امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

چند مدت پیش یه عکس دیدم با کیفیت پایین که گفته شده بود واسه نسل جدید صاعقس
زرد رنگ بود و در حال پرواز با چرخ باز! سکان های عمودیش زاویه بیشتری نسبت به صاعقه داشت
و ورودی موتورهاش بالای بدنه و نزدیک جلوی بال بود! عکسش رو الان پیدا کردم ولی خوب بی کیفیته و احتمالا دیدین
http://img4up.com/up2/19367316987122343908.jpg

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

توان نيروي هوايي ايران جناب مدرسی:
دوست عزیز عرفان نازنین که در مورد نحوه نگهداری و سرویس تامکتها سوال فرمودی درست است که جواب دادن به سوال شما کمی ذهنم را مشغول کرده ولی به ذکر چند نکته بسنده می کنم:


1-در نظر انسان های کوچک کارهای کوچک بزرگ جلوه می کند و در نظر افراد بزرگ کارهای بزرگ کوچک می نماید. ما ایرانی ها بر حسب استعداد ذاتی خود انسانهای بزرگی هستیم و کارهای بزرگی انجام می دهیم.
2-تعمیر و نگهداری رهگیری مثل تامکت با تجهیزات پیشرفته و مدرن خود کار بزرگی است که مصداق سخن اول من است مطمئن باشید و این را به شما قول می دهم تامکت هایی که در حال خدمت در نیروی هوایی هستند به مراتب پیشرفته تر و قوی تر از تامکت های 30 سال قبل است و توانایی های بیشتری در آن لحاظ شده است که این رهگیر قدرتمند را تیزچنگ تر کرده است اثبات این مدعا قفل راداری یک تامکت ایرانی روی یک اف-117 آمریکایی از فاصله 100 مایلی در همین چند سال اخیر که تعجب آمریکایی های رو برانگیخت و اخطاری جدی برای آنها بود و یک سوال برای آنها ایجاد کرد که چگونه تامکت موفق شده روی هواپیمایی قفل کند که آواکس های مدرن خودشان قادر به شناسایی آن نیستند.
3-موشک های فونیکس جزء دوربردترین موشک های استفاده شده در یک درگیری نظامی هستند و به خوبی قابلیت های خود را به اثبات رساندند اما آیا عمر قطعات آن به پایان نرسیده ؟ آیا قطعات آنها بعد از این همه مدت قابل استفاده هستند جواب سوال خود این چنین پاسخ می دهم که ایران به قابلیت بروز رسانی و نگهداری موشک فونیکس دست پیدا کرده که بسیاری آن را مشابه نوع سی آن و یا پیشرفته تر از آن برای مقابله با پادکارها و سیستم های اغتشاش گر می دانند در سال .... آواکس های آمریکایی شلیک ده تیر موشک فونیکس را ثبت کرده اند که از تامکت های ایران علیه اهدافی در 150 مایلی شلیک شده بود و همه اهداف خود را با موفقیتی باور نکردنی نابود کرده و جالبترین بخش این اتفاق این بود که آواکس های آمریکایی نتوانسته بودند به قسمت رادار و کدهای موشک نفوذ کنند که برای آنها درد آور بود این یعنی ایران تکنولوژی ساخت قطعات الکترونیکی این موشک پیشرفته را بدست آورده بود و کدهای مخصوص خود را در حافظه آن به کاربرده بود زنگ خطر برای هواپیماهای آمریکایی چون دیگر سامانه جنگ الکترونیک آنها کارایی چندانی بر روی تامکتهای ایرانی نداشت سوال بزرگی که برای آمریکایی ها مطرح بود این بود که ایران چگونه به سیستم دید افق دسترسی پیدا کرده چیزی که برای ساخت موشک های با برد بیش از 200 کیلومتر به آن نیاز است امواجی که از رادار تامکت ایرانی ساطع می شد به امواج نمونه روسی و حتی آمریکایی هیچ شباهتی نداشت این یعنی اینکه ایران توانسته بود آن چه را که خواسته بود بسازد برای آمریکایی ها جای بسی تعجب بود که چگونه ایران بدون کمک گرفتن از هیچ کشوری تامکتهای خود را تنومند تر کرده و آنها را تبدیل به یک رهگیر تمام عیار کرده که حتی اف-117 هم از دید تیزبینش در امان نیست. دوست عزیزم عرفان نباید این مالب را می گفتم ولی چاره ای نیست جوانان این مرز و بوم باید بدانند که وقتی صحبت از نیروی هوایی می شود نباید یک نیروی هوایی وابسته و احمق در ذهن آنها تداعی کند بلکه باید نیرویی خلاق کارآمد و پویا و پیشرفته در ذهن شان نقش ببندد دشمنان این مرز و بوم سعی می کنند با ربط دادن این موفقیت ها به بلوک شرق و غرب اعتماد به نفس جوان ایرانی را از بین ببرند ولی تمام نقشه های آنها نقش برآب است زیرا جوانان این مرز و بوم ثابت کرده اند که می توانند. و این به هیچ کس مربوط نیست در پناه حق موفق و کامروا باشید.



پ.ن:من خودم بخش قفل راداری رو چند سال پیش در این سایت یا سایت سنترال خواندم

منبع:
http://www.oldpilot.ir/2012/02/post_562.php

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]چند مدت پیش یه عکس دیدم با کیفیت پایین که گفته شده بود واسه نسل جدید صاعقس
زرد رنگ بود و در حال پرواز با چرخ باز! سکان های عمودیش زاویه بیشتری نسبت به صاعقه داشت
و ورودی موتورهاش بالای بدنه و نزدیک جلوی بال بود! عکسش رو الان پیدا کردم ولی خوب بی کیفیته و احتمالا دیدین
[url=http://img4up.com/up2/19367316987122343908.jpg]http://img4up.com/up2/19367316987122343908.jpg[/url][/quote]
دوست عزيز همين الان اگه بيان همينو فيلم رونمايي شو نشون بدن وبگن صد درصد داخلي شايد فقط تو سايت 10 نفر باور كنن!!حالا انصافا اينو چجوري تشخيص بديم اصلا تو ايرانه؟ :cry:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote] این مدعا قفل راداری یک تامکت ایرانی روی یک اف-117 آمریکایی از فاصله 100 مایلی در همین چند سال اخیر[/quote]

برای این ادعا منبعی معتبر بیارید بی زحمت

در غیر اینصورت خیال پردازی بیش نیست!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote][quote]چند مدت پیش یه عکس دیدم با کیفیت پایین که گفته شده بود واسه نسل جدید صاعقس
زرد رنگ بود و در حال پرواز با چرخ باز! سکان های عمودیش زاویه بیشتری نسبت به صاعقه داشت
و ورودی موتورهاش بالای بدنه و نزدیک جلوی بال بود! عکسش رو الان پیدا کردم ولی خوب بی کیفیته و احتمالا دیدین
[url=http://img4up.com/up2/19367316987122343908.jpg]http://img4up.com/up2/19367316987122343908.jpg[/url][/quote]
دوست عزيز همين الان اگه بيان همينو فيلم رونمايي شو نشون بدن وبگن صد درصد داخلي شايد فقط تو سايت 10 نفر باور كنن!!حالا انصافا اينو چجوري تشخيص بديم اصلا تو ايرانه؟ :cry:[/quote]
همین عکس رو توی فرومای مختلف تایید کردن و مشخصه ایرانه! شباهتش به صاعقه مشهوده!
فکر نمیکنم تا حالا همچین جنگنده ای جایی از دنیا دیده باشم! دوستان نظر بدن!
بنظر میاد نمونه ی آزمایشی و تکامل یافته ی صاعقه باشه

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote][quote]چند مدت پیش یه عکس دیدم با کیفیت پایین که گفته شده بود واسه نسل جدید صاعقس
زرد رنگ بود و در حال پرواز با چرخ باز! سکان های عمودیش زاویه بیشتری نسبت به صاعقه داشت
و ورودی موتورهاش بالای بدنه و نزدیک جلوی بال بود! عکسش رو الان پیدا کردم ولی خوب بی کیفیته و احتمالا دیدین
[url=http://img4up.com/up2/19367316987122343908.jpg]http://img4up.com/up2/19367316987122343908.jpg[/url][/quote]
دوست عزيز همين الان اگه بيان همينو فيلم رونمايي شو نشون بدن وبگن صد درصد داخلي شايد فقط تو سايت 10 نفر باور كنن!!حالا انصافا اينو چجوري تشخيص بديم اصلا تو ايرانه؟ :cry:[/quote]

