بسم الله........ 19 اردیبهشت 1399 نیروهای دولت وفاق حمله به فرودگاه الوطیه در شرق لیبی را آغاز کردن . در اولین یورش این نیروها خود را به 13 کیلومتری فرودگاه رسانده اما فعلا چند حمله توسط نیروهای خلیفه دفع شده است . در صورت تصرف فرودگاه الوطیه شرق لیبی به صورت کامل از کنترل قوای خلیفه خارج میشود . نخست وزیر ترکیه در یک مصاحبه ایی اعلام کرده است بزودی خبرهای خوبی از لیبی منتشر خواهد شد. هرچند نیروهای خلیفه هم در حال تجدید قوا هستن حملات هوایی دقیق نیروهای خلیفه حفتر به انبارهای مهمات در فرودگاه مصراته و منطقه ایی در طرابلس سرنگون شدن پهپاد TB2 ترک بروی شهر طرابلس + نیروهای حفتر مدعی سرنگون شدن یک پهپاد دیگر در آسمان فرودگاه عطیه در شب شدن + بقای احتمالی هواگرد ال 39 ده روز پیش قوای خلیفه اعلام کردن که یک هواگرد ال 39 نیروهای دولت وفاق ملی را سرنگون کرده اند پهپادهای ترک در لیبی به صورت مستمر به هر هدفی که در دسترس باشد حمله میکنند در چندین مورد غیر نظامیان مورد حمله پهپادهای ترک قرار گرفته اند عمل نکردن گلوله توپخانه ایی هدایت شونده 155 م م ساخت چین در حمل نیروهای خلیفه به طرابلس برخی از خسارت های نیروهای وفاق کشته شدن یکی از خلبانان سابق سوخو 22 نیروی هوایی قذافی در درگیریهای فرودگاه الوطیه این شخص که عضو قوای حفتر بود که در درگیریهای زمینی کشته شده است . گفته شده سابقه درگیری با اف 14 های نیروی دریایی آمریکا را در کارنامه خود داشته البته جون نشون میده !!! + سامانه پانتسیر در راه این فرودگاه تصاویر واضح از در آتش سوختن هواپیمایی ترابری آنتونف (احتمالا 32 ) در حملات هوایی یا پهپادی نیروهای دولت وفاق در فرودگاه ترهونه این حمله یک ماه پیش ص.رت گرفته است

نکته قابل توجه در مورد کاروان های ارتش مصر مجهز کردن امرپهای کایمن به جمر برای مقابله با بمبهای کناره جاده است. اینطور که از تصاویر مشخص هست در این موارد جمرها نتونسته اند از انفجار بمب های کناره جاده ای جلوگیری کنند. علت کار نکردن این جمرها میتواند به این خاطر باشد که تروریست های داعش مکانیزم دیگری غیر از انفجار کنترل از راه دور را برای فعال کردن بمبهای کناره جاده ای انتخاب کرده اند. مثل استفاده از حسگرهای وزنی یا شمارنده مکانیکی یا سنسور نوری ( به طور کلی انواع سنسورها) که منجر به انفجار بمب میشود. جمرها در این موارد نتوانستند عملکرد قابل قبولی داشته باشند اما تصاویر نشان می دهد امرپ های کامین توانسته اند وظیفه اصلی خود که حفاظت از جان خدمه و سرنشینان را به درستی انجام دهند. در تصاویر مشخص است که اتاقک سرنشینان یکپارچگی خود را حفظ کرده است که نشانی از عملکرد مناسب امرپ در مقابل انفجار باشد. جمرهای نصب شده بر روی امرپ های کایمن ارتش مصر به نوعی در رده جمرهای تجاری دسته بندی میشوند به طوری این نوع اخلالگرها را میتوان بر روی خودروهای غیرنظامی و برای حفاظت از کاوران های غیر نظامی استفاده کرد.

بسم الله........ 14 فروردین 1398 بعد از نزدیک دو ماه آتش بس نصف نیمه درگیر های در لیبی از سر گرفته شده است البته باز هم شاهد پیشرویهای جزیی از سوی طرفین هستیم .اما انچه بیشتر جلب توجه میکنند تجهیز هر چه بیشتر نیروهای وفاق به ادوات ارتش ترکیه است بخصوص در بخش زرهپوشها . همچنین ترکیه با نزدیک کردن ناوهای جنگی خود به ساحل طرابلس وبنغازی سعی در ایجاد یک پوشش هوایی و توپخانه ایی محدود از نیروهای وفاق و همچنین سربازان خود است . روز گذشته تصاویری از بقایای یک موشک سطح به هوا استاندارد در حومه طرابلس منتشر شد این موشک از سوی ناوچه ترکی به سمت یک هواگرد یا پهپاد نیروهای خلیفه شلیک شده .نیروهای خلیفه حفتر هم تقریبا به صورت روزانه فرودگاه معیتیقه که محل استقرار پهپادهای وسربازان ارتش ترکیه است را مورد حملات هوایی وتوپخانه ایی قرار میدهد ادوات شکار شده نیروهای وفاق + یک پهپاد BT2 ارتش ترکیه کشف بقایای موشک سطح به هوا استاندارد در حومه طرابلس + گشت زنی ناو ترکی در سواحل لیبی ادوات منهدم شده قوای حفتر پراوز پهپاد TB2 در حومه طرابلس

بسم الله........ 17 اسفند 1398 با وجود آتش بس نسبی در لیبی اما دو طرف با حملات پهپادی و توپخانه ایی مواضع همدیگر را مورد هدف قرار میدهند . در دو هفته گذشته رسانه های طرفدار خلیفه حفتر سرنگون کردن چندین پهپاد ارتش ترکیه را اعلام کردن . که تصاویر سه فروند ان توسط این رسانه هامنتشر شده است . پهپادهای احتمالا از نوعTB2 باشد . قالب پهپادهای مذکور توسط سامانه پانتسیر شکار شده هر چند یک پانتسیر هم در این حملات مغلوب شده است ( منابع سوری تنها انهدام یک سامانه پانتسیر این کشور را تایید کرده اند . به احتمال زیاد پانتسیر دیگر متعلق به لیبی باشد ) تصاویری جالب از یک توپ خودکششی Palmaria نیروهای وفاق ملی که توسط یک پهپاد چینی ارتش امارات زیر مجموعه نیروهای خلیفه حفتر شکار شده است

بسم الله................ 3 اسفند 1398 حمله راکتی به بندر طرابلس لیبی در این حملات دو کشتی دچار آتش سوزی و خسارتی های شده اند / گفته شده این کشتی ها متعلق به ترکیه بوده که تجهیزات وسلاح را به لیبی منتقل میکردن ساعاتی پیش هم منابع خبری از کشته شدن سه نظامی ارتش ترکیه در حملات هوایی نیروهای خلیفه حفتر خبر دادن تاکنون کشته شدن یک نظامی ترک تایید شده است

