بخش سیزدهم نتیجه منطقی چنین روندی آغاز سرمایه گذاری سنگین طرفین درگیر و سایر ارتش ها بر روی قابلیتهای ضدپهپاد و متقابلا تولید انبوه چنین سامانه هایی است که می توان آنها را بشریح ذیل مورد بررسی قرار داد : 1- توسعه سامانه های جنگ الکترونیک پیشرفته برای مختل کردن ارتباطات میان سامانه های شناسایی /ضربتی و وادار کردن دشمن به استفاده از سامانه های خودکار 2- توسعه سامانه های جنگ الکترونیک برای ازمیان بردن سامانه هایی که به اندازه کافی در برابر تلاش برای ایجاد اختلال درآن ایمن نشده اند . 3- سامانه های محمول بر خودروهای نیمه سنگین ( شامل سامانه های ویژه لیزری ) 4- اضافه نمودن زره های واکنشی یا سامانه های دفاع فعال برای خودروهای رزمی 5- استفاده از اصل پراکندگی سامانه های رزمی و تاکتیک های استتار/فریب 6- ایجاد اختلال در ساختار تدارکاتی دشمن به منظور جلوگیری از تولید انبوه سامانه های بی سرنشین در سطح تاکتیکی و عملیاتی 7- توسعه فناوری رهگیرهای بی سرنشین خودکار به منظور یافتن و انهدام پهپادهای شناسایی دشمن هفت موردی که ازآن نام برده شد ، ایده های اولیه برای شکستن سلطه بی سرنشین های رزمی و بازگرداندن مانور به صحنه عملیات رزمی است ولی به نظر می رسد تا ژوئیه ( دسامبر 2024) نه روسها و نه اوکراینی ها چنین سامانه هایی را در مقیاس بزرگ مورد استفاده قرار نداده اند. اما با در دسترس قرار گرفتن چنین فناوری هایی ، هردوطرف تلاش خواهند کرد تا ضمن تولید انبوه آن ، الگوریتم های هوش مصنوعی را برای آنها توسعه دهند که این سامانه های مذکور را قادر می سازد تا بدون ارتباط با عامل انسانی ، وظیفه خود را انجام دهند. بدین ترتیب ، می توان چنین تحلیل نمود که بی سرنشین ها به تنهایی عامل پیروزی نیستند ولی زمانی که با سایر ساختارهای رزمی و شکل های کلاسیک طراحی عملیات ترکیب می شوند ، می توان تاثیرگذاری اعجاب انگیز آنها را مشاهده نمود. شرح در تصویر .... نکته اینجاست که تحلیلگران نظامی تنها راه بازگرداندن مانور به صحنه نبرد را در حمله به دارایی های هوایی طرف مقابل در شکل جدید خود می دانند. بازگرداندن مانور به صحنه عملیات رزمی درمواجهه با سامانه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی دشمن با توجه به روندی که پیشتر بیان شد ، شرط اساسی برای طراحی عملیات رزمی در صحنه نبرد مبتنی بر سامانه های سامانه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی ایجاد و توسعه مداوم قابلیت اختلال در چنین سامانه هایی است . درواقع ، فراهم کردن پتانسیل ویژه به منظور کاهش توانایی دشمن در استفاده از این نوع جنگ افزار برفراز یگانهای در حال پیشروی ، مساله کلیدی برای استفاده مجدد از مانور در میدان نبرد است . اما آنچه که اهمیت دارد این است که الزاماً نیازی به استمرار اختلال در چنین سامانه هایی نیست بلکه سرکوب موقت قابلیتهای ضربتی/شناسایی تاکتیکی دشمن بواسطه کاربرد ترکیبی توان جنگ الکترونیک و سایر عناصر تسلیحاتی در شبکه ضدپهپاد خودی بعلاوه بهره گیری از توان سرکوب پدافند هوایی ، چینش درست شبکه دفاع هوایی در برابر جتهای بال ثابت به منظور فراهم کردن زمینه لازم برای پیشروی واحدهای تکور می تواند اثر لازم را بر میدان نبرد از