سه پژوهشگر ایرانی ساکن آمریکای شمالی (سمانه اشرف و علی ناظمی از دانشگاه کنکوردیای مونترآل کانادا و امیر آقاکوچک از دانشگاه کالیفرنیا در ارواین) در مقاله‌ای در مجله‌ی ساینتیفیک ریپورتز (زیرمجموعه‌ی مجله‌ی نیچر) از شرایط بسیار نگران کننده‌ی منابع آب زیرزمینی ایران خبر دادند. کاهش منابع آب زیرزمینی در سال‌های آبی 1381-1394 (2002-2015) برابر با مقدار حجمی 74 کیلومتر مکعب عنوان شده ( بیش از 1.5 برابر حجم آب دریاچه‌ی ارومیه در پرآب‌ترین حالت) واین کاهش منابع بصورت کلی بین ۲۰ تا 2600درصد گزارش شده که در این میان بیشترین میزان حجم کسری مربوط به حوضه‌ی «دریاچه نمک» است که درحدود 26درصد از جمعیت ایران را درخود جای داده است. به گفته‌ی این محققان، روش‌های سنتی کشاورزی و تولید غذا بدون بهبود راندمان آبیاری دلیل اصلی افزایش بیش از حد اضافه برداشت از سفره‌های آب زیرزمینی ایران است. اضافه برداشت آب زیرزمینی باعث می‌شود آبخوان‌ها حتی در سال‌های مرطوب قادر به بازیابی کامل نباشند. چیزی در حدود 76درصد مساحت کشور با اضافه برداشت مواجه است. عدم جبران کمبود آب آبخوان‌ها، عواقب عمده‌ای دارد که می‌تواند امنیت اجتماعی-اقتصادی و زیست محیطی ایران را تهدید کند. اگرچه کاهش گسترده‌ی آبهای زیرزمینی در ایران تا حد زیادی انسانی است ، اما در اثر خشکسالی شدت یافته است. هرچند دوره مرطوب اخیر 2019-2020 تنش آب زیرزمینی را در برخی از مناطق ایران کاهش داده است اما تجزیه و تحلیل‌ها به وضوح نشان می دهد که منابع آب زیرزمینی ایران بسیار سریعتر از زمان جبران خالی شده است. ایران از دیرباز در زمینه‌ی توزیع آب خود، به ویژه در بخش کشاورزی دارای مشکلات زیادی است، از این رو تولید غذا بدون بهبود بهره‌وری آبیاری، دلیل اصلی کاهش بیش از حد منابع آب زیرزمینی در ایران است. اثرات زیان‌بار کاهش آبهای زیرزمینی می تواند به سایر عناصر محیط نیز گسترش یابد (فرونشست زمین و افزایش سطح مناطق بیابانی و...). یک تأثیر عمده در کاهش آب زیرزمینی می تواند افزایش قابل توجه شوری آب های زیرزمینی و به دنبال آن شوری خاک باشد. این افزایش میزان شوری روی باروری خاک تأثیر منفی می گذارد و می تواند تأثیرات مخربی بر مناطق اصلی تولید مواد غذایی در ایران بگذارد و امنیت غذایی طولانی مدت را به خطر بیندازد. این پدیده در بعضی از مناطق استراتژیک ایران بسیار قابل توجه است و اقدامات فوری برای معکوس کردن این روند لازم است. سخن آخر: با توجه به جمعیت بیش از 85 میلیون نفری ایران و مقدار غذای مورد نیاز برای کشوری که در حال حاضر تحت تحریم های شدید بین المللی است و با تنش‌های مختلف اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و ژئوپلیتیکی سروکار دارد، این کمبود آب می تواند یک تهدید مخرب برای امنیت غذایی و... در ایران باشد و با توجه به رفتار مسئولین جمهوری اسلامی و عدم درک مخاطرات پیش رو (یه نمونه‌ش اصرار به افزایش جمعیت)، شاید دیری نپاید که بقای حکومت جمهوری اسلامی را نیز به مخاطره بیندازد. منبع: https://www.nature.com/articles/s41598-021-88522-y

