انجمن بزرگ میلیتاری

[quote]- 392 شهید و 2000 زخمی - نیروهای امنیتی مصر با تظاهر کنندگان مصری که به درخواست سید حسن نصزالله قیام کرده بودند بشدت برخورد کرد تشکر از Amir_n عزیز برای اطلاعات گراد Amir_n عزیز چرا اینهمه تند میرید!؟ اینا همینجوری دنبال بهونه برای زدن ایران هستن حداقل بذار ما شروع کننده جنگ نباشیم خدای نکرده اگه یه روز به سر اسرائیل زد که به ایران حمله کنه،[b] اونوقت میبینیم اصلا اسرائیلی وجود داره که ما بخواهیم به اونجا نیرویی ارسال کنیم یا نه!!![/b][/quote] من منظور شما را درست متوجه نشدم یعنی ما از سلاح کشتار جمعی و یا حجم وسعی از موشک های دوربرد طوری استفاده می کنیم که این رژیم تا مرز نابودی پیش برود و اسرائیل هم با 200 کلاهک اتمی هم هیچ کاری نمی کنه!( همین کشوری که با جنگنده غیرنظامیان را هدف قرار می دهد!) Amir_n جان(خدایی تخریبچی نیستی!) منظور من از کشورهایی عربی بعد پشتیبانی انها از امریکا و اسرائیل است و گرنه در صورتی هم که جنگی هم پیش بیاد مطمعنآ تمام امکانات نظامی این کشور ها توسط خود امریکاییها استفاده می شود همانطوری که الآن اداره می شود! (و این کشورها نقشی جز هویج ندارند) در کل برای نجات مردم غزه باید اول رژیم های مصر و اردن و عربستان را سرنگون کنیم!

درود خدا بر همه شهیدان فلسطینی بنده هم جنایات وحشیانه درنده گان صهیونیسم را محکوم می کنم برادران چین حمله ای نیاز به یک نیروی هوایی مدرن و قدرتمند داره که حداقل 200 فروند جنگنده مدرن و بروز اورهال شده ذخیره داشته باشه نه ما که کلا 250 جنگنده هم نداریم! تازه مگه چندتا آواکس و سوخترسان اضافی داریم که بخواهیم چنین حماقتی بکنیم در ضمن امریکا در خود همین کشورها پایگاه داره بابا اصلا آسمان این کشورها در اختیار امریکاست پدافند همین کشورها اولین دشمن ماست نکنه قراره با همه این کشورها بجنگیم حمله نظامی ایران به اسرائیل یعنی بسیج امریکا+اسرائیل+عربستان,مصر,اردن,ودیگر کشورهایی عربی متحد امریکا در منطقه (نگران از قدرتمندتر شدن ایران) برای جنگ و حمله علیه ایران!(تازه بغیراز ناتو و اروپا) در یک چشم بهم زدن خواهید دید که جنگ غزه ناگهان تمام شده و ایران در حال جنگ با نیمی از جهان است و اسرائیل نیز با یک مظلوم نمایی +قدرت رسانه های غربی همه دنیا راعلیه ایران بسیج می کند اگر نشده باشند و آنگاه ما بیخبران در حالی که بخاطر سکوت دوستانمان در حال اعتراض به خبرنگاران ........بگزریم! برادران برای نجات مردم فلسطین و غزه اول باید اول رژیم های امریکایی مصر و اردن و عربستان را سرنگون کنیم باید ملت های این کشورها علیه دولت های خود قیام کنند و مانیز باید کاری فراتر از شعار دادن انجام دهیم همین الآن سازمان های جاسوسی این رژیم ها با موساد در حال همکاری هستند باید با تحقییر این دولت ها در نظر ملتهایشان ضمینه قیام ملت ها را فراهم کنیم با عرض معضرت از این همه شعار و ............

