تاپیک جامع بررسی پدافند هوایی ایران تاپیک جامع بررسی پدافند هوایی ایران

[MOHAMMAD 6,332]

[quote] ولی در مقابل هواپیمای میگ25ان زمان که پیشرفته بود همین توپهای23 که خیلی کیف میکنیددر مقابلش عاجز بودنند[/quote]

عزیزم شما توقع داشتی توپی که ارتفاع دسترسیش 2500 متر هست در برابر هواپیمایی که در ارتفاع 60 تا 80 هزار پایی پرواز می کنه چه اقدامی بکنه؟

[quote] خاطر ات خندهدار و فراوانی در این رابطه دارم وسلام[/quote]

بله، درسته، خاطرات شما مربوط به زمانی میشه که توپهای 23 ما کلا هدایت دستی بودند و نه خودکار و یا راداری، الان قضیه با آن زمان متفاوت هست، ضمن اینکه هر کسی را بهر کاری ساختند، توپ 23 یه کارو می کنه، سامانه تور یه کار دیگه رو می کنه و سامانه شاهین هم عملی دیگر را.

اینکه از هر کدام بخواهیم نقش دیگری را نیز انجام دهند غیر منطقی و غیر عقلانی خواهد بود.

[moski_jakson_20 15]

[quote name="Stuka"][quote]میثاق 2از روی موشک استینگر مهندسی معکوس شده و برای زدن هواپیما هایی که در ارتفاع پایین پرواز میکنند ودارای سر جنگی 1کیلوگرمی هستند][/quote]

محض اطلاع مباركتان يك سري به سايت هاي نظامي بزنيد معلوم ميشه كه هردو سسستم جهت زدن ژرند ها در ارتفاع پست کاربرد دارند در ضمن میثاق 2 با مشخصات گزارش شده و سر جنگی کیلو گرمی بیشتر شبیه استینگر است تا استرلا مشخصات هردو موشک با میثاق را بررسیی کنید در ضمن بنده در قسمت نقل و قول لنگ میزنم لطفا راهنمایی نمایید چون ویرایش خوب در نمی اید

[Stuka 8,823]

[quote]حض اطلاع مباركتان يك سري به سايت هاي نظامي بزنيد معلوم ميشه كه هردو سسستم جهت زدن ژرند ها در ارتفاع پست کاربرد دارند[/quote]

اصولا تمامي موشک هاي دوش پرتاب جهان توانايي بالا رو دارند اينکه دليل نميشه .


در شباهت و ميثاق و نمونه چيني هيچ شکي نيست ,شما يک بار شکل لانچر و خود موشک ميثاق رو نگاه کنيد و يک با به نمونه چيني و يک بار به استينگر, خودتان بخوبي متوجه ميشود که ميثاق از کجا آمده !!!!!!
هميشه حرفهاي رسانه اي مسولين دفاعي رو جدي نگيريد ! گاهي اوقات با چاشني اغراق همراه هست !

[reza4087 2,034]

QW-1
[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/qw1.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_qw1.jpg[/img][/url]

QW-2
[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/qw2.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_qw2.jpg[/img][/url]

SAM-7
[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/Sam_7.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_Sam_7.jpg[/img][/url]

FIM-92
[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/Image00003%7E2.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_Image00003%7E2.jpg[/img][/url]

[shobeir 6]

راستی اون سامانه یا دوشکا چه بود 8 لول بود؟

[Aspahbod 2,775]

دوست عزیز moski_jakson_20. من نمیخواستم به شما تیکه بندازم. می خواستم متوجه اشتباهتون بشید. میگ 25 و میگ 29 اصلا توی ارتفاع پایین پرواز نمیکنن که این توپ ها بخوان بزننشون. البته جناب محمد جوابتونو تمام و کمال دادن. به غیر از این موشک های کروز رو فقط با همین توپ های خود کار (23 و 30 میلیمتری) و تور ام 1 میتونیم بزنیم. تور ام 1 که زیاد نداریم. پس میمونه همین توپ ها. اگر هم فکر می کنید توپ ها از پس چنین کاری بر نمیان، بهتره فیلم های اونا رو توی سایت های مختلف ببینید. من پیشنهاد میکنم فیلم سامانه ی مصباح (که اتفاقا 8 تا لوله از همین 23 میلیمتری ها داره) رو ببینید.

[quote]راستی اون سامانه یا دوشکا چه بود 8 لول بود؟[/quote]

مصباح 1 بود. با کنار هم گذاشتن 4 تا توپ 2 تایی 23 میلیمتری و مرتبط کردن اون ها با کامپیوتر و رادار و سیستم های اپتیکی ساخته شده. از این جور سامانه ها برای زدن موشک های کروز و هواپیما هایی که د ر ارتفاع خیلی پایین پرواز می کنن استفاده میشه. توصیه می کنم فیلمشو ببینید (البته اگه فی*لتر شکن دارین)

[jotter 3]

اولا بنده گفتم شايد رادار شاهين چيني باشه.(شما ببخش برادر)دوما اگه اون هواپيماي نسل 5 كه گفتم سبك و مجهز به اخلالگرادار باشه و بمب و موشك حمل نكنه واقعا كار سختي بخواهيم با شاهين از پسش بر بياييم .
*معرفي موشك استينگر*
92* STINGER استینگر یک پرتابگر موشک زمین به هوا ی فروسرخ است که توسط ایالات متحده ساخته و در سال ۱۹۸۱ وارد خدمت شد. مدل اولیه(BASIC) این سلاح که توسط آمریکا و 29 کشور دیگر مورد استفاده قرار گرفت، تا کنون عامل ۲۷۰ سقوط تایید شده بوده است.

این سلاح که سبک و از نظر کاربرد آسان می‌باشد در ردهٔ پرتابگرهای دوش پرتاب غیر فعال(passive) قرار می‌گیرد و بوسیلهٔ یک نفر هم عملیاتی می‌شود؛ هر چند این سلاح رسما به دو نفر خدمه نیاز دارد. FIM92-B قادر است که یک جسم پروازی را در محدودهٔ ۴۸۰۰ متری و در ارتفاع ۱۸۰ تا ۳۸۰۰ متری مورد اصابت قرار دهد.

موشک این سلاح ۱.۵۲ متر طول و ۷۰ میلیمتر قطر دارد و از باله‌های ده سانتیمتری برخوردار است. موشک این سلاح ۱۰.۱ کیلوگرم و به همراه پرتابگر ۱۵.۲ کیلوگرم وزن دارد. استینگر بوسیلهٔ یک موتور کوچک به بیرون پرتاب می‌شود که آنرا تا مسافتی ایمن از اپراتور پیش برده و سپس موتور جامدسوز خود موشک فعال می‌شود که استینگر را به سرعتی بالغ بر ۲.۲ ماخ (۷۵۰ متر بر ثانیه ) میرساند. سر جنگی 3 کیلوگرمی از یک فیوز ضربه‌ای و تایمر خودنابودگر بهره می‌برد. به منظور شلیک موشک، یک (BCU (Battery Coolant Unit درون قبضهٔ سلاح جا زده می‌شود. این باتری جریانی از گاز آرگون را به سیستم تزریق می‌کند و در همان حال با شارژ شیمیایی آن، نشانگرهای دستگاه و موشک به کسب انرژی می‌پردازند. این باتریها به دستکاری حساس بوده و تنها میزان معینی گاز درون آنها قرار دارد. با گذشت زمان و عدم سرویس مناسب، این باتریها کارآیی خود را از دست می‌دهند. آنتن IFF (آنتنی که توانایی تشخیص تجهیزات دوست از دشمن را به دست می‌دهد) این موشک نیز نیروی خود را از یک باتری قابل شارژ دریافت می‌کند. هدایت موشک به سمت هدف در ابتدا از طریق ناوبری نسبی صورت می‌گیرد و سپس به تعقیب آن از طریق قاب هوایی هدف و نه حرارت اگزوز تغییر حالت می‌دهد.


سه ورژن اصلی از پرتابگر استینگر موجود است: STINGER BASIC , STINGER- Passive Optical Seeker Technique(POST) , STINGER - Reprogrammable Microprocessor (RMP) . RMP را بدلیل توانایی این سلاح در بارگذاری نرم‌افزارهای جدیدتر از طریق یک ROM که در قبضهٔ این سلاح جای می‌گیرد، بدین نام خوانده اند. اگر در حین روشن شدن سلاح، بارگذاری نرم‌افزار ناموفق باشد، دستگاه از روی تنظیم اولیه و توسط ROM آنبورد راه اندازی می‌شود. RMP از ۴ پردازشگر و هر پردازشگر از یک RAM چهار کیلو بایتی بهره می‌برد؛ از آنجا که رمز بارگذاری شده از روی RAM کار می‌کند، فضای زیادی بویژه برای پردازشگرهایی که به امر شناسایی و آنالیز هدف اختصاص داده شده اند باقی نمی ماند. RMP از یک جستجوگر DUAL-DETECTOR فرو سرخ و فرابنفش استفاده می‌کند. این مسئله RMP را قادر میسازد که اهداف را از ورای عملیات پیشگیرانه آنها بسیار بهتر از Redeye (که تنها از جستجو گر فرو سرخ استفاده می‌کرد)، شناسایی و رهگیری کند.

کار بر روی این موشک توسط General Dynamics در سال ۱۹۶۷ با اسم چشم قرمز دوم آغاز شد. این پروژه توسط ارتش ایالات متحده پذیرفته شد و طرح نام FIM-92 را به خود گرفت و سپس در سال ۱۹۷۲ استینگر نامیده شد. در ابتدا بعلت مشکلات فنی که در سر راه آزمایش موشک قرار داشت، اولین آزمایش دوش پرتاب موشک تا نیمهٔ سال ۱۹۷۵ انجام نگرفت. تولید FIM-92 از 1978 و جای Redeye را گرفت. استینگر اصلاح شده همراه با یک رهیاب جدیدتر، FIM-92B، از سال ۱۹۸۳ به همراه FIM-92A تولید شد. تولید هر دو نوع A و B در سال ۱۹۸۷ با چیزی حدود ۱۶۰۰۰ موشک تولید شده متوقف شد.

جایگزین آن FIM-92C، در سال ۱۹۸۴ ساخته شده بود و از ۱۹۸۷ تولید آن شروع شد. اولین نمونه‌ها در ۱۹۸۹ به واحدهای خط مقدم ارسال شدند. موشکهای مدل C به یک سامانهٔ الکترونیک قابل برنامه ریزی مجهز شده بودند تا به آن امکان به روز شدن را بدهد. موشکهایی که آپگرید اقدامات ضد پیشگیرانه (countermeasures ) را دریافت کردند، نام D بخود گرفتند و به همین ترتیب موشکهای D به G تبدیل شدند.


FIM-92E یا Block I (بلاک ۱ ) از سال ۱۹۹۲ ساخته شد و ارسال آن از سال ۱۹۹۵ آغاز شد (بعضی منابع ادعا می‌کنند که FIM-92D قسمتی از طرح بلاک 1 بوده است). باز هم تغییرات اصلی در حسگرها و نرم‌افزار رخ داد و عملکرد موشک را در برابر اهداف کوچک بهبود بخشید. ارتقا نرم‌افزار در سال ۲۰۰۱ نام آنرا به F تغییر داد. ساخت بلاک ۲ از سال ۱۹۹۶ شروع شد که در آن با استفاده از یک حسگر (آنتنی مسطح و متمرکز)، توانایی موشک را در محیط شلوغ و آشفته افزایش و محدودهٔ درگیری موشک را به ۷۶۰۰ متر ارتقا داد. تولید این موشک به سال ۲۰۰۴ اعلام شد اما گروه اطلاعاتی جین (Jane's) از تاخیر در این امر خبر داد.

