توافق هسته ای (1) " توافق هسته ای " ، جزییات ، آینده (1)

[A10 285]

دوستان یه سری از کشورا خیلی وضعشون شیر تو شیره مثل لیبی.
این پیشنهادی که میخوام بدم درسته از نظر اخلاقی درست نیست ولی به هر حال یه روش میتونه باشه.
نمیشه یه کاری کرد یه چند ماهی تولید کشورایی مثل لیبی به صفر برسه؟ ینی چنان بمب گذاری انجام بشه که عملا هیچی از اون مراکز استخراج نمونه.

[hosm 5,920]

دوستان یه سری از کشورا خیلی وضعشون شیر تو شیره مثل لیبی.
این پیشنهادی که میخوام بدم درسته از نظر اخلاقی درست نیست ولی به هر حال یه روش میتونه باشه.
نمیشه یه کاری کرد یه چند ماهی تولید کشورایی مثل لیبی به صفر برسه؟ ینی چنان بمب گذاری انجام بشه که عملا هیچی از اون مراکز استخراج نمونه.

عربستان با ما وارد جنگ شده و در جنگ از سلاحی که در آن مزین نسبی داره ( نفت) استفاده میکنه. به نظرم ما هم میتونیم و باید از سلاحهایی که ما در آن مزیت نسبی داریم استفاده کنیم.
اگر قراره تولید کشوری صفر بشه، عربستان شایسته تره.

[arminheidari 24,184]

دوستان یه سری از کشورا خیلی وضعشون شیر تو شیره مثل لیبی.
این پیشنهادی که میخوام بدم درسته از نظر اخلاقی درست نیست ولی به هر حال یه روش میتونه باشه.
نمیشه یه کاری کرد یه چند ماهی تولید کشورایی مثل لیبی به صفر برسه؟ ینی چنان بمب گذاری انجام بشه که عملا هیچی از اون مراکز استخراج نمونه.

 

به جز بحث اخلاقی اش، این چنین راه هایی شبیه مسکن است تا درمان

هر وقت ریشه ای عمل کردیم موفق بوده ایم و الا 20 سال است میگم از درآمد نفت باید مستقل شویم

[A10 285]

عربستان با ما وارد جنگ شده و در جنگ از سلاحی که در آن مزین نسبی داره ( نفت) استفاده میکنه. به نظرم ما هم میتونیم و باید از سلاحهایی که ما در آن مزیت نسبی داریم استفاده کنیم.
اگر قراره تولید کشوری صفر بشه، عربستان شایسته تره.

آخه عربستان به هر حال نظم و ترتیب بیشتری داره و اگه خون از دماغ کسی بیاد فوری میندازن گردن ما و دردسر میشه ولی لیبی خیلی بی در پیکره الان.

به جز بحث اخلاقی اش، این چنین راه هایی شبیه مسکن است تا درمان
هر وقت ریشه ای عمل کردیم موفق بوده ایم و الا 20 سال است میگم از درآمد نفت باید مستقل شویم

حق با شماست ولی ما الان تو وضعیتی هستیم که ممکنه فشار کاهش نفت ما رو مجبور به قبول چیزای بد زیادی کنه.
مسکن هم الان برا ما ضروریه

[SoheilEsy 8,827]

میشه داخل عربستان جنگ داخلی ایجاد کرد ...

[Sami1993 11,560]

راهش اینه که آقایون راستش را به مردم بگن !

[MOHAMMAD 6,332]

 

 

سلام

مدیر محترم بخش نیروی هوایی ، محمد گرامی برای این که همه دوستانی که اینجا سر می زنند یک بار و برای همیشه از این داستان نابود کردن و اکسید کردن و تولید صفحه سوخت و میله سوخت خیالشان راحت شود ، این مقاله را نقل می کنم: (برای راحتی دوستانی که نمی خواهند مقاله را بخوانند کلمات اکسید اورانیوم را قرمز رنگ می کنم.)

 

"

چرخه سوخت هسته ای چیست ؟

 

منبع

 

چرخه سوخت هسته‌ای به تمام مراحل مورد نیاز به منظور تولید الکتریسیته اطلاق می‌گردد. این مراحل شامل معدن، کانه آرایی، تبدیل، غنی سازی، ساخت میله و مجتمع سوخت، عملیات رآکتور، بازفرآوری و مدیریت پسماند هسته‌ای می‌شود. با توجه به نوع چرخه سوخت بعضی از این مراحل ممکن است مورد احتیاج نباشد. سه نوع عمده چرخه سوخت که بیشتر مورد توجه قرار گرفته است عبارتند از: حرارتی بدون بازفرآوری، حرارتی با بازفرآوری و IFR . چرخه سوخت IFR مراحل معدن، کانه آرایی و غنی سازی را شامل نمی‌شود. 

 

یک قرص 30 گرمی اکسید اورانیوم به عنوان سوخت انرژی معادل سه تن زغال سنگ را دارا می‌باشد. اگر این سوخت مصرف شده بازفرآوری شده و در یک رآکتور زاینده مورد استفاده قرار گیرد، همین قرص کوچک انرژی معادل انرژی 150 تن زغال سنگ را دارا خواهد بود.

