استاد ارجمند جناب واریور این لینک ویکی پدیا برای MAD هستش که تقدیم میشه http://en.wikipedia.org/wiki/Magnetic_anomaly_detector اینم لینک پی دی اف یه بروشور جالب توجه http://docs.google.com/viewer?a=v&q=cache:ztn8J3NAKUEJ:www.cae.com/en/military/_pdf/datasheet.magnetic.anomaly.detection.system.pdf+Magnetic+anomaly+detector&hl=en&pid=bl&srcid=ADGEESgeBUALCL7kGdjMWuJZexvot0_12-OnhFkWDrmSIGaiz5SRiq7KtPsl2pw4R2RACmxNZHl-kXRhbPHKqzkQ1hQ1T290wQhC3fcpKIZ8-kkZWBwYIJh8vMyitwGvdP-aqopVkraB&sig=AHIEtbQQ3cVHtXiFM39GQanvu2URnadJJQ&pli=1

حالا منطقی تر شد ... پس در واقع نمی تونن براحتی دست به چنین عملیات شناسایی بزنن

جناب واریور با سلام با این حساب سامانه ای که شما مثال زدید می تونه دشمن خطرناکی برای انواع زیردریایی ها باشه؟ درسته؟ راه مقابله و ... هم در کار نیست؟ مقصودم دقیقا همین کلام برادرمون جناب آنتی وار بود

ملت و میهن من هر قدمی در راه ساختن و پیروزی و سرفرازی برداره از صمیم قلب خوشحال میشم؛ ملت کهنی هستیم که بسیاری از جماعت های پیرامونی ما نام و نشان خود رو مدیون و مرهون ما هستن. امروز زیردریایی 500 تنی رو به مرحله بهره برداری می رسونیم و فردا روزی با یاری حق زیردریایی های مجهز به مولد های هسته ای رو طراحی و تولید خواهیم کرد. باز هم تاکید می کنم بعنوان یکی از میلیون ها کودک جنگ تحمیلی هرگز نه از پرداخت هزینه عزت و استقلالم ابایی داشتم و بلکه بهش مفتخر بودم و نه هرگز اجازه دادم یأس و نومیدی و تاریکی و تعصب جاهلانه منو نسبت به آتیه درخشان مردم و میهنم بدگمان و دلسرد بکنه. این حقیر شخصا در آزمایشگاهی ویژه کار می کنه که فرزندان ایران با کمترین پول و امکانات مهم ترین و عمیق امورات پژوهشی تخصصی خود رو به انجام میرسونن بی ادعایی و بی هیاهویی. این مسیر ماست و این سلوک صواب و درست ماست، روی پای خودمون و بدست خودمون حرکت خودمون رو بسوی پیشرفت و آبادانی مملکت راهبری و مدیریت می کنیم. نه سطح و کیفیت فناورانه (تکنولوژیک) و نه هیچ مساله تکنیکال دیگه ای معمای ابوالهول یونان نیست که برای میلیون سال پوشیده و مکتوم بمونه اونم در چنین دنیای کوچکی. دوستان اجازه بدید دشمنان با خشم و نفرت و حقارت پوزخند بزنن این تنها و آخرین مفر اونها در برابر ماست.

ظاهرا این خبرنگار پروفسور القطان را پای یکی از میزهای نوشیدنی های آنچنانی و در حالت سکرات یافته و مصاحبه ای را با او ترتیب داده است ... اول: امپراتوری پارس یا هر چیز تاریخی دور و نزدیک ما به خود ما مربوط است (اعم از نفی و پذیرش) و تصور نمی کنم ایرانی باشد که اجازه دهد طایفه ای گمنام و بی ریشه که بر مبنای قرارداد شیطنت بار بریتانیا دست به تشکیل به اصطلاح کشوری (ناحیه ای که بیش از 78% آن را بیابان برهوت تشکیل می دهد) زده است اجازه آوردن نام هر چیزی را پیدا کند. طایفه ای که تا پیش از حضور محسوس بریتانیایی ها می باید برای نوشیدن آب و قضای حاجت نیز از عثمانی ها مجوز می گرفت. دوم: آنچه عیان است چه حاجت به بیان است ... توان نظامی عربستان ... قطعا این قبیل سخنان و ادعاهای واهی و از سر ترس و بی حمیتی و سرسپردگی رقت بار به دوستان سفیدپوست خوش پوش مایه فضاحت و مضحکه دنیاست. اغلب آدم های برخوردار از عقل سلیم علم سیاست و نظامی گری بخوبی می دانند که عربستان بی پشتوانه یقه سفیدهای یانکی عملا در برابر ایران و ایرانیان خلع سلاح و بی دفاع است. وانگهی، پشتوانه یانکی ها برای کدام دولت صمیمی و دوست!!؟؟ به کاری آمده است که این دومین شاهد آن باشد. (اسارت آن تعداد نظامی سعودی بدست حوثی ها نشانه چیست؟) سوم: مصر بزودی شاهد قدرت گرفتن جریانات سیاسی برخوردار از پایگاه مردمی خواهد بود که از آن میان بویژه می توان به اخوان المسلمین اشاره کرد؛ همین واقعیت به خاری دردناک در چشم حکام جبن و خائن عرب خاورمیانه مبدل شده است و آنان از این رخداد در حال وقوع بشدت بیم دارند و تلاش هایشان برای انحراف و عقیم گذاردن این جنبش های مردمی تا کنون بی نتیجه بوده است. برای اغلب کارشناسان منطقه ای و بین المللی بدیهی شده است که ایران و مصر بزودی در مسیر همگرایی سیاسی و اقتصادی گام خواهند نهاد. این موجود حقیر و نگونبخت از دل و آمال سیاه خود سخن می گوید و گزاره هایش هیچ ارتباطی با حقیقت فراروی ما در خاورمیانه ندارد. من از صمیم قلب آرزو می کنم که در رژه 29 فروردین ارتش دستاوردهایی را به نمایش بگذارد که این موجودات ترحم برانگیز و خواب نما شده را وادار کند تا دیگر هرگز از این قبیل گزافه گویی ها نکنند. بقول برخی دوستان می توان با یک نمایش صحیح و موثر نظامی پشت دشمنان را لرزاند. همچون بسیاری از دوستان، اعتقاد دارم که ایران در خلال دو دهه اخیر کارهای بسیاری در حوزه های مختلف فناوری و علوم نظامی به انجام رسانده است که ما و جهانیان تنها شاهد گوشه هایی از این دستاوردها و پروژه ها بوده ایم؛ من تمایلی ندارم که چشمان از حدقه درآمده دشمنان را در زمان صلح در رویارویی با این دستاوردها و اقدامات ببینم من بعنوان یک کودک جنگ دوست دارم چشمان از حدقه درآمده دشمنان این سرزمین را در آخرین لحظات حیات ننگینشان در مواجهه با هدیه مرگبار و باورنکردنی (برای خصم ما) نیروهای مسلح کشورم شاهد باشم؛ موضوعی که بارها و بارها فرماندهان عالی رتبه نظامی کشور به آن اشاراتی داشته اند.

