Recommended Posts

دوستان کشتار خوش میگذره به نظر من وقتی روسیه به اروپا حمله کرد ما هم به عراق حمله کنیم بعد لیچ با دوستان میرن با چند تا خمپاره انداز هند و پاکستان رو به جون هم میندازن و هر دوشون رو نابود میکنن خوب حالا آمریکا به حمایت از اروپا وارد عمل شده و هیچ کی کاری به ما نداره پس ایران آذربایجان و بقیه بر و بچ تو شمال ایران رو فتح میکنیم فک کنم تا حالا هند و پاکستان تموم شده باشن پس الان لیچ و دوستان اون جا رو به ایران ضمیمه میکنن بمب ناپالم هم که داریم پس پک ک رو نابود میکنیم یه سری از این کوماندوها که هر کدومشون یه گردان رو حریف هستن رو هم میفرستیم اسرائیل رو نابود کنن ..... چند دقیقه بعد...رو خودتون حدس بزنید

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
has عزیز شما به تلپاتی اعتقاد دارید؟! فکر می کنم ما با هم تلپاتی داشته باشیم! icon_cheesygrin :mrgreen:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ممنون لیچ جان یه جورایی اعتقاد دارم 777 تمین پستتون رو هم تبریک میگم البته شوخی میکنم خواهشن به دل نگیرید

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

بمب ناپالم هم که داریم پس پک ک رو نابود میکنیم


منم این عملیات رو به عهده میگیرم کلا عملیات های ناپالم با من icon_cheesygrin

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
البته باید به این مسئله اشاره کرد که هند هزینه های نظامی اش خیلی بالا هست و با همون هزینه ها و بودجه می شه خیلی تجهیزات از روسیه خرید . هند یکی از مشتری های پر و پا قرص ر.سیه هست icon_cheesygrin =D>

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

يه مثال اقتصادي ساده مي‌زنم. صادرات هند (منظورم صادرات غيرنفتي هست؛ نمي‌دونم اصلاً‌ هند نفت داره يا نه. اينو گفتم كه با ايران مقايسه‌اش كنم) در سال 2005، 167 ميليارد دلار بود. ارزش اين رقم، وقتي مشخص مي‌شه كه ايران، با وجود اينهمه صادرات غيرنفتي گوناگون (مثل پسته، فرش، مركبات، فولاد، آلومينيوم، مس، آهن و ...)، 15 ميليارد دلار صادرات داشت!

آقا مصطفی، بنده از علم اقتصاد سرشته ندارم ولی بهتر نیست که به تفاوت چندین برابری جمعیت هم اشاره کنید؟

جالبه که تو نظریه ساموئل هانتینگتون برای سال 2035 هند جزو ابرقدرتها نیست و بین دو ابرقدرت ایران و چین قرار دارد.

افکار بنده بیشتر با این نظریه هماهنگ است تا پزیرش هند به عنوان ابرقدرت آینده.
داشتن چند صد میلیون سالخورده از کار افتاده در چند دهه آینده کمر هند را خواهد شکست.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
می گم ما با این همه ذخائر نفت و گاز چرا انقدر هزینه و بودجه نظامیمون کمه حتی سرویه بیشتر از ما هست . ایران میزان پیشرفتش خیلی بالا هست ولی این ها نیاز به بودجه داره . icon_cheesygrin به نظر من با این همه صادرات نفت می شه یه بودجه خوبی برای ارتش دست و پا کرد .

