من بعید می دونم که بشه اینها رو حدس زد( شما سومی رو درست حدس زدی) برای من مهم اینه که اون ستونی آخری پر بشه... یعنی تا حدودی بدونیم نتایج چی بوده...... یه مقدار که دوستان دیگر هم وارد بحث شدند شروع می کنم... این پیش غذای ذهنی بود

بحث کوتاهی در بازدارندگی هفته قبل که شهید فخری زاده ترور شد بسیاری از دوستان توی استتوس سایت داشتن بحث می کردن و میگفتند که الان دیگه وقتشه که برای رسیدن به بازدارندگی در برابر اسرائیل ساخت بمب هسته ای رو کلید بزنیم... من نه تنها با این نظر دوستان مخالف بودم و داشتن بمب هسته ای رو به نفع ایران نمی دونستم بلکه در شرایط امروز اون رو به ضرر خودمون هم میدونستم... بحث که بالا گرفت دوستان خواستند در یک تاپیک مستقل درباره ش بحث کنیم و من از دوستان خواستم ببینند قبلا تاپیکی که در این باره باشه داریم یا خیر تا بحث رو اونجا ادامه بدیم.... امروز این جا رو یافتم و قصد دارم اگر از دوستان کسی تمایل داشت بحث رو اینجا باز کنم.... منتها من دیدگاهم دیدگاه تاریخی هست و مسائل رو بر اساس پیشینه ی تاریخی اون بررسی می کنم و از جمله این مسائل بازدارندگی ( در حالت کلی و بازدارندگی هسته ای ) و چون حوصله بحث بی خودی نداریم یه نمودار تهیه کردم که در زیر اون رو می بینید... اگر کسی از دوستان خواست که وارد بحث بشه اول مربعهای خالی رو پر بکنه تا بریم سراغ بحث چون این بحثها به نظر من بدون داشتن دید تاریخی به جایی نمیرسه و تبدیل به بحثهای نظری صرف و انتزاعی می شه.... یه سری جنگ هستند و اطلاعاتی ازشون داده شده... بعضی هاش مال دوران باستانه... بعضی هاش مال قرون وسطا و بعضی ها هم مال دوران جدید... اگر دوستان جدول رو تکمیل کردند(یادست کم نظرشون رو گفتن) در خدمت هستیم

خیلیا از من میپرسن که برای چی تاریخ می خونم؟ من هم عموما جواب می دم که برای درس گرفتن از گذشته... ظاهرا جواب معقولی هست ولی راستش یه جورایی دروغه... یعنی خب نمیشه از گذشته درس گرفت به این علت ساده که وقایع گذشته تکرار پذیر نیستن... ممکنه یه واقعه تاریخی مشابه یه واقعه قبل از خودش روی بده ولی حتی یه تفاوت کوچیک باعث می شه که نتایج اولی نسبت به دومی کلی تفاوت داشته باشه... حقیقت ش اینه که من تاریخ می خونم چون دوس داریم چیزهایی رو ببینم که در دیدار اول چندان به چشم نمیان... مثل بعضی نقاشیا که وقتی می بینی مثلا شکل یه دختر جوون هست ولی وقتی 180 درجه می چرخونی تبدیل به تصویر یه پیرزن میشه... یعنی دوست دارم یه چیزهایی رو از منظری ببینم که بتونم خط و ربطشون رو به چیزهای دیگه پیدا بکنم.... حالا همه اینها رو گفتم که به قول قدیمیا تاریخ رو فاتحین می نویسن... البته منظورشون تاریخ جنگها و نبردها بوده.... یعنی وقتی که جنگ رو بردی عموما اون روایتی رو بهش گوش می دن که تو داری تعریفش می کنی... مثل همین فیلم کلاشنیکوف( توجه کنید که کلاشنیکوف درسته نه کلاشینکوف) که در سال 2020 روسها درستش کردن... یه قهرمان جنگ که تبدیل به یه مخترع و طراح سلاح میشه و سلاحی رو طراحی می کنه که فقط با یه صفت می شه اون رو مشخص کرد: سلاح قرن! واقعنی کلاشنیکوف سلاح قرن بیستم هست... هیچ تفنگ خودکاری نتونسته بهش برسه... خیلی تفنگها ساخته شدن که از کلاشنیکوف دقیقتر هستن... خیلیا سبک تر هستن... بعضیا گلوله قوی تری دارن... بعضیا برد بیشتری دارن.... در مجموع تک به تک که مقایسه کنید خیلی تفنگها نسبت بهش سر هستند ولی وقتی مجموعا حساب کنید کلاشنیکوف یه سر و گردن از همه بالاتر قرارداره: خوش دست، قدرمتند، نواخت بالا، سادگی در ساخت و تولید، برد مناسب، دقت مناسب و ... خلاصه.... اگر قرن بیستم رو بخواهیم بهش اسمی بدیم باس اسمش رو بذاریم قرن کلاشنیکوف.... اما درباره فیلم... فیلم یه روایت تاریخی از مجروح شدن کلاشنیکوف رو نشون می ده که در ایام مرخصی سعی می کنه یه مسلسل دستی خوب طراحی کنه و در نهایت کارش به یه دفتر طراحی اسلحه می رسه و ادامه داستان.... اما چیزی که برای من تاریخ دان مهم هست همون خط و ربط هاست... در ابتدای فیلم یکی از همرزمان کلاشنیکوف به دلیل گیرکردن مسلسل دستی ش در یه درگیری با آلمانها تیر میخوره و این میشه انگیزه برای کلاشنیکوف که یه مسلسل دستی بدون ایراد بسازه... واقعیت چی بوده؟ من نمیدونم ... شاید روایت فیلم درست باشه... فیلم داستانش رو با تلاشها و اراده و فعالیت شبانه روزی کلاشنیکوف جوان پی می گیره و داستان رو تا کسب پیروزی اون ادامه میده... اما اون چیزی که فیلم روایت نمی کنه و مورد علاقه من هست همون خط و ربطهاست... اینکه ایده ساخت سلاح هجومی کلاشنیکوف از دیدن یه سلاح هجومی آلمانی به اسم STG44 به ذهن کلاشنیکوف می رسه هیچ جایی در فیلم نداره. حقیقت اینه که سلاح هجومی STG44 در زمان خودش یه انقلاب در تولید مسلسل های دستی بود. سلاحی که حتی امکان داشت روش دوربین دید در شب وصل کنید، قابلیت شلیک تکتیر و رگبار داشت، خشاب ش راحت عوض می شد و .... همین سلاح در جبهه شرق خوش درخشید و تعدادی از اون هم به دست ارتش سرخ افتاد.... من نمیگم که کلاشنیکوف نعل به نعل از طرح آلمانها کپی برداری کرده.... اون آدم خلاقی بود و خلاقیتش رو توی طراحیش میشه دید اما از این نکته هم نباید غافل شده که به هرحال طرح سلاح آلمانی روی اون تأثیر گذاشت.... حقیقتی که هیچ گاه در فیلم دیده نشد.

