من هم میگم کلا مقایسه یک جنگنده نسل 5 و 4 ++ کلا منطقی نیست ! در مورد مابقی بحث هم با سعید موافقم . چیزی که تو این سایت زیاد بوده از این بحثها که عاقبت هم هیچکسی از مواضع خودش عقب نشینی نمیکنه و بحث هم الکی کشدار میشه !

ببخشید پا برهنه وارد بحث شما میشم ولی من این همه تاپیک و مقاله درباره ناوشکن و رزمناو دادم بازهم دوستان فرق ناوچه و ناوشکن و رزمناو رو نمیدونن !!! icon_cool من که دیگه خسته شدم !

چه ربطی به این سایت داشت ؟

از توجه شما ممنونم ولی سانبرن یا همون موسکیت یک کلاس دیگست و یاخونت یک کلاس دیگه . icon_frown

مسکو،20 خرداد، خبرگزاری «نووستی»/ نگرانی شدیدی بر سر استحکام خودروهای زرهی ارتش انگلیس در برابر مینهای زمینی در افغانستان بوجود آمده است. به گزارش «نووستی» به نقل از روزنامه "تایمز"، در ولایت هلمند یکی از این خودروهای زرهی در انفجار مین آسیب دیده و نظامی داخل این خودرو هم کشته شده است. وزارت دفاع انگلیس اعلام کرد پس از این واقعه نگرانی فرماندهی نیروهای مسلح برسر آسیب پذیری این خودروها بیشتر شده است. موضوع به قدری جدی شد که وزارت دفاع دستور استفاده از زره بیشتر در کف این خودروها را داده است. مقامات نظامی انگلیسی میگویند مینهائی که در افغانستان بکار گرفته شده است، احتمالا از ایران به شورشیان داده شده است. تا به حال پنج خودرو زرهی ارتش انگلیس از نوع "ویکینگ" در انفجار مینهای طالبان در افغانستان از بین رفته است. ارتش انگلیس که در عراق نیز با وضعیت مشابهی روبرو بوده است، سرگرم تولید مدل تازه ای از خودروهای زرهی بنام "شغال" است. براساس اظهارات افسران بلند پایه ارتش این خودرو زرهی هفت تنی کاملا دربرابر انفجار مین مقاوم است ولی مدتی طول میکشد که این خودرو جایگزین خودرو زرهی "وایکینگ" در افغانستان و عراق شود.

مسکو، 20 خرداد، خبرگزاری «نووستی»/ در وزارت امور خارجه فدراسیون روسیه معتقدند که صحبت درباره ناگزیر بودن حمله به ایران برای مقامات عالی مملکتی مجاز نیست. در اطلاعیه وزارت خارجه روسیه که روز دوشنبه در رابطه با اظهارات "شاول موفاز" معاون نخست وزیر اسرائیل که حمله به ایران از سوی اسرائیل را ناگزیر خوانده بود، منتشر شد، گفته می شود: "معتقدیم که چنین اعلامیه هایی حتی اگر آنها بیانگر موضع فردی باشند نیز نباید از دهان نمایندگان مقامات عالی کشوری که عضو سازمان ملل متحد و متعهد به رعایت آیین نامه آن، از جمله جلوگیری از توسل به نیروهای نظامی و یا تهدید بدان در حل مشکلات بین المللی است، شنیده شوند". در وزارت خارجه روسیه خاطر نشان نمودند که جامعه جهانی هنوز سوالاتی در رابطه با گذشته برنامه هسته ای ایران دارد، اما مدرکی دال بر وجود برنامه هسته ای با اهدافی غیر از اهداف صلح آمیز در چارچوب آژانس بین المللی انرژی اتمی وجود ندارند. وزارت خارجه روسیه خاطر نشان داشت که مسکو به همراه سایر کشورهای 1+5 (پنج عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد بعلاوه آلمان) کارهایی برای جستجوی راه حلی قابل پذیرش برای مشکل هسته ای ایران انجام می دهد و در حال حاضر بسته نوین پیشنهاداتی برای ایران بمنظور آغاز مذاکرات برای حل درازمدت مشکل آماده شده است. در این اطلاعیه همچنین گفته می شود: "موضع ما در این رابطه برای همه مشخص است. ما به کرات گفته ایم که جایگزینی برای حل سیاسی مشکل برنامه هسته ای ایران وجود ندارد. ما معتقد بوده و هستیم که گزینه نظامی حل اوضاع غیر قابل پذیرش و بیهوده است". وزارت خارجه روسیه کشورهای خارجی را فرا خواند که این را در نظر داشته باشد که پیامدهای چنین گامی برای ثبات در منطقه ای که بدون این نیز اشباع از بحران است، بطور حتم فاجعه آمیز خواهد بود. همچنین آمده است: "علاوه بر این متشنج شدن اوضاع پیرامون ایران می تواند اتمسفر بی اعتمادی را تشدید کند که بطور قطع جستجوی راه حلی قابل پذیرش، از جمله در چارچوب دیالوگ بین گروه 1+5 و ایران را دشوار می کند. بر این توجه داریم که تنها روش های سیاسی و دیپلماسی در چارچوب قوانین بین المللی به جامعه بین المللی اجازه می دهد که راه حل قابل پذیرش ی برای مشکل برنامه هسته ای ایران پیدا کند".

