کمربند جدید که از 2 سپتامبر 2012 ایجاد و بمدت 4 هفته بصورت پایدار باقی مانده بود ، در فاصله ی 19100 تا 22300 کیلومتری زمین قرار داره و شامل الکترون های بسیار پرقدرت هست . [url="http://www.space.com/20004-earth-radiation-belt-discovery.html"]http://www.space.com...-discovery.html[/url] جالبه که چطور سفینه ها (خصوصا از نوع سرنشین دارشون) با وجود این کمربندهای الکترومغناطیسی شدید که بتازگی کشف شده اند و قبلا هیچ کس از وجودشون اطلاع نداشت (و همین الان هم علت بوجود آمدن این کمربند هنوز ناشناخته مونده) ، تونستند بدون مشکل ماموریتشون رو انجام بدن .

خبرگزاری دیلی تلگراف دقایقی پیش طی گزارشی ، عکس های ماهواره ای جدیدی از راکتور آب سنگین اراک را منتشر کرده که تجمع بخار آب در بالای برج خنک کننده ی آن ، نشان دهنده ی فعال شدن این تاسیسات تحقیقاتی است . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/splash_2493863b.jpg[/img] این خبر دیلی تلگراف که همزمان با اتمام مذاکرات آلماتی منتشر شده از قول کارشناسان هسته ای ادعا میکند راکتور اراک میتواند "نقشه ب" ایران برای تولید سلاح هسته ای باشد ، چنانکه در مصاحبه ی کارشناسان هسته ای با این خبرگزاری ذکر شده وجود بخار در نتیجه ی فعالیت های آب سنگین در راکتور اراک بوده که میتواند منجر به تولید پلوتونیوم که در بمب های هسته ای بکار میرود باشد . عکس منتشر شده از این نیروگاه بر طبق گزارش خبرگزاری متعلق به اوایل ماه جاری هستند و گفته میشود عکس های دیگر حاکی از افزایش تراکم سیستم های ضدهوایی در حلقه ی دفاعی نیروگاه است . پیش از این ایران اعلام کرده بود عملیاتی شدن نیروگاه 40 مگاواتی اراک تا سال 2014 به تعویق افتاده است . ایران فن آوری ها برای بازپردازش پلوتونیوم جهت استفاده در تسلیحات اتمی را ندارد اما به نظر "دیلی تلگراف"، ایران می تواند آنان را از کره شمالی دریافت کند. بنابر این گزارش ، در آخرین بازدید کارشناسان IAEA از نیروگاه اراک ، مدارات آرام کننده ی واکنش هسته ای و سیستم خنک کننده ی نیروگاه تقریبا کامل شده بودند . بنابر تخمین کارشناسان ، در صورت راه اندازی نیروگاه اراک با تمام ظرفیت ، این تاسیسات قابلیت تولید 10 کیلوگرم پلوتونیوم در سال را دارد . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/217890_orig_wjzswpr.jpg[/img] [url="http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/middleeast/iran/9896389/Irans-Plan-B-for-a-nuclear-bomb.html"]http://www.telegraph...clear-bomb.html[/url] [url="http://persian.ruvr.ru/2013_02_27/106260676/"]http://persian.ruvr....2_27/106260676/[/url]

پارامتر نیاز بودنش که نیاز هست اما این یک ویژگی جنگنده ی نسل پنجمی نیست بلکه جز حداقل هاشه که این ویژگی رو حتی یک جنگنده نسل چهارمی هم داره ، مثل این میمونه که بگیم اقدامات جنگ الکترونیک تدافعی (DASS) یا یک رادار با قابلیت درگیر شدن با چند هدف جز پارامترهای نسل پنجمی بودن یک جنگنده است در حالیکه جنگنده های نسل چهارم هم این توانایی ها رو داشتند و نمیشه این رو یک پارامتر جنگنده ی نسل پنجمی در نظر گرفت . جنگنده ای مثل Su-27 برای مثال دارای سرعت کروز (بدون پس سوز) 1.35 ماخ هست که بنابر منبع شما ، بیشتر از F-35 هم هست .

