Recommended Posts

با سلام 

 

بد نیست  نظر شورای سیاست خارجی ایالات متحده را در مورد توقف یا عدم توقف برنامه موشکی ایران را مطالعه کنیم ، بعد نوع نگاه آنها را از بیرون به مجموعه این برنامه  شناخته  و اینچنین ، پیشرفت های صورت گرفته را ( با وجود نقدهای وارد به آن ) به راحتی زیر سئوال نبریم . 

 

http://www.military.ir/forums/topic/28136-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D8%B1%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9%DB%8C-%D8%AE%D9%88%D8%AF-%D8%B1%D8%A7-%D9%85%D8%AA%D9%88%D9%82%D9%81-%D9%86%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%87%D8%AF-%DA%A9%D8%B1%D8%AF/

  • Upvote 4
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

 

 

 

بنظر من اگر سیاست و اقتصاد درون زا و متکی به داخل مورد تاکید قرار بگیره در حالت ایزولاسیون قطعا صنایع قویتری خواهیم داشت ، الان کشور از لحاظ علم تئوریک و تولید اون سرعت و رشد خوبی داره اما این تبدیل به محصول و تولید نمیشه چرا ؟ چون قابلیت رقابت نداره و بازار محصولات قبلا توسط کارتل های چند ملیتی تسخیر شده ، اگر بازار بسته بشه صنایع داخلی جا برای کار پیدا میکنند که البته باید یک فضای رقابتی بین داخل توسط دولت باید ایجاد بشه وگرنه این بازار داخلی موجب تنبلی و مونوپول شدن بازار با محصولات بی کیفیت میشه (مثل بازار خودروی الان ما) 

 

این قضیه اقتصاد مقاومتی شاید در کوتاه مدت ترسناک بنظر بیاد (عقب افتادن از تکنولوژی روز دنیا و ...) اما در بلند مدت به نفع ماست چون هم فناوری بومی در کشور رشد میکنه هم اشتغال ایجاد میشه هم اینکه کشور در مقابل فشارهای احتمالی خارجی در زمینه اقتصاد مقاومت بیشتری خواهد داشت

 

 
 

خب از جواب شما اینجوری برداشت میشه کرد که اگه مثلا 20 سال پیش درهای جهان خارج رو ما بسته بود و ما مثلا نفتی که اصل بودجه ما از اونه نمی تونستیم بفروشیم و ارتباط ما کاملا با دنیای خارج از لحاظ داد و ستد علمی، تکنولوژیکی و صنعتی قطع بود خیلی به نفع صنعت داخلی میشد و ما مثلا از پیکان به جای اینکه الان پژو تولید میکردیم ماشینهای خیلی بهتر در حد تولیدات کره یا حتی آلمان داشتیم یا مثلا الان سرعت اینترنت ما 10 برابر بیشتر بود یا داشتیم موبایل در حد سامسونگ و سونی تولید میکردیم یا مثلا خیلی از این پکیج های نفتی رو که همه رو از خارج ( قانونی یا با دور زدن تحریم ) وارد میکردیم و بعضی ها تو دنیا مونوپولند و یکی دو تا سازنده بیشتر تکنولوژی ساختش رو ندارند رو خودمون میساختیم و غیره. برداشتم از صحبتهای شما درسته دیگه نه؟

و دوباره بازم شما از جواب دادن به سوالم طفره رفتی؟ آیا شیوه مدیریت اقتصادی که از 10 سال پیش تو ایران شکل گرفت همون اقتصاد مقاومتی بود یا خیر؟

  • Upvote 2
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

خب از جواب شما اینجوری برداشت میشه کرد که اگه مثلا 20 سال پیش درهای جهان خارج رو ما بسته بود و ما مثلا نفتی که اصل بودجه ما از اونه نمی تونستیم بفروشیم و ارتباط ما کاملا با دنیای خارج از لحاظ داد و ستد علمی، تکنولوژیکی و صنعتی قطع بود خیلی به نفع صنعت داخلی میشد و ما مثلا از پیکان به جای اینکه الان پژو تولید میکردیم ماشینهای خیلی بهتر در حد تولیدات کره یا حتی آلمان داشتیم یا مثلا الان سرعت اینترنت ما 10 برابر بیشتر بود یا داشتیم موبایل در حد سامسونگ و سونی تولید میکردیم یا مثلا خیلی از این پکیج های نفتی رو که همه رو از خارج ( قانونی یا با دور زدن تحریم ) وارد میکردیم و بعضی ها تو دنیا مونوپولند و یکی دو تا سازنده بیشتر تکنولوژی ساختش رو ندارند رو خودمون میساختیم و غیره. برداشتم از صحبتهای شما درسته دیگه نه؟

و دوباره بازم شما از جواب دادن به سوالم طفره رفتی؟ آیا شیوه مدیریت اقتصادی که از 10 سال پیش تو ایران شکل گرفت همون اقتصاد مقاومتی بود یا خیر؟

 

بنده نگفتم قراره در تحریم و ایزولاسیون ماشین در حد آلمان بسازیم اما با شیوه مدیریت صحیح (تاکید میکنم مدیریت صحیح) اقتصادی از جمله ایجاد رقابت بین شرکت های داخلی و نظارت خوب میتونستیم نیاز داخلی به محصولات تولیدی رو با کیفیت متوسط تولید کنیم و به کسی هم وابسته نباشیم.

 

شرکت های ما الان تولید کننده که نیستند، دلال و مونتاژ کننده اند و کافیه جنس از اونور نیاد تا کل صنعت بخوابه. اگر یک شرکت ایرانی خودش چیزی بسازه که قابل استفاده باشه و کیفیت متوسط (نه حتی خوب و رقابتی با خارجی) داشته باشه بهتر از شرکتی هست که فقط وارد کننده است و کارش با دلار و تحریم بالا و پایین بشه

 

اگر شیوه 10 سال پیش مقاومتی بود وضع ما اینجا نبود اما اقدامات موردی برای تامین داخلی صنایع و کالاهای خاص و ضروری انجام شد که البته انگار در دولت در حال حاضر همین اقدامات موردی رو هم چندان لازم نمیدانند. 

