پاسخ را که قطعا همه علاقه مندیم ولی اینبار میبینیم بر خلاف دفعات قبل نتانیاهو و وزیر دفاع و بقیشون هم بلافاصله حمله را تلویحی هم که شده اون هم با نوعی تحریک تایید میکنند و برای همین شاید تله باشه و مثلا پاسخمون چندان موثر نشه و یا گرفتار یک بازی دشمن ساخته بشیم. میشه چند روز صبر کرد و منتظر اقدام ترامپ بود و بعدش در فکر یک پاسخ حساب شده بود ( البته نه مثل برخی پاسخ ها مشمول مرور زمان ) / چون همونطور که گفتم دست حزب الله هم اینبار بسته هست و میمونه جبهه جنوب و قنیطره که در اون مورد چون امکان حمله به ارتش سوریه میره باید دید وضعیت سوری ها را هم و با اونها هم هماهنگ بود. در ضمن یک حمله محدود موشکی و دفعش توسط سامانه های پدافندی اسراییل به مراتب وضعیت بدتری را ایجاد میکنه.

به نظرم در ابتدا باید دیپلماسی هم همراستای حضور نظامی ما پیش بره در سوریه. وقتی ما تمام هزینه های یک حضور تمام قد در سوریه را داریم متحمل میشیم. چه سیاسی چه رسانه ای و چه نظامی ( محکوم شدن به حمله شیمیایی(!) به دوما، محکوم شدن به کشتار مردم!، محکوم شدن به اقدام علیه اسراییل، محکوم شدن به همکاری با داعش!! ) دلیلی نداره سخنگوی وزارت امور خارجه صرفا حمله به تیاس را محکوم کنه و اسمی از شهدای نیروهای نظامی نبره. در مقابل نیروهای نظامی هم هستند که گویا هنوز رودربایسی دارند در حضورمون در سوریه و مثلا عنوان کردم اشاره میشه شهادت نیروها به دست تروریستها! / منظورم اینه تا وقتی حضورمون را رسا اعلام نکنیم ( خصوصا حالا که داریم هزینه هاش را میدیم ) نه دیپلمات ها میتونند قدم های موثری بردارند و نه نیروهای نظامی. یعنی به نظرم این محافظه کاری دست هر دو طرف را بسته. به هر حال رژیم صهیونیستی هم شاید هیچوقت دیگه چنین شرایطی براش پیش نیاد و داره نهایت استفاده را از این ترکیب رویاگونه در منطقه و جهان میبره، با اینکه به جد معتقدیم اسراییل با عدم پاسخ حملات بزرگ تری ضد ما خواهد داشت ولی از طرفی بی فکر عمل کردن در حالیکه دشمن در ترکیب رویایی خودش هست هم چندان مناسب نیست ولی نته اینجاست این مرز باریک در کجا واقع شده؟ خصوصا در مسائل نظامی اون هم از این دست که پیچیدگی بی نظیر و منحصر به فردی داره و صدها فاکتو درش دخیل هستند. ( مثلا مقایسه کنیم با حمله صهیونیستها به نیروگاه سوری، در اون مقطع میشد پاسخ قطعی داشت که سوری ها باید یک پاسخ حداقلی هم که شده میدادند و ندادند و اشتباه کردند ولی حالا متاسفانه چنان قضایا در هم تنیده شدند که تفکیک و تصمیم گیری را سخت میکنه، هر چند کاملا هم آگاه هستیم که "ترس" برای گسترش درگیری و از دست دادن برخی با دندان حفظ شده ها هم در ضمیر ناخودآگاه بر تصمیم گیری هامون داره فشار میاره که عنصر خطرناکی هست خودش.

یا این اولین بار هست که نیروهای ما مستقیم در حملات اسراییل ( به جز شهید الله دادی که گفتند هدف نیروهای حزب الله بود ) به شهادت می رسند. یا دفعات پیش اعلام رسمی نمیشد و هر چند رصد منابع غیررسمی هم چیزی نشون نمیداد از اسامی و تصاویر شهدا در مقطع حملات. حالا این بار چه اولین بار باشه و چه برای اولین بار اعلام نیمه رسمی شده باشه با یک موقعیت جدید روبرو هستیم که البته به خاطر انتخاب هوشمندانه زمان حملات کمی اوضاع را پیچیده میکنه. به خاطر اینکه اینبار در بین شهدا نیروهای حزب الله وجود ندارند نمیتونیم بار پاسخ را بر دوش حزب الله و از لبنان بزاریم که قطعا دشمن هم حواسش بوده خصوصا با توجه به انتخابات مهم پیش رو در لبنان که همین حالا هم تبلیغات سنگینی علیه حزب الله در جریانه. زمان حملات هم که همه منتظر پاسخ ترامپ و حمله نظامی به سوریه هستند طوری انتخاب شده اگر قبل از حملات ترامپ باشه یک اغتشاش ایجاد میکنه که میتونه منجر به شدت حملات بشه ( هر چند اینبار ممکنه واقعا شدید باشه و همین حالا هم ترامپ میگه داریم بررسی میکنیم ببینیم مسئول حملات ایران بوده یا نه انگار(!) که ما نیروی هوایی داریم در سوریه!) و حتی مشارکت اسراییل در حملات مشارکتی امریکا و فرانسه و گسترش حملات. اگر بعد از حملات ترامپ بخواهیم پاسخی داشته باشیم هم مشکل هست به هر حال اوضاع، قطعا این رژیم وحشی که حالا با تیم جدید ترامپ جسارت بسیار بسیار بیشتری پیدا کرده از این حمله مستقیم تحریک آمیز که حتی روس ها را به نظر غافلگیر کرده احتمالا برنامه هایی داره ولی از طرف دیگه تحمل این وضعیت لااقل در ظاهر و با اطلاعات اندک ما از اوضاع میدانی و آینده تحولات واقعا سخت و به نظر اشتباهه. حالا اینکه ما چه گزینه هایی در اختیار داریم تا خون شهدا و از همه مهمتر حمله مستقیم به نیروهای نظامی ما توسط یک رژیم بی پاسخ نمونه و مجوز حملات بعدی نشه حدسش بسیار سخت هست چون شرایط برای ایران قطعا امروز از چند سال پیش بسیار ویژه تر هست با حضور ترامپ/سلمان/نتانیاهوی پشت گرم به ترامپ و سلمان و تیم امنیتی جدید امریکا. پ ن: متاسفانه نحوه اعلام شهادت یکی از پاسدارن جدید ستوان یکم پاسدار مرتضی بصیری‌پور از نیروهای سپاه انصارالرضا(ع) خراسان‌جنوبی توسط مسئول روابط عمومی که شهادت در حمله تروریستها را عنوان میکنه دورنمای خوبی نداره در اعلام رسمی نحوه شهادت نیروها که این ممکنه در عدم پاسخ ما - فعلا - تاثیر داشته باشه.

