بله موافقم و همونطور هم که اشاره کردم ابزارهای صحنه نبرد و پشتیبانی نزدیک در کشمکش بین آذربایجان - ارمنستان موثراند تا سلاح های دوبرد فقط دو نکته 1) این حفر سنگر با توجه به نقش پهپادها در نفوذ به اونها نمیتونه به سادگی گذاشته باشه و باید براش چاره جویی بشه مثل همون سامانه های ضد پهپاد یا حتی فالانکس 2) کردها اسنایپرهای قدرتمندی دارن و در جنگ چریکی واقعا حریفی ندارن بشرطی با برنامه ما و پول (متاسفانه نداشته) ارمنی ها تجهیز شن به نظر منم جنگ بعدی در این منطقه بهار پیش روه و ما از الان باید براش آماده باشیم

از بین باند سالم یه مشکله ولی موقته ولی در نبرد وارد شدن تلفات جانی به ویژه چارت فرماندهی مهمه، از بین رفتن جنگ افزارها و زیر ساخت دشمن. در مورد باندها ما چند مشکل داریم. کلا از زمان شروع دفاع مقدس ما اشباع پدافندی نداشتیم و با اون مساحت زیاد ایران زمین و نقط کوهستانی اون اشباع و تمرکز بالای پدافندی و راداری مثل اسرائیل خیلی سخت میشه بهش رسید. مورد دوم که متاسفانه باندهای ما رو بعد از چند موج حمله مساعد برای بمباران فرشی میکنه نبود مکمل یک پداقند قدرتمندی یعنی حفظ برتری هوایی و مهر و موم کردن آسمان کشور با هواپیماهای رهگیره. زمانی ما با اف 14 جلوی دشمن ایستادیم الان در مقابل اف 15، ا ف 18، اف 22، اف 35، رافال و تایفون و... چه هواپیمایی داریم؟ این هوایپمای که حداقل باید از نسل چهار و نیم باشه با یکی دو اسکادران نمیتونه برتری هوایی حداقل آسمان داخل کشور رو حفظ کنه و به نظرم چیزی بین 80 الی 100 فروند لازمه از این نسل هواپیما.

ارمنستان در جنگ اخیر تسلیحات برد بلند زیادی داشت مثل جنگنده سوخو ۳۰ و سامانه اس ۳۰۰. ابن کشور جنگ رو به تجهیزات با برد و قدرت محدودتر ولی مناسب اون میدان نبرد مثل پهپاد باخت.اگر قراره به ارمنستان کمک کنیم به نظرم بهتره از طریق فروش پهپاد، پرتابه های ضد تانک و ایجاد یه قرارگاه اطلاعاتی مجهز در مرز شمال غربی برای سنجش تحرکات آذربایجان و ارائه اون به ارمنستان باشیم.

به شرطی در کشمکش بعدی آذربایجان و ارمنستان باز حامی آذربایجان نباشیم و چشممونو روی تحرکات ادامه دار اونها نبندیم. چون از قبل هم این موارد عیان بود فقط مسئولان ما نمی دیدن یا اصرار داشتن که نبینن.

فحش که باد هواست و این ادعاهای این افراد به اصطلاح گرگ خاکستری هم سالهای ساله از طرف آذربایجان و ترکیه ابراز میشه. مهم اقدام عملی آذربایجان و ترکیه ضد ما است که ما سالهاست بنابر ملاحظاتی اشتباه چشم بر اونها بستیم و مسئولان ما از ریز و درشت به آذربایجان سفر و با مقامات این کشور دیدار می کنند و انگار نه انگار و با خصم طوری رفتار میکنن که انگار شریک راهبردی ماست. قصد الهام علی اف تصرف کل ارمنستانه و اتحاد آذربایجان و ترکیه و وقتی به این نقشه شومشون برسه مقصد بعدی شون کجاست؟

ماسک و لباس برای موقعی هستش که اون نیروها در اونجا ماندگار نباشند. بخاطر همین وجود سیستم های تهویه به روز و قدرتمند لازمه. یکی دو مورد جزیی هم که شاید به چشم نیاد: 1) اون خروجی فاضلاب پایگاه باید طوری باشه که اگر به صورت سپتیک تانک یا ایمهف تانک به امون خدا رها نشه و در مورد اونها هم استتار صورت بگیره. 2) مورد بعدی اینکه باید مواظب باشیم مثل اون ماجرای الی کوهن در سوریه، وجود پوشش طبیعی غیر طبیعی یا نوشتن شعار باعث لو رفتن این پایگاه ها نشه.

