انجمن بزرگ میلیتاری

سلام علیکم -- دوستانی که الان باید این سلاح را نقد کنند و در گذشته بصورت تخصصی روی این مطالب کار کردند ، می بایست به شکل علمی این مساله را پاسخ دهند ، با این حال : 1- طراحی و تولید سلاح ، برای هرکشوری (شرکتهای دولتی یا خصوصی ) یک برند ( نما نام ) هست ، بدین معنی که به محض برخورد یا مشاهده یک سلاح ، به شکل خودکار قدرت و توان صنعتی کشور سازنده به ذهن مخاطب می رسد . بعنوان مثال ، با مشاهده سلاح ak-47 ، فوراً اتحاد شوروی( روسیه) بعنوان یک کشور بزرگ ، که سابقه تولید تسلیحات با کیفیت پایین / متوسط ولی در شمارگان انبوه به ذهن انسان متبادر می شود که در نتیجه ظاهر سلاح ، قطعاً در کارایی و به اصطلاح خوش دستی موثر هست . 2- در طراحی یک سلاح ، با مفهومی به اسم ارگونومی مواجه هستیم که در نتیجه در نظر گرفتن الزامات رزمی ، خوش دستی و.... مطرح می شود که در حوزه پیشرانه تانک ، در متون تخصصی تا جایی که در ذهن بنده باقی مانده ، از آن با اصطلاح running gear نام برده میشود . 3- قطعاً زمانی که الزامات فوق الذکر رعایت شود ، کارائی آن در میدان رزم هم قابل توجه خواهد بود و این نیازمند وجود استانداردهای سخت گیرانه که این نیز خود نیازمند وجود آزمایشگاه های مجهز و خطوط تولید استاندارد خواهد بود ، هست . 4- در خصوص سلاح ژ-3 . کشور همسایه ما ( جمهوری اسلامی پاکستان) با نظارت مستقیم آلمانی ها ، مشغول تولید این سلاح و تیربار مربوطه آن هست و تا حال حاضر براساس رصد صورت گرفته ، کمتر به این مشکل برخورد شده و این بدان دلیل هست که آلیاژهای مورد استفاده اردنانس ارتش پاکستان ، طبق استانداردهای شرکت سازنده است ، در حالی که جنگ افزارهای داخلی بدلیل استفاده از آلیاژهای نامناسب و درجه دو ، به این مشکلات برخورد می کنند. در نتیجه ، وقتی استاندارد سازی ملاک قرار داشته باشد ، نیازی نیست تا مجموعه وزارت دفاع ، در یک بازه زمانی ده ساله یا بیشتر ، جنگ افزارهای انفرادی متعددی را رونمایی کند و سرنوشت همه انها هم نامعلوم باشد ، در حالی که وقتی هدف مشخص شده باشد ، سرمایه ها متمرکز شده و بابرنامه ریزی در مدت معین ، یک سلاح بومی از پایه طراحی خواهد شد ( با استفاده از تمامی تجربیات داخلی و خارجی و توجه به این نکته این سلاح در دست پرسنل وظیفه و کادر به شکل همزمان قرار هست استفاده شود) و در نهایت یک محصول با گونه های مشتق شده از آن وارد سازمان رزم نیروهای مسلح ( ارتش ، سپاه ، نیروی انتظامی و... ) خواهد شد . بنابراین ، 1- برنامه ریزی منطقی ، 2- متمرکز کردن سرمایه ها ( چه مادی و چه انسانی ) 3- استفاده از همه تجربیات باعث میشود تا شما یک سلاح با قابلیت اطمینان بالا ، ارگونومی مناسب وموثر در میدان نبرد داشته باشید .

سلام علیکم احتمالاً نخستین پست بنده در انجمن جدید هست ، اول اینکه یک خسته نباشید را خدمت همه عزیزانی که پیگیر بروزرسانی انجمن شدند عرض می کنم ، البته کاستی هایی دارد که در زمان مقرر ارائه خواهد شد ، با این حال در خصوص نامگذاری سخت افزارهای نظامی ، قطعاً در ساختار وزارت دفاع نارسایی هایی وجود دارد که در اینجا یک تجربه موفق و نظام مند را به شکل مختصر خدمت دوستان عرض می کنم . ارتش ایالات متحده شاید در حدود 60 سال قبل دچار این مشکلات و سردرگمی بود ولی از این تاریخ به بعد ، یک بخشی در پنتاگون بوجود آمد که به شکل خاص مسئول نامگذاری و کد گذاری تجهیزاتی است که وارد سازمان رزم این ارتش میشود و در طی سالیان دراز یک استاندارد محکم پدید آمده . بعنوان مثال ، برای نامگذاری بمب افکن B-1 نام های مختلفی پیشنهاد شده ، نظیر اکس کالیبور ، بونز ( استخوان ) و ... ولی وقتی نام های پیشنهادی به شکل منظم به این بخش که مسئول آن یک ژنرال دو ستاره بود می رسید ، پیشنهادات پالایش میشد و در نهایت یک عنوان غیر تکراری و مناسب آن سخت افزار به شکل رسمی تصویب می شد . البته پرسنل عملیاتی ممکن بود خودشان یک لقب غیر رسمی به سخت افزار مورد نظر بدهند که خوب ، غیررسمی بود و درمکاتبات رسمی استفاده نمیشد . مثلاً لقب رسمی جنگنده اف-16 ، فالکون ( شاهین ) بود ولی خلبانان نیروی هوایی ، لقب وایپر ( افعی ) را به این جنگنده داده بودند . در ایران هم بطور مثال ، ذوالفقار لقب یک موشک زمین به زمین ، تانک ، سلاح انفرادی و ... هست که مشخصاً برازنده یک ملت با تمدن کهن و اسامی درخشان تاریخی نیست . پی نوشت : انشا... با اتمام بروزرسانی ، ترجمه اخبار و مطالب با یک رویکرد جدید ادامه پیدا می کند ..

با سلام   شاهین جهانی  در سرزمین آفتاب تابان تصمیم نیروی  هوایی ایالات متحده برای استقرار 5 فروند پهپاد RQ-4 گلوبال هاوک شناسایی  در ژاپن     ارتش ایالات متحده آمریکا در نظر دارد تا اکتبر 2017 ، حداقل 5 فروند پهپاد گلوبال هاوک و 105 پرسنل نظامی که هم اکنون در پایگاه هوایی اندرسون ( گوام) مستقر هستند را به پایگاه هوایی یوکوتا ژاپن اعزام نماید . براساس اطلاعات منتشر شده ، عملیات تابستانه این پهپادها ، به شکل ناخواسته و بدلیل شرایط نامساعد آب و هوایی از جمله گردبادهای شدید ، متوقف شده و به همین علت  ، این تصمیم اتخاذ گردید . البته این استقرار چرخشی  به شکل موقت صورت می پذیرد ، اما این اطمینان بوجود خواهد آمد که در ماموریت این پهپاد وقفه ای بوجود نیامده است . ایالات متحده ، همچنان به استقرار پیشرفته ترین تجهیزات رزمی خود در ژاپن ادامه می دهد که به گفته آنان ، به امنیت ژاپن و ثبات منطقه کمک می کند .   پی نوشت :   ظاهراً توجه ترامپ به ناک اوت کردن کره شمالی جلب شده !!!!!!   صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9

با سلام   پیامی برای  کیم جونگ اون   بازنگری در مقررات درگیری  (ROE) جتهای رزمی F-35B سپاه تفنگداران مستقر در ژاپن       براساس اطلاعات منتشر شده  ، پس از وخامت شرایط در شرق آسیا ، اسکادران ضربتی VMFA-121 سپاه تفنگداران ارتش ایالات متحده  ، مستقر در پایگاه هوایی " ایواکونی " که از جتهای جدید اف-35 بهره می برد ، مشغول بازنگری  جدی در خصوص مقررات درگیری  و همچنین  تمرینات رزم در شرایط واقعی  هستند . این وضعیت توسط سخنگوی این یگان  انتشار عمومی یافته است .  این برای نخستین بار است  که  اسکادران 121 سپاه تفنگداران ، مهمات رزمی را در شرایط واقعی بروی جتهای اف-35 سوار می کنند تا سناریوهای رزمی را در در عمل بکار گیرند .   سرگرد آدام  پرلین ، افسر فنی  این اسکادران می گوید : " در حال حاضر زمان کمتر مورد توجه ماست و بخش فنی این اسکادران بیشتر بر روی  کیفیت روشهای  اجرای  مصوب متمرکز هستیم، گام های ما با اطمینان بالایی برداشته می شود و تمامی اقدامات احتیاطی و جزییات مد نظر قرار دارد . "   این اقدامات بدین دلیل صورت می گیرد  که خدمه هوایی این اسکادران در طول آموزش ، تاکید زیادی بر روی  ایمنی  و رعایت آن دارند .    یک تکنسین فنی مهمات اسکادران 121 در این زمینه می گوید : " من شاهد این مساله هستم که بالاترین استانداردهای ایمنی برای بالا نگاه داشتن سطح عملیاتی این اسکادران رعایت میشود ، بطوریکه  نصب مهمات هوایی ، بویژه مهمات انفجاری هوا به زمین به گونه ای است که بیشترین حفاظت موجود برای خدمه و تجهیزات  فراهم می گردد "     صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9  

با سلام    جنگ و صلح  بیستم فوریه 2015 ، دبالستیو ، اوکراین       جدایی طلب اوکراینی مورد حمایت روسیه  در حال غذا دادن به یک سگ پس از هفته ها مبارزه بی امان  ، بویژه در ایستگاه مرکزی راه آهن این شهر ، جدایی طلبان اوکراینی پرچم پیروزی را افراشته  و مناطق تصرف شده را تثبیت کردند . با این حال ، در آن زمان ، رییس جمهور اوکراین مدعی شد که وی به  یگانهای ارتش اواکراین ، شخصاً دستور داده تا عقب نشینی نموده  و جدایی طلبان نیز مدعی شدند که  صدها اسیر ارتش اوکراین را در اختیار دارند ....   پی نوشت :   1- به جنگ افزار این فرد دقت کنید ....   2- چهره این شخص ، بسیار شبیه به یکی از کاراکترهای فیلم  " صلیب آهنین " اثر مشهور کارگردان " سام پکین پا" است 