جنگ نفتكش ها چشم انداز جديدى را به وجود آورد كه بيانگر تشديد درگيرى و مقدمه جنگ دريايى بود. بعد از آغاز جنگ در سال ۱۳۵۹ جنگ نفتكش ها با ساختار كلى جنگ در خليج فارس چنان در آميخته بود كه تفكيك جنگ دريايى از روند كلى جنگ غير ممكن بود. براى نخستين بار عراق به ترمينال نفتى ايران در جزيره خارك در ۲۴ سپتامبر ۱۹۸۰ ميلادى (۲ مهر ۱۳۵۹) حمله كرد و بيست روز بعد تعدادى از مخازن سوخت را در تهران مورد حمله قرار داد و قبل از آن نيز ۱۵۰ مخزن ذخيره نفت را در آبادان به آتش كشيد. حمله به ميدان نفتى نوروز كه يكى از ۳ ميدان نفتى مهرگان و نزديكترين حوزه نفتى فلات قاره ايران به جبهه جنگ بود؛ نيز مورد اصابت موشك هاى دشمن واقع شد كه بر اثر تخريب لوله اصلى و نابودى كامل سكو باعث نشت روزانه ۲ تا ۲ هزار و پانصد بشكه نفت به آبهاى خليج فارس شد. تهاجمات عراق به سكوهاى نفتى، توليد پالايشگاه هاى آبادان، تهران، شيراز و كرمانشاه را به كمتراز نصف تقليل داد. در عين حال، آنچه «جنگ نفتكش ها» ناميده شد تأثير ويژه اى بر آغاز جنگ در خليج فارس داشت. تمايل عراق به گسترش جنگ با حمله به اهداف استراتژيك ايران در جزيره خارك و كشتى هاى در حال بارگيرى يا تردد به اين جزيره، نمايان شد. جنگ نفتكش ها با عمليات رمضان و حمله عراق به جزيره خارك شروع و در تعيين نتيجه نهايى جنگ ايران و عراق به عاملى تحريك كننده تبديل شد. بدين صورت كه پس از ناكامى نخست عراق در حمله به خارك در سال هاى ۱۳۶۱ و ۱۳۶۲ دور جديدى از حملات عراق از سال ۱۳۶۳ آغاز شد و آنچه مورد نظر عراق بود در واقع در سال ۱۳۶۵ تحقق يافت و پيامدهاى آن با اسكورت نفتكش ها در سال ۱۳۶۶ آشكار گرديد و جنگ براثر گسترش و تشديد آن با مداخله قدرت هاى بزرگ در سال ۱۳۶۷ به پايان رسيد. تا پايان سال ۶۲ همه تلاش هاى عراق بر اين موضوع متمركز بود كه كارايى جزيره خارك را براى صدور نفت ايران مختل كند، ولى تعد د نقاط بارگيرى كه براى ۶‎/۵ ميليون بشكه در روز طراحى شده بود - و تأسيسات محافظت شده، به ايران اجازه مى داد از هدر رفتن نفت جلوگيرى كند و بلافاصله از يك نقطه بارگيرى به نقطه ديگر روى آورد. نقاط بارگيرى مورد اصابت قرار گرفته نيز نسبتاً به راحتى تعمير مى شدند و اين امر تلاش عراق را براى وارد آوردن آسيب بعدى براى اخلال يا توقف كامل صادرات نفت ايران با شكست همراه كرد. اما از سال ۱۳۶۳ به بعد تحولى در وضعيت منطقه ايجاد شد؛ زيرا عراقى ها براى قطع صادرات نفت ايران حوزه عملياتى را تا منطقه شمال قطر گسترش دادند و به صورت آشكار از دولت فرانسه هواپيماى «سوپر اتاندارد» و موشك هاى « اگزوست» دريافت كردند تا توان دريايى خود را افزايش دهند. پيش از اين، عراقى ها با موشك هاى ساحل به دريا يا با هواپيما و هلى كوپتر هاى معمولى به اهداف دريايى حمله مى كردند، اگر چه اين حملات دقيق نبود، اما عراقى ها با گرفتن موشك هاى ضد كشتى اگزوست، كه قيمت هر يك از آنها بيش از يك ميليون دلار بود، فعاليت گسترده اى را آغاز كردند و در مجموع تا پايان جنگ از يكهزار و ۲۰۰ فروند موشك اگزوست استفاده كردند. عراق براى تحقق اهداف خود در حمله به تأسيسات نفتى و نفتكش هاى ايران، به سلاح هاى جديد و گسترش عمليات هوايى نياز داشت. به اين منظور، طارق عزيز در پايان سال ۱۳۶۲ تقاضاى خريد پنج فروند هواپيماى «سوپر اتاندارد»، مجهز به موشك هاى «اگزوست» را تسليم پاريس كرد. فرانسه اجازه داد خلبانان عراقى به طور محرمانه در يك پايگاه هوايى فرانسه در حوالى شهر «برست» آموزش ببينند. هواپيماى سوپر اتاندارد كه على رغم اعتراض هاى ايران به عراق تحويل داده شد، نيروى هوايى عراق را متحول كرد. به نوشته يكى از نشريه هاى آمريكايى، به نقل از منبع خود در وزارت دفاع فرانسه، حتى خلبانان فرانسوى نيروهاى عراقى را در جنگ نفتكش ها يارى دادند. مرحله جديد حملات عراق در سال هاى ۱۳۶۴ و ۱۳۶۵ متعاقب روابط جديد عراق با آمريكا آغاز شد و در نتيجه عراق سطح استراتژى حمله به اهداف مهم خود را ارتقا داد. در اين مرحله، تجهيزات ارسالى به عراق از نظر حجم و كيفيت تغييرات اساسى كرد. فرانسه به درخواست هاى جديد عراق براى دريافت ۲۴ فروند ميراژ پاسخ مثبت داد. تحويل هواپيماهاى ميراژ اف-۱ توانايى نيروى هوايى عراق را براى هدف قرار دادن خطوط حمل و نقل دريايى و بويژه خطوط نفتى ايران افزايش داد و همين امر باعث شد تا براى نخستين بار اين هواپيماها به پالايشگاه اصفهان حمله و آن را بمباران كردند. عراقى ها همچنين پالايشگاه نفت تبريز را در مرداد ۱۳۶۵ بمباران كردند. حملات عراق به جزيره لارك و سيرى در تابستان سال ۱۳۶۵ بيان كننده تحول اساسى در حملات هوايى عراق و استفاده از روش سوختگيرى در آسمان براى حمله به اهداف در عمق خاك ايران بود. در جنگ نفتكش ها در حالى كه در ۳ سال اول جنگ فقط به ۴۸ كشتى بازرگانى حمله شده بود، در سال ۱۳۶۳ به ۷۱ كشتى بازرگانى حمله شد و در سال هاى ۶۴ و ۶۵ در مجموع بيش از ۱۲۰ هدف مورد حمله قرار گرفت.همچنين تلفات انسانى ناشى از اين حملات در سال هاى ۶۳ تا ۶۵ به ۱۷۸ نفر رسيد. عراق با حمله به نفتكش ها و تأسيسات نفتى، موجب كاهش صادرات ايران شد. ايران در سال ۱۳۶۳ به ميزان ۱‎/۳۶ ميليون بشكه، سال ۶۴ به ميزان ۱‎/۸ ميليون بشكه و در سال ۶۵ به ميزان ۱‎/۵ ميليون بشكه نفت در روز صادر كرد. در آمد نفتى ايران ۱۰‎/۹ ميليارد دلار در سال ۱۳۶۳ و ۱۲‎/۵۹ ميليارد دلار در سال ۶۴ و ۶‎/۸۱ ميليارد دلار در سال ۶۵ بود. در سال ۱۳۶۵ علاوه بر كاهش صدور نفت ايران، به دليل كاهش قيمت نفت عملاً درآمد نفتى ايران، به كمترين ميزان در سال هاى جنگ رسيد. در نتيجه، ايران علاوه بر تحمل هزينه هاى بسيار، مجبور شد در قيمت نفت تخفيف هاى زيادى بدهد تا با امكان ادامه فروش ، همچنان از درآمدهاى نفتى برخوردار شود. مقابله به مثل در جنگ نفتكش ها سياست ايران درباره مردم عراق و تفكيك مردم از حكومت بعث و همچنين نقش تاريخى ثبات بخشى ايران در خليج فارس و نياز به امنيت در منطقه براى صدور نفت، موجب شد تا ابتدا در برابر حملات عراق به نفتكش ها و شهرها هيچ واكنشى نشان ندهد، ولى ضرورت جلوگيرى از افزايش فشار عراق به ايران و بازداشتن آن كشور موجب شد تا سياست مقابله به مثل را اتخاذ كند. سياست مقابله به مثل در خليج فارس از سال ۱۳۶۳ آغاز شد. چنانكه در سال هاى ۶۱ و ۶۲ باوجود حملات عراق به خارك و نفتكش ها (دركل ۳۸ مورد) ايران هيچ واكنشى از خود نشان نداد، تا اين كه از نيمه دوم سال ۱۳۶۲ با انتشار گزارش تحويل هواپيماى «سوپر اتاندارد» به عراق، نگرانى ايران افزايش يافت. در آن زمان نخست وزير وقت مهندس موسوى گفته بود: «اگر خليج فارس براى ايران نا امن شود، براى همه كشورها نا امن خواهد شد.» از اين رو ايران با هدف بازدارندگى، موضوع مسدود كردن تنگه هرمز را مطرح كرد.» امام راحل نيز خطاب به كشورهاى منطقه و كشورهايى كه از نفت استفاده مى كنند هشدار داد دولت ايران با قدرت تنگه هرمز را مسدود مى كند، اما نظر به اين كه ماهيت سياست هاى آشوب طلبانه حزب بعث- به دليل نگرانى از شكست در جنگ- منشأ بحران آفرينى در خليج فارس ارزيابى مى شد لذا از قرار گرفتن در مسير سياست هاى عراق اجتناب شد و به همين دليل ايران در تحليلى كه از اهداف و ماهيت سياست هاى عراق داشت به جاى مسدود كردن تنگه هرمز سياست جديدى را اتخاذ كرد و در ارديبهشت ۶۳ نخستين مقابله به مثل ايران، حمله به نفتكش دشمنى بود. در اين مرحله از اقدام هاى دريايى و هوايى ارتش استفاده مى شد و طبق آمارهاى موجود در مجموع در سال۶۳ عراق به ۵۳ نفتكش ايرانى حمله كرد در حالى كه واكنش ايران حمله به ۱۸ نفتكش عراقى بود. در تابستان سال۱۳۶۴ عراق موج جديدى از حملات گسترده را به خارك از سر گرفت؛ چنانكه شصت بار حمله هوايى در اين دوره شش ماهه به ثبت رسيد. با اين حملات، نگرانى هاى ايران تشديد شد؛ زيرا علاوه بر خساراتى كه متحمل شده بود سياست مقابله به مثل تأثير چندانى نداشت. در اين مرحله عراق ۳۳ نفتكش و ايران ۱۴ نفتكش را مورد هدف قرار دادند. در نتيجه ايران بازرسى از كشتى ها را در تنگه هرمز آغاز كرد. ايران براى بار ديگر سياست هاى خود را براى دشمنان اعلام كرد: «روزى كه ما نتوانيم از خليج فارس نفت صادر كنيم، خليج فارس براى هيچ كس نبايد آماده صدور نفت باشد. اگر يك كشتى از ما زده شود، كشتى هاى ديگرى هم زده مى شود، حالا از هر كس مى خواهد باشد.» در شهريور۱۳۶۴ فرمان امام (ره) براى تشكيل سه نيرو در سپاه نقطه عطفى در گسترش فعاليت هاى سپاه در منطقه خليج فارس بود تا با امكانات كم و با روش هاى جديد و كم هزينه سياست هاى مقابله به مثل را دنبال كند. در سال۱۳۶۵ سپاه مقابله به مثل را آغاز كرد. در حالى كه عراق به ۶۶ نفتكش حمله كرد. ايران ۴۱ نفتكش را مورد حمله قرار داد. در واقع تعداد حملات در سال۶۴ فقط ۴۷ مورد بود ولى در سال بعد به يكصد و هفت مورد افزايش يافت. علاوه بر اين، سپاه در سال،۶۵با عمليات كربلاى،۳ اسكله العميه را تصرف و عراق را براى مدتى از اين پايگاه دريايى محروم كرد. در همان سال به موازات حمله به نفتكش ها در مقايسه با سال قبل، قيمت نفت نيز به طور بى سابقه اى كاهش يافت، چنان كه از ۲۶دلار به ۶دلار رسيد. درآمد ارزى ايران در اين سال فقط شش ميليارد دلار بود كه بخش اعظم آن براى ادامه جنگ استفاده مى شد. حضور آمريكا در خليج فارس موقعيت نظامى ايران پس از تصرف منطقه فاو، كويت را نگران كرد كه ايران نسبت به حمايت هاى آن كشور از عراق واكنش نشان دهد و در وضعيتى كه ايران پيروزى جديدى در منطقه شرق بصره به دست آورد و عراق مرحله سوم جنگ نفتكش ها را شروع كرده بود دولت كويت در تاريخ سيزده ژانويه۱۹۸۷م (۲۳ دى۱۳۶۵) از سفارت آمريكا خواست تا نفتكش هاى كويت با نصب پرچم آمريكا از حمايت دريايى اين كشور برخوردار شوند. كويت به شوروى نيز درخواست مشابهى داد. ابتدا ايالات متحده واكنش خاصى نسبت به اين خواست نشان نداد، اما وقتى واشنگتن دانست شوروى حاضر شده است پرچم خود را روى يازده كشتى كويتى نصب كند، بلافاصله پذيرفت آن يازده كشتى را زير پرچم خود محافظت كند. از اين رو در تاريخ ۲۱جولاى ۱۹۸۷ (۳۰ تير۱۳۶۶) نخستين پرچم آمريكا بر نفتكش هاى كويتى برافراشته شد و نخستين كاروان (تحت اسكورت) براساس برنامه ريزى زمان بندى شده در ۲۲جولاى (۳۱تير ۶۶) وارد خليج فارس شد. برخورد نفتكش «بريجتون» با مين، پيش درآمد برخوردهاى ميان نيروهاى ايران و آمريكا بود، چنانكه در هشتم اكتبر (شانزده مهر۶۶) بالگردهاى آمريكايى به قايق هاى ايرانى تيراندازى كردند و متقابلاً ايران نيز اعلام كرد در تاريخ ۲۲نوامبر (اول آذر) به چهار فروند بالگرد آمريكا تيراندازى كرده است. آمريكا همچنين سكوهاى نفتى ايران را مورد تهاجم قرار داد.برخى از تحليلگران معتقدند حادثه كشتى «بريجتون» از لحاظ سياسى به ضرر آمريكا تمام شد و اگر ايران اقدام تلافى جويانه انجام مى داد اين ضرر بيشتر مى شد. در هر صورت درگيرى ايران و آمريكا با حملات متقابل ادامه يافت. در اين مرحله، گرچه آمريكا هدفش اسكورت نفتكش ها و تأمين امنيت آمد و شد كشتى ها در خليج فارس بود، ولى آمارها نشان مى دهد دامنه درگيرى ها با گذشت زمان رو به افزايش گذاشت.در حالى كه در سال ۱۹۸۶م (۱۳۶۵) در مجموع به يكصد و يازده هدف دريايى حمله شد، ولى در سال۱۹۸۷م (۱۳۶۶) اين آمار به ۱۷۹ هدف افزايش يافت، كه از اين تعداد ۸۸هدف را عراق و ۹۱ هدف را ايران مورد حمله قرار داد در حالى كه اين آمار در سال قبل، ۶۶هدف از سوى عراق و ۴۵ هدف از سوى ايران بود. علاوه بر اين، انفجار دفتر هواپيمايى «پان امريكن» در كويت و اصابت موشك به بندر الاحمدى كويت نشان داد، حضور آمريكا به دليل اهداف و ماهيت آن، ناامنى بيشترى را به دنبال دارد. بسيارى از ناظران و تحليلگران، رويارويى ايران و آمريكا را نشان دهنده فشار آمريكا و متحدانش براى واداشتن ايران به پذيرش قطعنامه ۵۹۸ و ترك عمليات نظامى و ورود به مرحله سياسى و ديپلماسى عنوان كردند. سرانجام با تصويب قطعنامه۵۹۸ در تاريخ ۳۰تير ۱۳۶۶ در شوراى امنيت سازمان ملل، روند درگيرى در منطقه خليج فارس در زمستان ۱۳۶۶ روبه كاهش گذاشت. يكى از عوامل مهم در پذيرش قطعنامه ۵۹۸ از سوى ايران، تغيير استراتژى حمايت مستقيم از صدام، تحت پوشش حفظ صلح و امنيت بين المللى در خليج فارس و جلوگيرى از تبليغات جهانى برضد ايران وجنگ طلب دانستن اين كشور بود. منابع: منصورى لاريجانى، اسماعيل، تاريخ دفاع مقدس دروديان، محمد، نقد و بررسى روند پايان جنگ اسكندرى، محمد، جنگ تحميلى از ديدگاه حقوق بين الملل روزنامه ایران نویسنده: حميرا حيدريان

ببخشید به خاطر مشغله زیاد دیگه مثل سابق نمی تونم زیاد و هر روز سر بزنم در مورد این نوع اژدرها باید بگم که این اژدرها به خاطر نوع سیستم حرکتیشون سریعتر حرکت می کنند . به این لینک سر بزنید بد نیست : http://www.globalsecurity.org/military/systems/ship/systems/hsuw.htm

جناب لیچ شما همیشه تاپیکها رو نخونده دربارشون نظر می دید ؟ icon_frown از شما انتظار نداشتم تازه نویسنده متن اصلی من نبودم ! :cry:

برادر من احتیاجی به درجه ارتشبدی ندارم ولی لحن صحبت شما اصلا درست نیست . بحث رو هم نمی خوام کشش بدم . من بحث خودم رو منحرف نکردم جناب شفق من وقتی این تاپیک رو نوشته بودم که شما هنوز عضو سایت هم نبودید نمی دونم کدوم شیر پاک خورده ای این تاپیک رو دیده و پست داده تا دوباره اومده بالا ! شما فکر کن من دل نازکم البته یک دل نازک که در صورت جنگ احتمالی بنا بر مسئولیتش تو صف اول جنگه . اما چیزی رو که من دارم میگم اگر خدمت رفته باشی می فهمی اگرم نرفته باشی وقتی رفتی می فهمی .

