[quote name='ilusmc' timestamp='1344091011' post='263359'] [Three SR-71s flown by three different crews set seven world speed and altitude records on July 27 and 28, 1976. They captured three records previously held by a specially modified Russian MiG 25 Foxbat and bettered four records held by the Lockheed/USAF YF-12. The new marks included absolute and class records of 2,193 mph (3,530 kph) for speed over a straight course and 85,069 feet (25,930 m) for altitude in sustained level flight. [/quote] اگر اشتباه نکنم منظور جناب حامدوف ، بیشترین سرعت ثبت شده در شرایط عملیاتی هست . همونطور که میدونید بیشتر این رکوردها در شرایط بدون حمل Payload و حتی سوخت کم (برای کاهش وزن کلی هواپیما و سرعت گیری بیشتر) انجام میگیره . در حالیکه در سال 1971 ، یک جت Mig-25RB رسته ی مستقل شناسایی هوابرد 63ام نیروی هوایی شوروی در جریان عملیات شناسایی با سرعت 3.2 ماخ برفراز صحرای سینا (مصر) ردیابی شد .

بله عکس های میگ-29 در حال پرواز بدون اثر دود نشون میده این اثر دود در شرایط خاصی هست . فکر کنم در حالت Afterburner هست که محفظه ی احتراق موتور دود زیادی تولید میکنه که در مدلهای بعدی (RD-33K) با اعمال تغییرات روی محفظه ی سوخت ، این مشکل تا حد زیادی حل شده است .

[color=#FF0000][b]پوتین : استعفای عنان به نفع کسانی است که خواهان استفاده از نیرو در سوریه هستند / ناوگروه اول نیروی دریایی روسی در شرق مدیترانه مستقر شد [/b][/color] [color=#000000]معاون وزیر امور خارجه ی روسیه در واکنش به استعفای نماینده ی ویژه سازمان ملل در امور سوریه اعلام کرد طرح این استعفا توسط کسانی ریخته شده که خواهان استفاده از زور و نیروی نظامی در سوریه هستند . ولادیمیر پوتین رییس جمهور این کشور نیز که در سفر به انگلستان به سر میبرد ، نسبت به این استعفا ابراز تاسف کرده است .[/color] [color=#000000]این در حالیست که گزارشات از استقرار ناوگروه اول ناوگان اعزام شده نیروی دریایی روسیه در شرق مدیترانه حکایت دارد و دومین ناوگروه روسی به فرماندهی ناوشکن Vice-Admiral Kulakov اعزامی از ناوگان اقیانوس منجمد شمالی در حال نزدیک شدن به دریای مدیترانه است .[/color] [color=#000000][url="http://english.ruvr.ru/2012_08_02/Russian-warships-arrive-in-the-Eastern-Mediterranean/"]http://english.ruvr.ru/2012_08_02/Russian-warships-arrive-in-the-Eastern-Mediterranean/[/url][/color] [color=#000000][url="http://www.itar-tass.com/en/c32/487411.html"]http://www.itar-tass.com/en/c32/487411.html[/url][/color]

با سلام به علی آقا عزیز من دوباره این سوتی معروف رو دادم ! حق با شماست سرعت اولیه و شتاب به وزن گلوله ارتباط مستقیم نداره (البته یه ارتباطات غیرمستقیمی با وزن و پارامترهای دیگه مثل شارژ و قدرت توپ هم داره) اما در مورد قدرت گلوله های انفجاری شدید ، بنظرم این توجیه خوبی برای قدرت انفجار کمتر گلوله های HEI آمریکایی به حساب نمیاد چون تو هنگام پاکسازی یک ساختمان یا مقابله با اهداف غیرزرهی هرچی قدرت انفجار گلوله ها بیشتر باشه کارایی بیشتر و احتمالا حتی تعداد گلوله مورد نیاز کمتر هست (که ناقض حرف شما در مورد کارایی 900 گلوله ی 25 میلیمتری یا 400 گلوله ی 30 میلیمتری هست) البته درسته که بحث نیاز هر ارتش مطرح هست . اما در این مورد خاص (گلوله های انفجاری شدید) در شرایط مشابه و هدف مشابه (برای مثال انهدام یک هدف غیرزرهی مثل ساختمان ها یا خودروهای غیر زرهی) یک گلوله ی 30 میلیمتری خیلی بهتر و شدیدتر میتونه صدمات تحمیل کنه تا یک گلوله ی 25 میلیمتری لذا برتری که شما فرمودید در این مورد قابل قبول نیست . چرا اگر بحث یک گلوله ی ثاقب 25 میلیمتری بود که به اندازه ی گلوله ی 30 میلیمتری نفوذ زره داشت ، اونموقع میتونیم بگیم برتری داره ... اینکه گلوله ی 25 میلیمتری انفجاری بخوبی از پس وظایفش بر میاد یک چیز نسبی هست که نسبت به گلوله ی 30 میلیمتری هم کاراییش کمتر میشه . در بحث اطلاعات بالستیک هم که فرمودید ، بنظرم پیش قضاوتی با اطلاعات غیر دقیق (در هر مقایسه ای) چندان محکمه پسند نیست . کما اینکه گلوله های امریکایی هم تمام اطلاعاتشون منتشر نشده و نمیشه (مثل منتشر نشدن جنس ماده انفجاری گلوله PGU-13/B یا منتشر نشدن برخی اطلاعات از گلوله ی MK268)

بله حق با جناب تندر هست ، تصاویر Bell 214ST در ایران [url="http://media.farsnews.com/%5CMedia%5C8611%5CImageNews%5C861120%5C36_861120_L600.jpg"]http://media.farsnews.com/%5CMedia%5C8611%5CImageNews%5C861120%5C36_861120_L600.jpg[/url] [url="http://www.iranmilitaryforum.net/index.php?action=dlattach;topic=2654.0;attach=3348;image"]http://www.iranmilitaryforum.net/index.php?action=dlattach;topic=2654.0;attach=3348;image[/url] [url="http://www.iranmilitaryforum.net/index.php?action=dlattach;topic=2654.0;attach=3346;image"]http://www.iranmilitaryforum.net/index.php?action=dlattach;topic=2654.0;attach=3346;image[/url] با این حساب پس برجسته شدن قسمت فوقانی هلیکوپتر میتونه برای افزایش محفظه ی سوخت یا بازهم تعویض با موتوری بزرگتر و قویتر باشه (موتور Klimov TV3-117 موجود در ایران ، 700 اسب بخار شافت بیشتر از General Electric T700 قدرت تولید میکنه) ، با این تفاسیر شاید نقش ترابری بیشتر از نقش تهاجمی برای هلیکوپتر ملی در نظر گرفته شده .