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

چرا تصمیم روحانی درباره سازمان فضایی درست است؟

محمد باقر نوبخت، سخنگوی دولت امروز در حالی در حاشیه جلسه هیأت دولت، چرایی لغو مصوبه غیرقانونی ۱۳۸۹ دولت قبل در تغییر ساختار فضایی کشور و پروژه «ادغام و انتقال» به نهاد ریاست جمهوری را تشریح کرد که مدتی است برخی از منتقدان، از این تصمیم با نام «انحلال سازمان فضایی و ندید گرفتن موفقیت‌های کشور در این عرصه» یاد کرده و چشم بر دیگر اتفاقات این عرصه می‌بندند.
به گزارش «تابناک»، توسعه فن‌آوری فضایی ایران که در اواخر دهه ۶۰ جان گرفت و پس از اندکی، حرکت پرشتاب آن حیرت همگان را برانگیخت، ناگهان با ورود عده‌ای از سیاسیون و حتی دخالت برخی افراد ـ که با نام «جریان انحرافی» از ایشان یاد می‌شود ـ دچار توفان بنیان‌کنی شد که بیش از چهار سال این عرصه را دچار آشوب و پریشانی کرد و صدمات جبران ناپذیری ‌به بخش فضایی کشور وارد آورد. 

آیا جریان انحرافی سازمان را مدیریت می‌کرد؟
نفوذ جریان انحرافی در این عرصه و تخلفات مالی و سیاسی صورت گرفته که معاون اجرایی رئیس جمهور از محرز بودن آن‌ها خبر داده، به حدی بود که روحانی را مجاب کرد با مشورت جمعی از خبرگان و نخبگان فضایی کشور، برنامه اصولی اصلاحات در این عرصه را طراحی کرده و چندی پیش با حکمی که برای معاون علمی و فن‌‌آوری خود مبنی بر ایجاد مرکز ملی فضایی صادر کرد، حرکت برای تغییرات در این عرصه را آغاز کند. 
همان گونه که انتظار می‌رفت، اعلام خبر صدور این حکم، با واکنش تند برخی رسانه‌ها و حملاتی ‌گاه با چشمان بسته به این حکم مواجه شد که برای چند هفته به شدت ادامه داشت، تا جایی که این احتمال داده شد، ‌شاید جنجال‌های رسانه‌ای از طریق جریان‌های خاصی هدایت می‌شود. 
از طرفی در مقابل حملات بی‌سابقه رسانه‌ای علیه دولت، انتقادات غیرکار‌شناسانه و‌ گاه ارتباط دادن تصمیم‌گیری‌های روحانی به مذاکرات هسته‌ای با پاسخ قاطع بعضی از صاحب‌نظران حوزه فضایی مواجه شد و حمایت‌های کار‌شناسان از دولت با بیان مشکلات قانونی و مدیریتی بعد دیگری از ماجرا را رقم زد. 
بدین ترتیب هیاهوی رسانه‌ای آنقدر گسترش یافت که بر اساس شنیده‌ها به خانواده داخل سازمان فضایی نیز کشیده شد تا نشان دهنده رازهایی باشد که در دل سازمان فضایی ایران نهفته بود و افشای آن‌ها برای بعضی از ذینفعان خطرناک جلوه می‌کرد.

آیا فردی خاص پشت پرده انتقال غیرقانونی و سیاسی بود؟
هنگامی که احمدی‌نژاد در سال ۱۳۸۹ در اقدامی غیرمنتظره و تعجب برانگیز، مصوبه شورای عالی اداری با نام «انتزاع سازمان فضایی ایران از وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات و الحاق آن به نهاد ریاست جمهوری» را ‌رسما ابلاغ کرد، شاید کمتر کسی می‌توانست ابعاد و زوایای پشت پرده این تصمیم شتابزده و اقدام غیرمترقبه را تخمین بزند. 
هرچند از همان آغاز‌ امر، اغلب صاحب‌نظران و کار‌شناسان حوزه فضایی، نسبت به روند تصمیم‌گیری زودهنگام و سؤال برانگیز این «انتقال و ادغام» و نیز حضور یکباره صد‌ها نیروی جدید زیر نظر نهاد ریاست جمهوری با دید‌ شک و تردید می‌نگریستند، ‌حادثه به قدری سریع اتفاق افتاد که مجالی برای اقدام ‌یا حتی نقد و بررسی کار‌شناسانه آن باقی نگذاشت.
با موشکافی و مرور کلی بر مکتوبات و مستندات موجود می‌توان دریافت که این پروسه از مدت‌ها قبل با هدایت، پشتیبانی و نظارت مستقیم شخص مشایی و نیز همکاری تنگاتنگ وزارت علومِ وقت، پژوهشکده مهندسی جهاد، پژوهشگاه هوافضا به طور فشرده در جریان بوده است.

تصمیم روحانی قانونی است
آنچه آشکار است، اینکه سازمان فضایی که بر اساس یک سیر قانونی و پس از تصویب مجلس شورای اسلامی ‌رسما در سال ۱۳۸۴ راه اندازی شده بود، در حالی با مصوبه شورای‌عالی اداری و با دستور احمدی‌نژاد در کمترین زمان ممکن از وزارتخانه جدا شد که بر اساس قوانین، تغییر جایگاه تشکیلات حکومتی از جمله این سازمان، مستلزم اخذ مصوبه قانونی از مجلس بود و تصمیمات مراجع اداری و اجرایی درباره آن وجاهت قانونی نداشت. 
همین گزاره موجب شد ‌در آن زمان ‌برخی شخصیت‌ها، به ویژه نمایندگان مجلس شورای اسلامی و اغلب کار‌شناسان و صاحب‌نظران، مخالفت‌هایی بروز دهند؛ مخالفت‌هایی که راه به جایی نبرد تا متولیان این ایده، زمینه جدایش سازمان فضایی از وزارت ارتباطات و الحاق بخش‌های مدنظر را به آن، بدون هیچ‌ مشورتی با اکثریت صاحب‌نظران فراهم آورده و به انجام برسانند. 
اکنون بنا بر آخرین اخبار اعلامی از سوی سخنگوی دولت فعلی، مصوبه غیر قانونی سال ۱۳۸۹ لغو شده و سازمان فضایی دوباره به وزارت ارتباطات برگشته است. این اقدام نشان می‌دهد، ‌روحانی به نظر اکثریت کار‌شناسان عمل کرده است و اقدام او مشکلات قانونی را برطرف خواهد ساخت.