با سلام به همه دوستان عزیز و بزرگوار رژیم صهیونیستی طی یک سال و نیم تهاجم نظامی ،حتی از انجام یک اقدام نظامی متناسب با معیارهای تعریف شده در اصول جنگی بازمانده است، ارتش، موساد و ستون پنجم حامی آنها در این مدت برغم تحمیل فشارهای سنگین سیاسی و نظامی نتوانستند، غزه را تصرف کنند، حماس را متلاشی کنند و یا حتی یکی از مقامهای عالی‌رتبه حماس را ترور نمایندو... حال با توجه به محاصره غزه توسط اسرائیل 1-اهداف اصلی اسرائیل در محاسره غزه را چه می دانید و در صورت به ثمر رسیدن اهداف اسرائیل این موضوع چه تاثیری بر روی کاهش قدرت منطقه ای ایران و بطور کلی آینده خاور میانه خواهد داشت 2-راهکار های مبارزه ایران با اقدامات اسرائیل و چگونگی جلوگیری از تحقق این اهداف را چگونه ارزیابی می کنید؟ شرح ماجرا(خواندن اختیاری) [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/162253%3D408459_orig.jpg[/img][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/162254%3D400505_orig.jpg[/img] [b]● اهداف رژیم صهیونیستی[/b] اهداف رژیم صهیونیستی و قدرتهای عربی و غربی از محاصره همه جانبه جمعیت یک و نیم میلیونی غزه جدای از اهداف تاریخی آنها در مقابل فلسطین و فلسطینیان نیست که بارها در چارچوب طرح‌های متنوع عربی، غربی در پوشش تحرکات بین‌المللی (اسلو، نقشه راه کمیته چهارجانبه، طرح جداسازی غزه از کرانه باختری شارون...) پیگیری شده است، اهم این اهداف که در نشست‌های مقامهای سیاسی و امنیتی رژیم صهیونیستی قبل از تهاجم به غزه مورد بررسی قرار گرفته است، عبارتند از: ۱) شکستن اراده مقاومت و حذف جنبش مقاومت فلسطین (حماس)، با هدف تغییر رفتار از فاز نظامی به فاز سیاسی صرف و تبدیل جنبش حماس به یک جریان سیاسی مشابه جریان فتح و در مرحله نهایی، حذف مقاومت و متلاشی کردن سازمان حماس. ۲) جدا کردن مردم فلسطین از مقاومت و دولت منتخب "هنیه"، برای حصول به اهداف از پیش طراحی شده‌ای مانند فراهم کردن زمینه تسلیم دولت حماس و یا ترور مقامات دولت حماس از جمله اسماعیل هنیه، نخست‌وزیر منتخب آنها. ۳) آزادسازی "گلعاد شالیت" سرباز اسرائیلی توسط حماس برای جبران شکست در مقابل حزب‌الله، که سناریوی مشابهی را در ذهن عمومی جامعه مهاجران صهیونیستی تداعی می‌کرد. ۴) رژیم صهیونیستی با محاصره همه جانبه دولت منتخب فلسطین و جمعیت ۵/۱ میلیون نفری ساکن در محدوده ۳۶۰ کیلومتری باریکه غزه، تمام امکانات خود را بسیج کرده تا از تکرار تجربه جنوب لبنان و تبدیل حماس به حزب‌الله ثانی جلوگیری به عمل آورد اما ۱۸ ماه محاصره و تلاشی سیاسی، اطلاعاتی و نظامی نتیجه‌ای در بر نداشته و عمل آنچه به عنوان کابوس رژیم صهیونیستی یاد می‌شد، اتفاق افتاد و حماس با تدابیر مکتسب از جنگ ۳۳ روزه و با الگوپذیری از حزب‌الله توانست برای نخستین‌بار در طول تاریخ فلسطین، غزه را به عنوان منطقه آزاد شده وارد ادبیات سیاسی کرده، موقعیت خود را تثبیت کند. ۵) هدف حاشیه‌ای دیگر که در تهاجم به رژیم صهیونیستی به باریکه غزه دخیل است؛ رقابتهای سیاسی داخلی میان جریانهای سیاسی رژیم صهیونیستی است. سران احزاب لیکود، کادیما و حزب کار در مسابقه‌ای غیر اخلاقی و ضدانسانی برای بدست گرفتن قدرت و غلبه بر همدیگر در انتخابات پارلمانی آتی، تلاش می‌کنند از رهگذر کشتار مردمی غزه قدرت خود را در میان جامعه صهیونیستی به اثبات برسانند اما غافل از اینکه این حس رقابت غیراخلاقی خود اشتباهی استراتژیک در مواجهه تاریخی با فلسطینیان است و استراتژی دفاعی صهیونیستی تا حد یک تاکتیک انتخاباتی تنزل می‌دهد. این از نظر رویکرد سیاسی و امنیتی کاملاً به نفع استراتژی بسیج تمام امکانات سیاسی، رسانه‌ای و امنیتی برای حصول به اهداف از بیش تعریف شده رژیم صهیونیستی و کشورهای عربی و غربی و بویژه آمریکا نتیجه‌بخش نبود، حتی تحرکات صهیونیستها در طراحی انفجارهای منطقه‌ای (هند، پاکستان و...) برای تحت شعاع قرار دادن جنایات این رژیم در غزه و انحراف افکار عمومی و رسانه‌ای از بحران غزه کارساز نشد و این رژیم ناچار شد، اجازه گشایش برخی گذرگاهها و رسیدن مواد غذایی و دارویی را به باریکه غزه بدهد، این مجوز نه از سر قدرت و اختیار بلکه ناشی از دلایل و تحولات مشخصی بود: دلایل بازگشایی برخی گذرگاهها ۱) مقامهای سیاسی و امنیتی رژیم صهیونیستی؛ با علم به بی‌نتیجه بودن و طولانی شدن محاصره غزه برای پایان آبرومندانه و فرار از شکست‌های بیشتر، ناچار به تعدیل محاصره شدند. ۲) تحرکات منطقه‌ای و بین‌المللی محافل سیاسی؛ رسانه‌ای و نهادهای حقوق بشر؛ از جمله برگزاری همایش "بازگشت آوارگان یک حق است" در سوریه با شرکت ۵۴ شخصیت سیاسی، نخبه و پژوهشگر، نشست نمایندگان پارلمانی ۳۹ کشور آسیایی در مالزی و درخواست برای حمایت از مردم غزه، انتشار گزارش‌های انجمن حقوق مدنی در سرزمین‌های اشغالی در خصوص نقض حقوق بشر و قیاس رژیم صهیونیستی با رژیم آپارتاید صهیونیستی؛ گزارش سازمان عفو بین‌الملل در خصوص وضعیت دشوار غزه و هشدار نسبت به یک فاجعه انسانی و درخواست با سکوا، معاون دبیر کل سازمان ملل در امور حقوق بشردوستانه در قالب گزارشی به شورای امنیت و دبیر کل سازمان ملل برای بازگشایی گذرگاهها. مجموع تحرکات ذکر شده باعث نگرانی صهیونیست‌ها در خصوص شکل‌گیری یک اجماع میان کشورهای اسلامی و مجامع بین‌الملل علیه تل‌آویو شدکه به ناچار سیاست تعدیل را پیشه کرد. ۳) اظهارات بی‌سابقه دبیرکل اتحادیه عرب؛ عمرو موسی در یک اظهارنظر غیر قابل انتظار اعراب، اسراییل و آمریکا، با معرفی اسراییل به عنوان دشمن همیشگی اعراب، اقدامات اسراییل را شرم‌آور و خطرناک خواند، سکوت اعراب را به باد انتقاد گرفت و خواهان تحرک بین‌المللی در مقابل نقض حقوق بشر، بویژه کمیته چهارجانبه شد. ۴) نگرانی رژیم صهیونیستی از ایجاد یک جبهه رسانه‌ای و خبری علیه این رژیم؛ رژیم صهیونیستی در دو هفته اول محاصره غزه با جلوگیری از ورود خبرنگاران و نمایندگان رسانه‌ها یک سانسور شدید خبری اعمال کرد تا از سایه یک سانسور شدید بتواند به نسل‌کشی در غزه ادامه دهد، اما این سانسور در هفته سوم با اعتراض شدید سردبیران و رؤسای رسانه‌های بین‌المللی علیه رژیم اسراییل، شکسته شد. اصحاب رسانه از جمله "فرتلیس راف"، مدیرعامل شبکه اول و "نیکلاوس برندر"، سردبیر شبکه‌ی تلویزیونی آلمان و نیز "یورگ شیرنبرگ"، مدیرعامل آژانس عکس‌های خبری اروپا در نامه‌ای به نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، اعتراض خود را به ایجاد سانسور خبری اعلام کردند، این نامه باعث شد که "مارک وگو"، سخنگوی دولت اسراییل، در اظهاراتی رسمی اعلام کند که تل‌آویو به موازین آزادی مطبوعات و بیان پایبند است و مدعی شود که حملات موشکی حماس عامل عدم اجازه به رسانه برای ورود به غزه بوده است. نگرانی صهیونیستها از متهم شدن به عدم رعایت آزادی مطبوعات و بیان و شکل‌گیری جبهه رسانه‌ای عامل دیگر دخیل در تعدیل وضعیت محاصره بود. - دو دلیل مهم دیگر که نقش بسزایی در عقب‌نشینی رژیم صهیونیستی داشت به تدابیر و سیاست‌های راهبردی جنبش حماس در مقابله با محاصره و نگرانی مصر به عنوان ضلع کلیدی تروئیکای عربی بر‌می‌گردد. الف) غلبه حماس بر محاصره همه جانبه و تهاجم صهیونیستها به تدابیر اقتصادی، سیاسی و اشراف اطلاعاتی حماس باعث شد محاصره هجده ماهه غزه نتیجه مطلوب برای مهاجمان را نداشته باشد از جمله تدابیر اتخاذی حماس: ۱) تشکیل کمیته‌های مقاومت مردمی برای مقابله با محاصره اقتصادی و کاهش آثار سیاسی و روانی آن. ۲) پخش کارتهای جیره‌بندی سوخت، مواد غذایی برای مدیریت شرایط بحران و محاصره. ۳) برقراری نظم و امنیت در غزه و خنثی سازی توطئه‌های باندهای مافیایی مسلح و طرح‌های رژیم صهیونیستی برای ترور مقامهای دولت حماس. ۴)حفظ وتقویت وحدت و رهبران حماس در داخل غزه و خارج از آن. ۵) ایجاد فشار روانی سنگین به شهرک‌نشین‌های صهیونیست با شلیک موشکهای مستمر به شهرکهای اطراف غزه بویژه شهرک سدیروت. مؤید موفقیت‌آمیز بودن حماس در مواجهه با رژیم صهیونیستی، انتشار نتیجه نظرسنجی یک مرکز سیاسی صهیونیستی است که ۸۳ درصد از صهیونیست‌ها اعلام کرده‌اند که توان حماس و مقاومت بعد از محاصره غزه پیوسته رو به افزایش بوده است و حمایت مردم از آن بیشتر شده است. ۶۸ درصد در مقابل گفته‌اند که وضعیت امنیتی اسراییل از هنگام محاصره رو به ضعف بوده است. ب) سست شدن ضلع عربی طرح محاصره غزه: مصر به عنوان کلیدی‌ترین ضلع مثلث عربی در همراهی با طرحهای رژیم صهیونیستی و آمریکا علیه فلسطینیان، به موازات طرح آتش‌بس ۱۱ ماده‌ای که ماهیت ضد مقاومت داشت و در واقع نسخه اصلاح شده نقشه راه بود، در یک توافق سه جانبه با رژیم صهیونیستی و آمریکا با اعزام سه هزار نیروی امنیتی به نوار مرزی با غزه و توافق با آمریکایی‌ها و پذیرش کارشناسان نظامی آمریکایی در میان نیروهای امنیتی خود برای کنترل تردد فلسطینیان و انهدام تونلها و گذرگاههای مرزی یک اقدام کاملاً ضد فلسطینی را به نمایش گذاشت که بازتاب بسیار منفی را در میان اذهان عمومی و اصحاب رسانه بدنبال داشت. این اشتباه استراتژیک قاهره باعث شد چهره رهبری آن کاملاً مخدوش شود، مقامهای خائن قاهره برای جلوگیری از تخریب بیشتر وجاهت و جایگاه خود موضوع تعدیل را پیشنهاد کرد. اما بی‌آبرویی مصریها به این ختم نشد، دیدار مصافحه گرم طنطاوی شیخ الازهر با شیمون پرز، رئیس رژیم صهیونیستی افتضاح تاریخی برای الازهر و دولت قاهره و توجیهات کودکانه این شیخ دست نشانده دامنه افتضاحات برای مصر را گسترش داد و نتیجه آن، شکسته شدن حلقه اصلی بازیگران عربی و منطقه محاصره بود. اقدامات دولت قاهره و شیخ الازهر سلسله تظاهرات مردمی و سه دانشگاه مطرح قاهره، الازهر و عین الشمس مصر را سبب شد که محور مطالبات آنها، اعتراض به همکاری دولت با رژیم صهیونیستی و رفع کنترل گذرگاهها از سوی مصریها بود. [b]● چشم‌انداز آینده[/b] رژیم صهیونیستی و حامیان عربی و غربی آن پس از هجده ماه تهاجم و محاصره سیاسی، روانی و نظامی نوار غزه و دولت منتخب حماس از دستیابی به اهداف پیش‌بینی شده ناکام مانده‌اند. رژیم صهیونیستی طی یک سال و نیم تهاجم نظامی از دستیابی به اهداف نظامی ناکام مانده است، در طول این مدت حتی از یک اقدام نظامی متناسب با معیارهای تعریف شده در اصول جنگی با زمانه است، ارتش، موساد و ستون پنجم حامی آنها با توجه به تحمیل فشارهای سنگین سیاسی و نظامی نتوانستند، غزه را تصرف کنند، حماس را متلاشی کنند و یا حتی یکی از مقامهای عالی‌رتبه حماس را ترور نمایند. نتیجه حاصل برای اسراییلی‌ها تداعی‌کننده دستاورد این رژیم در جنگ ۳۳ روزه لبنان است که حاصل آن انزوا، انفعال سیاسی و نظامی مقامهای سیاسی و امنیتی و تشدید اختلافات درون ساختاری برای رژیم بود. غزه پس از پشت سر گذاشتن دو دوره محاصره و تهاجم سخت هم‌اکنون فزاینده تثبیت استقلال کامل تاریخی خود را تجربه می‌کند و روندی که مطمئناً با تحقق آن غزه و حماس محور قدرت و اقتدار فلسطینیان در آینده خواهد بود و در مقابل روند انزوا، انفعال و ظهور اختلافات در درون ساختار تشکیلات خودگردان، و رژیم صهیونیستی را شاهد خواهیم بود. تروئیکای عربی بویژه مصر که بیشترین ضرر را در مرحله جدید محاصره غزه متحمل شد، در آینده نقش منطقه‌ای و میانجی‌گریش رو به ضعف خواهد نهاد و جامعه الازهر از دولت فاصله بیشتری خواهد گرفت. نکته پایانی اینکه، روند عقب‌گرد سیاسی و امنیتی رژیم صهیونیستی در درون اراضی اشغالی و منطقه سرعت بیشتری خواهد گرفت. انتفاضه مردمی در مناطق فلسطینی با رویکردی جدید آغاز خواهد شد و مهاجران یهودی و شهرک‌نشین‌ها پس از تحمل یک دوره سخت درگیری با فلسطینیان به ناچار تن به شرایطی مانند شرایط غزه خواهند داد فلسطین در سایه انفعالی که در آینده برای رژیم صهیونیستی و شهرنشینان ظهور خواهد یافت، فرایند آزادسازی فلسطین تا سال ۲۰۱۵ میلادی، صورت جدیدی خواهد یافت بطوری که علاوه بر مناطق خودگردان، بخش عمده مناطق اشغالی سال ۱۹۴۸ نیز در یک حرکت تدریجی دشوار، رنگ و بوی غزه به خود خواهد گرفت. [b]حقیقتی تلخ[/b] محاصره غزه توسط اسرائيل كه باعث اتمام تمام ملزومات در داخل اين باريكه شده، عواقب وحشتناكي براي يك و نيم ميليون ساكن غزه داشته است. جلوگيري از انتقال سوخت، باعث تعطيلي تنها ايستگاه برق غزه شد و خاموشي ها باعث گرديد كه فلسطينيان با در دست گرفتن شمع در خيابانها به اعتراض بپردازند. در پي اين خاموشي بحران آب و بهداشت نيز گريبان گير غزه خواهد شد. سازمان ملل متحد اعلام كرد ذخيره مواد غذايي اصلي كه اين سازمان براي 750 هزار مستمند تهيه كرده بود تمام شده است. يكي از سخنگويان سازمان ملل گفت:”محاصره غزه به محاصره اي عليه خود سازمان ملل تبديل شده است.در ضربه اي ديگر، بانك هاپواليم، كه بزرگترين بانك اسرائيل است اعلام كرد هر گونه عمليات مالي با غزه را متوقف خواهد كرد كه اين كار عملااقتصاد غزه را تحت محاصره و تحريم مالي قرار مي دهد. بانكهاي ديگر نيز اعلام كرده اند همين كار را خواهند كرد. دولت اسرائيل در سپتامبر 2007 اعلام كرد غزه از مناطق دشمن است كه كار بانكها را وادار به چنين اقدامي ساخت. سقوط غزه در زمستاني تاريك و همراه با گرسنگي احتمالاشاهدان اندكي خواهد داشت. اسرائيل به هيچ خبرنگاري اجازه ورود به غزه را نمي دهد. اسرائيل به يك گروه از ديپلماتهاي بلندپايه اروپايي نيز اجازه ورود به اين منطقه را نداد. چند روز قبل از آن هم دهها نفر از شخصيتهاي علمي و پزشكان كه قرار بود به منظور ارزيابي ميزان خسارات و لطمات رواني به ساكنان غزه به اين باريكه بروند و در آنجا كنفرانسي برپا كنند، از دروازه هاي اين منطقه بازگردانده شدند. [b]اسرائيل علت اعمال محدوديت بر ارسال كمك و سوخت به غزه را نقض آتش بس پنج ماهه توسط حماس و شليك راكت از داخل اين باريكه اعلام كرده است. اما اسرائيل خود مقصر نقض آن آتش بس است. در حالي كه حواس كشورهاي جهان به انتخابات رياست جمهوري در آمريكا پرت شده بود، ارتش اسرائيل به غزه تعرض كرد، شش فلسطيني را كشت و باعث عكس العمل آنان با شليك راكت شد.[/b] فاجعه انساني كه گلوي غزه را مي فشارد، ربطي به اقدامات تلافي جويانه اخير ميان حماس و اسرائيل ندارد. حدود يك سال قبل، كرن كانينگ ابوزيد، كميسر عالي سازمان آوارگان سازمان ملل هشدار داد:”غزه عن قريب به اولين منطقه جهان تبديل خواهد شد كه عمدا تهي دستي تحقير كننده اي به آن تحميل شده است.” او مسئوليت محاصره خفه كننده غزه را مستقيما متوجه اسرائيل دانست اما جامعه جهاني را نيز به همدستي را تل آويو متهم كرد. كشورهاي غربي، و اسرائيل در اوايل سال 2006، در پي پيروزي حماس در انتخاباتي كه اداره حكومت فلسطين را به اين جنبش داد، ارسال كمك به غزه را ممنوع كردند. آمريكا و اروپا با اين اقدام اسرائيل موافقت كردند چرا كه به زعم آنها اين محاصره و تحريم فلسطينيان را مجبور خواهد ساخت تا از حمايت از محاس دست بردارند. ابوزيد گفت: اين زمان آغاز همدستي جامعه جهاني در اجراي سياست مجازات جمعي غزه بود آن هم به رغم اين واقعيت كه بند چهار كنوانسيون ژنو چنين رفتاري را جنايت جنگي مي داند. هرچند در غزه هم مانند عراق غرب به اهداف خود نرسيد، اما اين محاصره را از آن زمان تاكنون به طور خستگي ناپذير ادامه داده است. در عوض حماس كنترل خود بر غزه و جدايي آن از كرانه باختري تحت كنترل جنبش فتح را تحكيم بخشيده است. رهبري اسرائيل بدون بازنگري بر سياست خود، با تشديد محاصره غزه عكس العمل نشان داده تا حدي كه جامعه غزه اكنون در آستانه فروپاشي قرار گرفته است. فاجعه انساني فزاينده كنوني كه به غزه تحميل مي شود، ارتباط مستقيمي را با قدرت رسيدن حماس از طريق انتخابات و يا پرتاب راكت از داخل اين منطقه ندارد موضوعي كه اسرائيل را بيشتر نگران كرده، چيزهايي است كه هر يك از اين تحولات نمايانگر آن است: يعني خودداري اهالي غزه از دست برداشتن از مقاومت عليه ادامه اشغال توسط اسرائيل. هر دو اين مسائل، (به قدرت رسيدن حماس و پرتاب راكت) بهانه اي به دست اسرائيل داده تا براي وادار ساختن ساكنان غزه به تسليم، مانع اقدامات حمايتي و حفاظتي براي غيرنظاميان اين باريكه بر اساس قانون بين الملل شود. در تحولي بي موقع براي تل آويو و واشنگتن، رسانه هاي اسرائيلي فاش ساختند يكي از اقدامات اسماعيل هنيه، كه در سال 2006 نخست وزير حكومت خودگردان فلسطيني شد، اين بود كه با ارسال پيامي به كاخ سفيد بوش پيشنهاد آتش بس طولاني در قبال پايان اشغالگري اسرائيل شد. اما ارسال چنين پيشنهادي حتي تصديق هم نشد. به گزارش روزنامه جروزالم پست، سياست سازان اسرائيلي در پي تقويت اين تلقي بوده اند كه؛ “تلاش براي سرنگوني حماس بي فايده است چرا كه تمام اهالي غزه عضو حماس هستند.” بر اساس اين تفكر، مجازات جمعي مردم غزه به اين خاطر مجاز است كه - بنا به ادعاي آنان - در اين منطقه هيچ غيرنظامي واقعي وجود ندارد. اسرائيل با هر مرد و زن و كودك فلسطيني در جنگ است. كابينه اسرائيل با اشاره به وسعت دامنه اين تفكر در ميان اسرائيلي ها، با هدف متوقف ساختن حملات موشكي فلسطينيان، استراتژي تازه اي براي نابود ي روستاهاي غزه با آتش توپخانه اعلام كرد كه تكرار تاكتيكهاي بي اعتبار اسرائيل در جنگ 33 روزه سال 2006 با لبنان است. در واقع تمايل اسرائيل براي مسدود كردن راههاي ورود و خروج غزه و ارعاب اهالي غيرنظامي آن به قبل از انتخاب حماس برمي گردد. سابقه اين كار خروج نيروهاي اسرائيلي از غزه و قطع ارتباط آريل شارون با حكومت خودگردان در تابستان 2005 بازمي گردد كه در آن زمان جنبش فتح حاكم بلامنازع تشكيلات خودگردان بود. اندكي بعد از خروج نيروهاي اسرائيل از غزه، در ماه دسامبر 2005 فاش گرديد كه مقامات اسرائيلي پيشنهاد قطع برق غزه را داده اند كه نشانگر نوع انزوايي بود كه شارون براي غزه ترجيح مي داد. در آن زمان رسانه ها اعلام كردند كه اين سياست اعمال و اجرا نشد هم به خاطر اينكه مقامات اسرائيلي احتمال دادند نقض قوانين بين المللي به اين صورت باعث مخالفت كشورهاي جهان خواهد شد و هم اينكه ممكن بود آن كار باعث لطمه به احتمال پيروزي فتح در انتخابات شود كه ماه بعد از آن برگزار شد. اما بعد از برگزاري انتخابات، اسرائيل بهانه اي را كه براي قطع مسئوليت در قبال اهالي غيرنظامي غزه داشت، به دست آورد. تل آويو بعد از آن انتخابات در روابط خود با غزه تجديد نظر كرد و آن رابطه را از اشغال به حالت جنگي تغيير داد. و بدين ترتيب سياست مجازات جمعي كه در اواخر سال 2005 به وضوح غيرقانوني شناخته مي شد، امروزه شيوه كار استاندارد اسرائيل شده است. سخنان گوشخراش مقامات اسرائيلي كه در ماه فوريه گذشته با اظهارات ماتان ويلاناي، معاون وزير دفاع اسرائيل در خصوص ايجاد “هولوكاست” در غزه به اوج خود رسيد، ما اقدامات اسرائيل در اين خصوص مطابقت داشته است. ارتش اسرائيل در ژوئن 2006 نيروگاه برق غزه را بمباران كرد و از آن تاريخ به طور پله اي از رسيدن سوخت به اين منطقه جلوگيري كرد. در ماه ژوئن ويلاني گفت اسرائيل بايد اجراي تمام مسئوليت هائي را كه در قبال غزه دارد، قطع كند. دو ماه بعد اسرائيل با مصر قراردادي را به امضا رساند كه بموجب آن قرار شد در صحراي سينا، براي غزه يك نيروگاه برق احداث شود. تمام اين مواضع و اقدامات با يك هدف اتخاذ شده است. هدف از اين كارها آن بوده است كه جهان متقاعد شود، حالاكه اسرائيل به اشغال غزه پايان داده، بنابر اين مي تواند قوانين اشغال را ناديده گرفته و عليه اهالي غزه فشار بي امان وارد سازد. وزراي كابينه اسرائيل براي ابراز چنين تمايلي پشت سر هم صف كشيده اند. مثلاايهود اولمرت، اعلام كرده است كه “نبايد گذاشت اهالي غزه زندگي عادي داشته باشند”؛ آوي ديچر معتقد است “قطع نظر از بهايي كه به فلسطينيان تحميل مي شود”، اين مجازاتها بايد موردشان اعمال شود؛ ماير شيتريت موكدا گفته است كه اسرائيل بايد “يكي از مناطق غزه را انتخاب و با خاك يكسان كند.” وزاري كابينه اسرائيل اين سياست جديد را به تازگي در جلسه كابينه دولت مورد بحث و بررسي قرار داده اند. همزمان اسرائيل تجارت قاچاقي را كه از طريق تونلهاي زير زميني غزه به مصر صورت مي گيرد، ناديده گرفته است. بدين ترتيب مسئوليت رفاه مادي اهالي غزه به طور روز افزون بر دوش مصري ها قرار مي گيرد. اما هنوز اين سوال بي پاسخ مي ماند كه: عكس العمل اهالي غزه به تحميل اين بدبختي ها و ناامني هاي ناشي از اقدامات نظامي اسرائيل چه خواهد بود؟ عيال سراج، سرپرست “برنامه بهداشت رواني جامعه غزه” امسال اعلام كرد هدف بلند مدت اسرائيل وادار ساختن مصر به برداشتن كنترل از مرز كوتاه اين كشور با باريكه غزه است. او هشدار داد: “صبر كنيد مصر اين كنترل مرزي را بردارد تا هجوم دسته جمعي اهالي غزه به مصر با ببينيد.” [b]رد پای برخی اعراب در محاصره غزه؛ مرگ تدریجی یک و نیم میلیون انسان[/b] این سؤال مطرح است که آیا برخی رژیمهای عربی در محاصره ظالمانه غزه دست دارند؟ شبکه الجزیره یک نظرسنجی از شهروندان عرب انجام داده که نتیجه آن حیرت آور در عین حال تاسف بار است؛ بیش از ۹۵ درصد شهروندان عرب در این نظرسنجی برخی رژیمهای عربی را همدست صهیونیستها در محاصره نوار غزه دانسته اند و این تایید دیگری بر این حقیقت تلخ است که فجایع هولناک انسانی که در نوارغزه روی می دهد با مشارکت همکیشان مردم این منطقه صورت می گیرد. مصر با استقرار هزاران نیروی امنیتی و مسلح در مرز با نوار غزه، گذرگاه رفح را همگام با رژیم اسرائیل در بستن همه گذرگاههای نوار غزه، بسته است. مصر از ورود هیئتهای امدادرسانی و نهادهای جامعه مدنی از کشورهای دیگر از راه گذرگاه رفح مخالفت می کند؛ معنای این اقدامات چیست؟ از رژیم صهیونیستی که به وحشیگری و زورگویی معروف است و حتی یهودیان از این رژیم بیزاری جسته اند توقعی نمی رود اما چرا مصر که ادعا می کند از حامیان اصلی ملت فلسطین است، در محاصره نوار غزه با اسرائیل همسو شده و با استقرار گسترده نظامیان و نیروهای امنیتی خود در گذرگاه مرزی رفح، آن را بسته است و اجازه نمی دهد تا مردم بیمار و حجاج فلسطینی از این گذرگاه عبور کنند. وقتی حکومت مصر بر خلاف اراده مردم خود گاز، این سرمایه ملی را به بهای اندک در اختیار اشغالگران قدس قرار می دهد و از ورود مردم بیمار و محتاج غزه به داخل مصر برای درمان و رفع گرسنگی جلوگیری می کند؛ چه می توان گفت جز اینکه حکومت مصر هم در گرسنه نگه داشتن و وقوع یک فاجعه هولناک بشری درغزه با صهیونیستهای بی رحم همدست شده است. چندی پیش هم کنفرانسی تحت عنوان گفتگوی ادیان در مقر سازمان ملل متحد با تبلیغات گسترده و با حضور دهها نفر از مقامها و رهبران جهان برگزار شد، اما وقتی شیمون پرز رئیس رژیم صهیونیستی در این کنفرانس حضور یافت و حتی در کنار برخی سران عرب در میهمانی بان کی مون شرکت کرد، برای جهان اسلام محرز شد که برخی رهبران عرب با دعوت از رئیس رژیم جنایتکار صهیونیستی در کنفرانس به اصطلاح گفتگوی ادیان در رنجها و مصائب بیشمار ملت مظلوم فلسطین شریک هستند. اسماعیل هنیه نخست وزیر دولت مردمی حماس گفته است برخی مقامهای تشکیلات خودگردان فلسطین در این محاصره که وارد هفته چهارم خود شده، دست دارند. لین باسکوا معاون دبیرکل سازمان ملل متحد در امور بشردوستانه در گزارشی به شورای امنیت، درخواست دبیرکل سازمان ملل از اسرائیل برای بازگشایی گذرگاههای غزه و تسهیل ورود کمکهای بشردوستانه را ارائه کرد. فاجعه انسانی در غزه مردم مظلوم نوار غزه هم اکنون به سبب بسته شدن تمام گذرگاهها و محاصره کامل این منطقه از سوی رژیم صهیونیستی، ازکار افتادن تنها نیروگاه اصلی غزه به سبب نبود سوخت و کمبود شدید مواد غذایی و دارویی در بدترین شرایط ممکن و در آستانه یک فاجعه انسانی قرار دارند. این در حالی است که ساکنان نوار غزه برای گرم کردن خود با توجه به در پیش بودن فصل سرما، به سبب کمبود شدید سوخت به استفاده از هیزم و وسایل قدیمی و شیوه های قدیمی برای گذران زندگی خود روی آورده اند. مسئولان ذیربط در نوار غزه درباره عواقب شرب آبهای چاهها در نوار ساحلی به سبب احتمال آلوده بودن آن در پی کاهش ذخیره محلول کلر و تمام شدن تجهیزات تصفیه آب و قطع جریان برق هشدار داده اند. با ادامه محاصره ظالمانه این منطقه و مانع تراشی صهیونیستها در برابر ورود مواد غذایی و دارویی و سوخت که مردم غزه در حال حاضر به شدت به آن نیاز دارند، به گفته یک مسئول بهداشتی در این منطقه، یک میلیون و نیم انسان در معرض مرگ تدریجی قرار گرفته اند. رد پای برخی کشورهای عربی در محاصره غزه این سؤال مطرح است که چرا حسنی مبارک رئیس جمهوری مصر درباره فجایعی که در غزه به سبب محاصره آن در حال وقوع است، سکوت کرده است؛ چرا همگام با رژیم اسرائیل گذرگاه رفح را بسته است؟ آیا این مسئله با امنیت ملی مصر ارتباط دارد؟ یا نکند که سرنوشت مصر با سرنوشت صهیونیستها گره خورده است. تظاهرات گسترده اخیر مردم مصر بر ضد محاصره غزه که اگر مداخله نیروهای ضد شورش حکومت مبارک نبود، چه بسا آنها سفارت رژیم صهیونیستی را به اشغال خود در می آوردند، نشان داد که مردم مصر با سیاست رهبران خود در بستن گذرگاه رفح و همسویی با اشغالگران قدس به شدت مخالف هستند. شهروندان عرب در تماس با شبکه الجزیره تاکید کرده اند علاوه بر مصر و برخی کشورهای عربی دیگر، در این محاصره، تشکیلات خودگردان هم دست دارد و هدف آن بسیار روشن است؛ تحریک و شوراندن مردم غزه بر ضد جنبش مقاومت حماس. یک شهروند عرب در گفتگو با این شبکه گفته است همه می دانند آنچه به تشکیلات خودگردان موسوم است نه تنها با صهیونیستها همدست است، بلکه خط مقدم جنگ دشمن اسرائیلی بر ضد ملت فلسطین است. نکته عجیب و تاسف بار درباره دولت انتصابی ابومازن در کرانه باختری است این است که از جامعه بین المللی خواسته است بر رژیم صهیونیستی برای پایان دادن به محاصره تحمیلی بر غزه فشار وارد کنند؛ چرا از کشورهای عربی درخواست نمی کند بر رژیم صهیونیستی فشار وارد کنند و از آنها نمی خواهد خود به طور مستقیم از راه ارسال کمکهای بشردوستانه از راه دریا، حلقه محاصره غزه را در هم بشکنند. هر چند وزیران امور خارجه کشورهای عربی شامگاه چهارشنبه ششم آذر در مقر اتحادیه عرب در قاهره، درباره ارسال فوری کمکهای غذایی و دارویی به نوار غزه به توافق رسیدند به اینکه عمرو موسی دبیرکل اتحادیه عرب با مقامهای مصری در این زمینه هماهنگی کند، اما آنها هیچ تصمیم جدی برای شکستن حلقه محاصره ظالمانه نوار غزه نگرفتند و تصمیم برای ارسال مواد غذایی هم صرفا به خاطر کم کردن حجم گسترده فشارها و اعتراضات افکارعمومی جهان عرب نسبت به بی تفاوتی، سهل انگاری و حتی دست داشتن برخی حکام عرب در محاصره این منطقه اتخاذ شده است. نکته قابل توجه این است که وزیران خارجه عرب تنها پس از گذشت روزهای طولانی از محاصره نوار غزه تنها به صدور یک بیانیه برای ارسال فوری مواد غذایی و دارویی اکتفا کردند و البته یکی از شاهان عرب گفته است هزینه های درمان بیماران فلسطینی را می پردازد، اما این حاکم عرب نگفته است چگونه با وجود بسته بودن همه گذرگاهها، امکان خروج بیماران وجود دارد؟ شاید او این مشکل را می تواند از راههای دیگر حل کند. مقامهای عربی پس از چند هفته در حالی در قاهره گردهم جمع شدند که جمعیتها و مسئولان نهادهای مدنی اروپا، بارها برای کمک به مردم غزه با وجود خطرات فراوان از راه دریا به این منطقه رفتند و با مردم مظلوم آن ابراز همبستگی کردند. حسن هانی زاده کارشناس مسائل خاورمیانه درباره نقش برخی رژیمهای عربی در محاصره نوار غزه می گوید : محاصره ظالمانه غزه از سوی رژیم صهیونیستی که منجربه شهادت دهها کودک فلسطینی شد در واقع نتیجه سیاستهای سازشکارانه اعراب با این رژیم است. در حالی که رژیم اسرائیل نزدیک به ۱۸ ماه به حملات وحشیانه خود علیه مردم بی دفاع غزه ادامه می دهد؛ سران سازشکار عرب تحت عنوان گفتگوی ادیان با جنایتکارترین ومنفورترین شخصیت صهیونیست یعنی شیمون پرز به گفتگو می نشینند. این گفتگوهای غیرقابل توجیه به تضعیف موضع حماس در برابر اسرائیل منجر شد، زیرا این رژیم همواره تلاش کرده تا حماس را از صحنه مبارزاتی و سیاسی فلسطین خارج کند. به گفته هانی زاده، ننگ سران کشورهای عربی همین بس که سیلوان شالوم وزیر امور خارجه سابق اسرائیل قبلا اعلام کرده بود که درخواست برقراری رابطه از سوی کشورهای عربی به اسرائیل آنقدر زیاد است که این رژیم فرصت کافی برای رسیدگی به این درخواستها را ندارد. غزه با جمعیتی حدود ۵/۱ میلیون نفر بر اثر محاصره اقتصادی در آستانه یک فاجعه انسانی قرار دارد و دولت مصر از گشایش گذرگاه رفح که این کشور را به غزه متصل می کند، طفره می رود. این وضع در شرایطی صورت می گیرد که سران احزاب لیکود، کادیما و کار رژیم صهیونیستی در یک مسابقه غیر اخلاقی و ضد انسانی برای به دست گرفتن قدرت و پیروزی در انتخابات آینده کنیست (پارلمان) تلاش می کنند تا از رهگذر کشتار مردم غزه قدرت خود را به اثبات برسانند. به گفته این کارشناس، تشکیلات خودگردان فلسطین به رهبری ابومازن نیز به موازات اقدامات ضد انسانی رهبران رژیم صهیونیستی نه تنها کمکی به حل بحران غزه نمی کند، بلکه به تشدید محاصره شهر غزه دامن می زند. در چنین شرایطی حماس تنها باید به سازوکارهای بومی خود متکی باشد، زیرا نباید انتظارکمکی از رهبران عرب و جامعه جهانی داشته باشد. در پایان باید تاکید کرد هر چند مردم مظلوم نوار غزه به سبب تشدید محاصره، روزهای بسیار سخت و نفسگیری را پشت سر می گذارند و متاسفانه همکیشان آنها یعنی برخی حکام عرب هم در این محاصره دست دارند؛ اما آنها می دانند که تنها با مقاومت و ایستادگی و بیزاری جستن از سازشکاران و قرار گرفتن در کنار مقاومت می توانند حقوق مشروع و غصب شده خود را باز پس گیرند چرا که حجم جنایات اولمرت و باراک وزیر جنگ رژیم صهیونیستی هر اندازه که باشد به اندازه اقدامات آریل شارون جنایتکار که در کشتن انسانها، نابودی تاسیسات و منازل و از بین بردن درختان و مزارع نوار غزه، گوی سبقت را از تمام مقامهای صهیونیست ربود، نخواهد بود که با آن همه جنایت، مجبور به عقب نشینی خفت بار از نوار غزه شد و امروز در حالت کما قرار دارد، بنابراین اولمرت و باراک و دیگر مقامهای صهیونیست باید از بلایی که بر سر شارون آمد، درس عبرت بگیرند و بدانند هر اندازه که محاصره نوار غزه را تشدید کنند، اراده شکست ناپذیری مردم مظلوم این منطقه هم مستحکم تر خواهد شد. [b]◊ سه چیز در زندگی هیچگاه باز نمی‌گردند: زمان، کلمات و موقعیت‌ها. سه چیز در زندگی هیچگاه نباید از دست بروند: آرامش، امید و صداقت. سه چیز در زندگی هیچگاه قطعی نیستند: رؤیا‌ها ، موفقیت و شانس . سه چیز در زندگی از با ارزش ترین‌ها هستند: عشق، اعتماد به نفس و دوستان. .... ◊[/b] منبع:مهر,فارس,ایرنا, قدس,مقاومت اسلامی لبنان و.... با تشکر

