[color=darkblue]در ضمن اعتماد پذیری موتورش بسیار پایین است و چندین سقوط داشته... واقعا ارزش نداره روش چیزی خرج کرد...چون فایده نداره... اگه به جاش روی فانتوم ها خرج کنیم به صرفه تره... [/color]

[color=darkblue][quote]مطالب خوب هيچ وقت فراموش نمي شن. . . خدا رو چه ديدي شايد ساختيم فيلم و عكسش رو هم گذاشتيم تو گالري![/quote] با این حساب از فردا آموزش ساخت توپ خودکششی و ضد موشک برد بلند و تجهیزات اخلالگر هم داده میشه... . میخوای موشک کروز استراتژیک بسازی؟ خوب،خوبه،صنایع پیشرفته کشور از میلیتاری سرچشمه میگیره!!! [/color]

[color=darkblue][quote]فقط ای کاش دوستان عکس هم می ذاشتن این طوری از عالی هم عالی تر می شد.[/quote] 3 تا گذاشتم ... این هم 2 تا دیگه (سفارشی،پیشتاز) [img]http://www.military-today.com/helicopters/a129_mangusta.jpg[/img] [img]http://www.geocities.com/glupscherle/a129mangusta.jpg[/img] خیلی شبیه آپاچیه!اینطور نیست؟ [/color]

