انجمن بزرگ میلیتاری

توضیحات ولایتی درباره نامه ظریف   علی‌اکبر ولایتی در گفت‌وگوی تفصیلی با ایسنا، در رابطه با نامه‌ای که وزیر امور خارجه کشورمان به همتایان خارجی خود نوشته است، گفت: دکتر ظریف اطلاع داده بودند که این کار را انجام داده‌اند، ولی در رابطه با جزییات آن صحبتی نکرده‌اند، ولی هر دوی ما و همچنین کسانی که در این حوزه فعالیت می‌کنند در چارچوب دیدگاه‌هایی که مقام معظم رهبری تعیین کردند حرکت کرده و یا سخن می‌گویند و در حقیقت این دیدگاه‌ها به هم خیلی نزدیک است. وی ادامه داد: غربی‌ها و مشخصا آمریکایی‌ها به صورت غیرعادلانه یا صریح‌تر بگویم زورگویانه می‌خواهند ایران قدرتمند نباشد حتی اگر این قدرت صلح آمیز باشد آن‌ها آن را نمی‌پذیرند. ولایتی با بیان اینکه بارها مراکز هسته‌ای و بخش‌هایی که به فعالیت‌های هسته‌ای ما مربوط می‌شود توسط بازرسان آژانس بررسی شده‌اند، گفت: آن‌ها هم تاکید کرده‌اند که هیچ آثاری از استفاده غیرصلح آمیز و یا مقاصد نظامی در زمینه هسته‌ای و در مراکز ما دیده نشده است، همچنین اگر ما NPT را امضا کرده‌ایم و نظارت آژانس را پذیرفته‌ایم پس دیگر جایی برای نگرانی آمریکا یا غرب باقی نمی‌ماند. رییس مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام اضافه کرد: از سوی دیگر شاهد هستیم که اسرائیل که رژیمی غاصب است بسیاری از کارها را به دور از نظارت بین‌المللی انجام می‌دهد، در حالی‌که ملزم است این اقدامات را تحت نظارت‌های بین‌المللی انجام دهد، ولی از آنجا که آن‌ها یا برخی کشورها به آمریکا نزدیک هستند یا کسی نمی‌تواند به آن‌ها اعتراضی کند یا اعتراض آن‌ها به مثابه تعرض مستقیم به آمریکا محسوب می‌شود. وی در پاسخ به این سئوال که در گذشته وقتی مذاکرات هسته‌ای به مراحل پایانی خود نزدیک می‌شد شاهد تغییر مواضع غرب بودیم آیا این بار هم مثل دفعات قبل غربی‌ها دیدگاه‌های خود را تغییر داده‌اند؟ تصریح کرد: نمونه تغییر مواضع غرب را در مذاکرات وین شاهد بودیم. آن‌ها تا صبح یکشنبه به‌گونه‌ای اعلام موضع کرده بودند که گویی همه چیز به سمت نتیجه قطعی می‌رود، ولی به طور ناگهانی مواضع آن‌ها تغییر کرد و این نشان می‌دهد که حتی مذاکره کنندگان آن‌ها که وزیر خارجه آمریکا هم از جمله آن‌ها بود از خود اختیاری ندارند؛ بنابراین بهتر است آمریکایی‌ها و اعضای 1+5 کسانی را برای مذاکره بفرستند که اراده داشته باشند و مانند ما چارچوب‌هایشان مشخص باشد. ولایتی تصریح کرد: قطعا قبل از آغاز هر مذاکره کشورها با وزاری خارجه خود به توافق‌های مقدماتی می‌رسند، ولی اینکه بعد می‌بینیم آمریکایی‌ها مواضع خود را تغییر می‌دهند شاید ناشی از آن باشد که عده‌ای در داخل و یا خارج به آن‌ها فشار می‌آورند تا نتیجه مذاکرات را به نفع خود تغییر دهند. این امر باعث می‌شود، آمریکایی‌ها که از گذشته مدعی ابرقدرتی جهان را دارند با این نقض عهدها خود را بی‌اعتبار کنند. ولایتی در مورد این موضوع که آیا نامه وزیر امور خارجه کشورمان به همتایانش حاکی از حقانیت و نشانه حسن نیت ایران در مذاکرات با 1+5 نیست؟، بیان کرد: همان طور که آمریکایی‌ها قبل یا پس از هر مذاکره لابی کرده و یا به رایزنی با سایر کشورها می‌پردازند تا نظرهای خود را اعمال کنند ما نیز همین کار را انجام می‌دهیم و در واقع آقای ظریف نیز همین کار را کردند تا کشورهای دیگر مواضع ما را از زبان خودمان بشنوند نه آمریکایی‌ها. وی درباره کاهش قیمت نفت در راستای فشار آوردن به ایران و متحدان ما چنین گفت: به نظر می‌رسد نفت را آمریکایی‌ها و برخی متحدانشان به ابزار سیاسی تبدیل کرده‌اند تا از این طریق به کشورهای تولیدکننده نفت فشار بیاورند. همچنین به نظر می‌رسد یک عزم سیاسی پشت این ماجرا وجود دارد و کاهش قیمت نفت یک تصمیم سیاسی برای یک پدیده به ظاهر اقتصادی است. ولایتی نخستین اقدام برای کاهش قیمت جهانی نفت را مربوط به زمان ریاست جمهوری ریگان در آمریکا دانست و گفت: در آن زمان ریگان با اعلام اینکه نفت گران است گفت که باید قیمت این کالا پایین بیاید و این در حالیست که در سال‌های 1361 تا 1362 قیمت نفت میان 40 تا 45 دلار بود ولی پس از تصمیم رییس جمهور آمریکا و اشباع بازار از نفت قیمت این کالا در بازار به بشکه‌ای 5 تا 7 دلار رسید. وی ادامه داد: از نظر من امروز هم کاهش قیمت نفت تصمیم سیاسی است و هدف آن‌ها برای این کار فشار آوردن به کشورهای تولیدکننده نفت است. رییس مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام درباره تاثیر کاهش قیمت نفت بر سیاست و اقتصاد ایران، اظهار کرد: در سال‌های 1363 تا 64 که اوج جنگ بود نفت ما به قیمت کمی فروخته می‌شد، اما با وجود جنگ و تمام کمبودها کشور اداره می‌شد؛ بنابراین امروز هم اگر ملت مصمم باشند که روی پای خود بایستند و استقلال داشته باشند حتی با وجود فشارهایی که بر روی آن‌ها می‌آورند از تصمیمات استراتژیک خود عقب نخواهند نشست. ولایتی افزود: اگر ایران از خواسته‌های عدالت‌خواهانه‌ متحدینش در منطقه حمایت می‌کند قطعا این حمایت‌ها حتی در شرایط سخت اقتصادی نیز ادامه خواهد داشت. تصمیمات استراتژیک ما هرگز تغییر نمی‌کند؛ چرا که در این صورت دیگر استراتژیک نخواهند بود. وی درباره اینکه آیا کاهش قیمت‌ نفت بر روی مذاکرات هسته‌ای ایران با 1+5 تاثیر خواهد گذاشت؟ گفت: شاید یکی از اهداف در رابطه با کاهش قیمت نفت این باشد که در مذاکرات هسته‌ای ما را تحت فشار بگذارند. همچنین امکان دارد همان طور که روسیه را در رابطه با اوکراین تحت فشار می‌گذارند بخواهند ایران را نیز از این طریق در شرایط سخت قرار بدهند. رییس مرکز تحقیقات استراتژیک با اشاره به مقاومت کشورهای منطقه مانند عراق و سوریه در مقابل فشارهای خارجی گفت: کشوری مثل عراق که تولیدکننده نفت است هم از طرف آمریکایی‌ها و وابستگان آن‌ها در منطقه که داعش را به جان مردم این کشور انداختند، تحت فشار قرار گرفتند. اگر عراق بخواهد با آن‌ها مقابله کند قطعا نیاز دارد تا برای دفاع از تمامیت ارضی خود تجهیزات و امکاناتی را فراهم کند که کاهش قیمت نفت قطعا آن ها را با مشکل مواجه خواهد کرد. همچنین سوریه نیز که از جمله تولیدکنندگان نفت است به نوعی تحت تاثیر گروه‌های تروریستی و عناصر افراطی قرار دارد و آن‌ها نیز با این کاهش قیمت‌ها برای ادامه مقابله با گروه های افراطی به مشکل خواهند خورد، ولی قطعا روی پای خود ایستاده و در مقابل این فشارها کمر خم نخواهند کرد. ولایتی در بخش دیگری از این گفت‌وگو خاطرنشان کرد: ابزار نمی‌جنگند بلکه این نفرات هستند که می‌جنگند. در جنگ ویتنام، ویتنامی ها چریک هایی بودند که مقابل آمریکا مبارزه می‌کردند و با وجود شرایط سخت و با حداقل غذا طوری مقاومت کردند که آمریکایی‌ها پس از 8 سال جنگ در ویتنام و در اختیارداشتن 600 هزار نفر مجبور به پذیرش شکست و عقب‌نشینی از ویتنام، لائوس و کامبوج شدند؛ بنابراین اگر ملتی بخواهد مقابل هر فشار و سختی برای به دست آوردن عزت خود خواهد ایستاد. ولایتی در مورد اینکه آیا عزم و اراده جدی برای مقابله با این شرایط سخت و فشارهای موجود در منطقه می‌بینید؟ تاکید کرد: بله، مردم عراق جلوی صدام ایستادند و ما انتفاضه عراق را در زمان صدام دیدیم. آن‌ها از آن زمان تا امروز دست از مبارزه نکشیدند و وقتی آمریکایی‌ها وارد این کشور شدند باز هم مردم عراق بر خواسته‌های خود پافشاری کردند؛ بنابراین عزم و اراده برای مقابله با سختی‌ها حتی در کشوری مانند عراق نیز که با مشکلات عدیده‌ای دست و پنجه نرم می‌کند دیده می‌شود. رییس مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام در خصوص اینکه آیا عزم و برنامه ریزی جدی برای کاهش وابستگی اقتصاد ایران به فروش نفت وجود دارد؟ بیان کرد: راه نجات ما روآوردن به اقتصاد مقاومتی است. اقتصاد مقاومتی یعنی در شرایط سخت بتوانیم کشور را بدون فروش نفت نیز اداره کنیم و این وظیفه مجلس شورای اسلامی است که با وضع قوانین مناسب و با توجه به مبانی اقتصاد مقاومتی قوانینی تصویب کرده و دولت آن را اجرایی کند تا بتوانیم بدون اتکای صرف به فروش نفت کشور را اداره کنیم. وی تاکید کرد:‌ ایران امکانات خوبی دارد که می‌تواند آن‌ها را جایگزین نفت کند و یکی از این امکانات بحث ترانزیت است که بسیاری از کشورهای همسایه خواهان استفاده از آن هستند. ولایتی در پاسخ به این سئوال که با توجه به رفت و آمدهایی که وزرای خارجه کشورهای منطقه و مسئولان سایر کشورها برای حل مساله تروریست داشته‌اند آیا نتایج موردنظر در این زمینه حاصل شده است؟ گفت: گفته می‌شود ارتباط بین کشورها ارتباط بین آدم ها است؛ بنابراین اگر وزیر خارجه ما با وزرای خارجه کشورهای همسایه رفت و آمد داشته باشد و یا رییس مجلس و رییس جمهور ما با سایر همتایان خود رفت و آمد داشته باشند قطعا شاهد افزایش تفاهم ها میان کشورها خواهیم بود. به ویژه اینکه این رفت و آمدها و روابط به امضای یادداشت تفاهم ها منتهی شود و مجالس کشورها هم آن را تصویب کنند که در این صورت طرفین ملزم به رعایت تعهدهای خود خواهند شد و در این صورت دیدارها و روابط مسئولان کشورها نتایج مثبت‌تری به دنبال خواهد داشت. وی در پایان درباره نقش ایران در منطقه برای مقابله با گروه های تروریستی، خاطرنشان کرد: ایران به دلیل استقلال و قدرت نفوذی که در جهان و به ویژه در منطقه دارد می تواند نقش محوری ایفا کن، کما اینکه مسئولان عراق و سوریه نیز اذعان داشته اند که بدون حمایت‌های ایران قادر به مقابله با اقدامات داعش و گروه‌های تروریستی نبوده‌اند.