در سپیده دم هفتم آذر 1359 در یک درگیری شدید، قهرمانان نیروی دریایی ارتش ایران با اتکا به ذات پروردگار، عملیات مروارید را اجرا کردند. در این نبرد هفت ناوچه مدرن و اژدرافکن عراقی از نوع اوزا به قعر دریا فرستاده شدند؛ همچنین چند فروند ناو، تعدادی هواپیما و هلیکوپتر توسط ناوچه همیشه قهرمان پیکان نابود شدند؛ بسیاری از نیروهای دشمن که روی ناوها مستقر بودند به هلاکت رسیدند و تعدادی هم به اسارت در آمدند با اجرای موفقیت‏آمیز عملیات مروارید سکوهای نفتی البکر و الامیه برای اولین بار به دست پرسنل نيروي دريايي ايران افتاد. این دو سکو که برای دشمن اهمیت حیاتی داشت به دست نیروهای ایرانی افتاد و پس از آن صدور نفت عراق از خلیج فارس به صفر رسید. فرماندهان نیروی دریایی ایران با دور اندیشی و با توجه به اینکه جنگ در دریا ابعاد مختلف سیاسی اقتصادی و بین المللی را در بر خواهد داشت چند روز پس از جنگ بخش عظیمی از خلیج فارس را منطقه جنگی اعلام کردند از آن زمان عراق عملن در محاصره دریایی نیروهای ایرانی درآمد و راه مواصلات دریایی به بنادر ام‏القصر و بصره قطع شد. معمولن در هر جنگی کمبود ارزاق و یا قحطی و عدم صدور کالا از راههای آبی در تاریخ جنگهای دریایی به چشم می خورد ولی در 8 سال جنگ با عراق شاهد بودیم علیرغم بعضی کمبودها ارزاق اساسی به راحتی در اختیار مردم قرار گرفت وصادرات کالا و نفت نیز به روال عادی انجام شد. واین میسر نبود مگر با اراده ارتشی قدرتمند که بتواند سیادت خود را در زمین دریا و هوا حفظ کند. عملیات تسخیر سکوهای البکر و الامیه و انهدام آنها توسط نیروی دریایی و با پشتیبانی نزدیک نیروی هوایی قدرتمند ما صورت گرفت تا آنجا که نیروی دریایی و هوایی عراق مجبور به خروج از بندر شدند و بخش اعظم نیروی دریایی عراق شامل 7 فروند ناو و ناوچه، 11 فروند هواپیما در این عملیات نابود شدند و هسته اصلی نیروی دریایی عراق منهدم گرديد، به طوری که تا به امروز خلیج فارس نشانه از حضور موثر یگانهای شناور عراق را ثبت نکرده است. پس از این عملیات، عراق سیاست ضربه و فرار را در مقابل نیروی دریایی بیشتر کرد و طی آن دو فروند ناوچه موشک‏انداز خود را از دست داد. پس از تلاشهای فراوان باز هم ارتش عراق تغییر سیاست داد و به خرید تسلیحات موشکی ساحل به در از نوع کرم ابریشم و هوا به سطح از نوع اگزوست اقدام نمود؛ زیرا به این صورت می‏توانست بدون درگیری مستقیم، موشکهای خود را از راه دور پرتاب کند. پس از گذشت 3 هفته از عملیات موفقیت آمیز شهید صفری در آبان 59 به منظور تخریب سکوهای نفتی دشمن عملیات مروارید اجرا گردید. نیروی رزمی 421 مستقر در بوشهر که از اولین روز جنگ فرماندهی کلی عملیات دریایی را در منطقه خلیج فارس و دریای عمان بر عهده داشت پس از اجراي اولین مرحلهء موفقیت‏آمیز طرح مربوط به سکوهای مزبور، تصمیم گرفت برای حفظ سیادت دریایی از ترمینال نفتی البکر و الامیه به عنوان سر پل و پستهای دیده‏بانی استفاده کند و با در اختیار گرفتن سکوهای مزبور کنترل نیروهای رزمی سطحی هوایی و تجاری عبوری دشمن را از بنادر ام‏القصر و بندر نفتی فاو را عملی سازد؛ این طرح به منظور دیده‏بانی غافلگیری و کشاندن یگانهای رزمی دشمن به دریا انجام شد. منطقه عملیات این عملیات به مدت 10 روز از تاریخ 1 آذر 1359 بود که بعدن به دلائلی با چند روز تاخیر اجرا شد. عملیات در منطقه‏ای به طول تقریبی 400 کیلومتر و عرض 50 کیلومتر (به مساحت 20000 کیلومتر مربع) که از شمالی‏ترین نقطه خلیج همیشه فارس تا محدوده عملیاتی نیروی رزمی 421 در منطقه دوم دریایی بوشهر را دربرمی‏گرفت. وضعیت دشمن در مدت 3 هفته از عملیات شهید صفری دشمن تلاش مضاعفی را در جهت به‏کارگیری و بهره‏برداری مجدد از سکوها به عمل آورده بود و تعدادی از نظامیان عراق به منظور پاسداری و اقدامات شنودی بر روی آنها مستقر شده بودند؛ به طوری که تحرکات نیروی دریایی عراق در حال افزایش بود اما به دلیل خسارات سنگینی که تاسیسات سکوها وارد شده بود نیروهای عراقی به پشتیبانی آمادی زیادی احتیاج داشتند که به دلیل ناامنی منطقه، این کار به سختی صورت می‏گرفت و روحیه دشمن بسیار ضعیف بود. وضعیت خودی نیروی رزمی 421 هماهنگی لازم با نیروی هوایی را برای انجام عملیات مشترک برون منطقه‏ای را به عمل آورد و تمرینات لازم که در این رابطه انجام شد که در عمل موجب موفقیت در به‏کارگیری و هدایت 13 فروند جنگندهء F4-E و 4 فروند F-14A توسط واحدهای شناور نيروي دريايي شد. به‏کارگیری همزمان نیروهای تکاور، واحدهای شناور و نیروی هوایی به صورت گسترده، ناشي از آمادگی قابل توجه نیروها و مناسب بودن طرح و زمان عملیات دریایی داشت. اهداف عملیات * نابودی بخش قابل توجهی از نیروی دریایی عراق * زندانی نمودن باقیمانده افراد نیروی دریایی عراق در بندر ام القصر * سیادت نیروی دریایی ارتش ایران در تمام خلیج فارس و دریای عمان * جلوگیری از صدور نفت عراق به منظور اختلال در نظام اقتصادی عراق * قطع کامل خطوط مواصلاتی دشمن * ایجاد پست دیده بانی در سکوی البکر برای نیروی خودی جهت اعمال کنترل بر ترددهای احتمالی و آتی دشمن. كه جملگي باعث مي‏شدند کشور عراق از استفاده از سکوهای مذکور به عنوان یک نقطه آفندی بر علیه نیروی دریایی و هوایی ایران محروم شود. علل انتخاب منطقه عملیات تمرکز قوای نیروهای دریایی دشمن در منطقه شمال خلیج فارس که دربرگیرنده حساس‏ترین وحیاتی‏ترین تاسیسات عراق در دریا یعنی ترمینالهای نفتی البکر و الامیه بودند، موجب شد اين منطقه جهت وارد آوردن ضربه اساسی و قطع کامل خطوط مواصلاتی دریایی و به ویژه قطع صدور نفت عراق از طریق خلیج فارس، انتخاب گردد. ضربات و تلفات وارده به دشمن به طور کلی در طول عملیات غرور آفرین مروارید بخش اعظم نیروی دریایی عراق از هم پاشید و به کلی نابود گردید. خسارات به طور کلی به شرح زیر بود: 5 فروند ناوچه موشک انداز از نوع OSA و OSA2 ناو مین جمع کن 1 فروند ناو نیرو بر 1 فروند ناوچه تندرو 3 فروند یگان ناشناخته 2 فروند یگان صدمه دیده 3 فروند همچنين تعدادی از نیروهای دشمن به اسارت در آمدند. [align=center] تصاویری از ناوچه OSA عراق [/align] غنائم این عملیات یک عملیات برون منطقه‏ای بود، به همین دلیل، غنائم به دست آمده در طول عملیات قابل نگهداری نبودند، لذا دستور انهدام کلیه واحدهای دشمن داده شده بود. شرح عملیات در مرحله اول با استفاده از عناصر اطلاعاتی و با انجام ماموریت های گشت شناسایی توسط هليكوپترهای نيروي دريايي ارتش و حصول اطمینان از وضعیت دشمن و امکانات تدافعی آنها، نيروي دريايي مصمم گردید که در یک فرصت مناسب عملیات فوق را انجام دهد؛ پس از آن و تهیه مقدمات پس از گذشت 3 هفته از عملیات شهید صفری، عملیات مروارید اجرا گردید. طرح مذکور به دلیل شرائط جوی نامناسب در شمال خلیج فارس با 3 روز تاخیر آغاز شد. معمولن در فصل پائیز، تغییر سمت باد از جنوب به شمال وضعیت جوی را دگرگون می کند. در روز شروع عملیات سمت باد 350 و سرعت آن بین 18 تا 20 گره و قدرت دریا 3 الی 4 در مقیاس بوفورت بود، لذا در این شرائط اعزام ناوچه موشک‏انداز پیکان به صلاح نبود لیکن در خلال 3 روز تاخیر در عملیات هلیکوپترها و گشت روزانه، به دستور فرماندهی نیروی رزمی 421 به منظور جمع‏آوری اطلاعات تکمیلی و زیرنظرداشتن سکوها و گزارش تردد احتمالی نیروهای دشمن به منطقه اعزام گردیدند. یدک‏کش دلیر که در اجرای طرح می‏بایست مهمات، آذوقه و سلاحهای انفرادی برای تیم ویژه‏اي را که قرار بود در سکوی البکر قرار گرفته و آماده جلوگیری از نفوذ دشمن باشند حمل نماید، در ساعت 6:30 مورخه 4 / 9 / 1359 از بندرگاه بوشهر به دریا اعزام گردید. به علت بدی شرائط جوی، به فرمانده یدک‏کش دلیر، ناوبان یکم «مدافع» دستور داده شد در لنگرگاه خارک لنگر اندازد. بعد از ظهر همان روز دلیر در خارک لنگر انداخت منتظر دستورات بعدی شد. در روز چهارشنبه 5 / 9 / 1359 برابر طرح، یک فروند هليكوپتر SH-3D با افسر گشت به نام ناوبان یکم «ناصر سرنوشت» (نامبرده جزو تیم عملیات ویژه بود) جهت گشت به منطقه اعزام گردید پس از مراجعه در گزارش خود اظهار داشت که یک فروند لندینگ کرافت کوچک تقریبا 40 نفره در کنار سکوی نفتی البکر مشاهده شده است. گزارش نامبرده سریعا با تشکیل جلسه فرماندهی نیروی رزمی 421 مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. با توجه به ضربات شدیدی که نیروی رزمی به دشمن وارد کرده بود چنین استنباط شد که دشمن نیروهایی به منظور حفاظت از سکوها اعزام کرده باشد. طرح گشت زنی بیشتر اجرا شد. لذا 4 ساعت قبل از اجرای طرح گشت توسط هلیکوپتر به ناوچه موشک انداز گرز که ماموریت روزانه گشت در منطقه را عهد دار بود دستور داده شد در ساعت 23:00 مورخه 5 / 9 / 1359 به ترمینال البکر نزدیک شده و از فاصله 4000 یاردی، آن را زیر آتش بگیرد. طبق گزارش فرماندهء گرز، تعدادی گلوله 76 میلیمتری به پایه های سکو شلیک شد اما از آنجا که عکس العملی از سوی دشمن دیده نشد، گشت مجددن هلیکوپتر در مورخه 6 / 9 / 1359 با نفرات مجهز به ژ3 و نارنجک دستی انجام و وجود قایق لندینگ کرافت در کنار سکو تایید می گردد. با شلیک به موتور قایق و به طور پراکنده به اطراف سکو هیچ تحرکی از سوی دشمن صورت نگرفت. پس از سه سورتی پرواز دیگر و تایید عدم وجود دشمن به صورت گسترده تایید می گردد و با اطلاعات به دست آمده از سایر قسمتها عملیات با زمان بندی جدیدی اجرا می شود. اجرای ماموریت استقرار در سکوی البکر و عملیات فریب ماموریت تیم ویژه که برابر طرح پیش بینی و اجرا گردید به شرح زیر است: الف- ماموریت دسته رزمی 1 – 22 - 421 (تیم ویژه مرکب) (1) در ساعت 6:30 روز 4 / 9 / 1359 با کلیه تجهیزات با یک فروند یدک کش به طرف منطقه ماموریت حرکت کنید (به جز نفراتی که با هلیکوپتر اعزام می شوند) (2) کلیه وسائل و تجهیزات مورد نیاز خود را به منطقه عملیات منتقل کنید. (3) کلیه وسائل و تجهیزات به طریقی در خواست و ارسال گردد که نوع ماموریت افشا نگردد. (4) پس از ورود به سکو، عملیات پاکسازی را انجام داده و در محلهای مربوط مستقر شوید. (5) در طول اقامت در سکو، کلیه ترددهای دشمن را به فرماندهی نیروی رزمی 421 گزارش نمائید. (6) کلیه تردد های کاروان های تجاری را گزارش کنید. (7) در طول اقامت در سکو، ضمن استتار در سکو، با کار گذاردن مواد منفجره در نقاط حساس سکو، آن را برای تخریب آماده کنید. (8) در صورت مشاهدهء هواپیماهای دشمن، مراتب را گزارش نمائید. (9) در صورت مشاهدهء یگانهای دشمن که قصد پهلو گرفتن در سکو را دارند، گزارش کرده و آنها را منهدم کنید. (10) در