با تشکر ، از نظر طراحی به موشک Starstreak شرکت Thales شباهت زیادی دارد لطفا منبع رو اعلام کنید که تاپیک رو منتقل کنم

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/dsc2066_5885B15D.png[/img] یک هواپیمای ترابری نظامی پیشرفته ی برد متوسط است که توسط کارخانه ی آنتونف اوکراین ساخته شده است ، در سال 1994 اولین نمونه از این هواپیما به پرواز در آمد اما به دلیل مشکلات اقتصادی و تنشهای سیاسی میان روسیه و اوکراین دوره ی ویکتور یوشچنکو ، این پروژه نیز نیمه کار ماند . بطوریکه روسیه در سال 2006 اعلام کرد قصد دارد بجای An-70 هواپیماهای ترابری IL-76MF را خریداری کند . اما با بهبود دوباره ی روابط ، روسیه در سال 2009 اعلام کرد حاضر است 300 میلیون دلار در این پروژه سرمایه گذاری کند و ارتش روسیه نیز سال گذشته 40 فروند از این هواپیما را برای جایگزین کردن هواپیماهای ترابری قدیمی An-12 سفارش داد . در پی برنامه مدرنیزاسیون ارتش روسیه تا سال 2020 ، 60 فروند هواپیمای An-70 برای نیروی هوایی روسیه عملیاتی خواهد شد. هواپیمای An-70 دارای خصوصیات منحصر به فرد تکنولوژیکی در بین بقیه ی هواپیماهای ترابری است . برای مثال ، این هواپیما اولین هواپیمای ترابری بزرگ است که از موتورهای پیشرفته ی نوع Propfan استفاده میکند ، Propfan نوعی موتور Turbofan ارتقا یافته است ، بطوریکه در انتهای این موتور یک ملخ هم محور با ملخهای کمپرسور قرار میگیرد . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/43077d1299772332t-3-blade-vs-4-blade-props-prop5B15D.jpg[/img] این موتورها که به موتورهای ultra-high bypass معروفند نه تنها قدرت و کارایی موتورهای توربوفن را حفظ کرده اند بلکه باعث کاهش مصرف سوخت در حد یک موتور توربوپراپ شده اند . بطوریکه موتورهای Propfan موسوم به D-27 که در هواپیمای An-70 استفاده شده اند باعث کاهش 20 تا 30 درصدی مصرف سوخت هواپیما در سرعت کروز در مقایسه با موتور توربوجت شده اند . خود موتور D-27 نیز در واقع ترکیبی از تکنولوژی Propfan و Contra rotating Rotors است . هواپیمای An-70 از نظر عملی قادر است هر نوع تجهیزات نظامی با وزن حداکثر 47 تن را تا برد 5100 کیلومتری حمل کند (در مقایسه ، هواپیمای C-130 توانایی حمل 20 تن و هواپیمای A400M قابلیت حمل 37 تن بار را دارد) ، حداکثر سرعت این هواپیما 780 کیلومتر بر ساعت و سرعت کروز هواپیما 750 کیلومتر بر ساعت است . این هواپیما همچنین قادر به Airdrop کردن تجهیزات نظامی تا وزن 21 تن و در هر دو حالت ارتفاع پایین یا ارتفاع بالا ، حمل 300 سرباز است . برد حداکثر این هواپیما 8000 کیلومتر میباشد . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/dsc2228_5965B15D.png[/img] An-70 از نوع هواپیماهای STOL است ، یعنی برای تیک آف و فرود میتواند از باندهای کوتاه استفاده کند ، این هواپیما میتواند با حمل بار 20 تن از باندهای 1500 تا 1800 متری بتونی یا باندهای خاکی 500 تا 800 متری استفاده کند . An-70 با استفاده از سیستم دیجیتال یکپارچه ی تجهیزات هوایی میتواند در هر شرایط آب و هوایی و در هر ساعت از شبانه روز عملیات ترابری انجام دهد ، در صورت مواجهه با شرایط آب و هوایی VFR و IFR و یا باندهای زمینی غیر مجهز ، بکارگیری این تجهیزات با کانالهای چند گانه ی تبادل اطلاعات ، کار هدایت هواپیما در این شرایط سخت را آسان میکند . هواپیمای ترابری An-70 به لطف مجهز بودن به 4 ریل الکتریکی با قابلیت حمل و نقل کلی 12 تن بار ، دو بازوی الکتریکی با قابلیت بلند کردن 1.5 تن برای هر بازو میتواند مستقل از تجهیزات موجود در فرودگاه اقدام به بارگیری مستقل محموله ها نماید . همچنین به در خواست مشتری ، هواپیما میتواند به سیستم اتوماتیک بارگیری مجهز شود آنتونف-70 به واسطه ی مشخصات تکنیکی برتر خود میتواند در نقشهای مختلف نظامی و غیر نظامی مانند هواپیمای جنگ الکترونیک ، ایستگاه فرماندهی هوایی ، سوخترسان ، گشت دریایی و هواپیمای مسافری (An-70T) ظاهر شود . [color=#ff0000]گردآورنده و مترجم : Cheka[/color] منابع : [url="http://en.wikipedia.org/wiki/Antonov_An-70"]http://en.wikipedia....i/Antonov_An-70[/url] [url="http://www.flightglobal.com/news/articles/paris-antonov-seeks-customers-for-new-look-an-70-387155/"]http://www.flightglo...k-an-70-387155/[/url] [url="http://www.antonov.com/aircraft/transport-aircraft/an-70"]http://www.antonov.c...-aircraft/an-70[/url]