تکنولوژی تولید و بهره‌برداری از سوخت هسته‌ای یکی از پیچیده‌ترین و پیشرفته‌ترین گسترده‌ای از علوم و فنون مختلف مانند شیمی هسته‌ای، مهندسی شیمی، مهندسی فرآیند، متالوژی مواد، متالوژی پودر، انتقال حرارت، حرکت شارها و غیره بهره می‌گیرد. کیفیت تولید و بهره‌برداری از سوخت هسته‌ای در رآکتورها در چهار دهه گذشته همواره رو به بهبود بوده و استفاده بهینه از این سوخت را با رعایت کامل مسائل ایمنی بهتر کرده است. همانگونه که گفته شد یکی از تفاوتهای اساسی سوخت هسته‌ای با سوخت فسیلی پدیده شکافت هسته‌ای در سوخت است. با تولید انرژی به وسیله شکافت، ساختار سوخت به صورت آرام ولی پیوسته تغییر کرده و پاره‌های شکافت پرتوزا به وجود می‌آیند. از این جهت رعایت مسائل ایمنی و پیش بینی جداره‌های بازدارنده متوالی در رآکتور برای جلوگیری از پخش تابش‌های "پرتوزا" ضروری است. غلاف میله سوخت به عنوان اولین جداره بازدارنده باید طوری طراحی و ساخته شود که امکان نفوذ پاره‌های شکافت پرتوزا به خنک کننده را ندهد.

سوخت پس از مصرف شدن از رآکتور خارج می‌شود. تنها بخشی از مواد شکافت پذیر آن برای تولید انرژی مصرف می‌گردد و قسمت اعظم اورانیوم موجود در آن و پلوتونیومی که از طریق واکنش هسته‌ای اورانیوم – 238 با نوترون تولید شده است، باقی می‌ماند. بنابراین در چرخه سوخت، این مواد بازیابی شده و دوباره به فرآیند تولید پودر و ساخت دی اکسید اورانیوم برگشت داده می‌شود. بازفرآوری سوخت مصرف شده در حال حاضر در سطح جهان در مقیاس صنعتی صورت می‌پذیرد. در دهه اخیر،‌استفاده از پلوتونیوم به صورت اکسید مشترک با اورانیوم (MOX) به سرعت توسعه یافته و دسترسی به منبع جدیدی از سوخت هسته‌ای را امکان پذیر ساخته است.

 

بنابراین قبل از اینکه اورانیوم به عنوان سوخت، در نیروگاههای هسته‌ای برای تولید نیروی برق استفاده شود،‌ مراحلی از قبیل استخراج، کانه‌آرایی، تبدیل، غنی سازی و ساخت مجتمع سوخت را پشت سر می‌گذارد. به مراحل فوق پیش چرخه سوخت گفته می‌شود. بعد از اینکه از اورانیوم در قلب رآکتور یک نیروگاه هسته‌ای به عنوان سوخت جهت تولید نیروی برق استفاده شد، این سوخت به عنوان سوخت مصرف شده تلقی شده و تحت عملیات دیگری قرار می‌گیرد. این مراحل ممکن است شامل ذخیره موقت، بازفرآوری، برگشت و دفن پسماندها باشد. در مجموع به این مراحل نیز پس چرخه سوخت هسته‌ای گفته می‌شود. 

باید توجه داشت که برنامه مرحله‌ای چرخه سوخت با استفاده از رآکتورهای مختلف و برنامه ملی هر کشور متفاوت است و ممکن است تنها قسمتی از آن به مرحله اجرا گذارده شود. برنامه چرخه سوخت از اکتشاف و استخراج سنگ معدن اورانیوم و تهیه U3O8 تغلیظ شده آغاز می‌شود (مراحل 1 تا 4). اگر هدف به کارگیری اورانیوم طبیعی در رآکتورهای با کندساز آب سنگین باشد، U3O8 تغلیظ شده مستقیماً به اکسید اورانیوم (UO2) و اگر هدف استفاده از سوخت در رآکتورهای آبی باشد به هگزافلوئور اورانیوم (UF6) تبدیل می‌شود (5). سپس UF6 با یکی از روشهای جداسازی ایزوتوپی غنی سازی شده (6)، در مرحله بعدی به صورت پودر UO2 در می‌آید (9). این پودر به وسیله فرآیندهای پرس کردن، سینترینگ و سایش تبدیل به قرص سوخت شده و برای قرار گرفتن در میله‌های سوخت آماده می‌گردد. با قرار دادن این قرصها در غلاف و مسدود کردن دو انتهای آنها، میله‌های سوخت ساخته می‌شود. 

