[color=darkblue]این چهار سازمان هاگانا ، ایرگون ، اشترن و پالماچ در سراسر جنگ بسیار فعال بودند. پالماچ نقش بسیار موثری برای خارج ساختن یهودیان از آلمان و انتقال آنها به فرانسه و از آنجا به بریتانیا و آمریکا را بر عهده داشت. ایرگون و هاگانا یهودیان اروپای شرقی را به صورت مخفیانه از این کشورها خارج می کردند و به وسیله قایق های بزرگ به فلسطین می بردند و در آنجا سکنی می دادند. پالماچ در سراسر جنگ نقش حافظ نظامی یهودیان را بر عهده داشت و هر زمانی که سایر گروه ها در حال انتقال یهودیان به خارج از کشورهای متحدین بودند ، نظامیان پالماچ آنها را اسکورت می کردند. هرچند روش های هر یک از این گروه های مخفی چهار گانه با یکدیگر متفاوت بود ، اما هدف و شعار هر چهار گروه کاملا یکسان بود. شعار اصلی این گروه ها ، انتقام جویی از مسببین آوارگی و دربدری یهودیان ، احیای قدرت پیشین یهودی ها و بازگرداندن آنها به میهن فلسطین بود. مطرح کردن این شعار ها توسط این گروه ها باعث می شد که گروه گروه و دسته دسته یهودی که سالهای سال در اروپای شرقی و در دوره حکومت نازی ها در آلمان ، طعم تلخ آوارگی و دربدری را چشیده بودند ، به این گروه ها ملحق شوند. دسته های یهودیان که سالهای پس از جنگ را در اردوگاه ها و کمپ های اسکان موقت در بدترین شرایط گذرانده بودند ، با شنیدن این شعارهای دلفریب به سرعت به عضویت این گروه های تروریستی در می آمدند. سالها دربدری برای آنها توجیه مناسبی برای عضویت در این گروه های تروریستی مهیا کرده بود. پس از پایان جنگ جهانی دوم این چهار گروه تروریستی در خاک فلسطین مستقر شدند. با استقرار کامل این چهار گروه در خاک فلسطین در سال 1945 عملیات های تروریستی گسترده ای علیه اعراب و نیروهای نظامی انگلیس حاضر در فلسطین صورت گرفت. علت عملیات های تروریستی این گروه ها علیه نظامیان انگلیس ، تلاش آنها برای وادار کردن بریتانیا در خروج از خاک فلسطین بود. در اوایل سال 1939 مالکولم مک دونالد ، وزیر مستعمرات بریتانیای کبیر ، اعلامیه ای را صادر کرد که طی آن هیچ یک از گروه های اعراب و یهودی در خاک فلسطین مجاز به تشکیل حکومت مستقل نیستند. این اعلامیه با نام اعلامیه کاغذ سفید ( White Paper ) معروف شده بود. به این ترتیب سازمان های یهودی وجود بریتانیا و این اعلامیه در خاک فلسطین را مغایر با خواست خود می دانستند. به همین دلیل با این اقدامات سعی در وادار نمودن بریتانیا برای خروج از خاک فلسطین می کردند. گروه های تروریستی یهودی ها از این زمان به بعد فشار خود را به نظامیان انگلیسی چند برابر کردند. آنها با بمب گذاری در مکان های استقرار نیروهای انگلیسی و وارد آوردن تلفات انسانی به آنها در واقع آنها را به ستوه آورده بودند. به طور متوسط در هر هفته یک بار نیروهای نظامی بریتانیا مورد حمله نیروهای مخفی یهودی ها قرار می گرفتند. سازمان جاسوسی مخوف اینتلیجنس سرویس هم در برابر این گونه اقدامات ناتوان می نمود. کار تا جایی پیش رفته بود که ماموران مخفی سازمان های یهودی ها به ارکان سازمان های اداری انگلیس در خاک فلسطین نیز نفوذ کرده بودند و از محرمانه ترین تصمیمات و اطلاعات آنها نیز اطلاع کسب می کردند. در ژوئیه 1946 بمبی بسیار قوی در مقابل هتل کینگ دیوید واقع در اورشلیم منفجر شد که باعث قتل دو دیپلمات انگلیسی و یک مقام بلند پایه انگلیسی مقیم فلسطین و یک دیپلمات اسپانیایی و یک دیپلمات فرانسوی شد. بریتانیا که از این اقدامات یهودی ها به خشم آمده بود ، در یک عملیات غافلگیرانه سه تن از رهبران بلندپایه سازمان هاگانا را دستگیر و زندانی کرد. اما این بار سازمان ایرگون به شدت به این ماجرا حساسیت نشان داد. ایرگون با فشاری چند برابر قبل بر بریتانیا سبب شد که انگلیسی ها رهبران هاگانا را که دستگیر کرده بودند ، مجددا آزاد کنند. در هر صورت ترور دیپلمات ها در هتل کینگ دیوید در اورشلیم به عنوان لکه ننگی بر پیشانی این رژیم باقی ماند. از زمان پایان جنگ جهانی دوم در دوم سپتامبر 1945 تا خروج کامل نیروهای نظامی انگلیسی از خاک فلسطین در 14 آوریل 1948 ترورها و ناآرامی های فراوانی در سراسر فلسطین رخ می داد. تحصیل کردگان ، رهبران دینی و عناصر مهم مسلمانان فلسطین توسط این گروه ها ترور می شدند. صهیونیست ها با بمب گذاری های متعدد در سراسر فلسطین اوضاع زندگی را بر مسلمانان بسیار سخت می گرفتند. مسلمانان به طرز وحشیانه ای مورد حمله یهودیان قرار می گرفتند و همین امر سبب می شد که بسیاری از آنها خانه های خود را رها کرده و به مکان های دیگر مهاجرت کنند. هزاران نفر از مسلمانان فلسطینی در این مدت توسط گروه های تروریستی صهیونیست ها کشته شدند. این وضعیت ، یعنی سرکوب خونین مسلمانان و وارد کردن یهودیان ، لااقل برای بسیاری از مهاجرین اغفال شده یهودی که قتل عام های مرگبار هیتلری را تحمل کرده بودند ، قابل توجیه بود و لذا این توجیه خود به خود مهر تاییدی بر عملکرد سازمانهای مخفی یهود و گروههای تروریستی دست پروردگان آنان و عامل رشد سریع این سازمانها بود. همانطور که بعدها خواهیم دید که پس از اعلام موجودیت اسرائیل در 14 می 1948 هزاران هزار یهودی در سراسر جهان که سالها در بدری و آوارگی و خانه بدوشی و کشتار و ظلم و ستم های ناشی از جنگ جهانی دوم و پیش از آن اروپای شرقی را تحمل کرده بودند ، به سمت [size=24]کشور مفت و مجانی فلسطین [/size]سرازیر می شوند. کشوری که از رهگذر کشتار و قتل عامهای فجیع اعراب مسلمان برایشان به ارمغان آورده شده بود. [/color]

