توافق هسته ای (1) " توافق هسته ای " ، جزییات ، آینده (1)

[mohammadhossein 1,914]

سلام

خیلی از این سوالات در طی این چند روز بارها جواب داده شده اند منتها با توجه به این که ظاهرا آقای مهدی محمدی آشنایی نزدیکی با سوفسطائیان دارند ، نیاز بود که یکی که بتواند بیان بهتری داشته باشد و از پس ایشان بربیابد در برابرشان قرار می گرفت.

به عقیده بیشتر کسانی که مناظره رو دیده بودند و همچنین پی گیر اخبار هسته ای ( البته نه های و هوی هسته ای ) بوده اند ، آقای محمدی با در اختیار گرفتن فضای گفتگو بود که خودش را بر گفتگوها مسلط کرد و عملا طرف مقابل در فضا از اون کم آورد و نه در مطلب .  icon_cheesygrin

ظاهرا داستان توهم توطئه این روزها گریبان گیر همه است. با این شرایطی که اقای محمدی در مورد توطئه و خطرات طرف مقابل ( به عنوان یک لولو خوخوره ) حرف می زد , عملاغ ما نباید قادر به انجام هیچ معامله ای با هر جا و هر کسی غیر از حلقه نزدیکان خودمان باشیم ، چون در تمام موارد این خطرات وجود دارد . حتی اگر آمدیم و موتور هواپیما از خارجی ها خریدیم تا ناوگان هوایی مون رو کمی سر پا بکنیم هم همین مشکلاتی که ایشان در مورد جابجایی اطلاعات فرمودند را به سرویسهای خارجی داده ایم ، چه برسد در مورد تهیه قطعه های حساس نظامی از بازار سیاه !! :winking:

 

در اینکه آقای محمدی سخنور تواناتری بود و بیان بهتری داشت هیچ شکی نیست اما اینکه ایشون دست بالا رو در این مذاکره داشتند فکر نمی کنم تنها دلیلش توانایی بیان ایشون بوده باشه.

در مورد در اختیار گرفتن فضای مذاکره که بنده چنین نظری نداشتم چون در هر بخش به سوالات مجری پاسخ داده می شد و آقای محمدی مواردی رو مطرح می کرد که آقای بهشتی پور هم برای دفاع از توافق نامه به اونها پاسخ می داد.

و اما در مورد بخش آخر صحبت های شما که مسئله ی بسیار مهمی هم هست باید خدمتتون عرض کنم که حرف آقای محمدی این بود که با توجه به اینکه آمریکایی ها نشون دادن چندان صادق نیستند و بر خلاف حرف هایی که می زنند به راحتی عمل می کنند و به قول شما لولوخورخوره هستند باید هیچ جمله و حتی کلمه ای در این توافق نامه وجود نداشته باشه که طرف مقابل بتونه از اون برای پیشبرد اهداف خودش استفاده کنه. به عبارتی تمام کلمات و جملات توافق نامه دارای معنی مشخصی باشند و هیچ ابهامی در اونها وجود نداشته باشه. یعنی اگر قرار هست که راکتور اراک بازطراحی بشه برای اون زمان مشخص بشه نه اینکه هیچ زمانی قید نشده باشه تا دست طرف مقابل برای اینکه هربار با بهانه تراشی های فنی و ... از همکاری کردن خودداری کنه کوتاه بشه.

یا اگر قید شده که تا 10 سال ایران تنها با 5000 سانتریفیوژ غنی سازی کنه باید بعد از اون آورده بشه که بعد از این 10 سال ایران می تونه به هر تعدادی که خواست سانتریفیوژ داشته باشه نه اینکه بعد 10 سال دوباره مذاکره در این مورد شروع بشه 5000 تای ما همونقدر باقی بمونه یا بشه 10000 تا و موارد دیگر.

 

خلاصش اینکه توی توافق نباید بر مبنای اعتماد به طرف مقابل که دشمن آشکار ماست  و به راحتی صحبت از تغییر نظام جمهوری اسلامی می کنه عمل کرد.

 

بنده هم مثل آقای محمدی امیدوارم که در امضای نهایی این موارد رعایت بشه

 

 

 بین نطنز و فردو چه تفاوت هایی وجود داره ؟ آیا ساختار فردو باعث تولید بمب اتم می شه که اروپایی ها و آمریکایی ها و بخصوص اسرائیلی ها اینقدر روی اون حساسیت دارند ؟! چرا نباید این 5000 سانتریفیوژ در فردو به غنی سازی ادامه بدند ؟! غیر از اینه که توی نطنز به راحتی می شه تاسیسات رو با حمله نظامی نابود کرد اما فردو در برابر حمله ی نظامی آسیب پذیر نیست ؟

 

چرا نباید قلب راکتور اراک رو هم مثل سانتریفیوژها انبار کنیم و تحت نظارت آژانس قرار بدیم ؟ چرا حتما باید نابودش کنیم ؟

 

----------

 

بنده هم از خدام هست که ارزش پول ملی مون بره بالا - دلار و سایر ارز ها بیان پاین - صنعت و اقتصاد کشورمون رونق بگیره  . هیچ ایرانی واقعی بد کشورش رو نمی خواد

[k_Alavi 101]

دوستان به نقد رییس دانا و امثال این توده ای ها توجه نکنید . حتی محض زضای خدا یک روده راست یه حرف درست از دهن اینها بیرون نیومده و نخواهد اومد.  اینا از جمهوری اسلامی هم ضد آمریکا ترند منتهی روشون نمیشه بگن مرگ بر آمریکا و خلاص و مثل همه چپ ها دودوزه بازی می کنند. داره به خیال خودش با نظام تصفیه حساب می کنه که دیدید اینام با آمریکا ساختن؟ ضد امپریالیستای تقلبی مرتجع سرمایه دار !!

تند روی هاشون مصدق رو کشید پایین حالا میگه ظریف مصدق نیست. معلومه که نیست چون مصدق هم اگر منطقی تر ماجرا رو میدید شاید سرنوشت کشور یه جور دیگه می شد. منتهی امثال پدران ایدئولوژیک شما نمی گذاشتند .

ویرایش شده در فروردین 94 توسط k_Alavi

[Stuka 8,823]

بین نطنز و فردو چه تفاوت هایی وجود داره ؟ آیا ساختار فردو باعث تولید بمب اتم می شه که اروپایی ها و آمریکایی ها و بخصوص اسرائیلی ها اینقدر روی اون حساسیت دارند ؟! چرا نباید این 5000 سانتریفیوژ در فردو به غنی سازی ادامه بدند ؟! غیر از اینه که توی نطنز به راحتی می شه تاسیسات رو با حمله نظامی نابود کرد اما فردو در برابر حمله ی نظامی آسیب پذیر نیست ؟

 

 

همینه دوست عزیز تنها دلیلی که با غنی سازی در فردو مخالفت شده این هست که فردو در برابر حملات هوایی ۱۰۰ درصد ایمن هست و امکان نابودی اون با حمله هوایی صفر هست.

در واقع غربی ها حتی در مذاکره هم به تحمیل کردند که جایی غنی سازی کنید که هر وقت خواستیم بیاییم بزنیم و نابود کنیم و بریم

[Ehsan_animator 3,011]

با سلام

 

بنده تا الان در هیچ کدام از تاپیک های مربوط به محور مقاومت مثل تحولات سوریه و عراق و یمن و امثالهم نگفته بودم : اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج

 

ولی توی این تاپیک می گم 

 

اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج

 

 

 

[oldmagina 9,077]

واقعیت‌های فکت‌شیت فرانسه

به گزارش فارس، روزنامه آمریکایی وال‌استریت‌ژورنال محتوای فکت‌شیت فرانسه از تفاهم حاصل شده بین ایران و گروه 1+5 در شهر لوزان سوئیس را منتشر کرده است.
ایران و کشورهای گروه 1+5، در دوم ماه آوریل (سیزدهم فروردین) بر سر چارچوب راه حل های رسیدن به یک موافقتنامه جامع هسته ای تا اول ماه ژوئیه (10 تیرماه) تفاهم کردند. سند فرانسه از این تفاهم، سومین سندی است که پس از سندهای آمریکا و ایران منتشر می‌شود.
به گزارش وال‌استریت‌ژورنال، در سند فرانسوی آمده است که «ایران با به کارگیری سانتریفیوژهای نسل دوم و چهارم قادر به افزایش تدریجی و تعیین‌شده ظرفیت‌های غنی‌سازی خود بین 10 تا 13 سال (پس از اجرای توافق) خواهد بود.»
به نوشته این روزنامه در سند فرانسه اشاره‌ای به تعداد سانتریفیوژهای پیشرفته ایران نشده است.
«فکت‌شیت» فرانسه مفاد مختلف توافق بین ایران و گروه 1+5 از جمله محدودیت‌های وضع شده بر حجم غنی‌سازی اورانیوم ایران ذیل توافق نهایی را فهرست کرده است.
این توافقنامه روز پنجشنبه پس از یک هفته دیپلماسی فشرده در شهر لوزان سوئیس اعلام شد.

وال‌استریت‌ژورنال جزئیات مورد اشاره در سند فرانسوی را مهم دانسته چرا که ایران در گذشته سانتریفیوژهای نسل دوم را نصب کرده اما از آنها استفاده نکرده است. ایران سانتریفیوژهای نسل چهارم را نصب نکرده است.
گفته می‌شود کارآیی سانتریفیوژهای نسل دوم نسبت به دستگاه‌های نسل اول سه تا پنج برابر بیشتر است. سانتریفیوژهای نسل چهارم هم چندین برابر پیشرفته‌تر هستند. 
روزنامه وال‌استریت‌ژورنال در اظهاراتی ادعا گونه نوشته اجازه دادن به ایران برای نصب سانتریفیوژهای نسل دوم و چهارم بعد از ده سال به معنی آن است که ایران می‌تواند با سرعت بیشتری سوخت هسته‌ای کافی برای استفاده در سلاح‌های هسته‌ای را به دست بیاورد. 
جمهوری اسلامی ایران همواره ادعاهای کشورهای غربی به رهبری آمریکا برای ساخت تسلیحات اتمی را رد کرده است.

با این حال، به نوشته وال‌استریت‌ژورنال، مفاد دیگری در این توافقنامه وجود دارند که در فعالیت‌های هسته‌ای ایران بعد از 10 سال محدودیت ایجاد می‌کنند. مثلا اینکه ایران موافقت کرده برای 15 سال سوخت هسته‌ای را بیش از 3.67 درصد غنی‌سازی نکند.
ایران همچنین موافقت کرده ذخایر اورانیوم دارای غنای اندک خود را برای 15 سال در حد 300 کیلوگرم نگاه دارد. حتی در صورتی که ایران میزان اورانیوم خود را افزایش دهد، بخش اعظم آن باید به خارج از خاک ایران منتقل شده یا ترقیق شوند.
وال‌استریت‌ژورنال نوشته مقامات آمریکایی یا مقامات وزارت خارجه فرانسه درباره این گزارش اظهارنظر نکرده‌اند.
از جمله دیگر جزئیات مورد اشاره در سند فرانسوی این است که ایران در نهایت بر اساس توافقات دوجانبه قادر به انجام فعالیت‌های تحقیقاتی بر روی تمامی سانتریفیوژهای خود اعم از IR-6 و IR-8 خواهد بود.
در این سند همچنین آمده قطعنامه‌های تحریمی شورای امنیت سازمان ملل متحد در زمینه انتقال فناوری‌های حساس و محصولات دارای استفاده‌های دوگانه «برای مدت زمان قابل توجهی» پابرجا خواهند ماند. 

ویرایش شده در فروردین 94 توسط oldmagina

[Skyhawk 16,538]

رهبر معظم انقلاب در دیدار مسئولان و کارگزاران نظام (۱۳۹۳/۰۴/۱۶)

 

ایشان مسئله تحقیق و توسعه در موضوع هسته ای را یکی دیگر از مواردی دانستند که باید قطعاً در مذاکرات رعایت شود و افزودند: یکی دیگر از موارد مهم که طرف مقابل تکیه و حساسیت زیادی دارد، حفظ تشکیلاتی است که تخریب آنها برای دشمن امکان پذیر نیست.

