mostafa_by

تاپیک جامع تهاجم به جمهوری اسلامی ایران

امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

اگر امریکا واقعا بخواد ایران را نابود کنه باید از فناوری emp استفاده کنه

بعد فکر بندرها را بکنه

  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

رویکرد اخیر ایالات متحده و رسانه های همسو و در سالهای اخیر بازی کننده در پازل تهدیدات ضد ایران ( رویترز و هم افزایی در پررنگ کردن تهدیدات، ارائه اخبار کذب، بزرگنمایی ها، جهت گیری های خاص و ... که حتی چند بار منجر به واکنش مستقیم وزارت امور خارجه هم شد ) در حال ترسیم آمادگی ایالات متحده برای حمله به ایران هست. تحلیل های خاص در مورد استقرار تاد در سرزمینهای اشغالی - و عربستان در آینده نزدیک، قرار دادن نام سپاه پاسداران در لیست سیاه، ارائه گزارشهایی که مدام عنوان میشه مقامات نظامی مخالفش هستند و ... همگی در این جهت استوارند.

 

هرچند تصمیمات ترامپ به علت فشار تیم امنیتی فعلی پیرامونش قابل تحلیل نیست و روی وعده های داخلیش ( اشتباه بودن جنگ عراق، خارج کردن نیروهای آمریکایی از خاورمیانه، پرهیز از جنگهای هزینه زا، توجه به داخل و ...) نمیشه حساب کرد اگر فرض را بر این بگیریم که پمپئو و بولتن منتهای آرزو یعنی  یک حمله ولو محدود به ایران را دنبال میکنند تا بالاخره این گزینه همیشه روی میز را به نام خودشون سند بزنند و موقعیت را مناسب میدونند که به هر حال در آستانه انتخابات آمریکا شاید اینطور برای ترامپ توجیه شده که یک حمله برق آسا که ایران هم واکنشی به آن نخواهد داشت (یا محدود خواهد بود) میتونه یک نشان منحصر به فرد برای ترامپ باشه به عنوان جسورترین! رییس جمهور آمریکا و از این قبیل و خب در این بستر جدی گرفتن تهدیدات و حتی اقدامات پیشگیرانه برای متوجه کردن طرف مقابل که اقدام به یک حرکت جنون آمیز نکنه مهم خواهد بود که حالا یا با رونمایی از یک سلاح خاص، یا رفتن به سمت رویکرد تهاجمی در بعد هسته ای و حتی پیام سیاسی/نظامی ( مثلا تهدید به فتوای سراسری جهاد ) و ... میتونه در نظر گرفته بشه.

 

بعد دیگه ماجرا میتونه این باشه که ترامپ در آستانه انتخابات یکی از مهمترین و به عبارتی ویژه ترین برگ های برندش میتونه یک دیدار با مقامات ایرانی و اصطلاحا حتی یک مذاکره محدود باشه ( نشان دادن کارآمدی فشارها در مهمترین و پرتکرار ترین پرونده ترامپ ) و چون تا به حال با تمام فشارها دورنمای روشنی از رضایت مقامات ایرانی دیده نمیشه و اکثر راهکارهای تحریمی در شدیدترین شکلش امتحان شده، میشه این فضاسازی ها را در راستای تلقین جدی بودن تهدید نظامی و حتی نشان دادن چشمه هایی از اون در کنار مرزها باشه ( استقرار تاد-استقرار اف-35 ها، جا به جایی نیروها در منطقه، ایجاد پایگاه های جدید و ...) تا ایران را از این طریق به یک دیدار نمایشی که قطعا هیچ سودی برای ایران نخواهد داشت و در مقابل بسیار پرسود برای ترامپ خواهد بود وادار کنه.  (کره شمالی تازه در نبود ابزار فشار تعیین کننده ای چون صهیونیستها باز با شروط پمپئو در پیش چشم هست چه برسه به موضوع ایران و شروط 12 گونه و تمایلاتی که مشخصا نه برای مذاکره که براندازی تبیین شدند )

 

 

حالا برای کشور مهم هست که با تحلیل دقیق جزییات احتمال هر کدوم از این فرضها را با جدیت بررسی کنه و برای هر کدوم راهکارها مناسب را فراهم کنه. هر چند در گزارش اخیر ایالات متحده باز هم از بازگشت و فعال سازی مراکز هسته ای در مقابل خروج امریکا از برجام به عنوان خط قرمز امریکا نام برده شده که واکنش امریکا را در پی خواهد داشت (با تهدید نظامی) ولی مثلا اگر فرض دوم تقویت بشه - در آستانه انتخابات امریکا ( پس از قطعی شدن بدعهدی اروپا ) فعال سازی پرسر و صدای مثلا فردو و اراک و نطنز میتونه ضربه سختی به ترامپ باشه (با ماهیگیری مخالفان و اروپا که دیدی چه کردی ترامپ! ) که یا امریکا را در استانه انتخابات باید وارد جنگی پیش بینی ناپذیر کنه یا حملات مخالفین و دموکراتها را تحمل کنه.