[color=darkblue]چندسوال وجواب جالب درمورد خودم(!) که از سازندگانش پرسیده شده... بخونید جالبه... __________________________________________ [align=left] -> Why can’t we continue to use the F-15 as our main source of air dominance, since the F-15 performed so well in the Persian Gulf War and the Kosovo conflict? A Today, with advanced surface-to-air missiles available both to major powers and bands of dissidents hungry for vindication, our F-15 is already behind the curve. Surface-to-air missiles, because of their relatively low cost, are a quick and easy way for countries to modernize their air defense systems. Twenty-one countries will possess the most advanced systems by 2005. Some are already denying America access to airspace around the globe because they pose a formidable challenge to the F-15. Amid sophisticated air defenses, the F-22 can cover more than ten times more battlefield compared to the F-15. The F-15 has always been a great aircraft, a great fighter for which we can give thanks, but its heyday is over. It is a Pong-era aircraft. Some F-15 avionics parts are already becoming obsolete. We can maintain a nearly 30-year-old aircraft, but we cannot, practically speaking, continue to bolt new features onto old technology and hope to retain air dominance. The Air Force investigated a "bolt-on stealth" variant of the F-15. The amount of "stealth" achieved was modest, and the cost for a third of the relative combat effectiveness of the F-22 amounted to 90 percent of the cost of the F-22 itself. Nevada congressman Jim Gibbons, a former USAF pilot, wrote in a 1999 letter to his colleagues, “The F-15 is ‘trailing-edge’ technology compared to the F-22 Raptor; when you get into a dogfight with trailing-edge technology, one thing will happen: leading edge technology will win, period.” It is time to say goodbye and move on. The F-15 has been in service for nearly 25 years. It requires costly upgrades to aircraft systems to meet rough parity with existing threats. Continue with it as our mainstay, and we will be bested by rival technology as early as 2005. -> Why can’t we use the JSF (Joint Strike Fighter) or the Navy Hornet in place of the F-22? A The F-22 is the only stealth air dominance fighter America is building. Lockheed Martin is leading its development, as well as that of the JSF. It is up to the Pentagon to decide if, when and how each of those aircraft should be developed, built, and delivered. The Joint Strike Fighter is not an alternative to the F-22. It is meant to work in tandem with the F-22 as a multirole fighter, similarly to the synergistic team of the F-15 and F-16 today. Neither the Navy''s Super Hornet nor the JSF can perform the F-22''s air dominance mission. They are primarily air-to-ground attack aircraft with a secondary air-to-air combat capability. Redesigning the JSF for an air dominance role would make it more difficult for the program to meet the Navy and Marine Corps'' needs, and break the underlying premise of the JSF as an affordable, tri-service combat aircraft. Such a redesign will significantly increase the JSF Program''s costs and technical risk, and disrupt its development, test and production schedules. To meet the Air Dominance Key Performance Parameters, the JSF would require redesign at substantial cost and time and would field no earlier than 2015. -> Why not have the F-15 and F-16 accompany the JSF, thereby filling the gap? A Today''s F-15''s and F-16''s cannot safely and effectively protect the JSF because their non-stealthy airframes would reveal the location of the stealthy JSF — placing their pilots in jeopardy. -> Why is the F-22 considered unique and indispensible? A The F-22 Raptor achieves air dominance through the skillful blending of stealth technologies, supercruise engines, agility though thrust vectoring, and integrated avionics. Two Pratt & Whitney F119-PW-100 engines allow the Raptor to soar to uncontested heights and achieve dry-thrust speeds unheard of by today’s fighters. Its main weapons bays are packed with either six radar-guided AIM-120 medium-range missiles or two AIM-120s and two GBU-32 Joint Direct Attack Munitions (JDAMs) for ground attack. The F-22 also packs two heat-seeking AIM-9 short-range missiles, one in each of its side weapons bays. As a result, the Raptor can fly very high, very far, and very fast with little risk of detection or intercept and strike with near-impunity against both airborne and ground-based targets. It is the one aircraft that can support American air dominance, giving us an asymmetric advantage. -> Why is air dominance considered so important to America today? A Air dominance is a precondition for all other successful combat operations in modern warfare. As General Eisenhower said after the D-Day invasion, "If I didn''t have air supremacy, I wouldn''t be here." Air dominance has proven instrumental in nearly every modern military victory, from the invasion of Normandy in World War II to the more recent Desert Storm operation. More importantly, it minimizes U.S. casualties and losses. Since WWII, the U.S. has always had a state-of-the-art dominance fighter, usually with a ten-year lead on other countries'' aircraft. Because of American air superiority, no American soldier, sailor, marine, or airman on the ground has died from enemy air attack in over 45 years. If we seek air dominance as this century unfolds, we must get on with the F-22. The goal is not parity or slight advantage. It is overwhelming advantage. We must defeat opposing fighters, air-defense radars, and surface-to-air missiles by a decisive margin. The mission requires an airplane that will not only fly undetected and see the enemy first but also outfly and outmaneuver the enemy in combat engagements. The F-22 is a national asset that will guarantee our soldiers, sailors, airmen and marines the ability to operate free from air attack. And come home safe. -> How far along is the F-22 in meeting its benchmarks? A The F-22 is ready to go into production. The F-22 is flying today with more than 1100 flight test hours and is meeting or exceeding all Air Superiority Key Performance Parameters. The purpose of every flight test program is to determine an aircraft’s final design. Simulation is useful up to a point, but there are certain parameters that can only be conclusively validated through actual flight testing. Testing to date has indicated that the F-22 will require minot necessary design refinements and we have made these changes. Now that the aircraft delivery rate has increased, we expect the number of flight test hours to increase dramatically and quickly. Team has met or exceeded every developmental and flight test milestone to date, including supercruise at speeds greater than 1.5 Mach with no afterburner. Superior maneuverability throughout the flying envelope from sea level to 50,000 feet, assuring that the F-22 will maintain a distinct advantage in visual range dogfights. Integrated avionics delivering unprecedented situational awareness. Highly stealthy signature. Supercruising was reached in less than 275 flight hours. The 50,000 feet benchmark was reached a full year ahead of schedule. F-22 avionics have been tested on the ground and in a flying test bed, reducing the number of flight tests needed and identifying anomalies early in the program, when they are less costly to correct. The F-22 has undergone the most extensive and sophisticated testing of any combat aircraft ever developed. Over 42 months and over 900 hours, in comparison to the F-18 A/B (100 hours before production), F-16 (brief testing before production) and the F-15 (180 hours before production). Compared to the F-15, F-16 and the F/A -18, the F-22 has already completed more flight test time than any of the other three aircraft at their production decision points. In fact, the F-22 has undergone more testing than any other fighter aircraft prior to its initial production decision and the Raptor has met or exceeded all of its key performance requirements. The F-22 is ready to go into production. -> Isn’t the F-22 creating a negative economic impact in this country? A The F-22 is creating an estimated EMD 25,000 jobs, plus 21,000 production jobs, with 42,000 total projected personnel on production. The positive economics of the F-22 will impact 5,000 firms across 48 states and Puerto Rico. Virtually every state in the union has aerospace firms that manufacture the smaller components that make up the F-22. In California alone, there are 380 companies that support the F-22 with a total contract value in excess of $575 million. -> How can we afford to have the F-22? A The F-22 will require only half the F-15''s support personnel, because it can fly twice as long as the Eagle between maintenance periods and be made ready for combat in 1/3 less time than the F-15. With an average aircraft "sticker price" of less than $84 million – not $200 million as is often quoted in the F-22 -- the F-22’s average annual program costs will be less than 1.5% of the DOD budget during its production period. In addition, 2/3 of fighter life-cycle costs are incurred after production in the form of maintenance, munitions and other support costs - and the F-22 is expected to be significantly less expensive to operate than the F-15. Many of the media stories to date focus on the cost issues around the F-22 here and now. Politics are a staple of news coverage and one of the most significant factors to judge newsworthiness is the degree of controversy involved. The media tend to focus here and do not judge it to be within their purview to address the strategic necessity of having the F-22 – the importance of having an asymmetric advantage against all would-be adversaries. By 2005, over 21 countries will maintain arsenals formidably challenging to the F-15. The balance of world power will tip accordingly. But perhaps the best answer is: How can we afford not to have it? The F-22 provides "first-look, first-shot, first-kill" capability. It can see the enemy first while avoiding detection itself. When we meet the enemy, we want to win 100-0, not 51-49. Why? Simple. American lives. The F-22’s effectiveness minimizes the loss of American lives. What price will you put on these [/align][/color]