سلام علیکم و رحمت ا...      درحقیقت اگر مقداری این مساله را بیشتر تشریح بفرمایید ، ممنون میشوم ، با این حال در جریان عملیات روباه  صحرا ( دسامبر 1998 ) دقت موشکهای کروز آمریکایی که به یک پادگان ( پادگان ابوغریب ) در مرکز بغداد اصابت کرد ، به شکل زیر بود ، حالا چرا اصرار براین هست که این موشکها دقت بالایی ندارند را اگر صلاح میدانید بیشتر موشکافی بفرمایید . متشکرم       

 با سلام   مهمات دورایستای عبری در شرق آسیا عقد قرارداد نیروی هوایی ویتنام برای خرید مهمات دورایستای دلیله      ارتش ویتنام ، با هدف افزایش قابلیت رزمی جتهای  نیروی هوایی خود در نظر دارد تا موشکهای کروز دورایستای هوا-پرتاب " دلیله" با برد 250 کیلومتری را خریداری نماید . براساس اخبار منتشر شده از سوی نشریه فلایت گلوبال ، نیروی هوایی این کشور ، در حال بررسی های مقدماتی جهت خرید یک گونه بهینه سازی شده از مهمات دورایستای  هوا به سطح دلیله ، محصول شرکت IMI است  که از سال 1995 میلادی وارد خدمت عملیاتی شده است  .       به تازگی و درجریان ملاقات میان رییس جمهور ویتنام ( تران دای کوانگ ) و مدیرعامل شرکت IMI ( ایزاک  آهارانوویچ ) این مساله مورد بحث قرار گرفت و دوطرف در حال بررسی شرایط هستند .  این موشک دورایستای هوا به سطح  که به شکل خاص برای انهدام اهداف متحرک  با خطای دایره ای  (CEP) در حدود 1 متر ( 3 فوت و 3 اینچ) مورد استفاده قرار می گیرد ، بر خلاف موشکهای کروز متعارف که  قادر است اهداف از قبل برنامه ریزی شده را منهدم کند ،  برطبق ادعای سازندگانش ، می تواند برای انهدام اهداف مد نظر و غیر قابل پیش بینی ، در محیط رزمی  " گشت " زده تا در یک موقعیت مناسب بدان  حمله ور شود .     اما نکته مهم در اینجاست که این موشک توسط چه پرنده ای قابل حمل و شلیک خواهد بود ؟؟ به احتمال زیاد ، جتهای روسی SU-30MK2 ویا بالگردهای KA-28  می توانند با اجرای یکسری ارتقاءها ، با این موشک سازگار شوند .   صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9

سلام علیکم   بارها به این نکته اذعان شده که میلیتاری در نوع خودش ، یک انجمن متشکل از کاربران فاضل و دانشمند هست که در هرموضوعی که مربوط به حوزه دفاع و امنیت هست ، بسیار جذاب تر از سایرین ، عمل می کند . دیروزاشاره ای شد به استراتژی جنگ محدود ، این تاپیک بسیار جالب برادر عزیز جناب واریور اگر ادامه پیدا می کرد ، می توانست موارد بسیار مهمی را تبیین کند .   استراتژی جنگ محدود

 با سلام    آنالیز نتایج حمله پس از 10 ساعت        در مجموع 44 موشک به پایگاه هوایی ارتش سوریه اصابت نمود که احتمال اصابت دو موشک به یک هدف ( با هدف افزایش ضریب انهدام )  نیز وجود دارد      بررسی های دقیق تر نشان می دهد که  پناهگاه های سخت سازی شده  (HAS) در این پایگاه چندین بار مورد هدف قرار گرفته اند . حداقل 5 آشیانه نیز که لزوماً محل نگهداری تسلیحات شیمیایی نمی تواند باشد ، مورد اصابت واقع شده است     حداقل 10 دپوی ذخیره سازی مهمات ، 7 مخزن سوخت ، حداقل یک آتشبار سام- 6 به همراه  رادار و سامانه های کنترل- فرماندهی نابود شده است و در مجموع 5 آتشبار سام-6 صدمه دیده است .       در مجموع نتایج نشان می دهد که  موشکهای توماهاوک به شکل موثری اهداف خود را مورد اصابت قرار داده ولی میزان آسیبها محدود بوده که آن نیز بدلیل سرجنگی  کوچک این موشک ( 450 کیلوگرم )  به نظر طبیعی می رسد .         پی نوشت :    1- ظاهراً آمریکایی ها همچنان به استراتژی جنگ محدود که از اواخر دهه 50 پیرو آن بودند ، وفادار هستند ..   2 - با تشکر از برادر عزیز جناب lordashrafi بابت معرفی منبع    3- یک دوست علاقه مند ، نتایج این حمله را با نتایج حملات نیروی هوایی و دریایی روسیه باموشکهای کروز یک مقایسه تطبیقی بفرماید .    4- این رویداد برای هزارمین بار ، ثابت کرد که یک کشور وقتی نتواند از آسمان و فضای هوایی خودش مقتدرانه دفاع کند ، به همین مصیبت دچار می شود .   5- 59 تیر موشک شلیک شده ، 44 تیر موشک به هدف اصابت کرده ، بعبارتی می شود 74 درصد شلیکها موفق بوده ، حالا چه انتظار بیشتری وجود دارد ؟؟؟!!! ( از جنبه فنی ماجرا )    4-  یک نکته برای شفاف سازی : برجسته کردن این حملات در قالب تصویر ، تحلیل و ... نه با هدف ترساندن یک عده ای که همیشه منتظر فرصتی برای  استفاده از این وضعیت هستند ، بلکه به مثابه درسهای ارزشمند نظامی خواهند بود که هم اکنون ما به هزینه سوری ها مشغول فرا گرفتن آن هستیم . این فرصتها هرگز دوباره تکرار نمی شوند و برای اینکه دشمنان ما نتوانند همین تاکتیکها را بر علیه ما اجرا کنند ، باید فرصت را برای یادگیری غنیمت شمرد. 

سلام علیکم      تام هاوکها اصولاً طراحی شدند برای همین ماموریت ،( حملات جراحی شده  )  به همین دلیل در پست قبلی عرض شد که  خطا رفتن موشکها صرفاً ادعای روسهاست و باید این ادعا مستند باشد . البته  روسها هم زیاد نباید در این زمینه خوشحال باشند ، چرا که حداقل تا جایی که به ما مربوط هست ، موشکهای کروز شلیک شده از بمب افکن های نیروی هوایی این کشور ، حتی قبل از رسیدن به هدف و در همان آغاز شلیک ، دچار نقص فنی شده و ساقط می  شدند که در بخش های قبلی این تاپیک مفصلاً روی آن بحث شده .       البته اطلاع ندارم که دقیقاً کدام گونه از موشکهای تام هاوک شلیک شدند ( ظاهراً غیر از خدمه این شناورها ،  شرکت تولید کننده و پنتاگون ، احتمالاً دیگران اطلاعات مستند و موثق ندارند ) ، با این حال ، جنگ داخلی سوریه ، به مانند همه جنگها ، ( البته تا زمانی که به پایان نرسیده ) مجموعه از احتمالات هست و بنده فقط یکی ازاین احتمالات را مطرح کردم که ممکن است صحیح باشد و ممکن هست که اشتباه تحلیل شده باشد . 

سلام علیکم        البته بنده بر طبق مستندات این تحلیل را ارائه کردم  ، بعنوان مثال ،  ژنرال پیر گالوا ( یکی از افسران ارشد نیروی هوایی ارتش فرانسه/  معاون وقت فرمانده ناتو  و تحلیلگر ارشد بخش مطالعات راهبردی این مجموعه //نفر میانی تصویر ) در جنگ نخست خلیج پارس (1991)  بعنوان یک شاهد عینی چنین معتقد بود :   " من با جیپ خود ، 2500 کیلومتر رانندگی کردم ، در روستاها همه چیز نابود شده بود . ما تکه پاره های مهمات هوایی را مشاهده کرده بودیم که تاریخ 1968 روی آن ثبت شده بود "   خوب ، مقایسه دو تاریخ 1968 و 1991 ما را بسمت مباحث پیچیده لجستیک و دپوی مهمات منتهی می کند که باید روی آن بحث کرد ..       البته قطعاً اینطور که می فرمایید ، هست ولی ظاهراً آمریکایی ها تا رخداد مهمی که قرار هست تا چند وقت دیگر در کشور ما رخ دهد ، یک مقدار فتیله تهدید را پایین کشیدند تا نتیجه رویداد فوق ااذکر مشخص شود .  البته این موضوع یک مقدار پیچیده است و به مطالعه بیشتری توسط بنده نیاز دارد .   

سلام علیکم      البته تا این خبر تایید شود ( چون ظاهراً وزارت دفاع روسیه این ادعا را مطرح کرده وحداقل تا این ساعت مستندی ارائه نشده در نتیجه صرفاً در حد یک ادعاست ) با این حال ، یک نکته بسیار ریزی هم در این بین وجود دارد . آمریکایی ها ( حداقل طبق سوابق موجود ) برای ارسال یک سیگنال سیاسی ، دست به چنین تحرکاتی زده و می زنند ( به مانند عملیات روباه صحرا یا حمله به کارخانه شفاء در سودان ) . این خبر را قطعاً باید در کنار دیدار ترامپ با رییس جمهور چین و آزمایش موشکی کره  شمالی  قرار داد . از نقطه نظر نظامی ، برای خالی کردن  مهمات قدیمی  که می بایست با صرف هزینه از رده خارج شود ، می شود این حرکت را تحلیل کرد ، چرا که این حمله را می توانستند با جتهای رزمی هم انجام دهند که دقیق و غافلگیرانه تر هم  بود . ( در نتیجه 1- ریسک پذیری پایین شلیک موشک کروز ، 2- ارسال یک اخطار به اسد ( هر چند به شکل فرمالیته و ظاهری )  3- قدرتنمایی به شیوه گذشته و  زهرچشم گرفتن از چینی ها و کره شمالی // با توجه به اینکه عملیات نظامی با مهمات واقعی در شرق آسیا بسیار بلحاظ سیاسی هزینه بر خواهد بود و 4- با توجه به اینکه از قبل به روسها اطلاع داده شده بود ، بعید نیست که هماهنگی های پشت پرده ای هم وجود داشته باشد )     پی نوشت :   این حرکت ، تحلیل های زیادی را بدنبال خودش دارد ، باید منتظر بود و دید که آیا قرار هست این تحرکات ادامه پیدا کند یا اینکه صرفاً یک واکنش مقطعی است به حوادث اخیر در سوریه ....