  • Like 1
  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
16 hours قبل , alala گفت:

رویکرد اخیر ایالات متحده و رسانه های همسو و در سالهای اخیر بازی کننده در پازل تهدیدات ضد ایران ( رویترز و هم افزایی در پررنگ کردن تهدیدات، ارائه اخبار کذب، بزرگنمایی ها، جهت گیری های خاص و ... که حتی چند بار منجر به واکنش مستقیم وزارت امور خارجه هم شد ) در حال ترسیم آمادگی ایالات متحده برای حمله به ایران هست. تحلیل های خاص در مورد استقرار تاد در سرزمینهای اشغالی - و عربستان در آینده نزدیک، قرار دادن نام سپاه پاسداران در لیست سیاه، ارائه گزارشهایی که مدام عنوان میشه مقامات نظامی مخالفش هستند و ... همگی در این جهت استوارند.

 

هرچند تصمیمات ترامپ به علت فشار تیم امنیتی فعلی پیرامونش قابل تحلیل نیست و روی وعده های داخلیش ( اشتباه بودن جنگ عراق، خارج کردن نیروهای آمریکایی از خاورمیانه، پرهیز از جنگهای هزینه زا، توجه به داخل و ...) نمیشه حساب کرد اگر فرض را بر این بگیریم که پمپئو و بولتن منتهای آرزو یعنی  یک حمله ولو محدود به ایران را دنبال میکنند تا بالاخره این گزینه همیشه روی میز را به نام خودشون سند بزنند و موقعیت را مناسب میدونند که به هر حال در آستانه انتخابات آمریکا شاید اینطور برای ترامپ توجیه شده که یک حمله برق آسا که ایران هم واکنشی به آن نخواهد داشت (یا محدود خواهد بود) میتونه یک نشان منحصر به فرد برای ترامپ باشه به عنوان جسورترین! رییس جمهور آمریکا و از این قبیل و خب در این بستر جدی گرفتن تهدیدات و حتی اقدامات پیشگیرانه برای متوجه کردن طرف مقابل که اقدام به یک حرکت جنون آمیز نکنه مهم خواهد بود که حالا یا با رونمایی از یک سلاح خاص، یا رفتن به سمت رویکرد تهاجمی در بعد هسته ای و حتی پیام سیاسی/نظامی ( مثلا تهدید به فتوای سراسری جهاد ) و ... میتونه در نظر گرفته بشه.

 

بعد دیگه ماجرا میتونه این باشه که ترامپ در آستانه انتخابات یکی از مهمترین و به عبارتی ویژه ترین برگ های برندش میتونه یک دیدار با مقامات ایرانی و اصطلاحا حتی یک مذاکره محدود باشه ( نشان دادن کارآمدی فشارها در مهمترین و پرتکرار ترین پرونده ترامپ ) و چون تا به حال با تمام فشارها دورنمای روشنی از رضایت مقامات ایرانی دیده نمیشه و اکثر راهکارهای تحریمی در شدیدترین شکلش امتحان شده، میشه این فضاسازی ها را در راستای تلقین جدی بودن تهدید نظامی و حتی نشان دادن چشمه هایی از اون در کنار مرزها باشه ( استقرار تاد-استقرار اف-35 ها، جا به جایی نیروها در منطقه، ایجاد پایگاه های جدید و ...) تا ایران را از این طریق به یک دیدار نمایشی که قطعا هیچ سودی برای ایران نخواهد داشت و در مقابل بسیار پرسود برای ترامپ خواهد بود وادار کنه.  (کره شمالی تازه در نبود ابزار فشار تعیین کننده ای چون صهیونیستها باز با شروط پمپئو در پیش چشم هست چه برسه به موضوع ایران و شروط 12 گونه و تمایلاتی که مشخصا نه برای مذاکره که براندازی تبیین شدند )

 

 

حالا برای کشور مهم هست که با تحلیل دقیق جزییات احتمال هر کدوم از این فرضها را با جدیت بررسی کنه و برای هر کدوم راهکارها مناسب را فراهم کنه. هر چند در گزارش اخیر ایالات متحده باز هم از بازگشت و فعال سازی مراکز هسته ای در مقابل خروج امریکا از برجام به عنوان خط قرمز امریکا نام برده شده که واکنش امریکا را در پی خواهد داشت (با تهدید نظامی) ولی مثلا اگر فرض دوم تقویت بشه - در آستانه انتخابات امریکا ( پس از قطعی شدن بدعهدی اروپا ) فعال سازی پرسر و صدای مثلا فردو و اراک و نطنز میتونه ضربه سختی به ترامپ باشه (با ماهیگیری مخالفان و اروپا که دیدی چه کردی ترامپ! ) که یا امریکا را در استانه انتخابات باید وارد جنگی پیش بینی ناپذیر کنه یا حملات مخالفین و دموکراتها را تحمل کنه.

