عکس زیر نشون میده که دو لانچر موشک قدر در بین کوه ها پناه گرفتند. این نوع موضع گیری یک نوع پدافند غیر عامل در جهت مقابله با موشک های کروز دشمن محسوب میشه. اگر مکان قرار گیری درست انتخاب شده باشه موشک کروزی که ۳۰۰ متر بر ثانیه سرعتشه نمیتونه در ارتفاع پست پرواز کنه و لانچر موشک رو منهدم کنه بلکه باید ده ها کیلومتر قبل از هدف چند هزار متر اوج بگیره که اینکار موجب شناسایی و رهگیریش میشه. که پس از شناسایی، موشکها به سادگی با پدافند های تور و خانواده رعد منهدم میشن.

راهکار مقابله با پهپادهای انتحاری رو قبلا ارائه کردم(در بخش طرح های کاربران)که با این روش حتی پهپادهای غیر قابل شناسایی توسط رادار رو میشه رهگیری و منهدم کرد. اما در خصوص راکت های هدایت پذیر اینکه فکر کنیم میشه به صورت موثر با این سلاح مقابله کرد اشتباهه! به هر حال جنگ برای هر دو طرف خسارت به دنبال داره و تا یه حدی میشه با خسارت ها مقابله کرد.ایشن اگر میخوایم در جنگ احتمالی در برابر این تهدید خسارات رو کاهش بدیم باید برنامه ای برای تسخیر سریع سواحل دشمن داشته باشیم که اینکار به توان هوایی نسبتا بالا و در اختیار داشتن لندینگ کرافت و هاور کرافت های متعدد نیازمنده. همچنین شاید بشه با استقرار رادار در جزایر خلیج فارس و پاسخ متقابل راکتی به آتشبارهای دشمن شدت حملات رو کاهش داد. در کل نباید صرفا پدافندی فکر کرد و باید آفند رو هم در دستور کار قرار داد.

احتمالا منظورش از موشک قاره پیما کم کردن سرجنگی موشک برای رسیدن به چنین بردی هست مثلا موشک خرمشهر با کلاهک 100 کیلوگرمی می تونی به این برد برسه کاری که یمنی ها دارن انجام میدن و احتمالا منظورش از نقطه زنی موشک ها در زمان جنگ اصابت شانسی موشک شلیکی اسکاد ما به بانک رافدین باشه زیاد نباید به اظهارات ایشون توجه کرد چون مرغ پخته را به خنده وا می داره نمونش با نگاه اول در آغاز جنگ دیدیم که ارتش با وضیعتی که رژیم شاه برایش پیش آورده به تنهایی توان جلوگیری از متجاوز را ندارد. این کشتار افسران ارتش بعد از انقلاب بود که شیرازه ارتش را به هم ریخت به قول ناخدا صمدی فرمانده تکاوران خرمشهر چنان افسران لشکر 92 زرهی را اعدام کردند که سروان مخابرات را برای فرماندهی تیپ زرهی انتخاب کردند

بله، شاید این زمان کشف به زیر حتی 5 دقیقه هم بیاد. بخصوص اینکه از محل های امکان پرتاب هم اطلاع دقیق داشته باشند. اما برای "موشک های کروز دوربرد" قاعده رسیدن به هدف همچنان پابرجاست. مگر همونطور که سورنا تو استاتوس گفت، یه سیستم 24/7 نظارتی کامل بر آسمان ایران مسلط بشه. هزینه های چنین اقدامی بسیار بسیار سنگین خواهد بود. --- در جواب اسکای هاوک jassm و jsow یا حتی SDB هم در صورتی میتونند موفق باشند که لانچر به موقع شناسایی بشه و اونها در محل باشند. در وسعت و عوارض طبیعی ایران تقریبا محال هست. --- نکته ای که وجود داره این هست که دشمن ابتدا باید پدافند رو سرکوب کنه، همین اقدام برای سرکوب، زمان کافی برای هر پرتابی فراهم میکند. یادم میاد جایی خوندم که عراقی ها قادر بودند اسکاد(سوخت مایع) رو در کمتر از 30 دقیقه آماده سازی کنند و از هر لانچر 3 پرتاب داشته باشند. این رقم برای ایران باید بهتر باشد، چون تجربه و بهینه سازی بیشتری از عراق انجام داده ایم، ایضا موشک های متفاوتی داریم. ذالفقار و سجیل که در کمتر 5 دقیقه میتوانند شلیک شوند. با همین رویکرد، آمریکا نسخه ای از پاتریوت 3 برای انهدام موشک در فاز پرتاب رو داره ارتقا میده. در واقع شناسایی لانچر رو رها کردند، بلکه تلاش میکنند موشک شلیک شده که قابل مشاهده است رو در آسمان کشور مبدا با لیزر یا موشک منهدم کنند. ALHTK - Air-Launched PAC-3 https://www.youtube.com/watch?v=OnVHEmROaMM

سلام فیلم مربوط به شلیک قیام 1 با کلاهک جداشونده هدایت پذیر https://www.aparat.com/v/iTaGk اینم عکس مربوط به دقتش http://s8.picofile.com/file/8338257534/20.jpg عکس های مربوط به دقت فاتح مبین که نمیدونستم دقیقا کدوم تایپیک بزارم واسه همین دارم اینجا میزارمش(متاسفانه گالری برام کار نمیکنه . هر چقدر هم سعی میکنم تا لینک این عکس رو بزارم درست نمیشه مدیران اگر امکان داره این 2 عکس رو به گالری ببرند)

