امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

دوستاني كه دونبال مهمات انرژي جنبشي براي تانكهاي ايراني مي گشتند اين لينك رو حتما ببينند اي موفقيت رو به همه تبريك مي گم.

http://fars.tv/videos/4736/فيلم-خبر-شبكه-اول-در-مورد-مهمات-تانك

خواستن توانستن است من گفتم دوستان كم لطفي كردن و باور نكردن
fi_lone_ranger

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سلام خدمت همه دوستان.


بنده مدتی نبودم و امروز، پستها رو کمی سریع مطالعه کردم بنابراین ممکنه نکاتی از چشمم مخفی مونده باشه.

اما اگه درست متوجه شده باشم، دوستان از کنار چند نکته ریز (اعم از مثبت و منفی) خیلی راحت رد شدند.



یکی از این موارد نوع شنی این تانکه. جنس شنی های این تانک رو با T72 (و بقیه تانکهای روسی در کشور) و تانکهای امریکایی مقایسه کنید. این شنی ها مشابه شنی تانکهای غربی و مناسب جاده و مسیرهای خاکی هستند. اما تولید این شنی ها پیچیده تر از شنی های روسی ه. ازطرفی خیلی برای مسیرهای کوهستانی مناسب نیستند.

_________________________


یه مساله دیگه هم هست که دوستان بهش کم توجهی می کنن. اصولا ما با هیچ تانکی نمی تونیم مقابل تانکهای امریکا بایستیم. علتش هم اولا کمیت و تعداده و ثانیا پشتیبانی ضعیفتر هوایی نسبت به امریکا. بنابراین هدف از تولید این تانک، مقابله با نیروی زمینی و تانکهای امریکایی نیست. پس لزومی نداره اون رو صرفا درمقابل ابرامز قرار بدیم. یادمون باشه امریکا مهمترین دشمن کنونی ماست، اما تنها دشمن ما نیست.

هر کسی ممکنه یه روز قصد ورود به خاک کشورمون رو داشته باشه و مثلا اگه عراق یا پاکستان بخوان به ما حمله کنن، روشهای نامتقارن طراحی شده برای مقابله با امریکا کارساز نخواهد بود. بنابراین ما نیازمند تانک (ها)یی قدرتمند هستیم که بتونیم درمقابل این ارتشها هم مقاومت کنیم. درسته که این ارتشها هم دارن به تانکهای خوبی مسلح میشن، اما توان پشتیبانی هوایی از اونها رو (در حد امریکا) ندارن. همچنین تاکتیکهای غافلگیری درمقابل چنین ارتشهایی کاملا جوابگوست و میشه تانکهای قدرتمند اونها رو هم با تانک غافلگیر و منهدم کرد.


تا امروز (سالهای اخیر) تمرکز ما بر نبرد با امریکا بود. اما امروزه که به قدرت قابل قبولی برای مقابله با امریکا رسیدیم، زمان اون فرا رسیده که به بخشهای دیگه هم بپردازیم و برای مقابله با هر نوع تهدیدی و از طرف هر کشوری آماده باشیم.




یا حق

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]یه چیزی میگم ناراحت نشید. [color=red]الخالد ذوالفقارو در عرض 5 ثانیه تار و مار می کنه[/color]. البته فکر نکنید این به معنی برتری تکنولوژی پاکستانی نسبت به مال ماست. این تانکو چینیا طراحی کردن و 95 درصدشم خودشون می سازن (پاکستان چند هفته پیش با غرور اعلام کرد که اون ها بلاخره توانایی ساخت لوله ی توپ الخالد رو به دست آوردن!!!! حالا با این وضعیت شما ببینین چند درصد تانکو خودشون می سازن). بنابر این با داریم با تکنولوژی روز چینی می جنگیم. [color=red]مشخضات الخالد حتی از آرجون هندی و تی 90 روسی بهتره[/color]. اگه ما هم انقدر دنبال بومی سازی تکنولوژی نبودیم می تونستیم یه همچین طرحای مشترکی رو با چین بدیم.[/quote]


[color=darkblue]
دو نکته از صحبت هاش شما سپهبد عزیز

1- مشخصات ذوالفقار 3 هنوز رسما اعلام نشده است . اینکه ذوالفقار 3 دارای چه نوع سیستم کنترل آتش است هنوز مشخص نیست ، پس شما بر چه مبنایی الخالد رو برتر از ذوالفقار می دونید ؟؟ حتی اگر هیچ کاری بر روی ذوالفقار انجام نشه و سیستم کنترل آتش جدید t72s بر روی این تانک نصب بشه ، باز هم الخالد نمی تواند به راحتی از پس ذوالفقار بر بیاید.

2- شما الخالد رو برتر از t90 دونستید . البته قبول دارم از آرجون برتره ( حتی از آرجون 2 ) اما الخالد هیچگاه در حد و اندازه تی 90 نیست .
الخالد بر پایه تایپ 90 چینی ساخته شده است که خود تانک های چینی نیز تا حدود زیادی از تانک های روسی ( از هر نظر ، چه شباهت ظاهری و چه طرح ها و تشکیلات تانک ) الگوبرداری شده اند. زره کنتاکت 5 در تی 90 در حالت فول رزمی به طور متوسط دارای 1470 میلیمتر مقاومت در برابر گلوله های خانواده ce می باشد . در حالیکه الخالد در حالت فول دارای مقاومت متوسط 920 میلیمتر است. همچنین زره الخالد دارای یک لایه زره سرامیکی است ولی زره تی 90 دارای دو لایه زره سرامیکی است که از این زره های سرامیکی به منظور مقابله با گلوله های انرژی جنبشی استفاده می شود. وزن هر دو تانک تقریبا یکسان است ( الخالد 48 تن ، تی 90 معادل 46 تن ) ولی مقاومت زرهی تی 90 بیش از 50 درصد بیشتر از الخالد است و این کیفیت برتر زره تی 90 را می رساند. از نظر سیستم کنترل آتش نیز برتری با t90 است . کارآیی تی 90 در نبردهای شبانه به واسطه دارا بودن نسل جدید حسگر های حرارتی و فروسرخ بسیار بیشتر از الخالد است . از این گذشته تی 90 جزء تانک هایی است که کارآیی رزمی آن در میادین نبرد به اثبات رسیده است.

