ايران مي‌تواند تنگه هرمز را به راحتي و براي مدت نامحدود ببندد خبرگزاري فارس: فرمانده كل سپاه تاكيد كرد: با توجه به شرايط طبيعي و تجهيزات نيروهاي مسلح كشور ما بستن نامحدود تنگه هرمز كار راحتي است. به گزارش خبرنگار دفاعي خبرگزاري فارس، سردار سرلشكر محمد علي جعفري فرمانده كل سپاه كه صبح امروز دوشنبه در نشستي خبري به مناسبت روز پاسدار سخن مي‌گفت: در جواب اصرار خبرنگاران براي بيان جزئيات بيشتر از سلاح دريايي فوق مدرن سپاه كه امروز اعلام شد گفت: توضيحات زيادي از اين موشك بيان نخواهد شد، اما اين سلاح جديد كاملا بومي بوده و پس از پشت سر گذاشتن تست‌هاي خود اكنون در حال توليد انبوه است. وي در خصوص فرق اين موشك جديد با موشك سطحي هوت گفت: موشك زير سطحي هوت يك موشك شناخته شده در دنيا است، اما اين سلاح جديد در دنيا سابق ندارد. خبرنگاري از فرمانده كل سپاه درباره امكان بستن تنگه هرمز از سوي ايران سئوال كرد كه وي در تشريح توان ايران در اين خصوص اظهار داشت: با توجه به طول ساحل ايران در محدوده تنگه هرمز و وضعيت جغرافياي خاص آن و همچنين ارتفاعات موجود در طول اين ساحل، يك امكان طبيعي را براي ايران به وجود آورده است و با توجه به تجهيزاتي كه نيروهاي مسلح‌مان در اختيار دارند، بستن تنگه هرمز به مدت نامحدود بسيار راحت خواهد بود. وي در خصوص تهديدات داخلي انقلاب كه مورد سئوال خبرنگار يك روزنامه اصلاح طلب بود، گفت: امام در وصيت نامه خود اشاره مي‌كنند كه انقلاب از ناحيه داخل مورد تهديد قرار مي‌گيرد. البته درست است كه ما تهديدات خارجي را نيز پيش روي يمان داريم، اما دغدغه امام تهديد انقلاب از داخل بود كه در گذشته نيز شاهد عمل شدن آن بوديم و حتي مخالفان انقلاب در آن دوران اعلام كردند كه ديگر انقلاب متوقف شده است، اما امروز مي‌بينيم كه انقلاب جهاني ديگر قابل توقف نيست، ولي تهديدات بالقوه در داخل وجود دارد. فرمانده كل سپاه همچنين هر گونه خبر مانور موشكي سپاه با ديگر كشورها را كاملا رد كرد.

ساخت سلاح دريايي فوق مدرن در سپاه فرمانده كل سپاه از ساخت يك سلاح فوق‌مدرن دريايي خبر داد كه براي اولين بار در جهان اين فنآوري مورد استفاده قرار مي‌گيرد. به گزارش فارس، سردار سرلشگر محمد علي جعفري فرمانده كل سپاه كه صبح امروز دوشنبه به مناسبت روز پاسدار در نشستي خبري سخن مي‌گفت، اعلام كرد: اخيرا سپاه يك سلاح دريايي را آزمايش كرده كه در شعاع بيش از 300 كيلومتري اطراف مرزهاي ايران هيچ شناور و ناو دشمن از آن در امان نبوده و قطعا به قعر آبها فرستاده خواهد شد. وي تاكيد كرد: تكنولوژي اين سلاح كاملا بومي است و اين فنآوري كاملا مدرن تاكنون توسط هيچ كشوري به كار گرفته نشده است.