دو عزیز جملات قابل تاملی رو ذکر کردن چه مقاوم سازی و انتقال خیلی تجهیزات به زیر زمین و چه متحرک سازی راهکارهای خوبین و منجر به بالا رفتن راندمان استفاده از تجهیزات میشن. البته یه مورد در ذهنم بود که طرحش کنم. اگر تلفیقی از نظرات دوستان رو زیر زمین انجام بدیم یعنی پدافند یا راداهایی که قدرت تحرک بالایی داشته باشند (مثلا از طریق خطوط ریلی زیرزمینی). این مورد با پیشنهادی که دوستمون sasasasa فرمایش کرد یه تفاوت داره: 1اون سامانه پدافندی و راداری اگرچه ممکنه از دید هواپیمای جنگنده محو شه ولی خطر پهپادهای پرسه زن دشمن وجود خواهد داشت و در اون فاصله این قدر زمان نداریم که بتونیم اون سامانه یا رادار رو به جای امن منتقل کنیم یا مثلا استتارش کنیم ولی اگر بقول اوشیدا این سامانه ها زیر زمین باشه و همچنین با استفاده از خطوط ریلی سرعت بالایی در انتقالش داشته باشیم عملا نه کاری از هواپیماها و موشک ها و بمب های سنگرشکن بر میاد نه پهپادها. آیا امکان انجامش هست؟ چون چند چالشحداقل از نظر من وجود داره اینکه زمانی طول می کشه اون سامانه دوباره به حالت فعال برگرده ناحیه مقصدی که موقتا یا دائما پوشش خواهد داد متفاوت از ناحیه قبلی است و ممکنه مشکل در کارکرد یا بازگشت راندمان سابق پیش بیاد و... البته یه مسئله کلی هست که دوستان در موردش استحضار دارن. اینکه ما تکیه مون به سامانه های پدافندی باشه اونهم وقتی دشمنان یا رقبای منطقه ای نیروهای هوایی قدرتمندی داره خودبخود قدرت ضربه اول و سرکوب پدافنمونو به اونها دادیم و مسئله فقط زمانه به خاطر همین ای کاش بعد از بیشتر 30 سال استراتژی اشتباه در کنار پوشش پدافندی به دنبال برتری هوایی و داشتن یه نیروی هوایی قدرتمند هم باشیم.

یه جاهایی هست سرمایه و نیروی انسانی وجود داره ولی اون راندمان و بهره وری درست وجود نداره و این به چند عامل بر می گرده از جمله نبود برنامه عملیاتی درست، شفاف و دارای اجزای کاملا واضح و دوم نظارت دقیق در مراحل انجام کار به طوری که اون نقاط حساس و ضربه پذیر پروژه قبل وارد آمدن ضربه شناسایی و مشکلاتش اصلاح بشه.

شایدم هیچ برنامه ای نداریم و گرفتار روزمرگیه حکومتمون.

ممنون بابت ترجمه. یکی دو نکته اضافه کنم: اول اینکه ما باید ببینیم مفهوم بازدارندگی چیه؟ آیا پیشگیری از فروپاشی سیستم حکمرانی یا به خطر افتادن تمامیت ارضی منظور نظر هست یا درو نشدن توسط دشمن با بمباران فرشی و همیشگی. رسیدن به بازدارندگی مطلق واقعا نشدنیه مثلا اسرائیل رو در نظر بگیریم: نیروی هوایی قدرتمندی داره و نیروی دریایی و زمینی شم قابل قبوله، اقتصاد قوی داره، لابی های کارا و متحدین همیشگی داره که از هر کمکی بهش دریغ نمیکنن ولی آیا بازدارندگی داره . در عمل این حملات یمن و حزب الله اون رو زیر سوال برده .اگر چه اون سرزمین های اشغالی از دست نرفته یا پاره پاره نشده ولی مردمان اون سرزمین ها آرامشی ندارن. این از بازدارندگی مطلق که رسیدن بهش خیلی سخت هست. ولی برای پیشگیری از سرنوشت کشوری مثل لیبی داشتن زرادخانه هسته ای می تونه گام نخستین باشه. مثلا عراق که آسمان کشورش شده بزرگراه هواپیماهای ترکیه یا سوریه زمان اسد یا لبنان اگر این امکان رو داشتند اینقدر نسبت به ضربات خصم آسیب پذیر و گاها بی دفاع نبودند و همون تهدید هسته ای دشمن رو به عقب می کشوند.