میله‌های ساخته شده پس از انجام کنترل‌های لازم به صورت مجتمع سوخت درآمده (10) و جهت قرار گرفتن در رآکتور آماده می‌شوند. مجتمع‌های مصرف شده جهت نگهداری به استخرهای مخصوص انتقال پیدا می‌کنند. سوختهای مصرف شده پس از اینکه فعالیتهای هسته‌ای آنها تا حدود تعیین شده کاهش یافت به تأسیسات بازفرآوری انتقال می‌یابند (13). در این تأسیسات ابتدا با روشهای مکانیکی میله‌های سوخت مصرف شده قطعه قطعه شده و در اسید نیتریک حل می‌شود. این محلول سپس با روش استخراج حلالی در چندین مرحله به جداسازی مواد مختلف می‌انجامد. در اولین مرحله استخراج، کسر قابل توجهی از محصولات حاصل از شکافت و در مرحله بعد ایزوتوپهای سنگین مثل اورانیوم و پلوتونیوم از آن جدا می‌شوند. در آخرین مرحله، جداسازی اورانیوم و پلوتونیوم انجام می‌شود. اورانیوم باریابی شده به اکسید یا هگزافلوئور اورانیوم (17) تبدیل و به مراحل قبلی برگشت داده می‌شود. پسماندهای پرتوزا نیز جهت نگهداری و آمایش آماده می‌شوند.

 

انواع چرخه سوخت هسته ای :

باید توجه داشت که چرخه سوخت به سه نوع متمایز قابل طبقه بندی است:
1) چرخه کندو (HWR)
2) چرخه پورکس (اورانیوم/ پلوتونیوم) (LWR)
3) چرخه تورکس (LWR)

 

 پیش چرخه :
معمولاً بر اساس اینکه سنگ معدن اورانیوم در چه عمقی از سطح زمین یافت شود، استخراج از معادن آن با روشهای معدن‌کاری سطحی (روباز) یا زیرزمینی انجام می‌گیرد. در شرایط مناسب ممکن است عملیات فروشویی در همان محل معدن با پمپ کردن اسید یا باز به طرف سنگ معدن اورانیوم به منظور انحلال اورانیوم از سنگ معدن خودش انجام شود. در بسیاری از مواقع نیز، اورانیوم ممکن است با مقادیر مختلف به عنوان یک محصول جانبی از معادن طلا یا فسفات بدست آید. به عنوان نمونه معدن رنجر در شمال استرالیا یک معدن روباز است در حالیکه معدن المپیک دام در استرالیای جنوبی یک معدن زیرزمینی محسوب می‌شود که در آنجا همراه با اورانیوم، مس،‌ طلا و نقره نیز بدست می‌آید.

 

غنی سازی :
در اورانیوم طبیعی که از فرآیند تصفیه بدست می‌آید تنها 0.711 درصد ایزوتوپ U235 وجود دارد و بقیه آن را ایزوتوپ U238 و سایر ایزوتوپها تشکیل می‌دهند. اختلاف در جرم دو ایزوتوپ U235 و U238 این امر را ممکن می‌سازد که بتوان آنها را از هم جدا کرد و غلظت U235 را تا 5.2% - 5.3% افزایش داد و سپس بتوان از آن به عنوان سوخت هسته‌ای در نیروگاهها استفاده کرد. برای این منظور ابتدا باید اکسید اورانیوم (U3O8 ) را به گاز هگزافلوئور اورانیوم (UF6) تبدیل کرد. این گاز خوراک ورودی فرآیند غنی سازی است. در مجموع این فرآیندها به تبدیل و غنی سازی شهرت یافته‌اند. برخی از رآکتورها مانند کندو در کانادا و مگنوکس در انگلیس به اورانیوم غنی شده احتیاجی ندارند. 

 

برای تهیه سوخت اغلب رآکتورها، از جمله رآکتورهای آبی (آب تحت فشار یا آب جوشان) باید درصد ایزوتوپ 235 به 4% - 3% برسد. بنابراین افزایش درصد این ایزوتوپ مورد نیاز است. فرآیند افزایش ایزوتوپ اورانیوم 235 در اورانیوم طبیعی را غنی سازی اورانیوم گویند. تاریخ غنی سازی اورانیوم از جنگ جهانی دوم آغاز شد. برای تهیه اورانیوم بسیار غنی شده (بیش از 90%) که برای ساخت سلاح اتمی مورد نیاز بود، فرآیندهای مختلفی از قبیل الکترومغناطیسی، پخش گازی، سانتریفیوژ، شیمیایی و فتوشیمیایی به کار گرفته شد و بعضی از آنها سریعاً توسعه یافتند.
معمولترین روشهای غنی سازی، فرآیندهای پخش و سانتریفیوژ می‌باشند که پایه صنعتی غنی سازی، در عصر حاضر در جهان را تشکیل می‌دهند. باید توجه داشت که از روشهای الکترومغناطیسی ، لیزر ، جت آئرودینانیکی و غیره نیز استفاده شده و می‌شود.  
 