البته این به معنای ناکاآمدی الخالد نیست . در هر صورت الخالد هم اینک جزء تانک های مطرح جهان است . بنگلادش ، مصر ، کشورهای حاشیه خلیج فارس ، عربستان سعودی خواستار خرید الخالد از پاکستان شده اند که تاکنون جوابی از پاکستان دریافت نکرده اند. تانک الخالد در شرایط تدافعی در برابر تی 90 ، رقیب قدری برای تی 90 به حساب می آید و تی 90 نمی تواند به راحتی از پس الخالد بر بیاید . اما در شرایط حمله الخالد هیچ گاه نمی تواند از پس تی 90 بر بیاید ( در شرایط برابری )

البته می بایست دید که نسل جدید تانک های الخالد ( الخالد 2 ) چه زمانی وارد میدان می شوند . شاید الخالد 2 را بتوان با تی 90 برابر دانست .[/color]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote][quote]یه چیزی میگم ناراحت نشید. [color=red]الخالد ذوالفقارو در عرض 5 ثانیه تار و مار می کنه[/color]. البته فکر نکنید این به معنی برتری تکنولوژی پاکستانی نسبت به مال ماست. این تانکو چینیا طراحی کردن و 95 درصدشم خودشون می سازن (پاکستان چند هفته پیش با غرور اعلام کرد که اون ها بلاخره توانایی ساخت لوله ی توپ الخالد رو به دست آوردن!!!! حالا با این وضعیت شما ببینین چند درصد تانکو خودشون می سازن). بنابر این با داریم با تکنولوژی روز چینی می جنگیم. [color=red]مشخضات الخالد حتی از آرجون هندی و تی 90 روسی بهتره[/color]. اگه ما هم انقدر دنبال بومی سازی تکنولوژی نبودیم می تونستیم یه همچین طرحای مشترکی رو با چین بدیم.[/quote]


[color=darkblue]
دو نکته از صحبت هاش شما سپهبد عزیز

1- مشخصات ذوالفقار 3 هنوز رسما اعلام نشده است . اینکه ذوالفقار 3 دارای چه نوع سیستم کنترل آتش است هنوز مشخص نیست ، پس شما بر چه مبنایی الخالد رو برتر از ذوالفقار می دونید ؟؟ حتی اگر هیچ کاری بر روی ذوالفقار انجام نشه و سیستم کنترل آتش جدید t72s بر روی این تانک نصب بشه ، باز هم الخالد نمی تواند به راحتی از پس ذوالفقار بر بیاید.

2- شما الخالد رو برتر از t90 دونستید . البته قبول دارم از آرجون برتره ( حتی از آرجون 2 ) اما الخالد هیچگاه در حد و اندازه تی 90 نیست .
الخالد بر پایه تایپ 90 چینی ساخته شده است که خود تانک های چینی نیز تا حدود زیادی از تانک های روسی ( از هر نظر ، چه شباهت ظاهری و چه طرح ها و تشکیلات تانک ) الگوبرداری شده اند. زره کنتاکت 5 در تی 90 در حالت فول رزمی به طور متوسط دارای 1470 میلیمتر مقاومت در برابر گلوله های خانواده ce می باشد . در حالیکه الخالد در حالت فول دارای مقاومت متوسط 920 میلیمتر است. همچنین زره الخالد دارای یک لایه زره سرامیکی است ولی زره تی 90 دارای دو لایه زره سرامیکی است که از این زره های سرامیکی به منظور مقابله با گلوله های انرژی جنبشی استفاده می شود. وزن هر دو تانک تقریبا یکسان است ( الخالد 48 تن ، تی 90 معادل 46 تن ) ولی مقاومت زرهی تی 90 بیش از 50 درصد بیشتر از الخالد است و این کیفیت برتر زره تی 90 را می رساند. از نظر سیستم کنترل آتش نیز برتری با t90 است . کارآیی تی 90 در نبردهای شبانه به واسطه دارا بودن نسل جدید حسگر های حرارتی و فروسرخ بسیار بیشتر از الخالد است . از این گذشته تی 90 جزء تانک هایی است که کارآیی رزمی آن در میادین نبرد به اثبات رسیده است.

البته این به معنای ناکاآمدی الخالد نیست . در هر صورت الخالد هم اینک جزء تانک های مطرح جهان است . بنگلادش ، مصر ، کشورهای حاشیه خلیج فارس ، عربستان سعودی خواستار خرید الخالد از پاکستان شده اند که تاکنون جوابی از پاکستان دریافت نکرده اند. تانک الخالد در شرایط تدافعی در برابر تی 90 ، رقیب قدری برای تی 90 به حساب می آید و تی 90 نمی تواند به راحتی از پس الخالد بر بیاید . اما در شرایط حمله الخالد هیچ گاه نمی تواند از پس تی 90 بر بیاید ( در شرایط برابری )

البته می بایست دید که نسل جدید تانک های الخالد ( الخالد 2 ) چه زمانی وارد میدان می شوند . شاید الخالد 2 را بتوان با تی 90 برابر دانست .[/color][/quote]

داش علی جان. جسارته که من در برابر شما حرفی بزنم. اگر اشتباه می کنم خواهش می کنم کامل برام روشن کنید.
در مورد قسمت اول: موضوع اینه که من حدس می زنم ذوالفقار چیزی بیشتر از یه نمونه ی آزمایشی برای نشون دادن تو رژه ها نیست. یکی از دلایلم شباهت زیادش به آبرامزه. کلا در صنایع دفاع کار چندانی بر روی ذوالفقار انجام نمیشه. چون هدف اصلی ما الا آمریکاس و تفاوتی نداره که ما تی 72 بسازیم یا ذوالفقار چون هر دو بلاخره توسط آپاچی و تاندر بولت و آبرامز و برادلی نابود میشن. برای مین سرمایه گزاری چندانی روی تانک ها انجام نمیشه.

حتب اگه ذوالفقار واقعا یه تانک و نه یه نمونه برای رژه باشه، به نظرم به چند دلیل نمیتونه در مقابل تانک های روز دنیا حرفی برای گفتن داشته باشه. دلایلم هم اینان:
1:نبود موتور مناسب. به دور از هر گونه تعصب باید بگم که ما نمیتونیم موتور خوب بسازیم (گرچه خیلی دوست داشتم این کارو بکنیم). ما تا قبل از این هم موتور های براق و رعد 2 رو از آلمان و اوکراین می خریدیم. حتی به نظرم یکی از دلایل این که اون توپ خودکششی جدید رو رونمایی کردن همین مشکل موتور باشه. احتمالا موتورایی که برای رعد 2 خریدیم تموم شدن (حدود 200 موتور خریداری شد9ه بود) و حالا به این نتیجه رسیدیم که مجبوریم بریم اون توپ خودکششی جدیدو بسازیم.
2:نداشتن دانش مواد به اندازه ی کافی: ما زره کامپوزیتی چندان درستی نداریم. تنها چیزی هم که تا الان ساختیم همون زره تانک های تی 72 بوده که خیلی قدیمیه و جوابگوی جنگ های مدرن نیست. بنابر این زره ذوالفقار از رو به رو شاید حداکثر به اندازه ی 800 میلیمتر قوی باشه. چنین تانکی به راحتی با گلوله های انرژی جنبشی از پا در میاد.
3:نبود زیر ساخت مناسب:شاید برای کسی که تا به حال کارخونه ی تولید تانک ندیده کارخونه ی توی لرستان چیز خیلی عجیب و پیشرفته ای به نظر بیاد. ولی آیا میشه اون رو با کارخونه های ساخت تانک کشور های دیگه مقایسه کرد؟ آیا زیر ساختهای اون کارخونه جوابگوی تولید یه تانک پیشرفته هست؟
4:کم بودن بودجه ی نظامی کشور:بودجه ی نظامی ما کمه. نمیتونیم کار خیلی زیادی باهاش بکنیم. بنابر این با توجه به اولویت هامون، مجبوریم از خیر بعضی از پروژه ها بگذریم. یکیش ذوالفقاره. میتونیم هر چند وقت یه بار چند تا تغییر توش اعمال کنیم و تو رژه نشون بدیم تا حداقل وانمود کنیم داره روش کار انجام میشه.

