انجمن بزرگ میلیتاری

اینکه کشوری مانند کره جنوبی با این تکنولوژی پیشرفته خودرو سازی کشتی سازی و الکترونیک برای توسعه تانک کی 2 متوسل به تکنولوژی امریکایی شد متوجه بشین که کار بسیار مشکلی است. البته این در صورتی است که شما واقعا یک تانک در حد روز دنیا بخواهید. وگرنه اگر یک تانک در حد اقارب باشه همین دوستان میلیتاری دورهمی میتونیم یکیش رو بسازیم بدیم بیرون. شاید از اقارب هم بهتر در بیاد

شما اطلاعاتی دارین که این کار رو کردن؟

دوستان تا حدی که من اطلاع دارم به صورت کلی ماموریت های ارتش و سپاه به این صورت جدا شده است که ارتش مانند دیگر ارتش های جهان بیشتر بر روی تجهیزات و تاکتیک های کلاسیک و سپاه بر روی سلاح ها و تاکتیک های غیر کلاسیک  کار کنند. البته در مواردی این دو نیرو در حیطه و ظایف همدیگر تداخل هایی داشته اند و دارند.  بعد از سال 1990 و جنگ عراق و امریکا نظریه ای که در کشور به تدریج شکل گرفت این بود که تنها کشوری که ممکن است با ما برخورد نظامی داشته باشد امریکا است که عملا با امریکا نیز فقط به صورت غیر متقارن میتوان روبرو شد بنابراین روش های کلاسیک و تجهیزات کلاسیک به عبارتی ارتش مورد بی توجهی قرار گرفت. حدود 20 سال تلاشی برای بهبود توان زرهی و نیروی هوایی به عمل نیامد. بنابراین دو نیروی هوایی و زمینی ارتش مورد بی توجهی قرار گرفتند فقط نیروی پدافند و نیروی دریایی مورد توجه قرار بودند. در سال های اخیر مشخص گردید که نوع تهدیدات امریکا عوض شده است. امریکا تلاش میکند مستقیما وارد جنگ نشود بلکه از طریق تحریک کشورهای اطراف ما  از طریق ایجاد گروه های تروریستی توسط عربستان و قطر و ترکیه امنیت ما را تهدید کند. که این مسئله حتی در اینده ممکن است منجر به برخورد محدود نظامی ما با این کشورها و این گروه ها بشود.  بنابراین در این مرحله بحث تقویت نیروی زمینی و هوایی ارتش ایجاد شده است. این دو نیرو حدود 20 سال مورد بی توجهی کامل قرار داشته اند. این بی توجهی شامل بی توجهی در تامین تجهیزات بودجه و معیشت زندگی پرسنل این نیروها شده است که باعث افت انگیزه و قابلیت این نیروها بخصوص نیروی زمینی شده است. برگزیده ترین بخش نیروی زمینی یعنی نوهد از چتر های برای عملیات هوابرد استفاده میکند که از عمر کاری انها یک دهه  است که تمام شده و استفاده از انها خطرناک است. ظاهرا این سیاست تغییر کرده و حرکت های اساسی برای بازسازی نیروی هوایی و نیروی زمینی اغاز شده که سراغاز ان خرید تانک تی 90 و سوخو 30 است. طبیعتا رسیدن توان این نیروها به شرایط ایده ال نیاز به زمان دارد. 