بنده هم بنوبه خودم از اینکه خارج از موضوع پست دادم از مدیران محترم عذرخواهی می کنم. با این حال، نقش تجربه که برخی دوستان هم روی اون خیلی تاکید داشتن نمیشه دست کم گرفت؛ ایران کمی کمتر از یک دهه با عراق به پشتیبانی 42 کشور دنیا جنگید و بازوی نظامی اونها رو بشکل خیره کننده ای قطع کرد (نابودی نیروی دریایی عراق، حملات عمقی به اهداف راهبردی نظامی در خاک عراق [مرز عراق و اردن برای مثال] و ...) در حالی که نیروی زمینی عربستان براحتی در درگیری با شیعیان یمن در چند نقطه مهم مرزی گاف دادن. تجهیزات به روز و پیشرفته بجای خود اما ... نیروی انسانی ورزیده و با انگیزه هم جای خودشو داره.

با سلام به دوستان شخصا با ایده دوست عزیزمون جناب shahm بیشتر موافق ام؛ قواره سیاسی و جهانی این دار و دسته اونقدر مضحکه که معمولا در محاسبات جانبی و فرعی بیشتر در نظر گرفته میشن تا اینکه قرار باشه خیلی جدی گرفته بشن. نه پایگاه مردمی دارن و نه حتی یک فقره فناوری مستقل ... غربی ها خیلی در دهه اخیر تلاش بخرج دادن بلکه بتونن بنحوی این حضرات رو وارد فرمولاسیون های بازی جهانی بکنن اما یحتمل اگر از دیوار صدایی بلند بشه از این راهکار یانکی ها و اروپایی ها! هم بخاری برمیاد.

اخوی های گرامی برادر عزیز جناب تامکت اسپارو برادر عزیز جناب 100 خواهش می کنم استدعا می کنم به شما التماس می کنم این بحث ها رو مطرح نکنید من اصلا کاری به قواعد وب سایت و هشدارهای (البته بجای) مدیران ندارم اما به هزار و یک دلیل کاملا حیاتی و بسیار روشن برای بزرگوارانی مثل شما بعنوان یک برادر کوچک و کم بضاعت در سواد سیاسی استدعای عاجزانه دارم در این شرایط خطیر و خاص کشورمون بیاین بجای این حرف ها دل های روشن خودتون رو با هم یکی کنید؛ دست دوستی و برادری به هم بدیم و کشور رو مثل همیشه سربلند و با عزت پیش ببریم و بسازیم. همه ما برادران و خواهران یک خاک یک مام میهن یک تاریخ و فرهنگ همه مون از ریشه های مشترکی هستیم پدران ما برای این سرزمین جانفشانی ها کردن خداوند باریتعالی این کشور رو همیشه از امدادهای خاص خودش در خطرناک ترین موقعیت ها بهره مند کرده از شما خواهش میکنم بیاین و این حرف ها رو این حواشی رو فراموش کنید. به حال و آینده فکر کنیم. با فروتنی و احترام

هیچ حیوانی عاری از شفقت نیست من نشانی از شفقت در خود نمی یابم پس من انسانم ... (مونتسکیو) ... دوستان عزیز با دیدن این صحنه فکر می کنم تمام تنم به رعشه افتاد اونقدر توی این صحنه های دلخراش توحش و تاریکی وجود داره که فکر می کنم رودخانه زمان رو از حرکت بازمیداره فقط می تونم کاش یه درخت بودم یا یه پرنده یا یه سنگ و دست کم هم نوع این چیزهایی که توی عکس مرتکب چنین جنایت فجیعی شدن نبودم ... حتی یه ببر نر بر سر قلمرو اصراری بر کشتن رقیب خودش نداره ولی انسان ... من تو وادی یانکی ها بودم و می دونم که چقدر تو فرهنگ عمومی اونها عناصر خشونت و س*&ک_&%س وجود داره اونقدر بروز و ظهورش شدیده که اگر کسی مراقب خودش نباشه براحتی دچار هزار جور بطالت میشه حتی ممکنه تبدیل بشه به یکی از این معلوم نیست چی ها ... من هم حقیقتا برای اون کسانی که حرف های نامربوط می زنن در خصوص ارتباط با یانکی ها و قس علیهذا متاسفم و امیدوارم که بزودی بفهمن که واقعا با چی طرف هستن؛ بخش مهمی از ماموریت یانکی ها همینه که مشاهده می فرمایید: نسل کشی و ارعاب و تحقیر ملت های آزادیخواه و ستمدیده [color=red]پاتريوت عزيز. در نوشتارت يكم مراقب باش و از بكار بردن واژگاني كه مشمول فيلتر مي‌شن خودداري بفرما. mostafa_by[/color]

