تاپیک تحولات اوکراین ( موقت ) تاپیک تحولات اوکراین تا اوت 2025

[majid363 3,609]

بسم الله الرحمن الرحیم

نگاهی به برنامه موشکی اوکراین 

در این متن به طور خلاصه به برخی تسلیحات تاثیر گذار ارتش اوکراین اشاره میشود

 

در 30 ژانویه 2018 اوکراین اولین تست موفق موشک کروز جدید خود به نام نپتون را انجام داد. صنعت دفاعی اوکراین در حال حاضر روی دو پروژه عمده کار می کند موشک کروز نپتون و سامانه موشکی ویلخا(MLRS Vilkha) همچنین دفتر طراحی Pivdenne در حال کار بر روی یک سیستم موشک بالستیک کوتاه برد  متحرک ( SBRM)  به نام Hrim-2 کار می کند. تا سال 2014 رهبران اوکراین موضوع توسعه توسعه موشک های بالستیک را نادیده گرفته بودند. هر چند ارتش و شرکتهای طراحی همواره اهمیت انرا یاد آوری می کردند. با این حال درگیری در دونباس و الحاق کریمه به روسیه باعث شد توسعه  سامانه های موشکی به یکی از اولویت های ارتش اوکراین تبدیل بشود. پروژه نپتون جهت تولید یک موشک تا برد 300 کیلومتر هست که قرار است از انواع جستجوگرها برای درگیری با اهداف مختلف استفاده کند هم چنین این موشک بایداز انواع پلتفرم های هوایی، دریایی و زمینی ارتش اوکراین شلیک شود. در پروژه نپتون اوکراین سعی کرده با در نظر گرفتن زیر ساخت های داخلی و طرح های موفق پیشین یک سلاح قابل اعتماد با هزینه های کم را تولید کند و قرار شده بود بعد از ازمایش ها در مدت 2 تا سه سال به تولید انبود برسد و در اfتدا در اختیار واحدای دفاع ساحلی این کشور قرار بگیرد. این پروژه برای اوکراین اهمیت زیادی دارد. برای اولین بار بعد از استقلال ، اوکراین سک سلاح مقرون به صرفه و موثر برای مقابله با دشمن خواهد بود.Vilkha یک بروز رسانی برای سامانه Smerch شوروی است.هر چند مشخصات این سیستم به طور دقیق فاش نشده است اما به طور کلی مشخص است که موشک های این سامانه می توانند اهداف تا فاصله 120 کیلومتری را مورد اصابت قرار بدهد. مشخصه اصلی این سیستم این هست که موشک های این سامانه در طول مسیر پرواز امکان تنظیم دقیق مسیر خود را دارند به این ترتیب 12 موشک این سامانه میتوانند 12 هدف مختلف را مورد اصابت قرار بدهند. در سال 2017 تمام ازمایش های این پروژه به اتمام رسیده بود و در اخرین ازمایش توانست 4 هدف مختلف را با شلیک 4 موشک با دقت بالا مورد اصابت قرار دهد. بر طبق پیش بینی ها این سامانه از سال 2019 تحویل ارتش اوکراین می شود. علاوه بر این دفتر طراحی Pivdenne در حال کار بر روی یک سامانه موشکی بالستیک کوتاه برد متحرک به نام Hrim-2 است که سرمایه گذاری روی این طرح توسط ی مشتری خارح انجام گرفته ( عربستان سعودی) در نمونه صادراتی برد این سامانه 280 کیلومتر است اما خود ارتش اوکراین دارای نسخه هایی با برد بین 450 تا 500 کیلومتر خواهد بود. ارتش اوکراین روی فروش به مشتری خارجی برای کم شدن هزینه Hrim-2 حساب کرده. در حال حاضر قدرتمندترین سامانه موشکی اوکراین سامانه توچکا هست که بردی در حدود 120 کیلومتر دارد و دقت ان پایین است اما سامانه  Hrim-2 قادر هست اهدافی در بیش از 3 برابر برد توچکا را با دقت بسیار بالاتر مورد اصابت قرار دهد.

نپتون

سامانه Vilkha-m

Hirm-2 گاهی به نام Grіm-2 هم شناخته میشود

 

دفتر طراحیYuzhnoye اوکراین در حال کار بروی یک موشک هوا به سطح مافوق صوت به نام Bliskavka(رعد وبرق)  است که ماکتهای ان هم در نمایشگاه دفاعی اوکراین نشان داده شده است. Yuzhnoyeبرد، جرم و یا مشخصات کلاهک این موشک را منتشر نکرده با این حال رسانه های Bliskavka را دارای سرعت سه و نیم ماخ و بردی در حدود 110 کیلومتر اعلام کردن وزن این موشک هم با توجه به هواپیماهای ارتش اوکراین که سوخو 24 و سوخو 27 هستند در محدود بین 1000 تا 150 کیلوگرم در نظر گرفته شد. موشک Bliskavka سه نوع خواهد بود 1- یک نوع ضد کشتی با هدایت راداری فعال 2- نوع دیگر با جستجوگر ضد تشعشع غیر فعال 3- نسخه هوا به سطح دقیق با جستجوگر الکترواپتیکی ( پاکستان این موشک را برای ارتش خودش در نظر گرفته که قرار هست علاوه بر نسخه های هوا پرتاب از حامل های زمینی و دریایی هم شلیک شود)

 

مهمات هدایت شونده 122میلی متری Tayfun-1 که از پرتابگرهای قدیمی گراد شلیک می شود و توسط دفتر طراحی Yuzhnoye ساخته شده و داری برد 40 کیلومتر هست . این مهمات در 2020 تست شده و از سال 2021 قرار بوده تحویل ارتش اوکراین بشه

 

 

 

 

سامانه موشکی متحرک Sapsan این سامانه که بردی درحدود 280 کیلومتر دارد توسط دفتر طراحی Yuzhnoye در سال 2019 ساخته شده به دلیل مشکلات مالی تحویل اون تا سال 2021 به تعویق افتاد این سامانه دارای طیف متنوعی از کلاهک ها است

1- کلاهک ترموباریک

2- کلاهک خوشه ای

3- کلاهک نفوذ کننده در زمین

4- کلاهک تکه تکه شونده انفجاری

 

سیستم دفاع ضد هوایی Dnipro

این سیستم در سال 2014 توسعش اغاز شده و در سال 2016 اولین تست اون انجام شده

برد شناسایی اهداف

در ارتفاع 7 کیلومتری برد 150 کیلومتر

هدف در ارتفاع 150 متری حداقل 50 کیلومتر

هدف در ارتفاع 20 متری حدود 50 کیلومتر

حداقل ارتفاع عملکرد موشک از 15 متری تا حداکثر 25 کیلومتر

مدت زمان اماده سازی 4 دقیقه

 

 

 

ایجاد این سامانه های موشکی راه حلی برای ایجاد امنیت در اوکراین هست . بعد از کنار گذاشتن زرادخانه اتمی اوکراین قرار شده بود این کشور به حمایت های بین المللی برای تقویت قابلیت های دفاعی خود دسترسی داشته باشد.