نظارت که نباشد…
انفکاک سازمان فضایی از وزارت ارتباطات و فن‌آوری اطلاعات که یک وزارتخانه کاملاً فنی ـتخصصی با ماهیت و مأموریت ارائه سرویس و خدمات مخابراتی به مردم است، در عمل سازمان فضایی را از حاکمیت و نظارت عالیه فنی و نیز حساب کشی و پاسخگویی به نهادهای نظارتی و قانونی نظیر مجلس شورای اسلامی و ... خارج و به مجموعه‌ای مستقل و تحت مدیریت و مسئولیت نهاد ریاست جمهوری، به ویژه شخص خاصی که پیگیر این جدایی بود، تبدیل کرد. 
مشایی و یاران وی از‌‌ همان ابتدا با مخدوش کردن نقش و وظایف کارفرما، مجری و ناظر در قالب پژوهشگاه فضایی طوری رفتار کردند که نمی‌شد انتظار چندانی از روند صحیح و کار‌شناسانه تعریف مأموریت‌ها و پروژه‌های فنی و بالتبع پیشرفت مناسب آن‌ها در مراحل اجرا و حتی بودجه‌های در نظر گرفته شده ‌داشت. 
بنا به اظهارات کار‌شناسان و نیز برخی شواهد موجود، اتلاف نیرو، امکانات، زمان، بودجه و اعتبارات سنگین در این حوزه، بدون کسب کمترین نتیجه و خروجی قابل پذیرش در ‌این مدت، بزرگ‌ترین دستاورد سال‌های پس از ادغام تبدیل شد.

انحرافی که موجب از دست رفتن نقاط مداری شد
بنا بر قانون «وظایف و اختیارات وزارت ارتباطات و فن‌آوری اطلاعات»، شورای‌عالی فضایی از جایگاهی ویژه و رفیع جهت سیاست‌گذاری، هماهنگی، تدوین و تصویب راهبردهای کلان و هدایت و برنامه‌ریزی فعالیت‌های فضایی کشور برخوردار است؛ بنابراین، شأن و حیطه وظایف مهم و حیاتی این شورا می‌طلبد تا با بهره‌گیری از نظریات همه بازیگران و خبرگان حوزه فضایی و نیز توانایی‌ها و ظرفیت‌های موجود، نقشه راه فضایی را مبتنی بر شرایط، الزامات و مقتضیات کشور ترسیم و تدوین کرده و نقش حساس و مستقل خود را در نظارت و هماهنگی بخش‌ها و مجموعه‌های فعال کشور اعمال کند؛ اما به دنبال تغییر جایگاه سازمان فضایی در سال ۱۳۸۹ و اعمال سیاست‌های انحرافی و عدم تشکیل منظم جلسات شورای‌عالی فضایی، عملا این شورا نیز تأثیرگذاری خود را از دست داد. 
شواهد حاکی از آن است که سیطره همه‌جانبه و هدفدار جریان انحرافی بر مقدرات سازمان فضایی، موجب انحراف اهداف، برنامه‌ها و فعالیت‌های اصلی این سازمان نیز شد. طبق قانون مصوب مجلس و نیز ماده ۱ اساسنامه مصوب هیأت دولت، سازمان فضایی متولی انجام وظایف قانونی و امور مطالعاتی، پژوهشی، طراحی، مهندسی و اجرا در زمینه فناوری‌های خدمات فضایی و سنجش از راه دور و تقویت شبکه‌های ارتباطی و فن‌آوری فضایی در داخل و خارج از کشور است. 
همچنین در تبیین شرح وظایف و اختیارات، بیشترین و مهم‌ترین مسئولیت سازمان حول محور اقدامات مطالعاتی، پژوهشی، طراحی، مهندسی و اجرا در زمینه فن‌آوری‌های خدمات فضایی و سنجش از راه دور و تقویت شبکه‌های فضایی و اجرای پروژه‌های ماهواره‌ای و سایر فناوری‌های مورد نیاز برای توسعه فن‌آوری فضایی و نیز مدیریت و بهره‌برداری از موقعیت‌های مداری به منظور استفاده از ماهواره‌های تحقیقاتی و کاربردی و ارایه خدمات فضایی متمرکز شده است. 
اما آنچه ‌در عمل اتفاق افتاد، غفلت کامل از مأموریت‌های ذاتی و مصوب سازمان و توجه خارق‌العاده و نامعقول به اهداف و برنامه‌های غیرضرور و نمایشی نظیر اعزام موجود زنده به فضا، پایگاه ملی پرتاب، شهرک فضایی و ... در راستای تحقق نیات سیاسی ـ تبلیغی بود. 
یکی از نتایج زیانبار این نگرش غیر اصولی و انحراف در اولویت‌بندی منطقی و کار‌شناسانه فعالیت‌های فضایی و نیز سوء‌مدیریت مدیران ذیربط، از دست رفتن دو نقطه مداری ارزشمند (نقاط ۳۴ و ۴۷ درجه شرقی) از سه موقعیت مداری ایران در مدار زمین آهنگ است.

ویرایش شده در توسط oldmagina
  • Upvote 3
  • Downvote 10

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ماشالله تابناک داره از ایرنا و president.ir در طرفداری از دولت جلو میزنه !

 

تشخیص اینکه تغییر وضعیت سازمان فضایی از یک سازمان زیرمجموعه وزارت ارتباطات به یک سازمان مستقل و تحت نظر مستقیم ریاست جمهوری یعنی بها دادن بیشتر به این حوزه چندان سخت نیست. مقایسه عملکرد کمی و کیفی سازمان فضایی قبل و بعد از تبدیل شدن به سازمان مستقل فضایی هم سخت نیست!

 

حالا چی شده که بعضی از این رسانه های زرد برای جناحی بازی های سیاسی از جریان مستقیم تا جریان انحرافی گرفته آسمون ریسمون میبافند برای توجیه انحلال بحث دیگری داره

  • Upvote 5
  • Downvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

 

فقط بازی با کلمات... من هر چی به اون سند توی لینک دوم نگاه کردم معنیش رو نفهمیدم...

 

به هر حال دولت انتظار داره مردم حرفاش رو باور کنن؟ در حالی که مذاکرات خیلی از جهت گیری های دولت رو مشخص کرده؟

 

ضمنا اگه دولت قبل دروغ گفته از کجا معلوم این دولت دروغ نمیگه؟

 

نکته بعد این دولت خیلی زرنگه! چند وقت پیش حرف مخالفان این طرح بود که میگفتند میره زیرمجموعه وزارت تا بخور بخور شه. حالا باز داستان سر هم کردن بگن سازمان مستقل بخور بخور بوده.

 

برو آقا دیگه اینقدر که کور نیستیم...

  • Upvote 3
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

بنده نگفتم قراره در تحریم و ایزولاسیون ماشین در حد آلمان بسازیم اما با شیوه مدیریت صحیح (تاکید میکنم مدیریت صحیح) اقتصادی از جمله ایجاد رقابت بین شرکت های داخلی و نظارت خوب میتونستیم نیاز داخلی به محصولات تولیدی رو با کیفیت متوسط تولید کنیم و به کسی هم وابسته نباشیم.

