توافق هسته ای (1) " توافق هسته ای " ، جزییات ، آینده (1)

[Juicer 1,034]

سلام

اول از هر چیز بیایید بصورت واقع گرایانه بحث کنیم و از شعار و . خودداری کنیم...

بنده فکر نمیکنم که از اول تحریمها لغو بشه و ما بلافاصله وارد سیستم مالی بین المللی بشیم ......همین که مذاکرات باعث مختمومه شدن پرونده هسته ای در شورای امنیت بشه و تحریمها رو اول تعلیق و بعد با اقدامات متقابل ایران  لغو کنند یعنی پیروزی برای ایران ....یادتون نره ما داریم با ابر قدرتی مثل امریکا مذاکره میکنیم که 37 ساله رابطه خصمانه داشتیم و داریم  و بی اعتمادی زیادی بین طرفین وجود داره...

مسئله ای که هست اینه که امریکا میخواد پرونده ایران رو مختومه اعلام کنه و تمرکزشو روی  پرونده روسیه و چین بذاره و به دلایل مختلف خواهان  درگیری نظامی با ایران نیست ....

بنده موافق دسترسی به سایتهای نظامی نیستم ولی عده ای فکر میکنند اگه امریکا سایتهای نظامی ایران رو بازرسی کنه مثل عراق میشیم و ..در حالی که این نظریه درست نیست..امریکا فرصت های زیادی برای حمله به ایران داشته که نیازی به بازرسی از مراکز نظامی هم نبوده مثل اوایل انقلاب که به همه سایتهای نظامی و تجهیزات ایران اشراف داشت و یا بعد از اتمام جنگ ایران و عراق که ایران از نظر نظامی و تجهیزات در ضعیفترین موضع قرار داشت...

هدف امریکا تغییر نظام یا اشغال ایران نیست بلکه خواهان کنترل ایران هست تا نسل سیاسی ایران عوض بشه و از حالت تقابل به تعامل یا در بدترین حالت خنثی و بی طرف بشه...مطمئن باشید در صورت حمله امریکا به ایران و درگیری نظامی همه جانبه بین ایران و غرب  خوشحالترین کشورها چین و روسیه و اعراب خواهند بود ....بزرگ کردن مسئله هسته ای و اصرار برای بازرسی از مراکز نظامی هم صرفا برای تحت کنترل گرفتن ایران هست ...یک ایران قدرتمند و نزدیک به غرب برای کنترل روسیه و چین ضروری هست 

شاید دوستان نظری منفی نسبت به پست من داشته باشن ولی واقعیتی است که بنظر از طرف ایران پذیرفته خواهد شد...

 

چقدر طول می کشه تا آمریکا با دادن یکی دو امتیاز ظاهری به روسیه و چین دوباره یک پرونده ی جدید علیه ایران توی شورای امنیت باز کنه !؟ از نظر من حداکثر یک ماه !!!

چرا فکر می کنید آمریکا همزمان نمی تونه علیه چین و روسیه و ایران کاری انجام بده ... تا حالا که موفق بوده !!! تا وقتی تکفیری ها و اعراب خلیجی و کُردستان بزرگ و عثمانی ها هستند مگه مرض داره مستقیم با ایران وارد جنگ بشه !؟

شوروی توی قضیه ی کوبا تنها چیزی که از دست داد ، ابهت و چهره اش بود .... با یک بازجویی ساده از رئیش شورای امنیت ملی ما ، استقلالمون عملا از بین می ره و در پیش ...

 

این ساده انگاری ها نتیجه ی چی هستند !؟ واقعا فشار دشمن اینقدر سنگینه که به خود فریبی روی آوردیم !؟

[mohamadreza0912 458]

سلام

 

باور کنید امریکا به دنبال مختومه کردن پرونده هسته ای نیست که اگه بود ظرف مدت 4الی6 ماه این کار شدنی بود. مشکل هسته ای ما بیشتر جنبه سیاسی داره تا فنی  .  تا جایی که من میدونم تا حالا حرفی از لغو تحریم ها زده نشده و دائما طرف غربی صحبت از تغلیق اونم بر اساس اقدامات ایران میزنه . واقعا خوش خیالی است که تحریم هایی که با هزار بدبختی تونستن اونا برای ما بوجود بیارن را با این امتیازات بخوان بدن مخصوصا با این عملکرد ما که اب را هم وصل کردیم به مذاکرات.

 

شما دلیل بیار که اگر مراکز نظامی ما مورد بازرسی قرار بگیره مثل عراق نشیم

 

مسائل مهمتر از پرونده هسته ای وجود داره که غرب تمایل داره هر چه زودتر این پرونده مختومه بشه ...دست و پا زدن های عرب ها بنظرتون برای چی هست ؟عربستانی که بعد از سالها به یمن لشکر کشیده و میخواد اینطور وانمود کنه که ژاندارم منطقه :laughing: هست فکر میکنید بخاطر چیه؟بنده نمیگم ایران و امریکا به متحد تبدیل میشن و ایران هم ژاندارم منطقه میشه ولی سیاست امریکا بدلیل شرایط منطقه و بین الملل و تهدید شدن چین و شیطنتهای روسیه و همچنین بدلیل خودکفایی امریکا در تولید نفت  و بی نیازی به نفت اعراب تغییر کرده ..در مورد تحریمها هم خود اوباما هم گفته نمیتونیم برای همیشه تحریمها رو بر ضد ایران حفظ کنیم و این کار آینده نگری و عقلانی هست و البته نیاز اروپا به انرژی و کاهش وابستگی به گاز روسیه رو هم باید در نظر گرفت...

طبق توافق هسته ای لوزان قراره تا 20 سال بازرسی های شدید و بی سابقه ای وجود داشته باشه و 20 سال با توجه به عوض شدن نسل سیاسی در ایران و واقع گرا شدن سیاستمداران و جامعه ایران کافی بنظر میرسه...

در مورد اینکه فرمودین دلیل بیارم که به سرنوشت عراق دچار نمیشیم در پست بالا چند دلیل رو گفتم که امریکا و غرب قصد لشگر کشی به ایران رو ندارن و البته نیازی به این کار نیست ....دلایل مختلفی وجود داره که چند تاشو بالا عرض کردم ...ایران تهدید جدی برای امریکا و غرب بشمار نمیره که بخواد چندین تریلیون دلار خرج حمله به ایران کنه...تقابل ایران و غرب تاکتیکی و موقتی هست 

اجازه بدید من از شما بپرسم چه دلیلی داره که امریکا بدنبال حمله نظامی و اشغال و تغییر نظام ایران باشه؟

چرا ما باید تحت کنترل امریکا باشیم

 

منظور بنده تحت کنترل شدن ایران بازگشت به دوران پهلوی یا تبدیل شدن به حکومتهای کشورهای عربی نیست ...گرچه امریکا دوست داره به اون دوران برگرده ولی بخوبی میدونه که امکان پذیر نیست و بیشتر خواهان تبدیل ایران به کشوری مثل هند و افریقای جنوبی هست..

[Sami1993 11,560]

گزارش ویژه
مجلس توافق بد را ممنوع کرد+ اصلاحات ضروری در جزئیات
در مجموع، می توان گفت قانون فعلی الزامات ضروری لازم برای جلوگیری از یک توافق بد را فراهم می کند.

 

حامد علوی، ایران هسته ای- مجلس شورای اسلامی در قانونی ضمن تاکید بر لغو یکجا و کامل تحریم ها، هرگونه دسترسی به اسناد، افراد و تجهیزات نظامی (غیر هسته ای) و همچنین محدودیت بر برنامه تحقیق و توسعه را ممنوع کرد.

 

این قانون در حالی تصویب شده است که مذاکرات میان تیم های ایران و 1+5 برای نگارش متن توافق نهایی (برنامه جامع اقدام مشترک) در مراحل نهایی قرار داد و باید تا روز 9 تیر یا حداکثر چند روز پس از آن، تعیین تکلیف شود.

 

الزاماتی که طرح مجلس مقرر کرده، با روندی که در مذاکرات در حال طی شدن است مغایرت های اساسی دارد و بنابراین احتمالا متن برجام در صورتی که به محک این قانون سنجیده شود، معتبرنخواهد بود.

 

این قانون خواستار لغو یکجا و کامل تحریم ها شده است در حالی که آنچه در مذاکرات می گذرد مبتنی برتعلیق بخشی از تحریم ها طی یک جدول زمانی است.

 

همچنین این قانون هرگونه دسترسی به افراد، مکان ها، اسناد و تجهیزات هسته ای را ممنوع می کند در حالی که طرف امریکایی این موضوع را به عنوان اصل ضروری و غیر قابل اجتناب هرگونه توافق در نظر گرفته است.

