بقاپذیری شبکه پدافند هوایی یکپارچه مدرن بقاپذیری شبکه پدافند هوایی یکپارچه مدرن

[arminheidari 24,184]

درود

 

 

دفاع هوشمندانه کشور قربانی

0. قربانی تعداد زیادی هدف مجازی و سامانه دفاعی تقلبی متحرک روی زمین دارد که دشمن را مشغول کند و اصول پدافند غیر عامل را کاملا رعایت کرده است و قسمتی از تجهیزات اصلی هوایی او مخفی از چشم دشمنش هست.

1. قربانی با وجود نا امیدی از مجامع جهانی در دادگاه لاهه اقدام به طرح شکایت نسبت به تبلیغات خصمانه و تحریمها و گزینه ها .... می کند.

2. نیروهای ویژه قربانی به قلب راه های دریایی و زمینی کشورهای حامی متجاوزین و خود متجاوزین نفوذ کرده و آماده اند که در صورت پخش خبر حمله به کشورشان اقدامات متقابل انجام بدهند. به دلیل وجود شبکه ملی اطلاعات و جدا بودن آن از شبکه های قابل دسترس متجاوزین و امنیت نرم افزار ها و سخت افزار های ساخت داخل این شبکه و عدم اتکا هیچ سیستم حیاتی قربانی به شبکه های سایبری حمله سایبری با وجود خسارت فراوان اما فلج کننده نیست.

3. به دلیل استفاده از جمرهای GPS و سامانه های اخلال الکترومغناطیسی و نقص نرم افزاری و سخت افزاری موجود در موشکهای کروز، بسیاری از موشکها به هدف خود نمی رسند و آنهایی هم که می رسند به دلیل پدافند غیر عامل و آتش دوش پرتابهای دیدبانهای اپتیکی و سد آتش پدافند خسارت فلج کننده به بار نمی آورند و مهمات EMP منفجر شده به دلیل استقاده از نتایج چندین تز دکترا در زمینه حفاظت از EMP در سازمانهای حساس، منجر به بازگشت قربانی به عصر حجر در کمتر از سه نانو ثانیه نمی شوند.

4. یورش چندین شکاری پنهان کار از 4 گوشه کشور قربانی با اقدام متقابل قربانی دچار اخلال می شود. قربانی با استفاده از Barrage baloons که در وضعیت قرمز اعلام شده توسط دیده بانها و اطلاعات جمع آوری شده از مراقبین فرودگاههای دشمن به ارتفاع بسیار بالا رفته اند توانسته نه تنها حمله موشکهای کروز را کم اثر بکند و دیوارهای توری پراکنده در ارتفاع حدود 10 تا 40 متر ایجاد بکند بلکه به دلیل ارتفاع زیاد کابلهای بالونها، منطقه وسیعی از منطقه پروازی مناطق مرزی جزایر و بنادر و نقاط حساس در عمق کشور را پوشش داده است. ابر قدرت هوایی ارتباطش با چندین فروند از شکاری های پنهانکارش قطع می شود زیرا این شکاری ها به کابلهای بالونهای ارزان قیمت برخورد کرده و بسیار از خلبانهای آنها در دم کشته شده اند و بسیاری که موفق به ایجکت شده اند نیروی بزرگی از دشمن را مشغول نجات خود می کنند. سلسله مراتب قربانی کمترین خسارت ممکن را می بیند و با کارایی بالا کماکان در حال کار است. بمبهای گرافیتی هم به محل مورد نظر نرسیده یا با پیش بینی های قبلی نتوانسته اند که شبکه سراسری برق را از کار بیاندازند.

علاوه بر این سیستم های مخابرات اضطراری و شبکه برق اختصاصی فعال شده از سلسله مراتب فرماندهی پشتیبانی می کند.

5. پدافند هوایی کمترین فعالیت را کرده و به غیر از رادار های جستجو که در شرایط صلح روشن هسند رادار دیگری روشن نشده است. دشمن برای رادارهای ثابت چندین موشک فرستاده و با بمبهای هوشمند رادارهای نزدیک مرز را منهدم کرده اما برخی رادارهای واقع در عمق کشور قربانی و رادار های موبایل روی کامیونها جایگزین آنها شده اند و فضای کشور قربانی علاوه بر اینها با استفاده از سیستم های پیشرفته الینت و رادارهای پسیو کاملا تحت مراقبت هست. ذخایر سوخت و قطعات یدکی و ... به میزانی است که ماه ها بتوان به این صورت مقاومت کرد. تعدادی از آواکس های ابر قدرت هوایی بعد از نشستن روی زمین توسط خمپاره های افراد نا معلوم در روی باندهای شروران منطقه ای کشور قربانی  به تیر غیب گرفتار شده اند تعدادی هم در آسمان هنگام پرواز دچار نقص فنی می شوند!!

6. علی رغم عدم تحقق همه اهداف ابر قدرت هوایی در نابودی توان دفاعی کشور قربانی برای حفظ آبروی ابر قدرت هوایی دسته های پروازی ابر قدرت هوایی با شکاری های بسیار مدرن و خلبانهای حرفه ای که بعضا قرص های روان گردان مصرف کرده اند به سمت کشور قربانی یورش آورده اند و بعد از دادن تلفات از سد بالون ها عبور کرده اند. اما با غافلگیری دیگری مواجه شده اند. آسمان کشور قربانی بی دفاع نیست!!!!!!

تعدادی زیادی پهپاد در آسمان قربانی به سمت دسته های پروازی در حرکت هستند. ابر قدرت هوایی چندین موشک برای آنها پرتاب می کند و تعداد زیادی از آنها را سرنگون می کند اما این اهداف پهپاد کاذب هستند و تعدادی پهپاد با بدنه های شبیه به RQ که مجهز به موتورهای ساده ملخ دار و موتورهای جت سبک که هر کدام با دو موشک فعال راداری تجهیز شده اند و تعدادی پهپاد شبیه به پهپاد کرار که مجهز به موشک های حرارتی هستند بمب افکن ها و شکاری های دشمن را هدف قرار می دهند و در این شلوغی برخی از موشکهای خودی ابر قدرت هوایی باعث سرنگونی شکاری های ابر قدرت هوایی می شود و 5 درصد از موشکهای پهپاد ها هم باعث سرنگونی اهداف دشمن می گردد.  دسته های پروازی با پهپادها درگیر می شوند و با بی نظمی از منطقه متواری می گردند. تعدادی از بالونها به همراه خود محفظه هایی حامل موشک اکتیو راداری دارند که به ارتفاع 50 کیلومتری برده اند. این بالونها به سامانه های اپتیکی مجهز بوده و از راه دور کنترل می گردند و از این ارتفاع روی اهداف پنهان کار و غیر پنهان کار دشمن قفل کرده و موشک پرتاب می کنند. دشمن خسارت زیاد دیده اما تعداد زیادی از پهپادها و بالونها را نیز نابود کرده اما حتی یک خلبان کشور قربانی صدمه ندیده است. زیرا کنترل پهپادها و بالونها از طریق یک شبکه از آنتنها متحرک انجام می شود که برای دشمن قابل ردیابی نیست. بالونها و پهپاد های نابود شده هم فورا جایگزین می گردند.

سامانه های پدافندی به جای پرتاب موشک به سمت دشمن و قفل راداری به سمت او پهپادهایی مجهز به موشک حرارتی پرتاب کرده اند و این پهپاد ها مستقیم به وسط دسته های پروازی یورش برده اند و آنها را به هم ریخته اند.

ابر قدرت هوایی از شکست روز اول درسها گرفته و این بار با دفاع قربانی غافل گیر نمی شود بلکه تغییر آرایش می دهد و بار دیگر یورش میاورد و از همه ظرفیت خائنین داخلی هم بهره می برد. اما قربانی پیش بینی این وضع را هم کرده است و با ایجاد انواع تله ها پهپادهای بیشتری به استقبال دشمن در همه جبهه ها در چهار سوی کشور می روند. قربانی این بار از همه ظرفیت آفندی خود استفاده کرده پایگاه های موشکی و ناوهای هواپیما بر و غیره را مورد حمله زمینی ، زیر دریایی و موشکی از نوع کروز و بالستیک قرار میدهد همزمان پهپاد های بمب افکن و انتحاری قربانی پدافند ابرقدرت هوایی و شروران متحد را هدف قرار می دهند در نتیجه توان و روحیه تهاجمی دشمن دچار نقصان می شود. تا اینجا قربانی از توان هوایی خود هنوز هیچ استفاده ای نکرده اما ابر قدرت هوایی دهها شکاری سرنشین دار از دست داده است. بنابراین ابر قدرت هوایی اقدام به ارسال پهپاد های فراوان برای حمله به کشور قربانی می کند. پهپاد ها دیر آمده اند اما خسارت های زیادی به نقاط حساس می زنند که با اخلال GPS و فعالیت پدافند و گشت های هواپیما های ملخ دار مشابه توکانو و PC-7 فعالیت پهپاد های ابرقدرت هوایی کم اثر می شود.

 

7. ابر قدرت هوایی که عملا آبرویش رفته با سه موشک قاره پیما مجهز به کلاهک های هیدروژنی اقدام به تراوش ذات خود کرده و برخی کلاهکها که عمل می کنند خسارت شدید به مناطق حیاتی قربانی می زنند و مردم زیادی نابود می شوند.

کشور قربانی هم اقدام متقابل می کند و با حمله سایبری، اخلال روی رله های PMU به کمک اخلال روی GPS ، حملات ویژه منافع ابر قدرت هوایی را در سرتاسر جهان به ویژه عمق خاک او به خطر انداخته و در خاک شروران منطقه ای و ابر قدرت هوای اقدام به استفاده گسترده از تسلیحات میکروبی می کند برای مقابله به مثل. قربانی تهدید می کند از کلاهک های عمل نکرده استفاده خواهد کرد و طی یک توافق دو طرف تسلیحات غیر متعارف را کنار می گذارند.

 

8. حمله غیر متعارف متوقف شده حالا حمله زمینی انجام می شود که با مقابله شدید کشور قربانی با اینکه جلوی پیشروی ابر قدرت سد نمی شود اما تلفات زیادی به او وارد می شود و اسرای زیادی از ابر قدرت به دست می آید.