مورد بند 9 طبق هماهنگی عمل گردد با در نظر گرفتن بند 15. (11) در طول اقامت در سکو حداقل یک نفر دیده بان برای جلوگیری از غافلگیری گمارده شود. (12) طبق زمان بندی، فیوز ها را مشتعل و سکو را به وسیله هلیکوپتر تخلیه کنید. (13) طبق برنامه، اماکن مشخص شده را برای استفاده های بعدی تخریب نکنید. (14) تردد در روی سکو به نحوی انجام شود که از دید یگانهای سطحی و هوایی دشمن دور بمانید. (15) در صورت مشاهدهء یگانهای سطحی دشمن که در حال پهلو گرفتن هستند، در صورت امکان آنها را تسخیر یا در غیر این صورت نابود کنید. (16) در طول اقامت در سکو آمادگی نابودی اسناد را بنا به ضرورت داشته باشید. (17) به محض ورود و پاکسازی ترمینال کنترل شود که آیا قایق های موجود برای ترک اضطراری مناسب هستند یا نه، در صورتی که قابل استفاده هستند، کمبودها پس از پهلو گرفتن یدک کش دلیر رفع شود. ماموریت هلیکوپترها در مرحله دوم، ماموریت هلیکوپترها که برابر طرح از فرماندهی نیروی رزمی 421 اعلام شده بود به شرح زیر بود: ب- دسته رزمی 2 – 22 - 421 (ویژه هلیکوپترها) (1) کارکنان تعیین شده را در روز (ر) در ساعت ابلاغی به سکوی البکر منتقل کنید. (2) در ساعت مشخص شده، به سکو مراجعه و افراد را پس از مشتعل کردن فیوزها به بوشهر انتقال دهید. (3) طبق برنامهء زمانبندی شده عمل کنید. (4) آمادگی کامل برای پروازهای اضطراری را داشته باشید. در این مرحله عملیات پیاده کردن نفرات به وسیله دو فروند هلیکوپتر AB-212 و یک فروند هلیکوپتر SH-3D در روی سکوی البکر پیش بینی شده بود. این تیم از هفت نفر به شرح زیر تشکیل شده بود که باید بین ساعت 15:00 تا 16:00 در مورخه 6 / 9 / 1359 در سکوی البکر مستقر می گردیدند: الف ناوبانیکم (سرپرست تیم ویژه) ب ناوبانیکم (افسر هماهنگ کننده) پ ناوبانیکم (افسر مخابرات و امور دیده بانی) ت ناوبان سم (سرپرست تیم تخریب) ث مهناویکم (عضو تیم ویژه) خ مهناوی (عضو تیم ویژه) ماموریت حمل نفرات تیم و وسائل آنها شامل دستگاههای مخابراتی مهمات اسلحه انفرادی آر پی جی 7 نارنجک دستی به دو فروند هلیکوپتر AB-212 و عملیات نجات تجسس و ماموریت دیده بانی به هلیکوپتر SH-3D واگذار شد. ترانزیت و تخلیه در ساعت 14:20 مورخه 6 / 9/ 1359 کارکنان تیم ویژه با آمادگی صد درصد و روحیه قوی از بوشهر به سمت سکوی البکر حرکت کردند.در طول مسیر هلیکوپترها، دو فروند جنگندهء شکاری F-14A از آنها حفاظت می کردند تا هلیکوپترها از گزند هواپیما های عراقی در امان باشند. در ساعت 15:37 اولین هلیکوپتر AB212 با مهارت خارق العاده ای بر ضلع شرق پلات فورم میانی (منطقه تقارن دو قسمت سکوی البکر) نزدیک شده به صورت ساکن در هوا باقی مانده بود نفرات از داخل هلیکوپتر به روی لوله های سکو پریده و بلافاصله موضع گرفتند سپس موضع خود را محکم کردند و ناوبان الفتی و یکی از تکاوران در پوشش این موضع به طریق شمال سکو از طریق راهرو های رابط نفوذ کردند و همزمان کار پاکسازی قسمت جنوبی سکو توسط دو نفر دیگر از تکاوران شروع شد پس از گماردن یک نفر دیده بان در پلات فرم میانی هلیکوپتر دوم با دو نفر دیگر و وسایل به سکو نزدیک شده و اقدام به تخلیه می کند. بدین ترتیب طرح اولیه پیاده شدن و موضع گرفتن در مدت کوتاهی انجام شد. در این مدت هلیکوپتر های AB-212 و SH-3D در نزدیکی سکو به طور ساکن باقی مانده بودند. ت- پاکسازی سکو ناوبان الفتی پس از چند دقیقه در برخورد با یکی از نفرات دشمن موفق به غافلگیری و دستگیری او می شود و بلافاصله او را به پلات فرم میانی آورده و از او بازجویی می کنند. ناوبان کیوان شکوهی اطلاعات لازم در مورد تعداد نفرات و سلاح و هدف استقرار نیروهای عراقی از فرد دستگیر شده می گیرد. نفر دستگیر شده به طور داوطلبانه اذعان می کند که قبل از رسیدن هلیکوپترها، تقاضای پشتیبانی هوایی نموده اند. تیم ویژه تصمیم به ماندن در سکو را می گیرد یکی از هلیکوپترها را احضار و نفر یاد شده را به وسیله هلیکوپتر جهت تحقیقات تکمیلی به بوشهر اعزام می کند با توجه به اطلاعات دریافت شده از افسر عراقی در مورد حملهء قریب الوقع میگها، سرپرست تیم ویژه به هلیکوپترها دستور داد سریعن منطقه را ترک کنند.. پس از دور شدن هلیکوپترها، تیراندازی دشمن از ضلع شمالی سکو شروع شد و تیم ویژه با آتش متقابل جواب داد. حدود 15 دقیقه پس جدا شدن هلیکوپترها از سکو، دو فروند میگ در ارتفاع کم بالای سکو ظاهر شدند و به سمت مسیر حرکت هلیکوپترها حرکت کردند، ولی بلافاصله دوباره روی سکوی البکر ظاهر گشتند. مانور میگها در روحیه و عزم راسخ هیچ کدام از نیروها خللی وارد نکرد و تیم ویژه دشمن را زیر آتش خود میخکوب کرده بود. میگها پس از حدود 35 دقیقه سکو را ترک کردند. در این هنگام چون تعدادی از نیروهای دشمن مستقر در ضلع شمالی سکو قصد ملحق شدن به مابقی نفرات در ساختمان مخروبه انتهای سکو را داشتند لذا مواضع آنها به وسیله RPG7 زیر آتش قرار گرفت پس از چند دقیقه اجرای آتش یکی از نفرات عراقی کشته می شود و مابقی با بالا بردن پرچم سفید خود را تسلیم کردند. در این لحظه اجرای آتش خودی قطع و به دشمن دستور داده شد که موضع خود را ترک و سلاح ها به زمین گذاشته و به طرف راهرو حرکت کنند. در فاصله 30 متری نیروهای خودی به دشمن دستور داده شد که اسرا به ستون یک در حالی که دستها را بالا نگه داشته اند به طرف مواضع خودی نزدیک شوند سپس هر یک از نفرات دشمن پس از بازرسی کامل و حصول اطمینان از غیرمسلح بودن به منتها الیه پلات فرم میانی راهنمایی شدند اسرا که جمعا 9 نفر بودند پس از بسته شدن دستها در حالت نشسته قرار گرفتند و یک نفر با مسلسل دستی از آنها نگهبانی می کرد. یکی از اسرا با بهت زدگی سوال می کند شما فقط هفت نفرید؟ ناوبان یکم در گزارش خود می نویسد چشمهای حیرت زده دشمن دربند، در جستجوی بقیهء ما بود و گویی باور نداشت ما فقط هفت نفریم. بلافاصله بازجویی های مقدماتی از اسرا آغاز شد و مشخص گردید که از 9 نفر یک نفر افسریار غواص، چهار نفر درجه دار غواص و چهار نفر دیگر سرباز نیروی زمینی هستند. با استفاده از یکی از نفرات به مابقی افراد دشمن اخطار شد که خود را تسلیم نمایند در غیر این صورت مواضع شان زیر آتش قرار می گیرد. پس از یک دقیقه اثری از تسلیم دیده نشد، لذا مواضع دشمن(شمال سکو) زیر آتش قرار گرفت. در پوشش این آتش، نفرات دشمن به منتها الیه جنوبی سکو منتقل شدند. در این هنگام افراد کاملن در حالت استتار و دیده بانی قرار گرفتند و دو نفر از افراد در حالت خزیده اقدام به کشیدن سیم رابطهای تلفن صحرایی در پستهای 3 گانه (خط مقدم آتش، محل استقرار دستگاههای مخابراتی و محل دیده بانی و استقرار اسرا) کردند. در خلال این اقدامات هر از چند گاهی یک نارنجک زیر سکو در آب انداخته می شود تا دشمن را از نفوذ احتمالی از زیر سکو منصرف نماید. ناوبان یکم شکوهی در ادامه گزارش خود در این مورد می افزاید: «در تمام مراحل سعی به تماس گرفتن با نیروی رزمی می شود لیکن تلاشها موفقیت آمیز نیست ما می دانیم که پشت فرماندهی چقدر نگران وضعیت ما می باشند. لازم بود هر چه زودتر اعلام کنیم که تا آخرین لحظه با دشمن می جنگیم و از دشمن باکی نداریم.» در ساعت 19:02 تماس مخابراتی با ناوچه پیکان و پست فرماندهی 421 برقرار شد و پیام زیر مخابره شد: کاملا بر سکو مسلط هستیم دشمن موضع گرفته و ما در شرایط خوبی قرار داریم. سروان عصام فرمانده سکو که به اسارت گرفته شده بود، با هلیکوپتر به بوشهر منتقل می شود و بلافاصله در منطقه دوم دریایی بوشهر مورد توسط اطلاعات نیروی رزمی 421 مورد باز جویی قرار می گیرد. تیم ویژه تصمیم به پاکسازی مابقی سکو می گیرد ولی به دلیل تاریک شدن هوا و نظر به اینکه نفرات خودی می بایست از راهرو های رابط استفاده کنند که هیچ گونه جان پناهی ندارد و نفرات در معرض تیر دشمن قرار می گیرند پاکسازی سکو به تعویق می افتد.در این مدت فرمانده تیم ویژه مواضع خود را مستحکم می کند و در 3 پست یاد شده نگهبان می گذارد و ضمن تماس با نیروی رزمی 421 و تشریح خلاصه وضعیت، قسمت جنوبی سکو را برای پهلو گرفتن ناوچه پیکان اعلام می کند.در این مرحله از عملیات، ضمن استتار و زیر نظر گرفتن دشمن با دوربین دید در شب، غذا بین اعضاء تیم و اسرا تقسیم گردید. در ساعت 20:30 ناوچه پیکان در جنوبی ترین نقطه سکو پهلو می گیرد و بلافاصله اسرا به پیکان منتقل می شوند. از این مرحله به بعد، با وارد شدن ناوچه همیشه قهرمان پیکان و نیروی هوایی و همچنین ناوهای عراقی و نیروی هوایی عراق عملیات وارد مرحله اصلی خود می شود. ماموریت ناوچه پیکان الف: ماموریت ناوچه موشک انداز پیکان که برابر که برابر طرح از طرف فرماندهی نیروی رزمی 421 ابلاغ شده بود به شرح زیر است: دسته رزمی 3 – 22 - 421 ویژه ناوچه موشک انداز : 1- در ساعت و روز هماهنگ شده بندر بوشهر را ترک و عملیات اسکورت یدک کش را انجام دهید. 2- یدک کش مورد نظر را بدون جلب توجه اسکورت نمائید. 3- ترتیبی اتخاذ گردد که حیطه بندی ماموریت کاملن رعایت شود. 4- در صورت مشاهدهء یگانهای هوایی و دریایی دشمن، ضمن گزارش به فرماندهی نیروی رزمی 421 آنها را منهدم کنید. 5- در صورت نیاز، کلیه پیامهای دریافتی از ترمینال البکر را به نیروی رزمی 421 مخابره نمائید. 6- بر روی مدار تعیین شده مبادله پیام ترمینال و نیروی رزمی در تمام مدت به گوش باشید. 7- آمادگی پدافند کارکنان ترمینال را بر علیه هدفهای سطحی و هوایی داشته باشید. 