 

درباره تحقیق و توسعه نیز این قانون تاکید می کند برنامه تحقیق و توسعه هسته ای ایران نباید هیچ محدودیتی داشته باشد و حال آنکه متن برجام –تا جایی که اطلاعات موجود نشان می دهد- حاوی محدودیت های جدی بر هرگونه برنامه تحقیق و توسعه غنی سازی طی 10 سال خواهد بود.

 

در عین حال، قانون فعلی، خواستار هم زمانی میان آغاز اجرای تعهدات ایران و لغو تحریم ها شده است. این بند حاوی این اشکال است که معین نمی کند بین روز امضا و روز اجرا دقیقا چه اتفاقی رخ خواهد داد. برخی کارشناسان می گویند مجلس باید روز سه شنبه حین بحث درباره جزئیات بر این موضوع تصریح کند در فاصله میان اجرا تا امضا نباید کوچکترین تغییری در ساختار فنی برنامه هسته یا ایران ایجاد شود.

 

علاوه بر این، قانون درباره بازرسی و تحقیق و توسعه، قید تطابق با مصوبات شورای عالی امنیت ملی را در نظر گرفته است که قید با اهمیتی نیست چرا که مطابق قانون اساسی مصوبات شورای عالی پس از تایید رهبر معظم انقلاب بر همه قوانین اولویت دارد و این موضوعی نیست که نیاز به تصریح به آن در متن یک قانون عادی باشد.

 

در مجموع، می توان گفت قانون فعلی الزامات ضروری لازم برای جلوگیری از یک توافق بد را فراهم می کند.

[Sami1993 11,560]

واکنش آمریکا به مصوبه مجلس:
بدون دریافت دسترسی‌های لازم، با ایران توافق نمی‌کنیم
یک مقام آمریکایی روز یکشنبه در واکنش به مصوبه مجلس شورای اسلامی در خصوص کلیات طرح صیانت از دستاوردهای هسته‌ای، گفت: واشنگتن توافقی را که در آن دسترسی‌های لازم، ارائه نشده باشد، امضا نمی‌کند.

 

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، یک مقام آمریکایی روز یکشنبه به مصوبه مجلس شورای اسلامی در خصوص کلیات طرح صیانت از دستاوردهای هسته‌ای، واکنش نشان داد.

 

به نوشته سایت شبکه «بلومبرگ»، این مقام وزارت خارجه آمریکا که خواسته نامش فاش نشود، با صدور بیانیه‌ای اعلام کرده است که واشنگتن با توافقی که در آن دسترسی‌ها و اقدامات شفاف‌ساز لازم برای ارزیابی کامل برنامه هسته‌ای ایران لحاظ نشده باشد، موافقت نخواهد کرد.

 

نمایندگان مجلس شورای اسلامی در نشست علنی روز یکشنبه کلیات طرح الزام دولت به حفظ حقوق و دستاوردهای هسته‌ای را با رأی بالایی به تصویب رساندند.

 

این طرح چارچوب مشخصی را برای توافق نهایی که بر اساس اعلام طرفین باید تا 9 تیر (30 ژوئن) به دست آید، تعریف کرده است. (جزئیات طرح)

 

مقام آمریکایی مورد استناد بلومبرگ مصوبه مجلس را تصمیمی اولیه توصیف کرده و گفته است که هنوز تا تصویب نهایی این طرح و تبدیل آن به قانون فاصله وجود دارد.

 

با این وجود، بلومبرگ مدعی شده است که این مصوبه به دلیل محدود کردن دایره بازرسی‌ها، می‌تواند موجب پیچیدگی مذاکرات و دشواری توافق شود.

 

این در حالی است که پیش از این کنگره آمریکا طی مصوبه‌های متعدد، شروط زیادی را برای توافق هسته‌ای و همچنین نحوه برداشته شدن تحریم‌ها مشخص کرده است.

دور تازه مذاکرات هسته‌ای از هفته گذشته در شهر وین اتریش آغاز شده و همچنان در جریان است. قرار است امروز محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران با همتایانش از سه کشور اروپایی حاضر در گروه موسوم به 1+5، دیدار کند.

[110110313 82]

الحمد لله ..... با این وضع گمون نکنم بذارن جزئیات طرح روز سه شنبه در مجلس مورد بحث قرار بگیره چون فعلا دشمن نا راضیه و ظریف تا مرز سکته رفته و یقینا الان رو ویلچره !!!! چون میخواهیم از زیاده خواهی جلوگیری کنیم این بلاها سر سردار سیاسی کشور اومده ها ......

[mohamadreza0912 458]

چقدر طول می کشه تا آمریکا با دادن یکی دو امتیاز ظاهری به روسیه و چین دوباره یک پرونده ی جدید علیه ایران توی شورای امنیت باز کنه !؟ از نظر من حداکثر یک ماه !!!

چرا فکر می کنید آمریکا همزمان نمی تونه علیه چین و روسیه و ایران کاری انجام بده ... تا حالا که موفق بوده !!! تا وقتی تکفیری ها و اعراب خلیجی و کُردستان بزرگ و عثمانی ها هستند مگه مرض داره مستقیم با ایران وارد جنگ بشه !؟

شوروی توی قضیه ی کوبا تنها چیزی که از دست داد ، ابهت و چهره اش بود .... با یک بازجویی ساده از رئیش شورای امنیت ملی ما ، استقلالمون عملا از بین می ره و در پیش ...

 

این ساده انگاری ها نتیجه ی چی هستند !؟ واقعا فشار دشمن اینقدر سنگینه که به خود فریبی روی آوردیم !؟

شما راه بهتری در نظر داری قربان؟!

بجای امریکا باید مسئولانی رو سرزنش کنی که بدون توجه به ظرفیتهای داخلی و خارجی کشور با ابرقدرتها سرشاخ شدن...

شما فکر میکنی راه دیگری غیر از مذاکره و رسیدن به توافق داریم ؟ 

مطمئن باشید هیچ راهی غیر از توافق و کنار اومدن با امریکا و غرب نیست چون اگه بود دولت روحانی سر کار نمیومد و یک سال آقای ولایتی مخفیانه در عمان با امریکایی مذاکره نمیکرد...همین مذاکره و توافقات اولیه هم ناشی از دیپلماسی استادانه ظریف وفشار گروههای ایرانی در امریکا (نایاک)برای ختم این قائله و نجات کشور هست و گرنه شکست یک کشور ورشکسته و منزوی کاری برای امریکا و غرب نداره....شعار و توهم رو بذارید کنار 

[anybody 564]

درحال حاضر مذاکر هسته ای به حاشیه رفته...با وضعیت فعلی عملا برنامه هسته ای کشور تعطیل شده و چیزی که الان نگران کننده است تعهدات بیجای دیگه در مذاکرات راجب برنامه های نظامی و حمایت ایران از حزب ا... و تحقیق و توسعه است

امریکا اگر واقعا نگرانی اش راجب برنامه هسته ای باشه الان هرچی میخواسته بهش رسیده ولی بدبختی اینه که اینا به اینم راضی نیستن و میگن حالا که موقعیتش جور شده بذار تا تهش بدوشیم!!!

[oldmagina 9,077]

ظریف به لوکزامبورگ رفت

 

به گزارش خبرگزاری فارس، محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه کشورمان بامداد امروز به منظور دیدار و گفت‌وگو با فدریکا موگرینی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا و وزرای خارجه 3 کشور اروپایی عضو 1+5 راهی لوکزامبورگ شد. قرار است ظریف با موگرینی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، فیلیپ هاموند وزیر خارجه انگلیس، فرانک والتر اشتاین مایر وزیر خارجه آلمان و لوران فابیوس وزیر خارجه فرانسه دیدار و در خصوص آخرین روند مذاکرات هسته‌ای گفت‌وگو کند. وزیر خارجه ایران امروز و فردا در لوکزامبورگ حضور دارد.

سید عباس عراقچی و مجید تخت روانچی معاونان وزیر خارجه ایران نیز که در وین حضور دارند تا دقایقی دیگر وین را ترک و در لوکزامبورگ به ظریف می‌پیوندند، ولی مذاکرات کارشناسی در وین در جریان است.
وزرای خارجه اتحادیه اروپا و مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا روز دوشنبه برای شرکت در نشست شورای امور خارجی اتحادیه اروپایی در لوکزامبورگ حضور دارند. هشتمین دور مذاکرات در راستای ادامه نگارش پیش‌نویس برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) از روز چهارشنبه 27 خرداد ماه در وین در جریان است. محمدجواد ظریف 15 خرداد ماه در مسکو با وزرای خارجه چین و روسیه به صورت دوجانبه دیدار و در نشستی سه جانبه با همتایان روس و چینی خود در خصوص آخرین روند مذاکرات هسته‌ای به گفت‌وگو پرداخت.