یکی دیگر از موارد مهم که طرف مقابل تکیه و حساسیت زیادی دارد، حفظ تشکیلاتی است که تخریب آنها برای دشمن امکان پذیر نیست.
رهبر انقلاب اسلامی خاطرنشان کردند: آنها در مورد تأسیسات فردو می گویند، چون این تأسیسات قابل دسترسی و ضربه زدن نیست، بنابراین باید تعطیل شود که این سخن، خنده آور است!

 

 

حضرت آیت الله خامنه ای مسئله بسیار مهم ظرفیت غنی سازی را یکی از موارد اختلافی با طرف مقابل خواندند و افزودند: هدف آنها این است که در موضوع ظرفیت غنی سازی، جمهوری اسلامی ایران را به 10 هزار سو راضی کنند البته ابتدا از 500 سو و 1000 سو شروع کردند، که «10 هزار سو محصول حدود 10 هزار سانتریفیوژ از نوع قدیمی است که داشتیم و داریم»، در حالیکه به گفته مسئولان مربوط، نیاز قطعی کشور، 190 هزار سو است.
ایشان حرف امریکاییها را که به بهانه نگرانی از سلاح هسته ای، با دانش و فناوری بومی هسته ای ایران مخالفت می کنند، ناحق و غیر منطقی دانستند و گفتند: تضمین برای جلوگیری از دستیابی به سلاح هسته ای، راههای مشخص و دستگاههای مسئولی دارد که جمهوری اسلامی ایران اشکالی در این موضوع نمی بیند و تضمین هم شده است، اما امریکا حق ندارد در مورد احتمال دستیابی کشورها به سلاح هسته ای اظهار نگرانی کند، زیرا خود امریکا از این سلاح استفاده کرده و اکنون نیز چند هزار بمب هسته ای دارد.
رهبر انقلاب اسلامی خطاب به امریکاییها افزودند: با پرونده ای که شما درباره استفاده از سلاح هسته ای دارید نگرانی در مورد سلاح هسته ای به شما مربوط نیست.
حضرت آیت الله خامنه ای تأکید کردند: البته ما به تیم مذاکره کننده کشورمان اعتماد داریم و مطمئن هستیم که آنها به دست اندازی به حقوق کشور و ملت و کرامت ملت ایران، راضی نخواهند شد و اجازه چنین کاری را نیز نخواهند داد.

ایشان ناکارآمدی دو ابزار اصلی دشمن یعنی «تهدید نظامی» و «تحریم» را باعث روی آوردن استکبار به ایجاد اختلال در نظام محاسباتی دستگاهها و مقامات ایرانی برشمردند و تأکید کردند: تحریم را باید با مجاهدت در باب اقتصاد مقاومتی خنثی کرد و تهدید نظامی نیز به علت مقرون به صرفه نبودن، در حد تهدید لفظی باقی می ماند.

هبر انقلاب در تبیین بیشتر راه اصلی مقابله با تحریم ها افزودند: همانگونه که رئیس جمهور محترم گفت: برنامه ریزی اقتصادی باید با این فرض انجام و پیگیری شود که دشمن سر سوزنی از تحریم ها کم نخواهد کرد.
حضرت آیت الله خامنه ای با اشاره به سخنان برخی مقامات امریکایی مبنی بر باقی ماندن تحریم ها حتی پس از توافق احتمالی هسته ای خاطرنشان کردند: همانگونه که بارها گفته ایم، موضوع هسته ای فقط یک بهانه است و اگر نباشد بهانه های جعلی دیگری مانند حقوق بشر، حقوق زنان و مسائل دیگر مطرح خواهد شد.

 

 

رهبر انقلاب سپس در زمینه محور اصلی سخنانشان یعنی تلاش سلطه گران بویژه امریکا برای ایجاد خطای محاسباتی در ذهن مسئولان ایرانی، نکته ظریفی را بیان کردند.
ایشان گفتند: دشمن می داند که جمهوری اسلامی اگر هدفی را بخواهد آن را به دست می آورد بنابراین درصدد است با ایجاد اختلال در نظام محاسباتی مسئولان ایرانی، کاری کند که آنها اهداف مغایر با منافع امریکا را، در دستور کار قرار ندهند که این، همان جنگ نرم است که سالها پیش بیان شد.
رهبر انقلاب، این طرح امریکا را نیز منتهی به شکست خواندند و افزودند: جمهوری اسلامی از همان روز اول براساس منطق عقلانی و تکیه بر دو عنصر اساسی یعنی: «اعتماد به خدا و سنن آفرینش» و «شناخت و بی اعتمادی به دشمن»، سیاستها و رفتار خود را بر قوه عاقله متمرکز کرده است و از این پس نیز، چنین خواهد بود.

 

حضرت آیت الله خامنه ای توصیه هایی هم به دولت داشتند. جدی گرفتن سیاستهای اقتصاد مقاومتی اولین توصیه ایشان بود که گفتند: رئیس جمهور محترم و برخی مسئولان، کم و بیش درخصوص حمایت از سیاستهای اقتصاد مقاومتی سخن گفته اند اما نیاز اصلی، عمل است و نباید اینگونه باشد که در سخن، از اقتصاد مقاومتی حمایت کنیم اما در عمل، حرکت ما کُند باشد.
رهبر انقلاب اسلامی تأکید کردند: مبنای اقتصاد مقاومتی تکیه بر تولید داخلی و استحکام بنیه درونی اقتصاد است.
حضرت آیت الله خامنه ای افزودند: رونق اقتصادی نیز فقط با تولید و فعال کردن ظرفیت های درونی محقق می شود و نه با چیز دیگر.
ایشان درخصوص اجرای سیاستهای اقتصاد مقاومتی توصیه هایی هم به بانکها و همچنین بخش صنعت و معدن داشتند.
رهبر انقلاب اسلامی درباره بانک ها گفتند: بانکها باید برای اجرای سیاستهای اقتصاد مقاومتی نقش مثبت ایفا کنند و خود را با این سیاستها و برنامه ریزی های دولت برای اجرای آنها، تطبیق دهند.
اما توصیه مؤکد حضرت آیت الله خامنه ای به بخش صنعت و معدن این بود که تحرک و تلاش خود را مضاعف کنند زیرا بار اصلی خروج از رکود بر عهده بخش صنعت و معدن است.
ایشان اهمیت بخش کشاورزی را نیز حیاتی دانستند و با تأکید بر لزوم سیاستهای حمایتی دولت از این بخش بسیار مهم، گفتند: در کنار حمایت از بخش کشاورزی باید مشکلات کشاورزان و دامداران نیز برطرف شود.

 

http://www.leader.ir/langs/fa/index.php?p=contentShow&id=12067

 

 

 

 

رهبر معظم انقلاب در دیدار مدیران و متخصصان سازمان انرژی اتمی  (۱۳۹۳/۰۱/۲۰)

حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در روز ملی فناوری هسته ای صبح امروز (چهارشنبه) در دیدار رئیس، مدیران، متخصصان و کارشناسان سازمان انرژی اتمی، مهمترین دستاورد پیشرفتهای هسته ای کشور را تقویت اعتماد به نفس ملی عمیق در کشور و زمینه سازی برای پیشرفتهای علمی دیگر دانستند و با اشاره به مذاکرات جمهوری اسلامی ایران و گروه پنج بعلاوه یک، تأکید کردند: موافقت با این مذاکرات برای شکستن فضای خصمانه جبهه استکبار بر ضد ایران بود و این مذاکرات باید ادامه یابد اما همه بدانند که با وجود ادامه مذاکرات، فعالیتهای جمهوری اسلامی ایران در زمینه تحقیق و توسعه هسته ای به هیچ وجه متوقف نخواهد شد و هیچیک از دستاوردهای هسته ای نیز تعطیل بردار نیست، ضمن آنکه روابط آژانس بین المللی انرژی اتمی با ایران نیز باید روابط متعارف و غیرفوق العاده باشد.

ایشان افزودند: هدف آنها این است که با این بهانه، فضای بین المللی را بر ضد ایران حفظ کنند و بر همین اساس بود که با طراحی جدید دولت برای مذاکره درخصوص موضوع هسته ای موافقت شد تا این جوّ جهانی شکسته و ابتکار عمل از طرف مقابل گرفته شود و حقیقت نیز برای افکار عمومی دنیا مشخص شود.
رهبر انقلاب اسلامی تأکید کردند: البته مذاکرات به این معنا نیست که جمهوری اسلامی ایران از حرکت علمی هسته ای خود کوتاه خواهد آمد.

حضرت آیت الله خامنه ای خاطرنشان کردند: پیشرفتها و دستاوردهای هسته ای که تا به امروز به دست آمده اند، در واقع بشارت و مژده ای برای ملت ایران است که می توانند راههای منتهی به قله های رفیع علم و فناوری را بپیمایند، بنابراین حرکت علمی هسته ای، به هیچ وجه نباید متوقف و یا حتی کُند شود.
ایشان با تأکید بر اینکه مذاکره کنندگان ایران باید بر ادامه تحقیقات و توسعه هسته ای پافشاری کنند، افزودند: هیچیک از دستاوردهای هسته ای کشور قابل تعطیل شدن نیست و کسی هم حق معامله برروی آنها را ندارد و کسی هم این کار را انجام نخواهد داد.
رهبر انقلاب اسلامی خطاب به متخصصان و دانشمندان هسته ای گفتند: راهی را که شما آغاز کرده اید باید با جدیت و قدرت تمام ادامه یابد زیرا کشور نیازمند پیشرفت در علم و فناوری بویژه فناوری هسته ای است.
حضرت آیت الله خامنه ای تأکید کردند: اگر حرکت علمی در فناوری هسته ای با قدرت و جدیت ادامه یابد، طیف متنوعی از فناوریها، با شتاب، بوجود خواهد آمد، بنابراین مطلقاً در زمینه حرکت علمی هسته ای، امکان توقف و یا کُند شدن وجود ندارد.

رهبر انقلاب اسلامی در همین خصوص به مذاکرات چند سال پیش ایران با دو کشور دیگر برای تهیه سوخت راکتور تحقیقاتی تهران اشاره کردند و گفتند: در آن زمان فرمولی برای تهیه سوخت به دست آمد اما امریکایی ها برخلاف آنچه که به دوستان خود در منطقه و در یکی از کشورهای امریکای جنوبی گفته و برخی مسئولان داخلی هم آن را باور کرده بودند، در این روند اختلال ایجاد و تصور کردند که ایران را در تنگنای کامل قرار داده اند.
حضرت آیت الله خامنه ای افزودند: من در همان زمان هم از ابتدا گفته بودم که امریکا خواستار حل این موضوع نیست و بعد هم همه دیدند که هنگامی که توافق به مرحله عمل رسید، امریکاییها نگذاشتند اجرایی شود.