8- فقط بنا به دستور به ترمینال نزدیک شوید. 9- محل استقرار طبق هماهنگی و دستورات نیروی رزمی 421 خواهد بود. 10- آمادگی پذیرش نیروهای خودی را داشته باشید. ب- آغاز ماموریت قهرمانانه ناوچه پیکان ناوچه پیکان در ساعت 9:55 مورخه 6 / 9 / 1359 برابر طرح مروارید، بندر بوشهر را به سمت منطقهء عملیات ترک کرد. ناوچه گرز که ماموریت گشت منطقه چاههای نفتی را بر عهده داشت توسط ناوچه پیکان جایگزین شد از این رو حرکت پیکان به گرز اطلاع داده شد و ناوچه ها تماس مخابراتی جهت تبادل اطلاعات و تحویل و تحول در منطقه را برقرار کردند. ناوچه گرز بعد از تحویل منطقه به پیکان به سمت بوشهر حرکت و در ساعت 14:00 همان روز در اسکله پهلو می گیرد. ناوچه پیکان از ساعت 9:55 تا 14:54 که زمان رسیدن به سکوهای نفتی نوروز می باشد تعداد 3 هدف سطحی را گزارش و شناسایی می کند و علاوه بر آن با یدک کش دلیر که مسئول پشتیبانی عملیات ویژه را بر عهد داشت تماس برقرار می کند. یدک کش یاد شده به علت اشکال در موتور و رادار، در چاههای نوروز متوقف شده بود. در ساعت 16:10 پیکان تقاضا می کند به علت آماده نبودن یدک کش، مستقلن به ماموریت ادامه دهد در پاسخ به ناوچه دستور داده شد یدک کش را در اجرای ماموریت همراهی نموده و در فاصله 100 یاردی آن حرکت کند. در ساعت 18:43 به یدک کش دستور داده شد به دلیل اشکال در موتور به سکوی نوروز پهلو بگیرد و ناوچه پیکان به سمت سکوی البکر حرکت کند. از سوی پست فرماندهی نیروی رزمی موفقیت افراد در سکو تعداد اسرا و کلیه احتمالات به پیکان داده می شود. در ساعت 19:35 به ناوچه پیکان پیامی بدین مضمون فرستاده شد: «ممکن است از سکوی نفتی الامیه و یا جهات دیگر سکوی البکر واحدهای سطحی بزرگ و کوچک دشمن به شما نزدیک شوند در صورت مشاهده درگیر شوید یک دسته مسلح و مجهز به قایق جمینی آماده باشند از جنوب سکو نزدیک شوید با نفرات در سکو تماس بگیرید و هماهنگی کنید و در صورت لزوم آتش پشتیبانی را تامین کنید.» ناوچه پیکان با آمادگی روحیه و توان رزمی 100% در ساعت 20:30 در سمت جنوبی سکو پهلو میگیرد در ساعت 20:32 ناوچه پیکان وجود 2 هدف سطحی را در ناحیه کانال خور عبدالله گزارش و آنها را هدفهای A وB نام گذاری می کند. دستور سوار کردن اسرا صادر می گردد. در ناوچه از یک نفر عرب زبان جهت آرام سازی و دادن دستورات به اسرا استفاده می گردد. در ساعت 21:30 بعد از دریافت اسرا و تبادل اطلاعات با فرمانده تیم ویژه جهت رزم و برای رویایی با 2 واحد که به منظور پشتیبانی از نفرات عراقی سکو وارد منطقه شده بودند از سکو جدا می شود. در ساعت 21:30 اولین مرحله درگیری این یگان رزمی آغاز می گردد و در ساعت 21:31 با هر دو هدف درگیر می شود که در نتیجه آن دشمن با سرعت زیاد فرار می کند! در ساعت 22:14 از دشمن آتش متقابل دریافت و در ساعت 22:23 هدف B را منهدم می نماید. و این یگان به دلیل شدت خسارات وارده به گل می نشیند.از طرف فرماندهی نیروی رزمی دستور جمع آوری نفرات یگان منهدم شده صادر می شود، ولی به علت وجود خطر غافلگیری از سوی دیگر یگان دشمن، امکان حضور در محل انهدام آن یگان وجود نداشت و پیکان سرافرازنه به طرف سکوی البکر مراجعه کرده و در حدود ساعت 23:00 درمحل اولیه پهلو گرفت. بعد از اتمام اين درگيري دستورات زير از طرف فرماندهي نيروي رزمي 421 صادر گرديد: (1) يدک کش تا دستورات بعدي در سکوي نوروز باقي بماند. (2) ناوچه جوشن با نفرات کمکي به دريا اعزام گردد. (3) ناوچه پيکان با تشخيص فرمانده و با کمک نفرات مستقر در سکوي البکر دشمن را پاکسازي کند. (4) هلیکوپترهای مستقر در چاههاي اردشير تماس مخابراتي را با تيم ويژه مستقر در سکوي البکر و ناوچه برقرار نمايند. (5) از ناوچه پيکان سوال شد برآورد شما از ماندن و ادامه کار يا مراجعه چيست؟ ناوچه تصميم به ماندن مي گيرد و به نفرات مستقر در سکو مهمات کمکي مي دهد. دستور فرماندهي نيروي رزمي در مورد ناوچه جوشن بدين شرح بود: پس از ورود جوشن، ناوچه پيکان از سکو جدا و جوشن پهلو بگيرد؛ ضمنن مترجم عربي و ساير ملزومات از پيکان به جوشن منتقل شوند. دستورات اکيد در مورد تردد بين دو سکو صادر شد. در ساعت 00:55 ناوچه پيکان هدف سطحي دشمن را در موقعيت خروجي خور عبدالله به فاصله 12 مايلي سکوي البکر را گزارش مي کند که به علت صرفه جويي و کمبود مهمات با آن درگير نشده و فقط ان را پلات مي کند. هدف ياد شده که هدف C نامگذاري شده بود در ساعت 05:05 در زير سکوي نفتي الاميه مستقر مي شود. در ساعت 05:55 در نزديکي طلوع آفتاب، هدف C از سکو جدا و به سمت پيکان حرکت مي کند. در این هنگام دستور درگيري صادر مي شود و پيکان سريعن از سکو جدا شده و براي در گيري آماده مي شود. در ساعت 6:25 پيکان با هدف C و يک هدف ديگر که سفيد رنگ بوده درگير و هر دو را زير آتش توپخانه خود مي گيرد و به طور مرتب موضع خود را تغيير داده تا دشمن نتواند آن را مورد حمله قرار دهد. در ساعت 06:35 يک موشک از طرف هدف C به سمت پيکان شليک مي شود که در نزديکي پاشنه در سطح آب منفجر مي گردد در اثر موج انفجار يکي از کارکنان زخمي مي شود.در ساعت 6:55 هدف C از صحنه دور مي شود و هدف دوم که از سوي پيکان شناسايي نشده بود به شدت صدمه مي بيند. ناوچه پيکان تقاضاي پشتيباني هوايي براي انهدام هدفهاي سطحي دشمن مي کند. به پيکان دستور داده مي شود که به سکو مراجعه کند و تا رسيدن هواپيماهاي خودي در سکو باقي بماند. که در اين حين در ساعت 6:55 پيکان مورد حمله ناگهاني دو فروند هواپيماي دشمن قرار مي گيرد که يکي از آنها در ساعت 07:05 توسط موشک شليک شده از پيکان، منهدم و ساقط مي گردد؛ در اين لحظه پيکان همزمان با دو هواپيما درگير شده بود. در ساعت 7:11 آخرین نقطه هدف C سوال می شود؛ پیکان پاسخ می دهد فعلن وقت نداریم. ناوچه پیکان که همواره به فکر دیگر همراه خود بود، تقاضا می نماید که ناوچه جوشن به صحنه نزدیک نشود. در ساعت 7:12 از طرف فرماندهی نیروی رزمی پیامی بدین مضمون صادر می گردد: «احتمالن می خواهند شما را مشغول کنند تا نیروی کمکی برسد.» ناوچه پیکان ضمن تایید نظر فرماندهی مجددن تاکید می کند که جوشن به صحنه نزدیک نشود ضمنن تقاضای هواپیما جهت پشتیبانی و پوشش خود به منظور فرار تاکتیکی نموده که اطاق عملیات بوشهر به آن پاسخ مثبت می دهد. فرمانده ناو که در این لحظه به فکر تنها زخمی شناور خویش است، محل هلیکوپترها را سوال می کند تا در اولین فرصت او را به بوشهر اعزام کند. در ساعت 7:22 بار دیگر 2 هواپیمای میگ به پیکان حمله می کنند. ناوچه با وجود کمبود مهمات با آنها درگیر می شود. پیکان مجددن تقاضای پشتیبانی هوایی خود را تکرار می کند. در ساعت 7:30 الی 7:35 پیکان هدف C به انضمام 3 هدف دیگر که در حال نزدیک شدن به وی هستند را گزارش می کند. از طرف فرماندهی نیروی رزمی دستور فرار تاکتیکی و عقب نشینی صادر می گردد، ولی پیکان با نهایت شجاعت و شهامت و از خودگذشتگی پاسخ می دهد: «ما همین جا هستیم و اصلن از جای خود تکان نمی خوریم و با هر 5 هدف درگیر می شویم.» این پیام روحیه کارکنان مستقر در سکو و ناوچه را افزایش می دهد. ناوچه پیکان هدفها را شناسایی می کند و 3 فروند آنها را ناوچهء موشک انداز اوزا تشخیص می دهد و مجددن تاکید می کند از آنجایی که 3 فروند اوزا در منطقه هستند، جوشن به طرف منطقه حرکت نکند. موقعیت 3 هدف به شرح زیر مخابره می گردد: از جنوب سکوی البکر 287 فاصله 9 مایل – 290 فاصله 12.5 مایل - 292 فاصله 14 مایل راه هر سه به سمت محل استقرار پیکان در سکوی البکر است. ساعت 7:45 هدف شماره 4 سمت 110 فاصله 6 مایل است. لحظاتی بعد هدف شماره 4 از صفحه رادار محو می گردد. در ساعت 7:55 برابر گزارش رادار بوشهر، به ناوچه اطلاع داده می شود که چند فروند ميگ از طرف ام القصر با ارتفاع پائین به سمت صحنه عملیات نزدیک می شوند. روحیه دشمن در دریا بسیار خراب و همگی ترس نزدیک شدن به پیکان را دارند صفحه رادار پیکان پر از یگانهای دشمن است. آسمان از میگهای 23 و هلیکوپترهای توپ دار سیاه و در دریا یگانهای سطحی دشمن همگی سعی در نابودی پیکان را دارند. پیکان می داند موشکهای ضدکشتی، دنبال هدفهای بزرگتر هستند به همین دلیل در کنار سکو باقی می ماند و از آنجا به راحتی می تواند هواپیماهای خودی را کنترل کند. در همین زمان سر فرماندهی که با نام بصام خوانده می شود به ناو سر فرماندهی خود به نام واثق دستور می دهد که به کلیه یگانها ابلاغ شود با تمام قدرت به سمت ناوچه ایرانی آتش گشوده شود حتی اگر سکوی البکر به طور کامل نابود شود در ساعت 08:37 پیکان مجددن با یک هواپیمای مهاجم درگیر می شود در ساعت 08:40 یک فروند موشک استیکس به طرف ناوچه پرتاب می شود که در سمت چپ ناوچه به پلات مرکزی سکو اصابت می کند. در ساعت 08:44 دستور فرماندهی مبنی بر صرفه جویی در مصرف مهمات صادر می گردد. پایگاه ششم شکاری بوشهر، جمعا 10 سورتی پرواز جنگی را که 4 سورتی از آنها به موشک مجهز بودند از ساعت 08:14 الی 11:36 در منطقه به پرواز در می آورد که در کنترل عملیاتی ناوچه پیکان قرار داشتند. ناوچه پیکان با شناختی که از منطقه و هدفهای سطحی دشمن داشته، هواپیماها را روی هدفهایی که در رادار داشته هدایت می کند و شش هدف سطحی دشمن را منهدم و به قعر دریا می فرستد که در ادامه آنها را شرح خواهم داد. در ساعت 08:35 در موقعیت 8 مایلی غرب اسکله الامیه، یک فروند ناوچه موشک انداز و یک فروند مین جمع کن بزرگ توسط یک فروند جنگندهء F-4E با استفاده از چهار موشک ماوریک منهدم می گردند. انهدام این هدفها به وسیله اسرا و اطلاعات نیروی رزمی تایید می شود. در ساعت 08:40 دو فروند F-4E یکی مجهز به موشکهای ماوریک و دیگری به عنوان TOP COVER (پشتیبان) به منطقه عزیمت و در حدود ساعت 9:00 یک فروند ناوچه تندرو را به وسیله موشک نابود و غرق می کنند. در ساعت 08:48 یک فروند F-4E به منطقه عزیمت می نماید که برابر گزارش خلبان آن در ساعت 09:10 یک هدف سطحی دشمن را نابود می کند که خلبان هدف را در گزارش خود تیره رنگ توصیف می کند و در نهایت به دلیل اینکه MiG-23 هاي عراقی به وی حمله می کنند بقیه موشکها را رها و فرار تاکتیکی انجام می دهد. در ساعت 10:45 یک فروند F-4E مجهز به چهار موشک ماوریک پرواز می کند و بعد از گشت به این دلیل که هیچ هدف سطحی دیده نشد در ساعت 11:36 به زمین می نشیند. در ساعت 11:36 یک فروند F-4E از بوشهر به منطقه عزیمت می کند که در ساعت 11:53 بعد از تماس با ناوچه پیکان یک فروند ناوچه موشک انداز OSA2 و دو فروند ناوچه تندرو را در سمت 292 فاصله 15 مایل از جنوب سکوی البکر منهدم می نماید. کلیه هدفهای سطحی که به وسیله ناوچه پیکان شناسایی شده بودند به وسیله جنگندهای قهرمان نیروی هوایی ارتش ایران، یکی پس از دیگری با هدایت دقیق عملیاتی پیکان منهدم و به قعر آبهای نیلگون خلیج همیشه فارس فرستاده می شوند. ضمنا در این حین هواپیماهاي F-14A با گشت در منطقه، اجازه قدرت نمایی را به جنگندهای عراقی نمی دادند. در ساعت 12:04 دستور فرماندهی نیروی رزمی 421 با توجه به وضعیت منطقه در مورد ترک محل به پیکان و جوشن ابلاغ می گردد. در ساعت 12:14 مجددن به ناوچه پیکان دستور داده می شود که پس از سوار کردن نفرات مستقر در سکوی البکر منطقه را ترک کند . پیکان ضمن تماس با هواپيماي گشتی F-14A مبادله اطلاعات می کند و از وضعیت هواپیماهای دشمن آگاه می شود. در ساعت 12:29 نفرات مستقر در سکو را سوار کرده و به طرف چاههای نوروز حرکت می کند. در ساعت 12:38 یک پیام آنی به پیکان ارسال و ضمن عرض تبریک از پیکان خواسته می شود که زمان ورود (ETA) را محاسبه و نکاتی را که در این دستور آنی ارسال شده را به دقت اجرا کند. در ساعت 12:40 پیکان ساعت ورود ETA را 17:30 گزارش می کند پیکان می گوید: ETA ساعت 17:30 انشاالله. حالا