 

شرکت های ما الان تولید کننده که نیستند، دلال و مونتاژ کننده اند و کافیه جنس از اونور نیاد تا کل صنعت بخوابه. اگر یک شرکت ایرانی خودش چیزی بسازه که قابل استفاده باشه و کیفیت متوسط (نه حتی خوب و رقابتی با خارجی) داشته باشه بهتر از شرکتی هست که فقط وارد کننده است و کارش با دلار و تحریم بالا و پایین بشه

 

اگر شیوه 10 سال پیش مقاومتی بود وضع ما اینجا نبود اما اقدامات موردی برای تامین داخلی صنایع و کالاهای خاص و ضروری انجام شد که البته انگار در دولت در حال حاضر همین اقدامات موردی رو هم چندان لازم نمیدانند. 

موضوع اول رو دیگه من ادامه نمی دم قضاوت با خواننده.

اما در خصوص موضوع دوم من سوالم اینه اگه شیوه اداره کشور تو دولت قبل بر اساس اقتصاد مقاومتی نبود چرا هیچکی صداش در نیومد ؟ چرا کسی اعتراض نکرد؟ چرا مثل الان که از چپ و راست به دولت فشار میارن که آقا مدیریت اقتصاد کشور رو بر اساس اقتصاد مقاومتی برنامه ریزی کن چرا کسی اون موقع  چیزی نگفت؟ اصلا بحث این نیست که این دولت موفق تره یا قبلی ولی دلیل این برخورد دوگانه رو من متوجه نمی شم؟؟!!

ویرایش شده در توسط habdollahi83
  • Upvote 1
  • Downvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

موضوع اول رو دیگه من ادامه نمی دم قضاوت با خواننده.

اما در خصوص موضوع دوم من سوالم اینه اگه شیوه اداره کشور تو دولت قبل بر اساس اقتصاد مقاومتی نبود چرا هیچکی صداش در نیومد ؟ چرا کسی اعتراض نکرد؟ چرا مثل الان که از چپ و راست به دولت فشار میارن که آقا مدیریت اقتصاد کشور رو بر اساس اقتصاد مقاومتی برنامه ریزی کن چرا کسی اون موقع  چیزی نگفت؟ اصلا بحث این نیست که این دولت موفق تره یا قبلی ولی دلیل این برخورد دوگانه رو من متوجه نمی شم؟؟!!

 

موضوع اول اتفاقا کاملا درسته... من خواننده...

 

اما در مورد دوم هههههههه... خیلی زرنگی... مردم به این دولت رای ندادن که هی بیاد بگه چرا با اون دولت اینجور کردید چرا اونجور کردید....

 

بنده مخلص خدا که بخواد خدمت کنه از بقیه ایراد نمیگیره (مثل رهبری که فقط راه مشخص میکنه) برو منش حکومتی علی رو بخون...

ویرایش شده در توسط Moghaddam
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

مردم رو هالو فرض کردن!

حتی خارجی ها هم به خوبی درک کردن که چه اتفاقی افتاده:

 

روزنامه بوستون گلوب در مقاله‌ای با عنوان «ایران برنامه فضایی‌اش را کنسل کرد» ضمن زیر سوال بردن اصل موفقیت‌های سازمان فضایی کشورمان، به تمجید از تصمیم روحانی در تکه‌تکه کردن سازمان فضایی کشور پرداخت.
در متن یادداشت منتشر شده در این روزنامه به نقل از پایگاه مدیوم آمده است: «تهران، پس از صرف هزینه‌های سنگین و تبلیغات وسیع، ۹ ژانویه برنامه فضایی خود را تعطیل کرد. این تعطیلی بی‌صدا، در مطبوعات ایران چندان مورد توجه قرار نگرفت. مقامات ایران نیروی کار و دارایی‌های نهادهای فعال در امور فضایی را میان چهار وزارتخانه، از جمله وزارت ارتباطات و وزارت دفاع، توزیع خواهند کرد.»
http://kayhan.ir/fa/news/35322/استقبال-آمریکا-از-انحلال-پژوهشگاه-فضایی-ایران

خُب....اصل مطلب اینه.

 

یک وبلاگ‌-مانند‌ نظامی زرد که سعی می کنه تیترهاش بامزه باشه و مطالبشون کوتاه . ایران هم    معمولن سوژه است . از فیلم مهاجر حاتمی کیا بگیرید تا پهپادهای ایران رو مسخره کرده . نویسنده عرب مطلب هم هم از روی یک تاپیک Iran Military Forum و سینه زنی های اعضای اونجا ( بدتر از اینجا !  ) مطلب رو نوشته. کارش همینه و آدم معتبری هم نیست . از حمله داعش به ایران (تیتر: "داعش همین الان به ایران حمله کرد"!) و فرستادن زرهی ایران به عراق و این قبیل شایعات نوشته. اینو گفتم سطح مطلب دستتون بیاد. 

 

در ثانی ، آیا ایران واقعن "برنامه فضایی اش رو همین طوری کنسل" (تیتر مطلب!) کرده ؟ نه. گذشته از اینکه ساختن دو پایگاه پرتاب بزرگ بی دلیل نمی تونه باشه  سازمان فضایی فقط یک پوشش غیر نظامی در حد چسبوندن لوگو به بدنه موشک بوده. نه ماهواره ساخته نه حامل نه هیچ چیز. پرتاب میمون دو سه میلیاردی با فاتح 110 هم اگه کنسل شده باشه شکایتی نمیشه داشت. کاری بیش از این نه در توانشون بوده نه وضع مملکت اجازش رو در حال حاضر میده. گر نگرانی حذف شدن لوگوئس اون احتملا سرجاش میمونه.

  • Upvote 1
  • Downvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

موضوع اول رو دیگه من ادامه نمی دم قضاوت با خواننده.

اما در خصوص موضوع دوم من سوالم اینه اگه شیوه اداره کشور تو دولت قبل بر اساس اقتصاد مقاومتی نبود چرا هیچکی صداش در نیومد ؟ چرا کسی اعتراض نکرد؟ چرا مثل الان که از چپ و راست به دولت فشار میارن که آقا مدیریت اقتصاد کشور رو بر اساس اقتصاد مقاومتی برنامه ریزی کن چرا کسی اون موقع  چیزی نگفت؟ اصلا بحث این نیست که این دولت موفق تره یا قبلی ولی دلیل این برخورد دوگانه رو من متوجه نمی شم؟؟!!

 

همون موقع هم انتقاد بوده است اما همونطور که قبلا هم گفتم عملکرد دولت قبل به معیارهای اقتصاد مقاومتی نزدیکتر بوده است .