 

تحلیلتون تقریبا درست هست

در مقابل ترامپ ما سه دسته کار باید انجام دهیم

1- تبلیغاتی 

2- نظامی

3-زیرساختی

 

1- تبلیغاتی

ترامپ به دنبال شو هست و ما باید این شوها رو براش خراب کنیم 

اون میخواد بگه من عظمت امریکا رو برگردوندم ولی باید نشون بدیم امریکا در ضعیف ترین حالتش قرار داره و این مدیون زحمات ترامپ هست 

شاید بهترین گزینه گرفتن یک پهباد بی سرنشین باشد مثل آرکیو و بمب خبری شدن آن ( اگر میشد اف 35 )

یا ایجاد این خبر که ترامپ عملا باعث تثبیت ایران در سوریه شد و نیروهای آمریکایی و اسرائیلی عملا در ضعیف ترین حالت قرار گرفته اند 

تقویت زیرساخت هسته ای و حر کت به جلو ( نسل جدید سانتریفیوژ ها (ای ار 8) و ساخت چند نیروگاه کوچک و متوسط اتمی )

 

در کنار این موارد باید کار رسانه ای رو حرفه ای جلو ببریم ، یعنی از تفکر صدا و سیمایی به سمت تفکر حرفه ای چون پرس تی وی و بی بی سی مانند برویم 

متاسفانه در کشور ما ترجیح اشتباهی بر رفتار صدا و سیمایی و خود ستایی حاکم هست ولی در حالت حرفه ای احترام به مخاطب با بیان تمامی دیدگاه ها و اجازه تفکر به مخاطب اصل کار است

 

2- نظامی 

توازن نظامی باید به سمت ما تغییر کنه 

شاید بهترین سلاح ها برای تغییر این توازن

- موشک های ضد ماهواره ( هواپایه، زمین پایه)

- قراردادن ماهواره های سنگین در فضا 

- موشک های بالستیک ضد آواکس و هواپیما پهن پیکر 

- پهبادهای هوشمند و شبکه ای 

 

این حرکت علاوه بر بحث تبلیغاتی که برای ترامپ منفی هست 

عملا نشان می دهد ترامپ دیگر توان جنگ با ایران را نداشته و هرگونه حمله عواقبی وحشتناک به دنبال خواهد داشت 

البته تکمیل این امر انتشار صحبت های تحلیلگران و ایجاد این موج خبری در تغییر توازن قوا هست 

 

3- زیرساخت 

ترامپ روی تحریم ها مانور می دهد 

اصلاح و رفع فساد اقتصادی با شفاف سازی رفتار مالی مدیران و مسئولان ارشد کشوری برای مردم

شکست این تفکر با شکست تحریم رخ می دهد 

تقویت تولید داخلی بویژه در محصولات استراتژیک مثل گندم و محصولات پایه غذایی و دارویی 

تقویت زیرساخت کشاورزی برای ارتقا کیفیت کشاورزی و مدیریت آب

ارتقا تولید برق با توسعه مولد های کوچک ولی پراکنده در سطح کشور 

نهایی کردن بحث اینترنت داخلی و امن ساختن محیط سایبری 

شبکه های اجتماعی بومی و کاربردی ( مثل سیاست اینترنتی چین در اینترنت و شبکه های مجازی)

تقویت بندر چابهار 

تقویت صنایع مادر کشور با قدرت دولت ( صنایع سنگین بدلیل ماهیت نیازمند دولت هستند )

اصلاح صنعت خودرو سازی 

....

 

تکمیل این موارد عملا باعث می شود ترامپ دستش در تحریم محدود شود 

و در هر صحبتی بتوانیم بگوییم آمریکا چیزی برای دادن به ما ندارد، هر وقت چیزی برای معامله داشت بیاید و حرفی بزند 

 

 