با سلام    دیپلماسی موشکهای کروز   پایان جنگ داخلی سوریه  به شیوه ترامپ!!!!!!     پنج شنبه شب ، در یک اقدامی تلافی جویانه آتشین  و در پاسخ به استفاده از مهمات غیر متعارف در جنگ داخلی سوریه ، نیروی دریایی ارتش ایالات متحده ، یک  پایگاه هوایی ارتش سوریه را با موشکهای کروز مورد حمله قرار داد . دونالد ترامپ  ، رییس جمهور فعلی ایالات متحده با استناد به  جلوگیری از حملات احتمالی در اینده با تسلیحات شیمیایی  و انتشار گاز سمی در میان غیر نظامیان و پیوستن سایر کشورها برای پایان دادن به خونریزی در سوریه این دستور را برای واحدهای رزمی آمریکایی مستقر در مدیترانه  صادر نمود .     پایگاه هوایی شعیرات ، 1987   این حمله ، در حقیقت نخستین اقدام نظامی مستقیم ریس جمهور جدید و یک اقدام دراماتیک نظامی برای حضور موثرتر در بحران داخلی سوریه ازسوی ایالات متحده بشمار می آمد . این تهاجم موشکی ، از نظر ، ریسک بزرگی برای دولت جدید بشمار می رود ، چرا که  این رویکرد ، درست بر خلاف راهبرد دولت قبلی این کشور برای پرهیز از خطر پذیری در سوریه است .       ترامپ پس از صدور دستور شلیک  موشکهای کروز از یک پایگاه نظامی واقع در فلوریدا ، چنین گفت که ، شکی نیست که دستور حمله شیمیایی از سوری رییس جمعهور بشار اسد صادر شده است و اوست که  تسلیحات شیمیایی ممنوعه را مورد استفاده  قرار داده است  .       ترامپ در واکنش به استفاده از تسلیحات شیمیایی در سوریه ، دستور شلیک  59 تیر موشک کروز از ناو موشک انداز یو اس اس راس و یو اس اس پورتر را بسوی پایگاه هوایی شعیرات  که یک پایگاه هوایی تحت کنترل دولت مرکزی سوریه است را  صادر نمود و براساس ادعاهای مقامات ارشد نظامی آمریکایی ، براثر شلیک این موشکها ، بخشی از جتهای رزمی نیروی  هوایی سوریه در  این حمله منهدم شدند . موشکهای کروز شلیک شده از مدیترانه ، در ساعت 8:45 بعد اظهر به وقت واشنگتن ( 3:45 دقیقه صبح به وقت محلی سوریه )  بسوی اهداف مشخص شده در داخل خاک  سوریه شلیک شدند . به گفته مقامات پنتاگون ، خزشراه ها ، آشیانه ها ، برج کنترل و انبار های مهمات مورد هدف قرار گرفته و منهدم شدند . در این حمله تعدای سوری کشته و مجروح شدند . در این زمینه ، طلال برازی ، فرماندار حمص به خبرگزاری آسوشید پرس  گفت که تعداد دقیق کشته ها و زخمی هنوز مشخص نیست .       پایگاه هوایی شعیرات ، 2016   این تهاجم موشکی  در حالی صورت گرفت که  ترامپ بدون هماهنگی با کنگره یا سازمان ملل دستور حمله به سوریه  را صادر نموده  و معتقد است که استفاده از زور ، به منظور دفاع از منافع ملی ایالات متحده  و حفاظت از غیر نظامیان است !!!!!!!!   تلویزیون دولتی سوریه نیز  در یک گزارش  ، حمله موشکی ایالات متحده را یک تجاوز آشکار نامیده و آن را محکوم نموده است  .   حمله موشکی به سوریه ، نشاندهنده این مساله است که ترامپ بتدریج آماده محقق ساختن وعده ای است که در دوران نامزدی انتخابات ریاست  جمهوری مبنی بر ورود جدی به جنگ داخلی سوریه  خواهد شد .  این درحالی است که مقامات ارشد کاخ سفید ، تدریجاً ، سرزنش های جدی را متوجه روسیه نموده اند تا جایی که وزیر امور خارجه " رکس تیلرسون " معتقد است که حمله شیمایی اخیر در سوریه ، نشان می دهد که راهبرد مسکو در خلع سلاح شیمیایی  ارتش سوریه  که از سال 2013 آغاز شده ، به شکست انجامیده است . به اعتقاد تیلرسون ، دو حالت وجود دارد ، یا اینکه روسها در این حمله همدست سوری های هستند و یا اینکه فاقد توانایی های لازم برای  جلوگیری از  عملکرد اسد بوده  و در این زمینه بی کفایتی  خود را ثابت کردند .       شناور موشک انداز یو اس اس پورتر      به اعتقاد ناظران نظامی ، شلیک موشکهای توماهاوک  از سوی شناورهای رزمی آمریکایی به سوی اهدافی در داخل خاک سوریه ، واکنشی به اجرای حملات شیمیایی با گاز سارین یا اعصاب و یا ترکیبی از گاز کلر  بوده  ، در حالی که  پیش از این ، مقامات ارشد امنیت ملی ایالات متحده ، هشدارهای اولیه را در خصوص آماده شدن سوری ها برای یک حمله شیمیایی  به  ترامپ داده بودند. حمله به سوریه درست در زمانی  صورت گرفت که  ترامپ  میزبان رییس جمهور چین است و همزمان ، کره  شمالی با شلیک یک موشک دوربرد ، معضل امنیتی جدیدی رابرای آمریکا در شرق آسیا ، بوجود آورده است . این اقدام نظامی ، احتمالا" ارسال یک سیگنال رسمی و خشن از سوی ترامپ به نظر می رسد ، مبنی بر اینکه آمریکایی ها واهمه ای از اقدام نظامی یکجانبه نخواهند داشت . تیلرسون معتقد  است : " این اقدام به وضح نشان می دهد که رییس جمهور در زمان لازم ، قاطعانه اقدام خواهد کرد " با این حال ، مقامات ارشد کاخ سفید معتقد هستند که این حمله ، یک پاسخ در خور به اقدامات سوری ها و روسها در سوریه بشمار می رود "   سخنگوی پنتاگون ،کاپیتان جف دیویس ، در این زمینه می گوید : " هدف از این حمله ، هشداری به اسد بود تا از انجام مجدد این نوع حملات خودداری کند "   با این وصف ، حملات ارتش آمریکا به سوریه ، احتمالاً وضعیت و شرایط را در جنگ داخلی این کشور پیچیده تر خواهد کرد تا جایی که برخی معتقدند که جان صدها نظامی آمریکایی با این حمله دچار خطر بیشتری شده  و احتمال انجام حملات غیر قابل پیش بینی علیه این نیروها را افزایش می دهد .   از سویی دیگر ، حضور ایران و روسیه مشکلات بیشتری را برای حضور آمریکایی ها در این کشور ایجاد نموده  ، چنانکه روسها با ارسال سخت افزار های رزمی بیشتر ، قدرت آتش سوری ها را افزایش داده و از طرفی دیگر ، حضور مستشاری و محسوس واحدهای نظامی  منتسب به ایران  قدرت مانور ارتش سوریه را صد چندان نموده است و این مایه ناامیدی مخالفان اسد خواهد بود.       شناور موشک انداز یو اس اس راس    گفته میشود ، قبل از حمله ، مقامات نظامی ایالات متحده ، همتایان روسی خود را از این شلیکها آگاه نموده  تا از هر گونه تلفات غیر ضروری جلوگیری شود . با این وجود ، سفیر روسیه  در سازمان ملل معتقد است که هر گونه عواقب منفی این گونه حملات بر عهده کسانی است که آغازگر آن هستند .   این حمله نشان می دهد که استفاده از زور در جنگ داخلی سوریه ، بتدریج  شک و تردیدهایی را در زمینه مفاهیم حقوقی این شیوه بوجود آورده است .  هنگامی که اوباما به سال 2011 در لیبی مداخله نمود ، تایید شورای امنیت سازمان ملل و کشورهای عضو پیمان ناتو را از قبل دریافت نموده بود ، در حالی که جمهوری  خواهان مخالف این اقدام بودند . علیرغم همه این موارد ، مشخص نیست که آیا ترامپ قصد گسترش اقدام نظامی علیه اسد را دارد یا خیر !!!! در دوران  اوباما ، راهبرد ایالات متحده عمدتاً شامل پشتیبانی از شورشیان به اصطلاح میانه رو !!!!  تمایل داشت ، اما با مداخله گسترده روسها از سپتامبر 2015 ، شکستهای پی درپی گریبان این شورشیان را گرفت  و اوباما نیز تلاش می نمود تا با همکاری روسها ، روند را بسوی مذاکره سیاسی  برگرداند .     پی نوشت :   نزدیک به سه سال هست که بخشی از زمان بنده صرف ترجمه مطالب به روز ، به دور از سیاست بازی ها و صرفاً برای ایجاد یک توازن منطقی در تحلیلهای نظامی شده است ، قطعاً آن دسته از دوستانی که از همان ابتدا این نکته را درک کردند و متوجه شدند ، در بی غرض بودن مطالب شکی ندارند و یکسری حرکات کودکانه نسبت به پستهای بنده ، خللی در ادامه این روند ایجاد نمی کند . این مطالب را صریح عرض کردم که همه کاربران از این مساله آگاه باشند. این مسیر با تمام توان ادامه پیدا می کند تا در یک نقطه عطف ، انجمن military.ir نه بعنوان یک انجمن سرگرمی و برای وقت گذرانی ، بلکه بصورت یک اندیشکده نظامی ، در جامعه گسترده پارسی زبان ، جدی تر از قبل ، در کانون توجهات قرار گیرد .      صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9

