DR_CHAMRAN

" توافق هسته ای " ، جزییات ، آینده (1)

Recommended Posts

اگر توافق نشود ، در اردوگاه مقابل چه تصمیمی اتخاذ خواهد شد ؟

این عدم توافق به چه معنا است ؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

پایان جلسه رایزنی وزرای خارجه ایران و آمریکا

به گزارش باشگاه خبرنگاران؛ جلسه وزرای خارجه ایران و آمریکا که ساعت 14/15بوقت محلی با حضور صالحی و مونیز، برگزار شده بود، دقایقی پیش به پایان رسید.

در این جلسه وزرای خارجه جمهوری اسلامی ایران و آمریکا  به همراه"محمد جواد ظریف"،"علی اکبر صالحی" ، "جان کری"،" ارنست مونیز" ،"عباس عراقچی" ، تخت روانچی، "وندی شرمن"، "حسین فریدون" و "هلگا اشمید"حضور داشتند.
 

ویرایش شده در توسط oldmagina

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

پایان جلسه رایزنی وزرای خارجه ایران و آمریکا

به گزارش باشگاه خبرنگاران؛ جلسه وزرای خارجه ایران و آمریکا که ساعت 14/15بوقت محلی با حضور صالحی و مونیز، برگزار شده بود، دقایقی پیش به پایان رسید.

در این جلسه وزرای خارجه جمهوری اسلامی ایران و آمریکا  به همراه"محمد جواد ظریف"،"علی اکبر صالحی" ، "جان کری"،" ارنست مونیز" ،"عباس عراقچی" ، تخت روانچی، "وندی شرمن"، "حسن فریدون" و "هلگا اشمید"حضور داشتند.
 

حسن فریدون که خود رئیس جمهوری محترم هستند .

حالا چرا حسین آقای فریدون در مذاکرات حضور داره ؟

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

من برداشتم این هست که اظهارات مقامات اروپایی در این چند روز اخیر به این دلیل هست که مذاکرات تبدیل به مذاکرات ایران و آمریکا شده و اروپایی ها احساس میکنند در این وسط نقشی نمی تونند بازی کنند، آمریکا هم این عقیده را داره که اگه من راضی بشم اونها هم باید راضی بشن (که بی راه هم نیست)

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

با برنده شدن نتانیاهو در اسرائیل احتمال شکست مذاکرات زیاد می شود 

چرا که او برای شکست مذاکرات از هیچ کوششی فرو گذار نخواهد بود و در صورت توافق احتمال حمله خودسرانه اسرائیل وجود دارد 

در صورت حمله و عدم واکنش پیشگیرانه آمریکا در هدف قرار دادن موج اول اسرائیل ، جنگ بزرگ شکل می گیرد

متاسفانه نتانیاهو با کارهایی که از خود نشان داده است خیلی تو رویا سیر می کند و خود را منجی یهودیان فرض می کند 

 

یکی از نکاتی که تضمین کننده توافق احتمالی است نشان داده چنگال ایران بصورت مخفی به اسرائیل و آمریکا و کشورهای حاشیه خلی فارس است 

بصورتی که درک تلفات احتمالی فکر هر گونه حمله را از سرشان خارج کند

رو کردن موشک های سومار و زیردریایی نیز احتمالا در همین راستا است

 

در تاریخ ۱۵ اوت ۲۰۱۲ میلادی، ریچارد سولیوان، خبرنگار آمریکایی مدعی شد که از طریق یک سیاست‌مدار اسرائیلی مرتبط با یک افسر بلندپایه مخالف جنگ در ارتش اسرائیل، به اسنادی محرمانه در مورد چگونگی حمله اسرائیل به ایران دست‌یافته است. بر اساس این طرح ادعایی، اسرائیل خود را برای جنگی ۱ ماهه آماده کرده‌است. به گفتهٔ ریچارد سولیوان، «عملیات نظامی با یک سری حملات سایبری گسترده بر علیه زیرساخت‌های ایران انجام خواهد شد. به دنبال آن موشک‌های بالستیک هدایت‌شونده به سوی تاسیسات هسته‌ای ایران، مراکز فرماندهی و تاسیسات نظامی، مراکز تحقیقاتی و توسعه مرتبط با سازمان انرژی اتمی و منازل چهره‌های ارشد مرتبط با برنامه هسته‌ای و توسعه موشکی ایران مورد اصابت قرار خواهد گرفت. در آخرین مرحله از جنگنده‌های سرنشین‌دار برای تخریب باقی‌مانده اهدافی که از طریق موشک‌های بالستیک کاملا نابود نشده‌اند، استفاده خواهد شد».http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D8%B3%D8%B1%D8%A7%D8%A6%DB%8C%D9%84_%D9%88_%D8%A8%D8%B1%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87_%D9%87%D8%B3%D8%AA%D9%87%E2%80%8C%D8%A7%DB%8C_%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

احتمالش بوده و هست اما این شیخ ما برا اینکه مذاکراتشون رو به نتیجه برسونند حاضرند هر مزخرفی رو به زبون بیارند...

اگه واقعا انفجار پایگاه موشکی ایران کار اسرائیل بوده باشه چرا جمهور اسلامی جوابشون رو نداد؟تو همین سایت اکثر اعضا میگفتند انفجار کار اسرائیل نبوده! 

  • Downvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

اگه واقعا انفجار پایگاه موشکی ایران کار اسرائیل بوده باشه چرا جمهور اسلامی جوابشون رو نداد؟تو همین سایت اکثر اعضا میگفتند انفجار کار اسرائیل نبوده! 

 

 

احتمال همه چیز هست....صرفا احتمال/

 

اما این حضرات سابقه خرابی دارند و هر چرندی رو درراستای اهدافشون میگن......

  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

احتمال همه چیز هست....صرفا احتمال/

 

اما این حضرات سابقه خرابی دارند و هر چرندی رو درراستای اهدافشون میگن......

متاسفانه همینطوره منافع ملی قربانی جناح بازی آقایون شده...