Krymsk نامی است که بر نفربر بدون سرنشین جدید مبتنی بر شاسی قدرتمند BTR-90 گذاشته شده است. نفربر Krymsk ساخت شرکت نظامی-صنعتی روسیه است که مشخصه ای متمایز کننده آن کنترل بصورت از راه دور ، موتور هیبریدی و باتری های ذخیره ی انرژی با ظرفیت بالا میباشد که آنرا در کلاس خودروهای زمینی بدون سرنشین (UGV) قرار میدهد، سازندگان این نفربر امیدوارند با توسعه ی الگوریتم های هوش مصنوعی و کنترل اتوماتیک، Krymsk را تبدیل به یک پلتفرم روبوتیکی کنند. این نفربر مجهز به یک موتور هیبریدی سری است که ترکیب موتور احتراق داخلی مدل 04-10.JAMZ-650 با قدرت 360 اسب بخار (معادل 1.5 برابر کمتر از قدرت موتور نفربر اصلی BTR-90) و یک موتور الکتریکی که از باتری های است. موتور با استفاده از رله های القایی کنترل میگردد و هماهنگی الکتریکی بین اجزای موتور ، امکان انتخاب بهترین حالت کاری برای عمر بهینه ی موتور را فراهم میکند. همچنین استارتر موتور توسط سیستم کنترل الکتریکی متشکل از سنسور تشخیص موقعیت روتور بصورت مداوم نظارت میگردد. موتور احتراق داخلی JAMZ-650 سیستم تعلیق نفربر بصورت الکتریکی و متشکل از یک سیستم کنترل توزیع شده مبتنی بر میکروپروسسور محصول شرکت NPF Vector ، مبدل های انرژی و 8 موتور کششی (برای فراهم کردن گشتاور اولیه ی خودرو) با چرخ دنده های کاهش دهنده طراحی شده توسط تیم علمی HPE MEI است. سیستم کنترل توزیع شده وظیفه ی کنترل مستقیم گشتاور موتور و مکانیزم های حفاظتی از جمله ABS ، PBS ، Cruise Control و ESP (کنترل پارامترهای تک تک چرخ ها) ساختار موتورهای هیبریدی سری در تست های میدانی انجام شده برای ارزیابی پیشرانه ی این خودرو توسط وزارت دفاع روسیه در زمین های فرودگاه کوبینکا در اواسط ماه جولای که اطلاعات آن بتازگی در اختیار عموم قرار گرفته است ، عملکرد سیستم پیشرانه ی این نفربر، برخلاف توان کلی کمتر نسبت به موتور اصلی BRT-90 ، بالاتر ارزیابی شده است. طبق اطلاعات اعلام شده توسط سخنگوی شرکت نظامی-صنعتی روسیه، نمونه ی تست شده ی این نفربر با وزن 22 تن روی سطح آسفالت موفق به رسیدن به سرعت 80 کیلومتر بر ساعت طی 33 ثانیه و دستیابی به سرعت حداکثری 97 کیلومتر بر ساعت شد. تست های میدانی نفربر Krymsk در ادامه ی این تستها ، نفربر Krymsk موفق به عبور از خندق با پهنای 2 متر، موانع عمودی با ارتفاع نیم متر ، عبور از سطح شیبدار با زاویه ی 30 درجه و عبور از سطح شیبدار با زاویه ی 15 درجه هنگام بکسل کردن یک نفربر BTR-80 گردیده است. سرعت این نفربر در طی تستها روی سطح ناهموار 48 کیلومتر بر ساعت ثبت گردیده است. برد عملیاتی این نفربر ، در سرعت ثابت 40 کیلومتر بر ساعت، معادل 940 کیلومتر میباشد که این رقم با حجم سوخت برابر با BTR-90 بدست آمده . سیستم کنترل این خودرو (CICS) شامل نمونه برداری ترافیک اطراف نفربر ، سیستم عیب یابی سامانه های الکترونیکی و الکتریکی نفربر و حفاظت تجهیزات الکتریکی میباشد. نکته ی جالب دیگر درباره ی این نفربر ، استفاده از موتور الکتریکی با توان 300 کیلووات و واحدهای ذخیره ی انرژی الکتریکی لیتیومی بعنوان یک منبع انرژی آلترناتیو برای نفربر است. این واحدها شامل خازن های الکتروشیمیایی ساخت شرکت Elton است ، طبق وبسایت شرکت سازنده، خازن های الکتروشیمیایی دارای تراکم توان 6 کیلووات بر لیتر، تراکم انرژی 13 Wh/L ، عمر بیش از 1 میلیون سیکل شارژ و دشارژ ، قابلیت کار در گستره ی دمایی 50- تا 70+ درجه سانتیگراد، خود دشارژ پایین و ایمنی بالا ، مقاوم در برابر اضافه ولتاژ و شارژ بدون شکست توصیف شده است. باتری های الکتروشیمیایی شرکت Elton نفربر Krymsk میتواند در هنگام نیاز به قدرت بالاتر، از موتور الکتریکی خود بصورت موازی با موتور احتراق داخلی استفاده کند و یا در صورت نیاز در عملیات های مخفی، با سوییچ روی موتور الکتریکی، حرکت خود را در سکوت انجام دهد که البته این مسافت بدلیل محدودیت در ظرفیت باتری های موتور، نسبتا کم است اما با تجهیز خودرو به باتری های ظرفیت بالاتر، برد آن 10 برابر افزایش خواهد داشت. باتری های لیتیومی که منبع انرژی موتور الکتریکی این خودرو هستند در هنگام حرکت با موتور دیزلی یا ترمز کردن نفربر شارژ میگردند. کاربرد مهمتر این سیستم الکتریکی احتمالا در دیدگاه سازندگان این UGV در بکارگیری سلاح های نسل بعد با منبع الکتریکی روی این نفربر است. با توجه به توان تحویلی 300 کیلوواتی منبع تغذیه ی الکتریکی خودرو، سلاح های الکتریکی همچون ریل گان و لیزرها از همین حالا نگرانی برای تامین انرژی الکتریکی خود روی این نفربر نخواهند داشت. منابع : http://www.rianovost...ed-Vehicle.html http://rosinform.ru/...ransportera_01/ http://lenta.ru/news...3/07/30/krymsk/ http://www.army-guid...ticle_2491.html http://www.arms-expo...0054049056.html http://www.elton-cap.ru/products/ گرد آورنده و مترجم : Cheka تمام حقوق مطلب متعلق به میلیتاری است و انتشار آن با ذکر نام میلیتاری و گردآورنده بلامانع است