 

9. کشور قربانی در پی مداخله سازمان ملل به آتش بس با ابر قدرت هوایی و متحدان شرورش رضایت می دهد و دوباره به دلیل دفاع از خاک خودش محکوم شده و تحریم های شدید تر از قبل را تجربه می کند.

 

با سلام 

در این سیستم دفاعی که با واقعیت بیشتر هم خوانی داشت 

چند نکته خیلی مهم را رعایت کردید ( البته این فقط صحبت است ولی پای عمل وقتی که برای آنها گذاشته شده است بازده آنها را مشخص می کند )

1- پدافند غیر عامل 

2- استفاده از پهباد ها برای نبرد هوایی ( این یکی از مواردی است که نبردهای آینده را شکل خواهد داد)

3- افزایش مرحله به مرحله ی سطح درگیری و بیکباره همه توان خود را رو نکردن 

4- اصل نیروی ویژه 

5- عدم مقابله یکسان با دشمن و کم رنگ کردن نقاط ضعف 

 

برام جالب بود 

پنهان کردن پدافند اصلی دفاعی و نیروی هوایی 

 

ایرادی که من به سناریوی شما وارد می کنم عدم ورود کشورهای شرور منطقه به صورت مستقیم و بعضا پیش قراول است 

یعنی خط اول دفاعی ما را که پرتلفات است آنها می شکنند نه نیروی ایر قدرت 

[EMP 6,861]

درود به دوستان گرامی

ببینید در دنیای امروز یک نبرد واقعی خیلی قبل تر از زمان وقوع تیر اندازی و اعلام جنگ رخ می دهد. کشور قربانی مفروض سالها است که در جنگ است

روزگاری کشور قربانی فرضی از نظر قدرت اقتصادی و قدرت نظامی سخت افزاری و نرم افزاری از دشمنان خود عقب بود اما حداقل از نظر روحیه نیروی انسانی و ابتکارات فداکاری فردی و تجربه جنگی از آنها جلو بود اما با استفاده زیاد شروران از قرص های کاپتاگون و عقیده تکفیری و پیدا کردن تجربه جنگی در نقاط مختلف درگیری، از این دیدگاه هم دیگر برتر نیست. تنها چیزی که کشور قربانی فرضی را در این جنگل تا کنون نگاه داشته است لطف خدا و نیاز ابر قدرتها به یک کشور ضعیف و عدم نیاز آنها به شروران منطقه ای خیلی قوی است البته.

البته همه نقد های شما وارد است. اما:

در اینکه استفاده از barrage baloon منسوخ هست حرفی نیست اما اگر این بالونها به ارتفاع خیلی بالا بروند مثل بالونهای ارزان قیمت هواشناسی، هنوز هم خیلی کارآمد هستند و هیچ خلبانی جرات پرواز در هوایی که ممکن است در آن بالون های سرگردان و کابلهایشان  وجود داشته باشد ندارد. خیلی ساده می توان بالن ها را در فضای دشمن سرگردان کرد و در فضای دشمن و شروران منطقه ای یک منطقه نا امن فضایی ایجاد کرد. طبیعی است که هزینه 200 تا از این بالونهای سرگردان و ثابت خیلی کمتر از یک تیر اس-300 هست. اما وحشتی که ایجاد می کند بیش از 10 گردان اس-300 هست. استفاده از تیر و کمان هم منسوخ است اما نیروهای ویژه از آنها استفاده می کنند. استفاده از گلوله هم منسوخ است اما هر تک تیر انداز مثل یک گردان نیرو اثر گذاری می تواند داشته باشد.

 

استفاده از پهپاد شکاری هم کاملا عملی است به ویژه اینکه پهپاد های شکاری  مداومت پروازی بالا می توانند داشته باشند و عموما پنهان کار هستند.مشکل هدایت هم یک مسئله فنی هست که اگر تا به حال برای کشور قربانی حل نشده، حل کردن آن خیلی ساده تر از خرید شکاری یا مدیریت درست برای تولید شکاری مناسب است. در واقع شکاری های بدون سرنشین آینده ای است که آمریکا را هم از آن گریزی نیست پس برای صنایع کم تجربه کشور قربانی بسیار نیکو است که بدون به خطر انداختن جان خلبان های تست روی شکاری های بی سرنشین کار بکنند تا بعد از کسب تجربه کافی شکاری های سرنشین دار هم بسازد.

یک اصلی هست در صنعت دفاعی که می گوید یک سلاح قدیمی هم ممکن است که بتواند در صورت بکار گیری درست، نتایج موفقیت آمیزی داشته باشد. نمونه آن را شما در موفقیت موشک قدیمی هاوک در جنگ ایران و عراق و موشکهای قدیمی صربستان در سرنگونی اف-117 دیدید.

به هر روی کشور قربانی فرضی توان مالی و سخت افزاری نبرد متقارن را با یک ابر قدرت هوایی یا حتی شروران منطقه ای او که احاطه اش کرده اند را ندارد قصد تسلیم شدن را هم هرگز ندارد و باید بتواند کاری بکند که دشمنانش بدانند که هزینه درگیری با او بالا است. پس باید با آنچه در دست دارد به نبرد بپردازد. پس نیروهای ویژه این کشور باید بتوانند هم ناو اشغال بکنند و هم پایگاه هوایی منهدم بکنند و باید این عملیات را به صورت هفتگی تمرین بکنند. نیروی هوایی او هم باید بتواند زیر بمباران به ماموریت های خود ادامه بدهد و آسمان را به دشمن ندهد که هیچ آسمان او را هم نا امن بکند. برای نا امن کردن آسمان دشمن هم وسایل قدیمی می تواند کار ساز باشد. البته اگر هوشمندانه بکار گرفته بشوند. مین گذاری هوایی می تواند مانند مین گذاری زمینی و دریایی موثر باشد حالا اگر مین ها خیلی متحرک باشند که دیگر وضع خیلی فرق می کند.

[MOHAMMAD 6,332]

 

پس مدافع به یک جنگ از پیش باخته وارد میشود . مگر اینکه از قبل از شروع جنگ تمهیدات لازم را دیده باشد

 

الزاما اینطوری نخواهد بود دوست عزیز، الان نیروهای یمنی در جنگی مشابه با پیش فرضهای شما وارد شده اند( از دولتهای منطقه بگیر تا قطعنامه های سازمان ملل و ... همه بر ضد آنهاست) ، حتی پشتیبانی هوایی و دریایی موثری هم برایشان وجود ندارد ولی میبینیم که توانسته اند ماشین جنگی حدود 6 کشور حمله کننده بخود را حیران کنند. بدون نیروی هوایی، بدون پدافند موشکی موثر ، بدون نیروی دریایی و ...

 

چیزی که خیلی خیلی مهم است، روحیه است، که از هر سلاحی برتر میشود، اگر مدافع خود را از پیش باخته بداند قطعا همینطور خواهد شود.

 

 

" در ایران چنین عقلانیتی تا کنون دیده نشده است "

 

جسارت به شما نباشه، اگر قرار بود شما ببینید، اونوری ها هم میدیدند.

[worior 25,641]

ابتدا به امر گفتم قصد ندارم بحث سیاسی کنم .

الزاما اینطوری نخواهد بود دوست عزیز، الان نیروهای یمنی در جنگی مشابه با پیش فرضهای شما وارد شده اند( از دولتهای منطقه بگیر تا قطعنامه های سازمان ملل و ... همه بر ضد آنهاست) ، حتی پشتیبانی هوایی و دریایی موثری هم برایشان وجود ندارد ولی میبینیم که توانسته اند ماشین جنگی حدود 6 کشور حمله کننده بخود را حیران کنند. بدون نیروی هوایی، بدون پدافند موشکی موثر ، بدون نیروی دریایی و ...

 

چیزی که خیلی خیلی مهم است، روحیه است، که از هر سلاحی برتر میشود، اگر مدافع خود را از پیش باخته بداند قطعا همینطور خواهد شود.

 

 

جسارت به شما نباشه، اگر قرار بود شما ببینید، اونوری ها هم میدیدند.

 

 

اگرچه ارتباطی به بین استدلال شما ، متن تاپیک ، کامنت من بر روی تایم لاین emp و مثال یمن دیده نمیشه . با عذر خواهی بسیار از محضر دوستان ؛ با پذیرفتن مثال شما در مورد یمن برای ایران و درک واژه های به نام بقاپذیری ، پدافند و مقابله ؛ "در حکم این هست که بجای اینکه اجازه ندیم به ما تجاوز به عنف بشه چون راهی نداریم تجاوز رو میپذیریم فقط به خودمون روحیه میدیم تا متجاوز لذتی نبره ! " ، یمن به فنا رفته برادر ،...

--

ارتباطی بین دیدن اونوری ها و دیدن من هم یافت نمیشه ،...

--------------------

 

اتفاقاً این عقلانیت وجود دارد ولی بدلایلی فرصت ظهور و بروز پیدا نکرده و  همین نکته هم مایه نگرانی است ، بدلیل اینکه اگر وجود نداشت ، خیال همه راحت بود که وجود ندارد ولی شواهد چیز دیگری می گوید و نکته غم انگیز هم اینجاست  .

 

 

نگاهت رو نباید در موضوعات آینده (که بهشون فکر شده یا نه) بندازی . بلکه به سیستم آموزشی امروز، روند های برنامه ریزی و اجرایی طرح های کنونی و "نسبت های تفاوت در عملکرد گذشته و امروز قراربدی " این آخری یه مدل رگرسیون (بازگشتی) هست که دست کم من با مشاهده شیوه های عمل ما در منطقه هیچ تغییری حس نمیکنم یعنی بین گذشته و امروز شاید عقب گرد هم مشاهده بشه. در حالی که با مشاهده عملکرد آمریکا در منطقه (تغییرات سخت افزاری ، آموزشی، ساختاری و ...) تغییرات بسیار بسیار زیاد بوده و نگرانی از این هست که حجم تغییرات بسیار بسیار بیشتر هم بشود ، تحت شرایطی که ما برای وضعیت قبلی برنامه ای نداشتیم حال باید با شرایط جدید هم روبرو بشیم ....

ما امروز داریم موشک های دهه 70 رو میسازیم

رادارهای دهه 60 

تسلیحات زمینی دهه 50

روش های جنگی دهه 40

عقلانیت و فرماندهی رزمی دهه 2 !

همه این کارها رو هم بر مبنای آموزش ها ، متد ها ، مواد خام و فناوری های وارداتی انجام میدیم که البته خوب هم درکشون نکردیم ...