خودی برجای گذارد . اما سرکوب سامانه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی دشمن ، نه تنها نباید وقفه ای در استفاده نیروی خودی از چنین سامانه هایی فراهم آورد بلکه بستر مورد نیاز برای رخنه چنین تسلیحاتی به درون مواضع دفاعی پیچیده یا خودروهای حفاظت شده دشمن را بوجود آورده ، پیش از آنکه دشمن بتواند از خود واکنشی نشان دهد . شلیک با شاتگان علیه مهمات پرسه زن اوکراینی https://aparat.com/v/racec92 اما نه ارتش روسیه و نه ارتش اوکراین هنوز ( دسامبر 2024) راهی برای ایجاد اختلال در سامانه های ضربتی/شناسایی دشمن در سطح تاکتیکی و عملیاتی پیدا نکرده اند و متقابلاً با این واقعیت که می توان از سامانه های جنگ الکترونیک و پهپادهای رزمی بصورت تهاجمی استفاده نمود دست و پنجه نرم می کنند بدین معنی که سربازان دوطرف تلاش می کنند با مشاهده هرگونه مهمات پرسه زن در محیط اطراف خود ، بدون توجه به اینکه سامانه مذکور خودی است یا دشمن اقدام به غیرفعال کردن آن می نمایند. این مساله ازآنجایی ناشی می شود که بخش قابل ملاحضه ای از تلفات ارتش های روسیه و اوکراین بیشتر ناشی از آتش خودی بوده و هنوز راه حلی برای آن پیدا نشده است چرا که استفاده از سامانه های تشخیص دوست از دشمن (IFF) احتمالا جعل می شوند یا طرف مقابل سعی خواهد کرد تا درآن اخلال ایجاد کند . علاوه براین ، ایجاد یک تصویر عملیاتی مشترک تاکتیکی دیجیتالی (COP/ digital tactical common operating picture ) نیز ذاتاً امری چالش برانگیز است چرا که جمع آوری داده مربوط به آن با ساختارهای کنترل-فرماندهی به روز نشده طرفین درگیر عملاً کاری نشدنی به نظرمی رسد . علاوه براین ، تولید چنین تصویری باید در ترکیب با سامانه های احتراز از آتش خودی باید صورت گیرد ولی به احتمال زیاد استفاده از چنین ساختار پیچیده ای در حال حاضر غیرممکن است. ظهور سامانه های خودکار مرگبار/LAS نیز چالش دیگری است که ارتش ها باید برای مقابله با آن برنامه ریزی جدیدی را صورت دهند. سامانه های خودکار مرگبار در حال حاضر در دو مسیر اصلی ( هدایت خودکار در مرحله نهایی و کاملا خودکار ) توسعه می یابند. سامانه های هدایت خودکار در مرحله نهایی به صورت دستی تا قبل از برخورد به هدف توسط کاربر انسانی کنترل می شود و به منظور افزایش دقت در برخورد، پیش از رسیدن به منطقه عملیات درحالت خودکار قرار می گیرد تا هدف مورد نظر را شناسایی و مورد اصابت قرار دهد . این روش به شکل گسترده ای توسط ارتش های روسیه واوکراین استفاده می شود که البته چالش استفاده ازآنها ، مورد حمله قرار دادن نیروهای خودی است. با این حال ، می توان این چالش را با اعزام کاربر انسانی به منطقه ای که از عدم حضور نیروهای خودی اطمینان وجود دارد ، برطرف کرد . به همین دلیل می توان علت توسعه مستمر این سامانه هارا بخوبی در حوزه فناوری متوجه شد. پی نوشت : 1- ادامه دارد ... 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

فشار اسراییل به کره جنوبی برای پیوستن برنامه توسعه دفاع موشکی هایپرسونیک منبع خرید هزاران پهپاد FPV از شرکت XTEND توسط وزارت دفاع اسراییل منبع سفرای جدید اسراییل در آذربایجان و بحرین استورنامه هاشان تحویل علی اف و حاکم بحرین دادند