[color=darkblue]درست در همان زمانی که هیتلر در آلمان و اروپای شرقی مشغول نابود کردن اقلیت ( نژاد ) یهود بود ، در گوشه و کنار جهان اتفاقاتی در حال رخ دادن بود. همانطور که گفتیم انگلیسی ها پس از آنکه رسما قیمومیت فلسطین را عهده دار شدند ، اقدام به تشکیل سازمان زیرزمینی هاگانا کردند. هاگانا در زمان تاسیس ، یک سازمان اطلاعاتی و جاسوسی کوچک بود که به تدریج بر وسعت آن افزوده شد و دایره فعالیت آن از اقدامات جاسوسی و اطلاعاتی به عملیات های نظامی هم کشیده شد. سازمان هاگانا شامل جاسوس های خبره و کارکشته زیادی بود و در کنار این جاسوس ها تعداد زیادی تیم های مسلح و کماندو های تعلیم دیده بود که این نیروها بازوی نظامی سازمان مخفی صهیونیسم را تشکیل می داد. هاگانا اولین سازمان رسمی نظامی و اطلاعات یهودیان به شمار می رود. البته از آغاز جنگ جهانی دوم که فعالیت های آنتی سمی تیسم هیتلر آغاز شد ، سازمان هاگانا نیز فعالیت های خود را آغاز کرد. البته هاگانا تنها سازمان مخفی صهیونیست ها نبود. در سال 1932 دومین سازمان مخفی صهیونیست ها با نام ایرگون ( irgun ) نیز تشکیل شد. اولین رئیس سازمان ایرگون نیز زوی جابوتینسکی بود که یک یهودی متعصب و کینه توز بود. با آغاز جنگ جهانی دوم فعالیت های مخفی و زیرزمینی سازمانهای هاگانا و ایرگون نیز با شدت تمام آغاز گردید. رئیس سازمان هاگانا در آغاز جنگ جهانی دوم دیوید بن گوریون و رئیس سازمان ایرگون نیز مناخم بگین بود. ( توضیح : مناخم بگین بعدها در جریان جنگ یوم کیپور به نخست وزیری اسرائیل منصوب شد و همین شخص بود که قرارداد ننگین کمپ دیوید را با انور سادات امضا کرد ) به هر حال آغاز جنگ جهانی دوم نقطه عطفی در زندگی یهودیان بود و به عنوان آغاز دور جدیدی از بدبختی و سیه روزی یهودیان به شمار می رود. هیتلر هزاران نفر از یهودیان مقیم آلمان و لهستان و اروپای شرقی را به فجیع ترین وضع ممکن از بین می برد. اجرای گسترده سیاست های آنتی سمی تیسم توسط هیتلر سبب شد که یهودیان به مرور خاک آلمان و متحدان آلمان را ترک کنند و به کشورهای دول متفقین و جبهه های ضد هیتلر پناهنده شوند. بخش عمده ای از این مهاجرت ها به آمریکا و پس از آن به انگلیس صورت گرفت. سازمانهای هاگانا و ایرگون از آغاز جنگ بسیار فعال بودند. این دو سازمان به صورت مخفیانه یهودیان ثروتمند و آواره را شناسایی می کردند و آنها را تحریک به مهاجرت به آمریکا و پس از آن به فلسطین می کردند. هر یک از این دو سازمان حدود 50.000 نفر نیرو در آغاز جنگ در اختیار داشتند که با عضویت هزاران یهودی متعصب و کینه توز این رقم به 150.000 نفر در سال 1941 رسید. این دو سازمان مخفی گروه گروه یهودیان زخم دیده از آزارهای هیتلر و پیش از آن در اروپای شرقی را به آمریکا و فلسطین منتقل می کردند. در اواسط سال 1940 یک گروه جدید با نام اشترن ( که با نام لهی LEHI نیز شناخته می شوند ) در خاک فلسطین پایه گذاری شد. این گروه توسط یهودیان ارتودکس که در واقع متعصب ترین و رادیکال ترین گروه یهودیان جهان بودند ، به وجود آمد. رهبر این گروه آبراهام اشترن بود که یک یهودی متعصب بود. این گروه از هشتصد نفر یهودی کینه توز و متعصب و فوق العاده رادیکال تشکیل شده بود که تا زمان اعلام موجودیت اسرائیل در سال 1948 همچنان به فعالیت های خود ادامه داد و کارنامه ای بس سیاه در ترور اعراب و اقدامات تروریستی دارد. در 15 می 1941 سازمان پالماچ تشکیل شد. این سازمان به درخواست هاگانا و با همکاری و کمک بی دریغ انگلیس و آمریکا به وجود آمد. این سازمان تروریستی که از عضویت هزاران یهودی کینه توز تشکیل شده بود ، وظیفه ترور اشخاص و مخالفان یهودیان را بر عهده داشت. این سازمان از سه هزار نفر نیرو تشکیل شده بود که در قالب سه تیپ فعالیت می کردند. همه این افراد توسط ارتش آمریکا و بریتانیا به بهترین وجه ممکن مهارت های کماندویی را تعلیم دیدند. در آن دوره نیروهای پالماچ یکی از بهترین و زبده ترین نیروهای کماندویی در سراسر جهان به شمار می رفتند. از آنجایی که ماهیت این گروه ها مبارزه با موج آنتی سمی تیسم و در واقع با خود آلمان نازی بود ، به همین دلیل در طول مدت جنگ این گروه ها به شدت توسط دولت های آمریکا و انگلیس ( که آنها نیز از مخالفان آلمان نازی بودند ) حمایت مالی و تسلیحاتی می شدند. هر چند تقریبا تا پایان جنگ جهانی دوم ماهیت این سازمان بر عموم مخفی مانده بود و کمتر کسی از وجود چنین سازمانی اطلاع داشت. مقر اصلی پالماچ در خاک فلسطین بود و تا پایان جنگ جهانی دوم این سازمان در خاک فلسطین مشغول ترور شخصیت های انقلابی و برجسته فلسطین می کرد. همچنین با بمب گذاری های متعدد و اقدامات خرابکارانه و نژاد پرستانه خود علیه مسلمانان ساکن منطقه ، به شدت باعث ناآرامی در فلسطین شد. از سویی دیگر این گروه ها با وارد کردن یهودی های ثروتمند به خاک فلسطین و تشویق آنها به سرمایه گذاری و تولید ، باعث رونق اقتصادی این سرزمین شدند. به طوریکه پیش از آغاز جنگ جهانی دوم متجاوز از 5500 کارخانه کوچک و بزرگ در خاک فلسطین توسط یهودیان مهاجر تاسیس شده بود که این میزان کارخانه برای گردش اقتصاد تولیدی کشور کوچکی مثل اسرائیل ( در آینده ) کافی به نظر می رسید.[/color]