حضرت آیت الله خامنه ای با تأکید بر اینکه مسئولان نیز باید در مورد دستاوردهای هسته ای تعصب داشته باشند، به برخی مطالب در داخل کشور در خصوص هزینه فایده موضوع هسته ای اشاره کردند و گفتند: چنین نگاهی به موضوع هسته ای ساده اندیشانه و ساده لوحانه است زیرا اگر برخی تصور می کنند هزینه دستاوردهای هسته ای، تحریم ها و فشارها بوده است، باید گفت: قبل از بهانه هسته ای نیز، تحریم و فشار بر ضد ایران وجود داشته است.
ایشان افزودند: در آن زمانی که بهانه هسته ای وجود نداشت یک دادگاه غربی، رئیس جمهور ایران را محاکمه غیابی کرد که البته اکنون به دلیل اقتدار ملی کشور، جرأت چنین کاری را ندارند.
رهبر انقلاب اسلامی خاطرنشان کردند: تحریم و فشار ناشی از موضوع هسته ای نیست بلکه آنها با هویت مستقل ملت ایران و جمهوری اسلامی که از ایمان و اعتقاد اسلامی سرمنشأ می گیرد، و همچنین با افق های آینده این ملت و نظام و زیربار حرف زور نرفتن آنها مخالفند.
حضرت آیت الله خامنه ای تأکید کردند: بنابراین اینکه گفته شود، تحریم ها و فشارها هزینه دستاوردهای هسته ای است، موضوع صحیحی نیست زیرا اگر موضوع هسته ای هم نبود، آنها بهانه دیگری می گرفتند، همانطور که اکنون و در حین مذاکرات، امریکاییها بهانه حقوق بشر را مطرح می کنند.
ایشان گفتند: اگر موضوع حقوق بشر هم حل شود آنها دنبال بهانه دیگری خواهند رفت، بنابراین تنها راه این است که به مسیر پیشرفت خود، با قدرت ادامه دهیم و زیربار حرف زور نرویم.
رهبر انقلاب اسلامی با تأکید بر اینکه مذاکرات باید ادامه یابد و چارچوب آن هم موضوع هسته ای است، خاطرنشان کردند: مذاکره کنندگان کشورمان هیچ حرف زوری را نباید از طرف مقابل قبول کنند و روابط آژانس بین المللی انرژی اتمی با ایران نیز باید بصورت متعارف و غیرفوق العاده باشد.

http://www.leader.ir/langs/fa/index.php?p=contentShow&id=11656

[Sami1993 11,560]

پروتکل الحاقی در کاغذ و در عمل چیست؟
ابعاد جدیدی از سیستم نظارتی سنگین بر ایران در نتیجه توافق لوزان/ اوباما: از هر مکانی که بخواهیم بازرسی می کنیم! / هشدار به تیم هسته ای درباره نادیده گرفته شدن استقلال کشور در نتیجه پذیرش پروتکل الحاقی
به بیان دیگر پروتکل الحاقی این امتیاز را در اختیار آژانش قرار می دهد که به بهانه بازرسی از فعالیت های هسته ای ایران از تمامی مکان هایی که مدنظر دارند بازرسی کنند. به این ترتیب تمامی نقاط حساس و محرمانه کشور به بهانه مرتبط بودن با فعالیت های هسته ای ایران در معرض بازرسان سازمانی قرار می گیرد که پیش از این اطلاعات مربوط به موضوع هسته ای کشورمان را در اختیار سرویس های جاسوسی دیگر کشورها قرار می دادند.

گروه بین الملل – رجانیوز: اختلاف تفسیرها درباره مفاد راه حل های به دست آمده در لوزان ادامه دارد، با این حال رئیس جمهور آمریکا صراحتا گفته است بر اساس سیستم نظارتی که ایران در نتیجه توافق هسته ای می پذیرد ، کارشناسان آژانس به هر مکانی حتی تاسیسات نظامی که بخواهند دسترسی پیدا می کنند.

به گزارش رجانیوز، باراک اوباما در گفتگو با نیویورک تایمز به تشریح مختصات توافق جامع هسته ای پرداخت ، که راه حل های آن در مذاکرات لوزان به دست آمده است.

در بخش از این گفتگو خبرنگار نیویورک تایمز از رئیس جمهور آمریکا پرسید: "اگر ما مشکوک شویم که ایران دارد جر زنی می کند و یک برنامه‌ی هسته‌ای مخفیانه را در خارج از تاسیسات اعلام شده در این قراداد پیش می برد - مثلا، در یک پایگاه نظامی در جنوب شرقی ایران - آیا ما این حق را داریم که اصرار کنیم آن مرکز توسط بازرسان بین المللی مورد آزمایش قرار بگیرد؟"

اوباما در پاسخ گفت: " اولا ... ما تمامی زنجیره‌ی هسته‌ای از معدن اورانیوم گرفته تا آخرین تاسیسات مانند نطنز را تحت نظارت و راستی آزمایی خواهیم داشت... ثانیا ما یک کمیته‌ی تدارکات تاسیس خواهیم کرد که تمامی اقلام وارداتی ایران را بررسی و آزمایش کند... ثالثا آنچه ما انجام خواهیم داد این است که یک ساز و کار درست خواهیم کرد که به وسیله‌ی آن، بله، بازرسان آژانس انرژی اتمی بتوانند به هر جایی در ایران بروند."

مجری بار دیگر پرسید: "هر جایی در ایران؟"

اوباما پاسخ داد: "بدیهیه که اول باید درخواستی ایجاد بشود. ایران می‌تواند به [درخواست بازرسی] اعتراض کند، ولی آن چه که ما انجام داده ایم این است که تلاش کرده ایم ساز و کاری را طراحی کنیم که به وسیله‌ی آن، وقتی اعتراض‌های ایران شنیده شد، مثل یک وتوی نهایی از طرف ایران نخواهد بود، بلکه در واقع یک نوع ساز و کار بین المللی وجود خواهد داشت که 'ارزیابی منصفانه‌ای' ارایه می‌کند که آیا بازرسی باید اتفاق بیفتد یا نه، و وقتی این ساز و کار تعیین کرد که باید بازرسی اتفاق بیفتد، ختم کلام خواهد بود، نه اینکه ایران بگوید 'نه شما نمی‌تونید بیاید اینجا.'... و ایران ملزم خواهد شد به آنچنان ساز و کار بازرسی‌ها و راستی‌آزمایی‌هایی که هرگز پیش از این اجرا نشده است."


پروتکل الحاقی در کاغذ و در عمل چیست؟

پروتکل الحاقی سند مکمل موافقت نامه پادمان هسته بین کشورهای عضو آژانس بین المللی اتمی است که با هدف ارتقای کارایی و اثر بخشی سیستم پادمان هسته ای طراحی شده است .

پروتکل دارای یک مقدمه ، هشت سرفصل ، ١٨ماده و دو پیوست است . پس از سرفصل اول ، که به ارتباط بین پروتکل و موافقت نامه پادمان اختصاص دارد مهمترین مواد تعهد آور پروتکل دردو سر فصل( ارایه اطلاعات of in formation provision ودسترسی تکمیلی access complementary) مندرج است سایر فصلها به نحوه انتصاب بازرسان آژانس ، صدور ویزا ، موافقت نامه جانبی، سیستم ارتباطات ، حفاظت اطلاعات محرمانه ، پیوستها ، رسمیت یافتن اجرایی و تعاریف مربوط می شود.

فهرست تفصیلی فعالیت ها مندر ج در ماده ٢ پروتکل و فهرست تجهیزات و مواد مشمول گزارش دهی واردات و صادرات ، در پیوستهای ١ و ٢ آمده است .

تعهدات کشور امضا کننده از نظر ارایه اطلاعات طبق ماده ٢ پرو تکل کشور امضا کننده موظف است اطلاعات و مشخصات محل های فعالیت تحقیق و توسعه مربوط به چرخه سوخت هسته ای ، فعالیت هایی که به تشخیص آژانس به تقویت پادمان هسته ای در تاسیسات هسته ای ومحل های کاربا مواد اولیه ناخالص (بیش از ١٠ تن اورانیوم و ٢٠ تن توریوم ) و صادرات و واردات آنها ، مواد هسته ای خارج از پادمان ، پسمانده ها ی هسته ای ( حاوی پلوتونیوم ، اورانیوم غنی شده ، و اورانیوم ٢٣٣ ) واردات و صادرات تجهیزات و مواد غیر هسته ای مرتبط و برنامه ده سال آینده چرخه سوخت هسته ای ( شامل فعالیتهای تحقیق و توسعه ) را طی ١٨٠ روز از تاریخ رسمیت یافتن پرو تکل اعلام و در اختیار آژانس قرار دهد .

طبق ماده ٣ پرو تکل اطلاعات مندرج در ماده ٢ بالا باید حسب مورد به صورت سالانه و یا فصلی روز آمد شود. تعهدات کشور امضا کنده از نظر اجازه بازرسی های آژانس طبق ماده ٤ پروتکل ، آژانس ( به طور مکانیزه یا سیستماتیک ) در پی صحت و سقم اطلاعات ارایه شده طبق ماده ٢ بالا نخواهد بود ولی حق خواهد داشت به محل های زیر دسترسی داشته باشد:

• هرمکان در یک سایت و هر محل اعلام شده توسط کشور امضا کننده طبق ماده ٢ و هر محل یا تاسیسات هسته ای از کار اندازی شده به منظور حصول اطمینان از نبود مواد هستهای اعلام نشده .

• هر محل مندرج در ماده ٢ به استثنای محل هایی که کشور امضا کننده نتواند اجازه بازرسی دهد ، به منظور رفع سووالهای مربوط به صحت یا کامل بودن اطلاعات ارایه شده طبق ماده ٢

• هر محل یا تاسیسات هسته ای از کار اندازی شده به منظور کنترل و تایید اعلام از کار اندازی طبق بند ب ماده ٤ ، بازدیدهای آژانس با پیش اطلاع حداقل ٢٤ ساعت قبل صورت خواهد گرفت. زمان پیش اطلاع بازدید از مکانهای واقع در یک سایت می تواند دو ساعت یا درمودر استثنایی کمتر باشد .

پروتکل الحاقی چه امکاناتی در اختیار آژانس قرار می دهد؟

طبق بند پ ماده ٤ پیش اطلاع بازدید، کتبی و در برگیرنده دلایل و شرح فعالیتهای طی بازدید خواهد بود. طبق ماده ٥ پروتکل در صورتی که کشور امضا کننده نتواند اجازه دهد از یک محل بازدید شود باید تمامی تلاش خود را برای تامین نیازهای آژانس به طرق دیگر بنماید منجمله بایدامکان نمونه برداری محیطی از محل های اطراف محل مورد نظر را فراهم آورد.

به بیان دیگر پروتکل الحاقی این امتیاز را در اختیار آژانش قرار می دهد که به بهانه بازرسی از فعالیت های هسته ای ایران از تمامی مکان هایی که مدنظر دارند بازرسی کنند. به این ترتیب تمامی نقاط حساس و محرمانه کشور به بهانه مرتبط بودن با فعالیت های هسته ای ایران در معرض بازرسان سازمانی قرار می گیرد که پیش از این اطلاعات مربوط به موضوع هسته ای کشورمان را در اختیار سرویس های جاسوسی دیگر کشورها قرار می دادند.

گستردگی اختیاراتی که در قالب پذیرش پروتکل الحاقی به بازرسان آژانس داده می شود به حدی است که آنها می توانند از هر خانه ای حتی خانه رئیس جمهور به بهانه احتمال ارتباط با صنعت هسته ای بازدید به عمل بیاورند هر چند این موضوع در متن پروتکل الحاقی به صورت صریح اشاره نشده است اما تاکید بر این بند که بازرسان می توانند از مکان های احتمالی مرتبط با فعالیت هسته ای بازدید کنند عملا این حق را در اختیار آنان قرار می دهد.

در این باره رئیس سابق سازمان انرژی اتمی مصر خطاب به مقامات ایرانی گفته بود: ایران نباید پروتکل الحاقی را امضا کند، زیرا این پروتکل به بازرسان آژانس اجازه می دهد که حتی هر خانه ای را که بخواهند مورد بازرسی قرار دهند و این مسئله حاکمیت ایران را نقض می کند.

اما نکته مهم تر آنکه با پذیرش پروتکل الحاقی ایران برای اثبات هر ادعای مطرح شده درباره فعالیت هسته ای خود باید دلایل مورد پسند بیاورد. پیش از این هر ادعایی که توسط کشورهای غربی مطرح می شده است بر اساس اطلاعات جاسوسان خود و یا مواردی مشابه به سرقت رفتن لپ تاپ مقامات ایرانی و ... بوده است که ایران الزامی برای پاسخگویی به آن نداشته است .

اما با امکان بازرسی تمامی امکانات هسته ای و یا غیر هسته ای مرتبط با این موضوع، عملا ایران باید به پرسش ها و ادعاهای مطرح شده پاسخ گوید.