[color=darkblue][quote]سلام رپتور جان دستت درد نکنه من وقت نکردم فعلا همه ی مطلبو بخونم ولی یه سوال اساسی داشتم تو این زمان که جنگده های نسل 4.5 و 5 همه جا رو پر کردن این جنگند ه ها چه کاربردی دارن [/quote] میشه گفت هیچی...در حال حاضر معمولا برای آموزش استفاده میشه و خیلی کم میپره... اف 7 شايد در مقابل هواپيماهاي امروزي حرفي براي گفتن نداشته باشه ولي اگر بشه راداري با توانايي ديد رو به پايين روي آن نصب نمود و دقت موشكهاي حرارت ياب آن را افزايش داد و توانايي عمليات در شب را بهبود داد،عالی و مفید میشه... ولی یادتون نره که خرید این جنگنده ها در آن زمان کار بسیار به جایی بود ولی الان دیگه... [/color]

[color=darkblue][quote]اما یه سوال اف 7 های ایران از چه نوعی هستند؟؟ جدیداً هم آپگرید شدن؟؟![/quote] F7 های ایران مدل M هستند...در حال حاضر بله توسط خود نیروی هوایی بروزرسانی هایی انجام شده ولی تقریبا از آنها استفاده نمیشه...اکثرا هم در جنوب و جنوب شرقی هستند...[/color]

[color=darkblue]Babakim1 Sub machine Gun یا SMG که معمولا میگن مسلسل سبک یا دستی... [/color]

