[[Template core/front/profile/profileHeader is throwing an error. This theme may be out of date. Run the support tool in the AdminCP to restore the default theme.]]

تمامی ارسال های aminf14

  1. aminf14
    کلا رویه باب شده که غرب در یک دستش یه نون گرفته و در دست دیگه اش یه پتک. میگه دستو میبوسی تا نونی برای بخور و نمیر بهت بدم و یا با پتک بزنم تو سرت که فراموش نکنی. این سیاست چماق و هویج و تحقیر ملل مختلف از روش های گوناگون دیگه نخ نما شده، فکر کنم 2500 سال پیش داریوش بزرگ خیلی محترمانه تر تقاضای آب و خاک می کرد از ملل مغلوب... امثال کشورهایی مثل ایالات متحده یا انگلیس با این سیاست مبتنی بر قانون جنگل حداقل امیدها به تشکیل جامعه ای جهانی مبتنی بر انسانیت، برابری و احترام به فرهنگ های مختلف و استقلالشون رو از بین می بره. بعد از سقوط اتحادیه جماهیر شوروی این ضعف بزرگ غرب که مسئولیتی برای خودش در مورد خوشبختی و کرامت انسانی ابنای بشر قائل نیست، رفته رفته بیشتر به چشم میاد.
  2. aminf14
    در این مورد وفاق گروه های سیاسی و تعامل و پیشگیری از حرکت به سمت اقدامات هیجانی برای مصرف داخلی یا احتیاط بیش از حد ( با هدف جلوگیری از ضربه خوردن در محبوبیت داخلی) لازمه. چون شرایط حساس و گاها نیاز به اقدامات با ریسک بالا هست که ممکنه موفق بشه و ممکن هم هست نه. انگلیسیا قبلا سابقه این امر رو داشتن بخصوص در زمان سیاست تعاملی نویل چمبرلین برای کنترل هیتلر و بعدش سیاست تهاجمی وینستون چرچیل که در هر دو مورد صبر و تدبیر زیادی برای رویه شون داشتن ( که اولی ناموفق و دومی موفق بود) پس باید به سمتی رفت که کسی که در این جریان تصمیم گیر یا تصمیم ساز باشه، با ایجاد فضایی درست، تمرکزش بر مسئله جاری و حل اون باشه و نه ایجاد پس لرزه های داخلی و تاثیرات اون در سیاست داخلی. انگلیسی سالها پیش این موردو حل کردن و در ایالات متحده هم تقریبا این مورد جاری و ساریه. به همین خاطر که ورای دسته بندی و تفاوت در دیدگاه های سیاسی ، برنامه کلی و رویه سیاست خارجی شون تقریبا یکسانه.
  3. aminf14
    اوضاع خیلی پیچیده شده ولی الا ایحال روزگار بدعهدی مطلق غربی ها و انتظار نابجایی مثل تسلیم بد قید و شرطی مثل صدام و معمر قذافی تموم شده. طرف غربی باید این موردو آویزه گوشش کنه که نباید ملتی که قرنها در پی استعمار و استثمارش بوده رو زیاده از حد تحت فشار گذاشت. در اون صورت ممکنه واکنشی دریافت کنند که سرویس ملکه یا دونالد ترامپ نتونه از پسش بربیاد. تاریخ و تجربه هایی مثل نبرد بر سر جزایر مالویناس و جنگ ویتنام نشون داده این ارتش های تا دندان مجهز هم بسیار ضربه پذیرند. باید به غرور و سرنوشت ملت ها احترام بگذارند و به جاده تعامل و احترام متقابل برگردند ( تجربه ای که تاکنون نداشتند) وگرنه افتضاحی مثل گریه و بغضی شبیه به ملوانان آمریکایی رو هیچ پروپاگاندا و غول رسانه ای نمیتونه جمع و جور کنه. سر چشمه شاید گرفتن به بیل چو پر شد نشاید گذشتن به پیل
  4. aminf14
    بعد از سالها دریوزگی و دنباله روی ترکیه از غرب و حتی محدودیت در زمینه فروش کله پاچه و خیلی موارد مثل جرح و تعدیل دین و آیین و فرهنگ، ( علی رغم منافع اقتصادی زیادی که برای این کشور داشته) باز هم انگار برادری ترکیه هنوز برای ایالات متحده و اروپا ثابت نشده. اون از عضویت ترکیه در اتحادیه اروپا و این هم از جنگنده اف 35 که تا تقی به توقی خورد، ایالت متحده استقلال ترکیه در مورد خرید تسلیحات مورد نظر رو بر نتافت و بعید نیست این قضیه مثل قضیه اف 16 های ایرانی بشه، یعنی به اسرائیل داده بشه که با پول ترکیه حالشو ببرن!
