بسم ا.. مهمات بالدار ناشناس نصب شده روی آویزگاه اف-5 های نهاجا

بسم ا... تقریباً هشت ساعت بعد از دیدار ویتکاف و پوتین در مسکو نماینده ترامپ در اوکراین او گفت: «شما می توانید همان کاری را انجام دهید که در برلین پس از جنگ جهانی دوم انجام شد، زمانی که یک منطقه روسی، یک منطقه فرانسوی، یک منطقه بریتانیایی و یک منطقه آمریکایی داشتید. منابع اوکراینی

کشف مواد منفجره در عنیک هوشمند هدایت پهپاد در روسیه . جدیدا از این عینک های هوشمند گوگل در نیروهای مسلح وبسیج برای هدایت پهپاد استفاده شد https://www.aparat.com/v/pbhwt4r

بسم ا... حدود 132 روز پیش پی نوشت : البته یکی - دو مورد دیگری هم بود که اجمالا پیدا نکردم ...

بسم ا.. پهپاد ضدهوایی/ رهگیر روسی پهپاد ناشناخته جدید روسها مجهز به تصویربرداری حرارتی و سامانه هدایت تلویزیونی ، چهار پیشرانه است و ظاهراً بدنه آن با استفاده از یک چاپگر سه بعدی ، ساخته شده است. با این حال این محصول هنوز به تولید انبوه نرسیده و نامی نیز برای آن انتخاب نشده است . یک پرتابگر زمینی مجهز به یک ماژول هدایت نوری-الکترونیکی دوطیفی و همچنین یک پرتابگر دستی شبیه به سامانه های دوش پرتاب وجود دارد که امکان تیراندازی موثر به هدف را فراهم می کند. پی نوشت : رونمایی چنین چیزی از روسها یک مقداری بعید بود ... ولی ساده ، خوش ترکیب و به نظر کاربردی است ..

پرتاب ماهواره تصویر برداری راداری سار اتحاد امارات که به کمک کره جنوبی ساخته شد البته امارات دنبال خرید پرتاب ۱۰۰ ماهواره سار به قیمت هر کدام ۲۰ میلیون از شرکت iceye است تولید کپی شاهد ۱۳۶ در عربستان ریاض Intra Defense تولید کننده کپی شاهد ۱۳۶ و پهپاد سنگین با رادار سار عربستان همکاری با ترکیه و لاکهید https://www.aparat.com/v/oql3492 دومین تولید کننده پهپاد بال دلتا و شناور بدون سرنشین انتحاری دمام عربستان روبه روی نیروگاه اتمی بوشهر سایت موشکی جم و عسلویه unmannedx دیگر تولیدات شان قایق انتحاری بدون سرنشین با برد ۱۰۰۰کیلومتر ساخت ماهواره در عربستان https://www.aparat.com/v/mtf1824

جنگ در اوکراین روز هزارو صدو بیست و پنجم الی هزار وصد و سی ودوم سوم الی دهم آوریل 2025 جنگ در اوکراین – سوم آوریل 2025 1- به گفته تحلیلگران غربی ، روسیه به دنبال آتش‌بس مذاکرات صلح بواسطه تصرف مقادیر زیادی از اراضی در اوکراین و استقرار یک دولت دست نشانده طرفدار روسیه در کیف است، اما اگر کرملین نتواند از طریق دیپلماسی به تسلیم کامل اوکراین دست یابد، احتمالاً به عملیات نظامی در اوکراین ادامه خواهد داد. به گفته منابع آگاه در مسکو، بلومبرگ در 3 آوریل گزارش داد که کرملین "روی دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده برای دستیابی به یک توافق صلح قابل قبول در اوکراین حساب می کند"، اما اگر نتواند اهداف خود را از طریق مذاکره با ایالات متحده تضمین کند، آماده است به جنگ ادامه دهد. این منابع همچنین مدعی شدند که کرملین از اظهارات اخیر ترامپ مبنی بر اینکه ایالات متحده مایل است تحریم‌های بیشتری را علیه نفت روسیه و تحریم‌های ثانویه علیه خریداران نفت روسیه اعمال کند، در صورتی که ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه به سمت آتش‌بس عمومی پیشرفت نکند، نگران نیست. اوکراین /ورمیوکا 3 آوریل 2025 اوکراین/ آندریوووکا 3 آوریل 2025 تجهیزات رها شده ارتش اوکراین در محور کورسک آوریل 2025 2- اندیشکده های غربی براین اعتقاد قرار دارند که روسیه با چالش‌های نظامی و اقتصادی قابل توجهی مواجه است که می‌تواند توانایی روسیه را برای به راه انداختن جنگ در اوکراین به خطر بیاندازد، عواملی که می‌توانند تمایل کرملین را برای دستیابی به اهداف خود در یک آتش‌بس یا مذاکره صلح در کوتاه‌مدت افزایش دهند. نرال کریستوفر کاولی، فرمانده فرماندهی اروپا (EUCOM) و فرمانده عالی نیروهای متحد ناتو در اروپا (SACEUR) در 3 آوریل اظهار داشتند که نیروهای روسیه بیش از 4000 تانک را در اوکراین از دست داده اند. کاولی اظهار داشت که روسیه جنگ را با مجموعا 13000 دستگاه تانک آغاز کرد و در حال نزدیک شدن به پایان تانک های موجود در انبار است. آلمان گلوله‌های توپخانه‌ای بیشتری را به اوکراین منتقل خواهد کرد. آلمان در سال جاری قصد دارد 500000 گلوله توپ را انتقال دهد که 130000 گلوله بیشتر از برنامه ریزی قبلی است. بنابراین آلمان یک چهارم از 2 میلیون گلوله اعلام شده قبلی را از اتحادیه اروپا تامین خواهد کرد. اعتقاد بر این است که این امر با تخصیص بودجه اضافی توسط دولت آلمان برای کمک نظامی به اوکراین امکان پذیر شده است. همچنین بر اساس داده نمای این پروژه، آلمان در سه ماهه اول سال 2025 تاکنون 92 هزار گلوله توپ تحویل داده است که از این تعداد 23 هزار گلوله 122 میلی متری و 69 هزار گلوله 155 میلی متری بوده است. کاولی خاطرنشان کرد که روسیه توانایی خود را برای تولید گلوله‌ها، موشک‌های کروز و پهپادهای دید اول شخص (FPV) گسترش داده و در حال آماده شدن برای ادامه عملیات تهاجمی در اوکراین یا راه‌اندازی کارزاری در آینده علیه یکی از کشورهای عضو ناتو است. کاولی اظهار داشت که جنگ در اوکراین اقتصاد روسیه را "محدود" کرده و صنعت دفاعی روسیه را به قیمت بهای بخش غیرنظامی اقتصادی روسیه "بزرگتر" کرده است و ممکن است برای روسیه "رفع" این عدم تعادل دشوار باشد. کاولی ارزیابی کرد که روسیه قادر خواهد بود خسارات پرسنل قابل توجهی را که در اوکراین پیش از درگیری آینده در اروپا متحمل شده است، جایگزین کند، اما خاطرنشان کرد که توانایی روسیه برای جایگزینی خسارات مادی به توانایی اوکراین برای وارد کردن خسارات بیشتر بستگی دارد. 3- وزارت خزانه داری آمریکا در 2 آوریل اعلام کرد که ایالات متحده تحریم های کارینا روتنبرگ، همسر بوریس روتنبرگ تاجر و الیگارش روسی را لغو کرده است. اختراع زائیده احتیاج است تلاش روسها برای تولید خودروهای سبک دست ساز 4- ارتش اوکراین در محور پوکروفسک و ارتش روسیه در محورهای کورسک ، بلگورود ، لیمان، تورتسک، کوراخوف و ولیکا نووسیلکا پیشروی های جدیدی را ثبت کرده اند . روسیه / کورسک 4 آوریل 2025 جنگ در اوکراین – چهارم آوریل 2025 1- روبیو، وزیر امور خارجه ایالات متحده، در 4 آوریل اظهار داشت که ایالات متحده از نزدیک اقدامات روسیه در اوکراین را زیر نظر دارد و امیدوار است که روسیه به جای طولانی کردن مذاکرات، در مورد حل و فصل جنگ "جدی" باشد. پهپادهای HF-1 انتحاری آلمانی در اوکراین گفته شده 4000 فروند از این پهپادها که با تخته سه لا ساخته می شوند به اوکراین تحویل داده خواهند شد ویژگی خاص پهپاد پر شدن آن است که همانطور که گفته شد حاوی هوش مصنوعی است که به گفته سازندگان این پهپاد اجازه می دهد. به طور مستقل یک هدف را شناسایی، شناسایی و هدف قرار دهید. اما همانطور که گفته شده، خود کاربران اوکراینی از هوش مصنوعی استفاده نمی کنندبلکه فقط از عملکرد گرفتن هدف در مرحله نهایی استفاده می کنند. HF-1 می تواند حدود یک ساعت در هوا بماند، برد پرواز پهپاد تا 100 کیلومتر اعلام شده است، با این حال، اوکراینی ها از این نمونه در یک برد 45-50 کیلومتری استفاده می کنند 2- روسیه همچنان به حملات پهپادی انبوه در میان گزارش هایی مبنی بر افزایش ذخایر موشکی خود ادامه می دهد. کووالنکو، تحلیلگر نظامی اوکراینی در گزارشی در 2 آوریل اشاره کرد که روسیه در کل مارس 2024 از 83 موشک استفاده کرده است که کمترین تعداد موشک های مورد استفاده در یک ماه از فوریه 2022 است. کووالنکو ارزیابی کرد که نیروهای روسیه بر حملات موشکی منفرد و عظیم همراه با امواج هواپیماهای بدون سرنشین تمرکز می کنند، رویکردی که مانع از توانایی اوکراین در رهگیری موشک های ورودی شده است. تجزیه و تحلیل انجام شده توسط تلگراف نشان داد که تعداد حملات هواپیماهای بدون سرنشین روسیه علیه اوکراین از فوریه 2025 نسبت به ژانویه 2025 بیش از 50 درصد افزایش یافته است، که تا حدی در نتیجه تلاش های روسیه برای استفاده از حملات گسترده هواپیماهای بدون سرنشین برای کسب امتیاز از اوکراین در جریان مذاکرات جاری با ایالات متحده است. یک مقام ناتو در 3 آوریل اظهار داشت که اطلاعات ناتو نشان می‌دهد که روسیه تعداد قابل توجهی موشک در داخل کشور تولید می‌کند و موشک‌های بیشتری از کره شمالی می‌خرد تا ذخایر موشکی را افزایش دهد تا برای حملات موشکی در مقیاس بزرگ آینده علیه اوکراین آماده شود. خهپاد جدید D-21-12R ارتش اوکراین این خهپاد جدید مجهز به یک قبضه تیربار کالیبر 12.7 م.