اون یک تصویر قدیمی که شاید از 4-5 سال پیش هر از گاهی راجع بهش صحبت میشه.
من این تصویر رو اولین بار چند سال پیش تو network54 اگه اشتباه نکنم دیدم بعد تو آئرواسپیس و یکی دو تا فروم دیگه هم موضوع رو مطرح کردم ولی به نتیجه ای نرسیدیم، حقیقت اینه که هیچ مدرکی وجود نداره که این تصویر متعلق به یک هواپیمای ایرانی هست و بعد این چند سال شواهد اینکه این تصویر متعلق به نیروی هوایی ایران نیست بیشتر شده.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote][quote][quote]چند مدت پیش یه عکس دیدم با کیفیت پایین که گفته شده بود واسه نسل جدید صاعقس
زرد رنگ بود و در حال پرواز با چرخ باز! سکان های عمودیش زاویه بیشتری نسبت به صاعقه داشت
و ورودی موتورهاش بالای بدنه و نزدیک جلوی بال بود! عکسش رو الان پیدا کردم ولی خوب بی کیفیته و احتمالا دیدین
[url=http://img4up.com/up2/19367316987122343908.jpg]http://img4up.com/up2/19367316987122343908.jpg[/url][/quote]
دوست عزيز همين الان اگه بيان همينو فيلم رونمايي شو نشون بدن وبگن صد درصد داخلي شايد فقط تو سايت 10 نفر باور كنن!!حالا انصافا اينو چجوري تشخيص بديم اصلا تو ايرانه؟ :cry:[/quote]

اون یک تصویر قدیمی که شاید از 4-5 سال پیش هر از گاهی راجع بهش صحبت میشه.
من این تصویر رو اولین بار چند سال پیش تو network54 اگه اشتباه نکنم دیدم بعد تو آئرواسپیس و یکی دو تا فروم دیگه هم موضوع رو مطرح کردم ولی به نتیجه ای نرسیدیم، حقیقت اینه که هیچ مدرکی وجود نداره که این تصویر متعلق به یک هواپیمای ایرانی هست و بعد این چند سال شواهد اینکه این تصویر متعلق به نیروی هوایی ایران نیست بیشتر شده.[/quote]
درسته من 3 سال پیش دیدم این عکس رو! شاید حق با شماست
ممنون

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]چند مدت پیش یه عکس دیدم با کیفیت پایین که گفته شده بود واسه نسل جدید صاعقس
زرد رنگ بود و در حال پرواز با چرخ باز! سکان های عمودیش زاویه بیشتری نسبت به صاعقه داشت
و ورودی موتورهاش بالای بدنه و نزدیک جلوی بال بود! عکسش رو الان پیدا کردم ولی خوب بی کیفیته و احتمالا دیدین
[url=http://img4up.com/up2/19367316987122343908.jpg]http://img4up.com/up2/19367316987122343908.jpg[/url][/quote]


سلام

یادمه دقیقا هخامنش یه چیزهایی در این باره می گفتن ...


نقل به مضمون :


البته جنگنده ی جدید تقریبا شبیه جنگنده ای که پوسترش تو رژه بود طراحی و ساخته شد ولی در عمل به علت بالا بودن ورودی های هوا ( بالای بال بودن ورودی های ) نتیجه رضایت بخش نبود برای همین صنعتگران مجبور به طراحی مجدد شدند ....

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote] آواکس های آمریکایی شلیک ده تیر موشک فونیکس را ثبت کرده اند که از تامکت های ایران علیه اهدافی در 150 مایلی شلیک شده بود [/quote]

هر مایل 1609 متر است که 100 مایل می شود 160 کیلومتر و برد فونیکس ۱۸۴ کیلومتر است
ولی 150 مایل می شود 240 کیلومتر
پس موشک مورد نظر شما با نوع قبلیش فرق می کند؟!!!!

[quote]اثبات این مدعا قفل راداری یک تامکت ایرانی روی یک اف-117 آمریکایی از فاصله 100 مایلی در همین چند سال اخیر که تعجب آمریکایی های رو برانگیخت و اخطاری جدی برای آنها بود و یک سوال برای آنها ایجاد کرد که چگونه تامکت موفق شده روی هواپیمایی قفل کند که آواکس های مدرن خودشان قادر به شناسایی آن نیستند. [/quote]

هر مایل 1609 متر است که 100 مایل می شود 160 کیلومتر و برد فونیکس ۱۸۴ کیلومتر است

[quote] نباید یک نیروی هوایی وابسته و احمق در ذهن آنها تداعی کند بلکه باید نیرویی خلاق کارآمد و پویا و پیشرفته در ذهن شان نقش ببندد[/quote]
فکر نکنم کسی این خیال را بکند چرا که تنها حفظ این هواپیما ها کار شاهکاری است چه برسد که ارتقا داده شود

[quote]http://www.oldpilot.ir/2012/02/post_562.php[/quote]
خیلی دلم می خواد باور کنم اما طبق حرف آقای گوبلز نمی شود بدون سند باور کرد
اگر از مقاله آمریکایی بود قبولش راحت تر بود و انشاالله که باشد

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote][quote]چند مدت پیش یه عکس دیدم با کیفیت پایین که گفته شده بود واسه نسل جدید صاعقس
زرد رنگ بود و در حال پرواز با چرخ باز! سکان های عمودیش زاویه بیشتری نسبت به صاعقه داشت
و ورودی موتورهاش بالای بدنه و نزدیک جلوی بال بود! عکسش رو الان پیدا کردم ولی خوب بی کیفیته و احتمالا دیدین
[url=http://img4up.com/up2/19367316987122343908.jpg]http://img4up.com/up2/19367316987122343908.jpg[/url][/quote]


سلام

یادمه دقیقا هخامنش یه چیزهایی در این باره می گفتن ...


نقل به مضمون :


البته جنگنده ی جدید تقریبا شبیه جنگنده ای که پوسترش تو رژه بود طراحی و ساخته شد ولی در عمل به علت بالا بودن ورودی های هوا ( بالای بال بودن ورودی های ) نتیجه رضایت بخش نبود برای همین صنعتگران مجبور به طراحی مجدد شدند ....[/quote]
بله چون ورودی هوا در بالای بدنه قرار داره موقع مانور احتمال استال هست

در مورد اون مطلب بالا هم بیشتر شبیه داستانه! داستانی که ای کاش به حقیقت تبدیل شه

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
جناب گوبلز در مورد منبع در زیر مطلب من منبع رو درج کرده ام ولی در مورد منبع نویسنده آقای مدرسی که سابقه کاری دارند من نمی دانم

ولی تحلیل خود بنده:همین طور که در انتهای مطلب بصورت پی نوشت نوشته ام من این خبررو چند سال پیش نیز در جای دیگری خوانده بودم.

سال 87 در این فرم فردی به نام کامران.... در این سایت و سایت سنترال فعالیت می کرد که من با توجه به تحلیلی که داشتم نوشته های ایشان را در یک فایل جمع آوری کردم در آن سال نوشته های ایشان هم برای بسیاری غیرقابل تصور بود ولی حالا پس از 3 سال بعضی از گفته های ایشان تایید شده.
من عین نوشته چند سال پیش ایشان را در اینجا می گذارم دیگر قضاوت با خود شما:
وقتي به عنوان نمونه اف14ايراني در ابهاي ايران و در نزديکي سواحل به اف16امريکايي به محض ورود اخطار و سپس قفل راداري انجام مي ده در حالي که اف16 با اينکه مجهز به اخرين فناوريهاي الکترونيک اون روز بوده متوجه اف14 تا زمان قل رادار نشده بوده.باقي اين قضايا رو خودتون نتيجه گيري کنيد.

پ.ن: اف 117 با اف 16 فرق داره بله ولی به اصل موضوع توجه کنید.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]جناب گوبلز در مورد منبع در زیر مطلب من منبع رو درج کرده ام ولی در مورد منبع نویسنده آقای مدرسی که سابقه کاری دارند من نمی دانم

ولی تحلیل خود بنده:همین طور که در انتهای مطلب بصورت پی نوشت نوشته ام من این خبررو چند سال پیش نیز در جای دیگری خوانده بودم.

سال 87 در این فرم فردی به نام کامران.... در این سایت و سایت سنترال فعالیت می کرد که من با توجه به تحلیلی که داشتم نوشته های ایشان را در یک فایل جمع آوری کردم در آن سال نوشته های ایشان هم برای بسیاری غیرقابل تصور بود ولی حالا پس از 3 سال بعضی از گفته های ایشان تایید شده.
من عین نوشته چند سال پیش ایشان را در اینجا می گذارم دیگر قضاوت با خود شما:
وقتي به عنوان نمونه اف14ايراني در ابهاي ايران و در نزديکي سواحل به اف16امريکايي به محض ورود اخطار و سپس قفل راداري انجام مي ده در حالي که اف16 با اينکه مجهز به اخرين فناوريهاي الکترونيک اون روز بوده متوجه اف14 تا زمان قل رادار نشده بوده.باقي اين قضايا رو خودتون نتيجه گيري کنيد.

پ.ن: اف 117 با اف 16 فرق داره بله ولی به اصل موضوع توجه کنید.[/quote]

دوست عزيز وقتي صحبت از منبعي معتبر ميشود به عنوان مثال ميتوان از اين سايت ها نام برد : ویکی پدیا ، جینز ، ausairpower و.... نه یک وبلاگ!!!