دقیقا همینطوره ... اونها همیشه با رفتار جنون آمیز و تهدیدکننده و از موضع بالاتر با دیگران حرف میزنن ... الان تنها تغییر اینه که اونها با چاشنی یک لبخند همون تهدیدها رو تکرار میکنن

دوست و برادر ارجمندم جناب اف 35 متاسفانه ایالات متحده همچنان بر منوال سابق عمل میکنه شاید یکی از مهم ترین ریشه های چنین رفتار ضد همگرایی و صلح جهانی حضور سیاستمداران کهنه فکر و سنتی در ساختارهای اصلی تصمیم گیری سیاست خارجی آمریکا باشه با این وضعیت هر کشوری هر چقدر قدرتمند با ایالامت متحده در ارتباط دو جانبه دیپلماتیک و اقتصادی قرار می گیره در معرض چنین ریسک هایی قرار داره (برای مثال ممکنه که چین با روش مندی اقتصادی بی قواره خودش برای کشورهای قوی تر ایجاد مزاحمت بکنه اما تا بحال دست به جنون و ارسال رزمناو به سواحل هیچ کشور دوست و غیر دوستی نکرده یا بر فرض مثال جنگنده های چینی سر از حریم هوایی کره جنوبی درنیووردن در حالی که آمریکایی ها چه به لحاظ نظامی و چه به لحاظ امنیتی بشکلی وقیحانه دست به هر اقدامی میزنن در برابر بسیاری از کشورها و بپذیریم که این خلاف تمام عرف ها و قواعد بازی جهانیه)؛ وانگهی ما، ایران، چه منافع حیاتی مشترکی با ایالات متحده بر سر سفره اقتصاد و دیپلماسی جهان داریم؟ (بیاد میارم عده ای ساده لوح در اوج جنگ بوسنی هرزگووین می گفتند اگر دولت ایران الان لب تر کنه دولت کلینتون حاضره هر اقدامی در بوسنی برای دفاع از مسلمانان انجام بده!!؟؟ واقعا من دچار حیرت میشم وقتی کسی از منافع حیاتی مشترک ایران و آمریکا صحبت می کنه ... این در حالی که بردارهای سیاست خارجی هر دو کشور تقریبا در دو جهت کاملا معکوس دارن عمل می کنن) در ضمن بیاد داشته باشیم که ایران همیشه بر اساس اصول منحصربفردی در سیاست خارجی خودش دست به تصمیم گیری میزنه و اینطور نیست که در هر موقعیتی و جایگاهی چرخش های آنچنانی و عجیب و غریب انجام بده؛ صرفا به مثابه یک مخاطب عام سیاست روز و نه یک متخصص و تحلیلگر تصور شخصی بنده اینه که آمریکایی ها خودشون بزودی ناگزیر از دیالوگ کاملا محترمانه با ایران خواهند بود؛ بگذارید حرف دلم رو بزنم و کاملا با شما برادر عزیزم شفاف باشم: 32 سال پیش وقتی امام (ره) وارد تهران شدن و با دنیا از همون جا صحبت کردن آدم های عاقل زیادی بودند که متوجه شدند ایران کشوری خواهد بود که همواره در جهت صلح و هارمونی جهانی می خواد عمل بکنه (قضاوت بفرمایید که چه کسانی از داخل و خارج به دنبال مشکل و دردسر و جنگ و خونریزی می گشتن ... و چه کسانی از اونها در تئوری و عمل حمایت می کردن ... و چرا ... چه کسانی عراق رو تجهیز و تهییج کردن برای جنگ با ایران ... چه کسانی چراغ سبز دادن برای فروش فوج فوج کپسول های مواد شیمیایی کشنده به عراق برای استفاده بر ضد ایران ... ادای آدم های صلح طلب رو درآوردن کار سختی نیست مگر همین رادیو بی بی سی نبوده که وقتی موشک های 12 متری رو تو کوچه های 3 متری دزفول میزدن و مردم در خون خودشون غرق می شدن آوازهای عاشقانه آنچنانی پخش می کرده ... !!!؟؟؟ دوست عزیزم ما چه جور منافع مشترکی با این قبیل موجودات می تونیم داشته باشیم اگر هم منافعی هست ما اونو قبلا در اصول سیاست خارجی خودمون اعمال کردیم بنظر شما این ما بودیم که اتباع یانکی و بریتون و ژرمن رو انگشت نگاری کردیم؟!؟!؟! آیا ما در واقع به منافع و عزت ملی این ملت ها احترام نگذاشتیم در حالی که اونها هم پیشقدم این حرکت کثیف و پلید بودن و هم دارن این کار رو ادامه میدن ... وقتی از اصول مکتبی در سیاست خارجی ایران صحبت می کنم در واقع منظورم گوشه هایی شبیه به این هم هست) اما دوست عزیزم، ایالات متحده بدلایل بی شمار و البته واضح اجازه نخواهد داد چنین هارمونی برقرار بشه و ایران هم کشوری نیست که مثال اون داستان معروف دهه 80 یانکی ها یعنی آرمان و رویای "شهروند حسابی" باشه! سرش در آخور و کارش به کار خود ... وقتی که جباری بر مسندی نشسته و داره با قلدری و قداره بندی با همه دنیا حرف میزنه (حال چه روسیه و چین و هند و برزیل جدی بگیرن و چه جدی نگیرن) ایران، کشوری است بسیار صلح طلب با همه مشخصات یک کشور در حال توسعه رو به پیشرفت؛ یک کشور صلح طلب چه مکالمه ای می تونه با یک کشور بشدت جنگ طلب و معتقد به هژمونی داشته باشه؟ بهترین حالتش این خواهد بود که اونها باز هم ادعاهای مضحک خودشون رو تکرار می کنن ... و ما هم از پای میز بلند میشیم و میریم (در تمام دورهای مذاکرات هسته ای هم همین اتفاق افتاده)