[MR9 109,894]

سلام  علیکم 

 

یک اصلی هست در صنعت دفاعی که می گوید یک سلاح قدیمی هم ممکن است که بتواند در صورت بکار گیری درست، نتایج موفقیت آمیزی داشته باشد. نمونه آن را شما در موفقیت موشک قدیمی هاوک در جنگ ایران و عراق و موشکهای قدیمی صربستان در سرنگونی اف-117 دیدید.

 

در حقیقت مبنای این فرموده شما شاید در موارد استثنایی ( همانطور که نام بردید در قضیه  صربستان ) صحیح باشد ،  هرچند شاید موشکی که شلیک شد ، موشک سام-3 قدیمی روسی بود ، اما سیستم کشف پرنده پنهانکار آمریکایی ( بنا بر اعتقاد برخی منابع ، مجموعه کشف غیر فعال تامارا ساخت جمهوری چک )  تاثیر بسزایی در این مساله داشت و علاوه برآن ، رهکنش های فرمانده آتشبار ، مشخصاً اثر گذار بشمار می رفت و نکته اینکه بنا بر قولی صرفاً یکفروند سرنگون شد و باز هم بنا براعتقاد یکسری منابع ، قفل شدن دریچه بمب نایت هاک در جریان عملیات و بسته نشدن  آن باعث شد تا بازتابهای راداری این پرنده بد شانس بیشتر از حد معمول شود و اینکه آمریکایی ها به شکل عجیبی از کریدورهای پروازی یکسانی برای اجرای بمباران استفاده می  کردند باعث  گردید تا این حادثه رخ دهد . 

 

در مورد عملکرد هاوک ها هم به نظرم این سیستم در دهه 80 زیاد هم قدیمی نبود . هر چند تاثیر کیفیت آموزش خدمه پدافند را بلاشک نباید فراموش کرد ( یک قلم آن  زدن فن برگردان به موشکهای ضد تشعشع kh-28 عراق بود که شرحش مفصل هست ) 

 

بطور مشخص ، شاید در جنگ با یک ارتش موج دومی مثل عراق ، فرموده حضرتعالی انطباق داشته باشد ، اما زمانی که ما با یک ارتش موج سومی روبرو هستیم ، چیزی به اسم مقابله سلاح قدیمی با تسلیحات پیشرفته ، شاید صحیح به نظر نرسد . 

 

با احترام تمام به زحمات تک تک اعضای نیروهای مسلح ، ما همچنان بر روی  استفاده از تاکتیکهای جنگ موج دومی که بر اجرای انبوهی از آتش غیر دقیق تاکید می کند ، علیرغم مشاهده نتایج آن در دو دهه اخیر ، اصرار لجوجانه و بدون دلیل داریم و این بطور مشخص ، وضعیت را برای دلسوزان نیروهای مسلح ، بیش از حد قابل تصور ، ناگوار می کند . 

 

 تاکید روی مرور تک تک تجارب دفاع مقدس که جنابعالی بیشتر از بنده برآن واقف هستید ، یک مساله را بخوبی برای همه آشکار می کند ، علیرغم زحمات جاری برای ارتقاء نیروهای مسلح ، ظاهراً هیچ قصدی برای درس گرفتن  از  رخدادهای 8 سال جنگی که با عراق داشتیم وجود ندارد و این مساله به عینه دیده می شود . 

 

به اعتقاد بنده ، کار دستگاه دیپلماسی ما باید با مجموعه نیروهای مسلح به شکل هماهنگ اجرا شود تا راهی برای برون رفت از وضعیت نابهنجار فعلی پیدا شود . هر ثانیه ای که برای اجرای این کار تلف شود ، خسران بزرگی برای ماست .

 

باید قبول کرد که جنگ احتمالی آینده ، هیچ شباهتی ، تاکید دارم ، هیچ شباهتی به جنگ ما با عراق ، بحران فعلی سوریه ، جنگ 2003 ، نخواهد داشت و این  کیفیت نیروهای مسلح و نه الزاماً کمیت ، نتیجه را حداقل در یک بخش ماجرا ، معین می کند .

 

 

 

 

 الان نیروهای یمنی در جنگی مشابه با پیش فرضهای شما وارد شده اند( از دولتهای منطقه بگیر تا قطعنامه های سازمان ملل و ... همه بر ضد آنهاست) ، حتی پشتیبانی هوایی و دریایی موثری هم برایشان وجود ندارد ولی میبینیم که توانسته اند ماشین جنگی حدود 6 کشور حمله کننده بخود را حیران کنند. بدون نیروی هوایی، بدون پدافند موشکی موثر ، بدون نیروی دریایی و ...

 

یک مساله بسیار مهمی که وجود دارد ، این هست که چرا وضعیت یمن با ج.ا.ا مقایسه می شود ؟؟؟  یمنی ها در طول  سالهایی که بعنوان یک واحد سیاسی در صحنه بین المللی حضور دارند ، هرگز شرایط مشابه ما را تجربه نکردند و نخواهند کرد . در نتیجه مقداری مقایسه عملکرد یمنی هایی که اصولاً مشخص نیست ارتش منظم آنها طرف چه کسی است و تا الان چه عملکردی داشته ، با نیرو های مسلح ما که  تقریباً به تنهایی 8 سال جنگ را با تمام فرازها و نشیبها اداره کردند ، شاید یک مقدار بی انصافی باشد . 

 

 

 

پی نوشت :

 

چون تاپیک پدافند هست این مساله را عرض می کنم . وقتی هنوز توپهای بوفورز 40 م.م  که حداقل برای 50 سال پیش هست را برای مقابله با تهدیدات هوایی قرن بیست و یکم در سازمان رزم نیروهای مسلح می بینیم ، یک مقدار دچار نگرانی بیش از حد می شویم که نگاه عزیزان به بحران های آینده ، چگونه است ؟؟ 

 

 

 

 

[MOHAMMAD 6,332]

 

اگرچه ارتباطی به بین استدلال شما ، متن تاپیک ، کامنت من بر روی تایم لاین emp و مثال یمن دیده نمیشه .

 

ارتباطش اتفاقا برمیگردد به شرایط پیرامونی بین المللی ای که شما برای قبل از شروع جنگ نرسیم کردید، روشن هست؟

 

 

در حکم این هست که بجای اینکه اجازه ندیم به ما تجاوز به عنف بشه چون راهی نداریم تجاوز رو میپذیریم فقط به خودمون روحیه میدیم تا متجاوز لذتی نبره !

 

شرایط رو هم در نظر بگیرید، حوثی ها چی داشنتد؟ نیروی هوایی؟ پدافند؟ نیروی دریایی؟ اصلا کشور بودند؟! نه، یک گروه بودند، البته داعیه کشورداری داشتند، همین الان هم هیچ نیروی متجاوزی در نواحی تحت کنترل اونها حضور نداره، پس تجاوزی هم به اونها صورت نگرفته که بخوان لذت ببرن یا نبرن.

 

بحث در مورد شرایط پیرامونی هست، و شرایط قبل از جنگ، که بقول شما جنگ را مشورع جلوه میدهد.

 

 

یمن به فنا رفته برادر ،...

 

بله یمن ضربه زیادی خورد، ولی اشتباه جدی عربستان در ورود به این جنگ در شرایط نفت ارزان، باعث میشه تا به حول الهی متجاوز ضربه بزرگتری بخوره که نفعش در نهایت به ایران و جهان اسلام میرسه.

[Goebbels 38,197]

در اینکه استفاده از barrage baloon منسوخ هست حرفی نیست اما اگر این بالونها به ارتفاع خیلی بالا بروند مثل بالونهای ارزان قیمت هواشناسی، هنوز هم خیلی کارآمد هستند و هیچ خلبانی جرات پرواز در هوایی که ممکن است در آن بالون های سرگردان و کابلهایشان  وجود داشته باشد ندارد. خیلی ساده می توان بالن ها را در فضای دشمن سرگردان کرد و در فضای دشمن و شروران منطقه ای یک منطقه نا امن فضایی ایجاد کرد. طبیعی است که هزینه 200 تا از این بالونهای سرگردان و ثابت خیلی کمتر از یک تیر اس-300 هست. اما وحشتی که ایجاد می کند بیش از 10 گردان اس-300 هست. استفاده از تیر و کمان هم منسوخ است اما نیروهای ویژه از آنها استفاده می کنند. استفاده از گلوله هم منسوخ است اما هر تک تیر انداز مثل یک گردان نیرو اثر گذاری می تواند داشته باشد.

 

 

دوست گرامی برای اینکه بحث چهارچوب درستی داشته باشه بهتر هست که صحبت خودتون رو شیفت و تغییر ندید

 

فرمایش شما رو نقل میکنم :

 

4. یورش چندین شکاری پنهان کار از 4 گوشه کشور قربانی با اقدام متقابل قربانی دچار اخلال می شود. قربانی با استفاده از Barrage baloons که در وضعیت قرمز اعلام شده توسط دیده بانها و اطلاعات جمع آوری شده از مراقبین فرودگاههای دشمن به ارتفاع بسیار بالا رفته اند توانسته نه تنها حمله موشکهای کروز را کم اثر بکند و دیوارهای توری پراکنده در ارتفاع حدود 10 تا 40 متر ایجاد بکند بلکه به دلیل ارتفاع زیاد کابلهای بالونها، منطقه وسیعی از منطقه پروازی مناطق مرزی جزایر و بنادر و نقاط حساس در عمق کشور را پوشش داده است

 

 

در ابتدا فرمودید ارتفاع حدود 10 تا 40 متر و یکبار دیگه فرمودید ارتفاع خیلی بالا

 

اثر گذاری بالن ها در ارتفاع بالا کمتر هم خواهد شد چون فضای بیشتری مابین اون ها ایجاد میشه ضمن اینکه صحبت ما پوشش موثر منطقه ایست که وسعتش از جهت هوایی به سختی قابل تصوره در حالی که عمده استفاده از بالن ها مسدود سازی هوایی به صورت نقطه ای هست نه منطقه ای و چیزی که ما نیاز داریم تنها پدافند نقطه ای نیست

 

ضمن اینکه یک نکته رو فراموش نکنید اصلش رو به زبان انگلیسی قرار میدم برای شما :

 

Barrage balloons are not practical against very high-flying aircraft, due to the weight of a very long cable

 

 

فکر کنم مسئله مشخص میشه

 

صرف نظر از وزن کابل ها نیرویی که باد در طول کابل ها ایجاد میکنه به هر میزان که بلند تر باشن

 

اما وحشتی که ایجاد می کند بیش از 10 گردان اس-300 هست.