توضیح وزارت خارجه درباره نامه هسته‌ای ظریف   به گزارش ایسنا، اداره کل دیپلماسی رسانه‌یی وزارت امور خارجه در توضیحی درباره نامه دکتر محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه کشورمان خطاب به وزیران امور خارجه کشورهای مختلف جهان اظهار کرد: این نامه به‌طور جداگانه خطاب به کلیه وزیران امور خارجه جهان (به استثنای رژیم اشغالگر قدس) در تاریخ ٩٣/٩/١٧ تنظیم و سپس توسط سفیران جمهوری اسلامی ایران به مقاصد عالی آن ارسال شده است. محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه کشورمان طی نامه‌های جداگانه ای به وزرای امور خارجه کشورهای مختلف جهان مواضع اصولی جمهوری اسلامی ایران در خصوص مذاکرات هسته‌ای را تشریح کرد. به گزارش ایسنا وزیر امور خارجه کشورمان در این نامه تاکید کرد: همان‌گونه که در این مذاکرات در مقابل مطالبات نامشروع و تحقیرآمیز ایستادگی کردیم، آن را قاطعانه رد می‌کنیم. وی افزود: جمهوری اسلامی ایران در همین راستا راه‌حل‌هایی عملی، متوازن و واقع‌گرایانه ارائه کرده است اما عزم و اراده راسخ جمهوری اسلامی ایران برای رسیدن به توافقی عادلانه و عاقلانه بر اساس منافع و احترام متقابل را نیز به نمایش گذاشته‌ایم. وزیر امور خارجه کشورمان خاطرنشان کرد: در برنامه اقدام مشترک ما یک هدف مشترک را برای این مذاکرات در نظر گرفتیم که عبارت بود از «نیل به یک راه حل جامع درازمدت و مورد توافق که تضمین کند برنامه هسته‌ای ایران منحصرا صلح آمیز خواهد بود» و «منجر به رفع کامل تحریم های شورای امنیت سازمان ملل متحد و نیز تحریم‌های چند جانبه و ملی مرتبط با برنامه هسته‌ای ایران شود». ظریف در مورد هدف اول برنامه اقدام مشترک تصریح کرد: دستیابی به هدف اول کار دشواری نیست چرا که ایران نه خواهان سلاح های هسته ای است و نه به آنها نیاز دارد. از دید ما سلاح‌های هسته‌ای ابزارهائی هستند متعلق به گذشته که کارایی خود را از دست داده‌اند و از ایجاد امنیت خارجی یا ثبات داخلی عاجز هستند. این موضوع به ویژه در مورد ایران صدق می کند، ایرانی که از وسعت، جغرافیا، منابع طبیعی و سرمایه انسانی خود خرسند است و در تمام سه قرن گذشته آغازگر هیچ جنگی نبوده است یک ارزیابی راهبردی هوشیارانه نشان خواهد داد که سلاح‌های هسته‌ای مضر به امنیت ایران هستند. رییس هیات مذاکره کننده هسته‌ای ایران افزود: ایران بر مبنای آموزه‌های دینی خود دارای سابقه‌ای ثابت و مستحکم در مخالفت با تمامی سلاح‌های کشتار جمعی است. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای مقام معظم رهبری همانند سلف خویش حضرت امام خمینی (ره) اعلام کرده‌اند که تمام سلاح های کشتار جمعی موکدا در اسلام حرام هستند. به همین دلیل وقتی که صدام حسین، نیروهای نظامی و شهروندان ما را در مقیاسی که از جنگ جهانی اول به این سو مشاهده نشده بود مورد حمله شیمیائی قرار داد، ایران حتی برای مقابله به مثل نیز از سلاح های شمیائی استفاده نکرد. محمد جواد ظریف در مورد برنامه غنی سازی کشورمان نیز تاکید کرد: محدودیت ها نباید شامل محدودیتهای بی دلیلی که هدف از آن محدود کردن برنامه غنی سازی ایران تا حد یک برنامه نمایشی است بشود. چنین چیزی نه عملی و نه واقعگرایانه است. وزیر امور خارجه کشورمان در مورد دومین هدف برنامه اقدام مشترک نیز خاطر نشان کرد: رفع تمام تحریم‌ها جزء اساسی هر توافقی است اما برخی نسبت به دست کشیدن از این ابزار غیر انسانی، غیرقانونی و غیرسازنده حتی به بهای مخاطره افکندن تمام فرایندی که ایجاد اطمینان کرده و شفافیت را تضمین می‌کند، تردید دارند. تعلق خاطر شدید به تحریم ها نه تنها در مسیر حصول به یک توافق جامع دراز مدت ایجاد مانع کرده، بلکه موجب شده حتی پس از انعقاد برنامه اقدام مشترک نیز نتواند اعتماد مردم ایران را مجددا جلب کند. ظریف در ادامه از برخی تلاش‌ها در آمریکا و اروپا که به جای پایبندی به تعهدات خود مبنی بر سهل کردن تحریم‌ها، کوشیده‌اند تا اقدامات بیشتری را برای حفظ و تقویت رژیم تحریم‌ها تحمیل کنند ابراز تاسف کرد و افزود: این در حالی است که ایران با اجرای تعهدات خود، حسن نیت لازم را نشان داده است. وزیر امور خارجه کشورمان در پایان این نامه خطاب به همتایان خود در کشورهای مختلف جهان تاکید کرد: من اطمینان دارم که توافق جامع کاملا در دسترس است. آنچه مورد نیاز است، آینده‌نگری، اراده سیاسی و قبول واقعیت‌ها و نیز جسارت برگزیدن یک انتخاب صحیح است تا به جای تسلیم شدن در برابر منافع خاص و امیال گروه‌های فشار پر سر و صدائی که به طور فزاینده محبوبیت خود را از دست داده‌اند، تمامی جامعه جهانی از آن منتفع شوند. 

  سلام آقا محمد گرامی  توی چیزهایی که تایپ کردم متوجه قسمت غیرعلمی نشدم پس متقابلا از شما برای این که زحمت خواندن آن را کشیدید سپاسگذارم.     در این زمینه به عرض عالی می رسانم اکسید کردن ، اورانیوم غنی شده را از حالت غنی شده خارج نمیکنه بلکه اون رو از حالت آماده برای غنی سازی بیشتر خارج میکنه !     غنی سازی حدود 5 درصد به شکل اصطلاحی شامل تولید همون 3.5 تا 5 درصد میشه که معمولا حد نهایی بالای غنی سازی رو به عنوان حد برایش نامگذاری کرده اند.       ممنون می شوم اگر متن اون تفاهم بعدی را که می فرمائید را هم بگذارید تا در موردش حرف بزنیم چون تا جایی که من می دانم همان توافق قبلی شش ماهه تمدید شد و توافق با مفاد جدیدی شکل نگرفت.       من خبری از تعهد شفاهی داده شده که در هیچ منبع رسمی به آن اشاره نشده و فقط بعضی خواص از آن اطلاع دارند ، ندارم. یادآوری می کنم که در حقوق بین الملل تعهد شفاهی را افراد می دهند و نه دولتها .       خدا رفتگان شما را هم بیامرزد. طبیعی است که بعد از هر توافق انجام شده ای نقاط ضعفی برای آن مشخص خواهد شد و هیچ کس منکر این نقاط ضعف موجود نیست ولی اشکال کار اینجا است که این چیزهایی که شما می فرمائید تقریبا هیچکدوم از اون نقاط ضعف نیستند .       بازهم توصیه می کنم متوجه تفاوت اکسیداسیون را که یک واکنش شیمیایی است و غنی سازی که یک پروسه فیزیکی است باشید . متاسفانه تمام تلاش من در این چند پست دور همین موضوع می چرخد که این برداشت اشتباه در مورد آن را تصحیح کنم ولی ظاهرا هنوز ناموفق بوده ام. اصولا تمام توافقنامه ها را همیشه جوری می نویسند که قابلیت پیچاندن به نفع طرف زرنگتر را داشته باشد ، ما هم زیاد از این قاعده مستثنی نیستیم.     ظاهرا این که من یاد سقراط افتادم باعث سوء برداشت شما شده است . برای اصلاح این برداشت توصیه می کنم یک جستجوی ساده در مورد " موضوعات سقراطی " بفرمائید تا این سوء تفاهم برایتان رفع شود.   از دوستان گرامی که این بحث ها را می خوانند بابت طولانی شدن این سوال و جواب عذر خواهی می کنم ولی امیدوارم که بحث علمی انجام شده بین آقا محمد گرامی و من حداقل باعث افزایش اطلاعات علمی دوستان بشود. ممنون

      سلام البه این پایگاههای صحرای ایران یا باید زیر زمینی باشند و یا این که ما به گوگل ارث ( مثل بعضی ها ) پول داده باشیم تا سانسورشون کنه ، چون تو صحراهای ایران چنین پایگاههایی که احیانا باید باند فرود هم داشته باشند دیده نمی شوند ؟!