در رابطه با اینکه چرا هزینه های خرید تانک تی 90 صرف ارتقا تی 72 ها و یا تانک ذولفقار نشه چند علت قابل ذکر است 1- اولا به نظر میرسد توافقات کلانی بین ایران و روسیه برای مبادلات اقتصادی صورت گرفته که با اتحاد استراتژیک دو کشور و مسائل برجام مرتیط است. به عنوان مثال تا حدی که من اطلاع دارم روسیه قرار است مقدار زیادی از مواد غذایی مورد نیاز خود را از جمله شیر و یا شاید مرغ از طریق ایران تامین کند. در مقابل هم ایران احتمالا هواپیمای مسافر بری و سلاح و نیروگاه اتمی از روسیه بخرد. 2-مدیریت بودجه  ای کشور ما تا حدی بیمار و مشکل دار است. اگر نیروی زمینی بخواهد تانک های خود را ارتقا دهد باید از بودجه های جاری خود استفاده کند ولی واردات تانک از بودجه های دیگری از جمله پول های بلوکه شده میتواند باشد.  3- بعید میدانم بشود با ارتقا تانک تی 72 را به استانداردهای تی 90  رساند. تانک ارماتا نیز فعلا در حد یا پلت فرم اولیه است. با  توجه به تهدیدات اطراف کشور ما نیاز به یک تانک نسبتا به روز حس میشود و نمی توان منتظر تانک ارماتا بود. 4- بنده در مورد مذاکرات تانک تی 90 اطلاعاتی ندارم ولی در مورد مذاکرات خرید سوخو 30 دورادور اطلاعاتی دارم. روسیه حاضر به فروش سوخو 35 در تعداد محدود به ایران هست ولی حاضر به انتقال تکنولوژی ان نیست. ایران اصرار دارد که هواپیمایی بخرد که تکنولوژی انرا هم جذب کندو بنابراین توافقات بر روی سوخو 30 صورت گرفته است. احتمالا خرید بقیه سلاح ها از جمله تانک نیز داستان مشابه دارد. روسیه حاضر به فروش محصولات  سظح اول تکنولوژی خود به ایران هست ولی حاضر به فروش تکنولوژی انها نیست. طبیعتا با سیاست ایران مبنی بر جدب نکنولوژی باید به تکنولوژی سطح 2 روسیه قناعت کند. البته میتوان بعدا به تعداد محدود و به صورت مکمل از محصولا به روز روسیه در زمان مناسب خریداری کرده و در کنار محصولات تولیدی داخل استفاده کرد. مانند صحبت هایی که در رابظه با خرید سوخو تی 50 تا سال 2022 مطرح است. 5- با کمال احترام خدمت دوستانی که این نوع تصمیمات از جمله خرید تانک تی 90  را نقد میکنند ممکن است مسایلی بر روی این تصمیمات تاثیر بگذارد که ما از انها بی اطلاع باشیم. البته نقدهای ما مفید است و شاید به گوش تصمیم گیرنده ها هم برسد ولی باید بدانیم  که کاملا یکطرفه است و اگر مسولین امکان پاسخگویی داشتند پاسخ مناسب را میدادند

مگه چقدر از هزینه های اف 35 توسط شرکا تامین شده است.؟ فکر میکنم عمده این بودجه توسط خود امریکا تامین شده است. احتمالا اگر تولید اف 22 کنسل نمی شد امکان ساخت مدل های ضربتی ان موجود بود. در کل با تمام دلایل گفته شده در رابطه با علل تعطیل شدن خط تولید اف 22 به نظر من اگر این جنگنده اینقدر قدرتمند است این دلایل قانع کننده نیستند. 

صدر صد. درستش همین است. انجام پروژه های موازی در کشور توسط ارتش و سپاه جز اتلاف سرمایه های ملی نیست. انجام یک پروژه نیز زمانی باید صورت بگیزد که از قبل بودجه و امکانات در خور ان پیش بینی شده باشد. خاطرم میاید زمانی که پروژه قاهر رونمایی شد گفته شد که بودجه ان 5 میلیون دلار بوده است. درصورتیکه هر کسی میداند طراحی یک هواپیمای نسل 4.5 یا 5 به میلیاردها دلار نیاز دارد. باید این  نوع پروژه ها مانند هواپیمای جنگی، تانک و غبره در صورت وجود نیاز و زیرساختارهای لازم از طریق بودجه های سالانه دولت از طریق مجلس تامین بودجه شده با بسیج تمام امکانات و احیانا کمک های خارجی کلید بخورد. گفته شده بودجه تانک التای ترکیه 2 میلیارد دلار بوده. هیچوقت سازمانی مثل جهاد خودکفایی ارتش قادر به تامین اینچنین بودجه هایی نیست

باید قبول کرد که پروژه های نسل 5 امریکا یعنی اف 22 و اف 35 هیچکدام به اندازه کافی موفق نبودند وگرنه امریکا به سراغ اف 15 نمی رفت. این کار نوعی برگشت به عقب است. من هنوز توجیه نشده ام چرا به اندازه کافی اف 22 تولید نکردند. اگر صحبت هزینه بود که روی اف 35 400 میلیارد دلار هزینه شد. اگر واقعا اف 22 انقدر جنگنده قدرتمندی است خوب ارزش داشت تعداد بیشتری از ان تولید شود. شاید مشکلاتی داشته که پنهان نگه داشته شده است. هنوز هم که در عملیاتی شرکت نکرده است.