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
نه حسين جان. صادرات و بالكل توليد ناخالص داخلي، ارتباط چنداني به جمعيت نداره؛ چرا كه بنده، درآمد خالص ملي (NNI) رو در نظر نگرفتم. يه فرمول خيلي ساده تو اقتصاد وجود داره : Y = C + I + G + (X-M) + D inv + A با توجه به تبي كه دارم و سياهي رفتن چشمام، زياد نمي‌تونم بنويسم. ولي خيلي ساده عرض مي‌كنم كه X صادرات و M واردات هست و مجموع اينا مي‌شه درآمد كه بعد از يه سري جنگولك بازي‌ها icon_cheesygrin ازش توليد ناخالص داخلي به قيمت عوامل و بازار، توليد خالص داخلي، توليد ناخالص ملي و توليد خالص ملي و نهايتاً درآمد ملي رو حساب مي‌كنيم. مهمترين اصل تو اين ماجرا، پوشش تراز پرداخت هست؛ به اين معني كه صادرات منهاي واردات ما، تراز پرداخت ما مي‌شن و اگه مثبت باشه (كه براي ايران، همش منفي مي‌شه :mrgreen: )، مازاد تراز پرداخت و اگه منفي شه، كسري تراز پرداخت هست. البته اين فرمول، خيلي طول و تفصيل پيدا مي‌كنه و من، صرفاً خلاصه‌اش رو نوشتم. هند، برخلاف تصور ما، به هيچ‌وجه يه مشت گشنه و دربدر نيستن. تو هند، كلي سرمايه‌دار هست و كلي هم فقير. اقتصاد هند، بسيار پر رونق هست و رشد اقتصادي بسيار سريعي دارن. از ثبات اقتصادي بسيار بالايي برخوردارن و فكر كنم ضريب جيني هند هم از ما كمتر باشه (كمترين، مربوط به كشورهاي اسكانديناوي و بيشترين، براي كشورهاي امريكاي لاتين هست). ضمناً خاك هند، به هيچ‌وجه مثل آب و خاك جواهر ما نيست؛ جواهري كه اونقدر فراوون هست كه حتي به خودمون زحمت نمي‌ديم جمعش كنيم و اكثر كشورها ميان با ما قرارداد مي‌بندن كه ازش استفاده كنن!!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
هند براي آزمايش اولين موشك زيردريايي ساخت اين كشور و الحاق به پنج كشور داراي فناوري اين موشك آماده مي‌شود. مسئول بخش تحقيق و توسعه تجهيزات دفاعي هند، روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگاران در نمايشگاه نظامي اين كشور در دهلي نو، گفت: موشك زيردريايي كي - ۱۵با يك برد ۷۰۰كيلومتري در آينده نزديك آزمايش خواهد شد. "اس. پراهلادا"، از متخصصان نظامي هند افرود: " ما همه تداركات لازم را براي پرتاب آزمايشي اولين موشك زيردريايي هند انجام داده‌ايم واكنون منتظر دستور دولت براي انجام اين آزمايش هستيم." وي گفت كه سازمان تحقيق و توسعه دفاعي هند تنها به يك مورد آزمايش براي تاييد اين سيستم موشكي نياز خواهد داشت. بنابه گفته "پراهلادا"، هند بدنبال كسب اين موفقيت به جرگه كشورهاي معدودي همچون آمريكا، روسيه، فرانسه و چين در برخورداري از اين فناوري ساخت موشك‌هاي زيردريايي خواهد پيوست و تحقق اين امر توان بازدارندگي هسته‌اي اين كشور را به ميزان قابل توجهي افزايش خواهد داد. وي گفت كه اين موشك از يك سكوي معلق در آب در ساحل ايالت اوريسا در شرق هند در نزديكي بالاسور آزمايش خواهد شد زيرا اين كشور در حال حاضر داراي يك سكوي زيردريايي براي انجام اين آزمايش مي‌باشد. اين مقام بلندپايه سازمان تحقيق و توسعه دفاعي هند گفت كه همه تداركات لازم براي انجام دومين آزمايش موشك آگني - ۳داراي ۳هزار كيلومتر برد تهيه شده و دست اندركاران اين موشك منتظر آب و هواي مناسب براي شليك اين موشك هستند. "پراهلادا"، گفت كه موشك آگني-‪ ۳بعد از دو مورد آزمايش در نيروهاي فرماندهي راهبردي مستقر خواهد شد. وي گفت كه تقريبا همه موشكهاي عمده ساخت هند تا كنون در نيروهاي مسلح اين كشور مستقر شده‌اند. "پراهلادا" افزود: دولت هند پيشنهاداتي را مبني بر توليد مشترك نوعي موشك دوربرد زمين به هوا با اسرائيل تاييد كرده است. بنابه گفته وي، دولت هند با انعقاد يك پيمان ۲۵ميليارد روپيه‌اي براي اين منظور موافقت كرده و اين موشك پيشرفته در طول سه سال آماده بهربرداري خواهد شد. اين متخصص نظامي گفت: "برخي از قسمت‌هاي اين موشك در هند و مابقي در اسرائيل ساخته خواهند شد." منبع:آويا