غنیمت جدید ارتش ملی لیبی نیروهای ارتش ملی لیبی یک دستگاه خودرو زرهی Vuran متعلق به ارتش دولت وفاق لیبی را به شکل تقریبا سالم به غنیمت گرفته اند. خودرو Vuran یک خودرو تاکتیکی با پیکربندی 4x4 است که به وسیله شرکت ترکیه ای BMC تولید می شود. ترکیه برای حمایت از دولت وفاق لیبی تجهیزاتی مانند امرپ های kirpi وخودرو تاکتیکی Vuran را به این نیروها تحویل داده است. این تصویر مثال خوبی از نقش بازیگران خارجی در درگیرهای داخلی لیبی است. نیروهای ارتش ملی لیبی مجهز به خودروهای LT-79 (اهدای از طرف مصر یا امارت متحده عربی) در کنار خودرو تاکتیکی Vuran دولت وفاق لیبی (اهدای از طرف ترکیه) که به غنیمت گرفته اند ایستاده اند. به نظر میرسد خودرو تاکتیکی Vuran به شکل سالم به دست نیروهای ملی لیبی افتاده است. با توجه به تصاویر تمامی تجهیزات داخلی مانند سیستم های ارتباطی و مخابراتی ، صندلی ها و سیستم اطفا حریق آن نیز سالم است.احتمالا این خودرو به علت یک مشکلی فنی در جلوبندی ( اشکال در سیبک ) متوقف شده است. خدمه و سرنشین ها خودرو مجبور شده اند آن را سالم رها کنند. بخش جایگاه مسلسل کنترل از راه دور این خودرو خالی است و مشخص نیست کدام گروه درگیر این بخش را برداشته اند.

بسم الله........ 11 دی ماه 1398 وضعیت لیبی / جنوب پایتخت پیشروی های اهسته نیروهای خلیفه حفتر همچنان ادامه دارد .قوای بیشتری در حال اعزام به حومه پایتخت هستن . نیروهای دولت وفاق کاملا در لاک دفاعی فرو رفته و به خوبی میدادند که اگر وضع به همین روال پیش رود قوای انها تحلیل رفته و بزودی مجبور خواهند شد در خیابانهای شهر طرابلس دست به نبرد شهری بزنند . در این بین ورود ترکیه به بحران وتهدید به دخالت مستقیم میتونه اوضاع رو بشدت پیچیده کنه . ترکها با پول قطری ها از سال گذشته با ارسال سلاح خودروهای زرهی و پهپاد به همراه مستشارهای نظامی به صورت غیر مستقیم در برابر عربستان امارات ومصر در لیبی صف کشیده اند اما با تهدیدهای چند روز اخیر و در صورت دخالت مستقیم مصر امارات وعربستان وحتی الجزایر مجبور به واکنش میشودن در مجموع دخالت مستقیم یک طرف پای سایر کشورهای رو هم به لیبی باز میکنه . مصر ارتش به مراتب قوی تر از ترکیه داره الجزایر با وجود اینکه در درگیریهای لیبی خودش رو دور نگهداشته اما خواهان به قدرت رسیدن اخوانی ها نیست و حداقل در سطح سیاسی اقداماتی رو درنظر میگیره امارات و عربستان هم همینطور . مصرهای توی این چند سال چندین جنگنده و بالگرد به قوای خلیفه دادن تعمیرات هواگردها و حتی زرهپوشهای قوای حفتر رو بعضا نجام دادن . البته شاید این اقدامات و حملات لفظی ترکیه برای مجاب کردن قوای حفتر به یک نوع آتش بس باشه . این موضوع رو هم باید در نظر گرفت در کوتاه مدت حذف یک جریان امکان پذیر نیست . همانطور که دیدم با وجود کشته شدن معمر قذافی اما حالا خیلی از هواداراش زیر پرچم حفتر جمع شدن

درباره پهپاد هم درابتدا با انتشار تصاویرش خبر از سرنگونی توسط پدافند هوایی نیروهای وفاق اعلام شد حتی گفته شد توپهای ضد هوایی عامل سرنگونی بودن تا اینکه یکی دو اکانت مدعی سرنگونی توسط سیتم لیزری ساخت ترکیه دادن . بدون هیچ گونه مدرک خاصی . حتی برخی ها اعلام کردن با توجه به اینکه تمام اجزای پهپاد تقریبا در سر جای خود قرار داره احتمالا بعد از اصابت یک فرود داشته و بعد از فرود یا توسط نیروهای وفاق اتش زده شده ویا به علت ضربه ویا اسیب ناشی از برخورد گلوله اتش گرفته است .

قدرت نمایی ترکیه در لیبی خبرهای عجیبی از لیبی به گوش می رسد. خبری که می تواند شکل میدان های نبرد امروزی رو متحول سازد. اخبار از لیبی نشان میدهد ترکیه به عنوان اولین کشور در تاریخ با یک سلاح لیزری در یک میدان نبرد واقعی یک هدف واقعی (یک پهپاد چینی مدل Wing Loong II متعلق به نیروهای ژنرال حفتر) را نابود کرده است. هنوز جزئیات کاملی از این خبر منتشر نشده است اما در صورت صحت آن گام تاریخی برای ورود سلاح های لیزری به میدان نبرد به حساب می آید و نشان میدهد زمان ورود سلاح های لیزری به میدان نبرد بسیار نزدیک خواهد بود. در صورت صحت خبر ترکیه اولین کشور است که در یک نبرد واقعی از سلاح لیزری استفاده کرده است و پهپاد چینی مدل Wing Loong II اولین شکار سلاح لیزری است. مظنون اصلی در این ماجرا سیستم لیزری ضد پهپادی ساخت شرکت Aselsan ترکیه است.

کاتیوشاست؟ این آتش عقبه واقعا فجیع هست: در مقایسه: http://weaponsystems.net/weaponsystem/HH06 - AT-15 Spinger (9M123).html

بسم الله................ 4 اردیبهشت 1398 نیروهای دولت وفاق ملی بعد متوقف کردن پیشروی نیروهای حفتر در منطقه عین زاره (20 کیلومتری طرابلس) تا حدودی از لاک دفاعی خارج شده وحملات خود را شروع کرده اند . در مرحله نخست با چند ضد حمله مواضع خود را عین زاره تثبت کرده حملات قوای حفتر به السوانی را دفع و مجدا این منطقه را باز پس گرفته بعد از آن موفق شدن بر العزیزه تسلط پیدا کنند دیروز همچنین این نیروها منطقه الحاره یا الهیره را پاکسازی کردن تا با تحت فشار قرار دادن غریان بخشی از عقبه نیروهای حفتر در حومه طرابلس را تهدید کنند . چند گردان کمکی از سوی قوای خلیفه در حال ارسال به منطقه هستن بنا بر برخی از گزارشات قوای حفتر 5 دستگاه تانک در منطقه الحاره از دست دادن ( انهدام یا غنیمت ) ادوات به غنیمت گرفته ویا منهدم شده قوای خلیفه در سایر نقاط سرنگون شدن جنگنده میراژ نیروهای وفاق توسط قوای حفتر بعد از حمله هوایی ناکام به یک پایگاه هوایی ورود به خدمت چند جنگنده میگ 23 قوای حفتر بعد از اورهال ( گفتن یک اسکادران ولی با ظرفیت چند تا رو اعلام نکردن)