[quote name='HHL' timestamp='1375383749' post='325679'] تشكر جناب چكا يه چندتا سوال سيستم هدايتش چه جورياس؟ چقدر برد داره؟ تو مناطق پوشيده جنگلي وضعيتش چطوره؟ ارتباط ماهواره اي داره؟ مقاومت سيستم هاي كنتروليش چطوره هم نرم افزاري و هم سخت افزاري(منظور تهديد نرم و تهديد سخت است)؟ [/quote] در مورد مشخصات سیستم هدایت از راه دور این پلتفرم هنوز اطلاعاتی منتشر نشده است و در تست های انجام شده نیز ، سیستم مخابراتی کنترل از راه دور خودرو تست نشده اما سامانه های کنترل هوشمند نفربر مورد استفاده قرار گرفته که از جمله ی آن میتوان به کنترل میکروپروسسوری موتور دیزلی خودرو و سیستم کنترل تعلیق الکتریکی اشاره کرد. کنترل سیستم تعلیق نفربر توسط یک سیستم کنترل توزیع شده ی میکروپروسسوری انجام میشود ، این سیستم کنترل ساخت NPF Vector بوده و بعلت استفاده از ساختار غیرمتمرکز (Distributed) و استفاده از چند پردازنده برای Redundancy ، سیستم کنترل از نظر سخت افزاری در مقابل مشکلات احتمالی و Fail شدن دارای مقاومت و بقاپذیری بالاتری خواهد بود. کنترل سیستم تعلیق توسط پردازنده با اعمال کنترل مستقیم روی گشتاور چرخ ها با کمک موتورهای کششی انجام میشود. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/mk12_15B15D.jpg[/img] [i]برد میکروپروسسوری TMS320LF2407A ساخت شرکت NPF Vector ، [/i]فرکانس کلاک پردازنده : 40 مگاهرتز

سیستم های روسی ضدبالستیک S-300VM و S-400 همونطور که قبلا عرض شده در تست های میدانی واقعی در کاپوستین یار مقابل موشک های بالستیک قرار گرفته اند و نتایج تستها کاملا موفقیت آمیز بوده است. سیستم S-300VM در بین سه سیستم اعلام شده برتری های اثبات شده ای دارد ، S-300VM تنها سامانه ضدبالستیک سیار جهان به حساب میاید، قابلیت هدف قرار دادن موشک های در سرعت بالاتر را دارد. پاتریوت تنها در یک جنگ استفاده شد که در آن ضعف بشدت بالای سیستم ورای تحلیل ها بود (البته بازهم شرکت های آمریکایی درصد موفقیت را در ابتدا بالای 90% اعلام کردند) نمودار زیر (به نقل از APA) تصویر خوبی از توانایی های هر سیستم پدافندی (از جمله سیستم های ضدموشکی) بدست میدهد : [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/S-300VM-Envelope-1.jpg[/img]