-------------------

حرف هایی که زدم ایده آل هست ولی اجرا پذیر و درست 

درصورت تحقق عملا تحریم های آمریکا کاغذپاره ای بیش نیست 

  • Like 1
  • Upvote 3
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

اوباما سنجیده و با تدبیر اتحادی کلی را علیه ایران در قضیه هسته ای شکل داد. امری که فشار در قضیه هسته ای را بین متحدین تقسیم می کرد ولی رویکرد ترامپ انتحاری و تنها با تکیه بر متحدین و پادوهایی مثل اسرائیل، عربستان، امارات و... است. ترامپ به نظرم از نظر سیاسی چه در قضیه هسته ای و چه در مقابله کلی با ایران ناموفق بود ولی به خاطر اقتصاد قدرتمند ایالات متحده و غفلت چند ده ساله ایران در ساختن اقتصادی شکوفا ، پویا و مستقل توانست از این ضعف عمده استفاده و تا اینجای کار میخ خود را بکوبد ولی برای گامی ورای محاصره اقتصادی به اهرمی بیشتر از این نیاز بود، اهرمی مثل قرار دادن فلان گروه در فهرست گروه های تروریستی تا از طریق تحت فشار قرار دادن ایران منجر به عدم تصویب اف ای تی اف و بیرون آمدن از برجام، بهانه ای تمام عیار در اختیار گرفته و کاری که جرج دبلیو بوش در انجامش تردید کرد را به سامان برساند ولی واقعا در مجموع معقول ایران در مقابل این شیطنت و شرشاخ شدن ایلات متحده فعلا باعث شده ترامپ و تیم نئوکانش به نتیجه ای که می خواهند تا ابزار شروع جنگ قرار دهند نرسند، باید دید مورد بعدی که دستمایه قرار دهند چیست.

  • Like 3
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

دیشب یک بحثی در مورد 5 ساعت اول جنگ و تهاجم احتمالی و واکنش ما انجام شد که دیدم حیف است تو این تاپیک نیارم 

 

در شروع جنگ اقدامات ما به دو سطح تدافعی و تهاجمی تقسیم می شود 

تهاجم در خدمت تقویت و کاهش فشار نیروهای پدافندی و نیروهای پدافندی در خدمت محافظت از نیروهای تهاجمی و لجستیک 

 

در مورد تهاجم باید باکمترین هزینه بیشترین آسیب زده شود 

برای اینکار بر اساس حلقه های واردن عمل می کنیم 

http://www.ui.ac.ir/Dorsapax/userfiles/Image/herasat/1336328340_5ring-of-warden-infographic_l.jpg

 

مطابق حلقه های واردن

اول فرماندهی و ارتباطات

و سوم لجستیک

 

1-1- مراکز فرماندهی در منطقه و در اسرائیل را ساعات اول می توان زد، بخشی از توان مدیریت نبرد بر دوش اواکس ها هست که زدن آنها سخت تر هست 

1-2- برای زدن ارتباطات از بین بردن ماهواره ها و جنگ الکترونیک نیاز است، از این نظر موشک های ضد ماهواره به شدت کلیدی هستن و اگر ما بتوانیم سیستم موقعیت یاب انها را از بین ببریم عملا کور می شوند 

برای تکمیل کار هم موشک های ضد رادار است که بصورت هوشمندانه چشم دشمن و به طبع ان مدیریت نبرد دشمن را از بین می برد 

 

2- فاز دوم هم که برای ما مهم است قطع لجستیک ، اگر لجستیک از بین بره آمریکا به توان درگیری طولانی مدت را برای حداقل 4 ماه از دست میده و نیروهای زیادی از دست خواهد

طبق برنامه ریزی انجام شده با شروع جنگ اولین اهداف ما فرودگاه ها و ناوهای هواپیمابر  خواهد بود تا توان هوایی دشمن از بین برود و در موج اول هوایی اختلال ایجاد شود 

با از بین رفتن فرودگاه ها، بار حمله بر دوش پهبادها، موشک های کروز و هواپیماهای عمودپرواز می افتد و بار حفظ خطوط هوایی بر تانکرهای سوخت رسان 

خب با قابلیت زدن تانکر های سوخت رسان عملا نیروی هوایی آمریکا برای بمباران مواضع ما با مشکل زیادی روبرو خواهد شد و 60 درصد توان حمله خود را از دست خواهد داد

 

کار تکمیلی زدن مراکز پرتاب موشک های کروز هست مثل ناوهای پرتاب کروز ، در مدیترانه و خلیج فارس و اقیانوس هند 

با این ترکیب 80 درصد بار احتمالی از روی دوش پدافند ما بر داشته می شود و دشمن برای هرگونه عملیاتی با محدودیت های زیادی مواجه می شود 

 

 

--------------

-ضعف کار قدرت بالای عقبه در خاک آمریکاست بویژه در بنادر شرق و غرب آمریکا 

 

- ناوگان های مستقر در استرالیا و شرق آسیا و ژاپن موج بعدی حملات خواهند بود که بعد از مدتی سر خواهند رسید 

 

- بمب افکن های دوربرد امریکا با وجود جنگنده هایی مثل اف 14 با مشکلات عدیده رو برو هستند بویژه اگر ما بتوانیم موشک های برد بلند هوا به هوای خود را از پهبادها پرتاب کنیم مثل پرتاب موشک فکور از آرکیو

 