  5. aminf14
    در گذشته تمرکز و انرژی ارتش سوریه در جبهه های مختلفی صرف میشد ولی الان جبهه عمده ادلب است که محل تمرکز گروه های مختلف تروریستی که تنها وجه مشترک آنها مخالفت با بشار اسد است. همین امر به علاوه روحیه پایین این گروهها می تواند عامل مضاعفی برای سقوط این منطقه باشد، تنها مسئله استفاده روسیه از کارت سوریه برای گرفتن امتیاز و توافقاتی با ترکیه و اسرائیل است وگرنه با ارتش اکنون باتجربه و رزم دیده سوریه و حمایت تمام قد نیروی هوایی روسیه و مستشاران ایرانی باید کار مخالفین را تمام شده دانست و کم کم به سمت مشارکت سیاسی برای میل به موکراسی، بازسازی سوریه و در نهایت بازسازی ارتش سوریه است که در ابعاد مختلفی به خصوص نیروی هوایی دچار فرسایش و کمبود شده است.
  6. aminf14
    عقب نشینی نیروهای امارات از یمن چند نکته رو در خود جای داشت: 1) تهاجم باید با پیش بینی درستی باشه. تهاجم بعضی کشورهای عربی با کمک تروریست ها به یمن با تصور غلط پیروزی سریع همراه بود و همین باعث شد که اونها نتونن در باتلاقی به مانند ویتنام رو برای نیروهای خودشون پیش بینی های لازم رو انجام و براش پلنی بچینن. 2) کشور مهاجم باید توازن خوبی بین نیروهای مختلف اعم از نیرو هوایی، زمینی و دریایی داشته باشه حال اینکه امارات صرفا نیروی هوایی مجهزی داره و فاقد نیروی زمینی کارا و قابل توجهیه. امارات و عربستان صرفا به دنبال تهاجم هوایی هستند و در زمین حرفی برای گفتن دارند. اگرچه یمن غرق خشونت، فقر، گرسنگی و بیماری های مختلفه ولی امارات و عربستان تاب جنگی که معلم نیست کی به پایان برسه و به گسترش پیدا کنه رو ندارن . همچنین به کارگیری صرف نیروی هوایی در یمن و لیبی و پناه برن به آغوش تروریست های مزدور به جز تبدیل کشور هجوم به مامن تروریست هایی که از قضا ممکنه گریبان خود اون کشورهای تروریس پرور ( امارات و عربستان) بگیره، تاثیری نداره. 3) امارات اقتصادی داره که به شدت نسبت به جنگ و تاثیرات اون شکننده است جای سوال داره که همچنین شیخ نشینی چطور وارد جدال با کشوری شده که اگر چه نیروی دفاعی ابتدایی ولی بسیار استوار و ماهری داره؟ 4) اگرچه امارات و عربستان از ضعف یمن در هوا و پدافند استفاده کردند ولی ز اول نشون دادن که مقابل نبردهای چریکی و همچنین قدرت موشکی یمن حرفی برای گفتن ندارن. همون طور که در مورد قبلی اشاره شد تبدیل شدن ابوظبی و دبی به سیبلی برای پهپاد و موشک های یمنی ، ثمره سالها زحمت و سرمایه گذاری در این شیخ نشین هارو به باد بده پس انگار بن زاید کمی از بن سلمان عاقل تر بوده و کمی آبرومندانه ر فرار رو بر قرار ترجیح داده. 5) جنگ یمن جنگی نیابتی و کاذب بود و هدف امارات و عربستان کشیدن پای کشوری ثالث به جنگ و در نتیجه ورود اربابشون برای تقابل با اون کشور ثالث بود. اما انگار نقشه شون خورد به پاشوره و تقابل رسمی بین ایران و ایالات متحده شکل نگرفت ( چون ایالات متحده زرنگ تر از این حرفاست که گاو شیرده کشورهای حاشیه خلیج پارس رو ول کنه و بچسبه به قضیه ای مثل ویتنام) امارات کم کم بعد از سالها تقابل و از رو شمشیر بستن برای ایران انگار درک کرده که خطر براش جدیه و از پا گذاشتن روی دم شیر در قضاای مختلفی در خاورمیانه، بالا گرفتن قضیه و وارد شدن لطمات جبران ناپذیر به شیخ نشین هاش در مجموعه این قضایا دست کشید.