آلفرد عزیز ، قطعه ی مورد نظر شما فیلتر سوخت و فیلتر روغن ساخت شرکت رنوی فرانسه میباشد. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/7269282_w640_h640_50104778555B15D.jpeg[/img] موتور دیزلی 6 سیلندر JAMZ-650 در حقیقت محصول مشترک سه شرکت Renault Trucks ، GAZ Group و Bosch و بر پایه ی ساختار موتور فرانسوی DCi 11 هست. شرکت روسی GAZ در سال 2006 طی قراردادی، لیسانس تولید و بازکاری (Rework) موتور DCi 11 رو از رنوی فرانسه دریافت کرد. در پی این قرارداد، شرکت GAZ تغییراتی در ساختار اولیه ی موتور DCi 11 بوجود آورد که از مهمترین آن میتوان تعبیه ی سیستم کنترل سوخت میکروپروسسوری موتور با همکاری شرکت Bosch اشاره کرد. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/035B15D.jpg[/img]

الکتروآفسیر عزیز ، همونطور که میدونید لفظ "هیبرید" (Hybrid) به معنی ترکیبی هست و موتور هیبریدی ترکیب دو نوع پیشرانه هست که در حال حاضر ترکیب موتورهای احتراق داخلی و موتور الکتریکی بیشتر از دیگر انواع مورد توجه قرار گرفته. این کار باعث چند مزیت برای این نفربر خواهد بود : - افزایش صرفه جویی در مصرف سوخت : در موتورهای هیبریدی حتی حرکت چرخ ها و ترمز کردنشون باعث انتقال قدرت به باتری های الکتریکی و ذخیره شدن در آنها میشود و تمام انرژی سوخت بنزینی هدر نمیرود که علت برد عملیاتی بالای این نفربر نیز همین موضوع است - پیشرانه ی کمکی : موتور الکتریکی با استفاده از ساختار هیبریدی سری قادر به اعمال قدرت اضافی همگام با موتور احتراق داخلی برای مواقع نیاز به انرژی بالاتر جهت بکسل یا حمل بارهای سنگینتر از ظرفیت نفربر و ... است . - امکان انجام عملیات های مخفی : استفاده از موتورهای الکتریکی نفربر رو قادر به حرکت با کمترین اثرات حرارتی و صوتی میکنه که در عملیات های نفوذ و مخفی اولویت بالایی دارد ، لازم به ذکر است که زیردریایی های مدرن مثل کلاس آکولا هم با استفاده از پیشرانه ی دوگانه ی دیزلی-الکتریکی (و در موارد جدیدتر ، اتمی-الکتریکی) ، برای حرکت مخفیانه از موتور الکتریکی استفاده میکنند. - چند سوخته بودن و افزایش بقاپذیری ، چند سوخته بودن یکی از استانداردهای اولیه موتورهای تانکها و نفربرها هست ، اضافه شدن انرژی الکتریکی باعث افزایش بقاپذیری این نفربر در یافتن منابع انرژی در شرایط نبرد میشود ساختار موتورهای هیبریدی به دو صورت موازی و سری میباشد ، لازمه ی اصلی این سیستمها ، سیستم انتقال توان و سوسپانسیون الکتریکی است تا بتوان توان تولید شده توسط موتور احتراقی و الکتریکی را یک جنس و باهم اعمال کرد . یعنی توان موتور احتراق با اعمال به ژنراتور ، به انرژی الکتریکی تبدیل میشود. در این بخش توان موتور الکتریکی نیز قابل جمع شدن به انرژی الکتریکی تولید شده خواهد بود. توان الکتریکی به چرخ های خودرو اعمال میشود و از طرف دیگر خود حرکت چرخ ها موجب حرکت دینام های الکتریکی و شارژ مجدد خازن های الکتروشیمیایی خواهد شد. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/131121_image05B15D.jpg[/img] -

[quote name='gader' timestamp='1375213571' post='325275'] با تشکر از مقاله خوبتان باز من متوجه نشدم این نفربر راننده ندارد یا کلاً نفر ندارد ویک سوال داشتم چه نیازی برای وجود این کلاس از نفر بر ها تعریف شده است [/quote] طبق منابع رسمی روسیه ، Krymsk یک نفربر زرهی (APC) بدون سرنشین هست یعنی نیازی به راننده برای کنترل آن نیست اما قابلیت حمل افراد وجود دارد در مورد سوال دومتون هم این نکته قابل ذکر هست که شاسی نفربرها امروزه حاضر بستر اصلی سیستم های چند منظوره محسوب میگردد، از ماموریت های حمل بار و افراد (در مدل اصلی) در میدان نبرد گرفته تا سوار کردن سیستم های تسلیحاتی، جنگ الکترونیک یا دیده بانی (که در نقش ساپورت نیروهای پیاده به شمار میروند) ، سامانه های فرماندهی نبرد و حتی توپ های ضدتانک (Destroyer) و خمپاره اندازها ... [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/stryker-3.jpg[/img] لذا با کنترل از راه دور و هوشمند این بستر اصلی، شما میتونید فقط با اضافه و کم کردن سیستم های سوار شده بنابر نیازتون ، ارتشی از ماشین های جنگی بدون سرنشین با ماموریت های مختلف رو داشته باشید. میتونید بدون نیاز به صرف نیروی انسانی، حمل افراد و تجهیزات (مثل نقشی که روبات های MULE برای آن طراحی شده) ، پشتیبانی تاکتیکی از نیروها هنگام پیشروی و هر نقش قابل تصور دیگری توسط خودروهای زرهی رو بصورت خودکار و بدون نیاز به صرف نیروی انسانی و البته از بین رفتن خطا و محدودیت های انسانی کنترل کنید [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/mule5B15D.jpg[/img] [i]روبات ترابری MULE[/i]

طبق منابع انگلیسی زبان ، روسها توی ارتقایی که روی Antey 2500 انجام داده اند ، قابلیت یکپارچه سازی سیستم با شبکه پدافندی کشورها از جمله شبکه های مبتنی بر فناوری غربی هست و اصطلاحا این سامانه Universal integrated میباشد.