غم انگیز بود انصارالله بطور پیش فرض به تمام افسران و تجهیزات ایرانی بایدمشکوک باشد حجم نشت اطلاعاتی افسران و الودگی تجهیزات بسیار زیاده در کنار عامل انسانی سیستم های شنود و ماهواره ترکیب شده با هوش مصنوعی به همراه همکاری اطلاعاتی امارات و عربستان خصوصا تجربه موفق امارات در خریدن و نفوذ در ارکان نظام اسبق سوریه حملات استایل بقیق الخریض به فرودگاه های سودان توسط پهپادها سقوط احتمالی یمن باعث ایجاد خط لجستیک امارات و عربستان در آفریقا و اقیانوس هند برای اشغال جزایر ۳گانه است حجم پایگاه نظامی هوایی دریایی در جزایر یمن سومالی سودان و سودان جنوبی اریتره لیبی و.... بسیار زیاد است جت های جنگنده اماراتی با بالستیک هواپرتاب بومی و حجم عظیم تولیدات داخلی(بعضا نمایندگی فروش پهپاد های چین) پهپادی موشکی تا تهران را هدف خواهند گرفت البته حجم عظیم شبکه ای شدن رهگیری شناور بدون سرنشین سطحی و زیر سطحی تولیدی امارات عربستان اسراییل به همراه امریکا تقریبا اثرات مین ریزی در تنگه هرمز بسیار ناچیز خواهد بود ویدئو انمشینی سناریو درگیری زیر سطحی شرکت Anduril جالب است تمام تجهیزات نشان داده بطور واقعی ساخته شده است https://www.aparat.com/v/lmq7y8h نهنگ ابی اسراییل (با قابلیت رها سازی ریز پرنده می تواندیکی از گزینه های عامل ایجاد انفجار بندر شهید رجایی باشد) ۲سیستم زیر سطحی اماراتی اتمام آموزش سومین گروه از خدمه تاد عربستان در امریکا پیشنهاد سومالی لند به امریکا برای ایجاد پایگاه نظامی سومالی تقریبا ۳ کشور است ویدئو ضبط ۷۵۰تن تسلیحات ایران از جمله موشک هایپرسونیک فتاح و موشک کروز سجیل و قدر قدس بازنشست و از چرخه خارج شدن این تسلیحات ضروری است در ایران کمک شایانی به رشد صنایع دفاعی بومی امارات عربستان اسراییل و ترکیه اذربایجان و امریکامی کند چه از لحاظ ارزان سازی و چه مقابله https://www.aparat.com/v/rkhgagj ویدیو از محموله جدید شامل پهپاد تیوب لانچ بازو های رباتیک و دستگاه جوش لیزری و.... https://www.aparat.com/v/mlz2an5

صلح بمب گذاری شده در اکراین... روندی که وجود داره اینجوری میشه که عمق سرزمینی بیشتری برای اکراینی ها قابل دسترس خواهد شد در عوض اکراین توانایی نگهداری خیلی از خطوط رو بخاطر محدودیت نیروی انسانی نخواهد داشت. اما چه اتفاقی میفته؟ روسیه تا الان به نقلی 13 درصد زیرساخت تولید نفتش آسیب های جدی دیده. و اگر اکراین با این فرمون پیش بره میتونه بسیار هم بیشتر ضربه بزنه و به روسها ترس زیادی برای پذیرش صلح و متوقف کردن جنگ وارد کنه، اما چون برخی از خطوطش ممکنه یکباره بریزه پایین، روسها تشویق به تحمل خسارت و ادامه نبرد میشن. مثلا فرض کنید روسیه 50 درصد توان تولید نفت و گازش رو از دست بده، اما یکدفعه یکی از استانهای اکراین سقوط کنه!. ادامه این روند باعث میشه دو طرف پا پس نکشن مگر در زمانی که دچار بحران میشن که مثلا وقتی روسها ضربات سخت میخورن به التماس صلح میفتن و برای مذاکره تلاش میکنند و بالعکس وقتی اکراینی ها عقب میکشن یاد صلح میفتن که بیشتر از دست ندن. این روند در جایی به نتیجه نمیرسه، مگر اینکه یه اراده جدی وجود داشته باشه که این باید در یک نبرد آخر سرنوشت ساز! محک زده بشه...