[color=darkblue] در سال 1974 کمپانیهای آلمان و ایتالیا با همکاری یکدیگر قصد تولید هلیکوپتری نظامی-تهاجمی مشتق از MBB آگوستا وستلند ایتالیا نمودند. دو شرکت، مطالعاتی را درمورد طرحی جدید آغاز نموده بودند ولی در سال 1975 A-MBB115 هلیکوپتر همکاری آنها عمدتا بدلایل صنعتی متوقف گردید. پس از آن آگوستا خود به تنهایی تصمیم به تهیه هلیکوپتری منطبق با مشخصات مورد نیاز ارتش ایتالیا گرفت. ارتش ایتالیا خواستار هلیکوپتری بود که در اصل نقش ضدتانک داشته ولی قابل استفاده برای ماموریت های حمله به مواضع زمینی نیز باشد. هلیکوپتر مورد تقاضا می بایست قادر به انجم این ماموریت ها در جبهه های عملیاتی ناتو در دهه 1990و نیز قادر به انجام عملیات چه در روز و چه در شب و حتی در شرایط یخبندان سبک باشد. حداکثر وزن برخاستن هلیکوپتر در نقش ضدتانکی می بایست 8160 پوند بوده و باشد. میزان اوج گیری حدود در شرایط استاندارد 20 درجه در ارتفاع 6500 پایی بدور از تاثیر زمین قادر به ایستایی بود ولی با ده متر بر ثانیه و سرعت افقی 250 کیلومتر تعیین گردید. اندیشه آگوستا در ابتدا طرح هلیکوپتری ضدتانک برگرفته از توجه به 20 درصد اضافه وزن موردنیاز برای نقش ضدتانک و عدم توانایی در ارایه مقدورات رضایت بخش، این ایه به فراموشی سپرده شد. ضمن اینکه تهیه چنین هلیکوپتر کجداری هزینه زیادی را نیز می طلبید. از این رو تنها راه منطقی عمل برای آگوستا این بود که از صفر آغاز از همین جا متولد گردید. پارلمان ایتالیا در ژوئن 1977 بودجه طرح تولید آنرا تصویب نموده و از همان هنگام به بعد آگوستا عزم A-129 نماید و خود را برای تحویل اولین سری که نام مانگوستا بر آن نهاده شده بود در سال 1986 جزم نمود. [img]http://www.militaryaircraft.de/pictures/military/helicopter/Agusta-A129/Agusta-A129CBT_RIAT2005_003_800.jpg[/img] یکی از الزامات ارتش ایتالیا تصاحب هلیکوپتری با ماندگاری بالا بود و برای تصریح آن صفات زیر مقرر گردید. کشف هلیکوپتر بایستی بسیار مشکل باشد و در صورت کشف شدن زدن آن مشکل باشد و در صورت مورد اصابت قرار گرفتن حتی با وجود میزان بالای صدمات قادر به انجام ماموریت محوله باشد و در نهایت اگر میزان صدمات وارد شده به شدتی باشد که در شرایطی نزدیک به سقوط ناچار به فرود باشد برای سرنشینان خود حد بالایی از محافظت و ماندگاری و بقا فراهم آورد. الزامات ذکر شده تاثیری عمیق بر طراحی و ابعاد بدنه هلیکوپتر داشت. مانگوستا نسبتاً کوچک بوده و به ادوات کاهنده صدا،سیستم های کاهش علایم راداری و محافظت سرنشینان و قطعات حیاتی مجهز است. تمام قطعات این هلیکوپتر توان تحمل اصابت گلوله های آتش بارهای 12/7 میلی متری شلیک شده از فاصله 800 متر را داشته و آزمایشات نشان داده که قادر به جان بدر بردن از گلوله های 23 میلی متری نیز می باشد. کلاهک روتور اصلی طوری طوری طراحی و ساخته شده که حداکثر محافظت را برای مکانیزم کنترل فراهم آورده است. آ-129 به سیستم کنترل پروازی یک پارچه مولتی پلکس مجهز است که به گفته آگوستا وستلند اولین هلیکوپتر مجهز به چنین سیستم پیشرفته ای است. این سیستم از دو پروسسور اصلی سود می جوید که در 40 درصد ظرفیت خود کار می کنند. این دو پروسسور تقریباً همه عوامل موثر در نوع ماموریت محوله را پردازش کرده و بار کاری سرنشینان را به حداقل رسانده اند. [img]http://www.flug-revue.rotor.com/FRTypen/Fotos/agusta/A129CFl.JPG[/img] ارتش ایتالیا مقرر داشته بود که پروسسورها بایستی قادر به انجام حداقل 220 ماموریت سه ساعتی قبل از پیش آمدن عیبی اساسی باشند. آگوستا در آزمایشات نشان داده است که سیستم قادر به انجا 2488 ماموریت سه ساعته هر گونه عیبی است. با توجه به اینکه آ-129 در مجاورت کامل خطوط مقدم دشمن عمل خواهد کرد آگوستا حداکثر تلاش و تاکید را در قابلیت سرویس و نگهداری فنی آن به کار برده است.هلیکوپتر باید به ویژه ضریب ساعت پرواز به ساعات سرویس مورد نیاز خوبی را دارا باشد. در این راستا آگوستا هدفی قطعی برای خود تعیین نموده و مصمم به نیل به ارقامی بهتر از هلیکوپترهای آپاچی هیوز شد. به عنوان مثال گفته می شود که تعمیر و نگهداری سیستم های دینامیک به ازای هر ساعت پرواز به کمتر از 30 دقیقه سرویس نیازمند است. ماندگاری و بقای سرنشینان بعد از فرودی اضطراری توسط بدنه ای که مچاله شدن داخلی را به کنتر از 20 درصد محدود ساخته و صندلی هایی که برخوردی به شدت 43 برابر شتاب ثقل زمین را به شوکی معادل 15جی وارده به سرنشینان کاهش می دهند میسر گشته است. ارابه های فرود سخت بدون صدمه به بدنه هستند. اگر به الزامات فوق این حقیقت را نیز اضافه کنیم که ارتش ایتالیا خواستار این بود که به غایت مقاوم بوده و دارای ECM آ-129 قادر به عمل کرد در شرایط آلودگی اتمی، شیمیایی ، میکروبی بوده، نسبت به اخلال الکترونیکی تسلیحات آفندی و پدافندی گسترده ای شامل موشک های تاو باشد می توان به عظمت و عمق تلاش و جدیت گسترده و متعهدانه آگوستا در تحقق این پروژه پی برد. 40 درصد بودجه تحقیقاتی(آر&دی) شرکت را به خود جذب نموده و تا زمان تحویل اولین نمونه به ارتش ایتالیا در سال 1986 بیش از دو میلیون ساعت کار تحقیقاتی و تولیدی انجام گشت و ساخت پیش نمونه های آزمایشی بیش از یک میلیون ساعت کاربرد به طوری که کارشناسان امر این پروژه را جهش عظیم به جلو برای صنایع هوایی ایتالیا می پندارند. --- [img]http://www.geocities.com/dbenavidez/imagenes/A129mangusta01.jpg[/img] مانگوستا 25 درصد از کبرا و 50 درصد از آپاچی سبک تر بوده و مواد کامپوزیت به کار رفته در آن 16 درصد وزن خالی را شامل می شود که در این میان می توان روتور اصلی و قسمت دم و روتور دم و بالچه ها را نام برد. آ-129 به دو موتور توربو شفت رولزرویس جی ای ام هر یک به قدرت 895 اسب بخار مجهز است. هر یک از این موتورها در حالت اضطراری هم چون خاموش شدن یکی از موتورها در فرود یا برخاست قادر به تولید (sight) هزار و سی و پنج اسب بخار قدرت برای 2/5 دقیقه هستند. طرح روتور اصلی به گونه ای است که امکان نصب سایت بر فراز آن در انواع تجسس شناسایی را میسر می سازد. از نظر تسلیحاتی مانگوستا قادر به حمل انواع تسلیحات شمال موشک های تاو و انواع راکت ها نسل سوم موشک های ضدتانک و هوا به هوا و برجک تیر بار است. دو بالچه جانبی جدا شونده آن هر یک قادر به حمل 500 کیلوگرم تسلیحات -200 کیلوگرم موشک های تاو 2 تا 4 و 300کیلوگرم راکت عدد تیر بار یا باک های بنزین کمکی هستند. [/color]

[color=darkblue]تصویر دوم فکر میکنم مینی یوزی و ساخت اسرائیل باشه..! [/color]

[color=darkblue]این تاپیک قدیمی و مال یک سال پیش میباشد . فراموش شده عزیز... . مگه داری میسازی؟ [/color]

