Davood
-
تعداد محتوا
250 -
عضوشده
-
آخرین بازدید
پست ها ارسال شده توسط Davood
-
-
F-15I
-
تصاویری از F-15 رژِیم صهیونیستی
-
[align=center]
[/align]
در ماه مارس سال 1935 ویتل که هنوز در کمبریج بود , نامه ای دریافت کرد که به او امیدهای تازه ای برای ساخت موتور جت داد.نامه از طرف رالف دادلی ویلیامز بود.ویلیامز که از نیروی هوایی بازنشسته شده بود , به همراه یک افسر سابق نیروی هوایی دیگر با نام کالینگوود تینلینگ برای یک کارخانه ماشین آلات ساخت سیگار کار می کرد.او درباره ایده های ویتل مطالبی به تینلینگ گفته بود و تینلینگ بسیار به ایده های ویتل علاقه مند شده بود.ویلیامز و تینلینگ توافق کرده بودند مبالغی را برای توسعه و ساخت اختراع ویتل بپردازند و در نهایت پس از آنکه طرح آنها به نتیجه رسید , هر کدام 25 در صد از سهم ببرند.سرمایه اولیه از یک شرکت سرمایه گذاری در 27 ژانویه 1936 دریافت شد و موافقتنامه ای برای به ثبت رساندن شرکتی با نام پاور جتس 3 تنظیم گردید و پس اط آن قراردادی با شرکت های راگبی و بریتیش تامسون (BTH) برای ساخت نمونه اولیه موتور منعقد گردید.رابطه ویتل با BTH چندان خوب نبود.ویتل یک تازه منهدس جوان با ایده های نو و BTH یک شرکت مهندسی مهم با سابقه و با تجارب بسیار در زمینه توربین های بخار بود.ویتل برخی از مبانی طراخ BTH را قبول نداشت و با آنها مخاف بود.با وجود تمام این مشکلاات اولین موتور در 12 آوریل 1937 آزمایش شد.در دسامبر همان سال ویتل به مقام فرماندهی اسکادران ارتقاء درجه پیدا کرد و به خاطر کارهایش در مورد موتور جت از او امتحان ارتقاء درجه به عمل نیامد.
با ادامه آزمایش ها بر روی موتور جت شرکت ویتل قراردادهای بیشتری برای ساخت موتورهای پروازی منعقد کرد.پس از آن شرکت هواپیماسازی گلوستر قراردادی برای ساخت هواپیمایی با موتو جت با شرکت ویتل منعقد نمود.این هواپیما گلوستر A-28/39 نام گرفت.در آوریل 1941 موتور دابلیو وان اکس برای انجلم آزمایش های زمینی روی A-29/38 نصب شد و در ماه مه همان سال موتور پروازی دابلیو وان روی هواپیما نصب و از طریق جاده به پایگاه نیروی هوایی کرانول حمل گردید.در 15 مه 1941 گلوستر A-28/39 اولین پرواز آزمایشی خود را انجام داد.
بعد از موفقیت A-28/39 وزارت هوانوردی به طور جدی به موتور ساخت ویتل پرداخت.بعضی از شرکت های با سابقه سازنده موتورهای هوایی که منافع خود را در خطر می دیدند , دولت را تحت فشار قرار دادند تا پروژه موتور جدید را به آنها واگذار کند در حالیکه ویتل که در خدمت نیروی هوایی بود , در موقعیتی نبود که بتواند از شرکتش دفاع کند.شرکت روور که از پیمانکاران فرعی ساخت موتور دابلیو تو بی برای هواپیمای متئور بود , بدون اجازه ویتل از طرح های او برای ساخت موتورهایش که از موتور ویتل کپی شده بودند استفاده کرد , بدون اینکه به نام پاور جتس اشاره ای نماید.
