انجمن بزرگ میلیتاری

مردم زودرنج در پس همه می مانند. آدمی باید که سرشار از شور وسرزندگی باشد. پی نوشت: شما لطف دارید. خواندن این نوشته ها برای کسانی که علاقه به تاریخ جنگ جهانی دوم دارند بسیار مفید است. مسائلی مثله کامیکازه و توان بالای سربازان ژاپنی، احترام و علاقه اونها به امپراطور بدون خواندن این گونه متون تاریخی در هاله ای از ابهام باقی می مونه. کسی که این کتاب هاگاکوره رو بخونه تازه می فهمه که توی سر سرباز ژاپنی چی می گذشته.

پیش از گفت و شنود با کسی، نخست باید که طبع او را بیازمایی و بشناسی و رفتارت را مناسب آن داری. برای نمونه، در گفتگو با مردی مباحثه جو و نوخواسته، هرچه آرامتر سخن گوی تا او را نرنجانی و به ستیزه نیاوری: پس حجت او را بر پایه ی منطقی که خود وی در پیش نهاده است، فروریز- با چنان شگردی که جز تسلیم و رضا چاره نبیند. این کار به مایه ی شناخت و روشن بینی و اعجاز سخن تواند بود.

کالیبر: سرجنگی و بدنه 58 میلیمتر نوع: بدون عقب نشینی به علاوه خرج پروازی طول کلی: 1104 میلیمتر هنگام آتش و 645 میلیمتر در حالت جداشده برای حمل و نقل. وزن: بدون خالی 10و3 کیلوگرم به همراه پایه و دوربین.12.4 کیلوگرم اماده شلیک. برد موثر: 800متر نفوذ در زره: 300 میلیمتر. در دهه 60 این سلاح برای خدمت در نیروهای هوابرد شوروی سابق ساخته شد. در مقایسه با آرپی جی 7 های هم دوره اش، با تکیه بر سرجنگی کوچکتر و راکت کمکی قوی تر؛ برد موثر بیشتر و دقت بیشتری فراهم می سازد. در دهه80 در افغانستان بر علیه نقاط مقاومت و ساختمانها به صورت گسترده ای از آرپی جی 16 در بردهای مساوی(؟) استفاده شد. آرپی جی 16 سلاحی است که از شانه شلیک می شود. تک تیر بوده، خان ندارد و بدون عقب نشینی می باشد. آرپی جی 16 از دو قسمت ساخته شده است؛ قسمت عقب با مجرای خروجی واگرا و لوله ای که سریع پیاده می شود و قسمت جلو شامل قبضه، ضامن به همراه پایه ای که می تواند تا شود. قسمت کنترل آتش از نوع الکتریکی به همراه مولد جریان است که توسط کشیدن ماشه عمل می کند. آرپی جی 16 فقط نارنجک پی جی 16 هیت را می تواند شلیک کند. بر خلاف نارنجکهای پی جی 2 و پی جی 7 ؛ قطر سرجنگی این نارنجک، هم اندازه کالیبر سلاح می باشد. هنگامی که شلیک کننده در فاصله ایمنی از نارنجک انداز باشد می توان سلاح را به صورت اتوماتیک شلیک کرد و نارنجک آن را که مجهز به خرج پروازی است؛ پرتاب نماید. آرپی جی 16 یک دستگاه نشانه روی آهنی کامل دارد ولی معمولا از دوربین پی جی او16 با بزرگـنمایی X 2.7 نیز استفاده می کند. ظاهر آن مانند دوربین آرپی جی 7 است اما شبکه نشانه روی متفاوتی دارد تا پرتاب با بیشترین دقت انجام شود. تعداد استاندارد خدمه آن دو نفر می باشند؛ تیرانداز که نارنجک انداز را به همراه دو نارنجک حمل می کند و کمک وی، که 3 نارنجک با خود حمل می کند. منبع: http://world.guns.ru/grenade/gl03-e.htm مترجم: خودم

والاترین حالت دلدادگی، نگاهداشتن عشق سوزان در دل است، و بازننمودن این راز بر هیچ کس، و بر محبوب نیز. پس از مردنم شرار عشق مرا ای یار از دودی که از کالبد سوزانم بر می خیزد دریاب روزی با گروهی از یاران در سخن بودم و گفتم که درپیش من غایت عشق، عشق پنهان است. عشق را چون فاش زایند و بر زبان آوردند، ازنمود و جمال بیافتد. اندوه عشق بردن در همه ی عمر و از عشق مردن، بی گفتن نام معشوق، معنای راستین عشق. در شعری چنین آمده است: من به یاد یار خواهم مرد سوز عشقم را مگر خاکسترم داند که ان را باد خواهد برد نام محبوبم همان رازی است پنهان مانده در سینه عشقی که در این شعر توصیف شده لطیف ترین عشق است. یک بار که من این شعر را برای چند دوست صاحبدل خواندم، لطف سخن در آنان اثرکرد و بند میانی آن را که می گوید:"سوز عشقم را مگر خاکسترم داند که آن را باد خواهد برد." گرفتند، و از آن تعبیر "عاشقان در دست باد" را ساختند. جان دادن و راز عشق را با خود به گور بردن بالاترین تجلی عشق است. اگر هم محبوب خود به زبان آید و از سامورایی بپرسد که آیا دلباخته اوست، بهتر آن است که پاسخ دهد:" این آخرین چیزی است که می توانم به آن بیاندیشم." عشق راستین چه پیچ و خم ودشواریهای در پیش دارد!! این فلسفه ی خویشتن داری در هر چیز به کارمی آید، چنان که رابطه ی امیر با سردار و سلحشور را روشن می سازد. و نیز ممارست و کوشیدن به خویشتن داری در تنهایی همانا آماده شدن برای صیانت نفس در میان جمع باشد. انسان، پاک و صافی نباشد مگر آنکه از فرومایه کاری در تنهاییو نیز از راه دادن پندار بد در درون دل و اندیشه دوری جوید.

آ7وی تانکی بود که توسط آلمان در سال 1918 –نزدیک به پایان جنگ- تولید شد. برای بهار سال 1918، 100 عدد از آنها سفارش داده شد ولی تنها 20 عدد تحویل داده شد. آنها از مارس تا اکتبر همان سال در عملیات بودند و تنها تانکهایی بودند که آلمان در طول جنگ اول جهانی ساخت. آ7وی بیش از 7 متر طول و 3 متر پهنا داشت و ارتفاع آن به 3 متر بالغ می شد. خدمه به صورت معمول شامل 16 سرباز و 2 افسر بود: فرمانده، راننده، مکانیک، مکانیک/اخطار کننده، 12 سرباز -6نفر مسلسل چی و 6نفر خشابگذار- توپ چی و کمک توپ چی. آ7وی به 6مسلسل 7.9میلیمتری و یک توپ 57میلیمتری در جلو مجهز بود. مدلی که به ماده معروف است به جای توپ 2 مسلسل دیگر در جلو داشت. کاملا روشن نیست که چند تا از این مدل ساخته شد یا به آن تبدیل شد. بعضی منابع می گویند که تنها از شاسی های 501 برای مدل ماده استفاده شده است. این تانک، زرهی به قطر 20 میلیمتر از ورقۀ فولادی در دو طرف و 30 میلمیتری در جلو داشته است. به هر حال، زره از صفحات فولاد سخت شده نبود و این امر، کارایی آن را کاهش داده بود. این قطر دربرابر تیر مسلسلها و تفنگها مناسب بود ولی نه برای کالیبرهای بالا. پیشنهاد شد که مانند دیگر تانکهای آن دوره، زره تقویت شود که این بار از فولاد سخت شده استفاده شد. توان لازم توسط دو موتور دایلمر 4سیلندر تأمین می شد که هر کدام 100اسب بخار قدرت داشتند. بیشترین سرعت حدود 15کیلومتر در ساعت در جاده و 5کیلومتر در ساعت در خارج از جاده بود. آ7وی 500لیتر بنزین حمل می کرد و می شد آن را تا مسافت 132کیلوتری به جلو راند. مانند دیگر تانکهای آن دوره، آ7وی تانکی کند بود ولی توانایی خارج از جادۀ بسیار ضعیفی داشت و مستعد گیرکردن بود. برآمدگی بزرگ در جلو و فاصلۀ کم با زمین به معنی گیر کردن در خندقها یا زمینهای گلی بود. به هر حال، یک زمین باز می توانست در موفق شدن آن کمک کند و آنگاه تانک می توانست قدرت آتش بیشتری نسبت به یک ماشین زره پوش اعمال کند. نسبت توان به وزن 6.8اسب بخاربرتن بود و می توانست از خندقی به عرض 2.3متر عبور کند. فاصلۀ کف تانک تا زمین 200 تا 400میلیمتر بود. 30شاسی دیگر از این تانک موجود بود که آنها را اغلب بدون زره و برای حمل و نقل نفرات ساختند. تاریخچۀ درگیری اولین بار در تاریخ 21 مارس سال 1918 از این تانک در نبردی در شمال کانال سنت کوئینتین استفاده شد. آنها به متوقف کردن نفوذ کوچک انگلستان در آن ناحیه کمک کردند ولی زد و خورد کمی در آن روز دیده شد. اولین رودررویی یک تانک با تانکی دیگر؛ در 24 آوریل سال 1918 در نزدیکی ویلرز-بروتونو انجام شد. وقتی که 4 عدد از آ7وی ها قسمتی از حمله -با کمک پیاده نظام- را بر عهده گرفتند، ناگهان با 3عدد تانک مارک4 انگلیسی -2عدد مجهز به مسلسل و یکی مسلح به توپ 6 پوندی- رودررو شدند. در طی درگیری، تانکهای هر دو طرف صدمه دید. طبق اشارۀ لیدر تانکهای انگلیس -ستوان دوم اف میچل- مسلسل نصب شده بر روی مارک 4ها عقب افتاده بودند و قادر به صدمه زدن به آ7وی ها نبودند. میچل سپس به لیدر تانکهای آلمانی با توپ خود حمله کرده است که آن را از پا درآورده است و 5 نفر از خدمۀ آن را کشته است. بقیۀ خدمه بیرون پریده اند. او سپس با همان سلاح، به سمت پیاده نظام رفته است. بعضی از تانکهای ویپت نیز با پیاده نظام آلمان درگیر شدند.2تانک باقی ماندۀ آلمانها از چرخش و عقب نشینی کردند. انگلیسی ها یک تانک را به خاطر صدمۀ یک خمپاره ترک کردند. آ7وی مجددا توسط آلمانها بازسازی شد. تمام آ7وی های قابل استفاده؛ در آن روز با نتایجی محدود به عملیات اعزام شدند. 2تا بر روی بدنه واژگون شدند و چند تا با اشکالات موتوری یا تسلیحاتی روبه رو شدند. پس از ضد حمله، 3 تا از آنها به دست متفقین افتادند. یکی غیرقابل استفاده و اوراق شده بود. یکی برای آزمایش زره توسط فرانسویها بکارگرفته شد و دیگری توسط استرالیایی ها غنیمت گرفته شد. آ7وی به عنوان یک طرح موفق مطرح نشد و آلمان طراحی تانکهایی دیگر را شروع کرد ولی پایان جنگ به هیچ تانک طراحی شده و یا توسعه یافته ای اجازه ساخته شدن نداد. آخرین بکاری گیری آ7وی در اکتبر سال 1918 بود. یکی از آنها قبل از پایان جنگ در نوامبر اوراق شد. تولیدات به شدت محدود – 20 عدد- سهم کمک هر تانک را محدود کرده بود و بیشتر آنها -کمتر از 100 عدد- که آلمانها به میدان برده بودند در حقیقت تانکهای فرانسوی یا انگلیسی بود که غنیمت گرفته شده بودند. فرانسوی ها بیش از 3600 عدد تانک اف تی 17 و انگلستان بیش از 2500 عدد تانک مارک 1تا 5 تولید کردند. مشخصات: طول 7.34متر عرض 3.1متر ارتفاع: 3.3متر وزن 30-33تن سیستم تعلیق فنرعمودی سرعت 15کیلومتر/ساعت در جاده؛5کیلومتر/ساعت خارج از جاده برد 30-80کیلومتر سلاح اولیه یک توپ 57میلیمتری سلاح ثانویه 6 مسلسل 7.9میلمتری زره طرفین 20 میلیمتر،جلو 50میلمتر موتور 2موتور 4 سیلندر دایملر؛به توان200 اسب بخار خدمه 18 نفر موزه کویینز لند استرالیا مترجم:رضاکیانی موحد منبع:ماهنامه جنگ افزار