[quote name='davoud' timestamp='1361968039' post='302450'] فقط 10 كيلو پلوتونيوم در سال يه خورده كم نيست؟؟ تو پروژه منهتن كه از 1942 شروع شد و هدفش توليد سلاح هسته اي بود در مركز تحقيقاتي لوس آلاموس آمريكا اگر درست يادم مونده باشه ظرفيت توليد پلوتونيوم تا صدها كيلوگرم در سال بود. و همون موقع نزديك به 5700 كيلو اورانيوم با غناي بمب ساخته شد. [/quote] مرکز تحقیقاتی لوس آلاموس صرفا یک مرکز تحقیقاتی بود و از خودش پلوتونیوم تولید نمیکرد محل اصلی تولید پلوتونیوم و تغذیه ی مرکز تحقیقاتی لوس آلاموس در پروژه ی منهتن ، سایت هسته ای Hanford بود که سه راکتور اولیه ی آن با ظرفیت ابتدایی هر کدام 250 مگاوات بترتیب در سپتامبر و دسامبر 1944 و فوریه ی 1945 تاسیس شدند ، با توجه به تولید 1 گرم پلوتونیوم در اثر هر روزی که راکتور با توان 1 مگاوات کار کنه ، ظرفیت تولید پلوتونیوم آمریکا از سپتامبر تا دسامبر 1944 ، 91 کیلوگرم در سال و در اوج پروژه ی منهتن (از فوریه ی 1945 به بعد) به بیش از 275 کیلوگرم در سال هست . البته این نکته رو باید در نظر داشت که راکتور اراک بیشتر یک راکتور تحقیقاتی کم توان (مانند سایت هسته ای Oak ridge آمریکا) هست و به منظور تولید حجم بالای پلوتونیوم ساخته نشده ، اما با توجه به انرژی معادل 20 کیلوتن TNT که واکنش هر 1 کیلوگرم پلوتونیوم آزاد میکنه، همین مقدار هم قدرت زیادی هست .

شما "رسیدن به سرعت های بالا بدون نیاز به پس سوز" رو جز پارامترهای جنگنده نسل پنجم ذکر کردید ، در حالیکه بنده عرض کردم تمام سرعت F-35 با استفاده از پس سوز فقط 1.6 ماخ هست و سرعت بالایی در کار نیست . پارامتر دیگری هم که برای جنگنده نسل پنجم در نظر گرفتید قابلیت STOL و VTOL بود که با ذکر مثال عرض کردم هواپیماهای نسل قبلی با موفقیت و بدون نقص موتور به این قابلیت دست یافته اند . در تست اخیر که حداکثر زاویه ی حمله ی F-35 به 50 درجه افزایش داده ، خود شرکت لاکهید مارتین چالش اصلی در این ویژگی را آیرودینامیک و سیستم کنترل پرواز (FCS) دانسته اما مسلما موتور هم در این بحث دخیل هست . http://www.lockheedmartin.com/us/news/press-releases/2012/november/121119ae_f-35_achieves_angle_of_attack.html

ما داشتیم در مورد "موتور" F-35 صحبت میکردیم نه بدنه و خاصیت رادارگریزی و ... که اصلا ربطی به ترک در پره ی موتور نداره ، مقایسه اونجا اشتباه شد که شما STOL و سرعت 1.6 ماخ رو جز خواص جنگنده نسل پنجم آوردید تا ضعف ترک در ملخ رو پوشش بدید .

با توجه به سرعت حداکثری F-35 که برابر 1.6 ماخ هست (و به احتمال زیاد این سرعت ذکر شده با پس سوز هست) عملا نه هواپیما هواپیمای سریعی هست نه موتورش بدون پس سوز از سرعت نزدیک یک ماخ فراتر میره . قابلیت STOL (تیک آف و لندینگ در مسیر کوتاه) و VTOL (عمود پرواز) هم جز پارامترهای نسل پنجم نیستند و هواپیماهای نسل قبلی مانند Harrier و Yak-38 هم این قابلیت رو دارند و موتورشون هم اشکال F-35 رو ندارد.

با تشکر از جناب razavisw ، بار دیگر تصاویر landing جنگنده بمب افکن Su-34 Fullback .... به محل باز شدن چترها دقت کنید : [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/Su_34_10.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10248/SU-34_Take_off_Landing_01.jpg[/img] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/1509714.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/thumb_1509714.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/su34_9.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/thumb_su34_9.jpg[/img][/url] تفاوت دم عقبی Su-34 با دیگر جت های خانواده فلانکر (شکل اول متعلق مدل اولیه آزمایشی موسوم به T-10B1 که در حقیقت Su-27IB هست بوده و شکل آخر ، Su-34 هست ) : [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/su34-2.gif[/img]