سلام آقا محمد عزیز    1 - آوردن عنوان شما به عنوان قصد تمسخر نیست ، بلکه تاکید بر مدیر بودن جنابعالی در قسمتی از این سایت است که طبیعتا نشان می دهد شما کاربر سابقه دار و پر تجربه ای هستید .   2 - هم نوشته شما و هم نوشته جناب زئوس رو به طور کامل خوانده ام.   3 - دو قسمت نوشته من هیچ تناقضی ندارند ( لطفا قبل از جواب دادن تا آخر بخوانید .) . لازم است به اطلاع عالی برسانم تبدیل مجدد uo2 به هگزا فلورید اورانیوم کمی زمانبر و سخت است و به همین دلیل وقتی این تبدیل انجام می شود ، انجام دهنده نشان می دهد که قصد غنی سازی بیشتر اورانیوم موجود را ، ندارد . ظاهرا شما آن قسمتی از پست من را که مربوط به شیمی دبیرستان بود و در مورد این که تغییرات شیمیایی عنصر مورد نظر را ( اتم عنصر را ) تغییر نمی دهند نخوانده اید.   4 - وقتی از سوخت حدود 5% اسم برده می شود شامل سوخت مصرفی استاندارد در نیروگاههایی مانند بوشهر است که از حدود 3.5% تا حدود 5% را شامل می شود . اورانیوم غنی شده زیر 3% قابلیت استفاده در نیروگاههای با ساختار نیروگاه بوشهر ( یا همانهایی که ما در نظر داریم طراحی کنیم ) را ندارد .   5 - گفتم که پست جناب زئوس را خواندم و همان قسمتش را هم خواندم و جمله بندی کاملا صحیح و دقیق است . ما تعهد دادیم نصف اورانیوم 20% موجود را برای سوخت راکتور تهران اکسید کنیم ( پله اول تولید صفحات سوخت ) و در واقع امکان استفاده از آن برای غنی سازی مجدد برای به دست آوردن درصد های بالا را کنار بگذاریم. نصف بقیه را هم به حدود 5% تبدیل کنیم ( در واقع همانی که برای نیازهای خودمان تعریف کرده ایم.) . طبیعتا برای رقیق کردن هم از شکل uf6 استفاده می شود . علت آن هم گازی بودن uf6 است که فرآیند رقیق کردن را به درستی امکان پذیر می کند . و البته تعهد دادیم اورانیوم رقیق شده را دوباره 20% تبدیل نکنیم . نمی دونم شما به کجای این قضیه دارید ایراد می گیرید.   6 - اگر منظورتان نصفه ای است که اکسید کردیم که توضیح دادم و همچنان توضیح می دهم. اگر منظورتان ان نصفه رقیق شده است که اشتباه می کنید ، اون نصفه تبدیل شده به حدود 5% اضافه شد به موجودی که داشتیم و هیچ جای خاصی نرفته است که شما متاسف بشوید.   7 - دوره 6 ماهه که هیچی ، ما از روز اول اعلام کرده ایم که حاضریم تا دوره ای زمانی مشخص (که البته سر همون طول دوره که چند سال باشه ، خیلی بحث شده و یکی از گیرهای مذاکرات بود ) تعهد بدهیم که بالای 5% تولید نکنیم . پس فکر نکنید چیزی تمدید شده است . این تعهدی است که ما از روز اول حاضر به دادن آن بودیم و اتفاقا یکی از بند های هرگونه توافقی خواهد بود که البته سر دوره زمانی آن اختلافاتی موجود بود ( همون داستان 5 سال ما و 15 سال آمریکائیها ) .   8 - دوست گرامی اکسید کردن به شکل uo2 شروع روند برای ساخت قرصهای سوخت و در نهایت تولید میله های سوخت و مجتمع های سوختی است. اکسید کردن به u3o8 ( کیک زرد که یادتون نرفته ) پله اول برای تبدیل به هگزافلورید اورانیوم ( شکل گازی ) و در نهایت غنی سازی بیشتر در سانتریفوژهاست. هیچ زرنگی دیپلماتیکی به قول شما در کار نیست . اورانیوم غنی شده چه به هر دو شکل اکسید شده هم غنی شده است. مشکل شما این است که کیک زرد فراهم شده از اورانیوم غنی نشده را با کیک زردی که فکر می کنید ممکن است از اورانیوم غنی شده تهیه شود ، اشتباه می گیرید. برای بار آخر تاکید می کنم تولید ترکیبات شیمیایی مختلف از یک ماده جنس اتمهای آن ماده را تغییر نمی دهد . اورانیوم غنی شده را به هر ترکیب شیمیایی تبدیل کنید همچنان اورانیوم غنی شده است. ضمنا ظاهرا ترکیب uo2 از نظر شیمیایی پایدارتر است و نگهداری از آن راحت تر است    پی نوشت : مطالب بالا رو که می نوشتم یاد سقراط افتادم.

سلام میشود وصله . :rose:

سلام مدیر محترم بخش نیروی هوایی ، محمد گرامی اول این که : یک اصل رو توی دبیرستان همه یاد میگیرن اونم اینه که با ترکیب و تجزیه شیمیایی نمیشه مولکولها هستند که تغییر می کنند و اتمها تغییری نمی کنند .  سوخت غنی شده 20 % یعنی اورانیومی که از هر صد گرم آن حدود 20% آن از نوع اورانیوم 235 ( که خاصیت واپاشی آن بیشتر است ) و حدود 80% آن اورانیوم 238 ( که پایدارتر است ) . هر دو نوع اتم اورانیوم موجود در این مخلوط خاصیت شیمیایی یکسانی دارند . این یعنی این که شما اگر این مخلوط را اکسید کنید باز هم 20 % آن از نوع 235 است . اگر آن را تبدیل به هگزا فلورید هم بکنید ، بازهم 20% آن از نوع 235 است . یعنی این که شما هر بلای شیمیایی سر آن بیاورید همان نسبت غنی سازی در محصول بدست آمده حفظ میشود. رقیق کردن یعنی این که شما اورانیوم غنی شده را که حاوی 20% از اورانیوم 235 و 80% از اورانیوم 238 است ، با مثلا چهار برابر آن اورانیوم 238 ( یا تقریبا همان اورانیوم غنی نشده ) مخلوط کنید تا به مقدار پنج برابر مقدار اورانیوم غنی شده اول به اورانیوم غنی شده 5% دست پیدا کنید . غنی کردن کمی سخت تر است و برای همین کار از سانتیفوژ استفاده می شود . در واقع هگزا فلورید اورانیوم گازی غنی نشده در سانتریفوژها در نهایت تبدیل به هگزا فلورید اورانیوم غنی شده ( حالا 5% یا هر درصد مورد نیاز دیگری ) می شود . البته هنوز هم هگزا فلورید اورانیوم است . باور کنید توضیحی ساده تر از این به ذهنم نرسید .    دوم این که : اگر کمی به جای بحث با من وقت می گذاشتید و گزارش آقای آمانو را می خواندید ، متوجه می شدید که توی گزارش رقیق کردن و اکسید کردن کاملا دو موضوع جدا و مشخص عنوان شده اند. پس با اجازه شما قرائت شما از بندی که ذکر کرده اید اشتباه است و صحیح آن به این شکل است:   یعنی دو کار داره سر سوختهای 20 درصدی میاد:    1- مقداری اکسید میشن و از حالت آماده غنی سازی خارج میشن ( و یک مرحله به سمت تبدیل شدن به سوخت پیش میرن. )   2- مقداری تبدیل به سوخت حدود 5 درصد میشن. ( چون کمتر از اون حدود به درد سیستمهای موجود ما نمیخوره همونجوری که زیر 2% رو خودمون رقیق کردیم )   پی نوشت : دوست گرامی اگر لازم نمی دانید ! نیازی نیست همه مطلب رو بخونید ، اما خواهش می کنم حتما قسمتهای رنگی رو بخونید . ممنون

سلام مدیر محترم بخش نیروی هوایی ، محمد عزیز ممنونم که نخوندیش و حتی اون قسمتهایی رو که قرمز کردم رو هم نگاه نکردید و فقط دنبال یک کلمه گشتید تا حرف خودتان رو بزنید . همچنین از تمام دوستانی که بازهم نخواندند و به پست شما مثبت دادند هم تشکر می کنم. می دانم که همچنان این پست من را هم کامل نخواهید خواند ( و نخواهند خواند ) ولی بازهم توضیح می دهم :   تری‌اورانیوم اکتوکسید (U3O8 ) به نام کیک زرد هم شناخته می شود و یکی از موادی است که معمولا از اورانیوم غنی نشده تهیه می شود تا در نهایت با تبدیل به اورانیوم هگزا فلوراید گازی به سانتریفوژها تزریق شود و غنی سازی شود. در ادامه چرخه و بعد از غنی سازی مناسب ، هگزافلورید اورانیوم در طی فرآیندی به شکل اکسید اورانیوم ( UO2) در می آید تا تبدیل به قرصهای سوختی شود که در نهایت به میله های سوخت و مجتمع های سوخت تبدیل شود. تبدیل مجدد اکسید اورانیوم به هگزافلورید اورانیوم کمی سخت و مشکل دار است ( هر چند غیر ممکن نیست ) و تقریبا با تولید آن مواد تولید شده از چرخه غنی سازی بیشتر خارج می شوند،  ولی تبدیل تری اورانیوم اکتواکسید به هگزا فلورید اورانیوم آسانتر است. بنابراین تبدیل هگزا فلورید اورانیوم به اکسید یعنی تبدیل آن به ( UO2) به مفهوم رقیق سازی نیست ، بلکه به مفهوم رسیدن به مرحله قبل از ساخت قرص سوختی است.   اگر لطف می کردید و گزارش اقای آمانو را ( که خودم کاملش را قرار دادم ) نگاه می کردید ، در بند سوم آن به تبدیل U3O8 که شما آن را به عنوان رقیق سازی فرض می کنید ، به صفحه های سوخت اشاره شده است.      