م است و می تواند طیف وسیعی از وظایف از جمله نظارت، گشت زنی، پشتیبانی آتش از واحدهای نیروی زمینی ، حمله به نیروی انسانی دشمن و خودروهای زرهی سبک را انجام دهد. 3- بر اساس گزارش ها، ارتش روسیه به افزایش قدرت نهایی نیروهای متعارف خود ادامه می دهد. روسیه قصد دارد ارتش خود را به میزان 150000 نفر در سال 2025 افزایش دهد که معادل 12 تا 15 لشکر در صورتی که همه پرسنل به واحدهای رزمی متعهد باشند ، خواهد بود . لئوپارد 2A4 تیپ 33 نیروهای مسلح اوکراین با پایه های جوش داده شده برای نصب Kontakt-1 DZ در قسمت جلوی بدنه و برجک 4- رسانه‌های روسی در 31 مارس گزارش دادند که شرکت فناوری دولتی روسی روس-تک اولین ماژول‌های تصویربرداری بصری فوق‌العاده روسی را برای سامانه های جنگ افزاری، با مصرف انرژی بسیار کم و عملکرد با سرعت بالا، توسعه داده است. روس- تک این محصول را برای سامانه های رزمی ، بویژه پهپادهای نظارتی طراحی کرده که قادر به کار در شرایط سخت، از جمله آب و هوای گرم و دمای زیر صفر هستند. ماژول‌های تصویربرداری بصری از کریستال‌های سیلیکون استفاده می‌کنند و طبق گزارش‌ها وضوح تصویر 4 مگاپیکسلی دارند. جنگ در اوکراین – پنجم آوریل 2025 1- مقامات اروپایی و ناتو تاکید می کنند که یک ارتش قوی در اوکراین به همراه ضمانت‌های امنیتی اروپا همچنان موثرترین عامل بازدارنده در برابر روسیه برای تضمین صلح بلندمدت در اوکراین و اروپا است. مارک روته، دبیرکل ناتو، در 5 آوریل با شبکه اوکراینی New Voice مصاحبه کرد و اظهار داشت که "سطح اول" تضمین های امنیتی برای اوکراین باید ارتش اوکراین باشد، که روته گفت که "خط اول دفاعی در بازدارندگی" است. ستاد کل فرانسه نیز به طور مشابه تأکید کرد که ارتش اوکراین ضمانت اصلی امنیتی اوکراین برای صلح پایدار است. ستاد کل فرانسه افزود که فرانسه و بریتانیا برای تعریف و توسعه «عملیات اطمینان بخشی» برای بازدارندگی روسیه از حملات آتی پس از اجرای توافق صلح تلاش خواهند کرد. آتش سوزی ناشی از حملات ارتش اوکراین به تولید کننده فیبرنوری در سارانسک 2- بر اساس گزارش‌ها، نیروهای اوکراینی تنها کارخانه تولید کابل‌های فیبر نوری را که برای پهپادهای فیبر نوری نیروهای روسیه حیاتی است، در روسیه مورد حمله قرار دادند. هلمت خاص خلبان سوخو-25 نیروی هوایی اوکراین 3- شرکای اروپایی اوکراین به ارائه پشتیبانی فنی از اوکراین ادامه می دهند. رویترز در 4 آوریل گزارش کرد که اوا برنکه، مدیر عامل شرکت فرانسوی ارتباطات ماهواره‌ای تجاری فرانسوی یوتلست، اظهار داشت که یوتلست سرویس اینترنت ماهواره‌ای پرسرعت خود را برای حدود یک سال با بودجه دولت آلمان در اختیار اوکراین قرار داده است. برنکه اظهار داشت که کمتر از 1000 پایانه اوکراین را به شبکه یوتلست متصل می کند، اما یوتلست امیدوار است که تعداد پایانه ها را در عرض چند هفته به 5000 تا 10000 برساند. سخنگوی یوتلست، جوآنا دارلینگتون، افزود که مشخص نیست آیا اتحادیه اروپا به طور جمعی یا تک تک کشورها، تلاش های اضافی یوتلست برای اوکراین را تامین مالی خواهند کرد. برادلی و ماردر نیروی زمینی ارتش اوکراین 4- ارتش اوکراین در محور کوپیانسک و روسها در نزدیکی تورتسک ، پوکروفسک و در استان کورسک پیشروی های جدیدی را ثبت کرده اند. مقایسه روند پیشروی ارتش روسیه میان ماه های نوامبر 2024 الی مارس 2025 اوکراین / نووپاولیووکا 6 آوریل 2025 اوکراین /کورسک 6 آوریل 2025 جنگ در اوکراین – ششم آوریل 2025 1- ناظران نظامی غربی مدعی هستند که نرخ پیشروی روسیه در اوکراین از نوامبر 2024 به طور پیوسته در حال کاهش بوده است که بخشی از آن به دلیل ضدحملات موفق کیف در شرق اوکراین است. وزارت دفاع بریتانیا در 5 آوریل گزارش داد که نیروهای روسی در مارس 2025 تنها مساحتی در حدود 143 کیلومتر مربع را در اوکراین تصرف کرده اند چرا که نیروهای اوکراینی ضد حملات تاکتیکی موفقی را در محور پوکروفسک صورت می دهند. وزارت دفاع بریتانیا گزارش داد که نرخ پیشروی روسیه در اوکراین از نوامبر 2024 هر ماه کاهش یافته است، زیرا نیروهای روسی تقریباً 730 کیلومتر مربع در نوامبر 2024، 393 کیلومتر مربع در دسامبر 2024، 326 کیلومتر مربع در ژانویه 2025، و 195 کیلومتر مربع در فوریه 2025 تصرف کردند. بررسی های صورت گرفته نشان می دهد که نیروهای روسی در اوکراین در نوامبر 2024 تقریباً 627 کیلومتر مربع، در دسامبر 2024 به 569 کیلومتر مربع، در ژانویه 2025حدود 427 کیلومتر مربع، در فوریه 2025 چیزی در حدود 354 کیلومتر مربع و در مارس 2025 حدود 203 کیلومتر مربع را در اختیار گرفته اند و احتمالاً 203 کیلومتر مربع در اوکراین به تاریخ مارس 2025 را بدست گرفته اند که احتمالا بدلیل اجرای ضدحمله‌های موضعی در محورهای پوکروفسک و تورتسک بوده که به کاهش پیشروی روسیه در اوکراین کمک کرده‌اند. ( نکته : این مساله شاید یک دلیل دیگری هم داشته باشد و آن تمرکز مسکو روی مذاکرات با واشنگتن و ذخیره سازی نیرو و امکانات برای حمله ای باشد که اوکراینی ها مدعی اند قرار است در هفته های آینده صورت گیرد ) نفربر زرهی Pbv 302 منهدم شده اوکراینی / محور پوکروفسک 2- ارتش روسیه در شب 5 و 6 آوریل بزرگترین سری حملات موشکی و پهپادی را علیه اوکراین در نزدیک به یک ماه گذشته انجام دادند. کورسک ... بدون شرح ..!!! 3- ارتش اوکراین در محور بورووا و روسها در محورهای کورسک ، سومی ، کوپیانسک، تورتسک، پوکروفسک و کوراخوف پیشروی های جدیدی را ثبت کرده اند. تلفات غیرنظامیان خردسال درپی حملات موشکی روسها به کریوی -ریک آوریل 2025 جنگ در اوکراین – هفتم آوریل 2025 1- کرملین همچنان به انکار مشروعیت دولت اوکراین ، تلاش برای نشان دادن اوکراین بعنوان غیرمشروع بودن طرف مذاکره ادامه می دهد و خواستار تغییر رژیم اوکراین و غیرنظامی کردن آن است. خضموک منهدم شده URO VAMTAC ارتش اوکراین در یکی از محورهای درگیری دونتسک روسیه از زمان آغاز "مذاکرات صلح" تعداد حملات پهپادی را تقریبا 50 درصد افزایش داده است. 2- متحدان اروپایی اوکراین به افزایش تولید مواد داخلی و رفع کمبودهایی که مانع از تولید مهمات توپخانه می شود، ادامه می دهند. تولید کننده تسلیحات آلمانی راین متال در 7 آوریل اعلام کرد که این شرکت تولید کننده نیتروسلولز آلمانی "Hagerdorn-NC" را برای تولید تسلیحات به عنوان بخشی از تلاش های مداوم به منظور افزایش ظرفیت این شرکت برای تولید پیشران مهمات، به ویژه برای گلوله های توپخانه 155 میلی متری، خریداری کرده و مجدداً مورد استفاده قرار خواهد داد. نیتروسلولز، یا gun-cotton ،یکی از اجزای مهم پیشران برای مهمات توپخانه مدرن و سایر مهمات است که از باروت استفاده می کنند. راین متال در حال حاضر نیتروسلولز را در تاسیسات سوئیس، اسپانیا و آفریقای جنوبی تولید می کند و قصد دارد تا سال 2028 تولید باروت خود را بیش از 50 درصد افزایش دهد. شرکت تابعه Rheinmetall Nitrochemie Aschau - که نیتروسلولز، سایر اجزای باروت و دینامیت تولید می کند - ظرفیت تولید خود را 60 درصد از آغاز تهاجم تمام عیار روسیه به اوکراین در سال 2022 افزایش داده است و قصد دارد تا اواسط سال 2025 افزایش 40 درصدی دیگر را داشته باشد. آرمین پاپرگر، مدیرعامل راین متال و میکائیل جوهانسون، مدیر عامل ساب، در آوریل 2024 هشدار دادند که جمهوری خلق چین اکثریت قریب به اتفاق اجزای مهمات اروپایی، از جمله موارد ضروری برای نیتروسلولز را تامین می کند، که منجر به ایجاد گلوگاه هایی می شود که مانع از تولید مهمات توپخانه اروپایی می شود. بلومبرگ در مارس 2025 گزارش داد که راین متال خرید الیاف پنبه خود را که یک جزء کلیدی برای تولید نیتروسلولزاست و در بهار 2024 با کمبود بحرانی آن مواجه شد – را از اروپا و کشورهای دوست اتحادیه اروپا (EU) گسترش داد و انباری به ارزش چندین سال از آن ایجاد کرد. روته خاطرنشان کرد که کشورهای ناتو چهار برابر کمتر گلوله‌های مهمات از روسیه تولید می‌کند، علیرغم این واقعیت که اقتصاد ترکیبی ناتو 20 برابر بیشتر از روسیه است. بیلد خطر حمله واقعی است: آلمان برای جنگ با روسیه آماده می شود، ارتش آلمان رزمایش های گسترده ای را اعلام کرد. از 25 سپتامبر تمرینات نظامی سه روزه بزرگ در هامبورگ برگزار می