[color=darkblue]از سال 1935 با قدرت گرفتن حزب نازی و هیتلر در آلمان زمزمه های آغاز جنگی بزرگ در جهان به گوش می خورد. همه جای جهان بوی باروت و خون می داد. درگیریهای مختلف و پراکنده ای که در آمریکای لاتین و اروپا و شرق آسیا رخ می داد ، همگی نشان از قریب الوقوع بودن جنگی بزرگ داشت. تنش های کشورهای اروپایی از سال 1937 به اوج خود رسید و سرانجام در سال 1939 با حمله هیتلر به لهستان جنگ بزرگ جهانی دوم رسما آغاز شد. جنگ جهانی دوم نقطه عطفی در زندگی یهودیان به شمار می رود. اجازه بدهید پیش از ورود به مبحث جنگ جهانی دوم و تاثیر آن بر روند شکل گیری دولت اسرائیل ، نگاهی به جهان در خلال سالهای 1930 الی 1940 داشته باشیم. از سال 1930 موج جدیدی از آنتی سمی تیسم ( و یا همان یهود ستیزی ) در اروپا شکل گرفت. اروپای شرقی ( بخصوص لهستان ) یکی از مراکز عمده آنتی سمی تیسم در جهان به شمار می رفت. در خلال این 10 سال تعداد زیادی از یهودیان ساکن اروپای شرقی دستگیر و بازداشت شدند و یا به زندان افتادند و یا به اردوگاه های کار اجباری فرستاده شدند. شوروی یکی از بزرگترین مراکز آنتی سمی تیسم در جهان به شمار می رفت. هزاران یهودی در این کشور به زندان ها و اردوگاه های کار اجباری فرستاده می شدند. انشاالله در آینده در مبحثی جدا به بررسی تقابل بین نژاد یهود و شوروی خواهیم پرداخت. اینکه علل و ریشه های این موج شدید آنتی سمی تیسم در جهان چه بود ، مساله ای جداگانه است. ولی علل این موج آنتی سمی تیسم هرچه بود ، نقش موثری در مظلوم نمایی و محق جلوه دادن یهودیان در جهان ایفا کرد. آغاز جنگ جهانی دوم در سال 1939 نقطه عطفی در تاریخ یهود به شمار می رود. آغاز جنگ جهانی دوم مصادف بود با آغاز بدبختی و تیره روزی یهودیان در جهان. چرا که با آغاز جنگ جهانی دوم موج جدید آنتی سمی تیسم در مناطق تحت تسلط نازی ها اتفاق افتاد که دهها برابر شدیدتر از سیاست های یهود ستیزی در اروپای شرقی و شوروی بود. در زمان قدرت هیتلر ، بزرگان و دانشمندان یهود بازداشت می شدند. کتابهای یهودیان توقیف شده و به آتش کشیده می شد. اندیشه های یهودی تحریم می شدند. کار به جایی رسیده بود که توزیع موسیقی های موسیقی دانان یهودی ، مثل افنباخ ، نیز در آلمان ممنوع شده بود. از همه اینها بدتر این بود که دسته دسته یهودی در کوره های آدم سوزی به خاکستر تبدیل می شدند. علت این یهود ستیزی هیتلر را اندیشه های ناسیونالیستی افراطی و نژادپرستی هیتلر عنوان کرده بودند. هیتلر هر نژادی را به جز نژاد ژرمن ، نژاد پست می دانست و سعی در نابود کردن این نژاد داشت. نکته جالب توجه این است که یهودی ها که تا پایان قرن 18 در هر کشور که حضور داشتند ، جزء اقلیت های دینی به حساب می آمدند ، پس از پایان جنگ جهانی اول در همه جای جهان به عنوان اقلیت های نژادی شناخته می شدند. در اکثر کشورها از یهودی ها به عنوان نژاد پست و نفرین شده یاد می شد. اینکه چرا یهودیان ناگهان از اقلیت دینی تبدیل به اقلیت نژادی شدند ، مساله ای است که تاریخ به آن پاسخ مشخصی نداده است.[/color]