می رسیم به قسمت غم انگیز ماجرا در ساعت 12:47 پیکان گزارش می دهد که ما را زدند در ساعت 12:48 پیکان تکرار می کند که مورد حمله موشک قرار گرفتیم و سرعت موتور نداریم. در ساعت 12:52 پیکان گزارش می دهد ما مورد اصابت موشک قرار گرفته ایم به ما کمک کنید کشته و زخمی داریم و موشکها متوالی به سمت ما می آیند. در ساعت 12:52 روز 7 / 9 / 1359 عملیات تجسس و نجات ناوچه پیکان در منطقه عملیات آغاز می شود و به کلیه پستها ابلاغ می گردد مرکز دیتوم (مبدا تجسس) در نقطه سانحه تشکیل و منطقه تجسس تعیین و ابلاغ گردد. هلیکوپترهای نیروی دریایی در مدت 3 روز متوالی در حالی که جنگ ادامه داشت همراه با غواصان از جان گذشته عملیات نجات را موفقیت و پشت کار و خستگی ناپذیری انجام دادند. گزارش ناوبان یکم کیوان شکوهی فرمانده تیم ویژه اعزامی به سکوی البکر در مورد ناوچه پس از سوار شدن اعضای تیم بدین شرح است: «بلافاصله پس از سوار شدن ما به ناوچه، یگان مذکور از سکو جدا شد در راه تقریبی 145 به طرف چاههای نوروز حرکت کردیم و با ناوبانیکم حفیظی فرمانده دوم ناوچه مشغول تبادل نظر بودیم که یک موشک دیده شد که ایشان به سرعت به طرف پل فرماندهی دوید و سکان را تمام به چپ گذاشت و ناوچه به طور سریعی به چپ چرخید که در اثر چرخش سریع ناو موشک در حالی که دیده می شد در نزدیکی پاشنه ناو به آب برخورد کرد و در سطح آب منفجر شد. موشک دوم بعد از چند ثانیه به منتها الیه سمت چپ ناوچه اصابت کرد و بلافاصله قدرت حرکت از ناوچه صلب شد بازوی یکی از کارکنان طوری قطع شده بود که عضله به حالت آویخته کاملا مشهود بود یکی از کارکنان از ناحیه پشت جمجمه و دیگری از ناحیه چشم صدمه دیده بودند از وضعیت داخل ناوچه اطلاعی در دست نبود همه منتظر موشک سوم بودیم که اینکه موشک سوم نیز دیده شد در این تعدادی از کارکنان قصد زدن موشک با ژ3 را داشتند که کارساز نبود و با درک اینکه قادر به مقابله نیستیم در حالی که فریاد می زدیم ترک ناو به همراه تعدادی از کارکنان به داخل آب پریدیم و بلافاصله موشک به ناوچه اصابت کرد و من به اندازه 4 تا 5 متر درآب فرو رفتم و وقتی بالا آمدم ناوچه کاملن منهدم شده بود؛ به طرف پاشنه ناوچه شنا کردم و به تعدادی که در آنجا بودند گفتم از ناوچه دور شوید ناوچه غرق می شود و ناوچه با کج شدن به سمت چپ به قعر دریا فرو رفت و بعد از 2 ساعت من را با هلیکوپتر از آب گرفتند.» پس از اصابت موشک به پیکان، ناوچه جوشن با پیکان تماس کوتاهی می گیرد و موقعیت آنها را سوال می کند که پیکان در جواب می گوید که تازه حرکت کردیم و این آخرین تماس مخابراتی با پیکان قبل از غرق شدن بود. ناوچه فلاخن که طبق دستور شماره 9 عملیات مروارید در روز 7 / 9 / 1359 به دریا اعزام شده بود، ماموریت داشت که در 10 مایلی جزیره خارک مستقر شود؛ با غرق شدن ناوچه پیکان در ساعت 12:54 به فلاخن و جوشن دستور داده شد که با حداکثر سرعت به منطقه انهدام پیکان نزدیک شوند و با تمام قدرت با دشمن درگیر شوند. در ساعت 12:59 که جوشن فرماندهی عملیات در صحنه نبرد بعد از پیکان در دست می گیرد با بوشهر تماس می گیرد و تقاضای می کند که با هواپیمای TOP COVER مواظب آنها باشند. در ساعت 13:14 فرماندهی نیروی رزمی 421 به فلاخن و جوشن دستور می دهد در فاصله مناسب از سکوی البکر قرار گیرند. در ساعت 13:27 یک فروند هواپیمای مسلح به موشکهای ماوریک، به طرف منطقه عملیات پرواز می کند؛ بلافاصله ناوچه های فلاخن و جوشن ضمن تماس با هواپیمای یاد شده، منطقه را به سمت چاههای نوروز ترک می کنند. این عمل برای خالی نمودن صحنه نبرد برای جنگنده های نیروی هوایی بوده که به درو کردن نیروی دریایی عراق بپردازند. در ساعت 13:59 ضمن داشتن تماس با هلیکوپتر SH-3D و ناوچه ها به سمت هدف هدایت می شود. در یک مایلی جنوب غربی اسکله البکر یک ناوچه OSA2 در حال شلیک به هواپیما مشاهده می کند و در این لحظه 3 موشک به طرف آن پرتاب می کند که دو موشک به ناوچه اصابت می کند و آن را به آتش می کشد غرق شدن ناوچه توسط کارکنان نجات یافته پیکان مشاهده می گردد. در ساعت 15:00 یک فروند F-4E دیگر مسلح به موشکهای ماوریک، به سمت منطقه پرواز می کند و در ساعت 15:25 به صحنه عملیات وارد می شود و به یک فروند ناوچه موشک انداز OSA1 عراقی که در 8 مایلی غرب اسکله البکر و در مختصات داده شده توسط هلیکوپترSH-3D بود خساراتی را وارد می نماید. گزارش خلبان در مورد این موفقیت از این قرار است: «در منطقه حدود 8 مایلی غرب اسکله البکر طبق مختصات داده شده از طرف هلیکوپتر SH-3D نیروی دریایی یک فروند ناوچه OSA1 به احتمال غریب به یقین منهدم شد.» که انهدام فوق توسط هواپیمای TOP COVER تایید می گردد. این یک نمونه همکاری کامل و دقیق بین نیروی دریایی و هوایی بود که نتیجه آن به وضوح دیده می شود. در ساعت 16:30 تعداد 4 فروند جنگندهء F-4E مسلح به موشکهای ماوریک، به طرف محل سانحه پیکان پرواز کردند. (دو فروند از آنها TOP COVER ) بودند و در حدود ساعت 17:00 به منطقه می رسند که یک فروند ناوچه دشمن را مورد حمله قرار می دهند که مشاهد عینی ناو سروان فرهاد شکیر که در آن لحظه در هلیکوپتر SH-3D در حال عملیات تجسس و نجات بوده به این شرح است: «حدود ساعت 17:00 با هلیکوپتر به منطقه وارد شدیم و در حالی که خورشید غروب می کرد امیدمان به نجات مغروقین از دست می رفت دو واحد سطحی دشمن در نزدیکی هم دیده شدند که ناگهان دو انفجار در یکی از آنها رخ داد و دود سیاه زیادی از آنها بالا رفت. واحد دومی به اولی نزدیک شد به نظر می رسید نفرات صدمه دیده یگان اول را جمع می کند که در این حین دو فروند F-4E به واحد دومی نزدیک شدند و آن را مورد حمله قرار دادند دود سفیدی مشاهده شد و پس از مدتی اثری از هدف نبود و فقط واحد اولی با دود سیاه رنگ می سوخت و هنوز شناور بود.» به منظور پاکسازی منطقه از یگانهای سطحی دشمن برای عملیات نجات در تاریخ 8 / 9 / 1359 بنا به در خواست فرماندهی نیروی رزمی 421 دو فروند جنگندهء F-4E در ساعت 06:35 به پرواز در آمدند و در منطقه سکوی البکر به یک فروند ناوچه کوچک که به نظر می رسید ناوچه تندرو باشد و یک فروند ناوچه OSA1 حمله می کنند که شناور کوچک منهدم و موشکی که به سمت OSA1 شلیک شده بود به سکوی البکر اصابت می کند که بنا به گزارش اسرای عراقی موجب زخمی شدن فرمانده آن می شود که فرمانده دوم جای او را می گیرد. در ساعت 08:40 دو فروند هواپیمای F-4E به پرواز در آمدند که در حدود ساعت 9 به منطقه عملیات وارد می شوند. این جنگنده ها در قسمت غربی اسکله به یک فروند ناوچه موشک انداز OSA1 حمله می کنند و آن را به وسیله موشک ماوریک غرق می کنند؛ این همان ناوچه قبلی بوده است. در عمليات نجات که با شرکت هلیکوپترهاي SH-3D ، 302 ، 307 ، 308 ، 311 ، 314 انجام شد كه با جان فشاني ها و از خودگذشتگي هاي فراوان، با وجود اينكه بارها مورد حمله ميگها قرار گرفتند و مجبور به ترك منطقه عمليات مي شدند اما توانستد 16 نفر نيروي خودي و دو نفر شهيد و 17 عراقي و 2 جسد دشمن را از آب بيرون بكشند. در مورد هلیکوپتر شماره 314 اين نكته را بگويم كه چند سال پيش دقيقا يادم نيست زمان زلزله بم اين هلیکوپتر نمي دانم براي كمك رفته بوده يا ماموريت ديگر اطلاع ندارم سقوط كرد و دچار آسيب كلي شده والان در شركت پنها و در كنار ساير هليكوپترهاي اوراق شده و سقوط كرده و از رده خارج شده و مخصوصا در كنار هليكوپترهاي آمريكايي RH-53D كه به طبس آورده بودند آرام گرفته است. در مورد نجات خلبانان نيروي هوايي هم در ساعت 09:35 هلیکوپتر شماره 307 كه مستقيمن جهت جايگزيني هلیکوپتر شماره 308 به منطقه اعزام شد و برابر گزارش خلبان منطقه جنوب سكوي البكر كاوش مي شود و جستجو در شعاع بيشتر از حد معمول انجام شد ولي متاسفانه نتيجه اي حاصل نمي شود در ساعت 11:30 دو هلیکوپتر عراقي و يك ميگ مشاهده گرديد كه موجب تغيير مسير هلیکوپتر مي شود كه به طور اتفاقي ناوبان يكم سرنوشت به همراه يك نفر غواص عراقي از آب گرفته مي شوند و در ادامه مسير موفق به نجات 7 نفر عراقي مي شود و در ساعت 13:10 در فرودگاه هوا درياي بوشهر به زمين مي نشيند. اقدامات شاخص دشمن در اين عمليات عمليات مرواريد يك جنگ تمام عيار دريايي بود به همين دليل دشمن از تمام توان دريايي خود براي پيروزي بهره گرفت. اعزام چندين فروند ناوچه موشك انداز، ناو نيروبر و انواع ديگر ناوهاي جنگي و بهره گيري از پشتيباني هوايي با حجم زياد، بيانگر اهميت و حساسيت اهداف عمليات مرواريد براي دشمن بود. نتايج حاصله از اين عمليات (1) انهدام هسته اصلي نيروي دريايي عراق و به دام افتادن بقيه نيروهاي دشمن در بندر ام القصر. (2) قطع كامل صادرات نفتي عراق كه از ترمینالهاي نفتي البكر و الاميه در جريان بود. (3) استيلاي كامل نيروي در يايي ايران تا پايان 8 سال جنگ بر خليج هميشه فارس و درياي عمان به طوري كه در اين مدت هيچ شناوري اعم از تجاري و نظامي نتوانست از مبدا يا مقصد اين آبراه تردد نمايد. در واقع عراق در تمام مدت جنگ دريا را از دست داد در شرائط عكس، اگر عراق در جنگ دريايي پيروز مي شد، احتمال شكست ايران در جنگ بسيار بالا بود و اگر هم شكست نمي خورديم شرائط بسيار متفاوتي در جنگ ايجاد مي كرد مثل كم شدن شديد كالاهاي اساسي و قحطي و ... لازم به ياد آوري است كه عراق در حدود 3 سال بعد از عمليات مرواريد تقريبا هيچ تحرك نظامي در صحنه خليج فارس نداشت و ورود هواپيماهاي جديد ميراژ و موشكهاي اگزوست و جنگ نفت كشها، 3 سال بعد از اين واقعه شروع شد كه در آن هم با توجه به برتري مطلق دريايي ايران چندان موفق نبود (در دوران جنگ در مجموع 10 هزار فروند كشتي تجاري و نفت كش توسط نيروي دريايي ارتش ایران اسكورت گرديدند و قريب 300 ميليون تن كالا به داخل كشور وارد شد از اين تعداد شناور فقط 259 فروند بر اثر حملات دشمن صدمه ديدند كه اين تعداد با توجه به نزديكي دشمن با معابر اصلي ايران و برخورداري از جديترين موشكها با بردهاي زياد رقم بسيار قابل توجهي است.) (4) انهدام سكويهاي البكر و الاميه كه مي توانست به عنوان پايگاهي بر عليه ما استفاده گردد. (5) تامين مايحتاج و ارزاق اساسي مردم از طريق دريا از لحاظ نظامي عراق تا پايان جنگ از رويارويي نظامي در دريا با ايران وحشت بسیار داشت و سيادت و اقتدار دريايي ايران تا پايان جنگ كاملن حفظ شد. اين عمليات در رسانه هاي خارجي، بازتاب وسيعي داشت و عليرغم حمايت رسانه هاي غربي از دولت بعثي عراق، آنها مجبور شدند پروزيهاي مقتدرانه ايران را به جهانيان منعكس كنند. [align=center] تصویر جنبه تزیینی دارد [/align] منبع متن