ولی همونطور که در بالا اشاره کردم تنها داشتن زرداخانه های هسته ای کافی نیست . در دنیای کنونی زرداخانه هسته ای میتونه پلن a دشمن رو خنثی کنه ولی پلن b و c رو نه. میتونه از تبدیل کشور به لیبی جلوگیری کنه ولی تنها زرادخانه هسته ای توانایی تبدیل یک کشور به کره شمالی رو نداره. پلن های بعدی دشمن برای مقابله با زرادخانه ای هسته ای یا تاسیسات هسته ای میتونه اینها باشه: 1) حملات هوایی یا موشکی به زرادخانه یا تاسیسات هسته ای (که البته مخاطرات خودشو داره ) 2) خرابکاری در زرادخانه یا تاسیستان هسته ای 3) پوچ نشون دادن عامل بازدارندگی تاسیسات هسته ای با ایجاد شکاف های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی 4) تلاش برای تغییر نظام کشور دارنده زرادخانه هسته ای برای تبدیل دشمن به دوست بارزترین مثالی که به نظرم از سه طریق ضربه نخورد ولی از راه سوم دچار مشکلات فراوان و نهایت سقوطش شد. اگر ما به دنبال بازدارندگی هستیم گام اول داشتن زرادخانه های هسته ای است. به نظرم ما هر اندیشه و پیش فرض ذهنی داشتیم با این مذاکرات طولانی برجام و نگرش غرب به ایران باید کنار بزاریم و خیلی سریع به این توانایی (بدون اعتراف به داشتنش) دست پیدا کنیم ولی در کنار اون از تقویت اقتصاد، بافت سیاسی و اجتماعی، بالا بردن توان دیپلماتیک و یافتن کشورهای متحد بین المللی و همچنین افزایش توان نظامی به ویژه در نیروی هوایی ( برای داشتن برتری هوایی در بین کشورهای همسایه حداقل) و افزایش ملموس احتیاط ها در جنبه حفاظت اطلاعات ( برای جلوگیری از خرابکاری و نفوذ) دریغ نکنیم.

عاقبت فکر نکردن در دیپلماسی و نداشتن یه وحدت رویه همینه. در زمان جنگ قره باغ چقدر از خطر علی اف و اردوغان گفتیم و چقدر حکومت از آذربایجان حمایت کرد این هم نتیجه اش. خباثت آذربایجان در اتحاد با اسرائیل در نفوذ به شمال غرب ایران و نقش مخرب اردوغان در غزه و سوریه قابل چشمپوشی نیست. برای مقابله هم فحش دادن و گلو پاره کردن که هنر نیست همچنانکه شور و اشتیاق افراطی و خامی که بعد از عهدنامه گلستان پیش اومد نتیجه اش عهدنامه ترکمانچای. الان اگه ما میخواهیم به سمت اصلاح بریم به جای فحاشی (که البته علی اف و اردوغان لایقشن ولی گفتنش به صلاح نیست) نیازه چند کار انجام بدیم: 1) بهتر کردن شرایط اقتصادی اجتماعی داخلی در یه بازه 5 ساله 2) تقویت هرچه بیشتر نیروی هوایی تا در مقابل اسرائیل و ترکیه از نظر برتری هوایی بی دفاع نباشیم. 3) تقویت تدریجی ارمنستان و کردها که دهه ها از اونها غفلت کردیم و در جای اشتباهی سرمایه گذاری کردیم. هرچند این مورد خیلی نیازه روش فکر و احتیاط بشه

یه مغلطه پیش میاد که فلسطین، لبنان ، سوریه بهای بودن با ایران رو می پردازند که دوستمون به سوریه در بالا اشاره کرد. این نکته اشتباهه و دقیقا برعکس اون صادق هست. طبیعیه هیچ کشور و گروهی از گاو نه من شیردهی مثل ایران که هیچ چیزی هم بهشون تکلیف نکنه و دستوری نده بدش نمیاد و حکومت سوریه و گروه های لبنان و فسلطینی هم به اعتراف خودشون پول و تجهیزات رو می گرفتند و در پیش برد سیاستشون یا هماهنگی با ایران در نزاع های منطقه ای مختار بودند. همین بشار اسد کلی پول از حکومت گرفت این اواخر که شل کرده بود حتی یه شام دیپلماتیک به وزیر امورخارجه نداد که نره از خیابون های دمشق غذا بگیره. این مورد اگرچه جزئی به نظر میرسه ولی شمه ای از روابط اعراب با حکومت جمهوری اسلامی ایران در بعد از انقلاب اند. مسئله دفاع از آرمان قدس یه چیزه و مسئله اینکه در هر کشور عربی نزاعی پیش میاد و ما سیل پول، مستشار و تجهیزات رو بدون آینده نگری راهی اون کشور کنیم یه چیز دیگه. اگر قصد ما به قصد افزایش نفوذ هست اون دخالت باید توجیه اقتصادی داشته باشه و منجر به پیشرفت ما بشه و قبل از انجام کاری فکر کنیم و هزینه و فایده شو در نظر بگیریم نه اینکه از بزرگترین شرکای سوریه و عراق ترکیه باشه و ما بریم آخر صف. همین بودجه ای که ایران به بشار اسد تزریق کرد با این پایان ، آیا اگر خرج یه نیروی هوایی اش می کردیم نتیجه بهتر نمیشد؟ چیزی که شنیده میشه این مبلغ حدود 30 میلیارد دلار بوده و ما اگر هزینه یه جنگنده سوخو 30 با کلیه مهمات و تسلیحاتشو 100 میلیون دلار در نظر بگیریم میشد حدود 300 سوخو 30 و حتی سوخو 35 داشته باشیم و با این شرایط نیروی هوایی ما چیزی هم ردیف نیروی هوایی ترکیه یا عربستان و یه نیروی هوایی به روز و قدرتمند با قابلیت تهاجمی بالا میشد!