موضوعات اینچنینی بین قدرت ها قبل از اقدامات عملی است. وقتی تصمیم بر این هست که در حملات آمریکا و اسراییل دخالت نکنه روسیه دیگه بحثی باقی نمیمونه ( هر چند به نظر شاید در یک سال اخیر لااقل با واکنش پدافند کوتاه برد به برخی از پرتابه های دشمن میشه این فرض را گرفت که سعی میکنه با کمک نظامی ( تامین موشک ها و آموزش های ابتدایی ) خسارات را برای ارتش سوریه کمتر کنه ). در این مورد خصوصا در برابر حملات اسراییل با توجه به نبود پشتوانه سیاسی/نظامی تنها راه استفاده از روش هایی است که آسیب ها را کمتر کنه از جمله انتخاب موقعیت های مناسب تر و پراکنده تر و استفاده از پدافند غیرعامل و تمرکر زدایی و ... هر چند اسراییل تا وقتی بتونه و شاید به خاطر شرایط سوریه تا سال ها برای قدرت نمایی/تحقیر و برخی موارد دیگه این حملات را ادامه خواهد داد و اصولا گربه ای!! که دهانش به خون آلوده شده به این راحتی دست از گاز گرفتن و تجاوز بر نمیداره.

پنتاگون تکذیب کرده و گویا کار اسراییل بوده تا قبل از حملات فرانسه و امریکا یک بار دیگه زهر خودش را بریزه. ( مکرون و ترامپ هم صحبت هایی کردند در رابط با پاسخ مشترک ) تا اینجا 15 شهید و سی زخمی نشون میده حمله غافلگیرکننده و شدید بوده و نکته نگران کننده اینه که گویا طبق اخبار قبلی نیروهای ما در این فرودگاه حضور دارند. گویا اون بهانه پهپاد و ساقط شدن اف-16 را حالا حالاها فراموش نمی کنند و مثل یک کفتار از شرایط سوریه نهایت استفاده را میخوان ببرن. فقط تصور کنید چقدر تهوع آوره که در همین دو هفته و حین کشتار فلسطینی های دست خالی ژست حمایت از مردم سوریه را در دفاع از حملات شیمیایی علیهشون هم بگیرن هر چند وقیح تر از این حرف ها هستند و نیتشون را هم با افتخار فریاد می زنند. جالبه اکثر تلاشهای کنگره طی دیروز و امروز صرف دو موضوع شده: ترامپ باید با حملات نظامی نیروی هوایی سوریه را از بین ببره و با تقویت تروریستها دست برتر را در ژنو داشته باشه و دوم اینکه این حملات ادعایی شیمیایی ثابت کرد! که ترامپ باید در سوریه باقی بمونه و دیگه بحث خروج مطرح نیست. پ ن: از گزارش ها چنین برمیاد که از آسمان لبنان با مهمات دورایستا دوباره بمباران کردند ( تو این شرایط ترجیح این هست که عراق هم زودتر به یک سامانه دفاع هوایی مجهز بشه! )و البته چند گزارش جسته و گریخته هم هست که به پایگاه های السین و الشعیرات هم حملاتی شده.

جالبه حمله همزمان با سفر بن سلمان به فرانسه شد ( فرانسه ای که اینبار گفته بود منم حمله میکنم اگر حمله شیمیایی بشه ) / از طرفی تحلیلی در مورد توئیت ها دیدم که گویا حملات که دیشب انجام شدند ( زمان خواب خاورمیانه و بیداری غرب! ) 72 یا 60 درصد توئیت های با هشتگ مشخص ضد سوریه مبنی بر حمله شیمیایی از منشاء عربستان ( خواب نداشتند ) صورت گرفته اون هم همون شبانه. با اینکه برخی کانالهای دوستان ایرانی بلافاصله با ادبیاتی کاملا ضد سوری و جانبدارانه انگشت اتهام را به سمت ارتش سوریه گرفتند ولی همچنان تنها دلیل تصاویری است که تروریستها منتشر می کنند و اگر فرض بگیریم این بخشی از مستندات هست بخشیش هم قاعدتا باید توجیه و منطق پشت این حملات باشه که با هیچ منطقی سازگار نیست. چرا سوریه باید خودش را در معرض این حملات شدید و احتمالا نظامی ( شورای امنیت ملی آمریکا امشب جلسه داره و پنتاگون هم لیست اهداف را ارائه داده ) قرار بده در ازای کشته شدن 150 زن و کودک به اذعان تروریستها؟ به هر حال نمیشه در همه حوادث و اتفاقات خصوصا داخلی عقل را حاکم قرار بدیم و هر چیزی که سند و منطق و برهانی براش نباشه را رد کنیم و بهش بتازیم ولی به این موارد که میرسه صرف برخی تصاویر با منبع مشخص و ادعای امثال کلاه سفیدها بگیم دیگه لازم به دلیل و مدرک و سند و منطقی نیست و همین برای حکم ضد ارتش سوریه کافی است.