تاریخچه‌ی موشک موشك يك موتور درون‌سوز است كه براي كاركردن، نيازي به هواي بيرون ندارد. موشك هم سوخت و هم ماده‌ي اكسيدكننده را با خود حمل مي‌كند. اين دو ماده با هم در اتاقك احتراق مي‌سوزند و گازهاي داغي توليد مي‌كنند كه از طريق دهانه‌ي خروجي تخليه مي‌شوند. درون اتاقك احتراق، گازهاي داغ بر تمام جهات فشار مي‌آورند. اگر اتاقك كاملا مسدود باشد، فشار در تمام جهت‌ها يكسان خواهدبود و موشك حركت نخواهدكرد. اما اتاقك احتراق چنان ساخته مي‌شود كه اين گازها با سرعت زياد از دهانه‌ي خروجي تخليه شوند. اين كار باعث مي‌شود كه فشار گاز در تمام جهت‌ها يكسان نباشد؛ چون فشار واردشده به طرف جلو بسيار بيشتر از طرف عقب است، موشك به سمت جلو حركت مي‌كند. اين حركت، از قانون سوم نيوتن پيروي مي‌كند:« براي هر عمل، عكس‌العملي وجود دارد برابر و در جهت مخالف». در موشك، گازهاي در حال فوران از دهانه‌ي خروجي، عمل و فشار رو به جلو، يا پيشرانه، عكس‌العمل است. چون موشك سوخت و اكسيدكننده را با خود حمل مي‌كند، و از آن‌جا كه قانون سوم نيوتن در همه جا صدق مي‌كند، پس موشك مي‌تواند هم در جو زمين و هم در خلاء فضا حركت كند. داستان موشك: گمان مي‌رود موشك‌هاي اوليه در چين ساخته‌شدند. هنگامي كه در سال 1232 ميلادي مغولان شهر كاي‌فنگ‌فو را رد شمال چين به محاصره‌ي خود درآوردند، مردم شهر با شليك تيرهاي آتشين كه لوله‌هايي پر از باروت بودند محاصره‌ي شهر را شكستند. براساس يك دست‌نوشته‌ي قديمي اين موشك‌ها چنين توصيف شدند:« صدايي چون رعد توليدمي‌كردند و مسافت زيادي را مي‌پيمودند.» مدت زمان چندان زيادي نگذشت كه هنر موشك‌سازي به خاورميانه و اروپا كشيده‌شد. در سال 1242 ميلادي راجر بيكن كشيش، فيلسوف و دانشمند انگليسي فرمولي براي ساختن باروت يافت كه عبارت بود از 2/41% نيترات پتاسيم، 4/29% كربن و 4/29% گوگرد. وي همچنين موفق‌شد نيترات‌پتاسيم را كه جزء توليدكننده‌ي اكسيژن در باروت است را تقطير كند. اين امر باعث تسريع در سوختن باروت مي‌شد. الحسن‌الرماح متفكر سوري، در كتاب‌هاي خود جنگ سواره و ماشين‌هاي جنگي كه در حدود سال 1280 ميلادي نگارش شده‌اند طرز ساختن باروت و موشك را با عنوان «تيرهاي چيني» توضيح داده‌است. همچنين در كتاب مورخ آلماني نوشته شده در سال 1285 ميلادي، به موشك اشاره‌هايي شده‌است. مورآروتي، مورخ ايتاليايي نيز شرح مي‌دهد كه چگونه به هنگام محاصره‌ي چيوزيا (در نزديكي ونيز) در سال 1379 ميلادي يك قلعه‌ي تدافعي با موشك باروتي به آتش كشيده شد و آخرين مقاومت‌ها را در هم شكست. انگليسي‌ها براي اولين بار در جنگي‌كه با هندي‌ها داشتند موشك را ديدند. احتمالا هندي‌ها در قرن هفدهم ميلادي موشك‌سازي را از بازرگانان عرب فراگرفته‌بودند. هنگامي كه در حدود سال‌1770 اولين نمونه‌هاي موشك‌هاي هندي به انگلستان رسيد ناخدا تامس دساليير ساختمان آن‌ها را مورد آزمايش قرارداد، اما نتوانست موشك‌هايي با همان برد و دقت توليد كند. موضوع موشك تا سال 1804 در بوته‌ي فراموشي ماند؛ تا اين‌كه ويليام كانگريو افسر انگليسي تلاش جديدي براي ساختن موشك آغازكرد. او توانست در مدت يك‌سال موشكي 24 پوندي با برد 1800 متر بسازد. موشك‌هاي او در 8 اكتبر 1806 در جنگ با ناپلئون به‌كار گرفته‌شد. در سال 1810 و.مور مقاله‌اي درباره‌ي حركت موشك‌ها منتشر كرد. اين اولين نوشته‌اي بود كه به طور علمي به مطالعه‌ي رياضي موتورهاي موشك و مسير پرتابه‌ها مي‌پرداخت. در سال 1844 ويليام هيل انگليسي موشك‌هايي اختراع كرد كه ضمن چرخيدن قادر به حفظ تعادل خود نيز بودند. اما، موشك‌ها مي‌بايست نيم‌قرني در انتظار پيشرفت‌هاي بزرگ سپري مي‌كردند، پيشرفت‌هايي كه ماهيت نظري داشتند. كنستانتين تسيلوفسكي اهل روسيه، كه معلم مدرسه بود، در سال 1883 ثابت كرد كه موشك‌ها در خلاء فضا نيز مي‌توانند كار كنند. او در سال 1903 نخستين مقاله‌ي خود را درباره‌ي مسافرت‌هاي فضايي، بر مبناي استفاده از پيشران مايع، منتشركرد. يادداشت‌هاي او در ربع اول قرن بيستم حاوي طرح‌هايي از سفينه‌هاي فضايي است كه سوخت آن‌ها اكسيژن و هيدروژن مايع يا اكسيژن و نفت سفيد در نظر گرفته شده‌است. در طرح‌هاي او دريچه‌هايي براي كنترل جريان سوخت به طرف اتاقك احتراق، و پره‌هايي در دهانه‌ي خروجي براي كنترل مسير ديده مي‌شود. محتويات موشك به نحوي جاي گرفته‌اند كه نيروي شتاب را كاملا تحمل كنند. و اتاقك تحت فشار داراي ديواره‌اي دو جداره براي حفاظت در برابر شهابواره‌هاست. تسيلوفسكي علاقه‌مند به موشك‌هاي چند مرحله‌اي بود. او دستيابي به سرعت‌هاي زياد براي قراردادن ماهواره‌ها در مدار تنها از اين راه امكان‌پذير مي‌دانست. وي استفاده از ژيروسكوپ‌ها و موشك‌هاي موازنه را (موشك‌هاي فرعي كه تعادل موشك‌اصلي را حفظ مي‌كند) را پيشنهاد كرد و حتي تا جايي پيش رفت كه به توصيف محل‌هاي مسكوني واقع در مدار پرداخت؛ جايي كه انسان تحت نيروي گرانش مصنوعي زندگي كند و غذا و اكسيژن لازم را از سيستم‌هاي بسته‌ي زيست‌شناختي به دست آورد. اما هنوز راه درازي در پيش بود تا موشك در اهدافي چنين بلند پروازانه به كار گرفته‌شود. بعدها تسيلوفسكي پدر صنعت موشك‌سازي در روسيه لقب گرفت. در گوشه‌ي ديگر دنيا، رابرت هيچنگز گودارد، بنيان‌گذار موشك‌سازي در آمريكا، نوعي موشك شبيه به بازوكا كه سوخت جامد داشت، در خلال جنگ جهاني اول اختراع كرد. او در سال 1919 كتابي به نام «روش رسيدن به بالاترين ارتفاعات» نوشت، و دو سال بعد