1) سلام وقت شما بخیر. تاریخ تکرار پذیره چه جنگ هاش چه انقلاب هاش. خیلی مواقع الگوهای ثابتی داره این اتفاقات مثلا انقلاب های معاصر تاثیر گرفته و مشابه دو انقلاب بزرگ کبیر فرانسه و انقلاب سرخ روسیه هستند. سیاستمداران درس پذیر نیستند چون نونشون در مرام سیاسی شونه. 2) اقوام حیره فرق دارن با هپتال ها که دشمن ساسانیان بودند و حتی باعث مرگ پیروز شاه ساسانی شدند و در زمان قباد اول فکر کنم سرکوب شدند. منابع موجوده می تونید جلد اول کتاب روزگاران ایران اثر عبدالحسین زرین کوب یا تاریخ ده هزارساله ایران نوشته پیرنیا رو مطالعه بفرمایید. 3) دیگه در مورد مغول ها معروفه زمین رو تبدیل به شوره زار می کردند و حتی حیوانات رو هم از دم تیغ می گذروندند. در مورد فارس چون تسلیم شدند. اصولا این ترحم بعد از جنگ معنی داره نه بعد تسلیم. شما رفتار مغولان رو مقایسه کنید با رفتار کوروش کبیر وقتی وارد شهرهای فتح شده شد. خب مشکل اینه شما مثالی از این وحشی گری نمی زنید. قومی 3 الی 5 هزار سال مثلا در سرزمینی بوده و هیچ نشان یا تاریخچه ای از کشتارش نبوده. اولین شکست پرتلفاتی که اریایی ها در خاورمیانه به همسایگان وارد کردند سقوط نینوا پایتخت آشوریان به دست مادها و بابل بوده. موردی دیگه در ذهن بنده نیست اگر هست شما بفرمایید. 4) هر جنایتکاری در تاریخ خودشو یا آزادی طلب میدونه یا به دنبال عدالت. داعش هم از این قاعده مستثنی نیست. حالا ممکنه در ترکیه بهشون اژادی طلب بگن و براشون فراخوان بدن و اعانه جمع کنن ولی در عمل جنایتکار بودند. کشتار مردمان عرب شیعه یا کردها یا این ایزدی های مفلوک نمونه ای از اونهاست. طالبان رو البته فرزند مادلن آلبرایت میدونن. این هیچ ارتباط آموزشی و مرامی با طالبان نداشته و حتی دیپلمات های ایرانی رو در مزارشریف کشتند. یه حکومت سنی افراطی و بدوی چطور میتونه دست پرورده یه حکومت شیعه باشه؟ 5) مرحوم بازرگان از همه سیاستمداران بعد از انقلاب در ایران درک بهتری داشتند و اصولا جبهه ملی - مذهبی اعضاش نسبت به بقیه گرایش ها که افکار احساسی و انقلابی شدید داشتند ، گرایشی منطقی و مبتنی بر رفورم داشت. مرحوم بازرگان با انقلاب و زیر و رو کردن ساختارها مخالف بود و نمونه ای از یک نوع تعقل و شعورگرایی اولیه بود که بعدش من در دولتمردان بعدی انقلاب مشاهده نکردم. چه بت تراشی؟ من عرض کردم شعورگرایی اولیه و تفکر مهندس بازرگان در اون زمان اول انقلاب نسبت به انقلابیون دو آتشه که با کتابهای دکتر علی شریعتی افکار انقلابی و خام داشتند متفاوت بود. البته ایشون هم ضعف هایی داشت از جمله تمایلش برای فروش اف 14 و... برای مطالعه بیشتر و تفاوت تفکر ایشون با دیگر سیاسیون می تونید کتاب شصت سال خدمت و مقاومت رو مطالعه بفرمایید. 