یک فروند جنگنده میگ ۲۳ نیروهای حفتر در حومه طرابلس سرنگون شد. خلبان این جنگنده نیز به اسارات درآمده. این هواپیما توسط موشک دوش پرتاب احتمالا از نوع سام مورد هدف قرار گرفته تصویری منتشر شده از دو چتر در حال فرود. احتمال داده میشه جنگنده از نوع آموزشی و دو کابینه بوده ...... اصلاحیه جنگنده مورد هدف قرار گرفته یک فروند میگ ۲۱ احتمالا از نوع دو کابینه بوده

بسم الله................ 22 فروردین 1398 وضعیت کلی حومه طرابلس در دو روز اخیر تقریبا اوضاع ثابت بوده و مواضع بین طرفین دست به دست میشود . عمده درگیریها در اطراف عین الزاره در جریان است . نیروهای وفاق ملی موفق شدن فرودگاه طرابلس را باز پس گرفته که با ضد حملات نیروهای حفتر دوباره فرودگاه سقوط کرد. در مقابل نیروهای خلیفه کمپ یرموک و هنگ 42 را تصرف کردن که با ضد حمله حریف مجبور به عقب نشینی شدند سامانه ضد هوایی سام 6 ( عکس دوم سام 6 به نظر میاد کشنده اون فرق داشته باشه یا ...) نیروهای خلیفه و سام 3 نیروهای وفاق برخی از ادوات شکار شده نیروهای حفتر حمله هوایی وفاق به فرودگاه معتقیقه و منطقه ایی در طبرق در حمله به فرودگاه معتیقیه خساراتی به دو بالگرد شینوک وارد شد در این حمله از میگ 21 استفاده شده بود/ در حملات به طبرق از ال39 نیروهای خلیفه حفتر در کمپ یرموک نصب توپ 90 میلی متری زرهپوش کاسکاول بروی وانت و هاموی اصلاحیه : توپ های نصب شده بروی خودروهای زیر متعلق به زرهپوش پنهارده . با تشکر از دوست عزیمون جناب crash نیروهای وفاق در فرودگاه ------------------- درباره خبر سقوط جنگنده هم نیروهای وفاق تکذیب و این طرف تایید تصویر تایید شده ایی هم منتشر نشده

بسم الله................ 18 فروردین 1398 نیروهای خلیفه حفتر به صورت کامل فرودگاه طرابلس را تصرف کرده ودر حال فشار آوردن برای ورود به شهرکهای حومه ایی طرابلس هستن . با توجه به ویدئو های منتشر شده درگیریها در حومه عین زاره در جریانه و تقریبا فاصله تا شهر 18 کیلومتراست . نیروهای زیادی در حال ارسال به حومه طرابلس هستن تا حمله نهایی آغاز شود . نیروهای وفاق ملی هم در حال جمع کردن متقابل نیرو خود برای شروع ضد حمله و متوقف کردن پیشروی خلیفه حفتر هستن فرودگاه طرابلس و پل منتهی به شهر طرابلس ارسال نیروهای بیشتر به همراه اسکورت هوایی به سمت طرابلس + خودرو منهدم شده نیروهای خلیفه فرود نیروهای چتر باز خلیفه حفتر در پشت خطوط نیروهای وفاق ملی البته از نوع آدمک برای ترساندن این نیروها ( راحت میشد یک عملیات واقعی رو به این ترتیب انجام داد. اول ادمکها در مکان فریب و بعد نیروی اصلی در مکان اصلی . در درگیریهای گذشته در جنگ دوم و حتی جنگ خودمون از این اقدامات میشد البته در اونجاها معمولا اسرا رو پایین میریختن . به نقل از یک افسر اسیر بعثی ارتش عراق در سال اول جنگ در حومه دزفول از این روش استفاده کرد البته تنها منبع هم همین اسیره بود چون هیج جای دیگه تا حالا به این موضوع برخورد نکردم )

سلام علیکم - صبح شما بخیر امیدواریم ، فقط اطلاع ندارم که دوستان ما اینقدر متواضع و فروتن هستند که قصد ندارند حتی یک تصویر از راه دور از این پرنده در حال اجرای ماموریتهای دریایی را منتشرکنند ، یا اینکه مباحث مربوط به حیطه بندی و حفاظت اطلاعات را از دوستان سوری یاد گرفتند که در طول حداقل 2 دهه ، هیچ کس خبری از در سرویس بودن فاکس بتهای سوری نداشت ویک دفعه بعد از شروع جنگ داخلی همه متوجه شدند که همه این فاکس بتها بدلایل مختلف زمینگیر شدند .. با توجه به سابقه ای که ازدوستان داریم که حتی ورود بخدمت راکت اندازهای 107 م.م را به سازمان رزم نیروهای مسلح با آب و تاب فراوان منتشر می کنند ، عملیاتی شدن ایران-140 دریایی را به شکل سربسته و بدون خبر در دستور کار خودشون قرار داده باشند ، آن هم یک دهه بعد از رونمایی !!!!!!! جای تعجب فراوان دارد ...

  پاسخ به سئوال شما دو جنبه دارد ، جنبه سیاسی و جنبه نظامی . وارد جنبه سیاسی نمی شوم ، چون این مساله برای خودش داستان جداگانه ای دارد ، اما بلحاظ نظامی :     طرح ریزی و اجرای استراتژی دفاع متحرک عراق بقدری پیچیده بشمار می رفت که حتی تا کنون نیز بخش عمده ای از این راهبرد ، دچار ابهامات جدی است . نقشه فوق ، برآورد اینجانب از حرکات شطرنجی ارتش بعث عراق در جریان استراتژی دفاع متحرک در اواخر سال 1364 واوایل 1365 است . براساس تئوری ژنرال استاری ، اصل اساسی در اجرای راهبرد دفاع متحرک ، " نبودن در همه جا و در عین حال بودن در همه نقاط درگیری است " ، بدین معنی که هر ارتشی برای دست یابی به موفقیت می بایست علاوه بر درگیر کردن واحدهای دشمن در طول جبهه نبرد ، "ذهن فرماندهان دشمن " را نیز نسبت به جهت و هدف اصلی تهاجم گمراه نماید .     پی نوشت :   1- ظاهرا" ارتش عراق در این زمینه موفقیت هایی را در بازه زمانی اجرای استراتژی دفاع متحرک  بدست آورده بود . 2- استراتژی یکم سان تزو هم چنین بود : در تاریکی و سایه حرکت کن، سرزمینهای جدا افتاده را اشغال کن، پنهان شدن پشت پرده، فقط بدگمانی ها را زیادمی کند. برای پایین آوردن گارد دشمن، باید قصد واقعی خود را زیر نقاب فعّالیتهای روزانه پنهان کنی. بدین معنی که مشاوران نظامی و استراتژیست های ارتش عراق ، با اجرای تک های ایذایی در طول جبهه با ایران ، بخصوص در غرب ،  قصد و نیّت خودشون را از سمت تک اصلی ، در جنوب پنهان کرده  و با عقب کشیدن یگانهای نخبه (گارد ریاست جمهوری ) و سازماندهی مجدد و اجرای آموزشهای رزم ترکیبی ، عملا" ما را فریب دادند .