[center][size=4][font=tahoma,geneva,sans-serif][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/BTR-82A_1.jpg[/img][/font][/size][/center] [center][size=4][font=tahoma,geneva,sans-serif]بدون شک بعنوان یکی از معروف ترین و آشناترین نفربرهای دوران جنگ سرد ، سری نفربرهای BTR ساخت شوروی است که نفربر BTR-80 ، آخرین نواده ی آن از افغانستان 1980 تا بوسنی و عملیات Joint Endavour ، شانه به شانه ی نفربرهای برادلی نبرد را به خود دید . حال امروز نفربر BTR-82A میرود تا با تجهیز به جدیدترین قطعات و تکنولوژی جا پای جای BTR-80 بگذارد . نفربر BTR-82A جدیدترین نفربری است که به ماشین جنگی روسیه اضافه گردیده و بنابر اعلام سازندگان آن ، تغییرات چشمگیری نسبت به نمونه ی اولیه خود داشته است . 1000 قطعه ی جدید بکار رفته در نفربر ، سیستم کنترل آتش TKN-4GA و مسافت یاب های لیزری جدید تنها بخشی از ارتقا گسترده ی انجام شده روی این خودروی زرهی است که گفته میشود مرگباری آن را به میزان 100% افزایش داده است. در BTR-82A برجک نفربر دارای طراحی جدید نسبت به قبل بوده و یک قبضه توپ 30 میلیمتری 2A72 وظیفه ی پشتیبانی آتش را از تیربار قدیمی KPVT نصب شده روی BTR-80 تحویل گرفته است که دارای برد درگیری 2.5 کیلومتر با اهداف زمینی و هوایی است ، سامانه ی تثبیت کننده ی دو محوره ی توپ برای اولین بار به نفربر BTR-82A قابلیت شلیک دقیق توپ در حال حرکت (Shoot on Move) را فراهم کرده است . BTR-82A مجهز به تیربار موازی 7.62 میلیمتری نیز بوده و قابلیت استفاده از موشک ضد تانک kornet برای درگیر شدن با تهدیدات زرهی سنگین تا فاصله ی 4 کیلومتر را نیز داراست . سیستم های الکترونیکی جدید BTR-82A شامل سیستم نظارت جدید TKN-AI ساخت شرکت npzoptics استفاده میکند که با استفاده از پریسکوپ های نسل +2 و دوربین های دید در شب پسیو با قابلیت از بین بردن پخشش نور در اثر مه یا گرد وغبار در بخش پردازش تصویر ،توانایی شناسایی دشمن از فاصله ی 3000 متری را داراست . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/tkn_ai_900x8005B15D.jpg[/img][/font][/size] [color=#ff0000][size=4][font=tahoma,geneva,sans-serif]TKN-AI[/font][/size][/color][/center] [size=4][font=tahoma,geneva,sans-serif]از دیگر سیستم های نصب شده ی جدید روی این نفربر میتوان به سامانه های مدرن مخابراتی از جمله سیستم رادیویی R-168-25-U2 ، سیستم ناوبری ماهواره ای Throna-1 که با استفاده از سامانه ی موقعیت یابی جهانی GLONASS ، قابلیت موقعیت یابی خودرو با دقت 10 متر (0.7%) را داراست . از دیگر سیستم های الکترونیکی استفاده شده میتوان به سامانه ی اطفا حریق اتوماتیک با استفاده از سنسورهای حرارتی دما بالای TD-1 متشکل از 15 ترموکوپل اشاره کرد .[/font][/size] [center] [size=4][font=tahoma,geneva,sans-serif][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/Radio_on_BTR-82_R-168-25-U2_5B15D.jpg[/img] [color=#ff0000]سامانه ارتباط رادیویی R-168-25-U2 [/color][/font][/size][/center] [center] [size=4][font=tahoma,geneva,sans-serif][i][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/TD15B15D.jpg[/img][/i] [color=#ff0000]سنسور حرارتی TD-1[/color][/font][/size][/center] [size=4][font=tahoma,geneva,sans-serif]در بخش حفاظت نیز بدنه ی BTR-82A با استفاده از زره چند لایه ی ترکیبی که بطور مخصوص برای مقابله با پرتابه های بالستیک و IED ها طراحی شده ، دارای حفاظت بیشتر در مقابل مین های کنار جاده ای است . سیستم تعلیق نفربر تقویت شده و با اضافه شدن قابلیت جذب انرژی (Energy absorbing) ، سرنشینان را بهتر در مقابل انفجار ناشی از بمب ها حفاظت میکند . موتور نصب شده روی این نفربر از نوع دیزلی مدل KAMAZ 740.14-300 با قدرت 300 اسب بخار است که سرعت on road نفربر را به 80 کیلومتر در ساعت رسانده است ، برد این نفربر 600 کیلومتر میباشد.[/font][/size] [center] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/img_6913.jpg[/IMG][/center] [size=4][font=tahoma,geneva,sans-serif]منبع : [url="http://www.armyrecognition.com/russia_russian_army_wheeled_armoured_vehicle_uk/btr-82a_armoured_infantry_fighting_vehicle_technical_data_sheet_specifications_description_pictures.html"]http://www.armyrecog...n_pictures.html[/url] [url="http://npoelm.ru/production/sproduction/systembz/td1/"]http://npoelm.ru/pro...n/systembz/td1/[/url] [url="http://english.ruvr.ru/2013_02_22/New-armored-carrier-for-Russian-Army/"]http://english.ruvr....pan>ssian-Army/[/url] [url="http://www.arms-expo.ru/054057048124049054049057051.html"]http://www.arms-expo...4049057051.html[/url] [color=#FF0000]مترجم و گردآورنده : Cheka [/color] [color=#FF0000]کپی با ذکر نام میلیتاری و گردآورنده بلامانع است [/color][/font][/size]