عجب ! نمیدونستم گلوله های 30 میلیمتری هنوز در یگان زمینی عملیاتی نیستند ، با این حساب قضیه خیلی متفاوته و مقایسه های قبلی رو باید بازنگری کنیم . در کل ولی بنظر بنده مقایسه ی مشخصات گلوله های 25 میلیمتری با 30 میلیمتری و همچنین تحلیل تکنولوژی ساخت مرمی انفجار شدید بر اساس تکنولوژی ساخت کلاهک گلوله های ثاقب چندان تحلیل دقیقی بدست نخواهد داد امیدوارم در این مورد با بنده هم عقیده باشید . همچنان که در ادامه میبینید گلوله های 25 میلیمتری در بسیاری فاکتورها مادون گلوله های 30 میلیمتری قرار میگیرند : در گلوله های 25 میلیمتری ثاقب ، گلوله ی ثاقب 25 میلیمتری M791 از نوع APDS-T (فقط قسمت پنتریتور تثبیت شده) سرعت 1345 متر بر ثانیه رو داریم این در حالیه که گلوله برای نفوذ صرفا از انرژی جنبشی استفاده میکنه و در بحث Stablisation با رقیب 30 میلیمتری خود 3UBR6 تفاوت داره و مهمتر از همه ، وزن پرتابه ی اون نسبت به گلوله ی روسی بسیار کمتره (وزن پرتابه گلوله 25 میلیمتری آمریکایی 134 گرم هست که این عدد در گلوله ی 30 میلیمتری 400 گرم میباشد) مطمئنم نیاز به توضیح ندارد که با این مقادیر ، انرژی جنبشی گلوله ی روسی و نتیجتا قدرت نفوذ آن افزایش خواهد داشت . (لازم به ذکره که پنتریتور هر دو گلوله از نوع آلیاژ تنگستن میباشد) در گلوله های انفجاری شدید اشتعالی هم مقایسه بین گلوله های 25 و 30 میلیمتری به همین شکل هست . سرعت گلوله ی انفجاری شدید M791 با مقدار 1100 متر بر قانیه بیشتر از 3UOF8 با سرعت 960 متر بر ثانیه است . اما در طرف دیگه میبینیم مرمی انفجاری M971 از 32 گرم ماده انفجاری (نوع نامعلوم) تشکیل شده در حالیکه 3UOF8 از 49 گرم ماده ی انفجاری استفاده میکنه . در کل گلوله های 25 میلیمتری بخاطر وزن کمتر دارای سرعت بیشتری نسبت به گلوله های 30 میلیمتری هستند اما همونطور که در دو نمونه ی بالا مشخص هست ، سرعت بیشتر به معنای برتری در تمام مشخصه ها نیست ، بهتره برای مقایسه هر دو گلوله رو 25 میلیمتری انتخاب کنیم .

[quote name='DEXON' timestamp='1343824119' post='262822'] [quote] مگر مگر مگر در یک حالت و اون اینکه آمریکاییها به اندازه ای در سیستم خودشون به اطمینان رسده باشن که این کار رو کرده باشن و من میگ اگر هم کردن باز نقیصه هست نه به اون معانی که شما در بالا گفتین به دلیل ضعف ذاتی این نوع طراحی.وگرنه مواردی که شما در بالا گفتین با[b] سیستم های غیر مرکزی هم به راحتی شدنی هست[/b].و در عین حال مزایا هم هست. [/quote] برام جالب و عجیب هست که شما به یک همچین سیستم هوشمندی که تقریبا 90% از کارهایی که تنها از یک خلبان ماهر با چندین سال تجربه هم ممکن بر نیاید! از واژه به همین راحتی استفاده می کنید!! [/quote] جناب DEXON در مورد اینکه کارهایی که شما فرمودید با سیستم های غیرمرکزی هم براحتی شدنی است شکی وجود نداره کما اینکه در حال حاضر هم سیستم های غیرمرکزی بکار رفته در جت ها و هلیکوپترهای امروزی قابلیت انجام این کارها رو دارند . یک مثال این موضوع ، همان سیستم واکنش خودکار به تهدیدات موشکی و پخش کردن Chaff و Flare هست که فرمودید . آخرین موردی که یادم میاد در هلیکوپتر ترابری نظامی Z-9WA بود که سامانه ی جنگ الکترونیک تدافعی هلیکوپتر بطور خودکار پس از کشف تهدید ، به خلبان هشدار میده و همزمان اقدام به پخش کردن Flare میکنه . البته مسلمه انجام اینکار نیاز به integration تا حدودی میان سامانه ها هست اما نیازی به مرکزی شدن تمام سیستمها نیست و سامانه های غیرمرکزی هم توان این کار رو دارند . بنظر میرسه مهاجرت از معماری فدراتیو (Federated Architecture) به معماری مرکزی شده بعنوان یکی از معیارهای جنگنده ی نسل پنجم معرفی شده که اولین هواپیمای با این سیستم ، F-22 بود . این سیستم دارای مزیت هایی هست از جمله یکپارچه سازی کلیه سامانه ها ، اما ایراداتی که جناب فتح فرمودند هم کاملا وارده بطوریکه مواردی از این اشکالات در سیستم مرکزی که به Failure در کل سیستم هواپیما منجر شده وجود داره . مواردی مثل Software Crisis رو هم باید به مشکلات اینجور سیستمهای مرکزی اضافه کرد که در صورت وقوع ، کل هواپیما تقریبا هنگ میکنه ! برای مثال سانحه ی 19 دسامبر 2011 جت F-22 آمریکایی هست که در اون علت ، شکست خوردن سیستم پردازش مرکزی در کنترل بهینه ی هواپیما و خاموش کردن تمام سیستمها از جمله سیستم اکسیژن خلبان در نتیجه ی کشف داغ شدن بخشی از هواپیما و نشت در محفظه ی موتور بود که منجر به سانحه شد ! [url="http://articles.latimes.com/2011/dec/19/business/la-fi-fighter-jet-down-20111220"]http://articles.latimes.com/2011/dec/19/business/la-fi-fighter-jet-down-20111220[/url] در کل ضعف مانورپذیری F-22 (که البته بخاطر افزایش پنهانکاری صورت گرفته) رو نمیشه با تکیه بر EW از بین برد ، اما ضعف در پنهانکاری برای رسیدن به آیرودینامیک و مانورپذیری بالاتر (که در J-20 و T-50 دیده میشه) رو میشه با اقدامات جنگ الکترونیک تهاجمی جبران کرد . (مثال واضح ، عملیات های مخفیانه ی هوایی رژیم صهیونیستی)