 

 

تصور نمیکنم اینطور باشه استفاده از این بالن ها تقریبا یک پدافند غیر عامل هست که مشخصا از نظر ایجاد وحشت و توازن وحشت به پای پدافند عامل نخواهد رسید

 

اینجا مسئله ماهیت اقدام پدافندی هست ، اقدامات پدافندی غیر عامل بیشتر جنبه اطمینان بخشی به نیروی خودی داره تا ترساندن دشمن
 

 

استفاده از پهپاد شکاری هم کاملا عملی است به ویژه اینکه پهپاد های شکاری  مداومت پروازی بالا می توانند داشته باشند و عموما پنهان کار هستند.مشکل هدایت هم یک مسئله فنی هست که اگر تا به حال برای کشور قربانی حل نشده، حل کردن آن خیلی ساده تر از خرید شکاری یا مدیریت درست برای تولید شکاری مناسب است. در واقع شکاری های بدون سرنشین آینده ای است که آمریکا را هم از آن گریزی نیست پس برای صنایع کم تجربه کشور قربانی بسیار نیکو است که بدون به خطر انداختن جان خلبان های تست روی شکاری های بی سرنشین کار بکنند تا بعد از کسب تجربه کافی شکاری های سرنشین دار هم بسازد.

 

 

پیشتر عرض کردم با توجه به شرایط کشورمان راهکار ارائه بکنیم ، اینکه آینده از آن بدون سرنشین ها هست که کمتر کسی شک داره مهم این هست که ما بتونیم خودمون رو به سطحی برسونیم که از هواگرد های بدون سرنشین رزمی خصوصا با کاربری های خاصی مثل هوا به هوا استفاده موثر بکنیم با توجه به شرایط فعلی کشور عزیز ما این مسئله دور از واقعیت هست حالا دلیلش هر چیزی که میخواد باشه نبود مدیریت باشه نبود پول باشه و هر چیزی مهم این هست که شرایط مهیا نیست ، ما الان در زمینه استفاده عملیاتی از پهپاد های شناسایی حتی بعضا ضعیف عمل میکنیم آنوقت با این شرایط میشه انتظار داشت که ما به صورت موثر و خصوصا گسترده از پهپاد های رزمی هوا به هوا بهره بگیریم؟؟؟
 

 

یک اصلی هست در صنعت دفاعی که می گوید یک سلاح قدیمی هم ممکن است که بتواند در صورت بکار گیری درست، نتایج موفقیت آمیزی داشته باشد. نمونه آن را شما در موفقیت موشک قدیمی هاوک در جنگ ایران و عراق و موشکهای قدیمی صربستان در سرنگونی اف-117 دیدید.

 

 

 

موشک هاوک براساس استاندارد های آن دوران موشک قدیمی نبوده کاملا هم توانمند بوده

 

سام 6 و هاوک از جمله موشک های روز آن موقع بودن (البته در برد و نقش مشخصی که داشتن)

 

در مورد سرنگونی اف 117 هم بهتر است دقت داشته باشید که چه تعداد اف 117 به کار گرفته شد چند سورتی پرواز انجام شد و در نهایت فقط یک مورد ساقط گردید

 

مسئله مهم اثر بخشی هست که بدین منظور شما باید یک مثال که از اثر بخشی عمومیت داره عنوان کنید نه یک استثناء رو در مورد اف 117

 

و خصوصا لازم هست که شما عوامل دیگری رو هم در نظر بگیرید که جناب MR9 به خوبی توضیح دادن

 

البته اگر هوشمندانه بکار گرفته بشوند. مین گذاری هوایی می تواند مانند مین گذاری زمینی و دریایی موثر باشد حالا اگر مین ها خیلی متحرک باشند که دیگر وضع خیلی فرق می کند.

 

 

ببنید مسئله این هست که برخی تکنیک های مورد استفاده طرف مقابل ، روش های قدیمی رو کاملا یا تا سطح بسیار زیادی بی اثر کرده

 

مثال زدم استفاده از بالن ها در ارتفاع پست عملا با تسلیحات هدایت شونده و دورایستا زیر سوال میره چون جنگنده دیگه قرار نیست بیاد بمباران چشمی و ارتفاع پست اونم در چند ده متری هدف انجام بده

[MrArhz 905]

به نام خدا

با سلام خدمت دوستان

برخی نکات رو به نظر رسید که باید مطرح کنم.

 

 

با سلام 

 

 

بدون شک و با توجه به جمیع شرایط منطقه ای و چینش پایگاه های هوایی نیروهای متخاصم در چهار گوشه ج.ا.ا.ایران و همچنین  توان رزمی دشمن ، تسلط آن بر فضای  هوایی منطقه ( بلحاظ گسترش رزمی ، کمیّت و.... ) شاهد یک تهاجم هوایی همه جانبه از چهارگوشه ج.ا.ا خواهیم بود .

 

 

 

 

همین طور که می بینید اکثر پایگاه های هواییی دشمن در فاصله ی نچندان دور در اطراف ما قرار داره و خوب این خودش یک امتیازه. ما خیلی راحت می تونیم در ساعات اولیه به شدت پایگاه هاشون رو زیر آتش بگیریم و به طور دائم این آتش رو ادامه بدیم اما چیزی که نیاز هست یک موشک دقیقه. میشه با استفده از این موشک و تعدادی موشک با چند کلاهک هدایت شونده (به این صورت شانس سامانه های ضد بالستیک برای شکار همه ی کلاهک ها پایی میاد) پایگاه های دشمن رو زیر آتش دائمی قرار داد.

 

 

بسم الله الرحمن الرحیم

 

 

 

همانطور که مردخای (موتی) هود فرمانده نیروی هوایی اسرائیل قبل از حمله بیان می کرد یک هواپیمای جت با آنکه مرگ آورترین سلاح در آسمان است ولی در روی زمین بسیار بی فایده است.

 

مردخای هود فرمانده وقت نیروی هوایی اسرائیل

 

 

خوب وقتی پایگاه های دشمن به فاصله ی دوری رفت جنگنده ها مجبورن از تسلیحات دور ایستا استفاده کنن.

برای این کار باید مختصات هدف رو داشته باشن و یا ب یک چیزی مثلا پهپاد و یا ماهواره های جاسوسی اقدام به شناسایی کنن و خوب وقتی سیستم شما متحرک باشه و از اختفا و استتار هم استفاده کرده باشید شانس هدف قرار گرفتن سامانه هم کاهش پیدا میکنه.

 

نکته ی بعد اینکه علاوه بر شبکه ی اصلی پدافند یک شبکه ی شناسایی هم وجود داشته باشه که تمام سطح کشور رو به خوبی پوشش بده و با شبکی پدافند در ارتباط باشه. این شبکه میتونه ترکیبی از رادار های فرا افق نگر رادار های پسیو و اکتیو و خصوصا سامانه های بصری در نقاط کور راداری باشه.

 

آخر نکته هم اینه که یک جور تبادل اطلاعات و حتی فرا تر از اون در شبکه وجود داشته باشه. به این معنی که وقتی یک سامانه ی کوتاه برد تحدیدی رو در شمال غرب کشور شناسایی کرد سامانه ی که در جنوب شرق قرار داره آگاه باشه و یا اگر رادار های سامانه ای مورد هدف قرار گرقت موشک های سامانه ی مذکور توسط رادار های سامانه ی کناری(که مثلا برد رادارش به اون هدف میرسه اما بردی موشک هاش نه) هدایت بشن و در کل یک تطبیق و تبادل عالی در شبکه وجود داشته باشه.

[MOHAMMAD 6,332]

 

یک مساله بسیار مهمی که وجود دارد ، این هست که چرا وضعیت یمن با ج.ا.ا مقایسه می شود ؟؟؟

 

یک دلیل بسیار ساده داره دوست عزیز، وضعیت مبارزین یمنی بسیار از ما پایینتر و عقب افتاده تر هست، وقتی اونها شکست نخوردند به حول و قوه الهی شکست دادن ما به این راحتی نخواهد بود.

 

 

چون تاپیک پدافند هست این مساله را عرض می کنم . وقتی هنوز توپهای بوفورز 40 م.م  که حداقل برای 50 سال پیش هست را برای مقابله با تهدیدات هوایی قرن بیست و یکم در سازمان رزم نیروهای مسلح می بینیم ، یک مقدار دچار نگرانی بیش از حد می شویم که نگاه عزیزان به بحران های آینده ، چگونه است ؟؟

 

الان من عرض میکنم خدمتتون، یک دلیل بسیار مهمش اینه که این توپ دفاع قابل قبولی در برابر موشکهای کروز ساب سونیک(که از مهمترین تهدیدات قرن 21 هستند) ارائه میده.

 

دلیل دومش اینه که در تقابل با قایقهای تندرو، بالگردها، سواحل و ... میتونه با هزینه کمتر و نواخت بیشتری نسبت به توپ سینه بکارگیری بشه و همون نتیجه رو هم ارائه بده.

 

دلیل سوم اینکه در آینده ای نزدیک ان شا الله با تجهیز اون به گلوله های ترکش شونده، مرگ آوری آن در برابر انواع تهدیدات هوایی چند برابر خواهد شد.

[MR9 109,894]

با سلام 

 

یک دلیل بسیار ساده داره دوست عزیز، وضعیت مبارزین یمنی بسیار از ما پایینتر و عقب افتاده تر هست، وقتی اونها شکست نخوردند به حول و قوه الهی شکست دادن ما به این راحتی نخواهد بود.

 

والا قصد ندارم موجب تضعیف روحیه و مکدر شدن خاطر دوستان  بشوم ، با این حال ، اطلاع ندارم که تعریف شکست از نظر دوستان چه چیزی هست !!!!  نابودی کامل زیرساختهای حیاتی ، تلفات غیر نظامی بالا ، تحقیر ملی و ..... 