شرح مختصری از هر یک از روشهای غنی سازی در ذیل آمده است: 
 

الف) روش الکترومغناطیسی
روش الکترومغناطیسی در سالهای جنگ جهانی دوم به علت اینکه از روشهای دیگر آسانتر و قابل دسترس‌تر بود توسعه داده شد. این روش بر جداسازی مسیر هگزافلوئور اورانیوم (UF6) یونیده شده، در یک میدان مغناطیسی قوی، مبتنی است. روش غنی سازی در دستگاهی به نام کلکتور انجام می‌گیرد.
ابتدا گاز UF6 یونیده شده توسط الکترودهای میدان الکتریکی سرعت می‌گیرد و سپس در میدان مغناطیسی بسیار قوی مسیر دایره‌ای شکلی را در محفظه‌ای خالی از هوا طی می‌کند. مولکولهای 235UF6 که سبکتر هستند دایره‌های کوچکتر را می‌پیمایند. سپس مولکولهای 235UF6 و 238UF6 در کلکتورهای جداگانه جمع‌آوری می‌شوند. پس از جنگ جهانی دوم تا به حال روش الکترومغناطیسی به علت پایین بودن بازده نسبت به سرمایه‌گذاری لازم، فقط در موارد استثنایی بکار گرفته شده است.

 

ب) روش پخش گاز
محفظه‌ای را در نظر بگیرید که با مخلوطی از گازها پر شده و با محیط در حال تعادل گرمایی است، انرژی جنبشی تمام مولکولهای گاز موجود در محفظه مساوی ولی سرعت مولکولهای سبکتر بیشتر از مولکولهای سنگینتر است. در نتیجه مولکولهای سبک بیشتر از مولکولهای سنگین به جداره محفظه برخورد می‌کنند. چنانچه جداره محفظه دارای سوراخهای بسیار ریز باشد،‌ به گونه‌ای که مولکولها بتوانند تک تک از آن عبور کرده و جریان توده‌ای گاز امکان‌پذیر نباشد، گازی که از منفذها عبور می‌کند بیشتر دارای مولکولهای سبک خواهد بود تا مولکولهای سنگین .  بنابراین در این روش گاز UF6 توسط یک نیرو از داخل دیواری متخلخل یا سد عبور داده می‌شود. این دیوار به خاطر جرم کمتر U235 آن را بیشتر از U238 عبور می‌دهد و این باعث جدایی تدریجی آنها می‌شود. این فرآیند به دفعات زیاد بصورت پشت سر هم که آبشار نامیده می‌شود انجام می‌گیرد. برای تولید U235 با غلظت 5/3 – 5/2 % این فرآیند 1400 مرتبه تکرار می‌گردد. 
در جنگ جهانی دوم این فرآیند برای تهیه اورانیوم بسیار غنی از ایزوتوپ 235 جهت مصارف نظامی، توسعه قابل توجهی یافت. این فرآیند با وجود بازده خوب صنعتی و اقتصادی نیاز به انرژی زیاد دارد. نکته قابل توجه این است که در این فرآیند عبور مولکولها از منفذ شدیداً به فشار گاز بستگی دارد و به همین جهت باید فشار گاز را در هر مرحله به وسیله کمپرسور افزایش داد و از آن جایی که کمپرسور گاز را بیش از حد لازم گرم می‌کند باید آن را با مبدلهای حرارتی خنک نمود. 
در واقع در این روش ایزوتوپهای سبک و سنگین با سرعت زیاد از سطح دایره‌ای شکل عبور داده شده و در نهایت در قسمت انتهایی آن سطح، از هم جدا می‌شوند. در این روش غنای سوخت مورد احتیاج برای رآکتورهای نیروگاههای قدرت در 20 مرحله حاصل می‌شود اما به علت ظرفیت پایین هر کدام از این دستگاهها در هر مرحله تعداد زیادی از این دستگاهها به صورت موازی به یکدیگر متصل می‌شوند. 
 

ج) روش غنی سازی لیزری
توسعه لیزر از دهه 60 به بعد توجه کشورهای جهان را درباره غنی سازی با این روش جلب کرد. قابلیت تنظیم طول موج در لیزرهای رنگی، امکان استفاده از این روش برای جداسازی ایزوتوپهای مختلف را فراهم ساخت. دو فرآیند مختلف برای جداسازی ایزوتوپی با لیزر که توسعه یافته‌اند جداسازی اتمی و جداسازی مولکولی می‌باشد. باید توجه داشت که در سالهای اخیر به دلیل رقابت شدید تولیدکنندگان و بالا بردن ظرفیت تولید، هزینه‌های مربوط به غنی سازی کاهش داشته است. 

 

اورانیومی که برای تسلیحات هسته‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد، دارای غنای U235 حدود 90% یا بالاتر می‌باشد. همچنین رآکتورهایی که برای پیشرانش کشتی‌ها و زیردریایی‌ها طراحی می‌شوند به اورانیوم با غنای بالا احتیاج دارند. بنابراین این رآکتورها دارای حجم کمتری بوده و تعداد تعویض‌پذیری سوخت آنها نیز کمتر می‌باشد. غنی سازی اورانیوم برای اولین بار در اواسط دهه 1940 میلادی در آمریکا به روش پخش گازی انجام شد. سه کارخانه بزرگ غنی سازی با روش پخش گازی در آمریکا تمام احتیاجات غنی سازی جهان غرب را تأمین می‌کردند. هم اکنون یکی از این سه کارخانه از کار افتاده است. در سال 1979 در تریکاستین واقع در جنوب فرانسه یک کارخانه غنی سازی با روش پخش گازی احداث شد که هم اکنون نیز در حال کار است. این کارخانه توانایی تولید 2700 تن اورانیوم با غنای 3% را دارد که برای صد رآکتور هسته‌ای با توان 1000 مگاوات کافی می‌باشد. هم اکنون کارخانه‌های غنی سازی با روش سانتریفیوژ در آلمان، ژاپن، هلند و انگلیس در حال کار می‌باشند. این کارخانه‌ها نسبت به کارخانه‌های غنی سازی با روش پخش گازی به انرژی کمتری در واحد غنی سازی احتیاج دارند.