 

دولت روحانی با این وعده اومد که هم چرخ سانتریفیوژ بچرخه هم چرخ زندگی مردم که راه حل این وعده عملا جز اقتصاد مقاومتی نیست

 

اما دولت الان در بین دو راهی تکیه به توان داخلی و برداشته شدن تحریم ها به قیمت امتیازات سنگین ظاهرا دومی رو انتخاب کرده است که قطعا نگرانی ایجاد میکنه 

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
در ثانی ، آیا ایران واقعن "برنامه فضایی اش رو همین طوری کنسل" (تیتر مطلب!) کرده ؟ نه. گذشته از اینکه ساختن دو پایگاه پرتاب بزرگ بی دلیل نمی تونه باشه  سازمان فضایی فقط یک پوشش غیر نظامی در حد چسبوندن لوگو به بدنه موشک بوده. نه ماهواره ساخته نه حامل نه هیچ چیز. پرتاب میمون دو سه میلیاردی با فاتح 110 هم اگه کنسل شده باشه شکایتی نمیشه داشت. کاری بیش از این نه در توانشون بوده نه وضع مملکت اجازش رو در حال حاضر میده. گر نگرانی حذف شدن لوگوئس اون احتملا سرجاش میمونه.

 

اولا برادر منبع ما این سایت نیست! (من اصلا تا بحال اینو ندیدم) بعدشم دو لانچر بزرگ؟ این که مال دولت قبله... فاتح 110؟ یعنی پروژه کاوشگر با موشک فاتح بوده؟... معلومه شما هیچی نمیدونید...

 

شما اصلا تابحال خوندی دولت چکار کرده؟ برده زیر مجموعه وزارت... یعنی راحت راحت هر کی بخواد میتونه بودجش رو بکشه بالا...

 

بهتره شما بیشتر مطالعه کنید تا سطح مطلب دستتون بیاد.

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

اینم آخرین تیر...

 

((براساس مصوبات هیات وزیران سازمان فضایی به وزارت ارتباطات انتقال یافت.

سخنگوی دولت از انتقال سازمان فضایی به وزارت ارتباطات خبر داد و گفت: در چهارم بهمن‌ماه شورای عالی اداری کشور تشکیل در جهت ارتقا جایگاه فضایی کشور و اهمیتی که فعالیت‌های فضایی برای نظام دارد درخصوص ارتقا و توجه ویژه به این بخش دولت مصوبه‌ای که در شورای عالی اداری در سال ۸۲ بود را لغو کرد.

وی افزود: طبق مصوبه سال ۸۲ سازمان فضایی کشور از سازمان‌های تابعه و وزارت ارتباطات به نهاد ریاست‌جمهوری منتقل شد اما نهاد ریاست‌جمهوری یک نهاد اداری است، لذا برای توجه بایسته به مساله پیشرفت‌های فضایی که اقتدار ملی ما نیز به آن وابسته است دولت در جهت ارتقا این سازمان تصمیم گرفت که از نهاد ریاست‌جمهوری به جایگاه قانونی و اصلی خود برگردد.

رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی اضافه کرد: همچنین بخشی از اختیارات این سازمان به معاونت علمی و فناوری ریاست‌جمهوری تفویض شد.
))

 

http://www.irinn.ir/news/79181/%D8%AA%D8%B5%D9%88%DB%8C%D8%A8-%D8%A7%D9%86%D8%AA%D9%82%D8%A7%D9%84-%D8%B3%D8%A7%D8%B2%D9%85%D8%A7%D9%86-%D9%81%D8%B6%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%DB%8C%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D9%86%D9%87%E2%80%8C%D9%87%D8%A7-%D9%BE%DB%8C%D8%B4%D9%86%D9%87%D8%A7%D8%AF-%D8%A7%D8%AC%D8%B1%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%D8%AF%D9%87%DB%8C%D8%AF

 

حتی اختیارات رو به معاون دادن یعنی بودجه پر... مدیر سازمان کشک...

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

اینم آخرین تیر...

 

((براساس مصوبات هیات وزیران سازمان فضایی به وزارت ارتباطات انتقال یافت.

 

سازمانی که یک زمانی بودجه اش در حد چند هزار میلیارد تومان (نزدیک 4000 میلیارد سال 87) بود رفت زیر نظر وزارت خونه ای که بودجه سال بعدش 2500 میلیارد تومان هست. دیگه خودتون تصور کنید چه سازمان فضایی ای خواهد شد.

 

منتظر نمایشگاه های رنگ و وارنگ و انتشار کتاب "داستان های فضایی" از سازمان فضایی ایران باشید !

  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

منتظر نمایشگاه های رنگ و وارنگ و انتشار کتاب "داستان های فضایی" از سازمان فضایی ایران باشید !

 

در این رابطه منم کتاب های مورد نظر خودمو پیشنهاد میدم..

 

کلید آقای روحانی در فضا... مقدم به فضا میرود... تورم حرف های فضایی...

 

تازه شاید سازمان فضایی زد تو کار فروش تریاک و حشیش با این عنوان: (برای اولین بار در جهان فضا در خانه شما)

  • Upvote 4
  • Downvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

بنده نگفتم قراره در تحریم و ایزولاسیون ماشین در حد آلمان بسازیم اما با شیوه مدیریت صحیح (تاکید میکنم مدیریت صحیح) اقتصادی از جمله ایجاد رقابت بین شرکت های داخلی و نظارت خوب میتونستیم نیاز داخلی به محصولات تولیدی رو با کیفیت متوسط تولید کنیم و به کسی هم وابسته نباشیم.

 

شرکت های ما الان تولید کننده که نیستند، دلال و مونتاژ کننده اند و کافیه جنس از اونور نیاد تا کل صنعت بخوابه. اگر یک شرکت ایرانی خودش چیزی بسازه که قابل استفاده باشه و کیفیت متوسط (نه حتی خوب و رقابتی با خارجی) داشته باشه بهتر از شرکتی هست که فقط وارد کننده است و کارش با دلار و تحریم بالا و پایین بشه

 

اگر شیوه 10 سال پیش مقاومتی بود وضع ما اینجا نبود اما اقدامات موردی برای تامین داخلی صنایع و کالاهای خاص و ضروری انجام شد که البته انگار در دولت در حال حاضر همین اقدامات موردی رو هم چندان لازم نمیدانند. 