منبع 1

منبع2

منبع 3

منبع 4

اوکراین بازه قابل قبولی از انواع موشک ها داره که اگر مجهز به جی پی اس بشن می توانند با دقت بالا تجهیزات روسیه را مورد اصابت قرار بدند مطمئنا روسیه به خاطر جنگ با اوکراین به ماهواره های GPS حمله نخواهد کرد برای همین اگر به تعداد کاقی این موشک ها در اختیار اوکراین باشه روسیه به هیچ عنوان کار ساده ای نخواهد داشت

بخصوص نوع حمله روسیه که همراه با موج تجهیزات همراه خواهد بود توسط موشک های دقیق با کلاهک های خوشه ای بسیار اسیب خواهند دید

جناب @MR9  تو پست زیر به خوبی برخی تجهیزات را معرفی کردند 

 

ویرایش شده در بهمن 0 توسط majid363

[majid363 3,609]

موشک های ضد تانک ساخت اوکراین 

 

[MR9 119,076]

 

نبرد تایتان ها ...!!!!!!

صف آرایی نیروی هوایی روسیه و اوکراین برای رزم هوایی ؟!!!!!!!!!!!!

 

 

 

بخش اول 

مناقشه اوکراین اگر چه هنوز به مثابه آتش زیر خاکستر است و هنوز اتفاق عمده ای رخ نداده ( دهم بهمن 1400 )  ، اما رسانه های دوطرف ، بخصوص بنگاه های خبر پراکنی غربی به شکل متواتر معتقدند که روسیه ممکن است تا چند هفته آینده  به اوکراین حمله ور شود ، به همین دلیل قدرت نظامی دو طرف به شکل گسترده تری زیر ذره بین قرار گرفته است . در واقع ، اگر مسکو ، حمله جدیدی را علیه اوکراین کلید بزند ، احتمالا چیزی در حدود  175000 سرباز نیروی زمینی به همراه حملات موشکی از زمین و دریا بر علیه اهداف از پیش تعیین شده صورت خواهد گرفت . با این حال ، درصورت وقوع هر گونه اقدام نظامی  ، نوک پیکان تهاجمی روسیه ، نیروی  هوایی این کشور خواهد بود ، به همین دلیل فرصتی بدست آمده تا توان رزمی دو طرف در حوزه هوایی مورد بررسی قرار گیرد .

 

    

 

به ترتیب از راست : 

نشان منطقه نظامی غرب ارتش فدرال (WMD)

نشان دفتر امنیت فدرال ( FSB)

نشان وزارت موقعیت های اضطراری (MChS)

 نشان سرویس گارد ملی فدرال روسیه ( Rosgvardia) 

نشان نیروی هوا-فضای روسیه ( VKS) 

نیروی  هوایی روسیه

یگان های ارتش فدرال روسیه هم اکنون در 5 منطقه نظامی اصلی سازماندهی شده اند که یک شبکه اداری مبتنی بر قلمروهای جغرافیایی را به نمایش می گذارد و هرکدام از این 5 منطقه ، یک ستاد نظامی جداگانه را در اختیار دارند که مسئولیت اداره حوزه استحفاظی خود را دارد . برهمین اساس ، در بدترین سناریوی ممکن ( جنگ ) و مطابق با داده های منتشر شده توسط اطلاعات نظامی ارتش اوکراین  ، یگان های روسی از محور شرقی ، مرز بین المللی را شکسته و از محور کریمه ، به جنوب اوکراین حمله ور خواهند شد و پس از اجرای عملیات آبخاکی ، وارد خاک اوکراین می شوند . علاوه براین ، محور دومی از شمال اوکراین ( بلاروس ) نیز وجود دارد که پس از استقرار واحدهای کامل روسی در آن، امکان آن قوت بیشتری پیدا خواهد نمود . اما صرف نظر از  احتمال وقوع جنگ ، هر نوع طراحی رزمی شامل بکارگیری مشترک یگان های هوایی و زمینی است در دو منطقه نظامی جداگانه ارتش روسیه خواهد بود .

 

  

 

 

در این ارتباط ، بخش قابل توجهی از منطاق مرزی روسیه با اوکراین و همچنین نوار مرزی با کشورهای عضو ناتو ، شامل لهستان ، استونی ، لتونی و لیتوانی زیرنظر ستاد منطقه نظامی غرب ( WMD) قرار می گیرند . این ستاد ، مهمترین شاخه از 5 ناحیه نظامی ارتش روسیه است که مسکو ، سن پیترز بورگ و منطقه بشدت نظامی شده کالینینگراد را پوشش میدهد . با توجه به این مساله ، علاوه بر نیروی هوا-فضای روسیه (VKS) در ستاد منطقه غرب ، این بخش مسئولیت یگان های نیروی زمینی و تمامی ناوگان بالتیک وشاخه هوایی نیروی دریایی را نیز برعهده دارد ، در حالی که با وقوع جنگ تمام عیار ، واحدهای سرویس گارد ملی فدرال روسیه ( Rosgvardia) ، گارد مرزی سرویس امنیت فدرال ( FSB) و وزارت موقعیتهای اضطراری ( MChS) نیز در حوزه مسئولیت این ستاد قرار می گیرند .با قرار داشتن این واحدها و یگانها ، ستاد منطقه غرب ارتش فدرال مسئولیت دفاع از مسکو ، سن پیترزبورگ و کالینینگراد را با انتقال پیشرفته ترین عناصر دفاع هوایی که توان مقابله با بمب افکن ها ، موشکهای کروز ، جنگنده ها و موشکهای بالستیک راهبردی و تاکتیک برعهده دارد .

 

اسکادران های بال ثابت ستاد نظامی منطقه غرب ارتش فدرال روسیه

زمانی که قرار است تا واحدهای VKS ( هوا-فضا ) منطقه نظامی غرب مورد بررسی قرار گیرد ، می توان تمامی واحدهای آن را تحث فرماندهی نیروی هوایی ششم  و ارتش دفاع هوایی (بعبارت بهتر ، 6 A VVS PVO ) که درسال 2015 ایجاد شد ، محاسبه نمود . این فرماندهی که شامل اسکادران های استراتژیک نیز می شود ، عناصر دفاع هوایی زمین پایه و همچنین جنگنده های تاکتیکی ( که در ارتش روسیه از قدیم ، نیروی هوایی جبهه ای نام داشته )  و درنهایت بالگردهای هواپیمایی نیروی زمینی را  در هماهنگی با عناصر نیروی زمینی  تحت فرماندهی خود می بیند . در درون این فرماندهی جدید ، یک لشکر ترکیبی با شناسه لشکر 105 مرکب هوایی قرار دارد که تمامی جنگنده های ستاد  منطقه غرب ، جتهای ضربتی بعلاوه یک هنگ کامل ترابری تاکتیکی مستقل را که ماموریتهای VIP را بر عهده می گیرد ، وجود دارد . این لشکر نیز در سازمان رزمی خود یک تیپ کامل و دو هنگ رزمی را دراختیار دارد که مجموعا" 10 اسکادران بالگرد ترابری ، تهاجمی ، شناسایی را برای ماموریت های محوله می تواند استفاده کند . در همین راستا ، پایگاه های هوایی که به شکل دائم توسط ستاد منطقه نظامی غرب اداره شده و برخی نیز در فاصله بسیار دورتری از مرزهای اوکراین قرار داشته  و توان اعزام تجهیزات رزمی خود را به صحنه عملیات نظامی دارند ،شامل

 

 

1- پایگاه هوایی کورسک -خالیون :

در این پایگاه ، هنگ 14 نیروی هوایی از لشکر 105 به دو اسکادران جنگنده مجهز است که با جتهای سوخو-30 اس ام عملیات می کنند . این هنگ با قدرت اسمی 24 فروند جنگنده سوخو-30 اس ام ، در گذشته به جتهای میگ-29 اس ام تی / یوبی مسلح بود ، که با لغو سفارش الجزایر ، به نیروی هوایی روسیه تحویل داده شده بودند . اما وضعیت فالکروم نامشخص بوده و برخی معتقدند که پس از تحویل سوخو-30 ها ، بتدریج غیر عملیاتی شده اند ، اما در اوایل سال 2021 برای عملیات نظامی به سوریه اعزام شدند که باعث تعجب همگان شد .