جنگ جهانی اول در سال 1918 به پایان رسید. این جنگ تبعات بزرگی در پی داشت که یکی از بزرگترین تبعات آن ، تجزیه امپراتوری عثمانی بود. سرزمین فلسطین از زمان سلطان سلیمان عثمانی ( و یا شاید هم سلطان محمد علی عثمانی ، شک دارم ) تحت مالکیت دولت عثمانی در آمده بود. سلطان سلیمان (؟) این سرزمین را از چنگ حکومت مصر ( که مالک سنتی فلسطین به شمار می رفت ) خارج ساخته بود و آنرا به قلمرو عثمانی ها افزوده بود. در هر صورت دولت عثمانی پس از جنگ جهانی اول متلاشی شد و قلمرو حکومتی آن همانند گوشت شتر قربانی بین دول پیروز جنگ تقسیم شد. دو سال پیش از پایان جنگ جهانی دوم ، یعنی در سال 1916 ، موافقت نامه سایکس پیکو بین بریتانیا ، ایرلند و فرانسه ( روسیه هم بعدها به این موافقت نامه ملحق شد ) برقرار گردید که طی آن قرار شد که پس از شکست دولت عثمانی و تجزیه این کشور ، منطقه فلسطین به صورت منطقه آزاد در آید. شوروی نیز بعدها با این موضوع موافقت کرد. در این زمان ( در سال 1917 ) بود که آرتور جیمز بالفور ، نخست وزیر وقت بریتانیا ، این منطقه را میهن موعود یهود خواند و طرح تاسیس یک کشور یهودی برای ملت یهود را مطرح ساخت. در سالهای پایانی جنگ جهانی اول ، بریتانیا با تحریک مصری ها ( با توجه به کینه ای که مصری ها از ترکان عثمانی داشتند ) از یک سو و اردنی ها از سوی دیگر و دخالت نظامی خود ، باعث تخلیه منطقه فلسطین از جانب ترکان عثمانی شد. اعراب منطقه که به شدت از ترکان عثمانی متنفر بودند ، با تحریکات دولت بریتانیا و کمک های تسلیحاتی این دولت ، سربازان ترک را از فلسطین بیرون راندند. بلافاصله پس از تخلیه فلسطین از سربازان ترک ، نیروهای انگلیسی به سرعت وارد فلسطین شدند. در سال 1920 کنفرانس سان رمو در ایتالیا به منظور تقسیم نهایی سرزمین های متصرف شده متحدین در جریان جنگ جهانی اول تشکیل شد. در این کنفرانس که ایالات متحده ، ایتالیا ، ژاپن و فرانسه نیز حضور داشتند ، تصمیم بر آن شد که سرزمین فلسطین تحت قیمومیت انگلستان در آید. دو سال بعد در جولای 1922 سازمان ملل قیمومیت بریتانیا را به رسمیت شناخت. البته باید در نظر گرفت که حضور نظامی انگلستان در خاک فلسطین از سال 1918 آغاز می شود و در واقع در سال 1920 و طی کنفرانس سان رمو به این حضور بریتانیا در فلسطین رسمیت داده می شود. قیمومیت بریتانیا بر فلسطین تا سال 1948 ، یعنی همزمان با اعلام موجودیت اسرائیل ، ادامه داشت. سرزمین فلسطین مدت 30 سال تحت قیمومیت بریتانیا قرار داشت. در طول این 30 سال سازمان جاسوسی بریتانیا ( اینتلیجنس سرویس ) شروع به تغییر ساختارهای این سرزمین و آماده سازی این سرزمین برای اسکان یهودیان در این سرزمین کرد. اولین اقدام اینتلیجنس سرویس در راستای این هدف خود ، تشکیل سازمان مخفی هاگانا بود. این سازمان که در اواخر سال 1920 تشکیل شد ، در واقع اولین سازمان نظامی – اطلاعاتی صهیونیست ها به شمار می رفت. هاگانا دارای تشکیلات گسترده و مخفی از جاسوسان خبره و کارکشته و همچنین تیم ها و گروه های مختلف کماندویی و تروریستی به منظور ایجاد امنیت نسبی صهیونیست ها بود. بریتانیا در این مدت اقدامات ریز و درشت زیادی در راستای تغییر ساختارهای این سرزمین انجام داد که شرح کامل آن از حوصله این مقاله به دور است. در مجموع از سال 1920 الی 1934 سالهایی در ظاهر آرام برای سرزمین فلسطین به شمار می رفت. اما کسی نمی دانست که این منطقه در ظاهر آرام ، قرار است در سالهای آینده تبدیل به صحنه نبردهای خونینی شود.