نکته قابل تامل آنکه بر اساس رویه آمریکا و آژانس بین المللی انرژی اتمی بازرسی ها و آنچه که راستی آزمایی فعالیت ها گفته می شود، نه آنکه به به اصطلاح نگرانی های آژانس و ۱+۵ پاسخ خواهد داد بلکه، این بازرسی ها خود منشا خلق نگرانی های جدید می شود و درخواست پاسخگویی های بیشتر می شود.

[hamidz65 13,498]

یه سوال

گقته شده در فوردو غنی سازی دیگه انجام نمیشه ولی ماشین ها تحت نظارت در همانجا انبار میشن. حالا سوالم اینجاست زیر ساخت های غنی سازی سایت فوردو هم باید برداشته شه یا نه فقط سانتیریفیوز ها را جمع میکنند ؟

پروتکل الحاقی در کاغذ و در عمل چیست؟
ابعاد جدیدی از سیستم نظارتی سنگین بر ایران در نتیجه توافق لوزان/ اوباما: از هر مکانی که بخواهیم بازرسی می کنیم! / هشدار به تیم هسته ای درباره نادیده گرفته شدن استقلال کشور در نتیجه پذیرش پروتکل الحاقی
 

تا اونجا که بنده اطلاع دارم یه قانونی در مجلس تصویب شده بود که اجرا کردن داوطلبانه پروتکل الحاقی را توسط هر نهادی منع کرده بود . یعنی تا همین جاش هم اقایون خلاف قانون عمل کردن.

[mohammadhossein 1,914]

یه سوال

گقته شده در فوردو غنی سازی دیگه انجام نمیشه ولی ماشین ها تحت نظارت در همانجا انبار میشن. حالا سوالم اینجاست زیر ساخت های غنی سازی سایت فوردو هم باید برداشته شه یا نه فقط سانتیریفیوز ها را جمع میکنند ؟

تا اونجا که بنده اطلاع دارم یه قانونی در مجلس تصویب شده بود که اجرا کردن داوطلبانه پروتکل الحاقی را توسط هر نهادی منع کرده بود . یعنی تا همین جاش هم اقایون خلاف قانون عمل کردن.

 

 

در فردو تنها 1000 سانتریفیوژ باقی خواهد ماند که نقش فرفره های کشور رو به عهده خواهند گرفت . بغیر از اون 5000 تایی که توی نطنز باقی می مونه تمامی زیرساخت های غنی سازی صنعتی جمع آوری می شه

 

در مورد دوم هم درست می فرمایید چنین قانونی در مجلس تصویب شده

[oldmagina 9,077]

بیانات در حرم مطهر رضوی در اولین روز سال ۱۳۹۴

 

بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم
الحمدلله ربّ‌ العالمین و الصّلاة و السّلام علی سیّدنا و نبیّنا ابی القاسم المصطفی محمّد و علی اله الاطیبین الاطهرین المنتجبین الهداة المهدیّین المعصومین المکرّمین سیّما بقیة الله فی الارضین. اللّهمّ صلّ علی فاطمة بنت نبیک و زوجة ولیّک و امّ السبطین الحسن و الحسین سیّدی شباب اهل الجنّة الطّهرة الطّاهرة المطهّرة التّقیّة النّقیّة الزّکیّة سیّدة نساء اهل الجنّة اجمعین. اللّهمّ صلّ علی ولیّک علیّ بن موسی عدد ما فی علمک صلاة دائمة بدوام ملکک و سلطانک. اللّهمّ سلّم علی ولیّک علیّ بن موسی عدد ما فی علمک سلاماً دائماً بدوام مجدک و عظمتک و کبریائک.
خدای متعال را سپاسگزاریم که یک بار دیگر و یک سال دیگر این فرصت را به ما عنایت فرمود که در ذیل و ظلّ بارگاه حضرت ابی الحسن الرّضا (علیه الصّلاة و السّلام) با شما برادران و خواهران عزیز، زائران و مجاوران مشهد رضوی ملاقات کنیم.
ایرانیِ زیرکِ مسلمان، نوروز باستانی را با عقیده‌ی خود و به شکل دلخواه خود، تغییر داد؛ قالب نوروز و صورت نوروز را نگه داشت، محتوای آن را عوض کرد. نوروز باستانی، نوروز پادشاهان بود؛ فرصتی برای سلاطین و حکّام مستبد بود؛ برای اینکه شکوه خود و عظمت ظاهری خود را به رخ ملّتها بکشانند و بنشینند از آنها هدیه بپذیرند. حتّی در زمان بنی‌امیّه و بنی‌عبّاس که نوروز به دربارهای خلافت اموی و عبّاسی وارد شد، همان رفتار و سیره‌ی پادشاهان و کسرایان فارسی باستان در دربار آنها عمل میشد. امّا ایرانیِ مسلمان، این نظم را، این قالب را به‌نفع خود تغییر داد؛ اگرچه این تغییر به‌صورت دفعی انجام نگرفته است امّا شما امروز بعد از گذشتن قرنها، مشاهده میکنید که نوروز بهانه‌ای و وسیله‌ای است برای ارتباط قلبی میان مردم و میان مبدأ عظمت و عزّت، یعنی ذات مقدّس باری‌تعالی. در نوروز ایرانی، حقیقت نوروز یک حقیقت مردمی است؛ مردم به‌مناسبت نوروز با یکدگر با صفا و محبّت رفتار میکنند؛ به یکدیگر تبریک میگویند و هدیه میدهند. رسم و سنّت باستانی و پادشاهی، امروز بعد از گذشت سالها و قرنها، در نوروز وجود ندارد. در ایّام نوروز و تحویل سال نو، شلوغ‌ترین و پرازدحام‌ترین مراکز در کشور پهناور ما عبارت است از بارگاه‌های مقدّس ائمّه و امام‌زادگان (سلام الله علیهم). دیشب ــ در نیمه‌‌ی شب ــ در این آستان مقدّس، صدها هزار مؤمن با دلهای پاکیزه، متوجّه مرکز عظمت و قدرت شدند، با خدای خود سخن گفتند، از گرداننده‌ی حالها گردش نیکوی حالت خود را طلب کردند و مراسم دینی به جا آوردند؛ بنابراین این نوروزی که امروز ما داریم، نوروز باستانی نیست، نوروز ایرانی است؛ نوروز ملّت مسلمانی است که از قالب این مراسم کهن، توانسته است برای خود سرمایه‌ای فراهم کند و به سمت هدفهای خود پیش برود. امیدواریم خداوند متعال به ملّت عزیز ایران کمک کند تا این ابتکارات زیرکانه‌ی اسلامی را در همه‌ی مسائل و ‌در همه‌ی موارد به کار ببندد. لذا امسال که ایّام نوروز با شهادت بانوی بزرگ جهان اسلام، حضرت فاطمه‌ی زهرا (سلام الله علیها) مصادف است، یقیناً مراسم نوروز نباید هیچ‌گونه منافاتی با تکریم و احترام به نام آن بزرگوار و یاد آن بزرگوار داشته باشد؛ و یقیناً منافاتی پیدا نخواهد کرد. امروز من مطالبی را در نظر گرفته‌ام که به شما برادران و خواهران عزیزی که در این اجتماع باشکوه حضور دارید و به همه‌ی ملّت ایران عرض کنم.

بحث را با یک تأمّل قرآنی آغاز میکنم. خداوند متعال برای آن کسانی که وعده‌ی نصرت داده است، شرطی مقرّر فرموده است: وَ اِنَّ اللهَ عَلی نَصرِهِم لَقَدیر؛(۱) اَلَّذینَ اِن مَکَّنّاهُم فِی الاَرضِ اَقامُوا الصَلوةَ وَ ءاتَوُا الزَّکوة وَ اَمَروا بِالمَعروفِ وَ نَهَوا عَنِ المُنکَرِ وَ لِلّهِ عاقِبةُ الاُمور.(۲) خداوند متعال چهار شاخص را در این آیه‌ی شریفه برای آن مؤمنانی که قدرت در اختیار آنها قرار میگیرد و از زیر سلطه‌ی قدرتمندان جائر خارج میشوند، معیّن کرده و وعده کرده است که «اِنَّ اللهَ عَلی نَصرِهِم لَقَدیر»؛ خدای متعال قادر است که یک چنین ملّتی را نصرت کند و یقیناً هم نصرت خواهد کرد. از این چهار شرط، یکی نماز است، یکی زکات است، یکی امر به معروف است و دیگری نهی از منکر. هر کدام این چهار خصوصیّت و چهار شاخص، یک جنبه‌ی فردی و شخصی دارند، لکن در کنار آن، یک جنبه‌ی اجتماعی و تأثیر در نظام‌سازی اجتماعی [هم] دارند. نماز با آن همه راز و رمزی که در حقیقت نماز نهفته است که معراج هر مؤمن است، «قُربانُ کُلِّ تَقی»(۳) است، وسیله‌ی فوز و سعادت است، از همه‌ی اعمال برتر و بالاتر است، حتّی نماز دارای جنبه‌ی اجتماعی هم هست. جنبه‌ی اجتماعی نماز این است که یکایک مسلمانان به‌وسیله‌ی نماز با یک مرکز واحدی در تماس میشوند. در آنِ واحد در وقت نماز، همه‌ی مسلمانان در همه‌ی نقاطی که دنیای اسلام گسترده است، دل را به یک مرکز واحدی متّصل میکنند؛ این اتّصال همه‌ی دلها به یک مرکز واحد، یک مسئله‌ی اجتماعی است، یک مسئله‌ی نظام‌ساز است، معیّن‌کننده و شکل‌دهنده‌ی هندسه‌ی نظام اسلامی است.
زکات که دارای جنبه‌های فردی است و گذشت و اعطای «ما یحب» را به انسان می‌آموزد که خود این یک تجربه و آزمون بسیار مهم است، امّا یک ترجمان اجتماعی دارد؛ زکات در استعمالات قرآنی، به معنی مطلق انفاقات است اعم از زکات مصطلحی است که در آیه‌ی شریفه‌ی «خُذ مِن اَموالِهِم صَدَقَةً»(۴) به آن اشاره شده است؛ زکات یعنی مطلق انفاقات مالی، [امّا] جنبه‌ی اجتماعی و ترجمان اجتماعی نظام‌ساز زکات این است که انسانی که در محیط اسلامی و جامعه‌ی اسلامی، برخوردار از مال دنیوی است، خود را متعهّد میداند، مدیون میداند، طلبکار نمیداند، خود را بدهکار جامعه‌ی اسلامی میداند؛ هم در مقابل فقرا و ضعفا، هم در مقابل سبیل‌الله؛ بنابراین زکات با این نگاه، یک حکم و شاخص نظام‌ساز است.
و امّا امر به معروف و نهی از منکر که در واقع به نوعی زیربنای همه‌ی حرکات اجتماعی اسلام است که «بِها تُقامُ الفَرائِض»؛(۵) امربه‌معروف یعنی همه‌ی مؤمنان در هر نقطه‌ای از عالم که هستند، موظّفند جامعه را به‌سمت نیکی، به‌سمت معروف، به‌سمت همه‌ی کارهای نیکو حرکت دهند؛ و نهی از منکر یعنی همه را از بدی‌ها، از پستی‌ها، از پلشتی‌ها دور بدارند. هرکدام از این چهار شاخص به‌نحوی ترجمان ساخت و هندسه‌ی نظام اسلامی است.