  7. aminf14
    بچه ها اگر شهر سقوط کرد آن را دوباره فتح می کنیم مواظب باشید ایمانتان سقوط نکند. شهید محمد جهان آرا
  8. aminf14
    حیف که در این زمانه غول های الهام دهنده ای مثل شریعتی و چمران به ندرت پیدا میشن آنان که به من بدی کردند ، مرا هشیار کردند آنان که از من انتقاد کردند ، به من راه و رسم زندگی آموختند آنان که به من بی اعتنایی کردند ، به من صبر وتحمل آموختند آنان که به من خوبی کردند ، به من مهر و وفا ودوستی آموختند پس خدایا به همه ی آنانی که باعث تعالی دنیوی واخروی من شدند ، خیر و نیکی دنیا وآخرت عطا بفرما (مصطفی چمران)
  9. aminf14
    جدای از به زیر کشیدن پهپاد آمریکایی اونهم توسط سامانه پدافندی ساخت وطن که مایه مباهات و افتخار برای ما ایرانی ها بود، امیدوارم چه از نظر زمانی و چه تامین بودجه ،زمینه رو برای توسعه هرچه بیشتر سامانه بومی فراهم بشه ولی نمیشه آینده رو پیش بینی کرد، امیدوارم هیچ وقت حسرت این رو نخوریم که اگه اس 400 رو داشتیم میشد از خیلی ضربات و خسارات پیشگیری کرد چون اس 400 فعلا یه سر و گردن برتر از سامانه های بومی ما و از جنبه تئوری سدی محکم در مقابل خیلی از جنگنده قدر غربیه . نمیشه با اطمینان خاطر گفت که این زمانو داریم که سامانه ای در حد اس 400 طراحی کنیم. بهر صورت به این مسئله چه از جنبه خرید و یا نخریدن نگاه کنیم یکنوع ریسکه و مزایا و معایب خاص خودشو به دنبال داره. انتخاب سختیه آدم یاد انتخاب بین اف 14 و اف 15 میفته.
  10. aminf14
    بهرحال نمیشه دندون اسب پیشکشی رو شمرد ولی یکی دو مطلب در ذهنمه: سابقه تاریخی روس ها کلا در زمینه تبادلات نظامی با ایران خوب نیست. اونها حتی در زمان بحران و زعامت میخائیل گورباچف که سرراست ترین سیاست رو داشت بازهم، معامله خیلی خوب با ما نداشتند. اگرچه تاکید گورباچف بر انتقال جدیدترین جنگنده ها به ایران بود ولی فروش سوخو 27 و میگ 31 میتونست انتخاب بهتری نسبت به میگ 29 باشه. جالب اینکه خود میگ 29 هم بهترین مدلش به ایران عرضه نشد و تنها به انتقال مدل صادراتی اش که کم و کاستی فراوان داشت، اکتفا شد. البته در کل این معامله اونهم در زمانی که ما طرف معامله ی عمده ای به جز چین و کره شمالی نداشتیم و با مقایسه سوخو 24 و میگ 29 در مقابل اف 6 و اف 7 قابل قبول بود. اس 400 هزینه فراوانی به دنبال داره و عرضه اون بجز هزینه خیلی زیاد باعث نا امیدی و کاهش انگیزه در توسعه محصولات داخلی در رقابت با اس 400 میشه ( یه چیزی مثل سیاست دامپینگ در اقتصاد یعنی با از بین بردن دغدغه پدافندی و رغبت کمتر برای تامین هزینه توسعه محصولات پدافندی مثل باور 373) ولی در مقابل باید در نظر داشت چه از نظر کیفی و چه کمی اس 400 در ارتقای کیفیت ناوگان پدافندی ما نقش بسزایی خواهد داشت و ما می تونیم اون هزینه رو از طریق تهار یا فروش محصولاتمون به روسیه بپردازیم. ثبات منطقه برای ما که با توجه به مشکلات اقتصادی و تحریم اسلحه از نظر به روز رسانی ساختار نظامی دچار مشکل هستیم امری مهمه. زمان برای ما بسیار حیاتی و شاید در صورت عدم پوشش ضعف هامون اینقدر فرصت نداشته باشیم که پوشش دفاعیمونو توسعه داده و به حد کمال برسونیم. اس 400 میتونه با ایجاد امنیت در آسمان ایران در ترکیب با دیگر سامانه های پدافندی زمان لازم رو برای ما بخره.