 

ساخت مجتمع‌های سوخت   
میله سوخت یک جزء جا‌به‌جا شدنی قلب رآکتور است که ماده سوختنی در آن بصورت قرص یا به اشکال دیگر جای داده شده است. در رآکتورهای مختلف شکل میله سوخت از نظر قطر و طول و ظاهر آن متفاوت است و در بعضی از راکتورها میله‌ها بصورت انفرادی در رآکتور جاگذاری می‌شوند (رآکتورهای گازی) در حالیکه در بعضی دیگر تعدادی از میله‌ها در کنار هم قرار گرفته و ساختاری به نام مجتمع سوخت را تشکیل می‌دهند.

هگزافلوئور اورانیوم غنی شده به کارخانه ساخت مجمتع سوخت منتقل می‌شود تا در آنجا به پودر دی اکسید اورانیوم (UO2) تبدیل شود. این پودر پس از اینکه به قرص‌های کوچک پرس شده تبدیل شد، سینتر می‌گردد تا یک شکل سرامیکی به خود بگیرد. سپس این قرص‌ها درون یک سری لوله‌های نازک که معمولاً از جنس آلیاژ زیرکونیوم یا فولاد ضدزنگ می‌باشد، قرار داده می‌شود. این لوله‌ها کاملاً آب‌بندی شده و نهایتاً بصورت مجموعه‌ای در درون دسته یا مجموعه قرار می‌گیرد تا یک مجتمع سوخت را تشکیل دهد. این مجتمع در قلب یک رآکتور هسته‌ای قرار می‌گیرد.

 

مجتمع‌های سوخت از اجزاء مختلفی تشکیل می‌شود که به طور مختصر در پایین شرح داده شده است.

 

الف) پایه مجتمع
پایه مجتمع از یک قاب چهارگوش از فولاد ضدزنگ که صفحه مشبکی در 4 گوشه به آن جوش خورده است تشکیل می‌شود. این پایه 4 زانو دارد و دارای سوراخهای متمرکز کننده‌ای است که به وسیله آنها می‌توان مجتمع سوخت را به منظور یکنواخت کردن میزان سوخت 90 درجه چرخانید.

 

ب) کلاهک مجتمع
کلاهک مجتمع نیز از فولاد ضدزنگ ساخته شده و دارای یک قاب چهارگوش است که صفحه‌ای به آن جوش داده شده است. در قاب کلاهک، 4 سوراخ متمرکز کننده وجود دارد که دو‌به‌دو به طور مورب روبروی یکدیگر قرار گرفته و میلهایی از صفحه تکیه‌گاه بالایی مجتمع‌های سوخت وارد این سوراخها می‌شوند. بدین ترتیب امکان حرکتهای افقی و شعاعی مجتمع‌های سوخت محدود است. فنرهای ورقه‌ای به وسیله پیچ در روی چها ضلع قاب محکم شده‌اند. این فنرها از حرکات عمومی میله‌های سوخت که به علت شناور بودن آنها در آب به وسیله نیروی ارشمیدس نیروی حرکت آب و غیره بوجود می‌آید جلوگیری می‌کنند. بر روی صفحه کلاهک شماره مجتمع حک شده است. از این شماره برای شناسایی مجتمع، چرخانیدن و نقل و انتقال آن استفاده می‌شود. همچنین برای انتقال مجتمع، قلابی در روی کلاهک وجود دارد.

 

ج) شبکه نگهدارنده
نقش این شبکه‌ها که به فواصل حدود 50 سانتیمتر از یکدیگر در طول مجتمع‌های سوخت قرار می‌گیرند، جلوگیری از حرکت شعاعی و خم شدن میله‌های سوخت در اثر تنش‌های ناشی از درجه حرارت و تابش پرتوها در رآکتور است.
هر واحد شبکه دارای فنرهای تیغه‌ای است که میله‌های سوخت را که از میان واحد می‌گذرند، به دکمه‌های روبرویی می‌فشارد. بدینوسیله از ارتعاش میله‌های سوخت جلوگیری شده و فواصل میله‌ها ثابت می‌ماند. زائده‌های دیگری نیز در شبکه برای هدایت جریان آب خنک کننده وجود دارد که جهت آب را برای نیل به تعادل حرارتی در شبکه تنظیم می‌کند. در جدارهای بیرونی شبکه نیز زائده‌هایی به نام زائده ردکننده پیش‌بینی شده است. وجود این زائده‌ها سبب می‌شود که در موقع خارج کردن مجتمع‌های سوخت از داخل رآکتور از بهم چسبیدن بسته‌های مجاور جلوگیری به عمل آید. تثبیت میله‌های سوخت و تنظیم موقعیت آنها در شبکه، به وسیله فنرها و دگمه‌های اتکایی تأمین می‌شود. فنرها تنها نیروی لازم برای جلوگیری از تکان خوردن میله‌ها را ایجاد می‌کنند. نیروی فنر بگونه‌ای تنظیم می‌شود که کمترین مقدار آن بتواند از حرکت مماسی میله سوخت و شبکه جلوگیری کند و بیشترین مقدار آن به وسیله نیروی اصطکاک که در اثر انبساط محوری میله سوخت به وجود می‌آید، محدود می‌گردد.