در آوریل 1944 پاورجتس ملی اعلام شد و در ژانویه 1946 ویتل از شرکتی که خود تاسیس کرده بود استعفاء داد.ویتل ده سال تمام با بیماری ناشی از فشارهای کارش دست پنجه نرم می کرد , در آوریل 1948به خاطر بیماری از نیروی هوایی بازنشسته شد.او پس از بازنشستگی , هیچ گونه وجهی برای اختراعش از نیروی هوایی نگرفت و فقط حقوقو بازنشستگی اش را دریافت می کرد.اما در ماه مه 1948 یک جایزه صد پوندی از کمیته سلطنتی حمایت از اختراعات دریافت نمود.دو ماه بعد در جولای 1948 فرانک ویتل به کسب عنوان شوالیه ارشد امپراطوری بریتانیا نائل شد و مقام شوالیه گری خود را از پادشاه , جرج ششم دریافت نمود.
در سال های قبل از جنگ جهانی وی در خواست های بسیاری از سوی شرکت های معتبر برای مشاوره فنی دریافت کرد.او که در دوران بازنشستگی خود را با سفر به نقاط مختلف دنیا و سخنرانی برای مردم می گذراند در 1976 به آمریکا رفت و برای دومین بار ازدواج کرد.
بالاخره سر فرانک ویتل پس از یک مبارزه طولانی با سرطان در 8 آگوست 1996 در سن 89 سالگی در منزلش در مریلند در گذشت. -
[align=center]
[/align]
فرانک ویتل در اول ژوئن 1907 در شهر کاونتر در انگلستان متولد شد.خانواده اش زمانی که او نه ساله بوده , از کاونتر مهاجرت نمودند و پدرش که یک متخصص مکانیک بود , کارخانه رینگ پیستون لیمینگتون را خرید.فرانک تحصیلات خود را از مدرسه ابتدایی میلورتون شروع کرد و پس از اتمام آن به کالج پسران لیمینگتون رفت.فرانک جوان که همیشه به هواپیما علاقه مند بود , همواره به عضویت نیروی هوایی می اندیشید.او برای پیوستن به نیروی هوایی به عنوان کارآموز مهندسی ثبت نام کرد و موفق شد امتحانات کتبی را پشت سر بگذارد.اما چون قدش به اندازه کافی بلند نبود , در آزمون ورودی رد شد.یک از آموزگاران فیزیک فرانک فرانک که از رد شدن او بسیار متاسف شده بود , یک لیست از تمرین هایی به او داد که فکر می کرد روی قد او تاثیر بگذارد.بعد از شش ماه , قد فرانک سه اینج بلدنتر شد.و مجددا برای پیوستن به نیروی هوایی ثبت نام کرد , اما این بار نیز رد شد.علت رد شدن فرانک در دومین مراجعه اش این بود که او قبلا در بررسی های پزشکی پذیرفته نشده و طبق قانون نیروی هوایی در آن زمان اگر کسی یک بار در پزشکی رد می شد , دیگر هرگیز نمی توانست وارد نیروی هوایی شود.
فرانک برای سومین بار جهت پیوستن به نیروی هوایی ثبت نام نمود.اما این بار از مردود شدنش در بررسی های پزشکی گذشته چیزی به آنها نگفت و بالاخره توانست وارد نیروی هوایی شود.و در نیروی هوایی سه سال به عنوان کمک مکانیک آموزش دید و با پشتکاری که از خود نشان داد , توانست شانس تحصیل در دانشگاه افسری و پرواز بدست آورد.