سلام لینک اصلی مقاله رو ارسال کنید تا منتقل شود

فنس های حفاظت دریایی پس از حمله ی خرابکاری به USS Cole در بندر یمن مطرح شد و هدفش جلوگیری از ورود قایق های کوچک حامل مواد منفجره و ... به محدوده ی اطراف ناوهاست [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/bilde.jpg[/img] [i]تست مقاومت فنس های حفاظت شناور تاسیسات دریایی نگهداری مهمات آمریکا در جزیره Indian در مقابل قایق مهاجم[/i] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/ns-li-navy-fences5B25D.jpg[/img]

[font=tahoma,geneva,sans-serif][quote name='death' timestamp='1375140424' post='324981'][/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#000000][right][background=rgb(248, 248, 255)]این بحث مال 5 سال پیش تقریبا تمام افرادی ک این بحث رو میکردن الان در سایت حضور جدی ندارن در ضمن کلا میگ 29 جنگنده به درد نخوری هست حتی smt حالا در مورد ovt یه سری شایعات هست که اینده نشون میده[/background][/right][/color][/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif][/quote][/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif]هر جنگنده رو باید بر اساس استراتژی که پشت تولیدش بوده تحلیل کرد ، میگ-29 یک جنگنده دفاع نقطه ای هست با قابلیت داگفایت بالا ، توانایی های این جنگنده مثل برد عملیاتی و ظرفیت حمل تسلیحات برای نقشش مناسب و در برخی موارد مانند مانورپذیری بالاتر از رقبا هست مثل مانورپذیری برتر [/font]