نهم خرداد ماه نیز ظریف و کری در ژنو به همراه معاونانشان و با حضور معاون موگرینی در حدود شش ساعت گفت‌وگو کردند. ظریف 15 خرداد ماه در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در خصوص اینکه آیا قرار است وزرای خارجه ایران و 6 کشور دهم تیرماه دور هم جمع شوند و یا قبل از آن رایزنی‌ها در سطح وزرا صورت خواهد گرفت؟ گفت: حتما این اقدام باید از قبل صورت گیرد، ولی اینکه چه زمانی به آن مرحله برسد که نیاز باشد وزرا جمع شوند، معلوم نیست. وی با اشاره به رایزنی اخیرش با جان کری در ژنو که 6 ساعت به طول انجامید و همچنین بیش از یک ساعت و نیم گفت‌و‌گو با وزرای خارجه روسیه و چین در مسکو و در موضوع هسته‌ای اظهار داشت: این گونه نیست که وزرا با هم ملاقات نکرده باشند، وزرا نیز گفت‌وگوهای خود را دارند و اگر نیاز باشد، با وزاری اروپایی (آلمان، فرانسه و انگلیس) نیز گفت‌و‌گو خواهیم کرد.

[hamidz65 13,498]

درحال حاضر مذاکر هسته ای به حاشیه رفته...با وضعیت فعلی عملا برنامه هسته ای کشور تعطیل شده و چیزی که الان نگران کننده است تعهدات بیجای دیگه در مذاکرات راجب برنامه های نظامی و حمایت ایران از حزب ا... و تحقیق و توسعه است

امریکا اگر واقعا نگرانی اش راجب برنامه هسته ای باشه الان هرچی میخواسته بهش رسیده ولی بدبختی اینه که اینا به اینم راضی نیستن و میگن حالا که موقعیتش جور شده بذار تا تهش بدوشیم!!!

دقیقا ، اگر واقعا درد برنامه هسته ای بود که با این امتیازا باید قضیه تموم بشه  و تحریم مرتبط با اونم از بین بره . شاید مصلحت بر این بوده که فعلا برنامه هسته ای متوقف بشه و تحریم ها برداشته شن تا اوضاع کمی بهتر بشه . من اقتصاد دان نیستم ولی مطمئن هستم رهبری و مشاوران این عزیز به ایشون گفتن که در زمان فعلی اگه  تحریم ها برداشته بشه به نفع نظام است و ماهم مطیع امر رهبری هستیم.

 

از نظر فنی ایران هر کاری که میتونست برای شفاف سازی و حتی بسیار فراتر از انرا انجام داده ،  باور کنید دیگه کاری نیست که ایران از نظر فنی نکرده باشه ، پس درد اینا باز چیه...

 

اما به قول معروف اینا دارن دبه در میارن و میگن حالا که همه چی محیا است و ایران هم نشون داده تشنه لغو تحریم است تا میتونیم باید سوءاستفاده کنیم من دقیقا با این قضیه مشکل دارم نه توافق هسته ای . اگر بحث هسته ای هست ما کارایی که گفتن را انجام دادیم حالا نوبت اوناست .....

 

اخه کجای دنیا باید

 

1- با دانشمندان هسته ای مصاحبه بشه2- کجای دنیا مراکز نظامی که جز شدیدترین خط قرمز برای هر کشوری است ، باید مورد بازرسی قرار بگیره 3- کجای دنیا در زمانی که داری توافق میکنی طرف مقابل تهدید به حمله نظامی میکنه

 

الان دوستان منفی میدن میگن داره باز جناحی حرف میزنه.....

[oldmagina 9,077]

ظریف: روزهای سختی در پیش داریم

 

به گزارش فارس، «محمدجواد ظریف» وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران که برای گفت‌وگو با وزرای خارجه آلمان، فرانسه و انگلیس به لوکزامبورگ رفته، در میان خبرنگاران گفت «نمی‌دانم کی به توافق می‌رسیم.»
بر اساس گزارش وال‌استریت‌ژورنال، ظریف پس از دیدار با وزرای خارجه تروئیکا و مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، در میان خبرنگاران گفت: «روزهای پیش‌رو، روزهای سختی خواهد بود؛ نمی‌دانم چند روز طول می‌کشد تا کار تمام شود.»
وی افزود: «اگر اراده سیاسی در طرف‌های مذاکره‌کننده وجود داشته باشد، تا ضرب الاجل (10 تیر) و یا طی چند روز می‌توانیم به توافق برسیم.»

[hamidz65 13,498]

بازرس اسبق سازمان ملل:
پذیرش بازرسی ها توسط ایران یعنی چرخه بی پایان نفوذ خارجی در زیرساخت‌های امنیتی و نظامی

اسکات ریتر بازرس اسبق کمیته ویژه تسلیحاتی سازمان ملل در عراق در یادداشتی نوشت: «چنانچه ایران بازرسی بر اساس اتهامات بی اساس علیه خود را بپذیرد، درها را برای چرخه بی پایانی از نفوذ خارجی به زیرساخت های امنیتی و نظامی خود گشوده است.»

 

وب گاه انگلیسی «مرور کتابهای لندن» در گزارشی به قلم اسکات ریتر، بازرس اسبق تیم تسلیحاتی سازمان ملل در عراق نوشت: 30 ژوئن بعنوان تاریخ نهایی مذاکرات هسته‌ای میان ایران و گروه 5+1 تعیین شده است. چارچوب توافق در ماه آوریل مشخص شده اما مساله نحوه دسترسی بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی به تاسیسات هسته‌ای ایران باقی مانده است. باوجود اینکه ایران با بازرسی از تمامی سایت‌های هسته‌ای خود موافقت کرده، ایالات متحده "بازرسی سرزده و حق مصاحبه با دانشمندان هسته ای ایرانی" به منظور جلوگیری از آنچه "ابعاد نظامی احتمالی" نامیده می شود را لازمه توفق می داند. :-x

علاوه بر جان کری، فرانسه نیز اعلام کرده که توافقی که شامل بازرسی از سایت های نظامی ایران نشود "بی فایده" است. در مقابل ایران این درخواست را رد و "مصاحبه با دانشمندان هسته‌ای" را نیز مساله‌ای خارج از چارچوب مذاکرات دانسته است. به نظر می‌رسد این مواضع غیرقابل تغییر می باشد.

ریتر با اشاره به نخستین تجربه بازرسی تسلیحاتی خود در ایالات متحده و شوروی سابق و همچنین همکاری نزدیک با تیم بازرسان سازمان ملل و آژانس بین المللی انرژی اتمی در عراق اظهار داشت: «مفاد ان پی تی در بطن چارچوب توافق با ایران قرار دارد اما اقدامات موجود در آن، از جمله نظارت‌های پیچیده از راه دور و نمونه برداری‌های محیطی در سایت‌های از پیش تعیین نشده، فراتر از مواردی بوده که برای انحراف برنامه هسته‌ای کشوری به برنامه ای تسلیحاتی مورد نیاز است.

چارچوب توافق همچنین خواستار اجرای طیف گسترده‌ای از اقدامات به منظور راستی آزمایی ایران بوده که فراتر از چیزی است که در ان پی تی قید شده است. تولید سانتریفیوژ و ابعاد چرخه سوخت اورانیوم مانند استخراج و فرآوری برای بررسی این مساله که ایران دارای فعالیت‌های غنی سازی اورانیوم در انبارهای مخفی سانتریفیوژ بوده یا خیر و همچنین مقدار سنگ معدن اعلام نشده در انبارها، (از سوی غرب) مورد نیاز دانسته شده است. درعین حال، بازرسی سرزده برای بررسی "ابعاد نظامی احتمالی" نیز فراتر از مفاد موردنیاز در ان پی تی می‌باشد. سوال اینجاست که آیا این حجم از اقدامات نفوذی (به برنامه هسته‌ای ایران) تضمین شده بوده و یا اینکه همانطور که ایران نیز عنوان می کند، بازرسی‌ها از حیطه اهداف امنیتی مشروع خود خارج است.

نویسنده در بخش دیگری از تحلیل خود آورده است: «حقایق نشان دهنده حمایت از موضع ایران در این مذاکرات است. کشورهایی که مورد بازرسی‌های سرزده قرار می گیرند باید این اطمینان را داشته باشند که چنین اقدامی در چارچوب یک عملیات اطلاعاتی با هدف تضعیف منافع مشروع آنها نیست. چارچوب توافق هسته‌ای با ایران، آژانس را ملزم به پذیرش هرآنچه تهران مطرح می‌کند، نمی‌کند اما هیچ یک از پروتکل‌های آژانس نیز توجیه کننده "بازرسی سرزده از سایت‌های نظامی" نیست. ایران در سال 2013 "برنامه جامع اقدام مشترک" را امضا کرده و شرایط تائیدی آن را بدون تخلف رعایت کرده است. این سابقه مثبت باید برای این کشور لحاظ شود بخصوص در زمینه بررسی نتایج مشکوک بازرسی‌های سرزده از سال 1991 تاکنون باید در نظر گرفته شود.»