آرمانی عزیز شرمنده. این تقریبا آخریش بود. کار کردن بر روی این ادوات ماه ها زمان می بره. بعدش هم واکنش دوستان یه خورده ناامید کننده هست. توی اون تاپیکی که عکس داخل تانکهای قدیمی رو گذاشتم انتظار داشتم که یه چند تا سوال می کردند دوستان. این تانکها تاریخچه شون چی بوده؟ توی کدوم عملیات شرکت کردن؟ توانایی های عبور از موانعشون چقدر بوده و... ولی دریغ از یه سوال فنی!! اما تانکی که توی استرالیا س. این تانک همون جور که در متن اومده در طی جنگ به دست استرالیایی ها افتاد و اونها هم پس از بازسازی بردنش مملکت خودشون.

1- م نگفتم این موشکهای کرم ابریشم یا به قولی استایکس به درد نمی خوره. در زمان خودش بهترین تکنولوژی بوده و همون جور که در متن اومده در درگیرهای دریایی بین مصر و اسرائیل برای اولین بار تونستند با همین موشکها ناوشکن اسرائیلی ایلات رو بفرستند ته دریا. ولی همون جوری که در متن اومده این موشکها به راحتی توسط ابزار جنگ الکترونیک منحرف می شوند. اما یادتون باشه که با بهینه سازی همین موشکها می شه به خیلی جاها رسید. 2-هم عراق ناوچه اوزا داره و هم ایران نمونه های چینی اش رو پس از جنگ خریده . اینجا رو ببینید: http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=7205&postdays=0&postorder=asc&start=0 در کل اوساها در دهه 80 دیگه منسوخ شده بودند و همون جور که در جنگ ایران و عراق دیدیدم حرف چندانی برای گفتن نداشتند. اونجایی که ناوچه های ایرانی وارد عمل می شدند اوساها تقریبا هیچ کاره بودند. موشکهای استایکس هم همین جور ایرانی ها در جنگ با عراق بارها اونها رو منحرف کردن در صورتیکه موشکهای پیشرفته تر اگزوست به سختی منحرف می شدند و توی جنگ فالکلند پوست انگلیس رو کندند. 3- نه تنها ناوچه های سوریه بلکه بقیه ناوچه های دنیا هم ابزار جنگ الکترونیک نداشتند و همون جور که در متن امده اسرائیل اولین کشوری هست که شناورهاش رو به این ابزار مجهز کرده. 4- کلا ایتالیا در زمینه ساخت شناورهای رزمی و صادرات اونها سابقه ای طولانی داره. بیشتر افراد نیروی دریایی ایران هم در زمان رژیم محمدرضاشاه پهلوی به اونجا فرستاده می شدند برای دوره. 5- قضیه هلیکوپترهای فرانسوی مال دهه 80 هست و این جنگ مال دهه 70. 6- مرسی از توجه دوستان

چون پرسیدم که سامورایی در خدمت امیر چه کار را هرگز نباید بکند، جوابم دادند:"سامورایی هرگز نباید زیاد باده نوشد، بیش از اندازه به خود مطمئن باشد، یا به زیاده خرجی افتد. در پریشان روزگاری مرد، این ضعف ها تأثیر و اهمیت نمی یابد، اما همان که کار و حال رو به بهبود نهاد و هنگام آسانی فراز آمد، این سه خوی ناساز خانه برانداز و کشنده می شود. به فراز و نشیب مردم پیرامون خود بنگر! آنان تا به راه پیروزی گام نهادند، بسا که به ناشایسته ترین راه، هرچه بیشتر خودبین شوند، به خود زیاده ببالند و به تجمل بیهوده گرایند. پس، هر آن کس که رنج نبرده و سختی نیازموده منش و اراده ی خود رامایه دار و استوارنساخته است. بهتر باشد که در جوانی سختی کشیم. سلحشوری که هنگام تیره روزی خسته و نومید شود، به یک جو نیرزند.

1- سینا خان سلام. این نبرد در حدود 50 سال پیش انجام شده و من نمی دونم که اون موقع اسرائیل از چه جور ناوچه هایی استفاده می کرده اما الان از ناوچه های ساعر استفاده می کنه. هر چه هست که ظاهراشناورهای سبکی بودند به ظرفیت محدود. 2- آقای واریور درباره استایکس (یا به قول بعضی استیکس) حق با شماس. موشک چندان پیشرفته ای نیست. ولی در جنگ نفتکشها از سوی هر دو طرف به صورت گسترده ای بکار گرفته شد. این موشک گابریل هم چیزی درباره اش نمیدونم. راستش تخصص من موشک نیس و بقیه دوستان باید درباره اش نظر بدن ولی تا اونجا که من می دونم الان ورژن جدیدش اومده. این سوریها هم عملی درباره اش انجام ندادند چون هنوز رسم نشده بود که دربرابر موشک کاری بکنند. این قضیه تازه بعد از همین نبرد رسم شد. 3- در مورد اگزوست می دونم که موساد یکی اش رو از شیلی تونست با رشوه دادن بخره. شاید ازش در طراحی های گابریل استفاده شده باشه. البته این خرید جریانش مال بعد از این جنگ 1973 هست. 4-آرمانی عزیز شما لطف دارید. کپی پیستش کنید توی ورد بعد سر فرصت بخونید.

فوروکاوا روکو زائه مون گفت:" امیری نیست که مردان کاری را در خدمت نخواهد. پس ، سلحشوری که اندیشه بر کارساز بودن دارد، راه خود را به مقصود که همان خدمت به امیر است، خواهد یافت. من تازه در کهنسالی دریافته ام که مردانی چشم بر این حقیقت بسته اند، عمر را بیهوده به سر آورند. جوانها باید که هشیار باشند. کسی که همت و اندیشه بر خدمت نهد، بیش از دانایان و هوشمندان کارساز تواند بود.

سلحشور نباید که تا چهل سالگی در بند اندیشه یا سنجش در ارها باشد، و همه وهمه باید که به نیروی تن و اراده ی خود تکیه کند. جوان هرچه زورمندتر، بهتر. هر چند که منش و رفتار مرد به شخصیت و وضع اجتماعی او بسته است، باز پس از چهل سالگی نیز سامورایی بی داشتن اراده ی قوی چندان نیرزد.