باز شوی مسخره شروع شد. حمله شیمیایی به غوطه با هفتاد کشته و صد زخمی و بیانیه بلادرنگ آمریکا در متهم کردن ارتش سوریه. اینبار تروریستها کمی دیرتر اجرا کردند نمایششون را از بس که رو بود ولی حملات خمپاره ایشون برای شکستن آتش بس معلوم بود که مقدمه یک برنامه یا آخرین راهکار نجاتشون هست از جهنم دوما. ارتش سوریه هم البته چه دستاورد عظیمی کسب میکنه: کلی محکومیت بین المللی، مجازات و تهدید به دادگاه جنایات جنگی، حملات شدید رسانه ای و یکپارچه شدن جهان برای محکومیتش و نهایتا احتمالا حملاتی توسط غرب و کلی هزینه و زدودن تمرکز ارتش و شکستن روحیه بازیابی شده تا حدی و شاید حتی اقدامات بیشتر علیهش در مقابل کشتن 70 غیرنظامی که مثلا اگر در بمباران کشته میشدند اصلا مهم نبود و خب اگر قصدش این بود که با اون همه نیرو اطراف دوما چرا راهکار فجیع ضد خودش را انتخاب میکرد. اصولا به نظر میرسید با عدم امکان معدوم سازی مواد شیمیایی فراهم شده در غوطه برای روز مبادا بهترین راه استفاده ازش همین شکل بود! این وسط هم به راحتی حوادث منطقه مثل تظاهرات بازگشت فلسطینی ها و جو ضد اسراییل برای کشتن تظاهرکنندگان و ... که نقطه تمرکز اخبار بود جدیدا کاملا تغییر میکنه و میمونه جیش الاسلام تحت نفوذ عربستان و بن سلمانی که اتفاقا همین دیشب با یکی از بزرگترین حامیان مالی ارتش اسراییل در ایالات متحده دیدار و رایزنی کرده. پ ن 1 : وزارت خارجه عربستان سعودی به عنوان دومین کشور بعد امریکا حمله شیمیایی به دوما را محکوم کرد و خواستار پاسخ جامعه جهانی شد! پ ن 2 : من به یاد ندارم در خبرها موردی از حمله شیمیایی به داعش دیده باشم و جالبه در صورتیکه در مقاطعی ارتش سوریه تحت فشار سنگین داعش بود و تلفات گسترده ای متحمل میشد و شهر از دست میداد جلوی چشم ارتش و یا در پیشروی ها به سد محکم داعش میخورد و یا مناطق نظامیش تحت شدیدترین محاصره های داعش میبود چرا هیچوقت از سلاح شیمیایی که قطعا واکنش چندانی دربرنداشت و میتونست مثلا بر فرض صحت ادعاهای فعلی تکذیب کنه و داعش هم مثل تروریستهای سفید! این همه رسانه و طرفدار سمپات نداشت نهایتا یک جنجال چند روزه رخ میداد و میگذشت و در عوض در شرایط میدانی که عمدتا نظامی هم بود میتونست توفیقات چشمگیری کسب کنه، استفاده نکرد و اتفاقا در موضعی مازوخیسمی! دقیقا در جاهایی استفاده میکنه که اولا قبلش تهدید شده و تجربه داشته که چه عواقب خسارت باری داره براش از لحاظ نظامی و سیاسی و رسانه ای / دوما دقیقا زمان پیشروی خودش و ضعف دشمنش بوده / سوما دقیقا نقطه ای را زده که به اذغان خود تروریستها فقط یک مشت زن و بچه نشسته بودند تا کشته بشند و نه هیچ منطقه نظامی و نقطه حساس و .. / چهارما طوری هم زده که مثلا یک بشکه پرت کرده/یک بمب بوده/یک راکت بوده که قطعا!! یعنی آمریکا بیا من را بخور! اذیت کردم ایندفعه هم! جالبه این وسط توئیتر اعضای اندیشکده های آمریکایی انگار که درکلسئوم باشند با دندان های نیش بلند خونی(!) همه بلافاصله حاضر شدند و با زاری فراوان و فغان از انسانیت از دست رفته با چشمکی به بولتون آمریکا و ترامپ را دعوت به کیل! کیل! با انگشتان شصت رو به پایین گویی که مدتهاست منتظر این صحنه بودند.

زمانیکه در سال 2011 اگر اشتباه نکنم اون نمایشگاه سپاه در بازدید رهبری نمایش داده شده، بعدها سردار حاجی زاده اشاره کردند که زمانی بوده که تحقیقات سامانه های نمایش داده شده به اتمام رسیده بود و در حقیقت آماده تولید بودند که به نظر سه یا چهار سال تا تولید انبوهشون ( در اسکیل کشور و به کارگیری در رزمایش عملیاتی و نه آزمایشی و تحقیقاتی) هم زمان صرف شد. پس اگر باور هم الان در اون مرحله باشه تا سه چهار سال دیگه باید منتظر ورود به خدمتش به صورت عملیاتی باشیم که امیدوارم با توجه به تهدیدات فوری پیش رو با اولویت دادن بهش زمان ورود به خدمتش را کوتاه تر کنیم اگر مصلحت های فعلی که رزمایش ها و تست ها و ... را فعلا معلق کرده نباشه.

جالبه کارشناس بی بی سی فارسی خبر را کار کرده با حالت نوعی تمسخر و بعد کانال های مشهور! تلگرام هم با لودگی و مسخره کردن توام با خوشحالی توان نظامی کشور سراغش رفتند و مخاطبان میلیونیشون را تحمیق که اسرائیل چنین است و چنان و ایران هم یک کشور سوراخ و ویران!! اون هم چی؟ دو تا اف-35 بیان برای شناسایی!!! و چرخ چرخ کنان نیمی از ایران را دور دور بزنند و بعدم برند و یک منبع آگاه! به روزنامه کویتی!! خبر بده.