[quote name='mahdavi3d' timestamp='1361872760' post='302218'] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]در مورد دیکوی ها هم به نظرم مبنای کارشان شبیه سازی حرارتی باشد! زیاد در مورد کاربرد دیکوی های راداری در سرجنگی موشک های بالستیک نشنیده ام! اگر دوستان اطلاعات بیشتری دارند، بیان کنند.[/font][/size] [/quote] بالن های آلومینیومی یا از جنس دیگر فلزات یا حتی BoPET در penetration aid های موشک های بالستیک وجود دارند که در فاز ترمینال با آزاد شدن سطح مقطع راداری مشابه یک موشک بالستیک دارند

ببینید جناب طوفان عزیز ، شما الان چند مورد مختلف رو که به هم ربط زیادی ندارند مطرح کردید که باعث فرافکنی میشه (تلفات زرهی روسها ، خودروهای واکنش سریع و حفاظت آمریکایی ها از جان سربازان!) اجازه بدید برای اینکه بحث منحرف نشه بنده همون بحث تحرکات زرهی سریع در جنگ اوستیا رو یکم باز کنم ، با اینکه بهتر بود این مسایل توی اون تاپیک جنگ اوستیا مطرح میکردیم که هم دقیق تر میشد بررسی کرد هم تاپیک علی آقا منحرف نمیشد . با این حال ذکر چند نکته لازمه : 1- در بحث تلفاتی که به سرعت عمل پایین روسها نسبت داده میشه (تلفات صلح بانان) باید ذکر کرد که از زمان آغاز حمله ی توپخانه ای گرجستان به تسخینوالی از نیمه شب 7 آگوست ، رهبری سیاسی روسیه 12 ساعت طول کشید تا دستور اعزام نیروهای ارتش به تسخینوالی رو اعلام کنند لذا در طول این بازه (از نیمه شب 7 آگوست تا ساعت 10-11 صبح روز 8 آگوست) نمیتوان به هیچ وجهی تلفات روسیه رو به پای تحرک نیروهای نظامی گذاشت بلکه تاخیر طبق منبعی که علی آقا قرار دادند در کرملین بود که البته یک تاخیر عمدی برای نشان دادن تصویری قربانی گونه از اوستیایی ها و صلح بانان روسی در جهان بود . 2- سرعت عمل ارتش روسیه خصوصا در بخش زمینی بصورت غیرقابل انکاری بالا بود و بیشتر منتقدان هم این واکنش سریع نظامی ارتش 58 رو حیرت آور میدونند (تا جایی که رسانه های غربی ادعا میکردند روسها از شب 7 آگوست وارد اوستیای جنوبی شده بودند!) ، خصوصا نیروی زمینی روسیه علی رغم نداشتن قابلیت Air lift سنگین در ساعات اولیه بدلیل پدافند هوایی گرجستان و همچنین مجبور بودن به عبور از 4 کیلومتر تونل باریک Roki ، تونست در مدت زمان کمی لشگرهای ارتش 58 رو مستقر کنه و با باز شدن جبهه ی آبخازیا ، در مدت تنها 24 ساعت سایز نیروهای درگیر روسی در منطقه به دو برابر افزایش پیدا کرد ! در لینک های زیر میتونید تحلیل های در رابطه با سرعت عمل نیروهای روسی رو مطالعه کنید : [url="http://graduateinstitute.ch/webdav/site/political_science/shared/political_science/3213/Material/Walter/Allison%20-%20Russia%20resurgent.pdf"]http://graduateinsti...a resurgent.pdf[/url] [url="http://www.carlisle.army.mil/usawc/parameters/Articles/09spring/mcdermott.pdf"]http://www.carlisle....g/mcdermott.pdf[/url] لازم