با عرض معذرت از دوستانی که اینجا در مورد ارتش جمهوی اسلامی ایران و سخنان فرمانده این نیرو مبنی بر خرید تانک تی 90 و پروژه ذولفقار 3 انتقاد میکنند چند نکته رو ذکر میکنم اول اینکه بنده تخصصی در مورد تانک  ندارم و اطلاعات محدود خود را از مطالعه این سایت و سایت های مشابه به دست اورده ام ولی به عنوان یک مهندس مکانیک که مدتی هم در صنایع نظامی خدمت کرده ام تجربیات صنعتی دارم. متاسفانه برداشت هایی در اینجا میبینم که ناشی از بزرگنمایی های صورت گرفته در چند سال اخیر در مورد قدرت صنایع نظامی ایران میباشد. کشورهای صاحب صنعت نظامی در جهان به دو دسته کلی تقسیم کرد. 1- کشورهای صاحب تکنولوژی و سبک در دنیا که عمدتا شامل 5- 6 کشور مثل روسیه امریکا انگلیس فرانسه و یکی دو کشور دیگر میشود. 2- بقیه کشورها که به نحوی در حال الگو برداری و یا انتقال تکنولوژی و یا کپی زدن از محصولات کشورهای دسته اول هستند. حتی چین با این سوابق عمدتا یک کشور کپی کار و الگو بردار است. کره که یک کشور با تکنولوژی بالای خودرو سازی است تانک کی 2 را با جذب تکنولوژی از امریکا ایجاد نمود. کشور ما هم در این گروه قرار میگیرد. تانک ذولفقار با کمک الگو برداری و استفاده از تکنولوزی تانک تی 72 که مدتی در کشور تحت لیسانس مونتاژ میشد تولید گردید. تکنولوژی تی 72 خود یک تکنولوژی قدیمی است. تجربیات جنگ های اخیر نشان داده که تانک های قدیمی فقط گورستان متحرک هستند. با ورود تی 90 که احتمالا اول به صورت خرید بعد جذب تکنولوژی میباشد میتوان تکنولوژی تانک های ذولفقار را نیز دگرگون کرد. اینکه انتظار برود که جهاد خودکفایی ارتش با بودجه های محدودی که این نیرو دارد بتواند مستقلا یک تانک در حد روز دنیا طراحی کند انتظار بی موردی است. هماکنون نیز با ورود تانک تی 90 و تکنولوژی های موجود در ان و با کمک تجربیات ذولفقار 3 میتوان یک تانک ملی بروز تر طراحی نمود. نکته اخر اینکه مشکلاتی که در مورد پروژه هایی مانند تانک ذولفقار به وجود می اید بعضا مرتبط به ارتش نیست مرتبط با مدیریت کلان کشور است. در تمام گشورها این نوع پروژه ها به صورت ملی و با تصویب بودجه های کلان در سطح دولت و مجلس صورت میگیرد. در کشور ما هر سازمان مثل ارتش سپاه و یا ساصد بعضا مستقلا با بودجه محدود پروژه ای را پیش میبرد که به نتیجه مطلوب نمی رسد

نکته ای که باید توجه بشه این استکه از یک سامانه برد بلند ماننذ اس 300 نمیشود برای پوشش کلیه نقاط یک کشور پهناور مانند ایران استفاده کرد. هواپیمای متخاصم میتواند براحتی با پرواز در ارتفاع پایین و استفاده از گرد بودن زمین و عوارض طبیعی به داخل کشور نفوذ نماید. در کل یک سامانه دفاع هوایی برد بلند نمی تواند جای هواپیماهای رهگیر را پر نماید. این سامانه ها میتوانند در مراکز اصلی وشهرهای حساس برای دفاع مستقر شوند. کلا رسیدن به دفاع هوایی مطمئن و قوی با ترکیبی از سیستم های پدافندی و جنگنده های رهگیر مقدور است