آزمايش‌هايي با سوخت مايع آغاز كرد. گادرد بر خلاف تسيلوفسكي بيشتر اهل آزمايش بود. او در 16 مارس 1926 نخستين موشك سوخت مايع را در شهر اُبرن در ماساچوست به پرواز درآورد. موشك با اكسيژن مايع و بنزين كار مي‌كرد، تا ارتفاع 5/12 متر بالا رفت و به حداكثر سرعت 100 كيلومتر در ساعت رسيد و سپس 56 متر دورتر از سكوي پرتاب فرود آمد. گرچه عده‌ي بسيار كمي، چنان‌كه بايد اهميت اين كار را درك كردند، اما آزمايش گادرد نقطه‌ي عطفي در تاريخ بود. چند سال بعد، او به تنهايي در ايستگاه موشكي خود در روزول (در نيومكزيكو) موفق شد كه موكي را به ارتفاع 2300 متر و حداكثر سرعت 1100 كيلومتر در ساعات برساند (مه 1935). دهانه‌ي خروجي گاز اين موشك داراي پره‌هايي با كنترل ژيروسكوپ بود، كه يكي از چندين اختراع گادرد در صنعت موشك‌سازي است. در آلمان نيز وضع تقريبا بدين منوال بود. هرمان اُبرت كه پايه‌گذار صنعت موشك‌سازي آلمان محسوب مي‌شود، در سال 1923 كتابي به‌نام « موشك در فضاي سياره‌اي» نوشت. او نيز چون گادرد استفاده از سوخت مايع را به دليل انرژي زياد و قابل كنترل بودنشان ترجيح مي‌داد. در ژوئيه 1927 به همت اُبرت، علاقه‌مندان به موشك در آلمان، «انجمن مسافرت‌هاي فضايي» را بنياد نهادند. اعضاي اين انجمن مشتاقانه خواهان تكميل و ساختن موشك‌هاي با سوخت مايع بودند. بعد از گادرد، وينكلر دومين كسي بود كه موشك با سوخت مايع ساخت و پرتاب كرد. اين موشك كه با متان و اكسيژن مايع كار مي‌كرد، در 21 فوريه 1938 مورد آزمايش قرارگرفت و به طور نااُميد كننده‌اي فقط 3 متر بالا رفت. اما سه هفته بعد، وينكلر موشك ديگري از همين نوع را كه تغييراتي در آن داده‌بود، آزمايش كرد. موشك به ارتفاع 600 متري رسيد. مدل‌هاي كوچك ديگري نيز، كه به ميراك و رپالسر مشهور بودند، به وسيله‌ي اعضاي اين انجمن ساخته‌مي‌شدند. در اين هنگام جوان 18 ساله‌اي به نام ورنر فون براون به اين انجمن پيوست. موشك‌هاي ساخته‌ي او در «ميدان پرواز موشك» در حومه‌ي برلين، مورد آزمايش قرارگرفت و به زودي يه رقابت با موشك‌هاي انجمن پرداخت. پيشرفت‌هاي بعدي باعث شد مدل‌هاي جديدتر رپالسر، حتي با سوخت كمتر از ظرفيت، تا ارتفاع 6/1 كيلومتر بالا بروند، اما، با اين وجود، اين موشك‌ها همواره درست پرواز نمي‌كردند. بحران اقتصادي در اوايل دهه‌ي 1930 فرارسيد، ارزش پول كاهش پيداكرد، و ديگر آشكار بود كه بدون سرمايه‌ي اضافي، كار مؤثر انجمن امكان‌پذير نيست. از اين رو نبل، ريدر، و فون براون با ارتش آلمان وارد گفتگو شدند و كار يكي از موشك‌هاي رپالسر خود را در ميدان مشق ارتش در كومرسدورف در 100 كيلومتري جنوب برلين نمايش دادند. اگرچه متخصصان توپخانه اظهار علاقه كردند ولي متقاعد نشدند. آن‌ها مقدار اندازه‌گيري شده‌ي پيشرانه و اطلاعات ديگري از ريدل و براون خواستند. براون تا آنجا كه مي‌توانست اطلاعات جمع كرد و به كومرسدورف بازگشت، رويدادي كه تغيير دهنده‌ي دوره‌اي از تاريخ بود. ارتش دريافت كه موشك‌سازي بيرون از مفاد عهدنامه‌ي ورساي است، كه به آلمان اجازه ساخت هواپيما نمي‌داد؛ در سال 1933 آدلف هيتلر به قدرت رسيد. در آن زمان بخش ويژه‌اي از اداره‌ي تسليحات ارتش به سرپرستي والتر دورنبـِركِر در كوموسدرف تأسيس شد. فون براون جوان كه هنوز خود را براي اخذ درجه‌ي دكتري آماده مي‌كرد، به سمت مسئول توسعه‌ي موشك‌سازي انتخاب شد و به كار روي دسته‌اي از موشك‌هاي آزمايشي با سوخت مايع پرداخت. گروه كوچك براون، طي جند سال اول، موشك‌هاي تكامل يافته‌اي را به طور مخفيانه در بوركوم، در نزديكي اِمدِن پرتاب كردند. در دسامبر 1934، دو موشكA-2 كه ماكس و موريتس ناميده مي‌شدند، به ارتفاع تقريبي 5/2 كيلومتري رسيدند. در اين مدت انجمن مسافرت‌هاي فضايي، به علت مسائل مالي منحل گرديد و ميدان پرواز موشك‌آن‌ها انبار مهمات ارتش شد. در آوريل 1937، يك ايستگاه بزرگ تحقيقات موشكي در نزديكي دهكده‌ي پينه‌مونده در سواحل بالتيك برپا شد. دست‌اندركاران پيشين انجمن مسافرت‌هاي فضايي اكنون مي‌توانستند كار موشك‌سازي خود را در كنار فون براون از سر گيرند. در پينه مونده، موشك بزرگA-5 به عنوان يك سلاح توپخانه‌اي تكميل شد. اين موشك بعدها در سال‌هاي 45-1344 در بمباران لندن، آنتروپ و هدف‌هاي ديگر به كار رفت. اين موشك را فرماندهي عالي آلمان V-2 ناميد. پس از جنگ، موشك‌هاي وي-2، به عنوان موشك‌هاي پژوهشي براي مطالعه‌ي جو بالا، در آمريكا مورد استفاده قرارگرفت و موشك‌هاي ديگري مانند اروبي و وايكينگ از روي آن طراحي شدند. شوروي‌ها نيز به دور از اين ماجراها نبودند. در 17 اوت 1933، گروهي از پژوهشگران اين كشور، به سرپرستي ميخاييل تيخونراُف موشكي موسوم بهGrid 9 را پرتاب كردند كه تا ارتفاع 400 متر بالا رفت. اين موشك با اكسيژن مايع و تركيبي از بتزين و كلوفوني (ماده‌اي كه از تورفنتين به دست مي‌آيد) كار مي‌كرد. يكي از سازندگان اين موشك، جواني به نام سرگئي كرولف بود كه سال‌ها بعد موشك R-7 را طراحي كرد. وي يكي از دانشمندان برجسته‌ي موشكي در روسيه و جهان به شمار مي‌آيد. پس از جنگ جهاني دوم و شكست آلمان‌ها موشك‌هاي وي-2 غنيمت گرفته شده از آن‌ها به آمريكا و روسيه منتقل شد و نيز بسياري از دانشمندان موشكي آلمان به اين دو كشور رفتند. موشك وي-2 را مي‌توان پايه و اساس موشك‌هاي فضايي امروز دانست. -------------------------------------------------------------------------------- منبع: دانشجویان هوا فضا اکراین_خارکف