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
حامد جان پس موشک ثاقب ما کشکه؟ :mrgreen: icon_cheesygrin icon_cheesygrin ما قبل از هند ساختیم!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ماهم پيشرفتهاي خوبي در عرصه تسليحات دريايي داشتيم كه بايد با سرعت بيشتر و صرف بودجه مناسب در كنار مديريت و استفاده از نيروهاي متخصص ادامه پيدا كند :mrgreen: icon_cheesygrin

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
درضمن اینطور که پیداست هند نوکر جدید اسرائیل است! باید خیلی مراقب این کشور بود! خدا نادر شاه رو رحمت کند!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

درضمن اینطور که پیداست هند نوکر جدید اسرائیل است! باید خیلی مراقب این کشور بود! خدا نادر شاه رو رحمت کند!


هنديها با اعمال سياست نوكري دارن تكنولوژي هاي روز اسراييل را به كشور خودشون منتقل مي كنن.البته اسراييليها هم منافعي رو توي اين روابط بدست مي آرن.
اما من هم با تو موافقم
؛؛؛؛؛خدا نادر شاه رو رحمت كند؛؛؛؛؛

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[align=center]پرویز مشرف چوب کنار نهال بود![/align]

اوضاع پاکستان رو به بهبود نیست و آنچه را در روزهای گذشته اتفاق افتاده نمی توان دموکراسی نام نهاد.

جریانی که سابق بر این کنار زده شده بود مجددا بازگشت کرده و استحکام و ثبات را از پاکستان گرفته است. این همان تفکر طالبانی بود که بعد از ماجرای 11 سپتامبر به دست پرویز مشرف کنار زده شد. اگرچه در سال های پس از واقعه 11 سپتامبر مشرف سعی کرد آن جریان را از میان بردارد ولی سرانجام این آتش زیر خاکستر شعله ور شد و دامن این ژنرال را که بی جهت برخی رسانه ها او را دیکتاتور می نامند گرفت.

باید بدانیم که دموکراسی در جوامعی چون پاکستان معنای خاص خودش را دارد. ما از کشوری سخن می گوییم که 70 درصد مردم آن بی سوادند و خیابان هایش با زباله دانی کشورهای پیشرفته تفاوتی ندارد. بنابراین نمی توان گفت این ظاهر که از فرهنگی باطنی خبر می دهد، در سیاست چیزی جدا از در و دیوارهای آن خواهد بود.

در ایامی که بی نظیر بوتو نخست وزیری پاکستان را بر عهده داشت نام علی زرداری بر دیواره های شهرهای این کشور با عنوان "آقای 10 درصد" نشسته بود؛ مقصود از این اطلاق این بود که او از هر پیمانکاری که با دولت قرارداد می بست به‌واسطه نفوذ همسرش مبلغ درصد را نصیب خود می کرد.

از سوی دیگر نواز شریف – در صورتی که به میدان رقابت بیاید – هم مردی است ثروتمند و متملک که بی کفایتی و ناکارآمدی اش را یک بار در جنگی که مشرف فرماندهی آن را بر عهده داشت نشان داد. بطور کلی در تاریخ پاکستان به ندرت مردی مثل مشرف را می توان سراغ گرفت. پرسش اینجاست که او چگونه پارلمان را منحل نکرد و همین پارلمان بود که بلای جان او شد؟ اگر او دیکتاتور بود جلوی انتخابات را می گرفت و مجلس را منحل می کرد؛ مگر دیکتاتورها این چنین عمل نمی کنند؟