برادر و دوست ارجمندم جناب اف 35 این حقیقت دارد که از اواخر دهه 90 میلادی جهان سیاست وارد فاز تغییرات جدی و بنیادین شد؛ تغییراتی که جدی تر از تحولات اواخر دهه 80 میلادی یعنی زمان فروپاشی بلوک شرق بود؛ واقعیت آن بود که مجموعه فاکتورهای انسانی و فرآیندی صفحه بازی سیاسی قائل به پذیرش مدل تک قطبی آمریکایی ها نبودند و در حقیقت اشغال افغانستان و عراق آخرین تلاش این قدرت جهانی برای به رخ کشیدن نقش ژاندرمی خود در دنیای جدید قرن 21 بود: این تلاش نومیدانه بود و نتایجی را که تئوریسین هایی مانند لوین و هانتینگتون در پی آن بودند برای ایالات متحده به ارمغان نیاورد (مقایسه کنید با استقبال جهانی از عملیات نظامی آمریکا بر ضد صربستان در اواسط جنگ بوسنی هرزگووین در سال 1995)؛ بله بنده هم می پذیرم که شرایط و طبایع جهانی و فرم و محتوی جهت گیری افکار عمومی در سطح جهان دستخوش تغییرات انکارناپذیری شده است؛ این یک سوی ماجراست. سوی دیگر روایت حرکات سیاسی و نظامی ایران است: ایران بر مبنای یک سنت مکتبی/ سیاسی با تمام توان دیپلماتیک خود قائل به همگرایی منطقه ای و تقویت روابط درون جامعه کشورهای اسلامی و همچنین تقویت روابط دو جانبه با همسایگان است و عموما از دست زدن به اقداماتی که موجب بروز تنش در این مجموعه از روابط شود خودداری می کند از سوی دیگر ایران بشکلی هوشمندانه و با هدفگذاری منطقی و با نگاه درازمدت بتدریج در حال تقویت بازوی نظامی و نفوذ امنیتی خود می باشد؛ آهنگ این حرکت نه آنچنان برق آساست که موجب بروز فتنه های موضعی مرتبط با بیگانگان در منطقه شود و نه آنقدر کند و بی معناست که بیگانگان را آرام گذارد ... این مقوله یک روی سکه را به ما نشان می دهد. اما روی دیگر سکه: دوست عزیزم، مانیفست خارجه آمریکایی ها هر چند ارتباط معناداری با بیانیه روزولت و تفکرات منتسب به آیزونهاور دارد اما در خلال نیم قرن بشدت دستخوش تغییر و به روز سازی شده و آنچه که این حقیر در این مورد بیان کرد تنها شمه ای از چنین پروتکل های سیاسی و امنیتی است. ایالات متحده و هر کشور دیگری بر مبنای تئوری هایی حرکت می کند و بنا می شود و ریزش می کند و مجددا بنا می شود این چرخه ای است که بوضوح می توان در عرصه بازیگری سیاسی در جهان امروز بخوبی مشاهده کرد با این حساب، نمی توان انتظار داشت که آمریکایی ها بسادگی مبانی عملی و نظری خود را با توجه به دترمینان های داخلی خود (لابی های قدرت، صاحبان حقیقی قدرت و ثروت، مجموعه های سایه و ...) کنار بگذارند؛ آیا ما انتظار داریم که قدرت بلامنازع نظامی و سیاسی و اقتصادی برای دست کم 50 دهه براحتی اندازه ها و قواره های روابط متقابل خود را متغیر کند؟ وانگهی، آمریکایی ها چنین رفتاری را با روسیه، چین، اروپا و ... نشان می دهند هر چند درجات شدت و ضعف استانداردهای الگوی رفتار سیاسی آمریکا با قطب ها و کشورهای دیگر از جمله G20 متباین و متفاوت است اما همه و همه نشان از همین مبانی تئوریک دارد. بدین طریق آشکار است که جایگاه جهانی کشور X یا Y چندان اثری بر "مبانی تئوریک" این سیاست خارجه ندارد؛ حال به نکته اساسی بحث بازگردیم: ایران در مقابل ایالات متحده آمریکا ... یانکی ها که در کمال ناباوری در آغاز دهه 80 که دهه شکوفایی رویاهای جاه طلبانه نظامی و سیاسی در خاور نزدیک بود: خاور نزدیکی که می رفت به بهشت موعود آمریکایی ها با حضور اعجوبه هایی مانند سادات و محمدرضا پهلوی و ... مبدل شود ... این منطقه را از دست دادند ... قلب این منطقه را چشم سیاوش را از دست دادند؛ در حالی که نتوانستند بدلیل منشاء مستقل این جنبش خودجوش این انقلاب اسلامی حتی در زمان اذعان به شکست و عقب نشینی کوچک ترین بهره برداری سیاسی از این موضوع بکنند چرا که دست روس ها در کار نبود ... برادر عزیزم شما بگویید چگونه براحتی خواهد توانست با ما بر سر یک میز در جایگاه برابر با اعتراف و اعتذار و جبران عملی مافات بنشیند در حالی که چنین حرکتی مستلزم کنار گذاردن تمامی گزینه های مورد بحث مانیفست یاد شده است ... آنها خود را فاتح می دانند حتی آن زمان که در تریبون های رسمی خود به ناتوانی و عجز خود در برابر مدیریت و مهار قدرت در حال ظهوری بنام ایران اعتراف می کنند این اخلاق سیاسی آنهاست این بدنه حقیقی سیاست خارجه آنهاست گو اینکه ما نیز 32 سال است که رسما و علنا در تریبون رسمی خود و در کارنامه عملی خویش نشان داده ایم که نیازی به برقراری روابط سیاسی با آمریکا حس نمی کنیم اگر حنای یانکی ها در خصوص توقف ایران و ضربه زدن به کشورمان رنگی داشت اگر آنان حقیقتا از توان رویارویی با ایرانیان برخوردار بودند مدت ها پیش چنین می کردند اگر می توانستند باور کنیم که تا کنون بارها و بارها سایه این کرکس بر سرمان گذر کرده بود روزی خواهد رسید که آنان وادار به بازنگری در این مانیفست و مانیفست های مشابه خواهند شد ... بقول گاندی در پاسخ به نگرانی های نهرو در اوج مبارزات ضداستعماری (1947): انگلوساکسون ها نیز انسان اند و هر انسانی روز خود را درخواهد یافت با فروتنی و خوشحالی در انتظار نقد دوستان هستم

