انجمن بزرگ میلیتاری

بچه ها سلام. خداوکیلی یه سر به این صفحات بزنید و تمامش رو با دقت ببینید. هرکس از جنگ عکسی داره این جوری یه تاپیک درست کنه واسش . به خدا صواب داره. http://www.militaryphotos.net/forums/showthread.php?t=73139 همه عکسا رو به دقت نیگا کنیدها!

http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=4684

با اجازه دوست عزیز آقای امین: آستارخان در بیستم ژانویه 2004 کشتی سازی آلماز طراحی شناوری برای خدمت در دریای خزر را در دستورکارخود قرار داد. این شناور جدید "پروژه21630" یا آستاراخان نام گرفت. به غیر از آستاراخان، ساخت 7 فروند شناور دیگر نیز در دستور کار قراردارد که ساخت 2 فروند از آنها با نامهای "کاسپیک" و "ماخاچکالا" آغازشده است. این ناوچه گشت ساحلی با وزن 500 تن وزن کمتری از کوروت های معمول (1500-2000تن) دارد و می توان آن را ناوچه تندرو توپدار دانست. از طرح بدنه این ناوچه آشکار است که برای حرکت پنهانی طراحی شده است و برخلاف ناوچه های قدیمی روسی مانند ناوچه های کلاس اوزا در بدنه آستارخان از برآمدگی و فرورفتگی خبری نیست. وظیفه اصلی آستارخان دفاع ساحلی و مبارزه با قاچاقچیان است و به همین دلیل به موشکهای ضدسطحی مسلح نشده است و سلاح اصلی آن یک قبضه توپ 100 میلیمتری است. توپ "آ-190" بر برجکی جدید نصب شده است که آشکارا برای کمتر شدن سطح مقطع راداری طراحی شده است. زمانی که تقریبا تمام کشورهای اروپایی از توپهای 57 یا 76 میلیمتری برای شناورهای سبک خود استفاده کرده اند این توپ برای شناوری با وزن 500 تن بزرگ و سنگین به نظر می رسد. برای دفاع نزدیک دو قبضه گتلینگ "آکا-306" بر روی این شناور نصب شده است. این گتلینگ از نظر ظاهری شباهت زیادی با گتلینگ "آکا-630" دارد ولی این شباهت تنها در ظاهر است. آکا-306 به جای استفاده از گازباروت نیروی خود را از یک موتور الکتریکی می گیرد. در ضمن هدفگیری آن تنها توسط دستگاه نشانه روی چشمی انجام می شود و از رادار برای هدایت آن استفاده نشده است. بنابراین آکا-306 توان اندکی برای مقابله با موشکهای ضدکشتی دارد. از تجهیزات و مقدورات آستاراخان اطلاعات زیادی در دست نیست و ظاهرا روسها قصد نداشته اند که برای آن به دنبال مشتری خارجی باشند. آستارخان اکنون در دریای خزر فعالیت می کند و احتمال دارد که دیگر شناورهای این کلاس نیز برای خدمت در آبهای خزردرنظرگرفته شده باشند. آستارخان(پروژه 21630) مشخصات تاریخ سفارش ؟ تاریخ شروع پروژه 2004 تاریخ به آب انداختن 2005 تاریخ به خدمت گرفته شدن 2006 وزن کامل 550 تن طول ؟ متر عرض ؟ متر آبخور 2.8 متر پیشرانه نامعلوم؛ احتمالا دیزل سرعت 28 گره دریایی برد 1500 مایل دریایی خدمه ؟نفر هلیکوپتر ندارد تجهیزات الکترونیک نامعلوم تسلیحات 1 قبضه توپ 100 میلیمتری آ-190،2 قبضه گتلینگ 30 میلیمتری آکا-306؛1 موشک انداز گوبکا مجهز به موشکهای ضدهوایی ایگلا؛1قبضه آم ال ار اس-120 میلیمتری این هم عکسش آستاراخان استرگوسچی در دسامبر2001 کشتی سازی "سورنایا" ساخت ناوچه جدیدی با نام "پروژه20380" را آغازکرد. این ناوچه استرگوسچی نام گرفت و در می 2006 به آب انداخته شد. استرگوسچی برای آزمایش به یک سفر دریایی رفت و در 14نوامبر 2007 به نیروی دریایی روسیه پیوست. اهمیت این ناوچه برای نیروی دریایی روسیه به اندازه ای بود که نخست وزیر و وزیر حمل و نقل این کشور در مراسم به آب انداختن استرگوسچی حضرداشتند. مهمترین توانایی این ناوچه چندمنظوره توانایی حرکت پنهان آن است. بدنه این شناور در میان دیگر شناورهای ساخت روسی یک طرح جدید و انقلابی به حساب می آید. در حقیقت، استروگوسچی اولین ناوچه روسی است که توانایی پنهانکاری دارد. موشکهای این ناوچه همگی به داخل بدنه منتقل شده اند تا انعکاس پرتوهای رادار دشمن به کمترین میزان کاهش یابد. علاوه بر آن، در بدنه شناور تا حدامکان از مواد ترکیبی استفاده شده است. این ناوچه برای انجام عملیات در آبهای ساحلی طراحی شده است که منعکس کننده تغییرات آموزه های نیروی دریایی روسیه پس از پایان جنگ سرد می باشد. این شناور برای انجام ماموریتهای درآبهای کم عمق زیادی بزرگ است، توان هجومی کمی دارد و توان ضدزیردریایی آن بیش از حدنیاز است. طبق برنامه تجدید تسلیحات روسیه قرار است که 4 فروند از این ناوچه ها تا سال 2010 ساخته شود و احتمالا تعداد نهایی آنها بین 10 تا 12 فروند خواهدبود. محل خدمت استرگوسچی دریای بالتیک می باشد و شناورهای دیگر این کلاس برای خدمت در ناوگان بالتیک و ناوگان دریای سیاه به کارگرفته خواهندشد. برای اینکه ساخت این شناور ارزان تمام شود یک موتور دیزل را به عنوان پیشرانه آن انتخاب کرده اند اما قرار است تا با نصب دو دستگاه توربین گازی از سیستم ترکیبی دیزل-توربین در این کلاس از ناوچه ها استفاده شود. مانند دیگر شناورهای مدرن اروپایی، تجهیزات الکترونیک فرماندهی و درگیری شناور استرگوسچی در یک سیستم یکپارچه جمع آوری شده اند. امکانات ارتباط شناور با ماهواره و دیگر شناورها استرگوسچی را برای نبردهای شبکه محور آینده مناسب ساخته است. به کارگیری سیستمهای خودکار تعداد خدمه شناور را تا حد قابل قبولی کاهش داده است. قرار است که شناورهای سری 20380 به آخرین تکنولوژیهای تسلیحاتی روسها مجهز