پس مسئله دموکراسی در پاکستان مفهومی اعتباری است. آزادی ای که پرویز مشرف در اختیار رسانه های گروهی گذاشت به حدی بود که هر گذرنده ای به هنگام ایستادن در کنار کیوسک های روزنامه فروشی این کشور می توانست عکس های تظاهرات ضد مشرف و شعار "مرگ بر مشرف" منقوش روی پلاکاردهای تظاهرکنندگان را روی صفحه نخست ببیند و فضای آزاد مطبوعات را لمس کند. علاوه بر روزنامه ها تلویزیون این کشور نیز بارها برنامه هایی علیه او نشان می داد.
اصولا در کشورهایی مثل پاکستان نیاز به فردی مقتدر مثل مشرف همیشه احساس می شود؛ کسی که بتواند در بلوای قوم گرایی ها و بنیادگرایی ها و تا زمان پاگیری دموکراسی پایه های آن را تثبیت کند ولی متاسفانه برخی رسانه های ما هم او را ژنرال دیکتاتور می کنند. کسی مثل او در جایی نظیر پاکستان حکم چوبی را دارد که اگرچه آزادی را از نهال می گیرد اما اجازه نمی دهد نهال به چپ و راست خمیده شود و این امکان را به آن می دهد تا به حدی از بالندگی برسد که شما بتوانید چوب را از آن جدا کنید.

به اعتقاد من با رفتن پرویز مشرف آینده روشنی در انتظار پاکستان نخواهد بود به خصوص که پاکستانی ها تحت تاثیر عطوفت زدگی و علقه های دینی و نیز محبوبیت بی نظیر بوتو، متمایل به آقای 10 درصد شده اند. اینها نشانه عدم آگاهی جامعه است.

*دکتر محمد بقایی ماکان
محقق و دارنده نشان درجه اول علمی دولت پاکستان
*ایران دیپلماسی

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط MR9
      بسم الله الرحمن الرحیم

       



      هفدهم سپتامبر 2010 بود که ژاپن با انتشار استراتژی جدید نظامی خود نخستین «نشانه های جدی» برای خروج از «انزوای نظامی» را نشان داد. ژاپن برای این استراتژی نظامی، رقمی بالغ بر 280 میلیارد دلار برای پنج سال (2010 تا 2014) اختصاص داده و اعلام کرد قصد دارد در این سال ها مواضع دفاعی خود در جنوب و غرب این کشور(مناطق مرزی چین) را تقویت کرده، روی پروژه های موشکی بالستیک سرمایه گذاری کند. در این استراتژی همچنین بر گسترش روابط با همپیمانان کلیدی از جمله آمریکا و افزایش شمار زیر دریایی‌ها و .... تاکید شده است.
       



      اکنون در سال 2014 هستیم و نزدیک به 5 سال از انتشار این استراتژی می گذرد که خبر می رسد، ژاپن برای نخستین بار پس از جنگ جهانی دوم اعلام می کند ضمن شرکت در عملیات نظامی برون‌مرزی، به دنبال فروش تجهیزات نظامی در بازارهای بین المللی است.
      حضور ارتش ژاپن در عملیات جنگی برون مرزی نیز به رغم مخالفت‌های گسترده مردمی و محدودیت های قانونی گویا در حال عملیاتی شدن است. شاهد این ادعا اظهارات اخیر شینزو آبه، نخست وزیر ژاپن است که اخیرا از داشتن یک «ارتش قدرتمند» سخن رانده و گفته این ارتش حق دارد در جنگ های بین المللی حضور داشته باشد.
      طبق اعلام مقامات ژاپنی، این کشور در تلاش است محدودیت‌های قانونی در زمینه صادرات سلاح را نیز برداشته و به بهانه های مختلف از جمله گسترش فعالیت های اقتصادی، به جرگه صادرکنندگان تجهیزات جنگی بپیوندد و از قرار معلوم، آمریکا نخستین بازار ژاپن در این عرصه خواهد بود.
      قانون اساسی ژاپن در سال 1947 نوشته و با فشار نظامیان آمریکایی‌ها به این کشور تحمیل شده است. طبق این قانون، ژاپن اجازه داشتن «ارتش» به معنی مصطلح آن را ندارد و در مقابل می تواند نیروهای محدود نظامی موسوم به «نیروهای دفاع از خود» داشته باشد.
      البته بخشی از این محدودیت ها در ماه آوریل سال جاری( اواخر فروردین) برداشته شد و به احتمال قریب به یقین اواخر ماه جاری میلادی تصمیم نهایی در این زمینه نیز اتخاذ خواهد شد.
      اما سوالاتی که در اینجا مطرح می شود این است که آیا ژاپن حقیقتا به دنبال خروج از انزوای نظامی و احیای امپراتوری سابق است؟ موضع کشورهای غربی، چین و کشورهای آسیایی و همسایه به این تغییر استراتژی چگونه خواهد بود؟