با سلام رویای جدید برای نیروی هوایی انتخاب دو تیم تحقیقاتی از سوی دارپا برای توسعه مرحله دوم فناوری پهپادهای هواپرتاب " گرملین " به تازگی آژانش تحقیقات پیشرفته دفاعی (DARPA) ، مرحله دوم برنامه موسوم به "Gremlins" ، که قرار است در قالب آن ، یک سیستم تسلیحاتی بدون سرنشین هوا- پرتاب با هزینه کم و قابلیت بازیابی مجدد توسعه یابد را آغاز نموده است .برای این کار ، دارپا ، دو تیم جداگانه را انتخاب و به هرکدام ، سرمایه ای در حدود 21 میلیون دلار اختصاص داد . این دو تیم ، یکی به سرپرستی شرکت Dynetics و دومین تیم به سرپرستی جنرال اتمیکز ، به شکل خاص به تکمیل طرح اولیه خواهند پرداخت و این به شکل طبیعی ، خطرپذیری های مرتبط با آزمون زیرسیستم های این برنامه را به حداقل ممکن کاهش خواهد داد . اسکات وایرزبانووسکی به گفته اسکات وایرزبانووسکی ، مدیر برنامه های دفاعی دارپا : " مرحله نخست این برنامه ، امکان سنجی توسعه این فناوری و بخصوص ، فناوریهای مرتبط با موضوع بازیابی این پهپادها توسط پرنده میزبان را هدف قرار داده بود . پس از اتمام این مرحله و تشکیل دو تیم مجزا ،مفهوم اولیه ، به بلوغ طراحی رسید که براساس آن ، حامل این پهپادها ، بصورت " ناوهای هواپیمابر " در هوا عمل نموده و این مساله ، دامنه انعطاف پذیری و هزینه بکارگیری کاربران آن را بشدت کاهش خواهد داد" شرکت Dynetics ، کنسرسیومی از شرکتهای فناور محور ، شامل شرکت امنیتی / دفاعی کراتوس ، شرکت نوادا / سییرا ، شرکت بین المللی مهندسی سیستمهای دفاعی ویلیامز ، شرکت سیستمهای هوایی موگ است که در زمینه فناوریهای پیشرفته هوایی ، خدمات خود را ارائه می کنند . به گفته دیوید .آر. آلکساندر ، مدیرعامل شرکت GA-ASI ، این مجموعه ، به شکل خاص برروی سیستم های هوایی بدون سرنشین رزمی با قابلیت بازیابی مجدد مشغول کار است و ما پتانسیل اتصال این فناوری به پهپادهای رزمی کنونی نظیر MQ-9 پریدیتور را در اختیار داریم تا مشتری احتمالی این فناوری ، قابلیتهای جدیدی را در اختیار خود داشته باشد .دارپا در قالب پروژه فوق الذکر ، قصد دارد تا مجموعه ای از پهپادهای کوچک را برای ارتش ایالات متحده تحت توسعه قرار دهد . این مینی پهپادها ، با زمان پاییش 60 دقیقه ای در یک برد 300 ناتیکال مایلی می توانند یک محموله 60 پاوندی را با خود حمل کنند . فاز نخست این برنامه در مارس 2016 آغاز گردید و پس از اتمام آن و تکمیل طرح اولیه ، پرنده ترابری تاکتیکی C-130 بعنوان هواپیمای بستر ازمون ( پرنده بازیابی کننده ) انتخاب و تستهای مرتبط با فناوری های کلیدی ، تستهای ایمنی و... برروی آن انجام خواهد شد . طبق پیش بینی ها ، انتظار می رود تا این آزمایشات در سال 2019 به نقطه اوج خود رسیده و چرخه تولید آن آغاز گردد .براساس پیش بینی دارپا ، این مینی پهپاد ، قادر خواهد بود تا از حامل های متنوعی نظیر جنگنده های رزمی سبک ، بمب افکن ها ، پهپادهای کنونی ، خارج از برد سیستمهای دفاع هوایی دشمن شلیک و پس از اجرای ماموریت مجدداً بازیابی شوند . زمانی که گرملین ماموریت خود را به انجام رساند ، توسط هرکولس بازیابی شده و به پایگاه مبداء منتقل می کند ، جایی که خدمه زمینی آماده اند تا در عرض 24 ساعت ، آنها رابرای ماموریت بعدی آماده نمایند . انتظار می رود گرملین برای 20 ماموریت مورد استفاده قرار گیرد که این مساله مزیتهای بسیاری برای کاربران آن فراهم می نماید . پی نوشت : زمان در گذر هست و فناوری های دفاعی با انجام سرمایه گذاری های بهینه و به دور از موازی کاری ها ، درحال پیشرفت . حالا شما ، خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل. صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9