 

بطور مشخص ، آیا شرایط فعلی ما ، توان تحمل آن چه که بر سر یمن آمد را دارد یا خیر ؟؟؟؟  ما کشوری هستیم که بر خلاف یمن ، زیرساختهای صنعتی قابل توجهی داریم که باید از آنها در برابر تهدید دشمن حفاظت شود . سئوال این هست  ، بازسازی آنها بعد از یک جنگ احتمالی ( اگر به حملات هوایی محدود شود ) تا چه اندازه ممکن هست ؟؟؟ در نتیجه بر اساس آنچه که گفته می شود ( پیشگیری بهتر از درمان است ) قبل از اینکه چنین اتفاقی بیافتد ، باید به فکر چاره بود . 

 

البته این به معنی تسلیم شدن نیست ولی وقتی با چنین سئوالاتی مواجه می شویم ، در کنار توکل بر خداوند ، باید فکر کرد ، به روز بود ، از تجربیات دیگران درس گرفت و آن را عمل کرد . 
آن چیزی هم که بعنوان قاعده نظامی مطرح هست برای موفقیت باید به استراتژی دشمن حمله کرد و هر چیزی غیر از این مورد ، صرفاً تلف کردن منابع و زمان ارزشمند خواهد بود . 

اینکه توکل ما بر خداوند بزرگ هست ، شکی نیست ولی یک مرتبه دیگر توصیه های خداوند در قرآن مجید را مرور کنیم . 

 

 

 

الان من عرض میکنم خدمتتون، یک دلیل بسیار مهمش اینه که این توپ دفاع قابل قبولی در برابر موشکهای کروز ساب سونیک(که از مهمترین تهدیدات قرن 21 هستند) ارائه میده.

 

 

البته جمله بنده ناقص بود ، صحبت از کاربرد توپ بوفورز 40 م.م. در یگانهای نیروی زمینی است . با توجه به فرموده شما ، بهتر نیست توپ 88 م.م را به جای این مورد استفاده قرار دهیم !!!!

جنابعالی بهتر اطلاع دارید که فناوری لازم برای مقابله با مهمات فوق الذکر شما وجود دارد و در حال حاضر ، توپهای با نواخت بالا که رادار کنترل بوده و تغذیه مهمات  آنها بطور  خودکار صورت می گیرد و خدمه در آنها کمترین نقش را دارند ( کاهش ضریب خطا و افزایش قابلیت انهدام اهداف ) ، برای مقابله با این موشکها مورد استفاده قرار می گیرند . 

علاوه برآن وقتی شما توپهای 100م.م  توسعه دادید و آن را به شکل نیمه خودکار در آورید ، به نظرم حضور و سرمایه گذاری برای تعمیر و نگهداری چنین سلاح هایی ، با هیچ توجیهی قابل پذیرش نیست .

 

 

 

 

همین طور که می بینید اکثر پایگاه های هواییی دشمن در فاصله ی نچندان دور در اطراف ما قرار داره و خوب این خودش یک امتیازه. ما خیلی راحت می تونیم در ساعات اولیه به شدت پایگاه هاشون رو زیر آتش بگیریم و به طور دائم این آتش رو ادامه بدیم اما چیزی که نیاز هست یک موشک دقیقه. میشه با استفده از این موشک و تعدادی موشک با چند کلاهک هدایت شونده (به این صورت شانس سامانه های ضد بالستیک برای شکار همه ی کلاهک ها پایی میاد) پایگاه های دشمن رو زیر آتش دائمی قرار داد.

 

البته آن چیزی که فرمودید صحیح هست ولی :

 

1- شما قابلیت ما را در شلیک مستمر موشک به زیرساختهای دشمن در نظر دارید ؟؟؟ ( تعدادموشکهای موثر ما در دپوها و میزان شلیکها در یک بازه زمانی مشخص / چون قرار نیست جنگ زیاد طول بکشد با توجه به تجربیات گذشته ) ( اینکه ما به چه تعداد و تا چه زمانی می توانیم فشار حملات هوایی دشمن را با شلیک موشک پاسخ  دهیم ؟؟؟ ) 

 

این سئوالات و موارد مشابه مسلماً باید با توجه به توان  نظامی ما ، میزان  انعطاف پذیری ساختار نظامی ، شرایط جامعه و  آستانه تحمل مردم و ....  پاسخ داده شود و برای شرایط اضطراری و غیر قابل پیش بینی راه حل های مشخصی برآورد گردد .

 

این را هم دقت بفرمایید که حریف ما نیروی هوایی عراق نیست ( هر چند این نیرو در سالهای پایانی دفاع مقدس ، به شکل ناگواری ما را زیر فشار شدید قرار داده بود و اطلاعات مربوط به آن تازه دارد منتشر می شود . حالا این را در کنار یکسری اطلاعات شفاهی منتشر شده از سوی عزیزان در داخل کشور بگذارید ، قطعات پازل از نحوه عملکر این نیرو از سال 1983 تا 1988 کمی تا قسمتی از هاله ابهام در می آید )

 

2-  موشک بالستیک ، جنگ افزاری هست که  عمدتاً برای ایجاد ترس در عقبه دشمن مورد استفاده قرار می گیرد و برای تاثیر گذاری باید به تعداد زیاد و قبل از هر گونه عمل دشمن مورد استفاده واقع شود ( یعنی قبل از پرواز هواپیماها به سمت اهداف در داخل کشور . این بدین معنی است که به محض احساس خطر ، باید دست به اقدام زد ) 

 

3- در غیاب یک نیروی هوایی موثر ، تا چه اندازه می توانید روی پدافند زمین پایه که فناوری آن مربوط به دهه 70 و80 هست ( در بهترین شرایط ) تکیه کنید ؟؟

 

4- یک برآورد نشان می دهد که برای حفاظت از اهداف حیاتی و شهرها و صرفاً  استفاده از توپ 23 م.م ، نیاز به 11000 قبضه از این سلاح و خدمه مورد نیاز ( میانگین هر توپ  4 نفر ) خواهید داشت ، ( با توجه به وسعت 2000000 کیلومتری مربعی کشور و گسترش زیرساختها در سالهای اخیر ، این رقم حداقل 4 برابر خواهد شد ) . حالا اگر همچنان بر تسلیحات موج دومی که نیاز به خدمه به سبک جنگ دوم را دارند ، اصرار کنیم ، وضعیت را حدس بزنید که چه هزینه سنگینی باید مصرف شود . 

 

5- غرض از همه این صحبتها این هست ، چیدن همه تخم مرغ ها در یک سبد ، عاقلانه نیست و حداقل نتیجه این هست در یک حمله احتمالی  باید شاهد انهدام  حداقل 5000 هدف ( طبق برآوردهای نیروی هوایی ایالات متحده که به شکل رسمی هم منتشر شده ) باشیم ولی امکان جلوگیری از این پیش آمد ، وجود خواهد داشت و این نیازمند داشتن یک برآورد درست و منطبق بر شرایط روز از ماوقع هست . 

 

پی نوشت :

 

حرف برای نوشتن زیاد هست و بنده قصد مخالف خوانی و تضعیف روحیه را ندارم ، صرفاً به بخشی ازواقعیت موجود را در محدوده اطلاعات شخصی اشاره کردم که خالی از نقص ، نیست . ولی خوبی این بحث این  هست که محترمانه و به دور از هرگونه حاشیه صورت می گیرد و هدف هم همین خواهد بود . یک تحلیل علمی .

[EMP 6,861]

دوست گرامی برای اینکه بحث چهارچوب درستی داشته باشه بهتر هست که صحبت خودتون رو شیفت و تغییر ندید

 

فرمایش شما رو نقل میکنم :

درود به دوست گرامی

من هیچ شیفتی در متن خود ندادم فقط به دلیل اینکه تایپ کردن متن طولانی جالب نیست ایده در کل متن پراکنده شده است و شما نتوانستید آن را یک جا ببینید یا من نتوانستم درست بنویسم. اگر متن را دقیق بخوانید یک جا گفته ام بالون ارزان قیمت هواشناسی که این بالون ها به ارتفاع خیلی بالا 50 کیلومتر می روند. یک جا هم از بردن موشک اکتیو راداری به ارتفاع 50 کیلومتری نوشته ام. از کلمه barrage baloon استفاده کرده ام تا ببینید که در گذشته دور از آن استفاده شده است.

در ضمن همینکه می شود این بالون ها را در وضعیت های مختلف استفاده کرد مزیت تاکتیکی آنها است.

در مورد توری های فلزی در ارتفاع تا 40 متر هم منظور من این نبوده که بالون در ارتفاع 40 متری باشد. حالا دقیقش را می نویسم تا شبهه های شما بر طرف بشود. قبلا هم ارتش یک مانوری داده بود که بالون ها یی را در ارتفاع پست مجهز به فیوز مجاورت کرده بودند برای جلوگیری از ورود هلی کوپتر و چتر باز و ..... که ظاهرا کلا از خیرش گذشتند و دیگر تکرار نشد یا اینکه رسانه ای نشد.

البته در جنگ با عراق برخی استاندار های مرزی آمدند بین برخی از دره ها را کابل کشی کردند بدون هماهنگی با نیروی هوایی که بیشتر منجر به خسارت به خودی شد.

 

تمام بالونها به ارتفاع بالا می روند اما برخی با کابل به زمین متصل می مانند که در ارتفاع تا 40 متری به کابل های برخی از اینها می توانیم توری فلزی سبک متصل کنیم تا کروزها را متاثر بکنیم در نزدیکی مناطق حساس. برخی هم با کابلهای آویزان سرگردان می کنیم در فضای دشمن.

اینطوری یک فضای کابل گذاری شده داریم. که تا رفع همه کابلها هیچ پرنده ای با موتور جت جرات پرواز ندارد هیچ کس نمی داند که کابلها در چه ارتفاعی سر گردان هستند و شکاری های کیفی دشمن قادر به پرواز از فراز این بالونها نیستند. دیدن کابل در روبرو برابر با مردن است و قبل از اینکه خلبان کاری بتواند بکند بر خورد رخ می دهد. مگر اینکه بی سرنشین باشد که جرات کند از مرز وارد بشود.

در مورد بمبهای دور ایستا هم بهترین اینها برد تا 300 کیلومتر دارد که با این روش بالونها ی ثابت و سرگردان ما می توانیم عمق خاک دشمن را هم آلوده کنیم در نتیجه یک حاشیه امنیت ایجاد می کنیم. بی تردید هیچ راه حلی بدون نقص نیست اما برای کشور قربانی که فاقد سخت افزار دفاعی حداقلی است ....