بر اساس قوانین دانشگاه در آن زمان , پنج شاگرد اول هر دوره شانس راهیابی به دوره اموزش پرواز را پیدا می کردند و ویتل در آن دوره نفر ششم شده بود , اما آزمون پزشکی که قبلا برای فرانک درد سرهای زیاد درست کرده بود این بار برای او خوش شانسی آورد.شاگردی که نفر اول آن دوره شده بود , در آزمون پزشکی رد شد و ویتل با پنهان کردن بیماری دندان هایش توانست به دوره آموزش پرواز خود را با موفقیت به پایان برساند و در 1972 توانست با یک هواپیما دو باله آورو -504 کا به تنهایی پرواز کند.او در طول مدتی که در نیروی هوایی آموزش می دید , در یک اتاق مشترک با شخصی به نام رالف دادل ویلیامز اقامت داشت.این شخص بعدا تاثیر مهمی بر زندگی ویتل و توسعه موتور جت گذاشت.بعد از اینکه ویتل دوره آموزش خود را به پایان رساند , ابتدا به اسکادران 111 نیروی هوایی انگلستان و سپس در 1929 به عنوان معلم به مدرسه پرواز مرکز نیروی هوایی 2 فرستاده شد.در آنجا بود که ایده ی یک موتور جدید برای هواپیماها در ذهن او شکل گرفت.با کمک افسر پرواز جان جانسون او توانست , ایده هایش را در رابط با پیشرانه جت با دانشمندان وزارت هوانوردی ارائه دهد اما در آنجا که فضا علم دنیا در آن زمان هنوز آمادگی پذیرش ایده های پیشرفته ویتل را نداشت , ایده های او ناکار آمد قلمداد شد.
در پی موفقیت های ویتل او دیگب در جنوب شرقی کانادا فرستاده و با یک درجه ارتقاء افسر پرواز شد.در دیگب ویتل همسر اول خود دروتی در 24 مه 1930 ازدواج کرد.در پایان همان سال ویتل به واحد آزمایش هواپیماهای دریایی در فلیکستاو فرستاده شد.در آنجا و مجددا سعی کرد ایده هایش را در رابطه با موتور جدید مطرح کند , اما موفق نشد.تا اینکه با هم اتاقی سابقش , رالف مجددا ملاقات کرد.رالف که به ایده های ویتل ایمان داشت , سعی کرد برای ساخت اختراع ویتل پول تهیه کند , اما موفق نشد.پس از سفر به فلیکستاو , ویتل برای گذراندن یک دوره مهندسی خود را به بهترین نحو , دوازده ماه زودتر از برنامه به پایان برساند.به همین خاطر وزارت هوانوردی به او اجازه داد , در یک دوره علوم مکانیک در کمبریج شرکت کند.در جولای 1934 ویتل برای گذارندن دوره علوم مکانیک وارد کالج پیتر هاوس شد.از آنجا که در هنلو , ویتل دوره مهندسی را گذرانده بود , بدون گذراندن سال اول دوره سه ساله کالج وارد سال دوم آن دوره شد.
ادامه دارد -
با اجازه onin عنوان تاپیک را تغییر دادم و تبدیل کردن به گالری F-15 تا تصاویر F-15 را در اینجا قرار دهیم !
-
-
-
-
behzad جان این چند تصویر از (AGM-86 Air-Launched Cruise Missile (ALCM و B-52
این هم چند تصویر دیگر از B-52
این هم خلبان خانم B-52
-
-
-
این عکس آذرخش نیست بلکه F-5 مهاجم نیروی هوایی آمریکا است که به پرچم ایران منقوش شده است !
غالبا از این جنگنده برای هدف (دشمن) استفاده می کنند که به پرچم کشورهای دشمن رنگ آمیزی می شود مثلا قبل از حمله آمریکا به عراق هواپیماهای مهاجم به پرچم عراق منقوش شده بودند.
-
-
-
این عکس از آذخش جدید خیلی با مدل قبلی متفاوت
-
داود جان عکسهایی که گذاشتی سایتش مسدوده تبدیل به لینک کردم!
برای همین میگم که از آپلود سنتر سایت استفاده کنید.
SAEID
سعید جان خیلی عجیب برای اکثر کاربران باز بود این ISP داخل هم دیگه شورش را در آوردند !
به هر حال با این اینترنت گازوئیلی نمی شود هر عکسی را Save کرد و آپلود کرد وقت زیادی می بره برای همین لینک مستقیم قرار می دهم که این دفعه برای بعضی ها مسدود بود ! -
-
باسپاس از مطلبی که ارسال کردید رضا جان
این خلبان خائن شوروی با این فرار ضربه ی سختی به نیروی هوایی شوروی زد البته از یک جهت هم به نفع شوروی شد.زیرا شوری پس از این فرار , در MiG-25 تغییراتی بسیاری را انجام داد که سرانجام به تولید هواپیما فوق العاده MiG-31 ختم شد.البته نا گفته نماد شوری هزینه های زیادی را بابت تولید MiG-31 متحمل شد.