  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

عراقچی:‌مذاکرات در‌نهایت پیچیدگی دنبال‌می‌شود
 

 عباس عراقچی عضو ارشد تیم مذاکره کننده هسته ای کشورمان در پایان بخش اول چهارمین دور گفتگوهای هسته ای با امریکا در گفتگو با خبرگزاری صداوسیما در محل مذاکرات در شهر لوزان سوییس افزود: مباحث بعضا به شکل خوبی پیش می رود و برخی راه حلها هم روشن تر شده و در برخی موارد هنوز به کار بیشتر نیاز است.
وی با بیان اینکه امیدوار به پیشرفت در این دور از مذاکرات هستیم، گفت: هنوز نمی شود پیش بینی کرد که آیا قطعا می شود در همه موضوعات به راه حل رسید یا نه، و اگر به راه حل برسیم چگونه و چه زمان خواهد بود.
معاون وزیر امور خارجه کشورمان با اشاره به گمانه زنی هایی که درباره مذاکرات می شود، افزود: درصدهایی که عنوان می شود یا حرف هایی که گفته می شود هیچ کدام ملاک نیست و فقط می توانم بگویم با توجه به فضایی که وجود دارد نظرات تغییر می کند.
عراقچی تصریح کرد: با این حال ما تلاش خودمان را برای دست یابی به پیشرفت انجام می دهیم.

گفت‌وگوهای ظریف و کری در لوزان ادامه دارد

 

به گزارش فارس از لوزان، در چهارمین روز رایزنی‌های هسته‌ای در لوزان، چهارمین دور رایزنی‌های وزرای خارجه ایران و آمریکا، معاونانشان به همراه رئیس سازمان انرژی اتمی ایران، وزیر انرژی آمریکا و معاون مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا و با حضور حمید بعیدی‌نژاد مدیرکل سیاسی و امور بین‌الملل و رئیس هیأت کارشناسی ایران آغاز شد. 

صبح امروز نیز صالحی و مونیز به مدت دو ساعت به گفت‌وگو پرداختند و معاونان وزرای خارجه نیز به مدت یک ساعت نشستی دوجانبه داشتند.
قرار بود رایزنی‌ها در سطح وزرای خارجه صبح امروز برگزار شود که به تعویق افتاد و دقایقی قبل آغاز شد.
رایزنی‌ها در این سطح (وزرای خارجه) طی روزهای دوشنبه و سه‌شنبه در سه دور برگزار شد و روز یکشنبه نیز صالحی و مونیز به همراه معاونان و همچنین به صورت دوجانبه گفتگو کردند. 
دور جدید رایزنی‌های هسته‌ای در خصوص راه‌حل جامع هسته‌ای از یکشنبه (24 اسفند ماه) در لوزان برپاست و تا جمعه به طول خواهد انجامید.
وزیر خارجه ایران صبح امروز در جمع خبرنگاران در لوزان درباره حضور دیگر وزرای خارجه١+٥ در این دور از گفت‌وگوها عنوان کرد: ما همه وزرا را دیدیم. وزرای اتحادیه اروپا را در بروکسل ملاقات کردیم. وزیر خارجه چین اخیرا در تهران حضور داشت. وزیر خارجه روسیه را در ژنو ملاقات کردیم. آقای کری در اینجا حضور دارند. در صورتی که نیاز باشد ممکن است که وزرا بیایند، اما بعید می‌دانم برای کاری که الان داریم به حضور دیگر وزرا نیاز باشد. 
ظریف گفت: هر زمان که راه‌حل‌ها پیدا شد و شروع شد به رسیدن به توافق، آن وقت شاید نیاز باشد که وزرا حضور داشته باشند. در حال حاضر فکر نمی‌کنم آن زمان الان باشد. 
وزیر خارجه تصریح کرد: توافق زمانی خواهد بود که تمام موضوعات به صورت متن مکتوب و به صورت ریز و دقیق تهیه شده باشد و آن وقت توافق خواهیم داشت. من بعید می‌دانم که در فاصله یکی دو روز آینده چنین چیزی رخ دهد. 
وی درباره رسیدن به تفاهم سیاسی یا توافق گفت: ما باید به راه حل برسیم. بحث توافق و تفاهم زمانی است که ما این راه حل‌ها را مکتوب کرده باشیم و برای مکتوب کردن راه حل بیشتر به کارشناسان نیاز است تا وزرا. 
ظریف خاطرنشان کرد: ما گفته‌ایم باید راه حل‌ها را پیدا کنیم و بعد آن را مکتوب کنیم. این یک کار سیاسی و هم کارشناسی است و الان در این مرحله هستیم. 
وزیر خارجه همچنین به خبرنگار فارس گفت: زمان این دور از مذاکرات تا روز جمعه است، ولی اگر نیاز باشد بیشتر هم می‌مانیم.  
 

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

واکنش شریعتمداری به اظهارات جدید ظریف:
پذيرش قطعنامه فصل هفتمي خلاف امنيت ملي ايران و همه مقاومت ۱۱ساله در چالش هسته اي را بر باد مي دهد/با تن دادن به این قطعنامه، پذیرفته‌ایم که صلح جهانی را به خطر انداخته ایم
تن دادن به «یک قطعنامه فصل هفتمی» که وزیرمحترم امور خارجه از آن خبر داده‌اند، به مفهوم و معنای آن است که ایران اسلامی نیز غیرصلح‌آمیز بودن برنامه هسته‌ای خود را تائید می‌کند! و از این روی؛ ایراد و اشکالی نمی‌بیند که قطعنامه تضمینی شورای امنیت برای توافق احتمالی، از نوع قطعنامه‌های فصل هفتمی باشد!

رجانیوز: حسین شریعتمداری در یادداشتی در روزنامه کیهان در واکنش به یک مصاحبه از جواد ظریف وزیر امور خارجه کشورمان نوشت:‌
آقای دکتر ظریف وزیر محترم امور خارجه کشورمان در مصاحبه با هفته‌نامه «صدا» و در پاسخ به این پرسش که بر فرض رسیدن به توافق با ۵+۱، چه تضمینی وجود خواهد داشت که طرف مقابل - مخصوصا آمریکا- به تعهدات خود پایبند باشد؟ می‌گوید؛ «بالاخره این توافقی است که در یک قطعنامه فصل هفتمی منشور ملل متحد مورد تائید قرار می‌گیرد و در نتیجه به یک توافق بین‌المللی و الزام‌آور برای همه دولت‌ها تبدیل می‌شود».

