ارابه بی ادعای جنگ های مدرن !! وانت تویوتا به عنوان ابزاری که می توان با آن ، وسایل را حمل کرد و یدک کشید،برای مردم مفید است ، اما این وانت قدرت شکل دادن به مرزهای جهان را نیز دارد! پیشینه و آنالیز: یک خودروی غیرنظامی، بدون شک یکی از مهمترین عوامل افزایش دهنده نیرو در تاریخ نظامی مدرن است.تکنیکالها بر نحوه مبارزه شورشیان، نیروهای ویژه و ارتش‌های منظم در فضای نبرد تأثیر گذاشته و در شکل دهی مرزهای جهان مؤثر بوده اند.این خودرو چابکی، سرعت، محموله، بهره وری سوخت و قابلیت اطمینان را برای مبارزان فراهم می کند. شورشیان، دزدان دریایی، تروریست ها و مبارزان راه آزادی که آموزش دیده اند، همگی از وانت در جنگ استفاده کرده اند. آنها ثابت کرده اند با بودجه کم هم می شود در جنگ ها پیروز شد و هر کسی که بیشترین پول را دارد لزوما در جنگ پیروز نمی شود.ارتش های مدرن و و نیروهای چریکی آنها را به دلیل ردپای کوچک و تدارکات آسانش برای عملیات کوین (عملیات ضد شورش) پذیرفته اند. تکنیکال ها دکترین استراتژیک را تغییر داده و به ابزار کلیدی برای جنگ های متعارف،چریکی و نیابتی تبدیل شده اند. تصویری از مجموعه ای از تکنیکال ها که احتمالا متعلق به شورشیان لیبیایی باشند. یکی از پرکاربردترین خودروها در این زمینه قطعا وانت تویوتا است. بادوام و قابل اعتماد بودن در اینجا دلیل مناسب بودن تویوتا برای جنگ است.برنامه تلویزیونی بریتانیایی Top Gear آزمایشی را بر روی یکی از آنها انجام داد. تهیه کنندگان این سریال یک هایلوکس دیزل 18 ساله را با 190000 مایل روی کیلومتر شمار به قیمت 1500 دلار خریداری کردند. سپس آن را به یک درخت کوبیدند، به مدت پنج ساعت در اقیانوس فرو بردند، آن را از ارتفاع حدود 10 فوتی انداختند، سعی کردند آن را زیر یک RV له کنند. در نهایت، آنها آن را در بالای یک برج 240 فوتی قرار دادند و سپس در یک تخریب کنترل شده برج را منهدم کردند.ولی وقتی آن را از زیر آوار بیرون آوردند، تنها کاری که برای راه اندازی دوباره آن لازم بود چکش، آچار و WD-40 بود. آنها حتی نیازی به قطعات یدکی نداشتند! این وسایل نقلیه به دلیل چهار ویژگی اساسی شهرت زیادی به دست آورده اند: چابکی ، سرعت ، ظرفیت بار و قابلیت اطمینان.یک پیک آپ لندکروز یا هایلوکس می تواند 20 چریک تا دندان مسلح را جا به جا کند یا یک سلاح ضد تانک، ضد هوایی، یک مسلسل سنگین علیه پیاده نظام را حمل کند. این در یک جنگ بسیار مهم است و از بیابان های غرب آفریقا تا کوه های افغانستان، جنگجویان از قبیله گرفته تا نیروهای ویژه آمریکایی، وانت تویوتا را به عنوان نفربر غیر زرهی خود انتخاب کرده اند. تنها عامل محدود کننده وانت تویوتا توان ذهنی سربازان و محدودیت های آن در حمل سلاح است. چند افسانه در مورد ریشه نام تکنیکال : افسانه اول : آژانس های کمک رسانی افسانه می گوید که Technical نام خود را از آژانس های امدادی که در دهه 1990 در سومالی کار می کردند دریافت کرد. این سازمان ها مجاز به استخدام پیمانکاران خصوصی نظامی یا امنیتی نبودند. در طول جنگ‌های داخلی سومالی، گروه‌های کمک‌رسان به حمایت مسلحانه نیاز داشتند و بنابراین جنگ سالاران را برای محافظت از کارکنان و ذخایر تدارکاتی که توزیع می‌شد، به کار گرفتند. از آنجایی که آژانس های کمک‌رسان از استخدام این نیروهای قدرتمند منع شدند، هزینه‌های مربوط به حفاظت در گزارش های هزینه‌ها به‌عنوان (Technical assistance) پنهان شد. افسانه دوم: مهندسان شوروی در حالی که برخی اعتقاد دارند، آژانس های کمک های بشردوستانه مسئول لقب تکنیکال هستند. شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه این نام ده سال قبل توسط تکنسین های تسلیحاتی روسی اعلام شده است. مهندسان روسی سازنده تسلیحات Teknikoدر حال ارائه خدمات تجهیزات نظامی در اتیوپی بودند.Tekniko در دهه 1980 زمانی که در اتیوپی قرارداد داشت، به دلایلی پایه‌هایی را برای سیستم‌های تسلیحاتی در جعبه بار کامیون های سبک برای جنبش ملی سومالی نصب کرد. جنبش ملی سومالی یک نیروی چریکی بود که توسط قبایل اسحاق از مناطق شمال غربی سومالی تأسیس شد. جنبش ملی سومالی (SNM) از پناهگاه های امن در اتیوپی تلاش کرد تا سیاد بار، دیکتاتور حاکم سومالی را برکنار کند.متعاقباً کمک های نظامی اتیوپی به پایان رسید و چریک های SNM مجبور شدند به فروشگاه های تویوتا لندکروزرهای ارتش ملی سومالی حمله کرده و آنها را به اشکال مختلف سیستم های تسلیحاتی سبک و متوسط مجهز کنند. افسانه سوم : تاچانکا (Tachanka) مفهوم تکنیکال بسیار قبل تر از کامیون های حمل سلاح سومالیایی در دهه 80 وجود داشته است. یک گاری متصل به اسب معمولی غیرنظامی را می توان به راحتی برای استفاده نظامی تبدیل کرد و سپس در صورت نیاز دوباره به حالت قبل برگرداند. تاچانکاها در طول جنگ بزرگ در جبهه شرقی محبوب بودند و استفاده از آنها به ویژه در مناطق دهقانی جنوب روسیه و اوکراین به اوج خود رسید. درآن زمان سواره نظام روسی از مسلسل بر روی گاری متصل به اسب استفاده می کرد. کلمه Tavrichannka اصطلاحی برای کالسکه سنگین است که در مناطق جنوب اکراین و کریمه استفاده می شود. تاکتیک تاچانکا تاکتیک تاچانکا بر استفاده از سرعت برای غافلگیری دشمن متمرکز بود. تاچانکاها قبل از معرفی تانک یا خودروها در میدان جنگ مورد استفاده قرار می گرفتند.از سرعت گاری متصل به اسب برای انتقال سریع سکوی مسلسل به موقعیت شلیک مطلوب استفاده میشد. سپس نیروهای دشمن قبل از اینکه فرصتی برای عکس العمل داشته باشند، مورد شلیک قرار می گرفتند.علاوه بر آن از آنجایی که مسلسل به سمت عقب گاری نشانه رفته بود، تاچانکاها همچنین پس از حملات یا در طول عقب نشینی، آتش سرکوبگر موثری را بر روی سواره نظام دشمن اجرا می کردند. تاچانکا که در ابتدا توسط ارتش های روسیه و اکراین استفاده می شد،بعدا توسط تعدادی از کشورهای دیگر نیز مورد استفاده قرار گرفت که مهم ترین آنها ارتش لهستان بود که از این گاری های مسلح در طول جنگ لهستان و شوروی استفاده نمود.در لهستان به آنها Taczankas می گفتند. تاچانکاهای تولیدی در طول تهاجم به لهستان در سال ۱۹۳۹ برای پشتیبانی از اسکادران های سواره نظام استفاده شدند. ادامه دارد....  مترجم SHAHDAD استفاده از این مطلب با ذکر نام انجمن میلیتاری مجاز میباشد.