  11. aminf14
    شما اگه الگوی رفتاری تالیران و شباهتش با رفتار و سیاست یکی به نعل و یکی به میخ روسیه رو در نظر بگیرید می بینید چندان ساده نیست! ایران در زمان سوخو 100 و موقعی که امکان خرید از امریکا و اروپا وجود داشت گول روسیه رو نخورد و این بار هم گول این بازار گرمی رو برای خرید محصولی که ممکنه در سالهای 1410 تا 1420 امکانش تحویل باشه ، رو نمیخوره.
  12. aminf14
    باور اینکه روسیه ای که زمانی برای خدمات میگ 29 و سوخو 24 نهایت خساست رو به خرج میداد و حتی بعد اینکه اس 400 رو به ترکیه و عربستان پیشکش کرد، بیاد و فردین وار این مجموعه کارا رو اینقدر ساده در اختیار ایران بزاره سخته. مطمئنا در پس ذهن این روبای پیر نقشه ایه که دوستان بهش اشاره کردن. رفتار روسیه آدمو به یاد شخصیت تاریخی تالیران می اندازه. تالیرانی که از زمان لویی شانزدهم تا بعد ناپلئون با تمام دولت های مستقر در فرانسه به همکاری پرداخت چون تنها ارزش برای ایشون پول و منافعش بود و بس!
  13. aminf14
    برنامه های دموکرات ها خوبه. بهداشت رایگان برای همه ( که شامل مهاجر ها هم میشه) و همچنین آموزش های رایگان برای همه اهداف متعالی و کارا هستند که به تدریج نتایج خودشون رو نشون میدن. در بهداشت اگر 1 دلار سرمایه گذاری و هزینه بشه ممکنه در ابتدا امری صرفا هزینه بر قلمداد بشه ولی در درازمدت در کاهش خیلی از هزینه های درمانی و افزایش معنی دار سطح سلامت و امید به زندگی موثر خواهد بود. ولی این برنامه هایی نیست که بشه باهاش هوچی گری مثل ترامپ رو شکست داد باید زیرک تر و جسورتر عمل کرد و کاندیداهای دموکرات از محافظه کاری همیشگی خودشون، یعنی امری که باعث شکست هیلاری کلینتون در 2016 شد دست بکشند.
  14. aminf14
    چه کار ایران باشه و چه توطئه دیگر کشورها اول و آخر نتیجه خیمه شب بازی و سیاست چماق و وعده خالی ترامپه که راه هرگونه تعامل رو با خروج قاطع از برجام بست. طرف مقابل با متحدینش به خیال خودش پلن های لازم رو درست چیده ولی به خصوص در خلیج پارس و تنگه هرمز پایان بازی در اختیار اونها نیست و هر لحظه باید به قول حسین علائی منتظر موشک های سرگردانی به سمت نفت کش یا کشتی های جنگی یا غیر جنگی خودشون باشند. بازی تازه شروع شده!