طی چند هفته اخیر و مخصوصا بعد از نامه ۴۷ سناتور آمریکایی که در آن اعلام کرده بودند توافق احتمالی با ایران فقط تا پایان دوره ریاست‌جمهوری اوباما اعتبار دارد و رئیس‌جمهور بعدی آمریکا می‌تواند توافق انجام شده را لغو کرده و نادیده بگیرد، مسئله تضمین لازم برای پایبندی طرفین به تعهدات خود در توافق احتمالی به صورت پررنگ‌تر و جدی‌تری در دستور کار مذاکرات قرار گرفت و هر دو سوی مذاکره - ایران و گروه کشورهای ۵+۱- به این نتیجه رسیدند که چنانچه ادامه مذاکرات جاری به توافق منجر شود، این توافق در قالب یک «قطعنامه» از سوی شورای امنیت سازمان ملل مورد تائید قرار بگیرد تا انجام تعهدات برای تمامی کشورهای طرف توافق - بلکه همه کشورهای عضو سازمان ملل - الزام‌آور باشد.

تصمیم مورد اشاره تا این نقطه تقریبا - تاکید می‌شود که تقریبا - عادی تلقی می‌شود اما جناب ظریف در مصاحبه خود این قطعنامه را «یک قطعنامه فصل هفتمی منشور ملل متحد» معرفی می‌کند که بدون تردید - و با پوزش از ایشان- اقدامی خسارت‌آفرین و تهدیدی جدی برای امنیت جمهوری اسلامی ایرانی است. توضیح آن که؛

۱- عنوان فصل هفتم منشور ملل متحد «اقدام در موارد تهدید علیه صلح، نقض صلح و اعمال تجاوز»! است که در ۱۳ ماده - از ماده ۳۹ تا ۵۱ - تدوین شده است و موضوع آن، اقدام بین‌المللی علیه کشورهایی است که تهدیدی علیه صلح جهانی - یا منطقه‌ای- تلقی می‌شوند و یا صلح‌ جهانی را نقض کرده‌اند و یا دست به اقدامات تجاوزکارانه زده‌اند. بنابراین پذیرش یک قطعنامه فصل هفتمی به مفهوم آن است که جمهوری اسلامی ایران نیز فعالیت هسته‌ای خود را تحت فصل هفتم منشور ملل متحد قابل تعریف می‌داند! یعنی پذیرش ضمنی آن که برنامه هسته‌ای کشورمان تهدیدی علیه صلح، نقض صلح و اقدامی تجاوزکارانه است!

۲- ماده ۴۱ از فصل هفتم منشور ملل متحد درباره کشوری که اقدامات آن صلح جهانی را به خطر انداخته و به توصیه‌های فصل ششم توجه نکرده است، تصریح می‌کند که؛
«شورای امنیت می‌تواند تصمیم بگیرد که برای اجرای تصمیمات آن شورا مبادرت به چه اقداماتی- که متضمن استعمال نیروی مسلح نباشد- لازم است و می‌تواند از اعضای ملل متحد بخواهد که به این قبیل اقدامات مبادرت ورزند. این اقدامات ممکن است شامل متوقف ساختن تمام یا قسمتی از روابط اقتصادی و ارتباطات راه‌آهن، دریایی، هوایی، پستی، تلگرافی، رادیویی و سایر وسایل ارتباطی و قطع روابط سیاسی باشد.»

تحریم‌های شورای امنیت علیه برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران با استناد به همین ماده -۴۱- وضع و تصویب شده است و تحریم‌های آمریکا و اتحادیه اروپا نیز بر همین اساس بوده و ادامه دارد. اما از نگاه جمهوری اسلامی ایران این قطعنامه غیرقانونی است چرا که فعالیت هسته‌ای خود را صلح‌آمیز می‌داند و در بازرسی‌های بیش از ۱۱ ساله اخیر آژانس بین‌المللی انرژی‌ اتمی نیز کمترین نشانه‌ای از انحراف فعالیت صلح‌آمیز کشورمان به تولید سلاح اتمی و یا حرکت در جهت مقدمات این انحراف -DIVERSION- دیده نشده است، بنابراین تن دادن به «یک قطعنامه فصل هفتمی» که وزیرمحترم امور خارجه از آن خبر داده‌اند، به مفهوم و معنای آن است که ایران اسلامی نیز غیرصلح‌آمیز بودن برنامه هسته‌ای خود را تائید می‌کند! و از این روی؛ ایراد و اشکالی نمی‌بیند که قطعنامه تضمینی شورای امنیت برای توافق احتمالی، از نوع قطعنامه‌های فصل هفتمی باشد!

۳- پذیرش قطعنامه فصل هفتمی با شرحی که گذشت، تمامی مقاومت بیش از ۱۱ ساله ایران در چالش هسته‌ای تحمیلی را بر باد خواهد داد، چرا که اصلی‌ترین موضوع چالش یاد شده، ادعای حریف به غیرصلح‌آمیز بودن فعالیت هسته‌ای کشورمان و متهم کردن ایران به تلاش مخفیانه برای تولید سلاح اتمی بوده است! و در مقابل ایران اسلامی با ارائه اسناد فنی و حقوقی و اجازه بازرسی‌های گسترده و در مواردی فراتر از آنچه در پیمان NPT و پادمان‌های مربوطه آمده است و حتی تن دادن به بازرسی‌های موضوع پروتکل الحاقی- بازرسی از هر مکان و در هر زمان- نشان داده است که فعالیت هسته‌ای صلح‌آمیزی دارد. حالا تصور کنید که بعد از ۱۱ سال چالش فرصت‌سوز و خسارت‌آفرین و تحمل تحریم‌های ظالمانه و غیرقانونی، به قطعنامه‌ای تن می‌دهیم که در بستر و تحت موضوع فصل هفتم منشور ملل متحد، تصویب خواهد شد! آیا پذیرش این قطعنامه فصل هفتمی می‌تواند غیر از پذیرش اتهامات ۱۱ ساله حریف مبنی بر غیرصلح‌آمیز بودن فعالیت هسته‌ای کشورمان، معنا و مفهوم دیگری داشته باشد؟! و آیا به معنای آن نیست که برنامه هسته‌ای ایران را تهدید علیه صلح‌جهانی - یا منطقه‌ای - و مستوجب برخورد شورای امنیت سازمان ملل می‌دانیم؟! بدیهی است که وزیرمحترم امور خارجه کشورمان چنین دیدگاهی ندارند ولی تدارک حریف حیله‌گر در صورت غفلت می‌تواند پی‌آمد یاد شده را به دنبال داشته باشد. مخصوصا آن که حریف نشان داده است «نزده هم می‌رقصد»! چه رسد به این که ساز فصل هفتمی نیز کوک شود!