در حاشیه عرض بکنیم که این معنای مهمّ امر به معروف و نهی از منکر را نباید به مسائل زیر نصاب اهمّیّت منحصر کرد؛ بعضی تصوّر میکنند امر به معروف و نهی از منکر منحصر میشود به اینکه انسان به فلان زن یا فلان مردی که یک فرع دینی را رعایت نمیکند تذکّر بدهد؛ البتّه اینها امر به معروف و نهی از منکر است امّا مهم‌ترین قلم امر به معروف و نهی از منکر نیست. مهم‌ترین قلم امر به معروف و نهی از منکر عبارت است از امر به بزرگ‌ترین معروفها و نهی از بزرگ‌ترین منکرها. بزرگ‌ترین معروفها در درجه‌ی اوّل عبارت است از ایجاد نظام اسلامی و حفظ نظام اسلامی؛ این امر به معروف است. معروفی بالاتر از ایجاد نظام اسلامی و حفظ نظام اسلامی نداریم؛ هر کسی که در این راه تلاش کند، آمر به معروف است؛ حفظ عزّت و آبروی ملّت ایران، بزرگ‌ترین معروف است. معروفها اینها هستند: اعتلای فرهنگ، سلامت محیط اخلاقی، سلامت محیط خانوادگی، تکثیر نسل و تربیت نسل جوان آماده‌ی برای اعتلای کشور، رونق دادن به اقتصاد و تولید، همگانی کردن اخلاق اسلامی، گسترش علم و فنّاوری، استقرار عدالت قضائی و عدالت اقتصادی، مجاهدت برای اقتدار ملّت ایران و ورای آن و فراتر از آن، اقتدار امّت اسلامی و تلاش و مجاهدت برای وحدت اسلامی؛ مهم‌ترین معروفها اینها است و همه موظّفند در راه این معروفها تلاش کنند؛ امر کنند. نقطه‌ی مقابل اینها هم عبارت است از منکرها. ابتذال اخلاقی منکر است، کمک به دشمنان اسلام منکر است، تضعیف نظام اسلامی منکر است، تضعیف فرهنگ اسلامی منکر است، تضعیف اقتصاد جامعه و تضعیف علم و فنّاوری منکر است؛ از این منکرها باید نهی کرد.اوّلین آمر به‌ معروف هم خود ذات مقدّس پروردگار است که میفرماید: اِنَّ اللهَ یَأمُرُ بِالعَدلِ وَ الاِحسانِ وَ ایتآئِ ذِی‌القُربی وَ یَنهی عَنِ الفَحشآءِ وَ المُنکَرِ وَ البَغی؛(۶) خدا آمر به معروف و ناهی از منکر است؛ معروفها هم مشخّص شده است، منکرها هم معلوم شده است. وجود مقدّس پیامبر معظّم اسلام (صلّی ‌الله ‌علیه‌ و آله) از برترین آمران به معروف و ناهیان از منکر است؛ آیه‌ی قرآن [میفرماید] «یَأمُرُهُم بِالمَعروفِ وَ ینهاهُم عَنِ المُنکَر»؛(۷) ائمّه (علیهم‌السّلام) بزرگ‌ترین آمران به معروف و ناهیان از منکرند؛ در زیارت میخوانید: اَشهَدُ اَنَّکَ قَد اَقَمتَ الصَّلاةَ وَ آتَیتَ الزَّکاةَ وَ اَمَرتَ بِالمَعروفِ وَ نَهَیتَ عَنِ المُنکَر؛(۸) مؤمنین و مؤمنات در هر نقطه‌ای از جهان اسلام آمران به معروفند که فرمود: وَ المُؤمِنونَ وَ المُؤمِناتُ بَعضُهُم اَولیآءُ بَعضٍ یَأمُرونَ بِالمَعروفِ وَ یَنهَونَ عَنِ المُنکَرِ وَ یُقیمونَ الصَّلوةَ وَ یَؤتونَ الزَّکوة؛(۹) اینها چهار پایه‌ی اصلی برای نظام‌سازی است که از هرکدام از اینها، شاخه‌هایی منشعب میشود. نظام اسلامی متّکی است به اقامه‌ی صلات، ایتاء زکات، امر به ‌معروف، و نهی از منکر؛ یعنی انسجام و ارتباط اجتماعی و قلبیِ میان آحاد مردم در نظام اسلامی.

من همین‌جا در اوّل سخنان امروز خودم از این بحث میخواهم نتیجه بگیرم برای آنچه به‌عنوان شعار سال در صحبت نیمه‌شبِ دیشب به مردم عزیز عرض کردم. در جامعه‌‌ی ما، در کشور عزیز و پهناور ما، اسلام با هر منشأ اجتماعی افراد و با هر سلیقه‌ی اجتماعی، از همه‌ی ما انسجام را، هم‌افزایی را، به یکدیگر کمک کردن را میخواهد. دولتها در نظام اسلامی باید مورد حمایت مردم قرار بگیرند؛ حتّی از سوی آن کسانی که به این شخص خاص در دولت رأی ندادند هم باید مورد پشتیبانی و حمایت قرار بگیرند؛ این حرفِ حقیقی و لبّ معنای انسجام اجتماعی و ملّی در کشور اسلامی ما است. همه باید به‌عنوان یک واحد، با دولتی که مسئول کار و بر سر کار است اتّحاد کلمه نشان بدهند و به آن کمک کنند؛ مخصوصاً در آن مواردی که کشور با مسائل مهم و چالشهای مهمّی روبه‌رو است که در این زمینه عرایضی خواهم کرد.
امروز وظیفه‌ی همه‌ی آحاد ملّت این است که از مسئولین کشور حمایت کنند و به مسئولین دولتی کمک کنند. این مخصوص این دولت نیست، مربوط به همه‌ی دولتها است؛ دولتهایی هم که بعداً سرِ کار می‌آیند همین خصوصیّت را دارند. اوّلاً به خاطر اینکه همه‌ی دولتها دغدغه‌ی اصلی و اساسی‌شان حلّ مشکلات مردم است؛ البتّه ممکن است توانایی‌های مختلفی داشته باشند و همه در یک ردیف نباشند؛ ثانیاً ممکن است که سلایق گوناگونی داشته باشند؛ امّا هدف در همه‌ی این دولتها عبارت است از اینکه در دوره‌ی مسئولیّت خود در حدّ توان خودشان بتوانند مشکلات کشور را حل کنند. هر دولتی که در چهارچوب قانون اساسی بر سر کار بیاید، دولت قانونی است، دولت مشروع است. مهم نیست که چقدر و چه نسبتی از آحاد رأی‌دهندگان به این رئیس‌جمهور یا آن رئیس‌جمهور رأی دادند؛ تعداد کاهش و افزایش آراء به محبوبیّت ارتباط پیدا میکند، امّا به مشروعیّت و قانونیّت ارتباطی ندارد. هر کسی با هر تعداد رأیی که از طرف اکثریّت مردم بر طبق چهارچوب قانون اساسی انتخاب شد؛ این مشروع است، دولت قانونی است و باید مردم او را قانونی بدانند و تا آنجایی که میتوانند به او کمک کنند؛ [البتّه] حقوق دوجانبه‌ای برقرار است.
البتّه هر دولتی منتقدینی دارد، این دولت هم منتقدینی دارد، دولتهای قبلی هم هرکدام انتقادکنندگانی داشتند؛ تا اینجای قضیّه هیچ اشکالی ندارد. کسانی هستند که این روش را قبول ندارند، این رفتار را قبول ندارند، این حرف را قبول ندارند، این سیاست را قبول ندارند؛ اینها منتقدند و انتقاد میکنند، مانعی ندارد؛ امّا انتقادها باید در چهارچوب منطقی باشد. خود بنده هم به دولتهای گوناگون انتقادهایی داشتم، این انتقادها را همواره هم تذکّر داده‌ام، در هیچ موردی از آنچه به نظر من عیب بوده و جای انتقاد بوده است، از تذکّر خودداری نکردم؛ منتها این تذکّرات را در وضع مناسب و در موقعیّت مناسب و با شکل مناسب دادیم؛ یا پیغام دادیم، یا حضوری گفتیم، یا اصرار کردیم. تذکّر‌دادن هیچ اشکالی ندارد امّا این تذکّر بایستی جوری باشد که اعتماد عمومی را از کسانی‌ که مسئولند و مشغول کارند، سلب نکند؛ تذکّر دادن باید جوری باشد که موجب بی‌اعتمادی عمومی نشود، اهانت وجود نداشته باشد و روشهای خشم‌آلود وجود نداشته باشد؛ همه با برادری اسلامی به مسئله‌ی ارتباطِ میان دولت و ملّت نگاه کنند و با آن شیوه ‌رفتار بکنند.