[color=darkblue]daria , مطلب زیبایی بود...موفق باشید! [/color]

[color=darkblue]بله دیگه... از فردا تورهای مسافرتی عربستان تل آویو و بازدید علمی اماراتی ها از قتل عام فلسطینی ها هم براه است... . متاسفانه اعراب همه چیز را از یاد بردند... [/color]

[align=center][size=18][color=red]8.بریتیش آئرواسپیس[/color][/size][/align] [color=darkred]شرکت بریتیش آئرواسپیس در 1977 از ادغام شرکت هواپیمایی انگلیسی،شرکت هاوکرسیدلی،،وشرکت اسکاتیشن اویش به وجود آمد. توضیح خاص دیگری ندارم...با عرض پوزش فعالیتهای عمده: (1995) تولید هواپیماهای آر.ج.(70،85،100،115) و هواپیماهای 146 و ای.تی.پی،تولید سیستمهای الکترونیکی برای امور دفاعی و فعالیتهای فضایی،توسعه جنگنده یوروفایتر 200 با مشارکت شرکتهای داسا و کاسا، تولید مشترک هواپیماهای تورنادو و هاوک و گاس هاوک و هاریر و گریپن (با همکاری ساب)، تولید موتورهای راکتی، مشارکت در تولید هواپیماهای ایرباس با تولید بال هواپیما،تولید سیستم های شبیه ساز (سمیلاتور) امکانات: (1995) حدود 48.000 نفر نیروی انسانی [/color]

[color=darkred][quote]عجب! شنیده بودم بازیهای پی اس3 گرونه ولی نه تا این حد! بخاطر بلوری بودنشه؟ بازی اکس باکس360 چنده؟ [/quote] بله و همینطور اورجینال بودنشه که میتونی به راحتی و بدون هیچ مشکلی با اکانت اختصاصی گیم آنلاین داشته باشی...قیمتش هم حدود 50 60 تومانه!! ولی من XBOX رو پیشنهاد میکنم...هم ارزونتره و هم بازی هاش حدود 6 تومانه... . [quote]برای برنامه های مختلف مشکلی در اجرا نخواهد داشت این رنج از لپ تاپ ها اما تو بازیهای جدید به علت کارت گرافیک ضعیف که گذاشتن تا هزینه بیاد پائین شاید اصلا نیاره! صبر کنید مدلهای موجود رو بررسی کنم ببینم کدوم امکانات قویتری داره؟[/quote] من هم میخوام یکی بگیرم برای کارهای اینترنتی...تو رنچ 800 تومن...ترجیحا سونی یا دل! بازی هم در حد وارکرافت کافیه... [/color]

[color=darkred]لعنت بهشون...باید اون ناو لعنتی رو همون موقع پودرش میکردند...ولی خوب،... اونوقت درگیری به وجود میومد که هدف امریکاییها بود.هر وقت که تلویزیون فیلم اجساد روی دریا رو پخش میکنه داغم تازه تر میشه... [/color]

[color=darkred]از این قضیه ها ساده رد نشید...مصر خیلی موزمارتر از این حرفاست...اونها دیگه از تهدیدات اسرائیل خسته شدند و میخوان با یک سد محکم علیه اسراییل خودشون رو خلاص کنند.... بابت اس300 ها هم نگران نباشید...روسها از پول بدشون نمیاد... [/color]

[color=darkred]صلوات...! بالاخره یکی اومد یه چیزی گفت مسعود جان متاسفانه اینجور مطالب مفیدی طرفدار نداره...الان حدود 3 روزه تاپیک رو اسکروله 300 تا بیننده هم به زور داشته... at_wits'_end_new! فعلا دیگه قسمتهای بعدی رو که تاریخچه شرکت های آسیایی و امریکای لاتینه رو نمیذارم تا یکم آب از آسیاب بیفته...چون زحمتش زیاده فایده هم نداره... تاریخ شرکت های فوکر و ای.تی.آر و دورنیر و بریتیش آئرواسپیس و دو سه تا شرکت دیگه رو هم میذارم قال غزیه رو بکنیم... بریم بچسبیم به همون پست های خبری... . فعلا شب خوش [/color]

[color=darkred][quote]Electro_officer جان یعنی واقعا تا حالا سیستم پدافندی برای اژدر نساختن؟! چه جالب! یعنی اژدر زدن از موشک بالستیک زدن سخت تره که برای اون پدافند ساختن؟![/quote] بله سخت تره، اژدر های غیر هدایت شونده که راهی برای نابودیشون نیست...ولی شاید اژدرهای هدایت شونده رو بشه با اقدامات شدید الکترونیکی منحرف کرد...[/color]

[color=darkred][quote]دوست عزيز اطلاعاتي كه بنده اراپه دادم مربوط به يكي از سايت‌هاي معتبره كه دقت رو 70 تا 80 درصد اعلام كرده![/quote] حالا چرا میزنی؟گناه داریم به خدا... من دقت مدل فرانسوی رو گفتم...دقتش چیزی حدود 80% است و با 2 شلیک دقتش به 98% میرسه که واقعا فوق العادست...در اینباره اطمینان دارم... [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_800px-Crotale_NG_P1220851.jpg[/img] مدل ایرانی اش،شهاب ثاقب هم همین حدوده... [b]مهمترین عیب این سیستم، برد محدودشه...هواپیمای دشمن میتونه از ارتفاع 7 8 کیلومتری و فاصله 30 کیلومتری با نثار یک موشک ناقابل ناوچه رو نابود کنه[/b][/color]

[color=darkred][quote]برای موشک های ضد کشتی که از ارتفاع بالا شلیک میشن هم طراحی شده؟[/quote] خیر...این موشک برد و سرعت کمی دارد و همونطور که در توضیحات نوشته شده اساسا برای هواپیماهای و هلیکوپتر کاربرد دارد. اما احتمال برخورد آن به هدف 86 الي 90 درصد و در صورت شليك دو موشك احتمال اصابت آن 96 درصد مي باشد. بيشترين ارتفاع قابل دسترس اين سيستم 5500 متر مي باشد. در کل سیستم مناسبی برای ناوچه هاست... [quote]1. تفاوتش با نمونه فرانسوی؟ البته گفتین از ظاهر تفاوت ندارن اما شاید خودشون تغییراتی داده باشن؟[/quote] مدل فرانسوی،از رادار فرانسوی استفاده میکنه ولی برد و سرعت یکسانی داره... [quote]2. برای منهدم کردن اژدر هم کاربرد داره؟[/quote] نه بابا چه خبره ؟؟؟ این لگن سرعت واکنشش زیاد نیست...البته این سیستم قدیمی شده و با توجه به رشد بالای سیستمهای اخلالگر باید روز به روز ارتقا داده بشه تا بتونه دوام بیاره وگرنه هیچ فایده ای نداره...[/color]

[align=center][size=18][color=red]7.آئرواسپشیال[/color][/size][/align] [color=darkred]شرکت آئرواسپشیال با اقدام دولت فرانسه در ادغام شرکتهای سود اویشن،نورد اویشن و سرب در اول ژانویه 1970 تشکیل شد. شرکت سوکاتا،شعبه ای از آئرواسپیشیال است که به تولید هواپیماهای سبک میپردازد. اکنون آئرواسپشیال در مورد ساخت هواپیما، هلیکوپتر، موشک و سیستمهای فضایی فعالیت دارد. فعالیت های عمده: (1995) تولید انحصاری هواپیماهای تی.بی.ام 700 و خانواده تی بی.(9و10و20و21و200) و اپسیلون و اومگا،مشارکت با شرکت های خارجی در تولید هواپیماهای خانواده ای.تی.آر (42و52و72) و خانواده هواپیماهای ایرباس( 300و310و320و330و340و319و321)، ساخت سیستمهای اویونیکی و تجهیزات آزمون خودکار و شبیه سازها وسخت ابزار ها، ساخت انحصاری هلیکوپتر های خانواده اس.اس(332 و 350و 355 و 365 و532و550 و 555و 565)،مشارکت با شرکتهای خارجی در تولید هلیکوپتر های ئی.سی135 و بی.او105 و بی.کی117 و تایگر،فعالیت برای ساخت موشکهای فضایی آریان و انواع ماهواره ها،تولید انواع موشکهای نظامی(اریکس ، میلان رولاند ،آستر ، پولفم ، اگزوسه و...) امکانات: (1995) 38.500 نفر نیروی کار انسانی( شامل 14.000 نفر در زمینه بازرگانی هواپیما[size=7](مفخور!)[/size] ) [/color]

[quote]خیلی جالب میشد اگه بقل هر پستی ... تاریخ و ساعت ارسالشم به صورت خودکار ثبت میشد ... البته تاریخ شمسیش نمیدونم .... اصلا یه همچین چیزی امکانش هست ؟؟؟ یعنی شدنیه ؟؟؟[/quote] [color=darkred]در هر پست زیر مشخصات فرستنده،تاریخ و ساعت ارسال پست نوشته شده...ولی خوب،ساعت رو اشتباه میزنه،و همچنین تاریخ میلادیه که باید با هجری شمسی و ساعت ایران اصلاح شود... [/color]

امروز میخوام این هلیکوپتر زیبا رو بهتون معرفی کنم.مانگوستا.ساخت ایتالیا و آلمان...تنها هلیکوپتر از شرکت آگوستاست که ازش خوشم میاد...مدیران بخش در صورت صلاحیت تاپیک رو منتقل کنند...در ضمن نویسنده،چازان میباشد و از وبلاگ هوانوردی ایر برداشته شده است. _____ در سال 1974 کمپانیهای آلمان و ایتالیا با همکاری یکدیگر قصد تولید هلیکوپتری نظامی-تهاجمی مشتق از MBB آگوستا وستلند ایتالیا نمودند. دو شرکت، مطالعاتی را درمورد طرحی جدید آغاز نموده بودند ولی در سال 1975 A-MBB115 هلیکوپتر همکاری آنها عمدتا بدلایل صنعتی متوقف گردید. پس از آن آگوستا خود به تنهایی تصمیم به تهیه هلیکوپتری منطبق با مشخصات مورد نیاز ارتش ایتالیا گرفت. ارتش ایتالیا خواستار هلیکوپتری بود که در اصل نقش ضدتانک داشته ولی قابل استفاده برای ماموریت های حمله به مواضع زمینی نیز باشد. هلیکوپتر مورد تقاضا می بایست قادر به انجم این ماموریت ها در جبهه های عملیاتی ناتو در دهه 1990و نیز قادر به انجام عملیات چه در روز و چه در شب و حتی در شرایط یخبندان سبک باشد. حداکثر وزن برخاستن هلیکوپتر در نقش ضدتانکی می بایست 8160 پوند بوده و باشد. میزان اوج گیری حدود در شرایط استاندارد 20 درجه در ارتفاع 6500 پایی بدور از تاثیر زمین قادر به ایستایی بود ولی با ده متر بر ثانیه و سرعت افقی 250 کیلومتر تعیین گردید. اندیشه آگوستا در ابتدا طرح هلیکوپتری ضدتانک برگرفته از توجه به 20 درصد اضافه وزن موردنیاز برای نقش ضدتانک و عدم توانایی در ارایه مقدورات رضایت بخش، این ایه به فراموشی سپرده شد. ضمن اینکه تهیه چنین هلیکوپتر کجداری هزینه زیادی را نیز می طلبید. از این رو تنها راه منطقی عمل برای آگوستا این بود که از صفر آغاز از همین جا متولد گردید. پارلمان ایتالیا در ژوئن 1977 بودجه طرح تولید آنرا تصویب نموده و از همان هنگام به بعد آگوستا عزم A-129 نماید و خود را برای تحویل اولین سری که نام مانگوستا بر آن نهاده شده بود در سال 1986 جزم نمود. یکی از الزامات ارتش ایتالیا تصاحب هلیکوپتری با ماندگاری بالا بود و برای تصریح آن صفات زیر مقرر گردید. کشف هلیکوپتر بایستی بسیار مشکل باشد و در صورت کشف شدن زدن آن مشکل باشد و در صورت مورد اصابت قرار گرفتن حتی با وجود میزان بالای صدمات قادر به انجام ماموریت محوله باشد و در نهایت اگر میزان صدمات وارد شده به شدتی باشد که در شرایطی نزدیک به سقوط ناچار به فرود باشد برای سرنشینان خود حد بالایی از محافظت و ماندگاری و بقا فراهم آورد. الزامات ذکر شده تاثیری عمیق بر طراحی و ابعاد بدنه هلیکوپتر داشت. مانگوستا نسبتاً کوچک بوده و به ادوات کاهنده صدا،سیستم های کاهش علایم راداری و محافظت سرنشینان و قطعات حیاتی مجهز است. تمام قطعات این هلیکوپتر توان تحمل اصابت گلوله های آتش بارهای 12/7 میلی متری شلیک شده از فاصله 800 متر را داشته و آزمایشات نشان داده که قادر به جان بدر بردن از گلوله های 23 میلی متری نیز می باشد. کلاهک روتور اصلی طوری طوری طراحی و ساخته شده که حداکثر محافظت را برای مکانیزم کنترل فراهم آورده است. آ-129 به سیستم کنترل پروازی یک پارچه مولتی پلکس مجهز است که به گفته آگوستا وستلند اولین هلیکوپتر مجهز به چنین سیستم پیشرفته ای است. این سیستم از دو پروسسور اصلی سود می جوید که در 40 درصد ظرفیت خود کار می کنند. این دو پروسسور تقریباً همه عوامل موثر در نوع ماموریت محوله را پردازش کرده و بار کاری سرنشینان را به حداقل رسانده اند. ارتش ایتالیا مقرر داشته بود که پروسسورها بایستی قادر به انجام حداقل 220 ماموریت سه ساعتی قبل از پیش آمدن عیبی اساسی باشند. آگوستا در آزمایشات نشان داده است که سیستم قادر به انجا 2488 ماموریت سه ساعته هر گونه عیبی است. با توجه به اینکه آ-129 در مجاورت کامل خطوط مقدم دشمن عمل خواهد کرد آگوستا حداکثر تلاش و تاکید را در قابلیت سرویس و نگهداری فنی آن به کار برده است.هلیکوپتر باید به ویژه ضریب ساعت پرواز به ساعات سرویس مورد نیاز خوبی را دارا باشد. در این راستا آگوستا هدفی قطعی برای خود تعیین نموده و مصمم به نیل به ارقامی بهتر از هلیکوپترهای آپاچی هیوز شد. به عنوان مثال گفته می شود که تعمیر و نگهداری سیستم های دینامیک به ازای هر ساعت پرواز به کمتر از 30 دقیقه سرویس نیازمند است. ماندگاری و بقای سرنشینان بعد از فرودی اضطراری توسط بدنه ای که مچاله شدن داخلی را به کنتر از 20 درصد محدود ساخته و صندلی هایی که برخوردی به شدت 43 برابر شتاب ثقل زمین را به شوکی معادل 15جی وارده به سرنشینان کاهش می دهند میسر گشته است. ارابه های فرود سخت بدون صدمه به بدنه هستند. اگر به الزامات فوق این حقیقت را نیز اضافه کنیم که ارتش ایتالیا خواستار این بود که به غایت مقاوم بوده و دارای ECM آ-129 قادر به عمل کرد در شرایط آلودگی اتمی، شیمیایی ، میکروبی بوده، نسبت به اخلال الکترونیکی تسلیحات آفندی و پدافندی گسترده ای شامل موشک های تاو باشد می توان به عظمت و عمق تلاش و جدیت گسترده و متعهدانه آگوستا در تحقق این پروژه پی برد. 40 درصد بودجه تحقیقاتی(آر&دی) شرکت را به خود جذب نموده و تا زمان تحویل اولین نمونه به ارتش ایتالیا در سال 1986 بیش از دو میلیون ساعت کار تحقیقاتی و تولیدی انجام گشت و ساخت پیش نمونه های آزمایشی بیش از یک میلیون ساعت کاربرد به طوری که کارشناسان امر این پروژه را جهش عظیم به جلو برای صنایع هوایی ایتالیا می پندارند. --- مانگوستا 25 درصد از کبرا و 50 درصد از آپاچی سبک تر بوده و مواد کامپوزیت به کار رفته در آن 16 درصد وزن خالی را شامل می شود که در این میان می توان روتور اصلی و قسمت دم و روتور دم و بالچه ها را نام برد. آ-129 به دو موتور توربو شفت رولزرویس جی ای ام هر یک به قدرت 895 اسب بخار مجهز است. هر یک از این موتورها در حالت اضطراری هم چون خاموش شدن یکی از موتورها در فرود یا برخاست قادر به تولید (sight) هزار و سی و پنج اسب بخار قدرت برای 2/5 دقیقه هستند. طرح روتور اصلی به گونه ای است که امکان نصب سایت بر فراز آن در انواع تجسس شناسایی را میسر می سازد. از نظر تسلیحاتی مانگوستا قادر به حمل انواع تسلیحات شمال موشک های تاو و انواع راکت ها نسل سوم موشک های ضدتانک و هوا به هوا و برجک تیر بار است. دو بالچه جانبی جدا شونده آن هر یک قادر به حمل 500 کیلوگرم تسلیحات -200 کیلوگرم موشک های تاو 2 تا 4 و 300کیلوگرم راکت عدد تیر بار یا باک های بنزین کمکی هستند.