با تشکر از واریو جان بخاطر ایجاد این تاپیک بسیار مفیدشون براستی که این نابغه دانمارکی بجز ایران که پیش بینی مغرضانه ای داشته است در مورد دیگر بلاد جهان انصاف را رعایت کرده است البته با توجه به کاهش شدید قیمت نفت آنهم در زمستان!باید در تابستان 2009 منتظر کاهش قیمت نفت حتی تا مرز 20 دلار نیز باشیم که می تواند تبدیل به یک کسری بزرگ بودجه در آخر سال 2009 و یا آخر سال88شود! البته راهکار هایی هم مثل افزایش ندادن هزینه های دولت و همینطور توقف پروژه های بزرگ نفت و گاز و سعی در کاهش صادرات نفت خام و افزایش تولید مشتقات نفتی در خود کشور برای جلوگیری از خروج ارز بیشتر از کشور و...............نیز راهگشاست واقعا جای چند پالایشگاه بزرگ نفت در کشور خالیست اما در مورد کارشناس دانمارکی! 1-یکی نیست به این نابغه اقتصادی بفهماند که به دلیل وابستگی شدید کشورهای عربی حوزه خلیج فارس مثل عربستان و امارات و...به نفت و همینطور بستن قرارداد های سنگین نظامی و اقتصادی با کشورهای غربی مانند قراردادهای خرید تسلیحات مدرن نظامی مثل زیردریایی های هسته ای و همینطور قراردادهایی با منتخب کشورهای دارنده چرخه سوخت برای احداث راکتور های هسته ای نسل چندم (البته در ظاهر) و...این کشورها به مراتب بیش از ایران در معرض فروپاشی اقتصادی سیاسی اجتمائی قرار خواهند گرفت 2-در مورد بودجه نظامی کشور هم بدلیل توجه به بومی سازی و داخلی بودن بیشتر فناوری ها بغیر از قسمت خرید بعضی تسلیحات خاص ازبعضی کشورها (که البته با توجه به درگیر شدن خود همین کشورها با این بحران احتمالا تمایل آنها به فروش تسلیحات بیشتر می شود)هیچ گونه آسیی به پروژه ها و اهداف پیش بینی شده نظامی ایران وارد نخواهد شد بطور مثال وقتی با قیمت یک پنجم خرید یک ماهواره بر خارجی(که هیچ گاه نمی دهند)خود 5 ماهواره بر می سازیم قطعا تبعات ناشی از این بحران در بخش فضایی صفر خواهد بود بحر حال باید به خدا توکل کرد و البته خیری که در این بحران هست خیلی بیشتر از ضررش هست تو این کشور بغیر از نفت گنج های دیگری هم هست!