شود. سناریو حمله از سوی روسیه را فرض می کند. نیروهای ناتو باید به سرعت از غرب اروپا به سمت شرق مستقر شوند: به کشورهای بالتیک و لهستان. از این نظر، هامبورگ که دارای یک بندر استراتژیک است، به عنوان یک هاب لجستیکی کارکرد مهمی دارد. بر اساس برخی گزارش ها، در مجموع ممکن است 800000 نفر درگیر این رزمایش باشند. این تمرینات همچنین شامل تخلیه قربانیان، ارائه مراقبت های پزشکی اورژانسی و شبیه سازی تجمعاتی است که نیاز به واکنش نظامی دارد. 3- ارتش روسیه همچنان در محورهای بلوگورود ،سیورسک، تورتسک، پوکروفسک، و ولیکا نووسیلکا و غرب استان زاپوروژیا ادامه می دهد. روسیه /کورسک 8 آوریل 2025 اوکراین / آندریووکا 8-9 آوریل 2025 جنگ در اوکراین – هشتم آوریل 2025 1- نیروهای اوکراینی مدعی شده اند که اتباع چینی را که در ارتش روسیه در چندین منطقه از استان دونتسک می جنگیدند ، به اسارت گرفته اند. 2- ارتش روسیه در حال حاضر سه هدف تاکتیکی متمایز را در محور پوکروفسک دنبال می‌کند، اما عملیات پهپادهای اوکراینی و ضدحمله‌های موضعی برای پیچیده‌تر کردن پیشروی‌ روسها در این منطقه ادامه دارد. به گفته منابع اوکراینی ، ارتش روسیه هم اکنون در تلاش است تا بزرگراه تی-0504 را در شمال شرقی پوکروفسک قطع کنند، پوکروفسک را از غرب دور بزنند و در محور کوستیانتینیوکا به حملات خود ادامه دهد . بر اساس گزارش ها، فرماندهی نظامی روسیه در اوایل سال 2025 واحدهای بیشتری را به عملیات تهاجمی شرق و شمال شرق پوکروفسک ارسال کرد، اما نیروهای روسی در ماه های اخیر تنها به دستاوردهای حاشیه ای را در محور کوستیانتینیوکا بدست آورده اند. تبدیل سوخو-27 اوکراینی به یک پرنده ضربتی با نصب آویزگاه های جدید - آوریل 2025 https://aparat.com/v/krpe084 3- پیشروی واحدهای روسی در شمال شرق پوکروفسک ، همزمان تلاش آنها برای احاطه کردن پوکروفسک از شرق و غرب و هم سعی در تحت فشار قرار دادن کوستیانتینیوکا از جنوب با پیشروی در امتداد بزرگراه تی-0504 و انهدام برجستگی ارتش اوکراین در جنوب غربی تورتسک از یکدیگر پشتیبانی می کند. نیروهای روسیه عملیات تهاجمی خود را در اواسط مارس 2025 در محور پوکروفسک با هدف احاطه و تصرف پوکروفسک و میرنوهرد (درست در شرق پوکروفسک) تشدید کردند، اما از اواخر پاییز 2024 به دلیل ضدحملات موضعی اوکراین و عملیات پهپادها در منطقه، پیشرفت قابل توجهی نداشته اند. نیروهای اوکراینی نیز در اواخر ژانویه و اوایل تا اواسط فوریه 2025، ضدحمله‌های محلی را در دستورکار خود قرار داده و به پیشروی‌های حاشیه‌ای در جنوب پوکروفسک در نزدیکی شوچنکو و پیشچانه و جنوب غربی پوکروفسک در نزدیکی کوتلین و نادیوکا را ثبت کرده اند . با این حال، نیروهای اوکراینی هنوز نتوانسته‌اند مواضع پایداری در این منطقه ایجاد کنند و نیروهای روسی در هفته‌های اخیر به آرامی ، بیشتر پیشروی‌های حاشیه‌ای اوکراین در جنوب و جنوب غربی پوکروفسک را مجدداً پس گرفته‌اند. با این حال ، نیروهای اوکراینی به انجام ضدحمله‌های پراکنده و موضعی در این منطقه ادامه می‌دهندکه احتمالاً تلاشی است برای پیچیده‌تر کردن پیشروی‌های روسیه و تهدید خطوط ارتباطی زمینی مهاجمان در نقاط تماس در جنوب غربی پوکروفسک. از سویی دیگر ، میل بلاگرهای روسی بارها ادعا کرده اند که بدون سرنشین اوکراینی برتری هوایی در ارتفاع پاییمنبع3ن را در اختیار داشته و نیروهای روسی را مجبور می کنند که با پای پیاده بیش از 10 کیلومتر را طی کرده کنند و همین مساله تامین مهمات، آب و بنزین را با مشکل مواجه کرده است. آبرامز منهدم شده اوکراینی در محور بلگورود آوریل 2025 4- نیروهای روسی 13 ماه گذشته بیش از پنج لشکر تانک و هزاران سرباز برای تصرف پوکروفسک بکار گرفته اند و بخشی از این نیروها نیز اکنون از میان رفته است . عملیات تهاجمی روسیه برای تصرف پوکروفسک و حمله به کوستیانتینیوکا نشان دهنده عزم پوتین برای تصرف تمام اوکراین از طریق ابزار نظامی به هر قیمتی است، اگر امکان تحقق آن از طریق مذاکره فراهم نشود. به گفته میل بلاگرهای غربی و اوکراینی ، پوتین و فرماندهی نظامی روسیه مصمم به تصرف پوکروفسک و حمله به کوستیانتینیوکا با وجود این تلفات هستند. حملات مداوم روسیه به سمت کوستیانتینیوکا از چندین محور، هدف اصلی مسکو برای تصرف کمربند قلعه مانند اوکراین را علیرغم این واقعیت که این عملیات در استان دونتسک احتمالاً چندین سال طول می کشد تا تکمیل شوند، با این فرض که غرب به ارائه کمک به اوکراین ادامه می دهد ، برجسته می کند. بوک ام-2 روسی منهدم شده در جمهوری لوهانسک آوریل 2025 5- ارتش روسیه به نوآوری های تاکتیکی برای استفاده از پهپاد تهاجمی دوربرد شاهد ادامه می‌دهند تا تأثیر حملات علیه اوکراین را به حداکثر برسانند. وادیم کوشنیکوف در مصاحبه‌ای با نشریه اوکراینی Suspilne که در 8 آوریل منتشر شد، خاطرنشان کرد که نیروهای روسی اکنون در تلاش هستند تا پهپادهای شاهد را در متراکم‌ترین آرایش ممکن برای هدف قرار دادن اهداف به طور همزمان به پرواز درآورند، در حالی که نیروهای روسی قبلاً پهپادهای شاهد را به طور گسترده پراکنده کردند تا رهگیری پهپادهای اوکراینی را دشوارتر کنند. کوشنیکوف تصریح کرد که نیروهای روسی گروهی متشکل از 10 تا 15 پهپاد شاهد را قبل از حمله به شهر در خارج از شهر متمرکز و آنها را در مسیر مشخصی به پرواز در می آورند. نشریه آلمانی بیلد اخیراً گزارش داد که نیروهای روسی تاکتیک‌های هواپیماهای بدون سرنشین تهاجمی خود را تغییر داده‌اند و قبل از انجام حملات همزمان با هواپیماهای بدون سرنشین متعدد، گروه های تهاجمی پهپادی خود را در نزدیکی اهداف در حالات انتظار نگه می دارند. کوشنیکوف تصریح کرد که نیروهای روسی همچنین تعداد سایت‌های پرتاب پهپاد را از سه به پنج افزایش داده‌اند و بر اهداف اوکراینی نزدیک‌تر به مرز در شمال شرق اوکراین متمرکز شده‌اند که به پدافند هوایی اوکراین فرصت کمتری برای واکنش و رهگیری پهپادها می‌دهد. کورسک/ آوریل 2025 لئوپارد 2A6 و یک خودروی جنگی پیاده نظام CV90 رها شده اوکراینی 6- کشورهای اروپایی به ارائه کمک های مالی و نظامی به اوکراین ادامه می دهند. وزارت دفاع نروژ (MoD) و دفتر نخست وزیری در 7 آوریل اعلام کردند که نروژ چهار میلیارد کرون (تقریباً 365.3 میلیون دلار) کمک مالی به طرح مهمات توپخانه چک برای اوکراین در سال 2025 و همچنین یک میلیارد کرون به مکانیسم مالی تسهیلات صلح اروپا (EPF) ارائه خواهد کرد. نخست وزیر بلژیک بارت دی وور در 8 آوریل اظهار داشت که دولت بلژیک یک میلیارد یورو در سال 2025 به اوکراین اختصاص خواهد داد. دی وور همچنین اظهار داشت که بلژیک در سال 2025 دو فروند F-16 به اوکراین تحویل خواهد داد تا برای قطعات یدکی استفاده شود و حداقل دو F-16 عملیاتی را در سال 2026 به اوکراین تحویل خواهد داد. هنگ225 سوار-زرهی اوکراین - عبور از موانع دندان اژدها روسیه در بلگورود- آوریل2025 اتکاء بر واحدهای سوار-زرهی برای عبور از این موانع برای ماه ها تبلیغ می شد ولی ظاهرا روسها پشت این موانع آماده بودند با آتش ترکیبی پهپاد/توپخانه واحدهای اوکراینی را وادار به عقب نشینی کنند. https://aparat.com/v/pcyr8ad 7- ارتش اوکراین در محور پوکروفسک و روسها در محور کورسک ، بلگورود ،لیمان، تورتسک، پوکروفسک و ولیکا نووسیلکا پیشروی های جدیدی را ثبت کرده اند . محور گوئوو /کورسک آوریل 2025 8- کرملین در حال بررسی تصویب لایحه‌ای است که ممکن است مشوق جذب داوطلب برای مردان 18 تا 30 ساله باشد. اوکراین/ تورتسک 10 آوریل 2025 اوکراین / لیمان 9 آوریل 2025 روسیه /کورسک 10 آوریل 2025 جنگ در اوکراین – نهم و دهم آوریل 2025 1- ارتش روسیه به پیشروی آرام خود در منطقه مرزی استان سومی-کورسک ادامه می‌دهد، اما گروه‌بندی این نیروها احتمالاً قادر به انجام عملیات تهاجمی بزرگ علیه شهر سومی در کوتاه مدت بدون دریافت نیروهای کمکی قابل توجه نخواهند بود. ژنرال الکساندر سیرسکی، فرمانده کل اوکراین، طی مصاحبه ای با نشریه اوکراینی LB UA که در 9 آوریل منتشر شد، اظهار داشت که نیروهای روسی حملات خود را در "تمام محورهای اصلی" تشدید کرده و به شکل خاص تحرکات تهاجمی در استان های سومی و خارکف آغاز شده است . در حال حاضر حدود 62000 تا 65000 سرباز و مرزبان روسی در استان کورسک فعالیت می کنند و سیرسکی در ژانویه 2025 تخمین زد که نیروهای روسی تقریباً 67000 سرباز روسی و 11000 سرباز کره شمالی را در منطقه کورسک متمرکز کرده اند. به نظر نمی رسد که فرماندهی نظامی روسیه به طور قابل توجهی گروه های نیروی خود را در استان کورسک تقویت کند - که می تواند یک شاخص پیشرو برای عملیات تهاجمی بزرگتر علیه استان سومی باشد . در واقع به نظر می رسد که روسها مایل به استقرار تعداد کمی از نیروی دراین محور است - که نشان می دهد برخی در ستاد ارتش روسیه معتقدند که می توان با نیروهایی که قبلا در استان کورسک جمع آوری شده ، اهداف عملیاتی را محقق کرد. نتیجه حملات ارتش اوکراین به پایگاه هوایی شایوکووفکا آوریل 2025 2- به دنبال گزارش ارتش اوکراین مبنی بر حضور اتباع چینی در کنار نیروهای روسی، جمهوری خلق چین (PRC) اعزام نیروی نظامی برای جنگ در اوکراین را تکذیب کرد. راست : زرهی روسیه .. بدون شرح ..!!! چپ: تعداد گاز-69 تغییر ماهیت داده شده افزایش پیدا می کند..!! 3- ارتش روسیه به پیشروی خود در محورهای کوپیانسک، لیمان، تورتسک، پوکروفسک و در غرب استان زاپوریژیا ادامه می دهد. مهمات مورد استفاده در پهپادهای دوربرد ارتش اوکراین به احتمال زیاد فاب-100/ 250 .... 