سلام علیکم ببینید.. وقتی عرض میشود دیگران کار می کنند ، ما فقط حرف می زنیم و مدعی هستیم ولی وقت عمل که می رسد ، بیلان قابل دفاعی برای عرضه نداریم ، همین هست... آنتونوف/ایران -140 گان شیپ حالا انصافاً اگر یک توازنی در بخش تصمیم سازی و تصمیم گیری دفاعی ما وجود داشت و تک بُعدی جلو نمیرفتیم در سه دهه اخیر ، از سال 89 تا امروز نه در بخش غیر نظامی ، حداقل در بخش نظامی که نیاز به این هواگردها بشدت احساس میشود ، قادر نبودیم که این شکاف را با نمونه های ذیل پُر کنیم ؟؟ حالا بقیه طیف ها از نمونه های گشت دریایی ، مینی ای وکس ، جنگ الکترونیک ، ترابری تاکتیکی سبک و... هم نام نمی برم ، چون وعده تولید اینها قبلاً داده شده

علیکم السلام این اصلا با آنتونف قابل قیاس نیست. اصل پروژه برای اسپانیا بوده و کمپانی اسپانیایی الان زیرمجموعه ایرباس اسپانیا هست. ضمنا از این هواپیما بیش از 280 فروند ساخته شده که اکثرا فعال هستن و 25 کشور این رو خریداری کردن، در حالی فقط یک فروند آنتونف 140 در دنیا فعاله.