تلاش همزمان اسرائیل در: 1- تلاش برای صلح و بهبود روابط با کشورهای عربی 2-ممانعت از برقراری روابط دیپلماتیک حتی سطح پایین بین ایران و امریکا 3-سعی در افزایش قدرت نظامی در منطقه و حفظ برتری نظامی با خرید سامانه های راداری پیشرفته و F35 و تلاش برای جلوگیری از فروش اس300 وهمینطور سامانه های مشابه دفاع هوایی دوربرد به ایران و و همینطور کمک بعضی کشورهای عربی در این ماجرا نشان از طراحی سیاستهای جدید و خطرناکی در برخورد با مشکلات پیش روی این رژیم بخصوص ایران می دهد که می تواند هزینه هایی برای کشور ایجاد نماید بهر حال نباید اسرائیل را دست کم بگیریم [/list]

واقعا چرا رباتی که هنوز کامل نشده را باید نشان می دادندالبته این ربات نوید از آینده درخشانی برای خود و کشور می دهد چون کشوری مثل ایران که بعد از بدست آوردن فناوری با سرعت خیره کننده ای به مرزهای دانش اون فناوری مریسه و این خیلی خوبه طراحی یک ربات انسان نما یک فناوری مادر محسوب می شه شما فقط به طراحی نرم افزار هوشمند اون فکر کنید به چه سطحی از منطق نیاز داره هماهنگی حرکات مکاترونیک با توانایی گفتاری و حرکت های شبه انسانی و... بخش مکاترونیک اون هم سخته ولی بیشترین چیزی که در این بخش مهمه بحث زمانه قطعا تا چند سال دیگه این ربات به سطح بالایی از مکاترونیک خواهد رسید همین بخش تامین انرژی باید از جدیدترین نسل های پیل های سوختی استفاده بشه که در آینده نزدیک انقلابی در صنعت خواهد کرد طراحی بازو ها با درجه آزادی 3 درصد بسیار عالی است می دونید بدست آوردن این فناوری چه تاثیری در شرکتهای صنعتی بخصوص خودرو و هواپیمایی و...برای طراحی نمونه های اولیه جدید و ...خواهد گذاشت به نظر من تنها نقطه ضعف ایران در طراحی ریز ربات هایی است که اگر دقت کرده باشد در آخرین ربات انسان نمایی که ژاپن ساخت در زیر پوست صورت آن قرار گرفت و چه معجزه ای کرد!

با سلام به همه دوستان و سروران قدیمی و همینطور اعضای جدید سایت با وجود پیشرفتهای عظیم ایران در بعد دفاعی بخصوص در سالهای اخیر هنوز بنظر می رسد با توجه به قدرت بالای امریکا در بعد هجومی می تواند در صورتی که امریکا شروع کننده جنگ باشد در اولین حمله غافلگیرانه و یا اولیه ضربات سهمگین و خطرناکی به ایران وارد کند به طور مثال با تعداد قابل توجهی از جنگنده بمب افکن های ضر بتی وهگیر نسل جدید و یا موشک های کروز شلیک شده از ناو ها و...ضربات خطرناکی به تاسیسات اتمی و همینطور تاسیسات نفتی و یا مراکز مادر تولید کننده برق و...وارد کند [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/%25D8%25A7%25D9%2586%25D9%2581%25D8%25AC%25D8%25A7%25D8%25B1.jpg[/img] حال با این اوصاف بنده دو سوال دارم 1-آیا ایران توان تحمل ضربه اول امریکا را خواهد داشت؟ 2- با توجه به اهمیت بالایی که ضربه اول در ادامه جنگ خواهد داشت نظر شما درباره یک حمله پیش دستانه بعد از اطمینان از حتمی بودن حمله امریکا و قطع کردن دست دشمن قبل از اینکه او ضربه اول را وارد کند چیست؟ با تشکر

با تشکر از همه دوستان بخصوص جنابEMPEROR وramtina که با بحث گرمشان به این تاپیک یه صفایی دادند! دوستان به نظر شما اگر ارزش چنین اقدامی (حمله پیش دستانه) بیش از ضر آن باشد باز هم باید به فکر احترام به جامعه جهانی فریب خورده و یا ناتو شکست خورده از طالبان ویا اعرابی که مثل پرچم با هر نسیمی رنگ عوض می کنند باشیم! دوستان قدرت بالای دفاع پیش دستانه ء فرامرزی ایران یکی از مهمترین دلایل تبدیل شدن ایران به یک ابر قدرت منطقه ای است چیزی که حتی از اتحاد اعراب و اسرائیل هم قدرتمندتره! این دکترین دفاع پیش دستانه بود که باعث شد ما با حماس و حزب الله و سوریه رابطه داشته باشیم تا در مرزهای خودمان در حال جنگ با اسرائیل و امریکا و متحدیدنشان نباشیم آیا تا به حال به زمان حمله حزب الله به اسرائیل دقت کرده اید اوج بحث خاورمیانه بزرگ ... چرا حماس درست زمانی که اسرائیل قصد داره جامعه جهانی رو علیه ایران بسیج کنه دست به اقدامات شهادت طلبانه یا پرتاب موشک های قصام و...می زنه! منم از بحث خارج شدم دوستان اگر حمله پیش دستانه ما باعث نابودی 80 درصد ناوگان دریایی امریکا و متحدینش در خلیج فارس و دریای عمان و حتی در اقانوس هند و نیز نابودی بیش از 60 درصد پایگاه های امریکادر این حمله ءعظیم پیش دستانه بشه که عملا قدرت عکسل العمل را از دشمنی که رسما اعلام کرده که قصد داره به ایران حمله کنه(هر چند حتما حمله غافلگریانه خواهد بود) باز ما چنین اقدام هوشمندانه یا احمقانه ای را انجام ندهیم!

[quote]بيجاره ها كشته ميشن [/quote] یه چتر نجات می بندیم به دمشون چطوره(شوخی) نتایج حاصل این تحقیقات بخصوص تاثیر پرتوهای کیهانی و اشعه های گاما و...خورشید بر روی این حیوانات مهمترین بخش برای زمینه سازی فرستادن یک انسان به فضاست

به قول دوستان این نیروی هوایی امریکا فقط در ظاهر ترسناکه! دوستان برای کشوری که ادعای برتری فناوری های هوایی در جهان را داره این خوب نیست شما هر B2 را 10 تا جنگنده حساب کن امریکا 1000 فروند 50 سقوط در سال (فقط اعلام شده و نظامی نه آموزشی و یا مسافربری) ایران 200 فروند: 2سقوط در سال (بدون حساب هواپیماهای آموزشی و بالگرد و بالون و...) پس اگر ایران 1000 فروند داشته باشه می شه 10 سقوط با یک محاسبه ساده نتیجه می گیریم نسبت سقوط امریکا به ایران پنج به یک است در مورد F14 دلیل بازنشستگیش هزینه بالای تعمیر و نگهداری به دلیل قدیمی شدن فناوری مورد استفاده و در نتیجه فقدان نسبت هزینه به کارایی اون بود (مثل فناوریهای 45 نانو متری که نسبت به 90 نانو متری هم هزینه کمتری داره وهم کارایی بمراتب بیشتری) اون آنتونفی که در ایران سقوط کرد اتفاقا خود مهندسین اوکراینی و همینطور ایرانی درون آن بودند و اصلا ساخت ایران نبود! احتمالا بحث مهندسین ایرانی و اکراینی گل کرده بود و همانجا روی هوا هواپیما را اورهال کنند شایدم اصلا موتور هواپیما را پایین آورده بودند! خدایشان بیامرزد [b]ايران جدا السلطة[/][/align]

با سلام به دوستان عزیز و آرزوی صحت و سلامتی در این روزهای سرد پاییزی همان طور که می دانید وزیر جنگ رژیم صهیونیستی با اعتراف به اینکه قدرت موشکی حزب الله لبنان سه برابر قدرتمندتر از دوران پیش از جنگ سی و سه روزه (تابستان 2006) شده است گفت: دیمونا در تیررس آسان حزب الله قرار دارد. ایهود باراکبا ابراز نگرانی از افزایش قدرت حزب الله گفت : این جنبش 42 هزار موشک دراختیار دارد که می تواند به آسانی عسقلان، بیرشبعا و دیمونا را هدف قرار دهد. حال با توجه به افزایش قدرت حزب الله و همینطور تغییرات سیاسی پیش آمده در اسرائیل و نیز تلاش امریکا برای افزایش قدرت نظامی اسرائیل در منطقه با مجهز کردن این رژیم به سامانه راداری پیشرفته , F35 و..... بنده دو سوال دارم 1-با توجه به افزایش قدرت حزب الله و همینطور تغییرات پیش آمد در اسرائیل در صورت وقوع یک جنگ جدید چه پیشامد هایی را برای طرفین پیش بینی کرده و کدامیک را پیروز نهایی این نبرد خواهید دانست؟ 2 آثار و پیامدهای پیروزی و شکست هر یک از طرفین نبرد را بر کشورهای منطقه(وضعیت خاورمیانه) و همینطور قدرت های فرا منطقه ای چگونه ارزیابی می کنید؟ با تشکر

واقعا ممنونم مدتی بود که دنبال چنین مطلبی بودم اگر در مورد سیاه چاله ها و اثبات وجود آسمان های دیگر و همینطور اثبات قانون نسبیت مطالبی قرار بدی عالی می شه با تشکر

طرح خوبیست اما مثل همیشه بدون رقیب نیست(متاسفانه) با همون فناوری که می شه همین جاسوسهای پرنده را طراحی کرد می شه ضد جاسوس های پرنده را نیز طراحی کرد! یا می شه یه سیستم ضد هوایی برای مقابله با هیمن ریز پردازنده های پرنده طراحی کرد البته اینجاست که قدرت فناوری نانو مشخص می شه هم در بعد الکترونیک و هم مکانیک و مواد فکرشو بکن با اس400 زنبور بزنیم!

محشره واریو جان جدآ عالیست عجب ناویییییییییه!