در مورد قسمت دوم:تانک های روسی یه مشکل اساسی دارن. چون مهمات توی برجک ذخیره میشه یه ضربه ی کاری اگه بتونه اون ها رو به اندازه ی کافی داغ کنه باعث انفجار برجک میشه. یه جا شنیده بودم الخالد چنین مشکلی رو نداره. همچنی تی 84 اوکراینی و تایپ 95 چینی. البته اگه روس ها اون موشک جدیدشونو روی تی 90 استفاده کنن الخالد قبل از رسیدن به فاصله ی مورد نیاز نابود میشه.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
من در مطلبی از یک روزنامه ی انگلیسی خوندم که ایران بعد از اسرایل در بودجه ی نظامی است
نمی گم زیاده ولی فکر نکنم اونقدر کم باشه

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
فکر کنم دومین بودجه نظامی باشه چون عربستان و مصر هم کم کردن و ما زیاد در ضمن روسیه اعلام کرده ما قدرتمندترین در خاورمیانه ایم fi_lone_ranger

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بستگی داره که با چه معیاری بودجه‌ی نظامی ایران رو با بقیه‌ی کشورهای خاورمیانه مقایسه کنید.

۱. از نظر حجم بودجه‌ی نظامی، طبق آخرین آمار در دسترس (۲۰۰۹) ایران بعد از عربستان، امارات، ترکیه و رژیم اشغالگر قدس پنجم بوده است. (منبع: ویکی‌پدیا به نقل از SIPRI)
http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_military_expenditure

۲. از نظر نسبت بودجه‌ی نظامی از کل اقتصاد، ایران طبق آخرین آمار در دسترس (۲۰۰۸) در خاورمیانه قبل از افغانستان یکی مانده به آخر است و بین ۱٫۸ تا ۲٫۵ درصد از تولید ناخالص داخلی را صرف هزینه‌های نظامی می‌کند. (منبع: تمام انتشارات غربی از جمله SIPRI و ویکی‌پدیا) عربستان، عمان، امارات و رژیم اشغالگر قدس از این نظر اول تا چهارم خاورمیانه هستند.

۳. از نظر تعداد نیروهای نظامی، ایران در خاورمیانه اول است اما اگر نیروهای ذخیره و بسیج را حساب نکنیم، ایران بعد از پاکستان و با اختلاف کمی نسبت به ترکیه، دوم است.
http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_number_of_troops

توی بودجه با توجه به این که اختلاف ایران با کشورهای بالاتر زیاد است بعید است در یکی دو سال اخیر این رتبه‌بندی فرق خاصی کرده باشد.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]بستگی داره که با چه معیاری بودجه‌ی نظامی ایران رو با بقیه‌ی کشورهای خاورمیانه مقایسه کنید.

۱. از نظر حجم بودجه‌ی نظامی، طبق آخرین آمار در دسترس (۲۰۰۹) ایران بعد از عربستان، امارات، ترکیه و رژیم اشغالگر قدس پنجم بوده است. (منبع: ویکی‌پدیا به نقل از SIPRI)
http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_military_expenditure

۲. از نظر نسبت بودجه‌ی نظامی از کل اقتصاد، ایران طبق آخرین آمار در دسترس (۲۰۰۸) در خاورمیانه قبل از افغانستان یکی مانده به آخر است و بین ۱٫۸ تا ۲٫۵ درصد از تولید ناخالص داخلی را صرف هزینه‌های نظامی می‌کند. (منبع: تمام انتشارات غربی از جمله SIPRI و ویکی‌پدیا) عربستان، عمان، امارات و رژیم اشغالگر قدس از این نظر اول تا چهارم خاورمیانه هستند.

۳. از نظر تعداد نیروهای نظامی، ایران در خاورمیانه اول است اما اگر نیروهای ذخیره و بسیج را حساب نکنیم، ایران بعد از پاکستان و با اختلاف کمی نسبت به ترکیه، دوم است.
http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_number_of_troops

توی بودجه با توجه به این که اختلاف ایران با کشورهای بالاتر زیاد است بعید است در یکی دو سال اخیر این رتبه‌بندی فرق خاصی کرده باشد.[/quote]

بنده در ویکی فارسی خوندم در سال 2010بودجه ما افزایش یافت و عربستان و مصر هم کم کردن.آمریکا اسراییل رو و روسیه ایران رو برترین قدرت اعلام کردند.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ویکیپپدیا به طرز عجیبی بودجه ی نظامی کشور رو در سال 2010 18 میلیارد دلار اعلام کرد. منبعشم فی*لتر شده بود و همچنین پیام ارور 404 رو میداد. ولی غلط بود. بودجه ی دفاعی سال پیش یه چیزی حدود 7 میلیارد دلار بود.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
این همه در مورد ذوالفقار نوشتید یک کمی هم در مورد تانک رخش توضیح بدید

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
رخش که تانک نیست آقا فراز. یه خودروی زرهی است که قبلا در موردش در تایپیک خاص خودش بحث شد.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]رخش که تانک نیست آقا فراز. یه خودروی زرهی است که قبلا در موردش در تایپیک خاص خودش بحث شد.[/quote]


در رزمایشهای مختلف تانک رخش را نشون دادند توی بخش سئوالات در صفحه67 تصویری از از اون توسط یکی از دوستان موجود است

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
پس بگو ما یک تانک با چند تا اسم متفاوت تولید می کنیم

توی رژه ها اسم تانک T72 می شنویم یک جا هم خواندم سفیر 74 و حالا شما می گیر رخش

به هر صورت دستتون درد نکنه جوابمو گرفتم

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط 951
      تاپیک جامع تحولات زرهی در نیروهای نظامی ایران
       
      با سلام
      این تاپیک برای ثبت نظرات و پیشنهادات علمی و عملی در خصوص تجهیز نیروهای زمینی ایران به یک تانک اصلی میدان نبرد برای جنگهای نوین ایجاد گردیده است .
       
       
      پلتفرم های موجود در نیروهای نظامی ایران به شرح زیر میباشند که هر کدام میتوانند در صورت برخورداری از مشخصات لازم بستر ی برای توسعه تانک اصلی میدان نبرد برای کشورمان باشند .
       
      ام۴۷ پاتون
       

      ام۴۷ پاتون یک تانک متوسط آمریکایی بود که با پیشرفت طرح تانک ام۴۶ پاتون در اوایل دهه ۱۹۵۰ ساخته شد. این تانک به عنوان تانک اصلی نیروی زمینی و تفنگداران دریایی و جایگزین تانک‌های ام۴۶ و ام۴ شرمن وارد ارتش آمریکا شد اما در این ارتش در هیچ جنگی شرکت نکرد.
      ام۴۷ تنها پس از چند سال با ساخت تانک پیشرفته‌تر ام۴۸ پاتون از استاندارد خارج شد و در اختیار متحدان آمریکا قرار گرفت و در جنگ‌های متعددی از جمله توسط اردن در جنگ شش‌روزه علیه اسرائیل، توسط پاکستان در جنگ‌های هند و پاکستان، از سوی ترکیه در حمله سال ۱۹۷۴ ترکیه به قبرس، توسط ایران در جنگ ایران و عراق و در خدمت استقلال‌طلبان کروات در جنگ استقلال کرواسی شرکت داشت.
       
      ام۴۸ پاتون
       

      ام۴۸ پاتون یک تانک متوسط آمریکایی بود که سومین و آخرین تانکی به شمار می‌رفت که به نام ژنرال جرج پاتون فرمانده سپاه سوم ایالات متحده در جنگ جهانی دوم و از هواداران کاربرد تانک در میدان نبرد، نامگذاری شد. البته ام۶۰ تانکی که بعد از ام۴۸ طراحی و تولید شد هم به طور غیر رسمی ام۶۰ پاتون نامیده می‌شود. طراحی ام۴۸ بر اساس پیشرفت و توسعه ام۴۷ پاتون تانک متوسط قبلی آمریکایی ها صورت گرفت و شباهت ظاهری زیادی با آن دارد اما از نظر ساختار کلی تانکی متفاوت و مستقل است.
       
      ام۶۰ پاتون
       

      ام۶۰ پاتون نخستین تانک رزمی اصلی آمریکایی بود که در سال ۱۹۶۰ تولید شد و سال‌ها مورد استفاده آمریکا و متحدان آن در جنگ سرد قرار داشت. ام۶۰ هرچند در ارتش آمریکا با ام۱ آبرامز جایگزین شده اما استفاده از آن هنوز در بسیاری از کشورها ادامه دارد.
      طراحی ام۶۰ بر اساس تانک متوسط ام۴۸ پاتون صورت گرفت که تا پیش از تولید ام۶۰ تانک اصلی ارتش آمریکا بود. پیشرفت‌های ام۶۰ نسبت به‌ام۴۸ شامل استفاده از توپ نیرومندتر ۱۰۵ میلی‌متری به جای توپ ۹۰ م‌م ام۴۸، استفاده از چرخ‌های آلومینیومی به جای فولادی، زره قوی‌تر و ضخیم‌تر، موتور دیزلی قوی‌تر با توان ۷۵۰ اسب بخار، و افزایش برد عملیاتی به ۴۸۰ کیلومتر می‌شد.
       
      چیفتن
       

      چیفتن (به انگلیسی: Chieftain) نوعی تانک اصلی میدان نبرد بریتانیایی است که از سال ۱۹۶۵ وارد نیروی زمینی بریتانیا شد. هنوز نیز در نیروهای مسلح اردن و ایران از آن استفاده می‌شود.
      طراحی چیفتن بر پایه گروهی از تانک‌های بریتانیایی انجام شد که از ماتیلدا ام‌کا ۲ در سال ۱۹۳۹ (با توپ ۴۰ میلی‌متری) آغاز شده و با تانک‌های کرامول (۵۷ و ۷۵ میلی‌متر)، کومه (۷۶ میلی‌متر) ادامه یافته و در پایان به تانک موفق سنچوریون (۷۶، ۸۳ و ۱۰۵ میلی‌متر) می‌رسد. چیفتن با پیشرفت این طرح ساخته شده و جایگزین تانک متوسط سنچوریون و تانک سنگین کانکوئرر به عنوان نخستین تانک اصلی میدان نبرد نیروی زمینی بریتانیا شد. تولید تانک چلنجر ۱ که بر پایه پیشرفت تانک چیفتن صورت گرفته بود از سال ۱۹۸۳ آغاز و در سال ۱۹۹۵ به‌طور کامل جایگزین چیفتن شد. تولید چلنجر ۲ هم در سال ۱۹۹۸ با توسعه چلنجر۱ آغاز شد. چیفتن از پیشرفته‌ترین تانک‌های عصر خود به‌شمار می‌آید که قدرتمندترین توپ و سنگین‌ترین زره را در بین همه تانک‌های آن هنگام را داشت. اما در برابر آن، توانایی تحرک و سرعت آن کاهش یافته بود.
       
      تی-۵۵
       

      تی-۵۴ یا تی ۵۵ نوعی تانک اصلی میدان نبرد ساخت شوروی است که نخستین پیش‌نمونهٔ آن در سال ۱۹۴۵ تولید شده و تولید انبوه آن از سال ۱۹۴۷ آغاز و به سرعت به مهمترین تانک جنگی ارتش سرخ شوروی و کشورهای عضو پیمان ورشو و بسیاری از کشورهای دیگر دنیا تبدیل شد.
      تی-۵۴ بیش از هر تانک دیگری در طول تاریخ تولید شده و برآورد می‌شود که در حدود ۸۶ تا ۱۰۰ هزار دستگاه از مدل‌های مختلف آن در کشورهای مختلف تولید شده باشد. این تانک از زمان آغاز تولید خود تاکنون شاهد بهینه‌سازی‌ها و اصلاحات متعددی بوده‌است. تی-۵۵ مهمترین بهینه‌سازی تی-۵۴ به شمار می‌رود که در سال ۱۹۵۸ وارد ارتش شوروی شد؛ برخورداری از سیستم محافظتی در برابر حملات اتمی-میکروبی-شیمیایی، حذف تیربار قسمت راننده، نصب موتور قوی‌تر (۵۲۰ به ۵۸۰ اسب بخار) و افزایش ظرفیت مهمات توپ اصلی تانک (از ۳۴ گلوله به ۴۳ گلوله) مهمترین تفاوت‌های آن بودند. این تانک علاوه بر شوروی در لهستان، چکسلواکی، چین (با عنوان تایپ ۵۹) هم تولید می‌شد.
       