4- ارتش روسیه قصد خود را برای ادامه تمرکز بر توسعه سیستم‌های زمینی در سال 2025 اعلام کرد. آندری بلوسف، وزیر دفاع روسیه در 8 آوریل اظهار داشت که ارتش روسیه بر توسعه بیشتر سامانه‌های هوایی، دریایی و زمینی بدون سرنشین و ادغام آنها در یک "شبکه واحد" تمرکز خواهند کردو برهمین اساس در سال 2025 سامانه های بسیار بیشتری را دریافت خواهند کرد. از سویی دیگر ، شرکت هلدینگ «سیستم‌های دقیق» شرکت روس - تک که متعلق به دولت روسیه است، در 9 آوریل اعلام کرد که خودروهای جنگی جدید پیاده نظام بی ام پی-3 را برای اولین بار از اکتبر 2024 به نیروهای روسی تحویل داده است. این خودروهای زرهی جدید به کیت های تقویتی زرهی، برجک افزارهای ضد پهپاد، صفحه های شبکه ای و برزنتی مجهز شده که تشخیص حرارتی و راداری آن را کاهش می دهد. راست : سی وی -90 رها شده اوکراینی در کورسک چپ: تکنیکال و سه پایه های تیربار روسی 5- زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین در 9 آوریل اعلام کرد که اوکراین علاقه مند به خرید بسته بزرگ تسلیحات از ایالات متحده است، احتمالاً در چارچوب یک قرارداد معدنی ایالات متحده و اوکراین، به عنوان بخشی از تلاش های اوکراین برای به دست آوردن تضمین های امنیتی که مانع از تهاجم روسیه در آینده می شود. پی نوشت : منبع1 منبع2 منبع3 منبع4 منبع5 منبع6 منبع7 منبع8 9- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

تایگر لیزری جنگنده - بمب افکن سبک F-5F تایگر IIAF ، رجیستر 7154-3 سال 1976 در سالهای انتهایی دهه هفتاد میلادی ( 1976) و در اثنای مذاکرات مربوط به خرید جتهای سنگین تر اف-16 از ایالات متحده ، شرکت نورثروپ آزمایشاتی را برای اثر بخش تر کردن کارایی رزمی تایگرهای تحویلی به نیروی هوایی ایران در دستور کار خود قرار داد . براساس برنامه ریزی های انجام شده ، قرار بود تا در مرحله نخست ، حداقل 28 فروند تایگر دوکابینه به سامانه های ZOT-BOX ( مشابه سیستم نصب شده در اف-4 دی ) مجهز شود . با نصب این تجهیزات تایگرهای نیروی هوایی قابلیت حمل مهمات هدایت لیزری را همانند همتایان خود در اسکادران های اف-4 بدست می آورند . بر همین اساس ، پیش بینی شد که هر اسکادران اف-5 ، به سه فروند از تایگر ارتقاء یافته مسلح شود تا توانایی ضربتی این واحدها ، افزون تر گردد . علاوه براین ، برنامه مشابهی برای تقویت قابلیت دفاع از خود با نصب غلاف جنگ الکترونیک AN/ALQ-101 نیز برای این جتها پیش بینی گردید . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

با سلام خدمت همه دوستان گرامی وقتی زمین های حاصلحیز اوکراین به مدت صد سال و معادن تا 500 میلیارد دلار تقدیم آمریکا شده ( البته بعد از صد سال کی مرده و کی زنده . مثل گریلند خواهد شد ) اصلا تقسیم اوکراین به روسی و فرانسوی و انگلیسی و آمریکایی چه معنی دارد ؟ انگلیس و فرانسه به ته دیگ اوکراین می رسند ؟

گسترش دیمونا از سال ۲۰۱۷ دسامبر ۲۰۲۴ http://gallery.military.ir/albums/userpics/10314/33333333.jpg http://gallery.military.ir/albums/userpics/10314/3333333333.jpg

بسم ا... کهنه سربازان جنگ جهانی دوم. هویتزر ام-101 در سپتامبر 2022، وزارت دفاع لیتوانی از ارسال تعداد نامشخصی از هویتزرهای 105 میلی‌متری قدیمی M101 ایالات متحده از ارتش لیتوانی به اوکراین خبر داد. در سال 2002، لیتوانی 72 قبضه از این هویتزرها را از دانمارک خریداری کرد که 18 قبضه ازآنها برای استفاده ازقطعات یدکی بود. همانطور که بعداً مشخص شد ، اوکراین 18 هویتزر اصلاح شده M101A1 از لیتوانی دریافت کرد. اولین استفاده از این سامانه ها در نوامبر 2022 ثبت شدو سال 2025، نیروهای مسلح اوکراین همچنان از این سلاح ها استفاده می کنند. ام-101 یک هویتزر 105 میلی متری آمریکایی از جنگ جهانی دوم است که از سال 1941 به تولید انبوه رسید. حداکثر برد شلیک آن به 11.2 کیلومتر می رسد.

بسم ا.. گفته می شود نخستین نمایش عمومی پهپاد اوکراینی که به شکل خاص برای رهگیری و شکار شاهد-136 طراحی و تولید شده ، انجام شده است گزارش ها حاکی از آن است که تاکنون بیش از 20 فروند "شاهد" و حدود 10 فروند پهپاد شناسایی با شناسه نامشخص توسط این پهپاد ، رهگیری و ساقط کرده است. نمونه مذکور می تواند تا ارتفاع 5 کیلومتری و تا 200 کیلومتر در ساعت سرعت بگیرد.

ضد حمله کوبنده در سالرنو در صبح روز 13 سپتامبر 1943، سرهنگ ژنرال هاینریش جی فون ویتینگهوف، فرمانده ارتش دهم آلمان، با تصمیم دشواری روبرو شد. او می‌توانست به نیروهایش دستور دهد که خطی را که با آن متفقین در سالرنو فرود می‌آمدند، رها کنند، یا می‌توانست به آنها دستور دهد که ضدحمله‌ای در مقیاس وسیع انجام دهند. وقتی صبح آن روز فهمید که شکافی به عرض هفت مایل بین بخش های بریتانیایی و آمریکایی در ساحل سالرنو وجود دارد، ویتینگهوف تصمیم به انجام ضدحمله ای ویرانگر گرفت. ویتینگهوف از مقر فرماندهی خود در سنت آنجلو درست در شمال ناپل، بلافاصله دستور داد تا اقداماتی برای دفع تهاجم دشمن انجام شود و به زیردستان خود دستور داد تا "تمام نیروها را در سالرنو متمرکز کنند" و متفقین را به سمت دریا برانند. در اواسط بعد از ظهر، تانک ها،توپهای خودکششی لشکر 16 پانزر به سمت موقعیت ایالات متحده در کرانه شمالی رودخانه Seleحرکت کردند، در حالی که لشکر 29 پانزرگرنادیر به سمت موقعیت ایالات متحده در جنوب رودخانه Calore پیشروی می کردند. نارنجک‌زنان پانزر با سرود «لیلی مارلین» و شلیک شراره‌ها و آتش‌بازی‌ها به سمت آسمان، از پشت خودروها رژه می‌رفتند تا دشمن را فریب دهند و تصور کنند که نیروی عظیمی در حال انجام ضدحمله است. دو لشکر زرهی آلمان امیدوار بودند که در یک حرکت گیره ای هنگ ها را در جناح چپ آمریکایی بگیرند و آنها را نابود کنند. هنگامی که این کار انجام شد، ویتینگهوف می‌توانست به فرمانده مافوق خود، فیلد مارشال آلبرت کسلرینگ، اطلاع دهد که آلمانی‌ها در آستانه یک پیروزی بزرگ هستند. چرا متفقین در سال 1943 به جنوب ایتالیا حمله کردند؟ لشکرکشی به ایتالیا در سپتامبر 1943 اولین تهاجم سنگین به سرزمین اصلی اروپا بود. اگر از افراد معمولی بپرسید که متفقین در طول جنگ جهانی دوم چه زمانی به اروپا رسیدند، احتمالاً می‌گویند D-DAYبا این حال، در واقعیت، تقریباً یک سال قبل از D-Day، نیروهای مشترک المنافع بریتانیا و نیروهای متفقین آمریکایی در سال 1943 در نوک پای ایتالیا فرود آمدند جایی که راه اصلی برای پیشروی واقعی به سمت رم بود.لشکرکشی ایتالیایی پس از پایان کارزار در شمال آفریقا در ماه مه 1943 با تسلیم Afrika Korps آغاز شد. متفقین در یالتا در مورد لزوم گشودن جبهه دوم در جنگ برای کاهش فشار در جبهه شرقی بحث کرده بودند. با این حال، متفقین در آن زمان در موقعیتی نبودند که بتوانند راه ورود مناسبی در فرانسه داشته باشند. باور آمریکایی ها این بود که تنها راه برای شکست رژیم نازی فرود آمدن در فرانسه، رفتن به پاریس، تصرف پاریس، پیشروی به سمت بلژیک، تصرف بلژیک و سپس تصرف هلند است – در این مرحله است که متفقین مسیری به سمت آلمان نازی خواهند داشت. اما در تابستان 1943 این امکان پذیر نبود. بنابراین تصمیم این بود که از در پشتی وارد شوند، ایده ای که وینستون چرچیل نخست وزیر بریتانیا به آن اعتقاد داشت. چرچیل ایتالیا را "زیر شکم نرم رایش سوم" نامید.