همان طور که قبلا هم در همین تاپیک گفتم من اعتقادی ندارم که ایران بازنده ی جنگ ایران و عراق بوده و به همین دلیل عنوان این تاپیک چندان مناسب نیست.... اما می توانیم به جای اینکه برویم سراغ روزی که جنگ را باختیم برویم سراغ اینکه چه روزی مدیریت کلان مملکت را باختیم.... جواب یک جمله است: روزی که نفهمیدیم ابزارهای دیپلماتیک و روابط سازنده بین کشورها به همان اندازه ی نیروی نظامی و پای کار در معادلات سیاست خارجی تأثیر گذار هستند. توضیح اما بیشتر است از یک جمله: از مسائلی که به تواتر توسط رسانه های دولتی و وابسته به دولت تکرار شده تا جاییکه دیگر تبدیل به یک فکت مسلم تاریخی شده است یکی هم این است که "در زمان جنگ سازمان ملل و شورای امنیت به حرف ما گوش نکردند" و "عراق را به عنوان متجاوز محکوم نکردند" و از این قبیل حرفها.... این جملات به قدری در گوش مردم خوانده شده که حتی آدم دقیقی چون محمد درودیان نیز آن را باور کرده و در مصاحبه اش تکرار می کند( مصاحبه اول در نقل قول بالا با اعتماد آن لاین دقیقه16تا17). جمهوری اسلامی قضیه را برای مردم این طور جا انداخته که انگار شورای امنیت داور بازی فوتبال هست و هر جای زمین که کسی بر روی کسی خطا انجام بدهد(چه بازیکن دارای توپ باشد یا نه) داور وظیفه دارد سوت بزند و بازی را متوقف کند و یک ضربه ی خطا به نفع تیم مقابل اعلام کند... و همین بینش کج و معوج سبب شده تا 40 سال پس از پایان جنگ هنوز هم مردم از داور طلبکار باشند که چرا سوت نزد و چرا به نفع ایران پنالتی نگرفت. در صورتی که اگر در عمق قضیه اندکی، و فقط اندکی، فرو برویم می فهمیم که داستان به این سادگی ها هم نیست. شورای امنیت سازمان ملل مثل داور فوتبال نیست بلکه بیشتر شبیه به پلیس 110 است. یعنی شما وقتی که در خیابان تصادف می کنید وظیفه دارید که زنگ بزنید 110 و 110 هم افسر به محل اعزام می کند و کروکی می کشد تا شما با استناد به آن کروکی بروید و شکایت کنید و خسارت بگیرید. وقتی که شما به 110 زنگ نزدید از کجا بفهمد که شما کجا تصادف کردید؟ کی تصادف کردید؟ مقصر کی بود؟ چقدر خسارت خوردید؟ خلاصه اینکه جمهوری اسلامی برای اینکه کم کاری ها، اشتباهات، خیانتها و تقصیرات دستگاه دیپلماسی کشور و وزارت امور خارجه را در آن زمان لاپوشانی کند برداشته و داستان را صد در صد وارونه تعریف کرده است تا اشتباهاتی را که کرده است به چشم نیاید ( در زمان آغاز جنگ با عراق وزیر امور خارجه ایران کسی بود به نام محمد کریم پناهی که رشته ی تحصیلی اش اصلا روانشناسی بود... حالا شما ببین وزن نظرات کارشناسی با چنین وزرات خانه چقدر خواهد بود). در باب کم کاری وزارت امورخارجه در آغاز جنگ و در طول جنگ و حتی پس از جنگ تا به امروز مصاحبه ای از فصلنامه نگین ایران (وابسته به سپاه) را در اینجا می گذارم که نکات مهم آن را با رنگ زرد و نکات مهمتر را با رنگ قرمز های لایت کرده ام. بخوانید و بدانید که.... نتیجه ی هر جنگ مدرنی در نهایت در پشت میز مذاکره معلوم می شود.