نکته ویژه در این بحث این هست که اگر مثلا ارتش سوریه برای بقا میجنگه و برای همین هزینه ها و تلفات را مجبوره تحمل کنه در محیطی مثل غوطه ولی ارتش آمریکا در نبرد احتمالی با ما برای منافع جنگ میکنه ( اون هم نه منافع حیاتی که تاکتیکی و دیکته ای! و زورآزمایانه ) و بنابراین هرگونه بالا رفتن هزینه برای اون حتی اگر این هزینه در قالب یک پرواز بیشتر و یک واحد احتمال بیشتر در خطای انسانی/نقص فنی و یا نهایتا اسقاط پرندش باشه در محاسباتش بازنگری مجددی میکنه. برای کشوری چون ما هم که تقریبا بسیاری از مسیرهای متعارف تقویت بنیه دفاعیمون بسته شده استفاده از هر روشی برای افزایش این هزینه حتی مواردی که به نظر غیرمعمول و هزینه بر هستند ( در فقدان پیشنهادهای جایگزین ) گریزناپذیر هست. بنابراین ایده ایجاد یک شبکه زیرزمینی گسترده در مقیاس بزرگ برای بالا بردن هزینه دشمن در جمع آوری اطلاعات و کشف و هدف گیری است که خب قاعدتا بخش بزرگی از این شبکه مثلا در رابطه با اس-300 متحرک همیشه خالی خواهد بود و جا به جایی های تصادفی در مکان های مشخص شده تنها برای اینه که لقمه ساده ای برای امکانات وسیع دشمن نباشند. حتی اگر نهایتا هدف قرار بگیرند. یک نکته خوب هم که خبرش پخش شد اگر ما بتونیم از موشک های بومی که به مراتب هزینه کمتری خواهند داشت در این سامانه استفاده کنیم که حتما پرتابگرهای بومی متناسبش را ( حتی گرم ) هم میتونیم طراحی کنیم اونوقت این شبکه میتونه باز هم گسترده تر بشه و جنگ نیروی هوایی قدرتمند دشمن با زیر زمین به مراتب سخت تر هست از جنگش با روی زمین. ولو در حد تحمل مخزن های اضافی سوخت بیشتر / مهمات سنگین تر / هدف های پرتعدادتر و ...

در مورد فیلم های منتشر شده از عربستان هم نمیشه مطمئن بود از اینکه اولا همه چیز منتشر میشه و ثانیا چیزهایی که منتشر میشه از فیلتری عبور نمیکنه. ائتلاف عربی تاکید داره سه موشک به ریاض شلیک شده ولی در فیلم یمنی ها ما شلیک یک موشک برکان را میبینیم و زیرنویس هم شده شلیک موشک در حالیکه در رابطه با فیلم موشک های بدر اشاره به موشک ها شده. هر چند ممکنه چند فیلم بوده و یک فیلم نمایش داده شده. یک مورد در رابطه با تصاویر دیروز هم در یکی از کلیپ ها ما شاهد شروع فیلمی از شلیک دوم ( تیر سوم ) به بعد هستیم در حالیکه به نظر موشک قبلی لحظاتی پس از پرتاب و در فاصله نزدیکی اینبار در هوا ( بر خلاف فیلم دیگه که یکی از موشک ها به سمت زمین برمیگرده و منفجر میشه ) منفجر شده و شراره های آتش و تکه های نورانیش در هوا در حال سقوط هستند ( اگر برداشت و فرض درستی باشه و موضوع چیز دیگه ای نبوده باشه ) و این یعنی دو خطای سامانه پاتریوت یا موشک هاش در حملات دیشب. اگر دوستان کلیپ کاملی دارند از این فیلم اطلاع بدند در غیر اینصورت معنادار هست که چرا فیلم دقیقا بعد از اون لحظه به نظر انفجار شروع میشه. ائتلاف عربی با شوی امشبش باز تاکید کرده " به ایران در زمان و مکان مناسب پاسخ میدیم" / باید پیش بینی هر نوع حماقت این صدام جدید را کرد و البته به نظر در وهله اول تمام تلاشش برای سوق دادن ترامپ به یک درگیری با ایران هست تا شاید در اون اثنا خودش هم یک زور و بازویی نشون بده و مثلا چند حمله به مواضعی از ایران داشته باشه چون این جوان جویای نام به نظر برای اینکه این "افتخار" ( حمله مستقیم به ایران ) را در بین اعراب به نام خودش ثبت کنه داره لحظه شماری میکنه و شاید برای آقاییش در بین اعراب بهش نیاز داره. چیزی شبیه جایگاه جمال در حمله به اسرائیل.

اصولا در گزراشی که به تازگی بر این مبنا گاردین کار کرده بود خودش هم اشاره کرده بود هرچند اروپایی ها خطوط اضطراری مالی را در این مورد تشکیل بدند ولی مهم موسسات بزرگ مالی و بانکی و اعتباری هستند که براشون این تضمین موردی اروپایی ها ارزشی نداره و حاضر نیستند ریسک تهدیدات توسط آمریکا را بپذیرند، که در اونصورت این خطوط هم کاری از پیش نخواهد برد و به قول یکی از مسئولان غربی برجام عملا با خروج آمریکا خواهد مرد.

گنبد آهنین هم دیشب به روایتی در مواجهه با شلیک مسلسل سنگین حماس خطا کرده و ده تیر موشک تمیر شلیک کرده. با توجه به حساسیت بالای این سامانه برای مقابله با راکت های کوچک و این چنین خطاهایی امکان داره در محیط جنگی با شلیک سامانه های مثل توپ های ضدهوایی در کالیبرهای مختلف مابین شلیک راکت ها امکان ایجاد خطا را بالا برد؟! اقدام کم هزینه تری است نسبت به شلیک انبوه راکت. هر چند سیستم نرم افزاری این سامانه قطعا برنامه ریزی برای مقابله با تهدیدات خاص و تعریف شده ای شده و پروفایل پروازی و ... براش تعریف شده ولی خب حماس میتونه به طرق مختلف در موقعیت های جنگی و غیرجنگی با تست هایی به نقاط ضعف این سامانه هم دست پیدا کنه در صورت وجود.