که در واقع ایتالیا برای او و دیگران نیز همین بود. مسیر از طریق سیسیل برنامه ای برای حمله از طریق ایتالیا در جبهه دوم وجود داشت، از طریق ایتالیا و اتریش به سمت بالا حرکت می کرد و از این طریق وارد آلمان می شد . و به نظر آسان می آمد. اما در پایان جلسات، کهنه‌سربازان آن را «روده سخت قدیمی اروپا» نامیدند. اگرچه متفقین تصمیم گرفته بودند که از شمال آفریقا به ایتالیا حمله کنند، اما امکان انجام مستقیم آن وجود نداشت. حمل و نقل کافی یا هواپیمای کافی برای پوشش یک حمله وجود نداشت. در عوض، قرار بود یک عملیات دو مرحله ای باشد. متفقین از دریای مدیترانه عبور می کردند، جزیره سیسیل را تصرف می کردند و از آن به عنوان ایستگاهی برای رفتن به سرزمین اصلی ایتالیا استفاده می کردند. فرود در سیسیل در ژوئیه 1943 با ورود نیروهای بریتانیا و کشورهای مشترک المنافع به یک طرف جزیره و فرود آمریکایی ها در طرف دیگر انجام شد. نبردهای سختی در جزیره سیسیل در حومه شهر رخ داد. آغاز رقابت بین فیلد مارشال بریتانیا برنارد مونتگومری و ژنرال سپهبد آمریکایی جورج اس. متفقین در حالی سیسیل را تصرف کردند، که آن موفقیت کاملی که انتظارش را داشتند نبود، و نبرد برای بقیه ایتالیا هنوز در راه بود. عملیات Avalanche(بهمن): تهاجم متفقین به سالرنو عملیات بهمن ، نام رمز فرود سالرنو که قرار بود توسط ارتش پنجم سپهبد مارک کلارک انجام شود، در ساعات اولیه 9 سپتامبر آغاز شد، زمانی که عناصر سه لشکر متفقین، (دو لشگر انگلیسی و یک لشگر آمریکایی)، شروع به فرود در سواحل جنوب بندر کوچک سالرنو کردند. دو مؤلفه اصلی ارتش پنجم کلارک عبارت بودند از سپاه ایکس بریتانیا به رهبری سپهبد ریچارد مک کری و سپاه ششم ایالات متحده به فرماندهی سرلشکر ارنست جی داولی. سپاه X بریتانیا از لشکرهای 46 و 56 پیاده نظام تشکیل شده بود که در پنج مایلی شمال سله فرود آمدند. سپاه ششم ایالات متحده در ابتدا فقط از لشکر 36 پیاده نظام ایالات متحده تشکیل شده بود که در Paestum در جنوب Sele فرود آمد. قرار شد بخشی از لشکر 45 پیاده نظام ایالات متحده فوراً آن را تقویت کند. در سمت چپ بریتانیا، تکاوران ایالات متحده و کماندوهای بریتانیا در شبه جزیره سورنتو فرود آمدند تا مانع از تقویت منطقه نبرد آلمانی ها از جهت ناپل شوند. چالشی که آلمانی ها در سالرنو در روز اول تهاجم با آن مواجه بودند، نحوه مقابله با نیروی آبی خاکی اولیه متفقین متشکل از 54000 پیاده نظام بود که توسط تعداد زیادی توپخانه و چندین گردان تانک و ناوشکن های و توپهای خودکششی پشتیبانی می شد. ناوگان متفقین متشکل از 627 نیرو و ترابری تدارکات و کشتی های جنگی بود. نیروی دریایی ایالات متحده و کشتی‌های جنگی نیروی دریایی سلطنتی این ظرفیت را داشتند که آتشباری گسترده و ویرانگر دریایی را برای پشتیبانی از ساحل دریا به ساحل برسانند. توپ ضد تانک 75 میلی متری استتار شده آلمانی متفقین تقریباً 1000 بمب افکن متوسط و سنگین و همچنین 1400 جنگنده داشتند که از پایگاه های سیسیل پرواز می کردند. علاوه بر این، یک کریر هواپیما برسبک و چهار ناو کوچک اسکورت بریتانیایی که مجموعاً 120 هواپیما را در اختیار داشتند، برای پشتیبانی از ناوگان متفقین و نیروی تهاجمی حضور داشتند. متفقین در سال 1943 به دلایل استراتژیک حمله به ایتالیا را انتخاب کردند. اولاً، یک تهاجم به احتمال زیاد آن کشور تضعیف شده را از جنگ خارج خواهد کرد. دوم، این اقدام با وادار کردن آلمان به اعزام مجدد تعداد زیادی از نیروها از خطوط مقدم در روسیه برای جایگزینی واحدهای ایتالیایی که در منطقه بالکان مستقر بودند، تا حدودی فشار را از روی اتحاد جماهیر شوروی برداشت. سوم، نیاز به بکارگیری فعال نیروهای عظیم هوایی، زمینی و دریایی متفقین بود که قبلاً در دریای مدیترانه مستقر شده بودند. متفقین سالرنو را به عنوان محل تهاجم خود در سرزمین اصلی ایتالیا انتخاب کردند، زیرا از طریق دریا به ساحلی به طول 20 مایل در پنج مایلی جنوب شهر دسترسی داشت. فقدان سوله ها و شیب خوب زیر آب به کشتی ها اجازه می داد به خشکی نزدیک شوند. نوار باریکی از ماسه بین آب و تپه‌ها و خروجی‌های ساحلی متعدد که به بزرگراه اصلی ساحلی منتهی می‌شد، که از آگروپولی شمال از طریق سالرنو به ناپل و در نهایت به رم منتهی می‌شد، عملیات ساحلی را تسهیل می‌کرد. بندر سالرنو و بندر کوچک آمالفی در نزدیکی آن برای دریافت تجهیزات مفید بودند. پدافند ساحلی در این منطقه،چیز خاصی نداشت. علاوه بر این، سالرنو در فاصله قابل توجهی از بندر ناپل قرار داشت، که متفقین به عنوان انبار تدارکات برای حفظ عملیات جنگی در ایتالیا به آن نیاز داشتند. اما استفاده از سالرنو به عنوان نقطه ورود به ایتالیا دارای معایب جدی بود. فاصله سالرنو از نوک چکمه ایتالیایی مانع از حمایت متقابل دو نیروی متفقین شد: ارتش پنجم تحت فرماندهی کلارک که از طریق آب به سالرنو حمله کرد و ارتش هشتم بریتانیایی 240000 نفری ژنرال برنارد ال. مونتگومری که در 3 سپتامبر به سمت شمال غربی ایتالیا و سیاچیا حرکت کردند. رودخانه سله که در 17 مایلی جنوب سالرنو به خلیج سالرنو می ریخت و دشت ساحلی را تقسیم و نیروهای متفقین را از هم جدا می کرد. دشت ساحلی مسطح، کم ارتفاع و با خندق های آبی فراوان، کانال های زهکشی و حصارها و دیوارها به دو نیم تقسیم شده بود. سواحل عمودی شیب دار سل و شاخه اصلی آن، رودخانه کالور به موازات سله مانور و ارتباط بین نیروهای مک کری در شمال رودخانه و نیروهای داولی در جنوب رودخانه را مختل می کرد. دشت ساحلی هموار توسط کوه ها در فاصله 10 مایلی از سواحل احاطه شده بود. وجود کوه های بسیار نزدیک به خط ساحلی، به مهاجمان دید مناسب،و توان آتش و حمله به دشمن از زمین های بالاتر قرار می داد. خط الرأس اصلی این منطقه، که چشمه صخره ای شبه جزیره سورنتو بود، دسترسی به ناپل را به جز دو دره باریک که خط الراس را سوراخ می کردند، مسدود کرد. در مجموع، چشم انداز موفقیت عملیات بهمن تیره و تار بود. متفقین باید نه تنها با مضرات زمین بلکه با دشمنی که مصمم بود تمام تلاش خود را برای عقب راندن مجدد نیروی مهاجم به دریا انجام دهد، مبارزه کنند. مدافعان کهنه کار آلمان در انتظار حمله متفقین هستند در حالی که آلمانیها منتظر بودند تا متفقین حمله خود را به سرزمین اصلی ایتالیا انجام دهند، فرماندهی عالی آلمان و فرماندهان آلمانی در ایتالیا درباره بهترین استراتژی برای ایتالیا بحث می کردند. از یک طرف، فرماندهی عالی آلمان از رها کردن تمام ایتالیا حمایت کرد. از طرف دیگر، کسلرینگ، فرمانده تمام نیروهای آلمانی در جنوب ایتالیا، برای دفاع از ایتالیا در جنوب رم استدلال کرد. کسلرینگ در آن زمان به شدت با ادامه خلع سلاح ارتش ایتالیا پس از تسلیم آن به متفقین در 7 سپتامبر درگیر بود. 15000 سرباز متعلق به لشکر 16 پانزر از سپاه چهاردهم پانزر ژنرال هرمان بالک در مقابل متفقین در سراسر جبهه تهاجم قرار داشتند. لشکر 16 پانزر که توسط ژنرال سرلشکر رودولف سیکنیوس رهبری می شد، سال قبل در استالینگراد تا حدی تخریب شده بود، اما آلمانی ها این واحد را حول 3400 سرباز کهنه کار از لشکر اصلی بازسازی کردند. برخلاف دستور ویتینگهوف، بالک مستقیماً به سالرنو نقل مکان نکرد. در عوض، او در 10 مایلی شمال بندر توقف کرد. در نتیجه، لشکر 16 پانزر به تنهایی در 9 سپتامبر جنگید و تمام حمله نیروی تهاجمی را جذب کرد. برنامه ریزان متفقین، سپاه X بریتانیا را مأمور کردند تا حمله اصلی را به سالرنو انجام دهند. برای حمایت از آن، متفقین تکاورهای ایالات متحده و کماندوهای بریتانیا را در جناح چپ و سپاه ششم ایالات متحده را در جناح راست آن ورود کردند. سیکنیوس و افرادش که ساعاتی قبل منطقه مسئولیت خود را به دست گرفته بودند، از زمان محدود خود برای آماده شدن برای دفاع از خط ساحلی نهایت استفاده را برده بودند. آنها بین سالرنو از جنوب تا آگروپولی، توپخانه و خمپاره را در یک نیم دایره قرار دادند که کل خط ساحلی را پوشش می داد. دیده بانهای های توپخانه در ارتفاعات اطراف محل تهاجم قرار گرفتند و به آلمانی ها این امکان را دادند که به خلیج، سواحل و دشت شلیک کنند. برای دفاع مستقیم از سواحل، آلمانی‌ها از 105 تانک و 36 توپ لشکر در گروه‌های کوچک، که گاه توسط یک جوخه پیاده نظام