 

بنده حرف شما رو تایید میکنم با اضافاتی .........ببیند مشکل اصلی صنایع ما نبود مدیریت جامع  موازی کاری و بقولا جزیره ای کار کردنه.....یعنی شما در یه شاخه مشخص صنعت چندین و چند شرکت کوچک و بزرگ داری که بجای بالابردن کیفیت و رقابت دارن زیراب همو میزنن بلکه رقیب ورشکست بشه و بتونن بازارشو تصاحب کنن نمونه بارزش ایران خودرو و سایپا........این روشها در دنیا منسوخ شده الان کشورای صنعتی بسمت ادغام کمپانیهای کوچک و تولد کمپانیهای بزرگ رفتن یعنی پیمانکار عمومی ( GC ) بعبارتی شرکتهای که علاوه بر EPC پروژها بخش فاینانس ( F ) روهم بعهده میگیرن یعنی کمترین وابستگی به کارفرمای دولتی به این شرکتها EPCF هم میگن تجربه اقتصاد دنیا نشون داده تحریمها روی کسب و کار این قیبل شرکتها کمترین تاثیر رو داره

 

بنده به ضرس قاطع میگم اگر ما تو هر کدوم از صنایع مادر ( نفت و گاز / نیروگاه / فولاد )  یه GC به معنای واقعی داشته باشیم تحریمهای بسیار سنگیتر از اینم نمیتونه جلومون بگیره در واقع اقتدار روسها در دنیا  به GC هاشونه مثل :  روس اتم / تکنو پروم / گاز پروم / لوک اویل ........این شرکتها بدلیل گردش مالی چند میلیارد دلاری در پروژهای بزرگ روسیه بی نیاز به شرکتهای غربی سرمایه گذاری میکنن و علاوه بر مدیریت مهندسی پروژه  ساخت تجهیزات روهم دردیگر شرکتهای تابعشون انجام میدن......یعنی هیچ اهرم فشاری برا غرب در صنایع مادر روسیه باقی نذاشتن بخاطر همینه که می بینید حتی بدون حضور کمپانی های بزرگ نفتی باز هم روسها توان تولید 10 میلیون بشکه نفت اونم با تجهیزات داخلی دارن.....یا مثلا بی نیاز به امریکا و اروپا انواع نیروگاهای حرارتی و هسته ای رو میسازن انواع صنایع فولاد و سیمان رو با حداکثر تجهیزات بومی راه اندازی میکنن.....این الگو رو در دنیا فقط کشورای عضو G8 +چین دارن......پیاده کردن این روش نیاز به بلوغ و بینش صنعتی بهمراه فرهنگ کار سازمانی داره......همین الگو روهم ترکیه در صنعت نساجی و لوازم خانگی پیاده کرده و تونسته بازار اروپا رو تا حد زیادی تسخیر کنه ......البته الویت فعلی ایران صنایع پوشاک و خانگی نیست ما تنها زمانی میتونیم تو دنیا عرض اندام کنیم که صنایع پایه و هایتک خودمون رو به قالب پیمانکار عمومی تبدیل کنیم که این پتانسیل روهم داریم

 

انجام این الگو در ایران نیاز به مدیرانی داره که دنیا دیده و شجاع باشن و عواقب مقطعی اونو به جون بخرن یکی جناب مهندس زنگنه وزیر نفته ( بنده کاری به پروندهای سیاسی و اقتصادی ایشون ندارم ولی دوست و دشمنش تو ایران اعتراف میکنن کاربلده اینو میتونید حتی از بدنه میانی نفت هم سوال کنید ).....ایشون دهه هفتاد پایه گذار اصلی مپنا بودن که بگفته خود ایشون هنوز که هنوزه متاسفانه تنها GC کشوره  و ما در بقیه صنایع مثل نفت و گاز GC نداریم تنها پتروپارس هست که اونهم GC کامل نیست یعنی باوجود توان منهدسی بالا شرکتهای تابعه ساخت تجهیزات نداره و در نهایت دستش زیر سنگ شرکتهای غربیه و بدلیل شرایط تحریم و معطل شدن تجهیزات روزانه چندین میلیون دلار در میدانهای نفتی و پارس جنوبی ضرر میده و به تبع اون وزارت نفت هم سالانه میلیاردها دلار .....در نهایت جناب زنگنه مجبور شد همون کاریکه دهه هفتاده تو وزارت نیرو در قالب مپنا انجام داد اینبار تو وزارت نفت در قالب پتروپارس انجام بده

 

ظاهرا قراره در دهه فجر مناقصه ساخت 10 قلم کالای راهبردی نفت انجام بشه ( دوستان میتونن با سرچ تو نت از تنوع کالا با خبر بشن از توربین و کمپرسور تا مته های حفاری تا پیک خطوط لوله).....ضرر نبود دانش فنی ساخت اینا دو جنبه داره : اولا : باعث خروج سالانه میلیاردها دلار ارز از کشور میشه دوما باعث معطل شدن و گاها خوابیدن دزارمدت پروژهای اصلی کشور میشه که ضرر سالانه ش بازهم چندین میلیارد دلاره.......بهرحال قراره تا 5 سال اینده این کالاها از شرکتهای اروپایی انتقال تکنولوژی داده شده و بعدش با برند ملی عرضه بشه شرکتهای تولید کننده این 10 قلم کالا هم در سالهای اتی بمرور  در قالب کنسرسیوم به شاخه تجهیزساز پتروپارس محلق میشن تا پس از سالها دومین GC کشور اینبار بنام پتروپارس متولد بشه

 

 شاید ما انگلیس رو با سیاست هاش بشناسیم ولی تو جوامع مدرن این کشور رو با رولز رویس میشناسن المان رو با زیمنس و فرانسه رو با الستوم  و امریکا روهم با جنرال الکتریک...... همین الان توان مپنا و پتروپاس  پشتوانه مذاکرات ماست ما باید یاد بگیریم با زبون GC هامون با دنیا مذاکره کنیم در کنار اون میتونیم با گسترش صنایع موشکی و دفاعی اقتدار و الگو بودن خودمون رو هم نشون بدیم

ویرایش شده در توسط Thundar
  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط SAEID
      کاربران میتوانند در این تاپیک اخبار مرتبط با مسائل نظامی ایران را پست کنند. توجه کنید که تنها اخبار مهم را بصورت تاپیک مستقل ارسال کنید و مابقی اخبار را بصورت پست در همین تاپیک قرار دهید. عنوان پست خبری را هم با رنگ قرمز بنویسید تا از سایر پستها متمایز باشد.
    • توسط Parviz
      تحلیلگران درباره دلایل نزديک شدن روسيه به ايران سه سناريو متحمل را ارایه می کنند.

      نخستين سناريو احتمالی به اين گزينه متکی است که روسيه خواهان ايرانی قدرتمند به عنوان متحدی است که می خواهد دربرابر آنچه سياستمداران روسی رويکرد يکجانبه گرايانه آمريکا می خوانند، قرار گيرد.

      سناريو دوم می گويد هيچ حکمرانی در تاريخ سياسی روسيه خواهان ايرانی قدرتمند در کنار مرزهايش نبوده و امروز نيز قادر نيست خود خطر را از ميان بردارد در نتيجه منتظر است تا يک قدرت احتمالی، یعنی آمریکا، اين کار را يرای آنها بدون دردسرانجام دهد.