      تی-۶۲
       

      تی-۶۲ نوعی تانک رزمی اصلی ساخت شوروی است که بر اساس پیشرفت طرح تانک‌های خانواده تی-۵۴/۵۵ طراحی شده و تولید آن از سال ۱۹۶۱ آغاز شد. این تانک به تدریج جای تانک‌های تی-۵۴ را در واحدهای زرهی و موتوری ارتش سرخ گرفته و تولید آن در شوروی تا سال ۱۹۷۵ ادامه یافت، تا اینکه در دهه ۱۹۸۰ با تانک‌های مدرن‌تر تی-۶۴، تی-۷۲ و تی-۸۰ در خطوط مقدم ارتش شوروی جایگزین شد.
      تی-۶۲ نخستین تانکی بود که از توپ بدون خان استفاده می‌کرد. تفاوت‌های اصلی این تانک با تی-۵۴ شامل شاسی طولانی‌تر و عریض‌تر، توپ بلندتر و پرقدرت‌تر و بدون خان ۱۱۵ میلی‌متری می‌شوند.
       
      تی-۷۲
       

      تانک تی-۷۲ یک تانک اصلی میدان نبرد است که تولید آن از اوایل دهه ۱۹۷۰ در شوروی آغاز شد. این تانک شباهت‌هایی با تانک قدیمی‌تر اما پیشرفته‌تر تی-۶۴ دارد. تی-۷۲ پس از تانک دیگر شوروی‌ها؛ تی-۵۴/۵۵ پرتیراژترین تانک تولیدشده پس از جنگ جهانی دوم است و در مجموع بیشتر از ۲۵ هزار دستگاه از آن ساخته شده و کماکان برای مشتریان خارجی تولید می‌شود که توسط ده‌ها کشور مورد استفاده قرار گرفته‌است. تانک تی-۹۰ مدل توسعه‌یافته تی-۷۲ و جدیدترین تانک ارتش روسیه محسوب می‌گردد. سلاح اصلی این تانک، یک قبضه توپ بدون خان کالیبر ۱۲۵ میلی‌متری از نوع ۲A46M است.
       
       
    • توسط bmyazdani
      تانک رزمی چلنجر 2


      Challenger 2 Main Battle Tank


      تانک چنلجر2 جدید ترین تانک زراد خانه ارتش انگلستان بحساب می آید که جایگزین سری تانک های چلنجر1 این کشور شده است.زره چابهام نسل جدید این تانک شهرت فراوانی دارد و در نتیجه مقاومت زیاد این زره، این تانک لقب مقاوم ترین تانک ناتو را یدک می کشد. تانک چلنجر2 علاوه بر ارتش انگلستان در ارتش عمان نیز عملیاتی است.
      طراحی و ساخت تانک چلنجر نخستین بار توسط کارخانجات اسلحه سازی سلطنتی انگلستان (ROF) انجام شد.
      طراحی تانک چلنجر نتیجه سفارشی از سوی ایران برای ساخت نمونه ی بهسازی شده ای از تانک چیفتن با نام پروژه ی شیر ایران بود. پس از درخواست ایران مبنی بر ساخت تانکی پیشرفته مشابه تانک چیفتن که در ارتش آن کشور در حال خدمت بود، کارخانجات اسلحه سازی سلطنتی انگلستان کار ساخت تانک را بصورت دو پروژه مجزا با مشخصه های FV4030/2(شیر1) و 4030/3(شیر2) آغاز کرد.اما در پی سقوط رژیم شاهنشاهی ایران عملاٌ سفارش ساخت این تانک از سوی ایران منتفی گردید. ظاهراٌ روند ساخت تانک جدید متوقف شده و پایان یافته بود ولی بعد ها وقایعی به وقوع پیوست که روند ساخت تانک را مجدداٌ احیا نمود.پس توقف پروژه ی مشترک تانک MBT-70 بعلت مشکلات مالی، ارتش انگلستان که به نتایج این پروژه بسیار امیدوار بود تصمیم گرفت تا پروژه تانک شیر ایران را از کارخانجات اسلحه سازی سلطنتی خریداری کند و آن را به عنوان گزینه ی اصلی خود برای ساخت یک تانک رزمی جدید ادامه دهد. با خرید این پروژه از سوی ارتش انگلستان این پروژه به پروژه چلنجر تغییر نام داد.
      تانک چلنجر1 دارای یک طراحی انقلابی بود که در آن از جدیدترین فناوری های نظامی عصر خود استفاده شده بود. یکی از معروفترین این فناوری ها زره چابهام بود که حفاظت به مراتب بیشتر از دیگر تانک ها به تانک چلنجر می بخشید. این زره هموژن نورد خورده (RHA) که ساختار آن بسیار پیچیده و محرمانه بود آنقدر پر قدرت بود که بعد از آن بعنوان استانداردی برای سنجش مقاومت زره دیگر تانک ها استفاده گردید. لازم به ذکر است که این زره در پروژه های دیگری همچون تانک آبرامز ایالات متحده نیز به کار گرفته شد که این امر توانایی بالای آن را ثابت می کند. اما زره خوب بتنهایی عامل برتری یک تانک رزمی به حساب نمی آید. این ادعا در مورد تانک چلنجر دقیقاٌ به اثبات رسید. در سال 1987 میلادی و طی رقابت زرهی اترش کانادا برای خریداری یک تانک زرمی جدید، تانک چلنجر در مقایسه با دیگر رقبای غربی اش آنچنان عملکرد وحشتناکی از خود بجا گذاشت که ارتش انگلستان نیاز خود را به یک تانک رزمی جدید را مطرح کرد. طی مراحل سنجش تانکهای رزمی شرکت کننده در مناقصه، تانک چلنجر1 در بین دیگر تانک های شرکت کننده بیشترین اصابت مستقیم در اثر گلوله ی دشمن را ثبت کرد که این امر مصیبت بار بود.این نقص به همراه سیستم های کنترل آتش و هدف یابهای ضعیف تانک باعث شد تا این تانک در بین دیگر رقابایش کند ترین سرعت آتش را داشته باشد.بدین ترتیب تانک چلنجر1 در انتهای جدول رده بندی تانک های رزمی شرکت کننده قرار گرفت. بعلت این حضور ضعیف، پیشنهاد ها به سوی بکار گیری ویژگی های منحصر به فرد تانکهای آبرامز ایالات متحده،لکلرک فرانسه و لئوپارد2 آلمان منعطف شد. سر انجام بخش طراحی سیستم های دفاعی شرکت ویکرز طراحی جدیدی از تانک را با نام چلنجر برگزید.اگرچه نام تانک جدید مشابه تانک قبلی بود ولی این تانک تنها چهار درصد با تانک قبلی وجه تشابه داشت و 150 مورد عملیات بهسازی بر روی آن انجام گرفته بود.
      علیرغم همه ی این مشکلات تانک چلنجر1 در نبردهایی همچون جنگ خلیج فارس و نبردهای بالکان بکار گرفته شد و عملکرد قابل قبولی در مقابل نمونه تانک های بلوک شرق از خود بر جای گذاشت. طی جنگ خلیج فارس 180 دستگاه تانک چلنجر1 به عربستان سعودی منتقل شد و در خطوط مقدم نبرد بکار گرفته شد. مقامات ارتش انگلستان ادعا کرده اند که واحدهای زرهی ارتش انگلستان توانسته اند تا 300 دستگاه خودروهای زرهی عراقی را بدون آسیب دیدگی حتی یک تانک چلنجر1 نابود نمایند.همچنین تانک چلنجر1 طی جنگ خلیج فارس از خود رکوردی بر جای گذاشت که در تاریخ نظامی تانکهای رزمی بی نظیر بوده است. این تانک موفق شد تا از فاصله چهار هزار متری یک دستگاه تانک عراقی را هدف قرار داده و منهدم نماید. لازم به ذکر است که تانک چلنجر1 در راستای ماموریت صلح بانی در بوسنی نیز بکار گرفته شده است. از سال 1998 روند جایگزینی تانک چلنجر1 با مدل بهسازی شده ی آن یعنی چلنجر2 آغاز گردید و تا سال 2002 میلادی به اتمام رسید.