  سلام مدیر محترم بخش نیروی هوایی ، محمد گرامی برای این که همه دوستانی که اینجا سر می زنند یک بار و برای همیشه از این داستان نابود کردن و اکسید کردن و تولید صفحه سوخت و میله سوخت خیالشان راحت شود ، این مقاله را نقل می کنم: (برای راحتی دوستانی که نمی خواهند مقاله را بخوانند کلمات اکسید اورانیوم را قرمز رنگ می کنم.)   " چرخه سوخت هسته ای چیست ؟   منبع   چرخه سوخت هسته‌ای به تمام مراحل مورد نیاز به منظور تولید الکتریسیته اطلاق می‌گردد. این مراحل شامل معدن، کانه آرایی، تبدیل، غنی سازی، ساخت میله و مجتمع سوخت، عملیات رآکتور، بازفرآوری و مدیریت پسماند هسته‌ای می‌شود. با توجه به نوع چرخه سوخت بعضی از این مراحل ممکن است مورد احتیاج نباشد. سه نوع عمده چرخه سوخت که بیشتر مورد توجه قرار گرفته است عبارتند از: حرارتی بدون بازفرآوری، حرارتی با بازفرآوری و IFR . چرخه سوخت IFR مراحل معدن، کانه آرایی و غنی سازی را شامل نمی‌شود.    یک قرص 30 گرمی اکسید اورانیوم به عنوان سوخت انرژی معادل سه تن زغال سنگ را دارا می‌باشد. اگر این سوخت مصرف شده بازفرآوری شده و در یک رآکتور زاینده مورد استفاده قرار گیرد، همین قرص کوچک انرژی معادل انرژی 150 تن زغال سنگ را دارا خواهد بود. تکنولوژی تولید و بهره‌برداری از سوخت هسته‌ای یکی از پیچیده‌ترین و پیشرفته‌ترین گسترده‌ای از علوم و فنون مختلف مانند شیمی هسته‌ای، مهندسی شیمی، مهندسی فرآیند، متالوژی مواد، متالوژی پودر، انتقال حرارت، حرکت شارها و غیره بهره می‌گیرد. کیفیت تولید و بهره‌برداری از سوخت هسته‌ای در رآکتورها در چهار دهه گذشته همواره رو به بهبود بوده و استفاده بهینه از این سوخت را با رعایت کامل مسائل ایمنی بهتر کرده است. همانگونه که گفته شد یکی از تفاوتهای اساسی سوخت هسته‌ای با سوخت فسیلی پدیده شکافت هسته‌ای در سوخت است. با تولید انرژی به وسیله شکافت، ساختار سوخت به صورت آرام ولی پیوسته تغییر کرده و پاره‌های شکافت پرتوزا به وجود می‌آیند. از این جهت رعایت مسائل ایمنی و پیش بینی جداره‌های بازدارنده متوالی در رآکتور برای جلوگیری از پخش تابش‌های "پرتوزا" ضروری است. غلاف میله سوخت به عنوان اولین جداره بازدارنده باید طوری طراحی و ساخته شود که امکان نفوذ پاره‌های شکافت پرتوزا به خنک کننده را ندهد. سوخت پس از مصرف شدن از رآکتور خارج می‌شود. تنها بخشی از مواد شکافت پذیر آن برای تولید انرژی مصرف می‌گردد و قسمت اعظم اورانیوم موجود در آن و پلوتونیومی که از طریق واکنش هسته‌ای اورانیوم – 238 با نوترون تولید شده است، باقی می‌ماند. بنابراین در چرخه سوخت، این مواد بازیابی شده و دوباره به فرآیند تولید پودر و ساخت دی اکسید اورانیوم برگشت داده می‌شود. بازفرآوری سوخت مصرف شده در حال حاضر در سطح جهان در مقیاس صنعتی صورت می‌پذیرد. در دهه اخیر،‌استفاده از پلوتونیوم به صورت اکسید مشترک با اورانیوم (MOX) به سرعت توسعه یافته و دسترسی به منبع جدیدی از سوخت هسته‌ای را امکان پذیر ساخته است.   بنابراین قبل از اینکه اورانیوم به عنوان سوخت، در نیروگاههای هسته‌ای برای تولید نیروی برق استفاده شود،‌ مراحلی از قبیل استخراج، کانه‌آرایی، تبدیل، غنی سازی و ساخت مجتمع سوخت را پشت سر می‌گذارد. به مراحل فوق پیش چرخه سوخت گفته می‌شود. بعد از اینکه از اورانیوم در قلب رآکتور یک نیروگاه هسته‌ای به عنوان سوخت جهت تولید نیروی برق استفاده شد، این سوخت به عنوان سوخت مصرف شده تلقی شده و تحت عملیات دیگری قرار می‌گیرد. این مراحل ممکن است شامل ذخیره موقت، بازفرآوری، برگشت و دفن پسماندها باشد. در مجموع به این مراحل نیز پس چرخه سوخت هسته‌ای گفته می‌شود.  باید توجه داشت که برنامه مرحله‌ای چرخه سوخت با استفاده از رآکتورهای مختلف و برنامه ملی هر کشور متفاوت است و ممکن است تنها قسمتی از آن به مرحله اجرا گذارده شود. برنامه چرخه سوخت از اکتشاف و استخراج سنگ معدن اورانیوم و تهیه U3O8 تغلیظ شده آغاز می‌شود (مراحل 1 تا 4). اگر هدف به کارگیری اورانیوم طبیعی در رآکتورهای با کندساز آب سنگین باشد، U3O8 تغلیظ شده مستقیماً به اکسید اورانیوم (UO2) و اگر هدف استفاده از سوخت در رآکتورهای آبی باشد به هگزافلوئور اورانیوم (UF6) تبدیل می‌شود (5). سپس UF6 با یکی از روشهای جداسازی ایزوتوپی غنی سازی شده (6)، در مرحله بعدی به صورت پودر UO2 در می‌آید (9). این پودر به وسیله فرآیندهای پرس کردن، سینترینگ و سایش تبدیل به قرص سوخت شده و برای قرار گرفتن در میله‌های سوخت آماده می‌گردد. با قرار دادن این قرصها در غلاف و مسدود کردن دو انتهای آنها، میله‌های سوخت ساخته می‌شود.  میله‌های ساخته شده پس از انجام کنترل‌های لازم به صورت مجتمع سوخت درآمده (10) و جهت قرار گرفتن در رآکتور آماده می‌شوند. مجتمع‌های مصرف شده جهت نگهداری به استخرهای مخصوص انتقال پیدا می‌کنند. سوختهای مصرف شده پس از اینکه فعالیتهای هسته‌ای آنها تا حدود تعیین شده کاهش یافت به تأسیسات بازفرآوری انتقال می‌یابند (13). در این تأسیسات ابتدا با روشهای مکانیکی میله‌های سوخت مصرف شده قطعه قطعه شده و در اسید نیتریک حل می‌شود. این محلول سپس با روش استخراج حلالی در چندین مرحله به جداسازی مواد مختلف می‌انجامد. در اولین مرحله استخراج، کسر قابل توجهی از محصولات حاصل از شکافت و در مرحله بعد ایزوتوپهای سنگین مثل اورانیوم و پلوتونیوم از آن جدا می‌شوند. در آخرین مرحله، جداسازی اورانیوم و پلوتونیوم انجام می‌شود. اورانیوم باریابی شده به اکسید یا هگزافلوئور اورانیوم (17) تبدیل و به مراحل قبلی برگشت داده می‌شود. پسماندهای پرتوزا نیز جهت نگهداری و آمایش آماده می‌شوند.   انواع چرخه سوخت هسته ای : باید توجه داشت که چرخه سوخت به سه نوع متمایز قابل طبقه بندی است: 1) چرخه کندو (HWR) 2) چرخه پورکس (اورانیوم/ پلوتونیوم) (LWR) 3) چرخه تورکس (LWR)    پیش چرخه : معمولاً بر اساس اینکه سنگ معدن اورانیوم در چه عمقی از سطح زمین یافت شود، استخراج از معادن آن با روشهای معدن‌کاری سطحی (روباز) یا زیرزمینی انجام می‌گیرد. در شرایط مناسب ممکن است عملیات فروشویی در همان محل معدن با پمپ کردن اسید یا باز به طرف سنگ معدن اورانیوم به منظور انحلال اورانیوم از سنگ معدن خودش انجام شود. در بسیاری از مواقع نیز، اورانیوم ممکن است با مقادیر مختلف به عنوان یک محصول جانبی از معادن طلا یا فسفات بدست آید. به عنوان نمونه معدن رنجر در شمال استرالیا یک معدن روباز است در حالیکه معدن المپیک دام در استرالیای جنوبی یک معدن زیرزمینی محسوب می‌شود که در آنجا همراه با اورانیوم، مس،‌ طلا و نقره نیز بدست می‌آید.   غنی سازی : در اورانیوم طبیعی که از فرآیند تصفیه بدست می‌آید تنها 0.711 درصد ایزوتوپ U235 وجود دارد و بقیه آن را ایزوتوپ U238 و سایر ایزوتوپها تشکیل می‌دهند. اختلاف در جرم دو ایزوتوپ U235 و U238 این امر را ممکن می‌سازد که بتوان آنها را از هم جدا کرد و غلظت U235 را تا 5.2% - 5.3% افزایش داد و سپس بتوان از آن به عنوان سوخت هسته‌ای در نیروگاهها استفاده کرد. برای این منظور ابتدا باید اکسید اورانیوم (U3O8 ) را به گاز هگزافلوئور اورانیوم (UF6) تبدیل کرد. این گاز خوراک ورودی فرآیند غنی سازی است. در مجموع این فرآیندها به تبدیل و غنی سازی شهرت یافته‌اند. برخی از رآکتورها مانند کندو در کانادا و مگنوکس در انگلیس به اورانیوم غنی شده احتیاجی ندارند.    برای تهیه سوخت اغلب رآکتورها، از جمله رآکتورهای آبی (آب تحت فشار یا آب جوشان) باید درصد ایزوتوپ 235 به 4% - 3% برسد. بنابراین افزایش درصد این ایزوتوپ مورد نیاز است. فرآیند افزایش ایزوتوپ اورانیوم 235 در اورانیوم طبیعی را غنی سازی اورانیوم گویند. تاریخ غنی سازی اورانیوم از جنگ جهانی دوم آغاز شد. برای تهیه اورانیوم بسیار غنی شده (بیش از 90%) که برای ساخت سلاح اتمی مورد نیاز بود، فرآیندهای مختلفی از قبیل الکترومغناطیسی، پخش گازی، سانتریفیوژ، شیمیایی و فتوشیمیایی به کار گرفته شد و بعضی از آنها سریعاً توسعه یافتند. معمولترین روشهای غنی سازی، فرآیندهای پخش و سانتریفیوژ می‌باشند که پایه صنعتی غنی سازی، در عصر حاضر در جهان را تشکیل می‌دهند. باید توجه داشت که از روشهای الکترومغناطیسی ، لیزر ، جت آئرودینانیکی و غیره نیز استفاده شده و می‌شود.     شرح مختصری از هر یک از روشهای غنی سازی در ذیل آمده است:    الف) روش الکترومغناطیسی روش الکترومغناطیسی در سالهای جنگ جهانی دوم به علت اینکه از روشهای دیگر آسانتر و قابل دسترس‌تر بود توسعه داده شد. این روش بر جداسازی مسیر هگزافلوئور اورانیوم (UF6) یونیده شده، در یک میدان مغناطیسی قوی، مبتنی است. روش غنی سازی در دستگاهی به نام کلکتور انجام می‌گیرد. ابتدا گاز UF6 یونیده شده توسط الکترودهای میدان الکتریکی سرعت می‌گیرد و سپس در میدان مغناطیسی بسیار قوی مسیر دایره‌ای شکلی را در محفظه‌ای خالی از هوا طی می‌کند. مولکولهای 235UF6 که سبکتر هستند دایره‌های کوچکتر را می‌پیمایند. سپس مولکولهای 235UF6 و 238UF6 در کلکتورهای جداگانه جمع‌آوری می‌شوند. پس از جنگ جهانی دوم تا به حال روش الکترومغناطیسی به علت پایین بودن بازده نسبت به سرمایه‌گذاری لازم، فقط در موارد استثنایی بکار گرفته شده است.   ب) روش پخش گاز محفظه‌ای را در نظر بگیرید که با مخلوطی از گازها پر شده و با محیط در حال تعادل گرمایی است، انرژی جنبشی تمام مولکولهای گاز موجود در محفظه مساوی ولی سرعت مولکولهای سبکتر بیشتر از مولکولهای سنگینتر است. در نتیجه مولکولهای سبک بیشتر از مولکولهای سنگین به جداره محفظه برخورد می‌کنند. چنانچه جداره محفظه دارای سوراخهای بسیار ریز باشد،‌ به گونه‌ای که مولکولها بتوانند تک تک از آن عبور کرده و جریان توده‌ای گاز امکان‌پذیر نباشد، گازی که از منفذها عبور می‌کند بیشتر دارای مولکولهای سبک خواهد بود تا مولکولهای سنگین .  بنابراین در این روش گاز UF6 توسط یک نیرو از داخل دیواری متخلخل یا سد عبور داده می‌شود. این دیوار به خاطر جرم کمتر U235 آن را بیشتر از U238 عبور می‌دهد و این باعث جدایی تدریجی آنها می‌شود. این فرآیند به دفعات زیاد بصورت پشت سر هم که آبشار نامیده می‌شود انجام می‌گیرد. برای تولید U235 با غلظت 5/3 – 5/2 % این فرآیند 1400 مرتبه تکرار می‌گردد.  در جنگ جهانی دوم این فرآیند برای تهیه اورانیوم بسیار غنی از ایزوتوپ 235 جهت مصارف نظامی، توسعه قابل توجهی یافت. این فرآیند با وجود بازده خوب صنعتی و اقتصادی نیاز به انرژی زیاد دارد. نکته قابل توجه این است که در این فرآیند عبور مولکولها از منفذ شدیداً به فشار گاز بستگی دارد و به همین جهت باید فشار گاز را در هر مرحله به وسیله کمپرسور افزایش داد و از آن جایی که کمپرسور گاز را بیش از حد لازم گرم می‌کند باید آن را با مبدلهای حرارتی خنک نمود.  در واقع در این روش ایزوتوپهای سبک و سنگین با سرعت زیاد از سطح دایره‌ای شکل عبور داده شده و در نهایت در قسمت انتهایی آن سطح، از هم جدا می‌شوند. در این روش غنای سوخت مورد احتیاج برای رآکتورهای نیروگاههای قدرت در 20 مرحله حاصل می‌شود اما به علت ظرفیت پایین هر کدام از این دستگاهها در هر مرحله تعداد زیادی از این دستگاهها به صورت موازی به یکدیگر متصل می‌شوند.    ج) روش غنی سازی لیزری توسعه لیزر از دهه 60 به بعد توجه کشورهای جهان را درباره غنی سازی با این روش جلب کرد. قابلیت تنظیم طول موج در لیزرهای رنگی، امکان استفاده از این روش برای جداسازی ایزوتوپهای مختلف را فراهم ساخت. دو فرآیند مختلف برای جداسازی ایزوتوپی با لیزر که توسعه یافته‌اند جداسازی اتمی و جداسازی مولکولی می‌باشد. باید توجه داشت که در سالهای اخیر به دلیل رقابت شدید تولیدکنندگان و بالا بردن ظرفیت تولید، هزینه‌های مربوط به غنی سازی کاهش داشته است.    