شوند. بدین منظور قرار شده تا استرگوسچی از سیستمهای تسلیحاتی ماجولار استفاده کند که به طراحان اجازه می دهد طیف گسترده ای از تسلیحات را بر روی شناور نصب کنند. توپ اصلی این شناور مانند آستاراخان یک قبضه توپ 100 میلیمتری آ-190 است که برای مقابله با اهداف زمینی و سطحی به کارمی می رود. این توپ در برجکی جدید کارگذاشته شده که طرحی پنهانکارانه دارد. برای مقابله با هواگردها و موشکها از سیستم دفاعی خاشتان استفاده شده است. خشاتان به صورتی گسترده در شناورهای روسی به کارگرفته شده و احتمال زیادی دارد که بر روی شناور شیوالاک هندی نیز نصب شود. دفاع هوایی در فواصل دور بر عهده نمونه دریاپایه موشک معروف اس-300 گذاشته شده است. این سیستم موشکی که اس آ-ان-6 گرامبل نام داردمی تواند 12 هدف را رهگیری کرده و همزمان با 6 تای آنها درگیرشود. این موشک تا کنون بیشتر بر روی شناورهای بزرگ به وزن 8000 تا 10000 تن نصب شده است. استرگوسچی به دو موشک انداز 4 خانه برای شلیک موشکهای ضدکشتی اوران مجهز شده است. اوران موشکی با هدایت راداری فعال است که برد آن به 130 کیلومتر می رسد. اوران -که با نامهای کایاک و سوئیچ بلید نیز شناخته می شود- از تکنولوژی دهه 70 استفاده می کند و با موشک آمریکایی هارپون قابل مقایسه است. احتمالا در آینده از موشکهای ضدکشتی یاخونت برای مقابله با اهداف سطحی استفاده خواهدشد. موشک یاخونت در حال حاضر برگ برنده روسها در دریا است. یاخونت موشکی است با بردبالا، سرعت مافوق صوت،قدرت مانور بالا و ضداختلال های الکترونیکی. برد یاخونت بین 120 تا 300 کیلومتر می باشد. برای حمله به زیردریایی های دشمن -که ظاهرا وظیفه اصلی استرگوسچی است- این شناور علاوه بر 4 قبضه اژدرافکن 400 میلمیتری به یک قبضه موشک انداز عمودی برای شلیک موشکهای ضدزیردریایی مدودکا مسلح شده است. این موشکها می توانند هدفی را در عمق 500 متر و تا برد 20 کیلومتر مورد اصابت قراردهند. در حال حاضر استرگوسچی تنها شناور نیروی دریای روسیه است که این موشکها را به کارگرفته است. مانند دیگر طرح های سنتی عرشه پرواز هلیکوپتر در پاشنه شناور قرارگرفته است. هلیکوپترها برای انجام عملیات گوناگونی مانند ضدزیردریایی، جستجو و نجات، دیده وری، هدف یابی ماوراء افق برای موشکها به کارمی روند. این شناور در حال حاضر در ناوگان بالتیک خدمت می کند. نیروی دریایی روسیه برای ساخت 19 فروند دیگر از این شناورها برنامه ریزی کرده است. گاردساحلی روسیه نیز امیدوار است که در صورت انجام دادن بهسازی های مدنظر آن نیرو چند فروند شناور کلاس 20380 را به خدمت بگیرد. این شناور تا چند سال آینده تبدیل به اسب کاری و ستون فقرات نیروی دریایی روسیه خواهد شد. علاوه بر بازار داخلی، طراحان دفتر طراحی آلماز امیدوارند که این شناور مانند ناوچه های موشک انداز کومار و اوزا در دهه 60 و 70 بازار خارجی گسترده ای را از آن خود کند. این هم عکس استروگوسچی آدمیرال گروشکو ناوچه آدمیرال گروشکو اگر دچار بحرانهای مالی نیروی دریایی روسیه نشود و توسعه آن ادامه یابد به شناور آینده این نیرو بدل خواهدشد. این شناور پیشرفته توسط دفتر طراحی سورنایا طراحی شده است. این دفتر در اوایل دهه 80 ناوشکن معروف سورمنی را عرضه کرد که در زمان خود یکی از بهترین شناورهای سطحی شوروی سابق بود و هنوز هم در خدمت نیروی دریای روسیه می باشد. سورنایا در سال 2006 طرح جدیدی از یک ناوچه ارائه داد که احتملا در سال 2009 به خدمت خواهد پیوست و نیروی دریایی روسیه امیدوار است که 10 تا20 فروند از آنها را در اختیار داشته بگیرد. پس از 15 سال این اولین شناوری است که در روسیه برای انجام عملیات دور از ساحل خودی ساخته می شود. مشخصات فنی این شناور تا کنون اعلام نشده است و برای شناخت آن چاره ای جز دست یازیدن به حدس و گمان نیست. ظاهرا وظیفه اصلی آدمیرال گروشکو انجام عملیات ضدزیردریایی است. بدین منظور موشکهای ضدزیردریایی مدودکا درآدمیرال گرشکو به کارگرفته شده اند. سلاح اصلی آدمیرال گروشکو 8 موشک انداز ضدکشتی یاخونت است. در کنار آن یک قبضه توپ 130 میلیمتری آ-192 برای آتشباری در نظر گرفته شده است. برای دفاع ضدهوایی در فاصله متوسط از موشکهای اورگان و برای دفاع نزدیک احتمالا از سیستم خاشتان یا انواع بهبود یافته آن استفاده خواهدشد. دفتر طراحی سورنایا به صورتی جدی درگیر توسعه سیستمهای شناور آینده نیروی دریایی هند بوده و امکان دارد که از سیستمهایی که برای شیوالاک طراحی شدند در آدمیرال گروشکو هم استفاده شود. آدمیرال گروشکو(پروژه 22350) مشخصات تاریخ سفارش ؟ تاریخ شروع پروژه 2006 تاریخ به آب انداختن ؟ تاریخ به خدمت گرفته شدن 2009 وزن کامل 4500-8000 تن طول 132 متر عرض 16 متر آبخور ؟ متر پیشرانه احتمالا سیستم ترکیبی توربین- دیزل با استفاده از 2 دستگاه توربین گازی و 2 دستگاه دیزل سرعت ؟ گره دریایی برد ؟ مایل دریایی خدمه ؟ نفر هلیکوپتر احتمالا 1 فروند هلیکوپتر کاموف-27 تجهیزات الکترونیک نامعلوم تسلیحات 2 قبضه موشک انداز عمودی برای موشکهای یاخونت؛یک قبضه موشک انداز عمودی برای شلیک موشکهای ضدزیردریایی مدودکا؛1 قبضه توپ 130میلیمتری آ-192؛احتمالا 2 سیستم دفاعی ضدموشک خاشتان؛2 قبضه مسلسل 14.5 میلیمتری؛موشک ضدهوایی اورگان عکس آدمیرال گرشکو

پسر خوب! حالاکه داری می نویسی دست کم همه اش رو بنویس! با تشکر!!!

در درس بعدی "دوو" به ما یاد داد چگونه یک "مسیر مطمئن" انتخاب کنیم. معنی این انتخاب این است که شخص باید برای اطمینان یافتن از اینکه تعقیب نمی شود، از خط سیر امتحان شدهای استفاده کند. تیم "یارید" از شاخه امنیت عملیاتی چگونگی انتخاب این مسیر را به ما یادداد و یک فیلم طولانی هم در مورد این موضوع دیدیم. هر تیم یارید مرکب از 5 تا 7 نفر عضو است و در آن هنگام، در مجموع 3 تیم یارید در موساد وجود داشت. هنگامی که این تیمها در اروپا به سرمی بردند رییس بخش امنیتی اروپا رئیس آنها به حساب می آمد. دلیل اصلی وجود این درس آن بود که نشان دهند چگونه تیم یارید می تواند به یک رابط اطلاعاتی کمک کند و همچنین یک رابط می تواند هنگامی که تیم یارید در دسترس نیست خودش امنیت خویش را حفظ نماید. هنگامی که این چیزها را یادگرفتم دروازه جهان دیگری به رویم گشوده شد. مثلا هنگامی که در تل آویو به کافه ای می رفتم به سرعت متوجه می شدم جریانی در خیابان در حال انجام است که قبلا هیچگاه متوجه آن نمی شدم: پلیس در حال تعقیب کسی بود. همیشه چنین چیزهایی در خیابان جریان دارد ولی تا شخص آموزش ندیده باشد متوجه آن نمی شود. آنگاه نوبت در "یهودا جیل" شد که تحت عنوان روش استخدام درس می داد. جیل از رابطهای افسانه ای موساد بود و ریف او را به عنوان یک "استاد" معرفی کرد.او درس خود را با گفتن این نکته شروع کرد که برای اجیر کردن یک نفر 3 نوع "قلاب" اساسی وجود دارد:پول، محرک روانی-برای انتقام و یا به دلایل ایدئولوژیک- وسکس. جیل گفت:" از شما می خواهم به آرامی و با دقت مسائل را پیگیری کنید. آرامش خودتان را از دست ندهید. فرض کنیم با کسی روبرویید که در کشور مفروضی به عنوان اقلیت مذهبی یا قومی به او ظلم شده و سودای انتقام در سردارد. او را می توان به خدمت گرفت. آنگاه هنگامی که به او پول می دهید و او می پذیرد بدانید که اجیرش کرده اید و او هم می داندکه استخدام شده است. همه می فهمند که شما همین طور بدون هدف پول نمی دهید و هیچکس هم انتظار ندارد بدون اینکه خدمتی انجام دهد پولی دریافت کند. بعد نوبت سکس است، روش مفیدی است، اما یک روش پرداخت دستمزد به حساب نمی آید، زیرا اکثر کسانی که ما اجیر می کنیم مرد هستند.(مثلی است که می گویتند زن می بخشد، مرد می گیرد و فراموش می کند) به همین دلیل است که از سکس نمی تواند به عنوان دستمزداستفاده کرد. مردم فقط پول را فراموش نمی کنند. جیل گفت که حتی اگر روشی عملی باشد، الزاما به معنی آن نیست که روش درستی است: اگر روش درست باشد، همیشه قابل استفاده است ولی چنانچه روشی غلط باشد نیز برخی اوقات می توان از آن سود برد. او داستان کارگر عربی را برایمان گفت که قرار بوده ترتیب ملاقاتش را با سوژه ای که وی قصد استخدامش را داشته بدهد. به این گونه اعراب "اوتر" یا "یابنده" می گویند. وی در اتومبیل درانتظار نشسته و کارگر عرب برای آوردن سوژه به سراغش رفته بود. پوشش جیل این بود که دلال امور تجاری است. کارگر عرب مدتها بود برای موساد کار می کرد، ولی با این خال هنگامی که طرف مقابل را برای دیدن جیل به اتومبیل سوار کرد جیل را به عنوان آلبرت و طرف را به نام احمد معرفی کرد و سپس به احمد گفت:" این آقا همانی است که گفتم در سرویس اطلاعاتی اسرائیل کار می کند." و سپس رویش را به طرف جیل برگرداند:" احمد حاضر است در مقابل ماهی 2000 دلار برای شما کارکند. هرکاری بخواهید انجام می دهد." از یابنده ها –که همیشه عرب هستند- به این خاطر استفاده می شود که تعداد کمی از رابطها به زبان عربی آشنایند و برقراری تماس اولیه بایک عرب، از طریق عرب دیگر آسانتر است. جیل به ما یاد داد که زندگی جریانی سرشار از این گونه برخوردها است و هنگامی که شخص می خواهد کسی را اجیر کند باید با ایان جریان پیش برود. مسائیل باید مسیر طبیعی خویش را طی کنند. مثلا فرض کنید آدمی را می شناسید که می خواهید به دامش بیندازید و خبر دارید در شب به خصوصی در یکی از کافه های شبانه پاریس خواهد بود. در این صورت باید در نزدیکی او بنشینید و یابنده نیز کمی آن طرفتر درکنار بار بنشیند. یابنده دفعتا متوجه حضور شما بشود و سلام و علیک کند و آنگاه به عربی به گفتگو بپردازید. طولی نمی کشد که این آدم نیز به صحبت کشانده می شود. اگر سوابق این آدم را از پیش بدانید روحیه اش را می شناسید و صحبت را به موضوعات مورد علاقه اش می کشانید. آنگاه به یابنده بگویید:" منتظر دوست دخترت هستی؟" و او می گوید:" بله، اما او می خواهد دوستش را هم همراه بیاورد و با بودن او نمی تون کاری کرد. راستی تو چرا همراه ما نمی آیی؟" شما باید اظهار کنید که گرفتار هستید و در این هنگام سوژه قطعا اظهار خواد کرد وقتش آزاد است وبه این ترتیب جریان اجیرکردنش شروع می شود. جیل ادامه داد:" فکرش را بکنید، اگر چنین چیزی در یک کافه پاریس برای شما اتفاق بیفتد و به زبان عربی صحبت کنند آیا شما به دام نمی افتید؟ واقعیت این است که افراد در کشورهای خارجی همیشه به سوی افراد هم زبان خود کشیده می شوند." مسئله اساسی در ترتیب دادن کلکی برای برخورد و تماس اولیه این است که باید چنان طبیعی جلوه کند که اگر سوژه آن را دوباره بررسی و تحلیل کند هیچ نکته غریب و سوء ظن برانگیزی در آن پیدانکند. با به کارگرفتن این روش، رابط سوژه خود را از دست نخواهد داد. باید کاری کرد که سوژه هیچگاه فکرنکند هدف قرارگرفته است. به همین دلیل رابط قبل از آنکه مثلا در همان کافه پاریس به سراغ یک عامل برود پرونده اش را زیر ورو می کند، علایقش را می شناسد و علاوه بر آن از برنامه اش برای آن شب نیز خبردارد چرا که باید تا حد امکان عنصر شانس را در برخورد اولیه حذف کرد تا خطر از دست رفتن موقعیت از بین برود.

مطالب خوب و به روز و به درد بخوری تهیه می کنی عزیز خداوند خیرت بدهد. ما که خیلی استفاده می کنیم راستی درباره این لگن استرالیایی نوشته بودی که نسل پنجم هست. سرفرصت یه تاپیک درباره نسلهای زیردریایی درست کن. صواب داره بازهم تشکر رضا

حامدجان از همون ناوبری هم بیا بیرون تا کار دست خودت ندادی برادر. ما همین یه حامدو داریم ها :|

فیلم هم پخش می کنه؟ :|

مبارکه. بالاخره یه تکونی به خودشون دادند.

ای بابا موضوع تاپیک که درباره تحریم ایران نبود. یه بار دیگه می گم صحبت درباره تکنولوژی یا سلاحیه که در جنگ جهانی دوم به کار رفت (برای اولین بار) و بیشترین تاثیر رو در جنگهای بعدی گذاشت. سامان جان موشک هم در جنگهای دریایی هم زمینی هم هوایی هم فضایی تاثیرگذاشته. خودت نیگاه کن. از پرتاب ماهواره تا زدن تانک دست موشک درکار است. اما ناوهای هواپیمابر. سعید جان تعدادشون خیلی بیشتر از یکی بوده. البته منظور مال آمریکاس. اسم کاملشون رو تا چند روز دیگر برات توی یه پست می ذارم. ولی در طول جنگ تقریبا آمریکا 100 فروند ناوهواپیمابر ساخت که اغلب ناوهای هواپیمابر اسکورت بودند و ظرفیت کمی داشتند. به هرحال... درضمن سعیدجان یادت باشه که تکنولوژی رادیو و الکترونیک تقریبا مال 30سال قبل از جنگ جهانی دوم هستش. فرمولهاش رو هم ماکسول در قرن 19 کشف کرده. ... آقا بابک هر کدوم رو که تاپیک کنید جای تجزیه وتحلیل داره. فقط لازمه توی یکی از انجمنها که موضوعش مربوط به اون سلاح است وارد بشید و بعدش newtopic رو کلیک کنید وبعدش هم شروع کنید به نوشتن. منم اولش بلت نبودم. تمرین کن یادمی گیری عزیز. نترس من خودم هواتو دارم. دوستان بازهم از اظهار نظر همه متشکرم.

ران اس. همچنین در مورد "عوامل سفید" به ما آموزش داد. این گوننه عوامل که به صورت فردی و تحت پوشش یا به طریق مستقیم اجیر می شوند، احتمالا از اینکه برای اسرائیل کار می کنند آگاه نیستند. این گونه افراد همیشه از ملیتهای غیرعربند و اغلب در زمینه های فنی تحصلی کرده اند. این قضاوت غلط در اسرائیل وجود دارد که اعراب مسائل فنی را نمی فهمند. این طرر تفکر خود را در لطیفه های اسرائیلی ها نشان می دهد. مثلا می گویند یک نفر مغز اعراب را کیلویی 150 دلار می فروخت و مغز اسرائیلی هار کیلویی 2 دلار. به اوگفتند چرا مغز اعراب را اینقدر گران می فروشی" گفت:" برای اینکه زیاد کار نکرده است." در اسرائیل این گونه طرز فکر در مورد اعراب عمومیت دارد. کارکردن با عوامل سفید کمتر از سرو کله زدن با "عوامل سیاه" (اعراب) خطر دارد. دلیل آن هم روشن است. محتمل است اعرابی که در خارج از کشورشان کار می کنند از سوی سرویسهای اطلاعاتی عرب تحت مراقبت امنیتی باشند، و چنانچه اعراب بفهمند کسی یکی از آدمهایشان را اجیر کرده است او را می کشند. اما چنانچه مثالا فرانسویان رابطی را در ارتباط با یک عامل سفید گیربیاندانزد بدترین چیزی که ممکن است بر سر او بیاید اخراج از فرانسه است. اما خود عامل سفید می تواند تا حد متهم شدن به خیانت تحت تعقیب قرارگیرد. اسرائیل هر کاری بتواند برای کمک به آنها انجام می دهد، اما باید دانست به هر حال خطر اصلی متوجه همین شخص است. در صورتیکه هنگام کار بایک عرب خطر زیادی متوجه هر دو (هم عامل و هم رابط) است. درحالیکه کلاسهای ما در آکادمی جریان داشت. تمرین با اتوموبیل در بیرون ادامه می یافت. روشی به نام "ماولتر" را یادگرفتیم که روشی غیربرنامه ریزی شده در آگاهی یافتن از تحت تعقیب بودن بود. چنانچه شخص باید در یک منطقه ناآشنان رانندگی کند و مسیری از پیش تعیین شده نداشته باشد، یک سری اقدام (پیچیدن به چپ و راست، حرکت ، توقف و مانند اینها) انجام می دهد که عمدتا برای از بین بردن احتمالات و مطمئن شدند از این است که آیا تعقیب می شود یا نه. اغلب اوقات به ما یادآوری می شد که هیچگاه به اتومبیل خود بسته نشده ایم. چنانچه کسی فکر می کند تحت تعقیب است، اما نمی تواند درستی این امر را کاملا تعیین کند، عاقلانه تر این است که اتومبیل را پارک کند، پیاده به راه بیافتد، و از آنجا به بعد خود را بپاید. طی درس دیگری که توسط رابطی به نام "رابتیز" گفته می شد توضیحاتی در مورد ایستگاه اسرائیل به ما دادند. این ایستگاه که به "ایستگاه محلی" معروف است قبرس، مصر، یونان و ترکیه را زیرنظر دارد. رابطهای این ایستگاه "پرنده" و یا "جهنده" نامیده می شوند زیرا کار آنها در خارج از قرارگاه مرکزی موساد انجام می شود. این رابطها با رفت و آمدهای سریع به خارج از اسرائیل که هر یک چند روز بیشتر طول نمی کشد ، عوامل و حامیان ساکن در این کشورها را اداره می کنند. کار در همه این کشورهای خطرناک است زیرا دولتهایشان از نظر موساد گرایشهای طرفداری ازسازمان آزادی بخش فلسطین دارند. کارکردن در ایستگاه اسرائیل برای رابطها چندان مطلوب محسوب نمی شود. ران اس. در هنگام تدریس در مورد این ایستگاه آن را مورد تحقیر قرار می داد و لعنت می کرد. شگفت آنکه کمی بعد به عنوان رئیس این ایستگاه منصوب شد. .............. پس از یادگرفتن اینکه چگونه می توان با یک نفر تماس گرفت و تاحد اجیر کردنش پیش رفت، باید اصول راهنما را در زمینه اقدامات مالی یاد می گرفتیم. به عنوان مثال، قبل از متعهد شدن به هر چیزی،باید وضعیت مالی استخدام شونده مشخص می شد. نباید به یکباره بارانی از پول بر سر یک آدم بینوا ریخته می شد، چرا که سوءظنی فوری بر می انگیخت. فرض کنیم عاملی بنا بود به یک کشور هدف برگردد و باید از نظر مالی تامین می شد. همچنین فرض کنیم وی قراردادی دوساله با حقوق ماهی 4000 دلار با موساد داشت. اگر این عامل می توانست هر مال 1000 دلار را به گونه ای خرج کند که تغییر الگوی زندگی اش را به صورت عریان به نمایش نگذارد، رابط او باید حسابی در یکی از بانکهای اروپایی بازمی کرد و حقوق کامل یکسال او را به صورتی در این حساب می ریخت که عمل طی سال 12000 دلار دریافت می کرد و 36000 دلار بقیه در حسابش ذخیره می شد. برای سال دوم قرارداد نیز 12000 دلار دیگر را به او تحویل می دادند و 36000 دلار بقیه به حسابش واریز می شد. به این ترتیب نه تنها می توان عامل را برای زمان حال تامین کرد، بلکه آینده اش نیز تامین می شود. همچنین وی وابستگی بیشتری به رابط پیدامی کرد درحالیکه رابط در حال حفاظت از منافع موساد است. روشی از پرداخت جایزه ای نیز وجود داشت که بسته به میزان ارزش اطلاعات ارائه شده توسط یک عامل به او پرداخت می شد.این پاداش ها بین 100 تا 1000 دلار در نوسان بودند اما باید افزئد یکی از وزرای دولت سوریه بین 10000 دلار تا 20000دلار برای هر جلسه ارتباطش با موساد دریافت می کرد. هر یک از 30 تا 35 نفر مامور اطلاعاتی که در زمان مفروض مشغول به کارند، حداقل 20 عامل را کنترل می کنند. هر یک از این متجاوز از 600 نفر عامل همه ماه به طور متوسط حداقل 3000 دلار دستمزد دارند که باید 3000 دلار نیز به عنوان پاداش آنها در نظر گرفت. البته بسیاری از عوامل بیش از این مبلغ می گیرند اما در هر حال موساد باید هر ماه حداقل 15 میلیون دلار دستمزد به عوامل خود پرداخت کند. علاوه بر آن هزینه های استخدام و اجیر کردن افراد، خانه های امن، عملیات، خودروها و مخارج بسیار دیگر وجود دارد که همه ماهه سر به چند میلیون دلار اضافی می زند. یک رابط هر روز به راحتی 200 تا 300 دلار خرج خوراک در رستورانها می کند و مخارج روزانه اش به 1000 دلار بالغ می شود. این نیز مخارج دیگری است که هر روز به حدود 35000 دلار می رسد و فقط مخارج رابطها است ولی حقوق ماهانه آنها را که بین 500 تا 1500 دلار در ماه (بسته به رتبه آنان)است را شامل نمی شود. هیچکس نمی تواند ادعا کند که اطلاعات ارزان به دست می آید.

شاید که چی...؟

راستش مطلبش یه خورده قدیمی هستش ولی یه نگاهی بهش بندازید بد نیس. به نظر من این یه جور تابوت بوده نه زیردریایی به هرحال. مطلب از مجله ماشین اسکن شده و شماره مجله کاملا واضح هستش. عکس بزرگتر ویرایش شد. SAEID

آره برادر! بدجوری پیر شدیم. جوونی کجایی که یادش به خیررررررررررر. :|

راستش من می خواستم سلاح های دیگر و تکنولوژیهای دیگر مثه رادار و دوربین های دید در شب اولیه و موشکهای بالستیک رو هم اضافه کنم ولی هرکاری که کردم نتونستم که تاپیک رو ویرایش کنم. به هرحال هدف من این بود که ببینم به نظر دوستان کدوم سلاح هم در زمان جنگ جهانی دوم و هم بعد از اون بیشترین تاثیر رو گذاشت. بمب اتم در جنک تاثیر گذاشت ولی پس از جنگ بیشتر تاثیر سیاسی داشت تا نظامی و اصلا استفاده نظامی نشد. می خوام بپرسم کدوم سلاح یا تکنولوژی بود که در جنگهای بعدی هم به صورت گسترده به کار گرفته شد و هم این که خیلی تاثیر گذار بود. به نظر من موشک بیشترین تاثیر رو داشته. تمام موشکهایی که الان استفاده می کنیم به صورت اولیه در زمان جنگ جهانی دوم اختراع یا به کار برده شدند. موشکهای بالستیک وی 2 موشک کروز وی 1 موشکهای هدایت شونده ضدکشتی و.... دنیای بعد از موشک رو از نظر نظامی می توان کاملا با دنیای قبل از موشک با یه خط جداکرد(از نظر من البته) البته خود موشک هم از نظر تکنولوژی وابسته به دیگر تکنولوژیهایی مثه الکترونیک هستش. یعنی چندین تکنولوژی با هم جمع می شوند و موشک رو می سازند. دوستان اگر ادامه بدهند بحث رو خوشحال می شم. مخصوصا از آقا بابک تشکر می کنم که توضحات خوبی دادند و امیدوار سرفرصت برای هر کدوم از سلاح هایی که معرفی کردند یه تاپیک جداگانه درست کنند. با تشکر

اطلاعات خوبی بود مرسی دوست عزیز این بندگان خدا میلیون میلیون داره ازشون میمیره به خاطر قحطی هی می رن زیردریایی می خرن (می سازن) معلوم نیس 10 سال دیگه که همشون رفتن زیرخاک کی می خواد از این تسلیحات استفاده بکنه. :|

نه سامان جان! اگر قراره بررسی کنه بهتره یه 1500 سالی برگردیم عقب از اون موقع بررسی کنیم. اسم تاپیکت رو بذار بررسی توان نظامی اعراب:گذشته ؛حال و آینده. اونوقت بهت با بحث تاریخی نشون می دهم که برخلاف باورهای عمومی ما ایرانی ها، اعراب توی جنگ خیلی هم شجاع هستند. مشکل فعلی شون بیشتر مدیریتی هستش نه شجاعتی.

اصل این مطلب در شماره 15 ماهنامه جنگ افزار (فکر کنم اسفند ماه83) به چاپ رسیده. نویسنده اش هم آقای یاشا محمدی رفیع می باشند.

در مطالب مربوط به جنگهای صلیبی بسیاری از موارد نبردها به محاصره شهر ها ی طرف مقابل کشیده می شد. سعی کردم در یه ضمیمه تاکتیکها و روشهای این گونه نبردها رو شرح بدهم. حالا دوستانی که به موضواعات تاریخی علاقمند هستند کامل مطلب رو اینجا بخونند:

مرسی سعید جان! تند حرف نزدی و احتیاجی هم به عذرخواهی نیس. ممنونم که بالاخره فهمیدم اشتباه کارم کجااست. من نمی دونستم که عکسها در 3 سایز هستند. حالا توی بعدی ها سعی می کنم دقت کنم که دوستان دچار مشکل نشوند. به هرحال هدف اینه که به بار علمی همه هموطنان عزیز که به این سایت دسترسی دارند اضافه بشه. حال به هر روشی که بشه باید سعی خودمون رو بکنیم. حتی اگر چندبار هم اشتباه کردیم نباید اسباب دلخوری بشه. قهرمان سابق شطرنج جهان کاپابلانکا یه روز گفته: آدم از شکستهاش بیشتر درس می گیره تا پیروزی هاش پایدار باشی رضا

فکر کنم پرتاب کننده عمودی این شناور قدرت شلیک موشکهای کروز توماهاوک رو هم داشته باشه. http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=5465

يه بنده خدايي كه زمان جنگ خدمه تانك بود درباره تي-62هايي كه ايران از كره شمالي خريده بود مي گفت توي بيابونهاي جنوب حتي 10 كيلومتر هم راه نمي رن و خيلي زود جوش ميارن. راست و دروغش به گردن خودش.

سعيد جان به خدا من همون كاريو مي كنم كه درباره بقيه تاپيكها انجام مي دم. ولي نمي دونم چرا درباره اين عكسهاي اسكن شده اينجوري شد. به هرحال سعي مي كنم بيشتر دقت كنم. با عرض پوزش از دوستان بزرگوار رضاكياني

دوستان عز يز! اين تاپيك در باره اف16 هستش و راستش من حرفي ندارم كه درباره اف-16هاي اردني بزنم. فكر كنم مطالب لاز م رو آقا سعيد گفته اند. اگر دوست داريد سر قدرت نظامي اعراب بحث كنيم يه تاپيك درست كنيم و اونجا بحث كنيم. تمام صحبتهايي كه دوستان از جمله آقا سامان عزيز كردند جواب داره و جواب منطقي هم داره. به شرطي كه بخواهيم همگي منطقي بحث كنيم و نه درباره سليقه هامون. حالا اگر اهل بحث و مباحثه هستيد بسم الله. اعلام آمادگي كنيد. رضاكياني