هواپیمای جت آموزشی بوئینگ اسکای ‌فاکس طرح جنجالی تبدیل هواپیمای لاکهید تی 33 به هواپیمای بوئینگ اسکای فاکس قسمت اول : هواپیمای جت آموزشی بوئینگ اسکای فاکس هواپیمای جت آموزشی بوئینگ اسکای فاکس ( به انگلیسی Boeing Skyfox ) یک هواپیمای آموزشی جت دو موتوره آمریکایی است که نسخه ی توسعه‌یافته و بسیار پیشرفته ای از هواپیمای لاکهید تی-۳۳ است . این هواپیما به عنوان یک هواپیمای آموزشی اصلی برای رقابت و جایگزینی با سسنا تی-۳۷ طراحی شد . علاوه بر نقش اصلی خود به عنوان یک هواپیمای آموزشی ، پیش‌بینی می‌شد که این هواپیما نقش‌های دیگری از جمله حمله زمینی نیز داشته باشد . این برنامه توسط شرکت اسکای‌فاکس در سال ۱۹۸۳ آغاز شد و در سال ۱۹۸۶ توسط بوئینگ خریداری گردید . اسکای فاکس در کنار لاکهید تی 33 سسنا تی 37 این برنامه شامل جایگزینی موتور توربوجت آلیسون J33-A-35 با دو موتور توربوفن غیر نظامی هانیول Garrett TFE731-3A بود . همچنین بخش گسترده‌ای از بدنه هواپیما باز طراحی شده بود . تنها یک نمونه اولیه از هواپیما ساخته شد و این برنامه بعداً به دلیل کمبود مشتری لغو شد . موتور توربوجت آلیسون J33-A-35 توربوفن غیر نظامی هانیول Garrett TFE731-3A ویژگی‌های کلی : · خدمه : ۲ · طول : (۱۴٫۰۲ متر) · پهنای بال : (۱۱٫۸۴ متر) · ارتفاع : (۳٫۷۶ متر) · مساحت بال‌ها : (۲۲٫۲۲ متر مربع) · ماهیواره : ۶٫۶۸:۱ · وزن خالی : (۴٬۶۶۵ کیلوگرم) · وزن ناخالص : (۷٬۳۶۴ کیلوگرم) · بیشترین وزن برخاست : (۹٬۰۷۲ کیلوگرم) · ظرفیت سوخت : (۲٬۹۵۰ لیتر) داخلی · پیشرانه هواگرد : ۲ عدد موتور توربوفن Garrett TFE731-3A،‏ با پیشرانه ۳٬۷۰۰ پوند-نیرو (۱۶ کیلونیوتن) در هر موتور عملکرد : · حداکثر سرعت : (۵۸۱ مایل بر ساعت؛ ۹۳۵ کیلومتر بر ساعت) در ارتفاع بهینه · بُرد : (۲٬۲۵۶ مایل؛ ۳٬۶۳۰ کیلومتر) (سوخت داخلی) · برد معبر : (۳٬۳۹۱ مایل؛ ۵٬۴۵۸ کیلومتر) · حداكثر ارتفاع : (۱۵٬۰۰۰ متر) · حد شتاب جی : +۷٫۳۳, -۳٫۵ · نرخ صعود : (۳۸ متر بر ثانیه) جنگ‌افزار : · جنگ افزار قابل حمل : (۲٬۷۰۰ کیلوگرم) مخازن خارجی تاریخچه ساخت : در اوایل دهه 1980 میلادی قرن گذشته ، مشخص شد که هواپیمای جت آموزشی لاکهید T-33 Shooting Star که در بیش از 6500 فروند ساخته شده بود ، عمر مفید خود را از دست داده و فاقد استانداردهای لازم برای برآورده نمودن الزامات جدید رزم هوایی است . با این حال ، طراح این هواپیمای انقلابی ، ایروین کالور با این موضوع موافق نبود . او با همکاری چند نفر دیگر از علاقه مندان از دفتر طراحی لاکهید ، پروژه ای را برای نوسازی عمیق هواپیمای جت آموزشی لاکهید T-33 Shooting Star ایجاد کرد که پروژه Skyfox نامیده شد . شرکتی همنام نیز برای معرفی این هواپیما به بازار ایجاد گردید . ایروین کالور ، طراح و مهندس نابغه شرکت لاکهید و شعبه اسکانک ورکس شرکت اسکای فاکس : در سال 1975، راسل اوکوئین ( خلبان آزمایشگر ) طراحی اولیه یک "هواپیمای آموزشی چند منظوره مدولار با نگهداری آسان " را آغاز کرد . این کار منجر به نیاز و ساخت یک نمونه اولیه بر مبنای جت آموزشی لاکهید تی 33 شد . برای اینکار ، اوکوئین با برخی از افراد تیم طراحی که قبلا هواپیمای لاکهید تی 33 را ساخته بودند تماس گرفت . در میان افرادی که راسل اوکوئین به آنها نزدیک شد ، اروین کالور ، طراح لاکهید تی 33 بود ، که اتفاقاً او نام معروف Skunk Works را برای بخش تحقیقات ویژه لاکهید انتخاب کرده بود . راسل اوکوئین ( خلبان آزمایشگر ) ایده پرداز اصلی تبدیل هواپیمای تی 33 به اسکای فاکس ، سوار بر هواپیمای ساخته شده ی اسکای فاکس پیش تولید تجهیزات کیتها و تبدیل نمونه اولیه هواپیمای آموزشی Skyfox پنج سال و پروسه ساخت این هواپیما تنها پنج ماه به طول انجامید . آزمایش‌های اولیه پرواز نشان داد که ایده ی اصلی راسل اوکوئین درست بود و شرکتی که اکنون Skyfox Corporation نام گرفته بود ، شروع به بررسی بازاریابی این هواپیما کرد . نمونه اولیه ساخته شده ی هواپیمای اسکای فاکس با ساخت و آزمایش های پروازی این هواپیما تلاش های این شرکت تقریباً با موفقیت به پایان رسید . برای مدتی به نظر می رسید که نیروی هوایی کشور پرتغال می تواند برخی از کیت های تبدیل هواپیمای لاکهید تی 33 به هواپیمای اسکای فاکس را خریداری کند . با این حال ، کمبود بودجه و به‌ویژه فقدان کمک از سوی سازمانی که قادر به ارائه پشتیبانی جامع باشد ، کشنده بود ، زیرا شرکت Skyfox برای ارائه خدمات گارانتی بسیار کوچک بود . خدماتی که امروزه مشتریان نظامی به آن نیاز مبرم دارند ! Skyfox ورود بوئینگ به ماجرا : ادامه در بخش دوم ........ مترجم : 951 فقط برای میلیتاری ، کپی با ذکر منبع آزاد میباشد . منبع اصلی : http://www.airwar.ru/enc/other/skyfox.html