[quote]این روز ها اتفاقات عجیبی میفته موشک دو مرحله ای کاوش 2 تا مدار لئو بالا میره با سر ضربه دیده برمیگرده . موشک سجیل دو مرحله بردش نامعلومه. زیر دریایی غدیر موشک و اژدر با هم میزنه نیروهوایی جنگنده استیلت میسازه و این یکی که دیگه نوبره موشک هوا به هوای مادون قرمز دوربرد مگه امواج 50 میکرونی فروسرخ تا چقدر قابل دید هستند بهترین موشکهای هوابه هوا مادون قرمز ساید ویندر و آر60 و .. نهایت 12 کیلومتر برد دارند ............ اگر این موشک از دو تکنیک هدایت راداری و غیرفعال مادون قرمز با هم بهره ببره تا زمان رسیدن به هدف روی هدایت مادون قرمز بیفته یک تکنولوژی منحصر به فرد و احتمالا بسیار قدرتمند و دقیق خواهد بود اگر 100 کیلومتر شد که دیگه دست آمرام و آمرامسکی هم از پشت میبنده [/quote] کشوری که به چنین فناوری دست یافته باید به راحتی جنگنده نسل چهار و چهارو نیم بسازه که با اوضاع فعلی نیروی هوایی کمی غیر طبیعیست نمی دونم بین این پیشرفت های جهشی و سیاه نمایی چهره نیروی هوایی چه رابطه ای وجود داره؟ خدا می دونه که چه پیشرفتهای اعلام نشده ای کرده ایم

آه مظلوم چه سونوشت شومی به جان اسرائیل خواهد انداخت خدایا در ظهور قائم آل محمد مهدی موعود (عج) تعجیل بگردان

خبر خوبیه حداقل بهتر از تبدیل سیستم موشکی زمین به هوا به هوا به هواست با آنهمه مشکل حالا روی چه جنگنده هایی می تونه نصب بشه فکر می کنم با توجه به ضربتی بودن صاعقه 1 و 2 روی صاعقه ها حتما نصب می شه بعد از اون قضیه ای که جنگنده پنهاکار روی شفق های عزیز پیش آورد! خبر خوبی بود

با سلام و احترام به دوستان و سروران گرامی سایت میلیتاری همانطور که می دانید کشورهای ثروتمند حوزه خلیج فارس که جزء متحدین امریکا و غرب بشمار می روند برای نجات از سایه سنگین قدرت نظامی و رو بروشد ایران تلاش های گستردهء پنهانی برای دست یابی به سلاح اتمی داشته اند که بدلیل مخالف امریکا و غرب تاکنون این ماجرا ناکام بوده است که یکی از این دلایل می تواند حضور نظامی گسترده امریکا در منطقه خاورمیانه باشد که در صورتی که ایران برای تقابل با این اقدام به چنین سلاحی مجهز شود تبعات بسیار ناگواری برای امریکا به بار خواهد آورد بنظر شما در صورتی که کشورهای حوزه خلیج فارس یا هر کشور متحد امریکا در منطقه مثلا مصر یا اردون به سلاح اتمی مجهز شود : سوال اصلی: 1-اقدامات ایران را چگونه ارزیابی مکنید و سوالات فرعی: 1-سلاح اتمی چقدر می تواند به اهداف این کشور ها در منطقه جامه حقیقت بپوشاند؟مثلا آیا امارات با سلاح اتمی می تواند جزایر سه گانه ایرانی را از جدا کند!؟ 2-دلایل مخالفت غرب و امریکا با مسلح شدن کشورهای متحد امریکا در منطقه خاورمیانه به سلاح اتمی را چگونه ارزیابی می کنید؟ 3- آیا فکر نمی کنید نزدیک شدن کشورهای عربی منطقه به ایران در واقع هشداری به امریکا برای مخالفت در مجهز کردن این کشورها به سلاح اتمی باشد؟

دستت در نکنه RezaKiani جان راستی می گم رضا جان برد نهایی آر پی جی 29 چقدره؟

با تشکر از دوستان جدآ نظر قاطع همه دوستان در مورد امکان نداشتن چنین پیشامد هراسناکی جالب توجه بود بنظر بنده هم احتمال افتادن چنین اتفاقی بسیار کمه فقط در اینجا یک سوال دیگر پیش می آید و آنهم در مورد کشور عراق است: بنظر شما اگر پیمان امنیتی امریکا با عراق امضا شود و بطور خلاصه عراق تبدیل به ایران دوران شاه و قبل از انقلاب برای امریکا شود (هم از نظر امنیتی و هم انرژی) به نظر شما ممکن است امریکا عراق را بعنوان متحد خود به سلاح اتمی مجهز کند, همانطور که قصد داشت ایران قبل از انقلاب را به سلاح اتمی مجهز کند؟ البته نظر بنده هم موافق نظر دوستان است و این سوالات فقط بررسی شرایط غیر محتمل ولی خطرناک است!

این ماجرا تا زمانی درسته که ادامه بقاء و موجودیت اسرائیل به خطر نیفتاده بود بعد از شکست 33 روزه اسرائیل توسط حزب الله , شاهد فروش انبوهی از تسلیحات پیشرفته نظامی به اسرائیل و کشورهای حامی و متحد امریکا در منطقه توسط این کشور هستیم مثل همین عربستان که کار تا جایی پیش رفت که خود اسرائیل از امریکا خواست که ادامه فروش تسلیحات نظامی به عربستان را متوقف کند(چون داشت تبدیل به بزرگترین قدرت هوایی منطقه می شد ) اگر امریکایها مطمئن شوند که مسلح کردن کشورهای متحد عربی (بخصوص کشورهایی که دارای اختلافهای اساسی و ایدولوژیک با ایران هستند) به سلاح هسته ای می تواند به بقای اسرائیل و تامین امنیت منافع امریکا در منقطه کمک کند این کار را می کنند البته در صورت خروج از منطقه و برطرف شدن مشکلات سیاسی بین بعضی کشورهای عربی در ضمن مطمئنآ کنترل این سلاح ها تحت کنترل و تسلط این کشورها نخواهد بود و قطعآ توسط خود امریکایها نصب و اداره خواهد شد همان طور که رادار پیشرفته ای که در اسرائیل نصب شده توسط امریکایها اداره میشود دوستان لطفا در مورد استراتژی و راهکارهای ایران در صورت چنین اتفاقی نیز توضیح دهید با تشکر

خوش آمدی که جهانی شکفت از آمدنت ..... بنده هم دومین سالگرد تولد بزرگترین و بهترین سایت نظامی ایران را تبریک عرض می کنم انشالله روزی به بزرگترین مرجع نظامی در کل جهان تبدیل بشه بادا..بادا مبارک بادا ایشاالله مبارک بادا.............. اینم هدیه بنده! [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_Bouquet_of_Sweet_Williams.JPG[/img]