خواهش می کنم. امروزه می بایست از تجهیزات به صورت هماهنگ و یکپارچه استفاده کرد. به عنوان مثال کشوری که برنامه تولید صدها تانک را دارد ، می بایست فکری هم برای تامین امنیت هوایی تانک های خود کند ، به این صورت که به موازات تولید انبوه تانک ها می بایست به فکر ساخت و در اختیار داشتن سیستم های SPAAG متحرک زرهی نیز باشد که به این ترتیب امنیت هوایی نسبی تانک هایش را برقرار سازد. در صورت نبود سیستم های SPAAG در مواجهه با حریف قدرتمند ، این تانک ها نمی توانند کارآیی لازم خود را داشته باشند. چرا که در برابر نیروی هوایی قدرتمند دشمن نسبتا آسیب پذیر هستند. به همین ترتیب می بایست از هر جنگ افزار با جنگ افزارهای مکمل خود استفاده کرد. درباره توپ های غیر خودکششی نیز وضع به همین منوال است. تا زمانی که امنیت هوایی این توپها فراهم نشده باشد ، نمی توانند بهترین کارآیی خود را بروز دهند. به جز این پهبادها ، رادارهای مخصوصی نیز برای کشف مکان این توپها وجود دارد. البته این موضوع را هم باید در نظر داشت که سیستم های توپخانه ای هم برای خود دارای تاکتیک های عملیاتی مخصوص به خود می باشند و می توانند به خوبی به صورت سریع و ضربتی به اجرای آتش پرداخته و به سرعت مکان خود را عوض کنند. نسل جدید این توپها که به وسیله کامیون های 6x6 یدک کشیده می شود ، تنها ظرف مدت 5 دقیقه در مکان مورد نظر مستقر می شوند و بلافاصله آماده شلیک می شوند. این توپها با در اختیار 8 خدمه ماهر می توانند تا 8 گلوله در دقیقه را نیز شلیک کنند. مدت زمان لازم برای جمع آوری این توپها کمتر از زمان لازم برای برپا کردن آن است. پس همان طور که می بینیم هر چند این توپهای مستقر توسط کامیون ها یدک کشیده می شوند ، اما باز هم با این حال دارای سرعت عملکرد نسبتا خوبی هستند و در صورت استفاده ماهرانه از آن ، کماکان می توانند برای دشمن خطرناک باشند. مکان های زیادی هم وجود دارد که رادارها و پهبادها قادر به کشف آن نیستند. به عنوان مثال به تصویر زیر توجه کنید [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/Med_Regt_%28USMC%29.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_Med_Regt_%28USMC%29.jpg[/img][/url] همانطور که می بینید ، توپ های ام 198 آمریکایی به خوبی استتار بصری شده اند و به راحتی توسط جنگنده ها و هلیکوپترهای دشمن دیده نمی شوند. البته این استتار زمانی کاربرد دارد که هواگرد دشمن فاقد FLIR باشد ، برای مقابله با FLIR های دشمن هم از این نوع استتار استفاده می شود. [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/M777_howitzer.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_M777_howitzer.jpg[/img][/url] این نوع استتار به خوبی اثرات گرمایی توپ را کاهش می دهد و باعث کاهش احتمال رصد توپ توسط FLIR های دشمن می شود. هم اکنون ارتش آمریکا از تاکتیک جالبی برای استفاده از این توپها استفاده می کند. به این ترتیب که پیش از آنکه توپ ها در مکان مورد نظر خود مستقر شوند ، ابتدا بولدوزرها و لودرهای زرهی یک خاکریز با ارتفاع 2.5 متر به دور مکان استقرار توپها ایجاد می کنند. سپس توپها در پشت این خاکریز مستقر می شوند. همین کار به ظاهر ساده باعث امنیت نسبی توپها از حملات مستقیم زمینی و هوایی می شود و باعث کاهش احتمال رصد توپ توسط دشمن می شود. در مجموع می بایست از این توپها در کنار سیستم های SPAAG استفاده کرد تا امنیت هوایی آنها حفظ شود. در صورت نبود SPAAG ، باز هم می توان در صورت استفاده کارآمد و ماهرانه از این توپها ، آنرا از دید دشمن مخفی نگه داشت و مواضع دشمن را به وسیله اونها حسابی کن فیکون کرد. راستی ، انقلابیون لیبی هم کمترین تخصص و تجربه ای در استفاده از تجهیزاتشان نداشتند و اصلا با انواع تاکتیک های استفاده از این توپها آشنا نبودند. ( فکر کنم فقط در استفاده از ZPU 2 و 4 تخصص داشتند )

اون هم به روی چشم انشاالله طی چند روز آینده سرود های انقلابی و دفاع مقدس رو هم تقدیم حضور خواهم کرد.