ادعاي واشنگتن‌پست به نقل از يك مقام بلندپايه كاخ سفيد: آمريكا شهريورماه افتتاح دفتر حافظ منافع در تهران را اعلام مي‌كند خبرگزاري فارس: يك روزنامه آمريكايي در گزارشي با اشاره به انتشار خبر گشايش بخش منافع آمريكا در ايران به نقل از يك مقام بلندپايه واشنگتن نوشت: كاخ سفيد در نظر دارد اواخر ماه جاري ميلادي (اوايل شهريور ماه) افتتاح دفتر حافظ منافع واشنگتن در تهران را اعلام كند. به گزارش فارس، روزنامه "واشنگتن‌پست" در شماره امروز خود نوشت: يك نشانه كه اكنون مسير ديپلماتيك در دولت "جرج بوش" رئيس جمهوري آمريكا به سياست غالب تبديل شده اين است كه بر اساس اعلام يكي از مقامات بلندپايه آمريكايي كاخ سفيد در نظر دارد اواخر ماه جاري ميلادي (شهريورماه) افتتاح بخش منافع آمريكا در تهران را اعلام كند. به نوشته اين روزنامه آمريكايي اين [افتتاح بخش منافع] نماد مهمي خواهد بود زيرا از زمان تسخير سفارت آمريكا در سال 1979 اولين نمايندگي ديپلماتيك آمريكا محسوب خواهد شد. واشنگتن‌پست در ادامه به تلاش‌هاي آمريكا براي منصرف كردن رژيم صهيونيستي براي حمله به تاسيسات اتمي ايران اشاره مي‌كند و مي‌نويسد: اقدامات محتاطانه دولت بوش در رابطه با گزينه‌هاي نظامي از تلاش‌هاي اخير واشنگتن روشن است. اين نشريه آمريكايي در ادامه به سفر "مايك مك‌كانل" مدير سازمان اطلاعات ملي آمريكا به اسرائيل در دو ماه گذشته و متعاقب آن سفر دريادار "مايكل مولن" رئيس ستاد مشترك ارتش آمريكا به اسرائيل اشاره مي‌كند و مي‌نويسد: هر دو مقام بلندپايه فوق براي همتايان اسرائيلي خود توضيح دادند كه چرا ايالات متحده معتقد است در حال حاضر حمله [به ايران] ضروري نيست زيرا ايران تاكنون نتوانسته سلاح هسته‌اي بسازد و اينكه اين حمله به منافع ملي آمريكا آسيب خواهد رساند. اين روزنامه آمريكايي به نقل از يك مقام دولتي افزود: مك‌كانل و مولن همچنين به مقامات اسرائيل اعلام كردند كه واشنگتن مخالف پرواز در حريم هوايي عراق براي حمله به ايران است. بر همين اساس پس از آنكه مقامات عراق به شدت با هرگونه نقض حاكميت اين كشور مخالفت كردند ايالات متحده به دولت عراق اطمينان داد كه اجازه پرواز به هواپيماهاي اسرائيلي بر فراز خاك عراق را نخواهد داد. از سوي ديگر "جف مورل" سخنگوي وزارت دفاع آمريكا (پنتاگون) نيز اعلام كرد: ما موضع خود را صريحا براي مقامات اسرائيل و در واقع براي جهان نه تنها در بيانيه‌هاي علني بلكه در گفتگوهاي خصوصي خود روشن كرديم. بر همين اساس اين مقام آمريكايي تاكيد كرد: همه در كاخ سفيد از جمله "ديك چني" معاون رئيس جمهور موافق هستند كه گزينه نظامي در حال حاضر بهترين گزينه نيست و ما بايد فشارهاي ديپلماتيك و اقتصادي را دنبال كنيم. واشنگتن‌پست در ادامه به نقل از مقام فوق نوشت: مخالفت آمريكا با حمله نظامي اسرائيل بر چهار عامل استوار است. اول اينكه حمله، برنامه هسته‌اي ايران را بدون نابود كردن آن به تاخير خواهد انداخت به گونه‌اي كه بر اساس يك برآورد اطلاعاتي حمله نظامي، برنامه هسته‌اي تهران را از دو ماه تا دو سال به تعويق مي‌اندازد. دومين عامل مخالفت اين است كه حمله نظامي به جمهوري اسلامي حمايت از دولت محمود احمدي نژاد رئيس جمهوري ايران را افزايش خواهد داد. بر اساس نظر اين مقام آمريكايي عامل سوم مخالف اين است كه اقدام نظامي سياست آمريكا در عراق را تضعيف خواهد كرد و اين در حالي خواهد بود كه ايالات متحده با برخي پيشرفت‌ها در عراق و افغانستان روبرو شده است. در نهايت حمله به ايران به مانند هر اقدام نظامي پيامدهاي غيرقابل پيش‌بيني در بر خواهد داشت خبرگزاري فارس گروه بين الملل / حوزه ايران در جهان 15:22 - 13/05/87 شماره:8705130506