جدیدا چین یک جنگنده بمب افکن ساخته که کپی کاملی از fb-22 هستش .

بازم که برگشتی سر خونه اول برادر من کاملا منطقیم و بودم ! بازم میگم 7.62 رو با 50 مقایسه نمیکنن یعنی ادم عاقل این کار رو نمیکنه شما بگو ببینم دسته ها و واحدهای نظامی ایران جز svd چی دارن ؟ کالیبر 50 رو وسط معرکه نمیبرن برادر حالا من غیر منطقیم ؟ شما اصلا می دونی وقتی یک تک تیرانداز با یک کالیبر 50 کار میکنه حتما باید یه دیده بان هم داشته باشه و اقلا باید تو فاصله 1000 متری هدف و در شرایط استتار کامل مستقر باشه تازه اون تک تیراندازی که با کالیبر 50 ادم میکشه هم احمقه هم نادان و هم نامرد ! کالیبر 50 در اصل برای انهدام و از کار انداختن ادوات زرهی سبک و خودروهای نظامی ساخته شده و در صورتی برای زدن انسان به کار میره که هدف در فاصله بالای 1200 متری باشه .

اگر شما اطلاعاتی دارید بگذارید ممنون میشیم . :mrgreen:

اولا این عکس رو تبدیل به لینک کن دوما از شما انتظار نداشتم که 7.62 رو با کالیبر 50 مقایسه کنی چون هیچ ربطی به هم ندارند برادر من کالیبر 50 رو که نمی دن دست کماندوها یا سربازا باهاش بدوبدو کنن عزیز هر چیزی جای خودش در کالیبرهای 7.62 هنوز هم svd به علت سبکی و راحتی در هنگام حمل و نقل حرف اول رو می زنه ولی 12.7 رو که با خودشون هلک و هلک را نمی اندازن ببرن بلکه باهاش یک جا مستقر میشن . اینکه شما یک اسنایپر رایفل 7.62 رو با 12.7 مقایسه کنی اصلا معنی نداره درست مثل این می مونه بیای خمپاره 60 رو با خمپاره 120 مقایسه کنی موفق باشی . این عکس کذایی رو هم برش دار برات دردسر ساز میشه .