خواهش می کنم البته اگه بشه اسمش رو گذاشت ذوق -------------------------------------------- ترانه مرا ببوس تاکنون توسط خواننده های مختلفی اجرا شده است که اجراهای حسن گلنراقی و عارف و ویگن در پست قبل تقدیم حضور دوستان شد. در این پست ترانه مرا ببوس با صدای برخی دیگر از خوانندگان و هنرمندان تقدیم حضور دوستان می شود. ترانه مرا ببوس با صدای ف آ ( گوxxش ) از اینجا دانلود کنید با صدای مهوش آژیر از اینجا دانلود کنید با صدای الهه از اینجا دانلود کنید با صدای لیدوش از اینجا دانلود کنید با صدای مرتضی از اینجا دانلود کنید با صدای بانو پروانه از اینجا دانلود کنید با صدای شاهرخ وفا از اینجا دانلود کنید اجرا به زبان ازبکی در ازبکستان از اینجا دانلود کنید اجرا توسط ارکستر مخصوص استاد جهانشاه برومند از اینجا دانلود کنید تقلیدی از ترانه مرا ببوس با صدای گلشیفته فراهانی از اینجا دانلود کنید امیدوارم لذت کافی برده باشید

رژه سمبلیک تانک های تی 34 در میدان سرخ مسکو در آخرین روزهای پیش از فروپاشی شوروی. مارشی که طی رژه نواخته می شود ، مارش معروف Tankman است. [url=http://isherwood.persiangig.com/SOVIET/T-34%20parade%20on%20Victory%20Day%201990.flv]از اینجا دانلود کنید[/url]

با تشکر فراوان از جناب اشتوکا منتقل شد.

[color=darkblue]با تشکر از دوستان [quote]چرا سیلو هاش یکبار مصرفه ؟ به خاطر هزینه کم تولیدش یکبار مصرفه یا نه دلیل خاصی دارد ؟[/quote] بیشتر به خاطر افزایش سرعت بارگذاری است. این نوع راکت ها با سیلوهای آماده ، آسانتر و سریعتر از راکت های معمولی بارگذاری و آماده شلیک می شوند. [quote]کلا اگر رژیم صهونیستی چیزی نسازه بی تاپیک میمونیم[/quote] اسپم ارسال نکنید ، جناب.[/color]

[color=darkblue][quote]و آیا هلی کوپتری در جهان هست که بتونه برای هواپیماها خطرناک باشه و بتونه اونا رو بزنه؟[/quote] تقریبا همه هلیکوپترهای امروزی قابلیت نصب و شلیک موشک های سبک مادون قرمز رو دارند. هلیکوپترهای آمریکایی از موشک استینگر ATAS ، هلیکوپترهای فرانسوی از موشک میسترال می توانند استفاده کنند. حتی برخی هلیکوپترها قابلیت استفاده از موشک سایدوایندر را هم دارند که با این موشک ها قادرند با جنگنده ها در ارتفاع پایین درگیر شوند.[/color]

[color=darkblue]خواهش می کنم دوستان [quote]اگه راکته که دیگه سیستم هدایت چه صیغه ای؟[/quote] موشک های توپخانه ای که به صورت MLRS شلیک می شوند ، در گروه راکت ها قرار می گیرند. حالا چه هدایت پذیر باشند و چه هدایت پذیر نباشند. کلا اینکه راکت را موشک غیر هدایت شونده می دانند ، در راکت های سبک مثلا در خانواده ضد تانک ها این تعریف صدق می کند. راکت های سبک ، نیمه سنگین و سنگین [size=24]توپخانه ای[/size] در هر صورت راکت نامیده می شوند.[/color]

خواهش می کنم سینا جان ، اختیار دارید. سیستم هدایت این راکت مشخص نیست و من این مطلب رو از اخبار سایت گلابز تهیه کردم. سایت های اسرائیلی هم در این باره چیزی نگفتند. اما احتمالا از نوع جی پی اس باشه.

[color=darkblue][quote]به این عکس نگاه کنید: [url]http://www.irupload.ir/images/hpvzrv3eui3edok4ipi.jpg[/url] اون زنجیر چیه بقل لوله ی توپ , تو بقیه ی عکسا نبود. ممکن این یکی گلوله گذاری اتوماتیک داشته باشه؟[/quote] اون زنجیر برای جابجا کردن لوله در راستای قائم است. این توپهای یدک کش به صورت دستی بارگذاری می شوند.[/color]

خواهش می کنم لحظه شلیک راکت [url=http://www.mediafire.com/?f82y3j7xrr3oldi]از اینجا دانلود کنید[/url]

خواهش می کنم برادر حامد عزیز و گرامی. راستی مدتیه که اسم کاربری من عوض شده و دیگه داش علی نیستم. بلکه ALI هستم. عجب سرگذشتی داشتی کل علی -------------------------- جالب اینجاست که پس از آنکه این ترانه در میان مردم رایج شد و به عنوان سرودی ضد استبدادی در بین مردم جا افتاد مرحوم گل نراقی بارهای بار به خاطر اجرای این سرود به ساواک احضار شد و درباره انگیزه های اجرای این ترانه مورد مواخذه قرار گرفت. گل نراقی حتی مدتی به خاطر اجرای این ترانه زندانی شد.