 

 

2- پایگاه هوایی ورونژ :

توان رزمی بمب افکن های تاکتیکی لشکر 105 هوایی متعلق به هنگ 47 نیروی هوایی است که به دو اسکادران سوخو-34  متکی است که در این پایگاه مستقر هستند . این هنگ ، 24 فروند جت ضربتی سوخو-34 را برای جایگزینی بمب افکن های ضربتی سوخو-24 ام دریافت کرده اند و در گذشته از اولین یگانهای بشمار می آمدند که به سوریه اعزام شدند . این هنگ در میان واحدهای رزمی ارتش روسیه بدلیل تجارب بدست آمده در سوریه در کاربرد مهمات هدایت شونده لیزری / تلویزیونی و هدایت ماهواره ای ، جایگاه ویژه ای دارد .

 

 

3- پایگاه هوایی بسووتز :

این پایگاه بعنوان بخش دیگری از لشکر 105 ، هنگ 159 نیروی هوایی را در خود جای داده  که به جتهای سوخو-35 اس مجهز است . این یگان با در اختیار داشتن 24 فروند جنگنده سوخو-35 ، در گذشته مسلح به جتهای سوخو-27 پی و سوخو-27 اس ام بود که نشان دهنده یک ارتقاء گسترده بر روی توان  رزم این یگان است . گفته می شود ستاد نظامی منطقه غرب ارتش با ارسال  مهمات هدایت دقیق ، و تجهیزجنگنده ها به سامانه های جدیدتر ناوبری و تهاجمی  ، قدرت ضربتی این پایگاه را بشدت افزایش داده است .

 

 

4- پایگاه هوایی خوتیلف :

هنگ 790 از لشکر 105 هوایی به 3 اسکادران ترکیبی از جتهای سوخو-35 و میگ-31 مسلح است که پس از پایگاه بسووتز ، دومین پایگاه هوایی ارتش بود که جنگنده های جدید سوخو-35 را دریافت نمود . برهمین اساس ، به غیر از 12 فروند سوخو-35 اسکادران یکم ، دو اسکادران دوم و سوم ، مجموعا به 24 فروند جنگنده میگ-31 بی ام / بی اس ام مسلح بوده که قابلیت دفاع هوایی دوربرد را بخصوص در برابر موشکهای کروز در ارتفاع پایین ، فراهم می آورد .

 

 

 

5- پایگاه هوایی شاتالوف :

یکی از دو اسکادران شناسایی نیروی هوایی ستاد منطقه غرب ، مسلح به 6 تا 8  فروند جت سوخو-24 ام آر و تعدادی هواگرد توربوپراپ آنتونوف-30 برای ماموریتهای شناسایی سریع و عکس برداری ، در این پایگاه استقرار دارد که با توجه به وسعت منطقه ، این تعداد کمی عجیب بوده و احتمالا در زمان درگیری ، هواگردهای بیشتری به این پایگاه اعزام خواهند شد .

 

  

 

 

 

6- پایگاه هوایی سن پیترزبورگ- لواشوو :

مسئولیت ترابری تاکتیکی ستاد نظامی منطقه غرب برعهده هنگ 33 مستقر درشرق مسکو است که مجموعه متنوعی از هواگردهای آنتونوف-26 ، میل-8 ، آنتونوف-148 ، توپولف-134 ، آنتونوف-72 ، آنتونوف-12 و میل-26 را در اختیار دارد .

 

پی نوشت : 

1- ادامه دارد .....

2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

 

 

 

 

 

[MR9 119,076]

نبرد تایتان ها ...!!!!!!

صف آرایی نیروی هوایی روسیه و اوکراین برای رزم هوایی ؟!!!!!!!!!!!!

 بخش دوم 

 

هواپیمایی نیروی زمینی ( هوانیروز) منطقه نظامی غرب

پایگاه هوانیروز اوستروف :

بخشی از توان رزمی هوانیروز ارتش روسیه در قالب تیپ هوایی 15 در این پایگاه قرار دارد که از دو اسکادران بالگردهای تهاجمی  کاموف-52 و میل-28 ان  ، دو اسکادران حمل و نقل – تهاجمی میل-8 ام تی وی تشکیل شده ، در حالی که تعداد قابل توجهی از بالگردهای ترابری سنگین میل-26 با توان رزمی اضافه شده به آن برای اجرای ماموریتهای محوله از آمادگی کافی برخوردار هستند .

 

 

بالگرد ویژه جنگ الکترونیک میل-8 ام تی پی آر 

 

 

پایگاه هوایی ویازما :

این پایگاه ، محل استقرار هنگ مستقل نخست بالگردی منطقه نظامی غرب روسیه است که از دو اسکادران بالگرد تهاجمی  کاموف-52 و میل-24 پی و یک اسکادران بالگردهای حمل و نقل -تهاجمی میل-8 ام وی تی-5-1 و همچنین واحد جنگ الکترونیک مسلح به بالگردهای میل-8 ام تی پی آر بهره می برد . نکته جالب در این خصوص ، تعداد بسیار محدود بالگردهای جنگ الکترونیک عملیاتی تحت فرماندهی این ستاد است که انتظار می رود در جنگ احتمالی با اوکراین بیشتراز گذشته مورد استفاده قرار گیرد .

 

 

میل -35 ام 

پایگاه هوایی پوشکین / پریبلووف :

این دو پایگاه مجموعا ، از بالگردهای هنگ 549 ( دومین هنگ مستقل بالگردی ستاد نظامی غرب ) پشتیبانی می کند که سازمان رزمی آن از یک اسکادران تهاجمی ( میل-24 پی ، میل-28 ان ، میل-35 ام ) و یک اسکادران ترکیبی ( شامل بالگردهای میل-8 ام وی تی -2 و ام وی تی -5-1 ) تشکیل شده است .در مجموع ، شاخه هوایی نیروی زمینی که تحت فرماندهی ستاد مطنقه غرب ارتش قرار دارد ، به اعتقاد تحلیلگران نظامی ناتو ، یکی از زبده ترین یگانهای نیروی هوایی روسیه بشمار می روند که پیش از این ، قابلیتهای خود را در رزمایش زاپاد-21 ( اجرا شده در اوایل سال 2021) با به پرواز درآوردن بیشتر از 80 هواپیمای بال ثابت و بالگرد به نمایش گذاشته بودند ، در حالی که نزدیک به هشتاد درصد پرسنل و تجهیزات این واحدها در جنگ داخلی سوریه ، تجربیات رزمی واقعی را بدست آورده اند .