 

ح) لوله‌های هدایت کننده میله‌های سوخت
در داخل هر مجتمع سوخت تعدادی لوله هدایت کننده میله‌های کنترل جهت کنترل توان حرارتی رآکتور قرار دارند. تعداد این لوله‌ها در مجتمع‌های مختلف متفاوت و حدود 24-20 است. لوله‌های هدایت کننده به کلاهک،‌ پایه و شبکه نگهدارنده متصل شده‌اند. جنس لوله‌های هدایت کننده از فولاد ضدزنگ است. اتصال لوله هدایت کننده به کلاهک مجتمع سوخت با بکارگیری یک بوش که در انتهای لوله هدایت کننده قرار گرفته است تأمین می‌شود.

 

د) اسکلت مجتمع سوخت
کلاهک و پایه، شبکه‌های نگهدارنده و لوله‌های هدایت کننده اسکلت مجتمع سوخت را تشکیل می‌دهند. اسکلت سبب می‌شود که ار وارد شدن نیروهای خارجی به مجتمع سوخت در حین عملیات جاگذاری و جا‌به‌جایی آن در رآکتور به عمل آید. همچنین وجود اسکلت، سقوط آزاد میله‌های کنترل را در شرایط اضطراری تضمین می‌کند. 

باید توجه داشت که اجزاء تشکیل دهنده مجتمع سوخت قبل از سوار شدن به صورت مجتمع باید مورد بازبینی دقیق و کنترل کیفی قرار گیرند. ابعاد، خواص مکانیکی و ناخالصیهای شیمیایی هر یک از اجزاء باید کنترل گردد. اندازه‌گیری، ارزیابی و ثبت اطلاعات به وسیله دستگاههای مجهز به کامپیوتر صورت می‌پذیرد. اندازه‌گیری نیروی فنر در شبکه نگهدارنده میله‌های سوخت بوسیله یک مدل میله و بلورهای پیزوالکتریک که در طول محور قرار گرفته‌اند انجام می‌شود. پس از خاتمه عملیات کنترل کیفی، اجزاء مجتمع‌های سوخت برای مراحل مختلف آماده می‌شوند. 
این عملیات شامل مراحل زیر است:

- لاک زدن میله‌های سوخت
- پیش مونتاژ میله‌های سوخت
- ساخت اسکلت مجتمع سوخت 
- کنترل کیفی اسکلت مجتمع سوخت
- مونتاژ مجتمع سوخت
- لاک زدایی میله‌های سوخت

 پس چرخه   :      
دو فرآیند ممکن است بر روی سوخت مصرف شده انجام گیرد:

1) بازفرآبری از طریق مجموعه‌ای از فرآیندهای شیمیایی.
2) دفن سوخت مصرف شده (زمانی که بازفرآبری مقرون به صرفه نیست یا به دلایل دیگر نباید انجام شود).

سوخت مصرف شده شامل 96% اورانیوم اولیه بوده و میزان  U235 قابل شکافت در آن تا حدود 1% کاهش یافته است. در طی فرآیند شکافت 1% سوخت مصرف شده به پلوتونیوم تبدیل شده و 3% باقیمانده به عنوان پسمان در مقایسه با بقیه از پرتوزایی بالایی برخوردار است (محصولات شکافت و اکتینیدها).

 

 

بازفرآوری:
یکی از ویژگی‌های سوخت هسته‌ای نسبت به سوختهای دیگر وجود مقدار زیادی مواد قابل استفاده در سوخت مصرف شده پس از پایان یک دوره بهره‌برداری از آن است. از اورانیوم با غنای 4%-2% که ماده اصلی سوخت اغلب رآکتورهای قدرت را تشکیل می‌دهد، تنها 2%-1% برای تولید انرژی مورد استفاده قرار می‌گیرد و بقیه آن به اضافه پلوتونیوم، ایزوتوپهای قابل استفاده دیگر و پاره‌های شکافت در سوخت مصرف شده باقی می‌ماند. در فرآیند بازفرآوری این مواد از یکدیگر جدا شده و بخش مهمی از آن می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد، اورانیوم و پلوتونیوم به چرخه سوخت برگشت داده می‌شوند. به این ترتیب که اورانیوم بدست آمده را به کارخانه تبدیل فرستاده و سپس آن را به منظور غنی سازی مجدد و نهایتاً ساخت سوخت تازه به کارخانه مربوطه انتقال می‌دهند. همچنین پلوتونیوم را می‌توان به مدت طولانی ذخیره کرد و یا آن را با اورانیوم ترکیب کرد تا از آن در تولید نوعی سوخت ترکیبی (MOX) به صورت اکسید مخلوط استفاده کرد. 
این عنصر در ترکیب سوخت رآکتورهای زاینده نیز نقش اساسی دارد. بنابراین جدا کردن قطعات مجتمع سوخت، (جداسازی مواد شکافت‌پذیر و بارور از پاره‌های شکافت و سایر ناخالصی‌های موجود در سوخت مصرف شده در رآکتور)، حل کردن مواد سوخت در اسید و پالایش شیمیایی محلول حاصل، از اهداف اصلی بازفرآوری است.