به هر حال واقعیت هرطور باشه ( هر چند ما طبق شواهد عموما مورد ادعای تصاویری که از عربستان منتشر میشه و خبرهایی که سخنگوی نظامی ائتلاف عربستانی عنوان میکنه همیشه بدترین حالت را فرض میگیریم: یعنی صحت ادعای ردگیری و انهدام همه ی موشک ها ) برای ما باز هم مثل سوریه که برخی درس ها را انشاء الله که فرا گرفتیم و بعضا نشانه هایی هم دیدیم، جنگ یمن هم باعث میشه حواسمون بیشتر جمع بشه و در یک محیط واقعی عملکرد سامانه های دفاعی را رصد کنیم و برنامه ریزی متناسب داشته باشیم. در این مورد ادعای شلیک همزمان 3 موشک به ریاض تا اینجا ادعای عربستان بوده و یمنی ها با خبری که اعلام کردند به نظر نمیرسه اکثر شلیک ها میان برد بوده باشه بلکه اکثرا گویا سامانه بدر بوده که به مناطقی در جنوب شلیک شده ولی عربستان 3 فروند را تنها شلیک به ریاض میدونه که باید فیلم های بسیار بیشتری از شلیک پاتریوت ها را شاهد میبودیم. حالا شاید بعدتر روشن بشه شلیک به ریاض یک فروند بوده یا سه فروند. یک تیر از موشکپاتریوت هم که قطعا خطا کرد و خطای بدی هم بود و علتش البته ممکنه دلایلی فنی داشته باشه یا کاربری و نه نرخ شلیک موشک های بالستیک. در هر صورت به هر حال ما باید بدترین سناریو را فرض بگیریم و به دنبال تاکتیک ها و تکنولوژی های به روز رسانی جدیدتری در موشک ها باشیم. عربستان و امارات و کویت و ... با این روند هر چه بیشتر ترغیب میشند به خریدهای بیشتر پاتریوت و البته عربستان ممکنه سراغ سامانه هایی چون گنبد آهنین و ... هم بره برای راکت ها که خب همه این ها پیامون ما شرایط را برای ما دشوار میکنند هر چند هنوز ما آسمان عراق را میتونیم در یک جنگ فرضی با اسرائیل داشته باشیم ولی میزان تخلیه ی نیروی آمریکا در اردن ( طبق تصاویر همین دیروز هم یک کشتی حامل زرهی تخلیه شد در اردن ) و شرایط جنوب سوریه و خطوط مرزی با سوریه به نظر برنامه هایی داره آمریکا و از هر سمت در حال محاصره دفاعی ضد ایران هستند.

در آخرین اظهار نظر قبول نمی کنند به ادلب منتقل بشند و اصرار دارند به قلمون برند. این یعنی اربابانشون دوست ندارند زیاد از پایتخت دور بشند و این تهدید مدام بر سر دمشق باقی بمونه مضاف بر اینکه با توافق روس ها حالا ترکیه با پایگاه هاش در ادلب ( با تمام معایبش ) مجبوره لااقل از قسمت هایی که حضور داره تهدید این تروریستها را خنثی کنه و این یعنی یک زندان بزرگ راکد تا وقتی ترکیه زیر توافقاتش بزنه ( که هیچ عجیبو بعید نیست به بهانه های مختلف ). باید دید ارتش سوریه موافقت میکنه یا خیر هر چند خلاصی از شر دوما به ظاهر ارزشش را داره ولی انتقال به قلمون ممکنه مشکلات بیشتری ایجاد کنه مضاف بر اینکه دوباره یک پاکت داریم که کلی نیرو درگیرش میشه و امکان مزاحمت ها و البته امید برای جنگ را درشون زنده نگه میداره برای الحاق بخشی از مناطق بهم با جنگ و مزاحمت های بیشتر با توجه به اینکه الاقل در دوما استحکامات ارتش در طول سالیان فریزشون کرده بود ولی در قلمون راه برای دسترسی به مناطق دیگه و ایجاد یک توطئه را هم توسط آمریکایی ها دارند و دوباره هر قصدی برای پاکسازی با جنجال روبرو میشه. پ ن: دوستان تحولات ویدئویی را گذاشتند از برخورد احمقانه به ظاهر یک نماینده مجلس سوریه و تعدادی از همراهانش با مردم فراری از غوطه که مثلا برای دریافت کمک برای بشار اسد شعار بدند و از این صحبت ها. همون چیزی که در همین تاپیک بهش اشاره شد و نگرانش بودیم که همیشه هستند نادانان چاپلوسی که زحمات فراوان را با یک حماقت به باد میدند و اتفاقا در شرایط سخت هم زودتر از همه لباس عوض میکنند و میشند منتقد و فراری و پناهنده. باید اون وزارت آشتی ای که تشکیل شده یک بخش قضایی داشته باشه چنین افرادی را ادب کنه!

اگر بشه در حقیقت تعداد زیادی از این سیلوهای زیرزمینی ایجاد کرد و یک شبکه مسیر بینشون و لانچرها جا به جا بشند به تناوب در این سیلوها (با توجه به مزیت متحرک بودن سامانه ها ) و تعدادی از سیلوها در این حرکت دوره ای قاعدتا خالی خواهند موند، اونوقت شانس هدف قرار گرفتنشون باز هم کمتر خواهد شد. کشف سیلوهای خالی یا پر هم سخت تر میشه حتی با کشف محل سیلوها. اصولا با توجه به عدم تناسب بین امکانات ما و دشمن و بحث مدام جنگ های نامتقارن و البته در اشلی کوچک وضعیت غوطه شرقی! و قبلتر غزه و حتی جنوب لبنان به نظرم با توجه به امکانات مهندسی خوب در اختیار سپاه از جمله تی بی امها خصوصا و همچنین وسعت سرزمینی غیرمسکون ما در نیمه شرقی و مرکزی کشور، فرصت خوبی است برای ایجاد شهرهای دفاعی در دل زمین ( نه تنها شهر موشکی ) با تمام مختصات یک شهر روزمینی و متشکل از مقرها، سیلوها، مراکز فرماندهی و ذخیره مهمات و لجستیک و انبارهای غذایی! و سکونت موقت و سازمانی حتی و ... ( البته قطعا به این راحتی گفتار و خیال نیست بلکه محدودیت ها و مشکلات حاص خودش را داره ولی با توجه به نیروی هوایی قدرتمند دشمن میشه بهش فکر کرد )

خبری از محافظت کوتاه برد از سامانه های برد بلند نیست؟ تورها و سامانه های برد متوسط سپاه؟ حالا از ویژگی های سامانه متحرک باید به نظر چندین سایت آماده شده داشت که به طور تصادفی ( در یک محدوده ) دائم جا به جا بشند سامانه ها، از پدافند غیرعامل با شیوه های ترکیبی هم بشه استفاده کرد که چه بهتر ( لانچرها در عمق زمین مثلا )، ولی همچنان در کمیت نیاز وجود داره و فعلا خبری از باور نیست.