      به نظر می رسد، لا اقل بخشی از پاسخ این سوال را باید در روحیات خاص ژاپنی ها و در تاریخ این کشور جست و جو کرد.
      در طول تاریخ، برخي آيين ها و اعتقادات خاص مذهبي، همواره زمينه رشد افراط گونه روحيات ملي گرايانه و صد البته نظامي گري ژاپني ها بوده است.
      مقامات نظامي ژاپن به خصوص در دهه30 تحت تاثير فيلسوفي با نام «تويوما» به شدت اعتقاد داشتند كه خداوند ملت ژاپن را برگزيده و يكايك مردم اين كشور موظفند براي ايجاد «ژاپن بزرگ» بكوشند. براساس آيين معروف «شينتوي پاك» نیز امپراتور ژاپن خداي تمام دنيا معرفی شده و ملت ژاپن نيز «مأموريت» دارد سايرين را تحت هدايت بي چون و چراي این امپراتور درآورد.
      بحران شديد اقتصادي دهه 30 ژاپن نیز بر دامنه اين اعتقادات افزود و رشد شديد احساسات ملي گرايانه ايده توسعه ارضي و ايجاد جامعه بزرگ به زعامت ژاپن را در بين توده مردم اين كشور لازم و واجب نشان داد.
      ژاپن با چنین زمینه های تاریخی پس از پایان جنگ جهانی اول توانست یکی از پنج قدرت بزرگ نظامی و صنعتی جهان شده و در «شورای جامعه ملل» آن زمان، صاحب کرسی دائم بود.
      این کشور در همان ماه های نخست جنگ جهانی دوم توانست حدود 50 میلیون کیلومتر مربع از کره زمین(یک ششم جهان) را تحت استیلا و کنترل خود درآورد. اما به دنبال حملات ناجوانمردانه اتمی آمریکا، از حرکت باز ایستاد. البته نباید فراموش کرد، عده ای نیز معتقدند، ژاپن پیش از حمله اتمی آمریکا به این کشور شکست خورده بود و آمریکا با حمله به این کشور خواست هژمونی خود را به جهانیان تحمیل کند.


       
      این کشور به هر حال پس از جنگ جهانی دوم دیگر اجازه داشتن ارتش به معنی مصطلح امروز و اختیارات کامل را نداشت و خود نیز با وضع قوانینی، محدودیت هایی در ابعاد بین المللی حوزه نظامی وضع کرد.

      اما اکنون رشد اقتصادی بالا این کشور را از شرایط اسفناک پس از جنگ جهانی خارج کرده است و شرایطی که این کشور را به انزوای نظامی کشاند، دیگر وجود ندارد!
      پاسخ دومی نیز برای تحلیل چرایی اتخاذ چنین رویکردی از سوی چشم بادامی ها وجود دارد و آن چیزی نیست جز منافع اقتصادی و سیاسی.
      «جان ميرشاير» صاحب نظريه «رئاليسم تهاجمي» می گوید، قدرت‌هاي بزرگ هميشه مترصد فرصتي هستند تا قدرت خود را در برابر رقبا فزوني بخشند. وي سپس جمعيت و ثروت را به عنوان «پايه‌هاي اصلي قدرت نظامي» تعريف و تصريح مي كند چنانچه كشوري داراي اين مولفه ها باشد، فرصت لازم براي خروش مقابل قدرت ها را به دست آورده است.
      با توجه به مولفه هایی که در جامعه امروز ژاپن دیده می شود، هیچ بعید نیست که این کشور واقعا قصد خروش مقابل سایر قدرت‌ها را داشته باشد.