[quote name='Lord-Soldier' timestamp='1343802385' post='262795'] این بحث علی آقا در مورد توپ 25 میلیمتری بوش مستر است که در برادلی ها استفاده شده : [quote]در جنگ اول خلیج فارس برادلی ها از گلوله های ضد زره ام 791 استفاده می کردند که مجهز به پنتریتور از جنس تنگستن کارباید بود. این گلوله در همان جنگ اول خلیج فارس توانست در زره تی 55 نیز نفوذ کند. در حالیکه در جنگ دوم در سال 2003 برادلیها از گلوله های ضد زره ام 919 PGU-20/U استفاده می کردند که مجهز به پنتریتورهای از جنس اورانیوم ضعیف شده بود و حتی گزارش شده بود که این گلوله می توانند از فاصله نزدیک در زره تی 72 های عراقی نیز نفوذ کنند. این میزان نفوذ گلوله های 25x137 میلیمتری برادلی بود. در حالیکه توپ مارک 44 دارای 20 درصد کالیبر بزرگتر و 50 درصد قدرت و حجم آتش بیشتر نسبت به گلوله 25 میلیمتری مشابه است. حالا خودتون باید حدس بزنید که گلوله های 30x173 میلیمتری توپ مارک 44 چه قدرتی دارند[/quote] توپ آونجر نیز از همین گلوله های 30x173 استفاده می کند. تازه از ارتفاع شلیک می کند و سرعت هواپیما هم به سرعت گلوله آن اضافه می شود، پس چطور می شود آنقدر نفوذ کمی داشته باشد؟ جناب چکا نتایج آن مقاله شما چقدر قابل اعتماد است؟ [/quote] جناب Lord Soldier شلیک یک گلوله از توپ زمینی یک نفربر با توپ یک هواپیما بسیار متفاوت هست ، گزارشات مربوط به نفوذ گلوله های برادلی در زره T-72 و T-55 گزارشاتی غیردقیق هستند که مشخص نشده گلوله به کدام قسمت زره T-72 برخورد داشته اما تخمین ها نشون میده نفوذ این گلوله ها نه در قسمت های با زره ضخیم (مثل جلوی برجک) بلکه در قسمت هایی مانند زره پشت تانک هست که میزان زره آن تقریبا برابر یا کمتر از 64 میلیمتر (حتی کمتر از میزان نفوذ اندازه گیری شده گلوله های توپ A-10 در مقاله ی دانشگاه سریوو) است . اما یک چیز در این گزارش مشخص است و آن اینکه اهداف سنگینی مانند T-55 و T-72 در فاصله ی نزدیک توسط برادلی مورد اصابت قرار گرفته اند ، معادلات فیزیک دینامیک بوضوح اثبات میکنه که هرچه مسیر حرکت گلوله طولانی تر و مدت زمان پرواز گلوله بیشتر باشه اتلاف انرژی گلوله به میزان زیادی افزایش و نتیجتا قدرت نفوذ آن کاهش میابد (کما اینکه در لینک تحلیلی که بنده قرار دادم نیز میزان نفوذ گلوله رابطه ی معکوس با فاصله ی هواپیما و هدف دارد ) لذا انتظار اینکه گلوله ای که از فاصله ی چند صدمتری هدف و در ارتفاع چند ده متر از سطح زمین (برای مثال همان 60 متر) توسط هواپیما شلیک میشود با گلوله ای که از فاصله ی نزدیک توسط نفربر که از نظر ارتفاع نیز با تانک هم سطح است ، دارای قدرت نفوذ یکسان یا حتی بیشتر باشد ، اشتباه میباشد . موضوع دیگه میزان قدرت شلیک دو توپ هست که باید مورد بررسی قرار بگیره...

واضحه که طراحی این هلیکوپتر شباهت بسیار زیادی با هلیکوپتر Black Hawk داره . تنها تفاوت فاحش ، برجسته طراحی شدن قسمت بالای اتصال بدنه و دم هلیکوپتر هست که احتمالا بدلیل بزرگتر بودن موتور مورد نظر نسبت به موتور General Electric T700 هست . General Electric T700 ، موتور هلیکوپتر Black Hawk : طول 48 اینچ ، قطر 25 اینچ ابعاد موتور های موجود در ناوگان ایران : Klimov TV3-117 ، موتور هلیکوپتر Mi-8 : طول 80 اینچ - فطر 28 اینچ Pratt & Whitney Canada PT6T ، موتور هلیکوپترUH-1 : طول 66 اینچ ، قطر 53 اینچ

نکته ای که هست اینه که F-22 در اصل برای نقش برتری هوایی (Air dominance) ساخته شده که لازمه ی این نقش ، قابلیت های برتر در هر دو نوع نبرد فامد و Dog fight هست که همونطور که جناب Worrior بخوبی اشاره داشتند ، با پیشرفت کشورهای شرقی در مقوله ی جنگ الکترونیک و Stealth ، دوباره کشیده شدن جنگ های هوایی به Dog fight کاملا قابل انتظار است . تحلیل های فنی از کم آوردن بیش از این جنگنده F-22 در مقابل جت های نسل پنجم رقیب از جمله T-50 خبر میدن ...