به ذکره بنده هیچ وقت نگفتم عملکرد ارتش روسیه در اوستیا بی نقص بود که باید سرجاش بررسی بشه ، اما در زمینه ی لجستیک و واکنش سریع بنظر بنده روسها با توجه به حجم نیرویی که مستقر کردند سرعت عمل بسیار بالایی داشتند . در مورد خودروهای چرخدار هم بنظر بنده دوستان دارند یک جانبه به قضایا نگاه میکنند ، ببینید در ساختار ارتش روسیه نیروی زرهی زمینی قرار نیست (و اصلا نمیتونه) یک نیروی واکنش سریع باشه ، گستردگی جغرافیایی و فواصل طولانی این اجازه رو به روسیه نمیده ، اما در ساختار کشورهای ناتو به علت وسعت جغرافیایی کم ، مشکل زیادی برای ایجاد یک نیروی زرهی واکنش سریع وجود نداره اما روسها اگر B1 centauro با سرعت 110 کیلومتر بر ساعت که هیچ ، با سرعت 200-300 کیلومتر بر ساعت هم داشته باشند بصورت زمینی نمیتونند در مناطق دور استقرار پیدا کنند . اما از طرف دیگه نیروی چترباز روسیه که ساختارش بصورت کاملا خودمختار هست نقش این نیروی واکنش سریع رو برای روسیه بازی میکنه ، در این نیرو نفربرهای سنگین BMD-1/2/3/4 با توپ های کالیبر بالا و خودروهای پشتیبانی آتشی مثل 2S25 در اختیار داره که قابلیت پرش با چتر روی هر منطقه ای رو دارند لذا تحرک استراتژیک لازم برای استقرار سریع رو دارند و لازم نیست موتورهای قدرتمندی برای ایجاد سرعت بالای 100 کیلومتر داشته باشند ، اما نیروهای ناتو که معمولا دارای خودروها و تانکهای سنگینی هستند که قابلیت airlift و پرش با چتر رو نداره و مجبورند برای پوشش این ضعف ، تحرک تاکتیکی این خودروها رو افزایش بدن و مثلا B1 Centauro ای بسازند که 100 کیلومتر بر ساعت سرعت داشته باشه . اما ضعف سرمایه گذاری روی تحرک تاکتیکی اونجا مشخص میشه که فواصل طولانی باشه (مثلا بین قاره ای) ، اونجاست که نیروهای ناتو مجبورند هفته ها با ایرلیفت های سنگین نیروهاشون رو انتقال بدن یا حتی بدتر ، با ناوگروه های جنگی و از ساحل استقرار رو آغاز کنند که مسلما زمان بیشتری میطلبه و فاکتور غافلگیری رو بکلی از بین میبره (بهمین دلیل هست که در استراتژی آمریکا ، نیروی دریاییش باید در مناطق مهم پایگاه دایمی داشته باشه تا این ضعف رو جبران کنه) ، اما در مقابل نیروهای چترباز روسیه در جنگ 2008 عملکرد فوق العاده ای در زمینه تحرک داشتند ، ایرلیفت دو گردان هوابرد بهمراه تجهیزات و زره کامل و از pskov تا آبخازیا (مسیری به طول 2000 کیلومتر) در کمتر از 24 ساعت و ایرلیفت یک لشگر کامل هوابرد در کمتر از 72 ساعت به آبخازیا حرکتی بود که فرماندهی نظامی گرجستان رو بطور کامل در شوک فرو برد .

گوبلز جان اون توپ ZPT90 فکر کنم 25 میلیمتری هست ! با توجه به ارتفاع کم نفربر ، استفاده از سیستم های RWS برای کنترل از راه دور توپ و کوچک شدن برجک بسیار موثر خواهد بود که ظاهرا در نسل بعدی نفربرهایی که قراره جایگزین ZSL92 بشن از این سیستم استفاده شده است