  این داستان حاج حسین خرازی است شاید برای شما جالب باشد  به گزارش خبرنگار حماسه و مقاومت فارس (باشگاه توانا)، در منطقه شلمچه به ما مأموریت ساخت یک سنگر بزرگ با حلقه‌های بتونی پیش ساخته داده شده بود. حلقه‌های پیش ساخته بتونی را به وسیله تریلر و کمرشکن تا فاصله‌ای از خط مقدم می‌آوردند و ادامه راهنمایی آنها تا محل سنگر به عهده ما بود. به راننده‌ها نگفته بودند که باید تا خط مقدم بیایند. تا محلی که باید حلقه‌ها را تحویل می‌دادند،‌ آتش دشمن وجود نداشت، اما هر چه آنها را به طرف منطقه درگیری می‌بردیم، بر تعداد گوله‌ها افزوده می‌شد. راننده‌ها می‌ترسیدند و ما با دردسر و مکافات آن‌ها را به محل می‌بردیم.   هر تریلر یک حلقه بیشتر نمی‌آورد و پایین گذاشتن حلقه‌های بتنی هم دردسر داشت. جرثقیل نداشتیم. برای بیل لودر یک قلاب ساخته بودیم و حلقه‌ها را به وسیله بیل لودر پایین می‌گذاشتیم!   پانزده روز طول کشید تا توانستیم پانزده حلقه بتونی را به محل سنگر ببریم. محل سنگر در خاک عراق و بعد از سنگرهای نونی شکل عراقی‌ها بود. برای ساخت سنگر، منطقه‌ای را به اندازه کافی خاکبرداری کردیم، حلقه‌ها را کنار هم قرار دادیم و چند متر خاک روی آن ریختیم. سنگر خوبی شد. همان سنگری که بعدها حاج حسین خرازی نزدیک آن به شهادت رسید.   منطقه در تصرف ما بود، اما نیروهای دشمن حاضر به از دست دادن آن نبودند. عملیات حالت فرسایشی به خود گرفته بود و انرژی و رمقی برای لشکر 14 امام حسین(ع) باقی نمانده بود. یک شب من و حاج محسن حسینی در سنگر نشسته بودیم که حاج حسین خرازی وارد شد و پرسید: «از بچه‌های مهندسی چند نفر اینجا هستند؟» گفتیم: «ما دو نفر در به در و بیچاره!»   حاجی لبخند زد و گفت: «امشب می‌خوام بریم جلو!» از حرف او تعجب کردیم. ما هیچ‌گونه امکانات پیشروی نداشتیم. حاج محسن که آدم شوخی بود، بلند شد و گفت: «می‌خوای ما رو به کشتن بدی؟! تو که از درد زن و بچه سر درنمی‌آری!»   خلاصه همراه حاج حسین سوار یک ماشین تویوتای لندکروز نو شدیم و حرکت کردیم! این تویوتا را همان روز به حاج حسین خرازی داده بودند. خرازی ما را به یک سنگر تصرف شده عراقی برد که سنگر فرماندهی عراق در منطقه شلمچه بود. یک سنگر مجهز و مجلل زیرزمینی که مبل هم داشت. سنگر در عمق زمین ساخته شده و قطر بتون آن حدود یک متر بود. روی آن را با چندین متر خاک پوشانده و روی خاک‌ها قلوه‌سنگ‌های بزرگی قرار داده بودند!   وقتی وارد این هتل زیرزمینی شدیم، شخصی به نام جاسم که کویتی‌الاصل بود، از طریق بی‌سیم مشغول شنود فرکانس‌های عراقی‌ها بود. حاج حسین گفت: «جاسم کسی رو دم دست داری؟!   جاسم خنده‌ای کرد و گفت: «ژنرال ماهر عبدالرشید!»   ماهر عبدالرشید از فرماندهان معروف ارتش عراق و فکر می‌کنم فرمانده سپاه هفتم بود! حاج حسین گفت: «بارک‌الله، بارک‌الله! خب، چه خبر؟!»   جاسم جواب داد: «‌می‌خواهد عقب برود. سه شب است که نخوابیده و دارد نیروهای خود را برای عقب‌نشینی آماده می‌کند.»   حاجی خرازی با لبخند ملیحی گفت: «نمی‌ذاریم بره! مثل من که به خط اومدم، اون هم باید بیاد و بمونه.»   جاسم گفت: «چطوری؟!»   حاجی گفت: «بهش پیغام بده بگو: قال الحسین خرازی...»   جاسم گفت: «نه حاجی این کار و نکن! من با این همه زحمت به شبکه بی‌سیم آنها نفوذ کرده‌ام! بر اوضاع اون‌ها مسلطم! فرکانس‌های آنها را کشف کرده‌ام. حیفه!»   حاجی‌ گفت: «همین که گفتم!»   جاسم با تردید روی فرکانس بی‌سیم‌چی ژنرال رفت و به عربی گفت: «بسم‌الله الرحمن الرحیم، قال الحسین خرازی...»   بی‌سیم‌چی عراقی با شنیدن اسم خرازی و فهمیدن اینکه فرکانس او لو رفته، شروع به ناسزاگویی کرد و جاسم با شنیدن آن فحش‌ها رنگ از رویش پرید و بی‌سیم را قطع کرد! حاجی پرسید: «چی می‌گفت؟!»   جاسم گفت: «داشت ناسزا می‌گفت!»   حاجی خرازی دست در جیب خود کرد و یک واکمن کوچک درآورد و گفت: «نوار قرآن براش بذار و بگو منطق شما اونه و منطق ما این!»   جاسم دوباره بی‌سیم را روشن کرد و نوار را گذاشت! بی‌سیم‌چی عراقی فرصت گوش دادن به قرآن را نداشت. سیستم بی‌سیم آنها به هم ریخته بود و فرماندهان عراقی مشغول فحش دادن به هم بودند. ما هم برای مدتی به دعوای فرماندهان عراقی گوش دادیم و کلی لذت بردیم. ژنرال ماهر عبدالرشید که متوجه دعوای فرماندهان خود شده بود، از بی‌سیم‌چی پرسید: «چی شده؟!»   بی‌سیم‌چی گفت: «یک نفر ایرانی وارد فرکانس ما شده و می‌گوید، من از «خرازی» برای ماهر پیام دارم!»   ماهر گفت: «پس چرا نمی‌گذارید پیغامش را بدهد!»   بی‌سیم‌چی عراقی به زبان فارسی به جاسم گفت: «ای ایرانی! اگر پیغامی برای «ماهر» داری بگو! او آماده شنیدن است!»   تازه متوجه شدیم، بی‌سیم‌چی عراقی هم فارسی بلد است! خرازی به جاسم گفت: «به او بگو خط اول تو را گرفتم، خط دوم تو را هم گرفتم. خط سوم تو را هم گرفتم، خط چهارم تو را هم گرفتم، خط پنجم تو را هم گرفتم، سنگرهای مجهز نونی تو را هم گرفتم. هیچ مانعی جلوی من نیست؛ امشب می‌خواهم بیایم به شهر بصره و تو را ببینم!»   جاسم پیام را داد و بی‌سیم‌چی و ماهر عبدالرشید هول کردند! ماهر پرسید: «می‌خواهی بیایی چه کار کنی یا چه بگویی؟!»   خرازی جواب داد: «یک پای تو را قطع کردم. می‌خواهم پای دیگرت را هم قطع کنم!»   ماهر جواب داد: بیا! من هم یک دست تو را قطع کردم، دومی را هم قطع می‌کنم!»   خرازی گفت: «باشد! وعده ما امشب در میدان شهر بصره»   با این پیغام، اوضاع نیروهای عراقی به هم ریخت. ژنرال ماهر عبدالرشید که واقعاً از تصور سقوط شهر بصره ترسیده بود، تمام چینشی را که قبل از آن برای عقب‌‌نشینی انجام داده بود، به هم زد!   حاجی خرازی بسیار آرام بود و در حالی که لبخندی بر لب داشت، به ما دو نفر گفت: «نماز خوانده‌اید؟»   گفتیم: «بله!»   پرسید: «چیزی خورده‌اید؟»   گفتیم: «بله!»   گفت: «من خسته‌ام، شما هم خسته شدین، پس بخوابین!»   گفتیم: «با این کاری که شما انجام دادید، مگر می‌گذارند کسی امشب بخوابد؟!»   وقتی قبل از مکالمه با ماهر عبدالرشید به طرف آن سنگر می‌آمدیم، عراقی‌ها مثل نقل و نبات گلوله روی منطقه می‌ریختند، اما وقتی می‌خواستیم بخوابیم، حجم آتش آنها ده‌ها برابر شده بود و آن شب به قدری روی منطقه شلمچه گلوله ریختند که در طول تاریخ جنگ تا آن زمان و حتی بعد از آن بی‌سابقه بود. اما سنگر ما کاملاً امن بود. به راحتی خوابیدیم و اتفاقاً خوب هم خوابمان برد!   فردا صبح که بیرون آمدیم، دیدیم بدنه تویوتای حاج حسین از ترکش و خمپاره مثل آبکش سوراخ سوراخ شده است. وقتی حاجی بیدار شد، با او وارد بحث شدیم که: «حکمت این کار دیشب چه بود؟»   حاجی گفت: «ما در این منطقه نیرو و امکانات نداشتیم. مهمات هم نداشتیم. این کار را کردم تا آنها تحریم شوند و منطقه را زیر آتش بگیرند و دست‌کم به اندازه یک هفته عملیات، مهمات خود را هدر بدهند!»   بعدها جاسم براساس مطالبی که از بی‌سیم شنیده بود، می‌گفت: «آن شب انبارهای مهمات عراقی‌ها خالی شده بود و به قدری کمبود مهمات داشتند که تا دمیدن صبح، مهمات داخل تریلرها را مستقیم به کنار توپ‌ها و خمپاره‌اندازها می‌بردند و مصرف می‌کردند.»   http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13910330000460 http://mahdi110r.blogfa.com/post/238