[quote name='warjo' timestamp='1343713719' post='262683'] بهتره متن خبر را با دقت بخونيم صحبت از برابري eurofighter typhoon با اف 22 در جنگ سگي (dog fight) هست . يعني شرايطي كه طوفان بتونه خودش را به 20 مايلي اين دزد و جانور شكاري (raptor ) برسونه ، اونوقت ديگه با هم برابري مي كنن . [/quote] [b]In the dogfight the Eurofighter is at least as capable as the F-22, [b]with advantages in some aspects[/b][/b] صحبت از برتری Typhoon در برخی زمینه ها در Dogfight نیز شده است . لازم به ذکره قیمت هر جنگنده ی F-22 حدود 420 میلیون دلار هست در حالیکه Typhoon دارای قیمت زیر 200 میلیون دلار هست .

Battle Master جان مثل اینکه جعلیه ! البته تشخیص دادن واقعی یا جعلی بودن ، بخاطر کیفیت پایین کلیپی که در آپارات آپلود شده کار چندان آسونی نیست ، ضمن اینکه این برنامه ی FPSrussia معمولا اسلحه های واقعی رو تست میکنه ! ولی عکس های با کیفیت از ویدئوی اصلی نشون میده پهپاد یه کار گرافیکی هست : [url="http://www.rt.com/files/news/quadrotor-remotely-controlled-machine-gun-801/i5478ad14a18c1b481d6de9119ae541b9_1.jpg"]http://www.rt.com/fi...19ae541b9_1.jpg[/url] [url="http://www.telepresenceoptions.com/images/quadrotor_machine_gun_mount-thumb-550x301.jpg"]http://www.teleprese...umb-550x301.jpg[/url] تفاوت کیفیت در بافت تصویر (Texture) بدنه ی هواپیما نسبت به محیط واقعی در عکسها (بخصوص در عکس دوم که از فاصله نزدیکتر هست) مبین فتوشاپی بودن کلیپ هست ، فشار حاصل چرخش پره ها یا لگد تیربار با استفاده از فرمول های فیزیکی مرتبط قابل شبیه سازی با دقت خوبی هست .

علی آقا البته اصل بحث ما سر گلوله های 30 میلیمتری بود ، نه 25 میلیمتری اما باید این رو یادآوری کنم که گلوله ی M910 صرفا یک گلوله ی تمرینی (مشقی) هست و آوردن این گلوله در مقایسه به علت سرعت بالاش اثبات کننده ی چیزی نیست . اما در مورد گلوله ی MK268 ، از اونجاییکه نوع این گلوله APFSDS-T هست تنها رقیب روسی این گلوله در کالیبر 30 میلیمتری گلوله ی تنگستنی M929 هست که چون نه اطلاعات کاملی از این گلوله و نه MK268 منتشر شده ، امکان بررسی دقیق بین این دو وجود نداره ، هرچند بنظر میرسه این دو از نظر قابلیت با هم یکسان هستند . در زمینه ی مقایسه ی قدرت انفجار مهمات ، برام خیلی عجبیه که استدلال شما برای اثبات برتری قدرت انفجار گلوله های HEI آمریکایی ، پیش کشیدن گلوله های پنتریتوری چون M919 و استفاده اورانیوم ضعیف شده در گلوله های ثاقب هست در حالیکه این موضوع اصلا نمیتونه ارتباطی به قدرت انفجار گلوله های HEI داشته باشه ! ضمن اینکه استفاده از اورانیوم در گلوله های ثاقب نه تنها راه حل نیست ، بلکه دارای اثرات منفی زیست محیطی هم هست که البته از حوصله ی این بحث خارجه و استفاده از تنگستن یا بقیه آلیاژها ضعف گلوله ای رو اثبات نمیکنه . از تحلیل زیباتون درباره ی نفربر BMP-2M هم تشکر میکنم .

[quote name='Lord-Soldier' timestamp='1343660513' post='262617'] باید اعتراف کنم حالا که نگاه می کنم می بینم بله واقعا بعید 10-20 گلوله به یک جا برخورد کند. معمولا باید بتوان حداکثر حدود 50 گلوله در یک حمله به هدف شلیک کرد. با نرخ 2-4 درصد می شود1 الی 2 گلوله به هدف برخورد کند! که این هم به نظر غیر واقعی می آید چرا که یک یا دو گلوله حتی یک ماشین غیر زره پوش را هم از کار نمی اندازد! [/quote] البته این رو هم در نظر داشته باشید که همون یک یا دو گلوله ی 30 میلیمتری هم قابلیت از کار انداختن خودروهای غیر زرهی و حتی در صورت استفاده از نوع گلوله ی مناسب ، خودروهای زرهی رو هم دارند . برای مثال همونطور که علی آقا در تاپیک توپ بوش مستر هم مثال زدند ، 3 گلوله 30 میلیمتری که دوتای اول از نوع ثاقب اورانیومی و گلوله ی سوم از نوع انفجاری شدید بود و باعث از بین رفتن نفربر زرهی BMP-1 گردید . در کل این توپ برای مقابله با اهداف غیر زره پوش و دارای زره سبک (نفربرهای زرهی و ...) دارای کاربرد هست اما در مقابل تانکها شانس کمی داره