- بمب های اتمی تاکتیکال هم جز خطرات پیش رو هست ( امریکا از بمب اتمی مثل هیروشیما استفاده نمیکنه چون مجوز استفاده بر علیه خودش هست)

  • Like 2
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

البته برای شروع این بحث باید چند مورد هم مد نظر قرار گرفته بشه:

1) طرفین شرکت کننده در این نزاع ایلات متحده یا اسرائیل یا عربستان ،امارات ، کشورهای دیگری  و یا مجموعه ای از چند کشور به همراه هم هست. اگر طرف نزاع ایالات متحده باشد علی رغم پتانسیل وارد کردن ضربات کاری به ناوگان ایالات متحده ، در درازمدت امکان پیروزی به دلایلی که دوستان اشاره کردند وجود ندارد. در صورت ترکیبی از طرفین نزاع این شانسی که در حد صفر استف کمتر هم می شود ولی در صورت حماقت عربستان ، اسرائیل و یا امارات بخصوص عربستان و امارات طوفانی عظیم در اختیار آنها خواهد بود چه امارات فاقد عمق استراتزیک و دارای اقتصادی ضربه پذیر با توجه به اثار جنگ است، عربستان دارای تاسیسات آسیب پذیر حیاتی است و اسرائیل هم فاقد عمق استراتزیک و ضربه پذیر در مقابل حملات موشکی و یا حملات تلافی جویانه حزب الله لبنان و حماس است.

2) میزان حملات اولیه در قالبی گسترده و یا محدود نیز تاثیر گذار است. در صورت حمله محدود به نوعی توپ در زمین ایران می افتد و در صورت حمله گسترده هرگونه پاسخی از جانب ایران با هرگونه گستردگی آن منطقی می نمایاند، البته در صورت شایک حتی یک گلوله به سمت ایران، اوضاع به شدت بحرانی می شود ولی شدت ماجرا و نحوه پاسخ ایران امری است که این قضیه را می تواند به سمتی مطلوب و یا نامطلوب هدایت کند.

3) جبهه های درگیری هم مهم است. به طور پیش فرض جبهه درگیری جنوب و یا مناطقی در غرب می تواند باشد ولی شمال، شمال غرب و همچنین شرق کانون هایی هستند که می توانند به بحران اضافه شوند و با اضافه شدن کشورهایی مثل آذربایجان و یا پاکستان قضیه از چیزی که هست برای ایران بغرنج تر می شود.

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
4 hours قبل , aminf14 گفت:

البته برای شروع این بحث باید چند مورد هم مد نظر قرار گرفته بشه:

 

 

طبق حلقه های واردن 

با زدن نقاط اصلی مثل شبکه های ارتباطی و فرمانده و لجستیک ، بدن دشمن بدون جنگ شروع به تحلیل می کند

و زمان به نفع ما تغییر میکنه

مهم نیست که کشور طرف مقابل با ما در چه وضعی هست 

هر پایگاهی که ما را مورد حمله قرار دهد یا تهدیدی از لحاظ حمله مستقیم یا لحستیک باشد برای ما هدف هست 

 

وقتی شعله های جنگ بالا گرفت خیلی از کشور مثل ترکیه و مثل پاکستان خود رو از آتشش دور نگه می دارن

 

اینها زمانی ممکنه وارد جنگ بشن که ما وارد عربستان بشیم 

——-

نیروهایی که ارتباطات خود را از دست داده اند 

فرماندهی ندارند 

سوخت و آذوقه از دست رفته

فرودگاه ها از بین رفته

 

مشابه کشتی شکستگانی خواهند بود که قدرت عملیاتی آنها به ۱۰ درصد رسیده 

و تنها می توانند از خود محافظت کنند 

این حالت بهترین زمان برای اسیرگیری هست 

———

نکته ای که باید روش خیلی بحث بشه 

بمب افکن های استراتژیک امریکا هستن که از اروپا و استرالیا به سمت ما میان 

 

درصورت موفق بودن ایده و استراتژی من ما با این تهدید روبرو می شویم 

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

با سلام

در بروزرسانی از  برادر موسی ( @HRA )پرسیدم که :

 

به نظرت کدوم کشور منطقه ای اگر با ائتلاف غربی به جنگ با ایران همراه بشه کار خیلی سخت خواهد شد ؟

 

742835_961.png

 

نقل قول

@HRA :

                 پاکستان

 

 

  • به چه دلیل ؟

 

نقل قول

@HRA :

شرایط جغرافیایی ما در آن ناحیه ، تراکم جمعیتی ما و جمعیت مناسب پاکستان ، نزدیکی به ناحیه ای که ما به آبهای آزاد دسترسی داریم . 