امروزه ما بالونهایی داریم که به ارتفاع جت استریم فرستاده می شوند و از باد دایمی که در این ارتفاع می وزد برای تولید برق پایدار استفاده می کنند و از طریق کابل انرژی تولیدی را به زمین می فرستند. با استفاده از تکنولوژی این بالنها می شود مهمات فعال به هوا ارسال کرد و رادارها و الینت های هوایی ثابت ارزان قیمت داشت که با دید از بالا جلوی پنهان کار ها را هم بگیرند. بسیاری از کارهای دیگر هم  می شود کرد که به عقل من نمی رسد. کلا همه راه حلها نباید مشابه رقبا باشد شما می توانید با امکانات ناچیز هم راه حل های بهتر از این را ارائه بکنید. که این راه حل دفاع بالونی یک مثال است از راه حل های بسیار موجود برای کشور قربانی.

ارتفاع بالونها هم آنقدر زیاد هست که باید با موشک آنها را سرنگون بکنند و به این صورت کارشان پر هزینه تر می شود.

امپراطوری ژاپن با استفاده از لایه جت استریم جو و فرستادن بالون های مجهز به بمب توانست خاک آمریکا را بارها هدف قرار بدهد اما این بمبارانها خسارت چندانی نداشت زیرا آمریکا بسیار بزرگتر از آن بود که بمباران کور کاری بتواند بکند.

این که 4 تا شرکت وابسته به یک نهاد در کشور قربانی فاقد توانایی کنترل پهپاد های هوا به هوا هستند اگر درست باشد، نشانه این نیست که کشور قربانی نمی تواند از پس آن بر آید به هر روی ساخت صد ها پهپاد با بدنه کامپوزیت و قرار دادن موتور جت یا آرایه ای از موتور های جت سبک برای آنها و مسلح کردن آنها به موشکهای فعال راداری و حرارتی کار سختی نیست و همه موارد تکنولوژی مورد نیاز آن قبلا بدست آمده است بنابراین تولید چنین محصولی بسیار ساده تر از خریدن 1 فروند سوخوی 30 از روسیه یا بروز رسانی و اورهال 10 تا میگ 29 هست. حتی در صورت از کار افتادن همه رادارهای ما پهپاد ها توسط سیستم های الینت می توانند به سمت اهداف نزدیک شده با استفاده از رادار درون موشک و سامانه اپتیکی خود روی اهداف مورد نظر قفل بکنند و اقدام به پرتاب موشک بکنند. این حقیقت که این پهپاد ها در صورت طراحی بدنه مناسب می توانند در ارتفاع خیلی بالا به پرواز درآیند و مانور های سنگین بکنند بدون اینکه خلبان آنها بمیرد، یک مزیت واقعی است. با توجه به زیر ساخت موجود ساخت چنین پرنده هایی غیر ممکن نیست که هیچ ساده تر از خرید از خارج است. این پهپاد ها 1% هم که موثر باشند باعث می شود که اسمان به دشمن داده نشود و دشمن روی 5000 هدف ما تمرین تیر اندازی نکند.

 

من قصد ندارم بگویم که کشور قربانی نیازی به تکنولوژی پیشرفته و سخت افزار دفاعی ندارد اما قصد من این هست که بگویم در شرایط موجود باید برای دفاع راه حل داشت. فردا هم که تجهیز شدیم راه حل باید متناسب با تجهیزات بهتر تغییر بکند. دستگاه وزارت خارجه ما اگر کننده بود در این 40 سال تنش ها را کم می کرد اما فقط بر تنش افزوده شده طوری که نامزد ریاست خیلی از کشورها با میزان سخت گیری به کشور قربانی رای می آورد!! در کل همسایگان اطرافش هم یک کشور قابل اعتماد ندارد این قربانی بی نوا. در کتاب تاریخ به عباس میرزا ایراد می گیرند که چرا در بین جنگ های اول و دوم ایران و روس نتوانست ارتش ایران را تقویت بکند. در جنگ ایران و روس روسها با آتشبار توپخانه سپاه عباس میرزا را لت و پار می کردند و آنها فقط می توانستند فحش بدهند و در جنگ ایران و عراق هم همینطور شد. این کشور قربانی فرضی هم نتوانسته است که نیروهای نظامی خود را برای دفاع متناسب با تهدیدات تقویت بکند در نتیجه باز هم تاریخ برایش تکرار خواهد شد و باید هنگام بمباران فحش بدهد مگر اینکه با هر وسیله ممکن دفاع را انجام بدهد.

 

در مورد اینکه می فرمایید هاوک در دهه 80 قدیمی نبود به عرض آن گرامی می رسانم که نسل پیشرفته تر آن موشک سوپر هاوک  سالها قبل از جنگ ایران و عراق از رده دفاعی آمریکا خارج و از همه مواضع جمع آوری شده بود و بعد از عمل کرد خیره کننده آن آمریکایی ها دوباره آن را برای مدتی به سازمان رزم بازگرداندند. هاوک که جای خود دارد. الان این موشک بهترین کارایی که می تواند داشته باشد هدف قرار دادن ناو های دشمن در فاصله 10 کیلومتری سواحل استراتژیک کشور قربانی است. با سرعتی که این موشک دارد سامانه دفاع نقطه ای ناو دشمن به دردسر زیاد می افتد و بعد از اینکه چند تا از این موشک ها دریافت کرد می شود با موشک نور و امثال آن ناو کم دفاع را مورد هدف برای نابودی قرار داد. کاری که آمریکایی ها با موشک استاندارد برای جوشن کردند.

 

فراموش نشود در جنگلی که قربانی قرار دارد دفاع مشروع از طرف وی جنایت جنگی و تروریسم است و حمله با بمب هیدروژنی به او اقدامی قهرمانانه. در چنین جهانی عملا وزارت خارجه منفعل است و فقط قدرت سخت و تولید علم است که امنیت می آورد.

حالا مردم کشور قربانی چه میزان هزینه تفریح و زیارت و ... می کنیم چه میزان به تولید علم کمک می کنند؟

یک بار مردم این کشور قربانی جمع بشوند و این هزینه ای که برای نوشابه و شیرینی و پفک نمکی و زیارت (به گزارش رسمی مجلس 10500 میلیارد تومان فقط برای حج تمتع) و تفریح خارجی دارند را تقدیم به صنعت دفاعی بکنند. شما شکوفایی را خواهید دید. پول مثل خون در رگ برای این صنایع لازم است. در ضمن کل کشور هم از رکود خارج می شود با بال و پر گرفتن هزاران شرکت دانش بنیان وابسته که امروزه وضع بدی دارند. فقط با پول حج یک سال مردم کشور قربانی می شود ده ها طرح دفاعی زمین مانده را کامل کرد و شکاری با دندان تیز مناسب نیاز را در طی 5 سال ساخت و به تولید انبوه هم رساند. زیر ساخت ها موجود است فقط باید میخ آخر را بر تابوت کوبید تا مسئله حل بشود. در طول این 5 سال هم باید با هنرمندی از جنگ دوری کرد بعد از این 5 سال هم قدرت سخت، بازدارندگی ایجاد خواهد کرد. اما افسوس که مردم کشور قربانی ترجیح می دهند که پول خود را در سفر های خارجی خرج شروران متحد ابر قدرت هوایی و خود ابر قدرت هوایی بکنند و به هم میهنان خود و آینده خود کاملا بی توجه هستند.

 

ایراد های بسیار منطقی تری به ایده بالون وارد است که مشابه ایرادات به گسترش پدافند در 5000 نقطه هست. از جمله اینکه کشور قربانی فرضی 8000 کیلومتر مرز دارد که باید با میلیونها بالون پوشش داده بشود و کشور قربانی مفروض از پس هزینه این هم بر نمی آید. حقوق پرسنل را نمی تواند بدهد چه برسد به سرمایه گذاری. این بالونها با barrage baloon ها متفاوت هستند و باید زمان و هزینه صرف تحقیق و توسعه آنها بشود که ما آن را هم نداریم.

 

پاسخ به این ایراد هم این هست که بله ایراد منطقی است اما اگر می توانستیم چنن بالونهایی را بخریم یا بسازیم اگر به جای دفاع از بالون ها برای حمله استفاده بشود و فضای پایگاه های متجاوز را با بالونهای سرگردان آلوده بکنیم شاید بتوانیم کل ترافیک منطقه را مختل بکنیم که عملا سلاح اصلی دشمن را از دست او گرفته ایم اما او این بار با موشکهای بالستیک حمله خواهد کرد و قربانی هدف صد ها موشک از سری DF و پرشینگ و جریکو قرار می گیرد که برای آنها دیگر دفاعی ندارد جز اس-200. و احتمالا اس-300. درست است که راه حل بالون ابلهانه به نظر می رسد اما بهتر از بی دفاع گذاشتن مردم است و این نکته مهم است که راه حل هر چه عجیب تر غافل گیری دشمن بیشتر.

 

این نکته را هم روشن بکنم که در یک درگیری کشور قربانی با ابر قدرت هوایی و شروران متحد چیزی که از دشمن تلفات زیاد خواهد گرفت پیچیدگی تکنولوژی او خواهد بود نه پدافند کشور قربانی. همین که کشور قربانی یک وسیله ناچیز دفاعی داشته باشد که بتواند آنها را در آسمان عصبی بکند تلفات آنها را بالا می برد. احتمال وقوع ایراد نرم افزاری نابود کننده برای اف-22 و به ویژه اف-35 که با 6.5 میلیون خط برنامه چندین برابر آسیب پذیرتر است، خیلی بیستر از پدافند کشور قربانی است.

در پایان به عرض می رسانم که در چنین جنگی کشور قربانی فقط می تواند از پیروزی قطعی طرف مقابل جلوگیری بکند نه اینکه پیروز بشود. در هر صورت خسارت قربانی بی نوا بسیار سنگین خواهد بود. کما اینکه اعمال تحریمهای جدید بانکی و دارویی منجر به کشته شدن 200000 بیمار نیازمند به دارو های خاص شد به این اضافه کنید کشته های جاده ای ناشی از نبود حمل و نقل ریلی ناشی از تحریم ها و .... که همین تلفات با تلفات جنگ ایران با عراق (217000) قابل مقایسه است.