سلسله مطالب پیاده نظام آینده را با "جنگجوی پیاده "( Land Warrior) از ایالات متحده به پایان می بریم. این سیستم یکپارچه سبب افزایش توانایی های سربازان در 3 زمینه اصلی هشیاری در صحنه نبرد، مرگ آوری و قابلیت بقا خواهدشد. به غیر از سربازان عادی نیروی زمینی، دیگر واحدهای عملیاتی و رزمی مانند رنجرها، نیروهای هوابرد و نیروهای مکانیزه نیز تجهیزات "جنگجوی پیاده" را بکار خواهد گرفت. پروژه "جنگجوی پیاده" توسط نیروی زمینی آمریکا در سال 1994 آغازشد. مراحل تحقیقاتی و توسعه به شرکت "رایتون سیستم " واگذار شد. این شرکت بعدها به شرکت هواپیماسازی "هیوز" واگذارشد. قرار شد که ابتدا نمونه اولیه (بلاک1) و پس از آن نمونه چندمنظوره (بلاک2) توسط رایتون طراحی و ساخته شوند. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_LandWarrior_1.jpg[/img] هشیاری در صحنه نبرد، مرگ آوری و قابلیت بقا با استفاده از تجهیزات "جنگجوی پیاده" در فوریه سال 2003 ساخت تجهیزات پیاده نظام آینده آمریکا به شرکت "جنرال دینامیکز سی4سیستمز " واگذارشد. قرارشد تا این تجهیزات توانایی اتصال به سیستمهای دیجیتال استاندارد نیروی زمینی و خودروهای زرهی "استرایکر" را داشته باشند. تجهیزات مربوط به واحدهای زرهی را اصطلاحا "جنگجوی سوارکار " نامیدند. این تجهیزات در سال 2005 برای آزمایش و ارزیابی به نیروی زمینی تحویل داده شدند. نیروی زمینی ایالات متحده در ماه می سال 2006 به صورت عملی به ارزیابی عملی و رزمی جنگجوی پیاده و جنگجوی سوارکار در فورت لوئیس واشنگتن پرداخت. 440 دست جنگجوی پیاده و 147 دست جنگجوی سوارکار در این مانورها بکارگرفته شدند. این آزمایشها تا سپتامبر همان سال به طول انجامید و پس از آن هم آزمایشهای محدودی بر روی این تجهیزات انجام شده است. در فوریه سال 2007، وزارت دفاع لغو پروژه جنگجو را اعلام کرد اما تنها چهار ماه بعد از آن تیپ چهارم زرهی به این تجهیزات مجهز شده و به عراق اعزام شدند. این واحد همان واحدی بود که مانورهای سال قبل را با تجهیزات پیاده نظام آینده آمریکا به پایان رسانده بود. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_LandWarrior_2.jpg[/img] نمونه اولیه جنگجوی پیاده در فوریه 2003 آزمایش شد. یک ماه بعد، یک کمیته تحقیقاتی مجلس سنا گزارشی منتشر کرد که در آن به نیروی زمینی سفارش شده بود تا در تصمیم خود مبنی بر لغو پروژه جنگجو تجدید نظرکند. در فوریه 2005 نیروی زمینی ایالات متحده تصمیم گرفت تا پروژه جنگجو را در پروژه "جنگجوی آینده " ترکیب کند تا توسعه موارد فنی هر دو پروژه سریعتر انجام شود. این ادغام توسط مرکز پیاده نظام نیتیک به همراه "جنرال دینامیکز سی4 سیستمز" انجام شد. "جنگجوی آینده" نسل بعدی جنگجو خواهد شد و تکنولوژیهای رشدیافته خود را در اختیار پروژه جنگجوی پیاده خواهد گذاشت. حتی اگر پروژه "جنگجوی پیاده" لغو شود توسعه پروژه "جنگجوی آینده" ادامه خواهدیافت. انواع یک دست تجهیزات کامل جنگجو شامل تجهیزات ماجولار و مناسب برای انواع و اقسام ماموریتها است. در حقیقت، فرمانده یک واحد -با توجه به ماموریتی که به واحدش واگذار شده است- تجهیزات مورد نیاز سربازانش را تعیین می کند. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_LandWarrior_3.jpg[/img] تجهیزات شخصی پیاده نظام آینده ایالات متحده، کارابین ام4، دوربینهای دید در روز و شب برای سربازان و فرماندهان جوخه دو دست جنگجوی پیاده متفاوت طراحی شده است. بیسیم سربازان دارای برد کمی بوده و می تواند بین سربازان یک جوخه ارتباط صوتی یا اطلاعاتی برقرارکند. فرمانده جوخه دارای تجهیزات ارتباطی چندکاناله (با توانایی برقراری ارتباط بین و خارج از گروه) و یک کامپیوتر دستی کوچک است. جلیقه رزمی سربازان آینده آمریکا جلیقه ای خواهند پوشید که حامل سنسورها، کامپیوتر و باتری های مورد نیازشان خواهد بود. سرباز می تواند در حین حرکت وزن این تجهیزات را بر روی شانه و کپلش تقسیم کند. سیستمهای ناوبری سرباز عبارت خواهند بود از یک دستگاه "جی پی اس" و یک دستگاه "گام شمار". دستگاه گام شمار به سرباز اجازه می دهد که در هنگام از کارافتادن جی پی اس -مخصوصا داخل ساختمانها- موقعیت خود را تعیین کند. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_LandWarrior_6.jpg[/img] کامپیوتر دستی با نمایشگر دیجیتال در خدمت پیاده نظام آینده آمریکا وزن باتریهای قابل شارژ سیستم 1.1 کیلوگرم است و می تواند بین 8 تا 24 ساعت سنسورها و کامپیوتر سرباز را تغذیه کند. طول عمر هر باتری یکبار مصرف تا 12 ساعت و برای باتری قابل شارژ 8 تا 10 ساعت می باشد. بیسیم سرباز نیز با جلیقه یکپارچه شده است و ارتباط صوتی بین سربازان را برقرار می کند. کلاهخود کلاهخود 2 کیلوگرمی پیاده نظام آینده آمریکا علاوه بر حفاظت از سر سرباز وظیفه حمل اجزاء اصلی سیستمهای ارتباطی او را نیز برعهده دارند. آنتن "شبکه بیسیم " بر روی کلاهخود سرباز نصب شده است و از طریق یک درگاه به بیسیم جلیقه وصل شده است. برد این بیسیم 1کیلومتر است. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_LandWarrior_7.jpg[/img] کلاهخود جنگجوی پیاده به همراه تجهیزات ارتباطی، میکروفن صدا و نمایشگر دیجیتال یک نمایشگر بر روی کلاهخود نصب شده است که اطلاعات فرماندهی، هدایت و وضعیت را برای سرباز نمایش می دهد. این نمایشگر می تواند تصاویر ویدیویی گرفته شده از دوربینها یا تصاویر دوربینهای دید در شب سلاح سرباز را نمایش دهد. این نمایشگر همچنین نقشه های ماهواره ای میدان نبرد را به همراه مواضع نیروهای خودی نشان می دهد. اطلاعات موقعیت نیروهای خودی بر روی این نقشه دیجیتالی هر 30 ثانیه یکبار به روز می شود. نمایشگر می تواند تصویر دوربین سلاح را نمایش دهد یا حتی تصاویر میدان نبرد را ضبط کرده تا آنها را به دیگر سربازان ارسال کند. مشابه این نمایشگر برای خدمه زرهپوشهای استرایکر نیز درنظرگرفته شده است. سیستمهای کنترلی سرباز دارای یک جوی استیک و یک ماوس مخصوص است تا بتواند منوهای نمایش داده شده بر روی نمایشگر کلاهخود خود را انتخاب کند. 3 کلید قابل برنامه ریزی بر روی سلاح سرباز قرارگرفته تا بتواند برای صحبت کردن یا تنظیم سلاحش از آنها استفاده کند. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_LandWarrior_8.jpg[/img] کلیدهای قابل برنامه ریزی سلاح برای راحتی سرباز. سیم ارتباطی سلاح با جلیقه به خوبی در عکس دیده می شود. سلاح پیاده نظام آینده آمریکا از یک کارابین ام4 با کالبیر 0.223 -به همراه 30 گلوله- به عنوان سلاح اصلی استفاده می کند. ام 4 می تواند به صورت نیمه اتوماتیک یا 3تیر شلیک کند. بر روی این کارابین می توان نارنجک انداز یا انواع دوربینها را نصب کرد. دوربین ویدئویی دید در روز سلاح می تواند تصاویر را با بزرگنمایی 1.5 تا 6 برابر نشان دهد. فاصله یاب لیزری چندمنظوره پیاده نظام آینده آمریکا می تواند علاوه بر تعیین هدف با یک نقطه قرمز، فاصله و سمت هدف را نیز تعیین کند. اطلاعات فاصله یاب لیزری هنگامی که با اطلاعات جی پی اس ترکیب می شوند می توانند موقعیت دقیق هدف را برای سرباز آشکارکنند تا او بتواند با استفاده از این اطلاعات به راحتی از آتش پشتیبانی یا آتش غیرمستقیم نیروهای خودی بهره گیری کند. کلیدهای قابل برنامه ریزی سلاح به سرباز اجازه می دهند تا بدون پایین آوردن سلاح خود با دیگر سربازان صحبت کرده، تصاویر نمایشگر کلاهخودش را عوض کند یا از صحنه نبرد عکس بگیرد. یک کابل سلاح را به جلیقه سرباز متصل می کند. جنگجوی سوارکار در ژوئن 2005 "جنرال دینامیکز سی4 سیستمز" وظیفه یافت تا 500 دست تجهیزات جنگجوی سوارکار تهیه کند. هنگامی که سرباز در زرهپوش استرایکر قراردارد این تجهیزات به او اجازه می دهند تا از اطلاعات، صدای بیسیم و باتری های زرهپوش استفاده کند. این سربازان با استفاده از تجهیزات جنگجوی سوارکار می توانند با دیگر سربازان داخل یا خارج زرهپوش و سربازان داخل دیگر زرهپوشها ارتباط برقرار کنند. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_LandWarrior_5.jpg[/img] جنگجوی سوارکار می تواند از درون زرهپوش استرایکر با سربازان دیگر زرهپوشهای یا منطقه نبرد ارتباط برقرارکند. مترجم:رضا کیانی موحد منبع ماهنامه جنک افزار

البته با تمام هراسشون راه افتادند و غزه رو از وسط دو نصف کردن. اگر هراس نداشتن چی کار می کردن؟

1- من از نتیجه بکارگیری این تجهیزات به صورت آزمایشی خبرندارم و بعید هم می دونم که پنتاگون یه نسخه از گزارشش رو برای من یا برو بچه های میلیتاری ارسال کنه! فک کنم باید یه خورده صبر کنیم. 2- در زمینه روحیه حق باشماس. ولی کلا اونها یه وسایلی برای کنترل مغزسربازاشون دارن که تا حد ممکن سعی کنن روحیه اونها رو بالا ببرن. اگر فیلم غلاف کاملا فلزی رو دیده باشید کلی واسشون سخنرانی و اینها می ذارن که آره ما داریم از بشریت و دموکراسی و آزادی و حقوق بشر و... اینها دفاع می کنیم و از این جور مزخرفات هرچند که از نظر روحی سرباز های غربی به نظر شخص من وضعیت پایینی دارند. 3- کی گفته که ما از این جور چیزها نمی خواهیم بسازیم؟ 4- تمام این تجهیزات رو درست کردند که طرف اسیر نشه. البته الان یه چندتایی از این اسرائیلی ها اسیر دست فلسطینی ها شدن. به هرحال باید واسه اون ور قضیه هم یه فکری بکنن.

تاریخ:21مارس 1968 محل: کرامه، اردن (نزدیک مرز اسرائیل) نتیجه: پیروزی گروه های فلسطینی و ارتش اردن؛ عقب نشینی اسرائیل متخاصمین اسرائیل چریکهای الفتح و دیگر سازمانهای مبارز فلسطینی؛اردن فرماندهان ناشناس یاسر عرفات استعداد رزمی تقریبا 1000 نفر؛تانک ؟ دستگاه؛زرهپوش؟ دستگاه؛هواپیما ؟ فروند نامعلوم تلفات اسرائیل 28 نفر کشته؛69 نفر مجروح؛4 دستگاه تانک؛3 دستگاه زرهپوش نیم شنی؛ 2 دستگاه زرهپوش 1 فروند هواپیما(توسط ارتش اردن ساقط شد) تلفات فداییان فلسطینی: 100 نفر کشته،100 نفر مجروح؛120-150 نفر اسیر تلفات ارتش اردن: 61 نفر کشته؛108 نفر زخمی؛13 دستگاه تانک تلفات غیرنظامیان فلسطینی و اردنی: زیاد و نامعلوم بهار امسال مراسم بزرگداشت شصتمین سالگرد نبرد کرامه برگذارشد. شاید بسیاری از جوانانی که پس از جنگ 33 روزه لبنان به طرفداری از سیدحسن نصرالله به پایکوبی پرداختند به خاطر نیاورند که اولین شکست نظامی اسرائیل کی، کجا و چگونه روی داد. در حقیقت، ارتش اسرائیل اولین بار در نزدیکی شهر کوچک کرامه مزه شکست را چشید. در این فرصت نیم نگاهی به جاودان پیروزی فداییان فلسطین بر ارتش مجهز اسرائیل خواهیم انداخت. کرامه شهر کوچکی در اردن است که در نزدیکی رود اردن قراردارد. این شهر کوچک در سال 1968 به عنوان مرکز یک کشاکش نظامی تبدیل به یک کانون خبرساز شد. چندی بود که یک گروه شبه نظامی فلسطینی به نام الفتح این شهر را به عنوان مرکز سیاسی و نظامی خود انتخاب کرده بود. رهبر این گروه مبارز، فلسطینی ناشناسی بود که در مصر تحصیل کرده بود و حال پس از بازگشت از مصر تصمیم گرفته بود که زندگی خود را وقف آرمان فلسطین کند. این فلسطینی ناشناس کمی بعد به عنوان یکی از مردان بزرگ و تاریخ ساز قرن بیستم درآمد. امروزه، نام یاسر عرفات تداعی کننده فلسطین است. تصویر یاسرعرفات بر روی جلد مجله تایم در سال 1968 در روز 21 مارس 1968 یک واحد اسرائیلی به استعداد 1000 نفر به یک پایگاه سازمان الفتح در نزدیکی شهر کرامه در خاک اردن حمله برد. مهاجمین از تانک، نفربرهای زرهی و پشتیبانی هوایی برخوردار بودند. تعدادی از چتربازان اسرائیلی -که در آن زمان زبده ترین واحد نظامی اسرائیل بود- در نقش پیاده مکانیزه در حمله شرکت کرده بودند. سربازان اسرائیلی در حال پاکسازی یک خانه در کرامه. الفتح گروهی از فداییان فلسطینی را برای حمله به ساحل غربی رود اردن -که 9 ماه پیش و در جنگ 6 روزه به دست اسرائیلی ها افتاده بود- در پایگاه خود در نزدیکی کرامه مستقرکرده بود. دولت اردن به صورت رسمی به عرفات اعتراض نمی کرد و بعضی این دولت را همدست فلسطینی ها می دانستند. البته ملک حسین ادعا می کرد که شخصا از عرفات خواسته است تا حملات خود به خاک اشغال شده فلسطین پایان بخشد. بنا به دلایلی که تا امروز نامعلوم مانده است اسرائیلی ها در این تهاجم -مخصوصا در زمینه ضداطلاعات- با سهل انگاری رفتار کردند. احتمالا آنها سرمست از غرور پیروزی شگفت انگیز و برق آسای خود بر چند کشور عربی در جنگ 6 روزه شده بودند. دختران فلسطینی مصمم برای شکست دادن دشمن. یک نظریه جالب دیگر نیز درباره این سهل انگاری وجود دارد. ادعا شده است که اسرائیل اجازه داده است تا فرماندهان عالی اردن از حرکت آنها به داخل خاک اردن خبردار شوند تا ارتش اردن نیروهای خود را عقب بکشد و به ارتش اسرائیل اجازه دهد تا کار فدائیان الفتح را یکسره کند. پادشاه وقت اردن دل خوشی از حضور فدائیان فلسطینی در خاک خود نداشت. در حقیقت، جمعیت فلسطینی ساکن در اردن بیشتر از جمعیت بومی خود اردن بود و این جمعیت توان بالقوه ای برای سرنگون کردن پادشاهی اردن داشتند. اما ملک حسین برای حفظ پرستیژ خود در برابر دیگر اعراب ترجیح می داد که قلع و قمع کردن فداییان فلسطینی را برعهده اسرائیل بگذارد. به هرحال، ظاهرا یکی از افراد ارتش اردن خبر حمله قریب الوقوع اسرائیل را به الفتح رسانده بود و عنصر غافلگیری را از ارتش اسرائیل گرفته بود. بعضی گزارشها اظهار داشته اند که سازمان اطلاعات اردن 3 روز قبل از حمله اسرائیل فداییان را از طرح دشمن آگاه کرده بود. اسرائیلی ها با مقاومت غیرمنتظره فدائیان فتح روبرو شدند که در سنگرهایشان پناه گرفته و منتظر ورود اسرائیلی ها بودند. پس از آن اتفاقی افتاد که تا آن روز هیچگاه روی نداده بود. اسرائیلی ها بدون اینکه به هیچ یک از اهداف استراتژیکی خود رسیده باشند مجبور به عقب نشینی شدند. اعراب -بویژه فلسطینیان- مشغول لذت بردن از دیدن تانکها و زرهپوشهای شعله وری شدند که در میدان نبرد رها شده بودند. توپخانه و زرهی ارتش اردن -برخلاف انتظار اسرائیلی ها- به نفع فلسطینی ها وارد معرکه شد و گلوله باران اسرائیلیها توسط توپخانه اردن نقش حساسی در عقب نشینی اسرائیلی ها بازی کرد. جالب اینکه، اسرائیلی ها نیز خود را پیروز میدان می دانستند. نیروی زمینی اسرائیل ادعا می کرد که توانسته است تعداد زیادی از تروریستها را نابودکند درحالیکه خود تلفاتی اندک متحمل شده است. بعضی کارشناسان نظامی نیز این نبرد را درگیری کوچک و بی اهمیتی نامیده اند که توسط هر دو طرف با اغراق بازگو گشته است. به واقع نیز تاکتیک و استراتژی معنی داری از سوی طرفین اتخاذنشد. اسرائیلی ها به سادگی سرفرماندهی الفتح را نشانه گرفته بودند و فلسطینی ها باسرسختی و مقاومت حرکت آنها را سدکردند. به هرحال، نتایج روانی حاصل از این پیروزی بزرگتر و مهیج تر از نتایج نظامی آن بود. برای اولین بار جهانیان با حرکت الفتح و رهبر آن یاسرعرفات آشنا می شدند. پیروزی فدائیان فتح در زمانی به دست آمد که روحیه اعراب در پایین ترین وضع خود قرارداشت و حتی خوشبین ترین افراد نیز فکر نمی کردند که یک نیروی نظامی عربی بتواند با ارتش اسرائیل روبرو شود و با تحمیل تلفات سنگین بر آن، اسرائیلی ها را وادار به فرارکند. این پیروزی کوچک نقطه آغازی بر رشد خودباوری فلسطینیان شد. آنها برای اولین بار به جای چشمداشت یاری شدن از سوی دیگر کشورهای عربی -برای حل مشکل فلسطین- باور کردند که می توانند بر پای خود بایستند. بنای یادبود سرباز اردنی که در شهر کرامه نصب شده است. چهارماه پس از نبرد کرامه، یک کنگره از سازمانهای مبارز فلسطینی منشور سازمان آزادیبخش فلسطین را اصلاح کرد. به صورت رسمی اعلام شد که راه حل نظامی تنها چاره برای آزادی فلسطین است. از آن به بعد دیگر برای عرفات -به عنوان رهبر غیرقابل انکار فلسطینی- راه بازگشتی وجود نداشت. مانند دیگر مردان بزرگ زندگی عرفات نیز سرشار بود از نکوهش، بدنامی و ناسزاهای دشمنان. این دشمنان طیف وسیعی از افراد را شامل می شد. افراد تحصیل کرده ای چون ادوارد سعید یا رهبران سیاسی مانند حافظ اسد در میان این دشمنان یافت می شدند. وقتی که یاسرعرفات در روز 13 سپتامبر 1993 قرارداد صلح و خودمختاری غزه و اریحا را با رهبران اسرائیل امضا کرد، متهم شد که به آرمانهای فلسطینیان چوب حراج زده است. این تاریخ و آینده هستند که درباره یاسرعرفات به قضاوت خواهندنشست.

حالاکه اوضاع در فلطسین ناجوره بدنیس که این تاپیک قدیمی یه بار دیگه بالا بیاد. البته با اجازه...

زن وفادار هرگز، پس از شوهر، ازدواج نمی کند. مرد را نیز جز یک عشق واقعی در همه ی زندگی نباید؛ و مرد هوسباز بهتر از زنی هرزه نباشد. رفتاری چنین برای سامورایی شرم آور است. "سایگوکو" چه خوب گفت:" مرد بی عشق و دلبستگی مانند دوشیزه ی بی نامزد است. دیگران این هر دو را آسان یاب انگارند."... در پیمان دوستی بستن با دیگری، آنجا که وفاداری و فداکاری تا پای جان در میان می آید، مرد باید که آن دیگری را خوب بشناسد. مهر و پیمان مرد سست عنصر بنیادی ندارد. چون که پیمان دوستی با کسی بستی اگر دیگری خواست تا جای او را نزدت بگیرد؛ نپذیر و بگو که خواسته اش نابجاست؛ و هرگاه از چند و چون آن پرسید، بگو که تا زنده ای در این باره سخن نگویی. اگر او بیشتر پای فشرد، باید که خشم آوری و درجا او را به تیغ از میان بدری. چون که با کشی پیمان مهر بستی، دل در دیگری مبند، و اندیشه ی خود را همه بر رسم وراه سلحشوری بدار-که همان طریقت سامورایی باشد.

1- گریز از مرکز همیشه در تمام دنیا وجود داشته و داره. نمونه اش ایالت کبک در کانادا یا ایرلند شمالی و یا بعضی از استانها در بعضی از کشورهای خاورمیانه مثه ا... نه بابا فکر بد نکنید! منظورم استان کردستان عراقه که الان تقریبا خودمختارشده. 2- یه سری نیروهای مخالف با گریز از مرکز هم هستند که همیشه در همه دنیا وجود دارند. مثه پروتستانهایی که در ایرلند شمالی زندگی می کنند و پرچم ضربدری ملکه رو خیلی دوست دارند. یا مثه همون ایالت کبک که چن سال پیش رای گیری کردند قرار شد که زیر بیرق کانادا بمونه. 3- اینکه یه کشور متلاشی بشه یا نه(متلاشی شدن به تعبیر این تاپیک) خیلی ساده اس. بستگی داره به اینکه برآیند این نیروهای گریز از مرکز بیشتر بشه یا نیروهای متحدکننده. اگر اولی باشه میشه مثه بالکان. اگر دومی باشه میشه مثه اروپای متحد. دوستانی که از اونجا اومدن می گن این اروپایی ها دوست دارن سر به گردن همدیگه نباشه. اگر تو فرانسه از یکی به زبان المانی ادرس بپرسی جوابتو نمی ده. ولی فعلا دیدن که اگر بخوان خوب بقیه دنیا رو بچاپند چاره ای ندارند جز همکاری . اینو بهش من می گم نیرویی متحدکننده. 4- توی پرانتز بگم که دیروز پریروز اعراب تصمیم گرفتند که واحد پولشون رو مشترک کنند. 5- ارتش آمریکا یه بادکنک هست ولی نه بادکنکی که همیشه بادبشه. لازم بشه بادش رو خالی هم می کنند. این بستگی به شرایط داره. اینکه فکر کنیم چون بعد از فروپاشی شوروی هیچ تهدید نظامی برای آمریکا وجود نداشته و باید ارتشش رو جمع کنه ساده انگاری هستش. آمریکا نسبت به خیلی از کشورهای دیگه تعهد امنیتی داره و مجبور هست از اونها دفاع کنه. نمونه اش جنگ کره یا جنگ اول خلیج فارس. نسبت به مردم خودش هم تعهد داره و باید از منافع اونها دفاع کنه نمونه اش هم حمله آمریکا به کانال پاناما. البته واضح هست که خیلی از موارد ربطی به مردم آمریکا نداره و بهانه است برای اینکه یه سری بازی های پشت پرده به انجام برسه . نمونه اش هم جنگ دوم عراق. اما به هر حال باید بدونید ساختار این ارتش جوری طراحی شده که می شده سازمانش رو کوچیک و بزرگ کرد. خیلی راحت تر از اونی که فکرش رو بکنید. البته اگر به قول آقا مصطفی کارترهای تسلیحاتی اجازه بدهند. 6- استفاده از کلمه کاپیتالیسم هم یه مقدار ساده کردن قضیه است. اگر بخواهیم عمیق بحث کنیم باید نظریات اقتصادی از قرن 18 به بعد رو بررسی کنیم تا بفمیم که دولت آمریکا بر اساس کدوم تئوری اقتصادی فعالیتهاش رو هندل می کنه. مخصوصا باید به نظریات کینز و نئوکلاسیکها نگاه بشه. 7- به هرحال بر اساس گفته ها و بحثها من فکر کنم که ایران هم یه روزی دچار فروپاشی می شه. چین هم میشه. اروپا هم میشه.بقیه جهان هم میشه. بستگی داره به شرایط. حالا کی می خواد پیشگویی کنه؟ احتمالا نوسترداموس 8- یه آیه هم از قران برای اونا که دلشون قرآنیه: لکل امت اجل. فاذا جاءاجلهم لایستأخرون ساعه و لا یستقدمون. یعنی واسه تمام امتها خوب دقت کنید استثنا نذاشته ها..... 9- حالا که بحث اقتصاد شد بد نیس یه معمای اقتصادی طرح کنم. اگر کسی توی یه دهی کار کنه و یه معدن طلا داشته باشه و هزینه استخراجش مثلا به ازاء هر کیلو طلا 100 تومان باشه ولی قیمت طلا توی بازار 50 تومان باشه باید چیکار کنه؟ معدنش رو ببنده یا کار رو ادامه بده؟ 10 خوب دیگه زیادیم می کنه. باشه تا بعد.

پروژه طراحی تجهیزات سربازان پیاده بریتانیا فیست ((Future Infantry Soldier Technology) FISTتکنولوژی سربازپیاده نظام آینده) نام دارد و تحت نظارت تیمی از آژانس تدارکات وزارت دفاع توسعه می یابد. شرکت تالس بریتانیا در ماه مارس 2003 برای اجرای اولین مرحله پروژه یعنی فازبرآورد برنامه فیست انتخاب شد. تحقیقات دو ساله و نیمه این شرکت منجر به شناسایی تکنولوژیها، روشها و روندهای مورد نیاز شده است. برنامه فیست در بسیاری از موارد ابتکاری است و چشم انداز طراحی آن توانایی های جدیدی را به نمایش خواهد گذاشت. فیست در میدان آزمایش در فازبرآورد اولین آزمایش از فیست انجام شد. این آزمایش در ژانویه 2005 و در محوطه مانور ارتش در منطقه سالزبری انجام گرفت. 70 سرباز به نمونه های آزمایشی فیست مجهز شدند و در این مانور شرکت کردند. تجهیزات این سربازان عبارت بود از بیسیم، کامپیوتر، جی پی اس، دستگاه های نشانه روی و دوربین. در این مانور تاثیر این تجهیزات بر روی توانایی سربازان انتخاب شده با تجهیزات سربازان عادی مقایسه شدند. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_1-fist.jpg[/img] پروژه سیستم فیست تمام حوزه های تکنولوژیک مورد نیاز برای پیاده نظام آینده بریتانیا را پوشش می دهد. نتایج به دست آمده از این مانورها برای تصمیم گیری درباره توسعه فاز دوم فیست استفاده شدند. آزمایش نمونه بهبودیافته فیست با نام فیست 2 در اکتبر 2005 آغازشد. درنهایت، فازبرآورد در انتهای سال 2007 به پایان رسید. انتظار می رود که پس از اعلام موافقت اساسی وزارت دفاع فازساخت تجهیزات آغازشود. بر اساس برنامه ریزی انجام شده بیش از 29000 سرباز به فیست مجهز خواهندشد. این سربازان تا سال 2010 باید بتوانند در عملیات نظامی حقیقی شرکت کنند. احتمالا 35000 سری از فیست ساخته شود و فیست علاوه بر سربازان نیروی زمینی سلطنتی توسط پرسنل نیروی هوایی و تفنگداران دریایی نیز بکارگرفته می شود. یک آزمایش گسترده تر از فیست 2 در ماه نوامبر 2006 صورت گرفت. 4 تیم از شرکتهای برتر تکنولوژیک بریتانیا برای دردست گرفتن مقاطعه ساخت تجهیزات فرماندهی، هدایت و ارتباطات در این مانور رقابت می کردند. در ماه می 2007 شرکت "رایتون میکرولایت رادیو" برای ساخت تجهیزات ارتباطی فیست 2 انتخاب شد. اهداف برنامه فیست پروژه فیست توسعه تمام نیازهای فنی و نظامی سربازان پیاده را دربرخواهدگرفت و تاکید آن بر استفاده از تجهیزات یکپارچه است. فیست می خواهد سربازی با هوشیاری کامل، مرگ آوری و قابلیت بقا بوجود آورد. فیست بر اساس سنجش میزان بهبود توانایی ها، راحتی بکارگیری و ایجاد آسایش برای سرباز سنجیده خواهدشد. فیست باید بتواند در پنج حوزه مشخص توانایی سرباز را به گونه ای موثر بهبود بخشد. این حوزه ها عبارتند از: 1. C4I (فرماندهی، هدایت، ارتباطات، کامپیوتر و اطلاعاتcommand, control, communications, computers and intelligence) 2. مرگباری (سلاح و سیستمهای نشانه روی) 3. تحرک (اندازه و وزن سلاحها و دیگر تجهیزات) 4. قابلیت بقا (لباس، استتار، حافظت) 5. تاب آوردن ( ملاحظات لجستیکی) برای تمام سربازان یک نوع تجهیزات درنظرگرفته نشده است. فرمانده واحد به تجهیزاتی مجهز خواهد شد که توان عملیاتی لازم را برایش تامین کنند. هشیاری استراتژی اصلی پروژه فیست بر این اساس است که سرباز را در جایگاه یک عنصر کلیدی از شبکه اطلاعاتی نیروهای نظامی قرارمی دهد. سیستمهای ارتباطی بکاررفته در فیست سرباز را قادر می کند تا در سطح گروهان ارتباط برقرارکند. در سطوح بالاتر از گروهان، ارتباطات از طریق سیستم رادیویی یکپارچه "بومن" تامین می شود. هر سرباز یک بیسیم دستی بردکوتاه دارد. این بیسیم به دستگاه رمزکننده مجهز است و ارتباط سرباز را با دیگر افراد واحدش برقرارمی کند. بیسیم فرمانده واحد نیز ارتباط او را با پستهای فرماندهی میدان برقرار می سازد. شبکه اطلاعاتی حاضر در میدان نبرد به صورت خودکار اطلاعات را دوباره به جریان می اندازد و هنگامی که شبکه قطع می شود - به عنوان مثال زمانی که یک سرباز در پشت یک تپه ناپدیدشود- اجازه قطع جریان اطلاعات را نمی دهد. صدا و اطلاعات می تواند توسط هر سرباز یا پست فرماندهی رله شود. در پست فرماندهی تمام اطلاعات صحنه نبرد از قبیل فرمانهای نظامی، تصاویر دیده بانی، اطلاعات جمع آوری شده توسط پهپادها و سنسورها و همچنین اطلاعات ماهواره ای جمع آوری می شوند. پهپادهای دیده بان نیروی زمینی سلطنتی بریتانیا در سال 2010 به خدمت خواهد گرفته شد. جی پی اس، کتابچه اطلاعاتی و نقشه می تواند حس جهتیابی و ناوبری سرباز را افزایش دهد. می توان برای سربازان نمایشگرهای مچی، نمایشگر نصب شده بر کلاهخود، کامپیوتر جیبی و لپ تاب را نیز سفارش داد. مرگباری افزایش توانایی کشتار فیست عمدتا از بهبود سلاح ها و دستگاه نشانه روی آنها حاصل شده است. سلاح اصلی فیست تفنگ هجومی "اس آ 80" با کالیبر 5.56 میلیمتر است. این تفنگ را می توان با دستگاه نشانه روی پیشرفته یا نمایشگر کلاهخود بکارگرفت. این نمایشگر به سرباز اجازه می دهد تا بدون اینکه بدن خود را در معرض گلوله های دشمن قراردهد او را از درون سنگر یا مخفیگاهش هدف قراردهد. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_2-fist.jpg[/img] سرباز سمت راست در حالی که در پشت دیوار پناه گرفته است با استفاده از نمایشگر کلاهخود خود هدف را نشانه می گیرد. سلاح های دیگری مانند موشکهای ضدتانک جاولین یا لاو و نارنجکهای با قدرت انفجاری بالا در اخیار پیاده نظام آینده بریتانیا قراردارند. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_3-fist.jpg[/img] سرباز مجهز به تفنگ هجومی اس آ 80 به همراه دستگاه نشانه روی جدید برای درگیری با اهدافی که در خندقها یا پشت سنگرها پناه گرفته اند می توان از فاصله یابهای لیزری استفاده کرد. اطلاعات حاصله از فاصله یاب لیزری به صورت خودکار وارد نارنجک شده و نارنجک پس از شلیک از نارنجک انداز می تواند با انفجار بر فراز هدف به او آسیب برساند. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_5-fist.jpg[/img] در سال 2002 نسل جدیدی از موشک انداز لاو در خدمت سربازان پیاده بریتانیا قرارگرفت. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_6-fist.jpg[/img] موشک انداز جاولین دارای 2500 متر برد است و توسط نیروی زمینی سلطنتی بکارگرفته شده است. لباس لباسهای سربازان آینده بریتانیا به گونه ای هستند که امکان یافتن سرباز را به صورت چشمی، راداری یا مادون قرمز کاهش دهد. این لباسها حرارت بدن سرباز را کنترل می کنند و حفاظت از او را در برابر گلوله ها و ترکشها برعهده دارند. لباس های پروژه فیست می توانند به انواع تکنولوژیهای باسیم یا بیسیم -مانند بلوتوث- مجهز شوند. نوع جلیقه ضدگلوله و در نتیجه درجه محافظت افراد در برابر گلوله ها بر اساس ماموریت محوله بر سرباز متفاوت و قابل تنظیم است. کلاهخود سرباز می تواند علاوه بر حفاظت، اطلاعات شبکه را نیز به او منتقل کند. نمایشگر نصب شده بر روی کلاهخود می تواند وضعیت میدان نبرد، موقعیت خود سرباز، موقعیت سربازان دوست و دشمن، تجهیزات دشمن و حق تقدم آنها برای درگیری و درنهایت تصویر دستگاه نشانه روی تفنگ خود سرباز را نشان دهد. حفاظت در برابر حملات ش.م.ه تجهیزات هشداردهنده نصب شده در میدان نبرد - بیسا - می توانند هشدارهای لازم را در برابر حملات ش.م.ه برای سرباز مجهز به فیست ارسال کنند. اکنون بیسا دردست توسعه بوده و قرار است که به سیستم فرماندهی و کنترل نیروی هوایی سلطنتی، سیستم پشتیبانی فرماندهی نیروی دریایی سلطنتی و شبکه ستاد مشترک نیز متصل شود. برای مقابله با تهدیدات ش.م.ه مواد سبک وزن و غیرسمی جدیدی تهیه شده است. منابع الکتریسیته تجهیزات بکارگرفته شده در پروژه فیست به باتری هایی با ده برابر توان باتری های فعلی نیاز دارند. تا زمانی که تکنولوژیهای جدیدتری عرضه شوند، طراحی برای ساخت باتری های جدید بر اساس تکنولوژی باتریهای لیتیومی فعلی ادامه دارد. شرکت "کینتیک" در حال تحقیق در زمینه ساخت باتریهای جدید و ژنراتورهای هیدروژنی برای استفاده در فیست است. شرکت "آ بی اس ال پاور سولوشن" باتریهای جدیدی ساخته است که در خشاب تفنگ اس آ80 جای داده شده اند و به واحدکنترل برق فیست -پی ام یو (Power Management Unit)- متصل می شوند. پی ام یو برق لازم برای بکارانداختن جی پی اس، کامپیوتر جیبی، دستگاه های نشانه روی و بیسیم پیاده نظام آینده بریتانیا تامین می کند. درحال حاضر یک تیم مشترک از چند شرکت تحت نظارت وزارت دفاع در حال تهیه باتریهای قابل شارژ جدید برای فیست می باشند. علاوه بر آن، در ابتدای سال 2004 وزارت دفاع یک توافقنامه دوجانبه برای تبادل اطلاعات فنی در زمینه باتری و منابع انرژی الکتریکی با آمریکا امضا کرده است. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_4-fist.jpg[/img] مترجم رضا کیانی موحد منبع ماهنامه جنگ افزار

همون جورکه گفتم فعلا دارن روش بررسی می کنند ولی احتمالش هست که به صورت محدود در افغانستان یا عراق از این تجهیزات استفاده بشه. تا اینها بخواهد به صورت استاندارد دربیاد مدتها زمان می بره.

10 تا پست بحث شد. 10 خط درباره خصوصیات فنی این رعد صحبت نشد.

شیلکا رو توضیح بدم یا پی تی -76 رو؟ شیلکا یه توپ ضدهوایی خودکششی هست که خودش رادار برای هدفگیری داره و می تونه برای پرنده های در ارتفاع پست خیلی کشنده به حساب بیاد. توپهای اون توپهای 23 میلیمتری روسی هستند و کلا یکی از اولین ضدهوایی های خودکششی ساخته شده در دنیاس و در خیلی ارتشها بکاررفته. ایران هم در زمان شاه یه تعداد از اینها رو خرید از خود شوروی سابق . یه تعداد تجهیزات دیگر هم بود. لیست کاملش رو ندارم. زمانی که آمریکا می خواست به طبس حمله کنه. فرمانده عملیات سرهنگ چارلز بگویث از تنها چیزی که می ترسید همینها بود. توی کتاب خاطراتش نوشته. پی تی 76 رو هم که توضیح دادم. فقط یادت باشه که این زرهپوش یا تانک سبک بعدها خودش پایه ای برای ساخت زرهپوشهای زیادی مثه بی ام پی و.... شد. از همه جالبتر واسه من اون پاکت پستی ایه. کاشکی ما هم توی کشورمون همیچی چیزهایی داشتیم.

از زمان وقوع جنگ ماراتون تا به امروز، داشتن تجهیزات مناسب برای عملیات آبی-خاکی از نیازهای اساسی نیروهای نظامی بوده است. بدین منظور، ابزار و تجهیزات مختلفی ساخته شده است که از میان آنها می توان به تانکهای آب-خاکی اشاره کرد. این تانکها ابزار قدرتمندی برای عملیات عبور از موانع آبی، رودخانه ها، پیاده کردن نیرو در ساحل دشمن و گرفتن سرپل به حساب می آیند. بد نیست که به معرفی یکی از تانکهای آبی-خاکی معروف جهان از شوروی سابق بپردازیم. پس زمینه پس از پیروزی ارتش سرخ مسکو در جنگ جهانی دوم اندیشه بهره برداری از تانکهای سبک در این نیرو دوباره احیاشد. به دلیل ضعف عمومی تانکهای سبک در مصاف با تانکهای متوسط و سنگین آلمان نازی، ارتش سرخ در میانه جنگ تصمیم گرفت که به استفاده از تانکهای سبک و سریع در خط مقدم پایان دهد و از بدنه آنها برای ساخت خودروهای زرهی مناسب در خطوط عقب جبهه استفاده کند. در دوران بین دو جنگ جهانی، روسها در زمینه ساخت تانکهای آبی-خاکی سرآمد دیگر کشورها بودند. بنا بر آموزه های زرهی ارتش سرخ، این تانکهای سبک باید در نقش شناسایی وارد عمل می شدند و از این رو لازم بود که توانایی عبور از رودخانه ها و دریاچه ها را داشته باشند. پس از پایان جنگ جهانی دوم این تجربیات دوباره بر روی میز طراحان تانک شوروی قرارگرفت. در سال 1948 طراحی به نام ساسمورین طرح جدیدی از یک تانک آبی-خاکی به کارخانه کیروف ارائه داد. این طرح به دلیل سادگی، هدایت پذیری عالی و توانایی خارج از جاده خوب خود بسیار موفق از آب درآمد. برای حرکت این تانک در آب یک دستگاه جت آبی طراحی شد که در زمان خود طرحی انقلابی به شمار می آمد. مراحل بعدی پیشرفت پروژه بین سالهای 1949-1952 کامل شد و درنهایت در روز 16 آگوست 1952 خودروی زرهی جدید به صورت رسمی پی تی-76 نام گرفت. تولید انبوه پی تی-76 در سال 1953 در کارخانه ها کیروف و تراکتورسازی ولگوگراد آغازشد. در سال 1958نمونه بهبود یافته ای از پی تی-76 معرفی شد که تا سال 1968 تولید آن ادامه یافت. این نمونه جدید پی تی7بی نام گرفت. مشخصات فنی پی تی-76 از یک طراحی سنتی بهره گیری کرده است. در چنین طرحی جایگاه راننده درجلو، جایگاه خدمه رزمی در میان و جایگاه موتور در عقب تانک قرار دارند. پی تی-76 دارای 3 نفر خدمه می باشد؛ راننده، گلوله گذار و فرمانده که نقش بیسیمچی و توپچی را نیز بازی می کند. این تقسیم وظایف باعث می شود تا فرمانده نتواند به خوبی وظایف خود -مخصوصا وظیفه شناسایی صحنه نبرد- را به انجام رساند. فرمانده در سمت چپ و گلوله گذار در سمت راست برجک تانک جای گرفته اند. برای فرمانده و گلوله گذار دریچه بزرگی در سقف برجک کارگذاشته شده است که به سمت بالا و جلو بازمی شود. صندلی راننده در وسط بدنه قراردارد و برای او یک دریچه و 3 چشمی و 1 پریسکوپ درنظرگرفته شده است. در زیر پای راننده یک دریچه خروج اضطراری درنظرگرفته شده است که تمام خدمه می توانند از آن استفاده کنند. در هنگام رزم شبانه پریسکوپ راننده به یک دستگاه دید در شب وصل می شود که تا فاصله 60 متر دید واضحی برای راننده فراهم می کند. موتور پی تی-76 یک دیزل 6 سیلندر خطی با نام وی-6 است که توان خروجی آن 240 اسب بخار در 1800 دور/دقیقه می باشد. وی-6 دارای یک گرمکن داخلی است تا در روزهای سرد سال بتوان موتورتانک را بدون اشکال روشن کرد. جعبه دنده پی تی-76 یک جعبه دنده 5 دنده بوده و در اصل متعلق به تانک معروف تی-34 است. سیستم تعلیق پی تی-76 سیستم میله-چرخشی بوده و تانک از 6 چرخ استفاده می کند. خورشیدی تانک در عقب و هرزگرد آن در جلو قرارگرفته اند. چرخها را توخالی ساخته اند تا شناوری تانک بیشتر شود. استفاده از این تمهید ساده 30 درصد به توان شناوری تانک اضافه کرده است. پی تی-76 می تواند از مانعی به ارتفاع 1.1 متر بالا رفته و از خندقی به عرض 2.8 متر عبور کند. این تانک سبک می تواند شیبهای 52 درجه را به راحتی بپیماید. نصب 4 مخزن سوخت خارجی در قسمت عقبی بدنه پی تی-76 پیش بینی شده است. برد تانک با استفاده از این مخازن تا 110 کیلومتر افزایش می یابد. یکی از نقاط ضعف پی تی-76 این است که تنها راننده تانک دارای دوربین دید در شب است و این امر باعث می شود که ارزش رزمی تانک در شب بسیار کاهش یابد. دید خدمه در روز 4000 متر و در شب حداکثر 600 متر است. شناوری توانایی عبور از آب تانک سبک پی تی-76 سحرآمیز است. بدنه قایق شکل آن کمترین مقاومت را در برابر آب ایجاد می کند. صفحه آهنی نصب شده در جلوی تانک در هنگام شناوری برافراشته می شود که به پایداری حرکت کمک زیادی می کند و جلوی تانک را بالاتر از آب قرارمی دهد. راننده یک پریسکوپ مخصوص حرکت در آب دارد که با استفاده از آن می تواند به ورای این صفحه نگاه کند. در هنگام حرکت در خشکی این صفحه جمع شده و در بالای بدنه قرار می گیرد ونقش یک زره اضافی را بازی می کند. برای مواقع اضطراری 2 دستگاه پمپ برقی آبکشی -و یک پمپ دستی- در تانک تعبیه شده اند که آب درون بدنه را خارج می کنند و حتی اگر تانک در آب هدف قرارگیرد و بدنه آن سوراخ شود شناوری آن را تضمین می کنند. دو دستگاه جت آبی پیشرانه تانک را در آب تامین می کنند که خروجی آنها در پشت و طرفین تانک قرارگرفته است. این خروجی ها دریچه ای دارند که می توانند به صورت کامل یا نیمه بسته شوند. با استفاده از این دریچه ها تانک می تواند در آب بچرخد یا حتی دنده عقب بگیرد. این سیستم توسط فردی به نام کنوووالو طراحی شد و بعدها در نفربر بی تی آر-50 نیز از آن استفاده شد. در عقب بدنه دریچه ای نصب شده است که می توان آن را به اسنورکل متصل کرد. پی تی-76 می تواند از هر گونه مانع آبی عبورکرده، در دریا شنا کند و همچنین می تواند توپ خود را حتی در حالت شناوری شلیک کند. بزرگترین مزیت پی تی-76 آن است که می توان با آن بدون هیچگونه آماده سازی قبلی به آب زد. تنها عمل مورد نیاز درهنگام ورود به آب برپاداشتن صفحه فلزی ذکرشده در بالا است. حفاظت قطر زره پی تی-76 از 5 تا 20 میلیمتر متغیر است. این زره در برابر آتش سلاح های سبک و ترکشهای کوچک مناسب است اما نمی تواند خدمه را در برابر آتش مسلسلهای سنگین 12.7 میلیمتری، کالیبر 50 یا ترکشهای بزرگ محافظت کند. پی تی-76 های اولیه دارای سیستمهای حفاظت در برابر حملات ش.م.ه نبودند اما در پی تی-76بی یک سیستم حفاظت ش.م.ه نصب شد. سلاح سلاح اصلی پی تی-76 یک قبضه توپ 76 میلیمتری خان دار "دی-56تی" است. برد موثر این توپ 1500 متر و نرخ آتش آن 6 تا 8 گلوله در دقیقه می باشد. پی تی-76 می تواند 40 گلوله با خود حمل کند. توپ دی-56تی می تواند انواع مختلفی از گلوله را شلیک کند. قدرت این توپ برای هدف قراردادن تانکهای مدرن کم است اما گلوله آن می تواند به خوبی در زره انواع زرهپوش و خودروهای سبک نفوذکند. بزگترین نقطه ضعف مدل اولیه پی تی-76 این بود که توپ آن دارای تثبیت کننده نبود و شلیک موثر آن در حین حرکت تانک امکان نداشت. این اشکال در نمونه بی تصحیح شد و توپ اصلی به یک تثبیت کننده 2 محوره مجهزشد و این نمونه می تواند در زمان حرکت کردن هم شلیک کند. هر دو نمونه دارای دستگاه خارج کننده دود در قسمت عقب برجک هستند. یک مسلسل 7.62 میلیمتری به صورت هم محور با توپ اصلی بر روی برجک نصب شده است. بعضی از پی تی-76 ها به یک قبضه دوشکای اضافی بر روی برجک مسلح شده اند تا بتوانند در برابر هواگردهایی که در ارتفاع پایین پرواز می کنند از تانک حفاظت کنند. بعدها بر روی شاسی پی تی-76 طیف گوناگونی از سلاح ها نصب شد. از جمله این سلاح ها می توان به انواع توپ، موشک ضدتانک، موشک سام، موشک بالستیک، کاتیوشا و توپ ضدهوایی اشاره کرد. پی تی-76 از دیدگاه فنی تانکی قابل اعتماد است، می توان آن را به سادگی بکارگرفت و درمیدان جنگ هدایت کرد. پی تی-76 تحرک خوبی برای عملیات شناسایی دارد ولی به دلیل زره و توپ ضعیف اش برای یک مبارزه زرهی واقعی مناسب نمی باشد. تجهیزات فرمانده/توپچی دارای یک جایگاه در برجک است که می تواند توسط دست تا 360 درجه بچرخد و 2 پریسکوپ بر روی آن نصب شده است. او همچنین در سمت چپ توپ به یک دستگاه نشانه روی چشمی با بزرگنمایی X4 دسترسی دارد و از یک فاصله یاب چشمی "تشکا-66" استفاده می کند. یک ابزار دیده بانی "تی پی کایو-2 بی" نیز برای عملیات شناسایی تجهیزات فرمانده را تکمیل می کند. گلوله گذار از یک دستگاه دیده بانی "مارک-4" استفاده می کند. در نمونه های اولیه بیسیم "10-آرتی-26ئی" و در نمونه بی از بیسیم پیشرفته تر "آر-113" نصب شده است. دستگاه دید در شب "تی وی ان-28" به راننده تانک اجازه می دهد که شبها تانک خود را هدایت کند. پی تی-76 مجهز به سیستمهای مدرن حفاظتی فعال نیست. این امر باعث می شود که پی تی-76 به شکارخوبی برای موشکهای جدید -مخصوصا موشکهایی با هدایت لیزری- تبدیل شود. تاریخچه خدمتی پی تی-76 یکی از پرتعداد ترین تانکهای تولید شده پس از جنگ جهانی دوم می باشد. درحدود 12000 دستگاه پی تی-76 ساخته شد که 2000 دستگاه آن صادر شد. علاوه بر شوروی سابق، این تانک به عنوان تانک استاندارد شناسایی پیمان ورشو درآمد و در بیش از 25 ارتش جهان به خدمت درآمد. این تانک برای انواع عملیات آبی-خاکی و پیاده شدن در خشکی بکارگرفته می شود. پی تی76 در لشکرهای زرهی و مکانیزه و تفنگداران دریایی ارتش سرخ خدمت می کرد. سالها بعد بی ام پی-1 و بی آر ام-1 جای پی تی-76 را درخط مقدم گرفتند اما هنوز هم می توان تعدادی از آنها را در گروهانهای شناسایی بعضی هنگهای زرهی یا مکانیزه و واحدهای تفنگداران دریایی روسیه پیداکرد. در کنار نقش شناسایی، پی تی-76 اغلب در اولین موج حمله در عملیات عبور از آب و گرفتن سرپل در ساحل دشمن بکارگرفته می شود. بزرگترین نقطه ضعف بی ام پی-1 و بی آر ام-1 در برابر پی تی-76 این بود که این دو زرهپوش توپ ضعیف تری نسبت به پی تی-76 داشتند. تجهیزات شناسایی بی آرام-1 قوی تر از پی تی-76 بود و هر دو زرهپوش حفاظت و تحرک بهتری نسبت به پی تی-76 داشتند و می توانستند تا 8 سرباز را با خود حمل کنند. پی تی-76 به تعداد زیادی از کشورهای دوست شوروی صادر شد و هنوز هم در بسیاری از کشورهای جهان سوم خدمت می کند. ارتش لهستان آنها را در لشکر هفتم دفاع ساحلی سازماندهی کرده است. ویتنام شمالی از پی تی-76 هایش در نبرد "خه سان" و "لانگ وی" بهره گرفت. در نبرد لانگ وی، 12 دستگاه پی تی-76 به یک اردوگاه آمریکایی حمله کردند که حداقل 5 دستگاه از آنها منهدم شدند ولی نقش حساسی در به پیروزی رساندن عملیات بازی کردند. در تنها نبرد زرهی جنگ ویتنام در سال 1969 ویتنامی ها حمله ای به "بن هت" کردند. در این عملیات پس از آتشباری مواضع آمریکایی ها با توپخانه، ویتنامی ها با 10 دستگاه پی تی-10 و چند دستگاه زره پوش به سمت مواضع آمریکایی ها پیشروی کردند. 2 دستگاه از تانکها در میدان مین گرفتار و منهدم شدند. 2 دستگاه دیگر به همراه یک دستگاه زرهپوش توسط یک جوخه تانک آمریکایی هدف قرارگرفتند و 6 دستگاه تانک باقی مانده توسط آتش توپخانه از بین رفتند. طرف آمریکایی تنها یک دستگاه تانک ام48 آسیب دیده داشت. پی تی-76 در درگیریهای نظامی هند و پاکستان در سالهای 1965 و 1971 نیز شرکت داشت. اگرچه پی تی-71در سال 1971 دیگر یک تانک مدرن محسوب نمی شد اما تعداد زیاد آنها و تاکتیکهای برتری که نیروی زمینی هند بکارگرفت باعث شد تا این تانکها نقش حساسی در شکست پاکستان بازی کنند. در پاکستان شرقی -بنگلادش امروزی- تعداد زیادی پی تی-76 در مقابل تانکهای سبک ام24 پاکستان صف آرایی کردند. ام24 تانکی متعلق به دوران جنگ جهانی دوم بود و در برابر پی تی-76 حرفی برای گفتن نداشت. اما در پاکستان غربی پی تی-76 ها در مقابل ام48 ها و تایپ59 های ارتش پاکستان قافیه را واگذارکردند. در جنگ 6 روزه اعراب- اسرائیل اسرائیلی ها توانستند در حدود 200 دستگاه تی-54، تی-55 و پی تی-76 مصری را به غنیمت بگیرند. بزرگترین موفقیت رزمی پی تی-76 در جنگ رمضان به دست آمد. در طی این جنگ تیپ 135 تفنگداران دریایی مصر با استفاده از این تانکها دریاچه بیتر به عرض تقریبا 30 کیلومتر را طی کردند و با غافلگیری کامل در سمت دیگر کانال سوئز سرپلهای مورد نظر طراحان عملیات را تسخیر کردند. پی تی-76 در جنگهای داخلی آنگولا (1975-2002) نیز بکارگرفته شد. پی تی-76 در جنگهای داخلی یوگوسلاوی، جنگ 10 روزه اسلوونی و جنگ استقلال کرواسی شرکت کرد. اندونزی در سال 2000 برای سرکوب شورشی های جزیره "آمبون" پی تی-76 هایش را به کارزار اعزام کرد. تاریخچه عملیاتی جنگ ویتنام (1959-1975) جنگ دوم هند و پاکستان (1965) جنگ 6 روزه(1967) اشغال چکسلواکی (1968) جنگ سوم هند و پاکستان(1971) جنگ رمضان(1973) جنگهای داخلی آنگولا(1975-2002) جنگ اول خلیج فارس(1991) جنگهای داخلی یوگوسلاوی (1991-2001) جنگ 10 روزه(1991) جنگ استقلال کرواسی(1991-1995) جنگ دوم چچن (1999 تا به امروز) شوروش جزیره آمبون(2000) جنگ دوم خلیج فارس(2003) انواع اوتی-62 ساخت مشترک لهستان و چکسلواکی سابق. کا-1 ساخت آلمان شرقی سابق. پی تی-76 مدل آ ساخت شوروی. پی تی-76 مدل بی ساخت شوروی. پی تی-71 ساخت شوروی؛ مجهز به موشک مالیوتکا.( با پی تی-71 ساخت اسرائیل اشتباه گرفته نشود.) پی تی-76 ساخت شوروی؛ مجهز به توپ 57 میلیمتری اتوماتیک. پی تی-76 کا ساخت شوروی؛ تانک فرماندهی. پی تی-76 ام ساخت شوروی؛ با بدنه بزرگتر برای استفاده تفنگداران دریایی. هیچ گاه به خدمت گرفته نشد. پی تی-85 ساخت شوروی؛ مسلح به توپ 85 میلیمتری. پی تی-90 ساخت شوروی؛ مسلح به توپ 90 میلیمتری. آبجکت-280 ساخت شوروی؛ مسلح به یک قبضه کاتیوشا 16 لوله 130 میلیمتری. پی تی-76 آرکااچ ساخت شوروی؛ تانک شناسایی درمحیطهایی با آلودگی ش.م.ه. بی تی آر-50 ساخت شوروی؛ نفربر زرهی آبی-خاکی. ام تی پی-1ساخت شوروی؛ تانک تعمیراتی. یو آر-67 ساخت شوروی؛ مین جمع کن مجهز به موشک انداز یوآر97. زی اس یو-23-4 ساخت شوروی؛ توپ ضدهوایی خودکششی 23 میلیمتری. آ اس یو-85 ساخت شوروی؛ توپ هجومی هوابرد. فراگ-2 ساخت شوروی؛ موشک انداز تاکتیکی. فراگ-5 ساخت شوروی؛ موشک انداز تاکتیکی. 2کا12کاب ساخت شوروی؛ موشک انداز پدافند هوایی مسلح به موشکهای سام-6. پی تی-76 بی ساخت اندونزی؛ مسلح به توپ 76 میلیمتری کاکریل. پی تی-71 ساخت اسرائیل؛ مجهز به موتور قوی تر، فاصله یاب لیزری، توپ 90 میلیمتری، تجهیزات هدایت آتش جدید، دوربین دید در شب. پی تی-85 ساخت کره شمالی. تایپ-60 ساخت چین. تایپ-63 ساخت چین. پی تی-76 مدل2 ساخت لهستان؛ مسلح به دوشکا. اوتی-62توپاس ساخت لهستان و چکسلواکی سابق؛ نفربرزرهی آبی-خاکی. دبلیو پی تی-76 ساخت لهستان؛ مسلح به موشک فراگ. پی تی-76بی ساخت روسیه؛ مجهز به موتور قویتر. پی تی-76 ساخت آمریکا؛ مجهز به موتور و تجهیزات آمریکایی. پی تی-76 ساخت ویتنام؛ مسلح به مسلسل ضدهوایی. دارندگان افغانستان، آلبانی، آنگولا، بنین، بوسنی، بلغارستان، کامبوج، کوبا، مصر، گینه، گینه بیسائو، مجارستان، هندوستان، اندونزی، اسرائیل، لائوس، ماداگاسکار، مالی، موزامبیک، نیکاراگوئه، کره شمالی، پاکستان، چین، روسیه، سوریه، اوگاندا، ویتنام، زامبیا. دارندگان سابق بلوروس، کرواسی، چکسلواکی، آلمان شرقی، فنلاند، عراق، لهستان، اکراین، آمریکا، آلمان غربی، یوگسلاوی. جدول مشخصات پی تی-76 مدلهای 1و2و3 قدرت:240 اسب بخار موتور: 6 سیلندر دیزل نسبت قدرت به وزن:16.4 اسب بخار/تن حداکثرسرعت در جاده: 44 کیلومتر بر ساعت حداکثرسرعت خارج از جاده:25 کیلومتر بر ساعت حداکثر سرعت در آب: 10.2 کیلومتر بر ساعت برد در خشکی :370-400 کیلومتر برد در آب: 100 کیلومتر متفرقه وزن:14200 کیلوگرم طول: 7.63 متر عرض: 3.14 متر ارتفاع: 2.35 متر توانایی عبور از خندق: 2.8متر ارتفاع عبور از پله: 1.1 متر بالا رفتن از شیب: 52 درجه خدمه:3 نفر تعداد: 12000 دستگاه از هر دو مدل آ و بی سال ورود به خدمت:1952 1 قبضه توپ 76.2 میلیمتری دی-56تی به همراه 40 گلوله 1 قبضه مسلسل کالیبر7.62 به همراه 1000 گلوله قابلیت نصب مسلسل 12.7 میلیمتری حداکثر زره: 20 میلیمتر حفاظت ش.م.ه: ندارد. زره واکنشی انفجاری: ندارد. جدول مشخصات پی تی-76بی قدرت:263 اسب بخار موتور: 6 سیلندر دیزل نسبت قدرت به وزن: 17.1 اسب بخار/تن حداکثرسرعت در جاده: 44 کیلومتر بر ساعت حداکثرسرعت خارج از جاده:25 کیلومتر بر ساعت حداکثر سرعت در آب: 10.2 کیلومتر بر ساعت برد در خشکی :480 کیلومتر برد در آب: 120 کیلومتر متفرقه وزن:15.400 کیلوگرم طول: 7.62 متر عرض: 3.14 متر ارتفاع: 2.25 متر توانایی عبور از خندق: 2.8متر ارتفاع عبور از پله: 1.1 متر بالا رفتن از شیب: 52 درجه خدمه:3 نفر تعداد: 12000 دستگاه از هر دو مدل آ و بی سال ورود به خدمت:1958 1 قبضه توپ 76.2 میلیمتری دی-56تی اس به همراه 40 گلوله 1 قبضه مسلسل کالیبر7.62 به همراه 1000 گلوله قابلیت نصب مسلسل 12.7 میلیمتری حداکثر زره: 20 میلیمتر حفاظت ش.م.ه: دارد زره واکنشی انفجاری: ندارد توپ هجومی آی اس یو-85 ساخته شده بر روی بدنه پی تی-76. پی تی-76 ویتنامی که توسط آمریکایی ها منهدم شده پاکت نامه پی تی-76 پی تی -76 که توسط اسرائیل به غنیمت گرفته شده و الان توی موزه اس سام 6 روی بدنه پی تی-76 اینم که همون شیلکای خودمونه. بازهم روی بدنه پی تی -76 نویسنده:رضاکیانی موحد منبع:مجله جنگ افزار