طراحیشون که واقعا عالیه، هم از لحاظ پایین بودن سطح مقطع راداری و هم توانایی بسیار بالای دریانوردی در آب و هوای طوفانی و نامساعد. و این که می‌بینیم از همین ابتدا با کمیت حداقل 3 فروندی دست به ساخت زدن هم واقعا امیدوار کننده‌ست و امیدوارم از لحاظ کیفیت و کمیت تسلیحات هم نسبت به کلاس موج پیشرفت داشته باشن (بخصوص در بخش پدافند) پ.ن: اینجا جاش نیست ولی کسی خبر داره "دنا" چی شد؟

تمام موارد و ابزار قدرت جمهوری اسلامی فقط و فقط برای حفظ نظام جمهوری اسلامی هست و هیچ ارتباطی به جان و مال من و شما نداره و فقط در صورتی از ابزار قدرتش استفاده می‌کنه که امنیت و موجودیت خودش به خطر بیفته_ همون‌طور که در ابان 98 دیدیم که اعتراضات مردم رو در 3 روز جمع کردن و بیش از 1500 نفر رو فرستادن سینه‌ی قبرستون.

جالبه نوشته صاعقه دو تا موتور 10000 پوند داره (!!!!!!!) و با کمی بیش از 4 تن جرم فقط 1/6 ماخ سرعت و 174 متر برثانیه توان اوج‌گیری داره؟ عجب!!! حتی اگه می‌نوشت: مجموع قدرت دو موتورش (بدون پس‌سوز) هم میشه 10000 پوند بازم قابل اعتنا و اعتماد نبود. حداکثر وزن برخواستش هم قطعا اشتباست. چطور ممکنه یه جنگنده‌ی 4400 کیلوگرمی (جالبه گفته شده بزرگتر از اف 5 هست ولی جرمشون یکیه!!! _ که در دنیای واقعی به دوموتور 3000 یا 3500 پوندی مجهزه) بتونه بیش از 15 تن اضافه بر جرم خودش حمل کنه!؟ در مورد برد پیمایشیش هم قطعا همه‌ی بچه‌های میلیتاری می‌دونن اوضاع از چه قراره.

مطمئنا بودجه تاثیر زیادی بر روی روند کند برنامه هاشون داره ولی متاسفانه میزان زیادی از همین کند پیش رفتن برمی‌گرده به تفکرات اشتباه همون فرماندهان. اما چطوری؟ چیزی که ما تو این چند سال دیدیم این بوده که همواره نیروی دریایی در یک زمان حداقل روی 3 الی 4 پروژه مشغول بوده و این پروژه ها نهایتا سالی 10-20 درصد پیشرفت داشتن!!! چرا تمرکزشونو هرسال روی یک پروژه نمیذارن که هر یک یا دوسال یه ناو/زیردریایی یا هرچیز دیگه رو تکمیل کنن و برن سراغ بعدی؟ قطع به یقین با تجمیع تمرکز روی تعداد محدودتر پروژه ها شاهد افزایش حداقل دو برابری سرعت پیشرفت خواهیم بود (نمونه‌ش همین پاکستان بغل دستیمون که چند سال عمده‌ی تمرکزشو میذاره روی نیروی هوایی و چند سال بعدش رو دریا و به همین منوال...) والا تا حالا من ندیدیم فرد یا گروهی، یکی از فرماندهان رو مجبور کرده باشه که یا باید مصاحبه کنی و بگی فلان ناو رو امسال تحویل میدیم و یا چنین می‌کنیم و چنان!!! خود فرماندهان هرچند وقت یه بار هوس می‌کنن که اسمشون در صدر خبرها باشه و رگباری مصاحبه می‌کنن که اقا تا فلان تاریخ کلی از دستاوردامونو رونمایی می‌کنیم و قس علی هذا. خصوصا در مورد نیروی دریایی ارتش که یک از ده مورد حرفشون راست هست و بقیه رو هم ما و هم خودشون می‌دونن که دارن "دروغ" می‌گن (در مورد نیروی زمینی ارتش هم می‌تونم حداقل ده تا مصاحبه از فرماندهانش بیارم که در زمان‌های مختلف خبر از بکارگیری تانک کرار دادن و بقیه‌شو خودتون بهتر می‌دونید) ولی همیشه اصرار دارن این روش رو ادامه بدن و خودشون رو بی‌اعتبارتر و ما رو هم سرخورده‌تر...