پاکستان نسبت به بعضی کشورهای دیگر کمتر به امنیت از بعد توریست و تجارت وابسته هستش

و دیگر کشور ها کمتر به امنیت سرزمینی پاکستان نیاز دارند

 

  • پاکستان با دریافت چه امتیازی و دیدن چه افقی حاضره این کارو بکنه ، پاکستان با دریافت این منطقه حاضر به واردن شدن به جنگ در قالب ائتلاف علیه ایران هست ؟

 

Screenshot_2019_04_19_Pakistan.png

 

نقل قول

@HRA :

این (الحاق منطقه) اصلا مهم نیست . چون کسی نمیذاره توانایی پاکستان افزایش پیدا کنه . پاکستان هم دیر یا زود باید تجزیه را به جان بخرد اگر دست به اشتباهات استراتژیک بزند

به نظرم وعده دریافت مثلا 30 سال گاز رایگان و حمایت غرب از پاکستان در برابر هند در قضیه کشمیر .

 

بهترین چیزهایی که می توانند مردم خودشان را با آن راضی کنند همین ها خواهد بود. یک چیز را دقت کن سطح توان و سواد سیاسی در پاکستان بالا نیست . مطمئنا اگر پیشنهادی به آنها باشد رویکرد اصلیش حل بخشی از مشکلات جاری آن کشور هستشو نه طرح های بلند مدت تر . آن منطقه ای که شما رنگی کردی نه نتها چیزی به پاکستان اضافه نمی کند بلکه مشکلاتشان را می افزاید . چیزی به آنها بده که آنها بتوانند در برابر مردمشان مانور قابل فهم بدهند .

 

سوال ایجاست که اگر پاکستان اینقدر وابسته گاز ارزان بود چرا در مقابل فشار امریکا ایستادگی نکرد تا خط لوله صلح رو اجرا کنه که برگ برنده ای داشته باشه در مقابل ایران، امریکا، هند ،چین، عربستان و قطر . اگر واقعا به فکر مردم هستن...در مورد سواد سیاسی به نظرم کمی نسبی است؟

 

نقل قول

@HRA :

به نظرم مساله همین هستش که همراهی آمریکا با پاکستان از بسیاری از چیزهای دیگر برای این کشور مهمتره . پاکستانی ها خودشان را در برابر هند ضعیف تر می بینند و همراهی و خواست آمریکا برای پشتیبانی از خودشان را مهم می دانند . دقت کن مساله کشمیر را هم بیان کردم . کشمیر برایشان یک استخوان لای زخم هستش که اگر بتوانند آن را بهبود دهند پیروزی بزرگی به دست آورده اند .

 

در کل به نظرم سطح خواسته پاکستانی ها نمی تونه آنقدر که فکر می کنی بالا باشه . اگر وعده خاک بهشان بدهند و آنها ارتش خود را وارد آن خاک کنند دیگر نمی شود بدون برنامه ریزی آنجا را از آنها پس گرفت . همه چیز را در کنار هم ببین .

 

در آخر اینکه  به نظرم غرب یکی از آخرین گزینه هاش آوردن سایه سلاح اتمی پاکستان بالای سر ایران هستش و یک چیز دیگه همانطور که قبلا گفتم آنها تا ایران را از داخل مضمحل نکنند به ایران به صورت مستقیم حمله نخواهند کرد و وقتی آن اتفاق بیفتد دیگه نیاز به نیروی قوی برای حمله ندارند بلکه کفتار هایی نیاز دارند تا تن بی جان کشور ایران را بدرند .

 

با تشکر از وقتی که گذاشتی موسی عزیز...

 

نقل قول

@HRA :

                 سپاس .

 

 

 

 

ویرایش شده در توسط remo
  • Like 2
  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
1 hour قبل , remo گفت:

با سلام

در بروزرسانی از  برادر موسی ( @HRA )پرسیدم که :

 

به نظرت کدوم کشور منطقه ای اگر با ائتلاف غربی به جنگ با ایران همراه بشه کار خیلی سخت خواهد شد ؟

 

  • به چه دلیل ؟
  • پاکستان با دریافت چه امتیازی و دیدن چه افقی حاضره این کارو بکنه ، پاکستان با دریافت این منطقه حاضر به واردن شدن به جنگ در قالب ائتلاف علیه ایران هست ؟

 

 

مبنا رو نباید گذاشت کدام کشور همکاری می کند یا نه؟؟

مهم تاثیر گذاری پایگاه هست 

چون آمریکایی ها منتظر اجازه نمی مانند و اقدامات خود را انجام می دهد بویژه بحث لجستیک 

برای مثال پایگاهی مثل انجرلیک در ترکیه حتی اگر وارد جنگ مستقیم نشود به عنوان لجستیک تاثیر گذار است 

 