اورانیومی که برای تسلیحات هسته‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد، دارای غنای U235 حدود 90% یا بالاتر می‌باشد. همچنین رآکتورهایی که برای پیشرانش کشتی‌ها و زیردریایی‌ها طراحی می‌شوند به اورانیوم با غنای بالا احتیاج دارند. بنابراین این رآکتورها دارای حجم کمتری بوده و تعداد تعویض‌پذیری سوخت آنها نیز کمتر می‌باشد. غنی سازی اورانیوم برای اولین بار در اواسط دهه 1940 میلادی در آمریکا به روش پخش گازی انجام شد. سه کارخانه بزرگ غنی سازی با روش پخش گازی در آمریکا تمام احتیاجات غنی سازی جهان غرب را تأمین می‌کردند. هم اکنون یکی از این سه کارخانه از کار افتاده است. در سال 1979 در تریکاستین واقع در جنوب فرانسه یک کارخانه غنی سازی با روش پخش گازی احداث شد که هم اکنون نیز در حال کار است. این کارخانه توانایی تولید 2700 تن اورانیوم با غنای 3% را دارد که برای صد رآکتور هسته‌ای با توان 1000 مگاوات کافی می‌باشد. هم اکنون کارخانه‌های غنی سازی با روش سانتریفیوژ در آلمان، ژاپن، هلند و انگلیس در حال کار می‌باشند. این کارخانه‌ها نسبت به کارخانه‌های غنی سازی با روش پخش گازی به انرژی کمتری در واحد غنی سازی احتیاج دارند.   ساخت مجتمع‌های سوخت    میله سوخت یک جزء جا‌به‌جا شدنی قلب رآکتور است که ماده سوختنی در آن بصورت قرص یا به اشکال دیگر جای داده شده است. در رآکتورهای مختلف شکل میله سوخت از نظر قطر و طول و ظاهر آن متفاوت است و در بعضی از راکتورها میله‌ها بصورت انفرادی در رآکتور جاگذاری می‌شوند (رآکتورهای گازی) در حالیکه در بعضی دیگر تعدادی از میله‌ها در کنار هم قرار گرفته و ساختاری به نام مجتمع سوخت را تشکیل می‌دهند. هگزافلوئور اورانیوم غنی شده به کارخانه ساخت مجمتع سوخت منتقل می‌شود تا در آنجا به پودر دی اکسید اورانیوم (UO2) تبدیل شود. این پودر پس از اینکه به قرص‌های کوچک پرس شده تبدیل شد، سینتر می‌گردد تا یک شکل سرامیکی به خود بگیرد. سپس این قرص‌ها درون یک سری لوله‌های نازک که معمولاً از جنس آلیاژ زیرکونیوم یا فولاد ضدزنگ می‌باشد، قرار داده می‌شود. این لوله‌ها کاملاً آب‌بندی شده و نهایتاً بصورت مجموعه‌ای در درون دسته یا مجموعه قرار می‌گیرد تا یک مجتمع سوخت را تشکیل دهد. این مجتمع در قلب یک رآکتور هسته‌ای قرار می‌گیرد.   مجتمع‌های سوخت از اجزاء مختلفی تشکیل می‌شود که به طور مختصر در پایین شرح داده شده است.   الف) پایه مجتمع پایه مجتمع از یک قاب چهارگوش از فولاد ضدزنگ که صفحه مشبکی در 4 گوشه به آن جوش خورده است تشکیل می‌شود. این پایه 4 زانو دارد و دارای سوراخهای متمرکز کننده‌ای است که به وسیله آنها می‌توان مجتمع سوخت را به منظور یکنواخت کردن میزان سوخت 90 درجه چرخانید.   ب) کلاهک مجتمع کلاهک مجتمع نیز از فولاد ضدزنگ ساخته شده و دارای یک قاب چهارگوش است که صفحه‌ای به آن جوش داده شده است. در قاب کلاهک، 4 سوراخ متمرکز کننده وجود دارد که دو‌به‌دو به طور مورب روبروی یکدیگر قرار گرفته و میلهایی از صفحه تکیه‌گاه بالایی مجتمع‌های سوخت وارد این سوراخها می‌شوند. بدین ترتیب امکان حرکتهای افقی و شعاعی مجتمع‌های سوخت محدود است. فنرهای ورقه‌ای به وسیله پیچ در روی چها ضلع قاب محکم شده‌اند. این فنرها از حرکات عمومی میله‌های سوخت که به علت شناور بودن آنها در آب به وسیله نیروی ارشمیدس نیروی حرکت آب و غیره بوجود می‌آید جلوگیری می‌کنند. بر روی صفحه کلاهک شماره مجتمع حک شده است. از این شماره برای شناسایی مجتمع، چرخانیدن و نقل و انتقال آن استفاده می‌شود. همچنین برای انتقال مجتمع، قلابی در روی کلاهک وجود دارد.   ج) شبکه نگهدارنده نقش این شبکه‌ها که به فواصل حدود 50 سانتیمتر از یکدیگر در طول مجتمع‌های سوخت قرار می‌گیرند، جلوگیری از حرکت شعاعی و خم شدن میله‌های سوخت در اثر تنش‌های ناشی از درجه حرارت و تابش پرتوها در رآکتور است. هر واحد شبکه دارای فنرهای تیغه‌ای است که میله‌های سوخت را که از میان واحد می‌گذرند، به دکمه‌های روبرویی می‌فشارد. بدینوسیله از ارتعاش میله‌های سوخت جلوگیری شده و فواصل میله‌ها ثابت می‌ماند. زائده‌های دیگری نیز در شبکه برای هدایت جریان آب خنک کننده وجود دارد که جهت آب را برای نیل به تعادل حرارتی در شبکه تنظیم می‌کند. در جدارهای بیرونی شبکه نیز زائده‌هایی به نام زائده ردکننده پیش‌بینی شده است. وجود این زائده‌ها سبب می‌شود که در موقع خارج کردن مجتمع‌های سوخت از داخل رآکتور از بهم چسبیدن بسته‌های مجاور جلوگیری به عمل آید. تثبیت میله‌های سوخت و تنظیم موقعیت آنها در شبکه، به وسیله فنرها و دگمه‌های اتکایی تأمین می‌شود. فنرها تنها نیروی لازم برای جلوگیری از تکان خوردن میله‌ها را ایجاد می‌کنند. نیروی فنر بگونه‌ای تنظیم می‌شود که کمترین مقدار آن بتواند از حرکت مماسی میله سوخت و شبکه جلوگیری کند و بیشترین مقدار آن به وسیله نیروی اصطکاک که در اثر انبساط محوری میله سوخت به وجود می‌آید، محدود می‌گردد.   ح) لوله‌های هدایت کننده میله‌های سوخت در داخل هر مجتمع سوخت تعدادی لوله هدایت کننده میله‌های کنترل جهت کنترل توان حرارتی رآکتور قرار دارند. تعداد این لوله‌ها در مجتمع‌های مختلف متفاوت و حدود 24-20 است. لوله‌های هدایت کننده به کلاهک،‌ پایه و شبکه نگهدارنده متصل شده‌اند. جنس لوله‌های هدایت کننده از فولاد ضدزنگ است. اتصال لوله هدایت کننده به کلاهک مجتمع سوخت با بکارگیری یک بوش که در انتهای لوله هدایت کننده قرار گرفته است تأمین می‌شود.   د) اسکلت مجتمع سوخت کلاهک و پایه، شبکه‌های نگهدارنده و لوله‌های هدایت کننده اسکلت مجتمع سوخت را تشکیل می‌دهند. اسکلت سبب می‌شود که ار وارد شدن نیروهای خارجی به مجتمع سوخت در حین عملیات جاگذاری و جا‌به‌جایی آن در رآکتور به عمل آید. همچنین وجود اسکلت، سقوط آزاد میله‌های کنترل را در شرایط اضطراری تضمین می‌کند.  باید توجه داشت که اجزاء تشکیل دهنده مجتمع سوخت قبل از سوار شدن به صورت مجتمع باید مورد بازبینی دقیق و کنترل کیفی قرار گیرند. ابعاد، خواص مکانیکی و ناخالصیهای شیمیایی هر یک از اجزاء باید کنترل گردد. اندازه‌گیری، ارزیابی و ثبت اطلاعات به وسیله دستگاههای مجهز به کامپیوتر صورت می‌پذیرد. اندازه‌گیری نیروی فنر در شبکه نگهدارنده میله‌های سوخت بوسیله یک مدل میله و بلورهای پیزوالکتریک که در طول محور قرار گرفته‌اند انجام می‌شود. پس از خاتمه عملیات کنترل کیفی، اجزاء مجتمع‌های سوخت برای مراحل مختلف آماده می‌شوند.  این عملیات شامل مراحل زیر است: - لاک زدن میله‌های سوخت - پیش مونتاژ میله‌های سوخت - ساخت اسکلت مجتمع سوخت  - کنترل کیفی اسکلت مجتمع سوخت - مونتاژ مجتمع سوخت - لاک زدایی میله‌های سوخت  پس چرخه   :       دو فرآیند ممکن است بر روی سوخت مصرف شده انجام گیرد: 1) بازفرآبری از طریق مجموعه‌ای از فرآیندهای شیمیایی. 2) دفن سوخت مصرف شده (زمانی که بازفرآبری مقرون به صرفه نیست یا به دلایل دیگر نباید انجام شود). سوخت مصرف شده شامل 96% اورانیوم اولیه بوده و میزان  U235 قابل شکافت در آن تا حدود 1% کاهش یافته است. در طی فرآیند شکافت 1% سوخت مصرف شده به پلوتونیوم تبدیل شده و 3% باقیمانده به عنوان پسمان در مقایسه با بقیه از پرتوزایی بالایی برخوردار است (محصولات شکافت و اکتینیدها).     بازفرآوری: یکی از ویژگی‌های سوخت هسته‌ای نسبت به سوختهای دیگر وجود مقدار زیادی مواد قابل استفاده در سوخت مصرف شده پس از پایان یک دوره بهره‌برداری از آن است. از اورانیوم با غنای 4%-2% که ماده اصلی سوخت اغلب رآکتورهای قدرت را تشکیل می‌دهد، تنها 2%-1% برای تولید انرژی مورد استفاده قرار می‌گیرد و بقیه آن به اضافه پلوتونیوم، ایزوتوپهای قابل استفاده دیگر و پاره‌های شکافت در سوخت مصرف شده باقی می‌ماند. در فرآیند بازفرآوری این مواد از یکدیگر جدا شده و بخش مهمی از آن می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد، اورانیوم و پلوتونیوم به چرخه سوخت برگشت داده می‌شوند. به این ترتیب که اورانیوم بدست آمده را به کارخانه تبدیل فرستاده و سپس آن را به منظور غنی سازی مجدد و نهایتاً ساخت سوخت تازه به کارخانه مربوطه انتقال می‌دهند. همچنین پلوتونیوم را می‌توان به مدت طولانی ذخیره کرد و یا آن را با اورانیوم ترکیب کرد تا از آن در تولید نوعی سوخت ترکیبی (MOX) به صورت اکسید مخلوط استفاده کرد.  این عنصر در ترکیب سوخت رآکتورهای زاینده نیز نقش اساسی دارد. بنابراین جدا کردن قطعات مجتمع سوخت، (جداسازی مواد شکافت‌پذیر و بارور از پاره‌های شکافت و سایر ناخالصی‌های موجود در سوخت مصرف شده در رآکتور)، حل کردن مواد سوخت در اسید و پالایش شیمیایی محلول حاصل، از اهداف اصلی بازفرآوری است.   جداسازی مواد شکافت‌پذیر و بارور با درجه خلوص بالایی انجام می‌گیرد تا بتوان آنها را طی مراحل بعدی به شکل مناسب فلزی یا سرامیکی برای استفاده مجدد در رآکتورها درآورد. ناخالصی‌ها و پاره‌های شکافت در این مرحله به شکل پسمانهای جامد، مایع و یا گازی جدا و به شیوه‌های مناسب انبار و یا دفع می‌شوند.  محصولات شکافت که به صورت گاز می‌باشند به منظور برداشت جزء خاصی از آنها فیلتر می‌شوند و محلول و اکتینیدها تغلیظ شده و سپس در تانکهای خنک شده‌ای به منظور جامدسازی احتمالی این مواد ذخیره می‌شوند. محصولات شکافت و اکتینیدها پسمانهای با پرتوزایی بالا می‌باشند که باید به طور دائمی از محیط مجزا شوند. باید توجه داشت که پرتوزایی بالای سوخت مصرف شده و لزوم ایجاد تأسیسات فنی گسترده و پیچیده برای جلوگیری از آلودگی محیط زیست مشکل اساسی این فناوری را تشکیل می‌دهد. در تأسیسات بازفرآوری به دلایل زیر سعی می‌شود که تمام محتوای اورانیوم و پلوتونیوم بازیافت شود: - اجتناب از مخاطرات ناشی از وجود اورانیوم و پلوتونیوم در پسمانهای انبار شده. - جلوگیری از انباشته شده مواد قابل شکافت در تأسیسات بازفرآبری به دلیل خطر بحرانی شدن. - حسابرسی اورانیوم و پلوتونیوم از نظر ضوابط. پادمان هسته‌ای ایجاب می‌کند که در تأسیسات بازفرآوری در حال حاضر بیش از 99.8 درصد اورانیوم و 99.5 درصد پلوتونیوم از سوخت مصرف شده جدا شود.   قابل ذکر است که ترکیب سوختهای مصرف شده که ماده اولیه کارخانه بازفرآبری است به عوامل زیر بستگی دارد: - ترکیب اولیه سوخت رآکتور. - طیف انرژی نوترونها در قلب رآکتور و آهنگ تولید حرارت در سوخت. - مدت زمان تابش‌دهی سوخت در رآکتور و مدت زمان خنک شدن و نگهداری سوخت مصرف شده قبل از شروع عملیات بازفرآبری.   اگرچه میزان پسمانهای با فعالیت پرتوزایی بالا کم است اما قابل ذکر است که این رقم 99% پرتوزایی حجم کلی پسمانهای پرتوزایی است که در تمام برنامه‌های نیروگاههای هسته‌ای تولید می‌شود. این محصولات شکافت و اکتینیدها به منظور رسیدن به پرتوزایی معادل با پرتوزایی همان سنگ معدن اولیه که از آن سوخت هسته‌ای تهیه شده به 10000 سال واپاشی احتیاج دارند. حجم پسماندهای با پرتوزایی بالا (HLW) که بعد از جامدسازی از یک رآکتور با توان 1000MW تولید می‌شود در حدود 3 مترمکعب می‌باشد.  توان بازفرآوری سوخت مصرف شده بازده تولید انرژی هسته‌ای را چندین برابر می‌سازد زیرا می‌توان اورانیوم بازفرآوری شده را به منظور تولید سوخت تازه دوباره غنی کرده و بدینوسیله بازده استفاده از منابع محدود موجود بر روی زمین را به نحو بسیار قابل ملاحظه‌ای افزایش داد.   "  