تا وقتی که ویکتور بلنکو به ژاپن فرار نکرده بود این جنگنده خدمات شایانی را برای شوروی انجام داد مثلا یک F-4E اسراییلی می خواست با موشک AIM-7 یک فروند MiG-25 R مصری مدل شناسایی MiG-25 را هدف قرار دهد که موشک به MiG-25 برخورد نکرد و سوختش تمام شد و به زمین برخورد کرد که رییس جمهور مصر (انوار سادات) موشک AIM-7 را به عنوان هدیه به شوری فرستاد.
داود جان عکسهایی که گذاشتی سایتش مسدوده تبدیل به لینک کردم!
برای همین میگم که از آپلود سنتر سایت استفاده کنید.
SAEID -
با سپاس از مطلبی که ارسال کردید !
يک هواپيماي شناسايي تاکتيکي است که از دماغه بوضوح کوتاهتر و کابين خاص خود قابل شناسايي است مجموعه شناسايي اصلي که برروي هواپيما وجود دارد از نوع BKR-1 است که شامل رادار جانب نگر Shtyk و سيستم تصوير برداري مادون قرمز Zima در دماغه مي باشد
توپ 30mm شش لول Gsh-6-23 را از روی هواپیما برداشته اند و به جاش سامانه شناسایی چند طیفی BKR-1 جایگزین آن شده است.
در حال حاضر حدود 100 فروند از اين جنگنده در حال خدمت اند.
بیش از 200 فروند از آن تولید شد که احتمالا فقط 100 فروند از آن عملیاتی می باشد.
هواپيماي Su-24MP يا Fencer F
نمونه جنگ الکترونیک Su-24MP با غلاف (لنداینش) ارایه شد , که در اواخر دهه 1970 با هدف مقابله با رادارهای هدایت موشک و هشدار زود هنگام ناتو تکمیل شده بود.این نمونه را به راحتی می توان با توجه به تیزه گری بطنی نازک و آنتن های شمشیر شکل اخلالگر آن شناخت.نخستین پرواز Su-24MP در سال 1979 انجام گرفت و دو جنگنده تکمیلی نخست در واقع تغییر یافته Su-24MP بودند.Su-24MP در سال 1983 وارد خط تولید شد و غیر از دو فروند , مابقی آنها در زمان شوروی (پیشین) به هنگ جنگ الکترونیک در اوکراین فرستاده شدند که پس از فروپاشی شوروی به خدمت نیری هوایی اوکراین در آمدند.در کل 10 فروند از نمونه Su-24MP ساخته شد.
منبع : ماهنامه صنایع هوایی شماره 193 صفحه 34 -
DeAtH-EaGlE جان در مورد سیستم Tunguska-M1 اطلاعات موثقی در دست نیست !
اما مدل پیشرفته تر Tunguska-M1 یعنی Pantsyr-S1 احتمال دارد در اختیار ایران باشه چون قرار بود تعداد 10 سیستم از سوریه خریده شود !
برای اطلاعات بیشتر -
این گزارش توسط ((استیون هیلدرث) متخصص دفاع ملی بخش دفاع و تجارت امور خارجه ی آمریکا تهیه شده و در تاریخ سوم ژانویه 2007 در اختیار کنگره آمریکا قرار گرفته است.در این گزارش برنامه های موشکی کره شمالی بررسی می گرد.