اردوغان اعلام کرده به زودی راهی منبج و ادلب! میشیم. قطعا برای ادلب برنامه هایی داره و حالا که شاید فعلا حلب سهمش نشد در فکر یک اقلیم مطیع در عمق مرزهای سوریه ( البته با پایگاه های نظامی ترکی دائمی ) است، با مزدورانی همیشه آماده برای خدمت به ترکیه در قبال پول و امکانات در عوض کشورگشایی ترک ها. این ایده ارسال! تروریستها به ادلب در یک مجموعه با همه نقدها کارا به نظر رسید نهایتا با توجه به امکانات و نیروهای باقی مانده از ارتش سوریه که توان درگیری و جنگ فرسایشی را نداشتند در مناطق محاصره شده ولی کم کم هر چند یک دست نیستند ولی این توده همسان در ضدیت با دولت مرکزی سوریه در یک منطقه تجمیعشون در آینده خطرناک میتونه جلوه کنه لااقل در بحث تجزیه سوریه. برای ترک ها هم تجزیه سوریه بر مبنای اقلیم کردی هرچند خوشایند نیست ولی مبنا اگر تروریستهای تکفیری مدیون ترکها باشه چرا که نه؟ یک اقلیم مطیع، در قلب کشور همسایه که اون نوار ساحلی مدیترانه ترکها را گسترش بیشتری میده و تقریبا به طور کامل در همه ابعاد متکی و نیازمند به ترکیه است و پس هر خواسته ترک ها را میپذیره به مانند یک مستعمره.

دقیقا. فیلم های خبری شبکه ANNA روسیه بسیار خوب هست در این مورد. مثلا فیلم اخیر که از سقبا هست نشون میده که پاکسازی خیابان های مملو از موانع برای عبور و مرور زرهی پر تعداد و خودروها و همچنین پاکسازی انبوه تونل ها و مقرهای زیر زمینی و تک تک آپارتمان های مشکوک چقدر داره با دقت و احتیاط انجام میشه. خصوصا شهرک هایی اینچنینی که در عمق بودند و با خیال راحت استحکامات متعددی درشون شکل گرفته. از اون سمت انبوه غیرنظامیان همچنان با حضور ارتش در شهر هستند و یا دارند خارج میشند که خب حتی حرکت یک تانک در شرایط عادی را هم مختل میکنند چه برسه عملیات جنگی. و خب بدون پاکسازی چنین منطقه وحشتناکی هجوم به مناطق جدید یعنی خودکشی. از طرفی تحرکات و تهدیدات مدام آمریکا و بالا بردن دوز حساسیت ها هم هست و مشکلات متعدد دیگه که مثلا داعش در محله القدم دمشق ایجاد کرده و عملیات تروریستها در قلمون شرقی و ... کار بسیار بسیار دشوار هست.

بله. دقیقا. دشمن همیشه میتونه غافلگیر کنه و در مورد پاکستان هم همینطوره. به راحتی با حمایت و فشار عربستان میتونه ساکت بشه و بعد که کار از کار گذشت هم هزار بهانه وجود داره و البته نمیشه مناقشه ای را با این کشور شروع کرد. اصولا از این نظر ( حمله و مسیر احتمالی ) دست بسیار بازی داره دشمن که حدسش را هم حتی دشوار میکنه. و البته موشک های بالستیکش هم هست برای موج اول و گمراهی حتی. البته ایده ی تنش زدایی ( با این شکل و روش ) لااقل در منطقه به نظر منجر به جری تر شدن کشورهای همسایه شده ( حالا یا احساس ترس یا احساس ضعف در ما و ... ) و باعث تنگاتنگ تر شدن همکاری هاشون ( هر چند ظهور و بروز بن سلمان و ترامپ هم ویژه هست ولی خب از دشمن باید انتظار دشمنی داشت و آماده بود برای هر شرایطی )، که اگر نبود حماقت عربستان ( تا اینجا، شاید تبدیل به یک فرصتش کنه بعدها ) ضد قطر و تا حدی تضاد منافع با ترکیه شرایط پیچیده تر هم میشد و در حال حاضر در یک حمله احتمالی همکاری نزدیک کشورها میتونه اوضاع را بسیار دشوار کنه ضد ما. ( هر کدام وظیفه ای را عهده دار باشند از تامین حریم و مسیر گرفته تا سوختگیری و فریب و بازی دادن نیروهای اطلاعاتی کشور و ... ) به نظر میرسه سوری ها برای عدم ایجاد حساسیت هیچ پدافندی در اون منطقه نداشتند و استفاده از حریم هوایی ترکیه هم باعث غافلگیری سیستم های پدافندی بسیار محدودشون که احتمالا همگی متمرکز بر جنوب و دمشق بودند شده. ولی خب الان قضیه ما فرق داره و عربستان هرگونه همکاری ای را با دشمن در حمله احتمالی حتی فراتر از تصور خواهد داشت یحتمل. و امارات و آمریکا و حتی کویت و مصر و بقیه. پ ن: امیدوارم در این چند سال اخیر لااقل جایابی و ایجاد چند مرکز زیرزمینی مبتنی بر پدافند غیرعامل برای ایجاد سایت های اتمی و یا موارد مشابه و اقداماتی از این دست و این راستا چه در حوزه پدافندهای عامل و غیرعامل و اقدامات فریب و نقشه های پس از حمله و ... برای روز واقعه شده باشه.

امروز اسراییل رسما با انتشار اسناد مسئولیت حمله به راکتور سوری ها در دیرالزور را بر عهده گرفت. گویا حملات از طریق حریم هوایی ترکیه(؟)* و با هفده تن بمب و از طریق 4 اف-16 و 4 اف-15 انجام گرفته. همزمان با زمزمه خروج از برجام و همچنین خبری که امروز منتشر شد مبنی بر آماده سازی وزارت خزانه داری آمریکا در جهت بازگرداندن کلیه تحریم ها به روال سابق و احتمالا نتیجتا لااقل! فعال کردن مجدد چند مرکز هسته ای توسط ایران، این انتشار اسناد همونطور که امروز وزیر اطلاعات این رژیم اعلام کرده هشدار به ایران بوده. ( یعنی حالا مواد انباشتی و اراک که دیگه وجود ندارند ولی اگر ایران قصدی در برقراری احتمالا مجدد فردو و یا نطنز به روال سابق داشته باشه و یا حتی فعالتر کردن برخی مراکز تولید سانتریفیوژها و معادن که به کمک اطلاعات حاصل از برجام حالا مختصات و اطلاعات بسیاری ازشون موجوده در نزد دشمن تهدید به حملات هوایی مستقیم دارند میکنند ) و اما شرایط جدید منطقه که به نظر حریم هوایی خصوصا عربستان ( با بن سلمان به نظر التماس هم خواهند کرد برای استفاده از حریمشون و البته یکی از سهل ترین مسیرهاست برای اسرائیل و خطرناک ترین مسیرها برای ما ) و در مرحله بعد اردن، سوریه، عراق و حتی شاید ترک ها راحت تر در اختیار نیروی هوایی این رژیم هست برای حملات. تنها چیزی که شاید کمی مرددشون کنه پاسخ ایران به حملات با موشک های بالستیک و یا واکنش حزب الله هست والا به نظر مانع چندان سختی جلوی روشون نیست. در حقیقت به نظر میرسه تهدیدی است مبتنی بر اینکه تحریم ها بر خواهند گشت، قسمتی از برنامه هسته ای را هم که خودتون برچیدید و متوقف کردید، فشارها برای مراحل بعد هم ادامه خواهند داشت، ولی حق بازگشت به قبل را هم بهتون نخواهیم داد والا نتیجش حملات مستقیم خواهد بود. ( هرچند به هر حال فرق هست وقتی این را در بوق و کرنا میکنند و وقتی مثل مورد سوریه بدون حتی کلمه ای رجزخوانی حمله می کنند ) *به جای عبور از قطر سوریه، مثلا از فراز مدیترانه وارد حریم جنوب ترکیه شدند و از سمت شانلی اورفه و میان استان های حسکه و رقه وارد سوریه شدند و بعد به سمت هدف در دیرالزور. نکته اینجاست ترکیه اطلاع داشته؟ قادر به تشخیص این هشت فروند جنگنده نبوده؟ آمریکایی ها به هر حال با حضورشون در اینجرلیک عملیات فریبی را ترتیب دادند برای کمک به صهیونیستها؟

هر چند عملیات نیروهای آمریکایی در غرب فرات کمی عجیب و بسیار مناقشه برانگیز هست، ولی عملیات در قسمت تنف که همین حالا تحت اشغال تروریستهای تحت حمایت آمریکاست و این اواخر روس ها خبرهایی داده بودند که یک تشکیلات منسجم توسط آمریکا در اون نقطه داره شکل میگیره برای عملیات های جدید هیچ بعید نیست. به نظر از اون سمت معقولانه تر هم هست بستن مرزهای عراق و سوریه ولی خب اون نیروها از لحاظ کمی گویا چندان پتانسیل بالایی ندارند ( ولی خب مثل حادثه ی دیرالزور اگر آمریکا حمایت گسترده هوایی و توپخانه ای داشته باشه شاید قضیه فرق کنه ) ولی نیروهای کرد از لحاظ تعداد و تشکیلات به خاطر عملیات های متعدد ساختار بهتری دارند و شاید اینبار معامله ی جدید در کاره که البته دوباره قطعا میرند سر کار ( کمک به آمریکا برای مقابله با مقاومت در مرز عراق و سوریه و در عوض منبج که نه، ولی قول حفظ شرق فرات براشون ) چون به قول آقای اسداللهی آمریکا قطعا ترک ها را رها نمیکنه به خاطر کردها و این ره که کردها میرند نه به کردستان که اتفاقا به ترکستانه! حملات موشکی هم که چند روزی هست صحبتش هست و به نظر با خبر چند روز پیش مبنی بر افزایش چند ده هزار نفری نیروهای آمریکایی در پایگاه های جدید در سوریه استراتژی آمریکا در سوریه به کل تغییر پیدا کرده و به قولی آمدند که بمانند. ( شرق فرات که البته مستلزم ایجاد یک منطقه مستقل هست که اگر کردی باشه صدای ترک ها در میاد و اگر کردی نباشه باید تغییرات دموگرافیکی را شاهد باشیم و یا تضمین ها محکم مبنی بر کنترل اکراد توسط آمریکا، شاید هم اصلا همین کنترل و قولش به ترکیه بهانه ای باشه برای حضور طولانی مدت آمریکا )

دیروز روحانی در بیانیه ای انتخاب پوتین را تبریک گفت و اردوغان تلفنی! و کلی تشریفات باید دید ترک ها به سمت تل رفعت هم خواهند رفت یا روس ها این منطقه را خارج از شمول توافق قرار دادند. به هر حال با اشغال این باریکه باقی مانده وضعیت استقراری! شهرک های نبل و الزهرا چندان خوب نخواهد بود. در مورد نمایش بدویانه ی! نیروهای ارتش آزاد سوریه در این چند روز و عفرین ( که حتی منجر به بیانیه ای شد توسط ترک ها ( نیروهای تحت امر ) که دزدی و غارت کار خیلی بدیه! ) شاید استراتژی روس ها در ارتباط گیری با ترک ها و استفاده از پوزه بند ترکی بر این وحوش ( کلمات را به معنای ادبیشون منظورمه و معنای عرفیشون نه ) استراتژی عاقلانه ای بوده چون تا حدی باعث کنترلشون میشه تا زمان رسیدن نوبتشون، هر چند هزینه ی قدرتمند تر شدنشون بواسطه تغذیه! و سرپرستی!! تیمارگرشون ترکیه هم جزء واقعیات و ضررها هست. اردوغان که چند روز پیش در هیاهوی عفرین نیروهای تازه ای به شمال عراق و مناطق بارزانی! ارسال کرده بود تهدید کرده به زودی ممکنه در سنجار هم یک عملیاتکی! بکنیم. به نظر این کشورگشایی! به مذاقش بسیار خوش آمده. و حس سلطان محمد فاتح را پیدا کرده.