  15. aminf14
    چیزی که دونالد ترامپ دنبال اونه بهش مذاکره نمیگن و اصولا با مذاکره به دست نمیاد. دونالد ترامپ و کاخ سفید به دنبال تغییر ماهوی و تغییر در سیاست های کلی نظام جمهوری اسلامی و در مقابل نظام جمهوری اسلامی ایران به دنبال پذیرش ایران به عنوان قدرتی مستقل و مذاکره از موضعی برابر هستند. ایران در زمان جرج بوش و باراک اوباما در ارائه مذاکره ای با حسن نیت و برداشتن گام های اول و دوم و سوم و راست آزمایی به صورت کاملا متعهدانه بی غل و غش عمل کرده. در مقابل در زمان جرج بوش شاهد کمترین تعهد از جانب طرف و طرفین مقابل و در زمان اوباما شاهد تعهدات و گام های غیر برابر طرفین غربی بودیم، گام هایی ناقص که با رد کردن کامل برجام توسط ترامپ و تلاش برای انزوای اقتصادی و سیاسی کلا بر باد داده شد. حال ترامپ با کنار گذاشتن تعهد و قراردادی تقریبا جامع به نام برجام ( علی رغم ضعف هاش) به دنبال چی هست؟ جواب فقط تسلیم مطلق ایران به مانند لیبی و عراق. واقعا میشه ایران بعد از تعهد برجام و انزوای اقتصادی توسط ترامپ، تروریستی خواندن بعضی ارگان ها بیاد و مثلا بر سر چیزی که نقطه اتکای اون هست مذاکره کنه و اون رو کنار بزاره؟ ما به ازای اون چی هست؟ وقتی برجام توسط ترامپ کنار گذاشته شد چه تضمینی وجود داره همین قرارداد فرضی مبتنی بر نقد ایران و نسیه ترامپ، توسط طرف غربی و یا رییس جمهور بعدی کنار گذاشته نشه؟ باید قبل از مذاکره و گفتگوی بعدی ایالات متحده ، اصلا اعتقادی به گفتگوی از موضع برابر از جانب ایالات متحده وجود داشته باشه تا بشه بنابر تفکری منعطافه گفتگو و سپس با گام های متوازن روند اعتمادسازی و فروریختن دیوار عظیم بی اعتمادی از جانب دو طرف صورت بگیره. متاسفانه ایالات متحده در مذاکرات و تعامل با ایران همیشه در قالب تاجری طماع فرو رفته، تاجری که بیشتر تعهد رو از ایران شاهد هست در مقابل چه در دوران بوش و چه تقریبا اوباما کمترین انعطاف و امتیاز دهی رو در دستور کار داره غافل از اینکه این شوک های اقتصادی و بی وفایی در عهد چقدر می تونه در سیاست داخلی ایران موثر باشه و دولتی روی کار بیاد که کمترین نسبت رو با دولت قبلی که بیشترین انعطاف رو در مقابل اونها داشت، داره و بعد هم فریاد سر بدن که نگفتیم اینا اینطورن. ایران فقط زمانی باید به سمت مذاکره ( و نه حتی لزوما توافق) بره که به عنوان پیش شرط مذاکره این تحریم نفتی و غل و زنجیری که بر اقتصاد ایران چنبره زده، برداشته بشه. 15 سال ما در حال اثبات خودمون در راستی آزمایی بودیم و نهایت انعطاف خودمونو نشون دادیم. حال نوبت ایالات متحده ( بقیه طرفین مذاکره یا نوچه ایالات متحده هستند و یا یه مشت کشور دلال مسلک مثل روسیه و چین) است که خودشو اثبات کنه.
  16. aminf14
    مذاکره با طرفینی به جز ایالت متحده بجز اتلاف وقت و مذاکره برای مذاکره نیست چون تصمیم نهایی برای تقابل یا تعامل رو ایالات متحده می گیره. در حال حاضر هم ایران با سیاست دیرپای ایلات متحده تبدیل به لولوی خوبی برای خاورمیانه شده و باعث رونق فروش سلاح ایالات متحده و... به کشورهای عربی. وضعیت بلاتکلیف حال حاضر به نفع ایالات متحده است چون به اندازه کافی فشار اقتصادی به ایران وارد کرده، بهره برداری لازم رو از جهت اقتصادی داشته و مذاکره اونم وقتی ایران نهایت انعطاف رو به خرج داده و به تعهداتش عمل کرده معنی نداره به خصوص با ترامپ که اصولا چیزی که دنبالشه مذاکره و توافق نیست یه سری مستندسازی برای انتخابات 2020 اه و یا پیاده کردن الگویی مثل عراق یا لیبی برای ایران. مورد بعدی اینه مسئله هسته ای تبدیل به مسله ای حیثیتی و ملی شده ولی توافق در قالب دولت ها است و با تعویض دولت به علت نداشتن تضمین لازم توافقات هم بر هم می خوره . پس بهتره زمانی پای مذاکره بریم که دارای وحدت داخلی باشیم ( چیزی که من در هیچ دوره ای از مذاکرات مشاهده نکردم) و همچنین تصمیم گیری طرف مقابل مبتنی بر تضمین های لازم باشه تا بعد 10 سال مذاکره، ایالات مذاکره زیر میز بازی نزنه. اینقدر ترامپ در پیمان شکنی و تهدید شورشو در آورد که با قضایایی مثل فجیره و عربستان دستش رو شد که تصمیم نداره این لولویی که از ایران ساخته رو باهاش به تقابل مستقیم بپردازه . پس بهتره ایران که از نظر اقتصادی فعلا دستش به جایی بند نیست با کارت یمن و سوریه و... بازی کنه چون نشون دادن که مثل قضایای امارات و عربستان چقدر می تونن موثر باشن و جنگ روانی طرف مقابل رو برهم بزنن. باید زمانی به پای میز مذاکره بریم که آسی در چنته داشته باشیم.