با سلام و عرض ادب و احترام خدمت دوستان عزیز به نظر شما برترین بمب افکن های امروز و آینده جهان چه بمب افکن هایی بوده و خواهند بود؟ [b]B-52 God of war Big ugly fat fellow[/b] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/B-52-2.jpg[/img] هواپیمای بمب افکنB-52، بمب افکنی دور برد و در کلاس سنگین وزن است که می تواند گونه های مختلفیاز ماموریت ها را به انجام برساند. این هواپیما قادر به پرواز در سرعت های بسیاربالا، البته زیر سرعت صوت و در ارتفاع بالغ بر50000 پاپرواز بوده و توانایی حمل بمب های هسته‌ای یا اتمی و همچنین بمب های معمولی را نیزدارد. هواپیمای بی 52 برای مدت بیش از 35 سال تنهابمب افکن دارای سرنشین سنگین وزن ایالات متحده بوده است. این بمب افکن، قادر بهپرتاب و شلیک بیشتر سلاح های موجود است و حتی بدین صورت، اميد آن می رود که پس از بهروز ساختن سیستم های ايونيكي و پیشرانه ها و دیگر قمست های آن، این هواپیما تا سال2045 نیز در خدمت باشد. البته این بمب افکن آمریکایی را BUFF که مخفف عبارت Big Ugly Fat Fellow وبه معنای مرد چاق گنده زشت است، نیز می نامند. اولین مدل هواپیمای بی 52 در سال1952، اولین پرواز خود را انجام داده و مدلB آن نیز در سال 1955 وارد خدمت گشت. به طور کلی 744 بمبافکن بی 52 ساخته شده و آخرین گونه آن نیز که مدلHنامیده میشود، در سال 1962 تحویل شد. این بمب افکن استراتژیکی، دارای بردی برابر با14160کیلومتر است که از این رو، هواپیمایی میان قاره ای یاکانتیننتال گفته می شود. البته این برد، در حالت بدون سوخت گیری هوا به هوا اندازهگیری شده است، و در غیر این صورت، برد این هواپیما، با سوخت گیری هوا به هوا میتواند نا محدود باشد. در این هواپیما، از مدل جی به بعد تغییراتی در شکل بدنه مانندکوتاه تر شدن سکان عمودی یا همان پایدار کننده عمودی آن داده شد. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_B-52-4.jpg[/img] این بمب افکن سنگین ساخت شرکت بوئینگ بوده و از هشت موتورتوربوفن پرات اند ویتنیTF-33هر یک با قدرت کشش بیش از 7000کیلوگرم بهره می برد. بالاترین سرعتی که این هواپیما قادر به دستیابی به آن است،حدود 0.8 ماخ بوده که معادل 930 كيلومتر بر ساعت نیز می باشد. هدایت این هواپیمای بمبافکن بر عهده 5 خدمه بوده که سیستم صندلی خدمه ها، از توانایی اجکت یا پرتاب کردندر مواقع خطر نیز برخودار است. لازم به ذکر است که قیمت تمام شده این هواپیمای غولپیکر، حدود 53.4 میلیون دلار می باشد. مشخصات نوع كاربرد: بمب افكن سنگين تعداد خدمه: 5 نفر (1 نفر فرمانده، خلبان،افسر رادار،نويگيتور،افسر جنگ الكترونيك) شركت سازنده: بخش نظامي بويينگ اخرين قيمت:53.4 ميليون دلار قواي محركه: 8 عدد پرات اند ويتني مدل TF33-P-3/103 توربوفن با تراست 17000 پوند در هر كدام طول:48.5 متر عرض:65.4 متر ارتفاع:12.5 متر وزن خالي:83250 كيلو گرم حداكثر وزن:219600 كيلو گرم حداكثر سرعت:0.86 ماخ يا 930 كيلو متر بر ساعت حداكثر ارتفاع پروازي: 50000 پا حداكثر برد: 8800 مايل يا 14160 كيلومتر تسليحات: 31710 كيلو گرم انواع بمب ،مين، موشك تاريخچه: اولين پرواز در 15 اپريل 1952 و اولين پرواز مدل A ان در 5 اگوست 1954 و در مدل B در 25 ژانويه 1955 و در مدل C در تاريخ 9 مارچ 1956 انچام گرفت و تا به حال 744 فروند از ان ساخته شده است نكته اي اضافي: در مورد اين هواپيما چيزي كه قابل توجه است در مورد مقدار سوختي است كه در بالهاي ان قرار دارد كه در حالت خالي نوك بال ها به حددي با لا است كه يك انسان با قد نسبتا بلند نمي تواند با نوك انگشت دست هم ان را لمس كند ولي در حالت پر وقتي از زير نوك بال رد مي شود بايد مواظب سر خود باشد [b]B-1B[/b] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_brightstar-1999-pyramid-01.jpg[/img] هواپیمای بی 1بی، از خانواده بمب افکن های سنگین وزن آمريكايیاست که به عنوان جایگزینی برای هواپیمای بی 52 تولید شد. مدتها تفکر بر این بود کهباید جانشینی شايسته که بتواند به خوبی از عهده وظیفه بمب افکن قدیمی و پا به سنگذاشته بی 52 بر آید، طراحی و توليد شود. چرا که هواپیمای بوئینگ 52، بمب افکنی بسیار قدیمی و متعلق بهدهه پنجاه بود که جواب گوي نیازهای نیروی هوایی را نمی داد و همه روزه چند عدد از آنها به جمع هواپیماهای از رده خارج شده با بازنشسته به موزه های هوایی سپرده میشدند. به خصوص با اعلام طرحی جدید برای بمب افکنی مدرن ملقب به بلک جکتوسطشوروی سابق، دیگر برای نیروی هوایی آمریکا بمب افکن های پیر بی 52 حرفی برای گفتننداشتند. در این جا بود که با ارئه طرح هواپیمای فوق مدرنB1-A، کارخانه راک ول اینترنشنال وظیفه تولید آن را بر عهده گرفت، اما پس ازچندی، متخصصان متوجه آسیب پذیری بسیار بالای این بمب افکن در مقابل رادار شدند و درنتیجه تصمیم بر آن گرفته شد که گونه ای جدیدتر با امکانات بیشتر و ویژگی رادارگریزی بیشتر عرضه شود. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_b-1a.jpg[/img] هواپيماي بمب افكن بي-۱ اي نهایتاً موجب طراحی و تولید هواپیمایB1-B شد. هواپیمایB1-Bیک بمب افکن دوربرد و میان قاره ایاست که قابلیت شلیک انواع موشک های هوا به سطحASMمانند کروزو بازه گوناگونی از بمب های همه منظوره و یا هدایت شونده و بمب های هسته ای را نیزدارا است. این بمب افکن بسیار پیشرفته، می تواند بدون سوخت گیری مجدد، از یک قارهبه قاره ای دیگر سفر کند، ماموریت خود را انجام داده و سپس مراجعت کند. یکی ازویژگی های چشم گیر این بمب افکن، بالهای متغیر آن است که از تکنولوژی جمع شوندگیبرای سرعت های بالا استفاده می کند. نهایتاً موجب طراحی و تولید هواپیمایB1-B شد. هواپیمایB1-Bیک بمب افکن دوربرد و میان قاره ایاست که قابلیت شلیک انواع موشک های هوا به سطحASMمانند کروزو بازه گوناگونی از بمب های همه منظوره و یا هدایت شونده و بمب های هسته ای را نیزدارا است. این بمب افکن بسیار پیشرفته، می تواند بدون سوخت گیری مجدد، از یک قارهبه قاره ای دیگر سفر کند، ماموریت خود را انجام داده و سپس مراجعت کند. یکی ازویژگی های چشم گیر این بمب افکن، بالهای متغیر آن است که از تکنولوژی جمع شوندگیبرای سرعت های بالا استفاده می کند. در این فناوری، با عقب رفتن بال ها در سرعت های بالا، فشاروارده بر آنها کم شده در نتیجه از میزان پسای اضافی که بالها در سرعت های بالاتولید می کنند کاسته می شود. مزیت دیگر بال متغیر این است که برای برخاست، می تواندبالهای خود را به میزان حداکثر باز کرد تا با سرعت کمتری توانایی تیک آف وجود داشتهباشد. هواپیمایB1-Bاز چهار موتور توربوفنF-101 GEبا سیستم پس سوز استفاده می کند که توانایی کشش هر یک حدود 13500کیلوگرم است. به دلیل داشتن چنین موتورهای قدرتمندی است که این هواپیما را می توانجز هواپیماهای مافوق صوت به حساب آورد، چرا که این بمب افکن می تواند با سرعتحداکثر 1.2 ماخ در سطح دریا پرواز کند که از این لحاظ نیز برتری قابل توجهی نسبت بههواپیمایB-52دارد. این هواپیما طولی قریب به 44 متر داشته وعرض آن با بالهای کاملا باز حدود 40 متر بوده و با بالهای بسته به حدود 23 متر میرسد. حداکثر وزن برخاست این هواپیما بالغ بر 200 تن است که رقم جالبیاست. اولین مدل این هواپیما در سال 1985 تحویل شد و بعد از آن ازسال 1986 به خدمت نیروی هوایی آمریکا در آمد و تا به امروز در سمت خود باقی است، هرچند که به تدریج ظهور بمب افکن هایی چونB-2عرصه را بر ویتنگ کرده اند. این هواپیما برای پرواز به چهار خدمه شامل خلبان اصلی، افسر تهاجم،افسر دفاع نظامی و فرمانده هواپیما نیاز دارد.همچنین سقف پروازی این هواپیما، (يعنی حداکثر ارتفاعی کههواپیما قابلیت پرواز را دارد) حدود 9100 متر یا 3000 فوتاست. قیمت این هواپیما بيش از 200 میلیون دلار است که رقم واقعاً سر سام آوری برايدارنده آن است و هزینه نگهداری آن نیز نسبتاً چیزی از قیمت آن کم ندارد. البتهبرنامه هایی برای بهینه سازی و بهبود بخشی از امکانات و توانایی های این بمب افکنقدرتمند و مخوف در دست تکمیل است که تا چند ماه آینده کامل شده و باز شاهد هواپیمایبمب افكن پیشرفته تر و توانمندتری از پیش باشيم. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_B-1B-001a.JPG[/img] بمب افكن بي-۱بي در حال شكستن ديوار صوتي مشخصات: نوع كاربري: بمب افكن سنگين كارخانه سازنده:راك ول اينترنشنال تعداد خدمه: 4 نفر شامل 1نفر خلبان اصلي و 1 افسر تهاجم و يك نفر افسر دفاع نظامي و فرمانده هواپيما اخرين قيمت: 283 ميليون دلار نيروي محركه: 4 عدد موتور توربوفن مدل F-101-GE-102 جنرال الكتريك با پس سوز و 30000پوند تراست در هر كدام با پس سوز طول: 44.5 متر عرض: در حالت باز 41.8 متر و در حالت بسته 24.1 متر ارتفاع: 10.4 متر وزن خالي:86180 كيلو گرم حداكثر وزن:216630 كيلو گرم حداكثر سرعت:1448 كيلومتر بر ساعت يا 1.34 ماخ حداكثر ارتفاع پروازي: بيشتر از 30000 فوت حداكثر برد: اين بمب افكن داراي قابليت سوخت گيري هوايي است و قابليت قاره پيمايي دارد توضيحات: بمب افكن بي-1 اي براي اولين بار در تاريخ 23 دسامبر سال 1974 پرواز كرد و نمونه اوليه مدل بي-1بي در تاريخ 18 اكتبر سال 1984 پرواز كرد [b] B-2[/b] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_b2-0.jpg[/img] هواپیمای بی 2 ملقب به روح، بمب افکنی چند ماموریته است که قادر به حمل بمبهای معمولی و اتمی نیز می باشد. این بمب افکن به عنوان گامی بلند در تکنولوژیهوایی، نقش مهمی را در برنامه به روز سازی بمب افکن های آمریکایی ایفا نموده است. این هواپیما، دارای قدرت آتش یا رهاسازی بمب به میزان بسیار زیاد و در هر مکانی ازجهان است که حتی دفاع های زمینی بسیار نیرومند نیز حریف این بمب افکن نمیشوند. این هواپیما در مقایسه با دیگر بمب افکن های عمده آمریکایی مانند بی 52 و بي1بی، قابلیت انعطاف پذیری و موثر بودن بسیاری را با خود به همراه دارد و قابل ترینگونه در میان بمب افکن های سرنشین دار است. مهمترین ویژگی این بمب افکن، پنهان کاریو مخفی بودن آن از دید رادار است که توانایی بی نظیری در انهدام ارزشمند ترینپایگاه های دشمن حتی در قلب پدافند های هوایی بسیار سنگین به این هواپیمای بمب افکنمی دهد. این ویژگی ها، تماماً موجب شده اند که بی 2 به عنوان تنها بمب افکن قرنبیست و یکم شناخته شود. ویژگی های پنهان کاری، آیرودینامیکی و توانایی حمل مقدارزیادی تسلیحات، این بمب افکن را از سایر بمب افکن های موجود در خدمت متمایز و جدامی سازد. بدین وسیله، این هواپیما قادر است به دور از ترس از شناسایی به وسیلهرادار دشمن، در ارتفاعات بالا به عملیات و تجسس پرداخته و آزادی عمل فوق العاده اینیز داشته باشد. همچنین این هواپیمای بمب افکن، به عنوان یک هواپیمای میان قاره ای شناخته میشود، چرا که برد بدون سوخت گیری آن حدود 9.600 کیلومتر بوده و در صورت سوخت گیریهوایی مجدد، دارای برد نامحدود گشته و توانایی سفر به هرجایی در دنیا را خواهدداشت. پنهان کاری این هواپیما در مقابل حتی سیستم های بسیار پیشرفته راداری دنیا،ترکیبی از کاهش اشعه های گرمازای مادون قرمز، صداهای حاصله از موتور ها و ویژگی هایبصری یا دیداری که با چشم قابل روئیت است، می باشد. البته جنبه های مختلفی از رازهای پنهان کاری این هواپیما، جزو اسرار و اطلاعات طبقه بندی شده اند و اینک، ماتنها می دانیم که استفاده از مواد کامپوزیتی در بدنه، لایه های ویژه جذب امواج رویبدنه و سرانجام طرح بال پرنده، همه و همه به مخفی بودن هر چه بیشتر این بمب افکنکمک می نمایند. ممکن است شما هم دقت کرده باشید که این بمب افکن، دارای سکان عمودی،افقی و یا پایدار کننده های ثبات و حتی نشانی از بدنه هواپیما نیست. این چنین طراحیجالب و زیرکانه ای، به طرح بال پرنده موسوم است که در آن، هواپیما به شکل یک بال کهتمامی تجهیزات در این بال تعبیه شده اند طراحی می گردد و امکان پیچش و غلت خوردنتوسط تغییر مرکز ثقل هواپیما و یا سطوح کنترلی انتهای این بال پرنده صورت می گیرد،که از مزایای چنین طراحی، می توان به کاهش سطح برخورد امواج راداری اشارهنمود. در این هواپیما، صداگیرهای ویژه ای برای موتورهای آن در نظر گرفته شده وگازهای موتور نیز قبل از آزاد شدن در فضا، به طور کامل سرد می گردند و اثر مادونقرمز آنان به طور کامل رفع می گردد. همچنین این بال پرنده در قسمت انتهایی به شکلدندان اره ای طراحی شده که این نیز خود نوعی کمک به ویژگی پنهان کاری این بمب افکناست. سپیریت قادر به حمل بازه گسترده ای از انواع بمب های هدایت لیزری، بمب های جیدم و مارک و بمب های هسته ای است که توانایی فوق العاده آن را به طور قابل توجهیمشهود می سازد، چرا تمام این تسلیحات نیز در محفظه های داخلی حمل می شوند. اینهواپیما، به صورت مشترک میان شرکت های مشهور آمریکایی نورث روپ گرومن، بوئینگ، هیوزو لینک دیویژن طراحی و ساخته شده است. برای پیشرانش این هواپیما، از چهار موتور توربوفن F-118 جنرال الکتریک با قدرت هر یک 17.300 پوند بهره برداری میشود که همانطور که در بالا ذکر گردید، تدابیر ویژه ای در خروجی های این موتورها بهکار رفته است. طول این بمب افکن حدود 20 متر و طول دو سر بال آن 52.12 متر است کهاز این نظر، هواپیمایی بیشتر در عرض است و به خاطر طرح بال پرنده، جای تعجبی همندارد. حداکثر وزن برخاست این هواپیما، گاه به حدود 152 تن هم می رسد و دارای سقفپروازی معادل 15 کیلومتر است. این بمب افکن، با وجود پیچیدگی نسبی بیشتر نسبت بهاسلاف خود، تنها دارای دو خدمه در مقابل برای مثال پنج خدمه برای هواپیمای بی 52است که خود نکته ای قابل توجه است. در این بمب افکن،خلبانان در کنار هم، سرخلبان سمت چپ و مسئول تسلیحات نظامی در سمت راست، قرار میگیرند. مهم ترین عملیات این هواپیما به زمانی باز می گردد که در عملیات آمریکا برضد صربها، این هواپیما از ایالت میسوری آمریکا برخاسته و پس از بمباران کوزوو درشرق اروپا، با موفقیت به همان نقطه مراجعت نمود. در ديگر ماموريتي كه اين هواپيما انجام داده است مربوط به 3 روز اول جنگ با طالبان در افغانستان مي شود در اين سه روز سه فروند از اين بمب افكن از پايگاه هوايي در غرب امريكا بلند شده و طي چند سوخت گيري به افغانستان رسيده و انجا را بمباران كرده و پس از ان به جزيره اي در اقيانوس هند ربته و در انجا مجددا سوخت گيري كرده(بدون خاموش كردن موتورها) و به پايگاه اوليه خود بازگشت. لازم به ذكر است كه در دو تا از اين پروازها به مدت 40 ساعت بوده و پرواز سوم 44 ساعت به طول انجاميد. از نقاط ضعف اين هواپيما به سيستم راداري و ضد راداري اين هواپيما مي توان اشاره كرد كه بايد پس از هر پرواز ان را بازسازي كرد. مشخصات نوع كاربري: بمب افكن سنگين جند منظوره شركت سازنده: نورث روپ گرومن تعداد خدمه: 2 نفر شامل خلبان وافسر تسليحات اخرين قيمت:1157 ميليون دلار تعداد و نوع موتور: 4 عدد موتور توربوفن مدل F-118-GE-100 ساخت جنرال الكتريك با تراستي برابر 17300 پوند در هر كدام وزن خالي: 73480 كيلوگرم حداكثر وزن: 152630 كيلو گرم حداكثر سرعت: 890 كيومتر بر ساعت حداكثر ارتفاع پروازي: 50000 پا حد اكثر برد: بدون سوخت گيري 9600 با سوخت گيري نا محدود طول: 20.9متر عرض: 52.12 متر ارتفاع: 5.1 متر تسليحات: NUCLEAR CONVENTIONAL PRECISION 16 B61 80MK82 16JDAM(2000 lb GBU-31) 16 B83 ۱16MK84 8 AGM-154 JSOW 36 CB U87 8 GBU-37 Bunker Busters 36 CB U89 8 EGB-28 (Enhanced GBU-37) 36 CB U97 AGM-158 (JASSM [b]B-3 کاوس آینده[/b] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_B-3-BomberPhoto.jpg[/img] این روز ها در محافل مرطبت به هوافضا، حرف از ساخت بمب افكن پيشرفته بي-۳ كه قرار است جاي بمب ابكن بي-۲ كه بسيار پر هزينه است را بگيرد. البته با هزينه هاي كه امريكا براي تحقيق و پژوهش براي ساخت اين هواپيما مي كند بايد گفت كه دست كمي از بي-۲ ندارد. لازم به ذكر است در جاهاي مختلفي از اين بمب افكن به عنوان كالوس اينده ذكر شده است. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/NextGenBomberHighAlt2.jpg[/img] در شرايطي كه هوز جنگنده هاي نسل پنجم به طور كامل وارد خدمت نشده اند نيروي هوايي آمريكا پروژه پژوهشي را شروع كرده براي بررسي طزاحي بمب افكن نسل هفتم B.3 اين بمب افكن قرار است براي سالهاي 2035 وارد ميدان شود شايد هم تا 2050 طول بكشد اين نويد آينده اي حولناك است چون پيشبيني بمب افكني براي دونسل آينده نويد دهنده ي رشد سريع تكنولوژيست اين بمب افكن قرار است بتواند هم با سرنشين و هم بدون سرنشين پرواز كند كامپيوتر ماموريت آن بايد بسيار باهوش باشد تا بتواند در برابر خطرات احتمالي از خود واكنش نشان دهد اين هواپيما به معناي واقعي ضد رادار است در ضمن سرعت پيمايشي آن هم بيش از 2.7 ماخ و تا 10 ماخ است(B.2 كه اكنون فعال است سرعتش زير سرعت صوت است) قرار است B.3 بتواند به هرنقطه اي از جهان در كمتر از سه ساعت و بدون سوختگيري هوايي برسد [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_b-3_Supersonic-2.jpg[/img] و اما نياز هاي استراتژيك ببينيد آمريكا بيشترين بار مسوليت بمب افكنهايش بعهده ي بمب افكن هاي فوق سنگين B.52 است كه با وجودي كه ضد رادار نيست اما بيشترين ميزان محموله را ميتواند حمل كند براي ماموريت هايي كه نياز به سرعت عمل و پنهانكاري دارند از B.1 استفاده مي كند و در ماموريت هاي ويژه از B.2 بايد توجه كنيد نگهداري بمب افكنها بسيار هنگفت وهزينه بر است به طور مثال امسال در بودجه نيروي هوايي آمريكا قرار است بمب افكن هاي سبك F.117 را بازنشسته و از رده خارج كنند چون با وجود ارزش ضد راداريشان نگهداري آنها نميصرفد و يا آمريكا كلا 20 فروند بمب افكن B.2 سفارش داد(هركدام 2 ميليارد دلار) ولي هزينه كمر شكن پرواز آن(هر پرواز در حدود 1 ميليون دلار) باعث شد اكنون بيش از 12 فروند فعال نباشد كه آن هم تا حداكثر 2020 فعال خواهد بود بمب افكنهاي B.52 با وجودي كه بيش از 50 سال عمر دارند هنوز بصرفه ترين گزينه براي نيروي هوايي بشمار مي آيند و گفته مي شود تا 2050 هم در خدمت خواهند بود امكان زيادي دارد B.1 ها هم تا 2050 در خدمت باقي بمانند اما بمب افكنهاي B.2 باوجودي كه پيشرفته تر هستند بزودي از رده خارج خواهند شد بنا بر اين نيروي هواي تا سال 2030 الا 2050 نياز به جايگزيني بمب افكنهايش با يك بمب افكن فوق مدرن كه در عين كارامدي كم هزينه بوده و بتواند هم با خلبان و هم بدون خلبان پرواز كند و بدون محدوديت به هرجا برود ديگر بحثي كه در مورد اين بمب افكن مطرح است امكان هوا فضا پيما بودن آن است يعني بتواند همچون شاتل ها از جو خارج شود كه در اين صورت اولين فضاپيماي مسلح خواهد بود يعني بتواند حتي ماهواره ها را نيز هدف قرار دهد و يا حتي كار شاتل هايي همچون X.33 را به انجام رساند بايد توجه داشت بهر صورت اين بمب افكن چندان ارزان نخواهد بود چون فقط 35 ميليون دلار هزينه تحقيقات اوليه آن است در مورد تسليحات گفته هاي در مورد افكان نصب ليزر هوابرد در آن براي نابودي اهداف(در مورد ليزر هوابرد بعدا شرح خواهم داد) ويا استفاده از امواج مايكرو ويو(HPM) در آن شنيده مي شود كه در صورت واقعيت بايد فيلم هاي علمي تخيلي با سلاح هاي ليزري را جدي بگيريم بهرصورت B.3 پرنده اي خواهد بود كه اوج نبوق و خلاقيت را در خود داشته باشد و نمادي كامل از سلاح هاي جنگي حولناك در آينده اي كمتر 50 سال است [b]Tu-160[/b] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_tu160_01.jpg[/img] هواپیمای بلک جک، که اغلب با کد Tu-160 شناخته می شود، بمب افکن سنگین وزن مافوق صوتی است که در طی دوران جنگ سرد به منظور شلیک موشک های ALCM یا موشک کروز شلیکی از هوا به مرحله طراحی و تولید رسید. این هواپیما ساخت شرکت توپولف بوده و با لقب بلک جک یا شلاق چرمی شناخته می شود. بلک جک امروزه سنگین وزن ترین و می توان گفت تا حدودی قدرتمند ترین بمب افکن حال حاضر دنیاست. این هواپیما قادر است با ماکزیمم سرعتی معادل 2.200 کیلومتر بر ساعت پرواز کرده و فاصله ای برابر با 13.950 کیلومتر را بپیماید. این هواپیما، به دلیل پرواز در سرعت های مافوق صوت، دارای سیستم بال متغیر است که بنابر سرعت موجود میزان به عقب رفتگی بال را توسط کامپیوتر تنظیم می نماید. این هواپیما برای تامین قدرت خود از چهار موتور قدرتمند NK-32 توربوفن مجهز به پس سوز بهره می جوید که هر جفت در یک طرف بدنه آرایش یافته و حتی دارای ورودی های هوای متغیر هستند. ارابه