البتّه این طرفینی است. من، هم به مردم این توصیه را عرض میکنم که با دولت بایستی مهربانانه و با نگاه همراهی و همدلی سخن گفت، هم به مسئولان کشور – در سه قوّه – این را تأکید میکنم که آنها هم باید با منتقدین خود و با کسانی که از آنها انتقاد میکنند رفتار مناسبی داشته باشند، آنها را تحقیر نکنند، به آنها اهانت نکنند؛ تحقیر مخالفان از سوی مسئولان، خلاف تدبیر و خلاف حکمت است. من مردم عزیزمان را به بی‌تفاوتی دعوت نمیکنم، به نظارت نکردن دعوت نمیکنم؛ آنها را به اهتمام در مسائل اساسی کشور دعوت میکنم؛ امّا اصرار میکنم که برخوردها نه از سوی مردم نسبت به مسئولین و نه از سوی مسئولین نسبت به منتقدین، تخریبی نباید باشد؛ نه تحقیر باشد، نه اهانت باشد. ممکن است در یک قضیّه‌ای، یک عدّه‌ای دغدغه داشته باشند؛ دغدغه داشتن جرم نیست؛ دلواپس بودن جرم نیست. میتوانند کسانی حقیقتاً نسبت به یک مسئله‌ی مهم و حسّاس کشور، احساس دلواپسی و دغدغه‌مندی کنند؛ هیچ مانعی ندارد؛ امّا این به‌معنای متّهم کردن نباشد، به‌معنای نادیده گرفتن زحمات و خدمات نباشد. از آن طرف هم دولت و طرف‌داران دولت به کسانی که ابراز دغدغه و دلواپسی میکنند، بایستی اهانتی نکنند. من این را صریحاً به ملّت عزیزمان عرض میکنم – قبلاً هم گفتم – من از همه‌ی دولتها در دوران مسئولیّت خودم حمایت کردم؛ از این دولت هم حمایت میکنم. هرجا هم لازم باشد تذکّر میدهم؛ البتّه چک سفید امضا هم به کسی نمیدهم. نگاه میکنم به عملکردها و برحسب عملکردها قضاوت میکنم و به توفیق الهی و به کمک الهی، برحسب عملکردها هم عمل خواهم کرد. این مطلب اوّل در توضیح و تبیین آنچه به‌عنوان شعار سال – همدلی و هم‌زبانیِ میان دولت و ملّت – مطرح کردیم؛ همدل باشند، هم‌زبان باشند و همکاری کنند و در کنار هم به سوی رفع مشکلات حرکت کنند.
عرض کردیم این وقتی اهمّیّت پیدا میکند ‌که فرصتهای بزرگی در اختیار است و چالشهای بزرگی را انسان انتظار میبرد؛ امروز از همین روزها است. امروز، هم فرصتهای بسیار بزرگی داریم، هم چالشهایی در پیش روی ما است که بایستی با این چالشها برخورد کنیم و با کمک این فرصتها، بر این چالشها به توفیق الهی پیروز بشویم. خب، امروز فرصتهای بزرگی داریم؛ یکی از بزرگ‌ترین فرصتهای ما مربوط میشود به نیروی انسانی کارامد و مبتکر که در کشور ما بحمدالله بوفور و فراوانی، نیروی کارآمد و عمدتاً جوان و دارای ابتکار و روحیّه وجود دارد.
یکی از بزرگ‌ترین فرصتهای ما همراهی مردم ما و جوانهای ما با نظام و هدفهای نظام و امام بزرگوار است. من به شما برادران و خواهران عزیز توجّه میدهم که نگاه کنید در این راهپیمایی‌های روز قدس یا بیست‌ودوّم بهمن، عمده جوانها هستند؛ این جوانها همان جوانهایی هستند که شبانه‌روز به‌وسیله‌ی رسانه‌های صوتی و تصویری و اینترنتی، در زیر بمباران تخریب قرار دارند؛ غوغایی است در دنیا؛ در دنیای مجازی. در دنیای رسانه‌های صوتی و تصویری، صدها رسانه، و با یک اعتبار هزارها رسانه، در حال بمباران افکار جوانهای ما هستند؛ بعضی‌ از آنها سعی میکنند جوانها را از دین برگردانند، بعضی سعی میکنند آنها را از نظام اسلامی منصرف کنند، بعضی سعی میکنند آنها را به ایجاد اختلاف وادار کنند، بعضی سعی میکنند آنها را در خدمت هدفهای خبیث خود بگیرند، بعضی سعی میکنند آنها را به ولنگاری و بیکارگی سوق بدهند؛ این بمباران به‌طور دائم بر روی سر جوانهای ما و به‌وسیله‌ی همین دستگاه‌ها و رسانه‌های صوتی و تصویری و اینترنتی در حال انجام است؛ درعین‌حال شما نگاه میکنید می‌بینید ده‌ها میلیون از همین جوانها در سرتاسر کشور در روز بیست‌و‌دوّم بهمن می‌آیند و شعار میدهند و ابراز احساسات میکنند و نسبت به امام، نسبت به اسلام، نسبت به نظام اسلامی ابراز ارادت میکنند؛ این چیز کوچکی نیست، این فرصت بسیار بزرگی است.
یکی دیگر از فرصتها عبارت است از پیشرفتهای علمی‌ای که در دوران تحریم به‌وجود آمده است. یک وقت قدرتها و دولتها و پولها و سرمایه‌های جهانی و بین‌المللی به کمک یک ملّتی می‌آیند؛ یک‌وقت همه‌ی درها را به‌روی یک ملّت می‌بندند، در‌عین‌حال آن ملّت میتواند در بخشهای مختلف کارهای بزرگ بکند. امروز شما این کارها را مشاهده میکنید؛ اینها را دست‌کم نباید گرفت. همین فاز دوازدهم پارس جنوبی که چند روز قبل از این به‌وسیله‌ی رئیس جمهور افتتاح شد، یک طرح صنعتی بسیار بزرگ و پیچیده است که میتواند رشد اقتصادی کشور را و محصول تلاش عمومی کشور را به‌صورت محسوسی افزایش بدهد. از این قبیل چیزها فراوان داریم. ملاحظه کردید در رزمایش نیروهای مسلّح، دستگاه‌هایی وارد عرصه شده‌اند که دشمنان از دیدن اینها تعجّب میکنند؛ این تعجّب را به زبان هم می‌آورند؛ نه اینکه ما تعجّب آنها را حدس بزنیم، خودشان میگویند که تعجّب میکنند؛ اینها همه در زمان تحریم اتّفاق افتاده است. این چیز کوچکی نیست، این فرصت بسیار بزرگی است، اینها را در طول سالهای متمادیِ تحریم – یعنی از سالهای ۸۹ و ۹۰ و ۹۱ و ۹۲ که این تحریمهایِ به گمان آنها فلج‌کننده بر کشور سایه می‌انداخته است – جوانهای ما انجام دادند، نیروهای مبتکر ما انجام دادند. این خیلی فرصت بزرگی برای کشور است؛ [پس] همین تحریمها هم فرصت است. من این را بعداً مختصراً عرض خواهم کرد که خود همین تحریمها به یک معنا فرصت است برای ملّت ایران؛ بله دشواری‌هایی به‌وجود آورده است امّا این تحریم، میتواند فرصت باشد که در این زمینه عرض میکنم.البتّه چالشهایی هم داریم که درباره‌ی این چالشها هم امروز مقداری عرض خواهم کرد. امروز یکی از نقدترین و بزرگ‌ترین چالشهای کشور مسئله‌ی اقتصاد ملّی است؛ اقتصاد. انتظار به‌حقّ مردم ما، این است که از یک اقتصاد شکوفا برخوردار باشند، رفاه عمومی باشد، طبقه‌ی ضعیف از وضعیّت غیر‌قابل ‌قبول خارج بشود، از مشکلات نجات پیدا کند؛ اینها انتظارات مردم ما است و این انتظارات به‌حق است؛ اقتصاد کشور نیازمند یک حرکت جدّی و یک کار بزرگ است که من حالا بعضی از خصوصیّات را عرض میکنم. من البتّه چند سال است راجع به اقتصاد حرف میزنم. من در همین جلسه، چند سال قبل از این پیش‌بینی کردم و گفتم دشمنان بر روی اقتصاد ما متمرکز خواهند شد،(۱۰) مسئولین باید به فکر باشند، خودشان را آماده کنند؛ کمرها را محکم کنند برای مواجهه‌ی با خصومت دشمنان و سیاستهای خصمانه‌ی دشمنان که روی اقتصاد کشور متمرکز شده‌اند. حالا من در مورد اقتصاد، مطالبی را عرض خواهم کرد.

امر‌وز دهه‌ی عدالت و پیشرفت از نیمه گذشته است. یک دهه را ما به‌عنوان دهه‌ی عدالت و پیشرفت معیّن کردیم و معرّفی کردیم که از نیمه گذشته؛ بیست‌سالِ چشم‌انداز به نیمه رسید، بیست سالی که برای چشم‌انداز معیّن کردیم و سیاست‌گذاری کردیم، ده سال آن گذشته است؛ ده سال [دیگر] در مقابل روی ما است، اینها مسائل مهمّی است؛ حسّاسیّت مسائل اقتصادی با توجّه به این واقعیّتها بیشتر میشود.
دشمنان ما صریحاً میگویند که هدفشان از فشارهای اقتصادی یک هدف سیاسی است. هدف آنها این است که مردم ایران را در مقابل نظام اسلامی قرار بدهند؛(۱۱) توجّه بفرمایید؛ البتّه بله، «مرگ بر آمریکا»، چون آمریکا آن عامل اصلی این فشارها است و خودشان هم اصرار دارند بر اینکه متمرکز بشوند روی اقتصاد ملّت عزیزما. هدفشان چیست؟ هدف این است که مردم را در مقابل دستگاه قرار بدهند؛ این را صریحاً میگویند که میخواهیم فشار اقتصادی بیاوریم تا وضعیّت مردم سخت بشود و مردم وادار به اعتراض بشوند در مقابل دولت و در مقابل نظام اسلامی. این را صریحاً میگویند البتّه بدروغ گاهی ادّعا میکنند که طرف‌دار ملّت ایرانند که این دروغها را نمیشود باور کرد و نباید از دشمن باور کرد، لکن هدفشان همان هدف سیاسی است. میخواهند این امنیّتی که امروز در کشور ما هست را – که این امنیّت، در منطقه‌ی غرب آسیا که ما در آن قرار داریم، بی‌نظیر است؛ بحمدالله امروز نه در شرق ما، نه در غرب ما، نه در شمال ما، نه در جنوب ما، در هیچ کشوری امنیتّی مانند امنیّتی که امروز بر کشور ما و ملّت ما حاکم است، وجود ندارد – به‌دست مردم از بین ببرند و مردم را وادار کنند به برهم زدن امنیّت؛ و حرکات اعتراضی را در کشور شروع کنند؛ دارند تحریک میکنند، دارند کار میکنند، دارند برنامه‌‌ریزی میکنند. این کاری است که باجدّیّت و با شدّت به‌دنبال آن هستند؛ خب این یک شرایط مهم است، این یک چالش بزرگ است. وقتی یک چنین چالشی در کشور وجود دارد، همه‌ی نیروها باید در کنار هم قرار بگیرد، با هم کار کنند و مسئله‌ی اقتصاد را جدّی بگیرند.
من چند نکته را در باب اقتصاد عرض میکنم. نکته اوّل این است که امروز عرصه‌ی اقتصاد، به‌خاطر سیاستهای خصمانه‌ی آمریکا، یک عرصه‌ی کارزار است، یک عرصه‌ی جنگ است، جنگی از نوع خاص. در این عرصه‌ی کارزار، هر کسی بتواند به نفع کشور تلاش کند، جهاد کرده است. امروز هر کسی بتواند به اقتصاد کشور کمک بکند، یک حرکت جهادی انجام داده است. این جهاد است؛ البتّه جهادی است که ابزار خودش را دارد، شیوه‌های مخصوص خود را دارد، باید این جهاد را همه با تدبیر مخصوص خود و سلاح مخصوص خود انجام بدهند. این نکته‌ی اوّل.
نکته‌ی دوّم این است که در نگاه کلان به اقتصاد کشورمان دو جور نگاه وجود دارد. من خواهش میکنم بخصوص صاحب‌نظران و همچنین جوانان و عامّه‌ی مردم عزیزمان به این نکته توجّه کنند که دو جور نگاه به رونق اقتصادی و پیشرفت اقتصاد وجود دارد؛ یک نگاه میگوید که ما پیشرفت اقتصاد را باید از ظرفیّتهای درون کشور و درون مردم تأمین بکنیم. ظرفیّتهای بسیار زیادی در کشور وجود دارد که از این ظرفیّتها یا استفاده نشده است یا درست استفاده نشده است؛ از این ظرفیّتها استفاده کنیم؛ [یعنی] اقتصاد درون‌زا؛ اقتصادی که مایه‌ی خود و مادّه‌ی خود را از درون کشور و از امکانات کشور و از توانایی‌های مردم خودمان به دست می‌آورد. این یک نگاه است که میگویند برای رونق اقتصادی نگاه کنیم به امکانات درونی کشور و استعدادها را و ظرفیّتها را بشناسیم، آنها را بدرستی به کار بگیریم، [آن وقت] اقتصاد رشد خواهد کرد، نمو خواهد کرد؛ این یک نگاه.

نگاه دوّم به اقتصاد کشور نگاه به پیشرفت اقتصاد با استفاده از کمک بیرون از مرزها است؛ میگوید سیاست خارجی‌مان را تغییر بدهیم تا اقتصاد ما درست بشود، با فلان مستکبر کنار بیاییم تا اقتصاد رونق پیدا کند، تحمیل قدرتهای مستکبر را در بخشهای گوناگون و مسائل گوناگون بپذیریم تا اقتصادمان رونق پیدا کند؛ این هم نگاه دوّم است. امروز شرایط کشور به ما نشان داده است که این نگاه دوّم یک نگاه کاملاً غلط و عقیم و بی‌فایده است. همین تحریمهایی که امروز علیه ملّت ایران اعمال میشود، دلیل محکم و متقنی است بر غلط بودن این نگاه؛ یعنی شما وقتی که به امید قدرتهای خارجی نشستید تا آنها بیایند اقتصاد شما را رونق بدهند و با زیر بار آنها رفتن، اقتصاد را رونق بدهید، آنها به حدّ کم قانع نیستند. وقتی که شما نگاه میکنید به بیرون، مواجه میشوید با یک مسئله‌ای مثل کاهش قیمت نفت؛ ناگهان قدرتهای مستکبر با همراهی ایادی منطقه‌ای خودشان متأسّفانه به این نتیجه میرسند که قیمت نفت را به نصف و گاهی کمتر از نصف برسانند؛ شما مواجه میشوید با یک چنین مشکلی؛ وقتی نگاه به بیرون باشد، این است. وقتی شما نگاه به درون کردید، دیگر این‌جور نیست. امروز خارجی‌ها و رؤسای قدرتهای مستکبر میخواهند همین نگاه دوّم را در مردم ما تقویّت کنند.
من پیام رئیس جمهور آمریکا را که به مناسبت عید نوروز خطاب به مردم ایران ‌کرده است دیدم؛ او در این پیام میگوید که شما بیایید حرفهای ما را قبول بکنید؛ در واقع محتوا و محصول حرف او این است میگوید در مذاکرات هسته‌ای آن چیزی را که ما به شما دیکته میکنیم این را شما قبول بکنید تا در کشور شما ‌کار به وجود بیاید، ‌تا سرمایه به وجود بیاید، تا فعّالیّت اقتصادی در کشور شما راه بیفتد؛ یعنی همین نگاه دوّم. این نگاه، نگاهی است که هرگز به نتیجه نخواهد رسید؛ ‌باید نگاه کنیم به درون کشور، ظرفیّتهای درونی بسیار است. این اقتصاد مقاومتی‌ای که ما عنوان کردیم و مطرح کردیم و خوشبختانه مورد قبول و استقبال همه‌ی صاحب‌نظران قرار گرفت – یعنی من حتّی یک نفر از صاحب‌نظران اقتصادی و اجتماعی را ندیدم که آنچه را به‌عنوان سیاست اقتصاد مقاومتی مطرح شده، او رد کند – ناظر به همین است؛ یعنی ناظر به امکانات درونی کشور. وقتی که اجازه نمیدهند که شما برای زمین خودت از بیرون آب بیاوری، باید چاه حفر کنی و از درون زمین خودت آب بیرون بیاوری تا محتاج ‌آب آن همسایه‌ی بخیل نباشی؛ باید از درون خود استمداد کنیم و بتوانیم کارها را پیش ببریم. این هم نکته‌ی دوّم.
نکته سوّم؛ نه در اقتصاد و نه در هیچ برنامه‌ی دیگری، بدون هدف‌گذاری نمیشود حرکت کرد، باید هدف‌گذاری بشود. اگر در هر کاری بدون هدف‌گذاری مسئولان دولتی حرکت کنند و پیش بروند، کار به روزمرّه‌گی خواهد رسید؛ به نتیجه نمیرسد. هدف‌گذاریِ مشخّص و ثابتی باید وجود داشته باشد که به‌سمت آن هدف، همه‌ی دستگاه‌ها را و همه‌ی امکانات را بسیج کنند. به نظر بنده آن چیزی که امسال و سالهای بعد از این باید به‌عنوان هدف اقتصاد مورد توجّه باشد، عبارت است از سرمایه‌گذاری بر روی تولید داخلی. همه‌ی تلاشها از سوی همه باید برای تقویت تولید داخلی بسیج ‌بشود. از همه‌ی مسئولانی که در زمینه‌های اقتصادی فعّالیّت دارند و از همه‌ی آحاد مردم باید مطالبه بشود که به مسئله‌ی تقویت تولید داخلی کمک کنند.
البتّه راه‌هایی وجود دارد برای کمک که من بعضی را عرض میکنم. یکی از لازم‌ترین کارها این است که از بنگاه‌های تولیدی متوسّط و کوچک حمایت بشود؛ یکی از کارها این است که فعّالیّتهای بنگاه‌های دانش‌بنیان تقویت بشود. اینکه ما روی علم و فنّاوری تکیه میکنیم، فقط به خاطر این نیست که میخواهیم نِصاب علمی خودمان را بالا ببریم؛ پیشرفت علم و فنّاوری به پیشرفت اقتصاد کمک میکند؛ بنگاه‌هایی که دانش‌بنیان هستند میتوانند به اقتصاد ملّی کمک کنند. یکی از کارهای لازم، نهضت کاهش خام‌فروشی است. اینکه من چندی پیش راجع به وابسته بودن اقتصادمان به نفت اعتراض کردم و در سخنرانی گفتم، ناظر به این است. ما باید کاری کنیم که خام‌فروشی بتدریج کاهش پیدا کند، تا اینکه بکلّی از بین برود؛ باید ارزش افزوده ایجاد کرد. بانک‌ها میتوانند نقش ایفا کنند؛ هم نقش کمک کننده و هم نقش تخریب کننده؛ این مورد توجّه مسئولان ارشد بانکی کشور باید قرار بگیرد. بعضی از بانک‌ها در سرتاسر کشور با شیوه‌های خاص برخی از بنگاه‌های اقتصادی کوچک و متوسّط را به تعطیلی کشاندند، نابود کردند؛ بانک‌ها میتوانند کمک بکنند و یا میتوانند تخریب کنند. یکی از کارهای اساسی، تسهیل سرمایه‌گذاری است؛ یکی از کارهای اساسی ‌کاهش واردات کالاهای مصرفی است؛ یکی از کارهای اساسی مبارزه‌ی با قاچاق است. کارهای گوناگونی را مسئولین دولتی میتوانند انجام بدهند؛ بخشی از آنها این چیزهایی بود که من اینجا عرض کردم. البتّه این کارها همه کارهای دشواری است؛ گفتن این حرفها آسان است، عمل کردن آنها مشکل است. امّا همین کار مشکل را مسئولین حتماً بایستی انجام بدهند چون مسئله مسئله‌ی مهمّی است.مردم هم میتوانند نقش ایفا کنند. آن کسانی که قادر بر سرمایه‌گذاری هستند، سرمایه‌گذاری‌شان را متوجّه تولید کنند و در تولید سرمایه‌گذاری بکنند. کسانی که مصرف‌کننده هستند – که همه‌ی ملّت ما در واقع مصرف‌کننده‌اند – محصولات داخلی را مصرف کنند که من روی این بارها و بارها تکیه کردم و امروز هم عرض میکنم و تکیه میکنم. ‌همه سعی بکنند محصولات داخلی را مصرف بکنند، کارگر ایرانی را حمایت بکنند، کارگاه تولیدی داخلی را با مصرف کردن [محصول] آن رونق بدهند. پرهیز از اسراف؛ کسانی که اهل اسرافند بدانند، این اسراف و زیاده‌روی و ریخت‌و‌پاش که در اسلام این‌همه مذّمت شده است، سرنوشت اقتصاد ملّی را تعیین میکند؛ اگرچنانچه از اسراف و زیاده‌روی و ریخت‌وپاش اموال شخصی، چه آب، چه نان، وسایل تشریفاتی زیادی در مهمانی‌ها، در عقدها، در عروسی‌ها، در بقیّه‌ی ‌مراسم و چه بقیّه‌ی چیزهای دیگر پرهیز بشود، به اقتصاد ملّی کمک میکند. آن کسانی که در کارهای تجارت خارجی و دادوستد خارجی هستند، میتوانند نقش ایفا کنند؛ نقش آنها هم عبارت است از صحّت عمل، تا بتوانند آبروی ملّت ایران را [حفظ کنند]. این هم نکته‌ی سوّم.
نکته‌ی چهارم در زمینه‌ی اقتصاد این است که تحریم تنها ابزار دشمن است، این را بدانند. تنها ابزار دشمن برای مقابله‌ی با ملّت ایران امروز عبارت است از تحریم؛ اگر ما درست عمل کنیم، با تدبیر عمل کنیم، تحریم میتواند بی‌اثر بشود. همچنان‌که اشاره کردم، همین دستگاه‌های تولیدی و صنعتی‌ای که امروز خوشبختانه دستگاه‌های دولتی آنها را افتتاح میکنند – ازجمله همین فاز دوازدهم پارس جنوبی که قبلاً اشاره کردم و همین پیشرفتهای نظامی و همین پارک‌های علم و فنّاوری و امثال اینها – کارهایی است که میتواند این‌جور تحریم را از بین ببرد؛ اثر تحریم را اوّل کاهش بدهد، بعد هم از بین ببرد. تحریم، مشکل‌ترین آنها بود امّا برای ما برکاتی هم داشت. تحریم به ما نشان داد که باید به خودمان متّکی باشیم و به ما ثابت کرد که میتوانیم از نیروهای درونی خودمان استفاده کنیم. اگر مسئولین دولتی و آحاد مردم و بخصوص فعّالان بخشهای اقتصادی همّت بکنند، تلاش بکنند و دستگاه‌های رسانه‌ای عمومی هم کمک بکنند – که حالا اشاره خواهم کرد – ان‌شاءالله خواهیم دید که تحریم قادر نخواهد بود که ملّت ایران را از پیشرفت باز دارد.

یک مطلب راجع به مسائل هسته‌ای عرض بکنیم؛ البتّه نکات دیگری هم وجود دارد که نمیخواهم بیش از این در این زمینه بحث را ادامه بدهم. چند جمله در باب مسائل هسته‌ای: اوّلاً در زمینه‌ی مسائل هسته‌ای، دشمنان ما که طرف مقابل ملّت ایران قرار دارند – که عمده هم آمریکا است – اینها دارند با تدبیر و سیاست‌گذاری حرکت میکنند. این را ما کاملاً توجّه داریم، میفهمند که دارند چه‌کار میکنند؛ آنها به این مذاکرات احتیاج دارند، آمریکا به مذاکرات هسته‌ای بسیار احتیاج دارد. این اختلافاتی هم که می‌بینید در بین آمریکایی‌ها هست، سناتورهای آمریکا یک‌جور، دولت آمریکا یک‌جور، این معنایش این نیست که اینها به این مذاکرات نیازمند نیستند؛ نه، آن جناح مقابل دولت، مایل است امتیازی را که در این مذاکرات وجود دارد، به نام حریفش که حزب دموکرات است ثبت نشود؛ دنبال این هستند. به این مذاکرات احتیاج دارند و این مذاکرات را برای خودشان لازم میدانند امّا ابراز استغنا میکنند.
در همین پیام نوروزی رئیس‌جمهور آمریکا متأسّفانه حرفهای غیر صادقانه‌ای وجود داشت. بااینکه نسبت به ملّت ایران علی‌الظّاهر اظهار دوستی میکنند امّا انسان کاملاً و بروشنی درمی‌یابد که این اظهارات صادقانه نیست. یکی از حرفها این بود که در ایران کسانی هستند که با حلّ دیپلماتیک مسئله‌ی هسته‌ای موافقت ندارند؛ این را او میگوید. میگوید در ایران کسانی هستند که نمیخواهند مسئله‌ی هسته‌ای با مذاکرات دیپلماسی حل‌وفصل بشود؛ این دروغ است؛ در ایران هیچ‌کس نیست که نخواهد مسئله‌ی هسته‌ای حل بشود و با مذاکرات حل بشود. آنچه ملّت ایران نمیخواهند عبارت است از قبول تحمیل‌ها و زورگویی‌های آمریکا؛ این را نمیخواهد. آنچه ملّت ایران در مقابل آن مقاومت میکند قبول زورگویی‌های طرف مقابل است. طرف مقابل میگوید بیایید مذاکره کنیم و شما حرفهای ما را موبه‌مو قبول کنید؛ این را میگوید. ملّت ایران در مقابل این ایستاده است و یقیناً نه مسئولین ما، نه هیئت مذاکره‌کننده و پشت‌ سرِ آنها ملّت ایران، مطلقاً این را قبول نخواهد کرد.
نکته‌ی دوّم در مورد مسائل هسته‌ای این است که این مذاکراتی که امروز در جریان است که با دولتهای اروپایی و با آمریکا مذاکره میکنند، مذاکره‌ی با آمریکا صرفاً در قضیّه‌ی هسته‌ای است و لاغیر، این را همه بدانند. ما درباره‌‌ی مسائل منطقه‌ای با آمریکا مذاکره‌ای نمیکنیم؛ هدفهای آمریکا در مسائل منطقه‌ای، درست نقطه‌ی مقابل هدفهای ما است. ما در منطقه امنیّت و آرامش میخواهیم، تسلّط ملّتها را میخواهیم؛ سیاست آمریکا در منطقه ایجاد ناامنی است. شما به مصر نگاه کنید، به لیبی نگاه کنید، به سوریه نگاه کنید! دستگاه‌های استکباری و در رأس آنها آمریکا، درمقابل بیداری اسلامی‌ای که به‌وسیله‌ی ملّتها به‌وجود آمد، یک ضدّ حمله را شروع کردند که هنوز ادامه دارد و ملّتها را در منطقه دارد بتدریج بدبخت میکند؛ هدف آنها این است؛ این درست نقطه‌ی مقابل هدفهای ما است. ما نه در مسائل منطقه‌ای، نه در مسائل داخلی و نه در مسئله‌ی تسلیحات، با آمریکا مطلقا صحبت و مذاکره‌ای نداریم؛ مذاکره، صرفاً در قضیّه‌ی هسته‌ای است و اینکه ما در موضوع هسته‌ای با روش دیپلماسی چگونه میتوانیم به نتیجه برسیم.
نکته‌ی سوّم؛ اینکه آمریکایی‌ها تکرار میکنند که «ما قرارداد با ایران میبندیم، بعد نگاه میکنیم ببینیم اگر به قرارداد عمل کردند تحریمها را برمیداریم» این حرف حرف غلط و غیر قابل قبولی است؛ این را ما قبول نداریم. رفع تحریمها جزو موضوعات مذاکره است، نه نتیجه‌ی مذاکرات؛ آن کسانی که دست‌اندرکار هستند، فرق این دو را بخوبی میفهمند. این یک خدعه‌ی آمریکایی است که میگویند قرارداد میبندیم، نگاه میکنیم به رفتارها، بعد تحریمها را برمیداریم! این‌جوری نیست؛ همین‌طور که مسئولین ما صریحاً گفته‌اند و رئیس‌جمهور محترم صریحاً گفت، رفع تحریمها باید بدون هیچ فاصله‌ای در هنگام رسیدن به توافق انجام بگیرد، یعنی رفع تحریم جزء توافق است نه چیزی مترتّب بر توافق.
یک نکته‌ی دیگر؛ آمریکایی‌ها تکرار میکنند که ایران بایستی در تصمیم‌هایی که میگیرد و چیزهایی که قبول میکند، بازگشت‌ناپذیری‌ای وجود داشته باشد؛ این را ما قبول نداریم. اگرچنانچه طرف مقابل میتواند به هر بهانه‌ای باز هم تحریمها را علیه ملّت ایران برقرار کند، هیچ وجهی ندارد که هیئت مذاکره‌کننده‌ی ما بپذیرد و کاری انجام بدهد که این کار برگشت‌ناپذیر است؛ به‌هیچ‌وجه، این یک صنعت مردمی است، یک صنعت بومی است، متعلّق به مردم است، دانش آن و فنّاوری آن مال مردم است، باید پیش برود؛ این پیشرفت جزء ذات هر صنعت و فنّاوری است. آنها بحث بمب اتم را پیش میکشند، خب خودشان هم میدانند که ما دنبال سلاح هسته‌ای نیستیم امّا این را یک بهانه‌ای قرار داده‌اند برای فشار آوردن بر ملّت ایران. ما در این مذاکرات به همه‌ی تعهّدات بین‌المللی پایبند بودیم، ما در این مذاکرات به تعهّدات اخلاق سیاسی-اسلامی پایبند بودیم، ما نقض عهد نکردیم، ما دو جور حرف نزدیم، ما تلوّن به‌خرج ندادیم؛ نقطه‌ی مقابل و طرف مقابل ما آمریکایی‌ها هستند، عهدشکنی کردند، تلوّن در آراء نشان دادند، تقلّب نشان دادند، رفتار آنها یک رفتاری است که برای ملّت ما مایه‌ی عبرت است؛ آن کسانی هم که در درون مجموعه‌ی روشنفکری کشور هنوز ملتفت نبودند که طرف مقابلشان – آمریکا – کیست، خوب است نگاه کنند به این مذاکرات و بفهمند با چه کسی مواجهند و آمریکا امروز در دنیا چه دارد انجام میدهد. این تهدیدهایی هم که میکنند بی‌اثر است؛ اینکه تهدید میکنند به تحریم بیشتر، اینکه در خلال حرفها تهدید میکنند به تحرّک نظامی، اینها تهدیدهایی است که ملّت ایران را نمیترسانَد؛ ملّت ایران ایستاده است و ان‌شاءالله با کمال موفّقیّت از این آزمون بزرگ بیرون خواهد آمد؛ البتّه توفیقات الهی میتواند ملّت ما را در این راه موفّق کند.
مسائل مهمّ دیگری هم وجود دارد که مجال طرح آنها الان نیست؛ مسلّماً کارهای بزرگی برعهده‌ی ملّت و دولت ایران است؛ مسئله‌ی اتّحاد اسلامی، مسئله‌ی کمک به ملّتهای مستضعف، گسترش نفوذ معنوی اسلام در منطقه که امروز پرچم آن دست ملّت ایران است، اینها کارهای بزرگی است که اگرچنانچه خدای متعال توفیقات خود را شامل حال ملّت عزیزمان بکند – که ان‌شاءالله خواهد کرد، به برکت دعاهای شما، به برکت همّت و تلاش شما و بخصوص جوانان – این کارهای بزرگ را ان‌شاءالله انجام خواهیم داد.
و السّلام‌ علیکم‌ و رحمة الله‌ و برکاته