اصولا موشک کروز، بخصوص بلند بردها، امثال تاماهاوک و ...، اگر از خارج از مرزها شلیک بشوند، ممکن است قادر به انهدام سیلوها و جایگاه ها و انبارهای تجهیزات بالستیک باشند اما، قادر به انهدام هیچ لانچر در حال شلیکی نخواهند بود. یه زمان تقریبی با این عناصر محاسبه کنید. - جستجوی هدف - کشف هدف - تایید و دستور - آماده سازی - شلیک -حرکت با متوسط سرعت 800 کیلومتر در ساعت، در مسیری طولانی تر از حتی پروفایل جنگنده ها. - برخورد با هدف اگر از خلیج فارس یا اسراییل موشک کروزی برای انهدام لانچر متحرک شلیک بشه، حدود 1.5 تا 2 ساعت طول میکشه تا به هدف برسه. این در حالیه که موشک مایع باشه و بخواد روی لانچر سوخت گیری بشه. برخی سوخت های مایع هم هستند که میشود تا یک ماه درون موشک نگهداشت، و روی لانچر در کمتر از 10 دقیقه شلیک کرد. موشک های سوخت جامد که دوره اورهال(تعویض سوخت بعضا 6ماهه) دارند،... پس تنها راه مقابله با لانچر های متحرک، موجود بودن جنگنده انواع موشک های AGM هست..

قیام با کلاهک هدایت پذیر: قیام: نمونه اولیه خلیج فارس(برپایه نسل سوم فاتح 110): ذوالفقار: استتار موشک ها در بین عوارض زمین:

زره مایع بخش دوم مقدمه: در پست قبلی به عوامل موثر در عملکرد یک زره مایع اشاره شد عواملی از قبیل نسبت حجمی بین ذرات و حلال ، شکل ذرات، اندازه ذرات، تسهیم متناسب اندازه ذرات و برهم کنش ذرات با همدیگر. یافته ها نشان داده همه عوامل ذکر شده نقش باالقوه ای در رفتار دیلاتانت ها دارند. نسبت حجمی بین ذرات و حلال دارای بیشترین اثر گذاری هست که در حقیقت مقدار حجمی از حجم کل سیستم هست که توسط ذرات اشغال می شود. مایعی ویژگی های یک دیلاتانت را دارد که حداقل نسبت حجمی بین ذرات و حلال از یک مقدار مشخصی پایین تر نباشد. نسبت حجمی بین ذرات و حلال تقریبا باید 50 درصد حجم کل سیستم را شامل شود. نمودار یک ویسکوزیته را به عنوان تابعی از نرخ برشی( shear rate) برای سیلیکون کلوییدی ک در پلی اتیلن گلیکول پراکنده شده را نشان می دهد. نمودار یک نمودار دو همانطور که مشاهده می شود برای نسبت حجمی بین ذرات و حلال برابر با 62درصد ویسکوزیته ب سرعت در نرخ برشی 10s-1 افزایش پیدا می کند حال اینکه برای کسر حجمی برابر با 57درصد نرخ برشی در 300s-1 ویسکوزیته سریعا افزایش پیدا می کند(ب حالت جامد تبدیل می شود).بنابراین افزایش کسر حجمی ذرات در دیلاتانت ها نرخ برشی بحرانی را کاهش می دهد.(زمان لازم برای پاسخگویی سریعتر اتفاق می افتد.م). نمودار دو اثر شکل ذرات را نشان می دهد از میان اشکال مختلف ذرات با شکل میله ای اثر گذاری بالاتری دارند به طوری که ویسکوزیته در نرخ برشی 200s-1 سریعا افزایش می یابد حال آنکه برای ذرات کروی ویسکوزیته به صورت آرام در300s-1 افزایش می یابد. اندازه ذرات نیز نقش بسزایی ایفا می کنند بطوری که با افزایش اندازه ذرات نرخ برشی بحرانی(critical shear rate) کاهش می یابد. نمودار سه اثر اندازه میانگین ذرات با کسر حجمی تقریبا پنجاه درصد را بروی نرخ برشی بحرانی نشان می دهد(ذرات درشت تر هیدروکلاستر ها را سریعتر ایجاد می کنند در نتیجه زمان پاسخگویی ب ضربه کوتاه تر است. م). نمودار سه نمودار چهار جناب لی و همکارانش از ذرات سیلیکا با ابعاد 300،100و500با کسرحجمی جامد 65درصد در هر سه نمونه استفاده کردند آنها دریافتند که افزایش اندازه ذرات نرخ برشی بحرانی را کاهش می دهد. (نمودار چهار) نمودار پنج اثر تسهیم متناسب اندازه ذرات در رفتار یک دیلاتانت را نشان می دهد. تسهیم نامتناسب اندازه ذرات باعث افزایش نرخ برش بحرانی می شود. نمودار ویسکوزیته خاک رس A با اندازه ذرات9 میکرومتر و رس B با اندازه ذرات هفت دهم را نشان می دهد که با نسبت های مختلفی مخلوط شده اند. در مخلوط دو خاک رس با اندازه ذرات متفاوت با نسبت 85:15 و نسبت 50:50افزایش ویسکوزیته مشاهده نمیشود نمودار 5 منبع: 10.1080/10408436.2011.613493