قبل از هر چیز باید اشاره کنم که کسانی که حرکت حسین (ع) را مبتنی بر بده بستان های سیاست روز با هیأت حاکمه اموی تفسیر و تعبیر کردند و می کنند علی الاصول متوجه ماجرای قیام این امام معصوم نشده اند؛ بیان چنین کنایه های بی رحمانه و انتشار چنین شایعات رذیلانه ای را در همان زمان و با پشتیبانی دستگاه اموی شاهد هستیم، جای تاسف دارد که دوستان گرامی بی مطالعه و مداقه تاریخ اسلام به بیان اظهارنظرهای بی اساس و به نوعی جعل تاریخ بپردازند: دوست عزیز! بیش از 900سال روایت و تحلیل دقیق و موشکافانه از قیام حسین (ع) ظاهرا از نگاه تیزبین حضرتعالی کاملا مخفی و در سایه مانده است که بسی جای تأسف دارد. نوشتجات جنابعالی در خصوص فتح ایران و ... بسیار قشری است و بیشتر می توان آن را بحساب نااگاهی و عدم مطالعه نویسنده گذاشت؛ نویسنده می تواند بسادگی به منابع موثق تاریخ اسلام (اعم از اهل تشیع و تسنن) در موارد یاد شده مراجعه و تصویر کج و معوجی را در جملات خود ارائه کرده است تصحیح کند. اما در باب پیشرفت ما! و نظم نوین جهانی! ... 32 سال پیش ایرانیان برای نخستین بار دست به انتخاب متفاوتی زدند؛ این انتخاب این گزینه این نقشه راه سیاسی و اجتماعی تعلقی به نحله ها و جریانات فکری که آبشخورشان قطب های دو گانه قدرت وقت بود نداشت، ملتی تصمیم گرفته بود که از خاستگاه ایده ها و باورهای سنتی و عناصر هویتی خویش به خلق نظم تاریخی نوینی در برهه ای بسیار حساس از عمر دراز خویش دست بزند و چنین شد ... این انتخاب به لحاظ روزنگاری عمری 15 ساله داشت و از منظر تاریخی قدمت آن به پیش از عصر مشروطه باز می گردد ... (استدعا می کنم مطالعه بفرمایید و شواهد جالب توجهی خواهید یافت) از 1357 و دقیق تر از اردیبهشت 1358 خورشیدی برابر با آوریل 1979 موضع گیری های خصمانه بلوک های غرب و شرق بر ضد حرکت مستقل و آزادیخواهانه ایرانیان آغاز شد؛ تا به امروز یعنی 2 آوریل 2011 این جبهه متخاصم از سوی اروپایی ها و آمریکایی و بریتانیا همچنان ادامه دارد؛ دقیقا بر خلاف ادعای حضرتعالی، این غربی ها بودند (و اندکی بعد روس ها) که با تمام قدرت پایشان بر روی پدال گاز فحاشی و بداخلاقی دیپلماتیک و اقتصادی فشار دادند؛ روس ها در اولین واکنش افغانستان را اشغال کردند و یانکی ها نیز بجای استرداد (یا کمک به استرداد) محمد رضا پهلوی اقدام به مسدود ساختن اموال ملت ایران کردند، آیا هدف قرار دادن هواپیمای مسافربری ایران ایر را در تابستان 67 بیاد می آورید؟ ... به گمان شما این میزان دشمنی و خصومت چه جایی برای دیالوگ باقی می گذارد ... یانکی ها و اذنابشان به زبان های زنده دنیا در حال گفتن این جمله به ما هستند که ما شما را به رسمیت نمیشناسیم و بنابراین ما نیز جمله مرحوم مدرس را به آنها می گوییم که: می خواهیم سر به تن شما نباشد ... آن نظم نوین جهانی که فرمایش ملوکانه فرمودید، دوست گرامی، چیزی جز هژمونی آمریکایی ها در اقصا نقاط جهان نیست که گاه صدای اعتراض دوستان اروپاییشان را نیز در می آورد ... (2003 ماجرای فضاحت بار استراق سمع یانکی ها در چند دفتر رکن اطلاعات و ضد اطلاعات ارتش فرانسه در نیس و استراسبورگ ... لطفا مراجعه بفرمایید به آرشیو شبکه جهانی وب و مطالعه کنید)؛ شما اگر مایل هستید به نظام ارباب- رعیتی تن در دهید بفرمایید ... ترکیه را مثال می زنید ولی متوجه نیستید که چه باج ها و چه باخت های عظیم امنیتی و سیاسی به یانکی ها می دهند؟ شما مطلع هستید که ماجرای کودتای نظامی علیه دولت اردوغان توسط هسته ای مخفی در درون ارتش ترکیه رهبری می شد که از ارتباط بسیار نزدیکی با برخی وابستگان سیاسی و امنیتی سفارت آمریکا برخوردار بوده است؟ آیا این موارد را می دانید و چنین اظهارنظر می فرمایید؟! ایران کشوری در حال توسعه است دوست آگاه و ارجمند!؟ نزدیکی و دوری با هیچ کشوری بر روی کره ارض مساله پیچیده توسعه یافتگی را برای ما مبدل به کادویی قابل خریداری از بازاری محلی نزدیک محل سکونتمان نمی کند! لطفا درک کنید که هزینه ای که امروز ما برای مستقل ماندن و نوکری نکردن پرداخت می کنیم مبدل به برگ برنده نسل های آتی ما خواهد شد ... کدام باج دهی!؟!؟!؟ چین! روسیه! ترکیه!؟؟؟ هر سه این کشورها بطرز رقت باری خواستار روابط اقتصادی عالی و گسترده با ایران هستند ... اخبار چنین روابط اقتصادی را از هر منبع خبری که شما مایل بودید استخراج و بررسی کنید ... دوست گرامی، برخی افراد و اقوال! مایل اند تاکید کنند که ایران مانند آن قهرمانی است که با پرچمی سپید در دست روی انتهای یک نی بامبو در میانه اقیانوس آرام با سرافکندگی و رعشه مرگ بتدریج به زیر آب می رود و غرقه می شود ... اما آیا به مثابه یک شهروند ایرانی که هر روز خود را در میان این مردم و این کوچه و خیابان ها می گذرانید ... این نوعی شوخی مضحک و بی مایه نیست؟ در تاثیر تحریم ها شکی نیست: البته حدود و ثغورش را از اقتصاددانانی جویا شوید که مغز 1533 سی سی خود را به جایی و سازمانی و کسی نفروخته اند ... اما تحریم ها بیش از سی سال است که پا بر جاست و ایران و ایرانی به حرکت خود ادامه می دهد ... مضاف بر اینکه بخش خصوصی جویای کار و پول در دنیا هرگز سیاست های اقتصادی و مالی و بازرگانی خود را فدای هذیان های اذهان بیمار کوتوله های سیاسی نمی کند ... اما قصه معامله سیب زمینی ... نه دوست عزیز ... آن مرد بزرگ هرگز چنین ایده ای نداشت؛ شما یا تاریخ را نخوانده اید و یا اینکه گرفتار هالوسیناسیون شده اید (توهمات) برای اولین بار در تاریخ پر درد و زخم این مملکت شورای پول و اعتبار با حضور بیش از 230 نفر از متخصصان علوم اقتصادی در اواخر سال 1358 تشکیل جلسه داد و برای اولین بار در این مملکت موضوع سیاست های مالی و پولی کشور بشکل کاملا جدی تدوین و به دولت وقت ارائه شد ... کدام معامله سیب زمینی!؟؟!؟!!؟ شما دچار بیماری خشم و جنون هستید!؟ با چه چیزی و کسی دشمنی و درگیری درونی دارید!؟ لطفا در اظهارنظرهای خود قدری تأمل کنید