[color=darkblue][size=24]با تشکر دوستان عنایت داشته باشند که این تاپیک به شدت استعداد انحراف دارد ، پس بنابراین از همه دوستان خواهش می کنم که اجازه بدهید تنها تصاویر نمایش داده شوند و از بیان هر گونه صحبت و یا توضیحی خودداری کنید. در صورتی که از تصاویر خوشتون اومده ، می تونید صرفا از استارتر تاپیک تشکر کنید. کوچکترین حرف غیر مرتبط و یا توضیحی از جانب هر یک از دوستان که باشد ، بلافاصله ویرایش خواهد شد و از حضور کاربر خاطی در این تاپیک ممانعت خواهد شد. باز هم خواهش می کنم که دوستان اجازه بدهید که تنها تصاویر نمایش داده شوند. منتقل شد.[/size][/color]

[align=center]مرا ببوس برای آخرین بار =============[/align] جای این آهنگ زیبا و به یاد ماندنی را در این تاپیک واقعا خالی دیدم. همانطور که می دانید کودتای ننگین 28 مرداد تیر رهایی را بر پیکره نیمه جان نهضت مردمی ضد استبدادی ( ؟ ) وارد آورد. ترانه مرا ببوس کمی پس از وقوع کودتای 28 مرداد برای اولین بار در رادیوی ایران پخش شد. به زودی این ترانه مشهور شد. این ترانه توسط مجید وفادار ساخته شده است و شعر آن نیز متعلق به حیدر رقابی است. این ترانه ابتدا با صدای حسن گل نراقی خوانده شد و پس از آن خواننده های دیگری مثل ویگن و عارف نیز نسخه هایی از آنرا اجرا کردند. پیانوی این ترانه توسط مشیر همایون شهردار ، ویولون آن نیز توسط استاد پرویز یاحقی نواخته شد. ترانه مرا ببوس را به جرات بایستی یکی از معروفترین و اثرگذارترین ترانه های میهنی دانست که به خوبی روحیه ضد استبدادی و ضد کودتایی را به مردم القا می کند. حسن گل نراقی زنده یاد مشیر همایون شهردار ( استاد پیانوی ایران ) زنده یاد پرویز یاحقی ( استاد فقید ویولون ایرانی ) شعر ترانه مرا ببوس • مرا ببوس، مرا ببوس • برای آخرین بار، تو را خدا نگهدار، که می‌روم به سوی سرنوشت • بهار ما گذشته، گذشته‌ها گذشته، منم به جستجوی سرنوشت • در میان توفان هم‌پیمان با قایقران‌ها • گذشته از جان باید بگذشت از توفان‌ها • به نیمه شب‌ها دارم با یارم پیمان‌ها • که بر فروزم آتش‌ها در کوهستان‌ها • شب سیه سفر کنم، ز تیره ره گذر کنم • نگرتو ای گل من، سرشک غم بدامن، برای من میفکن • دختر زیبا امشب بر تو مهمانم، در پیش تو می مانم، تا سر بگذاری بر سر من • دختر زیبا از برق نگاه تو، اشگ بی گناه تو، روشن گردد یک • امشب من بهتره که من درباره این ترانه روده درازی نکنم ، خودتون برای آشنایی بیشتر با این ترانه به لینک های زیر رجوع کنید. http://parand.se/t-mara-bebeos.htm http://www.csiarts.com/mara-beboos-the-story-of-a-classic.php دانلود ترانه با صدای حسن گل نراقی از اینجا دانلود کنید دانلود یک نسخه قدیمی با صدای گل نراقی از اینجا دانلود کنید ترانه مرا ببوس با صدای ویگن از اینجا دانلود کنید ترانه مرا ببوس با صدای عارف از اینجا دانلود کنید د

[color=darkblue]به نام خدا رژیم صهیونیستی به دلیل درگیریهای دائمی خود با گروه های مختلف ، از آنجایی که بیشتر از همه از جانب آتش توپخانه طرف های مقابل خود رو در رو است ، به همین دلیل برای حفاظت ساختمان های خود در برابر آتش حملات توپخانه ای ، دست به ابتکار جالبی زده است. شیلد هایی از ترکیبات مقاوم در برابر آتش سنگین توپخانه بر روی بام ساختمانها نصب می شود. این شیلد ها وظیفه جذب و دفع آتش توپخانه را دارند و به این ترتیب از آسیب رسیدن به ساختمان و افراد داخل آن جلوگیری می شود. جنس ترکیبات این شیلد ها ناملعوم است ، ولی تماما در داخل اسرائیل تولید می شود. هم اکنون مراکز مهم امنیتی و نظامی از یک سو و مراکزی مثل مدرسه ها و فروشگاههای بزرگ که افراد زیادی در آن به سر می برند از این شیلد ها استفاده می کنند. شهرهای مرزی اسرائیل و مناطقی که در شعاع آتش توپخانه کشورهای همسایه هستند در اغلب موارد از این شیلدها استفاده می کنند. استفاده از این شیلدها تنها مخصوص مراکز دولتی نیست ، بلکه برخی از اشخاص معمولی نیز برای افزایش استحکام ساختمان خود در برابر آتش توپخانه اقدام به خرید و نصب این شیلد ها بر روی بام ساختمان خود کرده اند. در برخی موارد که نیاز به حفاظت بیشتری است ، از لایه های بیشتری از این شیلدها استفاده می شود. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/img634114196246616690.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/img634114196247554220.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/img634114196248648005.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/img634114196249585535.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/img634114196250366810.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/img634114196251460595.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/img634114196252241870.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/img634114196253023145.jpg[/img] فقط برای میلیتاری[/color]