با سلام مجدد خدمت عزیزان یکی از دوستان پیام داده که ده تا سریال آموزنده معرفی کن. اولا که حالا ما یه لاف آبادانی زدیم...... دوما که من منظورم سریالهای مستند بود نه سریالهای تلویزیونی معمولی سوما که از سریالهای معمولی هم البته میشه درس گرفت من تا اونجا که حافظه ام یاری می کنه سعی می کنم چند تایی رو معرفی بکنم هرچند که ده تا نمیشه 1- سریال بازی تاج و تخت بازی تاج و تخت روابط بین کانونهای قدرت رو تشریح می کنه.... اینکه قدرتمندان چطوری ائتلاف می کنند و این ائتلافها چقدر دوام دارند و چطوری می شکنند. لازم به ذکر نیست که بین ائتلاف و اتحاد یه فرقهایی هست.... مثلا توی این سریال نشون می ده که ازدواج ها چطور خانواده های قدرتمند رو به هم نزدیک می کنند... شاید بگی که ای بابا! این حرفها دیگه از مد افتاده... اتفاقا نه جانم... شما یه نگاهی به همین سران کشور خودمون بیندازید می بینید که اکثرا از طریق ازدواج با هم رابطه دارند. مثلا اینجا رو بخونید https://www.seratnews.com/fa/news/274260/ازدواج-های-فامیلی-میان-سران-نظام-تصاویر 2- سریال گرگها نمونه ایرانی سریال بازی تاج و تخت سریال گرگها هست که در اواخر دهه شصت از تلویزیون خودمون پخش شد و این سریال هم به روابط بین کانونهای قدرت می پرداخت و رقابتهای درون دربار و زد و بندها و بده و بستانهای پشت پرده.... اگر ندیدی توصیه می کنم حتما این سریال رو ببینید. 3- سریال Unorthodox سریال غیرارتدکس درباره ی آداب و رسوم، رفتارهای اجتماعی و رفتارهای فردی یهودیان متعصب است. این یهودیان با اینکه در آمریکا زندگی می کنند اما از عقاید تعصب آمیز خود زندانی ساخته اند و خود را در درون افکار خود زندانی کرده اند. برای اینکه ببینید آدمهای مذهبی معصب چه جور آدمهایی هستند و چه جور فکر می کنند یکی از بهترین گزینه ها تماشای این سریال است. 4- سریال Sharp Objects سریال اشیاء نوک تیز درباره ی دو نوع بیمار روانی است. یکی از اینها به خودش آسیب می زنه و دیگری به دیگران. با توجه به اینکه ما جامعه ای هستیم که از نظر روانی در سلامت کامل به سر می بریم و هیچ نوع خل و چلی در میان ما نیست و اتفاقا هفته قبل پلیس مشهد هم کسی رو ناکار نکرده توصیه می کنم که این سریال و هر فیلم و سریال دیگری رو که درباره بیماری های روانی هستند با دقت ببینید. 5- سریال The World Wars درباره این یکی باید یه تاپیک جداگانه درست کنم. این سریال ریشه های جنگ جهانی دوم رو جستجو می کنه اما بر خلاف مستندهای دیگه میره سراغ افرادی که در جنگ جهانی اول بودند و اینکه این جنگ بر روی اونها چه تاثیراتی گذاشت و در نهایت این افراد در جنگ جهانی دوم چه کردند. افرادی که سریال جنگهای جهانی روی اونها فوکوس کرده عبارتند از: هیتلر، ژنرال پاتون، ژنرال مک آرتور، موسیلینی، روزولت، چرچیل، استالین، دریادار یاماموتو. 6- سریال گالیپولی این سریال درباره نبرد بی حاصل متفقین در شبه جزیره گالیپولی برای حمله به خاک اصلی ترکیه است و روشهای فرماندهی و مدیریتی بی حاصل انگلیس در جنگ جهانی اول رو نشون می ده. 7- سریال کارلوس سریال کارلوس درباره همون کارلوس معروف به شغال هست که با عملیاتهای تروریستی خودش در دهه 70 و 80 جهان غرب رو دچار شوک کرد. نکته جالب این سریال این هست که در اون زمان که کارلوس شروع کرد چقدر کشورهای غربی در زمینه ضدتروریسم ضعیف بودند و در عرض 3-40 سال چقدر در این حوزه پیشرفت کردند. 8-چرنوبیل سریال چرنوبیل به فاجعه انفجار هسته ای چرنوبیل می پردازه... به نظر من نقطه اوج فیلم داخل دادگاه هست که اون کارشناس هسته ای با زبان ساده و فقط چند تا کارت آبی و قرمز میاد و پروسه ایجاد شده در داخل راکتور و علت فروپاشی اون رو توضیح میده.... یه کارگاه عملی هست برای اینکه چطوری باید به زبان ساده ارائه داد. این قسمتش رو حتما ببینید 9- ارتش سری سریال قدیمی ارتش سری هم خوش ساخت هست و هم شما رو به دنبال خودش می کشونه... شاید تکراری باشه اما این سریال هم رقابتهای مختلف درون گروهی و بین گروه های مختلف پارتیزانی و مقاومت ضد آلمانی رو به خوبی تصویر می کنه.... نکته جالب دیگر این سریال رقابت بین واحدهای مختلف ارتش آلمان هست که اتفاقا یکی از علتهای اصلی شکست آلمان در جنگ دوم همین رقابتهای بی سر و ته بین نیروهای نظامی آلمان بود. 10- سریال Mindhunter این سریال در دو فصل نشون می ده که چطوری دو تا کارآگاه اف بی آی شروع کردند تا از تکنیکهای رایج در روانشناسی استفاده بکنند برای به دام انداختن قاتلین سریالی و اینکه اونها چه موانعی در کارشون داشتن و با این موانع چطور کنار اومدن تا در نهایت تونستند روش خودشون رو ثابت کنند.... این رو هم حتماببینید تا با دنیای ذهنی قاتلین سریالی بیشتر اشنا بشید 11- سریال دایی جان ناپلئون این سریال هم یه کارگاه آموزشی خوب هست برای اکثر ما ایرانی ها که هم طرفدار تئوری توطئه هستیم و هم این که توی هر کار جزئی دست انگلیس رو می بینم... دیدن این سریال رو البته به دکتر ولایتی بیشتر از همه توصیه می کنم که هنوز فکر می کنه انگلیس توی دنیا کاره ایه. 12- سریال The Handmaid's Tale این سریال از روی یکی از کتابهای معروف مارگارت آت وود نوشته شده.فصل اولش رو توصیه می کنم.... داستان درباره ی امریکایی هست که یه گروه فوق متعصب مذهبی توش کودتا کردن و دارن قوانین مذهبی رو اجرا می کنند. اتفاقا در این گیر و دار آمار زاد و ولد هم کم شده و در نتیجه اونها دنبال راه حلی هستند تا افراد طبقه بالای جامعه بتونند بر اساس آموزه های دینی بچه دار بشن... این فیلم هم شما رو به خوبی با آدمهای متعصب و افکارشون مواجه می کنه 13 سریال Westworld وست ورد یه پارک تفریحی برای بچه پول داره است که توی اون تعداد زیادی اندروید (نگو اندروید چیه که سرمو می کوبم توی مانیتور) زندگی می کنند و بازدید کنندگان آزاد هستند که هر بلایی دلشون خواست سر این اندروید ها بیارن. هسته این سریال فرق بین آدم و اندروید و مسائلی مانند حافظه، وجدان، اگاهی، خودآگاهی، مرزهای اخلاقی و ... این ها هست... قسمت اولش رو حتما حتما ببینید برای امروز فکر کنم کافی باشه اگر چیزی یادم اومد میام همینجا معرفی می کنم

البته از ارزش تحلیل شما کم نمیکنه ها... فقط من تعجب کردم

من فکر می کنم (و شواهد هم نشان می دهند) که هر دو کشور به صورت گسترده ای دارن روی جنگهای پهپادی کار می کنند... از این نظر این جنگ کوتاه مدت شاید بتونه در تاریخ جنگها در آینده یه نقطه عطف به حساب بیاد(چیزی مثل نبرد لاذقیه در جنگهای دریایی) .... شاید در آینده در بیشتر کشورها مرکز ثقل نیروهای هوایی طرفین به سمت پهپادها تغییر کنه... اینکه این جنگ پهپادی چند روزه نتایج ش منتشر بشوند می تونه در سیاستگذاری های آینده کشورهای صاحب تکنولوژی پهپادی (و خریدار هاشون) تاثیر عظیمی بذاره. سیاست ایران هر چی باشه در باره این مناقشه تنها باید یه موضع داشته باشه: بی طرفی سلام برادر... بحث تاپیک درباره مناقشه قره باغ بود چی شد که شما جامپ کردی به موضوع کردها؟

اگر بحث این باشه که از مهمات دور ایستا هوای پرتاب استفاده بشه من فکر کنم کشورهای پیشرفته دارن بی خیال موشک میشن و می رن به سمت استفاده از بمبهای خوشه ای هوشمند نمونه اش BLU108 هست که مقاله شو فک کنم توی آرشیو بتونید پیدا بکنید https://www.aparat.com/v/FM4zn/بی_ال_یو_108 در مورد کلاهک سنگین هم فک نکنم با خرج های گود نیاز آنچنانی به کلاهک سنگین باشه.... در ضمن تانکها رو از یه حدی نمی تونند بیشتر زرهشون رو سنگین کنند وتازه اگر هم از زره های کامپموزیت استفاده بکنند بازهم محدودیتهای خودش رو داره.... کافیه تا سنسورهای لازم روی روی بمبلت هاشون نصب کنند تا بمبلتها به جای قسمتهای سخت زره بروند سراغ جاهایی مثل رادیاتور آب تانک یا درپوش موتور و.... موشک دور ایستا و کلاهک سنگین راه کار نیروهای نظامی مثل ما هست که اون هم اگر یه هلفایر قاچاقی بخریم و مهندسی معکوس کنیم مشکل ش حله