در مورد مطلبی که شما نقل کردین از اون وبلاگ حداقل باید توسط چند سایت معتبر نظامی شرقی یا غربی تایید شود تا قابل پذیرش از طرف بنده باشد(دوستان رو نمیدانم) وگرنه با کمال احترام خیال پردازی بیش نیست. البته شناسایی اف 117 توسط اف 14 امکان پذیر است اما آنچه که باعث میشود این مسئله به خیال پردازی شباهت پیدا بکند برد کشف اف 117 است!

موفق باشید

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
با سلام به دوستان
هرچی فکر می کنم نمی توانم تصور کنم منظور ایشون از نیروی هوایی متحول شده در اینده ی نزدیک چیه،تنها باید صبر کرد و همه چیز را به دست زمان سپرد!!!!!!!!!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
امروز هم فرمانده نيروى هوايي از طرح تحول نيروى هوايي با نام سپر ولايت حرف زد

انشا الله كه شاهد نيروى هوايي مدرن و نويني باشيم....

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

بسمه تعالی

با سلام

جناب Goebbels اول اینکه نقل قول جنابsaied2020 از جناب آقای بهروز مدرسی هست که ظاهرا شما نمیشناسیدش! ایشون یعنی بهروز مدرسی یکی از کارشناسان هوانوردی نظامی کشور و از خلبانان نیروی هوایی از پیش از انقلاب اسلامی تا ظاهرا بعد از جنگ و سالهای دفاع مقدس بوده که بازنشسته شده و بنابه اظهارات خودشون هنوز هم با نیروی هوایی ارتباط و بعضا کار میکنه.ایشون یک سایت و یک وبلاگ هم داره به نام سایتیادداشتهای یک خبرنگار و وبلاگ دلنوشته های یک کهنه سرباز. ایشون در این دو وبلاگ و سایت بخشی هم داره که مخصوص جواب سوالات دوستداران مطالب هوانوردی چه نظامی و چه غیر نظامی هست.در اینکه ایشون از نظر اطلاعات تخصصی در مورد نیروی هوایی از خیلی از کسانیکه ادعای دونستن دارن بیشتر میدونه شکی نیست و این زمانی اهمیت بیشتری پیدا میکنه که ایشون و افکار ایشون رو بیشتر بشناسید گر چه بنده حقیر با کلیت خیلی از افکار ایشون موافق نیستم و سر همین یکی دوبار هم توی همون سایت و وبلاگشون بحث داشتم و گفتم حاضرم سر اون موضوع مناظره هم بکنم.
این مطلبی رو هم که آقا سعید به نقل از سایت بهروز مدرسی گذاشته ((( با این لینک=> توان دفاعی نیروی هوایی(ایران) ))) از این حیث مهمتر هست که جدید نیست و از خاطرات قدیمی مستند بهروز خان عنوان شده که البته مربوط به سوال جوابهای همین سایت و وبلاگ هست که خود این با توجه به پیشرفت روز افزون و تلاشهای بیش از پیش تلاشگران جهاد خودکفایی نیروی هوایی به نسبت هر سال خیلی قابل نعمق و تامل هست که میتونه افقهای روشنی در دل و ذهن روشن و متبادر کنه.
behrouz.gif

دومین مطلبی که میخوام عرض کنم اینه که منابعی که شما گفتی رو بارها در سایت خودمون و خیلی سایتها و فرومهای دیگه سر مورد وثوق بودن اطلاعاتی که میگن و اینکه همه شون مطلق و فنی نیست و خیلی از اونها هم سیاسی است بحث شده که صحبت بیشتر توضیح مکرر واضحاته.

اینو در آخر بگم که خیلی از مطالب رو باید تا روز علنی شدنشون توسط مقامات رسمی نظامی کشور یا بسنده به منابعی از ایندست کرد و چاره نیست و یا کلا از اظهار نظر مخصوصا عجولانه خودداری کرد.چون خیلی از این مطالب چیزی نیست که بخواد در حال حاضر سندی بشه که در اون سایتها قابل انتشار باشه.
تازه بیان خیلی از ایندست مطالب احتیاج به فراهم اومدن شرایط خاصی داره.ضمن اینکه متاسفانه بعضی از کاربران اصلا رفتار و گفتار در خور شان سایت و حتی درخور بعضی ادعاهاشون ندارن!(منظورم شما نیستی) بعضی از این کاربران محترم که خیلی از تاپیکها ادعا کردند که خیلی میهن پرستن و حاضرن جونشون رو بخاطر کشورشون بدن ولی از بدیهی ترین چیز که با تامل و تعقل و دقت صحبت کردن هست هم غافلند یعنی یک مطلبی رو قبل از اظهار نظر خوب ببینن و خوب بخونن بعد اظهار نظر بکنن که متاسفانه اغلبا اینطور نبوده و نیست و اونطور ادعای جانفشانی و اینطور غیر منصفانه و بی تدبر نظر دادن با هم در تنافی و تضاده.
متاسفانه خیلی سطحی فکر میکنن که جنگ فقط فیزیکی احتیاج به جانفشانی و تدبر و بصیرت و هوش داره در صورتیکه حقیقتا ما چندین ساله که در عرصه های بسیاری مخصوصا دنیای نت شدیدا در جنگ با دشمنانمون هستیم که این جنگ مشخصا دقت و مدیریت درست گفتاری و ... بالایی رو میطلبه و هر سخن نسنجیده ای میتونه تف سربالا باشه. باید در نظر داشت که الآن در این برهه های حساس درک شرایط و توجه به دفاع با وحدت همه عاشقان کیان و مرز و بوم اسلامیمون از بدیهی ترین موارد مد نظر هممه مون باید باشه و صد البته جایگاه نقد منصفانه و به دور از تخریب با ادله و مستندات عقلی و نقلی با حفظ رعایت شئونات اخلاقی و انسانی در کنار ارائه راهکار که از عوامل بسیار موثر در پیشرفت ما در تمام عرصه ها بوده و هست قظعا محفوظ بوده و خواهد بود.
این مقدمه رو گفتم که به اظهارات بعضا بی تدبر و سطحی معدود کاربران اشاره کنم که مثلا در مورد مستند "صراط" و این جمله "مرآتی" که : « .....و اینک نسل پنجم صاعقه هم متولد شد» بدون دقت در متن گفتار اومدن گفتن که "مرآتی" فلان و .... گفته صاعقه جنگنده نسل پنجمه!!!!!!!!!!!!!!! در صورتیکه اگه یکبار دیگه ببینن و بشنون که اون بنده خدا چی گفت متوجه میشن که واضح گفت نسل پنجم صاعقه و نه اینکه صاعقه جنگنده نسل 5 هست. فکر نمیکنم گرفتن این مطلب انقدر سخت باشه که منظور از نسل پنجم صاعقه این هست که مدل جدید صاعقه محصول طرحهای پنجمین مرحله کار بر روی پروژه ی جنگنده صاعقه هست. و در مورد رادار گریزی هم نه درصد مشخص کرد و نه مطلق گفت استیلث هست. لذا منطق حکم میکنه تا وقت رویت و یا اطلاع مستند و معتبر از نمونه جدیدش از قضاوت صریح خودداری کرد.

پ.ن: افزایش 127 درصدی بودجه دفاعی کشور میتونه موید نهایی شدن و حتی بهره برداری نزدیک خیلی از طرح ها و پروژه های دفاعی و بعضا سنگین باشه.

یا علی مدد.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط hosseingmn
      شايد در زمان کنونی اين موضوع يک خيالپردازی تلقی گردد اما در دهه های ۶۰ و ۷۰ ميلادی ايران يکی از نزديکترين همپيمانان ايالات متحده آمريکا محسوب ميشد . زمانی که در اوائل دهه ۷۰ ميلادی ايران در جستجوی يک هواپيمای شکاری رهگير بود روابط خوب اين کشور با ايالات متحده اين امکان را در اختيار ايران قرار می داد تا بهترين وسائل موجود در زرادخانه آمريکا را انتخاب کند . در عين حال ايرانيها تقاضای مخصوصی داشتند . خلبان رئيسی که در آنزمان با درجه سروانی در نيروی هوائی خدمت ميکرد چنين ميگويد : نيروی هوائی ايران در آن سالها يک سلسله بررسيهائی را تحت عنوان « تقويت ايستگاههای رادار » انجام داد . اما آنچه دراين ميان محسوس بود فقدان راه حلهای پيشنهادی در جهت رفع معضل مناطق کور راداری بود .مناطق کوهستانی ايران بزرگترين معضل نيروی هوائی محسوب ميشود و ما قادر نبوديم حريم هوائی کشور را حتی با وجود شبکه های خوب راداری پوشش مناسب دهيم . در نهايت ما متوجه شديم که تنها راه حل ما جهت رفع اين مشکل , ايستگاههای رادار پرنده که همزمان قادر به دفاع از خود باشند می باشد . بر اين اساس ايران در جستجوی هواپيماهای رادار پرنده و شکاری رهگيرهای محافظ بر آمد . در سال ۱۹۷۲ ما از ۲ طرح جديد برای هواپيماهای شکاری ـ رهگير در ايالات متحده با خبر شديم . اين ۲ نوع جنگنده که مأموريت ويژه رهگيری هواپيماهای دشمن را بر عهده داشتند عبارت بودند از هواپيمای « اف ـ ۱۵ ايگل » ساخت کمپانی مک دانل داگلاس و هواپيمای « اف ـ ۱۴ تامکت » ساخت کمپانی گرومان . هواپيمای اف ـ ۱۵ مجهز به موشکهای هوا به هوای Aim - 7 Sparrow ترکيب مرگباری را در آسمان بوجود ميآورد اما با اينحال توانائی هواپيمای اف ـ ۱۴ راکه به موشکهای دوربرد Aim - 54 Phoenix و رادار Pulse - Doppler AWG - 9 مجهز بود نداشت . اين رادار قدرتمند توانائی شناسائی همزمان ۲۴ هدف و انتخاب ۶ هدف مهمتر از ميان آنها و شليک همزمان به طرف آنها را داشت . همچنين اين هواپيما قادر بود موشکهای Aim - 9 Sidewinder و Aim - 7 Sparrow را از فاصله دورتری نسبت به هواپيمای اف ـ ۱۵ پرتاب کرده و دشمن را مورد اصابت قرار دهد . خلبان سابق نيروی هوائی ايران سرهنگ فرهاد اعتقاد راسخ دارد که تامکت انتخاب بهتری برای ايران بود . او ميگويد « هر دوی اين شکاريها از کابين جاداری برخوردارندکه امکان ديد عالی در اختيار خدمه پروازی قرار می دهد . همچنين اين شکاريها قدرت رهگيری بالائی دارند و قادرند انواع وسائل پرنده متخاصم را تعقيب و منهدم کنند و در اين مورد هيچ محدوديتی ندارند بخصوص شکاری تامکت که هدايت آن بسيار راحت است و قادر به انجام مانورهای هوائی است که در ذهن ما تا آنزمان غير ممکن تصور ميشد . تنها در کمتر از ۱۰۰ ساعت پرواز من قادر بودم تا دماغه هواپيمای خود را تا ۷۵ درجه به سمت بالا هدايت کرده و سپس با گردشی ۱۰۰ درجه ای هدف خويش را با موشکهای سايدويندر و يا توپ قدرتمند ۲۰ ميليمتری M - 61A Vulcan مورد اصابت قرار دهم » . بعدها در مقابل کنگره آمريکا چنين وانمود گشت که حريم هوائی ايران پيوسته از جانب اتحاد جماهير شوروی بوسيله هواپيماهای سريع و بلند پرواز ميگ ـ ۲۵ مورد تجاوز قرار ميگيرد و ايران جهت دفاع از خود به هواپيمای تامکت نياز مبرم دارد . اما چنين استدلالی برای متقاعد کردن کنگره آمريکا ( که با اين قرارداد زياد موافق نبود ) واقعی نبودهر چند که تا امروز اين مسئله در محافل گوناگون بعنوان دليل اصلی مطرح ميگردد . واقعيت اين بود که ايران در آن سالها به دنبال قويترين ومجهزترين هواپيمای شکاری موجود در جهان بود که در نهايت هم آنرا دريافت کرد .


      در سال ۱۹۷۴ ميلادی ايران با اطمينان از توان بالای هواپيمای اف ـ ۱۴ , تعداد ۸۰ فروند از اين نوع هواپيما به همراه ۷۱۴ فروند موشک هوا به هوای Aim - 54 به آمريکا سفارش داد . اين قرارداد به ارزش ۲ ميليارد دلار شامل ساير سلاحها وقطعات يدکی برای مدت ۱۰ سال خدمت فعال و تجهيزات زمينی به همراه کارگاههای تعميراتی وآموزش پرسنل زمينی و کادر پروازی تحت نام « پروژه پادشاه ايرانی » به امضاء رسيد . اين قرارداد بزرگترين قراردادی بود که تا آنزمان بشکل انفرادی با يک شرکت آمريکائی منعقد ميشد .نکته جالب اينجاست که تنها چند ماه پس از امضاء قرارداد , کنگره آمريکا بودجه تکميل اين طرح را حذف و با اينکار شرکت گرومان را عملأ در آستانه ورشکسنگی قرارداد. در اين زمان بانک ملی ايران وامی به مبلغ ۲۵۰ ميليون دلار در اختيار کمپانی گرومان قرار داد تا تکميل پروژه تامکت و تحويل آن به ايران ميسر گردد. در حقيقت بعد از اعطاء اين وام بود که ساير سرمايه گزاران آمريکائی علاقمند به سرمايه گزاری در اين پروژه گشتند و عملأ شرکت گرومان و پروژه تامکت از خطر نابودی نجات يافتند . امروزه اين موضوع يک شوخی تاريخی تلقی ميگردد اما واقعيت اينست که بدون کمک مالی ايران , نيروی دريائی آمريکا هيچگاه قادر به در اختيار گرفتن اين پرنده افسانه ای نميگرديد .
      بدين ترتيب يکی از وقايع نادر در تاريخ هوانوردی مدرن بوقوع پيوست و اين رخداد با گذشت زمان دستمايه شايعات و داستانهای ضد ونقيض گوناگون گرديد . در حقيقت تاريخ واقعی و قدرت حقيقی هواپيماهای اف ـ ۱۴ که در خدمت نيروی هوائی ايران ميباشند تا به امروز به حد زيادی از افکار عمومی جهان پنهان مانده است .به اين موضوع بايد عدم تمايل خلبانان سابق نيروی هوائی ايران ( که اکنون سالهاست در خارج ازکشور زندگی ميکنند ) به حضور در انظار عمومی و ارائه اطلاعات و همچنين پرسنل شاغل در کشور که از درج هرگونه خبر به رسانه های جمعی جلوگيری ميکنند را هم افزود . اين افراد عمومأ از ترس اقدامات تلافی جويانه گروهک تروريستی مجاهدين خلق که در خاک عراق مستقر بوده و از حمايت آمريکا و اسرائيل برخوردار ميباشند وحشت دارند زيرا در ۲۰ سال گذشته تعدادی از خلبانان بدست اين گروه تروريستی به قتل رسيده اند . در مواردی استثنائی و نادر خلبانان ايرانی حاضر به ارائه اطلاعاتی اندک شده اند که البته ناشناس باقی ماندن اين افراد جزو شروط اوليه بوده است .تعدادی از آنان حتی از شناسائی همکاران سابق خود که اکنون در قيد حيات هستند در عکسها و تصاوير عمدأ خودداری می کنند .

      پنهان کاری در مورد اف ـ۱۴ ها عملأ از روزهای اوليه تحويل تامکتها به ايران آغاز گشت . برخلاف گزارشهای دروغين معلم خلبانهای آمريکائی , آموزش پرسنل ايرانی بخوبی و منظم پيش ميرفت . تا پايان سال ۱۹۷۸ تعداد ۱۲۰ نفر خلبان و افسر کنترل تسليحات ( WSO = Weapon System Officer ) دوره های آموزشی را با موفقيت پشت سر گذاشتند . در مرحله بعدی تعداد ۱۰۰ نفر پرسنل بايد به آنان ملحق ميشدند. همزمان تعداد ۲۰۰ نفر تکنسين متخصص تعميرات موتور در شرکت Pratt & withney و متخصص تسليحات در شرکت Hughes دوره آموزشی را گذراندند . سروان جواد در مورد آموزشهای نظامی خود در آمريکا چنين ميگويد : ما در نيروی دريائی آمريکا آموزش ميديديم. معلمين ما در وهله اول خلبانان آمريکائی بودند که در جنگ ويتنام تجربيات گرانبهائی اندوخته بودند . اين خلبانان جزو مجرب ترين خلبانانی بودند که حتی خلبانان نيروی هوائی آمريکا و نيروی هوائی اسرائيل قادر به مبارزه با آنان در جنگهای هوائی نبودندو آنان براستی ما را به نحو احسن آموزش دادند . اين آموزشها ما را دارای چنان مهارتی ساخت که بعدها در سالهای دهه ۹۰ ميلادی ما قادر بوديم هواپيماهای ميگ ـ۲۹ را که از روسيه خريداری شده بود , در جنگهای تمرينی هوائی سرنگون سازيم . در حقيقت اين موضوع يکی از دلايلی بود که ايران از سفارش تعداد بيشتری ميگ ـ ۲۹ خودداری نمود . تنها نقطه ضعف هواپيماهای F - 14 A موتورهای TF - 30 P 414 آن بود . پيچيدگی و غير قابل اعتماد بودن اين توربينها ما را وادار ميساخت که بيشتر وقت خود را به جای تمرکز روی پروازها , صرف فراگيری کار با اين موتورها کنيم .

      سرگرد فرهاد در ادامه چنين ميگويد : موشکهای Aim - 54 سلاحی استثنائی و موثر بود که تا به امروز سلاحی ساخته نشده است که قابل مقايسه با آن باشد . در هنگام آزمايشات گوناگون در ايران اين موشک قبل از اصابت به هدف به ارتفاع غير قابل تصور ۲۴۰۰۰ متری و سرعت ۴.۴ ماخ دست يافت . اين موشک بزرگ و سنگين هيچ محدوديتی در مقابله با اهدافی که چه در ارتفاع بالا و چه در ارتفاع پائين پرواز ميکردند نداشت و قادر به تحمل ۱۷ g فشار بود . ما اين موشکها را از فواصل ۷.۵ تا ۲۱۲ کيلومتری هدف شليک کرديم ونتايج آزمايشات مافوق تصور ما بود . تنها نگهداری و آماده نکهداشتن اين سلاح پيچيده گاهی خواب را بر ما حرام ميکرد .


      اولين زوج تامکت در تاريخ ۱۶ ژانويه سال ۱۹۷۶ ميلادی به ايران تحويل شد . به علت آماده نبودن پايگاه هشتم شکاری اصفهان ( که در آنزمان بنام خلبان جانباخته آن نيرو پايگاه خاتمی و بعدها پايگاه شهيد بابائی نامگزاری شد ) اين هواپيماها تحويل اسکادران ۷۲ شکاری تاکتيکی مستقر در پايگاه هفتم شکاری شيراز شدند . باقی هواپيماهای تحويلی به اسکادران ۷۳ ملحق شدند و تا سال ۱۹۷۷ که اسکادرانهای ۸۱ و ۸۲ شکاری پايگاه هشتم اصفهان تشکيل شد , به خدمت در آن يگان ادامه دادند . تا پايان سال ۱۹۷۸ ايران تعداد ۷۹ فروند شکاری F - 14 A به همراه ۲۷۴ فروند موشک AIM - 54 A و۱۰ فروند موشک ATM - 54 تحويل گرفت . هشتادمين و در حقيقت آخرين تامکت ايران در آمريکا باقی ماند تا آزمايشهای گوناگون و طرحهای تکميلی روی آن اجرا گردد. همزمان نيروی هوائی ايران مذاکراتی را با شرکتهای Grumman و Pratt & withney را آغاز کرد که هدف از آن سفارش ۷۵ فروند ديگر از اين جنگنده چالاک بود . البته ايرانيان مايل به تعويض توربينهای TF - 30 در هواپيماهای موجود و هواپيماهای سفارشی جديد بودند.
      وقوع انقلاب وتغییر سیاست ها




      با شروع ناآراميها در ايران که از طرف احزاب کمونيستی و نيروهای مذهبی در ايران آغاز گشت , اوضاع سياسی در ايران رو به وخامت گذاشت . در تابستان ۱۹۷۸ اين فعاليتها شديدتر و بحران سراسر ايران را فرا گرفت به نحوی که نيروهای مسلح دچار چند دستگی در داخل خود شدند . در فوريه ۱۹۷۹ نيروهای انقلابی قدرت را در دست گرفتند و شاه مدتها بود که از ايران خارج شده بود . در نتيجه اين تغييرات و روی کار آمدن دولت موقت اسلامی , روابط ايران و آمريکا دچار تغييرات اساسی گشت . بعد از پيروزی انقلاب چندين هزار مستشار نظامی آمريکائی مجبور شدند تنها ظرف چند روز خاک ايران را ترک کرده و با ايران وداعی هميشگی کنند. دولت انقلابی جديد به سرعت قراردادهای نظامی منعقد شده در رژيم سابق که ارزشی درحدود ۱۲ ميليارد دلار را داشت بطور يکجانبه فسخ کرد . در ميان اقلام سفارش شده ميتوان از ۷۵ فروند جنگنده اف ـ ۱۴ جديد و ۵۰۰ فروند موشک فونيکس به همراه ۳۰۰ فروند شکاری سبک اف ـ ۱۶ و رادارهای پرنده آواکس نام برد .دولت آمريکا در آن زمان به خاطر ترس از آينده سياسی ايران و شرايط ژئوپولتيک منطقه از تحويل سلاحهايی که آماده تحويل به ايران بودند نيز جلوگيری کرد که از ميان آنها يک محموله شامل ۴۰ فروند موشک فونيکس و ۳ محموله قطعات يدکی هواپيمای اف ـ ۱۴ ميتوان اشاره کرد . پنتاگون حتی مذاکراتی را با دولت موقت به منظور استرداد هواپيماهای تامکت آغاز کرد . قراربود اين هواپيماها پس از تعميرات اساسی به انگلستان و يا عربستان سعودی فروخته شود . اين مذاکرات البته ناتمام ماند . در تاريخ ۴ نوامبر ۱۹۸۰ گروهی از دانشجويان مسلمان موسوم به خط امام سفارت آمريکا را اشغال و ۹۰ نفر از پرسنل سفارت وتفنگداران دريائی آمريکا را به گروگان گرفتند . بعد از اين حادثه روابط ديپلماتيک ايران و آمريکا بطور کامل قطع گرديد . سرنوشت گربه های ايرانی بعد از اشغال سفارت آمريکا در حاله ای از ابهام قرار داشت . تعداد زيادی از خلبانان ايرانی کشور خود را برای هميشه ترک کردند و غربت نشينی را برگزيدند . شايعاتی مبنی بر عدم توانائی ايران در به پرواز در آوردن تامکتها به سرعت در محافل خبری پخش شد . علاوه بر اينها اخبار مجعولی دال بر خرابکاری عوامل CIA در ايران و وارد شدن خسارت جدی به اف ـ ۱۴ ها هم در غرب شدت گرفت . اما برخلاف تمام اين شايعات تنها در مجموع ۲۷ نفر از کادر پروازی تامکتها کشور را ترک کردند .


      قبل از پيروزی انقلاب بطور کلی در نيروی هوائی کليه کادر پروازی هواپيماهای اف ـ ۱۴ از ميان افسرانی که بر روی ديگر مدلهای هواپيما ( بطور عمده مدل اف ـ ۴ فانتوم ) تجربه زيادی داشتند و يا از ميان جوانان باهوش و مستعد انتخاب ميشدند . اين افسران جوان که حس وطن دوستی قوی داشتند اکثرأ در ايالات متحده , اسرائيل ويا انگلستان دوره های تخصصی خود را پشت سر گذاشته بودند . شايد به همين علت بود که حکومت جديد به اين افراد با ديده شک و ترديد می نگريست . بلافاصله پس از پيروزی انقلاب تعدادی از خلبانان تامکتها دستگير و زندانی شدند . در ميان اين افراد ميتوان از سپهبد هاشمی نخعی نژاد که معاون ارتشبد طوفانيان ( رئيس پروژه تامکتهای ايران و فرمانده پايگاه هشتم شکاری که با وقوع انقلاب به آمريکا فرار
      کرد ) بود اشاره کرد .اين امير ارتش به همراه سرهنگ ربيعی دردادگاه انقلاب به اعدام محکوم گرديدند . با اين وجود اکثر خلبانان نيروی هوائی مصمم بودند که در کشور خود بمانند وخدمت به وطن را بر فرار ترجيح دادند . سرهنگ جواد که در آنروزها بوسيله يکی از همسايگان خود لو رفته بود و او را دستگير کرده بودند اوضاع آن دوره را چنين ترسيم ميکند : زمانی که نيروهای آمريکائی ايران را ترک کردند به همراه آنان تعدادی از خلبانان و همچنين تعداد زيادتری از تکنسينها نيز جلای وطن کردند. تنها حدود ۱۰۰ نفر از خلبانان و تعدادی در حدود ۸۰ نفر تکنسين باقی ماندند . اين تعداد خلبان در حقيقت کافی بود تا تعداد زيادی تامکت را به پرواز در آوريم ولی برای سرويس و آماده پرواز کردن هواپيماها به هيچ عنوان کافی نبود . در کنار اين مسئله مشکل ديگری گريبان ما را گرفت و آن عدم پروازهای آموزشی و متوقف شدن دوره های آموزشی از اکتبر ۱۹۷۸ تا پائيز ۱۹۷۹ بود . از اين زمان به بعد به آرامی نيروی هوائی که به تازگی تغيير نام داده بود تحت فرماندهی حکومت مرکزی فعاليتهای خود را آغاز کرد . به همين علت پرسنل نيروی هوائی مجبور بودند که مجددأ دوره های آموزشی را تکرار کنند . مشکل ديگروجود افسران جزء بود که از فرماندهان مافوق خود اطاعت نميکردند . اين افراد که به « همافر » معروف بودند بارها و بارها از دستورات مافوق سرپيچی می کردندو فرماندهان خود را «خلبانان شاه » و يا جاسوسان اسرائيل و يا ضد انقلاب خطاب ميکردند. بارها در پايگاهها اتفاق می افتاد که همافران افسران مافوق را به دفتر فرمانده پايگاه ميکشاندندو با طرح اتهاماتی عملأ يگان را به هرج و مرج می کشيدند. گذشت زمان رفته رفته نظم و انضباط را به نيروهای نظامی باز گرداند . يکی از مشکلات نيروی هوائی پس از پيروزی انقلاب از هم گسستن زنجيره کادر وعدم اعتماد پرسنل پروازی به يکديگر بود . در حالی که اکثر افسران مايل به ادامه خدمت به شيوه گذشته بودند , گروهی از آنان که به خلبانان حزب اللهی معروف بودند وابستگی عميق خود را به حکومت مرکزی انکار نميکردند .اين افسران جوان زمان بيشتری را صرف به جا آوردن آداب مذهبی و مراسم دينی ميکردند. يکی از معروفترين اين افراد سروان خلبان عباس بابائی بود . او پس از بازگشت از آمريکا در سال ۱۹۷۸ جزو اولين افسرانی بود که ديگر پرسنل نيروی هوائی را به بيعت با امام خمينی دعوت کرد .


      در بحبوحه انقلاب سيستم کامپيوتری لجستيک نيروی هوائی دچار اشکالات جدی شد و همين امر کمبود لوازم يدکی در نيروی هوائی را بدنبال داشت .کارشناسان معتقد بودند که لوازم يدکی خريداری شده بايد برای سرپانگهداشتن و آماده پروازبودن کليه وسايل پرنده حداقل تا اواسط دهه ۸۰ ميلادی کافی باشد اما موفق به يافتن آنها نميشدند . حداقل در ۲ مورد ناپديد شدن چند نفر از افسران مسئول نگهداری انبارهای عظيم زير زمينی به اثبات رسيده است . اين افراد که رمز ورودی درهای انبارها را در اختيار داشتند بطور مرموزی ناپديد شدندو همين امر باعث شد تا چند سال محل انبار قطعات رادارهای AWG - 9 بسته بماند و دسترسی به آنها ناممکن شود . در مورد خرابکاری آمريکائيها قبل از خروج از ايران سرهنگ جواد ميگويد : تکنسينهای کمپانی هيوز که در اصفهان مستقر بودند در يک مورد قبل از خروج از ايران ۱۶ فروند موشک فونيکس را که در انبارهای زيرزمينی آماده برای سوار شدن بر روی اف ـ ۱۴ هائی که در حالت آماده باش دائم بودند دستکاری کرده و آنها را غير قابل استفاده کردند . البته بعدها با استفاده از قطعات يدکی که بصورت قاچاق از آمريکا وارد شد ما قادر به تعمير مجدد آنها شديم تمام ۱۶ موشک يادشده به حالت عملياتی در آمدند .اما در مورد رادارهای AWG - 9 بر خلاف گزارش منابع غربی هيچ آسيبی به آنها وارد نشد . با توجه به مطالب بالا می توان چنين نتيجه گرفت که تامکتها دوران گذار از انقلاب را با کمترين خسارات سپری کردند . با اينکه در سال ۱۹۸۰ تعداد هواپيماهای آماده پرواز ايران حداکثر به ۸ فروند بالغ ميگشت ولی همين تعداد کم ستون فقرات دفاع هوائی ايران محسوب ميشدند وقادر به حفاظت از حريم هوائی کشور بودند .


      زمانی که در اوائل سپتامبر ۱۹۸۰ اولين درگيری مرزی بين ايران و عراق رخ داد رئيس جمهور وقت بنی صدر دستور داد تا تعداد بيشتری هواپيمای اف ـ ۱۴ آماده پرواز گردندو بدين ترتيب تا اواخر اين ماه هر کدام از ۴ پايگاه عملياتی که تامکتها در آنها حضور داشتند ( پايگاه يکم شکاری مهرآباد پايگاه ششم شکاری بوشهر پايگاه هفتم شکاری شيراز و پايگاه هشتم شکاری اصفهان ) صاحب ۶ فروند تامکت آماده پرواز بودند و موشکهای فونيکس هم آماده شده بود . اولين پيروزی تامکت در نيروی هوائی ايران مربوط به قبل از حمله سراسری عراق در ۲۲ سپتامبر ميباشد . در تاريخ ۷ سپتامبر ۱۹۸۰ تعداد ۵ فروند بالگرد ميل ـ ۲۵ عراقی ( مدل صادراتی ميل ـ ۲۴ ) به يک پست مرزی ايران حمله ور شدند .در اين زمان يک فروند تامکت به سرعت به منطقه اعزام و با توپ قدرتمند ولکان يکی از بالگردها را متلاشی کرد . بعد از گذشت ۷ روز از اين واقعه دوباره اف ـ ۱۴ ها وارد صحنه درگيری شدند و برای نخستين بار از موشکهای مرگبار فونيکس خود استفاده کردند . آنهم در زمانی که بين اعضاء دولت مرکزی و فرماندهان نظامی بحث شديدی بر سر هزينه گزاف نگهداری تامکتها و موشکهای فونيکس در جريان بود . اين بحثها زمانی پايان گرفت که سرگرد محمد رضا عطايی يک فروند سوخوی SU - 22 M عراقی را از فاصله ۴۰ کيلومتری مورد اصابت قرارداد بدون اينکه عراقيها متوجه اين موضوع شوند . تا به امروز عراقيها نام خلبان اين سوخو را که سرگرد نوبر عبدالحميد است را بعنوان مفقود شده ثبت کرده اند . عراقيها هيچگاه باور نکردند که خلبان عبدالحميد که فرمانده اسکادران ۴۴ عملياتی بود از چنين فاصله ای می توانست بوسيله يک موشک فونيکس مورد اصابت قرارگيرد .با سرنگون ساختن يک فروند ميگ ـ ۲۱ توسط سروان خلبان عظيمی بفاصله يک روز پس از آن بحث بر سر ضرورت وجود تامکتها برای هميشه فروکش کرد وديگر صدای مخالفی در دستگاه حکومتی وجود نداشت .


      در تاريخ ۲۲ سپتامبر ۱۹۸۰ عراق آغازگر جنگی خونين شد . در اين روز عراق با حداقل ۱۸ فروند هواپيمای شکاری بمب افکن فرودگاههای تبريز همدان و دزفول را مورد حمله قرار داد و همزمان پايگاه مهرآباد تهران مورد تهاجم هواپيماهای توپولف ۱۶ و ۲۲ اسکادران ۱۰ نيروی هوائی عراق در ۲ نوبت قرار گرفت . اين حمله گسترده برای ايرانيان با وجود درگيريهای محدود مرزی تا آن تاريخ غافلگيرکننده بود . در طی اين حمله گسترده تنها يک فروند ميگ ـ۲۱ عراقی به خلبانی رائد حميد بر فراز سنندج سرنگون شد . علت سقوط هم مورد اصابت قرار گرفتن هواپيما توسط ترکش بمبهای پرتاب شده توسط خود هواپيما که احتمالأ در ارتفاع پست پرواز ميکرده بوده است . در اين روز هيچکدام از تامکتهای ايران نتوانستند به موقع به پرواز در آيند . اولين هواپيماهائی که به مقابله با عراقيها برخاستند ۲ فروند اف ۴ ئی فانتوم متعلق به اسکادران ۱۱ مستقر در پايگاه يکم شکاری مهرآباد بودند و آنهم در زمانی که موج دوم حمله توپولف های عراقی به تهران صورت گرفت . در اين عمليات يک فروند هواپيمای هرکولس سی ـ ۱۳۰ ايران بر روی زمين هدف قرار گرفت و منهدم شد . خلبانهای ايرانی از سرنگونی تعداد زيادی هواپيمای عراقی گزارش دادندو شاهدان عينی از آتش گرفتن و سقوط تعداد معتنابهی هواپيما خبر دادند . اما واقعيت امر اين بود که تنها يک فروند توپولف ۱۶ به پايگاه خود مراجعت نکرد نام خلبان اين هواپيما بعنوان مفقود الاثر در عراق به ثبت رسيده است . عراقيها بر اين باورند که اين هواپيما در راه بازگشت به عراق به کوه برخورد کرده و هواپيما متلاشی گشته است .

      با توجه به آموزشهای خوب وتجهيزات مدرن , اکثر پرسنل نيروی هوائی ايران از پيروزی سريع وقاطع ايران اطمينان داشتند . سروان جواد خاطره اولين پرواز عملياتی خود را چنين بازگو ميکند : ساعت ۱۳ روز ۲۴ سپتامبر در پايگاه هشتم شکاری اصفهان تعداد ۶ فروند هواپيمای اف ـ ۱۴ جمعی اسکادران ۸۱ در انتظار ابلاغ دستور برای عمليات بودند. مأموريت ما مقابله با هواپيماهای عراقی در صورت حمله آنان به فرودگاه مهرآباد تهران بود و طبق دستور ميبايست در صورت عزيمت از هواپيماهای تانکر در آسمان سوخت دريافت ميکرديم .. اما در اين زمان موشک فونيکس به تعداد کافی نداشتيم .به همين علت چند ساعت بعد با حمله عراقيها تنها ۲ فروندهواپيمای اف ـ ۱۴ مسلح به موشک فونيکس برای انجام مأموريت به پرواز در آمديم . در اين عمليات ما موفق به سرنگونی يک فروند ميگ ـ ۲۱ و متواری ساختن ۴ فروند ميگ ـ ۲۳ شديم . درآن هنگام که به تعقيب ميگهای عراقی مشغول بوديم و به مرزهای مشترک نزديک می شديم , از مرکز به ما خبر دادند که تعداد زيادی هواپيمای عراقی مجددأ به حريم هوائی کشور تجاوز کرده اند . با اين وجود ما موفق به کشف آنها نشديم . تنها چند دسته هواپيمای اف ـ ۵ خودی که از پايگاه دزفول و تعدادی اف ـ ۴ که از پايگاه همدان به پرواز در آمده بودند را شناسائی کرديم . پس از گذشت ۴۰ دقيقه صفحه رادار هواپيمای همراه من موفق به کشف ۸ فروند هواپيمای عراقی شد .ارتفاع خود را به سطح ۷۰۰۰ متری کاهش داديم و خود را به فاصله ۱۲ کيلومتری هدف رسانديم. در اين زمان هر يک از ما يک موشک اسپارو به طرف هواپيماهای عراقی شليک کرديم . خلبانان عراقی هيچ عکس العملی از خود نشان ندادند. موشک اسپارو من يک ميگ ـ ۲۱ عراقی را متلاشی کرد اما موشک هواپيمای همراه من به خطا رفت . به همين خاطر من دستور حمله مجدد دادم . در ارتفاع ۳۵۰۰ متری ضمن استفاده از پس سوز چرخش کمی به سمت راست کرده و به آنان حمله کردم . ۲ هواپيمای ميگ ـ ۲۱ متوجه قصد من شدند و با چرخش سعی داشتند که در پشت سر ما قرار بگيرند.اما آنها فرصتی برای اينکار پيدا نکردند.من با استفاده از حداکثر قدرت موتور دماغه هواپيما را به سمت بالا برده , با زاويه حمله بالا چرخشی ۷۰ درجه ای انجام دادم و تامکت همراه هم به دنبالم آمد . درست در زمانی که من موشک سايدويندر خود را شليک کردم صدای خلبان تامکت همراهم را شنيدم که فرياد زد : Engine Stall . موتور سمت راست او زمانی که در تعقيب هواپيماهای عراقی بود با سرعت ۵۲۰ ناتيکال مايل وزاويه حمله ۴۵ درجه از کار افتاد . هواپيمای او دچار لرزش شديد و افت سريع سرعت تا حد ۸۲ ناتيکال مايل شد . در اين هنگام او بطرز معجزه آسائی قادر به کنترل هواپيما شد و از سقوط حتمی نجات يافت .بعد از فرود در پايگاه ما متوجه شديم که در هنگام مانور هوائی سيستم سوخت رسانی به موتور دچار اشکال شده بود . هدايت شکاری اف ـ ۱۴ در اين حالت ودر چنين ارتفاعی يکی از شاهکارهائی است که فقط خلبانان زبده از عهده آن برمی آيند . آنروز من در نهايت دومين ميگ ـ ۲۱ را گم کردم وتا به امروز هم نميدانم بر سر او چه آمد . بقيه هواپيماها هم به سرعت پا به فرار گزاشتند. پس از فرود در پايگاه خدا را شکر کردم که مأموريت به سلامتی به پايان رسيد .

      نظير مشکل ياد شده در بالا را ديگر خلبانان تامکت در ساير مأموريتها تجربه کردند ودر بعضی از موارد خسارات سنگينی به آنان وارد شد . در ژانويه ۱۹۸۱ سرگرد هوشيار موفق شد به سختی اف ـ ۱۴ خود را به زمين بنشاند آنهم پس از آنکه موتور سمت راستش از کار افتاد . در ماه مارس ۱۹۸۲ تامکت ديگری هنگام برخاستن از باند دچار آسيب جدی شد . در زمان تيک آف هر ۲ موتور هواپيما دچار POP شدند. در اين حالت مقدار بنزين اضافه در محفظه پس سوزمنفجر شده و کمپرسور به حالت Stall ( واماندگی ) ميافتد. سرتيپ حزين در طول جنگ حداقل ۲ بار از حوادث مشابهی جان سالم بدر برد . همچنين سرتيپ هوشيار در سالهای پس از جنگ ۲ بار اين اتفاق را تجربه کرد .در سال ۲۰۰۴ ميلادی در اثر تلاش متخصصان ايرانی راه حل مشکل ياد شده پيدا شد . کارشناسان نيروی هوائی ايران با کوشش و پشتکار زياد موفق به توليد قطعات يدکی موتور TF - 30 وبهبود سيستم سوخت رسانی آن شدند و با غرور خاصی از اين موفقيت خود ياد ميکنند .



      پس از مشکلات فنی و نارسائی در سازماندهی نيروها در ابتدای جنگ نيروی هوائی ايران خود را به سرعت برای حملات مقابله به مثل آماده کرد . اما با حمله گسترده نيروی زمينی عراق و پيشروی سريع آنها در استان خوزستان نيروی هوائی موفق به انجام اينکار نشد . نيروی زمينی ايران که پس از پيروزی انقلاب به شدت توان خود را از دست داده بود , از بيشترين کمبودها رنج ميبرد و به تنهايی قادر به مقاومت در برابر عراقيها نبود . هفته ها طول کشيد تا نيروهای ذخيره و کمکی به مناطق عملياتی اعزام شدند. در طول اين مدت وظيفه دفاع در برابر حملات نيروی زمينی عراق را نيروی هوائی بر عهده داشت . همزمان با حملات هواپيماهای اف ـ۴ و اف ـ ۵ به مواضع نيروهای عراقی و بمباران آنها ,تامکتها مشغول پاکسازی آسمان از وجود هواپيماهای عراقی بودند و با موفقيت اين وظيفه را به انجام رساندند.

      هر ۲ کشور ايران و عراق در ابتدای جنگ تقريبأ به يک تعداد هواپيمای جنگی داشتند اما از تظر کيفی کارت برنده در دست ايرانيها بود . البته دستيابی به اين برتری مدتی طول کشيد زيرا ايرانيان برای سازماندهی و بسيج نيروهای خود احتياج به زمان داشتند. نيروی هوائی ايران در ابتدای جنگ دارای ۷۷ فروند هواپيمای
      F - 14A و ۱۶۰ فروند F - 4E و ۲۸ فروند F - 4D و ۱۶۰ فروند F - 5 E/F بود که از آنها در نقش شکاری رهگير و شکاری بمب افکن استفاده ميکرد .در طرف مقابل عراقيها هيچ وسيله قابل مقايسه با اين امکانات را نداشتند .توانايی شکاريهای اف ـ۴ و اف ـ ۱۴ در سوختگيری هوائی که به برد و مدت پرواز آنها به مقدار زيادی می افزود , برتری هوائی ايرانيان را بخوبی نشان ميداد . همچنين يک اسکادران هواپيمای تانکر KC - 707 3J9C و بوئينگ KC - 747 2J9 بطور دائم برای سوخترسانی در آسمان آماده بودند . حداقل ۲ فروند بوئينگ ۷۴۷ و يک فروند بوئينگ ۷۰۷ بعنوان مرکز فرماندهی پرنده در طول جنگ بکار برده شدند . برای انجام اين مأموريت اين هواپيماها به تجهيزات مخصوصی مجهز بودند . همچنين يک فروند بوئينگ ۷۰۷ و چهار فروند هرکولس سی ـ ۱۳۰ به تجهيزات شنود و استراق سمع مجهز بودند که بدينوسيله ارتباطات مخابراتی دشمن را تحت کنترل داشتند . همين عامل سبب شد تا خلبانان ايرانی به راحتی تا عمق خاک دشمن نفوذ کرده بدون آنکه مورد شناسائی قرار گيرند . اما در ميان تمام اينها وجود يک سيستم فوق سری در نيروی هوائی ايران از همه مهمتر بود . هاپيماهای اف ـ۴ و اف ـ۱۴ مجهز به سيستم خاصی بودند که آنها را قادر ميساخت سيستم IFF ( شناسائی دوست از دشمن ) عراقيها را مختل کنند . اين سيستم که تحت عنوان ( Combat Tree/ Clear Horizont / Second View ) شناخته ميشد ايرانيها را قادر ميساخت که به راحتی و خيال آسوده در آسمان به شکار و تعقيب هواپيماهای عراقی بپردازند .

      پس از گذشت اندک زمانی ايرانيها متوجه شدند بدون دريافت قطعات يدکی و وسايل جايگزين بايد با حداقل امکانات به دفاع بپردازند زيرا ايالات متحده که اولين تأمين کننده نيروی هوائی ايران بود از ارسال وسايل مورد نياز ايرانيان امتناع ميکرد . از اين رو اصل صرفه جويی در نيروهای مسلح به بالاترين اصل تبديل شد . عراق در طول جنگ از برتری مهمی برخوردار بود و آن عدم نگرانی جهت تأمين لوازم يدکی و وسايل جديد بود . آنها قادر بودند هواپيماهای جديد از فرانسه و اتحاد جماهير شوروی دريافت کنند هر چند که اين هواپيماها قادر به تغيير موازنه به نفع عراقيها نبود . طی سالهای ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۸ ميلادی حدود ۱۰۰۰ نبرد هوائی بين طرفين درگير بوقوع پيوست اما هيچکدام از آنها نقش قابل توجهی در مسير کلی جنگ نداشتند . ايران از اين موضوع بخوبی آگاه بود که خسارات طرف مقابل به راحتی قابل جبران بود و عراق کوچکترين مشکلی در اين زمينه نداشت . سرنگونی هواپيماهای عراقی تنها در حکم هشداری برای نيروی هوائی آنها محسوب ميشد . اکثرأ پس از وقفه ای يک يا ۲ هفته ای مجددأ به حملات خود در مناطق عملياتی ادامه ميدادند .
      پس از آنکه عراقيها متوجه شدند که ايران قادر به جايگزينی هواپيماهای ساقط شده خود نيست , حملات خود را بر روی تامکتها متمرکز کردند . در پايان سال ۱۹۸۲ يک سلسله درگيريهای هوائی بين ايرانيها و طرف مقابل صورت گرفت . اکثر اين درگيريها از نوع « درگيری نزديک هوائی » ( dogfight ) مابين تامکتها و هواپيماهای Mirage F. 1 EQ و MIG - 23 ML صورت گرفت و اين خود حاکی از مشکل ايران در تأمين موشکهای دوربرد هوا به هوا بود . ايرانيها در اين دوره از کمبود شديد قطعات يدکی وتعداد محدود موشکهای فونيکس رنج ميبردند . در سال ۱۹۸۷ کمبود باتری موشکهای فونيکس استفاده از اين سلاح کارآمد را به پائين سطح رساند .

      ادامه دارد.........
      به نقل از وبلاگ هوانوردی قرن 21
      مترجم: فریبرز
    • توسط TANK
      تاريخچه هواپيما
      مدل Il-76 که ناتو آن را «کاندید» نامید یک هواپیمای باری است که برای جایگزینی با توربوپراپ های قدیمی تر An-12 تولید شد تا بتواند در پروازهای نظامی و غیر نظامی ایفای نقش کند. پس از طراحی هواپیما در اواخر دهه 1960 اولین ایلیوشین 76 در 25 مارس 1971 به پرواز درآمد. پس از انجام تست های موفق پروازی تولید رسمی Il-76 در سال 1975 آغاز شد و اولین هواپیما در همان سال به آئروفلوت تحویل شد. Il-76 دارای بال های بسیار بلند، چهار موتور، بالچه های سه شکافه لبه فرار، دم T شکل و درب بزرگ در عقب هواپیماست که انجام عملیات بارگیری را آسان می کند. همچنین یکی از معیارهای طراحی Il-76 این بود که نیازی به عملیات زمینی نداشته باشد تا بتواند در فرودگاه و حتی باندهای کوچک نیز کارایی داشته باشد. این نکته به ویژه در ماموریت های نظامی از اهمیت زیادی برخوردار است. انواع مختلفی از Il-76 ساخته شده است. بعضی از این مدلها عبارتند از: Il-76T با ظرفیت حمل سوخت بیشتر، Il-76TD با موتورهای D30KP2 و وزن برخاست بالاتر و وزن بار بیشتر و پرواز در ارتفاع بالاتر، Il-76MF نیز از کشیده شدن مدل پایه به دست آمده است که اولین پروازش را در 1 آگوست 1995 انجام داد. مشتری اصلی این مدل نیروی هوایی روسیه است. ایلیوشین همچنین استفاده از موتورهای غربی CFM56 را برای مدلهای قدرتمندتر در نظر گرفته است. از ایلوشین 76 برای ماموریت های مختلفی همچون آتش نشانی، کنترل و پیش اخطار هوابرد و سوخت رسان نیز استفاده می شود.

      مشخصات فني
      موتور:
      چهار موتور توربوفن آویاویگاتل(سولیف) D30KP
      چهار موتور توربوفن آویاویگاتل PS90AN برای Il-76MF

      بیشترین رانش موتور:
      117.7kN :D30KP معادل 26,455lb
      156.9kN :PS90AN معادل 35,275lb

      عملکرد:
      بیشترین سرعت کروز: 780km/h
      برد: 5,200km معادل 2,805nm با 40 تن بار

      اوزان:
      وزن خالی عملیاتی: 101,000kg معادل 222,665lb
      بیشترین وزن برخاستن: 200,000kg معادل 440,925lb

      ابعاد:
      طول: 53m معادل 174ft
      ارتفاع: 14.76m معادل 48ft
      دهانه بال: 50.50m معادل 165ft
      مساحت بال: 300m² معادل 3,229.2sq ft

      گنجایش:
      خدمه پرواز: شامل 5 نفر از جمله دو خلبان، مهندس پرواز، ناوبر و کاربر ارتباطات رادیویی.
      بار: قادر به حمل 44 تن بار.

      سفارش و تولید:
      بیش از 900 فروند Il-76 ساخته شده است.


      منبع:takeoff
    • توسط hans
      موشک ضد زره صاعقه 2

      دوستان امیدوارم تکراری نباشد من جستجو کردم چیزی پیدا نکردم.
      موشک ضد زره صاعقه 2 بهینه سازی شده ی موشک ضد زره دراگون امریکایی است که توسط مهندسین و متخصصین صنایع دفاع مهندسی معکوس و بهینه شده است و توسط نیروی زمینی ارتش مورد استفاده قرار می گیرد.این موشک از نظر برد بهینه سازی شده است به طوری که برد نهایی دراگون امریکایی 500 متر است ولی برد موشک صاعقه 1000 تا 1090 متر بهینه شده است,همچنین سر جنگیه ان سنگین تر و نافذتر شده است.در اصل باید گفت این موشک مهندسی معکوس شده موشک سوپر دراگون است که اوایل دهه ی 90 بهینه شده بود.

      توضیحی مختصر در باره ی دراگون امریکایی
      این موشک ضد تانک هدایت شونده توسط کمپانی مک دانل داگلاس در امریکا ساخته شده است.سیستم هدایت موشک شامل سیستم دید در شب و سیستم گرما یاب که بر روی لانچر پرتاب نصب شده . همچنین این لانچر مجهز به یک دو پایه و یک باتری میباشد.این موشک قابل شلیک توسط یک نفر است و هدایت ان سیمی است.در دهه ی 90 سوپر دراگون 1 ساخته شد و پس از ان سوپر دراگون 2 که نسبت به نمونه ی اولیه خیلی کارامدتر و توانایی بیشتری دارد.


      دراگون امریکایی

      دراگون امریکایی


      spike-360
      Hans
    • توسط nasirirani
      فرمانده نیروى هوایى ارتش گفت: نخستین پرواز هواپیماى رادارگریز ایران، سوم خرداد در تهران انجام مى شود.

      به گزارش واحد مرکزی خبر ، امیر سرتیپ حسن شاه صفى در حاشیه رژه روز ارتش جمهورى اسلامى ایران در جمع خبرنگاران با اشاره به این که این هواپیما از دید همه رادارها پنهان است افزود: طرح هاى ما در این زمینه وسیع تر است که بعد از تائید و تولید انبوه در اختیار وزارت دفاع قرار مى گیرد.

      وى گفت: بعد از پروازهاى آزمایشى این هواپیما، پرواز با سرنشین اجرا و تولیدات ترکیبى با هواپیماهاى دیگر نیز انجام مى شود و در اختیار وزارت دفاع قرار مى گیرد.

      امیر سرتیپ شاه صفى درباره علت پرواز نکردن 140 فرونده جنگنده در مراسم رژه امروز گفت: شرایط بین المللى براى دید و پرواز باید به اندازه اى باشد که هواپیماها بتوانند همدیگر را ببینند.

      وى با بیان این که به علت گرد و غبار، دید هواپیماها بین 1500 تا دو هزار متر بود افزود: نبود دید چشمى و سرعت بالاى هواپیماها، موجب جلوگیرى از پرواز هواپیماها شد.

      فرمانده نیروى هوایى ارتش با بیان این که در انجام رژه هاى هوایى استفاده از رادار مطرح نیست گفت: همه یگان ها آمادگى رژه هواى داشتند و حتى از زمین هم بلند شدند.

      وى اضافه کرد: هواپیماها در منطقه شرق حرم مطهر نیز قرار گرفتند؛ اما با این وجود لیدر دسته پروازی، رژه هوایى هواپیماها را صلاح نداشت.

      امیر سرتیپ شاه صفى گفت: امروز قرار بود، بیش از 200 هواپیما از جمله 140 جنگنده براى ماموریت هاى مختلف در رژه از زمین بلند شوند که به علت دید کم نتوانستند.

      وى گفت: این رژه به تاریخ دیگرى موکول شد و احتمال دارد در سوم خرداد و یا 31 شهریور این رژه هوایى انجام شود.

      سرتیپ شاه صفى در ادامه با بیان این که نیروى هوائى ارتش در زمینه ساخت هواپیماهاى جنگنده، بمب افکن، شکارى و رهگیر فعالیت مى کند افزود: مهمترین این هواپیماها صاعقه و هواپیماى رادارگریز است و قرار بود یک اسکادران از هواپیماهاى صاعقه پرواز کنند.

      فرمانده نیروى هوایى ارتش گفت: امسال این نیرو چندین مانور مشترک و انفرادى با حضور نیروهاى زمینی، هوائى و سپاه پاسداران برگزار

      http://www.iribnews.ir/Default.aspx?Page=MainContent&news_num=187307





      به بخش اخبار نظامي انتقال يافت.

      Babakim1
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.