مردم جامعه ای که با هم در اعتدال و سازش بگذرانند و قوانین طبیعی آسمان و زمین را پیروی کنند، زندگی آرام و آسوده خواهند داشت. سامورایی که با دیگران نرمش و سازش ندارد و مهر و دوستی ننماید، هر چه هم والاگهر باشد، باز دلبسته ی خدمت و وفادارش نتوان دانست. کسانی که با دیگران سازش ندارند، در دیدار روی خوش نمی نمایند یا سخن دورو و کنایه آمیز بر زبان می آورند، همه در بند کوتاه و کج اندیش خود باشند. اگر هم طرف دیدار را ناخوشایند یابی باز باید که، دست کم به ظاهر، با او گشاده رویی نمایی. با این همه، در این دنیای گذرا و بی اعتبار، باشد که کسی با همه ی کوشش و سنجش در کار و رفتار، باز طرف بی مهری دیگران شود. این ناروایی را چاره نیست. آدمی نباید که از روی کوته بینی یا مانند مرد دینا دوست سبک اندیش با حساب سود و زیان و به امید جلب مهر و توجه دیگران رفتار کند. چنین کسی سراپا ننگ است چرا که هرگز جز به سود خود نیندیشد. اگر دیگران را بر خود پیش نهیم و بی حسد و تنگ چشمی و به ادب با آنان رفتارکنیم، اگر به فروتنی و پاکدلی در مصلحت کار دیگران، به زیان خود هم باشد، بنگریم، هر دیدارمان با مردم مانند نخستین دیدار خواهد بود و پیوند و دوستیمان با دیگران همواره استوار خواهدماند. این نکته در زندگی زناشویی هم درست است؛ تا آن هنگام که زن و شوی، هر یک، در رفتار با دیگری متانت و ملاحظه کاری دیدار نخستین را نگهدارد، تیرگی و ناسازگاری در میان نخواهد بود.

هویتزرهای ام109 تا آخر جنگ موی دماغ صدام بودند. صدام خیلی به این درواون در زد تا بتونی سلاحی پیداکنه که بردش به این غول بیابونی برسه. پیش خیلی ها هم رفت ولی هیچ کدوم نتونستند هویتزری رو بسازند که با اینها برابری کنه. دست آخر یه شرکت در آفریقای جنوبی که رئیسش بول بود تونست برای صدام یه سلاح خوب بسازه. بعدش هم این جرالد بول بیچاره به صدام گفت بیا برات یه توپ بسازم که تا مسکو هم بردشه. صدام هم خام شد پول هاش رو ریخت توی پروژه توپ بابل. بعدش هم اسرائیل این بول بیپاره رو ترور کرد و آرزوهای دیکتاتور عراق دودشد و رفت هوا.