پشتیبانی می‌شد، برای انجام حملات و حفظ تعادل دشمن و در نتیجه کند کردن پیشرفت او در داخل استفاده کردند. علاوه بر این، آلمانی ها مین های تلر ضد نفر را به طور تصادفی در فاصله 15 متری از لبه آب در کمربندی به وسعت 100 متر در داخل زمین قرار دادند. هشت نقطه مستحکم شامل مسلسل، پیاده نظام، توپخانه و توپهای ضد تانک که در جلو و عقب با سیم خاردار محافظت می شدند، برای پوشش نقاط فرود احتمالی مستقر شدند. در چند روز اول تهاجم، نیروهای زمینی آلمان از حمایت برادران خود در لوفت وافه برخوردار بودند که بیش از 450 سورتی پرواز را علیه متفقین در سواحل انجام دادند. نبرد برای سالرنو: نبرد رفت و برگشت در پایان روز اول عملیات بهمن، پیشروی انجام شده توسط متفقین بسیار کمتر از انتظارات بود. اگرچه متفقین امیدوار بودند که تا پایان روز اول عمق ساحل به 4000 متر برسد، اما در بیشتر جاها عمق آن تنها 400 متر بود. برنامه ریزان فکر می کردند تا پایان روز اول به خط ساحلی که در سالرنو، باتیپاگلیا، ابولی و پونته سل می گذرد، می رسند. قرار بود سپاه Xبریتانیا به سپاه ششم ایالات متحده ملحق شود و خط نبرد از طریق کوه‌های فراتر از آلتاویلا و آلبانلا ادامه یابد تا مونت سوپرانو و مونت سوتانه را در بر بگیرد. این خط به مهاجمان فضای کافی برای مانور در سواحل می داد و مواضع فرماندهی را در کل ساحل فراهم می کرد، بنابراین به متفقین پایگاهی محکم برای پیشروی در ناپل می داد. با این حال، با توجه به تلاش‌های مدافعان آلمانی، خط واقعی متفقین پس از تاریک شدن هوا در 9 سپتامبر در سه مایلی جنوب شرقی سالرنو، حدود دو مایلی در داخل کشور، و به سمت ساحل چهار مایلی کمتر از دهانه رودخانه سله حرکت کرد. سپاه ششم از ساحل حرکت کرده بود و شهر کاپاسیو را تصرف کرده بود و واحدی از لشکر 36 در آستانه تصرف مونته سوتان بود. با این حال، در جناح راست سپاه، منطقه فرود همچنان زیر آتش بود و سربازان آمریکایی در آنجا به دام افتاده بودند. علاوه بر این، سه مورد از مطلوب ترین اهداف روز اول، فرودگاه Montecorvino، بندر سالرنو، و Battipaglia، از آلمان ها گرفته نشد. کسلرینگ در 10 سپتامبر تصمیم ویتینگهوف برای نبرد در سالرنو را با هدایت لشکر 15 پانزرگرنادیر ژنرال ابرهارد رودت و لشکر لوفت وافه پانزر ژنرال پل کنراث هرمان گورینگ، هر دو از سپاه پانزر چهاردهم، برای حرکت به سمت سالرنو تایید کرد. فیلد مارشال همچنین لشکر 3 پانزرگرنادیر ژنرال لوتنان فریتز-هوبرت گراسر را برای حرکت به سمت جنوب از رم به سالرنو آزاد کرد. در همان زمان، لشکر 26 پانزر ژنرال اسمیلو فریهر فون لوتویتز و لشکر 29 پانزرگرنادیر ژنرال سرلشگر والتر فرایز، که هر دو به سپاه پانزر ژنرال تراوگوت هر تعلق داشتند، پس از جدا شدن از جبهه شمالی ارتش هشتم به سمت جبهه سالنو حرکت کردند. ویتینگهوف لشکر 16 پانزر را از بخش آمریکایی به بخش بریتانیایی میدان نبرد منتقل کرد. او امیدوار بود که ورود پیش‌بینی‌شده لشکر 29 پانزرگرنادیر به آن واحد اجازه دهد تا سپاه ششم ایالات متحده را مشغول نگه دارد در حالی که سپاه چهاردهم به سپاه X بریتانیا حمله می‌کرد. در روز دوم عملیات بهمن، آلمانی‌ها موفق شدند بخش عمده‌ای از نیروهای خود را در منطقه بر علیه انگلیسی‌ها متمرکز کنند و به این ترتیب مستقیم‌ترین مسیر به سمت ناپل را مسدود کردند. سپاه X در اوایل 10 سپتامبر، شناسایی هایی را علیه این موقعیت‌های دشمن جدید انجام داد. به دلیل تمرکز شدید آتش توپخانه دشمن که به طور ماهرانه از کوه ها به سمت جبهه بریتانیا هدایت می‌شد و ضدحمله‌های قوی آلمان، پیشرفت ناچیز بود. لشکر 56 مقابل باتیپاگلیا سنگین ترین خسارات را دریافت کرد. پس از نفوذ به داخل شهر، سربازان آن ابتدا مورد اصابت گلوله های توپخانه قرار گرفتند و سپس توسط تانک ها و پیاده نظام لشکر 16 پانزر بیرون رانده شدند. یک حمله دیگر تانک آلمانی بین فرودگاه باتیپاگلیا و مونتکوروینو، در کارخانه تنباکو، عناصر تیپ گارد 201 لشکر 56 را به سمت ساحل راند. لندینگ کرافتهای متفقین در اولین روز نبرد در سمت چپ منتهی الیه سپاه ششم در بخش آمریکایی، تیم رزمی هنگ 179 لشکر 45 با پیشروی به سمت رودخانه کالور تلفات زیادی متحمل شد اما توانست پل ویران شده در پونت سل را ایمن کند. در جناح راست آمریکایی،به سمت تپه 424 پیشروی کردند و شهر Altavilla را تصرف کردند. ضد حمله 25 تانک آلمانی با کمک توپ های دریایی و توپخانه های میدانی دفع شد.آتشباری گسترده نیروی دریایی متفقین در حمایت از پیشروی، دفاع و عقب نشینی واحدهای رزم زمینی بریتانیا و آمریکا در برابر ضدحملات بی امان آلمانی حیاتی بود. روز بعد یعنی11سپتامبر در بخش آمریکایی، نبرد در اطراف پونته سل بی‌امان بود، زیرا زرهی آلمانی، آمریکایی‌ها را مجبور کرد تا در نزدیکی پل، که آمریکایی‌ها آن را تعمیر کرده بودند، تسلیم شوند. در همان روز، گردان142 RCT توسط حملات دشمن به سمت Altavilla متوقف شد. در جبهه لشگر بریتانیا شدیدترین نبرد شامل نبرد Battipaglia و کارخانه تنباکو بود. تیپ گارد 201 ژنرال جولیان گاسکوئین به داخل شهر نفوذ کرد، آنها توسط یک پاتک سنگین تانک آلمانی به بیرون رانده شدند. تلاش دیگری برای تصرف کارخانه تنباکو توسط پانزرهای آلمانی با تعداد زیادی کشته و اسیر انگلیسی ها سرکوب شد. تا پایان روز، بریتانیایی ها فقط یک پا را در Battipaglia داشتند. در شمال ساحل، کماندوها و تکاوران روز را تحت فشار فزاینده ای سپری کردند، زیرا نیروهای تقویتی کسلرینگ دفاع از پاس های منتهی به ناپل را سخت تر کردند. در پایان روز سوم، متفقین جای پای خود را گسترش دادند و بندر سالرنو را اشغال کردند. اما تأسیسات بندری آنقدر آسیب دید که متفقین نمی توانستند از آن استفاده کنند. در منطقه آمریکا، خط ساحلی 10 مایلی به داخل زمین کشیده شده بود، در حالی که جای پای بریتانیا تنها یک مایل عمق داشت. کلارک نسبت به احتمال اینکه نیروهایش به زودی بتوانند آلمان ها را از شبه جزیره سورنتو پاکسازی کنند، خوش بین بود. پس از انجام این کار، آنها می توانند مستقیماً به سمت ناپل پیشروی کنند. در 12 سپتامبر، آلمانی‌ها حملات شدیدی را در امتداد کل ساحل انجام دادند، زیرا نیروهای کمکی،" هر چند به تدریج"، از شمال و جنوب ایتالیا همچنان وارد می‌شدند. در انتهای جنوبی ساحل، حملات به سمت چپ سپاه ششم آمریکا توسط عناصر لشکر 16 پانزر و 29 پانزرگرنادیر انجام شد. در منطقه اطراف Montecorvino، آلمانی ها حملات هماهنگی را به سپاه X بریتانیا انجام دادند. در تمام بخش‌ها، متفقین برای دفع این حملات به مشکل خوردند و در بسیاری از موارد مجبور به عقب‌نشینی شدند. لشکر 45 که در دو ستون به سمت پونته سل حرکت کرده بود با محاصره دشمن تهدید شد. برای جلوگیری از این امر، کلارک لشکر را که به بخش بریتانیا رفته بود، به منطقه Sele انتقال داد تا از جناح لشکر اصلی خود هنگام پیشروی به سمت شمال محافظت کند. این هنگ پس از عبور آلمانی ها از سله و اشغال آن دو مکان، از ارتفاعات اطراف پرسانو و کارخانه تنباکو مورد اصابت آتش تانک و مسلسل آلمانی قرار گرفت. آتش شدید دشمن هفت تانک را منهدم کرد بدتر از آن، زمینی که آلمانی‌ها در دست داشتند، یک گوه تهدیدآمیز بین ساحل‌های بریتانیا و آمریکا ایجاد کرد. آلمانی‌ها به دلیل آموزش و سلاح‌های فوق‌العاده‌شان در دفاع برتر بودند. درگیری در اطراف پرسانو و کارخانه تنباکو در طول روز به این طرف و آن طرف می چرخید. یک حمله زمینی توسط لشکر 45، که با آتش دریایی از رزمناو یو اس اس فیلادلفیا پشتیبانی می شد، در نهایت آلمان ها را از آن دو مکان حیاتی پاکسازی کرد. در بعد از ظهر یک گردان آلتاویلا و تپه 424 را پس از کوبیدن آتش توپخانه و حمله عناصر هنگ پانزرگرنادیر 15 از دست داد. در Battipaglia، لشکر 56 از بخش کوچکی از شهر که در اختیار داشت رانده شد و 3000 متر به سمت جنوب غربی عقب نشینی کرد تا یک خط دفاعی جدید تشکیل دهد. کلارک صبح زود به ساحل آمده بود و مقر فرماندهی خود را در ناحیه سپاه ششم مستقر کرده بود. در حالی که او در میدان نبرد گشت می‌زد و موقعیت را می‌دید، بعدها گفت که احساس می‌کرد به بن بست رسیده و در خطر رانده شدن به دریا قرار دارد. به همین دلیل، کلارک به فکر انتقال سپاه ششم ایالات متحده به شمال به منطقه سپاه X بریتانیا افتاد. او در نهایت این ایده را رد کرد. در واقع، تلاش برای استقرار مجدد عمده نیروهای