اولین چیزی که پس از شنیدن عدد 777 به ذهن آدمی خطور می کند نام هواپیمای مسافربری بوئینگ 777 است اما این عدد در دنیای نظامی نیز هماوردی قوی دارد. هویتزر فوق سبک 777 -با وزنی در حدود نصف هویتزرهای نسل قبل- به آرامی جای پای خود را در میان نیروهای مسلح ایالات متحده باز می کند. بد نیست که نگاهی به این هویتزر 155 میلیمتری مدرن بیاندازیم. طراحی در آخرین سالهای قرن گذشته یکی از زیرمجموعه های "بی آ ئی سیستمز" -غول تسلیحاتی بریتانیا- در حال کار بر روی پروژه یک هویتزر صحرایی فوق سبک بود. اگرچه طراحی این توپ در بریتانیا انجام شد اما درنهایت ساخت این هویتزر در آن سوی اقیانوس اطلس برعهده آمریکایی ها گذارده شد. در حدود 70 درصد از قطعات این توپ -ازجمله لوله توپ آن- در آمریکا تهیه می شود. این توپ در سال 1997 توسط تفنگداران دریایی به عنوان هویتزر صحرایی استاندارد این نیرو انتخاب شد و 5 نمونه اول آن در ژوئن سال 2000 به این نیرو تحویل گردیدند. در نوامبر 2002 قرارشد که برای مرحله اول تعداد 94 قبضه ام-777 ساخته شود. سپاه تفنگداران دریایی برای آزمایش ام-777 نزدیک به 12000 گلوله توسط 4 قبضه از توپها شلیک کردند. آزمایشهای کنترل کیفیت تفنگداران بر روی ام-777 در دسامبر 2004 به اتمام رسید. پس از اینکه ام-777 از این آزمایشها سربلند بیرون آمد قرارداد تولید کامل آنها در آوریل 2005 امضا شد. بی آئی سیستمز نمونه ای از ام-777 را بر روی یک خودرو 8×6 سوارکرده است. این نمونه با نام "ام-777 پورتی" در سال 2006 به نمایش گذاشته شد. جابجایی ام-777 با وزن 4218 کیلوگرم در حدود 42 درصد از ام-198 -توپ صحرایی استاندارد آمریکایی ها- سبک تر بود. در ساخت این توپ به مقدار زیادی از فلز گرانبهای تیتانیوم استفاده شد که باعث سبک شدن غیر عادی وزن آن گشته است. وزن کم این توپ سبب نشده است که از پایداری آن در هنگام شلیک کاسته شود و درنتیجه دقت ام-777 فدای سبکی وزن آن نشده است. وزن ام-777 تا اندازه ای کاهش یافته که حمل آن به سادگی توسط هلیکوپتر، هواپیمای موتور چرخان "وی-22" و کامیونهای کوچک انجام می پذیرد. در ماه جولای 2004 توسط سپاه تفنگدارن دریایی آزمایشهایی با هواپیمای عمودپرواز وی-22 برای حمل ام-777 انجام گرفت که کاملا موفقیت آمیز بودند. ام-777 را به راحتی می توان در میدان نبرد جابجا کرد. اندازه کوچک این توپ همچنین نیاز به انبارها، کشتی ها و هواپیماهای بزرگ را برای ذخیره سازی تعداد زیادی از آن از بین می برد. این خاصیت، ام-777 را به صورت سلاحی مناسب برای تفنگداران دریای درمی آورد چرا که تفنگداران دریایی مجبورند برای اجرای ماموریتهایشان در سریع ترین زمان تجهیزاتشان را با کشتی یا هواپیما به دورترین نقاط دنیا ارسال کنند. خدمه این توپ نیز نسبت به ام-198 کاهش یافته اند. ام-198دارای 9 نفر خدمه می باشد درحالیکه ام-777 به صورت عادی دارای 8 نفر خدمه می باشد ولی در هنگام ضرورت می توان آنها را تا 5 نفر نیز کاهش داد. ام-777 را می توان در جاده با سرعت 88 کیلومتر بر ساعت و در خارج از جاده با سرعت 50 کیلومتر بر ساعت یدک کشید و جابجا کرد. هدایت آتش ام-777 یک سیستم هدایت آتش مانند هویتزرهای خودکششی "ام-109 پالادین" دارد. این سیستم به خدمه ام-777 اجازه می دهد که ناوبری، هدف گیری و تعیین محل نصب توپ را به دقت و با سرعت بیشتری نسبت به توپهای صحرایی سنتی انجام دهند. این سیستم که تاد نام دارد- ساخت شرکت "جنرال دینامیکز" آمریکا است. هویتزرهایی که توسط کانادایی ها بکارگرفته شده اند از یک سایت هدفگیری سنتی به علاوه یک سیستم هدایت آتش دیجیتالی ساخت شرکت "سلکس" بهره گیری می کند. سیستم ساخت سلکس قبلا بر روی توپهای سبک "ال-118" ارتش بریتانیا امتحان خود را پس داده اند. مانند تمام هویتزر-توپهای امروزی، ام-777 را می توان هم برای تهیه آتش مستقیم و هم آتشباری غیرمستقیم بکارگرفت. مهمات از مهمترین مشخصات ام-777 این است که می تواند از گلوله های استاندارد 155 میلیمتری موجود در بازار بهره گیری کند. برد گلوله های معمولی ام-777 به 24 کیلومتر می رسد. یکی از شاخص ترین مهمات هویتزر ام-777 گلوله های "اکسکالیبور" هستند که توسط "جی پی اس" هدایت شده و برد آنها تا 40 کیلومتر می رسد. این برد، محوطه تحت پوشش تنها یک قبضه توپ را تقریبا دو برابر کرده و به 5000 کیلومتر مربع افزایش داده است. شلیکهایی که ارتش آمریکا با این گلوله در فاصله 24 کیلومتری انجام داده است دقت این گلوله ها را 10 متر نشان می دهد. تحویل این مهمات به نیروهای نظامی آمریکا از سپتامبر 2006 آغازگشته است و آنها را در تابستان 2007 با موفقیت در عراق بکارگرفته اند. تاریخچه عملیاتی اولین واحدی رزمی که به هویتزر ام-777 مسلح شد گردان سوم لشکر 11 سپاه تفنگدارن دریایی آمریکا است. این واحد توپهای خود را در ماه می سال 2005 دریافت کرد. گردان دوم آتشبار صحرایی یازدهم نیروی زمینی آمریکا مستقر در هاوایی نیز نخستین هویتزرهایشان را در اکتبر 2006 تحویل گرفتند. قرار است که تفنگداران دریایی 380 قبضه و نیروی زمینی و گارد ملی آمریکا 273 قبضه از این هویتزرها را دریافت کنند. در دسامبر 2005، هنگ یکم سلطنتی توپخانه اسبی کانادا توسط 6 قبضه ام-777 اولین شلیک توپهای جدید خود را جشن گرفت. این توپها بر اساس موافقنامه بین آمریکا و کانادا توسط تفنگداران دریایی در اختیار کانادایی ها گذاشته شد. ام-777های کانادایی در افغانستان برای پشتیبانی عملیات "کمانگیر" بکارگرفته شدند و در اوایل سال 2006 نیز در نزدیکی قندهار از آنها استفاده شد. در تابستان همان سال ام-777 های کانادایی نقش با اهمیتی در عملیات "پانجوایی" اجرا کردند و نیروهای طالبان را که در حال عقب نشینی از منطقه نبرد بودند با موفقیت به توپ بستند. بنابر گزارشهای دریافت شده از این نبرد، بیشتر 72 نفر تلفاتی که طالبان برجای گذاشتند نتیجه آتش 2 قبضه از ام-777 ها بوده است. در اواخر سال 2006 هویتزرهای کانادایی به سیستم هدفگیری دیجیتال مجهز شدند که دقت آنها را به مقدار زیادی بالا برد و توپها را توانا کرد تا در فواصل نزدیک به تهیه آتش پشتیبانی برای سربازان کانادایی و آمریکایی بپردازند. به هرحال، در اوایل سال 2007 مهمات توپها کاهش یافت و به ناچار آتشباری آنها کمتر شد. موفقیت این توپها به اندازه ای بود که کانادا 6 قبضه دیگر را به بی آ ئی سیستمز سفارش داد با این شرط که اجازه دریافت 15 قبضه دیگر را نیز داشته باشد. نیروی زمینی و سپاه تفنگداران دریایی آمریکا نیز از دسامبر 2007 به بعد ام-777 را در افغانستان بکارگرفتند و قرار بود که آن را در سال 2008 به عراق نیز اعزام کنند. تا فوریه 2008 بیش از 300 قبضه از این هویتزر به نیروهای مسلح آمریکا تحویل داده شده است. مشخصات طول:9.30متر (در حالت حمل و نقل)؛10.2 متر (در حالت شلیک) عرض:2.77 متر (در حالت حمل و نقل)؛3.72 متر (در حالت شلیک) ارتفاع:2.26 (در حالت حمل و نقل) طول عمر لوله: 2650 شلیک 2650 شلیک برد موثر:24.7 کیلومتر (با گلوله عادی)؛30 کیلومتر (با گلوله راکت دار) نواخت آتش:5 گلوله در دقیقه (سریع)؛2 گلوله در دقیقه (عادی) سرعت دهانه:827 متر بر ثانیه وزن:4218 کیلوگرم منبع مجله جنگ افزار نویسنده رضاکیانی موحد