(استیون هیلدرث) در این گزارش می گوید : 40 در صد تولید ناخالص ملی کشور کره شمالی صرق بودجه ی نظامی می شود.کره شمالی در 6-5 ژولای 2006 پرتاب آزمایشی هفت موشک بالستیک را , انجام داده است.در میان این موشک ها می توان به تائپودونگ 2 نیز اشاره کرد که مدت کوتاهی پس از پرتاب , سقوط کرد.ظاهرا موشک هایی که تست آنها با موفقیت همراه بوده است موشک های کوتاه بردی بوده اند که ترکیبی از (اسکاد) و (نودانگ) می باشند.
در اکتبر 2006 , کره شمالی آزمایش های زیر زمینی کم بازده هسته ای خود را , پیش برده است و اعلان کرده به دنیال استفاده از سرجنگی های اتمی بر روی موشک های بالستیک نیز می باشد , گرچه هیچ مدرکی دال بر انجام چنین کاری تاکنون به دست نیامده است.با همین بهانه , مقامات مسئول آمریکایی از کنگره درخواست کردند که با تاسیس یک سایت موشکی در اروپا موافقت نمایند چرا که کارشناسان معتقدند خطر موشکی کره شمالی اروپا را نیز تهدید می کند.
برنامه های موشکی دوربرد و میان برد کره شمالی
برنامه موشک (تائپودونگ-1) کره شمالی ادامه برنامه ی موشک برد متوسط (نودنگ) است که در سال 1980 آغاز شده بود.در اوایل دهه نود میلادی کره شمالی توسعه ی دو موشک بالستیک - که در غرب با نام های (تائپودونگ- 2) و (تائپودونگ-1) شناخته می شود - را آغاز کرده است.طراحی این دو موشک بر مبنای حمل سرجنگی با وزن 1500-1000 کیلوگرم و برد 2500-1500 کیلومتر برای (تائپودونگ-1) و برد 8000-4000 کیلومتر برای (تائپودونگ-2) انجام شده است.شوهاد نشان می دهد اولین نمونه این دو موشک , در سال 1995 یا 1996 ساخته شده اند.تا پایان سال 1999 تخمین شده می شود که کره شمالی یک تا ده موشک (تائپودونگ-1) و یک تا دو موشک (تائپودونگ-2) تولید کرده باشد.
در سال 1998 اولین پرتاپ موشک (تائپودونگ-1) انجام پذیرفت.کره شمالی عنوان کرد هدف از پرتاب این موشک قرار دادن اولین ماهواره کره ای به نام (کوانگ می یانگ سونگ-1) در مدار بوده است.گزارش های (مرکز اطلاعات آمریکا) متذکر می شود که موشک (تائپودونگ-1) یک موشک دو مرحله ای است مرحله ی اول در 300 کیلومتری سایت پرتاب در آب های بین اللملی سقوط کرده است و مرحله ی دوم در فاصله ی 1646 کیلومتری در نزدیکی یکی از بنادر ژاپن.
بررسی ها بیش تر داده های راداری مشخص کرده است که موشک (تائپودونگ-1) یک مرحله کوچک سوم سوخت جامد نیز دارد که احتمالا برای قرار دادن ماهواره در مدار طراحی شده است.آثار باقی مانده از مرحله سوم بیانگر آن است که این موشک به برد 4000 کیلومتر رسیده است.بعضی از تحلیل گران بر این باورند که موشک (تائپودونگ-1) قابلیت رسیدن به برد 5900 کیلومتر را نیز , دارد.
وضعیت و فاصله ی شهرهای مختلف با کره شمالی
برای هدف قرار دادن شهرهای مختلف آمریکا , کره شمالی باید به این بردها برسد:
واشنگتن: 10700KM
شیکاگو: 10000KM
سان فرانسیسکو: 8600KM
سیاتل: 7900KM
هنولولو: 7100KM
موشک (تائپودونگ-1) قابلیت هدفگیری پایگاه های نظامی آمریکا در گوام (3500 کیلومتر) اکیناوا و ژاپن را دارد.موشک (تائپودونگ-1) یک موشک دو مرحله ای است که موکش (نودونگ) به عنوان مرحله ی اول آن استفاده شده است و موشک (هواسونگ-6) که از خانواده ی موشک (اسکاد سی) می باشد به عنوان مرحله ی دوم.این موشک دو مرحله ای با این چیدمان , قابلیت حمل سرجنگی به وزن 1000-700 کیلوگرم تا فاصله 2500 کیلومتر را داراست , بنابراین ژاپن و اکیناوا با چنین موشکی قابل هدفگیری است.اگر وزن سرجنگی کم نماید قابلیت هدفگیری مرکز آمریکا نیز با این موشک , وجود دارد و سرجنگی به وزن 100 کیلوگرم , هر چند با دقت کم واشنگتن نیز قابل هدفگیری است.