خود در مواجهه با حریف دعوت به فاجعه بود. کلارک تصمیم گرفت که اگر آلمانی‌ها می‌خواهند ارتش پنجم متفقین را از ساحل بیرون برانند، باید این کار را گام به گام انجام دهند. روز بعد به نظر می رسید که آلمانی ها دقیقاً این کار را می کنند. دوشنبه سیاه در اواسط صبح روز 13 سپتامبر، ویتینگهوف یک اقدام جسورانه را انتخاب کرده بود. او از شکاف بین بخش‌های آمریکایی و بریتانیایی آگاه بود اما به اشتباه به این نتیجه رسید که متفقین عمداً خود را به دو بخش تقسیم کرده‌اند تا برای تخلیه ساحل آماده شوند. پس از رسیدن به آن نتیجه اشتباه، ویتینگهوف به شواهد دیگری نگاه کرد، و آن را برای حمایت از نظریه خود پذیرفت. او معتقد بود که کشتی‌های دیگری برای کمک به تخلیه به خلیج سالرنو رسیده‌اند. او همچنین معتقد بود که پرده‌های دود متفقین در اطراف باتیپاگلیا در جناح راست بریتانیا برای پوشش عقب‌نشینی بریتانیا در نظر گرفته شده بود. ویتینگهوف با احساس پیروزی، نه تنها می خواست متفقین را از ساحل خود بیرون کند، بلکه از فرار آنها نیز جلوگیری کند. کسلرینگ طرح حمله او را تایید کرد. کسلرینگ گفت: «متجاوزان در منطقه ناپل-سالرنو و جنوب باید به طور کامل نابود شوند و علاوه بر آن به دریا رانده شوند. ارتش هشتم بریتانیا هنوز چند روز از پیوستن به ارتش پنجم در سالرنو فاصله داشت. اقدامات ماهرانه به تعویق انداختن گاردهای عقب آلمان، تخریب جاده ها و پل ها در مسیر نیروی مونتگومری، و کمبود تجهیزات پل زدن ارتش هشتم، پیشروی آن را به سمت شمال کند کرده بود. در 12 سپتامبر، ارتش هشتم هنوز 80 مایلی از سالرنو فاصله داشت. تا 16 سپتامبر نتوانست با ارتش پنجم ارتباط برقرار کند. از دیدگاه آمریکا، تلاش‌های آلمان در 13 سپتامبر، که پس از آن به دوشنبه سیاه معروف شد، در ابتدا یک حمله هماهنگ بود تا افزایش شدید مقاومت. نمونه ای از این حمله توسط لشکر 36 پیاده نظام ایالات متحده علیه آلتاویلا و تپه 424 در نزدیکی آن بود. هر دو حمله با مقاومت شدید روبرو شدند. شکست در Altavilla تحت الشعاع فاجعه ای نزدیک در راهرو Sele-Calore قرار گرفت. گردان دوم از 143 RCT، خط دفاعی را در دو مایلی شمال شرقی Persano و سه مایلی از Altavilla ایجاد کرد، در حالی که گردان RCT 157 دو مایلی عقب بود و گذرگاه Persano از Sele را از کرانه شمالی آن پوشش می داد. در نتیجه هر دو جناح گردان دوم روی در هوا بودند و شکاف Sele-Calore بی دفاع بود. در همین حال، ویتینگهوف، بیش از هر زمان دیگری بر این باور بود که متفقین در حال آماده شدن برای عقب نشینی هستند. در ساعت 2:30 بعد از ظهر او به سپاه چهاردهم خود دستور داد تا تمام نیروهای موجود را برای حمله به جنوب ابولی جمع آوری کند تا عقب نشینی احتمالی دشمن را مختل کند. ضد حمله آلمان در 13 سپتامبر از روزنه باریک بین مناطق بریتانیا و آمریکا استفاده کرد. درگیری شدید در کارخانه تنباکو در نزدیکی Persano رخ داد، زیرا آلمانی ها به دنبال ایجاد شکاف بین دو سپاه بودند. یک ساعت بعد، 20 پانزر آلمانی، یک جوخه پیاده نظام، و چند توپخانه کششی ابولی را ترک کردند و به سمت کارخانه تنباکو در شمال سله که در اختیار گردان 1بود، حرکت کردند. هنگامی که گلوله ها به موضع آمریکایی ها اصابت کردند، شش تانک آلمانی به سمت چپ گردان حمله کردند و 15 تانک دیگر به سمت راست گردان حمله کردند. اگرچه آمریکایی ها توپخانه و اسلحه های ضد تانک را به سمت آلمانی ها شلیک کردند، اما آلمانی ها گردان اول را شکست دادند. آلمانی ها به پیشروی خود ادامه دادند و گذرگاه پرسانو و کارخانه تنباکو را تصرف کردند. آلمانی ها پس از کشف گذرگاه سله، وارد راهروی Sele-Calore شدند و به عقب سمت چپ گردان دوم، ضربه زدند. در همین حین، زره پوشهای آلمانی بیشتری به سمت پونته سل پیشروی کردند و جناح راست گردان را قطع کردند. آلمانی ها که به سختی مانع دفاع ضعیف پیاده نظام آمریکایی و آتش توپخانه سبک آمریکایی شده بودند، گردان دوم را با 500 نفر اسیرکردند. در ساعت 5 بعد از ظهر، آلمانی ها کنترل بی چون و چرای راهرو را در دست داشتند. آنها توپخانه را در نزدیکی Persano قرار دادند و 15 تانک را به سمت محل اتصال رودخانه های Sele و Calore فرستادند. در عرض یک ساعت تانک ها و نیروهای پیاده آلمانی در ساحل شمالی کالور ایستادند. تنها آمریکایی های بین آلمانی ها و دریا، گردان های توپخانه میدانی 158 و 189 لشکر 45 پیاده نظام بودند. و تنها 200 متر پشت سر آنها پست فرماندهی ارتش پنجم قرار داشت. با مشاهده دشمن در ساحل شمالی رودخانه، مدافعان آمریکایی که در یک شیب ملایم مشرف به راهرو قرار داشتند، در محدوده نقطه خالی آتش گشودند. کلارک که وضعیت را بسیار بحرانی می‌دانست و متوجه می‌شد که نیروهای آمریکایی ممکن است شکست سختی را در منطقه متحمل شوند، ترتیبی داد که سربازان خود را با قایق به بخش بریتانیا بفرستد. مدت کوتاهی پس از نفوذ آلمانی ها به شکاف Sele-Calore، کلارک از داولی تماس گرفت و از او پرسید که قصد دارد در مورد وضعیت چه کاری انجام دهد. کلارک گفت: هیچی. "من هیچ ذخیره ای ندارم. تنها چیزی که دارم یک دعا است." در بخش لشگر ایکس بریتانیا واحدها بیش از حد توسعه یافتند. هرمان گورینگ لشگر پانزر کنراث در نزدیکی ویتری تهدید کرد که ارتباطات بین سپاه X و رنجرز در شمال را قطع خواهد کرد. اما مخمصه سپاه ششم در جنوب سل، مخاطره آمیزتر بود. کلارک در ساعت 7:30 بعدازظهر با فرماندهان ارشد خود جلسه ای تشکیل داد و اعلام کرد که برنامه هایی برای تخلیه ساحل آمریکایی در حال انجام است. در حالی که آمریکایی‌ها در مورد بحران پیش رو بحث می‌کردند، ویتینگهوف موفقیت‌های سربازانش را به کسلرینگ اطلاع داد. ویتینگهوف نوشت: «پس از یک نبرد دفاعی چهار روزه، مقاومت دشمن [در حال فروپاشی] است». نبردهای سنگین هنوز در نزدیکی سالرنو و آلتاویلا در جریان است. مانور در حال انجام است تا دشمن را از Paestum عقب نشینی کند." سی دقیقه بعد، هر به ویتینگهوف گفت که شک دارد جبهه متفقین در حال فروپاشی است. هر خاطرنشان کرد که مقاومت دشمن در حال تشدید است و تانک های آمریکایی در حال مقابله با حملات آلمان هستند. ویتینگهوف از باور کردن اخبار امتناع کرد. او از رهبران سپاه خود خواست تا این حمله را تحت فشار قرار دهند. در همین حال، بالک نیز نسبت به شکست قریب الوقوع متفقین شک داشت. ارتش پنجم تا شب در 13 سپتامبر در آستانه شکست قرار گرفت. این عمدتاً به این دلیل بود که نمی توانست به سرعت آلمان ها که می توانستند از طریق خشکی سریعتر از متفقین از طریق دریا نیروهای کمکی را وارد ساحل کنند، (به دلیل کمبود شدید کشتی های حمل و نقل.) این سوال در آن شب باقی ماند که آیا ارتش پنجم می تواند ساحل را نگه دارد یا خیر. با نزدیک شدن به شب در 13 سپتامبر، در نزدیکی محل تلاقی رودخانه‌های سل و کالور، کمتر از پنج مایلی از خط ساحلی و در فاصله‌ای چند قدمی بزرگراه 18، گردان توپخانه میدانی به همراه تعدادی تانک و ستاد ارتش پنجم، یک ستاد فرماندهی را تشکیل دادند. (حساس ترین بخش جبهه سپاه ششم). آمریکایی ها علیه گروهان تانک های آلمانی و یک گردان پیاده نظام، بیش از 3600 گلوله توپ را در چهار ساعت شلیک کرده بودند. 