سلام باور کنید من آخرش موندم چطوری به شما و بعضی دوسان گرامی باید توضیح داد . باور کنید یک جمله ساده است :  دوستان گرامی با فتوای رهبر انقلاب هرگونه ساخت و استفاده از بمب اتمی و هسته ای حرام است.  می خواهید قبول کنید ، می خواهید قبول نکنید . رهبر انقلاب به عنوان بالاترین و ارشد ترین فرد مملکت فرمودند که ما نمی خواهیم و نخواهیم خواست که بمب اتمی  ( یا به قول شما اورانیوم غنی شده با درصد بالا برای مقاصد نظامی ) تولید کنیم . نگران سوخت راکتور تهران هم نباشید . ما الان اورانیوم غنی شده کافی ( در حال طی پروسه ساخت صفحات سوختی ) تا بعد از اخر عمر راکتور تحقیقاتی تهران را دارا هستیم. به لطف خدا بعد از آن هم از اراک بهره برداری خواهیم کرد.

سلام به نظرم خبر جالبی است :   "آقای لاریجانی در ابتدای حضور خود در دمشق به منطقه زینبیه رفت و در حرم حضرت زینب(س) حضور یافت . قرار است رئیس مجلس به زیارت حرم حضرت رقیه(س) نیز برود."