بسم ا... نیازی به شوکه شدن نیست ... این عکس فقط یک ارائه محصول هست ... الزاما به معنای چیزی که در عمل دارد تولید می شود یا چیزی که به نیرو تحویل داده شده یا می شود یا خواهد شد نیست ... ممکن هست فقط برای مشتری های احتمالی غیر داخلی چنین محصولی تولید شده باشد . هر چند ما از ریز جزئیات خبری نداریم و باید منتظر بود .. ضمن اینکه ممکن هست به شکل محدود وارد خدمت نیروی هوایی هم شده باشد .. بدلیل عدم وجود مستندات ، همه این موارد تنها یک فرض هست و لاغیر

بسم ا... یک تصویر دیگر از مرصاد-16 البته احتمالا بی ربط به رزمایش اخیر

ویژگی ها و روند توسعه ی سامانه ی مرصاد 16: سامانه مرصاد را می‌توان اولین سامانه پدافند هوایی بومی ایرانی دانست که تمام اجزاء آن از اولین نسخه سامانه، ساخت داخل بودند. سامانه ی مرصاد ابتدا مهندسی معکوس سامانه ی پدافندی هاوک آمریکایی بود و سپس به سمت متحرک سازی این سامانه رفته شد و سپس با چند بار بهینه سازی به سامانه ی مرصاد 16 رسید. سامانه ی هاوک: سامانه ی مرصاد: سامانه ی مرصاد 16: موشک شلمچه 2: سامانه بومی مرصاد16، متشکل از پرتابگر سه فروندی با موشکی به نام شلمچه2 است. موشک شلمچه 2 نمونه کاملاً ساخت داخل موشک های استاندارد و محراب است که برد موشک شلمچه 2 برابر با 40 کیلومتر اعلام شده است. این سامانه دارای سه رادار حافظ ، جویا و هادی است. رادارهای "حافظ" با وظیفه شناسایی در فاصله 250 کیلومتری، رادار جستجوگر ارتفاع پست "جویا "و رادار "هادی" برای قفل روی هدف و هدایت موشک رادار های این سامانه بومی هستند. رادار آرایه فازی حافظ: رادار هادی متحرک: رادار کاوش متحرک: رادار نجم 804: اجزای اصلی سامانه مرصاد که بطور کاملاً دیجیتال طراحی شده شامل قسمتهای رادارهای جستجو و تعقیب هدف، شبکه‌های نرم‌افزاری و سخت‌افزاری، سکوهای پرتاب و مرکز کنترل و فرماندهی میباشد.

بسم ا... سوم خرداد / کیل مارک گلوبال هاوک مقیاس 1:35

من نقل میکنم ، اگر با قوانین منافات داشت ، ادمین محترم حذف بفرمایند . در ماه های اولی که زیر دریایی های ساخت کره شمالی تحویل ایران شده بود ( بعد ها ایران همون نمونه ها رو با نام غدیر داخلی سازی کرد ) این زیر دریایی مطابق فرهنگ کره شمالی فقط دارای یک توالت فرنگی و بدون حتی دیواره جداکننده فضای توالت با فضای اصلی زیر دریایی بود ( حتی پرده پاراوان هم نداشت که این فضا اختصاصی باشه ) به همین خاطر خدمه با حیای ایرانی برای رفع حاجت مشکل اساسی داشتند . راه حلی که به ذهنشون رسیده بود این بود که زیر دریایی به سطح آب بیاد و کسی که قراره رفع حاجت کنه به با یه آفتابه روی عرشه بره و کارشو انجام بده . در یکی از روزها یکی از خدمه میره روی عرشه تا کارشو بکنه ، مشخص نیست که به چه علت خدمه یادشون میره که این بنده خدا روی عرشه ست و غوص میکنن و به زیر آب میرن و به ادامه ماموریت مشغول میشن . بعد از چندین ساعت متوجه عدم حضور همکارشون میشن و برمیگردن تا اون بنده خدا رو پیدا کنن . خلاصه بعد از حدود 12 ساعت ( مطابق شنیده ها ) اون بنده خدا رو زنده پیدا میکنن ! بعد از همین ماجرا ، توالت این زیردریایی ها ایرانیزه میشه تا دیگه همچین فاجعه ای پیش نیاد . اون بنده خدا هم که این اتفاق براش پیش اومده بود ، توی نیروی دریایی حسابی معروف میشه

بسم ا... رزمایش مشترک پدافند هوایی مدافعان آسمان ولایت 1401 سوم خرداد و مجموعه تاسیسات زیرزمینی

گزارش جدید شواری امنیت سازمان ملل از یمن (تصاویر بقایای موشک بالستیک ذوالفقار بقایای موشک کروز قدس موتور طلوع 10 موشک دهلاویه موتور تایپ 358 پهپاد صماد و.... ) دانلود منبع

کانتینر حامل موشک اعلام شده این کانتینرهایی که معمولا روی مکران دیده میشه حامل موشک هست. احتمالا موشک های کروز دریایی ابومهدی یا موشک های بالستیک ضد کشتی خلیج فارس

اژدهایی که برای جنگ با روسیه پرواز کرد SAAB - 35 Darken لینک از سایت تابناک : https://www.tabnak.ir/fa/news/1165320/اژدهایی-که-برای-جنگ-با-روسیه-پرواز-کرد