موشک قیام با کلاهک هدایت شونده http://s9.picofile.com/file/8338182668/Qiam.mp4.html موشک ضدناو هرمز۲ http://s8.picofile.com/file/8338182868/Hormoz_2.mp4.html موشک رعد۳۰۷(راکت زلزال هدایت پذیر) http://s9.picofile.com/file/8338182892/raad_307.mp4.html راکت فجر 4 http://s9.picofile.com/file/8338182992/zelzal.mp4.html پرتاب بمب سدید۳۴۲ از پهپاد شاهد ۱۲۹ http://s8.picofile.com/file/8338183184/sadid_342_shahed_129.mp4.html @iranian_defensive_power

ضمن تشکر از کانال iranian_defensive_power که مثل همیشه دقیق، بی طرف و البته با حفظ انصاف نکات جالبی را همیشه استخراج میکنه از منابع مختلف، با دیدن مستند سکوی پرتاب دو چیزه که از همه بیشتر قابل توجه هست: یکی مثل بارها اشاره شده حسرت و خسارتی است که از فقدان شهید طهرانی مقدم باید بخوریم و متحمل شدیم به همراه دوستانشون و مجموعه ای که از دست دادیم چه در بعد انسانی و تحقیقاتی و به نظرم یکی از بزرگترین لطمه های نظامی ما بود بعد از جنگ و شاید در کنار سقوط هواپیمای فرماندهان نظامی در خلال جنگ بزرگترین حوادث. یکی هم تصاویر نابی که از تاریخچه شاید بشه اسمش را گذاشت " جان_کندن" به معنای واقعی کلمه برای راه انداختن و ساخت موشکها که خود مستند و تصاویری که شاید برای بار اول پخش شد نشون میده که اگر همت و تلاشی همچون تلاش مجموعه این بخش در سایر بخش ها هم بود ( به یاد شهید ستاری که زود رفتند از بین ما ) حالا فقط موشکی نبود که بهش افتخار کنیم فقط.

سلام علیکم خوب ، با توجه به بک گراند موجود ، باید همین طور باشد که می فرمایید ولی تمرکز بیشتر روی پیکربندی حامل بود و نه خود سیستم . تا جایی که اطلاع دارم ، به غیر از مجموع سامانه های تور ام- یک که روی پلتفرم شنی دار حمل می شوند ، بقیه روی پیکربندی های چرخ دار هستند ، البته هزینه خرید و تعمیر و نگهداری شنی دارها بیشتر هست ولی خوب ، تحرک بیشتری نسبت به پلتفرم های چرخ دار دارند ،ان هم در کشور ما که تنوع جغرافیایی زیادی دارد . این توجه و اهمیت دادن به طراحی و تولید سیستم های جنگ افزاری منطبق بر محیط رزم کمتر از تولید انبوه نیست . بعنوان مثال ، یک تجربه از متحرک سازی هاوک که با توجه به تجربه دفاع مقدس ، کل هزینه های مربوط به زیرسازی لازم برای استقرار سامانه های ثابت یا نیمه ثابت را به شکل قابل توجهی کاهش میدهد ، مضاف برآن که قابلیت بقاء ان در برابر تهدیدات بیشتر شده و کارایی افزون تری را به نمایش می گذرد برآیند این مواردی که فرمودید ، این هست که نقاط قوت را از شکل بالقوه به صورت بالفعل در بیاوریم .

در رژه از سامانه ی حفاظتی حائل نام برده شد. شاید منظور همین پدافند بوده. حالا خود این فکر متحرک سازی با یک سیستم یکپارچه و به فکر بودن برای پانتسیر ایرانی و تجربه هایی از این دست شاید به یک پدافند برد کوتاه کارا و ترکیبی از توپ و موشک تبدیل بشه که مثل خانواده سوم خرداد و طبس آبروداری کنه. خیلی خوبه مجموعه ذوالفقار ( حامل و موشک ) دارند تبدیل به یک شخصیت مستقل میشن، مثل اسکندر روس ها. اینکه به این سمت میریم و در طول زمان کاستی ها دیده میشه و رفع میشه و به شکل یک مجموعه سلاح هامون ارتقا پیدا میکنند و در آینده همگی به مانند یک عضو مستقل ارتقا پیدا کنند در ورژن های متفاوت به نظر بخشی از ورود به بازار حرفه ای سلاح و تولیدش هست.