6) من اهل استان کرمانشاهم. همین الان چه پاکستان و چه طالبان بلوچ های ایران رو تحریک میکنن ولی این تعامل سیاست ورزان ما با حکومت فعلی طالبان و کلا طالبان بعد از سقوط متعاقب 11 سپتامبر تایید میکنم و نمیدونم در ذهن حکومت ما چی میگذره که با این وحوش در ارتباطن و چه منفعتی داره برامون. ولی چون از جزئیات خیلی مطلع نیستم نمیتونم قضاوتی در مورد آینده اش بکنم. 7) بالاتر براتون گفتم. ترکیه در طی قرن بیستم شروع به استحاله فرهنگی و قومی ارمنی ها و کردها کرده و اونها با نام ترک های کوهستانی در قلمرواش حل کرد. وقتی از جنبه داخلی حداقل فراغتی پیدا کرده با آذربایجان به دنبال تحریک استانهای آذری نشین شمال غرب هست. رفتار بعضی پانترک ها و شعارهایی که در ورزشگاه داده میشه ( آذربایجان جنوبی ایران نیست و...) و تهیه نقشه های جعلی که از بازگشت آذربایجان جنوبی به آذربایجان بزرگ میگه و حمایت از گروه هایی مثل این که دفترشون در باکوه. https://fa.wikipedia.org/wiki/جاماح 8) حرف های شما اشتباه باشه یا درست ایرادی نداره.حرف های منم ممکنه همینطور باشه. اصولا در گفتگو باید دنبال تضارب آرا و یادگیری و انتقال اطلاعات باشیم و از این واهمه نداشته باشیم که طرف مقابل مچمونو بگیره. تنها شرط گفتگو به نظر رعایت احترام طرف مقابله. در مورد استعمار شکل استعمار نوین شده و اینه شما انتظار داشته باشی مثل زمان لئوپولد دوم دست و پای مردم رو قطع کنند، مردان رو بکشن و زنان و کودکان رو به بردگی و بیگاری بگیرن نه. استعمار نوین شکل زندگی رو به مردمان کشورهای مقصد القا میکنه و این امر با تبلیغ رفاه کشور مبدا و صاحب اندیشه استعمار و همچنین رسانه های قدرتمندشون صورت می گیره و باعث میشه بتونن منافع دراز مدتشونو از طریق شکل های مشابه حکومت در اون کشورها و سازگاری شون با منافع کشورهای استعمارگر به دست بیارن. این استعمار هم که میگم منظورم فقط ایالات متحده یا انگلستان نیست، روسیه و چین یا ژاپن در نیمه اول قرن بیستم این خوی رو داشتند. الان مستعمره مستقیم کم شده و مستعمره ها به صورت غیر مستقیم هستند. الان کشورهای جزئی تحت استعمار کلاسیک هستند ولی بندرت کشوری هم پیدا میشه که تحت استعمار نوین نباشه. متاسفانه کشوری مثل ترکیه مشتاق اون خوی استعمارگر و استیلاگر حکومت عثمانه و حکومت مام به همچنین. ما تقریبا تحت استعمار روسیه و چین هستیم. از دیرباز که نمایندگان ما یا جیره خوار روسیه بودند یا بریتانیا الان هم شرایط چندان فرقی نداره. وقتی حتی سجاده و عروسک و اسباب بازی ما از چین وارد میشه و اقتصاد، سیاست و حتی نظامی گری ما وابسته به کشوریه ما هم چندان جدای از این موارد نیستیم. حتی رفتاری که حکومت جمهوری اسلامی با کشورهای عربی زبان مخصوصا داره با اینکه در عمل فردین بازیه ولی در ظاهر باعث حساسیت مردمان این کشورها زده و شکل ظاهریش استعماریه (باطنش فردین بازی) نمونه اش سخنرانی علی یونسی که امپراطوری جدید اسلام رو دارای 5 پایتخت و به مرکزیت بغداد میدونست! خلاصه اینکه در دنیای مدرن الان کشورها یا تحت استعمار نوین غرب اند یا استعمار کمونیستی و اشتراک گرایانه. زمانی می تونیم کشوری رو مستقل و خارج از این دو مسیر بدونم که مسیر و تفکر و تئوری مستقلی برای زندگی و فعالیت داشته باشه که به نظرم نداره. 9) دیپلماسی وقتی تهدید نظامی زیاده جواب نمیده . مگر دیپلماسی جلوی هیتلر جواب داد؟ نتیجه اش شد الحاق اتریش و سودت به رایش سوم. در مورد صدام هم همینطوره. نزاع حزب بعث و صدام و قبلش حسن البکر با ایران قدیمی بود و با شروع انقلاب چون عراقی ها قرارداد 1975 رو به نفع خودشون نمی دیدند و دیدن شرایط فشل ایران زمینه رو برای جنگ مساعد دیدن و با دیدن شل بودن نیروهای نظامی و مغشوش بودن شرایط داخلی ایران زمینه رو برای تلافی مساعد دیدن. حتی بعد از آتش بس اگر جنگ اول خلیج فارس رخ نمیداد احتمال بالایی برای شروع مجدد جنگ با عراق وجود داشت. من در اینکه سیاستمداران ما در اول انقلاب و حتی الان از نظر دیپلماسی صفر کیلومتر بودند و هستند در تعامل با حکومت بعث حرفه ای نبودند شکی ندارم ولی حتی تبحر سیاستمداران ما وقتی یک حکومت (مثلا) دموکراسی فشل وجود داره جلوی طمع همسایگان رو نمی گیره. حالا عمان رو با ایران مقایسه نکنید. عمان سرزمینیه که دو طرفش آبه و دو طرف دیگه امارات و بیابانهای عربستان و یمن. با ایران که کلی همسایه که دارای سابقه رقابت تاریخی و نوین با ایران هستند فرق داره. کم کردن خصومت و تبدیلش به رفاقت رو می پسندم ولی در شرایط کنونی خاورمیانه نمیشه. این الگویی که قسمت شمالی اروپا بعد از جنگ جهانی دوم برگزید و جرقه اتحادیه اروپا از اونجا زده شد که به نظرم تا حد زیادی موفق بوده. موقعی یه اتحادیه فراگیر یا مبتنی بر دوستی در خاورمیانه میتونه شکل بگیره که فرهنگ بالا رفته و روابط خصمانه کم شه. آیا خاورمیانه ورای پیشرفت ابزار تفاوتی از نظر رقابت حکومت ها با زمان آشوریان - عیلام- بابل و... داره به نظرم خیر. 10) در مورد جامعه شناسی نمیتونیم از گونه یا جنس و یا سروتایپی که زیر میکروسکوپ می بینیم نام ببریم باید بگیم نژاد .نژاد آریایی، نژاد ترک، نژاد عرب، نژاد اسلاو و... اگر منظورتون اینه قومیت بگیم این هم میتونه کلمه مناسبی باشه ولی کاربرد نژاد ایرادی نداره 11) ممنونم لطف دارید. بحث نفوذ و دخالت یه بحث خیلی مفصله و واقعا به این سادگی که فکر کنیم لشکری بفرستیم به کشوری و اون رو یه گروه نیابتی خودمون کنیم اشتباهه و بخاطر همینه که دخالت ما با اینکه حسن نیت ممکنه داشته باشیم نتیجه جالبی نداشته. در نفوذ در کشورهای دیگه اولا باید شرایط زندگی کشورما مطلوب باشه و بتونیم شکل درست و مطلوبی از زندگی رو در کنار سیاست و نظامی گری به کشورها و گروه های هدف نشون بدیم. طنز روزگاره که ما در هر کشوری بعد انقلاب دخالت کردیم حالا یا بخاطر ما یا تغییر روزگار دچار تشتت داخلی شده، شرایط اقتصادی و سیاسی خوبی رو تجربه نکرده. چرا سوریه یهویی فرو پاشید چون در لبنان و فلسطین و حتی خود سوریه در کنار مسائل نظامی سطح زندگی مردم از نظر اقتصادی و ... پیشرفت نکرد بلکه پسرفت کرد. این حالت که پیش بیاد یهویی ممکنه حوادث دومینوواری در کشور یا کشورهایی رخ بده. چرا عراق و حتی کردستان عراق یا سوریه با اینکه کمک های زیادی از طرف ما دید شریک تجاری اش عمده اش ترکیه بود مثلا؟ چون ما یاد نگرفتیم از مداخله مستقیم و حساسیت زا به سمت تعامل سازنده ای که به نفع ما باشه بریم. بخاطر همین هم هزینه رو دادیم هم چوب رو خوردیم و هم پیاز رو.