[hamidz65 13,498]

در فردو تنها 1000 سانتریفیوژ باقی خواهد ماند که نقش فرفره های کشور رو به عهده خواهند گرفت . بغیر از اون 5000 تایی که توی نطنز باقی می مونه تمامی زیرساخت های غنی سازی صنعتی جمع آوری می شه

 

در مورد دوم هم درست می فرمایید چنین قانونی در مجلس تصویب شده

پس اگه اینطور که شما میگین باشه تقریبا برگشت ناپذیره و اگر هم بخوایم دوباره اونها را بازسازی کنیم حداقل 3 تا 4 سال زمان میبره.

 

واقعا محتویات این بیانیه فوق العاده خطرناکه. مخصوصا قسمت تحقیق توسعه و از اون بدتر اجرای فراتر از پرتکل الحاقی. امروز با یکی از دوستام که در رشته هسته ای تحصیل کرده صحبتی داشتم و از خود قلب راکتور اراک پرسیدم که این طراحی دوباره چقدر زمان میبره. گفت قلب راکتور اراک میتونه پلوتونیم تولید کنه که این کار با بازفراوری سوخت انجام میشه حال دوستان گفتند باید قلب راکتور تغییر کنه در این صورت پارامترهای زیادی هم تغییر خواهد کرد از جمله ساختار کلی خو راکتور حال سوال اینجاست که ایا  با این تغییر ایا قدرت هم افایش پیدا میکنه یا خیر مثلا از 40 برسه به 100 مگاوات. که بنظر این دوستم این کار در مزاکرات اینده انجام خواهد شد. و در مورد زمان طراحی هم گفت اگر  طراحی ها به موقع از طرف ایران انجام بشه و طرف غربی  خلف وعده نکنه این طرح نهایتا 6 سال زمان خواهد برد البته با فرض همین قدرت 40 مکاواتی.

 

 

امیدوارم مذاکره کنندگان این موضوعاتو تو این 3 ماه حل  کنند

[oldmagina 9,077]

یه سوال

گقته شده در فوردو غنی سازی دیگه انجام نمیشه ولی ماشین ها تحت نظارت در همانجا انبار میشن. حالا سوالم اینجاست زیر ساخت های غنی سازی سایت فوردو هم باید برداشته شه یا نه فقط سانتیریفیوز ها را جمع میکنند ؟

تا اونجا که بنده اطلاع دارم یه قانونی در مجلس تصویب شده بود که اجرا کردن داوطلبانه پروتکل الحاقی را توسط هر نهادی منع کرده بود . یعنی تا همین جاش هم اقایون خلاف قانون عمل کردن.

 

سخنگوی هیات رییسه مجلس در پاسخ به سوالی درباره اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی از سوی دولت گفت: اگر نیاز باشد که این موضوع به تائید مجلس برسد قطعا مطرح می شود اما در حال حاضر نیاز نیست و البته دولت این اختیار را دارد که پروتکل الحاقی را به صورت داوطلبانه اجرا کند.

 

در فردو تنها 1000 سانتریفیوژ باقی خواهد ماند که نقش فرفره های کشور رو به عهده خواهند گرفت . بغیر از اون 5000 تایی که توی نطنز باقی می مونه تمامی زیرساخت های غنی سازی صنعتی جمع آوری می شه

 

در مورد دوم هم درست می فرمایید چنین قانونی در مجلس تصویب شده

البته فرفره هایی که شما می فرمائید در واقع نقش سوپاپ اطمینان توافق را برای ما دارند . بغیر از اون 5000 تایی که توی نطنز باقی می مونه هم فقط خود دستگاه سانتریفوژ بقیه جمع آوری میشه و تمامی زیر ساختهای اونها باقی میمونه ، یعنی در صورت نیاز فقط نصب خود دستگاه سانتریفوژ لازم است و همه زیر ساختهای دیگر حفظ می شود . البته این نتیجه پردازشهای ذهنی خود من نیست ( بر خلاف بعضی دوستان ) بلکه عین عبارتهای آقای ظریف در مصاحبه شان بود.  icon_cheesygrin 

ویرایش شده در فروردین 94 توسط oldmagina

[mohammadhossein 1,914]

پس اگه اینطور که شما میگین باشه تقریبا برگشت ناپذیره و اگر هم بخوایم دوباره اونها را بازسازی کنیم حداقل 3 تا 4 سال زمان میبره.

 

واقعا محتویات این بیانیه فوق العاده خطرناکه. مخصوصا قسمت تحقیق توسعه و از اون بدتر اجرای فراتر از پرتکل الحاقی. امیدوارم مذاکره کنندگان این موضوعاتو تو این 3 ماه حل  کنند

 

به نظر من بزرگترین ضعف این توافق نامه همین موضوع برگشت پذیری هست که برای ما بسیار مشکل و زمان بر خواهد بود اما برای طرف مقابل به محض اینکه اراده کنه انجام می شه.

اکسید کردن نزدیک 10 تن اورانیوم و نابود کردن قلب راکتور اراک و ... چیزهایی نیست که به سادگی قابل برگشت باشه

 

در مورد بازرسی ها هم طبق گفته ی اوباما ایران شاهد بازرسی هایی خواهد بود که تا کنون در هیچ کشوری انجام نشده.

 

تحقیق و توسعه ای هم که محدودیت داشته باشه مثل این می مونه که وجود نداشته. مورد جالبی که اون بنده خدا که در شبکه ی 6 به عنوان مدافع توافق حضور پیدا کرده بود می گفت با اجرای این توافق درهای جدیدی بروی دانشمندان ما باز خواهد شد و به تکنولوژی های روز دست پیدا خواهند کرد !!! یکی نبود اونجا بهش بگه اونها مانع آزمایش و بکارگیری سانتریفیوژهای نسل جدیدی که خودمون تولید کردیم می شن اونموقع عقلانی هست که بیان علم روز خودشون رو در اختیار ما بگذارند ؟!

-------

 

سوالی که برام به وجود اومده اینه که چه کسی باید هزینه ی بازطراحی راکتور اراک رو بده ؟ اگر جواب ایران هست که مقدار زیادی پول هم در این ارتباط باید خرج بشه .

[hamidz65 13,498]

به نظر من بزرگترین ضعف این توافق نامه همین موضوع برگشت پذیری هست که برای ما بسیار مشکل و زمان بر خواهد بود اما برای طرف مقابل به محض اینکه اراده کنه انجام می شه.

اکسید کردن نزدیک 10 تن اورانیوم و نابود کردن قلب راکتور اراک و ... چیزهایی نیست که به سادگی قابل برگشت باشه

 

در مورد بازرسی ها هم طبق گفته ی اوباما ایران شاهد بازرسی هایی خواهد بود که تا کنون در هیچ کشوری انجام نشده.

 

تحقیق و توسعه ای هم که محدودیت داشته باشه مثل این می مونه که وجود نداشته. مورد جالبی که اون بنده خدا که در شبکه ی 6 به عنوان مدافع توافق حضور پیدا کرده بود می گفت با اجرای این توافق درهای جدیدی بروی دانشمندان ما باز خواهد شد و به تکنولوژی های روز دست پیدا خواهند کرد !!! یکی نبود اونجا بهش بگه اونها مانع آزمایش و بکارگیری سانتریفیوژهای نسل جدیدی که خودمون تولید کردیم می شن اونموقع عقلانی هست که بیان علم روز خودشون رو در اختیار ما بگذارند ؟!

-------

 

سوالی که برام به وجود اومده اینه که چه کسی باید هزینه ی بازطراحی راکتور اراک رو بده ؟ اگر جواب ایران هست که مقدار زیادی پول هم در این ارتباط باید خرج بشه .

قطعا هزینه هاش برای ایران است البته این نظر منه.

[Sami1993 11,560]

 

قطعا هزینه هاش برای ایران است البته این نظر منه.

 

 

مثل اینکه طرف مقابل قراره بپردازه !