[quote name='SHAHABESAGEB' timestamp='1343639066' post='262572'] [quote]هرچند در عملی شدن قابلیت های پیش بینی شده برای این موشک هم جای بحث زیادی هست (بخصوص توانایی کشف جابجایی توسط جستجوگر مادون قرمز)[/quote] چکا جان رادارهای با مصرف برق زیاد (چندین کیلو وات) مطمئنا حرارت زیادی هم تولید میکنن که البته باید سیستم های خنک کننده هم داشته باشن ولی به نظر باز هم همه حرارت دفع نمیشه و شاید بشه اونا رو با جستجوگر مادون قرمز رهگیری کرد(البته اگه بعد یکی دو دقیقه از خاموش شدن رادار حرارت اون دفع نشه)! اگه در این مورد اطلاعی دارید ما رو هم آگاه کنید. [/quote] شهاب جان تا جایی که بنده از قطعات الکترونیکی اطلاع دارم علی رغم اتلاف انرژی بالای رادارها ، سیستم های خنک کننده ی رادار باید خیلی قبل تر از اینکه نیمه رساناهای استفاده شده در ماژول های فرستنده گیرنده به دمایی برسند که از خودشون گرمای قابل توجه ساطع کنند ، خنکشون کنند . یعنی در واقع باید دمای این قطعات رو در یک حد ثابت با تقریب بسیار بالایی نگه دارند چون هر درجه افزایش دما نسبت به دمای ایده آل باعث تغییر در عملکرد قطعات رادار میشه . تشعشع امواج مادون قرمز قابل توجه از صفحه رادار نیازمند رسیدن دمای قطعات به دمایی نزدیک دمای داغ شدن و ذوب هست که در این صورت کل قطعات حساس مانند ترانزیستورها خیلی زودتر از رسیدن به این وضعیت از بین میرن ! استفاده از پوشش های گنبد مانند روی صفحه ی رادارها که باعث کاهش بیشتر اثرات حرارتی میشه رو فراموش نکنید ... بنظر بنده استفاده از سیکر حرارتی در این موشک بیشتر به منظور شناسایی اثرات حرارتی قابل توجه ناشی از موتور و اگزوز خودروهاست (شبیه چیزی که در موشک و بمب های هدایت دقیق RBK-500 یا AGM-65B داریم) این سیکر شاید تحت شرایطی بتونه اثرات حرارتی ناشی از موتور رادارهای خودکششی رو کشف کنه ، اما استفاده از رادارهای کششی (Towed) و البته تدابیر استتار حرارتی که پیشرفت های زیادی هم داشته میتونه جستجوی حرارتی رو با شکست مواجه کنه

ظاهرا این پروژه به علت هزینه ی بالا و عدم سرمایه گذاری دولت آلمان کنسل شده ، در وبسایت شرکت سازنده ، Diehl BGT هم اثری از این موشک به چشم نمیخوره : [url="http://www.diehl.com/en/diehl-defence/products/guided-missiles.html"]http://www.diehl.com/en/diehl-defence/products/guided-missiles.html[/url] [url="http://www.deagel.com/Anti-Radiation-Missiles/ARMIGER_a001102001.aspx"]http://www.deagel.com/Anti-Radiation-Missiles/ARMIGER_a001102001.aspx[/url] هرچند در عملی شدن قابلیت های پیش بینی شده برای این موشک هم جای بحث زیادی هست (بخصوص توانایی کشف جابجایی توسط جستجوگر مادون قرمز)

[quote name='fath' timestamp='1343553705' post='262422'] دوستان این پهپاد تنها در حد یک ماکت هست. توجه کنید به جثه پهپاد و ملخ های 4 تایی اون بالطبع مصرف سوخت بالایی خواهد داشت .خوب اگر هدف استفاده از آن در امور نظامی و مراقبتی و....باشد باید میزان سوخت آن را افزایش داد و در عین حال امکانات مخابراتی اون رو گسترش داد تا توان انتقال داده ها به فاصله حداقل 100 ک م رو داشته باشه و در عین حال مداومت پروازی اون حداقل باید چند ساعت باشه. به تصاویر پهپاد نگاه کنید نویز و ...درش می بینید. در عین حال تمام محدوده ای که پهپاد داره ارسال اطلاعات انجام میده چند ده متر بیشتر نیست. سلاح اون هم باید سلاحی موثر باشه با دقت بالا که قابل مقایسه با این نمونه نباید باشه چراکه این پهپاد باید در ارتفاع حداقل 100 متری روی هدف اجرای آتش کنه نه بچسبه به طرف که با یک دستمال گردن روترش رو از کار بندازه. بااین تفاسیر می بنید که این پهاد فقط یک نمونه ماکت هست که توان سازنده اون رو نشون میده و نمی تونه یک نمونه واقعی برای استفاده نظامی و پلیسی باشه. [/quote] جناب فتح عزیز فکر کنم شما هدف ساخت هواپیماهای بدون سرنشین در چنین ابعادی رو درست متوجه نشدید . این کلاس از هواپیماهای بدون سرنشین که اصطلاحا Micro Air vehicle یا MAV نامیده میشن ، در حقیقت UAV های قابل حمل توسط نفر هستند که برای استفاده جهت مقاصد تاکتیکی و چریکی طراحی شده اند . مسلما برد 100 کیلومتر برای چنین هواپیماهایی نه لازم هست و نه به صرفه . پهپادهایی مانند چیزی که در این کلیپ نشان داده شد یا Aeryon Scout نه برای نقش مراقبتی مداومت بالا و نه برای شناسایی در بردهای 100 کیلومتر طراحی میشن ، بلکه برای افزایش situational Awarness تاکتیکی در شرایط جنگ شهری و نامتقارن (که شعاع درگیری ها شاید به چند کیلومتر هم نرسد) استفاده میشه . چنانکه برای نمونه پهپاد Aeryon Scout برای افزایش آگاهی نبرد شورشیان لیبیایی در جریان جنگ داخلی سال گذشته به این نیروها تحویل داده شد (!) در حالیکه وزن این پهپاد 3 پوند ، سقف پروازی آن 330 متر و برد آن تنها دو کیلومتر میباشد . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/800px-Aeryon_Scout_With_Camera5B15D.jpg[/img] [i]پهپاد [/i][i]Aeyron Scout[/i] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/libya_training15B15D~0.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/libya_flir25B15D.jpg [/img] [i]تصاویر گرفته شده از دوربین پهپاد Aeyron Scout در جریان جنگ داخلی لیبی / تصویر اول : شهر میسوراتا در جریان آموزش پرسنل لیبیایی برای کار با پهپاد ، تصویر دوم : توپخانه ی ارتش قذافی که توسط دوربین حرارتی Ayeron Scout شناسایی شده است .[/i] همونطور که واضحه این پهپادها کارایی خاص خودشون رو دارند هرچند برای مقاصد شناسایی و تاکتیکی دوربرد هم میشه همین طراحی رو در مقیاس بزرگتر ساخت . در مورد نویز تصاویر هم تا جایی که بنده دیدم برای چنین پهپادی تصاویر بسیار با کیفیت بود (شاید قابل مقایسه نباشه ولی با تصاویر پهپاد ابابیل یا Hermes 450 که مقایسه کنید چندان تفاوت کیفیت نداره) بنظر من این پهپاد حتی اگر غیرمسلح هم باشه در وظیفه ی شناسایی تاکتیکی بسیار موثر و قابل توجه هست . از دیگر نمونه های این پهپادهای تاکتیکی که در ارتش هم عملیاتی هستند ، پهپاد RQ-11 Raven با برد 10 کیلومتر ، عملیاتی در ارتش آمریکا و پهپاد EMT Aladin ارتش آلمان با برد 15 کیلومتر میباشد .