بابك جان به نظرم اون عكس آخريه باشه عين سفره ماهيه

در حال حاضر کشور ما پتانسیل آزار رساندن به آمریکا را دارد. چه از جهت نزدیکی نیروهای نظامی آمریکایی در عراق به ایران , چه از نظر تحرکات حماس و حزب الله منطقه و چه از نظر تاثیر گذار بودن در بازار نفت دنیا که موثر بر وضعیت آمریکاست. این روزها بحث درگیری نظامی ایران با دشمنان دیرینه اش یعنی امریکا و اسرائیل که در این سی ساله پای ثابت شعار ها بودند داغ شده. با این وجود به دلایل بسیاری که در این پست قصد ندارم راجع بهشون صحبت کنم نظر شخصی من اینه که در این وضعیت , جنگی بین آمریکا و کشورمون به وجود نمی آید و فقط جنگ لفظی بالا میگیره. البته جنگ غیر نظامی با سلاح های سیاسی , اقتصادی , تبلیغاتی و …هم که الان بین دو کشور جریان داره احتمالا تشدید میشه. این فشار ها هم از سمت ایران به رقیب وارد میشه و هم از سمت آمریکا , البته با قدرت های متفاوت. جدول مذكور بشرح ذيل ترجمه گرديده: عمومی جمعیت: ایران: 65,875,223 (July 2008 est.) آمریکا: 303,824,646 (July 2008 est.) تولید ناخالص ملی: ایران: 0.75 تریلیون دلار (2007 est.) آمریکا: 13.8 تریلیون دلار (2007 est.) بودجه نظامی در سال 2009: ایران: 7.2 میلیارد دلار آمریکا: 711 میلیارد دلار تعداد نیروهای نظامی: ایران: 895,000 (545,000 active + 350,000 reserve) آمریکا: 2,580,875 (1,498,157 active + 1,082,718 reserve) نیروی زمینی تعداد تانک های میان برد: ایران: 1613 آمریکا: 8023 ادوات شناسایی: ایران: 35 آمریکا: 348 جنگنده های زمینی زرهی: ایران: 610 آمریکا: 6719 نفر بر های زرهی: ایران: 640 آمریکا: 21242 واحد های توپخانه ای: ایران: 8196 آمریکا: 8041 هلیکوپتر: ایران: 311 آمریکا: 5425 نیروی دریایی زیردریایی: ایران: 6 آمریکا: 71 ناو های عظیم جنگی: ایران: 5 آمریکا: 106 شناور های گشتی و ساحلی: ایران: 320 آمریکا: 157 کشتی های آبی خاکی: ایران: 21 آمریکا: 490 نیروی هوایی هواپیماهای جنگنده: ایران: 286 آمریکا: 3538 هواپیماهای موشک انداز برد زیاد: ایران: 0 آمریکا: 170 جنگنده ترابری: ایران: 136 آمریکا: 883 جنگ افزار های هوشمند و الکترونیکی: ایران: 3 آمریکا: 159 جنگنده های شناسایی: ایران: 6 آمریکا: 134 جنگنده های گشت روی آب: ایران: 8 آمریکا: 197 جنگنده های هوایی ضد ناو: ایران: 0 آمریکا: 58 جنگنده های هوابرد اخطار دهنده: ایران: 0 آمریکا: 53 هسته ای کلاهک های هسته ای: ایران: 0 آمریکا: 5400 - یک مساله مهم دیگر نیروهای مردمی و بسیج ایران است که در حدود 40 هزار نیروی زبده ی بسیج سپاه میتوان به تعداد نیرو های نظامی کشور اضافه کرد. همچنین منبع این پست احتمال می دهد که در زمان جنگ بین 500 هزار تا یک میلیون نیروی داوطلب مردمی نیز به تعداد نیروهای نظامی ایران اضافه شود که شامل نیروی مقاومت بسیج هم هست. البته بعضی منابع تعداد اعضای نیروی بسیج رو بیش از 12 میلیون نفر اعلام می کنند که نیروی نظامی مفید ان ها احتمالا همان حداکثر 1 میلیون نفر می باشد. - آمار این جدولی که مشاهده کردید در صورت گسترش جنگ به کشور های دیگر قابل اعتنا نیست چرا که بایستی قدرت نظامی کشور های متحد این دو نیز در نظر گرفته شود مثلا حمایت احتمالی لبنان , فلسطین و سوریه از ایران و حمایت کشور هایی مثل اسرائیل , انگلیس , کره جنوبی , دانمارک , فرانسه , ایتالیا و … از آمریکا. - در لیست بالا فقط تفاوت های کمی رو متوجه شدیم در حالی که تفاوت ها کیفی جنگ افزار ها هم بسیار تعیین کننده هستند. بسیاری از جنگ افزار های ایران قدیمی شده. مخصوصا هواپیماهای جنگی ایران مثل اف 14 , میگ 29 های روسی , اف 7 های چینی و حتی جنگنده های بسیار قدیمی تری مثل اف 4 , اف 5 , سو 24 , سو 25 , میراژ اف 1 و … که در این آمار به حساب آمده اند اما به هیچ عنوان با جنگنده های رقیب مثل اف 22 قابل مقایسه نیستند. از تفاوت های کیفی جنگ افزار های دریایی مثل ناو های هواپیما بر عظیم بگذریم. مآخذ ارقام بالا: http://www.armscontrolcenter.org/policy/iran/articles/070708_us_iran_military_capabilities/index.html