در بخش قبلی مقاله ، تاریخچه مسلسل های دستی موجود در سازمان رزمی نیروهای مسلح ایران که از سال 1941 تا قبل از وقوع انقلاب اسلامی وارد خدمت عملیاتی گردید ، معرفی شد . اما دست قدرتمند تاریخ در سال 1979 ( 1357 خورشیدی ) بر گُرده دودمان پهلوی نهاد و این نظام سیاسی توسط انقلابیون ایرانی سرنگون شد و بطور طبیعی بخش قابل توجهی از سلاح های سبک خریداری شده توسط پهلوی اول و دوم به خدمت ارتش جمهوری اسلامی ایران و همچنین واحدهای مسلح تازه تشکیل شده در روزهای پس از انقلاب اسلامی ( کمیته های انقلاب و سپس سپاه پاسداران ) درآمد . با این حال ، براساس شواهد تاریخی ، چندین نمونه خرید خارجی در دهه هشتاد میلادی از منابع ناشناخته صورت گرفت که عمدتا برای واحدهای تازه تاسیس کمیته و سپاه پاسداران بود . از جمله این واحدها ، یگان موسوم به انصار المهدی که وظیفه حفاظت از جان شخصیتهای کلیدی و همچنین یگان موسوم به "صابرین " بشمار می آمد . بابک خان زنجانی ( مولتی میلیارد زندانی ) که اصولا مشخص نیست با چه مجوزی با سلاح برتا ام-12 سرو کار دارد !!!! برتا ام-12 مجهز به صداخفه کن (سمت راست تصویر ) ، ضبط شده از اشرار توسط نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران برتا ام-12 : یکی از نخستین مسلسل های دستی که پس از انقلاب اسلامی وارد سازمان رزم نیروهای مسلح ایران در اواخر دهه هفتاد و سپس دهه هشتاد میلادی شد ، برتا ام-12 با کالیبر 9×19 م.م بود . براساس شواهد در دسترس ، تعداد محدودی از این سلاح از منابع ناشناخته ای خریداری و به ایران ارسال شد و طبق تصاویر موجود ، تا سال 2010 نیز در خدمت قرار داشت . اما این احتمال وجود دارد که امروز ام-12 دیگر در خدمت عملیاتی قرار نداشته باشد . گفته شده این سلاح عمدتا توسط واحدهای انصارالمهدی برای حفاظت از شخصیتهای مهم و همچنین عناصر حفاظت سپاه پاسداران استفاده می شد. زد-84 : مسلسل دستی دیگری که در اواخر دهه هشتاد میلادی بطور مستقیم از اسپانیا تهیه شد ، مسلسل مشهور استار زد-84 با کالیبر 9×19 بود که نیروی دریایی سپاه برای تسلیح واحدهای عملیات ویژه زیرسطحی ( غواص ) از آن بهره می برد . اگر در ابتدا انتظار نمی رفت که این سلاح چندان مورد استقبال قرار بگیرد ، اما ظاهرا از عملکرد این سلاح چنان رضایت حاصل آمده بود که گفته میشود بدون اخذ مجوزهای لازم نیز درایران تولید شد . واحد مردان قورباغه ای نیروی دریایی سپاه مسلح به زد-84 نسخه ای که نیروی دریایی سپاه از آن استفاده می کند ، گونه کوتاه (نسخه موسوم به Corto) است که طول لوله آن به 215 م.م. می رسد و مشابه سلاح انفرادی CETME L rifle است . زد-84 آخرین بار در رزمایش پیامبر اعظم (ص) در سازمان رزم واحدهای دریایی سپاه دیده شد و این اعتقاد وجود دارد که هنوز در خدمت است . به ترتیب از راست : شهربانی جمهوری اسلامی ایران ، کمیته انقلاب اسلامی و ژاندارمری جمهوری اسلامی ایران که تا قبل از سال 1370 ، مسئولیت حفظ امنیت داخلی را بر عهده داشتند تندر ( ام پی-5 ایرانی ) : در اوایل دهه نود میلادی ( 1991 ) بخش انتظامی نیروهای مسلح ایران ( شامل شهربانی ، ژاندارمری و کمیته های انقلاب اسلامی ) به طیف متنوعی از مسلسل های دستی مسلح شده بودند که از نمونه های عبری (یوزی ) ، ایتالیا ( برتا ام -12 ) و برخی نمونه هایی ام.پی-5 آ.3 استفاده می کردند . با این وصف ، پس از ادغام این نیروها و خرید سلاح های کمری جدید نظیر زیگ زائر پی-226 ، این نیروی تازه تشکیل داده شده ، مسلسل دستی ام.