تمام این راهکارها و دها ابتکار دیگر ضعف و قوت های خودشان را دارند اما مثلا منطقه ای دشت مانند یا مسطح را اگر تصرف نمودیم دشمن اقدام به پاتک کرد چه؟ متفرق شویم موضع از دست می رود موضع تصرف شده کاملا زیر نظر دشمن است حتی بدون دیده بان چرا!؟ چون خودمان ان موضع را از او تصرف کردیم گرا ان موضع را می داند ... استحکامات هم وقتگیر است و تا ان زمان تلفات می دهیم البته اتش سنگین یا حمله به توپخانه دشمن خودش راهکاری خوب است به شرط اینکه دشمن هم مارا فریب نداده و جابجا نشود یا متفرق بشود در یک نگاه کلی به نظرم نابودی توان نظامی دشمن از تصرف یک مکان در تمام موارد مهم ترو لازم تر  است

باسلام   خدمت شما عرض کنم که بنده فقط درحد اطلاعات خودم ، پاسخ سئوال جنابعالی را خواهم داد و امیدوارم مورد استفاده قرار بگیرد :   در یک تعریف کلی ، توپخانه صحرایی ماموریت فراهم آوردن پشتیبانی آتش مداوم  و به موقع برای فرمانده میدان نبرد برای خنثی نمودن یا انهدام آماج هایی که ماموریت یگان های خودی را به خطر می اندازد را بر عهده دارد .   بنابراین توپخانه 3 وظیفه مهم بر عهده دارد :   1- اجرای آتش به موقع روی یگانهای مانوری دشمن 2- اجرای ماموریتهای ضد آتش روی مواضع یگانهای توپخانه دشمن 3- اجرای آتش بر روی خطوط مواصلاتی و پشتیبانی دشمن    در استفاده از توپخانه دو نظریه کلی وجود دارد :   نظریه یا استراتژی شرقی :   بنا بر اعتقاد روسها ، توپخانه دو ماموریت دفاعی و تهاجمی دارد   ماموریت تدافعی آن شامل : سرکوب آتش توپخانه دشمن ، ایجاد یک معبر ایمن برای عبور یگانهای مکانیزه خودی و ایجاد شکاف در خطوط دفاعی دشمن و...   ماموریت تهاجمی آن شامل : حرکت بسمت جلو ( ابتدا یگانهای خودکشش توپخانه ای و راکتی ) پس از تامین منطقه تصرف شده تا برد حمایتی آنها برای واحدهای در حال پیشروی افزایش یابد و پس از آن ، انتقال قبضه های کششی جهت افزایش چتر آتش حمایتی قبضه های کالیبر سنگین     نظریه غربی :   در دکترین نظامی غربی ماموریتهای تدافعی توپخانه شامل ، ایجاد ایذاء و اختلال در تحرکات دشمن و جلوگیری از پیشروی سریع یگانهای زرهی و تمرکز آتش در نقاط رخنه ایجاد شده در خطوط خودی و اجرای تاکتیکهای عملیات تاخیری   در ماموریتهای تهاجمی هم ، با اجرای آتش سنگین ، پشتیبانی مداومی از واحدهای در حال پیشروی خودی بعمل آورده و در کنار آن با اجرای تاکتیکهای ضد آتشبار ، موجب کاهش تاثیر آتش دشمن شوند .     اما توپخانه محدودیتهایی هم دارد :   1- وجود آسیب پذیری بسیار شدید در مقابل حملات هوایی و اجرای تکهای غافلگیرانه کماندویی   2- مصرف شدید مهمات برای انهدام آماجهای نقطه ای   3- پس از اجرای آتش ، سریعا" توسط تجهیزات آماج یاب دشمن کشف و موقعیت یابی خواهند شد .   بنابراین همانطور که ملاحضه می کنید ، یگانهای توپخانه کششی ، به نسبت آتشبارهای خودکشش ، نسبت به حملات هوایی شدیدا" آسیب پذیر هستند ، تا جایی که در جریان دفاع مقدس ، زمانی که ارتش عراق ، دست به اجرای یک تک غافلگیرانه می زد، نخستین هدف حملات هوایی ، در درجه نخست ، مواضع توپخانه و در درجه دوم ، خطوط لجستیکی ما بشمار می آمد . در نتیجه ، اجرای حملات هوا به زمین به ویژه با استفاده از مهمات LGB ، در صدر مقابله با توان آتشباری توپخانه قرار دارد و از آن گریزی نیست .   حتی یک نکته جالبتر :   در جریان جنگ ویتنام ، یگانهای خودکشش 155 م.م ، ام-109 ارتش ایالات متحده ، در ابتدای جنگ ، فاقد تیربارهای ام-2 بر روی برجک و حتی ،یگان پشتیبانی پیاده نظام بود ، اما پس از چند عملیات کماندویی موفق که توسط واحدهای ارتش ویتنام شمالی علیه این آتشبارها صورت گرفت و حتی چند قبضه ام-109 هم در همین عملیاتها منهدم شد،  آمریکایی ها بلافاصله این قبضه ها را به تیربار مسلح نموده و حداقل یک گروهان برای تامین امنیت این آتشبارها اختصاص دادند .