 

جداسازی مواد شکافت‌پذیر و بارور با درجه خلوص بالایی انجام می‌گیرد تا بتوان آنها را طی مراحل بعدی به شکل مناسب فلزی یا سرامیکی برای استفاده مجدد در رآکتورها درآورد. ناخالصی‌ها و پاره‌های شکافت در این مرحله به شکل پسمانهای جامد، مایع و یا گازی جدا و به شیوه‌های مناسب انبار و یا دفع می‌شوند. 

محصولات شکافت که به صورت گاز می‌باشند به منظور برداشت جزء خاصی از آنها فیلتر می‌شوند و محلول و اکتینیدها تغلیظ شده و سپس در تانکهای خنک شده‌ای به منظور جامدسازی احتمالی این مواد ذخیره می‌شوند. محصولات شکافت و اکتینیدها پسمانهای با پرتوزایی بالا می‌باشند که باید به طور دائمی از محیط مجزا شوند. باید توجه داشت که پرتوزایی بالای سوخت مصرف شده و لزوم ایجاد تأسیسات فنی گسترده و پیچیده برای جلوگیری از آلودگی محیط زیست مشکل اساسی این فناوری را تشکیل می‌دهد. در تأسیسات بازفرآوری به دلایل زیر سعی می‌شود که تمام محتوای اورانیوم و پلوتونیوم بازیافت شود:

- اجتناب از مخاطرات ناشی از وجود اورانیوم و پلوتونیوم در پسمانهای انبار شده.
- جلوگیری از انباشته شده مواد قابل شکافت در تأسیسات بازفرآبری به دلیل خطر بحرانی شدن.
- حسابرسی اورانیوم و پلوتونیوم از نظر ضوابط.

پادمان هسته‌ای ایجاب می‌کند که در تأسیسات بازفرآوری در حال حاضر بیش از 99.8 درصد اورانیوم و 99.5 درصد پلوتونیوم از سوخت مصرف شده جدا شود.
 

قابل ذکر است که ترکیب سوختهای مصرف شده که ماده اولیه کارخانه بازفرآبری است به عوامل زیر بستگی دارد:

- ترکیب اولیه سوخت رآکتور.
- طیف انرژی نوترونها در قلب رآکتور و آهنگ تولید حرارت در سوخت.
- مدت زمان تابش‌دهی سوخت در رآکتور و مدت زمان خنک شدن و نگهداری سوخت مصرف شده قبل از شروع عملیات بازفرآبری.
 

اگرچه میزان پسمانهای با فعالیت پرتوزایی بالا کم است اما قابل ذکر است که این رقم 99% پرتوزایی حجم کلی پسمانهای پرتوزایی است که در تمام برنامه‌های نیروگاههای هسته‌ای تولید می‌شود. این محصولات شکافت و اکتینیدها به منظور رسیدن به پرتوزایی معادل با پرتوزایی همان سنگ معدن اولیه که از آن سوخت هسته‌ای تهیه شده به 10000 سال واپاشی احتیاج دارند. حجم پسماندهای با پرتوزایی بالا (HLW) که بعد از جامدسازی از یک رآکتور با توان 1000MW تولید می‌شود در حدود 3 مترمکعب می‌باشد. 
توان بازفرآوری سوخت مصرف شده بازده تولید انرژی هسته‌ای را چندین برابر می‌سازد زیرا می‌توان اورانیوم بازفرآوری شده را به منظور تولید سوخت تازه دوباره غنی کرده و بدینوسیله بازده استفاده از منابع محدود موجود بر روی زمین را به نحو بسیار قابل ملاحظه‌ای افزایش داد.

 

"

 

 

 

 

اخوی خودت که خوندیش ان شا الله؟

 

اینجا میگه:

 

 

 

غنی سازی :
در اورانیوم طبیعی که از فرآیند تصفیه بدست می‌آید تنها 0.711 درصد ایزوتوپ U235 وجود دارد و بقیه آن را ایزوتوپ U238 و سایر ایزوتوپها تشکیل می‌دهند. اختلاف در جرم دو ایزوتوپ U235 و U238 این امر را ممکن می‌سازد که بتوان آنها را از هم جدا کرد و غلظت U235 را تا 5.2% - 5.3% افزایش داد و سپس بتوان از آن به عنوان سوخت هسته‌ای در نیروگاهها استفاده کرد. برای این منظور ابتدا باید اکسید اورانیوم (U3O8 ) را به گاز هگزافلوئور اورانیوم (UF6) تبدیل کرد. این گاز ( یعنی یو اف سیکس، و نه اکسید اورانیوم!!) خوراک ورودی فرآیند غنی سازی است. در مجموع این فرآیندها به تبدیل و غنی سازی شهرت یافته‌اند.