در مورد تسخینوالی اون متنی که گذاشتید مربوط به نقد حاکمیت سیاسی مسکو درباره ی تصمیم نسبتا دیرشون (12 ساعت پس از آغاز آتش توپخانه ای گرجستان) برای دستور به ارتش روسیه برای اعزام بود که باعث متحمل شدن تلفات توسط صلحبانان شد و ربطی به سرعت تحرک عناصر ارتش 58 و تانک T-62 ندارد ! کلمه ی order به معنی دستور دادن است (البته پشت این تاخیر در تصمیم مسکو هم سیاستی بود اما چیزی که مشخصه اینه که سرعت عمل ارتش 58 به اذعان حتی منتقدان غربی بالا بود و تلفات صلحبانان ربطی به بحث فنی و سرعت تی-62 نداره) ضمن اینکه خبر مربوط به گزارش واضح فرمانده صلحبانان روسی مبنی بر تلفات ناشی از [b]بمباران توپخانه ای [/b]در ساعات اولیه روز 8 آگوست رو به نقل از نیویورک تایمز ارایه کردم که بوضوح هرگونه شبهه ای رو از بین میبره ، امار رسمی تلفات صلحبانان روسی در طول جنگ 5 روزه نیز به نقل از ریانوستی 10 نفر بوده است ، نتیجتا حرف شما بی ربط بود که قرارداد سنتارو رو که هنوز نهایی هم نشده و چیزیش معلوم نیست به برهه ای از جنگ تسخینوالی که اصلا در شرایطی که شما از تصوراتتون آوردید نبوده ، متصل کرده اید . [url="http://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&frm=1&source=web&cd=4&cad=rja&ved=0CEYQFjAD&url=http%3A%2F%2Fen.rian.ru%2Frussia%2F20080808%2F115903809.html&ei=zzopUYPmN_OW0QX18YCIDA&usg=AFQjCNFwQtpB5wckrHMuPHuX799lKB_TCw&bvm=bv.42768644,d.d2k"]http://www.google.co....42768644,d.d2k[/url] در زمینه ی FSV ، اولا بنده قصد اثبات چیز خاصی در بحث FSV استفاده شده در ارتش روسیه (2S25) نداشتم ، در ثانی اتفاقا چون ایتالیا احمق نیست که به این راحتی تکنولوژیش رو بده ، روسها حاضر شدند برای بدست آوردن تجربیات و فناوریش ، تولید تحت لیسانس و هزینه ی آن را هم به جان بخرند ، بحث امریکا و ایتالیا هم اتفاقا جدا نیست ، فارغ از اینکه اجاره ی سنتاروها برای تربیت پرسنل و بدست آوردن تجربه در کار با خودروهای چرخدار بوده است ، هر کشوری میتونه انتقال تکنولوژی و تجربه انجام بده حالا چه متحدش باشند چه نباشند ، منظورم اینه که این کار چیز عجیبی در دنیا نیست ! حالا اگر شما بهتر از اون مقام دفاعی روس میدونید به ما هم بفرمایید .

با تشکر از برادر ops عزیز ، نکته ی دیگری که علاوه بر مانورپذیری بالای خانواده ی فلانکر باید قید کرد قابلیت جمینگ و فریب الکترونیکی سنگین جنگنده های سوخو و su-34 در مقابل موشک های هدایت راداری مونوپالس (مثل آمرام) به مدد استفاده از یک جفت پاد اختلال الکترونیکی هماهنگ شده ی مدل sorbtsya-S باند H/I را دارند که با پیاده سازی تکنیک های ترکیبی فریب مانند Cross Eye ، قابلیت بقاپذیری Su-34 در مقابل موشک های هدایت راداری را بشدت افزایش میدهد . در مقابل F-15E stirke Eagle بطور پیش فرض به جمر تدافعی مجهز نیست و معمولا از پاد جنگ الکترونیک ALQ-33 بصورت تکی استفاده میکند. [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/sorbtsya_02.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/thumb_sorbtsya_02.jpg[/IMG][/url] [i]پاد جنگ الکترونیک sorbtsya-S در نوک بال جنگنده خانواده فلانکر[/i]