این منتقد سیاست خارجی ایالات متحده با اشاره به تاریخچه بازرسی‌های دوجانبه میان آمریکا و شوروی سابق و همچنین فعالیت سیا در بازرسی‌ها از عراق طی سال های 1991 تا 1998، تاکید کرد: «نخستین بار واقعیت "بازرسی سرزده" را در دسامبر 1991 در جلسه‌ای آمریکایی در آشیانه هواپیماها در بحرین مشاهده کردم. یادداشت‌های من در آن زمان اینگونه ثبت شده؛ بازرسی مانند یک حمله است؛ اقدامی حیرت آور، سریع و قاطع در طول یک روز.

بازرس فردی نظامی بدون ظواهر نظامی است و کارشناسی نیز در امر "استخراج اطلاعات اماکن حساس" حضور دارد که با سرعت وارد اتاق‌های سایت شده و از ساختار اتاق گرفته تا افراد و دیگر مسائل بااهمیت را ارزیابی می‌کند. دیگر اعضای تیم شامل تعدادی از شبه نظامیان آمریکایی، کماندوهای نیروی دریایی فرانسه، سربازانی انگلیسی که بطور تصادفی انتخاب شده، دانشمندان موشکی، شیمیدان، زیست شناس و فیزیکدان می باشند.»

اسکات ریتر با یادآوری خاطرات خود از بازرسی در عراق و عدم دستیابی به کمترین اطلاعات تسلیحاتی از این کشور حتی برای تکمیل گزارش روزانه، سرویس اطلاعاتی انگلیس را نزدیک ترین ارگان مرتبط با تیم ویژه بازرسی‌های سازمان ملل دانست. به گفته وی، زمینه اجرای بسیاری از عملیات‌های این کمیته ویژه توسط سرویس اطلاعات دفاعی انگلیس (عملیات راکینگهام) فراهم می‌شد.

وی همچنین افزود: «سایت‌هایی که کمیته ویژه سازمان ملل برای بازرسی در عراق انتخاب می‌کرد از اظهاراتی که مقامات عراقی عنوان می‌کردند، انتخاب میشد. در نخستین بیانیه ارائه شده از سوی عراق به سازمان ملل در آوریل 1991، منابع تسلیحات شیمیایی یا موشک‌های بالستیک اندک ارزیابی شد و نتوانست وجود برنامه هسته‌ای نظامی یا بیولوژیک را اثبات نماید. کمیته ویژه سازمان ملل، بغداد را وادار کرد برای جبران این شکست، اطلاعات بیشتری کسب و ارائه نماید بنابراین روند بازرسی بطور موقت آغاز شد.»

نویسنده با ذکر اطلاعات جدید جمع آوری شده توسط این تیم، آن را فاقد مصادیق داخلی در عراق خواند و خاطرنشان کرد: در این زمان سیا برای کمک به کمیته ویژه سازمان ملل وارد عمل شد. ربودن دانشمندان هسته‌ای عراقی به منظور تخلیه اطلاعاتی و کشف و ضبط مقالات خصوصی آنها اعتراض رسمی بغداد را در این باره که چنین اقداماتی هیچ ارتباطی با برنامه هسته‌ای کشور ندارد، به همراه داشت. در نهایت، نتیجه بازرسی‌ها در آستانه حمله نظامی آمریکا به عراق با هدف تخریب تسلیحات کشتارجمعی آن منتشر شد.

در بخش دیگری از این گزارش آمده است: «تاریخ بازرسی‌های سرزده در عراق نمی‌تواند برای انجام همین کار در ایران مورد استفاده قرار گیرد. چنین بازرسی‌هایی مبتنی بر اقدامات اطلاعاتی است. بخش اعظمی از زیربنای اطلاعاتی آمریکا برای نگرانی درباره "ابعاد نظامی احتمالی" برنامه هسته‌ای ایران را "اسناد مطالعات ادعایی" تشکیل داده؛ مجموعه فایل‌هایی که در سال 2008 توسط آژانس بین المللی انرژی اتمی بدست آمده و نشان می‌دهد که ایران در سال های 2002 و 2003 فعالیت‌هایی در زمینه توسعه سلاح هسته‌ای انجام داده است. اعتبار این اسناد غالبا مورد سوال بوده و ایران نیز آنها را جعلی می داند.»

همچنین دلیل خوبی برای پذیرش این مساله وجود دارد که اطلاعات "سیا" علیه ایران ناقص است: ماجرای فرار شهرام امیری به آمریکا و بازگشت وی به ایران، زمینه را برای استفاده دوگانه و متقابل از اطلاعات وی فراهم نمود. بعلاوه "عملیات مرلین" که به منظور تکمیل اطلاعات ناقص سیا از برنامه هسته‌ای ایران انجام گرفت، بیش از پیش اعتبار سیا را بعنوان منبع اطلاعاتی در زمینه فعالیت های اتمی ایران تضعیف نمود.

اسکات ریتر ادامه داد؛ «روند بازرسی در عراق تبدیل به ابزاری برای ایجاد تنش‌هایی گردید که اعتماد جهانی به تمایل بغداد برای رعایت تعهدات خلع سلاح را کاهش داد. هنگامی که عراق حقیقت برنامه‌های تسلیحاتی خود را اعلام نمود، هیچ کسی آن را باور نکرد. ما با این موضوع که "چگونه از یک بازرسی دست خالی باز می گردیم"، مضحکانه برخورد کردیم و این جنون را دوباره و دوباره تکرار می کنیم و انتظار نتیجه متفاوتی از آن داریم.

این گزارش می‌افزاید؛ منبع اطلاعات درباره "ابعاد نظامی احتمالی" در برنامه هسته‌ای ایران سوال برانگیز بوده و بخش اعظمی از آن مربوط به بیش از 12 سال پیش است. در حال حاضر عواقب شکست در دستیابی به توافق هسته‌ای با ایران برای جهان عواقبی جدی دارد که شامل فرآیندی است که علیرغم چالش برانگیز بودن، تاثیر اندکی بر خلع سلاح مشروع دارد.

در انتهای این گزارش آمده است؛ «چنانچه ایران بازرسی بر اساس اتهامات بی اساس علیه خود را بپذیرد، درها را برای چرخه بی پایانی از نفوذ خارجی به زیرساخت های امنیتی و نظامی خود گشوده است. بعلاوه اینکه ناتوانی بازرسان برای کشف هر موضوع مرتبطی، تنها این اعتقاد را تقویت می‌کند که مسئله پنهانی وجود دارد. ما شاهد چنین روندی در عراق بوده‌ایم و نتیجه نهایی آن جنگ بر اساس اطلاعاتی ناقص و اتهاماتی بی اساس بوده که هزاران کشته به بار آورده و منطقه را در آشوب فرو برده است.»

 

http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13940402000810

[Skyhawk 16,538]

در نشست علنی امروز خانه ملت
طرح الزام دولت به حفظ حقوق هسته‌ای با رأی ۲۱۳ نماینده مجلس تصویب شد+متن کامل طرح
جزئیات طرح الزام دولت به حفظ حقوق و دستاوردهای هسته‌ای با رأی مثبت ۲۱۳ نماینده مجلس شورای اسلامی تصویب شد.

به گزارش خبرنگار پارلمانی خبرگزاری فارس، نمایندگان مجلس شورای اسلامی در نشست علنی صبح امروز (سه‌شنبه) پارلمان جزئیات طرح الزام دولت به حفظ حقوق و دستاوردهای هسته‌ای را با رأی بالایی به تصویب رساندند.
بهارستان‌نشینان با 213 رای موافق، 10 رای مخالف و 6 رای ممتنع از مجموع 244 نماینده حاضر در صحن علنی مجلس به جزئیات طرح الزام دولت به حفظ دستاوردها و حقوق هسته‌ای ملت ایران رای مثبت دادند.

متن کامل این ماده واحده به شرح ذیل است:

در راستای صیانت از منافع ملی و رعایت مقررات پادمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌آی هر گونه نتایج مذاکرات هسته‌ای با کشورهای 1+5 در صورتی معتبر است که الزامات زیر به صورت شفاف رعایت شود:

1- لغو تحریم‌ها به طور یکجا و کامل باید در متن توافقنامه درج شده و در روز اجرای تعهدات ایران انجام شود.

2-آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در چارچوب توافقنامه پادمان مجاز به انجام نظارت‌های متعارف از سایت‌های هسته‌ای است و دسترسی به اماکن نظامی، امنیتی و حساس غیرهسته‌ای، اسناد و دانشمندان ممنوع است؛ باید مصوبات شورایعالی امنیت ملی رعایت شود.

3-هیچ محدودیتی برای کسب دانش و فناوری صلح‌آمیز هسته‌ای و تحقیق و توسعه پذیرفته نیست و باید مصوبات شورایعالی امنیت ملی رعایت شود.

تبصره یک- بر اساس اصول 77 و 125 قانون اساسی نتیجه مذاکرات باید به مجلس شورای اسلامی ارائه شود.

تبصره دو- وزیر خارجه موظف است روند اجرای توافقنامه را هر شش ماه یکبار به مجلس شورای اسلامی گزارش کند؛ کمیسیون امنیت ملی مجلس هر شش ماه یکبار گزارش روند حسن اجرای توافقنامه را به نمایندگان مجلس شورای اسلامی ارائه می‌نماید.

به گزارش فارس، پیش از رأی‌گیری برای طرح مذکور هنگامی که تعدادی از نمایندگان مجلس در جایگاه هیأت رئیسه به همین منظور حضور داشتند، مجید انصاری معاون پارلمانی رئیس‌جمهور نیز اصرار داشت تا نکته‌ای را در این زمینه بیان کند.

در این هنگام علی لاریجانی رئیس مجلس ضمن واکنش به این اقدام و با بیان اینکه دولت مخالف است، گفت: یک ساعت است داریم حرف می‌زنیم تا مشکلات کشور را حل کنیم آقای انصاری آمده‌اند و می‌خواهند نکته‌شان را بگویند!
http://farsnews.com/newstext.php?nn=13940402000148

[mohamadreza0912 458]

ایران و آمریکا متحد استراتژیک می‌شوند

 

 

دکترمهدی مطهرنیا، تحصیلکرده دوره دکترای علوم سیاسی دانشگاه هاوایی و صاحب تالیفاتی چون: «قدرت، انسان، حکومت»، « تبیین نوین بر مفهوم قدرت در سیاست و روابط بین الملل» و «کارکرد رسانه های عمومی در جنگ های آینده» است.

وی در گفت وگو با آرمان درباره رابطه ایران و آمریکا پس از تفاهم نامه لوزان عنوان می کند: « در یک دهه آینده ایران و آمریکا دو متحد استراتژیک خواهند بود. براساس منطق سیاست خارجی، ایران با توجه به پتانسیل های داخلی و خارجی خود باید در آینده در «کلوپ قدرت جهانی» حضور تاثیرگذار داشته باشد. من معتقدم اگر ایران به درستی در زمین بازی حرکت و مهره چینی کند در آینده قادر خواهد بود«گروه بیست» را به «گروه بیست و یک» تبدیل کند و به عنوان یک قدرت موثر جهانی در لایه دوم و پس از «گروه هشت» عرض اندام کند». مطهرنیا همچنین درباره نظم نوین جهانی خاطرنشان می کند: « آنچه در آینده مشخص خواهد شد این است که1+5 الگوی مطلوب ایالات متحده آمریکا برای نظم نوین جهانی براساس تئوری هژمونی مرکب «جوزف جف» است. این تئوری عنوان می کند نظم مطلوب آینده جهان از منظر واقع گرایی سیاسی، یک دنیای«تک –چندقطبی» خواهد بود. در آینده جهان قدرت های استراتژیک وابسته به ایالات متحده آمریکا باز تعریف می شوند. در این زمان است که آمریکا، کانادا، ژاپن، کره جنوبی، ایران و استرالیا را به عنوان شرکای استراتژیک خود خواهد دید.

پس از مذاکرات فشرده و نفس گیر در هجده ماه گذشته بالاخره ایران و کشورهای1+5 به راه حل نهایی دست یافتند. به دنبال این تفاهم موجی از امید در بین مردم به وجود آمده است. شما این تفاهم را چگونه ارزیابی می کنید؟ آیا امید مردم مبتنی بر واقعیت های سیاسی و اقتصادی است یا اینکه بیشتر جنبه روانی دارد؟

آنچه در لوزان سوئیس رخ داد امضای اخلاقی یک تفاهم نامه بود. در این تفاهم ایران و 1+5 از نظر اخلاقی به جمع بندی رسیدند و در داخل کشورهای دو کنشگر مرکزی یعنی ایران و آمریکا نشانه هایی از امید و باز کردن گره های مختلف به وجود آمد. ایران و آمریکا تلاش کردند وضعیت به گذشته و تخاصم های شدید بازنگردد تا همه طرفین مذاکره با خوشبینی به آینده مذاکرات نگاه کنند. به نظر من در لوزان سوئیس «خردورزی سیاسی» و «عقلانیت سیاسی» به عنوان دو عامل مهم در بین طرفین مذاکره شکل گرفت و باعث شد برخی از مشکلات مانع از یک تفاهم مهم بین المللی نشود. «عقلانیت سیاسی» ابزاری برای مدیریت وضع موجود است اما با «خرد سیاسی» می توان وضع مطلوب را طراحی کرد. به همین دلیل لوزان سوئیس ترکیبی از عقلانیت و خردورزی سیاسی است. دیپلمات های هسته ای ایران و کشورهای1+5 با توجه به بافت موقعیتی که در آن قرار گرفته بودند با عقلانیت سیاسی انباشت ها را تثبیت کردند تا در آینده بتوانند با توجه به این تفاهم به راه حل نهایی و توافق جامع دست پیدا کنند تا سرانجام یکی از مهم ترین پرونده های بین المللی قرن بیست و یکم به سرانجام مطلوب برسد. اگر ما بپذیریم تفاهم لوزان بر اساس عقلانیت سیاسی شکل گرفته می توان به این نتیجه رسید که امید شکل گرفته در بین مردم نیز عقلانی است و هیجان توخالی محسوب نمی شود. امید شکل گرفته علاوه بر اینکه جنبه داخلی دارد، از پتانسیل منطقه ای و بین المللی نیز برخوردار است و می تواند کشورهای دیگر منطقه و جهان را نیز خوشحال و امیدوار کند. هم اکنون بسیاری از شرکت های بزرگ تجاری جهان پشت درهای بسته در انتظار بازار ایران هستند و امیدوارند هر چه زودتر بتوانند مراوده اقتصادی خود با ایران را از سر بگیرند. البته از این نکته نیز نباید غافل شد که این خوشبینی و امیدواری با وجود اینکه جنبه حقیقی دارد اما برای تبدیل شدن به واقعیت های اقتصادی و سیاسی نیاز به زمان دارد و در کوتاه مدت محقق نخواهد شد. من معتقدم این خوشبینی و امیدواری برای رسیدن به واقعیت های زندگی مردم نیازمند نوعی مدیریت علمی، واقع بینانه و عاری از غرض ورزی سیاسی است. لذا از یک جهت مردم حق دارند از نظر روانی خوشحال شوند؛ چرا که تحریم های صورت گرفته علیه ایران زندگی مردم را دستخوش سختی ها و تلخکامی هایی قرار داده بود. من این خوش بینی را به یک «تیر» تشبیه می کنم که باید به «هدف» برخورد کند. این تحریم ها که برخی آن را بی اثر قلمداد می کردند مانند«فنر» وضعیت اقتصادی مردم را تحت فشار قرار داده بود که یکباره با تفاهم لوزان رها شده است. نکته جالب اینجاست که هم اکنون یکی از مهم ترین مطالبات ما در مذاکرات هسته ای برداشتن همین تحریم هایی است که برخی پیش از این عنوان می کردند هیچ اثری بر کشور ندارد. در نتیجه خوشحالی مردم از تفاهم صورت گرفته طبیعی و منطقی است. به همین دلیل هم است که از مسئولان کشور درخواست های فزاینده دارند. در نتیجه هنگامی که ایران عنوان می کند همه تحریم ها باید به صورت یکجانبه برداشته شود باید این وضعیت را هم پیش بینی کرد که یکباره توقعات فزاینده مردم شدت بیشتری پیدا کند. در نتیجه مسئولان از هم اکنون باید برای توقعات فزاینده مردم پس از توافق نهایی با1+5 برنامه داشته باشند.

برخی از منتقدان مذاکرات هسته ای معتقدند کفه این تفاهم به سود غرب سنگینی می کند. به نظر شما آیا این توافق برد- برد بود؟

از نظر من توافق کاملا برد– برد بود. «بازی سیاسی» با بازی ورزشی که یک طرف باید حتما برنده شود متفاوت است. در بازی ورزشی اگر تیم سبز سه گل بزند و تیم زرد دو گل بزند تیم سبز برنده است. در این بازی کسی به توانایی ها، تکنیک های به کار رفته دربازی و عملکرد کنشگران توجه نمی کند و تنها نتیجه مهم است. در «بازی سیاسی» اما وضعیت به این صورت نیست و نتیجه بازی با توجه به وضعیت بازیگران سیاسی، استراتژی و چگونگی رسیدن استراتژی به هدف نهایی مشخص می شود. سیاست یعنی توانایی ساماندهی قدرت و نحوه اعمال و اجرای آن. ما باید به این نکته توجه کنیم که ایران در مقابل چه میزان از قدرت جهانی پای میز مذاکره نشسته است. اگر ما به دقت به مذاکرات هسته ای نگاه کنیم متوجه می شویم که بالغ بر پنجاه درصد قدرت جهانی در 1+5 مستتر است. آمریکا در بدترین سال اقتصادی خود یعنی سال 2008به تنهایی 20 درصد قدرت جهانی را در اختیار داشته است. این در حالی است که چین و اتحادیه اروپا هر کدام 14درصد قدرت جهانی را در اختیار دارند. در کنار اینها و طبق بررسی های انجام شده روسیه نیز حائز 2درصد قدرت جهانی است. در نتیجه بالغ بر 50درصد قدرت های جهانی با ایران برسر میز مذاکره نشسته اند. این در حالی است که کشورهایی مانند ایران و برخی دیگر از قدرت های منطقه ای در این رده بندی در رده های بسیار پایین تری قرار داشتند. هنگامی که ایران در «بازی سیاسی» در برابر50درصد قدرت های جهانی به موفقیت های قابل توجهی دست پیدا می کند آیا نمی توان مدعی شد ایران در یک بازی برد-برد قرار گرفته و اتفاقا سربلند هم بوده است. دکتر ظریف و تیم دیپلماتیک ایران بالاتر از جایگاه ایران در رده بندی جهانی به موفقیت های چشمگیری دست پیدا کرده است. به همین دلیل هیچ شکی در این مساله که تفاهم لوزان یک بازی برد- برد بوده است وجود ندارد.

در عالم سیاست نمی توان مسائل را بدون شاخص و منطق تحلیل و قضاوت کرد. در نتیجه براساس شاخص های علمی ایران در این مذاکرات پیروز شده و این پیروزی فراتر از قدرت واقعی ایران در سطح بین المللی بوده است. اگر چه ممکن است با یک نگاه ایده آلیستی و آرزومندانه بتوان به برخی از محتوای تفاهم سوئیس خرده گرفت و انتقاد کرد، اما باید توجه داشت که در واقعیت هر انتقادی باید به طور واقع بینانه مطرح شود و تمام جوانب را رصد کند. برخی شاید تمایل داشته باشند ایران تا 50درصد به غنی سازی خود ادامه بدهد اما این عده باید افزایش تحریم ها و ورود به تنگناهای بزرگ تر را نیز بپذیرند. آنچه در لوزان اتفاق افتاد نه بیانیه بود و نه توافقنامه، بلکه یک تفاهم نامه بود. تفاهم نامه لوزان نقشه راهی خواهد بود تا دو طرف در آینده به توافق نهایی برسند. پس از این تفاهم نامه دو طرف مکلف به رعایت اخلاقی و عقلانی بیشتری نسبت به دستاوردهای تفاهم شده اند و این مساله می تواند کمک بسیار زیادی به آینده این مذاکرات کند.

آیا آنچنان که باراک اوباما عنوان می کند ایران مجبور شد به دلیل فشار تحریم ها پای میز مذاکره با غربی ها بنشیند یا اینکه کشورهای غربی از مقابله با ایران ناتوان شدند و به ناچار مذاکره را بر تخاصم ترجیح دادند؟

احمدی نژاد معتقد بود سیاست خارجی ایران را از حالت «تدافعی» به حالت «تهاجمی» تغییر داده و ایران را از حالت انفعال خارج کرده و به یک بازیگر فعال تبدیل کرده است. با این وجود حرکت «بیش فعالی» احمدی نژاد در فرمولی که آمریکایی ها به عنوان «جنگ نامتعادل» علیه جمهوری اسلامی طراحی کرده بودند یک ضرورت تردیدناپذیر به شمار می رفت. در تئوری «جنگ نامتعادل» دو رهیافت محوری «آسیب پذیری مجازی» و «قدرت مجازی» وجود دارد. اگر ابرقدرت جهانی بخواهد علیه یک قدرت متوسط جهانی عملیات سیاسی و حقوقی کند و آن را مقدمه یک حرکت نظامی قرار بدهد به طور ناخودآگاه در دنیای امروز باید افکار عمومی را آماده کند. لذا تلاش می کند تئوری«جنگ نامتعادل» را به جای«جنگ نامتوازن» دنبال کند. در تئوری«جنگ نامتعادل» یک ابرقدرت خود را به صورت تعمدی آسیب پذیر نشان می دهد و در مقابل«قدرت مجازی» قدرت متوسط را افزایش می دهد. همچنین دکترین مقابله با تروریسم در چارچوب «آسیب پذیری مجازی» صورت گرفت. این دو رهیافت در تئوری«جنگ نامتعادل» مکمل هم شده بودند و اجماع عملیاتی علیه کشور رقیب را به وجود آوردند. آمریکا در این زمینه یک تکنیک استراتژیک به کار برده است. آمریکا در این استراتژی طرف مقابل را تحریک می کند تا وی حرکاتی انجام بدهد و براساس این حرکات از انرژی وی استفاده کند و وی را به سمتی که خود در نظر دارد جهت دهی کند.

آیا چنین اتفاقی دردوران احمدی نژاد رخ داد؟

بله؛ دقیقا چنین اتفاقی رخ داد. آمریکا به صورت تعمدی ما را به این سمت جهت دهی کرد که ایران تحریم ها را بی اثر بداند و تئوری مدیریت جهانی ارائه کند (کاری که احمدی نژاد انجام داد). آمریکا حتی به کمک هم پیمانان منطقه ای خود مانند عربستان علیه ایران اجماع منطقه ای شکل داد، تا ایران در منطقه خاورمیانه هم تحت فشار مخالفان خود قرار بگیرد. در نتیجه تمام تحریم هایی که تا پیش از این در سبد ایران قرار گرفته بود تعریف عملیاتی پیدا کرد. آمریکا نیز به همراه اتحادیه اروپا هم زمان تلاش می کردند در چارچوب«جنگ نامتعادل» خطر «ایران هراسی» و «اسلام هراسی» را برای جهانیان تببین و تحلیل کنند. به همین دلیل وزارت خزانه داری آمریکا تمامی بانک های ملی و خصوصی اروپایی و کشورهای دیگر که در معرض شکستن تحریم های ایران بودند را به سختی مجازات کرد و از آنها غرامت گرفت. این اقدام به این معنا بود که وزارت خزانه داری آمریکا بانک های کشورهای دیگر که تحت قیمومیت آن کشورها قرار داشت را به دلیل شکست تحریم های ایران مجازات می کرد. این دخالت آمریکا در مسائل خصوصی کشورهای دیگر مصداق بارز«مدیریت امنیتی جهان» به شمار می رفت. آمریکایی ها همواره معتقد بودند که ما باید از هر تهدیدی علیه آمریکا به صورت یک «فرصت» استفاده کنیم. درباره ایران هم همین اتفاق افتاد و خطر ایران در دوران احمدی نژاد برای آمریکا به یک فرصت مهم و تاثیرگذار تبدیل شد. تهدیدهای احمدی نژاد حتی سبب مظلوم نمایی طرف های ایران در روابط بین الملل قرار گرفت و همه ما شاهد بودیم که برخی از آنها با استناد به تهدیدهای علنی احمدی نژاد موفق شدند آرای دیگر کشورهای عضو سازمان ملل را علیه ایران جلب کنند. این به این معنا نیست که احمدی نژاد نیت مناسبی نداشته است؛ بلکه به این معناست که آمریکا از فقدان نگرش تخصصی به «محیط بازی» توسط دولت احمدی نژاد به سود خود استفاده کرده است.

در شرایط فعلی قرائت های مختلفی از برداشتن تحریم ها توسط طرفین مذاکره به وجود آمده است. دکتر ظریف عنوان می کند تحریم ها بلافاصله پس از توافقنامه جامع باید برداشته شود، اما وزارت خارجه آمریکا عنوان می کند برداشتن تحریم ها منوط به اقدام عملی ایران در راستی آزمایی از فعالیت های هسته ای خود است. ارزیابی شما از برداشتن تحریم ها به چه صورت است؟