       

      ژاپن اگر چه به لحاظ سیاسی، استقلال لازم را هنوز کسب نکرده و مانند بسیاری از کشورهای غربی دیگر، پیرو سیاست های آمریکا است؛ اما این کشور حداقل در بعد نظامی، تحرکات جدی از خود نشان داده است.
      وجود پایگاه های متعدد نظامی آمریکا در ژاپن، همواره هزینه‌هایی برای توکیو داشته و این کشور با وجود تقاضاهای زیاد مردمی، هرگز نتوانسته آمریکایی ها را از این کشور بیرون کند. این ناتوانی حتی بعضا باعث سقوط رهبران این کشور شده، همان طور که گاهی شعار علیه حضور نظامی آمریکا، باعث روی کار آمدن رهبرانی در این کشور شده است.
      «یوکیو هاتویاما»، نخست وزیر اسبق ژاپن با شعار جمع آوری پایگاه‌های نظامی آمریکا بود که توانست بر رقیب قدرتمند خود پیروز شود. اما همین فرد به دلیل ناتوانی در عمل به وعده انتخاباتی اش، خرداد ماه سال 89 استعفا کرد و جای خود را به «نائوتو کان» داد. «کان» نیز ماه ها جرئت نکرد راجع به پایگاه های آمریکایی که یکی از قدیمی‌ترین و بزرگترین مشکلات مردم کشورش است، صحبتی به میان آورد.
      بنا بر این به نظر می رسد، ژاپن هنوز پیشرفتی را که در حوزه اقتصاد کسب کرده، در حوزه سیاسی به دست نیاورده است.
      «اقتصاد» نیز می تواند یکی از انگیزه های قوی برای ژاپنی ها جهت ورود جدی به عرصه نظامی باشد.
      ژاپن کشوری است که در حوزه اقتصادی جایگاه ویژه ای دارد. تولید ناخالص ملی ژاپن نزدیک به 6 تریلیون دلار و جمعیت این کشور نیز حدود 128 میلیون نفر است. دو فاکتوری که به اعتقاد «میر شایر» برای خروش کافی است!
      همین چند سال پیش بود که خبر رسید، غول خودروسازی آمریکا یعنی جنرال موتورز، جای خود را به تویوتای ژاپن داده است. آمریکا امروز خود یکی از واردکنندگان اصلی محصولات ژاپنی است. ژاپن در عرصه تکنولوژی و تجهیزات الکترونیکی نیز یکی از پیشرفته ترین کشورهای دنیا است.
      کشوری با چنین مختصات اقتصادی و جمعتی طبیعتا نمی تواند خود را محصور نگاه دارد. بنابر این ورود ژاپن به فاز صادرات تجهیزات نظامی را می توان از این منظر به تحلیل نشست.
       
    • توسط worior
      به نام حق
       
      پیشگفتار
      این تاپیک جهت بررسی و طرح ایده های مختلف در زمینه تهاجم موشکی کروز و پاسخ پدافند بصورت ارزان و گسترده ایجاد گشته است.
      سایر سناریو ها نظیر حملات موشک های بالستیک، و یا بمب های دورایستا(گلاید، بدون موتور)، همچنین موشک های هایپرسونیک موضوع این تاپیک نیست.
       
      طرح حمله:
      در دسترس بودن سامانه های موشکی کروز در خدمت بسیاری از ارتشهای منطقه و استفاده گسترده از این سامانه ها در منطقه خاورمیانه، لزوم دارا بودن یک سامانه مقاومت پدافندی موثر را گوشزد میکند، اما چنین سامانه ای با چه وضعیتی روبروست و چگونه باید پاسخ بدهد؟
       