فرود این هواپیما شامل یک ارابه دو چرخی در دماغه یا جلوی هواپیما و دو ارابه شش چرخی در دو جفت، در میان موتورها می باشد. همچنین در امتداد جلو و عقب این چرخ ها محفظه های حمل تسلیحات در خط میانی وسط هواپیما تعبیه شده است. در دماغه این هواپیما، سیستم رادارای آبزور K قرار گرفته است که از آن هم برای اسکن آسمان و همینطور برای بررسی و مطالعه اهداف زمینی استفاده می شود. همچنین در دماغه رادار سپوکا نیز برای بررسی سطح زمین هنگام پرواز سینه مال یا بسیار نزدیک به زمین و در ارتفاعات پایین نیز تدارک دیده شده است. برای انجام عملیات سوخت گیری هوا به هوا با دقت بیشتر، لوله سوخت گیری در جلوی شیشه خلبانان قرار گرفته که عمل سوخت گیری را به مراتب ساده تر می سازد. در کابین تحت فشار این هواپیما، حداکثر چهار خدمه سوار بر صندلی های نجات موشکی می توانند به عملیات بپردازند که این افراد را خلبان، کمک خلبان، مهندس پرواز یا ناوبر و مسئول تسلیحات نظامی تشکیل می دهند. تسلیحات یا همان موشک های کروز Kh-55SM در این بمب افکن در شش محفظه حمل می شوند. برای هدایت موشک ها، از سیستم پیشرفته راداری ناوبری/حمله اختاپوس که هم برای هدایت هواپیما و هم به منظور هدایت سلاح ها به کار برده می شود، استفاده می شود. این سیستم اطلاعات و مختصات محوری لازم را برای موشک های کروز شلیک شده به خوبی فراهم می آورد. همچنین این سیستم نقشه ای دیجیتالی را از سطح زمین قبل از پرتاب موشک به آن تحویل می دهد که عمل هدایت را دقیق تر می کند. همچنین این هواپیما می تواند با موشک های کوتاه برد کروز و یا حتی موشک های ضد تشعشع نیز تجهیز شود. بال های متغیر این هواپیما کلاً می تواند در سه حالت 20 درجه برای فرود، 35 درجه برای کروز یا گشت زنی عادی در آسمان و 65 درجه برای پرواز در سرعت های بالا قرار گیرد. در حالتی که بال ها کاملاً به عقب برگشته اند، از سطح داخلی بال ها فلپ هایی به صورت عمودی روی هر بال بلند می شوند که نقش ایجاد ثبات را در سرعت های بالا ایفا می کنند. این هواپیما برای دفاع از خود از انواع موشک های حرارتی مادون قرمز، مغشوش کننده رادار و پرتاب کننده فلر یا همان گوی های آتشین گمراه کننده موشک حرارتی برخوردار است. در انتهای مخروطی دم هواپیما، چترهای فرود آن قرار داده شده اند که به کاهش سرعت در هنگام فرود کمک می کنند. با انجام عملیات ارتقاء بر روی این هواپیما، انتظار می رود که تا سال 2020 تا 2025 در خدمت باقی مانده و پرواز نمایند. [b]و اما FB-22[/b] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/211tavt.jpg[/img] تبديل يك هواپيماي جنگنده به يك هواپيماي بمب افكن مانند اين است كه ماشين روداستـر road star S2000 شركت هوندا را به ماشين سنگين باربري تبديل كنيد. هواپيماهاي جنگنده كه براي جنگ ها و نزاع هاي هوايي طراحي شده اند اكثراً كوتاه هستند و بسيار سريع، با قدرت مانور بالا در صورتيكه هواپيماهاي بمب افكن به گونه اي طراحي شده اند كه توانايي حمل تسليحات زياد، برد بالا و سقف ارتفاع بالايي دارند. با تمامي اين مشكلات شركت قديمي لاكهيد مارتين (Lockheed Martin) كه يكي از درخشان ترين شركت هاي هواپيما سازي دنيا است اين بار تصميم به ساخت يك هواپيماي دوزيست كرده است. يك جنگنده - بمب افكن كه تمامي پايه هاي طراحي از روي هواپيماي جنگنده F-22 كه يك جنگنده تمام عيار است صورت گرفته است. اين بار با تغيير نامي كوچك با هواپيماي بسيار پيشرفته اي روبه رو هستيم به نام FB-22 كه علامت F نشانه جنگنده (Fighter) و B نشانه بمب افكن (Bomber) بودن آن است. قرار است تمامي تست هاي پروازهاي FB-22 در پايگاه ادواردز در ايالت كاليفرنيا انجام گيرد. تاكيد بر ساخت FB-22 را در واقع مي توان از سانحه ۱۱ سپتامبر به بعد دانست. تا قبل از حمله آمريكا به افغانستان نيروي هوايي آمريكا برآورد كرده بود كه با وجود بهينه سازي بمب افكن هاي B-2 وB B1-B-52 ديگر آمريكا تا سال ۲۰۳۰ ميلادي احتياجي به ساخت هواپيماي بمب افكن ندارد. در سال ۱۹۹۱ بمب افكن هاي B-52 بسيار عالي عمل كردند و هر كدام توانايي حمل ۳۰۰۰۰ پوند تسليحات را داشتند ولي دو مشكل بزرگ وجود داشت. سرعتشان پايين بود و رادار گريز (Stealth) نبودند. در عمليات مقابل طالبان و گروه القاعده نيروي هوايي آمريكا به اين نتيجه رسيد كه كمبودي در يگان بمب افكن هايش دارد. در جنگ خليج اكثر بمب افكن ها از نزديكي محدوده كشورهايي چون عربستان به پرواز در مي آمدند. اما اين بار بمب افكن هاي B-1 وB-52 از پايگاه هوايي ديگوگارسيا (Diego Garcia) در انگلستان به پرواز در آمدند و تا افغانستان بدون سوختگيري رفتند و اين امر «پيمودن مسافت زياد» باعث مي شود كارايي كه هواپيماها مي توانند در چندين ماموريت كوتاه برد داشته باشند را تنها در يك ماموريت بلندبرد صرف كنند. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/211tbba.jpg[/img] افسران آمريكايي در پي تفكراتي كه براي خاورميانه دارند احساس كردند كه اگر اين فشارها بر خاورميانه بيشتر شود، چنين بمب افكن هايي نمي توانند تمامي نيازهاي نيروي هوايي را ارضا كنند زيرا B-52ها ديگر ۴۰ ساله شده اند و مابقي بمب افكن ها نيز «به جز B-2» استطاعت انجام تمامي اين ماموريت ها را ندارند. پس سال ۲۰۰۳ را سالي براي قدرت و زندگي تازه دادن به هواپيماهاي بمب افكن دانسته اند. اين طرح جديد با نام FB-22، بمب افكني است كه از خانواده F-22 محسوب مي شود و از نظر اندازه ابعاد بزرگي چون B-2 و B-22 ندارد. ميان اندازه است و مي تواند سريعتر و بالاتر از هر بمب افكن ديگري پرواز كند با سقف پرواز ۶۰۰۰۰ پا و سرعت ۱۲۰۰ مايل در ساعت.يكي از مهمترين مسايل در FB-22 استفاده از تمامي تجهيزات مدرن است تا قدرت حمل همه نوع بمب و موشك را داشته باشد. به عنوان مثال جديدترين بمب هاي آمريكا به نام بمب هاي كم ضخامت (Small Diameter Bomb) كه توسط ماهواره ها هدايت مي شوند و به كمك سيستم موقعيت ياب جهاني (GPS) هدف خود را پيدا مي كنند. FB-22 مي تواند در يك پرواز ۲۴ عدد از اين نوع بمب ها را با خود حمل كند كه آمار بسيار جالبي است و مي تواند جايگزيني عالي براي بمب افكن هاي قديمي باشد. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/211tbiv.jpg[/img] يكي از مهمترين مسايلي كه در ساخت F-22 پيش گرفته شده بود ساخت آن با هزينه كم بود. چنين ايده اي در ساخت FB-22 نيز ديده مي شود و قرار است نيروي هوايي آمريكا يكي از ارزان ترين و باارزش ترين بمب افكن ها را به جهانيان معرفي كند. رييس نيروي هوايي آمريكا آقاي جان پي جامپر (John P.Jumper) نسبت به طرحي كه قبلاً ارائه شده بود و مبني بر قرار دادن بمب هاي مدرن در خود F-22علاقه مندي نشان داده بود و مي گفت براي نفوذ به خط هاي دفاعي دشمن احتياج به سرعتي حدود ۵/۱ يا ۷/۱ ماخ است كه F-22 توانايي اش را دارد، او مي گويد F-22 جنگنده اي است كه دست هيچ موشكي به آن نمي رسد. از همان زمان مباحثه هايي بر سر تغيير شكل F-22 از يك جنگنده به بمب افكن آغاز شد. در مورد تغيير طراحي F-22 رييس امنيت نيروي هوايي، آقاي جيمز راش(Jemes Roche) بسيار تاكيد مي كرد ولي از طرف ديگر جامپر علاقه اي نشان نمي داد. ادله اي براي اين طرح وجود داشت. اول اينكه تعداد بسيار كمي بمب هاي كم ضخامت در F-22 جا مي گرفت، دوم اينكه F-22 برد نسبتاً كمي داشت با وجود اينكه قابل سوختگيري در آسمان بود و اين امر راش را آزرده مي كرد. زيرا بايد همواره يك هواپيماي سوخت رسان، F-22 را پشتيباني كند و سرانجام راش موفق به گرفتن راي اكثريت آرا شد و قرار شد طرحي جديد برپايه F-22بسازند. اين امر به شركت لاكهيد مارتين سپرده شد كه بسياري از مسايل طراحي هنوز به صورت محرمانه در آنجا نگهداري مي شود و ما اطلاعات دقيقي درباره آن در دست نداريم با وجود اين هم اكنون تمامي طراحي ها به پايان رسيده و قرار است چندين نمونه آزمايشي از FB-22 ساخته شود. اطـلاعات كمـي كه در دست است مبني بر تغييرات درF-22 حاكي از آن است كه بال هـاي FB-22 دلتاشكل است و هيچ بالچه عقب (دم=Tail) ندارد. بال هايش بزرگتر از F-22 است تا برد بيشتري داشته باشد زيرا بال ها يكي از مهمترين منابع ذخيره سوخت هستند و هرچه بزرگتر باشند، سوخت بيشتري در آنها جا مي گيرد. به گونه اي بر سوخت FB-22 تاكيد شده است كه ۸۰ درصد توانايي حمل سوخت بيشتري نسبت به F-22 دارد. از طرف ديگر بدنه FB-22 ۱۰ فوت طويل تر از F-22 است تا بتوان فضايي مناسب را براي قرار گرفتن بمب ها در نظر گرفت. چنين فضايي مي تواند جاي ۲۴ بمب كم ضخامت را فراهم آورد. در مورد موتورهايش هنوز اطلاعات دقيقي نداريم اما احتمالاً قراراست به جــاي دو موتور توربوفن مدل F119شركت پرت و ويتني (Partt and Whitney) ، FB-22به موتورهاي با مدل F135 تجهيز شود. F135ها موتورهايي هستند كه در هواپيماي مدرن F-35 به كار گرفته شده اند. نامزد ديگر در موتورها، موتور F-136 شركت جنرال الكتريك است. F-136 ها قدرتمندتر و بازدهي بالايي دارند و از همه مهمتر ارزان تر از انواع ديگر موتورها هستند. مدير پروژه FB-22 آقاي باب ريردن (Bob Rearden) مي گويد با اين موتورها ( F-136) مي توان ۲۰۰۰ مايل به برد FB-22 بيفزاييم. سقف پرواز FB-22 ، ۶۰۰۰۰ پا است كه در اين صورت مي تواند ۲ مايل بالاتر از بسياري از محدوده موشك هاي زمين به هوا قرار بگيرد. از مسايل مهم در FB-22وجود رادارهاي بسيار پيشرفته است كه مي تواند از فاصله ۱۰۰ مايلي تمامي اهداف را به خوبي تشخيص دهد و با وجود سامانه اي به نام ALR-94 كه در دماغه اش قرار دارد، حساسيت رادارها چندين برابر شده است. نظير چنين كاري (طراحي يك بمب افكن از يك جنگنده) در سال ۱۹۸۲ ميلادي بر روي جنگنده F-16 انجام شد كه پروژه اي با مديريت هري هيلاكر (Harry Hillaker) بود براي ساخت يك بمب افكن از روي F-16 با نام F-16xl. بعد از به وجود آمدن پروژه ساخت جنگنده پيشرفته تاكتيكي كه حاصل آن هواپيماي F-22 بود ديگرF-16xl از يادها محو شد و هرگز ساخته نشد. اما اين بار قضيه متفاوت است. FB-22 هم يك نياز است هم يك هواپيماي بسيار پيشرفته و با وجود جنگنده ها و بمب افكن هاي رادار گريز و پيشرفته چون F-35 و B-2شركت لاكهيد مارتين هنوز بر ساخت FB-22 پافشاري مي كند. بمب هاي كم ضخامت كه هم اكنون در نيروي هوايي آمريكا مورد استفاده قرار مي گيرد، تقريباً نصف كوچكترين بمب هاي ماقبل است. در ارزيابي كه توسط شركت بوئينگ (Boeing) با كمك نيروي هوايي انجام شد، بمب هاي كم ضخامت (Small Diameter) توانستند ۸۵ درصد از اهداف را در آزمايشات منهدم سازند. قدرت انهدام اين بمب ها برابر بمب ۱۰۰۰ پوندي GBU-32 است كه نسبت به وزنش يك پديده محسوب مي شود. براي ساخت بمب هاي كم ضخامت رقابت سختي ميان بوئينگ و لاكهيد مارتين وجود دارد و قرار است نيروي هوايي آمريكا تا آخر سال ۲۰۰۳ برنده اين رقابت را مشخص سازد. اولين هواپيمايي كه بمب هاي كم ضخامت را حمل خواهد كرد، جنگنده F-15E خواهد بود و بعد از آن F-22 . شايد تا آن زمان FB-22 نيز ساخته شود و بتوان آن را هم به بمب هاي كم ضخامت تجهيز كرد. با وجود اينكه طبق قرارداد شركت لاكهيد بايد تا سال ۲۰۱۳ تمامي F-22 ها را به نيروي هوايي تحويل بدهد در كنارش اميدوار است كه طرح FB-22 نيز به او واگذار شود.با وجود ارزيابي هاي مختلف و صرفه جويي هايي كه در ساخت FB-22 شده است، قيمت تخميني آن هر فروند ۱۰۰ ميليون دلار برآورد شده است. پنتاگون هنوز در حال ارزيابي طرح FB-22 است ولي از طرفي ديگر راش موكداً مي گويد با وجود نياز به يك بمب افكن سريع و بلندپرواز ما طرح FB-22 را با جديت تمام دنبال خواهيم كرد. در هر صورت FB-22هنوز يك هواپيماي مفهومي (Concept) است و طرح هايش همه بر روي كاغذ است و بايد منتظر باشيم تا اولين نمونه آزمايشي آن ساخته شود و نتايج آن مشخص شود. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_211tbtf.gif[/img] با این وجود در سالهای گذشته این طرح با چالشهای فرواوانی روبرو گشته این طرح با مخالفت شدید سنا مواجه شد چرا که سناتور ها معتقدند نیروی هوایی با وجود رپتور دیگر نیازی به جنگنده ی پرخرجتر ندارد این دحالیست که نیروی هوایی همچنان تشنه ی بدست آوردن این دوقولیه افسانه ایست [b]tu- 22-m3[/b] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_Tu22M3_8.jpg[/img] در حالی که بسیاری از هواپیماها و هلیکوپترهای رزمی در زمان جنگ سرد بین دو بلوک غرب و شرق به عنوان پادزهر در مقابل یکدیگر توسعه یافته اند ولی هواپیمای بمب افکن توپولف tu- 22-m3 بک فایر هیچ گونه همتای خارجی ندارد و باید آن را در رده ای بین بمب افکنهای استراتژیک و بمب افکنهای خط مقدم حامل موشک قرار دارد . وضعیت خاص جغرافیایی روسیه همواره نیاز به توسعه یک شاخه هوایی دوربرد را ایجاب می نمود . این شاخه میبایست با هواپیماهای جدید و پیچیده تر با توانایی پرتاب موشک و بمب به سوی اهداف مستقر در یک شعاع 2500 تا 3000 کیلومتری و مقابله با گروههای ضربتی ناوهای هواپیما بر دشمن در سطح دریاها و اقیانوسها تجهیز می شد . از آنجایی که بمب افکن tu-22 نیازمندیهای عادی مورد انتظار از یک بمب افکن دوربرد را کاملا برآورده نکرده بود این امر به توسعه یک هواپیمای پیشرفته تر منجر شد . هواپیمای یشرفته می بایست دارای برد دست کم 5000 کیلومتر و سرعت بیش از 2 ماخ در ارتفاع زیاد بوده توانایی پرواز در ارتفاع با سرعت پایین فروصوت را به منظور نفوذ به مواضع دفاعی دشمن داشته و قادر به حمل یک محموله رزمی 20 تنی شامل موشکهای کروز دوربرد بمبهای معمولی و ویژه و نشست و برخاست از باندهای غیرآماده باشد . از ابتدا روشن بود که هواپیمایی با بال متحرک می تواند مناسبترین طرح برای این منظور باشد .در سال 1967 دفتر طراحی تجربی ( ( EDB توپولف شروع به توسعه هواپیمایی با نام TU-22M نمود. (نیروی هوایی شوروی پیشین پذیرفت که کار بر روی هواپیمای جدید و تضمین مالی برنامه در چارچوب برنامه نوسازی هواپیمای TU-22 قرار گیرد ) سر طراح توپولف در آن هنگام دیمیتری مارکوف بود .TU-22M را باید هواپیمای کاملا ویژه ای به شمار آورد . هنگامی که اجداد این هواپیما حیات خود را به طور معمول از مرحله طراحی روی کاغذ و ساخت نمونه اولیه در دفتر طراحی آزمایشی توپولف در مسکو شروع می کردند با هدف صرفه جویی در وقت بی درنگ پس از تکمیل آخرین هواپیمای TU-22 مونتاژ نخستن TU-22 در خط تولید گوربانف در کازان آغاز شد . روزهای پر التهاب آزمایشها شامل آزمایشهای موتور گردانی(engine runups ) و بازرسیهای مختلف و پیچیده ی سخت افزاری پیچیده به زودی پایان یافته و در روز آفتابی 30 اوت 1969 نخستین خدمه ی بمب افکن جدید حامل موشک (خلبان وی باریسف و کمک خلبانی ورییمی و ناو بر ال سیکاچف وناوبر / کاربر مخابرات ک.شرباکف ) بر روی صندلی های خود در کابین هواپیما قرار گرفتند. پس از دریافت اجازه پرواز هواپیما ی بمب افکن با قدرت تمام شروع به اوجگیری نمود ونخستین جای پای خود را در آسمان بر جای گذاشت. در پی این پرواز یکدوره پروازهای آزمایشی خطرناک و طاقت فرسا آغاز شد .این پروازها با قرار دادن هواپیما در مرز مانورهای ممنوع انجام شده وخدمه پروازی آزمایشگر هواپیما نیز با به کار گرفتن تمامی توان خود برای چیره شدن بر مشکلات موجود به سختی تلاش نمودند.در فوریه 1973دو فروند هواپیمای tu-22moبه مرکز آموزشهای هوایی دور برد که محل آموزش خدمه ی پروازی برای واحدهای هوایی تاکتیکی بود منتقل شد سپس هواپیمایی نیروی دریایی تعداد کمی از نمونه جدید تر این هواپیما tu-22m1 را پذیرفت. در همین هنگام کارهای مقدماتی شروع تولید بمب افکن جدید tu-22m2 درکارخانه گوربانف در دست انجام بود هواپیمایی که بعدا" نخستین برنامه ی ارتقای گسترده ی سری tu-22m بر روی آن انجام شد و سپس در واحدهای هوایی دور برد وهواپیمایی نیروی دریایی به خدمت گرفته شد. در جریان آزمایشهای سیستمهای جنگ افزار این هواپیما یک موشک خا- 22 (kh-22)شیک شده از آن سوراخی به قطر بیش از 20 متر مربع در یک سمت کشتی هدف ایجاد کرده درون آنرا به آتش کشید وبا تولید فشار متمرکز به عمق 12متری آن نفوذ کرد.انواع متعلق به نیروی دریایی همچنین در نقش مین گذاری در مسیر ناوگان دریایی دشمن نیز به کار گرفته میشود.با فرا رسیدن سال 1976 ودر جریان مذاکرات سالت-2در ژنو وزیر وقت صنایع هوایی شوروی پیشین تصمیم به اجرای یک پرواز آزمایشی با هواپیمای tu-22mرابا هدف تعین بیشترین برد پروازی با انجام دو سوختگیری هوایی اعلام نمود. سوختگیری هوایی بوسیله ی هواپیما های سوخت رسان میا سیشف m4 و3m3 با موفقیت به اجرا در آمد جالبترین بخش این عملیات در مسیر برگشت هواپیما بود که سوختگیری هوایی در درون ابر کامل(ده دهم )انجام شد. با انجام این پرواز 15 ساعته هواپیمای tu-22mسالم به پایگاه اصلی خود باز گشت با اصرار وپافشاری طرف امریکایی در مذاکرات سالت -2 پس از مدتی هواپیما های tu-22mاز توانایی سوختگیری در حین پرواز محروم شدند.برنامه ی موفقیت آمیز نو سازی پس از مدت اندکی به تولید هواپیمای رزمی کارامدtu-22m3با مشخصات برتر منجر گردید . هواپیما های tu-22m2وtu-22m3در جریان جنگ افغانستان نیز به کار گرفته شده و در آنجا نقش پشتیبانی هوایی را برای نیرو های زمینی ایفا نمود ند . مدلهای بر گرفته شده از tu-22m3 شامل یک نوع شنا سایی دور برد می باشد که به منظور شنا سایی هوایی تاکتیکی و استراژیک برای تمام نیرو های مسلح بر فراز پهنه های عملیاتی روی خشکی و دریا به کار گرفته می شود. این هواپیما می تواند عملیات شنا سایی را در همه گونه شرایط جوی و در ارتفاع بالا یا پایین در هر فصل و در هر ساعتی از روز انجام دهد و در هر دو صورت به طور مستقل و یا به عنوان قسمتی از یک گروه رزمی قادر به اجرای ما موریت می باشد.هم اکنون مجتمع مهندسی و پژوهشی هواپیمایی توپولوف 2 کارهای زیادی را به منظور نوسازی هواپیمای tu-22m3 آغاز کرده است. این تلاشها شامل تجهیز هواپیما با وسایل ناوبری و سیستمهای هدایت اتش بسیار پیشرفته سیستمهای جنگ الکترونیکی و سیستمهای جدید جنگ افزار می باشد. این قبیل سیستمها که شامل جنگ افزارهای هدایت شونده بسیار دقیق نیز می شوند tu-22m3 را تبدیل به بمب افکنی موثر و نیرومند می نماید. در عین حال این هواپیما شایستگی خود را در امور کاملا"مسالمت آمیز و صلح جویانه نیز به اثابت رسانده است. Tu-22m3برای آزمایش سیستمهای نجات فضا پیما های قابل استفاده مجدد و چتر نجات نیز به کار رفته است. این سیستمها می بایست از ارتفاع زیاد و در سرعت 2 ماخ رها می شدند و tu-22m3به خوبی از عهده ی این مهم بر آمد. در نمایش هوایی 1992 مسکو (ماسایرو) مجتمع هواپیمایی توپالوف انستیتوی مرکزی دینامیک سیالات «tsagi ) و انیستیتوی پژوهشهای پروازی روسیه محصول ابتدایی مشترک خود را که یک آزمایشگر پرنده (flying testbed)بر پایه ی tu-22m3 بود معرفی نمودند. این آزمایشگر پرنده با هدف انجام پژوهشهایی در مورد یکنواخت سازی طبیعی جریان هوا بر روی بالهای رو به عقب (swept wing )نسل بعدی هواپیما های مسافر بری به کار می رود. آزمایشها با این اهداف به انجام رسید : تعین صحت اصول نظری و ارتقای روشهای محاسباتی . تصحیح مکانیزم لایه ی مرزی 3 بال رو به عقب با اعداد رینولدزمختلف . تعیین محدوده های مطلوب برای کارایی بالهای تولید کننده ی جریان یکنواخت هوا در محیطهای مختلف . فناوری سا خت و کیفیت سطح بالهای تولید کننده جریان یکنواخت . چنین اندازه گیریهایی به طور معمول با اعداد ماخ 6/0 تا 82/0 اعداد رینولدز106*14:30 زاویه ی لبه ی حمله بال 17 تا 30 درجه و در ارتفاع پروازی 5 تا 10 کیلومتر انجام میگیرد. هم اکنون مجتمع هواپیمایی توپالوف انستیتو پژوهشها ی پروازی و انستیتوی مرکزی دینامیک سیالات پیشنهاد نموده اند که آزمایشگر پرنده ی tu-22m3 را توسعه داده و از آن در آزمایشهای ایرودینامیکی مدلهای با مقیا س بزرگ هواپیماهای مسافر بری آینده بهره گیری نمایند.این آزمایشگر پرنده قرار است به منظور انجام آزمایشهای زیربه کار گرفته شود : 1-مطالعه جدایی عبور ورابطه ی متقابل لایه ی مرزی هوا با امواج ضربه ای.. 2-جستجوی راههای جدید برای کاهش اصطکاک بدنه در برابر جریان متلاطم . 3- مطالعه جریان های گردابی. 4- آزمایش مشکلات ایرود ینامیکی غیرایستا(non-staionary) 5-انجام آزمایشهای مربوط به وزن . 6- آزمایش ناثیر گاز های خروجی شبیه ساز موتور و ویژگی های ایرودینامیکی هواپیما. 7- مطالعه ی الاستیسیته ی هوا منبع:ارمان(وبلاگ هوانوردي اير)و حامد فقرايي و سایت بنیاد نخبگان