در برداشتن تحریم ها باید به دو مساله جداگانه توجه کرد. اول تعریف نظری از تحریم و دوم تعریف عملیاتی از تحریم است. به نظر من هم سخنان دکتر ظریف صحیح و منطقی است و هم سخنان وزارت امورخارجه آمریکا. آمریکا برای پاسخ گویی به تندروهای سیاسی داخلی در ایالات متحده آمریکا عنوان می کند در صورت اقدامات عملی ایران برای راستی آزمایی، تحریم ها تعلیق و به صورت لایه به لایه برداشته می شود. این سخن بیراهی نیست و صحیح است. با این وجود دکتر ظریف عنوان می کند با امضای توافقنامه، تحریم های مربوط به پرونده هسته ای برداشته می شود. این به معنای این نیست که تمامی تحریم هایی که از36سال پیش علیه ایران صورت گرفته برداشته خواهد شد. ما نباید این دو مساله را با هم اشتباه بگیریم. پس از توافق جامع تنها تحریم هایی برداشته می شود که به موضوع هسته ای ایران مربوط می شود. ایران همواره اعلام کرده تنها در موضوع هسته ای حاضر است با آمریکا مذاکره کند. آمریکا 28تحریم علیه ایران دارد که در حدود 5 مورد از آنها تحریم های هسته ای است. این به این معناست که آمریکا همچنان می تواند23تحریم دیگر را فعال نگه دارد. ایران در صورتی که بتواند تمامی 28تحریم را بردارد یک «فتح الفتوح» بزرگ انجام داده است. با این وجود بنده معتقدم تاکنون نیز ایران فتح بزرگی انجام داده است. وزارت امورخارجه آمریکا از دریچه تعریف نظری به توافق نگاه می کند، اما ایران به دنبال تعریف عملیاتی از تحریم هاست. وزارت خارجه آمریکا بخشی از حقیقت را به ملت خود اعلام می کند و اتفاقا دروغ هم نمی گوید. ایران هم بخشی از حقیقت را بیان می کند و درست هم می گوید. ایران عنوان می کند ما در گذشته به توافق ژنو3عمل کرده ایم و در راستای توافق صورت گرفته حرکت کرده ایم و در سه ماه آینده نیز به تفاهم نامه صورت گرفته عمل خواهیم کرد. ایران به تمام تعهدات خود پس از ژنو3عمل کرده و مقدمات اقدامات بعدی خود را نیز برای سه ماه آینده فراهم کرده که بلافاصله پس از انجام توافق نهایی به کشورهای غربی اعلام کند ما به تمامی تعهدات خود عمل کرده ایم، در نتیجه تمامی تحریم ها باید به صورت یکجا برداشته شود. این بدان معناست که ایران شرایط و زمینه های برداشتن تحریم ها را با اقدامات عملی خود انجام داده است. در نتیجه هر دو طرف ماجرا درست و منطقی سخن می گویند و هر دو نیز زیرکانه عمل می کنند. اینگونه سیاست ورزی نشان دهنده بلوغ سیاسی سیاستمداران ایرانی است که با عقلانیت و خرد سیاسی همراه شده است.

نقش چین و روسیه را در مذاکرات چگونه ارزیابی می کنید؟ به نظر می رسید چین و روسیه زیاد راغب به توافق نهایی ایران و آمریکا و کشورهای اروپایی نیستند. این مساله به ویژه درباره چین صادق بود. آیا چین از مراوده مجدد اقتصادی ایران و اتحادیه اروپا نگران است و تلاش می کند بازار مهم اقتصادی ایران را از دست ندهد؟

چین بیشتر نگران پیروزی نهایی آمریکا در نظم نوین جهانی است. هر چه آمریکا موفق شود نظم نوین جهانی را بر محوریت ایالات متحده آمریکا شکل ببخشد، محدوده کنترل چین کمتر خواهد بود. توافق نهایی بین ایران و 1+5 پیش درآمد و آغاز مرحله جدیدی از تحقق نظم نوین جهانی است. من معتقدم بالاترین پیروزی ایالات متحده آمریکا در رابطه با ایران نیست. 1+5 شامل کشورهایی است که از نظر حقوقی دارنده حق«وتو» در مهم ترین سازمان بین المللی یعنی سازمان ملل متحد است. از نظر حقوقی این مساله ای کاملا صحیح است، اما آنچه در آینده مشخص خواهد شد این است که1+5 الگوی مطلوب ایالات متحده آمریکا برای نظم نوین جهانی براساس تئوری هژمونی مرکب «جوزف جف» است. این تئوری عنوان می کند نظم مطلوب آینده جهان از منظر واقع گرایی سیاسی، یک دنیای«تک - چندقطبی» خواهد بود. این بدان معناست که یک ابرقدرت مدیریت پنج قدرت جهانی را برعهده می گیرد و با پذیرش سلطه این ابرقدرت به عنوان نقطه مرکزی، جهان و امنیت آینده جهان مدیریت می شود. اگر دقت کنیم متوجه می شویم که 1+5 شمایلی از همین نظام«یک- چند قطبی» است که در نظم نوین جهانی شکل خواهد گرفت. به همین دلیل مسئولیت بحران های آینده جهان را پنج قدرت جهانی به همراه یک ابرقدرت برعهده خواهند گرفت. در نتیجه1+5 مدل مدیریت آینده جهان است. در آینده جهان قدرت های استراتژیک وابسته به ایالات متحده آمریکا بازتعریف می شوند. در این زمان است که آمریکا، کانادا، ژاپن، کره جنوبی، ایران و استرالیا را به عنوان شرکای استراتژیک خود خواهد دید. هدف استراتژیک آمریکا در قرن بیست و یکم میلادی تسلط بر «خاور دور» است.

آمریکا به دلیل عدم تامین منافع خود در خاورمیانه به سراغ خاور دور خواهد رفت؟

آمریکا از خاورمیانه «گذر» خواهد کرد. مرز این گذار نیز توافقنامه جامع هسته ای با ایران است. «هارتلند نو» خاورمیانه خواهد بود. در عین حال خلیج فارس و فلات ایران«نوهارتلند» آینده جهان خواهند بود. در آینده نه چندان دور ترکیه عضو اتحادیه اروپا خواهد بود. با این وجود ترکیه در مرزهای جنوب عراق، کویت و ایران ارتباط ژئوپلتیک و ژئواستراتژیک خود را با خلیج فارس قطع نمی کند و در بازی قدرت جهانی خود را به فلات ایران و «نوهارتلند» نزدیک خواهد کرد. در نتیجه در نظم نوین جهانی فلات ایران «قلب جهان» خواهد بود. به همین دلیل آمریکا تلاش می کند با قلب «قلب جهان» ارتباط معناداری داشته باشد. ارتباطی که زمانی با ژاپن پس از جنگ جهانی دوم داشت. این در حالی بود که آمریکا ژاپن را با بمب هسته ای هدف قرار داده بود. اما همین ژاپن بلافاصله به نزدیک ترین جغرفیای استراتژیک ایالات متحده آمریکا در آسیا و خاورمیانه تبدیل شد.

در صورت اتحاد استراتژیک ایران و آمریکا در نظم نوین جهانی نقش مخالفان منطقه ای ایران مانند عربستان سعودی و اسرائیل که هم اکنون هم پیمانان استراتژیک آمریکا به شمار می روند به چه صورت خواهد بود؟

اینگونه رژیم ها موظف خواهند بود توازن منطقه ای را بپذیرند. امروز بازی «یمن» برای عربستان یک شمشیر دولبه است. آمریکا در آینده عربستان را تقویت می کند اما خاندان آل سعود را در این کشور تضعیف خواهد کرد. در «شرم الشیخ» عربستان به عنوان فرمانده متحد عربی شناخته شد. اما از طرف دیگر وضعیت عربستان در یمن نشان می دهد که آل سعود نمی تواند بدون کمک آمریکا با «حوثی ها» در یمن مبارزه کند.

رابطه ایران و آمریکا را با توجه به مذاکرات بی واسطه و مستمر محمد جواد ظریف و جان کری در حین مذاکرات هسته ای چگونه ارزیابی می کنید؟

به نظر من در یک دهه آینده ایران و آمریکا دو متحد استراتژیک خواهند بود. براساس منطق سیاست خارجی، ایران با توجه به پتانسیل های داخلی و خارجی خود باید در آینده در «کلوپ قدرت جهانی» حضور تاثیرگذار داشته باشد. من معتقدم اگر ایران به درستی در زمین بازی حرکت و مهره چینی کند در آینده قادر خواهد بود«گروه بیست» را به «گروه بیست و یک» تبدیل کند و به عنوان یک قدرت موثر جهانی در لایه دوم و پس از «گروه هشت» عرض اندام کند.

اصطکاک تاریخی ایران و آمریکا به شکلی کاهش خواهد یافت؟

این اصطکاک تاریخی در محورخردورزی سیاسی مدیریت خواهد شد. خردورزی سیاسی باعث خواهد شد ایران با جهان تعامل سازنده داشته باشد.

فشار تندروهای سیاسی در ایران و آمریکا به چه میزان تفاهم نامه لوزان را تحت تاثیر خواهد گذاشت؟

فشار تندروهای سیاسی در ایران پس از تفاهم نامه لوزان کمتر خواهد شد؛ اگرچه با سروصدای بیشتری همراه خواهد بود. این سروصدای بیشتر تندروهای سیاسی«فرار رو به جلو» است. تندروها از این مساله بیمناکند که از آنها پرسش شود چرا شما در زمانی که تصدی امور را برعهده داشتید خردورزانه عمل نکردید و هزینه های ملی را بالا بردید. با این وجود تصمیم گیری در ایران به واسطه ساختارهای مذهبی و سیاسی بسیار راحت تر از تصمیم گیری در ایالات متحده آمریکاست. پس از جنگ جهانی دوم تاکنون کنگره آمریکا بالاترین تعداد جمهوریخواهان را در دل خود جای داده است. به همین دلیل حل کردن مشکلات برای اوبامای دموکرات مشکل خواهد بود.