       
      فرض کنیم، در تهاجم یک روزه 8 ساعته، با هدف گشایش مسیر پدافند و بدست گرفتن آسمان ایران، ائتلاف مهاجم، اقدام به اجرای تهاجمی با مشخصات ذیل بنماید:
      - 4000 موشک کروز، در برد های مختلف، بدون خطا(فرض میشود، این تعداد موشکی هست که به هدف خواهد رسید)
      - اهداف عمقی و مرزی
      - شانس اصابت موشک های پدافندی در صورت رهگیری 75 درصد.
      مشاهده میکنید که با شلیک 4000 موشک پدافندی، تنها قادر به انهدام 3000 موشک کروز مهاجم خواهیم بود، و این به معنای اصابت دست کم 1000 موشک به هدف و مشغولیت 8 ساعته پدافند بر روی تعداد بسیار زیادی هدف خواهیم بود. با توجه به تصویر فوق این رقم حتی بیش از موشک هایی ست که در سال 2003 به عراق شلیک شده است. 
      آیا چنین حمله ای از نظر هزینه ای و لجستیک برای ائتلاف مهاجم دشوار خواهد بود؟
      - قیمت هر موشک تاماهاوک کلاس 4 که از آخرین و بیشترین حجم امکانات مسیریابی بهره میجوید، 1.87 میلیون دلار با نرخ شناور 2017 محاسبه شده است، بنابراین 4000 موشک حداکثر 8 میلیارد دلار هزینه خواهد داشت و این رقم حتی اگر به 10 یا 20 میلیارد دلار نیز برسد، با توجه بودجه نظامی کشورهایی مانند آمریکا و اعراب منطقه، همچنین تامین هزینه در چند سال مالی، رقمی دور از ذهن و دست نیافتنی نیست. هم اکنون نیز فقط دو کشور عربستان و امارات در حدود 1200 موشک کروز در اختیار دارند. اگر به دو کشور، سایرین چون ایالات متحده، فرانسه، انگلستان و ... اضافه شوند، مقدار 4000 موشک رقم کاملا دست یافتنی خواهد بود.
      - از نظر لجستیک نیز، با توجه به تعداد بسیار پایگاه های اجاره ای و تسخیری دشمن در منطقه، و گستردگی پهنه جغرافیایی مرزهای کشورمان، استقرار چنین موشک هایی فقط به ناوها محدود نمیشود، و تمامی پایگاه های زمینی میتوانند به عنوان محل پرتاب استفاده شوند، و میتوان این فرض را گرفت که طی سالهای اخیر این انبار سازی موشک های کروز صورت گرفته باشد و به زمان حمله موکول نگردیده است.
       
      هزینه مقابله؟
      - دفع موثر 4000 موشک بالستیک برای پدافند به تنهایی بسیار دشوار به نظر میرسد، و طبیعی ست که برای این منظور نمیتوان صرفا بر پدافند موشکی متکی بود. اگر خطای 0.75  برای پدافند را بپذیریم، به رقمی در حدود 5400 موشک پدافندی،مقدار بسیاری تجهیزات کشف و شناسایی و مقدار بالایی شانس نیاز است. فلذا عقلانه است که پایگاه ها و محل های شلیک دشمن پیش از اقدام یا در همان دقایق اولیه حمله شود (که این موضوع بحث این تاپیک نیست).
      - اخلال gps و حتی انهدام ماهواره های هدایت کننده نیز با توجه به تجهیزات مدرن ترکام و وجود عوارض طبیعی بسیار در ایران مزیتی در حدود بالابرد چند درصد خطا به سامانه های کروز وارد میکند. این میزان خطا را بدلیل عدم وجود اطلاعات کافی از کیفیت و دقت سامانه های مهاجم همچنین بروز پیشرفت های آینده باید فاکتور گرفت و به تنها به برخورد سخت پدافند متکی بود.
       
      با توجه به موارد فوق یک مجتمع پاسخ برای مقابله طراحی کنید، به نحوی که قادر باشد:
      - 100 درصد موج اول حمله که علیه پدافند و تجهیزات راداری ثابت است را از کار بی اندازد
      - 80 درصد کل موشک ها در موج های بعدی را منهدم کند
      - بعد از 8 ساعت تهاجم سنگین همزمان با انواع اخلال با دست خالی مواجه نشود.
      - اقدام سخت یا hard kill باشد.
      - این پاسخ در سامانه خلاصه شود. اقدامات غیر عامل نظیر استتار، تعدد و اخلال نادیده گرفته شود.
      - موج اول 800 موشک
      - موج دوم 1200 موشک
      - موج سوم 600 موشک
      - موج چهارم 1400 موشک
      - هر موج حمله 2 ساعت.
      - از همه مهمتر، سیستم بسیار ارزان و موثر باشد.
       

       
       
       
      دارایی کنونی پدافند موشکی ایران:

       
       
      با تشکر، از حضورتون در بحث
       
       
       
       
       
       
    • توسط karkas
      [align=center]در پی پرتاب دست کم دو موشک از داخل نوار غزه به شهر سدروت، در جنوب اسرائیل، مقامات اسرائیلی می گویند واکنش به این حمله را مد نظر قرار داده اند. [/align]

      [align=center][/align]



      [align=center]از هنگام به اجرا گذاشته شدن آتش بس توسط حماس و اسرائیل در هفته گذشته، این اولین بار است که آتش بس نقض شده است.