اسپارو AIM-7 E.2 در ایران در اوایل دهه 40 شمسی ، با عملیاتی شده فانتوم ها در نیروی هوایی ایران و افزایش تهدیدها از سوی عراق و اتحاد شوروی ، ارتش ایران بر این تصمیم قرار گرفت تا توانمندی های خود را در حوزه رزم هوایی با خرید موشکهای میان برد AIM-7 اسپارو ، افزایش دهد . به همین علت ، پس از مطالعات و بررسی های صورت گرفته و بر اساس تجربه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده در ویتنام ، نیروی هوایی برای خرید اسپارو اعلام آمادگی نمود . با امضاء قرار داد میان ایران و شرکت سازنده ( ریتئون ) به سال 1968 ( 1345 شمسی ) نخست در حدود 300 تیر موشک برای جتهای فانتوم سری دی که به تازگی نیز تحویل داده شده بودند ، به قیمت هر تیر 57000 دلار خریداری شد . سه سال بعد ، یعنی در سال 1971 ( 1350 شمسی ) ، چیزی درحدود 400 تیر موشک AIM-7.E.2 مجددا برای نیروی هوایی سفارش داده شد که قیمت هر تیر موشک با کمی افزایش به 68000 دلار رسیده بود . دو سال بعد ، ( 1973 / 1352 شمسی ) ایران سفارشی بزرگتر ، در حدود 500 تیر موشک AIM-7 E.3 و پس از یکسال ( 1974/ 1353 ) ، سفارشی برای 60 تیر موشک ( به قیمت هر تیر 75000 دلار ) را به ریتئون ارائه نمود . باورود تامکتها در میانه های دهه 50 شمسی ، اینبار یک سفارش بسیار بزرگ ، چیزی در حدود 800 تیر موشک AIM-7 E.4 در بازه زمانی سال 1354 تا 1356 به نیروی هوایی با قیمت هر تیر 86000 دلار تحویل شد . علیرغم این تعداد انبوه ، برنامه ریزان نظامی ارتش به این نتیجه رسیده بودند که موشکهای تحویلی از کیفیت چندانی برخوردار نیستند ، درنتیجه طبق یک برنامه از پیش تعیین شده ، چیزی در حدود 250 تیر موشک اسپارو از مدلهای تحویلی اولیه به ایالات متحده ارسال شد تا به استاندارد AIM-7 E.3 ارتقاء یابند که هزینه این ارتقاء برای هر تیر 23000 دلار تعیین شده بود . صرفا" برای میلیتاری / مترجم MR9

ما هم باید به این سمت بریم .... نکته ی مثبت این هست که ما فونیکس رو داریم که می تونیم با تغییر دادنش ، اون رو اهداف زمین پایه مورد استفاده قرار بدهیم .... فونیکس در حالت معمول ( هوا به هوا ) علیه اهداف متحرک بردی بین 120 تا 180 کیلومتر داره ولی اگه قرار باشه علیه اهداف زمین پایه و ثابت مورد استفاده قرار بگیره ، می تونه بردی بیشتر داشته باشه ... علاوه بر این می تونیم با تغییر موتور و سوخت و حذف سیستم های اضافی ( رادار و ... ) ، بُرد موشک رو بیشتر کنیم ... یک موشک شبه بالستیک دقیق با بُردی بینی 300 تا 400 کیلومتر و سرعتی بین 5-7 ماخ در فاز نهایی می تونه کاری کنه که حتی اف 4 ها ما برای دشمن هم کشنده بشوند .... حداقلش دیگه امثال امارات برای ما دور بر نمی دارند ... البته با توان طراحی که ما در زمینه ی موشک های زمین به زمین دقیق ( مثل سری فاتح ) داریم ، می تونیم ازشون برای ساخت موشک های دقیق زن استفاده کنیم ... البته هواپایه کردن موشکی مثل فاتح 110 برای ما به صرفه نیست چون ما جنگنده هایی که توانایی حمل فاتح رو به صورت عملیاتی داشته باشند رو نداریم .... یگ موشک سبک تر با سوخت و موتور بهتر می تونه حتی این نیروی هوایی رو به موت ما رو هم روی کاغذ خطرناک کنه ...