[color=darkblue]واقعا هدف یک خبرگزاری از درج این خبر چی می تونه باشه؟ آیا اصلا این مطلب ماهیت خبری داره ؟؟ نکنه درج این مطلب در مشرق تنها به خاطر همین یک جمله بود ؟؟؟ [quote] بنابر گزارش منابع خارجی حمهوری اسلامی ایران در سال 2006 و به منظور مبارزه با قاچاقچیان مواد مخدر 800 قبضه از این سلاح ها را از اتریش خریداری کرده است.[/quote] در هر صورت جای برخی اسنایپرها در این مقاله خالی است .... برت ؟؟ AS 50 ؟؟ مک میلان ؟؟ و ... --------------------------- [quote]ايران درحال حاضر چه نوعهايشو داره؟[/quote] اشتایر اچ اس 50 [quote] راستی کالیبر 50 هم هست؟[/quote] منظور از 50 یعنی 50 صدم اینچ که معادل 12.7 میلیمتر است.[/color]

آونجر در مدلهایی که به کشورهای انگلیس و فرانسه فروخته شده است ، به جای استینگر از موشک های استار استریک ( متعلق به انگلیس ) و میسترال ( متعلق به فرانسه ) استفاده می کند. اون تصویری که در او فقط چهار موشک دیده می شود ، احتمالا متعلق به ارتش انگلیس است و از موشک های هدایت لیزری استار استریک استفاده می شود. با توجه به FLIR که در قسمت جلوی آن وجود دارد ، می بایست هدایت موشک ها از نوع لیزری باشد که در این صورت به احتمال قوی همان موشک استار استریک است. موشک استار استریک =================== تصاویری دیگر از آونجر

یک تصویر بسیار زیبا از میراژ 2000 [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/Mirage2000-5F_1-2_Cigognes.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_Mirage2000-5F_1-2_Cigognes.jpg[/img][/url] انصافا از نظر قیافه کمتر از رافائل نیست.

[color=darkblue]با تشکر منتقل شد[/color]

[color=darkblue]با تشکر [quote] خودرو های نظامی چرخدار مانند استریکر دارا سیستمی هستند که با چرخ رو در مسیر ها مختلف تنظیم میکند تا کارایی بهتری داشته باشه بعید می دونم که این لاستیک دارا چنین خاصیتی باشه[/quote] اون سیستمی که شما به اون اشاره کردید ، سیستم CTIS است که به معنای سیستم تورم باد تایر مرکزی است. این سیستم بنا به شرایطی که خودرو در آن قرار دارد ، باد تایرها را به میزان لازم تنظیم می کند. به عنوان مثال در زمین های گل آلود و لجنی باد تایرها را در کمترین حد ممکن کاهش می دهد و در مکان های با خاک نرم نیز در حالت باد پایین تنظیم می کند. و در شرایط عادی جاده های معمولی نیز در حالت میزان باد نرمال استفاده می کند. این سیستم امروزه در اکثر خودروها و نفربرهای مدرن مورد استفاده قرار گرفته است. ================= در مورد این تایر هم ، به نظرم طرح بسیار جالبی است. البته از نظر مقاومت در برابر مین ها و تله های انفجاری بعید به نظر می رسد که در حد تایرهای معمول در خودروها و نفربرهای چرخدار باشد. تایرهایی که در نفربرها و ifv های چرخدار استفاده می شود از ترکیب مواد سینترومکنتیسم و تی 4 استفاده می کند که به طور متوسط هشت برابر تایر های معمولی مقاومت دارند و کاملا ضد حریق می باشند. تایرهای نفربرهای چرخدار معمولی در برابر گلوله های 20 میلیمتری نیز مقاوم هستند.[/color]

متاسفانه دوستان اصلا به خودشون زحمت نمی دن که بحث هایی که در این باره در گذشته صورت گرفته است و در آن به برتری های مرکاوا نیز اشاره شده است ، مطالعه کنند. بعد وارد این تاپیک ها می شن و از روی احساس و بدون داشتن دانش کافی شروع می کنند به بیان صحبت های نسنجیده و احساسی. نمی دونم چرا این دوستان نمی خواهند کمی هم جنبه مثبت قضیه را ببینند. آیا واقعیت برتری های مرکاوا اینقدر تلخ است که دوستان از رویارویی با آن در هراسند ؟؟ آیا این قضیه که حتی یک دستگاه مرکاوا مارک 4 در جریان این جنگ به طور کامل صدمه ندید ، اینقدر تلخ است که دوستان نمی خواهند آنرا بپذیرند ؟؟ لابد اگر رژیم صهیونیستی به جای مرکاوا از تانک دیگری استفاده می کرد که تلفات آن به 500 دستگاه می رسید ، دوستان نتیجه گیری می کردند که اسرائیل به کل از صحنه روزگار محو شده است. آیا ضربات سنگینی که همین مرکاوا به رزمندگان حزب الله وارد آورد ، بی ارزش تر از ضربه ای بود که رزمندگان حزب الله به این تانک وارد آوردند ؟؟ لابد دوستان تصاویری مثل تصویر زیر رو برای خودشون به عنوان مدرک به درد نخور بودن مرکاوا تعیین کرده اند. تصویری که متعلق به تانک ماگاچ 7 است نه مرکاوا. اما رسانه های بی سواد ما از آن به عنوان شکست مرکاوا یاد می کردند. امیدوارم دوستان از این چهارچوب تنگ و تاریک تعصب بیرون بیایند و به ماجرا با دید وسیعتری بنگرند. تاپیک موقتا قفل می شود.