worior مشکوک میزنی چه طرحی بهتر از B3 در ایران بوده که بهش توجه نشده!؟

با تشکر از همه دوستان مدتی که یه قضیه فکر منو مشغول کرده که می خواهم با دوستان در میان بگزارم مدتی پیش رئیس سازمان فضایی ایران از ارسال نخستین فضانورد ایرانی به فضا ظرف ده سال آینده خبر داده بود خوب همه ما میدانیم که برای ارسال انسان به فضا نیاز به سفینه فضایی است تا فضانوردان را پس از انجام ماموریت به زمین برگرداند خوب کشوری که به فناوری ساخت سفینه فضایی که قادر به عبور از جو زمین و پرواز در فضاست دست یابد قطعا قادر به طراحی و تولید بمب افکن هایی که در محیط جو زمین به ماموریت می پردازند (هند تازه اولین سفینه بدون سرنشین خود را به ماه پرتاب کرد) می خواستم بگم که بنظر بنده هم ایران توان ساخت بمب افکن ها وهمینطور هواپیماهای باری و آواکس های ویژه را ظرف 10 سال آینده بدست خواهد آورد بنظر بنده که در صورتی که ما موفق به ساخت بمب افکن های مافوق صوت بشیم با پشتیبانی هوایی توسط جنگنده های رهگیر و ضربتی می تونیم در حملات هوایی برنامه ریزی شده به دشمن ضربات سهمگین , کاری و اساسی به دشمن وارد کنیم حالا چند سوال دیگه پیش می آید 1- نظر دوستان در مورد توان ایران در ساخت بمب افکن ها چیه؟ 2-درصورت تولید بمب افکنی مثلا در سطح وتوپولف95 چه کمکی می تواند به ایران در درگیری های نظامی بکند؟