بازهم سلام مجدد من خودم به شخصه طراح نیستم و کار طراحی هم نکردم ولی اگر بحث انتخاب باشه حتما چیزی رو انتخاب می کنم که الان در دسترس هست و به قول شما جواب داده.... در تمام زمینه های صنعتی هم توصیه ی من همین هست حالا چه موشکی چه هوافضا چه صنایع خودرو در این صورت مسئله خطارفتن موشک احتمالا حل میشه... چون خودت میدونی که امضا حرارتی یه تانک با امضا حرارتی یه هواپیما خیلی تفاوت داره.... اما بازهم انتخاب سایدویندر برای من مسئله است...ببین اگر بحث مهمات ضد تانک هست خوب ما الان سالها هست که داریم تاو رو میسازیم و ظاهرا هم که تولید بومی ش موفق بوده.... خوب بازم برمیگردیم سر قضیه اقتصادی.....یعنی اگر انتخاب بین سایدویندر و تاو باشه من فکر کنم که تاو بهتر باشه... شاید اگر بحث برد و اینها هم باشه بشه یه بوستر به تاو اضافه کرد و بردش رو اضافه کرد... خلاصه که تصمیم بسیار عجیبی هست.... عموما موشکهای هوا به هوا رو برای اینکه فشار جی زیادی بهشون وارد می شه و مانورهای عجیب غریب می کنند از نظر بدنه پیچیده تر و محکم تر می سازن و خوب همه اینها هزینه رو افزاش میده از طرفی شما میگی که که این هم خودش کلی قضیه طراحی پیش میاره و داستان داره البته یه مسئله هم هست که ممکن هست چنین پروژه هایی رو تعریف کنند نه برای استفاده عملی بلکه برای اینکه یه تجربه ای کسب بکنند و از موشکهای موجود داشته های علمی اون رو برداشت کنند برای ساخت موشک های آینده که این هدف دیگه اصلا یه قضیه دیگری هست و در بحث ما جایی نداره... در این صورت خوب هر چیزی رو میشه باهاش هر کاری کرد... توی انگلیسی برای کسانی که این کار رو انجام میدن یه اصطلاح وجود داره که معادل فارسی نداره: tinker

سلام مجدد و وقت شما به خیر من هم نگفتم که نمیشه...فقط میگم درصد اصابتش چقدره؟ از 100 تا شلیک چند تاش به هدف می خوره؟ بعدش هم باید ببینیم این جور تغییرات اصلا صرف می کنه یا نه؟ جنگ فقط درباره ی توانایی ها نیست که باید بحث اقتصادی قضیه هم مطرح بشه... چه بسا که خیلی سلاح های خوبی طراحی شدند ولی به خاطر مسائل اقتصادی کنار گذاشته شده اند.... وقتی ماوریک هست چرا باید بریم سراغ سایدویندر؟

سلام و شب به خیر... نخیر ناراحت نمیشم ولی اسپم نبود به جان خودم... خوب این خودش یه سواله که یه موشک هوا به هوای مادون قرمز رو که برای شلیک به اگزوز هواپیمای جت طراحی شده چطور تبدیلش کردن به موشک ضد تانک؟ عجیب نیست از نظر شما؟ حتا اگر هم به صورت عملی چند تا شلیک آزمایشی کرده باشند دلیل نمیشه که بشه همچین شترگاو پلنگی رو عملیاتی ش کرد.... موشکهای ضدتانکی که واقعا برای مبارزه با تانک طراحی شده بودند خیلی شون موقع جنگ واقعی زه زدن....این که دیگه اصلا برای نبرد زرهی هم طراحی نشده... آخه هر چیزی رو که پیشرانه جت داشته باشه که نمیشه به جای موشک ضد تانک به کار گرفت... من فکر کنم این به اصطلاح شما اسپم نه تنها اضافی نبود بلکه خیلی هم به جا بود و بقیه دوستان بد نیست که بیایند و در اینباره نظر بدهند.....فقط اینکه خیر الکلام قل و دل... یعنی به نظر شما هر چیزی رو برایش دو سه تا پاراگراف 10 خطی بنویسم خوبه؟ با استانداردهای میلیتاری جفت و جور میشه؟

در ادامه بحث نوار پخش شده توسط بی بی سی از مذاکرات سران سپاه انصاف نیوز مصاحبه ای با سردار ابوترابی از معترضین آن روز نسبت به آقای محسن رضایی کرده است. خواندن آن برای ادامه بحث توصیه می شود http://www.ensafnews.com/261705/بازخوانی-ماجرای-آذر-۶۳-از-زبان-بازماند/

سلام... اگر از اوضاع خبر داشتی که اصلا این سوال رو نمی پرسیدی و چرا چرا نمی کردی؟ کاملا مشخصه که توی این سیستم یه سری آدمهایی هستن که قصد دارن سیستم را با سر بزنن زمین هم توی دولت و هم توی نیروهای نظامی... این افراد یه سری اولویتهای غلط رو به عنوان اهداف استراتژیک نظام معرفی و تبلیغ کردن وجا انداختن و همین اهداف غلط سبب شده که سیستم با فرمون این آقایون به سمت سراشیبی بره... این دیگه پرسیدن داره؟

خوبی این جور بحثها در این هست که با خوندن پستهای قبلی می فهمیم که کدوم یکی از دوستان توانایی بیشتری در پیش بینی اوضاع آینده داشته اند و کدومشون بیشتر دنبال رویا پردازی بودند. مثلاا متن زیر رو بخونید: حقیقتا تنها استعدادی که در ده سال گذشته توی ایران بود مریم میرزاخانی خدا بیامرز بود که اون هم توی آمریکا شکوفا شد... ایران مونده بود فوق فوق ش داشت توی شریف با دانشجوها سرو کله می زد

نسخه ضد تانک سایدویندر؟؟؟؟ هولی جیزز

متوجه هستم... منم دقیقا همین رو گفتم... اونها که باهوشن و زرنگ قوی هیکلها رو می فرستند جلو