۴- فقط نیم‌نگاهی به اظهارات و اقدامات باج‌خواهانه و خصمانه حریف به وضوح نشان می‌دهد- و مقامات رسمی آمریکا نیز با صراحت تاکید کرده‌اند - که چالش هسته‌ای فقط بهانه‌ای برای تحریم‌ها و تحریم‌ها حربه‌ای برای مقابله با موجودیت جمهوری اسلامی ایران است و آمریکا و متحدانش در این آوردگاه که فقط تابلوی هسته‌ای دارد، از دست زدن به هیچ جنایتی امتناع نکرده و نخواهند کرد. با این توضیح به ماده ۴۲ از فصل هفتم منشور توجه کنید؛

«در صورتی که شورای امنیت تشخیص دهد که اقدامات پیش‌بینی شده در ماده ۴۱ کافی نخواهد بود یا ثابت شده باشد که کافی نیست می‌تواند به وسیله نیروهای هوایی، دریایی یا زمینی به اقدامی که برای حفظ یا اعاده صلح و امنیت بین‌المللی ضروری است مبادرت ورزد. این اقدام ممکن است مشتمل بر محاصره و سایر عملیات نیروهای هوایی، دریایی یا زمینی اعضای ملل متحد باشد.»

حالا باید پرسید مگر نه این که طی چند سال گذشته آمریکا و متحدان اروپایی آن از پذیرش اسناد و اطلاعات برآمده از بازرسی‌ها مبنی بر صلح‌آمیز بودن فعالیت هسته‌ای کشورمان طفره رفته‌اند تا آنجا که برای خارج کردن چالش از بستر «فنی و حقوقی»، پرونده هسته‌ای کشورمان را برخلاف تصریح بند «C» از ماده ۱۲ اساسنامه آژانس، به شورای امنیت برده‌اند تا بستر قابل تعریف «فنی و حقوقی» را به بستر غیرقابل تعریف «سیاسی» تبدیل کنند و... بنابراین آیا پذیرش قطعنامه فصل هفتمی زمینه عبور حریف از ماده ۴۱ به ماده ۴۲ - با شرحی که گذشت- را فراهم نمی‌آورد؟! می‌پرسید چگونه؟! پاسخ روشن است و البته تأسف‌آور. زیرا با تن دادن به این قطعنامه، پذیرفته‌ایم که فعالیت هسته‌ای کشورمان صلح جهانی- یا منطقه‌ای- را به خطر انداخته و چنانچه تحریم‌ها که موضوع ماده ۴۱ فصل هفتم است ایران را به قبول شرایط تحمیلی حریف وادار نکند، استناد به بند ۴۲ که اقدام نظامی از جمله اهرم‌های آن است، برای شورای امنیت سازمان ملل مجاز خواهد بود! مخصوصا با توجه به این واقعیت که هدف نهایی حریف به تأکید و تصریح مقامات رسمی آمریکا «تغییر ساختار جمهوری اسلامی ایران» است.

۵- و بالاخره در حالی که تیم هسته‌ای کشورمان با جدیت و همه توان در مذاکرات لوزان، مقابل حریف ایستاده است، نوشتن این وجیزه را ضروری نمی‌دانستیم اما، از آنجا که وزیر خارجه محترم کشورمان از احتمال پذیرش قطعنامه فصل هفتمی، خبر داده‌اند و این اقدام در صورت انجام، پی‌آمدهای خسارت‌آفرین و جبران‌نا‌پذیری به دنبال دارد چاره‌ای جز هشدار‌ نبود چرا که؛ تیم هسته‌ای کشورمان اگرچه فرزندان انقلاب هستند ولی به قول رهبر معظم انقلاب، آمریکا اهل حیله و خدعه و از پشت خنجر زدن است.

  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
 

 

واکنش شریعتمداری به اظهارات جدید ظریف:
پذيرش قطعنامه فصل هفتمي خلاف امنيت ملي ايران و همه مقاومت ۱۱ساله در چالش هسته اي را بر باد مي دهد/با تن دادن به این قطعنامه، پذیرفته‌ایم که صلح جهانی را به خطر انداخته ایم
تن دادن به «یک قطعنامه فصل هفتمی» که وزیرمحترم امور خارجه از آن خبر داده‌اند، به مفهوم و معنای آن است که ایران اسلامی نیز غیرصلح‌آمیز بودن برنامه هسته‌ای خود را تائید می‌کند! و از این روی؛ ایراد و اشکالی نمی‌بیند که قطعنامه تضمینی شورای امنیت برای توافق احتمالی، از نوع قطعنامه‌های فصل هفتمی باشد!

رجانیوز: حسین شریعتمداری در یادداشتی در روزنامه کیهان در واکنش به یک مصاحبه از جواد ظریف وزیر امور خارجه کشورمان نوشت:‌
آقای دکتر ظریف وزیر محترم امور خارجه کشورمان در مصاحبه با هفته‌نامه «صدا» و در پاسخ به این پرسش که بر فرض رسیدن به توافق با ۵+۱، چه تضمینی وجود خواهد داشت که طرف مقابل - مخصوصا آمریکا- به تعهدات خود پایبند باشد؟ می‌گوید؛ «بالاخره این توافقی است که در یک قطعنامه فصل هفتمی منشور ملل متحد مورد تائید قرار می‌گیرد و در نتیجه به یک توافق بین‌المللی و الزام‌آور برای همه دولت‌ها تبدیل می‌شود».

طی چند هفته اخیر و مخصوصا بعد از نامه ۴۷ سناتور آمریکایی که در آن اعلام کرده بودند توافق احتمالی با ایران فقط تا پایان دوره ریاست‌جمهوری اوباما اعتبار دارد و رئیس‌جمهور بعدی آمریکا می‌تواند توافق انجام شده را لغو کرده و نادیده بگیرد، مسئله تضمین لازم برای پایبندی طرفین به تعهدات خود در توافق احتمالی به صورت پررنگ‌تر و جدی‌تری در دستور کار مذاکرات قرار گرفت و هر دو سوی مذاکره - ایران و گروه کشورهای ۵+۱- به این نتیجه رسیدند که چنانچه ادامه مذاکرات جاری به توافق منجر شود، این توافق در قالب یک «قطعنامه» از سوی شورای امنیت سازمان ملل مورد تائید قرار بگیرد تا انجام تعهدات برای تمامی کشورهای طرف توافق - بلکه همه کشورهای عضو سازمان ملل - الزام‌آور باشد.