چیزی غیر از این نمیتونم بگم : خیلی پررویی ! صد رحمت به سنگ پای قزوین. hee_hee احتمالا شما به جای تمام کردها حرف میزنید که کس دیگه ای لازم نیست جاشون حرف بزنه ؟ :applause:   برای این که اسپم نشه :  پایگاه خبری عراقی السومریه نیوز در خبری فوری نوشت که نیروهای مبارزه با تروریسم طی عملیات هلی برن کنترل فرودگاه تلعفر را در استان نینوا به دست گرفتند.

البته دیده بان حقوق بشر سوریه تمام شبه نظامی ها رو هم غیر نظامی حساب می کند و آمار می دهد .  :winking:

سلام   اول این که هیچ کار یهویی صورت نگرفته است و فقط بعضی دوستان یهویی متوجه موضوع شده اند. سوخت 20 % قبل از این هم اکسید می شد و اتفاقا سوخت راکتور تهران از همین 20% اکسید شده درست شد . الان هم بقیه 20% که اکسید می شود برای تهیه صفحه های سوختی برای راکتور تهران است و البته همین حالا هم از اکسید شده ها صفحات سوختی در حال تهیه است و اتفاقا یکی از دلایلی هم که من متن تقریبا کامل گزارش رو اینجا گذاشتم دقت به همین قضیه بود ، که ظاهرا بعضی دوستان نمی خواهند ببینند . ( U3O8(یو3 او هشت) همون اورانیوم غنی شده اکسید شده است )     دوم این که فردو برای ما به عنوان یک سوپاپ اطمینان در مقابل تهدید به حمله عمل می کند و وجود آن یک جواب بالقوه برای یک تهدید بالقوه است . بنابراین در مقابل روی میز بودن  تهدید ما هم جواب را روی میز می گذاریم .   سوم این که نقل عینی حرفهای وزیر امور خارجه آمریکا برای موضوع داغ کردنی که شما به عنوان بوی کباب به آن اشاره فرمودید ، نیست . نقل عینی به این درد می خورد که بعدا با نقل ناقص و دست خورده آن ( همون اتفاقی که در مورد بیانیه آمانو دارد رخ می دهد ) برداشتهای عجیب و غریب و تفسیرهای دور از اصل ماجرا از آن ارائه نشود و لااقل اگر کسی نظری در مورد آن دارد نظر دقیقی بدهد. نقل یک بیانیه و یا گفتگو هیچ وقت به معنی موافقت یا مخالفت با آن نیست و نخواهد بود .   البته در کنار نگاهی به امریکا و متحدانش باید یک نگاهی هم به خود کره شمالی بیندازیم تا متوجه تاثیر موضوع بر روی خود مردم کره شمالی هم بشویم . icon_eek

دبیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی گزارشی درباره وضعیت برنامه هسته ای ایران در ارتباط با طرح مشترک اقدام منتشر کرد. به نقل از پایگاه اینترنتی آژانس بین المللی انرژی اتمی متن این گزارش بدین شرح است:   1- درست مثل گزارش GOV/2014/2 این گزارش هم اطلاعاتی در زمینه موقعیت برنامه هسته ای جمهوری اسلامی ایران در رابطه با« اقدامات داوطلبانه» که ایران قبول کرده به عنوان بخشی از طرح مشترک اقدام طبق توافق 24 نوامبر 2013 بین ایران و گروه پنج بعلاوه یک انجام دهد ارائه می کند. طرح مشترک اقدام از بیستم ژانویه 2014 به مورد اجرا گذاشته شد و در ابتدا زمان آن 6 ماه تعیین شده بود. در 24 ژوئیه 2014 این توافق تا 24 نوامبر 2014 تمدید شد و در 24 نوامبر 2014 بار دیگر تا 30 ژوئن 2015 تمدید شد.   2- آژانس تائید می کند که ایران از بیستم ژانویه 2014: - در هیچکدام از تاسیسات اعلام شده اش اورانیوم را بیشتر از پنج درصد غنی سازی نکرده است. - آبشارها را در هیچ یک از تاسیسات اعلام شده راه اندازی نکرده است. - کار رقیق سازی را انجام داده - سطح غنی سازی را به بیشتر از پنج درصد افزایش نداده و 108.4 کیلوگرم از اورانیوم 235 بیست درصدی را به پنج درصد رقیق کرده است. - صد کیلوگرم از یو اف شش بیست درصد غنی شده را وارد روند تبدیل به سوخت برای تبدیل شدن به اکسید اورانیوم کرده است. - هیچ فعالیتی برای تبدیل مجدد اکسید اورانیوم به یو اف شش نداشته است. - هیچ فعالیت بیشتری در تاسیسات غنی سازی سوخت، تاسیسات فردو یا راکتور اراک از جمله تولید و آزمایش سوخت برای راکتور IR-40 نداشته است. - پرسشنامه اطلاعات طراحی DIQ را برای راکتور IR-40 به روز کرده و با آژانس درباره رویکرد پادمانی این راکتور به نتیجه رسیده است(براساس پرسشنامه اطلاعات طراحی و اقدامات پادمانی توافق شده در پنجم مه 2014) - 2720 کیلوگرم یو اف شش پنج درصدی را وارد روند تبدیل به اکسید اورانیوم کرده است. - به فعالیتهای غنی سازی مربوط به تحقیق و توسعه طبق پادمانها بدون انباشتن اورانیوم غنی شده ادامه داده اند. - هیچ فعالیتی در ارتباط با پردازش مجدد در راکتور تحقیقاتی تهران و دیگر تاسیساتی که آژانس به آنها دسترسی دارد انجام نداده است. - اطلاعات و امکان دسترسی به معدن اورانیوم گچین، معدن اورانیوم ساغند و کارخانه تولید اورانیوم اردکان را فراهم کرده است. - همچنان امکان دسترسی روزانه به تاسیسات غنی سازی در نطنز و فردو را فراهم کرده است. - امکان دسترسی منظم به کارگاه های مونتاژ سانتریفیوژ،کارگاه های تولید پره سانتریفیوژها و تاسیسات انباشت و همینطور اطلاعات مربوط به آن را فراهم کرده است. - همچنین در ارتباط با بازرسی و نظارت بیشتر: /طرح هایی برای تاسیسات هسته ای و توصیفی از هر ساختمان در هر یک از تاسیسات هسته ای ارائه کرده است. /توضیحاتی درباره حجم و گستره عملیات انجام شده در ارتباط با فعالیتهای هسته ای در هر محل ارائه داده است. /اطلاعاتی درباره معادن و کارخانه های اورانیوم تهیه کرده است.   3- علاوه بر آن آژانس تائید می کند ایران از 24 ژوئیه 2014: - 25.8 کیلوگرم از U3O8(یو3 او هشت) تبدیل شده از یو اف شش غنی شده بیست درصدی را برای تولید آیتم های سوختی استفاده کرده است. -درحدود 4118 کیلوگرم یو اف شش غنی شده با غنای پائین را تا سطح طبیعی رقیق کرده است.   منبع  سخنان نسنجیده احمد شیرزاد و صادق زیبا کلام در دانشگاه تهران و تلاش آنان برای توجیه اینکه انرژی هسته‌ای نیاز این کشور نیست، چندان سست و بی‌پایه است که بهترین پاسخ نپرداختن به آن است. کسانی که با دلایل واهی و غیر مستند، اصل داشتن فن‌آوری هسته‌ای را زیر سؤال می‌برند و برای بهره برداری جناحی، یک موضوع ملی را جناحی می‌کنند، شایسته پاسخ گویی نیستند که پاسخ‌ها برای خود آنان روشن‌تر از روز و برایشان از بدیهیات مسلم است. این عده را فقط باید سرزنش‌ کرد که چرا همه مسائل، حتی منافع ملی ایرانیان را قربانی‌ مطامع جناحی خود کرده‌اند؟   اما نکته عجیب در این میان اینکه عده‌ای درصددند اظهارات این دو را به تیم مذاکره کننده ‌منتسب کنند. بدین ترتیب که اگر وزارت خارجه درباره این سخنان واکنش نشان داد که داد؛ اما اگر تیم مذاکره کننده به این سخنان واکنش نشان نداد، ‌مشخص خواهد شد ‌تیم مذاکره کننده ایرانی نیز سخنان‌ سخنرانان مذکور را قبول دارد!  نویسنده چنین مطلبی، قطعا خود از مغالطات موجود در استدلال خویش آگاه است. او خود به نیکی می‌داند که تیم مذاکره کننده ایرانی بنا بر ماهیت حرفه‌ای خود نمی‌تواند وارد مجادلات سیاست داخلی شود.  تیم مذاکره کننده پرونده‌ای را که در سطوح کلان به عنوان پرونده‌ای صد در صد ملی‌ در اختیار گرفته است تا با تلاش و کوشش و مهارت خود، در مذاکره با طرف غربی، بیشترین منفعت را به سود منافع ملی ایرانیان به دست آورد. آیا وزارت خارجه یا تیم مذاکره کننده، صلاحیت تشخیص اصل این موضوع را دارد که اکنون به سخنان چند تن که اصل موضوع را انکار کرده‌اند پاسخ بگوید؟ آیا تیم مذاکره کننده هسته‌ای تصمیم گرفته است که ایران انرژی هسته‌ای داشته باشد که اینک در برابر مخالفانش صلاحیت و بیشتر از آن وظیفه پاسخگویی داشته باشد؟  ‌تصمیم گیری و سیاست‌گذاری در‌باره مسأله هسته‌ای ایران،‌‌ همان گونه که در آغاز در اختیار شورای امنیت ملی بود، اکنون نیز در اختیار شورای امنیت ملی است و وقتی ‌چارچوب‌های مذاکراتی در شورای امنیت ملی تعیین می‌شود، به طریق اولی اصل وجود آن برنامه هم در حیطه اختیارات این شوراست و اگر افرادی و یا جریانی در کشور باشند که بخواهند بر خلاف مصوبات این شورا ـ که اعضای آن از عالی‌ترین مقامات کشور هستند ـ عمل کنند، یقینا این شوراست که باید در این حیطه واکنش نشان دهد.  حتی در مورد بحث‌های فنی و کاربردی در حوزه انرژی هسته‌ای، باز این سازمان انرژی اتمی است که باید در مقابل کسانی که بدیهی‌ترین منافع انرژی هسته‌ای را برای کشور انکار می‌کنند، واکنش نشان دهد؛ چه اینکه صلاحیت اعلام پیشرفت‌های ایران در مسأله هسته‌ای و همچنین دستاورد‌ها و کارکرد‌های این انرژی برای ایرانیان را سازمان انرژی اتمی ‌بر عهده دارد؛ چرا مدعیان از این سازمان نمی‌خواهند ‌به سخنان چند سخنران واکنش نشان دهد؟ اینکه در هر موضوعی عده‌ای می‌خواهند به خاطر دشمنی‌های کودکانه و شخصی، پای وزارت خارجه را به میان بکشانند، مانند عمل آن دانش‌آموزی است که وقتی معلم جغرافیا از او خواست ‌موقعیت جغرافیایی چین را توضیح دهد و او نمی‌دانست و فقط افغانستان را می‌دانست، به نوعی چین را به افغانستان مرتبط کرد و گفت؛ اما افغانستان... و شروع کرد در مورد افغانستان توضیح دادن.  عده‌ای هم هر مشکلی در کشور پیش بیاید، از اظهار‌نظر یک مقام غربی تا سخنرانی چند سخنران ناپخته، به نوعی پای تیم مذاکره کننده را به میان می‌کشند و در رسانه‌هایشان می‌نویسند. و اما تیم مذاکره کننده... یا باید واکنش نشان دهد و یا حرف سخنرانان را تأیید کند.  کسی نیست از این مدعیان بپرسد، اگر شما موضع حقی نیز درباره سخنرانان اخیر دارید، چرا با استناد به خصومت شخصی با شخص وزیر خارجه و یا تیم مذاکره کننده، پای این تیم را که باید ملی فکر کند و برای منافع همه ایرانیان فکر کند، به میان می‌کشید و از آنان می‌خواهید ‌وارد منازعات سیاست داخلی شوند؟  در حالی که خود کاملا واقفند، ‌اگر قرار است کسی یا نهادی به سخنرانان آن جلسه پاسخ دهد، شورای امنیت ملی و سازمان انرژی اتمی باید باشند. کیست که نداند ‌آن دو سخنران، موضوع هسته‌ای برایشان بهانه‌ای بوده برای پرداختن به بخشی از سیاست داخلی تا مخالفتشان را با جناح رقیب نشان دهند؟  به راستی چرا تیم مذاکره کننده ایرانی باید به هر سخنی که هر کسی در مورد موضوعی غیر مرتبط با کارکرد و رسالت آنان مطرح می‌کنند، پاسخ دهند؟   منبع