موشک (تائپودونگ-2) هنوز پرتاب موفق نداشته است.(تائپودونگ-2) یک موشک دو مرحله ای با طول 35 متر است.مرحله ای اول آن شباهت زیادی با مرحله ی اول آن شباهت زیادی با مرحله ی اول موشک (سی اس 2) و (سی اس 3) چینی دارد.مرحله دوم , بر اساس موشک (نودنگ) بنا شده است.این موشک با دو مرحله و سرجنگی 1000-700 کیلوگرم قابلیت رسیدن به اهدافی با فاصله 3750 کیلومتری را , دارد و اگر یک مرحله به آن اضافه شود و به یک موشک سه مرحله ای تبدیل شود , قابلیت رسیدن به اهدافی در فاصله 4300-4000 کیلومتری را , دارد و با سرجنگی سبک تر (1000-700 کیلوگرم) تا برد 6700 کیلومتر را در تیرس قرار می دهد.با این بردها می توان هاوائی و اهدافی در آمریکا را هدف قرار داد.
گزارش شده است که در ژوئن 2006 موشک (تائپودونگ-2) در بندر شمال شرقی کره شمالی مونتاژ و سوخت مورد نیازش شارژ شده است و سپس در جولای 2006 این موشک پرتاب گردید و مدت 40 ثانیه کار کرد و در زمان کارکرد مرحله اول موشک , در آب ژاپن سقوط کرد.
رویکرد کره شمالی در موشک های میان برد
گزارش های متعددی حاکی است که کره شمالی گسترش حداقل دو مشوک میان برد می باشد اما هنوز تمامی منابع تایید نکرده اند که این موشک ها از خانواده ی (تائپودونگ-2) باشند بنابراین با نام (تائپودونگ-ایکس) از آن ها یاد می شود.آن چه مسلم است , این دو موشک مبتنی بر موشک زیردریایی (آر - 27) روسیه می باشد.
کره شمالی (آر - 27) را در سال 1990 میلادی از روسیه خریداری نمود و با کمک کارشناسان روسی آن آن را ارتقاء داد.موشک (آر-27) از قدمتی چهل ساله برخوردار است و موتور آن در موشک های (نودونگ) و (اسکاد) استفاده شده است.مزیت مبنا قرار دادن این موشک در آن است که با توجه به داشتن تست های پرتاب موفق , مدل های توسعه یافته ی کره شمالی , دیگر نیازی به تست های متعدد زمینی و پرتاب ندارد و این صرفه جویی بزرگی در هزینه و زمن محسوب می شود.
موشک های زمینی برد متوسط , در بازه ی 4000-2500 کیلومتر می باشند.مدل توسعه یافته ی موشک (آر-27) کره شمالی , 12 متر طول دارد که 2/4 متر بلندتر از (آر-27) روسی است.هر چند این موشک از نظر طولی کوتاه تر از (نودونگ) و (تائپودونگ-1) می باشد ولی برد آن بیش از این دو است و قابلیت هدفگیری بیش تر آسیا شرقی و پایگاه های نظامی آمریکا در گوام و اکیناوا را دارد.نمونه های اولیه ی مدل زمینی این مشوک , در سال 2000 میلادی ساخته شده است و ساخت اولیه لانچر آن در اواسط سال 2003 کامل شد.