در ابتدا باید عرض کنم که فرض محال محال نیست. در ثانی اگر تفکرات شما در این قسمت بیشتر بررسی شود ملاحظه می شود که این تفکرات بی شباهت به جناب جرج بوش نیست. در واقع همین استدلال اشتباه منجر به نتیجه غلط شما شده است. کدام القاعده از بین رفته است؟ با این همه کشتن از القاعده و طالبان کدامشان از بین رفته اند؟ طالبانی که آمریکا به آرامی به سمت حتی مذاکره با آنها هم پیش رفت؟ القاعده ای که به تازگی شاخه هند خود را نیز ساخته است؟ بسیاری از افرادی که از همین گوانتانامو آزاد شده اند دوباره به همین القاعده پیوسته اند و اینبار درجه افراطشان بیشتر شده است. فکر می کنید داعش از کجا نیرو گرفته است؟ در واقع چنین سیستم های منعطفی را نمی توان با سرکوب از بین برد. این سیستم ها هیچ زیرساختی که به آن متکی باشند برای خود ندارند. از هر کشته آنها چند افراطی دیگر به آنها اضافه می شود. یک اتاق معمولی با پیک می تواند به عنوان اتاق فرماندهی آنها تلقی شود. آنها از ابزارهای جدید استفاده می کنند ولی به اندازه دشمن متکی به آن نیستند. راه درست از بین بردن و تضعیف آنها مشغول کردن آنها با یک جنگ نیابتی و با دشمن دشمن خود است تا ضررها به خودی نرسد. در ادامه نیز با انجام استحاله های مختلف در آنها می توان به کلی آنها را از بین برد. همان کاری که آمریکا الان در سوریه و عراق انجام می دهد. در رابطه با حمله سایبری نیز این حرف بنده و جناب MR9  تنها نیست. برای نمونه الوین تافلر همین سخنان را در کتاب جنگ و پاد جنگ خود بیان کرده اند.

    برادر عزیز ، آنچه که امروز جنگ شبکه محور شناخته می شود ، پایه و اساس آن بر ایجاد و حفظ سیستمهای وابسته به محیط سایبر گذاشته شده . البته این مفهوم در آن سالها ، هنوز در مراحل ابتدایی خودش بود ولی همانطور که عرض کردم ، در حوزه برآوردهای استراتژیک ، احتمال 1%  رقم بزرگی محسوب می شود .   فقط یک لحظه تصور کنید که ارتش ایالات متحده فاقد ارتباطات ماهواره ای است ، سیستم GPS آن از کار افتاده و سناریوهایی شبیه به این که آمریکایی ها آنها را پیش بینی و تمرین می کنند ( حداقل به گفته خودشان ) ، خوب ، ارتشی که بشدت به این فناوری ها وابسته است ، مسلما" دشمنانش ، فکری برای از کار انداختن و ضربه زدن به نقاط ضعف اش می کنند .   این طور نیست که فکر کنیم :   1- آمریکایی ها نشستند ، که  دشمنانشان به آنها ضربه بزنند   و برعکس   2- دشمنان ایالات متحده بی دفاع بوده و هیچ عکس العملی از خودشان نشان نمی دهند .