1) تاریخ یعنی درس تکرار پذیری حوادث و وجود یه منطق پشت اتفاقات. مهم اینه ما از گذشته درس بگیریم که در آینده اون اتفاقات سر ما پیاده نشه. روم سرش شلوغ تر از این بود . از طرف شرق این اقوام بیابانگرد توسط حکومت ساسانیان و همچنین خاقان چین کنترل می شدند. 2) مغولها آمدند و کشتند و سوختند و بردند و رفتند! نکنه این روایت رو هم قبول نداری و به قول حضرتت توهمه؟ آریایی ها قوم خاصی رو سرکوب نکردند چون اون موقع فلات مرکزی ایران تراکم جمعیتی زیادی نداشت و در طرف غرب اولین پیروزی بزرگ آریایی ها غلبه هوخشتره بر سین شار ایشگون شاه آشور بود. 3) اسلام اون حکومت یکپارچه ای که سدی محکم علیه این هون سفید و... بود از بین برد. 4) شما بفرما تاریخ ارمنستان و کردستان رو بخون. ببین ارمنستان در زمان تیگران بزرگ چقدر گستردگی داشته، در زمان جنگ جهانی اول چقدر از جمعیت ترکیه کنونی ارمنی نشین و کردنشین بودند. در طی قرن ها و در هنگام و بعد از جنگ جهانی اول کشتار ارمنی ها در تاریخ ثبت شده. سرچ کنید نبرد ساری قمیش .یکی از پیامدهای این جنگ برای امپراطوری عثمانی شروع کشتار ارمنیان و در سالهای بعدش و بعد از حکومت مصطفی کمال پاشا استحاله هویتی و فرهنگی کردها بود که بهشون ترک کوهستانی می گفتن (چه عبارت مسخره ای!). این حکومت جنایتکار و نسل کشه. خیلی از تروریست هارو در سوریه پرورش و آموزش داده و برای اونها اعانه جمع کرد. این داعش معروف فرزند همین عردوغان ملعونه! موندم چرا قصد تطهیر کردنشو دارید. شرایط خود ترکیه هم STABLE نیست. 5) مهندس بازرگان سیاست تحول تدریجی و سازگاری با دولت ها مجاور و قدرت های بزرگ دنیارو داشت. اگر باهاش راه میومدن و اون احساس خام اول انقلاب وجود نداشت، ایران حساسیت ایالات متحده که منجر به تقابل چند دهه ای شد رو بر نمی انگیخت. بهترین و نخبه ترین دولت بعد از انقلاب همون دولت مهندس بازرگان بود که به جای شعارگرایی ، یه شعورگرایی اولیه رو اونم در اوج انقلاب در دستور کار داشت. 6) پاکستان یکی از مهم ترین حامیان طالبانه که کم هم بلوچ های کشورمون رو تحریک نمیکنه. شما یه مقدار بی اطلاعی از دنیا و یه مقدار فضای فکری ات به کانادا و سوییس میخوره برادر و خیلی با واقعیت روز سر و کار نداری. 7)ترکیه و آذربایجان آشکارا به استانهای آذری نشین نظر دادن و حتی نقشه اون نقاط رو در کشورشون آوردن و در کتابهای درسی آذربایجان انگار اون مناطق غصبی توسط حکومت ایران میدونن. ایران در 2 نبرد از آذربایجان حمایت کرد در نبرد اول که آذربایجان شکست خفت باری تجربه کرد خود علی اف پدر می گفت ایران نبود از گرسنگی می مردیم خب آخرش چی شد. شما جای علت و معلول رو عوض می کنی. نظریات شما شاذه و فکر کنم تنها طرفدارش خودتی مثل اون فرمایش دیگه ات که استعمار غرب رو قبول نداشتی. خب انتظار داری چه جوابی بشنوی؟ عخه در خاورمیانه که سکوت جوابی نمیده.سیاست مشت آهنین و ژاندارم بودن جواب میده و البته دوری از فردین بازی و خود را فدای همسایگان کردن. ما باید در کشورهای دیگه نفوذ داشته باشیم ولی با استراتژی و تاکتیک درست و اول قبول کنیم هر استراتژی از اول انقلاب در مواجهه با کشورهای همسایه و مردمانش که داشتیم اشتباه بوده و باید تغییرشون داده و دوباره برنامه ریزی کنیم. 8) نمیدونستم واژه Racist که به معنای نژاد پرسته رو سالها برای سگ و گربه و اسب و گوسفند به کار می بردن! چه نظریاتی میدی رضا کیانی عزیز. sasasasa سلام وقت شما بخیر.موارد زیر رو فرمایش کردید .ببخشید مشغول گفتگوی با داش رضا شدم و دیر جواب دادم راه مقابله با ترکیه روشن است. طرف شمشیر را از رو بسته. 1- ترویج فرهنگ ایرانی در بین کردهای ترکیه و آشنا کردن آنها با هویت ایرانی 2- تسلیح گروه های کرد و شیعه در ترکیه 3- ایجاد باتلاق در سوریه برای ترکیه مشکل شهادت سردار قاسم سلیمانی است. ظاهرا جانشینان در حد ایشان نیستند. یه موردو خدمتتون عرض کنم کردهای ترکیه عملاهمه علوی هستند ولی این شیعیان با شیعیان مملکت ما فرق دارند و پیروی مسلکی به نام حاجی بکتاش هستند و با صوفیان و مرام های صوفی ماّ ایران مثل دراویش و علی اللهی ها و اهل حق ها قرابت طریقت زیادی دارند. در همون ترکیه در این مورد بیشتر باهاشون راه میان تا خود ایران ما. مشکل کردها استحاله تدریجی و مراه با زور هویت آریایی اونهاست که حکومت ترکیه با ممنوعیت یادآوری زبان و قومیت کردها اون رو به مانند ارمنی ها سعی داره در ساختار خودش حل کنه. حکومت ماهم که امت گرا است و اصلا تاکیدی رو فرهنگ و تمدن گذشته ایرانی نداره که بتونه کردهای ترکیه رو با ابزار نژاد آریایی جذب کنه. کردها و ارمنی ها به شرطی تسلیحشون منطقیه که خودشون مایل باشن احتمالا خود شما از بنده مطلع تر باشید .کردها دارای ساختار رهبری یکسانی در کشورهای ترکیه، عراق و سوریه نیستند و حتی در عراق حداقل سه گرایش مختلف دارند. از زمان قرارداد 1975 و پیروزی انقلاب حکومت جمهوری اسلامی ایران تنها ارتباطش با اتحاد میهنی کردستان به رهبری مام جلال طالبانی نزدیک بوده و بقیه گرایش ها خصوصا خاندان بارزانی بیشتر تکیه گاهشون اسرائیل و ایالات متحده است.بخاطر این دو نکته و سالها دیوار بی اعتمادی، این مسئله اگر بخواد در دستور کار قرار بگیره باید با تدبیر و حوصله زیادی صورت بگیره و نشه مثل سیاست ما در عراق و سوریه و لبنان و فلسطین که هم پول رو دادیم هم پیاز رو خوردیم و هم کتک رو!