      سناريو سوم براین باور تاکید دارد که روسیه می کوشد تا ایران را از یک سو به عنوان یک خطر بالقوه نشان دهد و از این طریق در عرصه بین المللی و به ويژه در رويارويی با آمريکا، امکان چانه زنی خود را بالا ببرد و از سوی دیگر، ایران را در عمل، در موقعیت ضعف قرار داده، امکان گرفتن امیتاز از این کشور را برای خود میسر کند.

      «آیا روسيه تمايل دارد ايران نابود شود؟»

      مايکل لدين، يکی از چهره های نئومحافظه کار يا نئوکنسرواتيو و عضو موسسه آمريکن اينترپرايز اينسيتو از کسانی است که به سناریوی دوم معتقد است.

      او در زمينه روابط روسيه و ايران قرضيه ای را مطرح می کند که براساس آن مسکو تمايل دارد تا تحريم ها عليه ايران به بن بست برسند.

      مايکل لدين در گفت وگو با راديو فردا می گويد:«اين چيزی که من مطرح می کنم يک فرضيه و گمانه زنی من در اين باره است. من در درون سيستم دولتی روسيه نيستم تا از آن خبر بدهم، بلکه شواهدی را در کنار يکديگر قرار می دهم و از آنها به اين نتيجه ای که می گويم می رسم.»

      آقای لدين می گويد:«اگر من به جای ولاديمير پوتين بودم، به دليل مشکلات ديرينه روسيه با مسلمانان، چه در افغانستان و چه در چچن و از سوی ديگر تلاش ايران برای گسترش قدرت خود در مناطق تحت تسلط مسکو، تمايل داشتم اين رژيم نابود شود.»

      به گفته آقای لدين وجود يک ایران مسلمان، جزم اندیش، زیاده خواه، مسلح به موشک های هسته ای و با حکمرانی که خود را منجی بشریت می پندارند، در کنار مرزهای روسيه، آخرين چيزی است که آقای پوتين و يا هر حکمران روسی ممکن است آرزو کند.

      مايکل لدين تصريح می کند:«اگر من پوتين بودم سعی می کردم که در تحريم ها اخلال ايجاد کنم تا نتيجه ندهند، اگر تحريم ها مثمرثمر شوند، آمريکايی ها به نتيجه دادن تلاش های ديپلماتيک اميدوار می شوند و ديگر به دنبال استفاده از گزينه نظامی نخواهند بود.»

      آقای لدين می افزايد:«اگر من پوتين بودم، آرزو می کردم که آمريکا به ايران حمله کند.»

      اين چهره سرشناس نئوکان ها( محافظه کاران جديد) با اشاره به سفر ولاديمير پوتين و سرگئی لاوروف، وزير امورخارجه روسيه به ايران، می گويد:«مقام های روسی به ايران گوشزد خواهند کرد که نگران آمريکا نباشيد، آمريکايی ها اکنون ضعيفند و دچار چند دستگی شده اند و به شما حمله نخواهند کرد.»

      به باور آقای لدين روسيه خواهد کوشيد تا تنش ميان ايران و روسيه هرچه بيشتر تشديد شود تا آمريکايی به اين نتيجه برسند تنها چاره کار استفاده از گزينه نظامی است.

      آقای لدين يکی از شواهد خود را در اين زمينه اين گونه بيان می کند:«سيستم موشکی که روسيه به ايران فروخته يکی از شواهدی است که نشان می دهد روسيه تمايل دارد ايران مورد حمله قرار بگيرد.»

      او می افزايد:«اين سيستم های موشکی کارايی ندارند و در جريان حمله هواپيما های اسراييلی به هر انچه که در سوريه بود نشان داد قادر نيستند که درست عمل کنند و هواپيماهای اسراييلی توانستند با زدن هدف های خود بدون هيچ مشکلی عملياتشان را موفقيت اميز انجام دهند.»

      به نظر می رسد که می تواند این چنین از اطهارات آقای لدین استنباط کرد که اگر روسیه خواهان صدمه ندیدن این کشورها می بود می بایست سلاح هایی در اختیارشان قرار می داد که بتوانند با آنها از خود دفاع کنند.

      آقای لدين با اشاره به اين که روسيه خواهان قدرت گرفتن يک ايران جزم اندیش، زیاده خواه و مسلح به سلاح هسته ای نيست ، می گويد:«اگر من پوتين بودم، از آنجا که روسيه قادر نيست خود اين مانع را از ميان ببرد، می کوشيدم يک کشور ديگر که احتمالا امريکا خواهد بود با کمترين هزينه برايم اين مشکل را حل کند.»
    • توسط ALI
      با سلام خدمت همه دوستان عزیز
      در این تاپیک قصد داریم با موتورهای تانک و انواع آن آشنا شده و در باره موتور چند تانک مطرح جهان بررسی کنیم
      موتور هر وسیله را میگویند که صورتهای مختلف انرژی را به انرژی مکانیکی تبدیل کند.وسیله تبدیل انرژی شیمیایی به مکانیکی موتورهای درونسوز هستند. موتورهای درونسوز به انواع دیزلی بنزینی وانکل هیبریدی استرلینگ و .. تقسیم میشوند. در این نوشتار ما موتورهای دیزلی که در تانکها استفاده میشود را بررسی خواهیم کرد. موتورهای دیزلی به این علت در تانکها و نفربرها استفاده میشوند که اولا گازئیل دارای انرژی بیشتری نسبت به بنزین است (سوخت دیزل (گازوئیل ) چگالی انرژی بالاتری نسبت به بنزین دارد . به طور متوسط ، یک گالن (3.8 L) گازوئیل تقریباً 155x106 j (147,000 BTU), انرژی دارد ، در حالیکه یک گالن بنزین 132x106 j (125,000 BTU) انرژی دارد . این (انرژی بالای گازوئیل) با بازده بالای موتور دیزل تلفیق می شود و این دلیل برتری موتور های دیزل بر موتور های بنزینی است .)ثانیا موتورهای دیزلی دارای انعطاف پذیری و استحکام بالایی نسبت به موتورهای بنزینی دارند.موتورهای دیزلی در صورت نبود گازوییل با بنرین الکل نفت و حتی روغن نباتی هم کار میکند.(این آخریش را خودم امتحان کردم. موتورهای دیزلی با روغن نباتی هم کار میکنند)
      موتور تانک از اجزای مهم یک تانک به شمار میرود. یک تانک هر چقدر دارای زره قوی باشد و تسلیحات دوربرد و قدرتمند باشد بدون داشتن یک موتور مستحکم و قوی نمیتواند در برابر تانکهای دیگر مقاومت کند. طراحان و سازندگان تانک نیز هنگام طراحی موتور تانک به سه مولفه توجه دارند: 1- اندازه کوچک 2- قدرت متناسب با وزن تانک 3 - مصرف بهینه. با این پیش درآمد به سراغ طرز کار موتورهای تانک میرویم.
      موتورهای تانک یا در مجموع موتورهای دیزلی در مرحله مکش برخلاف موتورهای بنزینی که مخلوط هوا و بنزین را مکش میکنند ، تنها هوا را میمکند و در مرحله تراکم هوا را متراکم میکنند. وقتی که هوا متراکم شد دمای آن بالا میرود در این مرحله نازل انژکتور توسط بلانچر باز شده و سوخت را به داخل سیلندر میپاشد و تولید قدرت میکند. یکی از اجزای بسیار مهم موتور تانک توربو شارژ میباشد
      توربو شارژ هوای موجود را به شدت متراکم میکند و در مرحله مکش هوا را به شدت و قدرت تمام وارد سیلندر میکند . به جرات میتوان گفت که موتورهای دیزلی بدون توربو شارژ هیچند. اگر شما حتی به کامیونها و تریلر ها هم توجه کنید در پشت آن یک لوله سیاه رنگ وجود دارد که در واقع هواکش توربوشارژ است. سوپر شارژ هم همان کار توربو شارژ را انجام میدهد ولی با این تفاوت که سوپر شارژ قدرت چرخش خود را بوسیله تسمه از میللنگ دریافت میکند و با این کار اقلا 20 درصد توان موتور را میگیرد ولی توربو شارژ بوسیله توربینهای مخصوص از محل دود حاصل از احتراق مانیفولد میچرخد.
      انشاالله با این پیش درامد ذهنتان آماده شده باشد. حالا برویم سر اصل مطلب