با تشکر از علی آقا بخاطر مقایسه ی جالبشون در این باره ، فقط چند نکته در مورد فرمایشات شما با اطلاعات بنده به نظر رسید: 1- سرعت دهانه ی دو توپ به گلوله های مورد استفاده در اونها بستگی داره که در مورد این دو توپ و با در نظر گرفتن 2 نوع مهمات متداول ، مشاهده میکنیم گلوله ی انفجاری شدید PGU-13/B توپ Bushmaster با سرعت دهانه ی 1021 متر بر ثانیه در مقایسه با گلوله ی 3UOF8 توپ روسی با سرعت دهانه ی 960 متر بر ثانیه در جایگاه بالاتری قرار میگیره ، اما در کلاس گلوله های ثاقب ، گلوله ی 3URB8 با سرعت 1120 متر بر ثانیه رقیب آمریکایی خود ، PGU-14/B اورانیومی با سرعت دهانه ی 990 متر بر ثانیه برتری دارد . 2- مرمی گلوله ی انفجاری شدید روسی از نوع A-IX-2 است اما مشخص نیست گلوله ی PGU-13/B از چه نوع ماده ی منفجره ای استفاده کرده (بنده هرچی گشتم پیدا نکردم) ، لذا قدرت انفجار این دو گلوله تا مشخص شدن قدرت انفجار ترکیب گلوله ی آمریکایی قابل تشخیص نیست ! در ضمن اگر میشه درباره ی نفوذ گلوله های توپ برادلی در زره تانکهای T-72 و همچنین عدم استفاده از قابلیت Dual Feed توپ های 2A42 در زره پوش های روسی منبعی ارایه کنید (تو سایت سازنده BMP-2 برای مثال استفاده از توپ 2A42 با قابلیت دوال فید صریحا ذکر شده است) با تشکر

عالی بود ! مانورپذیری بالا ، دقت و هدایت پذیری خوب ، تنها چیزی که شاید مشکل ایجاد کنه وزن پایین این پهپاد در مقایسه با لگد ناشی از تیربار هست (در فیلم هم مشخص بود که در اثر لگد اسلحه ، پهپاد کمی عقب میره) که میتونه باعث کاهش دقت و شکنندگی ثبات پهپاد بشه . Quad Rotor ها یکی از بهترین طرح های پهپاد تاکتیکی به حساب میان ... با تشکر فراوان از جناب Battle master

[quote name='kaftar' timestamp='1343429815' post='262246'] کدوم الیاژ خاصیت جذب امواج رادارو داره؟ بیشتر جاها فقط میگن کامپوزیت ولی هیچ توضیحی نمیدن. [/quote] مواد دارای خاصیت جذب امواج الکترومغناطیسی مانند آلیاژهای آلومینیوم ، کامپوزیت های لاستیکی مخصوص مثل پلی کلروپرین (PolychloroPrene) که بدنه ی در نسل اول جنگنده های رادارگریز F-117A نیز مورد استفاده قرار گرفت ، همچنین آلیاژ مگنت ها (مواد دارای خاصیت الکترومغناطیسی) مثل کامپوزیت آهن اکسید و سرامیک (که به اختصار Ferrite نامیده میشه) و آهن کربونیل (آهن با خلوص بالای 97.5 درصد) دارای خاصیت جذب امواج راداری بالایی هستند .

به دنبال برنامه های گسترده ی مدرنیزاسیون ارتش خلق چین ، نیاز به هلیکوپتر جدیدی با نقش چند منظوره همانند Mi-8 روسی در نیروی نظامی این کشور ، طراحان چینی را بر آن داشت که از یک پلتفرم هلیکوپتر تثبیت شده ی اروپایی ، هلیکوپتر چند منظوره ای قدرتمند برای اجرای نقش انتقال محدود نیرو و تهاجمی بیرون آورند . طرح پایه ی این پروژه هلیکوپتر مدلAS365 Daulphin ساخت شرکت نامدار Eurocopter فرانسه انتخاب گردید و شرکت Harbin مسئول پروژه ی بیرون آوردن خفاشی مخوف از دل دلفین اروپایی گردید . هلیکوپتر Z-9 ، محصول این پروژه در سال 1981 اولین پرواز خود را به عنوان یک هلیکوپتر ترابری تاکتیکی با 70% قطعات ساخته ی چین و حتی برخی قطعات جایگزین شده مانند ملخ ها ، بجای نمونه ی اروپایی بود . این ارتقاها در طرح Z-9W که هدف آن ساخت یک هلیکوپتر تهاجمی/ترابری با وظیفه ی اولیه ی مقابله با تهدیدات زرهی بیشتر هم شد بطوریکه کامپوزیت های بکار رفته در بدنه برای افزایش استحکام بدنه و کاهش سطح مقطع راداری نیز تغییر کرده اند . هرچند تحلیلگران نظامی ، Z-9W را به جهت پر کردن خلا تا تولید هلیکوپترهای تهاجمی Z-10 میدانند . اما توانایی های مدل Z-9W آنرا امروزه به یکی از قدرتمندترین هلیکوپترهای چند منظوره در هنگ هشتم هوانیروز ارتش چین تبدیل کرده است . آخرین نمونه ی ارتقا یافته ی این هلیکوپتر ها ، مدل Z-9WA است که در سال 2005 معرفی شده و مجهز به تجهیزات الکترواپتیکی برای قابلیت انجام عملیات در شب گردیده . هلیکوپتر سری Z-9 نسبت به مدل پایه ی اروپایی دارای دو بالچه برای حمل تسلیحات ، تجهیزات راداری و الکترواپتیکی در قسمت بالای سقف و زیر دماغه برای شناسایی و هدفگیری اهداف میباشد . هلیکوپتر Z-9 دارای قابلیت حمل گستره ای از تسلیحات از جمله موشکهای ضدتانک هدایت سیمی HJ-8 و یا پاد های موشک غیر هدایت شونده 57 یا 90 میلیمتری و پادهای تیربار سنگین 12.7 میلیمتری برای نقش پشتیبانی نزدیک و در آخر ، موشکهای هوا به هوای حرارت یاب TY-90 با برد 6 کیلومتر را داراست . موشک سوخت جامد HJ-8 که اصلی ترین سلاح این هلیکوپتر در نقش ضد زره به حساب میاید دارای برد 5.3 کیلومتر بوده و قابل مقایسه با موشکهای TOW و MILAN میباشد . ظرفیت حمل تسلیحات این هلیکوپتر 2 تن میباشد . هلیکوپتر Z-9 در حال شلیک موشکهای غیرهدایت شونده موشک HJ-8 علاوه بر این ، گزارشات از نصب موشک جدید و محرمانه ی کد AKD-10 (مدل هوا به زمین موشک جدید HJ-10) روی هلیکوپترهای مدل Z-9WA حکایت دارد . اگرچه در اصل ، توسعه داده شده برای هلیکوپتر تمام تهاجمی Z-10 است اما خبرگزاری های چین از استفاده از این سلاح پیشرفته روی هلیکوپتر Z-9WA خبر میدهند . بنظر میرسد نقش درنظر گرفته شده برای این موشک که آنرا همتای چینی AGM-114 Hellfire میدانند ، استفاده در مقابل اهداف نرم همچون ساختمان ها و استحکامات که معمولا 70% اهداف در شرایط جنگی را تشکیل میدهند ، میباشد. عکس خبرگزاری شینهوا از شلیک یک AKD-10 از هلیکوپتر Z-9WA تجهیزات متمایز کننده ی هلیکوپتر Z-9WA نسبت به مدل سلف خود ، Z-9 ، سیستمهای ردیابی و شناسایی نصب شده در زیر دماغه ، متشکل از یک سیستم نظارت تلویزیونی Low Light و سیستم جستجو و ردیابی حرارتی (IRST) است که به هلیکوپتر امکان عملیات در شرایط مختلف آب و هوایی و امکان عملیات در شب را میدهد . بالچه های حمل تسلیحات این مدل بازطراحی و شبیه به بالچه های هلیکوپتر تهاجمی فرانسوی AS 565 Panther (مدل تهاجمی فرانسوی هلیکوپتر دلفین) طراحی شده اند . همچنین یک سیستم جنگ الکترونیک تدافعی متشکل از سیستم هشدار حرارتی کشف موشک و واکنش دهنده ی خودکار به تهدید (پخش کردن Chaff/Flare) و نمایشگرهای MFD به سامانه ی الکترونیکی هلیکوپتر اضافه گردیده است . بدنه ی Z-9WA همانند مدل ترابری Z-9B از آلیاژ آلومینیوم سبک و پلاستیک تقویت شده با فایبرگلاس و Nomex برای افزایش استحکام ساختار هلیکوپتر و کاهش وزن استفاده شده است . هلیکوپتر دارای زره سبکی بوده و تدابیری برای کاهش اثرات حرارتی هلیکوپتر دیده نمیشود . این مدل دارای ملخ دم 11 پره ای طراحی فنسترونی بجای ملخ 13 پره ای مدل پایه ی اروپایی است . ارابه ی فرود هلیکوپتر با سیستم هیدرولیکی حرکت میکند و مجهز به ضربه گیر های پنیوماتیکی است . موتورهای استفاده شده در مدل Z-9WA از نوع توربوشافت و مدل Turbomeca Arriel 2C با قدرت 718 کیلووات است ، ظرفیت حمل سوخت این هلیکوپتر 1140 لیتر با گزینه ی مخزن خارجی با ظرفیت 400 لیتر میباشد . از دیگر تجهیزات الکترونیکی نصب شده روی این هلیکوپتر میتوان به ارتفاع سنج رادیویی مدل BG-06 ، سامانه ارتباط رادیویی تک بانده Type 150 ، سیستم خلبان خودکار KJ-13 اشاره کرد . سیستم کنترل آتش در مدلهای اولیه ی Z-9W از یک واحد اپتیکی X12 در سقف کاکپیت تشکیل شده بود که وظیفه ی هدایت موشکهای HJ-8 به سمت هدف به روش SACLOS را داشت . اما در مدل Z-9WA ، سیستم کنترل آتش قدیمی با یک واحد ردیابی و شناسایی جدید ساخت مرکز توسعه تکنولوژی الکترواپتیکی Luoyang جایگزین شده که از سامانه تلویزیونی و IRST برای هدایت موشک در هر شرایط آب و هوایی استفاده میکند . در حال حاضر بجز هنگ هشتم هوانیروز ارتش چین ، دو فروند از این هلیکوپتر نیز به کنیا صادر شده اند . منبع : http://www.sinodefence.com/airforce/helicopter/z9w.asp http://en.wikipedia.org/wiki/Harbin_Z-9 http://airforceworld.com/pla/z9-helicopter-china-2.htm#z9wa مترجم و گردآورنده : Cheka کپی مطلب با ذکر نام میلیتاری و گردآورنده بلامانع است

با تشکر از علی آقا بابت مقاله ی خوبشون در مقایسه با توپ 2A42 ، این توپ با نرخ 200 گلوله بر دقیقه در مقابل نرخ آتش قابل انتخاب توپ زره پوشهای BMP-2 که نرخ آتش 200-300 گلوله در دقیقه در حالت Low و نرخ 550 گلوله در دقیقه در حالت High دارای نرخ آتش بسیار کمتری هست هرچند بنظر میرسه برای افزایش دقت ، نرخ آتش فدا شده (در توپ L21A1 RARDEN این کاهش نرخ بیشتر هم هست) در مقوله ی گلوله ها خصوصا گلوله های ثاقب، گلوله های 30 در 170 میلیمتری اورانیومی PGU 14 / B در 1000 متر قابلیت نفوذ در 40 میلیمتر زره رو دارند که رقیب 30 در 165 میلیمتری آن ، گلوله ی 3UBR8 با سرعت دهانه ی 1120 متر بر ثانیه ، وزن پرتابه ی 304 گرم ، قابلیت نفوذ در 25 میلیمتر زره شیبدار با زاویه ی 60 درجه از فاصله ی 1500 متری را داراست . بنظر مقایسه ی این دو توپ جالب میشه .... [font="StoneSansITC-Medium"][size="1"][font="StoneSansITC-Medium"][size="1"] [/size][/font][/size][/font] [font="StoneSansITC-Medium"][size="1"][font="StoneSansITC-Medium"][size="1"] [/size][/font][/size][/font] [font="StoneSansITC-Medium"][size="1"][font="StoneSansITC-Medium"][size="1"] [/size][/font][/size][/font] [font="StoneSansITC-Medium"][size="1"][font="StoneSansITC-Medium"][size="1"] [/size][/font][/size][/font]

حق با شماست باید بررسی کرد موقعیت نصب JFS در جنگنده های F-14 و Su-27 تفاوت دارند یا خیر ، اما بنظر نمیرسه انقدر مشکل حادی باشه که مانع جایگزینی موتور ها بشه . میشه حتی یه JFS جدید برای موتورهای AL-31 ساخت که با آیرودینامیک و موقعیت JSF در تامکت ها همخوانی داشته باشه . (هزینه اش کمتر از ساخت یه موتور جدیده)

لطف دارید بهنام عزیز KA-52 در حقیقت مدل فرماندهی و شناسایی Ka-50 هست که به سامانه های نظارتی دوربرد و فرماندهی نبرد پیشرفته هست که برای هدایت و مدیریت دسته ای از هلیکوپترها (مخصوصا هلیکوپترهای فول تهاجمی Ka-50) طراحی شده . در تاپیک زیر در مورد Ka-52 بحث شده ، با این حال ابهامی داشتید بازهم بفرمایید . [url="http://www.military.ir/forums/topic/15463-%d9%85%d8%b9%d8%b1%d9%81%d9%8a-%d9%87%d9%84%d9%8a%d9%83%d9%88%d9%be%d8%aa%d8%b1-%d8%aa%d9%87%d8%a7%d8%ac%d9%85%d9%8a-%d9%83%d8%a7-52-%d9%83%d8%a7%d9%85%d9%88%d9%81%d9%83%d9%88%d8%b3%d9%87-%d8%b3%d9%8a%d8%a7%d9%87-%d8%a8%d8%a7%d8%b1-%d8%af%d9%8a/"]http://www.military.ir/forums/topic/15463-%d9%85%d8%b9%d8%b1%d9%81%d9%8a-%d9%87%d9%84%d9%8a%d9%83%d9%88%d9%be%d8%aa%d8%b1-%d8%aa%d9%87%d8%a7%d8%ac%d9%85%d9%8a-%d9%83%d8%a7-52-%d9%83%d8%a7%d9%85%d9%88%d9%81%d9%83%d9%88%d8%b3%d9%87-%d8%b3%d9%8a%d8%a7%d9%87-%d8%a8%d8%a7%d8%b1-%d8%af%d9%8a/[/url] جناب Kaftar بله در نمایشگاه هوایی سال 2008 در ایران ، خبری تایید به نقل از مجید هدایت ، مدیر سازمان صنایع هوایی ایران (IAIO) منتشر شد مبنی بر قصد ایران برای امضای قراردادی با کپمانی کاموف روسیه برای تولید تحت لیسانس 50 فروند هلیکوپتر Ka-32 (مدل غیرنظامی هلیکوپتر Ka-27) در ایران منتشر شد . اما تا الان خبری مبنی بر تولید شدن این هلیکوپترها و عملیاتی شدنشون منتشر نشده [url="http://rianovosti.com/world/20081029/118018355.html"]http://rianovosti.com/world/20081029/118018355.html[/url]

موتورهای روسی واحد APU رو میتونند بصورت Optional نصب کنند یا نکنند . برای مثال موتور AL-31 قابلیت نصب APU های استارتر GTDE-117 ، VK-100 ، VK-150 ساخت شرکت کلیموف را داراست . میشه هم موتور و هم APU آمریکایی رو با APU های شرقی جایگزین کرد . http://en.klimov.ru/production/aircraft/apu/