درخشش استینگر در رزم در ۲۱ می ۱۹۸۱ در گرماگرم جنگ فالکلند میان آرژانتین و بریتانیا رخ داد. سربازان نیروی ویژه هوایی بریتانیا SAS محرمانه به شش موشک مجهز شده بودند، در حالیکه آموزش اندکی در مورد کار با این نوع موشک به آنان داده شده بود. تنها نیروی SAS که در مورد این سامانه آموزش لازم را کسب کرده بود، طی یک سانحهٔ سقوط بالگرد در ۱۹ می‌کشته شد. اولین موشک شلیک شده از استینگر یک شکاری پوکاره نیروی هوایی آرژانتین را سرنگون کرد. علیرغم این، شلیکهای بعدی بعلت عدم آشنایی بریتانیایی‌ها با نحوهٔ شارژ سلاح ناموفق بودند[نیازمند منبع]. در آنرمان سلاح دوش پرتاب اصلی که توسط دو جناح متخاصم مورد استفاده قرار داشت، موشک لوله‌ای Blowpipe missile بود(نوعی پرتابگر سطح به هوا که تا لحظهٔ برخورد موشک به هدف توسط اپراتور کنترل و هدایت می‌شود).


سازمان سیا در دههٔ ۱۹۸۰ نزدیک به ۵۰۰ (طبق ادعای برخی منابع ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ ) موشک را طی عملیات گردباد (Operation Cyclone) به دست مجاهدین که در افغانستان در حال مقابله با تهاجم شوروی بودند، رساند. جایی که استفاده از این موشکها با موفقیت کامل روبرو شد. پس از عقب نشینی نیروهای شوروی از افغانستان در ۱۹۸۹، ایالات متحده کوشش نمود که در یک برنامهٔ ۵۵ میلیون دلاری حدود ۳۰۰ موشک را بازخریداری کند(هر موشک ۱۸۳۳۰۰ دلار آمریکا). دولت آمریکا موفق شد اکثر استینگرها را جمع آوری کند، اما بعضی از موشکها به ایران، قطر و کره شمالی راه پیدا کردند. همچنین دولت ریگان در پاره‌ای از تلاشهای خود برای سرنگونی دولت آنگولا، در اواخر دههٔ ۱۹۸۰ موشکهای استینگر را به شورشیان یونیتا (UNITA) داد. در هر دو مورد اقدامات برای بازپس گیری موشکهای باقیمانده پس از رفع تخاصم، ناتمام ماند. حدس زده می‌شود که علت عدم کاربرد استینگر به منظور حملات بعدی، به انقضاء رسیدن باتریهای آن می‌باشد. با این وجود نسخه‌های بومی استینگر که توسط ارتش پاکستان در جنگ کارگیل بکار رفت، یک بالگرد MI-8 و یک میگ ۲۱ به همراه یک هواپیمای شناسایی کانبرا متعلق به نیروی هوایی هند را سرنگون کردند. استینگر ساخت پاکستان حاوی رهیاب فرو سرخ اصلاح شده‌ای است که به آن قابلیت ردگیری بهتر هدف را می بخشد.

شایعاتی مبنی بر استتفاده سرویس مخفی ایالات متحده از استینگر برای حفاظت از رییس جمهور بوده است؛ که هیچگاه از طرف آنان تکذیب نشده است. هر چند در صورت وقوع حمله این سازمان مایل به بکارگیری طرحهایی چون انتقال رییس جمهور به یک مکان امن است تا هدف قراردادن هواپیما و احتمالا کشتن افراد بیگناه.


طراح جنرال داینمیکس
طراحی شده در ۱۹۶۷
سازنده ریتیئون میسایل سیستم
قیمت واحد ۳۸۰۰۰ دلار آمریکا
تولید شده در ۱۹۷۸
مدل‌های مختلف FIM-92A, FIM-92B, FIM-92C, FIM-92D, FIM-92G
خصوصیات
وزن ۱۵٫۲ کیلوگرم
طول ۱٫۵۲ متر
قطر ۷۰ م م

--------------------------------------------------------------------------------

فشنگ وزن ۱۰٫۱ کیلوگرم
کالیبر ۷۰ م م
برد نهایی ۴۸۰۰ متر
کلاهک .