300 گلوله دیگر توسط گردان 27 توپخانه زرهی تازه وارد شلیک شد. آتش توپخانه همراه با آتش تانک و ناوشکن از پایه راهرو، نفوذ آلمان را متوقف کرد. در حالی که هیچ نیروی کمکی فوری در دسترس نبود، آلمانی ها در شب به سوی پرسانو عقب نشینی کردند. متفقین موقعیت خود را تقویت می کنند برای آمریکایی ها، به دلیل فقدان پیاده نظام مورد نیاز برای مقابله با تهدید دشمن، وضعیت ناامن باقی ماند. گردان 1 در Altavilla تقریباً نابود شد. گردان دوم، مستقر در شکاف Sele-Calore دیگر وجود نداشت. گردان 3 به شدت در Altavilla شکست خورده بودند، در حالی که گردان 157 RCT در کارخانه تنباکو مورد حمله قرار گرفته بود. به دلیل این شرایط، فرماندهان آمریکایی تصمیم گرفتند خط آمریکایی را کوتاه کنند. لشکر 45 با جابجایی بخشهایی از گردانهای 157 و 179 در امتداد Sele، جناح راست خود را تقویت کرد. گردان 1، به مدافعان در پایه راهرو پیوست و محل اتصال سل و کالور را نگه داشت. در مرکز خط ششم سپاه، لشکر 36 دو مایل به سمت نهر لا کوزا عقب‌نشینی کرد، در حالی که گردان 1، 141 RCT خود را در مونت سوپرانو قرار داد و گردان دوم آن هنگ ایستگاهی را در نزدیکی سمت چپ سپاه، بلافاصله در جنوب بزرگراه 18 گرفت. . گردان سوم و یک گروه مهندس از جناح چپ سپاه محافظت می کردند. بقایای گردان های فرسوده که در آلتاویلا جویده شده بودند، یک ذخیره عمومی سپاه را تشکیل می دادند. خط دفاعی جدید به هر قیمتی حفر شد، مین گذاری شد و نگه داشت. به درخواست کلارک، در ساعات اولیه 14 سپتامبر هنگامی که دو گردان از هنگ پیاده نظام چتر باز لشکر 82 هوابرد ایالات متحده، در نزدیکی Paestum رها شدند و سپس به مونت سوپرانو در سمت راست سپاه ششم منتقل شدند، کمک فوری به ساحل آمریکایی فرستاده شد. آلمانی ها نیز در شب 13-14 سپتامبر مواضع خود را تعدیل کردند. یک هنگ از لشکر 26 پانزر لوتویتز در آن شب در نزدیکی ابولی وارد شد. از آنجایی که هنگ زرهی آن در نزدیکی رم در حال خدمت بود و یکی از گروه های جنگی آن هنوز پیشرفت ارتش هشتم را به تعویق می انداخت، لشکر 26 پانزر فقط می توانست یک هنگ را به نبرد در سالرنو کمک کند. ویتینگهوف به لوتویتز دستور داد که بخش شمالی منطقه 16 پانزر را تصاحب کند و به سمت سالرنو حمله کند. امید این بود که لشکر 26 پانزر جدید بتواند خطوط بریتانیا را بشکند و با لشگر پانزر هرمان گورینگ، که قرار بود به ویتری و سپس سالرنو حمله کند، تماس برقرار کند. همانطور که این برنامه ها در حال تدوین بود، بالک به فرمانده ارتش خود اطلاع داد که بریتانیایی ها سخت در حال جنگ برای بازپس گیری ارتفاعات غرب سالرنو در نزدیکی ویتری هستند. او استدلال کرد که اگر آلمانی‌ها نتوانند در شکاف Sele-Calore مشکل بیشتری ایجاد کنند، هیچ حمله‌ای در مقیاس بزرگ در نزدیکی ویتری یا بین سالرنو و باتیپاگلیا امکان‌پذیر نخواهد بود. با وجود دیدگاه های بدبینانه اما واقع بینانه تر فرماندهان سپاه خود، رهبر ارتش دهم خواستار حمله سپاه چهاردهم و سپاه LXXششم شد. یک تانک شرمن از کنار یک تانک منهدم شده آلمانی عبور می کند. ورود نیروهای کمکی بریتانیا و آمریکا در 14 سپتامبر به متفقین قدرت بیشتری بخشید و آلمانی ها را وادار کرد تا عقب نشینی به سمت رم را آغاز کنند. فشار آلمان در 14 سپتامبر علیه بریتانیا در ابتدا بر سالرنو متمرکز بود، جایی که لشکر 46، که در تپه‌های اطراف شهر دفاعی مصمم انجام داد. آلمانی‌ها حمله خود را به منطقه Battipaglia منتقل کردند، جایی که لشکر 56 با سرسختی در زمین باز در مقابل دیدگان مخالفان خود جنگید. کمک های مؤثری در قالب آتشباری دریایی و بمباران هوایی دریافت کرد که آلمانی ها را در امتداد جاده باتیپاگلیا-ابولی کوبید. در پایان روز، مک کری گزارش داد: «هیچ چیز جالبی برای گزارش در طول روز نیست. در بخش آمریکایی در 14 سپتامبر، آلمان ها با هشت تانک و یک گردان پیاده نظام از لشکر 16 پانزر و 29 پانزرگرنادیر در ساعت 8 صبح حمله کردند. مهاجمان با حرکت از کارخانه تنباکو با گردان های 2 و 3 که به تازگی در صف قرار گرفته بودند، برخورد کردند. تانک‌ها و توپخانه‌های آمریکایی که پشت سر هم کار می‌کردند، جناح‌های آلمانی را کوبیدند. هواپیماهای آمریکایی و آتشباری نیروی دریایی نیز آلمانی ها را در هنگام پیشروی آزار دادند. پس از نابودی تمام تانک های آلمانی، پانزرگرنادیرها عقب نشینی کردند. در اواسط صبح، نزدیک به رودخانه، گروهان پیاده نظام و شش تانک به سمت گردان یکم، 157 RCT و گردان 3، 179 RCT پیشروی کردند. آتش موثر دریایی، آلمانی ها را به عقب راند. آلمانی ها دو حمله دیگر را علیه عناصر لشکر 45 انجام دادند، اما هر دو نتوانستند آمریکایی ها را تکان دهند. حملات آلمان علیه لشکر 36 نیز به همین سرنوشت دچار شد. هنگامی که یک گروه از پیاده نظام آلمانی با پشتیبانی تانک ها سعی کرد از رودخانه Calore عبور کند، آتش توپخانه ایالات متحده آنها را تکه تکه کرد. در بقیه روز، رگبارهای توپخانه سنگین زمینی و دریایی، آلمانی ها را دور نگه داشت. تا شب در 14 سپتامبر، سپاه ششم به طور محکم بر موقعیت خود مسلط بود. در مجموع، آمریکایی ها 30 خودروی زرهی دشمن را منهدم کرده بودند. در غروب 14 سپتامبر، موقعیت متفقین در سالرنو بسیار بهبود یافته بود. درز بین سپاه X و VI در جنوب شرقی Battipaglia با واحدهای خودی دوخته شده بود. به همان اندازه مهم، لشکر 7 زرهی بریتانیا به منطقه X لشگر رسیده بود، و لشکر 180 RCT، 45 به ساحل آمد تا یک نیروی ذخیره را در نزدیکی مونت سوپرانو تشکیل دهد. علاوه بر این، 2100 چترباز از هنگ پیاده نظام 505 چتر باز، لشکر 82 هوابرد در Paestum فرود آمدند. پیاده نظام ایالات متحده پس از بیرون آمدن از ساحل در میدان آسرنو حرکت می کند. آلمانی ها دفاع سرسختانه ای در سالرنو نشان دادند، اما در مقابله با نیروی عظیم متفقین شانسی نداشتند در 14 سپتامبر، ویتینگهوف به آرامی متوجه شد که شانس او برای راندن دشمنش به دریا در حال از دست دادن است. علاوه بر این، کسلرینگ به او گفت که صرف نظر از اینکه ارتش دهم حریف خود را شکست دهد، باید به تدریج به سمت رم عقب نشینی کند. با این وجود، ویتینگهوف همچنان آزاد بود تا یک بار دیگر برای بیرون راندن متفقین از سالرنو تلاش کند. پس از اینکه یک فرصت دیگر برای شکست دادن ارتش پنجم به وی داده شد، ویتینگهوف تصمیم گرفت از لشکر 26 پانزر در حمله به شمال غربی از باتیپاگلیا به سالرنو استفاده کند در حالی که لشگر پانزر هرمان گورینگ از ویتری به سالرنو پیشروی کرد. به دلیل این دستورات جدید، بار عمده حملات آلمان در 15 سپتامبر بر دوش لشکر 46 بریتانیا افتاد. اینها به شدت روزهای قبل نبود، اما بریتانیایی ها در مواقعی تحت فشار بودند. دو گردان از لشکر 26 پانزر 90 کشته و زخمی را برای پیشروی 200 متری از دست دادند. لشکر 3 پانزر گرنادیر تماس نزدیک خود را حفظ کرد در حالی که لشکر 16 پانزر دستور داده شد تا حمله را در آن شب ادامه دهد. هنگ 9 پانزرگرنادیر حمله خود را در منطقه باتیپاگلیا علیه واحدهای لشکر 56 آغاز کرد. بریتانیایی ها و آلمانی ها تن به تن در اطراف خط بریتانیا جنگیدند، اما قدرت دفاعی بریتانیا و قدرت آتش بسیار زیاد متفقین، پانزرگرنادرها را به عقب راند. پس از مشاهده نتایج نبرد شدید، ویتینگهوف در 16 سپتامبر متوجه شد که نمی تواند ارتش پنجم ایالات متحده را شکست دهد. بنابراین او از کسلرینگ خواست تا اجازه عقب نشینی کند. در 17 سپتامبر دستور خروج از منطقه سالرنو بلافاصله صادر شد و واحدهای آلمانی روز بعد شروع به عقب نشینی از مواضع خود کردند. آلمانی ها واحدهای کوچکی را پشت سر گذاشتند تا از تعقیب توسط دشمن جلوگیری کنند. بخش اعظم ارتش دهم آلمان به سمت راست و به سمت رودخانه ولتورنو حرکت کرد و در آنجا سنگر گرفت و منتظر متفقین شد. یک پیروزی ناشیانه برای متفقین در سالرنو نبرد یک هفته‌ای سالرنو در مجموع 2349 کشته، 7366 زخمی و 4100 مفقود برای انگلیسی‌ها و آمریکایی‌ها به همراه داشت. آلمانی ها 840 کشته و 2000 زخمی دادند. تعداد زیادی از تلفات آلمان نتیجه توپخانه میدانی متفقین و تیراندازی دریایی بود. برای متفقین، عملیات بهمن موفقیت آمیز بود،. فرماندهان آلمانی نشان دادند که سربازان آمریکایی به‌طور خاص تفکر تاکتیکی نداشتند و فرصت‌ها را برای بهره‌برداری از نقاط ضعف در موقعیت حریف از دست دادند. اما نیروهای متفقین، دست و پا چلفتی و فاقد ظرافت، در دفاع سرسختانه جنگیدند و از امکانات عظیم توپخانه و هوایی آنها بهره برداری کردند. در مورد آلمانی‌ها، آنها در طول مبارزات سالرنو از هر نظر به خوبی جنگیده بودند. در طول نبردهای اطراف ساحل متفقین، آلمانی ها یک سری حرکات چشمگیر را انجام داده بودند. آنها به سرعت به تهدیدات پاسخ دادند، مانورهای برق آسا را انجام دادند و حملات متمرکز و ضدحمله های به موقع را علیرغم برتری توپخانه و هوایی گسترده دشمن انجام دادند. نبرد اطراف سالرنو در سپتامبر 1943 آغازگر یک نبرد وحشیانه 19 ماهه برای کنترل ایتالیا بود. سرسختی که آلمانی ها نشان دادند با منابع عظیم متفقین قابل مقایسه نبود. با وجود ناهنجاری تاکتیکی نیروهای متفقین درگیر در سالرنو، توانسته بودند خود را در سرزمین اصلی ایتالیا مستقر کنند. نبردهای سخت تری در پیش بود، اما متفقین مصمم بودند که آلمانی ها را شکست دهند، حتی اگر این به معنای بهای سنگین تلفات باشد. منابع:https://warfarehistorynetwork.com/ https://www.historyhit.com/

نمایی از خط تولید تامکت ، کالورتون - اواسط دهه هشتاد میلادی ( 1986) https://www.aparat.com/v/LTxCj