چه زيردريايي هست كه ميتونه اين موشك رو پرتاب كنه؟؟ icon_cheesygrin

در شرايطي كه هوز جنگنده هاي نسل پنجم به طور كامل وارد خدمت نشده اند نيروي هوايي آمريكا پروژه پژوهشي را شروع كرده براي بررسي طزاحي بمب افكن نسل هفتم B.3 اين بمب افكن قرار است براي سالهاي 2035 وارد ميدان شود شايد هم تا 2050 طول بكشد اين نويد آينده اي حولناك است چون پيشبيني بمب افكني براي دونسل آينده نويد دهنده ي رشد سريع تكنولوژيست اين بمب افكن قرار است بتواند هم با سرنشين و هم بدون سرنشين پرواز كند كامپيوتر ماموريت آن بايد بسيار باهوش باشد تا بتواند در برابر خطرات احتمالي از خود واكنش نشان دهد اين هواپيما به معناي واقعي ضد رادار است در ضمن سرعت پيمايشي آن هم بيش از 2.7 ماخ و تا 10 ماخ است(B.2 كه اكنون فعال است سرعتش زير سرعت صوت است) قرار است B.3 بتواند به هرنقطه اي از جهان در كمتر از سه ساعت و بدون سوختگيري هوايي برسد و اما نياز هاي استراتژيك ببينيد آمريكا بيشترين بار مسوليت بمب افكنهايش بعهده ي بمب افكن هاي فوق سنگين B.52 است كه با وجودي كه ضد رادار نيست اما بيشترين ميزان محموله را ميتواند حمل كند براي ماموريت هايي كه نياز به سرعت عمل و پنهانكاري دارند از B.1 استفاده مي كند و در ماموريت هاي ويژه از B.2 بايد توجه كنيد نگهداري بمب افكنها بسيار هنگفت وهزينه بر است به طور مثال امسال در بودجه نيروي هوايي آمريكا قرار است بمب افكن هاي سبك F.117 را بازنشسته و از رده خارج كنند چون با وجود ارزش ضد راداريشان نگهداري آنها نميصرفد و يا آمريكا كلا 20 فروند بمب افكن B.2 سفارش داد(هركدام 2 ميليارد دلار) ولي هزينه كمر شكن پرواز آن(هر پرواز در حدود 1 ميليون دلار) باعث شد اكنون بيش از 12 فروند فعال نباشد كه آن هم تا حداكثر 2020 فعال خواهد بود بمب افكنهاي B.52 با وجودي كه بيش از 50 سال عمر دارند هنوز بصرفه ترين گزينه براي نيروي هوايي بشمار مي آيند و گفته مي شود تا 2050 هم در خدمت خواهند بود امكان زيادي دارد B.1 ها هم تا 2050 در خدمت باقي بمانند اما بمب افكنهاي B.2 باوجودي كه پيشرفته تر هستند بزودي از رده خارج خواهند شد بنا بر اين نيروي هواي تا سال 2030 الا 2050 نياز به جايگزيني بمب افكنهايش با يك بمب افكن فوق مدرن كه در عين كارامدي كم هزينه بوده و بتواند هم با خلبان و هم بدون خلبان پرواز كند و بدون محدوديت به هرجا برود ديگر بحثي كه در مورد اين بمب افكن مطرح است امكان هوا فضا پيما بودن آن است يعني بتواند همچون شاتل ها از جو خارج شود كه در اين صورت اولين فضاپيماي مسلح خواهد بود يعني بتواند حتي ماهواره ها را نيز هدف قرار دهد و يا حتي كار شاتل هايي همچون X.33 را به انجام رساند بايد توجه داشت بهر صورت اين بمب افكن چندان ارزان نخواهد بود چون فقط 35 ميليون دلار هزينه تحقيقات اوليه آن است در مورد تسليحات گفته هاي در مورد افكان نصب ليزر هوابرد در آن براي نابودي اهداف ويا استفاده از امواج مايكرو ويو(HPM) در آن شنيده مي شود كه در صورت واقعيت بايد فيلم هاي علمي تخيلي با سلاح هاي ليزري را جدي بگيريم بهرصورت B.3 پرنده اي خواهد بود كه اوج نبوق و خلاقيت را در خود داشته باشد و نمادي كامل از سلاح هاي جنگي حولناك در آينده اي كمتر 50 سال است منبع: انجمن هوافضا (لطفا اگر كسي عكسي از اين بمب افكن داره به ما هم نشون بده)