دوست و برادر ارجمند جناب اف 35 با فروتنی و احترام از نظر شخص بنده مانیفست خارجه (مبانی سیاست خارجه) ایالات متحده آمریکا عبارت است از: 1- حفظ برتری محسوس سیاسی، اقتصادی و نظامی و ... تکنولوژیک نسبت به کشورهای متحد و متخاصم (تمایزی در این خصوص وجود ندارد) با هر هزینه ممکن 2- قدرت نمایی سیاسی، اقتصادی و نظامی در سطح جهان از طریق تعریف منافع ایالات متحده در اقصا نقاط ژئوپلیتیک جهان (با تاکید بر شاهراه های انرژی، کانون های اقتصادی و ...) از طریق بحران سازی، تخریب جنبش های خودجوش مردمی، حمایت از رژیم های خودکامه، بهانه تراشی برای تثبیت حضور نظامی و امنیتی، ایجاد مزیت های امنیتی و ژئوپلیتیک از طریق ابزارهای تشویقی و بده بستان های سیاسی/اقتصادی شفاف و غیرشفاف 3- به انزوا کشاندن، تضعیف سیاسی، اقتصادی، نظامی و تکنولوژیک ... ایجاد مزاحمت های امنیتی و ... هر متدولوژی و ابزار اخلالگر در ساختار و محتوی نظام های سیاسی متخاصم (بطور کلی: غیر دوست) 4- هدایت و مدیریت وبهره برداری هدفمند و منفعت طلبانه از سلاح رسانه 5- برجسته سازی مزایا، مانیفست اجتماعی، ساختار سیاسی و ... در قالب ارائه جذابیت های پیدا و پنهان نظام های لیبرال دموکراسی در اقصی نقاط جهان 6- شبکه دیپلماسی بشدت فعال در تمام مناطق جهان که از شبکه پشتیبانی امنیتی و جاسوسی و نظامی بهره می برد: اطلاعات و باج گیری و ارائه مشوق برای کسب یا حفظ منافع سیاسی و اقتصادی 7- مهم تر از هر چیز: تداوم حرکت چرخ صنایع نظامی ایالات متحده و بازاریابی محصولات و ادوات نظامی آمریکایی (بحران های منطقه ای و پروژه های مانند ایران هراسی در خاورمیانه، سیاه نمایی توان نظامی و امنیتی چین و روسیه بترتیب در نواحی آسیای جنوب شرقی و قفقاز و ...) که یکی از بهترین و مهم ترین راه های کسب درآمد ایالات متحده است 8- ایجاد شبکه های زیرزمینی تبهکاری سیاسی اغلب مسلحانه در کشورهای غیر دوست (و گاها دوست) حال شما خود قضاوت بفرمایید با چنین مانیفستی و چنین رفتار سیاسی کشور ما، ایران، (که سیاق و شکل تفکر سیاسی آن کاملا مکتبی و شفاف است) چگونه می تواند حتی ارتباط با ایالات متحده رو متصور شود!؟