با سلام   ضمن تشکر از توجه شما به این موضوع :   حقیقتا" کار برروی استراتژی نبرد هوا-زمینی که نسخه نخست آزمایشی آن ( به اعتقاد اینجانب) از سوی عراق و با کمک کارشناسان غربی در جنگ تحمیلی مورد استفاده قرار گرفت بسیار سخت است . بطوریکه  سردار درودیان ، ( طی گفتگوهایی که بعلت علاقه اینجانب نسبت به ابعاد نظامی جنگ ( در کنار ابعاد سیاسی و معنوی دفاع مقدس ) با ایشان داشتم ، تاکید می کردند که تا کنون بیشتر به جنبه سیاسی دفاع مقدس پرداخته شده و سایر جنبه های آن تاکنون ( حداقل در سطح جامعه و نه در جلسات خصوصی) تشریح نشده است .   1- در پاسخ به پرسش نخست شما باید گفت که اجرای این سلسله تحرکات ابتدا در جبهه غرب و در اواخر جنگ در جبهه جنوب انجام گرفت ، بنابراین ، شاید منطقه تحت پوشش آواکس ها ، در حالی که در قسمت جنوب خلیج فارس پرواز می نمودند ( با توجه به برد 300 کیلومتری رادار آواکس ) به محورهای غربی کشور نمی رسید و این مساله بیشتر در مورد جبهه ها جنوب صدق می نمود ( البته این برداشت بنده است و ممکن است صحیح نباشد )   2 - در مورد ترکیب موفق زوج تامکت/ فونیکس  در برابر پرنده سیاه هم باید گفت در هیچکدام از منابع غربی ( در حدود 5 سال هست که بعنوان یک موضوع فرعی در مورد پروازهای شناسایی پرنده سیاه بر فراز ایران مشغول جستجو هستم ) چنین مطلبی ثبت نشده و بنده فقط بر اساس مصاحبه مدیرعامل محترم وقت "هسا" ( یک پاراگراف 10 خطی در مورد اهمیت نیروی هوایی و ساختار پدافند هوایی ) این تحلیل را داشتم ، بنابراین اینکه چرا تامکت های ما موفق به رهگیری یا انهدام این پرنده ها نشدند ، چند نکته به ذهن بنده می رسد :   1- تا آنجایی که بنده اطلاع دارم ،خلبانان  تامکت برای مقابله با فاکس بتهای عراقی ( بدلیل نداشتن جی سوت ویژه ارتفاع بالا) همواره با مشکلات زیادی روبرو بودند که این مساله در مستند مشهور شبکه پرس تی وی ، بارها ذکر شده بود . خوب طبیعی است برای رهگیر  بلاک برد می بایست مانورهای سنگین رزمی را در ارتفاع بالا اجرا نمود که طبیعتا" بدلیل نداشتن این پوشش و همچنین درگیری شدید این اسکادران ها با نیروی هوایی قدرتمند عراق ، و همچنین وجود نقاط کور راداری در زمان جنگ ( نمونه بارز این نقاط کور حملات نیروی هوایی عراق به نیروگاه نکاء مازندران ) و درگیر بودن ذهن فرماندهان پدافند و خلبانان برای دفع تجاوز پرنده های عراقی ، این امر ممکن نبود .   2- علاوه بر آن ، برنامه ریزان نظامی نیروی هوایی ایالات متحده با توجه به تجربیات بر گرفته از پروازهای شناسایی بر فراز جمهوری خلق چین و همچنین کره شمالی و اتحاد شوروی ، بخوبی از اینکه از چه مسیرهایی می بایست پروازهای خود را انجام دهند ، آگاه بودند . در کنار آن بدلیل وجود تحریم ها ، بطور طبیعی ، پروازهای تامکت با محدودیت مواجه شده بود و می بایست از این پرنده های راهبردی در مواقع ضروری استفاده می گردید .   3- البته شاید هم این پرنده ها شناسایی شده باشند ( طبق گفته همین مقام ) اما بدلیل عدم وجود جنگ افزار مناسب ، نتوانسته باشیم ، آن را مورد اصابت قرار داده و فقط نظاره گر پروازهای شناسایی آن بودیم . البته این مساله مسبوق به سابقه است و در اواخر دهه 50 و اوایل دهه 60 میلادی ، حداقل 20 تا 30پرواز شناسایی توسط نیروی هوایی آمریکا توسط پرنده های u-2 بر فراز اتحاد شوروی صورت گرفت و روسها بدلیل نداشتن سلاح پدافندی مناسب ، قادر نبودند آن را مورد اصابت قرار دهند و فقط در خفا ، به آمریکایی ها اعتراض می کردند و طبیعتا" آمریکایی ها هم آن را تکذیب می کردند و فقط در یکم ماه مه 1960 بود که وقتی روسها با نسخه های نخستین موشک سام-2 ، پرنده گری پاورز را هدف قرار دادند ، مشخص شد که چنین پروازهایی صورت می گرفته است   4- در مورد فرموده دوست عزیز جناب deserthawk هم عرض کنم که کاملا" صحیح می فرمایند . البته متاسفانه بنده دست تنها هستم و این مجموعه زرهی هم بد جوری بنده را به ورطه یک چاه عمیق فرستاده که خلاصی از آن ممکن نیست :whew:   ، چرا که بیشتر از 250 پروپوزال درباره موضوعات کلیدی حوزه نظامی در  راهبردی تهیه کردم که یکی از آنها بررسی همزمان دو موضوع بسیار مهم تاکتیک های  airland battle و air sea battle  بشمار می رود که در این مورد بیش از 25 عنوان جزوات آموزشی پنتاگون و نظرات و دیدگاه های مختلف را جمع آوری نموده و امیدوارم پس از پایان مجموعه رزم زرهی و پس از آ ن کار برروی کتاب iraqi fighters ، بتوانم روی این دو موضوع بسیار جالب و جذاب کار کنم .

بخش بیست و سوم :   " عنصر منتظر در جنگ ، همیشه بازنده خواهد بود "   آغاز تهاجم : اجرای استراتژی دفاع متحرک در عمل : با ایجاد زمینه سازی های لازم و طرح ریزی یک عملیات دقیق ،در تاریخ 1364/12/15 ، واحدهای ارتش عراق  ، در حالی که توسط واحدهای هوابرد و بالگردهای رزمی پشتیبانی می شدند ، با به کارگیری یگانهای زرهی !!!!!! ( عجیب بودن به کارگیری تانک در نواحی کوهستانی ، در حالی که می دانیم واحدهای زرهی در ارتفاعات چه محدودیتهایی دارند - تجربه روس ها در افغانستان و چچن ، تجربه متفقین در جنوب ایتالیا و تجربه ارتش رژیم صهیونیستی در جولان  ) به منطقه "چوارتا" و ارتفاعات پر برف "کچل " و " ناصر " هجوم بردند . نیروهای تیپ 57 ابوالفضل (سپاه) که بر روی این ارتفاعات استقرار داشتند ، در حدود 24 ساعت در برابر هجوم دشمن مقاومت کرده ولی بدلیل سردی بیش از حد هوا ، عدم وجود عقبه ، نرسیدن مهمات ، پشتیبانی و امکانات ، با دستور قرارگاه نجف ، عقب نشینی کردند . بدین ترتیب در نخستین مرحله اجرای استراتژی دفاع متحرک ، لجمن منطقه ، از آخرین حد پیشروی نیروهای خودی در عملیات والفجر 9 ( ارتفاعات کانی مانگا و لری ) بیرون آمد و به پشت "چم گوگاسور " منتهی شد .   به دنبال درخواست هاي قبلي فرماندهي قرارگاه نجف و با پيش آمدن چنين وضعيتي، طي چند جلسه، فرماندهان نيروي زميني سپاه و ارتش و قرارگاه نجف وضعيت اين منطقه را بررسي کردند و قرار شد اين منطقه کلا" تحويل نيروي زميني ارتش شود؛ بنابراين، طي ابلاغيه اي، از تاريخ 1364/12/18 پدافند منطقه به عهده يگان هايي از تيپ 55 هوابرد و لشکر 77 گذاشته شد، ضمن اينکه چند گروهان هم از نيروهاي سپاه در اختيار اين يگان ها قرار گرفت.   با این حال ، پس از این جابه جایی ، یگانهای دشمن در شب 1364/12/20 ، از محور سمت راست ارتفاعات " پیلینگ سور " مجددا" دست به حمله زدند . با شروع آتش تهیه دشمن ، نیروهایی که بر روی این ارتفاعات مستقر بودند ، بسرعت عقب نشینی کرده ، اما بعد از مدتی و زمانی که مشخص شد ، این تهاجم ، ماهیتی ایذایی داشته ، واحدهای خودی ، مجددا" در منطقه مستقر شدند . اما در نیمه شب 1364/12/23 ، دشمن بطور همزمان از سه محور به این ارتفاعات حمله برده و براحتی موفق شدند تا اهداف خود را تصرف کنند . اگر چه چند گروهان ارتش و سپاه بخوبی مقاومت کردند ، اما جو عمومی عقب نشینی نیروها باعث شد تا از این نیروها نیز کاری ساخته نباشد و زمانی که این نیروها در خطر محاصره شدن بودند ، مجبور به عقب نشینی شدند . با این عقب نشینی ، و سقوط ارتفاعات پیلینگ سور و موبرا ، خطر سقوط و محاصره نیروهای موجود بر روی ارتفاعات " ممی خلان" نیز وجودداشت . البته علیرغم وجود یک جاده که در دست نیروهای خودی بود ، ظاهرا" این امکان برای دشمن وجود نداشت ، اما قرارگاه تاکتیکی ارتش بفوریت دستور عقب نشینی به گردان مستقر بر روی این ارتفاعات را داد و بالتبع واحدهای سپاه نیز که منطقه را خالی از نیرو دیدند، با جمع آوری امکانات و تجهیزات ، عقب نشینی نمودند .   ادامه دارد ................