  17. aminf14
    برای اف 5 ، افید صرفا یه ترکیب ممکن و بدون دردسره ولی تاثیر خاصی در موازنه یک درگیری نداره و چه در مورد تایگر و چه تامکت آر 73 گزینه بهتری به نظر می رسه.
  18. aminf14
    در اینجا میگ 31 تنها باشه، اولویت برون رفت میگ 31 از دامیه که براش پهن کردند که (مثل اف 14، توسط میراژ اف ساندویچ شد) طعمه قرار نگیره و شکار نشه. در مورد رپتور صحبتی که من کردم بنا بر فرضی بود که شما فرمایش کردید. وقتی پای رپتور و 187 فروندش به میان بیاد قضیه فرق می کنه.
  19. aminf14
    دیگه اینقدر روسها ساده نیستند که اسیر این نقشه مبتنی بر ساختار شبکه محور ایالات متحده شن. میگ 31 از 300 کیلومتری ، آر 33 رو رها می کنه و نیازی نیست وارد دام ایالات متحده بشه. اگه به همراه میگ 31 ، سوخو 35 هم باشه که باید گفت هم فالکون از دست میره و هم ایگل!
  20. aminf14
    الا یحال در مورد همه عناصر لازم برای تقابل چه تقابل دور برد و چه داگ فایت نام برده و در موردش توضیح داده شد الا پیشرانه تی اف 30 و اینکه با وا ماندگی اش بقیه مزیت های تامکت هم در تقابل با بخصوص اف 15 تحت شعاع ممکنه تحت شعاع قرار بگیره.
  21. aminf14
    پیروز شدن بدون جنگ، بهترین استراتژی است ( سان تزو)
  22. aminf14
    در صورت گسترده و تمام عیار شدن تهاجم، سرکوب کامل پدافند هوایی عنصر مورد نیاز برای ورود موج دوم بمب افکن هایی نظیر ب 52، ب 2 اسپریت و ب 1 لنسر و در نتیجه شکستن کامل نیروهای زمینی و دریایی و دیگر کانون های مقاومت است ولی همین نا آشنا بودن با توانایی های بومی ایران یکی از دلایلی است که دست طرف مقابل را برای نیل به رویه ای مانند عراق و یوگسلاوی بسته، چون شکست در یکی از ایفای نقش یک یا چند عنصر تهاجمی می تواند دومینو وار باعث شکست تمام عیار یک نقشه جنگی و عدم توانایی جمع و جور کردن ابعاد حادثه توسط نیروهای متخاصم مهاجم شود. پس برخلاف جنگ روانی سرعت نیروهای متخاصم برای رود به یک جنگ حساب شده ( نزاع مبتنی بر حوادث غیر قابل پیشیبی مبحثی جدا است) خیلی می تواند کندتر از چیزی باشد که در رسانه ها نشان داده می شود، ای کاش در این سالیان اخیر می توانستیم چند گردان جنگنده چند منظوره به روز مانند سوخو 30 یا 35 داشته باشیم در آن صورت کار نیروهای متخاصم برای غلبه بر پدافند خیلی سخت تر میشد.