      روند طراحی تانک چلنجر2 در آگوست 1989 میلادی به اتمام رسید و در فوریه سال 1990، اولین نمونه آزمایشی آن تکمیل گردید. در این نمونه ی آزمایشی ، از جدید ترین فناوری آنزمان استفاده شده بود.در اوایل آگوست سال 1990 هفت دستگاه نمونه آزمایشی و پس از آن دو دستگاه دیگر آماده گرید.از نه دستگاه نمونه آزمایشی، هفت دستگاه آن در لیدز و دو دستگاه دیگر در نیوکاسل ساخته شدند. همچنین یک برجک اضافی در لیدز ساخته شد تا از آن برای آزمایشات شلیک و اثر برخورد گلوله ی دشمن بر روی زره استفاده شود. این نمونه های آزمایشی از جهاتی با یکدیگر تفاوت داشتند ولی در همه ی آنها 156 مورد بهینه سازی انجام شده بود.عملیات بهسازی طوری طرح ریزی شده بود تا امکان انجام برخی از این بهسازی ها بر روی تانکهای چلنجر1 در محلهای نگهداری آنها امکانپذیر باشد.

      شرکت سیستمهای دفاعی ویکرز که در آنزمان مسئولیت پروژه را بر عهده داشت در سپتامبر سال 1990 تانک چلنجر2 را در معرض نمایش گذاشت. (لازم به ذکر است که بعد ها سرکت بی ای ایی سیستمز با خریداری شرکت ویکرز مسئولیت پروژه راعهده دار شد).

      پس از بررسی های انجام شده از سوی ارتش سلطنتی انگلستان این تانک برای خدمت در ارتش مناسب تشخیص داده شد. در ژوئن سال 1991 میلادی دولت انگلستان درخواست خرید 127 دستگاه تانک چلنجر 2و 13 دستگاه تانک آموزشی به ارزش 520 میلیون پوند را ارائه کرد.در سال 1993 تولید تانک در کارخانجات ویکرز در لیدز آغاز شد و اولین مرحله ی سفارش در جولای سال 1994 آماده تحویل گردید. در 16می سال 1994 ارتش انگستان آزمایشات تکمیلی تانک چلنجر2 را آغاز کرد. پس از اتمام آزمایشات متفاوت مقامات ارتش از عملکرد تانک ابراز رضایت کردند.در جولای سال 1994 وزارت دفاع انگلستان سفارش دیگری را برای خرید تانک ارائه کرد. این سفارش که ارزش آن بالغ بر یک میلیارد و دویست میلیون پوند بود شامل 259 دستگاه تانک چلنجر2،نه دستگاه آموزشی بعلاوه ی پشتیبانی آموزشی و لجستیکی میشد.فرآیند تولید از همان سال آغاز شد.
      تولید تانک در کارخانجات لیدز تا سال 1999 به اتمام رسید ولی کار تولید در نیوکاسل همچنان ادامه پیدا کرد تا آنکه در سال 2002 آخرین سری از تانکهای تولید شده نیز به ارتش انگلستان تحویل داده شد.در سال 1993 سلطان نشین عمان هجده دستگاه تانک چلنجر2 را سفارش داد و در سال 1997 سفارش خدید بیست دستگاه تانک دیگر را ارائه کرد. ارزش این معاله 240 میلیون پوند برآورد شده است.


      در سال 1999 وزارت دفاع انگلستان تایید کرد که تانک چلنجر2 توانسته است طی سخت ترین آزمایشات مطابق شرایط میدان نترد بهتر از هرتانک دیگری در سراسر جهان به اهداف مورد نظر دست یابد.با این حال برخی از کارشناسان مسائل نظامی معتقد بودند که این ادعا بیشتر بمنظور بازاریابی برای فروش تانک مطرح شده است. با روشن شدن جزئیات بیشتری از این آزمایشات، توانمندیهای تانک چلنجر2 بر همه گان آشکار گردید و از آن بعنوان یکی از بهترین تانکخای رزمی تام برده شد.

      جزئیات از این قرار بود:
      یک اسکادران مرکب از از دوازده دستگاه تانک چلنجر2 که خدمه ی آنها گلچینی از بهترین و با تجربه ترین پرسنل ارتش انگلیس بودند، موفق شدند تا آزمایشات زرهی تکمیلی واحدها موسوم بهATDU را با موفقیت به اتمام برساند.این اسکادران با پوشش دادن 5040 کیاومتر طی 84 نبرد شبیه سازی شده و شلیک 2856 گلوله از انواع مختلف مهمات 120 میللیمتری و 84000 گلوله ی کالیبر 7.62 میلیمتری مسلسل کار خود را به اتمام رساند. هر روز نبرد شبیه سازیس شده 33 کیلومتر پیشروی در زمینهای ناهموار، 27 کیلومتر حرکت در سطوح جاده ای و شلیک 34 گلوله ی توپ 120 میلیمتری و 1000 گلوله مسلسل موازی با توپ اصلی را شامل میشد.