با سلام- ضمن عذر خواهی از دوستان بابت تاخیر در ادامه این تاپیک بابت "ماه مبارک رمضان" و درگیریهای بنده در امور روزمره ، سعی می کنم تا بتدریج سایر قسمتهای این مجموعه را خدمت دوستان ارائه کنم : بخش نوزدهم : در ادامه این تاپیک ، تحلیل فرمانده وقت نیروی زمینی سپاه ، برادر شمخانی در ارتباط با وضعیت یگانهای مسلح جمهوری اسلامی ایران در آستانه به کار گیری راهبرد دفاع متحرک توسط ارتش عراق ارائه می گردد : گردانهاي آزاد (گردانهايي که مأموريت پدافندي ندارند) تمامي يگان هاي سپاه را 31 گردان اعلام مي کند که با 96 گرداني که مشغول پدافند در نقاط مهم اند، در واقع، کمتر از نصف نيروهاي لازم براي جلوگيري از شکستن خطوط پدافندي در اختيار سپاه است. اين وضعيت در شرايطي است که حرکت جديد عراق به اوج خود رسيده و در 1365/2/27به مهران حمله و آن را به اشغال خود در آورده است. افزون بر مسئله نيرو، مشکل کمبود امکانات و مهمات از مشکلات اساسي يگان هاي سپاه است. هنوز جاي گزيني وسايل و تسليحات منهدم شده و مهمات مصرفي در عمليات والفجر 8 که بيشتر توان يگان ها را گرفت، امکان پذير نشده است. تمامي فرماندهان و مسؤولان يگان ها از کمبود امکانات و مهمات ناراضي اند و مقدم بر همه، کمبود وانت تويوتا ومهمات خمپاره و ادوات است. ضعف اطلاعاتي خودي و توان دشمن در اين زمينه (اصل مهم در تمامی نبردها ،یعنی داشتن برتری اطلاعاتی بر دشمن )‌ با وجود اينکه مناطق احتمالي حمله دشمن براي فرماندهان نظامي مشخص بود، اما تحرک زياد نيروهاي دشمن، که در غالب مناطق پدافندي به صورت طرح فرعي عليه ما اجرا مي شد و فقدان اطلاعات کافي و دقيق از دشمن موجب شد که فرماندهي نيروهاي خودي نتواند تصميم لازم را براي مقابله با حملات دشمن بگيرد. بدين ترتيب، فقدان اطلاعات کافي، شکسته شدن خط خودي و در انفعال قرار گرفتن ما در مقابله با دشمن را باعث گردید . . فرمانده وقت نيروي زميني سپاه اين ضعف را چنين بيان مي کند: " توان اطلاعاتي ما از دشمن، تنها به ميزاني است که با چشم مي بينيم يا از طريق دستگاه شنود مي شنويم و اين شايد 25درصد يک کار اطلاعاتي است و ما 75درصد نسبت به تحرک دشمن کوريم . به همين دليل، دشمن هنگامي که مي خواهد نيروي ما را در نقطه اي جمع کند و در نقطه ديگري حمله کند، چهار دموکرات را به خانه هاي فلان روستا مي فرستد تا بگويند عراق قصد حمله دارد. ما همين را مبناي حمله مي گيريم و دستور تجمع نيرو مي دهيم يا کافي است در يک نقطه ميدان مين باز کند يا تجمع نيرو دهد، آن وقت ما، آنرا علامت يک حمله تصور مي کنيم، حال آنکه هيچ يک از اينها، به تنهايي از قطعيت اجراي يک عمليات حکايت نمي کند" همچنين، وي در سمينار مسؤولان نيروي زميني، قرارگاه ها و يگان ها در اين مورد اظهار کرد: "اگر مجموعه تلکسهايي که در ارتباط با تحرکات دشمن به نوعي خواهان واکنش ما بوده است، بررسي شود، مي توان ديد که پنج برابر توان کنوني سپاه نيز توان پاسخ گويي به اين درخواستها و توقعات را ندارد؛ موضوعي که از ضعف اطلاعاتي ناشي مي شود. دشمن يک سيم خاردار را برمي دارد و ما آن را دلیل بر حمله مي گيريم، دشمن يک تجمع نيروي واقعي يا فرعي مي دهد و ما آن را دليلي بر عمليات مي گيريم، پناهنده مي فرستد، ما آن را دليل بر حمله سريع عراق در آينده مي گيريم. مجموعه اقدامات دشمن توان تصميم گيري را از ما سلب کرده است و اگر به اين شکل ادامه دهيم، بهترين مبنا براي فعال شدن دشمن و منفعل شدن ما فراهم شده است". از طرف ديگر، دشمن طي چندين سال جنگ کوشيد تا به شکلهاي مختلف توان اطلاعاتي خود را بالا ببرد، به ويژه پس از آزادي خرمشهر که حالت پدافندي به خود گرفت و براي جلوگيري از شکستن خطوط خود و ناکام ماندن حملات ما به اطلاعات کافي و دقيق از وضعيت جبهه هاي ما نياز داشت . ادامه دارد ......................  

[quote name='MR9' timestamp='1404145598' post='389403'] با سلام - ضمنتشکر از توجه شما : " [size=5][font=arial,helvetica,sans-serif][color=#EC2424]به اين ترتيب، در مجموع، حدود[/color][color=#0000cd] [size=6]280 -250[/size][/color][color=#EC2424] گردان لازم است؛ بنابراين، بايد روند اعزام نيروها به صورتي باشد که هر سه ماه، 280 گردان نيروي رزمي، يعني [/color][color=#006400]1000[/color][color=#EC2424]نفر، براي ما فرستاده شود[/color][/font][/size]" 250 تا 280 گردان به استعداد رزمی 1000 نفر یا نفر10000( شاید نویسنده اشتباه کرده و یا استعداد گردان های رزمی ما اینقدر کوچک بوده است ) بنده طبق کتاب دارم پیش می روم .در صورت امکان دوستان صاحب نظر راهنمایی بفرمایند . [/quote] احتمالا منظور نویسنده ، استعداد رزمی هر گردان 1000 نفر بوده www.mardankhak.blogfa.com/post-26.aspx