      از تلفات این حمله خبری در دست نیست
      جنبش حماس از سایر گروه های فلسطینی خواسته آتش بس را رعایت کنند. گروه فلسطینی جهاد اسلامی مسئولیت پرتاب موشک را به عهده گرفته است.جهاد اسلامی پیشتر تهدید کرده بود که به حمله اسرائیل به ساحل غربی پاسخ خواهد داد.
      در جریان این حمله نیروهای اسرائیلی به ساختمان یک خوابگاه دانشجویی در شهر نابلس در ساحل غربی یورش برده و دو فلسطینی را به قتل رساندند.
      یکی از کشته شدگان از اعضای گروه فلسطینی جهاد اسلامی بود.
      طبق گزارش های محلی، دومین مقتول پیکارجو نبوده و صرفا یک دانشجو بوده است.
      ارتش اسرائیل می گوید هر دو فلسطینی مسلح بوده اند.
      به گفته ارتش اسرائیل طارق ابوقالی که به جهاد اسلامی تعلق داشته در حال برنامه ریزی برای انفجار بمب بوده ودر اتاقش اسلحه و مواد منفجره کشف شده است.
      خبرگزاری رسمی فلسطینیان اعلام داشته که چندین گلوله به هر دو فلسطینی اصابت کرده و یکی از قربانیان را با شلیک گلوله به سرش از فاصله نزدیک، کشته اند.
      یک سخنگو، اسرائیل را مسئول نقض آش بس دانست و گفت سربازان اسرائیلی همچنین به سوی ماهیگیران فلسطینی در آب های نزدیک به سواحل غزه تیراندازی کرده بودند.
      آتش بسی که بر سر آن توافق شده بود رسما تنها شامل غزه می شود ولی گروه های فلسطینی درخواست کرده بودند که این آتش بس شامل ساحل غربی نیز بشود.
      [/align]

      منبع : بی بی سی

      این هم از دوستی خاله خرسه
      icon_cool
    • توسط hamed_713
      "آنسات" به هلی کوپتر آموزشی نیروی هوایی روسیه مبدل خواهد شد

      ژنرال "ویکتور ایوانوف" رییس اداره نیروی هوایی نظامی ارتش روسیه روز سه شنبه به خبرنگاران گفت که "آنسات" بعد از پایان آزمایشات دولتی مشترک و بهره برداری تجربی در نیروها تا سال 2010 به هلیکوپتر اصلی آموزشی نیروی هوایی کشور مبدل خواهد شد.

      وی یادآوری نمود که این تصمیم در سال 2001 توسط مسئولین وقت وزارت دفاع اتخاذ شده بود.

      ژنرال ایوانوف گفت: آزمایش "آنسات" برای آنکه به صورت نمونه آموزشی در آید، به مدت یک و نیم تا دو سال طول خواهد کشید. طی این مدت باید آن را تکمیل کرد.

      وی توضیح داد که در حال حاضر خلبانان مدرسه عالی خلبانی "سیرزانسک" از هلی کوپترهای "می-2" بعنوان هلی کوپتر آموزشی استفاده می کنند.

      وی گفت: نیروی هوایی برای آموزش خلبانی در ابتدا به 25-30 فروند "آنسات" نیاز دارد. بعد از آن این میزان افزایش داده خواهد شد.

      هلی کوپتر سبک چند منظوره "آنسات" با توان حمل 1-1,3 تن، حداکثر وزن پروازی 3,3 تن و حمل تا 9 سرنشین در دفتر طراحی کمپانی "KVZ" با همراهی دیگر سازمان های و موسساتی که در امور تجهیزات هوایی مشغول هستند، ساخته شده است.

      اولین پرواز "آنسات" در ماه اوت سال 1999 انجام شد. "آنسات" بر خلاف نمونه های مشابه غربی خود دارای دو موتور است که به مراتب ضریب اطمینان و امنیت آن را بالا می برد.

      نووستی
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.