شهر شناور زیر زمینی در نیروی دریایی سپاه احداث شده است/ دومین شناور شهید سلیمانی تا پایان سال تحویل ندسا می شود https://www.mashreghnews.ir/news/1467564/شهر-شناور-زیر-زمینی-در-نیروی-دریایی-سپاه-احداث-شده-است-دومین

بسم ا... سوم شعبان - میلاد سید شهیدان حضرت امام حسین (ع) و روز پاسدار مبارک اسفند 1401 درآرم سپاه پاسداران ، همه ماهیت آن قابل جستجو است ..... بشنوید از سید شهیدان اهل قلم ... سید مرتضی آوینی و آن صدایی که در عمق ذهن رسوخ می کند ... https://www.aparat.com/v/XLO2G

تصویر جدید از رادار sar ابصار رادار ابصار نمونه ی کپی برداری شده از رادار sar آرکیو 170 میباشد و قابل نصب بر روی پهپادها و جنگنده ها میباشد. رادارهای روزنه مصنوعی (SAR) Synthetic Aperture Radar به نوعی از رادارها اطلاق می‌شود که برای امور نقشه‌برداری و تصویربرداری از سطح زمین به کار می‌رود و معمولا این فن‌آوری در هواپیماهای شناسایی با اهداف نظامی و غیرنظامی کاربرد دارد.

رادار سار (sar) گلوبال هاوک در دست ایران رسما اعلام شده قرار هست از رادار sar پهپاد گلوبال هاوک برای ساخت نمونه ی ایرانی رادار sar استفاده بشود. رادارهای روزنه مصنوعی (SAR) Synthetic Aperture Radar به نوعی از رادارها اطلاق می‌شود که برای امور نقشه‌برداری و تصویربرداری از سطح زمین به کار می‌رود و معمولا این فن‌آوری در هواپیماهای شناسایی با اهداف نظامی و غیرنظامی کاربرد دارد.

جنگ یا صلح ؟ شناخت ناحیه خاکستری John Raine قسمت اول : پایان دادن طولانی و هزینه بر اتفاقاتی که بعد از تلاش برای ترور سرگی اسکریپال (Sergei Skripal) رخ دادند و منازعه بر سر هوآوی (Huawei) به عنوان یک ابزار برای قدرت دولتی چین یادآور شکلهای گوناگون فعالیت دولتها در محدوده ای بین جنگ و صلح است . به طور مشابه ، وسواس فکری گزارش شده در مورد رئیس جمهور ترامپ با گزارشهای اطلاعاتی در مورد موقعیت تجاری چین و آلمان به جای موضوعات ضد تروریسم ، یا تعریف گسترده اخیر رئیس جمهور مکرون از آنچه که تهدیدی برای اروپا شکل می دهد ، مثالهایی هستند از این که چگونه این محدوده به طور فزاینده ای به عنوان یکی از حوزه های جنگ به شمار می رود تا این قسمتی از فضای صلح به شمار آید . این همان محدوده خاکستری (grey zone) است ، جایی که جنگهای نامتقارن (asymmetric) یا چندگانه (hybrid) صورت می گیرد . اما اگر این حوزه یک فضای جنگ را بسازد ، بنابراین با رشد پیوسته تعداد ، توانایی ها و برنامه های کاری بازیگران ، وضعیت به سویی می رود که فضا خیلی متراکم شود . جرایم سازمان یافته باید قسمتی از این حوزه در نظر گرفته شوند ، همچنین حسابهای جعلی فضای مجازی (troll farms) ، تروریستها ، فعالین سیاسی و دزدان آدرسهای اینترنتی (IP thieves) هم که توسط دولتها پشتیبانی می شوند ، قسمتی از این فضا هستند . سیاستگذارانی که راهبردهای امنیت ملی را شکل می دهند تلاش دارند تا همزمان با اطمینان از اینکه راهبردهایشان الزامات دفاعی وضع موجود را پوشش می دهند ، یک تعریف تا حد ممکن انعطاف پذیر از این تهدیدهای جدید را ارائه دهند ، .ولی با توجه به رشد افزایشی انواع تهدیدات جدید ، این کار قابل ادامه دادن نیست . پس چه اصولی ممکن است به آنها در برنامه ریزی و هدایت منطقه خاکستری کمک کند ؟ انضباط در تعریف : انگیزه برای طراحی این حوزه به عنوان محلی برای درگیری به جای محل رقابت ، بسیار بالا است ؛ در هر صورت ، درگیری در مقایسه با صلح ، منابع و توجه بیشتری را جذب می کند . هنوز هم در مورد خیلی - و نه همه - چیزهایی که در این فضا اجرا می شود ، به سختی می توان بین مورد جدید صلح و به همان اندازه مورد جدید جنگ ، ویژگیهای متمایز کننده ای پیدا کرد . گستره ابزاری که برای برنامه ریزی قدرتهای دولتی استفاده می شود ، خیلی زیاد است و استفاده از آنها هم شتاب بی امانی دارد ولی این الزاما به معنی وجود حالت جنگی نیست . کشمکشی که ما از میان ابزارهای کنترل نشده ، به ویژه در عرصه اطلاعات و براندازی می بینیم ، ممکن است بالا و پایین شدن هایش برای خیلی ها ، به جای این که جنگ جدید دیده شود ، صلح جدید به نظر برسد. ضروری است آنچه که فضای نبرد نامیده می شود با مشخص کردن سختگیرانه از هر آنچه نتیجه فعالیتهای دولتهای خارجی به عنوان شبیه جنگ هستند ، پاکسازی شود. سپس فعالیتهایی که نیازمند به کاربردن زور هستند و آنهایی که به مثابه رقابت کنترل نشده ( و احتمالا غیر قانونی ) هستند ، تفکیک شوند . مشخص کردن این تفاوت به پیدا کردن پاسخ مناسب کمک خواهد کرد . این کار همچنین به کاربرد محتاطانه تر زبان جنگ و بهتر فهمیدن خطرات وابسته به آن برای انتخاب و قبول آنها نیز مفید خواهد بود . گسترش دایره فعالیتهایی که به عنوان ستیزه جویانه طبقه بندی می شوند ، به طور موثری آستانه تشدید را پایین می آورد . حکومتها اگر بگویند حوزه اقتدار آنها مورد حمله قرار گرفته است نمی توانند از پاسخ دادن خودداری کنند . اما اگر آنها زبان زمان صلح را به کار ببرند ، حتی اگر صلح ننگین ترین چیز ممکن باشد ، آستانه تشدید بالاتر خواهد رفت . این کار فضایی برای هماوری ، پذیرندگی و پادرمیانی پدید خواهد آورد . این کار ، به صورت خیلی مهم ، ممکن است در نهایت باعث بهبود تدریجی قوانین هم بشود . ادامه دارد ... .