در ثانی ورود به جنگ یک مساله مهم برای کشورها هست کشورهایی مثل پاکستان و ترکیه شدیدا از جنگ احتمالی پرهیز دارن و موقعیت بی طرفی می گیرند ولی در ساعات اولیه جنگ ما باید سرپل ها رو بزنیم و اگرنه می شود عراقی که منتظر ماند تا لجستیک دشمن از راه برسد 

 

مطمئننا ترکیه بعد از زدن پایگاه انجرلیک شکایت و اعتراض رسمی می کند ولی در دعوا حلوا خیرات نمی کنن و آنها بیشتر از اعتراض و مستقر کردن نیرو در مرز کاری نخواهند کرد 

آمریکا زمینی به ایران وارد نمیشه بویژه اگر لجستیکش از بین بره 

 

  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
8 minutes قبل , arminheidari گفت:

مبنا رو نباید گذاشت کدام کشور همکاری می کند یا نه؟؟

 

سلام

مبنا روند جاری نبود.

طرح یک سناریو بدبینانه بود ..

معمولا در این نوع طرح ریزی ها صرفا حجم خطر توسط طراحان دریافت میشه...

وبرای عدم رویدادش فکر میکنن و برنامه میریزن ...برای اینکه بتونن اجرای سناریو بدبیناه رو به عقب بیاندازند..و یا در صورت وقوع اقدام کنن(جلوگیری از غافلگیری)

 

13 minutes قبل , arminheidari گفت:

در ثانی ورود به جنگ یک مساله مهم برای کشورها هست کشورهایی مثل پاکستان و ترکیه شدیدا از جنگ احتمالی پرهیز دارن و موقعیت بی طرفی می گیرند

 

در حال حاضر اینطور برداشت میشه.

ولی اگر این تصور در اینده امکان بروز پیدا بکنه ، چقدر وضع تغییر خواهد کرد و آمادگی روز ما به چه صورت خواهد بود؟

و برنامه های مقابله ای(تهاجمی / تدافعی ) ما رو چقدر دستخوش تغییر خواهد کرد؟

آیا توان و  زمان  لازم برای تحلیل و طرحریزی و اقدام مناسب را در ان شرایط داریم؟

 

 

با اینکه فاز نقل قول گرفتن در انجمن خیلی فازه خز و بدی هست و بنده هم بیزار از اون ولی قبلا هم گفتم کلید واژه های  یکی از مراکز از یک سناریو احتمالی و بدبینانه این بود :

 

  • جنگ اینده بر علیه ایران  ، ائتلافی و با حضور همسایگان ایران به جهت تصرف سرزمینی خواهد بود .
  • بیش از 90 محور عملیاتی (اگر درست یادم باشم) در سرتاسر ایران شناسایی شده که امکان داده شده تهاجم از اون محور ها صورت بگیره...

 

 

  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

بافت جمعیتی غالب در پاکستان بسیار بعید می‌دانم در صورت جنگ با ما ساکن بمونه. دولت پاکستان خیلی زود سرنگون میشه. مردم خوب در پاکستان کم نیست وگرنه دولت پاکستان عملا بسیار تحت نفوذ آمریکا و انگلیس و اعراب حجازه

  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
14 hours قبل , arminheidari گفت:

- ناوگان های مستقر در استرالیا و شرق آسیا و ژاپن موج بعدی حملات خواهند بود که بعد از مدتی سر خواهند رسید 

 

خَلَع حضور نیروهای ناوگان آمریکا در شرق آسیا باعث تضعیف متحدین آمریکا و ایجاد یک فرصت طلایی برای رقبای آمریکا در بحران های بین دو کره ، بین چین و ژاپن ، چین و تایوان و همینطور روسیه و ژاپن نمیشه ؟ ( ورژن خفیف تر این موضوع برای مدیترانه و شرق اروپا )

 

منطقی تر ارسال نیرو از خاک آمریکا و با کمک متحدین درجه ی یک نیست ؟

ویرایش شده در توسط YEQ
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
1 ساعت پیش, hosm گفت:

بافت جمعیتی غالب در پاکستان بسیار بعید می‌دانم در صورت جنگ با ما ساکن بمونه. دولت پاکستان خیلی زود سرنگون میشه. مردم خوب در پاکستان کم نیست وگرنه دولت پاکستان عملا بسیار تحت نفوذ آمریکا و انگلیس و اعراب حجازه

 

برای رد ویا کمرنگ کردن اثر "بافت جمعیتی و مردم خوب" در تهاجم یک کشور فکر کنم نمونه جنگ تحمیلی 8ساله عراق علیه ایران  کفایت کنه...

در نظر بگیرید که سناریو جنگ ائتلافی فرض شده ، پس سیستم سیاسی کشورهای متهاجم (دولت ها و پارلمان ها) هر کدام به طروقی برای حضور در این حمله مشروعیت بخشی خواهند کردو افکار عمومی قالب رو توجیه...