--------------------------------------------------------------------------------

موتور راکت سوخت جامد

طول بال ۱۰ سانتیمتر
برد
موثر ۴۸۰۰ متر
ارتفاع پرواز ۱۸۰ تا ۳۸۰۰ متری
سرعت ۲۰۲ ماخ (۷۵۰ m/s )
سامانه
هدایت رهگیر DUAL-DETECTOR فرو سرخ و فرابنفش
سکوی
پرتاب دوش پرتاب، قابل نصب بر روی خودرو، نفربر و بالگرد

[align=center]
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/13137502043.jpg[/img]

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/13137502042.jpg[/img]

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/13137502041.jpg[/img]
[/align]

[b]عکسها به گالری منتقل شدند
MOHAMMAD[/b]

[crazy-doctor 7,022]

[quote]اولا بنده گفتم شايد رادار شاهين چيني باشه.(شما ببخش برادر)دوما اگه اون هواپيماي نسل 5 كه گفتم سبك و مجهز به اخلالگرادار باشه و بمب و موشك حمل نكنه واقعا كار سختي بخواهيم با شاهين از پسش بر بياييم . [/quote]
اخلال گر که استاندارد خود هواپیما هست البته بعد از شناسایی شدن ...هواپیماهای نسل پنجم بمب و موشک ها را داخل بدنه حمل میکنند ( محفظه حمل ) منتهی مهم کشف کردن اونهاست .. وقتی کشف شد ..

[gh2011 0]

سلام
جالب بود
تجهیزات قدیمی هستند و لی بعلت ارزان و بصرفه بودن هنوز کارایی دارند
الیته در چند سال آینده این تجهیزات پاسخگو نیستند

[shobeir 6]

ایران داره؟

[IRIAF 3,096]

جسارتا من بحث رو منحرف مي كنم . ميبينم كه متاسفانه اكثر عضو هاي جديد الورود سايت اكثرا(البته نه همه) اطلاعات ضعيفي دارن و جالبه كه علاقه به نظر دادن و پست گذاشتن هم دارن !
شما رو به خدا به اي دي خود من نگاه كنيد . از سال 2007 تا الان من فقط حدود 240 تا پست گذشتم و اكثرا ميام تو سايت و از نظرات بزرگان و عزيزان سسايت بهره ميبرم . جايي كه ادم اطلاعات كمي داره بهتره بيشتر شنونده و خواننده باشه تا گويينده . مثل من حقير .
بابت موضوع تپيك هم يه سوالي برام پيش اومد . يكي از دوستان گفت رادار مرضاد چينيه .
كسي اطلاعاتي از اين قضيه داره ؟ فقر نمي كنم چيني بشه . اخه ديگه اين رادار چيه كه ما نتونيم بسازيم و چينيش رو بگيريم. بازم دوستان عزيز منو راهنمايي كنن.
شرمنده اگه حرفام واسه بعضي تازه وارد ها تلخ بود.

[jotter 3]

اگه متن را به با دقت مي خونديد متوجه ميشديد بله داره


[quote]دولت آمریکا موفق شد اکثر استینگرها را جمع آوری کند، اما بعضی از موشکها به ایران، قطر و کره شمالی راه پیدا کردند.[/quote]

[shobeir 6]

ممنون از توضیحتون حالا این مصباح خوب هست؟

[100 2,715]

سلام

دوستان در مورد مصباح بحث کرده بودن ....
یه جورایی گفتن با توجه به پخش بودن تیرهای شلیکیش و الکترونیکی و خودکار شدن یه سامانه ی خوبه ....

ولی من خودم به شخصه منتظرم تا نمون ی ارتقا داده شدش رو ببینم ....

[sam_shiraz_army 96]

[b]متاسفانه برخی از دوستان فکر میکنند ما باید چرخ را از نو بسازیم
.
..
...
....
........
عزیزان همانطور که آمریکا و شوروی از تجهیزات و تکنولوژی های آلمان نازی الهام گرفتند یا طرح آنها را ارتقا دادند و ساختند و به دانش آن دسترسی پیدا کردند و همچنین دیگر کشورهای جهان حالا چه اشکال داره ما هم برای اینکه بیخود [color=red]زمان و سرمایه[/color] را از دست ندهیم چنین کاری کنیم !!! این کار هر روزه در دنیا داره انجام میشه کشوری اختراع میکنه دیگر کشور های اون رو ارتقا میدن[/b]