دوستان ببخشید من تاپیک های قدیمی را بالا میارم. مطالبی اینجا نوشته شده بود که حیفم اومد جواب ندم.  در رابطه با اینکه در زمان ساسانیان ایا فعالیت علمی صورت میگرفته و اینکه ایا کتاب تالیف میشده اینجا بحث شد و بعضی دوستان اعتقاد داشتند که زمان ساسانیان کتاب نویسی و علم و دانش جایگاهی نداشته است. برای اینکه در این زمینه اطلاعاتی کسب کنید باید به مراجع عربی مراجعه شود. زیرا کتاب های زمان ساسانی یا از بین رفته و یا به عربی ترجمه شده است. در این زمینه یک کتاب تحقیقی وجود دارد به نام" تاریخ فرهنگ ایرانی در عصر انتقال از ساسانی به اسلامی" . کتاب 7 جلد است. نوسینده کتاب به عربی مسلط بوده و سالها در کتاب خانه های عربی مشغول به کار بوده است. ظاهرا بعضی از کتب ایرانی تا قرن های اولیه اسلامی وجود داشته اند. بعضی به عربی ترجمه شده اند و باقی مانده اند. بعضی از بین رفته اند ولی در کتبی به انها اشاره شده و بعضی احتمالا کلا نابود شده اند.  ایرانی ها کتب زیادی در زمان ساسانی تالیف کرده بودن. کلا فرهنگ مستند سازی در ان زمان کاملا وجود داشته است. مثلا کتابی بسیار کامل در رابطه با مسایل مالی داشته اند که حکومت های بنی عباس نیز انرا ترجمه کرده بودند و امور مالی خود را بر اساس ان انجام میدادند. این کتاب هنوز به عربی موجود است. بعضی کتب تغییر ماهیت دادند و وارد فرهنگ عرب شده اند. مثلا کتابی بوده به نام هزار داستان پارسی که با تغییراتی تبدیل به داستان های هزار و یک شب شده است. کتاب هایی در رابطه با تاکتیک های نظامی روش پرورش اسب تیراندازی و ساخت کمان  ساخت ساختمان و....داشته اند که یا موجود نیستند یا صفحات و یا قسمت های کوچکی از ان در کتب عربی مورد اشاره رفته است.جندیشاپور  مرکز تحقیقات پزشکی و بیمارستان بوده است.   همانطوریکه گفتم برای مطالعه بیشتر میتوانید به این کتاب مراجعه کنید.   در رابطه با ازبین رفتن کتب ایرانی بعضا گفته میشود عمر دستور اتش زدن کتابخانه های ایرانی را صادر کرد. البته شهید مطهری در کتاب خدمات متقابل ایران و اسلام این نظر را رد کرده است. بنده نمی دانم واقعا عمر این کار را کرده و یا نه ولی علت اصلی از بین رفتن کتب ایرانی این مسئله نبوده چون اگر  کتاب تاریخ فرهنگ ایران در عصر انتقال از ساسانی به اسلامی را بخوانید متوجه میشوید این کتاب ها تا قرن ها موجود بوده اند.علت اصلی از بین رفتن این کتاب ها این بوده که ایران در تاریخ خود مکررا خط و زبان خود را تغییر داده است. مثلا خط ساسانیان با  هخامشیان و اشکانیان متفاوت بوده است. هر خط و یا زبان که از بین میرفته و یا فراموش میشده است کتب نوشته  شده در ان زبان به تدریج از بین میرفته است. در همین کتاب نقل شده در قرون اولیه اسلامی شخصی از قلعه ای در نزدیکی بهبهان امروزی رد شده است که در ان کتب ساسانی نگهداری میشده است. فقط یک موبد در ان قلعه بوده که میتوانسته کتب را بخواند و حافظ کتب بوده است. قطعا بعد از فوت موبد و یا حداکثر یکی دو نسل بعد کسی نتوانسته کتب را بخواند و کتب از بین رفته است. چون کتبی که بر روی کاغذ نوشته میشده باید بعد از مدتی بازنویسی میشده اند چون عمر کاغذ محدود است و پوسیده میشود. قطعا کسی نمی اید کتابی را که نمی تواند بخواند بازنویسی کند. این مسائل یعنی تغییرات زبانی و خطی دلیل اصلی از بین رفتن کتب ایرانی بوده است. وگرنه حمله عمر و یا اسکندر شدیدتر و ویرانگرتر از حمله مغول نبوده اند. ولی کتب قبل از حمله مغول مثل کتب بوعلی سینا و غیره... هنوز موجودند

این مقاله در رابطه با این است که شوالیه های اروپایی در قرون وسطی شباهت زیادی به سواره نظام سنگین ایران در دوران باستان دارد. بنده نظر کلی تری دارم و ان این استکه ساختار اجتماعی اروپا در قرون وسطی شباهت به ساختار اجتماعی ایران در قرون باستان دارد. در ایران باستان طبقات ممتاز اجتماعی غیر از اشراف درجه یک همین سواران که نوعی اشراف درجه 2 محسوب میشدند، دهقان ها که در واقع کشاورز نبودند بلکه فئودال های محلی بودند و در هر منطقه یک قلعه و تعدادی سرباز داشتند( هنوز هم در روستاهای کشور بعضا به خانه کدخدا قلعه گفته میشود) و موبدان بودند. اگر فیلم هایی که در رابطه با اروپا در قرون وسطی هست را ببینید مانند فیلم رابین هود همین حالت وجود داشته است. در هر منطقه یک فئودال با یک قلعه و تعدادی سرباز و شوالیه ها و کیشیش هایی که به فئوذال ها نزدیک بودند و کشاورزان تحت ظلم. در صورتیکه اروپای دوران باستان تفاوت طبقاتی وجود نداشته و نوعی دمکراسی در یونان و روم وجود داشته است.  واقعا می طلبد در رابطه با این مسئله تحقیقی جامع صورت گیرد. البته برای این تحقیق باید بتوان کتاب های  اروپایی بخصوص اسپانیایی را به زبان اصلی مطالعه کرد. تنها تحقیقی که من دیدم کتابی است که شجاع الدین شفاع ذر رابطه با نفوذ فرهنگ ساسانی در اسپانیا نوشته است. در این کتاب نوشته که در دوران ساسانی و اوایل اسلام ارتباط فرهنگی زیادی بین ایران و اسپانیا به عنوان دروازه اروپا وجود داشته است. حتی نظراتی وجود دارد که پادشاه اسپانیا در زمان حمله اسلام به اسپانیا ایرانی الاصل بوده است.  ظاهرا بعد از سقوظ ساسانیان ایرانیان اشرافی به تقاط مختلفی از جمله اسپانیا مهاجرت کرده اند. در ان زمان اروپاییان به شدت بی سواد و فرهنگ بوده اند. شاید بعضی از ایرانیان در اروپا به نحوی رشد کرده انذ و فرهنگ ساسانی را به اسپانیا و از انجا به اروپا منتقل کرده اند. البته این فرضیه نیاز به تحقیقات جامعی بر مبنای مراجع اروپایی دارد

مطالب این مقاله عمدتا از کتاب سرزمین جاوید اقتباس شده است که ظاهرا ترجمه ولی در واقع تالیف ذبیح الله منصوری است. مطالب این کتاب ترکیبی از تاریخ و داستان پردازی است. مرحوم ذبیح الله منصوری مترجم کتاب های الکساندر دوما بود که دوما نیز در تالیف کتاب هایش تاریخ نویسی و داستان نویسی را ترکیب میکرد. این منرجم بعدا کتاب هایی با همین روش یعنی با الگو برداری از الکساندر دوما تالیف نمود ولی به عنوان ترجمه چاپ نمود. یک نمونه ان کتاب سرزمین جاوید است. مطالعه ان برای سرگرمی و اشنایی اولیه و غلاقمند شدن به تاریخ خوب است ولی جاهایی با تاریخ همحوانی ندارد. بخصوص صحنه های جنگ که تشریح کرده کلا تخیلی است. به عنوان نمونه در این مقاله از حمله ارابه های جنگی ایرانی سخن گفته در صورتیکه در زمان ساسانیان استفاده از ارابه های جنگی در ارتش ایران متداول نبوده بلکه در زمان هخامنشیان متداول بوده است.

کلا شاید علت اینکه ذولفقار به صورت انبوه به تولید نرسید این بود که مسولین نظامی متوجه شدند که با توجه به عدم توانایی این تانک برای مقابله با تانک های امروزی سرمایه گذاری روی تولید ان بی فایده است

یک بحث مزایا و معایب و ماموریت جنگنده ها میباشد و بحث دوم کیفیت جنگنده ها است. در حالت کلی نیروی هوایی ما نیاز به هر دو این جنگنده ها دارد. چون میگ یک جنگنده نیمه سبک است که میتواند در ماموریت هایی به عنوان مکمل سوخو 30 ایفای نقش کند. ولی اولا اونطور که من شنیده ام سیاست نهاجا این است که تنها  یک نوع جنگنده خریداری شود چون همین الان هم تنوع جنگنده های نیروی هوایی بالا است و باعث افزایش هزینه های این نیرو شده است. که در این بین اولویت سوخو است. مطلب دوم اینکه  گزارش ها حاکی از این است که تولیدات کارخانه میگویان در سال های اخیر کیفیت خوبی نداشته و در مواردی توسط خریداران برگشت داده شده است. خود نهاجا هم نسبت به عملکرد میگ 29 اصلا راضی نیست. بنابراین بعید است سراغ خرید میگ بروند

      دوست محترم بداريد قسمتي از يک کتاب که جنگ هاي اوزون حسن و عثماني در ان اورده شده  را برايتان نقل کنم. ميدانيد جنگي که اتفاق افتاد سر تلاش دول اروپايي براي رساندن سلاح به اوزون حسن به منظور تضعيف دولت عثماني بود   "ملکه وقتي ازطرح حمله او آگاه شد. نمايندگان اروپائي و فرماندهان خود را به حضور خواست . وگفت موقعيت بسيار خوبي پيش آمده است تا بتوانيم  پنهاني ضربه مهلکي به دشمن بزر گمان سلطان عثماني وارد نمائيم . و شايسته است  عاليجنابان نيز ما را همراهي نمايند. نماينده فرانسه ايستاد  و در کمال خضوع  گفت اگر منظور عليا حضرت  حمله  قريب الوقوع  عثماني  به ديار بکر مي باشد ، بايد به استحضار ايشان برسانم  که ما قبلا اين  وضعيت را آزمايش کرده ايم و به اين نتيجه رسيده ايم که  سربازان ترکمن که هم کيش سلطان عثماني مي باشند ، چون او خود را فرمانروائي مذهبي مي خواند ، انگيزه و توانائي قلبي مبارزه واقعي با او را ندارند .آنهم در کنار نيروهاي مسيحي که از نظر آنها کافر مي باشند. در عوض حضور ما به سربازان عثماني انگيزه دو چندان مي دهد. و لذا هر گونه اقدامي در اين زمينه بي فايده وصرفا  حدر دادن  وقت و سلاح هاي جنگي و احتمالا  نيروهايمان است.و حتي ممکن است نتيجه  عکس داشته باشد." اصلا شما جنگ های محدود عثمانی با اوزون حسن  که عمدتا به شکست اوزون حسن انجامید با اهداف بعدی عثمانی در زمان صفويه برای اشغال ايران مقایسه نکنيد.

  مشخص شد که مطالب رو خوب نمی خونید بعد جواب میدید. احتمالا بقیه مطالب شما هم کسی بخواد جواب بده باید کپی پیست کنه.  دلیلی نداده مطالبی که قبلا تو همین تاپیک گفته شده رو من تکرار کنم.  اصلا اول تاپیک کل نظرات در این رابطه و مورخین موافق و مخالف ملی بودن صفویه اورده شد. زحمت بکشید اگر حوصله دارید برید نگاه کنید. بنده در رابظه با نظراتم دلایلی اوردم من ندیدم بجز نقد نظزات من شما کوچکترین دلیلی بیارید. هدف من حداقل از مشارکت در این مباحث تبادل نظرات با افراد به منظور افزایش معلومات خودم است. نه اینکه کسی دلیلی نیارد فقط دلایل من را نقد کند و حتی حوصله خواندن نظرات قبلی هم نداشته باشد و از من بخواهد انها را برایش کپی پیست کنم. فکر میکنم ادامه بحث با شما برای من بی فایده است. من با شما بحث رو ادامه نمی دم

معلوم شد همین تاپیک هم خوب نمی خونید جون در ابتدای تاپیک به بعضی از مراجع در این زمینه اشاره شده بود

دوستانی که دارن تلاش میکنن ادعا کنن دولت صفویه یک دولت ملی نبوده دارن سعی میکنن با یک نظر تقریبا پذیرفته شده که بوسیله بسیاری از ایران شناسان و مورخین مورد قبول است مخالفت کنند. طبیعی است که اینکار راحت نیست گرچه من این دوستان را از نزدیک نمی شناسم ولی احتمالا تلاش برای اثبات همچین حرفی لقمه بزرگی برای خیلی از افراد است و کسی که مطالعات مختصری در مورد تازیخ داشته باشد به راحتی پاسخ انها را میدهد.  بنابراین طبیعی است در مواردی مجبور به دادن پاسخ های طفره رونده شوند. نظراتی که بنده دادم عمدتا از من نیست و دلایل سیاسی و ملی صفویه برای شیعه کردن ایران که در مورادی با خشونت هم همراه بود قبلا توسط بسیاری از مورخین ابراز شده است. 

  تنها راه کشور ما برای تبدیل شدن به یک کشور مستقل تبدیل شدن به یک کشور شیعه بود. اگر تاریخ ایران قبل از حمله مغول را بخوانید سلسله های نیرومندی بر ایران حکومت میکردند. ولی همگی و یا شاید اکثرا به نام خلیفه بغداد خطبه میخواندند. چون خلیفه های عباسی خود را خلیفه مسلمین میدانستند و عامه مردم هم انها را به عنوان خلیفه مسلمین قبول داشتند و شاهان ایران هم ناجار حتی به صورت طاهری از انها پیروی میکردند. البته خلفای بغداد قدرت نظامی نداشتند ولی به علت باور مردم به خلافت انها و باور اهل تسنن که ایه شریفه اطیعه الله و اطیع الرسول و اولامر منکم به خلیفه زمان بر میگردد مقابله با انها را غیر ممکن کرده بود. بعذ از از بین رفتن عباسیون خلفای عثمانی خود را خلیفه مسلمین خواندند و مردم عامی نیز تا حدی قبول کردند. با این تفاوت که عثمانی ها از لحاض نظامی نیز بسیار قوی بودند. و با توجه به این باور مقابله با انها سخت بود.  همین الان نیز داستان همین است و ابوبکر بغدادی خود را خلیفه خوانده عذه ای ساده لوح هم قبول کردند. دقت کنید گروه داعش مناطق سنی نشین را راحت تر میگیرد چون مردم محلی بعضا به ان کمک میکنند. در ان زمان نیز همین مسئله بود. ولی وقتی ایرانیان تشیع را قبول کردند عملا این مشکل حل شد. تا زمان محمود افغان که سنی بود و او هم به نام خلیفه عثمانی خظبه میخواند

    بنده اول سوال دوم شما را جواب میدم گرچه قبلا جواب دادم. در مورد ساسانیان در زمان صفویه منابع مختلفی وجود داشته است.  شاهنامه، منابعی مانند تاریخ طبری و منابع دیگر تاریخی .  حتی به صورت جزیی در مورد هخامنشیان نیز در بعضی کتب مثل کتب ابوریحان بیرونی مطالبی امده است. علاوه بر این در کتب ارامنه نیز که در ان موقع جزو ایران بودند و با ایرانی ها به شدت نزدیک بودند به صورت مفصل میتوان تاریخ ساسانیان را یافت. هم اکنون مهمترین کتاب در مورد ساسانیان کتاب کریستن سن دانمارکی است که خود به استفاده از این منابع و منابع دیگری مانند منابع رومی در تدوین کتابش اشاره کرده است. نگاه ملی به مدهب از نظر من استفاده از مدهب به عنوان ابزاری سیاسی برای کمک به حفظ وحدت ملی است. اگر نظر من که صرفا نظر من نیست و خیلی از موزخین این دیدگاه را  در رابطه با صفویان دارند درست باشد نگاهشان تا حد زیادی درست بوده. هم اکنون ما شاهد این هستیم که وحدت ملی عراق و سوریه در اثر یک دست نبودن مدهب فروپاشیده است. در کشور خود ما کردهای سنندج که سنی هستند در مقاطعی جدایی طلب بودند ولی کردهای کرمانشاه که شیعه بودند جدایی ظلب نبودند و یا همین مسئله در مورد بلوج های سنی و سیستانی های شیعه نیز هست. به نظر بنده در ان زمان این تاثیر بیشتر بوده یعنی تاثیر مذهب در وحدت ملی. به اعتقاد بنده وحدت زبانی فرهنگی تازیخی مذهبی نژادی و.... همگی در وحدت ملی تاثیر گذار هستند.  در مورد اینکه ساسانیان با مسیحیان چه کردند و ربط ان به موضوع خواستم مثالی در رابطه با نگاه سیاسی به مذهب بزنم.  ایران ذرتشتی در ان زمان در برابر روم شرقی مسیحی ایستاده بود. روم شرقی  مسیحی در برابر روم غربی کافر. به نظر بسیاری در بعضی این صف بندی ها نگرش و هذف استفاده از عامل مذهب برای رقابت های سیاسی بوده است. 

دوست عزیز زود قضاوت نکن. من قبلا گفتم به نظر من نگاه صفویه به دین نگاه ملی بوده. مانند نگاه ساسانیان به دین ذرتشت.  در زمان ساسانیان ابتدا چون رومی ها با مسیحیت دشمن بودند مسیحیان را در ایران پناه میدادند. اولین کلیسای دنیا در قلمرو ساسانیان ساخته شد. زمانیکه روم شرقی مسیحی شد مسیحیت در ایران ممنوع شد. حتی مورد شکنجه و تعقیب قرار گرفتند. خود روم شرقی هم نگاهش به مسیحیت سیاسی بود. نگاه این دولت ها به دین سیاسی و در جهت اهدافشان بوده. 

بنده در مجموع اعتقاد دارم که صفویه در معماری دولت و یا ملتی که نشکیل دادند علاوه بر انگیزه های ملی بر تشیع نیز تاکید داشته اند. یکی از دلایلی که بر این موضوع به ذهن من میرسد بحث کردستان میباشد. ملت کرد جزو نژادهای اصیل ایرانی هستند. این ملت با وجود فشارهای شاه اسماعیل عمدتا حاضر به پذیرش تشیع نشدند. در زمان جنگ چالدران بیشتر نواحی کرد نشین از ایران جدا شد. در زمان شاه عباس 3 جنگ بزرگ بین ایران و عثمانی به وقوع پیوست که طی ان ایرانی ها به طور کامل عثمانی ها را تارومار کردند. به نحوی که سفرای اروپایی به شاه عباس فشار می اوردند که تا استامبول پیش برو. چون دیگر نیرویی جلوی شاه عباس نبود. شاه عباس نه تنها این کار را نکرد بلکه حتی سعی نکرد دیار بکر و تواحی دیگری که الان تشکیل دهنده کردستان عراق و ترکیه هستند و جزو طبیعی ایران هستند را پس بگیرد. سوال اینجاست چرا شاه  عباس این نواحی را پس نگرفت. بنده دلیلی مشخصی در تاریخ پیدا نکردم. ولی یک حدس میتواند این باشد که چون سنی بودند شاه عباس قید انها را زد. البته نمی گویم کار درستی کرد ولی اکنون اگر حدود 30 ملیون کرد عراق و ترکیه جزو ایزان بودند الان ما یک کشور شیعه محسوب نمی شدیم. البته همان زمان نواحی مانند ترکمنستان کنونی سنی نشین و جزو ایران بودند. ولی باید گفت روی این نواحی حساسیت کمی بود. به هر حال این نواحی سنی نشین نیز اکثرا به تدریج از ایران جدا شدند. 

دوستان وقتی صحبت جدایی هرات از ایران میشود باید دقت شود که هراتی ها و کلا شمال افغانستان در اصل خراسانی هستند نه افغانی. افغانستان فعلی از چند نژاد تشکیل شده است.  1- تاجیک ها که در واقع فارس های افغانستان هستند. البته بعضی ها هراتی ها را تاجیک نمی گویند بلکه فارس میگویند.  نزدیک ترین بخش افغانستان از لحاض نژ ادی به ما هراتی ها هستند. هراتی های اصیل کاملا شبیه ایرانی ها دیده میشوند. 2- ازبک ها  که ترک هستند ولی فارسی هم معمولا بلدند.  3- هزاره ها که فارسی نیز با لهجه هزاره ای صحبت میکنند. بیشتر قیافه هایی که ما به عنوان افغانی میشناسیم هزاره هستند. 3-پشتون ها که طالبان ها از نژاد پشتون هسنتند. نژادی بین بلوچ و هندی هستند. تا حدود 150-200 سال پیش فقط به پشتون ها افغانی گفته میشد.  به تدریج این نژاد به علت کثرت جمعیت که حدود 50% جمعیت افغانستان فعلی را تشکیل میدهد و بی توجهی دولت های ایرانی  بر کل افغانستان فعلی غالب شد. در گذشته نه چندان دور شمال افغانستان فعلی همراه با خراسان ایران و استان های سمرقند و بخارا که اکنون در ازبکستان است همراه با مرو قسمت اصلی خراسان بزرگ را تشکیل میدادند. و مرکز فرهنگی ایران بزرگ بودند. البته تعریف خراسان در طول تاریخ تغییراتی کرده و گاه تا دریاچه ارال توسعه یافته است. بتدریج پشتون ها بر این نواحی مسلط شدند و فرهنگ انها غالب شد. الان یک کابلی خود را افغانی میداند در صورتیکه 200  سال قبل خود را خراسانی میدانست.  حتی موسیقی این نواحی که خراسانی بود یعنی شبیه موسیقی ما الان شبیه موسیقی هندی است.  البته هنوز هم افراد افراد تحصیل کرده افغانستان اکثرا فارس هستند. و حتی بعضی از انها میگویند اسم کشور ما باید خراسان و یا حتی ایران!!!! یود.  سرزمین اریانا که در اوستا و بعضی منابع قدیم ایرانی امده در واقع شمال افغانستان بوده. ولی همانطوریکه گفته شد ملل این نواحی تحت تاثیر پشتون ها و عوامل دیگر باتغییرات فرهنگی مواجه شدند و ماهیت ایرانی انها کمتر شد

کشور ما سال ها تلاش کرده بدون گرفتن کمک جدی از کشوری صنایع نظامی خود را توسعه دهد. اما واقعیت این است که به نظر میرسد در بعضی موارد  این تلاش ها کافی نبوده. یکی از این بخش ها بخش زرهی میباشد. با باز شدن روابط نظامی با روسیه اکنون وقت مناسبی است که با تلففیق تجربیات قبلی برای ایجاد تانک ذولفقار و گرفتن کمک فنی از روسیه یک تانک منطبق با تکنولوژی روز دنیا در کشور طراحی و تولید کرد. همان کاری که ترک ها در پروژه التای کردند. با این تفاوت که در ابتدای پروژ ه ترک ها بی تجربه بودند ولی کارشناسان ما تجربه فنی ساخت ذولفقار را دارند.

اکثر مردم ایران زماتیکه تواریخ این جنگ ها را میخوانند از بی لیاقتی قاجار افسوس میخورند که منجر به جدا شدن قفقاز از ایران گردید ولی بنده بدون اینکه بخواهم از قاجار دفاع کنم نظر دیگری دارم.  واقغیت این است که این شکست ها ثمره پیسرفت های اجتماعی علمی و ساختاری اروپایی ها بود که از دهها سال قبل از این شروع شده بود و کشورهایی مثل ما و عثمانی عقب افتاده بودیم. این شکست ها دیر یا زود هر سلسله دیگری هم بود شروع میشد. اروپا صنعتی شده بود و یا در مسیر صنعتی شدن بود.  اتفاقا عباس میرزا خوب مقاومت کرد.  و جانانه دفاع کردند.  ولی قاجار افغانستان و ماورا نهر را راحت از دست دادند