مستند سلاح های ایرانی .. بخش یکم https://www.aparat.com/v/V5LuK

تاریخچه ساخت و استفاده از مهمات ترموباریک قسمتی از مقاله MUNITIONS – Thermobaric Munitions and their Medical Effects نوشته : David Andre قسمت آخر : استفاده از سلاحهای ترموباریک به شکل قابل حمل توسط سرباز پیاده ، اولین بار توسط روسها و با عرضه راکت اندازهای یک بار مصرف شمل (RPO-A Shmel) و عرضه مهمات ترموباریک برای سلاحهای خانواده آر پی جی 7 صورت گرفت . کارآیی هر تیر شمل (Shmel) ، مخصوصا در هدف قرار دادن ساختمانها ، قابل مقایسه با یک تیر مهمات 122 میلی متری توپخانه برآورد می شد . همچنین یک نارنجک انداز خودکار 42 میلی متری هم برای این مهمات ساخته شد. راکت انداز شمل خط بعدی این مهمات پرتاب کننده های مهمات ضد تانک بودند که از نوع هدایت سیمی و هدایت رادیویی بودند و شامل انواع سیستمهای اشتورم (Shturm) ، آتاکا (Ataka) ، فاگوت (Fagot) و کومت (Komet) می شدند . گونه های اشتورم و آتاکا قابل شلیک از بالگرد هم بودند . اتحاد جماهیر شوروی از زمان استالین به بعد شلیک کننده های زمینی متعددی پایه گذاری کرد و این سنت تا کنون ادامه یافته است . اینها سیستمهای 220 میلی متری اوراگان (Uragan) و بوراتینو (Buratino) و سیستم راکتی 300 میلی متری اسمرچ (Smerch) هستند . سلاحهای هوا پرتاب شامل راکتهای هدایت ناپذیر 80 میلی متری S-8D و 122 میلی متری S-13D ، بمب ODAB- 500PM ، بمب هدایت تلویزیونی KAB-500kr-OD و حامل ODS-OD BLU با بمبلت های خوشه ای BKF ODS­ OD هستند . ایالات متحده دارای بمب خوشه ای CBU-55 ، بمب هدایت پذیر بالدار BLU 96 و پدر همه آنها بمب BLU 82 است . بمب BLU 82 یک بمب از نوع سوختار شدید (high blast) است که از در پشتی محفظه هواپیماهای هرکولس نیروی هوایی (MC-130H Combat Talon) ارتش آمریکا به شکل پرتاب با زیره (pallet) استفاده می شود و اولین بار در جنگ ویتنام استفاده شد . این بمب حاوی 5715 کیلوگرم ماده منفجره مایه ژله ای است که GSX خوانده می شود . این ماده حاوی مخلوطی از نیترات آمونیوم ، پودر آلومنیوم و صابون پلی استیرن (polystyrene soap) است و باعث ایجاد فشاری حدود 1000 پوند بر اینچ مربع (4882.43 کیلوگرم بر متر مربع) در محیط می شود . بر طبق گزارشات این بمب می تواند راهرویی به طول 3 مایل (4.8 کیلومتر) از میدان مین را پاک کند . این مهمات معمولا به شکل جفتی استفاده می شود که باعث شده است لقب برادران بلوز (Blues Brothers) به آنها داده شود . ایالات متحده در جنگ افغانستان نسل جدیدی از بمیهای ترموباریک را با عنوان BLU-118/B11 استفاده کرد . اینها بمبهای نفوذ کننده دو هزار پوندی BLU-109 بودند که با 560 پوند مواد ترموباریک به آنها اضافه شده بود و می توانستند به کیت هدایت بالدار یا کیت هدایت لیزری مجهز شوند . در این جنگ یک سر جنگی از نوع ترموباریک برای موشک هلفایر (Hellfire) هم توسعه داده شد. یک بمب ترموباریک BLU-118B که برای حمل توسط کشتی آماده شده است. این نوع بمب برای اولین بار ذر 2 مارس 2002 در افغانستان به کار برده شد. پی نوشت : مقاله اصلی در ادامه به آسیبهای جسمی این نوع از بمبها می پردازد که قابل مطالعه است و مطالب جالبی دارد . پایان