"ما در حال نظاره ی یک نبرد ضدماهواره (ASAT) هستیم ، بی آنکه بدانیم ..." (the Space Review) در اوایل دهه ی 80 ، تحلیلگران CIA در مرکز واشنگتن اطلاعات عجیبی از یک تبعه ی روس مهاجرت کرده رژیم صهیونیستی دریافت کردند که نشان میداد نوع اصلاح شده ای از هواپیمای ترابری IL-76 توسط متخصصان شوروی تولید شده که با استفاده از لیزر نصب شده روی آن ، قابلیت نابود کردن بالون های جاسوسی آمریکا در مرزهای شوروی را دارد. چیزی که تحلیلگران سیا را متعجب کرده بود ، پیش کشیدن "بالون های جاسوسی" آمریکا بود که از دهه ی 60 به بعد بطور رسمی برای جاسوسی از شوروی استفاده نشده بود ، داستان مهاجر روسی با منطق جور در نمیامد . بر طبق اسناد منتشره ی روسیه ، پروژه ی جاه طلبانه ی روسها برای سوار کردن یک لیزر نظامی روی هواپیما موسوم به "Dreif" از سال 1977 با تغییر کاربری یک هواپیمای IL-76 و نامگذاری آن به A-60 beriev آغاز شد . سازه ی هواپیما برای میزبانی تجهیزات جدید توسط شرکت سازنده تغییر داده شد و اولین نمونه ی لیزر هوابرد روسی با کد 1A در 21 آگوست 1981 به پرواز در آمد . تست های میدانی این لیزر برای هدف قرار دادن بالن های با ارتفاع 30-40 کیلومتر از 1983 آغاز شد و حداقل در یک مورد ، شلیک لیزر روی یک پهپاد هدف مدل La-17 تست شد . چند سال بعد ، عکس های دوره ای گرفته شده از فرودگاه شوروی توسط سیا حاکی از یک انفجار در فرودگاه نظامی که کارشناسان علت احتمالی آنرا واکنش زنجیره ای عناصر شیمیایی استفاده شده در لیزر گازی دانستند ، بود . هرچند برخی منابع روسی علت انفجار را سانحه در سیستم یخ زدای فرودگاه در کنار هواپیما دانسته اند .کار ساخت هواپیمای دوم با کد 2A در شوروی آغاز شد و تا دهه ی 90 کار تجهیز آن به پایان رسید ، بطوریکه اولین پرواز آن 29 آگوست 1991انجام شد . نمونه ی سومی بنام 3A نیز تولید شد اما با فروپاشی شوروی ، این پروژه در سکوت ظاهرا متوقف شده بود . پهپاد La-17 شوروی اما پس از این داستان نیمه تمام جنگ سرد و فروپاشی شوروی ، پروژه متوقف نشد و طبق اطلاعات موجود تست ها و توسعه ی آن از سال 2005 توسط شرکت های نظامی روسی از سر گرفته شده . اولین اشاره ی رسمی به این پروژه از پس از فروپاشی شوروی در گزارش سالانه ی سال 2005 دفتر طراحی سیستم های اتوماسیون شیمیایی بود که در آن ، پروژه با نام جدید Sokol Eshelon (رده ی شاهین) و شرکت NPO Almaz از جمله پیمانکاران آن معرفی شد . این در حالی بود که کمپانی Radiofizika هم شرکت خود در این پروژه را تایید کرد و وزارت دفاع روسیه ، این نکته را روشن کرد که پروژه ی Sokol eshelon را قطعا در لیست درخواست های اولویت بالای خود میخواهد . کمپانی دیگر دخیل در پروژه ، شرکت Tulamashzavod بوده که در گزارش شش ماه آخر سال 2008 ، ساخت و تحویل یک دستگاه مکانیکی-اپتیکی موسوم به Dueliant-S به سفارش شرکت NPO Almaz را علنی کرد . رادار ساخته شده توسط شرکت Radiofizika در دماغه ی هواپیما دنبال کردن پروژه تا جایی پیش رفت که در سال 2009 ، سیستم لیزری جدید ساخته شده برای هواپیما موسوم به 1LK222 روی لنزهای اپتیکی ماهواره ژاپنی مدل Ajisai در مدار با ارتفاع 1500 کیلومتری تست شد. هدف تست ارزیابی اشعه ی بازگشتی از شلیک لیزر روی ماهواره بود و به قصد آسیب به ماهواره انجام نشد و طبق گزارشات ، انعکاس این لیزر توسط اشکارسازهای لیزری دریافت شد. طبق گزارش فعالیت سال 2009 شرکت NPO Nauka ، سیستم های جانبی لیزر 1LK222از جمله سیستم خنک کننده ی مایع و تثبیت کننده ی دمای آینه های سیستم توسط این شرکت ساخته شده است. پس از تست اخیر بار دیگر اطلاعات درباره ی پروژه در سایه ها پنهان ماند . ماهواره ی ajisai در سال 2010 ، شرکت Radiofizika در گزارش سالانه ی خود پروژه ی ساخت یک رادار میلیمتری برای رهگیری اهداف برای سیستم لیزری هوابرد برای سال 2011 را اعلام کرد . اما در 2011 ، در اقدامی کاملا غیرمنتظره ، مسئول بخش تسلیحات وزارت دفاع روسیه آناتولی گولایف بطور رسمی اعلام کرد "نیروهای پدافندی روسیه مجهز به سیستم لیزری هواپایه ، تحت پروژه ی sokol eshelon با توانایی سرکوب و ناکارامد کردن سیستم های الکترواپتیک ماهواره های جاسوسی و هشدار زودهنگام سیستم های دفاع موشکی آمریکا خواهند شد" ، روسها به این نیز اکتفا نکرده و در 21 مارس 2011 ، کمپانی beriev با در معرض عموم قرار دادن یک سیستم لیزر هوابرد A-60 با نشان جدید Sokol Eshelon در محل نمایشگاه خود ، بازدید کنندگان را شگفت زده کرد. هواپیمای A-60 به نمایش در آمده در سال 2011 نماد پروژه ی Sokol Eshelon سیستم لیزری هوابرد A-60 در نگاه اول نسبت به یک هواپیمای ترابری معمولی IL-76 دارای دماغه ی بزرگتر قابل تمایزی است که البته برخلاف پروژه ی لیزر هوابرد آمریکا (YAL-1) ، بجای شلیک کننده ی لیزر ، رادار میلیمتری کنترل شلیک لیزر در دماغه ی هواپیما قرار گرفته است و شلیک کننده ی لیزر در بخش پشت هواپیما واقع شده است ، بطوریکه دریچه ی شلیک لیزر بجای طرفین به سمت بالا ساخته شده است (هرچند در مراسم رونمایی هیچ اطلاعاتی درباره ی بخش لیزر اعلام نشد و پورت شلیک لیزر نیز پوشانده شده بود) که با هدف سیستم برای شلیک کردن به ماهواره ها همخوانی دارد . سیستم لیزری ساخته شده برای این هواپیما موسوم به 1LK222 بنابر اطلاعات موجود توسط تیم تخصصی شرکت NPO Almaz به رهبری دکتر دروزدوف ساخته شده و یک لیزر نوع دینامیک گازی با مدیوم فعال و پمپینگ ماورای صوت (ultrasonic pumping) است که توان آن بر طبق منابع غربی 1 مگاوات است . از دیگر زیرسیستم های طراحی شده برای این سیستم میتوان به سیستم پردازش تصویر قدرتمند دیجیتالی نام برد که توسط دفتر طراحی و اجرای omega ساخته شده برای دسته بندی ، ردیابی و طبقه بندی سریع اهداف از پیش زمینه در تصاویر دریافتی رزولوشن بالا در روز یا شب اشاره کرد . همچنین دو منبع تغذیه ی الکتریکی مدل AI-24UBEAI در طرفین بدنه ی هواپیما قرار گرفته که برای ایجاد توان الکتریکی مورد نیاز رادار و لیزر بوده و توسط شرکت اوکراینی Motor-Sich طی قراردادی تولید و ارتقا یافته است . سیستم لیزری A-60 ، به برآمدگی قسمت عقب هواپیما دقت کنید طبق گمانه زنی منابع غربی ، این سیستم در صورت عملیاتی شدن بصورت جفت با هواپیماهای آواکس A-50 برای کشف اهداف عمل خواهند کرد . طبق گزارش روزنامه ی ایزوستا ، کارشناسان روسی ، سیستم را تقریبا عملیاتی اعلام کرده اند و هواپیمای میزبان سیستم لیزری تا سال 2013 ، بطور کامل با تجهیزات جدید الکترونیکی از جمله نوع قدرتمند تری از لیزر مدرنیزه خواهد شد . هدف دراز مدت این سیستم توسط سازندگان آن ، هدف قرار دادن موشک های بالستیک عنوان شده است . منابع : http://russianforces.org/blog/2011/10/russia_has_been_testing_laser.shtml http://www.thespacereview.com/article/1865/1 http://rt.com/op-edge/soviet-airborne-laser-restarted-600/ http://www.russiadefence.net/t1859-sokol-eshelon-and-dueliant-new-space-defense-laser گردآورنده و مترجم : cheka تمامی حقوق نوشته متعلق به میلیتاری بوده و انتشار با ذکر نام میلیتاری و گردآورنده بلامانع است