الزاما قوی ترینها بهترینها نیستند... به همین دلیل هست که باهوشها قلچماق ها رو میفرستن خط مقدم و در نتیجه باهوش ها زنده می مونن و زاد و ولد می کنند... در آینده همه ی جنگهای جنگهای هوش مدار میشه... جنگ اینترنتی ، هک کردن سیستمهای حریف، فرستادن تروجان و اینها.... جنگهای بزن بزنی رو هم صادر می کنن به کشورهای جهان سومی که هنوز یه چندتایی قلچماق توشون مونده.... مثل صنایع فولادشون رو که صادر کردن به چین و تایوان و در عوض برنامه نویسی و سی پی یو رو برای خودشون حفظ کردن

حرفهای شما چیزی نیست جز گل به خودی.... با استدلال شما اگر امریکا هم برای حفظ امنیت خودش به ایران حمله کنه مشروعه... اصولا از دید شما هر نوع جنگ پیشگیرانه ای مشروع هست.... و خوب در نتیجه هر حمله ای به ایران از طرف قدرتهای بزرگ هم مشروع خواهد بود..... یعنی دارید یه قاعده ی کلی وضع می کنید که بعدا البته خفت خودتون رو خواهد گرفت.... من البته نمیخوام با شما اینجا کل کل کنم.... اینها رو اینجا زدم که 200-300 سال دیگه اگر کسی اومد و اینجا رو خوند بفهمه که ما کلا توی ایران چه جور انسانهایی داشتیم..... یکی دیگه از تحریفات تاریخ (که اتفاقا پس از پخش مستند بی بی سی بسیاری از مقامات نظامی و سیاسی بر زبون آوردن) همین داستان کودتای مهدی هاشمی هست.... من واقعا نمی دونم اگر کسانی مثل اکبر گنجی و دور و بری هاش قصد کودتا در سپاه رو داشتن تا مهدی هاشمی بیاد سرکار چرا به جای اینکه زیرزیرکی اهدافشون رو پیگیری کردن اومدن و توی یه جمع چند ده نفری توپیدن به محسن رضایی که فلان و بهمان؟ یعنی واقعا درک اون موقع باند مهدی هاشمی در سپاه این بوده.... شما خودت بخوای کودتا کنی میای وسط میدون آزادی داد و بیداد راه می ندازی؟ تازه حرفهایی که توی این جلسه زده می شد و انتقاداتی که میشد هیچ کدوم ربطی به این رقابتهای سیاسی نداشتن.... بحث بچه های سپاه تهران سر چیزی دیگری بود که سر فرصت بهش خواهیم پرداخت.... مضافا اینکه کسانی که ادعا می کنند مهدی هاشمی قصد کودتا یا براندازی داشته کوچکترین سند تاریخی در اثبات حرفشون ندارند... اصلا مهدی هاشمی حکم اعدام گرفت به جرم قتل نه کودتا... اگر کسی سندی داره بیاد رو بکنه... خلاصه اینکه این نعل وارو زدن شاید در رسانه های جمعی و برای شیره مالیدن سر ملت خوب باشه ولی هر کسی که از تاریخ جنگ سر دربیاره می فهمه که چرا سر سیدمهدی هاشمی رو زیر آب کردن

حالا که این تاپیک اومده بالا من یه توضیح کوچیکی بدم شاید برای کسانی که این مباحث رو پیگیری می کنن بد نباشه: جنگ جهانی اول که تموم شد دو جور تانک داشتیم: تانک پیاده نظام و تانک سواره نظام. دکترین رزمی اون موقع به این صورت بود که پیاده نظام با پشتیبانی تانکهای پیاده نظام به خط دشمن می زد و سعی میکرد که در یک یا چند نقطه اون رو بشکنه. بعد تانکهای سواره نظام باید به سرعت وارد اون شکافها می شدند و به پشت جبهه ی دشمن نفوذ می کردن تا کل خط دفاعی دشمن در هم بشکنه. قبل از جنگ دوم افرادی مثل گودریان و رومل رفتن سراغ اون چیزی که امروزه بهش می گیم بلیترزیخ یا حمله ی برق آسا.... قرارشد تام تانکهای موجود در یک سری لشکرهای زرهی جمع بشن و این لشکر ها ضعیف ترین نقطه ی دفاعی دشمن رو هدف قرار بدن و بعد با سرعت به عمق خاک دشمن نفوذ کنند و ارتباط خط مقدم و عقبه ی دشمن رو قطع کنن... با قطع شدن ارتباط خط مقدم با پایگاه های لجستیکی و تأمین تدارکات خط دشمن خود به خود سقوط می کرد.... جمع کردن تانکها از لشکرها داد لشکرهای پیاده نظام رو درآورد چون دیگه تانکی نبود که پیاده نظام رو با پوشش اتش خودش کاور بکنه... در نتیجه اومدن توپهای هجومی یا توپ های تهاجمی رو درست کردن که در حقیقت اولین نمونه از توپهای خودکششی امروزی بودن... ولی پیاده نظام بازهم ناراضی بود چون میگفتن اگه ما در حین پیشروی به تور یه لشکر زرهی دشمن بخوریم همه مون تارو مار می شیم.... در نتیجه یه نوع توپ خودکششی دیگه درست کردن که اسمش رو گذاشتن زرهکوب (من بهش میگم شکارچی تانک) که بتونه با تانکهای دشمن مقابله کنه و جلوی ضدحمله ی زرهی دشمن بر علیه پیاده نظام خودی رو بگیره... هر دو نوع این ماشینها رو اولین بار روی پانزر-1 (اولین تانک آلمانها) پیاده کردن و بعد تقریبا هر تانکی رو که ساختن نمونه های توپ خودکششی اون رو هم ساختن... این ها ارزون تر از تانکهای معمولی بودن و کارایی نسبتا خوبی هم داشتن به همین دلیل به تدریج بار زیادی از جنگ های زرهی بر دوش توپهای خودکششی قرار گرفت... شاید ایتالیایی در صحرای آفریقا بیشترین و بهترین استفاده رو از توپهای خودکششی خودشون بردن... فقط یادم نیست که مقاله توپهای خودکششی ایتالیا رو توی میلیتاری گذاشتم یا نه؟