آیا Su-57 مسیر Su-30MKI را دنبال میکند؟ روسیه و هند در حاشیه نمایشگاه Aero India 2023 در حال گفتگو درباره فرصت‌هایی برای توسعه مشترک هواپیماهای جنگنده نسل پنجم در تأسیسات هوانوردی هندوستان(HAL) هستند، زیرا این کشور جنوب آسیا به دنبال نوسازی ناوگان خود با جت‌های جنگی فراتر از نسل چهارم است. الکساندرمیخیف،مدیرعامل آژانس صادرات تسلیحات روسیه(روسو برون اکسپورت) در این باره گفته است:روسیه آماده است همکاری در این زمینه(تولید مشترک)از جمله در مورد جنگنده نسل پنجم را ادامه دهد و پس از امضای قرارداد در تاسیسات HAL هواپیمای جدید تولید کند.وی افزود:تجربه کار بر روی جنگنده Su-30MKI همراه با هند نشان داده است که کشورهای ما می توانند در پروژه های چالش برانگیز و با فناوری پیشرفته مانند ایجاد تأسیسات تولید جنگنده نسل چهارم همکاری کنند.این هواپیما ستون فقرات نیروی هوایی هند را تشکیل داده و در انجام وظایف، خود را به خوبی ثابت کرده است. Su-30MKI برای اولین بار در سال 2002 وارد خدمت شد و در آن زمان به طور گسترده به عنوان تواناترین جنگنده در جهان شناخته می شد که توانایی های آن بسیار فراتر از هر کلاس جنگنده ای بود که نیروی هوایی روسیه در دهه بعد از آن به میدان فرستاد. این جنگنده به‌عنوان مدلی از طرح Su-30 که به‌شدت سفارشی‌سازی شده بود تا نیازهای هند را برآورده کند،ساخته شد. از جمله این سفارشی سازی ها، ادغام یک رادار آرایه فازی و موتورهای دارای بردار رانش که از موتورهای جنگنده لغو شده سوخو۳۷ مشتق شده‌اند می باشد. انتظار می رود در صورتی که هند به دنبال سفارش‌های بزرگتر و مجوز تولید هواپیمای نسل بعدی باشد، به احتمال زیاد جانشین مستقیم Su-30 در خط تولید،Su-57 یا نمونه سبک وزن کمتر توسعه یافته آن یعنی جنگنده Su-75 چکمیت می باشد که هنوز به مرحله تولید نمونه اولیه نرسیده است. هند و روسیه قبلاً توسعه مشترک مشتقات Su-57 را تحت برنامه FGFA دنبال کردند، اگرچه این پروژه به دلیل فرمت آن مورد انتقاد گسترده قرار گرفت. به ویژه،به این دلیل که فن‌آوری‌ها عمدتاً روسی بودند و هند سهم نسبتاً کمی داشت. با این وجود، ورود هند به این برنامه نشان‌دهنده درجه بالایی از علاقه به Su-57 بود که این موضوع، حتی پس از پایان برنامه FGFA توسط مقامات هندی ابراز شد. در حالی که این احتمال وجود دارد که هند بتواند Su-57 را خریداری کند، همانطور که الجزایر این کار را انجام داده است، این احتمال بیشتر است که این جنگنده با اشتراک فناوری محدود،با اضافه شدن سلاح های هندی، صندلی دوم برای افسر سیستم های تسلیحاتی و سایر گزینه های سفارشی سازی، در هند تولید شود، همانطور که Su-30MKI قبل از آن تولید شد. Su-57 در سال 2020 با پنج سال تاخیر به نیروی هوایی روسیه پیوست، اگرچه در حال حاضر تنها 10 فروند از آن در خدمت هستند اما سرعت تولید به سرعت در حال افزایش است و انتظار می رود در سال 2024 به 14 فروند هواپیما در سال برسد،مطابق با نرخ تولید فعلی Su-30، Su-34 و Su-35. مهم‌تر از همه این موارد،این جنگنده با استقرار در برابر نیروهای اوکراینی از مارس ۲۰۲۲ و حضور در عملیات از جمله در حمله،سرکوب پدافند هوایی و احتمالا در نقش های هوا به هوا ،رکوردی بسیار فراتر از هر کلاس جنگنده نسل پنجم دیگری به دست آورده است.انتظار می رود که تجربه عملیاتی در برابر یک دولت دشمن انهم به زودی پس از ورود به خدمت ،اعتماد خارجی به سوخو ۵۷ را به میزان قابل توجهی افزایش دهد. این جنگنده به دلیل برخی ویژگی های پیشرفته از جمله استفاده از رادارهای شش(گانه)، مانورپذیری فوق العاده، ادغام موشک های R-77M با هدایت راداری فعال و برد درگیری بسیار زیاد یک دارایی ارزشمند است. این جنگنده عملاً تنها گزینه هند برای دستیابی به کلاس جنگنده نسل پنجم می باشد، زیرا اختلافات ارضی با چین امکان دستیابی به یک جایگزین چینی را غیرممکن می کند و از سویی دیگر F-35 آمریکایی نیز شرایط بسیار سختی را برای صادرات خود دارد، از جمله کنترل های سخت در مورد نحوه استفاده و محل استقرار آن و کنترل های آمریکایی بر روی نرم افزار آن که هیچ‌کدام برای هند قابل قبول نیست. اما از سویی دیگر روسها نیز قرار است اولین هنگ کامل جنگنده های نسل پنجم Su-57 خود را از بین سه هنگی که انتظار می رود تا پایان سال ۲۰۲۷ تشکیل شود،در اوایل سال ۲۰۲۴ تشکیل دهند،هر چند که به دلیل تاخیرهای متعدد در دهه ۲۰۱۰ از برنامه بسیار عقب مانده اند. میزان تولید Su-57 طی دو سال گذشته به سرعت افزایش یافته است و در حالی که تنها یک فروند در سال 2020 و سه فروند در سال 2021 به نیروی هوایی تحویل داده شد، این میزان در سال 2022 به شش فروند افزایش یافت و مجموع ناوگان را به ده فروند رساند. بر اساس یک تخمین محافظه کارانه، ده فروند هواپیمای جدید Su-57 در سال 2023 تحویل داده خواهد شد، که اندازه ناوگان را دو برابر می کند و چهار جنگنده نهایی که در ۲۰۲۴ تحویل داده می شوند ناوگان را به یک هنگ کامل می رساند. همچنین احتمال تحویل 14 جنگنده در سال 2023 وجود دارد که به این معنی است که ناوگان قبل از پایان سال به قدرت یک هنگ خواهد رسید. به غیر از Su-57، تمام کلاس های جنگنده روسی دیگر از جمله Su-30SM/SM2، Su-34 و Su-35 در حال حاضر با نرخی در حدود 14 فروند در سال تولید می شوند، اگرچه سرمایه گذاری های قابل توجهی در توسعه تأسیسات تولید Su-57 در کارخانه هواپیماسازی Komsomolsk-on-Amur در خاور دور روسیه انجام شده ، و این انتظار را بوجود اورده که مقیاس تولید به طور قابل توجهی فراتر از میزان تولید فعلی گسترش یابد. در حالی که سفارشات برای جنگنده های نسل چهارم بین چند کلاس هواپیما تقسیم می شود و در مجموع Su-34 ، Su-35 و Su-30 با نرخی در حدود ۴۲ فروند در سال سفارش داده شده اند،Su-57 بعنوان تنها جنگنده نسل پنجم روسیه، می تواند سرمایه گذاری بسیار متمرکزتری را به خود ببیند و ۳۰ یا بیشتر از آن در سال تولید شود.این امر به ویژه در صورتی امکان پذیر است که این جنگنده سفارشات صادراتی بزرگی دریافت کند،بویژه از سوی هند به عنوان مشتری بالقوه برای یک قرارداد تولید بزرگ تحت مجوز با وجود افزایش‌های امیدوارکننده، انتظار می‌رود تعداد تولید سالانه Su-57 کمتر از نصف جنگنده نسل چهارم Su-27 باشد که در شوروی با نرخ تقریباً 100 فروند در سال، قبل از تجزیه این کشور تولید می‌شد. انتظار می‌رود که Su-57 ابتدا برای جایگزینی واحدهای Su-27 و MiG-29 باقی‌مانده که روسیه از اتحاد جماهیر شوروی به ارث برده‌ و نیروی هوایی این کشور هنوز صدها فروند از آنها را در اختیار دارد، استفاده شوند. برخی گزارش‌ها حاکی از آن است که یکی از سه هنگ Su-57 که قبل از سال 2028 راه‌اندازی می‌شود،به‌جای جایگزینی جنگنده‌های قدیمی‌تر در یک واحد موجود،به‌عنوان بخشی از تلاش‌ها برای توسعه ناوگان نیروی هوایی،در قالب یک واحد کاملاً جدید مورد بهره برداری قرار گیرد. مترجم SHAHDAD  استفاده از این مطلب با ذکر نام انجمن میلیتاری مجاز می باشد. منابع : https://militarywatchmagazine.com/article/license-fifthgen-su57-aeroindia https://militarywatchmagazine.com/article/first-full-su57-regiment-2024-production-expanding