ببخشید ... شما حالتون خوبه؟ متوجه تاپیک هستید اصولا؟ اینجا بحث بر سر تقابل و تعامل دو کشور، دو نظام و دو حکومته ایران نگرش ایدئولوژیک و خاصی نسبت به بازوی سیاست خارجی خودش داره و اصولا پراگماتیست (عمل گرا بیشتر به مفهوم سودجو و فرصت طلب) محسوب نمیشه ... نگرشی که عمدتا متأثر از آموزه های اسلامیه و ... یک تجربه سیاه و تاریک داره با آمریکایی ها (سرنگونی مصدق، تاسیس ساواک، گسترش نفوذ صهیونیست ها در ایران و برنامه ریزی سیستمیک برای حذف و زوال عناصر سنتی در پروفایل هویتی ایرانیان (این موضوع ارتباطی به تعاملات آکادمیک و فرهنگی میان افراد عادی جامعه یعنی روابط میان ایرانیان و آمریکایی ها بعنوان دو ملت نداره) ...) برعکس ... آمریکا بطرز آزاردهنده و خوفناکی پراگماتیستی عمل می کنه (چیزی که بهش می گیم هژمونی آمریکایی): هر جا بتونه (حمله هسته ای به شهرهای ژاپن ... اشغال ویتنام ... کشتار گرانادا ... سرنگونی دولت قانونی شیلی ... تربیت آدمکش در کلمبیا (تاریخچه فارک رو مطالعه بفرمایید نکات جالبی رو متوجه می شید) ... قتل رییس جمهور منتخب کنگو ... پشتیبانی همه جانبه سیاسی و نظامی از عراق بعنوان آغازگر جنگ تحمیلی بر ضد ایران ... اشغال افغانستان و عراق و حالا هم حمله هوایی محدود) به لیبی ... حال شما خودتون قضاوت بفرمایید ... چطور چنین چرخش و تغییری حتی متصوره!؟ دوست ارجمند در این جایگاه نه مقوله مردم دو کشور مطرح شده و نه لزومی به طرح مسائل حاشیه ای است

سلام به دوستان عزیز حدود دو ماه قبل قرار بود بنده این تاپیک رو راه بندازم ولی برغم اینکه یه سری از صفحات وب سایت دارپا رو ترجمه کردم مشغله کاری اجازه نداد که بتونم به موقع از عهده این کار بربیام الان خیلی خوشحالم که یکی از دوستان عزیزمون این تاپیک رو راه انداخته و امیدوارم بتونم کم کم از صفحاتی که ترجمه کردم تقدیم حضور نویسنده محترم تاپیک کنم.

حکام عرب اول پیش بند پیشخدمتیشونو برن بشورن پر از لکه های خونی شیعیان بحرین و جاهای دیگه شده بعدش ببینن اصلا اندازه و قواره این حرفا هستن ... ! حکام عربو چه به این گزافه گویی ها!

جنگ!!؟؟ منظورتون چیه؟؟؟

راست میگه چه دردسری!؟!؟!؟

البته آقا مصطفی درست میگه در این مدت کوتاه وقایع سوریه یا پوشش داده نشد و یا محدود شد به چند تیتر خبری درباره دخالت یانکی ها و اذنابشون در این نا آرامی ها؛ به گمان بنده هم رسانه ملی می تونه عاقلانه تر و با سعه صدر بیشتری اقدام به خبررسانی بکنه البته همونطور که پیشتر هم عرض کردم در روابط کشورهایی که متحدیم نزدیک هم محسوب میشن این شکل از پوشش خبری نوعی عرف بحساب میاد

شما درست می گی؛ شما حق داری؛ گفته شده بود که وارونگی اتفاق میوفته: وقتی کشتار با مفهوم شجاعت برابری می کنه؛ وقتی ادای وظیفه در کشتار مردم بی گناه اغلب خودنمایی می کنه؛ وقتی کسی پشت تریبون یک ملت قرار میگیره و از مشتی جانی بالفطره بعنوان "زنان و مردان شجاعی" یاد می کنه که "جان با ارزش" خودشونو به خطر انداختن ... خراب کردن شلوار با خمپاره اهمیتی نداره دوست عزیزم همونقدر که تعدی و هتک حرمت زنان افغان در برهوت دامنه های هندوکوش افغانستان توسط افسران ارشد روس اهمیتی در مقام ارزش ادای وظیفه ملی ! یا شجاعت اخلاقی ! نداشته ... مهم این بود و این هست که اون خمپاره رو کی و برای چی شلیک و بسوی چه کسی شلیک می کنه ... اول این رو مشخص کنید ... نوشتن در یک وب سایت نظامی به مفهوم جعل حقیقت و تاریخ و موجودیتی به نام "انسان" نیست ... جای تاسف داره که ما ریشه ها رو فراموش می کنیم و رو بسوی جعلیات میگذاریم ... در تاپیک "فارسی1: رابرت مردوک" دوستان خودتون رو نسبت به خطرات و واقعیات پیرامون اعم از ناهنجاری های اجتماعی و ... توجه و هشدار دادید ... پس چطور اینجا نسبت به واقعیت های این حیطه از زندگی انسان ها و تاریخ معاصر سیاسی توجهی نشون نمی دید؟ شما هم ایده خودتون رو دارید شما هم مختارید در انتخاب من صرفا نظر شخصی خودمو بیان می کنم