  "شبحی بر فراز دوزخ "   اثبات  کارآمدی ماموریتهای پشتیبانی نزدیک هوایی توسط پهپادها       در حالی که  واژه " پشتیبانی نزدیک هوایی "CAS" عموماً تصویری از یک پرنده رزمی مادون صوتی نظیر A-10 " وارتهاگ / گراز زگیل دار " مسلح به طیف گوناگونی از مهمات هوا به زمین را به ذهن مخاطب متبادر می کند،اما در دهه دوم قرن بیست ویکم  ( قرن نیروی  هوایی ) این پرنده های بدون سرنشین  مسلح هستند که به شکل فزاینده ای ، ماموریتهای پشتیبانی نزدیک هوایی را در عراق و سوریه علیه شورشیان موسوم به دولت اسلامی ، بخصوص در محیطهای متراکم شهری  نظیر موصل که به آتش دقیق نیاز است ، بر عهده گرفته اند .       پرنده های بدون سرنشین یا پرنده های هدایت پذیر از راه دور (RPA) ،  استخوان بندی  حملات هوایی ارتش ایالات متحده را در طول دو سال گذشته  تشکیل می دهند . به اعتقاد سرهنگ کیس کانینگهام ، فرمانده وینگ 342  پایگاه هوایی  " کریچ" و مسئول وینگ  432 اعزامی  به آسیای جنوب غربی ،  اگر چه هنوز نقش شناسایی  در راس ماموریت های محوله به این تجهیزات قرار دارد ، اما نیروی هوایی ارتش ایالات متحده در سالهای اخیر ، با دراختیار گرفتن پهپادهایی نظیر MQ-1 و MQ-9 بتدریج حمله به اهدافی با ارزش بالا در عراق  وسوریه ، بخصوص پس از ظهور شبه نظامیان شورشی ISIS را در دستور کار خود قرار داده است .       وینگ 342 که خانه اصلی اسکادران پهپادهای MQ-1 پریدیتور و MQ-9 ریپیر بشمار میرود ، در سالهای اخیر فعالیت قابل توجهی در سراسر جهان داشته و خلبانان این اسکادران مستقر در پایگاه هوایی " کریچ" ( نوادا) پس از تمرینات مداوم و گذراندن 16 تا 21 ساعت پرواز آموزشی ، آمده اجرای ماموریتهای رزمی می شوند .      سرهنگ کیس کانینگهام ، فرمانده وینگ 342       کانینگهام می گوید : " خدمه هوایی ما در میان همتایان خود در سراسر جهان بی نظیر محسوب می شوند ، چرا که پهپادهای نیروی  هوایی ، برای  اجرای ماموریتهای پشتیبانی ، اغلب در یک فاصله اندک  ( حداقل 30 متری )  یگانهای  درگیر روی زمین همراهی کرده  و با استفاده از تسلیحات هدایت دقیق ، آتش قابل توجهی را به منظور زمین گیر نمودن  واحدهای دشمن  فراهم می نمایند . به اعتقاد من ، این یک بخش باید بخوبی درک شود ، چرا که فرماندهان نیروی زمینی ، در طول روز، چندین بار در خواست پشتیبانی آتش هوایی دارند و این یک موفقیت آشکار برای نیروی هوایی است "         اطلاعات منتشر شده از سوی ستاد وینگ 342 نیروی هوایی نشان می دهد که این نیرو ،از 4 سال پیش  چشم انداز مثبتی را برای استفاده گسترده تر از پهپادهای MQ-1 و MQ-9 و مهمات هدایت دقیق جهت اجرای حملات جراحی شده ، در نظر گرفته بود . در سال 2013 ، این دو پهپاد جمعاً 500 تیر مهمات هدایت دقیق را بسوی اهداف مستقر در مناطق متراکم و دارای بافت پیچیده شلیک نمود که این رقم در سال 2014 به 1000 تیر افزایش پیدا  نمود . این عدد در ادامه سیر صعودی  خود در سال 2015 به 2000 تیر رسید و این اسکادران در یک جهش خیره کننده ، در سال 2016  تعداد مهمات دقیق شلیک شده را به عدد 3000 تیر افزایش داد .       وی در ادامه  چنین اعتقاد داشت : " در طول دوسال ، ( 2016-2015) ، این دو پهپاد به تنهایی بیشتراز 1500 شلیک موفق را برعلیه اهداف دشمن ، بویژه خودروهای تاکتیکی حامل تیربار و  خودروهای انتحاری  در کارنامه خود به ثبت رساند ، تا جایی که از این تعداد ، 300 شلیک با مهمات هدایت لیزری صورت گرفته  که این در  نوع خود می بایست مورد توجه قرار گیرد"     وینگ 342 نیروی هوایی  در سال 2016 میلادی ، چیزی در حدود 250000 ساعت پرواز را در کارنامه  خود به ثبت رساند که به گفته کانینگهام ، 98 درصد آن را پرواز های رزمی تشکیل می دهد . البته این به معنای آسان شدن عملیاتهای رزمی نیست ، چرا که کاربرد این تجهیزات ، چالش ها و پیچیدگی های خاص خود را داراست  و ایجاد عملیات مشترک با واحدهای پیاده ، عمیقاً خلبانان و تحلیلگران ما را دچار دردسر نموده است .     ژنرال هربرت . اچ . کارلایس ، ریاست سابق فرماندهی رزم هوایی در یکی از آخرین مصاحبه های خود ادعا نمود که  کیفیت آموزش ها به گونه ای است که خلبانان جوان MQ-9 تنها 13 دقیقه پس از نخستین پرواز رزمی خود ، می توانند با مهارت ،  موشکهای ضد زره AGM-114 هلفایر را به مانند خلبانان پرتجربه بالگردهای رزمی به سوی هدف  هدایت نمایند .       به گفته وی : " این مساله باور نکردنی است ، اما واقعیت دارد و در عمل نیز به اجرا درآمده است و این بدان معنی است که دشمن با یک ضربه مستقیم از پا در خواهد آمد . "   کارلایل اضافه می کند که ما اکنون تجربه های زیادی در خصوص استفاده از MQ-9 در محیطهای شهری و اجرای ماموریتهای پشتیبانی نزدیک کسب کرده ایم ، تا جایی که به شکل همزمان ، چند پریدیتور قادرند یک محیط متراکم در اندازه های متوسط را پوشش داده و از نیروی زمینی حمایت نمایند و این بدان معنی است ترکیب حسگرهای پیشرفته با تسلیحات  موثر ، توانایی های زیادی را در اختیار ما قرار خواهد داد .     پهپاد پریدیتور در حالت استاندارد خود توسط دو کاربر هدایت و کنترل می شود و در حالی که خلبان مسئولیت هدایت و ناوبری را بر عهده دارد ، خدمه دوم ، با استفاده از حسگرها و دوربین ها و تجهیزات هدایت لیزری ، در جستجو و شکار اهداف خواهد بود .     در این زمینه کانینگهام  معتقد است : " ماموریتهایی که بر عهده این وینگ هوایی گذاشته میشود ، بلحاظ ریسک پذیری ، تقریبا، در سازمان رزم نیروی هوایی ، بی همتاست . من ( کانیننگهام ) تجربه پرواز با جتهای رزمی پیشرفته ای نظیر F-15  ، F-16  و F-22 را در کارنامه  رزمی خود دارم و حساسیت ماموریتهای محوله به این اسکادران ، هرگز با ماموریتهایی که این هواپیماها آن را به انجام می رسانند ، قابل قیاس  نیست "   " تصور غلطی است که این ماموریتها را همانند بازی های ویدئویی فرض کنیم . زمان زیادی طول خواهد کشید که  چشم و دست خلبان با هم هماهنگ گردد و این حساسیت زمانی بیشتر می شود که بدانیم این پهپادها همواره می بایست در نزدیکی واحدهای خودی دست به عملیات رزمی زنند "   چاقوی سویسی ارتش در آسمان   علیرغم ویژگی های مثبت  پهپاد MQ-1  ، نیروی هوایی قصد دارد تا بکارگیری این تجهیزات را به نفع  پهپاد جدیدتر ، بزرگتر و با قابلیت مرگ آوری بیشتر MQ-9 کنار گذارد . اما این دو پهپاد ، مشترکا" توسط شرکت جنرال داینامیکز طراحی و در خط تولید قرار گرفته اند و این ویژگی کلیدی  این دو بشمار می رود .    نخستین و مهمترین توانایی  ، توانایی  پایش طولانی  این پهپادهاست که به  کاربر اجازه می دهد تا با استفاده از حسگرهای ویژه ، اهداف خود را با دقت جستجو نموده  و یک الگوی اطلاعاتی خاص را برای  هدف گیری و انهدام  پدید آورد ،چرا که  هر دو پهپاد ، توانایی  حمل حسگرهای چندگانه ، شامل دوربین های روزانه ، حسگرهای فرو سرخ ، دوربین هایی با قابلیت  تشدید تصویر و در نهایت هدف گذارهای لیزری  را در اختیار دارند .   دومین ویژگی ،  تسلیحات مورد استفاده در این دو پهپاد است . جنرال داینامیکز ، با یک طراحی هوشمندانه ، قابلیت حمل همزمان دو تیر موشک هدایت لیزری AGM-114  هلفایر را در MQ-1 به یادگار گذاشت ، در حالی که  MQ-9 با یک جهش خارق العاده ، می تواند چهار موشک هلفایر و دو تیر مهمات 500 پاوندی GBU-12  پیووی -2 را با خود حمل کند و این به معنای قدرت آتش بیشتر برای نیروی  هوایی است .      به اعتقاد کانینگهام  ، پریدیتور و ریپیر مزایای منحصر بفردی را در زمان اجرای عملیات رزمی در مناطق شهری ، ارائه می کند  . این پهپادها نه تنها می تواند ساعتها بر فراز میدان نبرد با هدف  در اختیار گذاشتن اطلاعات آنلاین  به فرماندهان ، پرواز نماید ، بلکه  با حمل تسلیحات  هدایت  دقیق موجبات کاهش تلفات غیر نظامیان و پرسنل خودی را فراهم می آورند . از آنجایی که روی مداومت پروازی این پهپادها و قابلیت حمل حسگرهای ویژه ، تمرکز بیشتری صورت گرفته ، قطعاً حضور توده عناصر دشمن در یک محیط شهری نظیر موصل ، دیگر موجبات تلفات شدید را فراهم نمیکند . بکارگیری این پهپادها ، صبر فرماندهان را برای  استفاده درست  از " زمان" بیشتر نموده  و این به نیروی زمینی کمک می کند که نخست  عناصر ستیزه  جو را از غیر نظامیان جدا نموده  و پس از آن با فراغ بال ، پیاده نظام ، تجهیزات سبک و سنگین  دشمن را هدف قرار دهد .     در همین راستا ، " ستوان یکم گرک" خلبانی که از سال 2016 ، هدایت پهپاد MQ-9  را بر عهده دارد ، معتقد است : " میدان نبرد در قرن بیست و یکم  ویژگی های دینامیک خاص خودش را داراست ، چرا که در چنین میدان هایی ، شما می بایست بسرعت عملیات شناسایی را به اجرا در آورده  و پس از آن  با دقت هر چه تماتر ، ماموریتهای پشتیبانی نزدیک هوایی را به نمایش گذارید "     این ستوان خلبان  می گوید : " پهپاد MQ-9 ، چاقوی سویسی نیروی هوایی است . چرا که در هر موقعیتی ما می توانیم خلاء ناشی از عدم حضور سریع اسکادرانهای بال ثابت  سرنشیندار نیروی  هوایی را جبران نموده  و بدلیل انعطاف پذیری ، تبدیل به کلید موفقیت در جنگ شویم "         گروهبان نیروی  هوایی "جو" ، درجه داری که از سال 2013 ، کاربر حسگرهای پهپاد MQ-9 است می گوید :   " همه چیز از روی زمین ، برای کاربران این پهپاد ، متفاوت است "   اگر چه این  دو عضو نیروی هوایی از به اشتراک گذاری اطلاعات بیشتر در خصوص ماهیت و چگونگی ارتباط میان خلبانان و   کاربران مسئول کشف و شلیک تسلیحات  خودداری کردند ، اما این واقعیت  غیر قابل کتمان خواهد بود که  خدمه نیروی هوایی  عمدتا" بواسطه  " پایانه  کنترل هوایی مشترک " ( JTAC) درخواستهای حملات هوا به زمین را در یافت می نمایند .       به گفته ستوان یکم " گرک" ، در جریان اجرای عملیات پشتیبانی نزدیک هوایی  ، خلبان MQ-9 به شکل مداوم با JTAC در ارتباط است تا تصویر کاملی از میدان رزم بدست آورد . از آنجا که JTAC ، در اغلب موارد ایده های مد نظر فرمانده میدان را بازتاب می دهد ، MQ-9 گزینه های متعددی را برای درگیر شدن با هدف در اختیار خواهد گذاشت و این به فرمانده میدانی اجازه می دهد تا با اشتراک گذاری اطلاعات ، دقیقاً وضعیت را برای کاربران MQ-9 به تصویر در آورد .   علیرغم وجود کانالهای امن ارتباطی ، نگرانی عمده بیشتر در خصوص کاربرد درست تسلیحات محمول MQ-9 خواهد بود . در اغلب اوقات و براساس تجربیات ما می بایست موشکی نظیر هلفایر را به پشت بام یک ساختمان یا دیوار یک خانه شلیک کنیم  که به شکل خاص ، یک نبرد کاملا" متفاوت را برای خدمه این پهپادها به تصویر در می آورد . در نتیجه  خلبان و اپراتور سلاح می بایست آنچنان با هم هماهنگ  باشند که  اختلالی در فرآیند  کشف هدف توسط حسگرها و شلیک موشک بسمت آن پدید نیاید . بنابراین ، زمانی که موشک شلیک می شود ، من مطمئن هستم که  دوربین دقیقاً بسمت  هدف قرار گرفته و هلفایر ، دشمن را صبورانه و به شکلی که مورد نظر ماست ،   منهدم می کند .   پی نوشت :   قرن بیست و یکم ، در حوزه نظامی ، قرن پویایی نیروی هوایی بعنوان یک نیروی سّیال ، فوق العاده انعطاف پذیر و مخّرب هست و خواهد بود . این مساله ، هشداری جدی به تمام  سازمان های مسلح رسمی است که هر چه بیشتر تلاش های خود را در این حوزه متمرکز نمایند .        بن پایه :   http://www.defensenews.com/articles/northrop-starts-flight-testing-advanced-imaging-sensor-on-global-hawk       این مجموعه با صرف زمان ترجمه  شده است ، بنابراین ، هر گونه برداشت با ذکر منبع (MILITARY.IR) خواهد بود .  در غیر اینصورت ، برداشت کننده  ، عرفاً و شرعاً ، مسئول خواهد بود .   :rose: مترجم( با اندکی تلخیص)  : MR9     :rose:    

    پرواز نسل چهارم رافال تا سال 2023       با هدف پاسخ به تقاضاهای رو به رشد بازارهای داخلی و خارجی  جهت خرید جتهای رزمی فرانسوی ، شرکت معظم " داسو" و آژانس تدارکات دفاعی فرانسه (DGA) به زودی  ( که احتمالاً شش سال بطول خواهد انجامید )  مرحله نهایی توسعه نسل بعدی جت زیبای رافال  (Rafale F4 ) را در دستور کار خود قرار خواهند داد .     وزیر دفاع فرانسه ( ژان  دلریان )   به گفته وزیر دفاع فرانسه ( ژان  دلریان ) با شروع این برنامه ، این جت فرانسوی ظرفیت جدیدی از فناورهای مدرن در  حوزه  پیشرانه  و جنگ افزار را به بازار تسلیحات معرفی خواهد نمود . آخرین گونه این جنگنده رزمی که با شناسه Rafale F3-R  شناخته می شود ، آخرین مراحل تایید صلاحیت پروازی خود  را طی می کند و قرار است تا سال آینده میلادی ، پروازهای رزمی خود را آغاز  نماید . در حال حاضر ، شرکت داسو فرانسه ، برای تولید 180 فروند هواپیما  با حق سفارش 78 فروند دیگر برای تحویل به دو نیروی  هوایی هند و مصر در حال برنامه ریزی است . علاوه براین ، نیروی هوایی فرانسه نیز با خروج جنگنده های میراژ-2000 از سازمان رزم این نیرو ، ( بدلیل نزدیک شدن به  سالهای پایانی عمر خود ) حق ارسال یک سفارش 45 فروندی را برای خود محفوظ نگاه داشته است .       به همین دلیل انتظار می رود تا نخستین فروند از گونه  F.4 این جت رزمی  پس از طی مراحل تولید و آزمایشات پروازی ، در اوایل سال 2025 وارد خدمت عملیاتی گردد ، هر چند در صورت ایجاد شرایط اضطراری یا دریافت سفارشات بیشتر ، این بازه زمانی ممکن است کوتاه تر شده  و ورود بخدمت آن در سال 2023 صورت پذیرد . با این وصف ، براساس برنامه ریزی های داسو ، تولید این  گونه خاص ، قطعاً در بازه زمانی 2025-2019 انجام می پذیرد .       Rafale F3-R   از آنجا که ارتش فرانسه قصد دارد تا خط تولید جت رزمی رافال را برای نیروی هوایی و دریایی حداقل تا سال 2024 باز نگاه دارد ، وزارت دفاع این کشور ، تصمیمات جدیدی در خصوص نوسازی  و ارتقاء مستمر این برنامه گرفته است . به نظر میرسد با تزریق یک بودجه 1 میلیارد یورویی ،  این تصمیم ، بویژه در خصوص  گونه Rafale F3-R جدی تر باشد . با اختصاص این بودجه به برنامه فوق الذکر ، انتظار میرود تا جتهای تولید شده ، به یک رادار AESA پیشرفته  ( نزدیک به 100 کیلومتر )  و  موشکهای با برد بیشتر میتئور مسلح شوند .       در حوزه ماموریتهای هوا به زمین ، گونه  Rafale F3-R قادر خواهد بود تا یک غلاف نشانه گذار جدید تر (PDL-NG) محصول تالس  را بکارگیرد . علاه براین ، نصب و راه اندازی پایانه تبادل اطلاعات لینک -16 ، بهبود سامانه های تشخیص دوست از دشمن (  IFF) و همچننین یک غلاف پیشرفته سوخت رسانی / سوخت گیری برای جتهای گونه  Rafale N ( نیروی دریایی ارتش فرانسه ) نیز در دستور کار قرار گرفته است .       غلاف نشانه گذار PDL-NG     با توجه به ماموریتهای متنوعی که جتهای میراژ-2000 موجود در سازمان رزم نیروی هوایی ارتش فرانسه  برعهده دارند ، گونه جدید  رافال تغییرات شگرفی را بخود خواهد دید که شامل طیف جدیدی از موشکهای هوا به هوای  میکا ، موشکهای کروز اسکالپ  و همچنین  موشک کروز هسته ای  ASMP-A ( که هم اکنون به شکل انحصاری توسط جنگنده های Mirage 2000N حمل می شود )  است . علیرغم این پیش بینی ها ، با توجه به زمان نسبتاً کوتاه باقی مانده ،  این احتمال نیز وجود خواهد داشت  کل این پروژه ، برروی ارتقاء قابلیتهای نرم افزاری و بهبود محدود سخت افزار ها متمرکز گردد .     Mirage 2000N   در کنار این موارد ، شرکت داسو ، نیم نگاهی به  ایجاد تغییرات  جدید دربدنه ، با هدف افزایش عمرخدمتی سازه این هواپیما نیز دارد . این ارتقاء می تواند شامل  طراحی مجدد کابین خلبان  و پیاده سازی  جنبه های جدیدی از پنهانکاری  این جنگنده بعنوان یک جت نسل 4.5 در برابر جنگنده های  مدرن نسل آینده نیز باشد .       اریک تراپییر ، رییس هیات مدیره و مدیرعامل شرکت هواپیماسازی داسو     اریک تراپییر ، رییس هیات مدیره و مدیرعامل شرکت هواپیماسازی داسو  در این زمینه اعتقاد دارد :   " مفهوم سازی بخش مهندسی  داسو و ایجاد استاندارد  پیشرفته  Rafale F4 یک بازخورد منطقی و نتیجه ترکیب تجارب عملیاتی  کاربران این  جت رزمی با فعالیت مستمر این شرکت در زمینه  بهبود قابلیتهای عملیاتی رافال بشمار میرود و این ما را آماده میکند  تا توسعه نسل بعدی جتهای رزمی را با فناوری پیشرفته تر در دستور کار خود قرار دهیم . من از این مساله بسیار خوشحال هستم  که وزارت دفاع فرانسه ، بر ادامه بکارگیری و توسعه توانمندی های رافال تاکید دارد و حاضر است تا این قابلیتها را به استاندارد F.4 نیز برساند و داسو نیز متقابلاً آماده است تا در درجه نخست به نیازمندی های نیروی هوایی فرانسه پاسخ گوید "      جنگنده رافال ، خدمت عملیاتی خود را از سال 2004 میلادی در نیروی دریایی و از سال 2006 در نیروی هوایی ارتش فرانسه آغاز نمود و تاکنون بیش از 30000 ساعت پرواز را در کارنامه خود به ثبت رسانده است . بخش عمده ای از ماموریتهای رزمی این جت زیبای فرانسوی در افغانستان ، لیبی ، مالی ، عراق و سوریه به ثبت رسیده است .  هم اکنون شرکت هواپیما سازی  داسو ، جدا از سفارش نیروی  هوایی و دریایی ارتش فرانسه  ، تولید 180 فروند هواپیما را در دستور کار خود قرار داده که از این تعداد ، 24 فروند برای نیروی هوایی مصر ، 24 فروند برای نیروی هوایی قطر و 32 فروند برای نیروی هوایی هند است .     پی نوشت :   1- گفتنی ها در گذشته و به مناسبتهای مختلف خدمت دوستان عرض شد ، با این وجود ، روی صحبت مدیرعامل داسو بیشتر متمرکز شوید و آن را با شرایط فعلی کشور ( ماهیت  ارتباط وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح با ارتش ، سپاه و نیروی انتظامی  بعنوان سازمان های مرتبط )   مقایسه کنید .   2- به سفارش نیروی هوایی قطر و هند دقت نظری بیشتری داشته باشید     منبع :  http://defense-update.com/20170323_rafale-f4.html   این مجموعه با صرف زمان ترجمه  شده است ، بنابراین ، هر گونه برداشت با ذکر منبع (MILITARY.IR) خواهد بود .  در غیر اینصورت ، برداشت کننده  ، عرفاً و شرعاً ، مسئول خواهد بود .   :rose: مترجم( با اندکی تلخیص)  : MR9     :rose:

 با سلام    سیگنالهای ورود سیستم تسلیحاتی " فلاخن داوود" به چرخه عملیات رزمی         در جریان یک مراسم رسمی ، ورود سیستم  تسلیحاتی " فلاخن داوود" که به شکل مشترک توسط ایالات متحده و رژیم عبری توسعه پیدا نموده ،به چرخه عملیات رزمی ، اعلام گردید و بنیامین نتانیاهو هشدار داد که :" هرکس که بدنبال ضربه زدن به ماست ، مستقیماً خطر جدی را برای خود بوجود خواهد آورد "   این رجز خوانی توسط نخست وزیر رژیم عبری ، در حالی صورت می گیرد که  پیش از سخنان وی ، وزیر دفاع ، فرمانده نیروی  هوایی و دیگر مقامات ارشد صنایع نظامی ، در پایگاه هوایی هاتزاریم  ، طی سخنانی ، از رشد تهدیدات بالستیکی بشدت ابراز نگرانی نموده اند .  با این وجود ، این مقامات ارشد تاکید نموده اند که صنعت نظامی اسراییل ، پیشگام توسعه فناوری های ویژه  برای مقابله با تهدیدات بالستیک بشمار می رود .   سیستم تسلیحاتی " فلاخن داوود " ، که به صورت مشترک توسط شرکت دولتی رافائل و شرکت آمریکایی " ریتئون " توسعه پیدا نموده ، جدید ترین لایه از چهار لایه  یکپارچه دفاع فعال  موشکی IDF بشمار می رود که عمدتاً با هدف جلوگیری از نفوذ و تخریب موشکها و راکتهای  بالستیک  کوتاه برد و دوربرد در خط تولید قرار گرفته است . این سیستم جدید ، بطور مشترک از رادار چند ماموریته   " التا" شبکه " گنبد آهنین " بهره می برد و   فلسفه طراحی آن ، پُر نمودن خلاء بوجود آمده میان شبکه  دفاعی گنبد آهنین  و لایه دفاعی برد بلند ارو2 و ارو-3 است . تسلیحات مورد استفاده در این سیستم ، با برخورداری از مانور پذیری بیشتر ، به منظور ایراد یک ضربه مهلک به موشکهای بالستیک که  در شرایط خاص بتوانند از لایه های پیش گفته ، عبور نمایند طراحی شده است .       نیروی هوایی رژیم عبری ، از ماه گذشته میلادی ، تدریجاً بخشهایی از این سیستم جدید را به سازمان رزم خود اضافه نموده  و در سالهای آینده ، تعداد بیشتری از این سامانه را تحویل خوهد گرفت . به اعتقاد ناظران نظامی ، گونه جدید تر این سیستم دفاعی ، برای مقابله با  تهدید موشکهای کروز و پهپادها در دست بهینه سازی است .   آویگدور لیبرمن ، در جدید ترین اظهار نظرخود به  میزان دخالت واشنگتن در این برنامه 13 ساله ، اشاره نموده  و معتقد است که ، ترکیبی از " قابلیتهای فکری" می تواند امنیت دو شریک را تضمین نماید .    وی در این مراسم چنین گفت :   " امروز با مشاهده عملیاتی شدن این  سامانه تسلیحاتی ، به این اعتقاد پیدا کردیم که هیچ چیزی برای جایگزینی آن وجود ندارد و فقط در اسراییل است که کاربرد اصلی آن ، قابل ارزیابی است . البته این فناوری با کمک دوستان آمریکایی ما بدست آمده و ترکیب همکاری دو طرف ، پاسخگوی هر کسی است که در تلاش است تا به ما آسیب بزند .     وزارت دفاع رژیم عبری ، در سال 2004 میلادی ، در یک رقابت نزدیک میان بوئینگ و ریتئون  ، شرکت تسلیحاتی ریتئون را بعنوان پیمانکار فرعی سامانه " فلاخن داوود" برگزید . در آن زمان ، این پروژه ، یک فناوری متمایز از راهبرد ایالات متحده برای  مقابله با تهدیدات بالستیک دوربرد ، بشمار میرفت و این در حالی بود که پروژه "ارو" با پشتیبانی شرکت بوئینگ ، بطور همزمان در حال پیگیری بود .       ژنرال " امیر اِشل " ، فرمانده فعلی  IAF ، در این مراسم چنین گفت : " اسرائیل موظف است قابلیتهای جدیدی را برای حفظ امنیت خود در محیط بی ثبات " خاورمیانه" توسعه دهد .   پی نوشت :   صرف نظر از رجز خوانی های همیشگی حضرات ، خطر جدی است . پیش بینی دستیابی حزب ا... به موشکهای بالستیک کوتاه برد با دقت بالا  و  عملیاتی شدن  موشکهای کروز ( شاهد مثال موشک کروز " سومار" ) در جمهوری اسلامی ایران از سال 2004 ، از سوی  منابع اطلاعاتی رژیم عبری ، زنگهای خطر را به صورت کاملا" واقعی به صدا در آورده و باید مقابله جدی را در دستور کار قرار داد .    صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9

با سلام    نیزه جدید " میشا"  آزمایش سیستم دفاع هوایی کوتاه برد برروی فریگیت آدمیرال گریگورویچ     نیروی دریایی روسیه فدارتیو ، اخیراً آخرین  گونه سیستم دفاع از خود ضد هوایی  ، برای شناورهای نیروی دریایی که شامل یک  مجموعه کامل دفاع هوایی  TOR-M2KM است را بر روی فریگیت آدمیرال گریگورویچ  مورد آزمایش قرار داد . این گونه جدید که  برروی یک یک پلتفرم خاص توسعه یافته ، توسط شرکت آلماز –آنتی ( خط تولید کوپول مستقر در ایژوسک ) به این نیرو معرفی شده است .       این نمونه جدید ، مجهز به رایانه های جدید و شبکه ارتباطی  پیشرفته ، به این سیستم دفاع هوایی اجازه می دهد تا بیشتر از 48 هدف را شناسایی ، پردازش و به شکل خودکار و بطور همزمان، تا 10 هدف با اولویت بالای تهدید را مشخص و به چهار هدف حمله ور شود . علاوه برای شناورهای نیروی دریایی ، این سیستم جدید براحتی برروی بالاترین بخش سازه های شهری  نیز مسقر می شود و برای حمل به منطق صعب العبور ، روی کِشنده ها ، واگنهای راه آهن و حتی شناورهایی تناز پایین با  ظرفیت حداقل 20 تن بار را دارند ، نیز قابل استفاده است .   این سیستم دفاع هوایی جدید به گونه ای طراحی شده که بالگردهای میل-26 نیز در حالت اسلینگ ( حمل بارخارجی ) می توانند آن را جابه جا نمایند .     حداکثر برد موثر این سامانه جدید ، در ارتفاع  10 کیلومتر و در یک برد 15 کیلومتری است و شرکت سازنده مدعی است که  قابلیتهای آن به شکل ارتقاء داده شده که انهدام هر هدفی  با حداقل سرعت 700 متر برثانیه را در یک برد 8 کیلومتری تضمین می کند .       علاوه براین ، رادار کشف هدف ، رادار هدایت آتش ، 8 تیر موشک آماده شلیک  ، دو مرکز هدایت آتش خودکار برای خدمه ، تجهیزات جدید مخابراتی ،  سیستم منبع تغذیه مستقل و... همگی  در یک بدنه قرار دارد که بکارگیری آن را بسیار آسان تر می نماید .  تجهیزات کشف هدف در این سامانه به گونه ای انتخاب شده  که به شکل مداوم ، در شب و روز ، بصورت پشتیبان هم عمل می نمایند که این ، قابلیت خودکار فرآیند کشف و انهدام هدف را با کمترین دخالت عوامل انسانی ، بوجود آورده است .   صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9

سلام علیکم       بنده از مطالعه نظرات خوشحال می شوم .  ولی در اینجا مدیریت محترم بخش نیروی هوایی تصمیم گیرنده است وایشان باید نظر دهند .        یک تبصره در این مساله وجود دارد . معمولا" پشتیبانی  نزدیک هوایی در گذشته به دو دسته  سبک و سنگین تقسیم می شد ، پشتیبانی نزدیک هوایی سبک ، عمدتاً پرنده های بال ثابت سبک شناسایی بودند که بعد از یکسری اصلاحات و مسلح شدن به تسلیحات سبک نظیر راکت اندازهای هیدرا یا غلافهای حاوی تیربار ، بیشتر در نقش ضد شورش عمل می کردند ( به مانند توکانوها و .... )،دوم ، بالگردها ،  بعنوان پرنده هایی با قابلیت حمل تسلیحات سنگین تر نظیر موشکهای ضد زره هدایت شونده و در رده آخر ، پرنده های بال ثابت کلاسیک نظیر ای-10 که با توانایی حمل حجم بالای مهمات هدایت شونده و غیر هدایت شونده و ایضاً توانایی پایایی رزمی  قابل توجه ، این ماموریتها را برعهده داشتند . حالا پهپادها در حال حاضر بیشتر بعنوان تجهیزاتی که پس از پرنده های رده نخست قرار می گیرد ( بال ثابت  سبک ) ، تا پیشرفت فناوری و ایجاد قابلیت پشتیبانی سنگین هوایی ، بعنوان یک  مفهوم رزمی میانی ، عمل خواهند کرد .      به این نمودار دقت کنید ، در ارتش ایالات متحده ، ساختار پشتیبانی نزدیک هوایی (CAS) بطور متمرکز توسط مرکزعملیات مشترک هوایی ( JAOC) کنترل می شود ، اما این مرکز در تعامل مستقیم ( به پیکانها توجه کنید )  با مراکزی نظیر مرکز کنترل و فرماندهی هوا- فضا ( FC/AC-2) ، مرکز عملیات هوا- فضایی ( AOC) ، مرکز کنترل هوایی نیروی دریایی ( NAVY TACC)  ، مرکز هماهنگی هوایی سپاه تفنگداران ( FFCC) ، مرکز عملیات نیروی  هوایی  ( JFSOCC) و در نهایت عناصر مشترک آتش نیروی زمینی ( JFE) هست و این ساختار متمرکز و در عین حال منعطف ، بخوبی قادر هست به نیازهای مستمر و پی درپی  یگانهای نیروی زمینی /دریایی  پاسخ دهد .    پی نوشت :   این نمودار ، تنها یک بخش بسیار بسیار کوچک از ساختار پیچیده پشتیبانی نزدیک هوایی است و بررسی آن نیاز به زمان بیشتری دارد .   2- دیالوگ مشهوری در سه گانه  " ماتریکس " وجود دارد که در آن مورفیوس  خطاب به شخصیت اصلی فیلم نزدیک به چنین جمله ای را می گوید : " تازه متوجه شدی که لانه خرگوش چقدر عمق دارد ( اشاره به داستان آلیس در سرزمین عجایب ) که به شکل خاص ، منظور پیچیدگی عملیات CAS  هست و همه چیز در فناوری خلاصه نمیشود . 

با سلام مجدد    از توجهی که دارید سپاسگذارم  :rose:    این حادثه ، حداقل در این بازه زمانی بسیار دردناک هست ، چون اتصال این مصاحبه به مطالعات قبلی بنده ، بخصوص پس از مطالعه کتاب سوداگری مرگ و چند منبعی که توسط DIA منتشر شده ( کار این حضرات آنقدر دقیق بود که حتی رجیستر نظامی موشکهای شلیک شده به ایران از سال 1981 تا 1988 در آن ثبت شده )  و در دسترس همه قرار دارد، می توانست برخی نکات مبهم را روشن کند ، احیاناً از تاریخ دقیق آن ( روز / ماه یا حداقل سال ) اطلاع دارید ؟؟؟    پی نوشت :   متاسفانه یکی از زجر آورترین  مواردی که پژوهشگران ، بویژه در کشور ما با آن مواجه هستند ، دسترسی به آرشیوهای عمومی ( و نه دولتی و خصوصی ) است . اگر بتوانید حداقل سال  دقیق آن رابفرمایید ، شاید بشود یک شکلی آن را مجدداً تهیه کرد . متشکرم 

سلام علیکم      از اطلاعات ارزشمندی که لطف کردید ، متشکرم ، با این حال در خصوص این جمله ، منبع خاصی  وجود دارد؟؟؟؟ ( قطعاً منبع داخلی وجود نخواهد داشت ) ، بدلیل اینکه چند سال پیش یک مقاله نسبتاً مفصل در خصوص پرتابگرهای شهاب -3  مطالعه کرده بودم ( نویسنده معتقد بود که حداقل 3 گونه متفاوت پرتابگر تا کنون وارد خدمت شده ، که بلحاظ ظاهری با هم تفاوت دارند )  و یکسری موارد مطرح شده بود که برای بنده تازگی داشت . نویسنده معتقد بود نسل یک این پرتابگرها ، یک رگه عراقی دارند ( با الگو برداری مستقیم از لانچر العباس  که یک  کِشنده آلمانی  آن را  جابه جا می کرد ) و از نسل دوم به بعد ، طراحی بطور کامل بومی شد .   متشکرم 

سلام علیکم      احتمالاً  بحث  ارسال موشک منتفی است و چیزی در معنای  تقویت توان موشکی به نظر نمی رسد . در اواخر دهه هفتاد میلادی ( 1979) تا یکسال بعد (1980) ، در دو مرحله  ( یک محموله 75 فروندی و یک محموله 150 فروندی ) موشکهای دفاع هوایی V-750/ SAM-2 به یمن شمالی و یمن جنوبی  تحویل داده شد . حالا تبدیل موشکهای زمین به هوا به زمین به زمین ، مساله دیگری است که با توجه به سرجنگی 200 کیلوگرمی این موشک ، شاید ، بیشتر یک ابزار تبلیغاتی باشد تا تاثیر در روند کلی جنگ ( هر چند باید منتظر ماند و دید که  شرایط به چه شکلی پیش می رود )       پی نوشت :   ظاهراً خبرهایی است بر همکاری مقدماتی آمریکا و عربستان در خصوص تحویل تصاویر دقیق ماهواره ای از مناطق تحت تسلط مدافعان یمنی و تمرکز آمریکایی ها بر روی تنها بندر در اختیار حوثی ها . با توجه به جمیع شرایط ، ظاهراً عربستان معتقد  هست که با اشغال این بندر ، فقط مساله زمان هست که کار حوثی ها را یکسره کنند 