نگاهی به روند 10 ساله پروژه قاهر-313 طرح قاهر بدون سرنشین ساخته شده با فوتوشاپ این طرح شبیه طرح پهپاد کیزیلما ترکیه میشود. طرح کیزیلما در واقع دو نوع پهپاد هست. نوع اول مخصوص بمباران زمینی و حمل بمب و موشک‌های هوا به زمین است و از قابلیت شلیک موشک هوا به هوا برخوردار نیست. نوع دوم مجهز به رادار AESA و سرعت ما فوق صوت که همچنین قادر به شلیک موشک‌های هوا به هوا و هوا به زمین است و می‌تواند وارد نبردهای هوایی شود. میشود همچین طرح هایی را با قاهر هم انجام داد.

قاهر بدون سرنشین تا اواسط سال آینده رئیس سازمان صنایع دفاع: ما نسخه‌های این هواپیما را با نیاز دو نیرو تطبیق دادیم و باتوجه به نیاز آن‌ها تغییراتی در هواپیما ایجاد کردیم. پروژه قاهر الان در فناوری به بلوغ کامل رسیده اما در محصول تنوع ایجاد کردیم.. اواسط سال آینده از نسخه‌هایی بدون سرنشین از این هواپیما رونمایی خواهد شد.

داعش به کمک اکراین می آید! سربازان داعشی که برای اکراین و ناتو و برعلیه روسیه میجنگند