مسکو، 11 خرداد، خبرگزاری «نووستی»/ یوشکا فیشر وزیر اسبق امور خارجه آلمان در مقاله خود اشاره کرد که به خاطرسیاست های نابخردانه آمریکا درخاورنزدیک،خطرجنگی جدید قوت می گیرد:اسراییل ممکن است که در تابستان جاری به ایران حمله کند. این مقاله در روزنامه لبنانی The Daily Starچاپ شده است. به گفته فیشر دشمنان آمریکا متحد شده اند و ایران که از نظر آمریکا عضو "محورشرارت" بود، در منطقه فرمانروایی می کند. فیشر اشاره می کند که تهران مستقلا و بدون کمک های آمریکا نمی توانست حداقل در این فرصت کم، به چنین مواضع محکمی دست یابد. وی تاکید دارد که بدین ترتیب مقابله صریح ایران و اسراییل به جنگی علنی به خاطر حاکمیت بر منطقه مبدل شده است. در نتیجه چنین اتحادهایی بوجود آمده است: از سویی ایران، سوریه، حزب الله ، حماس و شیعیان عراقی که از سوی آمریکا نیز حمایت می شوند و از سوی دیگر اسراییل، عربستان سعودی، کشورهای عربی که اکثر قریب به اتفاق مردم آنها را سنی ها تشکیل می دهند. فیشر می گوید: اسراییل با تهدیدات احمدی نژاد که آنها را به خاطر هولوکاست نیز آزرده خاطر کرده بسیار جدی برخورد می کنند. و این ترس از ایرانی هسته ای نیز در اکثر کشورهای عربی نیز دیده می شود. وزیر اسبق امور خارجه آلمان یادآوری می کند که جرج بوش در اوائل ماه مه در اسراییل به مناسبت 60-مین سالگرد ایجاد دولت یهودی به عوض صحبت کردن از مسائل مناقشه اسراییل-فلسطین به مسئله ایران پرداخت. این بدان معناست که بوش فهماند: آمریکا آماده است که به برنامه هسته ای ایران حتی اگر شده نه از راه سیاسی پایان دهد. فیشر از اینجا نتیجه گیری می کند: حتما نباید غیبگو بود: انتهای کار نزدیک است. فیشر بنا به دلایل زیر قصد حمله اسراییل به ایران را توجیه می کند. اولا در محافل سیاسی بیش از پیش نسبت به اسراییل عدم تحمل نشان می دهند که در وحله اول این مسئله به خاطر تهدیداتی است که از سوی ایران می آید. دوما فیشر به نقل از ایهود باراک وزیر دفاع اسراییل اشاره می کند که وی امکان مناقشه نظامی را نفی نکرده است. سوما نویسنده به نقل از "الیزرا اشکدی" فرمانده مستعفی نیروی هوایی اسراییل اطلاع داد که نیروی هوایی کشور آماده انجام هرگونه ماموریتی برای تامین امنیت کشور می باشد. به غیرازاین فیشر نگاه ها را به لیست تسلیحاتی که اسراییل باید از آمریکا تحویل بگیرد جلب می کند. در میان آنها توجه اصلی بر تسلیحات تهاجمی و انهدام دقیق اهداف از هوا مبذول شده است. درآخر وزیراسبق امورخارجه آلمان دراین باره می نویسد که تلاش های دیپلماسی در قطعنامه های سازمان ملل متحد نتیجه مورد نظر را نداده است. به اعتقاد فیشر بهترین زمان برای حمله به تهران درآخرین ماه های حکومت بوش است که بعبارت دیگر تا تابستان جاری بایداین مسئله رخ دهد. این اقا چی پیش خودش فکر کرده این مزخرفات رو به هم بافته نمی دونم ؟ :mrgreen:

عزیز برادر ایران F-16 نداره . در حال حاضر فقط یک فروند تو مهراباد هست .

جناب brother گذاشتن عکس از سایتهای دیگه جز گالری سایت و سایتی که مدیر گذاشته ممنوعه لطفا یا عکسها رو به گالری اپلود کنید ( اگر 50 پست دارید از مدیربخواید که براتون اکانت گالری ایجاد کنه ) یا به صورت لینک دربیارید که مشکل مسدود بودن یا این قبیل چیزها پیش نیاد .

منظورتون از کالیبر قویتر چیه ؟ تو کالیبرهای 50 قویترین اسلحه ها مربوط به سری barret هستند

چرا برادر میگ - 31 از F-14A که ما داریم کاملا سرتره مگر در مورد نوع D اون صحبت کنیم که فرق داره . در ضمن حرف کرکس تا حدی درسته تامکت هواپیمای خوبیه ولی خود امریکا هم اونها رو بازنشست کرد به چند دلیل : خستگی سازه هزینه تعمیرات و نگهداری بسیار بیشتر نسبت به هواپیماهایی مثل F-16 و F-18 و الا F-14D هنوز جزو بهترین رهگیرهای جهانه و رو دستش هواپیمایی نیست و بسیاری از خلبانان امریکایی از بازنشست کردن تامکت ناراحتن چون از محبوبترین هواپیماهاشون بوده اما در مورد ایران فرق می کنه بسیاری از تامکتهای ما از حالت عملیاتی خارج شدند تعداد موشکهای فونیکسمون خیلی کمه و تازه از نوع A هستند که برد کمتری دارند هزینه زیادی برای اورهال و تعمیرات دارند که نبود قطعه رو هم بهشون اضافه کنید . البته در مورد میگها با شما موافقم MIG-29UB های ایران از ضعیف ترین های نسل خودشون هستند و واقعا بهمون انداخته شدن . موتورهای ضعیف رادار ضعیف و .... خریدن هواپیما به تعداد زیاد رو کلا فراموش کنید چون هم زمان زیادی می بره هم ارز زیادی مثلا ما اگر بیایم 200 تا SU-30MK بخریم روسیه یک دفعه که این تعداد رو تحویل نمیده شاید تا 5 سال تحویل این هواپیما طول بکشه و حتی بیشتر . من اعتقاد دام ما در کوتاه مدت باید به ارتقا و تجهیز یگانهای پدافندی بپردازیم ( که البته مشغول این کار هستیم ) و در میان مدت ضمن ادامه به ساخت هواپیماهایی که الان قادر به ساختش هستیم به پروژه های طراحی و ساخت جنگنده های نسل 4 و 5 بپردازیم و انشالله در بلند مدت به ساخت هواپیماهای مدرن در مورد خرید هواپیما یک نکته مهم رو باید اشاره کنم دوستان از عملیات اخوندک چیزی میدونید در این عملیات ناوچه مجهز سهند PT BOAT جوشن رو از دست دادیم که مجهز به موشک قدرتمند هارپون بودند این ناوچه ها چندین موشک هارپون به ناوهای امریکایی شلیک کردن ولی هیچ کدوم به ناوهای امریکایی برخورد نکردن اما چرا ؟ با این که هارپون جزو بهترین موشکهای ضد کشتیه . دلیلش این بود که امریکاییها خودشون این موشک رو ساخته بودن پس راه منحرف کردنش رو هم میدونستن این نکته در مورد هواپیما هم صدق می کنه روسها هیچ وقت قابل اعتماد نبودند و نیستند و به خاطر پول هر کاری می کنند پس ممکنه اگر چیزی به ما می فروشند روش انهدامش رو هم به دشمن ما بفروشند . یا شاید خودشون روزی دشمن ما بشوند . پس باید به این قضیه با فکر و تفکر بیشتری نگرش داشت .

راستی دوست من خیلی وقت بود میخواستم یک مطلب در مورد نبرد فالکلند ارائه کنم فرصت نشد اگر فرصت بشه و کامپیوتر ما اجازه بده این مطلب رو ارائه میکنم ولی تقریبا 10 صفحه A4 که مطلبش با font ریز نوشته شده. به نظر شما اینجا بزارم یا یه تاپیک مجزا تشکیل بدم یا قبلا تاپیکش بوده.....؟؟؟؟؟ :mrgreen: :| :!: :evil: :mrgreen: در موردش تاپیک ایجاد کنی بهتره :evil:

اومدیم و یکی بدتر از بوش مثل مک کین رییس جمهور شد اونوقت تکلیف چیه ؟ ولی اینجورها هم نیست برادر من پس به این چیزها توجه نکن ، اینها فقط تبلیغات یا به اصطلاحا پروپاگاندای تبلیغاتیه خصوصا که اولمرت در اسراییل به جهت فساد مالی و بوش هم به جهت ناکامی در عراق به شدت تحت فشارن و اونها همیشه برای منحرف کردن افکار عمومی کشورشون اذهان عمومی رو به سمت دیگه ای منحرف می کنن تا لحظه ای نفس راحتی بکشند .

دوستان اگر در مورد اصابت کشتی ها با بمبها و موشکهای هدایت شونده عکس و مطلبی دارند در همین تاپیک پست کنند . منتظر مطالب شما هستم .

اگر منظور شما ناوچه های ایرانه باید به شرح اطلاعات مختصری درباره عملیات آخوندک بپردازیم . عملیات Operation Praying Mantis موسوم به آخوندک در اوریل 1988 تعدادی از ناوشکنهای نیروی دریایی امریکا در حالی که ناو هواپیمابر ایتر پرایز اونها رو حمایت می کرد به بهانه ای واهی ( مورد هدف قرار گرفتن یکی از ناوهاشون توسط ایران ) و در اقدامی کاملا خصمانه به سکوی نفتی ساسان حمله کردند . طبق اطلاعات بعضی منابع یک ناو ابی خاکی هم به همراه تفنگداران نیروی دریایی امریکا حمایتشون می کرد . [align=center] تصاویر سکوهای نفتی ایران که مورد هدف قرار گرفتند [/align] در حین این عملیات یک ناوشکن دیگه آمریکا به همراهی ناوچه ای به سکوی نفتی سیری حمله کردند . البته این حمله بدون جواب نبود و در طی اون ایران مبادرت به اعزام چند فروند قایق تندرو کلاس Boghammar کرد و چند تا هدف رو شامل یک کشتی امریکایی هدف قرار داد ، اما این پایان کار نبود و از این به بعد یک جنگ کاملا نابرابر اغاز شد ، ناو هواپیمابر اقدام به اعزام هواپیما به سمت قایقهای تند رو کرد و با شلیک بمب چند فروند از اونها رو غرق و چند تاشون هم به شدت آسیب دیدند . [align=center] تصویری از یکی از قایقهای تندروی ایران که در این عملیات اسیب دید [/align] در همین هنگام قایق توپدار نیروی دریایی به نام جوشن که از کلاس کمان است وارد کارزار شد ، و اقدام به شلیک به ناو USS Wainwright امریکا کرد ولی موفق به زدن اون نشد و خودش مورد هدف موشکهای این ناوشکن قرار گرفت و به خاطر خسارات دیگه قادر به حرکت نبود ، در این مرحله ناوهای امریکایی با نامردی هر چه تمام ، جوشن رو رو که در دود محاصره بود با توپهای خودشون مورد هدف قرار دادند و غرقش کردند . در همین زمان دو فروند فانتوم نیروی هوایی به منطقه اومدند و اقدام به شلیک موشک به سمت وین رایت کردند ولی خسارات زیادی بهش وارد نشد . در همین حین سهند هم وارد درگیری در بخش دیگه ای شد که طی درگیری با هواپیماهای A-6 نیروی دریایی امریکا مورد اصابت موشک هارپون و بمب های هدایت شونده قرار گرفت . متاسفانه تمام بمبهای شلیک شده به سهند برخورد کرد و اون رو در دود فرو برد . و پس از مدتی منجر به غرق و شهادت پرسنل اون شد . چند ساعت از نبرد نگذشته بود که ناوچه دیگر ایران سبلان وارد نبرد شد و با هواپیماهای امریکایی درگیر شد و مورد اصابت دو بمب هدایت لیزری قرار گرفت و به شدت اسیب دید . ولی غرق نشد و از مهلکه گریخت . این نبرد از جدیترین نبردهای نیروی دریایی ایران بود ولی به نظر من نبردی کاملا نابرابر بود یاد شهدای این عملیات گرامی باد . [align=center]g] تصاویر ناو چه سهند در هنگام غرق [/align]

ولی چند تا نکته برام خیلی جالب بود یکی اینکه واقعا موشکهای ضد کشتی چه دماری از روزگار ناوهای جنگی در میارن یکی دیگه این که این امریکاییها چه خرجی برای تست موشکها و اموزش نیروهاشون می کنند اگر به ناوهای منهدم شده از کار افتاده تصاویر بالا یعنی از 17 به بعد نگاه کنید متوجه منظورم میشید یعنی اونها بعد ا 20-25 سال ناوها رو از کار افتاده حساب می کنند و برای تمرین این بلاها رو سرشون میارن ! البته اگه به این عکس خوب دقت کنید میبینید که تمام تجهیزات روی ناو و احتمالا داخل ناو ازش برداشته شدند تا خرج کمتری رو دستشون بگذارن . http://gallery.milit...edo_testing.jpg ولی خوب دقت کنید اژدر مارک 48 چه بلایی سر این ناو نگون بخت آورده !! البته کسی داخلش نبوده ولی فکرش رو بکنید در زمان جنگ وقتی همچین بلایی سر یک ناو می اومده چی می شده ؟ بیچاره ملواناش .