 

 

کاموف-52 

 

با این حال ، می بایست به این نکته توجه نمود که تجربیات رزمی این واحدها درسوریه ، بیشتر کاربرد مهمات سقوط آزاد و راکتهای غیر هدایت شونده بوده و به تقریب کمتر از مهمات هدایت شونده دقیق استفاده کرده اند . ولی آنچه که دراین میان می بایست مورد توجه قرار گیرد ، میزان آمادگی عملیاتی واحدهای هوانیروز برای پشتیبانی از عملیات زمینی است که ناظران نظامی معتقدند در 4 سال اخیر سیر صعودی بخود گرفته است . بعنوان مثال در اواخر سال 2013 ، چهار تا 5 اسکادران عملیاتی برای شرکت در عملیات جنگی قابل شمارش می بود ، اما این رقم اکنون به 10 اسکادران رسیده که چیزی درحدود 108 تا 200 فروند بالگرد را شامل می شود .

 

https://www.aparat.com/v/HWKRT

 

اما ستاد منطقه نظامی غرب روسیه به شکل خاص و احتمالا با کمتر از 5 اسکادران بالگرد تهاجمی و 4 اسکادران بالگردهای مسلح ترابری وارد عمل خواهد شد ولی براساس داده های موجود ، این تعداد محدود عمدتا به آخرین سامانه های پیشرفته روسی مسلح بوده و توانایی اجرای عملیات در همه اوقات شبانه روز و آب و هوای نامساعد را خواهند داشت و اکثراً به سامانه های ضد زره هدایت شونده مسلح هستند .

 

 

بالگرد ترابری - رزمی میل-8 ام تی وی-5-1 

 

برای اجرای عملیات حمل و نقل هوایی و ترابری تاکتیکی ، ستاد نظامی منطقه غرب ارتش ، به 80 فروند بالگرد میل-8 ام تی وی-5-1 به شکل فوری دارد که به روز ترین بالگردهای ترابری روسی بشمار می روند . اما در حوزه هواگردهای حمل ونقل بال ثابت ، این منطقه نظامی ، بشدت در مضیقه قرار داشته ، چرا که تعداد انگشت شماری از هواپیماهای آنتونوف-26 و آنتونوف-12 بی کا برای حمل و نقل امکانات و تجهیزات در دسترس قرار دارند . اما بر روی کاغذ ، ارتش روسیه ظرفیت حمل ونقل بیشتری را با انتقال هواگردهای اضافی از شرق روسیه  در اختیار خواهد گرفت که این مساله در خصوص توان سوخت گیری هوایی (تانکرهای پرنده ) نیز صادق است ،اما مشکل اینجاست که ایجاد هماهنگی میان تانکرهای متعلق به شاخه نیروی هوایی استراتژیک با پرنده های هواپیمایی جبهه ای است که کمی مشکل به نظر می رسد .

 

 

نشان ستاد نظامی منطقه جنوب ارتش فدرال روسیه 

 

 

ستاد نظامی منطقه جنوب ارتش فدرال روسیه

ارتش اوکراین ، علاوه بر محور غربی ، با یگان های رزمی ارتش فدرال روسیه در جنوب این کشور که با شناسه ناحیه نظامی جنوب ( SMD) نیز شناخته می شوند ، روبرو هستند که هم در درگیری گذشته بر سر شبه جزیره کریمه و هم درگیری احتمالی آینده ، نقش بسیار مهمی را بر عهده دارند . تمامی سامانه های سخت افزاری هوایی این ستاد نظامی زیر نظر فرماندهی چهارم نیروی هوایی و همچنین ارتش چهارم دفاع هوایی فدرال قرار دارند .

 

 

اسکادران های بال ثابت ستاد نظامی منطقه غرب ارتش فدرال روسیه

فرماندهی چهارم نیروی هوایی ، یکی از قدیمی ترین ستادهای ارتش فدرال بشمار می رود که در میانه دهه نودمیلادی ، بیشترین بار جنگ چچن و سپس گرجستان را برعهده داشته و بعدها در جریان عملیات تصرف شبه جزیره کریمه نیز ایفای نقش نمودند ، به همین دلیل درصورت تشدید درگیری در اوکراین ، به احتمال  بسیار زیاد ، از آمادگی رزمی بیشتری برخوردار خواهند بود . به همین دلیل ، در مقایسه با توان هوایی ستاد منطقه غرب ، تا حدودی قوی تر به نظر می آید که سازمان رزم آن از دوهنگ ضربتی ( شامل بمب افکن های سوخو-24/34 ، دو هنگ هواگرد پشتیبانی نزدیک سوخو-25  در کنار یک تیپ مستقل و دو هنگ بالگردی تشکیل شده ، اما بزرگترین نقطه ضعف آن ، عدم حضور رهگیرهای برد بلند میگ-31 است که تاحدودی باعث غافلگیری ناظران نظامی شده است . از زمان الحاق مجدد کریمه به سرزمین اصلی روسیه ، یک لشکر ترکیبی  با سازمان رزمی 3 هنگ هوایی در این ناحیه ایجاد شده که در مجموع لشکر27 هوایی را تشکیل می دهد و قرارگاه آن نیز در کریمه قرار دارد. این لشکر هوایی ، پایگاه اصلی بشرح ذیل را بعنوان زیرمجموعه اداره می  کند

 

 

سوخو-25 اس ام 

 

پایگاه هوایی گواردیسیکویه :

این پایگاه ، خانه اصلی هنگ 37 ترکیبی است که شامل دو اسکادران اصلی ، یک واحد ضربتی مسلح به سوخو-24 ام و یک واحد مجهز به سوخو-25 اس ام است .

 

 

سوخو-27 

 

پایگاه هوایی بلبک :

هنگ 38 نیروی هوایی در این پایگاه قرار دارد که دو اسکادران اصلی شامل یک اسکادران سوخو-27 اس ام  و یک اسکادران ترکیبی سوخو-27 اس ام -3 و سوخو-30 اس ام 2 را بکار می گیرد .

 

پایگاه هوایی ژانکوی :

این پایگاه به شکل ویژه ، هنگ بالگردی 39 نیروی هوایی را در خود جای داده  که به یک اسکادران کاموف-52 ، یک اسکادران میل-28 ان و میل-38 ام و سومین اسکادران نیز به بالگردهای میل-8 ای ام تی مسلح است . علاوه براین ، توان تهاجمی این پایگاه بیشتر در اختیار نیروی دریای قرار دارد که شامل هنگ 43 هوا-دریا میشود . این یگان برای اجرای ماموریتهای محوله به  12 فروند جنگنده – بمب افکن سوخو-30 اس ام ، شش فروند سوخو-24 ام و شش فروند سوخو-24 ام آر که در چند برخورد نزدیک با ناتو به شهرت رسید ، مجهز شده است .با توجه به اینکه ستاد نظامی جنوب ارتش روسیه ، در موقعیتی قرار دارند که می توانند بلافاصله پس از صدور دستور ، وارد عمل شوند ، چند پایگاه هوایی دیگر ، در اختیار این ستاد قرار دارد که برخی از آنها در ارمنستان مستقرند ولی پایگاه های موجود در خاک روسیه شامل :

 

 

کاموف -27 

 

 

پایگاه هوایی کریمسک :

بخشی از توان هوایی لشکر یکم ترکیبی شامل هنگ سوم مرکب در این پایگاه مستقر است که از دو اسکادران جنگنده سوخو-27 اس ام و تعدادی انگشت شمار از جتهای سوخو-30 اس ام و یک اسکادران سوخو-27 های بروزرسانی نشده بهره می برد ، در حالی که یک دسته از بالگردهای کاموف-27 نیز در سازمان رزمی آن قرار دارند .

 

پایگاه هوایی میلروف :

هنگ 31 نیروی هوایی فدرال که در گذشته به جتهای میگ-29 مسلح بود ، در این پایگاه استقرار دارد که امروز ، به جنگنده های سوخو-30 اس ام مسلح شده و در مجموع 24 فروند جنگنده در دو اسکادران تقسیم شده است . این پایگاه کمتر از 20 مایل از مرز اوکراین فاصله دارد و عناصر موجود درآن در نبردهای سال 2014 دونباس ، حضور مستقیم داشتند .

 

 

سوخو-25 اس ام 3

 

پایگاه هوایی بودیونوفسک :

هنگ 368 تهاجمی نیروی هوایی که کاربر بسیار قدیمی جتهای سوخو-25 است و از دهه هشتاد میلادی در افغانستان و سپس نبردهای دیگر ، حضور داشته ، در این پایگاه مستقر بوده و هم اکنون ، 2 اسکادران کامل  مسلح به جتهای سوخو-25 اس ام و سوخو-25 اس ام -3 را به شکل عملیاتی در اختیار دارد .

 

 

پایگاه هوایی موروزوفسک :

این پایگاه ، هنگ 559 ضربتی نیروی هوایی شامل 36 فروند بمب افکن سوخو-34 را در قالب 3 اسکادران ، تحت فرماندهی داشته که آن را به یکی از زهرآلودترین واحدهای نیروی هوایی روسیه تبدیل نموده و تجربه قابل توجهی را پیش از این در سوریه کسب کرده است .

 

پایگاه هوایی مارینووکا :

هنگ هوایی 11 ترکیبی بعنوان استخوان بندی اصلی ضربتی -شناسایی نیروی هوایی ارتش روسیه در جنوب محسوب می شود که باقرار گرفتن در نزدیکی ولگوگراد ، به جتهای سوخو-24 ام و سوخو-24 ام آر مجهز شده است .

 

پایگاه هوایی پرایمورسک- آختارسک :

دومین هنگ مجهز به جتهای سوخو-25 و همچنین هنگ ترابری تاکتیکی 960 که پیش از این در چچن و گرجستان نیز وارد عمل شده بود ، در این پایگاه مستقر است  .

 

پایگاه هوایی روستوف- دُن :

با توجهبه اهمیت ترابری تاکتیکی در میدان نبرد ، هنگ 30 ام مستقل ترابری ترکیبی که به هواگردهای بال ثابت ( آنتونوف-12 و آنتونوف -26 / تعداد کمتری از هواگردهای ال-410 ، توپولف -134 و آنتونوف-148 ) و همچنین بالگردهای میل-8 و میل-26  مجهز است ، پایگاه فوق الذکررا بلحاظ اهمیت در رده های نخست قرار داده است .

 

هواپیمایی نیروی زمینی ( هوانیروز) منطقه نظامی جنوب

بلحاظ الگوی سازماندهی ، هوانیروز ستاد منطقه جنوب ، از همتای غربی خود تا حدودی پیروی می کند ،بدین معنی که یک تیپ مستقل ( تیپ 16 ) در زرنوگراد مجهز به بالگردهای ترابری میل-8 ، دو اسکادران بالگردهای تهاجمی میل-28 ان و میل-35 ام و یک گروه از بالگردهای ترابری میل-26 درسازمان رزمی آن قابل مشاهده است . علاوه براین ، ارتش دو هنگ مستقل را نیز در اختیار دارد ( هنگ 55 با یک اسکادران  میل-8 ای ام تی و یک اسکادران ترکیبی میل-28 و میل-35  )  مستقر در کورونوفسک و یک هنگ تهاجمی ( هنگ 487 مسلح به بالگردهای کاموف-52 ) مستقر در بودیونوفسک  که پیش از این نقش بسیار مهمی در تصرف کریمه بر عهده داشتند .

 

پی نوشت : 

1- ادامه دارد ............

2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

[MR9 119,076]

 

نبرد تایتان ها ...!!!!!!

صف آرایی نیروی هوایی روسیه و اوکراین برای رزم هوایی ؟!!!!!!!!!!!!

 بخش سوم و پایانی 

 

 

قابلیتهای رزمی نیروی هوایی اوکراین

دربرابر پتانسیل رزمی ستاد غرب و جنوب ارتش فدرال روسیه و بدون در نظر گرفتن سایر اسکادرانها و یگانهای هوایی این کشور در سایر نقاط ،نیروی هوایی اوکراین ، در نگاه اول تاحدودی ، یک نیروی ناهماهنگ و نامتوازن قابل تحلیل است . منابع اطلاعاتی غرب ، نیروی هوایی اوکراین  را هفتمین نیروی هوایی بزرگ اروپا بشمار می آورند که چیزی در حدود 200 فروند هواگرد را در اختیار دارد ، اما در این تعداد در برابر 1500 فروند هواگرد رزمی ارتش روسیه ، به تقریب چندان قابل ذکر نخواهد بود . علاوه براین ، بخش قابل توجهی از هواگردهای فعلی این نیرو ،از دوران اتحاد شوروی بجامانده  و اگر چه برنامه های بومی ارتقاء برای این ناوگان در نظر گرفته شده ، اما این برنامه بعضاً نتایج مطلوبی را به همراه نداشته است .

 

 

میگ-29 فالکروم نیروی هوایی اوکراین 

 

از سویی دیگر ، انبارهای ارتش اوکراین ، مجموعه ای گسترده از قطعات یدکی و هواگردهای رزمی را در خود جای داده  که این امر ، امکان بازگرداندن آنها به خط پرواز و همچنین تعمیرات اساسی را بعنوان یک پتانسیل قابل توجه  در اختیار کیف قرار داده است و همین امر باعث شده تا ستاد ارتش این کشور از سال 2014 بدین سو ، تلاشهایی را برای تقویت توانایی های خود برای رویارویی با روسیه در دستور کار قرار دهد .در حال حاضر ، نیروی هوایی اوکراین ، چیزی در حدود 50 فروند جنگنده میگ-29 را در اختیار دارد که در قالب دو هنگ اصلی ، تیپ چهلم تاکتیکی را در واسیلاو و همچنین تیپ 114 تاکتیکی مستقر در ایوانو/فرانکیوسک مستقر هستند .