بخش دوم : به اعتقاد تحلیلگران صنایع هوا- فضای اسراییل ، برد و هزینه تولید ، از جمله فاکتورهای مورد نظر IAF برای بکارگیری آن محسوب میشود ، چنانکه الی ریتر یکی ازمدیران بخش توسعه قدرت آتش موشکی IMI معتقد است که نسبت هزینه به فایده این فناوری در مقایسه با مهمات استاندارد فعلی نیروی هوایی فوق العاده است ولی به رقم مورد نظر اشاره ای ننمود . در حالی که IMI هنوز برد این جنگ افزار جدید را افشاء نکرده ، اما با توجه به ابعاد اندازه گیری شده از روی تصاویر منتشره ، می توان چنین حدس زد که از مهمات تولیدی روس ها که بردی برابر 1200 مایل را به ثبت رسانده ، بزرگ تر بوده و طبیعتا برد بیشتری خواهد داشت . به همین ترتیب ، منطقی خواهد بود که فرض شود سر جنگی Rampage در مقایسه با نمونه های زمین پایه کوچکتر باشد . نمونه مشابهی که هم اکنون در زرادخانه نیروی هوایی اسراییل وجود دارد ، موشک کروز زمین به هوای Popeye است که با طولی برابر با Rampage سه هزار پاوند وزن داشته ( 2برابر Rampage ) و به یک کلاهک متعارف به وزن 750 پاوند مسلح شده است ، درنتیجه ،بخش قابل توجهی از ظرفیت داخلیRampage با وزنی در حدود نصف Popeye ودرازای برابر ، به سوخت مورد نیاز تخصیص داده شده که برد زیاد ان را موجه جلوه میکند . به اعتقاد تحلیلگران نظامی ، سرجنگی Rampage احتمالا کوچکتر از Popeye خواهد بود ،اما برای تاثیر گذاری بیشتر ، ترکیب سرعت فراصوت که درزمان برخورد به هدف با تولید انرژی جنبشی افزون تر همراه است ، می تواند کاهش وزن کلاهک جنگی را به گونه ای موثر جبران نماید . بااین وصف ، ابعاد Rampage نشان میدهد که جتهای اف-15 و اف-16 به شکل متعارف قادر نخواهند بود تا در یک زمان ، بیشتر از یک یا دو تیر از این موشکها را با خود حمل کنند ، اما به نظر می رسد که حتی این تعداد نیز برای انهدام اهداف سخت سازی شده در فواصل زیاد نظیر فرودگاه های نظامی یا زیرساختهای تولید تسلیحات WMD کافی باشد . برنامه ها مشابه ومشکلات موجود : این مساله ( تعداد محدود قابل حمل توسط جتهای رزمی ) یک مشکل مشابه برای همه کاربران ان محسوب میشود . در مارس 2018 ، ولادیمیر پوتین ، رییس جمهور روسیه ، از یک سلاح فراصوت جدید با شناسه Kinzhal رونمایی نمود که نسخه هواپایه راکت زمین به زمین Iskander محسوب می شد ، در حالی که گزارشاتی در دست است که نشان می دهد ، چینی ها در دسامبر 2016 نیز پرتابه ALBM خود را مورد آزمایش قرار دادند . طبق ادعای برخی ناظران ، نیروی هوایی روسیه ، حداقل 6 فروند از جنگنده – رهگیرهای برد بلند MiG-31 خود رابرای حمل این سلاح که درازایی در حدود 25 فوت را شامل میشود ، بروزرسانی نموده است و گفته می شود که کرملین قصد دارد تا قبل از پایان سال 2018 ، حداقل6 فروند دیگر از این جتهای رهگیر را به این سلاح ، مجهز نماید . با عملیاتی شدن این 12 فروند ، نیروی هوایی روسیه حداقل به یک اسکادران میگ-31 برای اجرای حملات مرگبار دوربرد برعلیه اهداف سخت سازی شده مجهز می گردد . به اعتقاد پاول پودویگ ، تحلیلگر ارشد نظامی روس ، نیروی هوایی روسیه بیشتر برروی شلیکهای جداگانه ( 2 یا 3 یا 6 موشک بطور همزمان ) تاکید دارد که این مساله برای جتهای عبری نیز مصداق پیدا می کند . نیروی هوایی ایالات متحده ، نیروی هوایی اسراییل ، استراتژی یکسان ، تاکتیکهای متفاوت : به شکل واضحی ، وقتی صحبت از حملات دورایستا میشود ، برای ارتشهایی نظیر ارتش ایالات متحده ، سرعت در مقایسه با وزن کلاهک یا ابعاد بزرگ ، ارزشی نخواهد داشت ، چرا که بسادگی میتوان آسیب پذیری در برابر این سلاح ها را با سیستم های تدافعی مناسب ، کاهش داد ، اما برای مجموعه ای نظیر اسراییل که در مقایسه با ارتش ایالات متحده ، پیکربندی های هوایی محدودتری برای شلیک این تسلیحات در اختیار دارند ، کاربرد یک جنگ افزار بالستیک هواپایه با سرعت بالا ( علیرغم قدرت انفجاری پایین ) میتواند به تنها گزینه برای انهدام اهداف در بردهای طولانی تبدیل گردد . با تمامی این تفاسیر ، در حالی که Rampage قرار است تا بتدریج به یک چالش اساسی برای سیستم های دفاع هوایی ارتقاء یافته جنگ سرد حاضر در سوریه تبدیل گردد ، سوالی اساسی مطرح میشود که IAF چگونه میتواند از این سلاح برعلیه سامانه های پیشرفته تری نظیر S-300، S-400،BuK و Pantsir که درخاورمیانه گسترش می یابند استفاده کند ؟؟ در حداقل شرایط ، برد قابل توجه Rampage باعث میشود تا بقاء جتهای رزمی IAF در برابر سیستم های موشکی جدید روسی افزایش یابد و بدانها اجازه میدهد تا حملات هوایی دقیق تری را در فاصله ای دورتر از برد موثر این سیستم های پدافندی اجرا نمایند . این مساله بدان معنی است که خدمه هوایی ، زمان بیشتری را برای اجرای اقدامات پبشگیرانه در برابر شبکه پدافندی حریف که مسلما" با دقت افزون تری ، می توانند عملیات رهگیری و انهدام مهاجمان را به انجام رساند ، در اختیار خواهند داشت . کاربرد ، آینده : به گفته کارشناسان نظامی ، تولید انبوه Rampage از سال 2019 آغاز میشود و این دقیقا" همزمان با دوره ای است که پیش بینی میشود تنش های میان ایران و اسراییل افزایش یابد ، چرا که ایران حضور خودرا در سوریه ، پر رنگ تر نموده و با توجه به سرنوشت توافقنامه هسته ای و تهدید ایران در از سرگیری غنی سازی که این خود ممکن است مقدمه ای برای تولید تسلیحات هسته ای باشد ، نیاز IAF به یک جنگ افزار جدید دورایستا پرسرعت را معنا می بخشد . منابع : 1- https://militarywatchmagazine.com/article/rampage-the-israeli-air-force-s-deadly-and-precise-new-standoff-missiles-and-why-they-are-key-to-enhancing-its-strike-capabilities 2- militarywatchmagazine صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

درسته. ظاهرا سوخت موشک ها تغییر کرده. سوم خرداد توان بکارگیری موشکی با برد ۱۰۰ کیلومتر رو داره و از لحاظ سطح فناوری گفته شده که در حد اس ۳۰۰ هست اما موشک ۲۰۰ کیلومتری(سدید۶۳۰)که ظاهرا از پیشران فاتح ۱۱۰ استفاده میکنه سیستم جداگانه ای هست که در آینده رونمایی میشه.

رفیق دوست: وی افزود: امروز به لطف جوانان سپاه و اصل قرار دادن خوداتکایی، امروز موشک قاره پیما و نقطه زن داریم که بعضی قدرت های بزرگ هم آن را ندارند، البته در همان زمان جنگ هم اکثر موشکهای ما به نقطه می‌زد، که این کار خدا بود. عراق هم خیلی به ما موشک زد ولی به نقطه نمی‌خورد. https://www.farsnews.com/news/13970631000236/توانایی-دفاع-در-برابر-هر-ارتشی-را-داریم-گزینه-نظامی-در-برابر-ملت-ما

خودروی حامل موشک فاتح110/ذوالفقار از سه محور به چهار محور تبدیل شده ذوالفقار3 تی72 ام خودروی ریکاوری شبدیز نفربر براق خمپاره انداز 120 میلیمتری لانچرهای موشک های ضدناو رادار سطحی

در مجموع ، تمام رژه امسال تحت الشعاع حادثه اهواز شد ، با این وصف ، خوب هست که تغییرات در استتار ادوات را هم پوشش دهیم ...

McDonnell Douglas F-4 E Phantom II McDonnell Douglas F-4G Wild Weasel V

General Dynamics - Lockheed F-16 Fighting Falcon

با سلامی دوباره  به دوستان عزیز میلیتاریست     ممنونم از لطف شما دوست عزیز. این هواپیما در واقع یک محصول روسی هست که بصورت تحت لیسانس توی لهستان تولید میشه. ارتش آمریکا هم تعدادی از اونها رو از لهستان خریداری کرده و برای راحت بودن خودشون و یکسان سازی هواپیماهای نظامی خودش ، اونها رو با کد سی -145 نامگذاری کرده. امیدوارم که تونسته باشم جواب سوال شما رو بدم.   ----------------- و اما بعد :   در این پست بخش بعدی پرنده های ترابری آمریکائی رو بررسی خواهیم کرد.   اسب های بارکش آمریکائی (بخش چهارم)   C-1 Trader : این هواپیما را به واقع میتوان جد بزرگ ترابری های ناونشین آمریکائی دانست. این هواپیما که ساخته شرکت نامدار گرومن (سازنده اف-14 تامکت ) می باشد، به تعدادی کمتر از 100 فروند تولید گردید و در اختیار نیروی دریائی آمریکا و نیروی دریائی برزیل ، جهت نشست و برخواست بر روی عرشه ناوهای هواپیمابر استفاده گردید.         در این انجمن تاپیکی در خصوص این هواپیما وجود ندارد. http://en.wikipedia.org/wiki/Grumman_C-1_Trader     C-146 Wolfhound : این هواپیما یکی دیگر از محصولات غیر نظامی اروپائی است که در ارتش آمریکا ، کد نظامی (سی - 146) دریافت کرده و استفاده می شود. Dornier 328 هواپیمائی ساخته شرکت دورنیر آلمان می باشد که 17 فروند آن در اختیار "فرماندهی عملیات ویژه نیروی هوائی" ایالات متحده (با کد سی -145) قرار گرفته است. این هواپیماها بر خلاف سایر هواپیماهای خارجی ، در صنایع Fairchild Aircraft (تولید کننده هواپیمای ضد تانک  آ - 10 ) مونتاژ (یا تولید؟؟) گردیدند.         در این انجمن تاپیکی در خصوص این هواپیما وجود ندارد. http://en.wikipedia.org/wiki/Dornier_328     C-20 : هواپیمای ترابری سی - 20 هم در واقع یک هواپیمای غیر نظامی است که در سازمان رزم نیروی هوائی بسیاری از کشورها، منجمله آمریکا ؛ در حال انجام وظیفه نظامی می باشد. Gulfstream III و Gulfstream IV دو محصول کارخانجات گلف استریم هستند که با کد نظامی C-20A و C-20F نامیده می شوند. این هواپیما در بین همسایگان ما نیز هواپیمای محبوبی می باشد و عربستان، عمان، ترکیه، پاکستان، اردن و ... از استفاده کنندگان از این هواپیما می باشند.         در این انجمن تاپیکی در خصوص این هواپیما وجود ندارد. http://en.wikipedia.org/wiki/Gulfstream_IV http://en.wikipedia.org/wiki/Gulfstream_III     C-41A : این هواپیما هم یکی دیگر از هواپیماهای غیر آمریکائی نیروی هوائی ایالات متحده می باشد. CASA C-212 Aviocar محصول صنایع کاسا اسپانیا می باشد.           در این انجمن تاپیکی در خصوص این هواپیما وجود ندارد. http://en.wikipedia.org/wiki/CASA_C-212_Aviocar     ادامه دارد ... ----------------------- پ.ن 1 : امیدوارم که مورد پسند دوستان واقع شده باشد. پ.ن 2 : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 3 : تقریبا ترابری های آمریکائی خاتمه یافتند. انشاءالله در پست های آتی ترابری های روسیه (شوروی)  را خدمت دوستان معرفی خواهیم نمود.

با سلام و عرض ادب خدمت دوستان عزیز میلیتاریست.   ------ در این پست بخش بعدی پرنده های ترابری آمریکائی رو بررسی خواهیم کرد.   اسب های بارکش آمریکائی (بخش سوم)   V-22 Osprey : این هواپیما جدیدترین و مدرن ترین هواپیمای ترابری ارتش آمریکا می باشد. این هواپیمای فوق العاده ، مرز مابین هواپیما و هلی کوپتر را شکسته است. بطوری که همانند هلی کوپتر قادر به نشست و برخواست عمودی می باشد و همانند هواپیما قادر به پرواز در سرعت و ارتفاع بالا می باشد. این هواپیما ساخته مشترک شرکتهای معظم بوئینگ و بل هلیکوپتر می باشد و تا کنون بیش از 200 فروند از آن تولید شده است.               http://www.military.ir/forums/topic/3150-%D8%A8%D8%A7%D9%84%D9%84%DA%AF%D8%B1%D8%AF-%D9%88%DB%8C%DA%98%D9%87-%DB%8C-v-22-%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7/ http://www.military.ir/forums/topic/801-v-22/ http://www.military.ir/forums/topic/130-v-22-osprey-%D8%B9%D9%82%D8%A7%D8%A8-%D9%85%D8%A7%D9%87%D9%8A%DA%AF%D9%8A%D8%B1/     C-130J Super Hercules : این هواپیما نسخه مدرن شده و به روز شده هواپیمای ترابری هرکولس ارتش آمریکا می باشد.  از این هواپیمای ساخته لاکهید مارتین، تا کنون بیش از 300 فروند تولید شده است و در میان همسایگان ایران، کشورهای عراق، کویت، عمان ، سعودی و قطر از دارندگان این هواپیما می باشند.           http://www.military.ir/forums/topic/21334-%D9%87%D9%88%D8%A7%D9%BE%DB%8C%D9%85%D8%A7%DB%8C-%D8%AA%D8%B1%D8%A7%D8%A8%D8%B1%DB%8C-c-130j-%D8%B3%D9%88%D9%BE%D8%B1-%D9%87%D8%B1%DA%A9%D9%88%D9%84%D8%B3/     C-2 Greyhound : شاهکار دیگری از کمپانی نامدار گرومن. این هواپیمای ترابری ناونشین را شرکت گرومن برای تأمین نیازهای ترابری نیروی دریائی آمریکا تولید نمود. از این هواپیما 58 فروند ساخته شد که فقط در نیروی دریائی آمریکا خدمت نمود. E-2 نیز نسخه آواکس این هواپیما می باشد.             در این انجمن تاپیکی در خصوص این پرنده آمریکائی وجود ندارد. http://en.wikipedia.org/wiki/Grumman_C-2_Greyhound     C-145 Skytruck :  این هواپیمای ترابری تنها هواپیمای روسی موجود در ناوگان ترابری ارتش آمریکا می باشد. PZL M 28 که در واقع نسخه تحت لیسانس ساخته شده آنتونوف 28 روسیه می باشد، در سازمان رزم ارتش آمریکا با کد سی-145 شناخته می شود. این هواپیمای ساخت لهستان که نزدیک به 180 فروند از آن ساخته شده است ؛ علاوه بر نیروی هوائی آمریکا، در ارتشهای لهستان ، اردن و چند کشور دیگر هم حضور دارد.         نسخه اصلی ساخت آنتونوف   در این انجمن تاپیکی در خصوص این پرنده آمریکائی وجود ندارد. http://en.wikipedia.org/wiki/PZL_M28_Skytruck         ادامه دارد ... ----------------------- پ.ن 1 : امیدوارم که مورد پسند دوستان واقع شده باشد. پ.ن 2 : دوستانی ک پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 3 : انشاءالله در پست های آتی سایر ترابری های آمریکائی را خدمت دوستان معرفی میکنیم.