بسم الله الرحمان الرحیم وبه نستعین ولله خیر ناصر و معین کاپرونی کامپانی ان.1 ، که همچنین به نام سی.سی.2 نیز شناخته می شود، یک هواپیمای جت آزمایشی بود که در دهه ی 1930 توسط شرکت هواپیماسازی کاپرونی در ایتالیا ساخته شد. ان.1 برای اولین بار در سال 1940 پرواز کرد و به مدت کوتاهی به عنوان اولین هواپیمای جت موفق تاریخ شناخته شد تا اینکه اخبار اولین پرواز هواپیمای هاینکل 178 آلمان منتشر شد و معلوم شد که رقیب آلمانی در حدود یک سال از جت ایتالیایی ها زودتر پرواز کرده است. یک فروند ان.1 در حال پرواز. به شیشه های کاکپیت، که برای خنک شدن کابین خلبان باز مانده اند، توجه کنید. در طی سال 1931، طراح هواپیماهای ایتالیایی، سکندو کامپینی، مطالعات خود را در مورد پیشرانه ی جت، از جمله پورپوزالی درباره ی آنچه که به اصطلاح موتورجت نامیده می شد، برای تأمین پیشرانه ی هواپیما ارائه داد. در پی نمایش خوب یک قایق مجهز به جت در ونیز، که اولین وسیله نقلیه ی کنترل شده مجهز به پیشرانه ی جت در جهان بود، کامپینی به قرارداد اولیه ای با دولت ایتالیا برای توسعه و ساخت موتور پیشنهادی اش دست یافت. در طول سال 1934 نیروی هوایی ایتالیا اراده ی خود را برای تولید دو فروند نمونه ی اولیه با موتور جت تضمین کرد. کامپینی برای تولید این هواپیما، که رسماً به عنوان ان.1 نامگذاری شد، با شرکت هواپیماسازی بزرگت کاپرونی توافق کرد. پیشرانه ی ان.1 توسط یک موتورجت، نوعی موتور جت که در کمپرسور آن توسط یک موتور پیستونی معمولی کار می کند، تأمین می شد. این یک هواپیمای آزمایشی بود که برای نشان دادن عملی بودن پیشرانه ی جت طراحی شده بود. در روز 27 آگوست 1940، اولین پرواز آزمایشی ان.1 در تاسیسات هواپیماسازی کاپرونی در تالیِدو در خارج از میلان توسط خلبان آزمایشی مشهور، ماریو دو برناردی، انجام شد. پروازهای بعدی با اولین نمونه به رکورد سرعت 515 کیلومتر/ساعت رسید. در روز 30 نوامبر 1941، نمونه ی دوم توسط دی برناردی و مهندس جیووانی پداس، به همراه جنجال تبلیغاتی زیاد از جمله پرواز بر فراز رم و پذیرایی توسط موسیلینی، از فرودگاه لیناته ی میلان به فرودگاه گیودونیا رم پرواز کرد. آزمایشهای ان.1 تا سال 1943 ادامه یافت تا اینکه پروژه با حمله ی متفقین به ایتالیا به هم خورد. ان.1، در حالی که به عنوان نقطه ی عطف مهمی در هوانوردی تمجید شد (البته تا کشف اینکه هاینکل 178 بر آن مقدم بوده است)، به نتایج گوناگونی دست یافت هر چند که کیفیت کارش پایین بود. مخصوصا سرعت آن از برخی هواپیماهای متعارف موجود در آن عصر کندتر بود چرا که موتورجت قادر به تولید نیروی محرکه ی کافی برای ارائه عملکردهای مناسب برای استفاده در یک هواپیماهای جنگنده نبود. پس از آن کامپینی کار بر روی پروژه های دیگری را آغاز کرد از جمله جایگزینی موتورجت بومی هواپیما با یک با توربوجت آلمانی. به همین خاطر طرح ان.1 هرگز به ساخت یک هواپیمای رزمی عملیاتی منجر نشد و موتورجت به دست توربوجت های قدرتمندتر منسوخ شد. فقط یکی از دو نمونه ی ان.1 ساخته شده تا به امروز حفظ شده است. توسعه در خلال سال 1931 سکندو کامپینی گزارشی در مورد پتانسیل پیشرانه ی جت به نیروی هوایی ایتالیا ارائه داد. این گزارش شامل پیشنهادات وی برای ساخت چیزی بود كه وی از آن به عنوان ترموجت یاد می كرد. در همان سال ، کامپینی شرکت خود را تأسیس کرد تا هم توسعه و هم نمایش کاربردهای عملی این موتور را دنبال کند. در طی سال بعد او یک قایق مجهز به جت را در ونیز به نمایش گذاشت که اولین وسیله ی نقلیه ی مهارشده با پیشرانه ی جت در جهان بود و طی آزمایشات اولیه به حداکثر سرعت 28 گره دست یافت. این آزمایش برجسته توجه بسیاری، از جمله مقامات دولت ایتالیا، را به همراه داشت. اندکی پس از آن، کامپینی قراردادی را برای تولید دو دستگاه موتور جت برای اهداف آزمایشی با دولت امضا کرد. در طی سال 1934، نیروی هوایی ایتالیا به منظور نشان دادن اصول پرواز هواپیماهایی جت و همچنین بررسی کاربردهای نظامی بالقوه ی آن، اجازه ی ساخت دو نمونه ی اولیه، همراه با یک بستر آزمایشی را صادر کرد. چون که شرکت کامپینی فاقد زیرساخت های صنعتی لازم برای چنین کاری بود، کامپینی ترتیب اتحاد با شرکت بزرگتر کاپرونی را داد تا بتواند به کمک آن مواد مورد نیاز برای ساخت نمونه های اولیه را تأمین کند. تحت این رابطه کامپینی طرح خود را توسعه داد که بعداً نیروی هوایی ایتالیا نام رسمی ان.1 را برای آن انتخاب کرد. ناتانائل ادواردز، تاریخ نگار، تقارن نسبی توسعه ی غیرمحرمانه ی موتورهای جت اولیه در ایتالیا را با سطح بالای پنهان کاری موجود در برنامه های کشورهای دیگر، مانند بریتانیا و آلمان، قابل مقایسه می دید. وی حدس می زند که این عدم پنهانکاری ناشی از تمایل دولت ایتالیا به تصویر کردن یک صنعت هواپیمایی مدرن و پیشرفته و اشتیاقش برای کسب اعتبار ملی برای چنین دستاوردهایی بود. ادواردز ادعا کرد که فشارهای سیاسی برای سرعت بخشیدن به برنامه، تا اینکه ایتالیا به عنوان اولین کشور جهان که پرواز با هواپیمای جت را انجام می دهد مطرح بشود، عملی بودن طرح ان.1 را تحت تأثیر قرار داد. طرح دو مرحله ی اول کمپرسور ان.1 ان.1 یک هواپیمای آزمایشی بود که برای نشان دادن عملی بودن پیشرانه ی جت و قابل اعتماد بودن آن به عنوان موتور هواپیما طراحی شد. از نظر پیکربندی اولیه ان.1 کاملاً از دورالومین ساخته شد و از طرح یک هواپیمای یک باله، با بالهای بیضوی، برخوردار بود. هواپیمای اول فاقد عناصری مانند کابین تحت فشار بود و این موارد به نمونه ی دوم اضافه شدند. با این حال، پرواز آزمایشی به سرعت نشان داد که به دلیل گرمای بیش از حد موتور، سرپوش کاکپیت باید همیشه باز بماند. موتور ان.1 از طرحی انقلابی برخوردار بود که تفاوتهای اساسی با موتورهای توربوجت و توربوفن، که بعدها تولید شدند، داشت. یکی از تفاوتهای اساسی در طراحی کامپینی کمپرسور آن بود، یک کمپرسور سه مرحله ای با گام متغیر که در جلوی کاکپیت واقع شده بود و توسط یک موتور پیستونی معمولی خنک شونده با آب با توان 900 اسب بخار به حرکت در می آمد. هوای خروجی کمپرسور قبل از مخلوط شدن با گازهای خروجی موتور برای خنک کردن موتور مورد استفاده قرار می گرفت، بنابراین بیشتر انرژی گرمایی که در موتورهای پیستون تلف می شد را بازیابی می کرد. سپس یک مشعل حلقوی شکل سوخت را به جریان هوا تزریق می کرد و قبل از خروجی اگزوز آن را مشتعل می کرد تا بیشترین رانش به دست آید. در عمل موتور حتی بدون روشن کردن پس سوز نیز می توانست نیروی رانش كافی را برای پرواز ایجاد كند که آن را شبیه به نوعی فن کانال دار همراه با پس سوز می كرد. کامپینی از این پیکربندی با نام ترموجت یاد کرد، اگرچه در آن زمان بیشتر به عنوان موتورجت شناخته می شد. با این وجود، علی رغم طراحی دقیق، اندازه نسبتاً کوچک مجرای ورودی حجم هوا در نتیجه بازده ی موتور را محدود می کرد. در طراحی های مدرن این کمبود با نسبت فشار کلی بالا جبران می شود، که نمی توانست در ان.1 به دست آید و بنابراین منجر به رانش نسبتاً کم و بازده سوخت پایین می شود. آزمایشاتی که در بستر آزمایشی ثابت انجام شدند نیرویی در حدود 700 کیلوگرم.نیرو تولید کردند. تاریخچه عملیاتی ان.1 در طی یک آزمایش زمینی در حالی که قسمت دم آن برداشته شده است. به مشعل روشن شده و جریان هوای کمپرسور توجه کنید. در 27 آگوست 1940، اولین پرواز ان.1 در تأسیسات کاپرونی در تالیدودر خارج از میلان انجام شد. این کار توسط خلبان آزمایشی ماریو دو برناردی انجام شد، هوانوردی ماهر که قبلاً چند رکورد جهانی در هواپیماهای دریایی و هواپیماهای ایروباتیک را ثبت کرده بود. او بیشتر پروازهای آزمایشی ان.1 را انجام داد. این پرواز اولیه به مدت ده دقیقه به طول انجامید و در طی آن دی برناردی به دلیل تردیدهایی که در مورد توانایی بدنه ی آزمایش نشده ی هواپیما در برابر فشارهای زیاد عمداً سرعت را زیر 225 مایل/ساعت نگه داشت؛ یعنی پرواز با کمتر از نصف دریچه ی گاز. چون اولین پرواز هواپیمای هاینکل178 در حدود یک سال قبل در آن زمان علنی نشده بود، فدراسیون بین المللی هوانوردی این رویداد را به عنوان اولین پرواز موفق توسط یک هواپیمای جت ثبت کرد. آزمایش های بعدی پرواز با اولین نمونه منجر به ثبت حداکثر سرعت تقریبی 320 مایل/ساعت شد. با این حال، آزمایشها چندین مشکل موتور را روشن کردند، به ویژه کمبود نیروی کشش کافی برای دستیابی به عملکرد بالا. یکی از موارد غیرمعمولی که در طول پرواز با آن روبرو شدند مقدار قابل توجهی از حرارت موتور بود که به کابین خلبان منتقل می شد. به همین دلیل خدمه مجبور شدند تا کانوپی کاکپیت را در طول پرواز باز نگه دارند تا گرما را تخلیه کند. چند نقطه ضعف دیگر هم وجود داشت اما در مجموع نتایج کلی پرواز اول مثبت بود. هواپیمای ان.1 در حین پرواز بر روی میدان ونیز در رم. در 30 نوامبر سال 1941، نمونه ی دوم توسط خلبان دی برناردی و مهندس پرواز جیووانی پداسه از فرودگاه لیناته ی میلان به فرودگاه جیودونیای رم پرواز کرد و همانطور که گفته شد این رویداد با تبلیغات بسیار همراه شد. این اولین پرواز جت از شهری به شهری دیگر و همچنین اولین ارسال محوله ی پستی توسط یک هواپیمای جت بود. این پرواز شامل توقفی در پیزا، احتمالا برای سوختگیری، بود و بدون استفاده از پس سوز انجام شد. در واقع، ان.1 به عنوان نمایشگر و پیشگام فناوری جت در زمینه ی هواپیمایی استفاده شد. پرواز نوامبر 1941 در حداقل 33 کشور، که برخی از آنها در حال جنگ با ایتالیا بودند، سر و صدا به پا کرد و بسیاری با به رسمیت شناختن این موفقیت پیامهای تبریک رسمی خود را به ایتالیا ارسال کردند. از این نظر، می توان ان.1 را نسبتاً موفق دانست. طراحان و مهندسان هواپیما در سراسر جهان سرشان را به سمت ایتالیا چرخاندند. به گفته ی نویسنده اقتصادی، هریسون مارک، دفتر طراحی TsAGI در شوروی سابق جزئیات مربوط به برنامه ی ان.1 را به دست آورد و تشویق شدند که طرحی مشابهی را دنبال کنند. به این ترتیب، می توان طرح ان.1 را بر هواپیماهای اولیه ی جت مؤثر دانست. تجربه ی به دست آمده از ان.1 برای کامپینی تأثیرگذار بود. در همکاری با یک شرکت هواپیماسازی دیگر به نام رجیانی و طراحی به نام روبرتو لانگی کامپینی کار بر روی یک طرح کاملاً جدید را آغاز کرد. این امر می تواند یک نتیجه ی قابل توجه از طرح ان.1 باشد، از جمله تصمیم به کنار گذاشتن موتور بومی ایتالیایی به نفع یک موتور جت آلمانی. هواپیمای رجیانی2007، برخلاف طرح کاملا آزمایشی ان.1، قرار بود که یک جنگنده ی عملیاتی باشد. کامپینی بعدها کار بر روی هواپیماهای جت، از جمله بوئینگ بی-47 استراتوجت، ادامه داد. عکس تخیلی از رجیانی2007. آزمایش دو نمونه ی اولیه تا سال 1943 ادامه یافت اما این برنامه به دلیل سیر وقایع در جنگ جهانی دوم، به ویژه حمله ی متفقین به ایتالیا و سرنگونی رژیم فاشیست، به مانع خورد. ان.1 باقیمانده در موزه ی نیروی هوایی ایتالیا. نمونه ی بازمانده هم اکنون در موزه ی نیروی هوایی ایتالیا در نزدیک رم به نمایش گذاشته شده است و بستر آزمایش زمینی، شامل بدنه، در موزه ی ملی علم و فناوری در میلان است. مشخصات فنی اولین پرواز 27 اوت 1940 خدمه 2 نفر طول 13.1 متر عرض بال 15.85 متر ارتفاع 4.7 متر سطح بال 36 متر وزن خالی 3،640 کیلوگرم حداکثر وزن برخاست 4195 کیلوگرم پیشرانه یک دستگاه موتور پیستونی ایزوتا فرانشینی + کمپرسور سه مرحله ای جریان محوری با گام متغیر + پس سوز توان 900 اسب بخار حداکثر سرعت 515 کیلومتر/ ساعت ترجمه و تلخیص از رضا کیانی موحد منبع https://en.wikipedia.org/wiki/Caproni_Campini_N.1