گزارش شده است که کره شمالی دو موشک جدید بر مینای موشک (آر-27) ساخته است , یکی از آنها با نام (یانگدوک-گان) و دیگری به نام (سانگ نام-نی) می باشد که برای انبار کردن آنها تونل های زیر زمینی مستحکمی بنا کرده است.در ژولای 2004 کارشناسان گزارش داده اند که این مراکز 80-70 درصد کامل شده اند.
مدل های دریایی موشک میان برد
مدل دریایی (آر-27) دارای دو نوع زیر دریایی و کشتی است که دارای بردی در حدود 2500 کیلومتر می باشند.کره شمالی به مدل های دریایی تمایل بیش تری دارد چرا که در به کارگیری آن ها علیه آمریکا , مزیت بیش تری دارد.
در سپتامبر 1993 میلادی نیروی دریایی کره , 12 زیر دریایی مستعمل مدل روسی از انواع (فوکس تروت) و (گلف-2) را از یک شرکت ژاپنی خریداری کند.این زیر دریایی قابلیت حمل 3 موشک (اس اس ان-5) را دارا هستند.گفته می شود در زمان خریداری این زیردریایی , موشک ها و سامانه های (پایدارسازی) و (لوله پرتاب) موجود بوده است.برخی تحلیل گران بر این باورند که این تجهیزات در فهم طراحی موشک (آر-27) راهنمای خوبی برای کره شمالی بوده است و آن ها توانسته اند مدل دریایی این موشک را بدین وسیله توسعه دهند.با توجه به این که موشک های بالستیک پیشین کره شمالی , در دریا قابل استفاده نیستند , بیش تر کارشناسان معتقدند که این کشور نمی تواند مستقلا به تکنولوژی موشک های دریایی و زیر دریایی رسیده باشد.
کره شمالی به تازگی توانسته است زیر دریایی (گلف-2) را به تجهیزات پرتاب موشک کره شمالی بالستیک مجهز نماید.هم چنین بر اساس برخی مشاهده ها , این احتمال وجود دارد که این کشور در تلاش برای به کارگیری تجهیزات پرتاب موشک , بر روی کشتی ها تجاری باشد.
نویسنده گزارش (استیون هیلدرث) معتقد است , مخاطرات کره شمالی برای آمریکا در حال افزایش است.او می گوید (اگر موشک های جدید به راستی مدل های بهبود یافته موشک آر-27 روسی باشند , از دقت و برد بالایی در مقایسه با سایر موشک های کره شمالی برخوردار خواهند بود.) با این وصف می توان گفت توانمندی کره ی شمالی در زمینه موشک دریایی و زیر دریایی , هنوز دچار ابهام و شبهات زیادی است.
ماهنامه هوا و فضا -
جناب پرویز رمضان پور خوشحالم که باز هم حضور شما را می بینم ! راستش بخواین از همان اول که این خبر را دیدم متوجه شدم کذب است یادم قبل از حمله آمریکا به عراق , آمریکا و هم پیمانانش مرتب این چنین حرفهایی را در مورد عراق می زدند که عراق فلان سلاح داره بمان سلاح داره که بعد از جنگ هم متوجه شدیم دروغی پیش نبوده است. در مورد خریدهای این چند ساله نیروی هوایی من فقط به خرید 25 فروند Su-27 مطمئن هستم چرا که هم توسط فرمانده نیروی هوایی در بازدید مقام معظم رهبری از دانشگاه ستاری تایید شد و در روزنامه همشهری هم چاپ شد و وقتی از یکی از خلبانان MiG-29 که از دوستانمان هستند و فعلا در مهرآباد هستند در مورد خرید های نیروی هوایی پرسیدم گفت فقط فقط نیروی هوایی تعدادی Su-27 خریده بارها هم افرادی مدعی شدند پروازشان در بوشهر شیراز و ... مناطق دیگری دیدند ! با سپاس -
این چند تا عکس
-
1
-
-
مبحث مقایسه جنگنده های MiG-29 و F-18 و F-16
در مقایسه هواپیماها
ارسال شده در · Report reply
F-16
F-18
MiG-29A
MiG-29M