خسارات ناشی از تحریم ها به بیش از صد ها میلیارد دلار می رسد و این تحریم ها مرتب در حال افزایش است و جالب است که بدانید چنین تحریمهایی در عرف بین الملل معادل حمله نظامی است و کشور قربانی در واقع از سال 88 به این طرف تحت حمله مستقیم و شدید نظامی قرار گرفته است. خوب است که بدانید حمله ژاپن به نیروی دریایی آمریکا ناشی از تحریم های همه جانبه ای بود که این کشور بر علیه ژاپن بر قرار کرده بود و اقتصاد ژاپن که به اقتصاد آمریکا وابستگی هایی داشت بسیار صدمه دید در نتیجه ژاپنی ها آن را معادل حمله نظامی تفسیر کرده و جواب حمله را با حمله دادند.

[Goebbels 38,197]

نکته ی بعد اینکه علاوه بر شبکه ی اصلی پدافند یک شبکه ی شناسایی هم وجود داشته باشه که تمام سطح کشور رو به خوبی پوشش بده و با شبکی پدافند در ارتباط باشه. این شبکه میتونه ترکیبی از رادار های فرا افق نگر رادار های پسیو و اکتیو و خصوصا سامانه های بصری در نقاط کور راداری باشه.

 

 

 

رادار فرا افق نگر و به صورت کلی تمام رادارهای ثابت با ابعاد بزرگ صرفا نقش پیش اخطاری پیش از وقوع جنگ و پویش برد بلند در زمان صلح رو دارن و به محض شروع جنگ اولین و ساده ترین اهداف هستند و به سرعت از صحنه خارج میشن ، شما با یک نرم افزار Google earth موقعیت تمام رادارهای برد بلند ایران رو یافته و مورد بررسی قرار بدید دیگه تا اخرش رو بخونید

 

 

آخر نکته هم اینه که یک جور تبادل اطلاعات و حتی فرا تر از اون در شبکه وجود داشته باشه. به این معنی که وقتی یک سامانه ی کوتاه برد تحدیدی رو در شمال غرب کشور شناسایی کرد سامانه ی که در جنوب شرق قرار داره آگاه باشه

 

 

 

چنین نیازی وجود نداره که از یک تهدید که در شرق هست یک سایت پدافندی در غرب مطلع بشه مگر در صورتی که مسیر تهدید به نحوی تشخیص داده بشه که تهدید در حال ورود به محدوده پدافندی غرب هست به عنوان مثال

 

معمولا اطلاعات تهدید ضمن ارسال به واحد مدیریت مرکزی پدافند (فرماندهی کل کشور) صرفا به مناطق نزدیک و در مسیر اعلام میشه مثل شرق ، شمال شرقی یا جنوب شرقی

 

تا زمانی که نیاز نباشه اطلاعات مخابره نمیشه چون این بار اطلاعاتی بیهوده روی شبکه ایجاد میکنه

 

و یا اگر رادار های سامانه ای مورد هدف قرار گرقت موشک های سامانه ی مذکور توسط رادار های سامانه ی کناری(که مثلا برد رادارش به اون هدف میرسه اما بردی موشک هاش نه) هدایت بشن و در کل یک تطبیق و تبادل عالی در شبکه وجود داشته باشه.

 

 

این مسئله امکان پذیر نیست مگر ما بریم به سمت سیستم هایی مثل فلاخن داود که موشک بتونه از رادارهای مختلفی (که ۀن هم کنترل آتش نیستن و شناسایی و کشف هدف هستن) اطلاعات هدف رو بگیره (در صورت نیاز)

 

سامانه های پدافندی ما هر کدام از یک روش برای هدایت استفاده میکنن و مواردی که تشابه روش هدایتی وجود داره ویژگی های رادار متفاوت و غیر همسان هست در نتیجه امکان شلیک موشک از یک سامانه و هدایتش توسط یک سامانه راداری متفاوت و غیر مرتبط وجود نداره.

 

تنها کاری که میشه کرد این هست که شما در قالب شبکه یکپارچه پدافندی ، از طریق پست های فرماندهی ، اطلاعات اولیه هدف رو از رادارهای مختلف دریافت و به اشتراک بگذارید برای سیستم های مختلف در منطقه پدافندی

 

یکی از دلایل ایجاد شبکه های پدافندی ، یکپارچه سازی و اشتراک اطلاعات اهداف هست.

 

خوب وقتی پایگاه های دشمن به فاصله ی دوری رفت جنگنده ها مجبورن از تسلیحات دور ایستا استفاده کنن.

برای این کار باید مختصات هدف رو داشته باشن و یا ب یک چیزی مثلا پهپاد و یا ماهواره های جاسوسی اقدام به شناسایی کنن و خوب وقتی سیستم شما متحرک باشه و از اختفا و استتار هم استفاده کرده باشید شانس هدف قرار گرفتن سامانه هم کاهش پیدا میکنه.

 

 

در بحث پدافند دو مبحث اصلی مطرح میشه یکی پدافند نقطه ای یکی منطقه ای

 

موردی که شما فرمودید بیشتر در مورد پدافند منطقه ای کاربرد داره

 

ولی در بحث پدافند نقطه ای سامانه شما به جهت برد و پوششی که داره (عمدتا برد کوتاه) امکان فاصله گرفتن بیش از حد از نقطه مورد دفاع رو پیدا نمیکنه مگر اینکه اون نقطه بدون دفاع باقی بمانه ، در نتیجه سامانه شما هر چقدر هم که مانور بده باز هم در محدوده ای نزدیک به نقطه تحت دفاع قرار خواهد داشت

 

در نتیجه در این نوع از پدافند موقعیت یابی سامانه خیلی دشوار هم نیست خصوصا اگر تجهیزات کشف و شناسایی با قابلیت های تصوربرداری و انتقال داده real time داشته باشید ( حالا ماهواره ای یا ............)

 

برای اینکه سامانه شما هدف قرار نگیره لازم هست اقدامات گسترده تری انجام بدید و صرفا اختفا و استتار پاسخگو نیست

[MR9 109,894]

با سلام  

 دستگاه وزارت خارجه ما اگر کننده بود در این 40 سال تنش ها را کم می کرد

 

منظور از نقش وزارت امور خارجه ، نه کاهش تنش ها ( که ماموریت اصلی آن هست ) بلکه اتخاذ یک دیپلماسی دفاعی موثر برای تهیه ساز و برگ نظامی است که در داخل امکان تولید آن نیست .  مجموعه وزارت دفاع تنها متولی حوزه دفاعی نیست .  تکمیل زنجیره دفاعی از سطح  بخش آموزشی کشور آغاز می شود تا رده های تصمیم ساز و تصمیم گیر . 

 

اینکه برای تصمیم گیری در سطح راهبردی ، باید کل نگر بود و هر اندازه به سمت رده های پایین حرکت می کنیم ، درصد توجه به جزییات باید بیشتر گردد ، موید همین مساله است . مشکل اینجاست که ما حوزه دفاع و امنیت را صرفاً در قالب وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح می بینیم ، در حالی که قضیه فرا تر از این هست .

 

پی نوشت :

 

نگاه ما به خرید خارجی ، همچنان به مانند سالهای جنگ هست ، جزء جزء و از هر جایی که امکانش وجود داشت ، بدون اینکه به عواقب این شکل خریدها  حتی فکر کنیم ، در حالی که تجربه نشان داده ، هر زمان به تجارب دیگران در بخش های مختلف اهمیت دادیم و راه  و رسم کار مشترک و هماهنگ را یاد گرفتیم ، بیلان مطلوب و ارزشمند آن را هم دریافت می کنیم 

[Goebbels 38,197]

درود به دوست گرامی

من هیچ شیفتی در متن خود ندادم فقط به دلیل اینکه تایپ کردن متن طولانی جالب نیست ایده در کل متن پراکنده شده است و شما نتوانستید آن را یک جا ببینید. اگر متن را دقیق بخوانید یک جا گفته ام بالون ارزان قیمت هواشناسی که این بالون ها به ارتفاع خیلی بالا 50 کیلومتر می روند. یک جا هم از بردن موشک اکتیو راداری به ارتفاع 50 کیلومتری نوشته ام. از کلمه barrage baloon استفاده کرده ام تا ببینید که در گذشته دور از آن استفاده شده است.

در مورد توری های فلزی در ارتفاع تا 40 متر هم منظور من این نبوده که بالون در ارتفاع 40 متری باشد. حالا دقیقش را می نویسم تا شبهه های شما بر طرف بشود. قبلا هم ارتش یک مانوری داده بود که بالون ها یی را در ارتفاع پست مجهز به فیوز مجاورت کرده بودند برای جلوگیری از ورود هلی کوپتر و چتر باز و ..... که ظاهرا کلا از خیرش گذشتند و دیگر تکرار نشد یا اینکه رسانه ای نشد.

 

تمام بالونها به ارتفاع بالا می روند اما برخی با کابل به زمین متصل می مانند که در ارتفاع تا 40 متری به کابل های برخی از اینها می توانیم توری فلزی سبک متصل کنیم تا کروزها را متاثر بکنیم. برخی هم با کابلهای آویزان سرگردان می کنیم در فضای دشمن.

اینطوری یک فضای کابل گذاری شده داریم. که تا رفع همه کابلها هیچ پرنده ای با موتور جت جرات پرواز ندارد هیچ کس نمی داند که کابلها در چه ارتفاعی سر گردان هستند و شکاری های کیفی دشمن قادر به پرواز از فراز این بالونها نیستند. دیدن کابل در روبرو برابر با مردن است و قبل از اینکه خلبان کاری بتواند بکند بر خورد رخ می دهد. مگر اینکه بی سرنشین باشد که جرات کند از مرز وارد بشود.

 

 

درود بر شما

 

اتفاقا مطلب رو به دقت مطالعه کردم

 

چند مورد رو عرض کردم در مورد ضعف این بالون ها نیازی به تکرارش نیست

 

توری های فلزی در ارتفاع 40 متری رو بالونی در ارتفاع 2 کیلومتری نگه نمیداره (که خصوصا وزن کابل اصلی اضافه بشه) بالن هایی در نزدیکی سطح زمین نگه خواهند داشت خصوصا اگر تعداد کابل و وسعت توری قابل توجه باشه

 

اینکه بالن رها باشه و بدون کنترل بحثی جدا هست و خصوصا برای طرف استفاده کننده که خودمان باشیم هم مشکلاتی ایجاد میکنه و شمشیر دولبه است

 

 

در مورد بمبهای دور ایستا هم بهترین اینها برد تا 300 کیلومتر دارد که با این روش بالونها ی ثابت و سرگردان ما می توانیم عمق خاک دشمن را هم آلوده کنیم در نتیجه یک حاشیه امنیت ایجاد می کنیم. بی تردید هیچ راه حلی بدون نقص نیست اما برای کشور قربانی که فاقد سخت افزار دفاعی حداقلی است ....