تصمیم مورد اشاره تا این نقطه تقریبا - تاکید می‌شود که تقریبا - عادی تلقی می‌شود اما جناب ظریف در مصاحبه خود این قطعنامه را «یک قطعنامه فصل هفتمی منشور ملل متحد» معرفی می‌کند که بدون تردید - و با پوزش از ایشان- اقدامی خسارت‌آفرین و تهدیدی جدی برای امنیت جمهوری اسلامی ایرانی است. توضیح آن که؛

۱- عنوان فصل هفتم منشور ملل متحد «اقدام در موارد تهدید علیه صلح، نقض صلح و اعمال تجاوز»! است که در ۱۳ ماده - از ماده ۳۹ تا ۵۱ - تدوین شده است و موضوع آن، اقدام بین‌المللی علیه کشورهایی است که تهدیدی علیه صلح جهانی - یا منطقه‌ای- تلقی می‌شوند و یا صلح‌ جهانی را نقض کرده‌اند و یا دست به اقدامات تجاوزکارانه زده‌اند. بنابراین پذیرش یک قطعنامه فصل هفتمی به مفهوم آن است که جمهوری اسلامی ایران نیز فعالیت هسته‌ای خود را تحت فصل هفتم منشور ملل متحد قابل تعریف می‌داند! یعنی پذیرش ضمنی آن که برنامه هسته‌ای کشورمان تهدیدی علیه صلح، نقض صلح و اقدامی تجاوزکارانه است!

۲- ماده ۴۱ از فصل هفتم منشور ملل متحد درباره کشوری که اقدامات آن صلح جهانی را به خطر انداخته و به توصیه‌های فصل ششم توجه نکرده است، تصریح می‌کند که؛
«شورای امنیت می‌تواند تصمیم بگیرد که برای اجرای تصمیمات آن شورا مبادرت به چه اقداماتی- که متضمن استعمال نیروی مسلح نباشد- لازم است و می‌تواند از اعضای ملل متحد بخواهد که به این قبیل اقدامات مبادرت ورزند. این اقدامات ممکن است شامل متوقف ساختن تمام یا قسمتی از روابط اقتصادی و ارتباطات راه‌آهن، دریایی، هوایی، پستی، تلگرافی، رادیویی و سایر وسایل ارتباطی و قطع روابط سیاسی باشد.»

تحریم‌های شورای امنیت علیه برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران با استناد به همین ماده -۴۱- وضع و تصویب شده است و تحریم‌های آمریکا و اتحادیه اروپا نیز بر همین اساس بوده و ادامه دارد. اما از نگاه جمهوری اسلامی ایران این قطعنامه غیرقانونی است چرا که فعالیت هسته‌ای خود را صلح‌آمیز می‌داند و در بازرسی‌های بیش از ۱۱ ساله اخیر آژانس بین‌المللی انرژی‌ اتمی نیز کمترین نشانه‌ای از انحراف فعالیت صلح‌آمیز کشورمان به تولید سلاح اتمی و یا حرکت در جهت مقدمات این انحراف -DIVERSION- دیده نشده است، بنابراین تن دادن به «یک قطعنامه فصل هفتمی» که وزیرمحترم امور خارجه از آن خبر داده‌اند، به مفهوم و معنای آن است که ایران اسلامی نیز غیرصلح‌آمیز بودن برنامه هسته‌ای خود را تائید می‌کند! و از این روی؛ ایراد و اشکالی نمی‌بیند که قطعنامه تضمینی شورای امنیت برای توافق احتمالی، از نوع قطعنامه‌های فصل هفتمی باشد!

۳- پذیرش قطعنامه فصل هفتمی با شرحی که گذشت، تمامی مقاومت بیش از ۱۱ ساله ایران در چالش هسته‌ای تحمیلی را بر باد خواهد داد، چرا که اصلی‌ترین موضوع چالش یاد شده، ادعای حریف به غیرصلح‌آمیز بودن فعالیت هسته‌ای کشورمان و متهم کردن ایران به تلاش مخفیانه برای تولید سلاح اتمی بوده است! و در مقابل ایران اسلامی با ارائه اسناد فنی و حقوقی و اجازه بازرسی‌های گسترده و در مواردی فراتر از آنچه در پیمان NPT و پادمان‌های مربوطه آمده است و حتی تن دادن به بازرسی‌های موضوع پروتکل الحاقی- بازرسی از هر مکان و در هر زمان- نشان داده است که فعالیت هسته‌ای صلح‌آمیزی دارد. حالا تصور کنید که بعد از ۱۱ سال چالش فرصت‌سوز و خسارت‌آفرین و تحمل تحریم‌های ظالمانه و غیرقانونی، به قطعنامه‌ای تن می‌دهیم که در بستر و تحت موضوع فصل هفتم منشور ملل متحد، تصویب خواهد شد! آیا پذیرش این قطعنامه فصل هفتمی می‌تواند غیر از پذیرش اتهامات ۱۱ ساله حریف مبنی بر غیرصلح‌آمیز بودن فعالیت هسته‌ای کشورمان، معنا و مفهوم دیگری داشته باشد؟! و آیا به معنای آن نیست که برنامه هسته‌ای ایران را تهدید علیه صلح‌جهانی - یا منطقه‌ای - و مستوجب برخورد شورای امنیت سازمان ملل می‌دانیم؟! بدیهی است که وزیرمحترم امور خارجه کشورمان چنین دیدگاهی ندارند ولی تدارک حریف حیله‌گر در صورت غفلت می‌تواند پی‌آمد یاد شده را به دنبال داشته باشد. مخصوصا آن که حریف نشان داده است «نزده هم می‌رقصد»! چه رسد به این که ساز فصل هفتمی نیز کوک شود!

۴- فقط نیم‌نگاهی به اظهارات و اقدامات باج‌خواهانه و خصمانه حریف به وضوح نشان می‌دهد- و مقامات رسمی آمریکا نیز با صراحت تاکید کرده‌اند - که چالش هسته‌ای فقط بهانه‌ای برای تحریم‌ها و تحریم‌ها حربه‌ای برای مقابله با موجودیت جمهوری اسلامی ایران است و آمریکا و متحدانش در این آوردگاه که فقط تابلوی هسته‌ای دارد، از دست زدن به هیچ جنایتی امتناع نکرده و نخواهند کرد. با این توضیح به ماده ۴۲ از فصل هفتم منشور توجه کنید؛

«در صورتی که شورای امنیت تشخیص دهد که اقدامات پیش‌بینی شده در ماده ۴۱ کافی نخواهد بود یا ثابت شده باشد که کافی نیست می‌تواند به وسیله نیروهای هوایی، دریایی یا زمینی به اقدامی که برای حفظ یا اعاده صلح و امنیت بین‌المللی ضروری است مبادرت ورزد. این اقدام ممکن است مشتمل بر محاصره و سایر عملیات نیروهای هوایی، دریایی یا زمینی اعضای ملل متحد باشد.»