[quote name='davoud' timestamp='1361613351' post='301590'] والا اين 2S25 Sprut-SD كه بالاتر بهش اشاره شد تو هيچ سايتي ننوشته كه تو كلاس SFV قرار داره. وزنش كم هست و در همون دسته قرار ميگيره ولي مشكل اينه كه همه FSV ها چرخ دارن و به همين دليل سرعتشون بالاست ولي اين 2S25 Sprut-SD به جاي چرخ شني داره كه خودش حداكثر سرعت اين وسيله رو در جاده به 70 كيلومتر در ساعت محدود كرده و حتي از اون مهمتر به احتمال خيلي زياد شتاب گيري از سرعت صفر و حالت ساكن اين وسيله هم بايد كمتر از FSV ها باشه. همون اصطلاح تانك سبك هوابرد فكر كنم براش مناسبتر باشه. [/quote] متاسفانه کلاس بندی تانکها و وسایل با تصورات شخصی ما صورت نمیگیره بلکه بر اساس واقعیات و مشخصات خود خودرو هست ! در هیچ جایی ذکر نشده که FSV باید چرخدار باشد ، ایده ی FSV استفاده از توپ های ضدتانک روی شاسی خودروهای سبک مثل نفربرها با زره سبک هست که 2S25 نیز از این قاعده مستثنی نیست ، بعنوان مثالی دیگر شرکت DRS پکیجی تحت عنوان MEP توسعه داده که با پیاده سازی آن روی نفربرهای برادلی مدل M7 ، خودروی پشتیبانی آتش M7 BFiST رو بوجود آورده . این خودرو هم با اینکه چرخدار نیست ، سرعت آن در جاده 61 کیلومتر بر ساعت بوده و حتی توپ کالیبر بالا (مثل FSV های معمول) هم ندارد و بجای آن از موشک های ضدتانک استفاده میکند ، اما طبق تعریف FSV نام گرفته است چراکه نقش آن با نقش خودرویی چون B1 Centauro متفاوت نیست . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/m7_woeriwe5B15D.jpg[/img] [url="http://www.drs.com/Products/TS/bfist.aspx"]http://www.drs.com/Products/TS/bfist.aspx[/url] با این تفاسیر و مشخصات فنی 2S25 این جمله ی واضح خود علی آقا در مقاله شون که "Destroyer ها و لایت تانک ها هم همان FSV به شمار میایند" ، واضح هست که 2S25 یک خودروی پشتیبانی آتش هست .

[quote name='IR-Craft' timestamp='1361565597' post='301514'] من بالاخره نفهمیدم این لوله پلیکای بد فرم که از وسط خروجی موتورهای هواپیماهای روسی زده بیرون و خیلی هم از زیبایی هواپیما کم میکنه به چه دردی میخوره [/quote] رادار هشدار دهنده رو به عقب N012 برای کشف اهداف و تهدیدات پشت هواپیما ، با برد تقریبی 50 کیلومتر

گوبلز جان متشکر برای اطلاعاتتون فقط برد تشخیص هدف تو منبع در حالت اکتیو نوشته 1500 متر نه 1200

تا جایی که بنده اطلاع دارم کلاس خاصی بنام "تانک هوابرد" در جایی از دنیا وجود نداره که 2S25 در اون category قرار بگیرد و در منابع نیز از 2S25 بعنوان یک تانک سبک (light tank) و یا Destroyer یاد میشه که قابلیت فرود با چتر رو داره و به استناد متن اصلی همین تاپیک ، همان FSV هست . ضمن اینکه طراحی (استفاده از توپ روی شاسی یک نفربر) نقش این خودرو در نیروی هوابرد روسیه که چیزی جز پشتیبانی آتش چتربازان نیست بوضوح با مشخصات FSV ها تطابق دارد . در جنگ تسخینوالی تلفات صلح بانان روسی در ساعات اولیه ی روز 8 آگوست صرفا به علت بمباران سنگین توپخانه ای تسخینوالی و خصوصا مواضع صلحبانان روسی توسط توپخانه ی ارتش گرجستان (که طبق گزارش فرماندهی صلحبانان روسیه به OSCE از ساعت 12:15 صبح روز 8 آگوست ، یعنی 12 ساعت قبل از آغاز عملیات زمینی روسیه ، شروع شده بود و تلفات به صلحبانان وارد کرده بود - منبع روزنامه نیویورک تایمز در لینک زیر) بود که صحنه های آنرا همه به خاطر دارند و حتی تا پس از تصرف تسخینوالی توسط روسها هم ادامه داشت که مسکو رو مجبور به ورود به خاک اصلی گرجستان کرد و اساسا ربطی به پشتیبانی آتش توسط تانک ها و Destroyer ها ندارد . [url="http://www.nytimes.com/2008/11/07/world/europe/07georgia.html?pagewanted=2"]http://www.nytimes.c...ml?pagewanted=2[/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/Peacekeepers_barracks_Ossetia_20085B15D.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/thumb_Peacekeepers_barracks_Ossetia_20085B15D.jpg[/img][/url] [i]مقر فرماندهی صلحبانان روسی که توسط آتش توپخانه تخریب شده [/i] نکته ی دیگری که در رابطه با بحث روسیه و B1 Centauro هست اینه که برخلاف تصور دوستان (که احتمالا بدلیل ترجمه ی ناقص متن خبر ریانوستی هست) ، روسیه قصد استفاده از B1 centauro در ارتشش رو نداره بلکه قراره با تولید محدود این خودرو و ارزیابی آن ، تجربه و تکنولوژی بکار رفته رو در صنایع داخلیشون استفاده کنند (به نقل از معاون کمیسیون دفاعی مجلس روسیه که اظهاراتش در همان لینک ریانوستی هست) یعنی دقیقا همون کاری که ایالات متحده با اجاره ی 16 دستگاه Centauro بین سالهای 2000 تا 2002 برای استفاده از تکنولوژیش در سری استرایکر انجام داد . [url="http://www.military-today.com/artillery/centauro_b1.htm"]http://www.military-...centauro_b1.htm[/url]