      این آزمایشات اعتبار از دست رفته ی تانک چلنجر را به آن بازگرداند ولی با این حال در بازار فروش جهانی توفیق چندانی نصیب تانک نشد.علیرغم آزمایش تانک توسط کشورهای قطر ، عربستان سعودی و یونان هیچکدام از انی کشورها تمایلی به خرید تانک چلنجر2 از خود نشان ندادند. علت این امر رقابت فشرده در بازار جهانی و حضور رقبای سرسختی همچون سری تانکهای ابرامز ، لئوپارد2 ولکلرک بود. بدین ترتیب عمان به عنوان تنها مشتری خارجی تانک چلنجر2 باقی ماند و آخرین سری از سفارشات عمان در سال 2001 میلادی به ارتش آن کشور تحویل داده شد.

      بدنه تانک چلنجر2 از سه بخش تشکیل شده است: اتاقک راننده که در جلوی بدنه قرار دارد، بخش فرماندهی و کنترل که در برجک قرار گرفته و بخش موتور که در انتهای بدنه قرار دارد.بدنه و قطعات موتوری تانک چلنجر1 در تانک چلنجر2 نیز مورد استفاده قرار گرفته است که علت آن کارایی بالای آنها بوده اما برجک تانک کاملاٌ از طراحی تازه ای بهره می برد و با تانک قبلی تفاوت دارد.برجک تانک به زره چابهام نسل دوم مجهز شده است. این زره از ساختار محرمانه ای مرکب از لایه های سرامیک مخلوط در داخل زره فولادی تشکیل شده است و به آن زره ساندویچی نیز گفته می شود.این زره جدید به شدت مقاوم است و در مقابل سلاحهای هدایت شونده ی ضد تانک (ATGM) و مهمات انفجاری شدید ضد تانک (HEAT) که به خرجهای شکلدار مجهزند، از تانک مخوبی محافظت مینماید. علاوه بر تانک چلنجر، در تانک ابرامز ایالات متحده نیز ازفناوری این نوع زره استفاده شده است.برجک تانک توسط یک سیستم گرداننده الکتریکی حرکت میکند و در آن از سیستم الکترو هیدرولیکی استفاده نشده است.
      تانک چهار نفر خدمه دادر که عبارتند از:فرمانده، راننده، توپچی، و گلوله گذار.علت استفاده از چهار نفر،بالا بردن قابلیتهای رزمی و توان درگیری بیست و چهار ساعته تانک بوده است زیرا در اینگونه ماموریتهای سنگین تعداد نفرات تاثیر گذار خواهد بود (لازم به ذکر است که تانکهایی همچون لکرک یا T-72 از سه خدمه استفاده می کنند که این امر موجب افزایش خستگی روحی و جسمی نفرات در ماموریتهای طولانی خوهد شد).

      اتاقک راننده به یک پریسکوچ غیر فعال (PDP) مجهز اشت. این پریسکوچ از یک سیستم تقویت کننده تصاویر بهره میبرد در نتیجه حرکت در شب برای راننده امکان پذیر شده است. در نتیجه استفاده از این سیستم ها تانک میتواند در شب با سرعتی معدل سرعت روز خود حرکت کند و از وسایل روشنایی خارجی نیز استفاده ننماید.
      جایگاه فرمانده ی تانک که در سمت راست برجک واقع شده به هشت عدد پریسکوپ با قابلیت پوشش 260 درجه ای مجهز است. در زیر هر پریسکوچ کلید قرمز رنگی تعبیه شده است که در صورت فشار دادن آن برجک به سرعت با پریسکوپ هم سو خواهد شد.فرمانده تانک به یک هدف یاب متعادل با میدان دید وسیع به نام
      VS580-10 مجهز می باشد یک مسافت یاب لیزری نیز در آن تعبیه شده است.این هدفیاب قادر است تا دامنه +35 الی -35 درجه عمودی را پوشش دهد. کار طراحی و ساخت این هدف یاب را شرکت ساژم بر عهده داشته است.
      جایگاه توپچی که در جلوی فرمانده قرار دارد به یک سیستم تصویر ساز حرارتی مجهز است که شرکت تیلز اپتروسیس سازنده ای آن است. این سیستم که از حسگر UKTICM2 استفاده مینماید امکان دید در شب را برای توپچی فراهم کرده است. تصویر حرارتی با بزرگنمایی 4 الی 11.5 برابر در هدفیاب ها و نیز نمایشگرهای دیجیتالی فرمانده و توپچی تانک قابل رویت است.
      توپچی تانک به یک هدفیاب اصلی متعادل مجهز است که از یک مجرای نشانه روی بصری، یک مسافت یاب لیزری چهار هرتزی با دقتی در حدود 5 متر و بردی بین 200 الی 10000 مترو همچنین یک صفحه نمایش تشکیل شده است.کار طراحی این هدفیاب نیز توسط شرکت تلیز اپتروسیس انجام شده است.علاوه بر هدفیاب اصلی، تانک به یک هدفیاب فرعی نیز مجهز است که بصورت موازی با توپ نصب شده است تا در صورت نیاز توسط توپچی مورد استفاده قرار گیرد.خدمه گلوله گذار نیز به یک پریسکوپ روزانه مجهز است و در صورت نیاز می تواند از آن استفاده نماید.

      تانک چلنجر2 به یک سیستم کنترل آتش دیجیتالی ساخت شرکت جنرال داینامیکس کانادا(سابقا شرکت کامپیوتیگ دیوایسس) مجهز است.این سیستم از یک کامپیوتر تشکیل شده که بصورت خودکار محاسبات مربوط به فرآیند شلیک را انجام می دهد.سیستم کنترل آتش تانک قادر است تا شش هدف متفاوت را بصورت یکجا ردیابی کند. تانک های چلنجر2 ارتش انگمستان به یک سیستم کاربردی اطلاعات میدان نبرد (PBISA) مجهز شده اند که شرکت جنرال داینامیکس انگلستان کار طراحی آنرا بر عهده داشته است.این سیستم برای جمع آوری از دیگر تانک ها به منظور هماهنگی بیشتر و گرفتن دستورات لازم از ستاد فرماندهی مرکزی بکار میرود.اطلاعات این سیستم پس از پردازش کامپیوتری در نمایشگرهای فرمانده و راننده تانک به نمایش در می آید تا آخرین اطلاعات صحنه نبرد و آرایش نیروهای خودی یا دشمن را در اختیار آنها قرار دهد. همچنین برای تانکهای ارتش انگلستان یک سیستم تاکتیکی ارتباطات دیجیتالی به نام بومن (کماندار) در نظر گرفته شده که علاوه بر امکانپذیر کردن ارتباطات امن، به طور خودکار موقعیت جغرافیایی تانک را نیز نمایش می دهد تانکهای چلنجر2 ارتش انگلستان که در عراق خدمت می کنند در سال 2006 به این سیستم مجهز شدند.