حالا باید پرسید مگر نه این که طی چند سال گذشته آمریکا و متحدان اروپایی آن از پذیرش اسناد و اطلاعات برآمده از بازرسی‌ها مبنی بر صلح‌آمیز بودن فعالیت هسته‌ای کشورمان طفره رفته‌اند تا آنجا که برای خارج کردن چالش از بستر «فنی و حقوقی»، پرونده هسته‌ای کشورمان را برخلاف تصریح بند «C» از ماده ۱۲ اساسنامه آژانس، به شورای امنیت برده‌اند تا بستر قابل تعریف «فنی و حقوقی» را به بستر غیرقابل تعریف «سیاسی» تبدیل کنند و... بنابراین آیا پذیرش قطعنامه فصل هفتمی زمینه عبور حریف از ماده ۴۱ به ماده ۴۲ - با شرحی که گذشت- را فراهم نمی‌آورد؟! می‌پرسید چگونه؟! پاسخ روشن است و البته تأسف‌آور. زیرا با تن دادن به این قطعنامه، پذیرفته‌ایم که فعالیت هسته‌ای کشورمان صلح جهانی- یا منطقه‌ای- را به خطر انداخته و چنانچه تحریم‌ها که موضوع ماده ۴۱ فصل هفتم است ایران را به قبول شرایط تحمیلی حریف وادار نکند، استناد به بند ۴۲ که اقدام نظامی از جمله اهرم‌های آن است، برای شورای امنیت سازمان ملل مجاز خواهد بود! مخصوصا با توجه به این واقعیت که هدف نهایی حریف به تأکید و تصریح مقامات رسمی آمریکا «تغییر ساختار جمهوری اسلامی ایران» است.

۵- و بالاخره در حالی که تیم هسته‌ای کشورمان با جدیت و همه توان در مذاکرات لوزان، مقابل حریف ایستاده است، نوشتن این وجیزه را ضروری نمی‌دانستیم اما، از آنجا که وزیر خارجه محترم کشورمان از احتمال پذیرش قطعنامه فصل هفتمی، خبر داده‌اند و این اقدام در صورت انجام، پی‌آمدهای خسارت‌آفرین و جبران‌نا‌پذیری به دنبال دارد چاره‌ای جز هشدار‌ نبود چرا که؛ تیم هسته‌ای کشورمان اگرچه فرزندان انقلاب هستند ولی به قول رهبر معظم انقلاب، آمریکا اهل حیله و خدعه و از پشت خنجر زدن است.

«رفع کامل تحریم‌های شورای امنیت نیازمند قطعنامه جدید است‎»

به گزارش ایسنا، این منبع نزدیک به هیأت مذاکره‌کننده ایران، روز چهارشنبه گفت: شورای امنیت از تاریخ نهم مردادماه 1385 با صدور قطعنامه 1696 که صراحتاً وفق فصل هفتم منشور ملل متحد صادر شده است، موضوع برنامه هسته‌ای ایران را با فشار غرب و به شیوه‌ای غیرمنصفانه ذیل این فصل از منشور ملل متحد قرار داده است.

وی ادامه داد: از آن زمان نیز تمام قطعنامه‌های شورا که به این موضوع مرتبط هستند، با ارجاع صریح به ماده 41 منشور که در فصل هفتم منشور قرار دارد صادر شده و بعد هم با این جمله معروف خاتمه می‌یابند که «شورا تصمیم می‌گیرد که همچنان این موضوع را در دستور کار داشته باشد». از این رو موضوع از تابستان سال 85 در قالب فصل هفتم منشور قرار گرفته و هیچ‌گاه شورای امنیت این موضوع را از این قالب خارج نکرده است. بنابراین در حال حاضر، این‌که موضوع در قالب فصل هفتم قرار بگیرد یا خیر، امری مربوط به گذشته است.
این منبع ایرانی اظهار کرد: به لحاظ حقوقی، هرگونه دخل و تصرف در قطعنامه‌های قبلی شورای امنیت، با هدف کاهش، تعلیق یا رفع کامل محدودیت‌ها و تحریم‌های وضع شده در آنها، نیازمند صدور لااقل یک قطعنامه جدید از سوی خود شورا تحت همان فصل هفتم منشور است و چنین قطعنامه یا قطعنامه‌های جدیدی در واقع مطالبه اصلی جمهوری اسلامی از طرف‌های مذاکره خود است.
وی همچنین گفت: شورای امنیت باید قطعنامه‌های غیرمنصفانه خود در مورد ایران را اصلاح کند و تنها راه برای این کار، صدور قطعنامه جدید وفق فصل هفتم است. این قطعنامه یا قطعنامه‌های جدید، که باید شرایط و محتوای آن متأثر از مذاکرات جاری باشد، قاعدتاً بخشی از راه‌حل جامع بوده و همه طرف‌ها متعهد به اجرای آن هستند؛ از این‌رو، نفس ورود شورای امنیت به این مسأله در یک یا چند مقطع زمانی در آینده نه تنها منتفی و منفی نیست، بلکه اصولاً لازم است.
او در ادامه تأکید کرد که نباید به اشتباه گمان شود که طرح بحث ضرورت صدور قطعنامه یا قطعنامه‌های فصل هفتمی از سوی شورای امنیت برای شکستن ساختار تحریم‌های ناعادلانه علیه ایران، موضوعی جدید و اقدامی واکنشی به برخی اقدامات سخیف از قبیل نامه سناتورهای آمریکایی است؛ در صورتی که اصولاً راه حل جامع اگر دربردارنده قطعنامه یا قطعنامه‌های شورای امنیت نباشد، ابداً مفید نیست و تغییری در نظام ایجاد شده توسط قطعنامه‌های فصل هفتمی قبلی صورت نمی‌دهد.

این منبع ایرانی در پایان گفت: ضرورت صدور قطعنامه‌های جدید فصل هفتمی که قطعنامه‌های سابق علیه ایران را، با مکانیزمی که مورد قبول دو طرف خواهد بود، کأن لم یکن کند، همواره در رأس مطالبات تیم‌های مذاکراتی فعلی و قبلی جمهوری اسلامی ایران بوده است.


-----------------------------------------------------------------

 

ادامه مذاکرات ظریف و کری در نوبت عصر

به گزارش ایسنا، وزیران خارجه ایران و آمریکا صبح روز چهارشنبه برای یک ساعت گفت‌وگو کردند.