مقدمه: زير دريايي هسته اي يک زيردريايي است که توسط انرژي اتمي تغذيه مي شود و عمدتاً در زير آب و گاهي اوقات بر روي سطح اقيانوس ها حرکت مي کند.در گذشته زير در يايي هاي غير اتمي از موتور ديزلي استفاده مي کردند که احتياج به موتور الکتريکي که از باتري استفاده مي کند داشتند. محدوديت زماني باتري هاي الکتريکي سبب مي شد که پيشرفته ترين زير دريايي هاي غير اتمي تنها بتوانند براي چند روز و با سرعت پايين و تنها چند ساعت با بالا ترين سرعت در زير آب باقي بمانند. در صورتي که زير دريايي هسته اي مي تواند براي چندين ماه در زير آب بماند. اين توانايي، به همراه تکنولوژي سلاح هاي پيشرفته، زير دريايي هسته اي را از بهترين زيردريايي هاي جنگي که تا به حال ساخته شده است مي سازد. اولين زير دريايي هسته اي به نام ناتيلوس در سال 1945 به آب انداخته شد و اولين راکتور آب سبک تحت فشار براي ناتيلوس به کار رفت که با اورانيم فلزي کار مي کرد. در 1995 چند زير دريايي به عنوان زير دريايي استراتژيک هسته اي شناخته شدند که موشک هاي هسته اي حمل مي کردند.نوع ديگر زير دريايي هسته اي،زير دريايي جنگي است که براي غرق کردن کشتي ها و زير دريايي هاي دشمن طراحي شده است.زير دريايي استراتژيک و زير دريايي جنگي، قسمتهاي اساسي نيروي دريايي در سرتاسر جهان را تشکيل مي دهند. مزاياي زير دريايي هسته اي: 0احتياج به هوا ندارد 0براي مدت زيادي مي تواند زير آب بحرکت کند 0پايايي سوخت هسته اي بسيار طولاني تر از سوخت ديزلي است.زير دريايي هسته اي مجبور نيست براي سوخت گيري مجدد به سطح آب بيايد يا به بندر گاه برود ومي تواند براي مدت زيادي در آب بماند. فرآيند ايجاد نيروي پيشران: در يک زير دريايي هسته اي،تمام نيروي مورد نياز براي حرکت و ساير وظايف مربوط به آن، توسط يک راکتور هسته اي توليد و تأمين مي گردد. در چنين راکتوري سوخت آن ترکيبي از اورانيم با غناي 90 درصد به صورت UC2 است. اين نوع سوخت با غناي بالا سبب مي شود راکتور هسته اي به اندازه کافي کوچک شود تا در يک زير دريايي فضاي زيادي اشغال نکند. هليم به عنوان سرد کننده و ميله هاي کادميم وظيفه کنترل شکافت زنجيره اي را به عهده دارند.چنين راکتورهايي به راکتور با درجه حرارت بالا موسوم مي باشند.طبيعي است که راکتور هاي هسته اي کشتي ها و يخ شکن ها تا اندازه زيادي با راکتور هاي فوق تفاوت دارند. راکتورها براي به وجود آمدن بخار، که توربين را به حرکت در مي آورد،توليد گرما مي کنند. توربين مستقيماً پروانه هاي زير دريايي را به حرکت در مي آورد. زير دريايي هاي هسته اي و ناو هاي هواپيما بر که توسط راکتور هسته اي تغذيه مي شوند تقريباً با راکتور هايي که در نيرو گاه تجاري استفاده مي شوند، مشابه اند. دو تفاوت اصلي بين راکتور هاي تجاري و راکتور هاي هسته اي که در زيردريايي وجود دارد: 0راکتور هاي زيردريايي هسته اي، کوچکتر هستند 0راکتور هاي زيردريايي هسته اي،با بالاترين درجه غنا استفاده مي شوند. حرکت در زير و سطح آب: ماده اوليه در ساخت زير دريايي هسته اي،استيل است؛استيل در ساخت دو بدنه ي بيروني و دروني زير دريايي بکار مي رود وبين اين دو بدنه مخزن بلاست نام دارد که با بردن آب بين دو بدنه باعث فرو رفتن زير دريايي و با خروج آب باعث بالا آمدن زير دريايي مي شود. زيردريايي به علت وزن آب که به طور مساوي با وزن زير دريايي جابجا مي شود، مي تواند شناور شود. اين جابجايي آب،يک نيروي رو به بالا ايجاد مي کند که نيروي "شناور سازي" ناميده مي شود و معکوس جاذبه زمين عمل مي کند و باعث مي شود کشتي در آب غرق نشود. عکس کشتي، زيردريايي اين خاصيت شناور سازي را کنترل مي کند و به اين ترتيب، به طور دلخواه مي تواند در آب فرو رود يا اينکه به سطح آب بيايد.براي کنترل خاصيت شناوري، زيردريايي مخزنهاي بلاست يا مخازن تعادل ناو دارد که مي تواند به صورت يک در ميان با آب و هوا پر شود.زماني که زير دريايي روي سطح آب است، مخازن بلاست با هوا پر مي شوند؛در اين حالت، چگالي کل زير دريايي کمتر است از آبي که زير دريايي را احاطه کرده است.با حرکت کردن زيردريايي مخازن بلاست در آب فرو مي رود و هوا از مخزن خارج مي شود تا زماني که چگالي زير دريايي از آب بيشتر شود و زير دريايي شروع به فرورفتن در آب مي کند. براي اينکه تراز زير دريايي در هر ارتفاعي حفظ شود، زير دريايي توازن بين آب و هوا را در مخازن تعادل ناو نگه مي دارد.بنابراين چگالي سرتاسر زيردريايي برابر است با آبي که زير دريايي را احاطه کرده است. در داخل زير دريايي ذخيره هواي فشرده براي ادامه حيات و استفاده مخزن بلاست نگهداري مي شود.در موارد اضطراري مخازن بلاست مي توانند با فشار زياد هوا به سرعت پر شوند تا زير دريايي به سرعت به سطح آب برود. نويسنده:مژده اصولي منابع: www.madehow.com www.search.live.com http://science.howstuffworks.com/submarine3.htm