 

 

جتهای سوخو-27 نیروی هوایی اوکراین 

 

 

علاوه براین ، 32 فروند جنگنده سوخو-27 در سازمان رزمی هنگ 831 ( مستقر در میرهورود ) و هنگ 39 ( مستقر در اوزرنی ) نیز در حالت عملیاتی قرار دارند . در این میان ، تنها یک پایگاه نیروی هوایی این کشور ، میزبان  یک یگان مجهز به جتهای سوخو-24 ام و سوخو-24 ام آر است که درقالب گردان هفتم بمب افکن خدمت می کنند ولی گفته شده که تعداد هواگردهای عملیاتی رو به کاهش بوده ولی در کنار این بمب افکن ها ، بدون سرنشین های بیرقدار ترک نیزحضور دارند که می بایست حضور آنها را مد نظر قرار داد.

 

 

سوخو-24 ام آر نیروی هوایی اوکراین

 

از سویی دیگر ، نیروی هوایی اوکراین ، به مانند شاخه هوایی ستاد منطقه جنوب روسیه ، همچنان از جتهای سوخو-25 در سازمان رزمی هنگ 299 مستقر در کولباکینو استفاده می کند . این فراگفوتهای بازمانده از دوران اتحاد شوروی ، به سامانه های ناوبری جدید مجهز شده و پس از درگیری های دونباس و استفاده گسترده یگان های نیابتی روسیه از سامانه های دفاع هوایی سبک و سنگین ، پرتاب کننده های چف/ فلر  را نیز بخود می بینند . این درحالی است که نیروی هوایی اوکراین پس از ساقط شدن 5 فروند از جتهای سوخو-25 در جریان نبردهای سال 2014 ، مجددا 5 فروند دیگر از فراگفوتهای دپو شده خود را عملیاتی  و سازمان رزمی خود را تکمیل نموده است .

 

 

سوخو-25 نیروی هوایی اوکراین 

 

 در حوزه حمل و نقل هوایی ، نیروی هوایی اکراین تیپ 25 ترابری تاکتیکی را در ملیتوپل متمرکز نموده که از نمونه های محصول شوروی سابق شامل آنتونوف-26 و هفت فروند ایلوشین -76 ام دی که قابلیت بارریزی و حمل چترباز را دارد ،استفاده می کند . با این وصف ، بر خلاف روسها ، هوانیروز ارتش اوکراین  بصورت یک شاخه جداگانه از نیروی هوایی سازماندهی شده  که منحصرا از نمونه های قدیمی میل-8 و میل-24 ( به ترتیب 50 و 30 فروند ) در سازمان رزم خود استفاده می نماید .شاخه هوا-دریا نیروی دریای اوکراین نیز برای مدتهای طولانی پس از فروپاشی اتحاد شوروی ، در کولباکینو مستقر بود و تنها وظابف گارد ساحلی را انجام میداد ولی از ابتدای سال 2021 با دریافت بدون سرنشین های بیرقدار ، فعال تر از گذشته ظاهر شده است .

 

   

 

راست : خدمه نیروی هوایی اوکراین در حال بررسی  چتر ، پالت و مجموعه پرتاب نفربر بی ام دی-1 

چپ : کاندید های نیروی هوایی اوکراین 

 

 

شانس در برابر توان هوایی !!!!

بر روی کاغذ ، نیروی هوایی اوکراین را به سختی می توان با نیروی هوایی منطقه نظامی غرب یا جنوب ارتش روسیه ( و نه نیروی هوایی روسیه ) مقایسه نمود . با این حال ، ارتش اوکراین ، تجربه های ارزشمندی را از درگیریهای قبلی در شرق این کشور بدست آورده و به نسبت از  مجهز شدن به سامانه های دفاع هوایی دوش پرتاب و نمونه های سنگین تر واحدهای نیابتی روسیه ، اطلاع دارند ،اما در سال 2014 ، تهدید ناشی از سامانه های ضد هوایی دوش پرتاب ، به تقریب باعث زمین گیری نیروی هوایی اوکراین شد و کیف از آن زمان تاکنون ، چندان تمایلی به استقرار واحدهای هوایی خود در شرق دونباس نداشته است .

 

https://www.aparat.com/v/XzH8x

 

در عین حال ، گستره چتر پدافند هوایی روسیه در این منطقه به اندازه ای است که با ارسال سامانه های بیشتر ، عملیات هوایی را برضد عناصر زمینی اوکراین مشکل تر از قبل خواهد نمود ،در حالی که با حضور رادارهای پیش اخطار هوابرد ای -50 و اضافه شدن قابلیت نگاه به پایین برای نیروی هوایی روسیه ، شکافهای احتمالی احتمالا پُر شده و این روند ، نیروی هوایی اوکراین را در وضعیت خوبی قرار نخواهد داد .

 

 

 

 

راست : میل -8 ام وی تی .. چپ : میل-24 ارتش اوکراین 

 

بدین ترتیب ، درصورت وقوع هرگونه عملیات نظامی ، بعنوان بخشی از یک استراتژی کلان ، پایگاه های هوایی اوکراین ، رادارهای ثابت و پستهای فرماندهی اصلی ، هدف حمله موشکهای اسکندر-ام و همچنین کروزهای کالیبر شلیک شده از دریای سیاه قرار خواهند گرفت . این روند با ورود ناوگان دوربرد بمب افکن های حامل موشکهای کروز به مسکو امکان میدهد تا به اهداف حیاتی در عمق خاک دشمن در یک فاصله ایمن از سامانه های دفاع هوایی و جتهای رهگیر ، حمله نماید .بدین ترتیب ، این احتمال وجود دارد که ارتش اوکراین تمامی دارایی های خود را به منتهی الیه غرب این کشور منتقل نماید ( درست به مانند استراتژی نیروی هوایی عراق در جنگ با ایران و انتقال هواگردهای مهم به مجموعه پایگاه های اچ-3 .م  ) و در عوض تمرکز خود را بر کاربرد سامانه های دفاع هوایی و بدون سرنشین های رزمی قرار دهد .

 

 

 

سامانه دفاع هوایی بوک ارتش اوکراین - شرق اوکراین -سال 2014

 

 

اما این سامانه نیز چندان به روز نیستند و کاربرد نمونه های قدیمی بوک و اس-300 در کنار دوش پرتابهای ایگلا و استرلا تنها درارتفاع پایین می تواند تهدید مشخصی را برای روسها فراهم کند ، در حالی سامانه های جاولین تحویلی از سوی ایالات متحده میتوانند برای بالگردهای روسی خطرآفرین باشند .بدین ترتیب ، اگر وزن توان رزمی ارتش روسیه یک عامل غالب در نظر گرفته شود ، فقدان عمق راهبردی لازم در اوکراین باعث خواهد شد تا این کشور در برابر حملات موشکی نیز آسیب پذیر باشد . با این حال ، شبکه دفاع هوایی اوکراین می تواند با ایجاد یک سد ، توان هوایی روسها را بر روی اجرای عملیات سرکوب دفاع هوایی متمرکز نموده و پشتیبانی از واحدهای زمینی را برای روسها محدود کند .