چه موارد پیش بینی نشده ؟ البته تاکتیک عملی جمعی هست و اگر اشتباه نکنم منظورتون تکنیک کاری بوده ؟ خوشحال میشم در این باره بیشتر توضیح بدید ، چه امکانی وجود داره که در نظر نگرفته شده ؟

[quote name='amirattari' timestamp='1375098833' post='324857'] [quote name='Goebbels' timestamp='1375087066' post='324807'] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/376162_306.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_376162_306.jpg[/img][/url] [/quote] كسي ميدونه اين ها چي هستند؟ نشان راديو اكتيو برا چيه؟ يعني اينها هر كدوم يدونه بمب اتمي با خودشون حمل مي كنند؟!!!! [/quote] واحد نبرد شیمیایی هسته ای (NBC) ارتش کره ی شمالی ، وظیفه ی کشف و خنثی سازی (Decontamination) اثر مواد شیمیایی و هسته ای رو بر عهده دارند

[quote name='kaftar' timestamp='1375033640' post='324694'] نمیخوان باز هم ازشون بسازن؟تعدادشون نسبت به b-1 خیلی کمه.یه جا خوندم میخوان دوباره با کمک اوکراین ازشون بسازن. [/quote] در حال حاضر کارخانه ی کازان روسیه تولید بمب افکن های Tu-160 رو با نرخ بسیار کند 1 فروند در یک تا دو سال رو انجام میده ، برنامه ی روسیه برای رساندن ناوگان بمب افکن های بلک جک به 30 فروند تا سال 2025-2030 هست البته فاصله ی کمیتی تعداد عملیاتی Tu-160 و B-1 ها با 150 فروند بمب افکن دوربرد Tu-22M Backfire پر شده است

با تشکر ، منتقل شد به تاریخ هوایی در کل عملکرد وزارت دفاع در دو دوره ی گذشته در توسعه ی تجهیزات نوین (در تمام بخشها نه فقط بخش هوایی) قابل تحسین بوده است و میشه گفت دوره ی دیگری نداشتیم که تا این حد شیب گسترش قدرت نظامی تند باشه

ارتقا بمب افکن های بلک جک موسوم به Tu-160M شامل آپگرید شدن سیستم های تسلیحاتی و الکترونیکی خواهد شد که بنابر اظهار سازندگان ، قابلیت های رزمی آنرا دو برابر خواهد کرد . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/tu-16.jpg[/img] دماغه ی هواپیمای ارتقا یافته ی Tu-160M و آنتن رادار Obzor-K ، گفته میشود نمونه ی اصلاح شده ای از این رادار با اضافه شدن حالت های LPI و SAR توسعه داده شده است مهمترین جنبه ی این ارتقا ، قابلیت حمل و شلیک موشک های کروز هایپرسونیک است ، در شوروی این پروژه در کنار توسعه موشک های قدرتمند KH-90 (موسوم به Scorpion) با برد 4000 کیلومتر و سرعت 4.5 ماخ پیگیری میشد اما با کنار گذاشته شدن KH-90 در سال 1991 ، ارتقا بلک جک موقتا از دستور کار خارج گردید ، اما با اعلام احیا پروژه موشک های هایپرسونیک کروز در اوایل 2000 توسط وزارت دفاع و معرفی نمونه های GELA ، بنظر میرسد ناوگان بمب افکن استراتژیگ روسیه در حال آماده شدن برای میزبانی این موشکها باشد. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/image.jpg[/img] موشک KH-90