با سلامی دوباره خدمت دوستان و عزیزان میلیتاریست.   اول از همه از تمام دوستان بخاطر وقفه هائی که در کار من پیش میاد عذر خواهی میکنم. مشکلات سایت باعث کم شدن حضور من ، برای خدمت به دوستان شده. البته اگر خدا بخواهد ظاهرا از دیشب مشکلات ورود من به سایت برطرف شده است.   --------------- و اما بعد .... در این پست به پرنده های ترابری نظامی آمریکا می پردازیم اسب های بارکش آمریکائی (بخش نخست)   C-17 Globemaster III : این غول پرنده ساخت بوئینگ ، شناخته شده تر از آن است که نیاز به معرفی داشته باشد. بیش از 250 فروند گلوب مستر ساخته شده که علاوه بر آمریکا در 8 ارتش دیگر هم خدمت میکند. در میان همسایگان ما ، قطر و کویت و امارات و هندوستان دارای این هواپیما می باشند.               http://www.military.ir/forums/topic/8192-%D8%A2%D8%B4%D9%86%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%D9%87%D9%88%D8%A7%D9%BE%DB%8C%D9%85%D8%A7%DB%8C-%D8%AA%D8%B1%D8%A7%D8%A8%D8%B1%DB%8C-c-17-%DA%AF%D9%84%D9%88%D8%A8-%D9%85%D8%B3%D8%AA%D8%B1/     C-12 Huron : این هواپیمای ترابری که تولید شرکت بیچ کرافت (Beechcraft) می باشد، شاید در میان علاقمندان به هواپیماهای ترابری کمتر شناخته شده باشد. سی - 12 هم به مانند C-130 در مدلهای بسیار متنوعی ساخته شده است. (نظیر : حمل بار، حمل مسافر، مینی آواکس، سوخن رسان، اخلال گر رادار، گشت دریائی و ... ) این هواپیما در هر 5 نیروی مسلح آمریکائی (هوائی، زمینی، دریائی، تفنگداران و گارد ملی) به خدمت گرفته شده است. علاوه بر این یونان و رژیم صهیونیستی هم از بکارگیرندگان این هواپیما هستند.             در این انجمن تاپیکی در خصوص این هواپیما وجود ندارد. http://en.wikipedia.org/wiki/Beechcraft_C-12_Huron     C-27 J Spartan : اسپارتان ، یکی دیگر از ترابری های نظامی ساخت آمریکا می باشد. هواپیمائی ایتالیائی (ایتالیائی-آمریکائی) که در خدمت نیروهای مسلح آمریکا قرار گرفته است. علاوه بر آمریکا در 11 ارتش دیگر هم در حال خدمت می باشد.                   http://www.military.ir/forums/topic/27288-%D9%87%D9%88%D8%A7%D9%BE%DB%8C%D9%85%D8%A7%DB%8C-%D8%AD%D9%85%D9%84-%D9%88-%D9%86%D9%82%D9%84-%D9%86%D8%B8%D8%A7%D9%85%DB%8C-%D8%AC%DB%8C-27-%D8%A7%D8%B3%D9%BE%D8%A7%D8%B1%D8%AA%D8%A7%D9%86/   C-5 Galaxy : در پست قبلی همین تاپیک به این غول پرنده پرداخته بودیم.   ------------------------------ پ.ن 1 : دوستانی که پسندیدند ، مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : انشاءالله در پست های آتی سایر ترابری های آمریکائی را خدمت دوستان عزیز معرفی میکنیم.

با سلامی دوباره خدمت دوستان و عزیزان میلیتاریست.   اول از همه از تمام دوستان بخاطر وقفه هائی که در کار من پیش میاد عذر خواهی میکنم. این مشکلات انجمن حسابی من رو کلافه کرده. همین پست فعلی رو بیش از 2 ساعت وقت گذاشتم تا تونستم (با این قطع و وصل سایت) بالاخره ارسال اش کنم.   --------------- و اما بعد .... در این پست به بزرگترین پرنده های نظامی ترابری جهان می پردازیم اسب های بارکش غول آسا   C-5 Galaxy : مطمئنا علاقمندان به پرواز نام این غول پرنده آمریکائی را شنیده اند. هواپیمائی آمریکائی ( ساخته شرکت لاکهید مارتین ) که با تولید بیش از 130 فروند در نیروهای مسلح آمریکا مشغول خدمت می باشد.                 http://www.military.ir/forums/topic/8240-%D8%A2%D8%B4%D9%86%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%D8%BA%D9%88%D9%84-%D9%84%D8%AC%D8%B3%D8%AA%DB%8C%DA%A9%DB%8C-%D8%A7%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7%D8%8C-c5-%DA%AF%D8%A7%D9%84%D8%A7%DA%A9%D8%B3%DB%8C/     An-124 Ruslan : بی شک هواپیمای روسلان (آنتونوف 124) را می توان بزرگترین هواپیمای ترابری معمول نظامی دانست. هواپیمائی روسی ( ساخته شرکت آنتونوف ) که با تولید بیش از 60 فروند علاوه بر حضور در نیروهای مسلح روسیه و شوروی سابق ، در بخش های حمل و نقل غیر نظامی در کشورهای روسیه ، اوکراین،  امارات، لیبی و انگلستان هم فعالیت میکند.           در این انجمن تاپیکی برای معرفی این غول پرنده وجود ندارد http://en.wikipedia.org/wiki/Antonov_An-124_Ruslan     An-225 Mriya : نمی توان از هواپیماهای ترابری بزرگ نوشت و به این غول بی شاخ و دم روسی اشاره نکرد. از این هواپیما (که نمونه توسعه داده شده آنتونوف 124 می باشد) ظاهرا فقط یک فروند ساخته شده است.             http://www.military.ir/forums/topic/191-%D8%A2%D9%86%D8%AA%D9%88%D9%86%D9%88%D9%81-225/   http://www.military.ir/forums/topic/715-%D8%A2%D9%86%D8%AA%D9%88%D9%86%D9%88%D9%81-225/   ------------------------------ پ.ن 1 : دوستانی که پسندیدند ، مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : در پست قبلی هم عرض کردم دوستان برای معرفی هواپیماها و هلی کوپترهای محبوب خود زیاد عجله نکنند.  پ.ن 3 : انشاءالله در پست های آتی به ترتیب انواع مختلف هواپیماها و هلی کوپترهای ترابری را خدمت دوستان معرفی میکنیم.