      سلاح اصلی تانک چلنجر2 را یک توپ 120 میلیمتری خاندار بنام ال-30 تشکیل میدهد که از فولاد تصفیه شده ESR ساخته شده است. این نوع فولاد جزو مرغوبترین انواع فولاد در جهان بحساب می آید و استحکام بسیار بالایی دارد.این توپ به یک روکش عایق حرارت، یک سیستم مرجع نصب شده در دهانه لوله و همچنین یک سیستم تخلیه کننده دود مجهز است.

      سطح داخلی توپ ال-30 با روکشی از فلز کروم پوشیده شده تا ساختاری محکمتر و سطحی نرم تر به آن ببخشد.
      این روکش باعث می شود تا گلوله سایش کمتری با سطح لوله داشته باشد، دقت بیشتری پیدا کند، سرعت آن افرایش یابد و در نتیجه قدرت نفوذ آن بالاتر برود.توپ ال-30 دارای زاویه حرکت عمودی 10- الی 20+ درجه است و از آنجا که برجک تانک قابلیت حرکت 360 درجه ای دارد، توپنیز دارای زاویه گردش 360 درجه ای است و از یک سیستم کنترل و تثبیت کننده برقی استفاده مینماید.این توپ تفریباٌ با تمامی مهمات های فعلی 120 میلیمتری سازگار می باشد و می تواند گلوله های ثاقب ضد زره APFSDS-T مجهز به میله ی نفوذ کننده از جنس اورانیوم ضعیف شده ، گلوله های دودزا و انواع دیگری از گلوله های دیگری از جنس اورانیوم ضعیف شده نیز شلیک نماید از جمله چارم-1(CHARM-1) و چارم-3 (CHARM-3) که جزو مهمات اصلی تانک بحساب می آیند.در سال 2004 میلادی بخش سیستمهای زمینی شرکت بی ای ایی سیستمز طبق قراردادی متعهد شد تا تانکهای چلنجر2 ارتش انگلیس را به یک توپ 120 میلیمتری بدون خان مجهز کند.دین ترتیب تانکهای چلنجر2 ارتش انگلستان به توپ بسیار معروف و پر قدرت ال-55 ساخت شرکت راین متال آلمان مجهز شدند.این توپ که یکی از بهترین و قابل اعتماد ترین سلاحهای جهان بشمار می آید تاکنون بر روی سری تانکهای ابرامز ایالات متحده و ائوپارد2آ6 آلمان نصب گردیده است. این توپ قدرتمند از ژانویه سال 2006 تاکنون مضغول گذراندن مراحل آزمایشی بر روی تانک چلنجر2 می باشد.
      علاوه بر توپ اصلی تانک به یک مسلسل کالیبر 7.62 موازی با توپ و یک مسلسل GPMGL37A کالیبر 7.62 بر روی برجک برای دفاع هوایی مجهز میباشد.
      موتور تانک یک موتور دیزلی دوازده سیلندر پرکینز کاترپیلار با نام CV12 می باشد که 1200 اسب توان تولید میکند. همچنین تانک چلنجر2 به یک سیستم تعوض دنده ی اتوماتیک به نام TN54 مجهز است که شش دنده ی جلو و دو دنده ی عقب دارد.حداکثر سرعت جاده این تانک 59 کیلومتر بر ساعت و حداکثر سرعت آن در مناطق ناهموار 40 کیلومتر بر ساعت است.برد عملیاتی تانک نیز 450 کیلومتر در حالت معمول و 250 کیلومتر در مناطق ناهموار میباشد.
      لازم به ذکر است که مدل صادراتی تانک چلنجر2 به یک موتور دیزلی جدید به نام MTUMT883 مجهز شده است که به آن قدرتی معادل 1500 اسب میدهد. حجم کم این موتور باعث میشود که فضای بیشتری برای دخیره سوخت بوجود بیاید که این امر باعث افزایش برد عملیاتی تانک تا شعاع 550 کیلومتری شده است.

      تانک چلنجر2 به یک سیستم حفاظتی شیمیایی- میکروبی-هسته ای (ش م ه) مجهز است که از خدمه تانک در برابر عوامل غیر متعارف حفاظت می کند.سیستمهای الکترونیکی تانک نیز در برابر امواج الکترومغناطیس ناشی از انفجارات هسته ای مقاوم هستند. این خصوصیات باعث شده است تا تانک برای نبردهای غیر متعارف نیز آمادگی داشته باشد.قابل ذکر است که تانک چلنجر2 یکی از معدود تانکهایی است که از فناوری پننهانکاری استفاده مینماید. شکل خاص بدنه و برجک باعث گردیده تا اثر راداری تانک به حداقل برسد.
      علیرغم عدم شهرت زیاد تانک چلنجر این تانک واقعاٌ یکی از بهترین تانکهای امروز جهان است.زره مستحکم، قدرت آتش خوب ، قابلیت تحرک مناسب و ایمنی بالا از تانک چلنجر2 تانکی مناسب و قابل اطمینان ساخته است که توانمدندی هایش را در عرصه نبرد و نه روی کاغذ به اثبات میرساند.

      مشخصات تانک رزمی چلنجر 2
      خدمه : 4 نفر
      جرم کلی تانک : 62500 کیلو گرم
      طول بدنه تانک :8،3 متر
      عرض تانک : 3،5 متر
      ارتفاع تانک از سطح زمین : 2،5 متر

      جنگ افزار های موجود روی تانک : یک توپ 120 میلیمتری + یک مسلسل 7،62 میلیمتری موازی با توپ + یک مسلسل با کالیبر 7،62 نصب شده روی برجک
      ظرفیت گلوله توپ : 50 گلوله از انواع مختلف
      ظرفیت گلوله مسلسل : 4000 گلوله
      قابلیت دید در شب : دارد
      قابلیت شلیک در حین حرکت : دارد
      موتور : CV12 دیزلی با 1200 اسب بخار قدرت
      حداکثر سرعت : 59 کیلومتر بر ساعت : جاده ای -- 40 کیلو متر بر ساعت : غیر جاده ای
      حداکثر برد عملیاتی : 250 الی 450 کیلومتر
      سیستم استتار : بهمراه دو سری پنج تایی نارجک دودزا، تخلیه کننده دود از اگزوز ال-8

      منبع : ماهنامه جنگ افزار شماره 29
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.