همزمان با مذاکرات ظریف و کری، رئیس سازمان انرژی اتمی ایران و وزیر انرژی آمریکا نیز با یکدیگر مذاکره می‌کنند.
صبح امروز مونیز و صالحی نیز جداگانه دیدار کردند.
همچنین عصر امروز، معاونان وزیر خارجه ایران با همتایان خود در گروه 1+5 جداگانه دیدار کردند. 
 

  • Upvote 2
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

بی بی سی: ظریف کوتاه نمی آید

به گزارش خبرگزاری مهر، به نقل از بی بی سی وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران در جریان مذاکرات هسته ای، درباره قطعنامه فصل هفتم شورای امنیت کوتاه نمی آید. خبرنگار بی بی سی این مطلب را از قول یک منبع نزدیک به این مذاکرات اعلام کرده و مدعی شده که کوتاه نیامدن ظریف در این مورد، موجب کندی مذاکرات شده است.

این گزارش مدعی است حتی مسائل باقی مانده فنی هم قابل حل است، با این حال بدون قطعنامه فصل هفتم توافقی در کار نخواهد بود. پیشتر وزیر خارجه ایران تاکید کرده بود که توافق هسته ای با کشورهای ۱+۵ باید با تصویب قطعنامه ای در شورای امنیت سازمان ملل نهایی شود.
گفتنی است در صورت تصویب قطعنامه شورای امنیت، توافق هسته ای برای همه کشورها الزام آور خواهد بود و هر گونه تغییر سیاسی داخلی در این کشور ها در این توافق بی اثر می شود.


آغاز ششمین دور از دیدارهای ظریف و کری

به گزارش ایسنا، محمدجواد ظریف و جان کری در پنجمین روز مذاکرات در حالی دیدار می‌کنند که گمانه‌زنی‌های رسانه‌ای درباره حضور دیگر وزیران خارجه 1+5 آغاز شده است.

پیش از آغاز مذاکرات ظریف و کری، رییس سازمان انرژی اتمی ایران و وزیر انرژی آمریکا با یکدیگر دیدار کردند.
در دیدار وزیران خارجه معاونان نیز حضور دارند.
احتمال‌ها درباره اتمام مذاکرات در روز جمعه یا ادامه آن برای چند روز دیگر هم‌چنان از موضوعات مورد توجه رسانه‌هاست.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

مدت زمان اجرای توافق هسته‌ای
یک مقام سیاسی در «وین» اتریش خبر داد که ایران و آمریکا چارچوب کلی را تا پایان ماه مارس اعلام می‌کنند و مسائل توافق شده طی مدتی از ۱۰ تا ۱۵ سال اجرایی می‌شود.

به گزارش مشرق، یک مقام سیاسی در وین (اتریش) به روزنامه «الحیات» گفت که ایران و مجموعه «۱+۵» درباره اغلب مسائل مطرح، به توافق رسیده‌اند.

الحیات هویت این منبع را که از آن به نام «منبع سیاسی در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی» یاد کرد، ذکر نکرد و به نقل از وی نوشت: ایران و آمریکا به این سو می‌روند که چارچوب کلی تفاهم‌ها را تا پایان ماه (مارس/ ۱۱ فروردین) اعلام کنند.

این منبع همچنین اشاره کرد که دو طرف پس از آنکه تهران با از بین بردن ذخیره اورانیوم با غنای بالا و بسنده کردن به غنی‌سازی ۵ درصد موافقت کرد، درباره حل و فصل مسئله تاسیسات فردو و بازطراحی تاسیسات اراک توافق کردند؛ تاسیساتی اراکی که با آب سنگین کار می‌کند، به طوری که ماده پلوتونیوم که در ساخت سلاح اتمی استفاده می‌شود، تولید نکند.

این منبع گفت: این مسائل در مقابل آزادسازی بخشی از اموال بلوکه شده ایران به میزان ۱۰۰ میلیارد دلار و اجازه دادن به تهران برای صادرات نفت و استفاده از نظام بانکی جهانی است.

طبق گزارش الحیات، به گفته این منبع «همه این توافق‌ها طی مدتی بین ۱۰ تا ۱۵ سال اجرایی خواهد شد».

این منبع سیاسی در آژانس در وین همچنین گفت که آمریکا در مذاکرات مسئله حمایت ایران از حزب‌الله لبنان و جنبش‌های حماس و جهاد اسلامی در فلسطین و گروه‌هایی که آمریکا آنان را در لیست گروه‌های تروریستی قرار داده، مطرح کرده است و ایران نیز پیشنهاد کرده که این مسائل را بعد از امضای توافق بررسی شود.

روز گذشته محمد جواد ظریف و جان کری وزرای خارجه ایران و آمریکا دور چهارم گفت‌وگوهای خود در شهر لوزان سوئیس را در حضور «علی اکبر صالحی» رئیس سازمان انرژی اتمی ایران و «ارنست مونیز» وزیر انرژی و «هلگا اشمیت» معاون وزیر امور خارجه آمریکا برگزار کردند.

دیروز اعلام شد که مذاکرات به مراحل حساس خود رسیده است اما بعید است که این هفته توافقی حاصل شود.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

آسوشیتدپرس از پیش‌نویس توافق ایران و آمریکا می گوید/
ایران برای یک دهه یا بیشتر بیش از ۶ هزار سانتریفیوژ نخواهد داشت
خبرگزاری آسوشیتدپرس گزارش کرد که پیش‌نویس توافق هسته‌ای ایران و ۱+۵ حاکی از آن است که تعداد سانتریفیوژهای ایران برای یک دهه یا بیشتر در حد ۶ هزار سانتریفیوژ باقی خواهد ماند.

خبرگزاری آسوشیتدپرس گزارش کرد که پیش‌نویس توافق هسته‌ای، تعداد سانتریفیوژهای ایران را برای یک دهه یا بیشتر به ۶ هزار سانتریفیوژ کاهش خواهد داد.

به گزارش رجانیوز،، خبرگزاری آسوشیتدپرس گزارش کرد که پیش‌نویس توافق هسته‌ای ایران و ۱+۵ حاکی از آن است که تعداد سانتریفیوژهای ایران برای یک دهه یا بیشتر در حد ۶ هزار سانتریفیوژ باقی خواهد ماند.