[color=red][size=18][align=center]6.آگوستا[/align][/size][/color] [color=darkred]جیووانی آگوستا در 1907 شرکت آگوستا را تاسیس کرد، و تا قبل جنگ جهانی دوم،تعدادی هواپیمای آزمایشی و تولیدی ساخت.آگوستا با استراتژی دستایابی به موافقت سازندگان آمریکایی هلیکوپتر، به ویژه بل و سیکوریستی برای تولید محصولات آنها،وارد بازار تجاری شد.این شرکت در 1952 امتیاز تولید بل 47 را بدست آورد، و در 22 مه 1954 اولین فروند بل47جی را به پرواز درآورد. آگوستا با پیگیری هوشمندانه همین استراتژی،تدریجا زمینه فعالیت خود را گسترش داد،به طوری که در اواخر دهه 1970 به یکی از سه تولیدکننده عمده هلیکوپتر در اروپا تبدیل شد، و توانست اولین هلیکوپتر ساخت خودش، یعنی ای.109 را تولید کند.با وجود توفیقات اخیر،آگوستا همچنان به ادامه استراتژی قبلی اش در زمینه همکاری با امریکا ادامه میدهد.[/color] [color=blue][align=center]هليكوپتر ضد تانك منگوستا.ساخت آگوستا[/align][/color] [align=center][img]http://www.airforce-technology.com/projects/agusta/images/agusta2.jpg[/img][/align] [color=blue]فعالیت های عمده: (1995) تولید هلیکوپتر خانواده آگوستا (109 و 129 و 139)،تولید هلیکوپتر های بل-205 و 206 و 212 با مجوز رسمی شرکت بل تکسترون و هلیکوپتر اس 61 با مجوز رسمی سیکورسکی و هلیکوپتر شینوک با مجوز شرکت بوئینگ ورتول و هلیکوپترهای خانواده 500 با مجوز شرکت مک دانل داگلاس و هلیکوپتر شوایزر با مجوز شرکت شوایزر* امکانات: (1995) حدود 10.000 نفر نیروی انسانی مشغول به کار در 12 کارخانه در قسمتهای مختلف اروپا[/color] [color=red]*پاورقی: این شرکت خاک بر سر فقط بلد است کپی کند...[/color]

[color=darkred]اميدوارم...گويا بايد قسمت ارسال پاسخ سريع رو براي همه اجبرای كرد... به هر حال در ادامه به بررسی شرکتهای آگوستا،آئرواسپیشیال و ای.تی.آر میپردازیم...[/color]