  23. aminf14
    هرچقدر هم که اف 14 بروز باشه بخاطر بستری که در اون ایفای نقش می کنه ( جنگنده رهگیر) نمی تونه رقیبی تمام قد برای مدل های به روز شده اف 15 مثل سایلنت ایگل و استرایک ایگل باشه الا ایحال اف 14 با رادار قدرتمندش و موشک های فینیکس که خوشبختانه بر خلاف زمان دفاع مقدس دچار کمبود اون و یا انواع مشابهش نیستیم، هنوز هم وزنه قابل ملاحظه ای به حساب میاد ، البته اگه در ترکیب با دیگر عناصر دفاعی استفاده بشه و نه به صورت مجزا و و در قالب نقشی که در سالهای آخر جنگ ایفا می کرد. در حال حاضر اساسی ترین مشکلی که با اون سر و کار داریم، ارتقای کمی ناوگان اف 14 هست و بعد ارتقای کیفی و رسوندن اون به سطح یک جنگنده نسل 4.5.
  24. aminf14
    اقدام متقابل ج ا ؟ کدوم اقدام متقابل ؟ آدم یاد دیالوگ های طنزی می افته که رحیمی سابقا با عبارت اخم به پژو و فرانسه همراه می کرد و نتیجشم دیدیم. فعلا دست ما کوتاه و خرما بر نخیل. به خاطر اینکه سالها نتونستیم اقتصاد پیشرو و قدرتمندی داشته باشیم و با همه ادعاها اقتصادمون صرفا نفت محوره ، نمی تونیم نه تنها طرف مقابل رو مثل چین تحت فشار بزاریم بلکه قدرت حرکتی جزئی که بدون ضرر هنگفت به خودمون بتونه به دشمن و منافعش آسیبی برسونه رو نداریم. باید بجای این ادعای گزاف بستن تنگه هرمز که بجز یکدست کردن همه دنیا با این تیم دیوونه ترامپ نتیجه ای نداره، به تدریج در فکر برطرف کردن ایرادهای اقتصادی باشیم تا از یک سوراخ چندین بار گزیده نشیم.
  25. aminf14
    ورای تحلیل های جالب و امکان رخ به رخ شدن نظامی و پشتیبانی روسیه و یا بهره برداری ایران از سوخو 30 و اف 16 واقعا این اوضاع ناجور اقتصادی ونزوئلا پتک محکمی بود بر سر یکی مثل من. روزگار بدی شده و صد افسوس که در این زمان و مکان زیست می کنیم. شاید 12-13 سال پیش یه مستند دیدم در زمان مرحوم هوگو چاوز که از تی وی پخش میشد و ونزوئلا رو که از درآمدش نفتی اش و سرمایه گذاری اون و تصفیه وام های بانک های جهانی به عنوان الگو نام می برد، این الگو ثمره اش شد این وضع ولی برای خاتمه این وضع بدون بهره برداری سیاسی و اقتصادی هیچ قدرت جهانی پیشقدم نشد. نه ایالات متحده که انگار تا خاک ونزوئلا رو به توبره نکشه و زیر مجموعه اش نشه حاضر نیست حداقل تسهیلات رو برای رهایی مردمان ونزوئلا از این وضع فاجعه بار فراهم کنه ( مثل فاجعه قتل عام درسدن آلمان توسط متفقین و بعد تامین غذای آلمان توسط همون قوای سرکوبگر متفقین. انگار وقتی مردمان آلمان تسلیم شدند، اشغالگران تازه یادشون اومد اینام آدمن و نیاز به غذا دارن)، مثل بسته های اقتصادی که اقتصاد ایالات متحده یا اروپا رو نجات داد، روسیه و چین هم همین طور و فکر کنم روسیه بیشتر دغدغه اش فروش اسلحه به ونزوئلا در صورت بالا رفتن شدت تهدیدهاست و نه کم کردن درد و رنجی که مردمان ونزوئلا می کشن. سخته خرد شدن مردمانی رو از سراسر دنیا ببینی و واضح ترین نمونه اش ونزوئلا که این تورم کم نظیر، دیگه چیزی از اقتصاد و حداقل رفاه برای مردمانش باقی نگذاشته، مردمان ونزوئلا دسته دسته دارن می میرن و وسیله ارتزاقشون شده فلان بازی کامپیوتری. مثل اینکه مردمان ما وسیله درآمدزایی شون بازی کلش آو کلنز باشه، حتی تصورشم سخته. اونوقت چه کاری برای پیشگیری و یا علاج این قضیه به صورت فوری شد واقعا هیچی. سخته درد و درمانش رو ببینی ولی مثل آب خوردن همه چیز فدای سیاسی کاری و منافع و... بشه.