 

 

 

یعنی میگه چرخه غنی سازی یعنی تبدیل اکسید اورانیوم به هگزا فلوئور اورانیم،

 

 

پس در نتیجه عکس این عمل، یعنی تبدیل یو اف سیکس به اکسید اورانیوم رقیق سازی به شمار می رود!! یعنی نابود سازی ذخایری که می توان از آنها سوخت غنی شده به دست آورد!

[SoheilEsy 8,827]

راهش اینه که آقایون راستش را به مردم بگن !

 

فعلا که چپش نصیب مردم شده !

[seyedmohammad 10,521]

اون احمق هایی که بلند شدن از دیوار سفارت انگلیس رفتن بالا باید اینجور موقع ها بریزن تو خیابون اعتراض کنن !

 

بله ... خیلی ممنون از لطفتون ! عزیزم اونا احمق نیستن ... ولی تا دلت بخواد دیونه ان . هنوز هم دیر نشده . به وقتش به همه نشون میدیم کت تن کیه !

کلا این که خیلی جو گیر نشید . اوضاع انقدرا هم خراب نیست . 

[arminheidari 24,184]

آخه عربستان به هر حال نظم و ترتیب بیشتری داره و اگه خون از دماغ کسی بیاد فوری میندازن گردن ما و دردسر میشه ولی لیبی خیلی بی در پیکره الان.


حق با شماست ولی ما الان تو وضعیتی هستیم که ممکنه فشار کاهش نفت ما رو مجبور به قبول چیزای بد زیادی کنه.
مسکن هم الان برا ما ضروریه

 

مسکن های بهتری هم هست 

مثل تقویت کشاورزی 

مثل مبارزه بیشتر با فساد 

مثل اوراق قرضه نفت

مثل کاهش پاداش های مدیریتی 

مثل فروش سربازی

مثل ... 

[hamidz65 13,498]

تحریم ها بهانه شد برای یه عده ادم وطن فروش که کلاهی برای خود بسازند

 

اگه همین لحظه تحریمها کنسل شود باز وضع اقتصادیمون همینه چرا چون مشکل تحریم نیست مشکل خود خود خود خود خود خود خود ماییم

 

اصلا امریکا چرا باید تحریم ه را برداره مگه دیوانست اصلا خود ما بودیم برمیداشتیم .  این کاری که امریکا با ما کرد نشانه بیکفایتی خودمان در تمام سطوح نظام است.

 

کاش مردم و دولت هم مثل زمان جنگ باهم متحد بودند...

[SoheilEsy 8,827]

بله ... خیلی ممنون از لطفتون ! عزیزم اونا احمق نیستن ... ولی تا دلت بخواد دیونه ان . هنوز هم دیر نشده . به وقتش به همه نشون میدیم کت تن کیه !

کلا این که خیلی جو گیر نشید . اوضاع انقدرا هم خراب نیست . 

 

پس در نتیجه اوضاع خراب هست ... ولی نه اونقدر !

 

یعنی فعلا به درجه انهدام نرسیدیم ...

 

یکم دیگه صبر کنیم آقایون شوخی شوخی آره !!!

[مهمان hamidz671]

تحریم ها بهانه شد برای یه عده ادم وطن فروش که کلاهی برای خود بسازند

 

اگه همین لحظه تحریمها کنسل شود باز وضع اقتصادیمون همینه چرا چون مشکل تحریم نیست مشکل خود خود خود خود خود خود خود ماییم

 

اصلا امریکا چرا باید تحریم ه را برداره مگه دیوانست اصلا خود ما بودیم برمیداشتیم .  این کاری که امریکا با ما کرد نشانه بیکفایتی خودمان در تمام سطوح نظام است.

 

کاش مردم و دولت هم مثل زمان جنگ باهم متحد بودند...

احسنت حمید اقا

ویرایش شده در آذر 93 توسط hamidz671

[SoheilEsy 8,827]

تحریم ها بهانه شد برای یه عده ادم وطن فروش که کلاهی برای خود بسازند

 

اگه همین لحظه تحریمها کنسل شود باز وضع اقتصادیمون همینه چرا چون مشکل تحریم نیست مشکل خود خود خود خود خود خود خود ماییم

 

اصلا امریکا چرا باید تحریم ه را برداره مگه دیوانست اصلا خود ما بودیم برمیداشتیم .  این کاری که امریکا با ما کرد نشانه بیکفایتی خودمان در تمام سطوح نظام است.

 

کاش مردم و دولت هم مثل زمان جنگ باهم متحد بودند...

 

مردم ما کلا عادت دارن گند بزنن و بعد تازه وقتی که قشنگ شروع کرد به بخار کردن تازه به فکر درست کردن خرابکاری باشن !

[hamidz65 13,498]

مردم ما کلا عادت دارن گند بزنن و بعد تازه وقتی که قشنگ شروع کرد به بخار کردن تازه به فکر درست کردن خرابکاری باشن !

خود کرده را تدبیر نیست