اصلی ترین مدل این تانک است که بیشترین آمار تولید این تانک نیز مربوط به همین مدل است. مدلهایی که در سالهای آینده تولید شدند ، همگی از پلتفرم این مدل استفاده می کردند. این مدل به نسبت مدل قبلی دارای زرهی قویتر و توپ با طول بلندتر و کیفیت بهتری می باشد. این مدل به طور متوسط 15 میلیمتر بیشتر از مدل قبلی زره داشت. همچنین به جای توپ L11 از یک توپ F34 استفاده شد. توپ F34 دارای کیفیت و دقت بهتری نسبت به توپ L11 می باشد. این توپ در ادامه بر روی مدلهای دیگر این تانک نیز استفاده شد و حتی تانک های IS-1 و تانک های سری KV نیز از این توپ استفاده می کردند. این مدل به زودی به مدل اصلی این تانک تبدیل شد و خط تولید انبوه آن در سری کارخانجات نیژنی تاجیل در کوبیانکا و شرق مسکو و لنینگراد دائر شد و خط تولید آن با سرعت هرچه تمامتر مشغول به تولید این تانک شدند. حمله غافلگیرانه آلمانی ها به شوروی در 22 ژوئن 1941 روند تولید این تانک را بیش از پیش سرعت بخشید. تانک T34 در مدل T34/1941 در واقع تانک اصلی ارتش سرخ در جریان جنگ جهانی دوم به شمار می رفت. همین تانک بود که در پیشروی ارتش سرخ به سمت آلمان دمار از روزگار ورماخت در می آورد. همین تانک بود که در نبرد کورسک تانک های ورماخت را تارومار کرد. سربازان ورماخت در تابستان سال 1941 برای اولین این تانک را در ترکیب یگان های زرهی ارتش سرخ مشاهده کردند. مشاهده این تانک توسط نیروهای ورماخت ، ضربه روحی بسیار سختی بر آنها وارد آورد. چرا که آنها خود را برای مقابله با ارتش سرخی آماده کرده بودند که به خیال خود از تانک های ضعیف و ناکارآمد T26 و T28 استفاده می کرد. آلفرد جودی که یکی از سربازان ورماخت بود ، در دفتر خاطرات خود (که امروزه به صورت کتاب منتشر شده است) به خوبی اثر روانی مخربی که این تانک در سربازان آلمانی ایجاد کرده بود را توصیف می کند. اولین ماموریتی که T34 در آن شرکت کرد ، توانست یک ضد هوایی 37 میلیمتری Flak37 را نابود کند و سپس به مسیر خود ادامه داد و در مسیر پیشروی خود دو تانک پانزر دو را نیز منهدم کرد و سرانجام پس از 9 مایل پیشروی توانست یک توپ سبک آلمانی را نیز منهدم نماید. میخائیل کوشکین ، سرپرست تیم طراحی تانک T34 [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/Koshkin%2C_1898-1940.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_Koshkin%2C_1898-1940.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/p23_1l.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_p23_1l.jpg[/img][/url] الکساندر موروزوف ، که کار را برای بهینه سازی این تانک ادامه داد. [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/clip_image002.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_clip_image002.jpg[/img][/url] تانک تی 34 با توپ قدیمی ال 11 [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/T-34.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_T-34.jpg[/img][/url] تانک تی 34 با توپ اف 34 [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/800px-T-34-76_RB6.JPG][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_800px-T-34-76_RB6.JPG[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/800px-T-34-75_prz%25C3%25B3d_RB.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_800px-T-34-75_prz%25C3%25B3d_RB.jpg[/img][/url] توپ 85 میلیمتری D5 که بر روی نمونه های دهه 50 این تانک نصب شد. [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/663px-52k_nn.