دوستان چیزی که ما رو نسبت به مدت زمان ساخت این زیردریایی بدبین می‌کنه این ده سال نیست (ده سال برای ساخت اولین نسخه از یه زیردریایی کاملا جدید زمان زیادی نیست) بلکه با توجه به سابقه‌ی ایران در ساخت و بکارگیری شناورهای دریایی به راحتی میشه نتیجه گرفت نیرویی که یه ناو 1300 تنی رو ده سال و گاهاً بیشتر از ده سال می‌سازه (زمان ساخت نمونه‌های دو، سه و چهار با زمان ساخت اولین فروند هم تفاوتی نداشته و حتی ساخت ناو دنا (چهارمین فروند) در مدت زمانی طولانی‌تر نسبت به ناو جماران (نسخه‌ی اولیه) صورت گرفت) به هیچ عنوان توانایی ساخت یک زیردریایی سنگین یا نیمه‌سنگین رو در مدت یک دهه نخواهد داشت. و دیگه اینکه تجربه ثابت کرده زیاد نمیشه رو حرفای فرماندهان نظامی ایران حساب کرد (حاجی‌زاده رو استثناء در نظر بگیرید) بطور مثال در مورد دو ناو سهند و دنا دیدیم که بکارگیری هرکدام از این دو ناو حداقل با تاخیری سه ساله نسبت به وعده های فرمانده هان نیروی دریایی ارتش مواجهه شدند و باز هم خواهند شد (ناگفته نماند که هر دو نیز ناقص تحویل نیرو شدند/خواهند شد). مطمئن باشید کسانی که در ساخت این زیردریایی مشارکت می‌کنند زمانی در حد نصف عمرشون (و یا دوسوم از دوره‌ی کارشون) رو صرف ساخت اولین فروندش خواهند کرد و احتمالا در زمان ساخته شدن دومین فروندش یا بازنشسته خواهند بود و یا حتی ...

مثل تمام رونمایی‌های قبلی نیروی دریایی ارتش، این یکی هم یه "موجود ناقص الخلقه" به تمام معناست. گویا عزیزان نیروی دریایی کلا اعتقادی به هنگر و آشیانه ی بالگرد ندارن.

فردا پس فردا همین پست رو مشرق نیوز به عنوان تحلیل اختصاصی می‌ذاره و می‌نویسه "شونصد دلیل برای اینکه ما موشک ساختیم و سراغ جنگنده نرفتیم" و از قضا یه عده از کابرای میلیتاری هم لینکشو کپی می‌کنن و میارن می‌ذارنش همین‌جا و دوباره شروع به تحلیل!!!! می‌کنن. و این دوگانه‌ی موشک بهتر است یا جنگنده تا ابد ادامه خواهد داشت.

درود بر شما. یکی از بهترین مطالبی که طی یکی دو سال گذشته در میلیتاری به رشته‌ی تحریر درامده قطع به یقین همین مطلب بود. اما کاش بود چشم بینا، گوش شنوا و ذهن هوشیاری که همچین مواردی را که مثل روز روشن‌اند دریابد!!! البته که هست اما عده‌ای بخاطر ترس‌ ازدست دادن قدرت، عده‌ای بخاطر منافع و عده‌ای دیگر هم از سر لجاجت و دوسویی با نظام جمهوری اسلامی!!! علاقه‌ای به درک و بیان وعمل متقابل نسبت به این موضوع ندارند. لیکن گهگاه هم که عده‌ای عمدتا از نمایندگان جوان وجویای نام سخنی من‌باب کلام شما بیان می‌کنند از سوی عده‌ای دیگر که عموما از انقلابیون گذشته و صاحب منصبان 40ساله‌ی نظام و البته دارای تریبون و رسانه نیز هستند به اشکال گوناگون تحقیر شده و به تندرو، جنگ‌طلب، کاسب تحریم و حتی ترسو!!! برچسب‌گذاری شده و متاسفانه در نطفه خفه...