منابعی از این دست به کرات در همون ابتدا اشاره شد و روشن بود اقدامات کردها. در ثانی کافیه همین حالا هم به رسانه های کرد مراجعه کنید تا بیش از صدها صفحه رجزخوانی برای ارتش سوریه و ترکیه را ببینید و جشنهاشون در برخوردهایی که با ارتش سوریه داشتند در نبرد شرق فرات و جالبه بعدها وقتی کار از کار گذشت و ترکیه تا وسط کانتون عفرین اومده بود در خبرهاشون میزدند" رژیم سوریه" باید از مرزها حمایت کنه!! یعنی وقاحت در حد اعلا که هنوز حکومت را به اسم رژیم خطاب می کنند و توقع کمک هم دارند. هرچند قطعا ارتش سوریه قصد و نیت کمک داشت و بیانیه هم داد و نیروی مردمی هم ارسال کرد برای دیرتر اشغال شدن عفرین ولی توافق روسها به اذعان خود کردها اصلا قبل از لجستیک و لشگرکشی ترکها به مرزها بود که خب کردها رد کردند و کار از کار گذشت و از دست ایران و سوریه! و مقاومت هم کاری بر نمیومد چون هر کدوم وزن مشخصی دارند در سوریه و شاید مثلا تصمیم کمک ایران به حزب الله از طریق سوریه و توسط بخشی از سوری ها دست ایران باشه ( حتی با وجود هزینه بمباران سوریه توسط اسرائیل به این بهانه و قبول سران سوریه ) ولی برخی تصمیم ها با مشارکت و برخی به تنهایی توسط روس ها صورت میگیره و درسته تلخه ولی خب کمک های سیاسی و نظامی روس ها هم کم نبوده به سوری ها و البته برخی تصمیماتشون ( آتش بس هایی که به ارتش سوریه اجازه داد به دیالزور بره و یا به غوطه به ضرر حاکمیت سوریه هم نبود صد در صد ) هم مفید بوده تا حدی. مردم عفرین هم که البته که حمایت کردند و می کنند که حالا هم به مناطق تحت سیطره حکومت پناه میبرند ولی تصمیم گیر اونها نبودند و حتی به اصطلاح سرانشون در عفرین. تصمیم در شرق فرات و توسط بزرگتر دیگه ای که به حمایتش افتخار می کردند گرفته شده بود و دیکته. چون همکاری نیروهای تحت امرش! با حکومت سوریه را اصلا نمیتونست بپذیره و خب شما وقتی حمایت ترامپ را به حمایت از سرزمینت ترجیح بدی میشه این پایکوبی مزدورهای ترکیه بر روی آب نبات ها و اسباب بازی بچه هات. حالا لطفا شما مدرک و سندی دال بر معامله غوطه با عفرین توسط جمهوری اسلامی(!) بزارید، یک مصاحبه ونقل قول صریح هم توسط مقامات مسئول ایران کافی هست که دقیقا اشاره به این معامله کرده باشه. اون هم در شرایط روشنی چون درگیری با ترکها ا در حین ورود به غرب حلب و چندین کشته و زخمی از هر دو طرف که کاملا نشون میداد مقاومت راضی به این توافق لااقل با این شرایط نیست. کار ما هم قطعا ایراد داره و البته مسموم سازی فضای رسانه ای و افکار عمومی توسط صدها رسانه وابسته ی فارسی زبان غرب-تغذیه و ده ها رسانه عرب زبان و مترجم دردها(!)ی ایرانی که کارشون تفسیرهای وارونه از جنایت و جا زدن اردوغان و نتانیاهو به جای حکام عادل و شیک! هستند، هم. بیان مشاهدات و تناقضات و البته شنیدن مشکلات و تناقضات حتی خودی ها، مخالف رویکرد چاره جویی و تصحیح اشتباهات نیست طبیعتا.

تصاویری که داره بیرون میاد از غارت گری دقیقا وحشیانه ی همپیمانان ترکیه در عفرین و به آتش کشیدن ها و به تاراج بردن منازل کردها، با قمه و قداره خودنمایی کردن هاشون و نابودی همه ی عناصر کردی شهر و خبرهایی از تعرض به باقی مانده ساکنان شهر نماد دروغ کثیف "انقلابیون سوری" است که اردوغان در ابتدای بحران براشون اشک می ریخت و بسیاری باور کرده بودند که دل این دیکتاتور کوچک برای مردم واقعا میسوزه و آرزوی اخلاق! اردوغانی میکردند برای محور مقاومت هم و در مقابل "حزب الله" به عنوان نماد ایستادگی در برابر این وحوش را سنگدل و قاتل معرفی می کردند. حالا پس از تمام این بحران که بزرگترین دامن زنندش بهش و بزرگترین مسبب فجایعش قطعا ترکیه ی با مرزهای باز به روی هزاران تروریست و تامین مالی و نظامی و سیاسی و اخلاقی! و رسانه ایش بوده و انقلابیون تحت نظر ترک ها ( اون هم نه بیابان گردهای داعش و النصره ) را شاهد هستیم که قطعا بسیاری از تصاویر وحشی گریهاشون مثل اون نمونه ی ابتدایی برخورد با جسد دختر کرد منتشر نشد و منتشر نکردند که اینچنین وقیحانه حتی با وجود علم به انتشار تصاویرشون بدون ذره ای نگرانی از فشار و برخورد رقص مرگ می کنند در میادین و خانه های مردم عفرین. در جنگ مرگ وجود داره و گاهی اشتباهات جنایاتی هم رقم میزنه، غیرنظامیان کشته میشند و دست ها به خون آلوده. ولی "خوی" آدمیان درگیر هست که ( حالا تنها چیزهایی که میبینیم ) مشخص میکنه وحشی و جانی واقعی کیه. هنوز که هنوز هست تصاویر حوثی ها در مواجهه با زخمی های طرف مقابل هر روز منتشر میشه اون هم جایی که جهان بایکوتش کرده و میدونند که شاید غیر از چند نفر این اقداماتشون را نخواهند دید ولی در روزی که داعش ( نه حتی مخالفین و مزدورین عربستانی ) سر زخمی حوثی را میبرند، در اونطرف مبارز حوثی هر کاری برای کمک به زخمی همون داعش میکنه. و این میشه سند افتخار اردوغان در حمایت از این وحوش که با آرایش لباس و پچ ترک و ادوات زیبا! ی جنگی تزئین! شدند و سرکوفت مدام به مقاومت بابت حمایت از مبارزینش در بعد رسانه های داخلی و خارجی. پ ن: جالبه به نقل از تصاویر بچه های تحولات در هیاهوی عفرین، ترکیه باز هم در حال ارسال نیرو به عراق هست و مناطق تحت تصرف چه کسی؟ بارزانی کرد(!)