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_663px-52k_nn.jpg[/img][/url] تانک T34 یک تانک متوسط به شمار می رفت. وزن این تانک در مدل استاندارد T34/1941 معادل 29.5 تن بود. طول این تانک معادل 6.7 متر ، عرض آن معادل 3 متر و ارتفاع آن نیز معادل 2.5 متر می باشد. توپ اصلی این تانک ، یک توپ 76.2 میلیمتری (سه اینچی) از نوع F34 می باشد. به جز این توپ ، این تانک به دو تیربار کالیبر 7.62 میلیمتر مجهز شده است که یکی از آنها در قسمت بالای برجک قرار می گیرد. به جز این دو تیربار ، می توان یک تیربار دیگر را نیز بر روی برجک تانک قرار داد. یک موتور 12 سیلندر دیزلی با آرایش خورجینی مدل کیروفسکی با قدرت 500 اسب بخار بر روی این تانک نصب شده است. این تانک با مخازن سوخت خارجی خود می تواند حدود 450 کیلومتر مسافت را طی کند و سرعتی بالغ بر 55 کیلومتر بر ساعت به خود بگیرد. این تانک می توانست در مجموع در حدود 120 گالن سوخت را با خود حمل کند و همچنین 77 عدد گلوله توپ اصلی را با خود حمل کند. [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/t3476a_001.gif][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_t3476a_001.gif[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/t3485_001.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_t3485_001.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/t3485_002.gif][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_t3485_002.gif[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/t3476f_001.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_t3476f_001.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/t3476f_002.gif][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_t3476f_002.gif[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/t3476f_003.gif][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_t3476f_003.gif[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/t3476f_004.gif][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_t3476f_004.gif[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/t34_ta2.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_t34_ta2.jpg[/img][/url] از سال 1942 به بعد تولید نمونه های جدید و بهینه از این تانک آغاز شد. در سال 1942 نمونه جدیدی از این تانک با برجک شش گوشه (هگزا گونال) آغاز شد که می توانست تا 100 گلوله توپ را در خود ذخیره کند. اما تولید این برجک به دلیل برخی مشکلات که بر روی جابجایی آن رخ می داد متوقف شد. در سال 43 مدل جدیدتر این تانک با نام T34/Mod 1943 عرضه شد. این مدل دارای برجک بزرگتر و جادار تری بود و می توانست تا 100 گلوله توپ را در خود جای دهد. این مدل دارای زرهی تقویت شده تری بود و دارای حفاظت بهتری بود. همچنین توان حمل سوخت در این مدل معادل 210 گالن بود و به لحاظ دارا بودن زره قویتر دارای وزن 31 تن بود. این مدل نیز مدتی به طور آزمایشی تولید شد ولی از آنجایی که هم راستا با سیاست های سران ارتش سرخ نبود به زودی از خط تولید خارج شد. تقریبا در اواخر جنگ جهانی دوم مدل جدیدتری از این تانک با نام T34/DT به تولید رسید که این مدل دارای زرهی بیش از دو برابر زره در مدل T34/1941 بود. این مدل از تانک T34 به تعداد محدودی به تولید رسید و در نهایت نیز تعداد عمده ای از آن در اختیار ارتش ویتنام شمالی قرار گرفت. با آغاز دهه 50 کار بر تانک های T34 قدری دشوار شد. چرا که دو رقیب قدر و قدرتمند از جانب دو رقیب شوروی وارد میادین کارزار شدند. در اوایل سال 1950 انگلستان تانک های قدرتمند سنچوریون (آخ که من چقدر از این تانک خوشم می آد) را وارد میادین نبرد کرد. تانک جدید بریتانیا مجهز به توپ 105 میلیمتری و زرهی بسیار قویتر از T34 بود. آمریکا نیز که در جریان جنگ جهانی دوم به نقاط ضعف تانک های خود پی برده بود ، با پایان یافتن جنگ جهانی دوم دست به کار اصلاح و برطرف کردن نقاط ضعف این تانک گردید. پس از جنگ جهانی دوم آمریکا تانک ام 50 سوپر شرمن را وارد میادین نبرد کرد که در آن ضعف های تانک های شرمن جنگ جهانی دوم برطرف شده بود. از این رو تانک T34 در برابر این رقیب جدید خود حرف چندانی برای گفتن نداشت. در اینجا بود که سران ارتش سرخ به منظور مقابله با این خطر بالقوه ، دست به کار تقویت تانک های خود شدند. در مرحله اول روس ها یک توپ قویتر بر روی این تانک نصب کردند. روس ها قصد داشتند که یک توپ در حد توپ سنچوریون بر روی T34 های خود نصب کنند اما به دلیل ضعف های بدنه ، برجک این تانک توان حمل توپ قویتر را نداشت. از این رو یک توپ 85 میلیمتری مدل D5 بر روی این تانک نصب شد و زره تانک نیز با افزودن لایه های جدید زرهی تقویت شد. این مدل با نام T34/85 شناخته می شد. این مدل دارای مخازن سوخت بزرگتری بود و می توانست تا 220 گالن سوخت را با خود حمل کند. البته با همه این تغییراتی که بر روی این تانک داده شد ، عملا این تانک در برابر سنچوریون حرفی برای گفتن نداشت و به زودی سران ارتش سرخ برای جبران کاستی های زرهی خود دست به طراحی تانک قدرتمند (البته در زمان خود) T55 زدند که تانک T55 از روی طرح T34 ساخته شد و الحق به خوبی از پس تانک های جدید غربی (به خصوص سوپر شرمن) بر آمد. هر چند تانک T34 جزء موفقترین تانک های (و یا شاید هم موفقترین تانک) جنگ جهانی دوم می باشد ، ولی یک سری معایبی نیز در این تانک به چشم می خورد که استفاده از آن را در برخی از موارد بسیار دشوار می کرد. در این قسمت به برخی از عمده ترین نقاط ضعف این تانک اشاره می کنم. یکی از بزرگترین نقاط ضعف این تانک ، عدم توجه به ارگونومی و آسایش خدمه بود. اندرونی این تانک یک جهنم واقعی برای خدمه آن به حساب می آمد. بین موتور این تانک و محفظه داخلی این تانک هیچ گونه حفاظ موثری ایجاد نشده بود و خدمه تانک از گرما و سر و صدای حاصل از فعالیت موتور تانک در عذاب دائمی بودند. برجک تانک بسیار تنگ بود و فاقد سبد نگهدارنده گلوله های توپ بود. لودر این تانک برای لود کردن توپ این تانک بسیار زجر می کشید. سایت های دید بیرون این تانک نیز به خوبی طراحی نشده بودند و دید مناسبی در اختیار فرمانده قرار نمی داد. اکثر تانک های T34 که در جریان جنگ جهانی دوم ساخته شدند به علت عجله ای که سران ارتش سرخ به خرج دادند ، عمدتا با کیفیت متوسط و در برخی مواقع نیز نامطلوب وارد میادین نبرد می شدند و به همین دلیل در برخی مواقع دیده می شد که تانک ها در میدان نبرد دچار نقص فنی می شدند. مشکل دیگری که ارتش سرخ در استفاده از این تانک با آن مواجه بود این بود که ارتش سرخ پیش از جنگ جهانی دوم دچار تسویه های استالینی شده بود و به همین دلیل فاقد خدمه ماهر برای استفاده از این تانک ها بود. با این حال تعداد بسیار زیاد این تانک ها ، ضعف ها و نقائص آن را تحت پوشش خود قرار می دادند. این تانک یکی از خاطره انگیز ترین و به یاد ماندنی ترین تانک هایی است که در ارتش سرخ خدمت کرد و در طول عمر خدمتی خود کارنامه موفقی از خود برجای گذاشت. سه کله پوک [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/793px-Potsdam_conference_1945-6.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_793px-Potsdam_conference_1945-6.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/797px-Teheran_conference-1943.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_797px-Teheran_conference-1943.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/Yalta_summit_1945_with_Churchill%2C_Roosevelt%2C_Stalin.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_Yalta_summit_1945_with_Churchill%2C_Roosevelt%2C_Stalin.jpg[/img][/url] نمایی از اندرونی تانک [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/800px-T-34-85_interior_Parola_Tank_Museum.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_800px-T-34-85_interior_Parola_Tank_Museum.jpg[/img][/url] خط تولید در کوبیانکا [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/RIAN_archive_1274_Tanks_going_to_the_front.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_RIAN_archive_1274_Tanks_going_to_the_front.jpg[/img][/url] برجک تانک [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/800px-T34-85_Turm_im_Detail.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_800px-T34-85_Turm_im_Detail.jpg[/img][/url] پشت تانک [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/734px-T34-85_Heckansicht.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_734px-T34-85_Heckansicht.jpg[/img][/url] موتور تانک [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/450px-T34_engine_parola_1.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_450px-T34_engine_parola_1.jpg[/img][/url] تصاویر مختلف [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/37307148%7E0.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_37307148%7E0.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/T34_2%7E0.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_T34_2%7E0.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/t-34-DNST8601537_JPG.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_t-34-DNST8601537_JPG.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/20060509_2262_NSengupta_AberdeenProvingGroundss%7E0.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_20060509_2262_NSengupta_AberdeenProvingGroundss%7E0.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/Russian_T-34_tank_in_Museo_Giron.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_Russian_T-34_tank_in_Museo_Giron.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/t54-0010.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_t54-0010.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/t3485II-002.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_t3485II-002.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/TANK2.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_TANK2.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/t3485II-003.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_t3485II-003.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/T-34_Blown_Apart.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_T-34_Blown_Apart.jpg[/img][/url] نویسنده : سرگرد گوردون کلیه حقوق مختص سایت میلیتاری است و هر گونه استفاده از این مقاله تنها با ذکر نام نویسنده و نام سایت میلیتاری به عنوان منبع امکان پدیر است. انشاالله مطالب جدیدتر درباره این تانک ادامه خواهد داشت.[/color]

[color=darkblue]به نام خدا [size=18]تانک T34 ..... اسب کاری ارتش سرخ[/size] [align=center] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/01%7E23.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/800px-Char_T-34.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/800px-T-34-85_g%C3%B3ra_RB.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/poster%7E1.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/Poster27.jpg[/img] [/align] در جریان جنگ جهانی دوم تانک های اهمیت بسیار بالایی داشتند. در جریان جنگ جهانی دوم ، کارشناسان نظامی جهت برآورد کردن توان دشمن فاکتورهای مختلفی را در نظر می گرفتند که یکی از اصلی ترین و مهمترین عوامل برای برآورد توان نظامی دشمن ، تعداد تانک های دشمن بود. می توان به جرات گفت که تانک ها در جریان جنگ جهانی دوم پرکاربرد ترین جنگ افزارها به شمار می رفتند. طرفین درگیر جنگ به مقیاس وسیعی از تانک ها استفاده می کردند. آمریکا از تانک های ام 4 شرمن ، انگلیس از تانک های کروزر ، وایکرز و بولداگ ، فرانسه از تانک های سری AMX و LT ، ژاپن از تانک های تایپ 97 و تایپ 89 و تایپ 95 هاگو و اتحاد جماهیر شوروی نیز از تانک های بی تی 7 ، تی 28 و تی 34 استفاده می کردند. با توجه به رقابت زیادی که ما بین دول متخاصم وجود داشت ، طرفین سعی می کردند که در تولید تانک از دیگر رقیبان و دشمنان خود پیشی بگیرند. به عنوان مثال ، آلمان نازی در سال 1939 سالانه 1900 دستگاه تانک تولید می کرد. این رقم در سال 1941 به 17400 دستگاه تانک در سال رسید. اما در مقابل این نرخ تولید بسیار بالا ، کیفیت تانک ها قربانی کمیت آنها می شد. به جز آمریکا سایر کشورهای درگیر جنگ از تانک های با کیفیت متوسط و پایین ، اما در مقیاس بالا استفاده می کردند. آمریکا به دلیل اینکه مستقیما خاک وی توسط دول درگیر جنگ در خطر نبود ، توانست به دور از دغدغه های اشغال و سایر تهدیدات به تولید تانک های شرمن خود ادامه دهد. به همین دلیل تانک های شرمن در جریان جنگ کارنامه نسبتا موفقی از خود بر جای گذاشتند و از نظر کیفیت در تانک های جنگ جهانی دوم از کیفیت مطلوبی برخوردار بودند. اتحاد جماهیر شوروی که یکی از اصلی ترین و بزرگترین طرف های درگیر جنگ به شمار می رفت ، از تانک های خود استفاده گسترده ای به عمل آورد که نمونه بارز آن نبرد کورسک بود که در جولای 1943 در شرق اروپا مابین بیش از 20.000 تانک شوروی و 5.000 تانک آلمانی اتفاق افتاد که در این نبرد روس ها به کمک توان زرهی سنگین و غیر قابل پیش بینی خود و همچنین آتش سنگین توپخانه ، ضربه سنگینی را بر قوای زرهی آلمان نازی وارد آوردند. شوروی در این جنگ از تانک های متعددی استفاده می کرد ولی بیش از همه از تانک T34 استفاده می کرد و به جرات می توان گفت که تانک T34 شوروی یکی از برترین تانک های جنگ جهانی دوم به شمار می رود. این تانک به اعتقاد کارشناسان نظامی ، تاثیر گذارترین تانک جنگ جهانی دوم به شمار می رود. ژوزف استالین ، رهبر شوروی در جریان جنگ جهانی دوم ، بسیار به وجود این تانک افتخار می کرد و آنرا مشت آهنین ارتش سرخ می دانست. شوروی از اواسط دهه 30 میلادی به یک تانک متوسط با قدرت رزمی مناسب احتیاج مبرم پیدا کرده بود ، چرا که از عملکرد تانک های متوسط T28 خود چندان راضی نبود. تانک T28 تانکی نسبتا کند بود و قدرت تحرک و مانور مناسبی نداشت. همچنین از کمبود زره و تسلیحات مناسب رنج می برد. از سوی اندک اندک در جهان نائره های جنگ در حال شعله ور شدن بود و از هر منطقه ای در جهان بوی آغاز جنگ می آمد. از این رو در سال 1937 ارتش سرخ دست به کار طراحی تانک جدیدی شد تا نقاط ضعف تانک های قدیمی ارتش را پوشش بدهد. طراحی این تانک در سال 1937 در کارخانجات KHPZ واقع در شهر خارکف اوکراین اغاز گردید. این طرح با نظارت و رهبری میخائیل کوشکین ، طراح معروف روسی انجام شد. با آغاز جنگ جهانی دوم در سپتامبر 1939 کار طراحی تانک جدید شوروی سرعت بالایی به خود گرفت. کار طراحی تانک جدید شوروی در حال اتمام بود که مناطق شرقی اروپا مورد حملات بی امان ورماخت قرار گرفت و بخش های زیادی از اروپای شرقی به اشغال ورماخت در آمد. از جمله این مناطق اوکراین بود و شهر خارکف نیز به اشغال ورماخت در آمد. آلمانی ها توانستند با اشغال این شهر به کارخانجات تانک سازی KHPZ دست یابند و طرح تانک جدید روس ها به دست آلمان ها افتاد. اما روس ها موفق شده بودند که طرح و بلو پرینت تانک جدید خود را از کارخانه خارج کرده و آنرا به مسکو منتقل کنند. اما در هر صورت پیشروی ورماخت به قدری سریع و برق آسا بود که امکان انتقال مدل های ساخته شده از تانک جدید به مسکو وجود نداشت. از این رو یک سری از نقشه ها و مدلهای اصلی تانک به دست آلمان ها افتاد. اما روس ها از اواخر سال 1940 دست به کار ادامه تولید تانک جدید خود در داخل خاک شوروی و در شهر کوبیانکا شدند. عامل دیگری که کار تولید این تانک را در شوروی سرعت بخشید ، ضعف مفرط تانک ها و خودروهای زرهی قدیمی شوروی بود. ارتش سرخ تا پیش از تانک T34 از تانک های T26 و T28 و تانک های پر سرعت پی تی استفاده می کرد. این تانک ها در درگیری ها و تقابلات اولیه ارتش سرخ و ورماخت به سرعت توسط تانک های سری پانزر آلمانی شکار می شدند و در برابر آنها حرفی برای گفتن نداشتند. از این رو در اواخر 1940 کار تولید تانک جدید شوروی آغاز شد. روس ها این تانک جدید را T34 نامیدند. [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/800px-T-34-76_RB8.JPG][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_800px-T-34-76_RB8.JPG[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/4696T-34_tank.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_4696T-34_tank.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/800px-T-34_Model_1940.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_800px-T-34_Model_1940.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/800px-T-34_prototypes.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_800px-T-34_prototypes.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/20060509_2262_NSengupta_AberdeenProvingGroundss.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_20060509_2262_NSengupta_AberdeenProvingGroundss.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/37307148.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_37307148.jpg[/img][/url][/color]

[color=darkblue]دوست گرامی ، قرارمان این بود که تنها تصاویر نمایش داده شوند نه اینکه توضیحی درباره سلاح یا عملکرد آن گذاشته شود. در این تاپیک تنها تصاویر به نمایش گذاشته می شوند و قرار دادن هر مطلبی که باعث بروز خطراتی برای کاربران باشد (چه ساخت سلاخ ، چه عملکرد آن) مطابق با قوانین سایت ممنوع می باشد. با تشکر[/color]

[color=darkblue][quote]تو عكس اول اوني كه يه چشمش رو بسته نميدوني كيه؟[/quote] البته دور از جون ، بلا تشبیه ، مرا به یاد موشه دایان می اندازد ... [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/MDA.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/MDAS.jpg[/img][/color]

[color=darkblue]یک بار دیگر از همه دوستان تقاضا می کنم از قرار دادن مطلبی که به هر صورت باعث سو استفاده و یا بروز خطراتی برای کاربران می شود خودداری کنند. عرفان عزیز زحمت می کشند و این تاپیک را با تصاویر زیبا آپدیت میکنند . دوستان کاری نکنید که سرانجام منجر به قفل شدن دائمی این تاپیک زیبا شود. سه پست اخیر دوستان به علت داشتن مطالبی که ممکن بود باعث بروز خطر برای کاربران شود ، ویرایش شد. البته پست جناب crazy-doctor فاقد مطالب خطرناک بود و هیچ مشکلی نداشت و تنها به خاطر اینکه نقل قول کرده بود ، مجبور شدم پست ایشان را نیز ویرایش کنم. باز هم از دوستان خواهش می کنم اجازه دهند که تنها تصاویر نمایش داده شوند و از ارسال مطالب خودداری کنند.[/color]

[color=darkblue][quote]برادر یک نگاهی تو کتاب آسمانیشون بکن[/quote] بسیار خوب ، بنده فعلا به کتاب آسمانیشون ( البته در حال حاضر کتاب آنها زیر زمینی است نه آسمانی ) دسترسی ندارم. شما لطفا با استناد به کتاب آسمانی آنها بفرمایید که آنها به چه دلیل به فرهنگ ما احترام می گذارند ؟؟[/color]

[color=darkblue]با تشکر فراوان از جناب insidman عزیز. تاپیک بسیار خوبی خواهد شد. به بخش گالری نیروی زمینی منتقل شد و به صورت تاپیک مهم پست می شود.[/color]

[color=darkblue][quote]وقتی می بینم دشمن خونی { اسرائیل } اینقدر به فرهنگ غنی ما احترام میزاره و برعکس بعضی از خود مردم ما اینقدر از فرهنگ ما بدشون میاد دوست دارم آب بشم برم تو زمین از این بدبختی بزرگ[/quote] سوال : چرا اسرائیل باید به تاریخ و فرهنگ ما احترام بگذارد ؟؟ اصلا این کار چه دلیلی دارد ؟؟ [/color]

[color=darkblue]متاسفانه کشور ما از نظر فرهنگی تاریخی از دو گروه (بیش از سایر گروه ها) در حال ضربه خوردن است: 1- گروه افراطی ها 2- گروه تفریطی ها گروه اول به افرادی اشاره دارد که کوچکترین توجهی به تاریخ ماقبل اسلام را کفر محض می دانند. نمونه این افراد نیز می توان به برخی روحانیون اوایل انقلاب اشاره کرد. یکی از این روحانیون به علت داشتن همین روحیه افراطی با لودر به جان آثار باستانی کشورمان افتاد ، چرا که معتقد بود اینها مربوط به تاریخ کفر ایرانیان است و می بایست محو شود. و برخی کارهای بیش از حد افراطی دیگر نیز در کارنامه خود به ثبت رسانده است که به این ترتیب اوج افراطی گری خود را به اثبات رسانده است. گروه دوم را نیز افرادی تشکیل می دهند که معتقدند تاریخ ایران در ماقبل اسلام در سراسر جهان بی مانند است. این افراد تصور می کنند که کوروش کبیر نعمتی بزرگ است که خداوند تنها آنرا به ایرانیان ارزانی داشته است و سایر کشورها از داشتن نعمت کوروش کبیر محرومند. این افراد تصور می کنند که کوروش پیامبری بزرگ است که مقام آن از سایر پیامبران نیز بالاتر است ، این افراد معتقدند که ایرانیان به لحاظ دارا بودن کوروش کبیر و داریوش کبیر و امثالهم ، برترین نژاد روی زمین هستند. کل تاریخ پیش از اسلام را نیز در کوروش کبیر خلاصه می کنند. این هم نمونه این گونه افراد [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/k%7E0.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_k%7E0.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/1283191404944717_orig.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_1283191404944717_orig.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/Pasargad-1387-02.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_Pasargad-1387-02.jpg[/img][/url] [size=18] به امید اینکه ما ایرانیان بتوانیم در رفتار خود تعادل را حفظ کنیم و از هر گونه افراط و تفریط خودداری کنیم.[/size][/color]

[color=darkblue]جناب ILLUMINATOR لطفا در اظهار نظر خود ادب و نزاکت را رعایت کنید و از واژگان مناسبتری استفاده کنید.[/color]

با تشکر از توجه دوستان دقیقا ، این نفربر به علت طراحی زاویه دار و سطوح بدنه کاملا صاف و مسطح در صورت برخورد راکت های سبکی مثل آر پی جی 7 نیز به شدت صدمه خواهد دید. رژیم صهیونیستی در جنگ شش روزه در جبهه سینا تعداد زیادی از این خودروها را از دست داد که اکثر آنها توسط راکت های آر پی جی 7 و مالیوتکا های ارتش مصر منهدم شدند. در کرانه باختری رود اردن نیز تعداد کمی از این خودروها که به منظور شناسایی اعزام شده بودند مورد حمله تانک های تی 55 اردنی قرار گرفته و منهدم شدند. در جنگ یوم کیپور نیز تعداد زیادی از این خودروها که در نقش شناسایی و پشتیبانی از تانک های اسرائیلی ساپورت می کردند مورد اصابت مالیوتکا های مصری قرار گرفتند و منهدم شدند. در مجموع این نفربر در مدلهای اولیه خود ، خودرویی نسبتا ضعیف و به قول معروف راکت خور بود. استفاده از این نفربر در مناطق شهری همیشه با مشکل همراه بود ، به عنوان مثال در جنگ های شهری که در ویتنام رخ داده بود ، ام 113 های آمریکایی که در نقش IFV وارد شهر می شدند ، معمولا منهدم می شدند و خیلی کم اتفاق می افتاد که از شهرها بتوانند سالم بیرون بیایند. ( در جنگ یوم کیپور نیز دو تا از این نفربرها در هنگام عبور از بخش شمالی کانال سوئز در آب فرو رفتند و غرق شدند و هر کدامشان 5 سرنشین داشتند که همگی به درک واصل شدند ) البته در جنگ های خارج شهر نفربر نسبتا کارآمدی است. و در مدلهای جدید نیز زره این نفربر تقویت شده است و مقاومت آن در برابر راکت ها افزایش یافته است .