      به تصاویر زیر خوب دقت کنید

      موتورهای دیزلی از نظر آرایش سیلندرها به انواع مختلفی تقسیم میشوند: خورجینی دومیللنگ / V شکل نیم میللنگ / V شکل تمام میللنگ / خطی / دوار / تخت / ...


      موتور وی شکل تانک تی 72 ساخت ایران

      این موتور دارای آرایش وی شکل است و توسط متخصصین داخل طراحی شده است. این موتور همانطوریکه در شکل میبینید دارای 8 سیلندر بوده و دارای 1000 اسب بخار قدرت و بدنه محکمی میباشد. به سوپاپها و فیلرهای سر سیلندر دقت کنید. این فیلر ها سالهای سال کار میکنند ولی عیبی پیدا نمیکنند.
      نمای دیگری از موتور تی 72

      توربوشارژ موتور تی 72 ساخت ایران

      موتور تی 72 دارای دو توربوشارژ کوچک است.اگر به عکس موتور تی 72 دقت کنید میبینید که برای افزایش کارایی موتور از زنجیر به جای تسمه استفاده شده است. چرا که احتمال پاره شدن تسمه وجود دارد ولی زنجیر نه.
      انواع آرایش سیلندر ها را در شکل زیر ببینید
      آرایش وی شکل تمام میللنگ

      آرایش تخت


      آرایش خطی

      دو نوع دیگر از موتورهای وی شکل (عکس دومی متعلق به موتور هامر میباشد)


      عکس از موتور تانک لئوپارد

      تانک لئو پارد دارای موتور 12 سیلندر وی شکل نیم میللنگ است که دارای 1500 اسب بخار قدرت بوده و دارای 2 توربو شارژ متوسط میباشد.این موتور دارای 12 بلانچر و نازل انژکتور و سه پمپ انژکتور میباشد. یعنی به ازای هر 4 سیلندر یک پمپ انژکتور. موتور تانک لکلرک هم کاملا مشابه موتور لئوپارد میباشد با این تفاوت که تمام میللنگ است.
      نازلها و پلانچر های موتور تانک لئو پارد و لکلرک

      تانکهای تی 90 ، چالنجر و آریت هم مشابه تانک لئوپارد بوده و فقط در حجم موتور با هم کمی فرق میکنند.

      تانک مرکاوا (فکر کنم نسل سوم ) از موتور خورجینی استفاده میکند این موتور دارای دو میللنگ بوده و بوسیله دو گرانویل به فلایویل و شافت مرکزی متصل میشود. این موتور دارای مصرف سوخت کاملا بهینه ای میباشد بصورتی که مصرف آن از همه موتورهای بالا کمتر است.این موتور تمام فورجینگی بوده و قدرت و گشتاور فوق العاده ای است. سیستم تزریق سوخت این موتور الکترونیکی است و توربوشارژهای آن تماما دارای تراشه های الکترونیکی بوده و سرعت چرخش توربو شارژ را تنظیم کرده و از ریتارد کردن موتور جلوگیری به عمل می آورد. این موتور (البته به نظرمن) شاهکار طراحی موتور های دیزلی است. متاسفانه هیچ عکسی از موتور این تانک ندارم.

      حالا میرسیم به موتور بحث برانگیز تانک آبرامز
      موتور این تانک از نوع پیستونی نیست و اگر به داخل این موتور توجه کنید متوجه این موضوع میشوید.




      این نوع موتورها را موتورهای وانکل یا دوار (ROTARY) مینامند. تصویر چهارمی روتور موتور وانکل است. این موتور دارای سه روتور گریز از مرکز میباشد. در این نوع موتورها سیلندر و پیستون وجود ندارد بجای پیستون روتور وجود دارد. مزیت این موتور این است که با اندازه کوچکی که دارد قدرت فراوانی تولید میکند. شاید باورش برایتان سخت باشد که موتور تانک آبرامز اندازه ای معادل موتور پزو 405 دارد ولی دارای قدرت 1500 اسب بخار است. ولی عیب بزرگ این موتور هم این است که دارای مصرف سوخت بالایی است و برد تانک را کاهش میدهد. این موتور دارای سوپر شارژ است. نسل چهارم مرکاوا هم از این نوع موتور استفاده میکند.

      سوپر شارژ موتور تانک آبرامز



      شافت خروجی موتور آبرامز(حکم میل لنگ را در موتورهای پیستونی دارد)



      موتور نفر بر برادلی

      موتور این نفربر دارای 6 سیلندر بوده و آرایش خطی دارد (به انژکتورهای نصب شده در سر سیلندر دقت کنید_ قطعات آبی رنگ). قدرتی معادل 750 اسب بخار دارد. این موتور دارای یک توربوشارژ متوسط میباشد. از موتورهای تخت و خطی بیشتر در نفربرها استفاده میشود.

      موفق باشید
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.