 با سلام    تعویق  تولید خوک پرنده نقره ای  جدید تاخیر یکساله در جدول  برنامه تولید KC-46     یکی از دفاتر فرعی  حوزه  ریاست جمهوری  ایالات متحده  ، اعلام نمود  که برنامه  44 میلیارد دلاری  سوخت رسان جدید برای  ارتش ایالات متحده در خطر تاخیر جدول زمان بندی شده قرار دارد . بویینگ بعنوان پیمانکار اصلی پروژه KC-46 A تمام تلاش خود را برای  پوشش نقاط عطف  این برنامه عظیم بکار برده ، اما در حال حاضر ، حداقل یکسال تاخیر در این پروژه  پیش بینی شده است . سخنگوی این دفتر می افزاید ، بویینگ در حال یک مبارزه سخت برای به روز نگاه داشتن پروژه است تا با صرفه جویی در هزینه ها ، از بار مالی اضافه بر پیش بینی ها جلوگیری بعمل آید .       طبق آخرین اطلاعات منتشر شده ، آخرین تاریخ در نظر گرفته شده برای  این سوخت رسان جدید ، اکتبر 2018 با در نظر گرفتن افق " اتمام کامل " است که در این تاریخ می بایست  خط تولید برای تحویل حداقل 18 تانکر جدید و 9 غلاف سوخت رسانی  در دسترس قرار گیرد ، با توجه به این نکته که در گذشته ، شروع تولید رسمی  ، اوت 2017 پیش بینی شده بود .   به دلیل تاخیر ایجاد شده ، بویینگ موظف است تا جدول زمانی تولید را به صورت فشرده تر (  تحویل18 پرنده سوخت رسان  از 14 ماه به 6 ماه ) برنامه ریزی نماید .در این دوره ، فرض براین است که بویینگ در هرماه 3 فروند تانکر جدید که بسیار سریعتر از برآوردهای گذشته است را برنامه ربزی کند . با این وصف، گزارشها حاکی از آن است که  ساخت بدنه 12 فروند از تعداد سفارش داده شده ، تا 70 درصد پیشرفت فیزیکی را تجربه نموده که همین امر ، امیدواری ها را افزایش داده است .     دنیس مویلنبورگ ، مدیرعامل بویینگ   هم اکنون ، شرکت بویینگ با دو چالش عمده برای تولید این پرنده روبرو است . نخستین چالش ، انجام آزمون های اثرات الکترومغناطیسی  است که از ماه مه 2017 می بایست آغاز گردد  و هدف آن خواهد بود که  عکس العمل های فناوری های بکار رفته در این پرنده نسبت به امواج الکترو مغناطیسی بررسی گردد . با این وصف ، اداره هوانوردی فدرال هنوز کیفیت غلافهای سوخت رسانی KC-46  را تایید ننموده و این نیروی  هوایی است که باید تصمیم بگیرد که آیا آزمون  پرنده و غلاف سوخت رسانی می بایست جداگانه صورت گیرد یا اینکه خطر تاخیر بیشتر برنامه را قبول نماید .       علاوه براین ، سئوالات متعددی در این حوزه که آیا بویینگ قادر است تا آزمونهای پروازی تکمیلی را سریعتر از استاندارد های موجود ، به اتمام برساند ، وجود دارد .  در گزارش اداره هوانوردی فدرال آمده است که برای اتمام زودتر تستها ، بویینگ می بایست هر ماه 1713 تست را اجرا کند تا نخستین هواپیما در سپتامبر 2017 به مشتری تحویل گردد . اما روند تستها نشان می دهد که بویینگ تنها دریک ماه ( اکتبر 2016) موفق شده تا 2240 تست را اجرا نماید و در ماه های بعدی ، این تستها از مارس 2016 تا ژانویه 2017 سیر نزولی بخود گرفته است  که به شکل میانگین 800 تست در ماه را نشان می دهد . از سویی دیگر ، جدول برآوردها نشان می دهد که رسیدن به  اهداف تعیین شده  تناسبی با هزینه های انجام شده ندارد ، اما دفتر حسابرسی دولتی خاطر نشان می کند که برنامه  KC-46  تاکنون 7.3 میلیارد دلار. هزینه داشته  که از برآوردهای نخستین 14 درصد کمتر است . برخی علت اصلی این موفقیت را تغییرات مهندسی اندک نسبت به تانکرهای قدیمی تر و دیگران ، قرار داد هوشمندانه نیروی  هوایی با بویینگ  را که موجب صرفه جویی 2 میلیارد دلاری شده است ، می دانند . اما بر  خلاف این اظهار نظرهای خوشبینانه ، دنیس مویلنبورگ ، مدیرعامل بویینگ در اوایل ساری جاری اعلام نمود که در بهترین حالت ، برنامه دچار تاخیر  خواهد شد .      پی نوشت :   1- خوک پرنده نقره ای ، لقب خدمه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده به تانکرهای KC-135  این نیرو بود    صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9

سلام علیکم و رحمت ا...    جنابعالی لطف دارید و از اینکه مطالب ناقصی که ارائه شد،مورد توجه شما قرار گرفته و برای بنده  بعنوان یکی از کاربران میلیتاری ، مایه خوشوقتی است با این وصف یک نکته در اینجا باید شفاف سازی شود و آن اینکه ، حوزه روابط بین کشورها ، یک حوزه سیال ، متغییر و در حال نوسان هست . روابط هیچ دو کشوری را نمی شود در یک بازه زمانی مشخص به شکل قطع پیش بینی کرد ، چون همواره احتمالات پیش بینی نشده ای رخ می دهد که محاسبه آن در تنظیم  روابط خارجی هرکشوری ، اگر نگوییم غیر ممکن ، بلکه بسیار سخت محسوب می شود . ( احتمالات مثبت و منفی  )    در مورد عراق هم مساله همین جاست . حساسیتهای مختلفی که بین دو کشور از سالهای  قبل و پس از استقلال عراق از عثمانی و به اوج رسیدن این مسائل در دوران  معاصر ( تا جایی که یادم هست ، از دوران حسن البکر که در یک سخنرانی و در قالب شعر ، پهلوی دوم را " گوسفند " خطاب کرده بود / البته دقیقاً به یاد نمی آورم این مطلب را در کدام منبع مطالعه کردم !!!) و پس از آن در زمان صدام ، بوجود آمده و حافظه منفی سنتی اعراب نسبت به ایران ، مقداری تحلیل ها را بسمت منفی گرایی سوق می دهد . البته امیدوارم که در رده های تصمیم گیری ارشد حوزه سیاست خارجی ، به گونه ای عمل شود که بتدریج این حساسیتها کاهش پیدا کرده و روند به گونه ای پیش رود که  ما بتوانیم از نقطه قوتی که داریم  به بهترین نحو استفاده کنیم .

با سلام اوکراین ، تلاش برای توسعه یک گونه جدید از جت ضربتی در 15 مارس سال جاری میلادی ( 2017) ، پترو پوروشنکو ، رییس جمهور فعلی اوکراین اعلام نمود که شرکتهای دفاعی اوکراینی ، بزودی ، از یک جت رزمی ضربتی جدید که در آینده جایگزین تمامی پرنده های رزمی ساخت اتحاد شوروی نظیر میگ-29 ، سوخو-25 و ال-39 خواهد شد ، رونمایی خواهد نمود. این خبر که درجریان بازدید پوروشنکو از دفتر طراحی پیشرانه ایوچنکو- پروگرس مستقر در زاپوروژیه به شکل رسمی اعلام شد ، وی با رونمایی از ماک آپ این پروژه ،خبر از تولید یک پلت فرم جدید که هم اکنون تحت عنوان پروژه Legkiy Boiviy Litak روند طراحی اولیه را طی می کند و به اختصار " جت رزمی سبک" ( LBL) نام گرفته است ، داد . L-15 به نظر می رسد این جت ضربتی جدید اوکراینی ، بلحاظ ظاهری ، بسیار شبیه به جت رزمی مادن صوت L-15 چینی و مشابه ایرانی آن ، " پروژه شفق " باشد . به گفته منابع اوکراینی ، این پرنده درحال حاضر در مرحله طراحی مفهومی قرار دارد . موسسه هوایی خارکف ، با همکاری نزدیک دانشگاه ملی هوا- فضای اوکراین و شرکت سازنده پیشرانه موتورسیچ ، در این پروژه همکاری دارند . رییس جمهور اوکراین ، درپی بازدید از مرکز طراحی پیشرانه ایوچنکو به خبرنگاران اعلام داشت که این پرنده جدید احتمالاً دو موتوره و دوسرنشینه خواهد بود و پس از انتخاب پیشرانه اصلی از میان دو گزینه AI-225-25 و یا AI-322F ، به اویونیک اوکراینی / غربی مجهز میشود . جت رزمی - آموزشی ناکام " شفق " این جت ضربتی جدید ، پس از طی فرآیند طراحی و تولید ، احتمالاً ماموریتهای حملات سبک هوایی ، شناسایی را بر عهده خواهد گرفت . طبق پیش بینی ها ، LBL ( نام اولیه پروژه ) می تواند تا 3000 کیلوگرم بارخارجی را با حداکثر سرعت 1040 کیلومتر برساعت و در ارتفاع 14000 متر در یک برد 780 کیلومتری حمل نماید . طیف متنوعی از مهمات ، غلاف های جنگ الکترونیک از جمله محموله هایی است که برای این پرنده در نظر گرفته شده است . پی نوشت : سالها پیش ، فیلمی در دوقسمت از رسانه ملی پخش شد ، تحت عنوان " ارتباط فرانسوی 1و2" . با توجه به این خبر و اخبار غیررسمی مراوادت با اوکراین ، احتمالاً باید شاهد خبرهای جدیدی از پروژه های ناکام گذشته " ارتباط اوکراینی " بود . صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9