[quote name='Electro_officer' timestamp='1361551903' post='301476'] با تشکر بابت تاپیک. یک سوال دارم برای پنهان کردن آثار گرمایی موتور اینگونه خودروهای زرهی چه ترفندهایی به کار گرفته میشه؟ آیا فکری برای گاز خروجی اگزور شده؟ [/quote] بله استفاده از پوشش های جاذب امواج حرارتی مثل Nakidka باعث کاهش قابل توجه اثرات گرمایی خودروها به نزدیک اثر گرمایی محیط میشه [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/BTR-80_with_Nakidka_6th_TBde5B15D.jpg[/img] [i]نفربر BTR-80 با پوشش اختفاکار Nakidka [/i]

با تشکر برای تصاویر ، البته F-16XL یک نمونه ی آزمایشی بیشتر نیست در حالیکه Su-34 در حال حاضر در نیروی هوایی روسیه عملیاتی میباشد

بخاطر برخی اخبار مبنی به فساد تو روس آبارون اکسپورت و بازرسی های مربوط به اون برخی خبرها مبنی لغو قرارداد عنوان شد که بلافاصله هم توسط عراق هم روسیه تکذیب شد

آهان بله هوش مصنوعی هست شبکه عصبی و فازی هم در حقیقت زیرمجموعه ی همین هوش مصنوعی هستند

البته فکر کنم شبکه عصبی تو چارت اصلی (حتی تو واحدهای اختیاری تعریف شده) IT نیست 100 جان درسته ؟ شما اختیاری خودت خواستی برداری ؟

جناب داوود اتفاقا مزه مزه کردن کاری هست که شما باید در مورد حرفهاتون انجام بدید و ببینید آیا با صرف یک "سخنرانی" میشه یکی از بزرگترین رویارویی های غرب و شرق رو فیصله داد ؟! ادامه ی این بحث مطمئنا تاپیک رو به انحراف میبره ، شمام خودتون تقریبا جواب خودتون رو در مواردی مثل ترکیه (وسط جنگ اتمی بنظر شما باندی اصلا سالم میمونه دور و بر شوروی ؟!) دادید ، پروژه ی نایک زئوس ، آژاکس و هرکولس در کل همشون جز پروژه ی نایک بودند که بیشتر این پروژه ها در خاک خود آمریکا اجرا شد (بدلیل محدودیت های فنی رهگیری و ...) مثل همون پروژه ی هرکولس شما که طبق لینک خودتان در شیکاگو نصب شد ، پایگاه شوروی در "بیخ" گوش آمریکا رو هم قبلا عرض کردم اسمش رو ! پایگاه ضدموشکی نبود اما مرکز جمع آوری اطلاعاتی بود که تا سالها تمام UP/DOWN LINK های امریکا رو شنود میکرد .

با توجه به فرمایشات سردار و تاکید بر "کنترل موشک کروز توسط ایستگاه زمینی" بنظرم روش مورد نظر چیزی به غیر از اخلال در سامانه ی GPS هست . چراکه موشک هایی مانند Tomahawk که از ردیابی TERCOM به گستردگی استفاده میکنند اصلا نیازی به سامانه GPS ندارند . اما در این سیستم هدایت ، قبل از رسیدن موشک به منطقه عملیاتی دشمن ،عکس های منطقه (مسیری که قراره ازش موشک رد شه) و Flight plan از ایستگاه زمینی به حافظه ی موشک ارسال میشه و سپس موشک با استفاده از آلتیمتری که روش نصب شده در هنگام پرواز روی منطقه از عوارض زمینی آن عکسبرداری میکنه ، با محاسبه ی میزان Corrolation (هم بستگی) عکس های گرفته شده با عکس های ذخیره شده در حافظه مسیرش رو تصحیح میکنه . با توجه به این موضوع ، در صورت دسترسی به حافظه ی موشک از طریق بدست گرفتن ارتباط رادیویی با موشک و بازبرنامه ریزی کردن اطلاعات عکسبرداری منطقه و Flight plan قبل از رسیدن به منطقه عملیاتی (چیزی که سردار ازش به عنوان Pre plan نام برد) مسیر حرکت موشک رو تغییر میده و منحرفش میکنه (تقریبا مشابه کاری که روی RQ-170 انجام شد)