حسین سلامی-فرمانده کل سپاه پاسداران- در اخرین چرندیاتش گفته بود: اگر یک تار مو از یک ایرانی کم شود تمام کرک و پشم شما را به باد میدهیم. تار مو که چه عرض کنم؟ مو و سر و گردن و همه وهمه باهم رفتن. مرد باش و حرفتو عملی کن.

خوشم میاد هیچ‌جوره پشت ولی امرتون رو خالی نمیکنید. تو دولت قبل هم که سالی یکی دوتا ترور داشتیم و هیچ بخاری از آقایون بلند نمیشد بازم تقصیر جواد ظریف بود؟ اربابان شما دارن برا عالم و ادم خط ونشون میکشن و عرضه‌ی حفاظت از دانشمنداشونو ندارن، جواد ظریف مقصره؟ اگه یه ذره مغز تو سر ادم باشه و جو غیرت تو وجودش، می‌فهمه اونی که تو اینجور مواقع تصمیم‌گیره دولت نیست و کس دیگه‌ایه.

علی نصیری -فرمانده وقت حفاظت سپاه- ۲۹ خرداد 1397: شما می‌بینید وقتی دانشمندان هسته‌ای زیر چتر حفاظت سپاه قرار می‌گیرند دیگر ترور آن‌ها را نداریم! وقتی گنده‌تر از دهنت حرف میزنی.

خب بازم یه علامت سوال خیلی خیلی بزرگتر به وجود میاد: کدوم ناوگروه؟ اصلا کدوم ناو گروه میتونن پدافند ایشون رو تامین کنه؟

این چرا جرثقیل نداره؟ بخوان قایقا رو بندازن تو آب باید با نفرات هلشون بدن؟ این همه فضای خالی چرا دوتا کمند روش نصب نکردن؟ چرا از چف و فلر استفاده نشده؟ حداقل نباید به یه توپ 76mm مجهز می‌بود؟ چرا خود ناو رادار نداره؟ با یه پرتابگر 3فروندی سوم خرداد میخوان تو اقیانوس با دشمن درگیر بشن!؟ بل 412 غیرنظامی؟ و 1027 علامت سوال دیگه...

بله، حرف/حدس منم در تایید حرف شما بود.

کاش کمی در قضاوت، ادب و البته سبک نوشتارت بیشتر دقت کنی.

ولی شمایل سیلوها جوریه که به نظر میرسه قرار باشه موشکا پشت سرهم شلیک بشن (هرچند انقدر فاصله‌شون کمه که از لحاظ منطقی این کار غیرممکنه) ولی بصورت کلی حدس من اینه که اینا وقتی به سیلوی شلیک میرسن توسط یه بازو (یا هرچیز دیگه) به سیلو منتقل میشن و بعداز هر شلیک، سریعا موشک بعدی وارد سیلو و پروسه تکرار میشه.

خدای نکرده اگه در این سیستم شلیک، برای یکی از موشکا در زمان شلیک اتفاقی پیش بیاد و با توجه به اینکه بقیه‌ی موشکام سوختگیری شده و اماده‌ی شلیک هستن، احتمال بروز فاجعه و ازبین رفتن کل پایگاه موشکی کم نیستاا.

از صیاد۴ داده‌ای که بشه سرعت اون رو بدست آورد وجود نداره ولی با توجه به این‌که گفته شده‌ توانایی مقابله با اهداف بالستیک با بیشینه‌ی سرعت ۲۸۰۰ متر برثانیه رو دارن و مقایسه‌ش با سایر موشک‌های ضدبالستیک میشه به‌این نتیجه رسید که سرعتی در حد ۲۰۰۰ متر برثانیه یا ۶ ماخ داره.

با یه حساب وکتاب ساده می‌شه فهمید که سرعت موشک باید در حد ۳ ماخ باشه. وقتی موشک شلیک شد، گلوبال هاوک در فاصله‌ی ۹۰ کیلومتری بود و اصابت در فاصله‌ی ۷۵ کیلومتری صورت گرفت و این یعنی در مدت زمانی که پهپاد ۱۵ کیلومتر رو طی کرد موشک مسافت ۷۵ کیلومتری رو طی کرده (البته باید به مسیر پهپاد هم دقت بشه که آیا مستقیما به سمت سایت و مبدأ موشک در حرکت بوده یا خیر که بنده فرض رو بر این گرفتم که این‌طور بوده و در صورتی‌که در مسیری غیر ازحرکت مستقیم به سمت مبدأ موشک درحال حرکت بوده تاثیرش در محاسبه‌ی سرعت موشک منفیه(یعنی سرعت موشک ازمقدار محاسبه شده در حالت پرواز مستقیم کمتر می‌شه)) واین بدین معناست که سرعت سیر موشک ۵ برابر سرعت ۷۰۰ کیلومتر برساعت پهپاد بوده که میشه ۳۵۰۰ کیلومتر بر ساعت یا حدود ۳ ماخ که چندان سرعت جالبی نیست.

البته ناگفته نماند که هواپیماهای غربی هم تقریبا هرگز توسط این سامانه‌ها به چالش کشیده نشدن. برای نمونه می‌توان حضور اس۳۰۰ در سوریه را عنوان کرد که باوجود این سامانه‌ی پدافندی -روی کاغذ بسیار قدرتمند- ما گاه‌وبیگاه شاهد حملات هوایی رژیم صهیونیستی علیه مواضع نیروهای دولت سوریه و علی‌الخصوص نیروهای ایرانی هستیم ولی متاسفانه بعد از حدود یک سال استقرار این سامانه در سوریه هنوز هیچ چیز خاصی ازش مشاهده نشده. بصورت کلی امیدوارم سامانه‌ی پنتسیر مثال «مشت نمونه‌ی خرواره» نباشه که این سامانه‌ی اسم و رسم‌دار اصلا روزای خوبی رو پشت سر نمی‌گذرونه.

امشب تو گزارش ویژه‌ی خبری شبکه‌ی دو که مختص دستاورد‌های نظامی و بخصوص باور ۳۷۳ بود عنوان شد که یکی از رادارهای سامانه‌ی باور بیش از ده‌هزار المان داره که به‌واقع رقمی‌است بس هولناک! و دیگه این‌که گویا باور در زمینه‌ی مقابله با پرتابه‌های بالستیک هم دست بلندی داره (با توجه به گزارش به‌نظر می‌رسه تا سرعت‌ حداکثر ده ماخ رو احتمالا بتونه هدف قرار بده) و به عنوان قدم اول اصلا نمی‌شه دستکم گرفتش.

بیشتر از هرچیزی همین شتابش دلمونو برده! تو ویدئو که به‌نظر می‌اومد شتاب خیلی خوبی داره و با فیلمای شلیک صیاد ۲ و ۳ که مقایسه می‌کردم به‌نظر می‌رسه سرعت و شتاب بیشتری داره. اون مانور بعد از شلیکشم جالب بود، آدم حس می‌کنه تراست وکتورینگ داره.

اصل خبر از press TV https://www.presstv.com/Detail/2019/08/20/604015/Iran-S300-missile-system-Bavar-373

می‌ریم که داشته‌باشیم اولین تصاویر رو از تست سامانه‌ی پدافندی باور ۳۷۳. https://www.instagram.com/p/B1Yc9V0h1DW/?utm_source=ig_web_button_share_sheet