سلام وقت شما بخیر. این درس تاریخ شما درست نیست. آریایی هایی که وارد ایران شدن این شدت سرکوب رو مقابل اقوام بومی نداشتند. اقوامی مثل کاسیت ها بودند قبل از ورودی آریایی ها که بعد از ورود اونها هم به حضور خودشون ادامه دادند. اینکه چرا آریایی ها در ایران هژمونی پیدا کردند به گرایش زیاد حکومت های سامی نژاد از آشور و عیلام به منطقه میان رودان بر میگشت بخاطر همین حکومت یکپارچه ای در فلات مرکزی ایران نداشتند که اقوام آریایی اونهارو قتل عام و کشتار کنند. این حکومت هایی که نام بردم سد قوی مقابل اقوام بیابانگردی مثل هون های سفید (هپتال ها) بودند، وقتی اسلام این سد یکپارچه (ساسانیان) رو مقابل اونها برداشت و باعث شد بعدها به گسترششون به سمت آسیای صغیر و آناتولی ادامه بدن و حکومت یکدست و قدرتمندی در ایران زمین وجود نداشت که جلوی اونهارو بگیره. اگر ساسانیانی وجود داشت غزنویان، سلجوقیان و این حکومت های مشابه به وجود نمیومدند. در مورد کردها همنظر ما متفاوته. کردهای ترکیه درصد قابل توجهی از جمعیت این کشور رو تشکیل میدن (شاید با احتساب ارمنی ها نیمی از جمعیت ترکیه رو تشکیل بدن). اگر میخواهیم ترکیه خاورمیانه رو محل بازی گروه های تروریستی دست پرورده اش نکنه راه حلش این unstable کردن کشور خودشه که البته ما از زمان نیم قرن از این برنامه عقبیم. همین ارمنستان دهه نود در موقعیتی قرار داشت که بتونه باکو رو هم تصرف کنه و اگر کمک ایران ننبود این علی اف پدر و بچه اش به اعتراف خودشون از گرسنگی می مردن. یه مقدار برای سیاست سوییس سازی از ایران دیر شده اگر قصد این بود که ما جزیره ثبات در خاورمیانه می شدیم که باید به سیاست های تدریجی مهندس بازرگان کمک می کردیم. الان نه شرایط اول انقلاب موجوده که ما تصمیم بگیریم که اقدام به صدور انقلاب شتابزده نکنیم و نه همسایگان ما اون نجابت رو دارن اگر ما سکوت کنیم کاری به کار ما نداشته باشن. از خود شما می پرسم ما سالها کاری به کار ترکیه و آذربایجان نداریم و حامی اونها هم هستند چرا بر طبل جدایی طلبی در استانهای آذری زبان ایران می کوبن؟ مقابل اونهم سکوت کنیم که گام به گام پیش بیان و جدای از تصرف استانهای آذری زبان، تهران رو هم اشغال کنند. در مورد این سخنرانی کشتی سازی چیزی که بنده بیان کردم ربط خاصی به این مطلب سردار تنگسیری نداشت چون ایشون از یه چیز دیگه کلی گفته اونهم برای تایید مقصود خودش. چیزی که ما می بینیم سرکوب فرهنگ و تمدن پارسی و حذف مفاخر فرهنگی اون حتی از کتابهای تاریخی هست و بجاش ساختن سریال های مختارنامه، شیخ بهایی، ملاصدرا و....