سلام قضیه این سه تا چیه ؟

بیانیه کری درباره اعلام تغییر سیاست در ارتباط با کوبا:   ۱۷ دسامبر ۲۰۱۴   من یک بچۀ هفده ساله بودم که روی یک تلویزیون سیاه و سفید برای نخستین بار از یک رئیس جمهوری ایالات متحده شنیدم که از کوبا به عنوان یک "جزیرۀ زندانی" سخن می گوید.   برای پنج دهه و نیم، سیاست ما عملا در حال رکود باقی ماند و هیچ کاری برای ارتقاء یک کوبای مرفه، دموکراتیک و با ثبات صورت نگرفت. این سیاست نه تنها در پیش بردن هدف های آمریکا ناکامیاب مانده، بلکه به جای منزوی ساختن کوبا، ایالات متحده را منزوی ساخته است. از سال ۲۰۰۹ به این سو، پرزیدنت اوباما برای تغییر روابط ما و بهبود زندگی مردم کوبا، با تسهیل محدودیت های مربوط به فرستادن حواله های پول و مسافرت خانواده ها، گام هایی به جلو برداشته است.   از بیش از بیست سال پیش، من از دست اول شاهد بوده ام که سه رئیس جمهوری، یک جمهوریخواه و دو دموکرات ، به کوشش های مشابهی برای تغییر روابط ایالات متحده با ویتنام دست زده اند. این کار هنوز تا امروز تکمیل نشده است، ولی می بایست از جایی شروع می شد و اقدامی نتیجه بخش بوده است. همانگونه که ما در مورد ویتنام عمل کردیم، تغییر روابط با کوبا به سرمایه گذاری از نظر وقت، توان و منابع نیاز دارد. گام امروز نیز بازتاب دهندۀ اعتقاد استوار ما به این موضوع است که خطر و هزینۀ کوشش برای برگرداندن ورق به مراتب از خطر و هزینۀ بی حرکت ماندن درون یک سیمان عقیدتی که ساخته و پرداختۀ خود ما است کمتر است.   این مسیر تازه بدون چالش نخواهد بود، اما این مسیر نه بر یک تغییر ناگهانی عقیده بلکه بر یک اعتقاد راسخ استوار است که این بهترین راه برای کمک به ارمغان بردن آزادی و فرصت برای مردم کوبا و ارتقاء امنیت ملی آمریکا در کشورهای آمریکایی، و از جمله ثبات بیشتر منطقه ای و ایجاد فرصت هایی برای صاحبان کسب و سرمایۀ آمریکایی است.   در ژانویه، به عنوان بخشی از رهنمود رئیس جمهوری برای گفتگو دربارۀ حرکت در جهت از سرگرفتن مناسبات دیپلماتیک، روبرتا جیکوبسن، دستیار من برای نیمکرۀ غربی به منظور هدایت هیات نمایندگی ایالات متحده در نخستین دور مذاکرات آیندۀ آمریکا - کوبا در زمینۀ مهاجرت به کوبا سفر خواهد کرد و من در انتظار آن هستم که به عنوان نخستین وزیر امور خارجه در شصت سال اخیر از کوبا دیدن کنم. بنا به تقاضای رئیس جمهوری ، من همچنین از تیم خود خواسته ام تا تعیین کوبا را به عنوان یک کشور حامی تروریسم مورد بازنگری قرار دهند.   با حرکت به سوی جلو، تعامل افزایش یافتۀ ما همچنان بر بهبود احترام دولت کوبا به حقوق بشر و دفاع از اصلاحات دموکراتیک در داخل کوبا متمرکز خواهد بود. ترویج آزادی بیان و کار آفرینی و یک جامعۀ مدنی فعال تنها موجب تقویت جامعۀ کوبا خواهد شد و به پیوستن دوبارۀ کوبا به جامعۀ بین المللی یاری خواهد داد.   منبع : http://go.usa.gov/M98m 

https://en.wikipedia.org/wiki/Template:Iraqi_insurgency_detailed_map

اول این که منظورشون از چتر ، پرده ای به شکل چتر برای ایجاد سطح بیشتر و بالا بردن احتمال برخورد است. دوم این که چتر همه جا میتونه باز بشه ولی کاربردش با چتری که داخل جو باز میشه و احتمالا مد نظر شما است و برای کاهش سرعت سقوط کاربرد دارد ، متفاوت خواهد بود .   --------------------------------------------- ویرایش :    

متاسفانه منفی نداشتم . گفتم بگم ریا نشه !  :applause:

سلام نمی دانم در مورد سوفسطائیان چیزی شنیده اید ؟ اکسید کردن اورانیوم غنی شده بخشی از پروسه نهایی تبدیل آن به صفحات سوخت است که برای استفاده در راکتورهای هسته ای به کار می رود . از روز اول تاکید مسوولین کشور ما بر غنی سازی اورانیوم برای استفاده به عنوان سوخت در راکتورهای هسته ای بوده است . اتفاقا کاری که انجام داده ایم هم همین بوده است و در واقع در حال تبدیل اورانیوم غنی شده خودمان به صفحات سوختی هستیم که بتوانیم آنها را در راکتورها به کار بگیریم. این کار ( اکسید کردن ) اتفاقا نشان دهنده میل ما به استفاده صلح آمیز از این اورانیوم غنی شده ، است و نشان می دهد که ما انباشت اورانیوم را برای غنی سازی به درصد های بالاتر نمی خواهیم. این داستان نابود کردن هم اختراعی است که توسط بعضی اقایان و برای منظورهای خاصی ساخته شد . در واقع چیزی از مواد غنی شده 5% و یا 20% نابود نشده است و کار در جهت تهیه صفحات سوختی بوده است . داستان اورانیوم 2% را هم یکبار رئیس سازمان انرژی اتمی توضیح دادند و ظاهرا در شرایط موجود قابلیت فرآوری آن با مشکلاتی مواجه بوده و غنی سازی از صفر برای تهیه 5% ساده تر و کم هزینه تر است . ( احتمالا کاربرد آن برای تهیه 20% بوده است. ) خود این کار یکی از راه حل هایی است که برای حل مشکلی که در زمینه همان زمان معروف به فرار برای مذاکرات به وجود آمده بود ، به کار گرفته شده است. در واقع تبدیل اورانیوم غنی شده به اکسید ، پروسه تقریبا برگشت ناپذیری است که به اجبار اورانیوم غنی شده را در نهایت تبدیل به صفحه سوختی می کند و امکان غنی سازی های بالاتر را تقریبا از بین می برد. شاید منظور بعضی دوستان از نابود کردن ، نابود کردن آرزوهای یک عده برای ساخت بمب و تبدیل ایران به کره شمالی باشد . :winking:     پی نوشت : من در حوزه هسته ای تخصصی ندارم . اگر دوستانی در این زمینه صاحب نظر هستند ، خوشحال می شوم نظرشان را ببینم.

واقعا ممنون از اظهار نظر فرهنگی و فخیمانه شما  :chicken:

  من دیگه موندم چی بگم ؟  :-x

سلام خدا کنه که برنامه ریزی خوبی داشته باشه و عالی از آب دربیاد . البته ظاهرا یه افتتاحیه رسمی برای پایگاهها و بنادرجدید نیروی دریایی ارتش به شمار میاد و یک تمرین رسمی دفاع ساحل و فرا ساحل است که اگر خدا بخواهد شاهد چیزهای جدیدی از نیروی هوایی ، پدافند و کمی هم دریایی خواهیم بود. :applause:

سلام یک شایعه جدید در مورد حضور نخست وزیر سوریه شنیدم .  گفته میشه داستان مصالحه پیشنهادی در مورد سوریه از طرف سوری ها نبوده و ظاهرا یه جورایی از طرف خود ما بوده و ظاهرا یه جورایی مربوط به دور اخیر مذاکرات هسته ای هم میشه ! خدا به خیر بگذرونه . :-(