موضوع جالبی داره طرح میشه ... شجاعت جهود؟! انگیزه جهود؟! دوستان مایل هستند مدال شجاعتی حلقه گلی یا ... تقدیم خلبانان شجاع جهود کنیم؟؟؟!!! بمباران غزه؟ بمباران بیروت؟ حمله به یک مرکز نمی دونم چی چی در بیابونای سوریه؟ حمله به اوسیراک عراق؟ وای خدای من... عرق سرد رو روی پیشونی خودم حس می کنم با این همه شجاعت ... با این حساب خلبان های یانکی در جنگ ویتنام خیلی شجاع تر از خلبان های جهود هستن و احتمالا خلبان های روس در جنگ افغانستان حتما خیلی شجاع تر از خلبان های یانکی هستن ... احیانا دوستان نظری درباره فرودگاه های ویران شده ... پایگاه های هوایی مخروبه ... و از این قبیل ندارن ... نکنه جت های جنگی جهود مسافت 10 هزار کیلومتری رو هم رفت و برگشت طی می کنن آهان راستی اینو یادم رفت اضافه کنم: نظرتون درباره فقدان پدافند هوایی در ایران چیه !!! ؟؟؟ و یا فقدان رادار در ایران !!! ؟؟؟ نظرات جالبی رو در این موارد خوندم!!!

دوست عزیزم اسکادران برگردان واژه Squadron انگلیسی است که معنای اصلی اون گروه و معنای نظامی اون: واحد کوچک نظامی تحت فرمان افسر کادر (اعم از دریایی و هوایی) و همچنین جوخه نظامیه

بنوعی یک عرف بین الملل محسوب میشه: شما واکنش ایالات متحده رو به درگیری بریتانیا و آرژانتین بر سر مالکیت جزایر مالویناس (بقول بریتون ها: فالک لند) در اینترنت جستجو بفرمایید می بینید با اینکه حکام نظامی آرژانتین در دوره جنگ کثیف (دیکتاتوری نظامی ژنرال بنینو) از متحدین نزدیک یانکی ها بحساب میومدن ولی آمریکایی ها در قبال تهاجم و زیاده طلبی بریتانیایی ها در این محدوده سرزمینی آرژانتین سکوت کامل خبری رو رعایت کردن و کل اخبار منتشره در اون زمان محدود شد به دو سه تا تیتر خبری نه چندان قابل توجه... این موضوع تازگی نداره، وانگهی مگر ما بین منافع ملت سوریه (بعنوان یک مفهوم کلی عرض می کنم چون بنده از این منافع اطلاعی ندارم البته) و رابطه سوری ها با ایران تعارضی قائل هستیم؛ من نمی دونم چرا تا اسم تحول و تظاهرات و اعتراض مردم کشورهای عربی میاد ما سریعا نگران منافع یا روابط خودمون میشیم؛ رابطه دولت بشار اسد با ایران یک بحثه و کیفیت و نحوه نگرش دولت بشار اسد به مسائل داخلی سوریه یک بحث دیگه؛ می بخشید مگر هر روز صبح اول وقت اداری روزهای کاری هفته خدای نکرده وزارت امور خارجه کشورمون برای دفتر بشار اسد نسخه سیاست داخلی و خارجی تنظیم و ارسال می کنه ... اتحاد و دوستی دولت ها و کشورها بر اساس برهمکنش های پیچیده منطقه ای و جهانی بتدریج شکل می گیره نه حسب سلایق و علائق شخصی افراد

دوست عزیز، جناب فرشته سپاه یا فرشته نبرد اگر مایل هستید قدری عمیق تر درباره "مردم" صحبت کنیم ... در گام اول بیایم مردم رو مجموعه ای مرکب ببینیم که قائل به تقسیم بندی اون هستیم؛ حال، شما می تونید از چند مِتُد مختلف برای چنین تقسیم بندی استفاده کنید: 1- سکشن قومیتی (قومیت) 2- جغرافیای جامعه شناختی (ترکیب قومیت/اقلیم و همچنین سکونت در هارتلند و حواشی [مرز]) 3- رتبه بندی دسترسی به جریان اطلاعات (اعم از انواع رسانه ها با تاکید بر ) 4- برخورداری و محرومیت (کلانشهرها، مراکز استان، شهرستان ها، شهرهای بزرگ، شهرهای کوچک، دهستان ها و ...)، 5- رتبه بندی دهک درآمدی ... و قس علیهذا شما حتی می تونید از نقش های (کارکردهای) تاریخی و فرهنگی هم در چنین نقشه دموگرافیک (مردم شناختی) برای تقسیم بندی های دقیق تر استفاده کنید. (هر چند که تمامی مقیاس های یاد شده ارتباطات سیستمیکی با هم دارن) این تقسیم بندی و در حقیقت این تجزیه موءلفه های جامعه شناختی به ما این امکان رو خواهد داد که برهمکنش های جزئی و کلان مردم: حکومت رو بهتر درک کنیم؛ برای مثال، بنده پیشتر درباره لایه متوسط شهرنشین قدری صحبت کردم چند نفر از دوستان و سروران هم محبت داشتن و تذکرات و پست های ارزشمندی به بنده دادن. شما هم اگر مایل باشید می تونیم در حضور دوستان عزیز بیشتر با هم صحبت کنیم و گفتگو رو از همین نقطه آغاز کنیم. چقدر خوبه که ما بتونیم به دور از احساسات و هیجانات لحظه ای و گذرا با هم گفتگو کنیم. با عرض معذرت من باید یکی از عبارات رو تکمیل کنم: 3- رتبه بندی دسترسی به جریان اطلاعات (اعم از انواع رسانه ها با تاکید بر کیفیت دسترسی به اطلاعات)