 

 

سامانه اس -300 وی ارتش روسیه در جریان آزمایش در شرایط رزمی - سال 2021 - آستراخان

 

در نهایت امر ، ارتش اوکراین بلحاظ سازمان رزم ، قابلیتهای محدودی را در ضربه زدن به اهداف روسی در نوار مرزی در اختیار دارد و برای مسکو ، وجود برتری هوایی ، احتمالا امری تضمین شده خواهد بود و تجربه روسها در سوریه نیز نشان داده که ارتش این کشور ، به نسبت تحمل دریافت خسارت و تلفات را نیز دارد ،در حالی نیروی زمینی روسیه ، برای هدایت آتش توپخانه و عملیات شناسایی ، ناوگان بدون سرنشین های خود را نیز وارد نبرد احتمالی خواهد نمود . با این حال ، برنامه ریزان نظامی در مسکو احتملا حدس خواهند زد که نیروی هوایی اوکراین مساله چندان مهمی در درگیری احتمالی نخواهد بود و کشمکش اصلی بر روی زمین صورت خواهد گرفت . در صورتی که به هردلیل ، این حمله صورت گیرد ، کیف می بایست به گونه ای عمل نماید که نیروی هوایی روسیه در استراتژی اصلی خود تجدید نظر بعمل آورد ، اما بر روی کاغذ میزان این شانس در حداقل میزان خود قرار داشته  و با وقوع جنگ ، به احتمال زیاد ، حاکمیت اوکراین بر فضای هوایی شرق خود بطور کامل از میان خواهد رفت ، در نتیجه همه چیز باید در اطراف کیف متمرکز گردد تا ارتش این کشور بتواند خود را برای یک جنگ طولانی و پرشدت آماده نماید .

 

پی نوشت :

 1- بن پایه

2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

[MR9 119,076]

بسم ا... 

 برای داشتن یک پیش زمینه برای درگیری احتمالی  

 

 

[MR9 119,076]

بسم ا... 

 

با توجه به اینکه شایع هست که روسها قراره روز سه شنبه ( 26 بهمن 1400 ) حمله کنند ، در  نظر سنجی میلیتاری شرکت  بفرمایید

 

 

متشکرم 

 

 

 

 

[Crash 18,585]

T-80BV در یمن

 

قبل از جنگ در یمن، تانک T-80BV تنها در طول نبرد در جمهوری چچن در سال 1994-1996 مورد استفاده قرار گرفت. جنگ داخلی یمن ( 2014 تا به امروز) در حقیقت دومین نبردی است که تانک های سری تی-80 در آن شرکت دارند. یمن تانک های T-80BV را در سال های  سالهای 2011-2012  تحویل گرفت. یمن حدود 66 دستگاه از این تانک را  از بلاروس دریافت کرد ( برخی منابع تعداد 99 دستگاه را ذکر کردند). تانک های T-80BV یمن به تیپ سوم زرهی  گارد ریاست جمهوری یمن تحویل داد شد. در آن زمان گارد ریاست جمهوری ستون فقرات رژیم علی عبدالله صالح بود. فرمانده تیپ سوم زرهی گارد ریاست جمهوری  نیز بر عهده برادرزاده رئیس جمهور، طارق صالح بود. با این حال، در همان سال 2012، پس از سرنگونی صالح و درگیری های بعدی رئیس جمهور جدید منصور هادی، گارد ریاست جمهوری را منحل کرد و بر اساس آن نیروهای ذخیره راهبردی را تأسیس کرد. فرماندهی نیروهای ذخیره راهبردی بر عهده منصور هادی بود. به احتمال زیاد، تانک های T-80 به تیپ مستقر در اردوگاه النهدین ( این اردوگاه در نزدیکی ساختمان ریاست جمهوری و در جنوب صنعا واقع شده است ) منتقل شدند. با آغاز قیام علیه رژیم هادی در سال 2014، حوثی ها و متحدان آنها توانستند به سرعت بیشتر پایتخت را تصرف کنند و در 21 سپتامبر اخراج دست نشانده سعودی را اعلام کردند، اما آنها تا ابتدای فوریه 2015 فقط توانستند استان صنعا را به طور کامل تصرف کنند. پس از آن، حوثی ها پیشروی فعالی را به سمت بزرگترین شهرهای یمن پس از صنعا یعنی عدن، تعز و مارب آغاز کردند. حوثی‌ها حتی در نبردهای صنعا تعداد زیادی خودروی زرهی را به تصرف خود درآوردند، از جمله چندین T-80BV را به غنیمت گرفتند. یکی از تانک های T-80BV در نبرد برای تصرف کاخ ریاست جمهوری در 19 ژانویه 2015 منهدم شد. با این حال، حوثی ها بزرگترین غنیمت را در جریان تسخیر اردوگاه النهدین، نه چندان دور از صنعا به دست آوردند.  در آنجا بود که سهم قابل توجه ای از خودروهای زرهی گارد ریاست جمهوری/نیروهای ذخیره راهبردی قرار داشت. نیروهای منصور هادی در زیر هجوم حوثی ها به سرعت عقب نشینی کردند که فرصت تخلیه حتی یک دستگاه خودروی زرهی را پیدا نکردند.

 

تانک های T-80BV متعلق به گارد ریاست جمهوری

 

دو تانک T-80BV نیروهای منصور هادی طی درگیری های صنعا با شماره بدنه 121 و 122

 

تانک T-80BV نیروهای منصور هادی طی درگیری های صنعا(2014)

لازم به ذکر است که سرنوشت اکثر تانک های T-80BV نامعلوم است. با شروع مداخله ائتلاف عربی به رهبری عربستان، تمام پایگاه های نظامی تحت کنترل حوثی ها مورد بمباران گسترده نیروی هوایی قرار گرفت، از جمله اردوگاه النهدین، اما عکسی هایی که از انهدام تانک های T-80BV منتشر نشد. با احتمال زیاد، حوثی ها همچنان توانستند تجهیزات را به مکان امنی منتقل کنند و آنها منهدم نشدند. همچنین، تعداد کمی تانک T-80BV به جبهه در استان مارب فرستاده شد، جایی که حوثی‌ها متحمل تلفات قابل توجهی از طرف نیروی هوایی ائتلاف هوایی عربی شدند. در حال حاضر  تلفات تانک‌های T-80BV با توجه به منابعی تصویر چهار دستگاه به علاوه بر تانک منهدم شده در محوطه کاخ ریاست جمهوری است. یکی دیگر از تانک‌های T-80BV در اواخر سپتامبر 2015 در جریان حمله به سد مارب، که در آن متحدان ائتلاف تعداد زیادی از MRAP‌های M-ATV را از دست دادند، توسط گروه های شبه نظام سلفی طرفدار منصور هادی به غنیمت گرفته شد. با این حال، در ارتش هادی، این تانک برای مدت کوتاهی خدمت کرد و  در ماه اکتبر به احتمال زیاد در اثر برخورد موشک ضد زره هدایت شونده آسیب دیده است. از آن زمان، این تانک دیگر در گزارش های رسانه های عربی ظاهر نشد.

 

  

تانک T-80BV  در اطراف شهر صعنا (2015) با شماره بدنه 13

تانک  T-80BV با شماره بدنه 112

 

تانک T-80BV  که به غنیمت نیروهای منصوری هادی در آمده است

 

تانک T-80BV نیروهای منصوری هادی که مورد حمله احتمالی موشک ضد زره قرار گرفته است. زره های واکنشی از بین رفته اند اما به تانک و زره اصلی برجک آسیبی وارد نشده است

 

تانک T-80BV  نابود شده متعلق به نیروهای حوثی

به طور کلی حوثی ها و نیروهای متحدشان عمدتا از تانک های T-55 و T-62 استفاده می کنند.  به مرور نیز آنها تانک های سری T-72 را عملیاتی کردند و در برخی از عملیات های نظامی به کار گرفتند. به احتمال زیاد، عدم محبوبیت تانک های T-80 در بین یمنی ها به دلیل مشکل در تعمیر و نگهداری و همچنین ویژگی های موتور توربین گاز است. کمبود سوخت که با آغاز محاصره یمن توسط کشورهای ائتلاف به وجود آمد، امکان استفاده از آن در جنگ را نیز به شدت پیچیده کرده است. در هر صورت می توان این واقعیت را بیان می کند که تانک  T-80 که به عنوان سلاحی پیشرو ساخته شده بود، با وجود تمام محاسن، برای شرایط جنگ داخلی یمن مناسب نیست. البته برخی تحلیل گران اعتقاد دارند تانک های T-80BV  یمنی به عنوان دارایی های ارزشمند فعلا در محل امن ذخیره شدند برای یک موقعیت مهم مانند بعد از پایان جنگ و بازسازی ارتش یمن یا ادامه روند درگیری ها مورد استفاده قرار بگیرند و ذخیره آنها به عنوان راهبرد حوثی ها محسوب میشود.

 

با تشکر از جناب aminor@

منبع

نقل با ذکر نام میلیتاری بلامانع است

[mehdipersian 25,162]

 دستور پوتین برای ورود ارتش روسیه به شرق اوکراین

ولادیمیر پوتین با امضای احکام به رسمیت شناختن استقلال لوهانسک و دونتسک دستور داد تا نیروهای مسلح روسیه با وظایف حفظ صلح در جمهوری خلق دونتسک و جمهوری خلق لوهانسک مستقر شوند.

 

بند ۴ فرمان پوتین در واقع به وزارت دفاع روسیه اجازه می دهد تا عملیات رزمی را در دونباس انجام دهد.

 

[MF44 6,324]

8 hours قبل , mehdipersian گفت:

ولادیمیر پوتین با امضای احکام به رسمیت شناختن استقلال لوهانسک و دونتسک دستور داد تا نیروهای مسلح روسیه با وظایف حفظ صلح در جمهوری خلق دونتسک و جمهوری خلق لوهانسک مستقر شوند

با هدف حفظ صلح و تضعیف ناتو وافزایش قلمرو روسیه و تجزیه اوکراین و تصرف شرق آن کشور و سلطه کامل بر منابع طبیعی و صنایع منطقه و حاکمیت انحصاری بر دریای آزوف و دست برتر در دریای سیاه البته بدون خونریزی و جنگ !!!! واقعا که KGB نقشه خوبی کشیده است 

[majid363 3,609]

تجهیزات روسی که دونباس مستقر شدن 

( به علت حجم زیاد نشد تو گالری سایت اپلود کنم حیفم آمد حجم عکس را کم کنم)

جناب @alrkhs زحمت کشیدند عکس را تقسیم کردند تا تو گالری سایت آپلود بشه اگر ممکنه این پست پاک بشه تا ایشان عکسها را بزارن

ویرایش شده در اسفند 0 توسط majid363

[alrkhs 4,617]

 

 

عکسی که جناب  @majid363 گذاشته بودن

[majid363 3,609]

روسها نخواهند توانست اوکراین را اشغال کنند 

مثل عراق گروه های مقاومت در برابر اونها تشکیل خواهد شد و اونوقت نیروی روسی تو جاده ها تو خیابون ها و در محلی مورد حمله قرار خواند گرفت 

بهترین حالت برای روسها اشغال دو استان و راه زمینی به کریمه هست 

[mehdipersian 25,162]

سخنان پوتین در آغاز جنگ:

آمریکا امپراتوری دروغ است، آمریکا می خواهد ارزش های خانوادگی ما را از بین ببرد.

ما نازی ها را در سال 1945 درهم شکستیم. ناتو از خط قرمز ما عبور کرده است. 

روسیه یکی از قدرتمندترین کشور های جهان است. حمله به کشور ما باعث شکست هر متجاوزی خواهد شد، اما گسترش ناتو به سمت شرق در حال افزایش است، روسیه دیگر نمی تواند در سکوت آن را تماشا کند! ناتو از خط قرمز عبور کرده است.

تصمیم برای انجام عملیات نظامی ویژه در دونباس گرفته شده

اشغال سرزمین های اوکراین در برنامه های فدراسیون روسیه نیست.

 روی صحبتم با ارتش اوکراین است، شما به مردم اوکراین سوگند خوردید نه حکومت ، من از شما می خواهم که فوراً اسلحه خود را زمین بگذارید و به خانه بروید.(دونباس را ترک کنید)

همه تصمیمات گرفته شده است.

خونریزی ها در این راه تماماً بر گردن رژیم اوکراین خواهد بود.

برای تمام کسانی که سعی در ایجاد تهدید برای مردم ما دارند، پاسخ فوری خواهد بود. پاسخ عواقبی برای آن ها خواهد داشت که تا به حال با آن مواجه نشده اند.

 

روسیه 30 سال است که تلاش می کند بر سر عدم گسترش ناتو به شرق توافق کند و با فریب، تلاش برای فشار و باج خواهی مواجه شده است، ماشین جنگی ناتو در حال نزدیک شدن به مرزهای روسیه است.

 

 سرنوشت روسیه در دستان امن سربازان چند قومیتی ما هست، این بدان معناست که تصمیمات اتخاذ شده اجرا می شود و محقق می شود

 

هشدار پوتین به دخالت سایر کشورها در درگیری اوکراین:

 

پاسخ روسیه فوری خواهد بود و شما را به چنین عواقبی سوق خواهد داد که هرگز در تاریخ خود با آن مواجه نشده اید. ما برای هر گونه تحول وقایع آماده ایم. تمام تصمیمات لازم در این زمینه اتخاذ شده است.

[mehdipersian 25,162]

مناطق تحت حملات موشکی ارتش روسیه در ساعات اولیه ی درگیری:

حمله ی زمینی نیز آغاز شده است. 

کریستوفر میلر، خبرنگار بازفید نیوز:

وزارت کشور اوکراین: مرز دولتی اوکراین حدود ساعت ۵ صبح مورد حمله نیروهای روسی از روسیه و بلاروس قرار گرفت. 
حملات به یگان های مرزی، گشت های مرزی و ایست های بازرسی با استفاده از توپخانه، تجهیزات سنگین و سلاح های سبک انجام می شود
این در مناطق لوهانسک، سومی، خارکف، چرنیهیو و ژیتومیر اتفاق می افتد. علاوه بر این، حمله از کریمه صورت می گیرد. 
فعالیت گروه های خرابکار و شناسایی دشمن نیز ثبت شده است.
تیراندازی نیروهای مرزبانی و نیروهای مسلح اوکراین و گارد ملی اوکراین به سمت دشمن. 
تلفات نامشخص 

 

ویرایش شده در اسفند 0 توسط mehdipersian