[quote name='heliaa' timestamp='1374948564' post='324509'] انگلیس له شد؟ فرانسه اشغال شد ها! نه انگلیس!! نرماندی و اینها رو یه طرف جنگ انگلیس بود، نه فرانسه!! یه مقدار تاریخ رو نگاه کنید تا ببینید کی له شده! [/quote] له شدن که فقط اشغال نظامی شدن نیست ! برای همه واضح و مبرهن هست که بزرگترین بازنده ی جنگ جهانی دوم در جبهه ی متفقین انگلیس بود ! از دست دادن بخش اعظم مستعمرات و از بین رفتن هژمونی سیاسی انگلیس در جهان تا جایی که ناآرامی های سیاسی و جنبش های تجزیه طلبانه تا دم در لندن هم رسید و کشوری مثل آرژانتین جرات گلاویز شدن باهاش رو پیدا کرد ، اقتصاد نابود شده ای که تا اواخر دهه ی 90 هم اثراتش ملموس بود، زیرساخت های آسیب دیده بعلت بمباران و حملات موشکی آلمان و ...

[quote name='gader' timestamp='1374916407' post='324367'] [right]این نفربر احتمالاً بی تی ار 70 باشد که توسط کمپانی افریقا جنوبی بهینه سازی شده است تنها عکس موجود نیز احتمالاً نیز همین است[/right] [right][url="http://i45.tinypic.com/35lss9j.jpg"]http://i45.tinypic.com/35lss9j.jpg[/url][/right] [right][font=Arial","sans-serif]گویا این سلاح همان سلاح بر روی بی تی ار 70 است[/font][/right] [right][/quote][/right] برجک سبک Sisek ساخته شده توسط صنایع باکو با همکاری شرکت EWT آفریقای جنوبی برای نفربرهای ارتقا یافته ی BTR-70M آذربایجان ، بنظر نمونه ای از برجک Predator II است. وزن پایین ، برجک 100% الکتریکی و سلاح اصلی 30 میلیمتری از ویژگی های این برجک هست [url="http://www.army-guide.com/eng/product.php?prodID=5011"]http://www.army-guid...php?prodID=5011[/url]

سیستم موشکی بالستیک تاکتیکی Tochka-U ، تعداد 12 دستگاه از این سیستم در اختیار ارتش آذربایجان میباشد [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/tochka3.jpg[/img] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/tochka1.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/thumb_tochka1.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/tochka2.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/thumb_tochka2.jpg[/IMG][/url]

با تشکر منبع اصلی مقاله ؟

[quote name='gader' timestamp='1374861915' post='324233'] [right][url="http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Azeri_2S1,_parade_in_Baku,_2013.JPG"]http://commons.wikim..._Baku,_2013.JPG[/url][/right] [right][font=Arial","sans-serif]1اس2 . اذربایجان به دلیل مشکلاتی که در خرید دارد ناچاراً روبه خرید عتیقه های روسی اورده است . به گفته ویکی 81 عدد از هویتزر ها در اذربایجان موجود است گویا تعدادی از انها را از اوکراین خریده که بر روی انها بهینه سازی صورت گرفته است.[/font][/right] [right][/quote][/right] 74 دستگاه از 2S1 ها از اوکراین وارد شده که در صورت ارتقا روی سامانه های کنترل آتش و استفاده از مهمات هوشمندی مثل Kilotov ، سلاح موثری خواهد بود .

عکس BMP-3 هست ، خمپاره انداز 2S31 موسوم به Vena دارای لوله ی طویل تر و برجک بزرگتری هست http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/47/2S31_Vena_at_%22Engineering_Technologies_2010%22_forum_%282%29.jpg/800px-2S31_Vena_at_%22Engineering_Technologies_2010%22_forum_%282%29.jpg

با تشکر ، عکس های بسیار جالب و خوبی بودند. لازم به ذکره ارتش ملی آذربایجان در 26 ژوئن 1918 تشکیل شد و با ورود ارتش سرخ به این کشور منحل گردید. در زمان شوروی ، آذربایجان به عنوان یک کشور و با نام جمهوری سوسیالیستی شورایی آذربایجان (Azerbayejan SSR) دارای شاخه حزب کمونیست مستقل بود و عناصر ارتش منحله ی آن در طول عضویت در شوروی در قالب لشگرهای 77 ، 223 و 396 ، 402 و 416 پیاده نظام در ارتش 11ام شوروی بکار گرفته میشدند. همچنین با دستور کمیته دفاعی حزب ، واحد پدافند باکو تشکیل شد. در مورد TOS-1A های آذربایجان هم قابل ذکر هست در آخرین قراردادی که در سال های 2011-2012 این کشور با روسیه منعقد کرده ، تحویل 6 دستگاه لانچر TOS-1 به این کشور قطعی هست که با توجه به در جریان بودن تحویل در سال جاری ، احتمالا تعداد این آتش افکن ها در زرادخانه ی آذربایجان از 18 فروندی که جناب قادر فرمودند بیشتر خواهد شد. تصویر منتسب به بارگیری سیستم TOS-1A در بندر روسیه برای انتقال به آذربایجان : [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/Russia-Azerbaijan-weapons-1-620x3005B15D.jpg[/img]