 

در مورد هسته های فکری- عقیدتی همسو با انقلاب و نظام در کشورهای متهاجم  درست میفرمایید ، برگ برنده های ما خواهند بود ، اگر درست مدیریت و سازماندهی بشن...

ویرایش شده در توسط remo
  • Like 1
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
7 hours قبل , YEQ گفت:

 

خَلَع حضور نیروهای ناوگان آمریکا در شرق آسیا باعث تضعیف متحدین آمریکا و ایجاد یک فرصت طلایی برای رقبای آمریکا در بحران های بین دو کره ، بین چین و ژاپن ، چین و تایوان و همینطور روسیه و ژاپن نمیشه ؟ ( ورژن خفیف تر این موضوع برای مدیترانه و شرق اروپا )

 

منطقی تر ارسال نیرو از خاک آمریکا و با کمک متحدین درجه ی یک نیست ؟

 

مسلما نيرو از امريكا به ايمن تره 

و نزديك ترين نيرو بمب افكن هاي اروپا 

و نزديك ترين نيروي دريايي ناوگان مستقر در اقيانوس آرام هست 

اگرچه ناوگان بالتيك براي مقابله با روسيه در حال احيا هست 

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایالات متحده در حال ایجاد پایگاه حقوقی برای حمله نظامی به ایران: 
اسپوتنیک

تصمیم دولت آمریکا در خصوص وارد کردن سپاه پاسداران در لیست سازمان های تروریستی خارجی را می توان به عنوان بخشی از آماده سازی پایگاه حقوقی برای کاربرد نیروی نظامی علیه ایران و همچنین عراق و سوریه تلقی نمود.

کارشناسان آمریکایی در رابطه با این موضوع به اظهار نظر پرداختند. جیسون بلازاکیس که طی سال های 2018-2008 در وزارت خارجه آمریکا مشغول کار بود گفت:«هر چند وارد کردن سپاه پاسداران در لیست سازمان های تروریستی خارجی بخودی خود اختیاراتی برای هرگونه اقدامی ایجاد نمی کند، اما می تواند بهانه مکملی بدست واشنگتن بدهد تا کاربرد نیروی نظامی علیه ایران را توجیه کند.

ایالات متحده می خواهد خط ارتباطی مشخص تری بین تهران و شبکه تروریستی «القاعده» (سازمان تروریستی ممنوعه در روسیه)ترسیم کند. دولت ترامپ خواهان انجام این کار است و سعی می کند کلیشه ارتباط بین ایران و «القاعده»را خلق کند.

تسا بریجمن معاون سابق مشاور حقوقی در شورای امنیت ملی کاخ سفید در این خصوص گفت:«دولت ترامپ آشکارا در حال «پردازش» افکارعمومی و قانع کردن مردم به این امر است که اجازه کاربرد نیروی نظامی علیه تروریست ها به تاریخ 2001 شامل حال ایران نیز می شود».

قطعنامه مصوبه در کنگره در سال 2001، گسترش قانون کاربرد نیروی نظامی علیه تروریست هایی که مسئول عملیات تروریستی در 11 سپتامبر در نیویورک شناخته شدند را دربرمی گیرد. این قطعنامه شامل حال کشورهایی نیز می شود که از تروریست ها حمایت کرده اند. هم اکنون وزارت خارجه آمریکا وارد کردن سپاه در لیست نامبرده را به این بهانه که ایران به مأموران «القاعده» اجازه اقامت در ایران را می دهد توجیه می کند که از آنجا آنهامی توانند شبه نظامی و پول به آسیای جنوبی و سوریه اعزام کنند.

دونالد ترامپ رییس جمهوری آمریکا روز 8 آوریل اعلام کرد که واشنگتن، سپاه را یک سازمان تروریستی خارجی در نظر گرفته است.

هدف ترامپ درباره تروریستی نامیدن سپاه را می‌توان از زوایای گوناگون بررسی کرد.از یکسو این کار ادای دین به اسرائیل است که به مبارزه انتخاباتی ترامپ در سال 2016 کمک کرد و از سوی دیگر راه‌حلی برای ساکت کردن دیدگاه‌هایی در داخل آمریکا است که نه‌تنها ایران را حامی تروریسم نمی‌دانند بلکه آن را کشوری می‌شناسند که می‌خواهد سیاستی مستقل از آمریکا دنبال کند.

آمریکا در سال‌های گذشته ذهن مردم خود را درگیر فرضیه ارتباط ایران با تروریسم کرده و اکنون این فرصت برای تحکیم این تصورات است. بنابراین با شناسایی سپاه به‌عنوان سازمان تروریستی، امیدوارند بتوانند افکار عمومی را قانع کنند که ایران یک کشور حامی تروریسم است.
گروه مطالعات روابط بین الملل

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.