بعد از شوخی و خنده به قول دوستان برگردیم سر بحث.... این مستند بی بی سی رو گفتم که دوست داشتم توی تاپیک جداگانه ای بررسی کنیم ولی مدیران سایت تصمیم دارن که اینجا ادامه بدیم پس بد نیست که برگردیم بهش... این مستند اصلا یکی از عیب و ایرادای اساسی عنوان ش هست که اصلا مشکوکه : کودتای خزنده... کودتا به وضعیتی میگن که یه سیستمی داره به صورت مشروع و قانونی کار خودش رو انجام می ده... بعد یه آدم یا یه سری آدمی میان و به صورت غیر قانونی و به زور اون سیستم رو برمی دارن و سیستم خودشون رو میارن سر کار(تعریف لغت نامه ای نبود)... حالا وقتی که بی بی سی از لفظ کودتا در عنوان مستندش استفاده می کنه یعنی از قبل داره ذهن بیننده رو بایاس می کنه به این صورت که یه سازمانی بوده به اسم سپاه. بعد این سازمان رو یک سری ادم اومدن و یواش یواش مهره های خودشون رو توش چیده ن بعد در یک حرکت تدریجی به صورت غیرقانونی کنترل سپاه رو از دست کسانی که به صورت مشروع مسئول و فرمانده بودن درآوردن.... خوب این تحلیل با واقعیتهای تاریخی اصلا جور نیست.... من می دونم که توی ایران هر کسی که مسئول میشه خوب دوست و رفیقهاش رو با خودش میاره... در تمام ادوار تاریخی این مسئله استاندارد مدیریتی تاریخ بوده که بررسی علت ش رو می ذاریم یه فرصت بهتر... اما اینکه به بیننده القا کنیم که محسن رضایی کسانی مثل ذوالقدر و رحیم صفوی و شمخانی رو به صورت غیر قانونی و یواشکی اورده تا به تدریج کنترل اهرمهای قدرت رو در دست بگیره خیلی با اسناد و شواهد جور نیست... ما میدونیم که آقای رضایی با حکم رسمی و مستقیم امام خمینی (ره) فرمانده ی سپاه شد. یعنی این حرکت خزنده و فلان و بهمان نبود. زیر زیرکی نبود... بعدش هم با اختیاراتی که داشته برداشته آشناهاش رو در پست های مختلف سپاه گذاشته.... ولی بی بی سی داره میگه که تمام این حرکتها یه حرکت حساب شده بوده که محسن رضایی و باندش بخوان آقای منتظری رو سرنگون کنند در حالیکه در اون زمان که این نوار ضبط شده آقای منتظری هنوز جانشین رهبری نشده بود. آقای منتظری تازه در سال 64 بود که جانشین آقای خمینی شد. حالا این چه جور کودتایی هست که نه تنها به نتیجه نرسید بلکه نتیجه ی برعکس داد رو من دیگه سردرنمیارم.... یعنی اگر هدف باند محسن رضایی دورنگه داشتن آقای منتظری از حکومت بوده که نه تنها موفق نشدند بلکه برعکس ایشان به بالاترین مقام (بعد از رهبری) هم رسیدند.... اگر هم هدف بی بی سی این بود که القا کنه که باند محسن رضایی قصد داشته بقیه ی سران سپاه رو حذف کنه بازهم به این عمل کودتا نمیگن چه خزنده و چه پرنده و چه جهنده... محسن رضایی با اختیارات فرماندهی که داشته می تونسته هر تغییراتی رو در سازمان زیر دستش اعمال بکنه و کرده... حالا اگر یک سری رو کنار گذاشته و یا به حاشیه رونده شاید از بی مدیریتی یا بی سلیقگی بوده ولی قطعا اسمش کودتا نیست... بازهم مسائلی هست که اگر به ذهنم برسه میام همین جا مینویسم.... منتظر نظر دوستان هستم