 

http://www.irdiplomacy.ir/fa/page/1949118/ایران+و+آمریکا+متحد+استراتژیک+می‌شوند.html

[anybody 564]

این طرح هیچ مانعی برای دستیابی به یک توافق برد برد نیست...اگر دولت فخیمه ما و طرف های مذاکره کننده واقعا دنبال رسیدن به یک توافق راجب برنامه هسته ای ایران هستن راه بازه و تا اینجاشم ایران به حد کافی کوتاه اومده ، حتی زیادی هم باج داده ... ولی اگر دولت این طرح رو نپسنده یعنی رسما میخواد کشور رو ببره لب پرتگاه ده ها تعهد و باج و بهونه و نفوذ و تهدید و تبعیض و ... دیگه برای تحریم های صدبار بدتر از اینی که الان هست...

یعنی دولت میخواد با یک قرارداد هزار بار بدتر از ترکمنچای آینده کشور رو گره بزنه به رضایت گرگهای دزد و وحشی و ... زمان که چی !!! ما هنر کردیم توافق کردیم!!!

 

مگه مرض اینا برنامه هسته ای نبود؟؟؟

مگه دولت نمگیفت با مذاکره و شفاف سازی و دیپلماسسی و گفتمان و ... قدرتهای جهانی رو به داشتن حقوق مسلم ایران راضی میکنه!!!

خوب الان گیر اینا به هسته ای که نیست ... فعلا حال میکنن سر از برنامه های نظامی و امنیتی و دفاعی ما در بیارن و ایشاا... بعدا موشک و توپ و تانک رو هم از ما بگیرن !!!

 

یا با همون بازرسی های بدون مشکل عادی و ... فجایع ترور دانشمندان و ویروس استاکس نت انفجار بیدگَنِه تکرار بشن !

[mohamadreza0912 458]

آلن کوپرمن: نقص مرگبار توافق ایران!

 

 

آلن کوپرمن، دانشیار و هماهنگ کننده پروژه جلوگیری از گسترش سلاح های هسته ای در دانشگاه تگزاس طی یادداشتی برای نیویورک تایمز ادعا کرده است که توافق احتمالی ایران و امریکا تنها به نفع ایران است. وی با ادعای اینکه فرار هسته ای در توافق احتمالی سه ماه است و ایران می تواند ظرف سه ماه به بمب برسد از کنگره خواسته جلو این توافق را بگیرید. ادعای کوپرمن در حالی مطرح می شود که به اذعان دستگاه اطلاعاتی غربی و آژانس، ایران هیچگاه در پی ساخت بمب هسته ای نبوده است.

این یادداشت را در ادامه می‌خوانید:

به گزارش سرویس بین الملل فرارو به نقل از نیویورک تایمز، دلیل اصلی باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا برای تاکید بر دستیابی به توافق هسته ای با ایران این است که این توافق «مدت زمان فرار هسته ای» ایران برای تولید اورانیوم کافی جهت تولید سلاح هسته ای را افزایش می دهد. وی در مصاحبه اخیر خود با ان پی آر گفت که مدت زمان فرار هسته ای فعلی «براساس برآوردهای اطلاعاتی ما حدود دو تا سه ماه است.» اوباما مدعی است این توافق که منتظرش هستیم، برنامه هسته ای ایران را کوچک می کند تا اگر ایران بعدها «تصمیم به نقض توافق بگیرد، تمام بازرسان را بیرون کند، مهر و موم ها را بشکند و به سمت تولید بمب برود، ما برای پاسخگویی بیش از یک سال زمان داشته باشیم.»

کوپرمن در ادامه نوشت: متاسفانه همانطور که از طریق علوم پایه و ریاضی می توان نشان داد، این ادعا اشتباه است. بر اساس محاسبات من، مدت زمان واقعی فرار هسته ای ایران تحت این توافق، حداکثر سه ماه خواهد بود، نه بیش از یک سال. بنابراین غیرمحتمل است که این توافق توانمندی جهان برای واکنش به اقدام ناگهانی ایران جهت ساخت یک بمب را افزایش دهد.

وی در ادامه ادعا کرد: مدت زمان فرار هسته ای بر اساس سه عامل اولیه مشخص می شود: تعداد و نوع سانتریفیوژها؛ غنی سازی مواد شروع کننده؛ و میزان اورانیوم غنی شده لازم برای یک سلاح هسته ای. به نظر می رسد آقای اوباما برداشت خوشبینانه ای از هر سه عامل دارند.

اول و مهمترین نکته این است که در استدلال اوباما فرض شده که در صورت تلاش آشکار ایران برای تولید یک بمب، این کشور تنها پنج هزار و 60 دستگاه سانتریفیوژی که بر اساس توافق می تواند برای غنی سازی اورانیوم استفاده کند را به کار خواهد گرفت، نه حدود 14 هزار سانتریفیوژی که ایران اجازه حفظ آنها را به عنوان قطعات مازاد دارد. این فرضیه خنده دار است. در یک فرارهسته ای واقعی، ایران برای تولید بمب نمی خزد، بلکه با شتاب حرکت می کند.

این سانتریفیوژهای اضافی باید وصل شوند و به سرعت و توازن با سانتریفیوژهای فعال فعلی برسند. اما در آن مرحله، توانمندی غنی سازی ایران سه برابر آنچه اوباما فرض کرده، خواهد بود. این نقص می تواند طی اصلاحیه ای برای این توافق مورد رسیدگی قرار گیرد و ایران را ملزم به نابودی یا صادرات سانتریفیوژهای اضافی کند، اما ایران نمی پذیرد.

دوم، از آنجایی که این توافق تنها اجازه حفظ مقدار اندکی از اورانیوم غنی شده به شکل گازی که در سانتریفیوژها استفاده می شود را به ایران می دهد، اوباما گمان می کند فرار به سمت بمب اساسا از اوانیوم غنی نشده آغاز می شود و همین امر مدت زمان فرار هسته ای را طولانی می کند. اما ظاهرا این توافق همچنین به ایران اجازه می دهد که مقدار بالایی از اورانیوم غنی شده را به شکل جامد (آنطور که مخالف گاز است) که امکان تبدیل دوباره به گاز طی چند هفته را دارد، حفظ کند و این مسئله یک فرجه قابل توجه برای تولید اورانیوم در سطح لازم برای ساخت سلاح را فراهم می کند.

سوم، بر اساس استدلال اوباما فرض بر این است که ایران برای ساخت یک بمب اتمی به 59 پوند اورانیوم در سطح لازم برای تولید سلاح نیاز دارد. در واقعیت، تسلیحات هسته ای را می توان با حجم به مراتب کمتری از اورانیوم تولید کرد. شورای دفاعی منابع طبیعی در مطالعات سال 1995 به این نتیجه رسید که حتی «یک توانمندی فنی پائین» سلاح هسته ای می تواند یک انفجار با قدرتی نزدیک به بمب هیروشیما- که تنها 29 پوند اورانیوم در سطح سلاح داشت- ایجاد کند.

با توجه به چنین مفروضات واقع بینانه ای، مدت فرار هسته ای ایران تحت این توافق در واقع حدود سه ماه خواهد بود، در حالیکه این مدت زمان در حال حاضر کمتر از دو ماه است. بنابراین، این توافق مدت زمان فرار هسته ای ایران را تنها بیش از یک ماه افزایش خواهد داد که خیلی کمتر از آن چیزی است که مهم باشد. پس معلوم می شود که استدلال اصلی اوباما برای این توافق- افزایش مدت فرار هسته ای ایران- کاملا بی ارزش است.

در مقابل، ایران سود سرشاری خواهد برد. این توافق تحریم های هسته ای را لغو می کند، در نتیجه سالانه میلیاردها دلار به اقتصاد ایران تزریق خواهد شد. ضمن اینکه این توافق دارایی های مسدود شده این کشور را آزاد می کند و بر اساس گزارش ها امتیاز 30 تا 50 میلیارد دلاری را نصیب ایران خواهد کرد.

کوپرمن در انتهای یاددداشت خود نیز مدعی شده است: هیچ چیز در این توافق ارزش چنین خطراتی را ندارد. اگر اوباما نتواند امتیازات چشمگیر بیشتری در مذاکرات بگیرد، کنگره باید از لغو تحریم ها اجتناب کند و مانع از اجرای توافقی شود که میلیاردها دلار را برای پیگیری تسلیحات هسته ای و هژمونی منطقه ای در اختیار ایران قرار می دهد.

http://fararu.com/fa/news/237779/آلن-کوپرمن-نقص-مرگبار-توافق-ایران