مخزن اضافي واسه چي؟ icon_cheesygrin بازم يه فكرايي دارن icon_cheesygrin

عراق كه دولتي نداره انگار آمريكا داره پولاشو از اين جيب ميذاره تو جيب ديگش

از مطالب مفيدتون ممنون در حال حاضر چه كشورهايي از اين نوع زيردريايي ها (كلاس كيلو) استفاده ميكنن؟

از توضيحاتتون ممنون اگر من دوباره ميخواستم برم دانشگاه حتما مهندسي سيستم رو انتخاب ميكردم ديگه نوبت جوونترهاست

ممنون آمار جالبي بود در صورت امكان آماري هم از نيروي دريايي آمريكا و انگليس و فرانسه و آلمان و روسيه و ژاپن و چين و هند و ايران هم بگذاريد تا بتونيم مقايسه كنيم يه زماني انگليس قدرت مطلق آبها بوده الان چه كشورهايي قدرت هاي آبي دنيا هستن؟

با توجه به پيشرفت تكنولوژي در كليه سطوح نظامي هميشه يك سوال در اذهان عمومي مثل من مطرح است و اون هم اينه كه : چرا سرعت هليكوپترها بيشتر از اين نميشه؟ با اين وضعيت پيشرفت در سلاح هاي زميني مثل موشك دوش پرتاب و سرعت پايين هليكوپتر و احتمال ريسك بسيار بالا در استفاده از اين وسيله در جنگ چه بايد كرد؟ چه راههايي براي افزايش سرعت هليكوپترها پيشنهاد ميكنيد؟ از تمام دوستاني كه بتونن به من كمك كنن تشكر ميكنم و سعي ميكنم در پايان مقاله اي از چكيده نظرات دوستان تهيه و در سايت قرار دهم.

اشراف كامل اطلاعاتي در منطقه

عراقيها بايد حالا حالا ها تاوان اشتباهات گذشتشونو بدن

متخصص هليكوپتر نداريم؟ icon_cheesygrin

خريد تعداد زيادي كبوتر و گل جهت آزادسازي در خليج فارس به نشانه صلح و دوستي و برادري

su-35BM

SR-71-Blackbird

بحث خيلي جالبيه با اين تفاسير بحث دفاع هوايي منتفي هست چون يا موشكهامون برميگرده ميخوره به خودمون يا جنگنده هاي خودمونو ميزنه ولي احتمالا با توجه به امكان شناسايي جنگنده-بمب افكن هاي كلاس مختلف توسط رادارها ميشه برنامه ريزي كرد كه از چه موشكي بايد استفاده كرد يا اصلا استفاده نكرد در نهايت فوقش از موشك استفاده نميشه مثل زمان جنگ از ضد هوايي(البته از نوع امروزيش) اونو كه ديگه نميشه منحرفش كرد

اگر هم ما ميتونستيم نسل پنجمي بسازيم به خاطر مسايل امنيتي نمي گفتيم اينها همش تبليغاته واقع بين باشيد ما هنوز تو تامين آب و برق خودكفا نشديم نسل 3 و 4 و 4.25 و 4.5 و 5 و 6.75 پيش كش

آفتاب: آمریکا با بررسی ایجاد سامانه دفاع ضد موشکی برای اسراییل موافقت کرد. به گزارش سرویس بین الملل آفتاب، «رابرت گیتس» وزیر دفاع ایالات متحده روز گذشته در دیدار با «ایهود باراک» وزیر دفاع رژیم صهیونیستی اعلام کرد که کشورش برای حمایت از اسراییل موضوع توسعه سامانه دفاع ضد موشک به اسراییل را بررسی خواهد کرد. گیتس که در کنفرانس مطبوعاتی در واشینگنتن و با حضور همتای اسراییلی‌اش سخن می‌گفت افزود: «این ایده از آنجا نشات می‌‌گیرد که ما علاقه‌مندیم که از اسراییل با کمک یک سامانه دفاعی چند لایه در برابر تهدیدات منطقه‌ای دور و نزدیک حمایت کنیم». در کنار ایجاد رادار، گیتس همچنین با سامانه هشداردهنده پرتاب موشک نیز موافقت کرده است. این سامانه برای موشک‌های کوتاه برد همچون راکت و توپ نیز کاربرد دارد. در همین رابطه «ایهود باراک» وزیر دفاع رژیم صهیونیستی نیز از ایالات متحده خواست سیاست‌های خود را به گونه‌ای تدوین و طراحی نماید که تمامی گزینه‌های ممکن در برابر ایران همچنان روی میز قرار داشته باشند. بارا ک با بیان این سخن به طور تلویحی از آمریکا خواست به اقدام نظامی علیه ایران نیز بیاندیشد. منبع : خبرگزاري آفتاب

مجله صنایع هوایی شماره 206 بله مطلبي با اين عنوان و به نوشته مهندس سيد مهدي ناجي در صفحه 19 چاپ شده كه حاوي مطالب مهمي هست البته نظرات ايشان در مورد حل مشكل سرعت به سه دسته تقسيم شده: 1- كاهش طول تيغه 2- پيرفت در طراحي ايروديناميكي تيغه 3- بالگردهاي تركيبي مطلب چاپ شده نظر شخصي ايشان هست نظر شما چيست؟ در ضمن اگر قرار باشه جنگنده ها نتونن از دست پدافند فرار كنن بايد ساخت اونا رو تعطيل كرد به عقيده من نظرات دوستان در ايجور سايتها هست كه باعث ميشه به خيلي از پيشرفت ها رسيد واقعا به نظر شما نميشه سرعت رو از اين بيشتر كرد؟ مثلا با تغيير شكل كلي هليكوپتر