امروزه ما بالونهایی داریم که به ارتفاع جت استریم فرستاده می شوند و از باد دایمی که در این ارتفاع می وزد برای تولید برق پایدار استفاده می کنند و از طریق کابل انرژی تولیدی را به زمین می فرستند. با استفاده از تکنولوژی این بالنها می شود مهمات فعال به هوا ارسال کرد و رادارهای هوایی ثابت ارزان قیمت داشت که با دید از بالا جلوی پنهان کار ها را هم بگیرند. بسیاری از کارهای دیگر هم  می شود کرد که بع عقل من نمی رسد. کلا همه راه حلها نباید مشابه رقبا باشد شما می توانید با امکانات ناچیز هم راه حل های بهتر از این را ارائه بکنید. که این راه حل دفاع بالونی یک مثال است از راه حل های بسیار موجود برای کشور قربانی.

ارتفاع بالونها هم آنقدر زیاد هست که باید با موشک آنها را سرنگون بکنند و به این صورت کارشان پر هزینه تر می شود.

امپراطوری ژاپن با استفاده از لایه جت استریم جو و فرستادن بالون های مجهز به بمب توانست خاک آمریکا را بارها هدف قرار بدهد اما این بمبارانها خسارت چندانی نداشت زیرا آمریکا بسیار بزرگتر از آن بود که بمباران کور کاری بتواند بکند.

 

 

شما تعمیمی دادید که در اینجا ربطی به مبحث نداشت

 

ژاپنی ها از بالن برای حمل محموله انفجاری  به امریکا به صورت آزمایشی استفاده کردند مبحث ما استفاده در بخش پدافند هست ، بله بالن در کاربرد های مختلفی قابل استفاده هست که هر کدام قوت و ضعیفی داره ولی کاربرد مد نظر ما اینجا پدافند هوایی هست

 

آنچه که فرمودید یعنی استفاده از بالن های مسلح یا پلتفرم راداری هواپایه مواردی هست که وارد مبحث واقع گرایی و تحلیل منطبق با شرایط امروزی نیروهای مسلح ما میشه

 

نهایت چیزی که ما ساختیم و استفاده کردیم بالن های سری نوح هست با تجهیزات شناسایی بسیار ساده که البته این ها هم فراگیر نشده حتی

 

خیلی پیشنهادات میشه داد که بعضا عملی هست ولی باید دید برای با توجه به شرایط ما هم عملی هست و عملی میشه یا منطق به شرایط امثال آمریکا هست

 

من قصد ندارم بگویم که کشور قربانی نیازی به تکنولوژی پیشرفته و سخت افزار دفاعی ندارد اما قصد من این هست که بگویم در شرایط موجود باید برای دفاع راه حل داشت. فردا هم که تجهیز شدیم راه حل باید متناسب با تجهیزات بهتر تغییر بکند. دستگاه وزارت خارجه ما اگر کننده بود در این 40 سال تنش ها را کم می کرد اما فقط بر تنش افزوده شده طوری که نامزد ریاست خیلی از کشورها با میزان سخت گیری به کشور قربانی رای می آورد!! در کل همسایگان اطرافش هم یک کشور قابل اعتمد ندارد این قربانی بی نوا. در کتاب تاریخ به عباس میرزا ایراد می گیرند که چرا در بین جنگ های اول و دوم ایران و روس نتوانست ارتش ایران را تقویت بکند. در جنگ ایران و روس روسها با آتشبار توپخانه سپاه عباس میرزا را لت و پار می کردند و آنها فقط می توانستند فحش بدهند و در جنگ ایران و عراق هم همینطور شد. این کشور قربانی فرضی هم نتوانسته است که نیروهای نظامی خود را برای دفاع متناسب با تهدیدات تقویت بکند در نتیجه باز هم تاریخ برایش تکرار خواهد شد و باید هنگام بمباران فحش بدهد مگر اینکه با هر وسیله ممکن دفاع را انجام بدهد.

 

 

 

کاری به مباحث سیاسی نداریم دوست گرامی و مطلب رو سیاسی نکنید

 

در مورد اینکه می فرمایید هاوک در دهه 80 قدیمی نبود به عرض آن گرامی می رسانم که نسل پیشرفته تر آن موشک سوپر هاوک  سالها قبل از جنگ ایران و عراق از رده دفاعی آمریکا خارج و از همه مواضع جمع آوری شده بود و بعد از عمل کرد خیره کننده آن آمریکایی ها دوباره آن را برای مدتی به سازمان رزم بازگرداندند. هاوک که جای خود دارد. الان این موشک بهترین کارایی که می تواند داشته باشد هدف قرار دادن ناو های دشمن در فاصله 25 کیلومتری سواحل استراتژیک کشور قربانی است. با سرعتی که این موشک دارد سامانه دفاع نقطه ای ناو دشمن به دردسر زیاد می افتد و بعد از اینکه چند تا از این موشک ها دریافت کرد می شود با موشک نور و امثال آن ناو کم دفاع را مورد هدف برای نابودی قرار داد. کاری که آمریکایی ها با موشک استاندارد برای جوشن کردند.

 

 

شما فرمودید :

 

یک اصلی هست در صنعت دفاعی که می گوید یک سلاح قدیمی هم ممکن است که بتواند در صورت بکار گیری درست، نتایج موفقیت آمیزی داشته باشد. نمونه آن را شما در موفقیت موشک قدیمی هاوک در جنگ ایران و عراق

 

 

بنده پاسخ دادم :

 

موشک هاوک براساس استاندارد های آن دوران موشک قدیمی نبوده کاملا هم توانمند بوده

 

سام 6 و هاوک از جمله موشک های روز آن موقع بودن (البته در برد و نقش مشخصی که داشتن)

 

 

و بعد فرمودید :

 

الان این موشک بهترین کارایی که می تواند داشته باشد هدف قرار دادن ناو های دشمن در فاصله 25 کیلومتری سواحل استراتژیک کشور قربانی است

 

 

در محدوده زمانی مشخصی عرض کردم

 

ضمن اینکه چون آمریکا کنار گذاشته پس از رده خارج و قدیمی بوده؟ با معیار کشور خودتون و شرایط آن دوران در سطح جهانی بسنجید وگرنه اگر قرار باشه ایالات متحده رو معیار قرار بدیم که کلا باید کاسه کوزه رو جمع کنیم و دست تسلیم رو ببریم بالا icon_cheesygrin

 

دلیلش فرضا میتونه ورود سامانه های توانمند تر و بهتر باشه در سازمان رزم امریکا (که همیشه میخواد برتری رو حفظ کنه)  وگرنه آمریکا خیلی از تسلیحات را کنار گذاشته که بعضا چندان قدیمی وخصوصا منسوخ هم نبودن

 

بهتر هست معیار رو قابلیت های سامانه بگذاریم که در این صورت وضعیت مشخص میشه و قطعا اگر هاوک سامانه ای از رده خارج و منسوخ بود در جنگ ایران با عراق آن چنان عملکردی ازش شاهد نبودیم

 

تا جایی هم که بنده اطلاع دارم و از منابع مختلف خواندم قابلیت مقابله با شناورهای سطحی رو نداره موشک هاوک (حالا شاید بنده اشتباه میکنم)

 

درست است که راه حل بالون ابلهانه به نظر می رسد اما بهتر از بی دفاع گذاشتن مردم است.

 

 

اشتباه نکنید صرفا بهش نقد وارده کسی نگفته ابلهانه است
 

 

ایراد های بسیار منطقی تری به ایده بالون وارد است. از جمله اینکه کشور قربانی فرضی 8000 کیلومتر مرز دارد که باید با میلیونها بالون پوشش داده بشود و کشور قربانی مفروض از پس هزینه این هم بر نمی آید.

 

 

این مورد رو پیشتر به صورت غیر مستقیم خدمت شما عرض کردم که وسعت هوایی فضای لازم برای پوشش را نمیشود تصور کرد
 

 

اما برای کشور قربانی که فاقد سخت افزار دفاعی حداقلی است ...

 

 

یک سوال و ختم صحبتم با شما بزرگوار

 

این قربانی فاقد سخت افزار دفاعی حداقلی ما هستیم از نگاه شما دیگه؟ درسته؟ اشتباه که برداشت نشده؟

[EMP 6,861]

 

یک سوال و ختم صحبتم با شما بزرگوار

 

این قربانی فاقد سخت افزار دفاعی حداقلی ما هستیم از نگاه شما دیگه؟ درسته؟ اشتباه که برداشت نشده؟

درود به دوست گرامی

هیچ راه حل دفاعی بدون نقصی وجود ندارد. برای کشور قربانی فرضی مسئله این هست که آسمان بی دفاع نباشد و دشمن هنگام حضور در آن فاقد آرامش باشد و مجبور باشد که به تجهیزاتش فشار هایی بیاورد که عیب های آن بیرون زده و باعث دردسر برای او بشود. در واقع دست و پا بسته نباشد.

قصد سیاسی کردن بحث را ندارم. وزارت امور خارجه در واقع وزارت دفاع زمان صلح هست و کارش اداره جنگ سرد هست که در شرایط حاضر کشور قربانی در حال تجربه این جنگ سرد است. بنابراین موضوع کاملا نظامی است.

اگر جایی متن بدی نوشته ام که ایران را به ذهن می آورد به دلیل ضعف من در نگارش است.

 کشور قربانی فرضی ایران گرامی نیست!!!!

 

از آنجایی که ما اطلاعات دفاعی ایران را نداریم نباید راجع به این کشور بحث بکنیم. کشور قربانی فرضی کشوری است مشابه با ایران که ما برایش نیروی پدافند و آفند هوایی خاصی را فرض کردیم.

همه اینها تخیلی بود بر یک سناریوی دفاعی با دست خالی از تجهیزات دفاعی مناسب و دوستان زحمت کشیدند به صورت عالمانه ایرادات سناریوی دفاعی را بیرون کشیده و نمایان ساختند.