سلام داداش.... داری می پیچونی؟؟؟؟ من گفتم شورش و هر چیز دیگه دقت بفرمایید سه نقطه گذاشتم... یعنی به بحث نظامی هم ربط داره: هرچی یعنی هرچیزی غیر از این موارد مثلا داعش بعد شما از نظام دنیا و اینها میگی.... من از نظام حاکم بر دنیا و حق وتو و فلان بهمان پرسیدم؟ آقا نمی خوای جواب بدی یه کلمه بگو جواب نمی دم... بی خودی ما و بقیه رو علاف نکن سوال من واضح واضحه.... یه کشور ضعیف داریم که به هر علتی اسباب بی امنی در یک کشور قوی تر از خودش شده(نه درباره همسایه بودن حرف میزنم نه درباره نظامات بین المللی و نه هیچ چیز دیگه ا ی) شما دخالت نظامی کشور قوی در ضعیف رو (مستقیم یا غیرمستقیم) برای حفظ امنیت خودش مشروع می دونی یا خیر؟ به خدا به قران به پیر به پیغمبر جوابش یه کلمه است: یا بله یا خیر! دیگه ربط دادن به حوثی های یمن و عربستان جابلقا و جابلثا نداره که استاد. اصلا به اینکه داعش کی بود هم کاری نداریم... به اینه دولت عراق و سوریه رسما از ما کمک خواستن هم کاری نداریم... به اینکه ایران اصلا رفت کمکشون یا خیر هم کاری نداریم... من فقط می خوام بدونم شما به عنوان یه بچه مسلمون شیعه در این وضعیت جواب ت چیه مسخره نمیکنیم بابا! بعد لی بحث عمیق داریم یه شوخی می کنیم... من رسما و اینجا در حضور همه دوستان از شما معذرت می خوام

احسنت... این بیشتر قیافه ش می خوره مال ضد شورش باشه تا عملیات جنگی راس راسکی زیادی پرپریه

دقیقا... میشه گفت از پانتر به بعد تانکهای آلمانی روز به روز پیچیده تر می شدند و این در حقیقت به ضررشون بود چون تعمیرات در وسط صحنه جنگ عملا غیر ممکن می شد و با کوچکرین عیب موتوری ناچار بودند که تانک رو ولش کنن

و حتی مشکلات زمان شاه و رضا شاه و قاجار