برخی مقامات به آسوشیتدپرس گزارش کردند که پیش‌نوییس توافق هسته‌ای که بین ایران و آمریکا مورد بحث قرار گرفته است، ایران را وادار خواهد کرد تا تعداد سانتریفیوژ‌هایش را برای مدت دستکم یک دهه حدود ۴۰ درصد کاهش دهد.

این مقامات می‌گویند که پیش‌نویس توافق همچنین پیشنهاد کاهش فوری تحریم‌هایی را می‌دهد که اقتصاد ایران را فلج کرده است.

به گزارش آسوشیتدپرس این تعداد سانتریفیوژ کمتر از ۱۰ هزار سانتریفیوژهایی است که هم‌اکنون در ایران فعال است اما باز هم از ۵۰۰ تا یکهزار و ۵۰۰ سانتریفیوژی که آمریکا در ابتدا پیشنهاد آن را مطرح کرده بود، بیشتر است.

آسوشیتدپرس گزارش کرد که وجود پیش‌نویس توافق نشان از این دارد که طرفین مذاکره به تفاهم سیاسی در خصوص موضوع هسته‌ای ایران تا قبل از مهلت ۳۱ مارس نزدیک می‌شوند.

این گزارش در حالی منتشر شده است که «جان کری» وزیر خارجه آمریکا روز پنج‌شنبه (امروز) از محل مذاکرات هسته‌ای ایران و ۱+۵ (آمریکا، انگلیس، فرانسه، روسیه، چین بعلاوه آلمان) در شهر «لوزان» سوئیس اعلام کرد: ما برخی موضوعات جدی و سخت را مطرح کردیم اما پیشرفت‌هایی را حاصل آوردیم.

از طرف دیگر منابع خبری می گویند یک مذاکره‌کننده اروپایی که نخواسته نامش فاش شود با بیان اینکه ایران و گروه ۱+۵ فاصله زیادی با توافق هسته‌ای دارد گفته ایرانی‌ها باید امتیازات بیشتری بدهند.

از طرف دیگر، «محمد جواد ظریف» وزیر خارجه ایران در ر پاسخ به سوال «نیک رابرتسون» خبرنگار شبکه «سی‌.ان.ان» که از او سوال کرد که آیا این دور مذاکرات در لوزان سوئیس پیشرفت داشته است، گفت: بله. پیشرفت داشته است.

یکی از مقامات وزارت خزانه‌داری آمریکا نیز گفته است در صورتیکه توافق با ایران در خصوص موضوع هسته‌ای صورت گیرد، تحریم‌ها می‌بایست به صورت مرحله‌ای و همگام با تعهد ایران به شرایط توافق کاهش یابد.
 
icon_arrowd  icon_arrowd  icon_arrowd

تکذیب گزارش آسوشیتدپرس درباره ایران
قائم مقام وزارت خارجه آمریکا گزارش رسانه‌ها درباره سانتریفیوژهای ایران را تکذیب کرد.

به گزارش مشرق، «آنتونی بلینکن»، قائم‌مقام وزیر خارجه آمریکا گزارش‌های رسانه‌ای درباره تعداد سانتریفیوژهای ایران را تکذیب کرد و آن را نادرست خواند.

خبرگزاری آسوشیتدپرس ساعاتی پیشتر با استناد به آنچه «پیش‌نویس توافق هسته‌ای» خوانده بود مدعی شده بود تعداد سانتریفیوژهای ایران برای یک دهه یا بیشتر در حد 6 هزار سانتریفیوژ باقی خواهد ماند.

این خبرگزاری از قول برخی مقامات ادعا کرده بود طبق سند پیش‌نویس که ایران و آمریکا درباره آن رایزنی کرده‌اند ایران برای دست‌کم یک دهه تعداد سانتریفیوژهای خود را حدود ۴۰ درصد کاهش خواهد داد.

این مقامات می‌گویند که پیش‌نویس توافق همچنین پیشنهاد کاهش فوری تحریم‌هایی را می‌دهد که «اقتصاد ایران را فلج کرده است».


ایران برای یک دهه یا بیشتر بیش از ۶ هزار سانتریفیوژ نخواهد داشت

دور تازه مذاکرات هسته‌ای بین ایران و گروه 1+5 از روز یکشنبه آغاز شده و قرار است فردا، 29 اسفند، خاتمه یابد اما در روزهای اخیر، احتمال ادامه گفت‌وگوها در بعضی سطوح مطرح شده است.

روز گذشته، وزیر خارجه ایران در پایان چهارمین روز مذاکره با طرف آمریکایی گفت که در مورد بعضی موضوعات، دو طرف به توافق نزدیک شده‌اند در حالیکه در برخی موارد، هنوز اختلاف نظر وجود دارد.

آقای ظریف گفت که دور جاری مذاکرات تا روز جمعه ادامه خواهد یافت اما افزود در صورت لزوم، امکان ادامه آن وجود دارد.

این رایزنی‌ها بخشی از گفت‌وگوهای بین بین ایران با پنج کشور عضو دائم شورای امنیت به علاوه آلمان، موسوم به گروه 1+5 برای پایان دادن به یک دهه تنش بر سر برنامه هسته‌ای ایران است.

کشورهای غربی به رهبری آمریکا ایران را به پیگیری اهداف نظامی در برنامه هسته‌ای این کشور متهم کرده‌اند. جمهوری اسلامی ایران همواره این ادعاها را رد کرده است.

ویرایش شده در توسط Sami1993
اضافه کردن تکذیبیه !

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

مذاکرات عراقچی، روانچی و شرمن

 

در پنجمین روز رایزنی‌های هسته‌ای در لوزان سوئیس تا دقایقی دیگر سید عباس عراقچی، مجید تخت روانچی و وندی شرمن معاونان وزرای خارجه ایران و آمریکا قرار در لوزان سوئیس به گفت‌وگو نشستند و قرار است ظریف و کری و همچنین صالحی و مونیز همزمان به صورت دو جانبه از ساعت 20 به وقت تهران گفت‌وگو کنند.

ششمین دور رایزنی‌های محمدجواد ظریف و جان کری وزرای خارجه ایران و آمریکا به همراه سید عباس عراقچی و مجید تخت روانچی معاونان وزرای خارجه، علی‌اکبر صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی و ارنست مونیز وزیر انرژی آمریکا و با حضور هلگا اشمیت معاون فدریکا موگرینی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا ظهر امروز به وقت تهران آغاز و پس از چند ساعت پایان یافت.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مهمان
این موضوع نسبت به پاسخ بیشتر بسته شده است.

  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.