پی-5 آ.3 را بعنوان سلاح ثانویه خود انتخاب نمود و یوزی نیز بتدریج به دپوهای تسلیحاتی برای مواقع ضروری انتقال داده شد و تمامی مسلسل های برتا ام-12 نیز به سپاه منتقل گردید . با توجه به گسترش یکباره سازمان رزمی نیروی انتظامی ، پلیس ایران نیاز بیشتری به دریافت ام.پی-5 پیدا نمود ، در نتیجه ، سازمان صنایع دفاع ( DIO) در اواخر دهه نود میلادی ، یک خط تولید جدید برای تحویل تعداد بیشتری از نمونه روگرفت ( کپی ) مسلسل ام.پی-5 آ.3 راه اندازی و آن را تندر ( TONDAR) نام نهاد . . مسلسل دستی MP-5A3 ( بالا ) و تندر (پایین ) تندرسبک ( راست ) و نسخه بومی ام. پی-5 در دست واحدهای ویژه نیروی انتظامی ( چپ ) براساس مندرجات متن ، بدلیل کیفیت پایین ساخت نمونه های بومی ام. پی-5 ، واحدهای نظامی ایران ، مجدداً با بازسازی مسلسل های سبک یوزی ، آنها را بخدمت گرفتند . ام.پی-5 در دستان واحدهای کمیته انقلاب اسلامی ( راست ) و کلاه سبزهای ارتش ( چپ ) نسخه ایرانی بلحاظ بصری از نمونه های ساخت آلمان بدلیل تفاوت در رنگ بخش محافظ پایینی لوله سلاح (قهوه ای – زیتونی ) که مشابه ژ-3 ، قابل شناسایی است ، در حالی که حالتهای ماشه آن بصورت S.E.F و در برخی از نمونه های تولیدی بصورت 0.1.20 نشانه گذاری شده است . علاوه بر نسخه MP-5A.3 استاندارد توسط صنایع دفاعی ایران ، نسخه MP-5K نیز تحت شناسه تندر سبک یا TK-9 نیز تولید گردید . مضاف براین دو نمونه ، صنعت جنگ افزارسازی ایران نمونه ای را با قنداق پلاستیکی ثابت مشابه گونه MP-5A2 نیز معرفی نموده که هم اکنون در ارتش ، سپاه و پلیس در خدمت قرار دارد ولی گفته میشود بدلیل کیفیت پایین تولید ،؛ اغلب آنها در انبارها نگهداری می شوند تا جایی که برخی از یگان های سپاه مجددا مسلسل یوزی را در همان نقش بخدمت گرفته اند . به تقریب ، 10سال پس از شروع تولید این مسلسل در ایران ، با آغاز سال 2000 و نزدیک شدن روابط ایران و سودان ، این کشور یک کارخانه تولید سلاح را در این کشور راه اندازی نمود که در کنار طیف متنوعی از سامانه های تسلیحاتی ، نسخه ای از تندر تحت عنوان "Tihraga " در این کشور تولید شد که بخدمت واحدهای مسلح سودانی نیز درآمد . علاوه بر این ، تحلیل تصاویر منتشرشده نشان میدهد که گروه های مسلح در سراسر خاورمیانه ، نسخه های از مسلسل تندر را بخدمت گرفته اند . روگرفت بدون نام از مسلسل دستی کا-7 : در سال 2020 ، نیروهای مسلح ایران در جریان یک نمایشگاه نظامی دولتی ، سلاح جدیدی را به نمایش گذاشت که براساس شواهد ، براساس پیکربندی K-7 محصول کره جنوبی بنا نهاده شده بود . اگر چه هنوز نام این سلاح جدید مشخص نشده ، اما خبرگزاری های کره جنوبی مدعی شدند که نمونه به نمایش درآمده توسط ایران ، نسخه ای از سلاح کا-7 با کالیبر 9×19 م.م محصول این کشور است . این نمونه مجددا در سالگرد پیروزی نظامی ایران علیه عراق ( فتح خرمشهر در سال 1361 ) نیز به نمایش درآمد . با این حال ، هنوز مشخص نیست که این مسلسل دستی بصورت انبوه تولید گردیده یا خیر یا فقط یک نمونه نمایشی بشمار می رود و اگر بصورت انبوه خریداری شده ، چگونه این معامله تحت شرایط تحریم تسلیحاتی صورت پذیرفته است ؟!!! مضاف براین ، یک گونه کامل از این مسلسل دستی در همین نمایشگاه ، معرفی شد که تا تاریخ انتشار این مقاله ، هنوز اطلاعات بیشتری از آن درز نکرده است . پی نوشت : 1- بن پایه 2-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .