با سلام و درود در نمایشگاه دستاوردهای وزارت دفاع ( 1401 ) نمونه ای از نصب کیت هدایتی برای بمب های 2000 پوندی مارک 84 به نمایش درآمد . قبلا نصب این نوع کیت های هدایتی روی بمب های سبک تر صورت پذیرفته بود . این اقدام ارزشمند با توجه به توسعه و پیشرفت روز افزون پدافندها و حتی دوش پرتاپها بسیار حائز اهمیت است . این اقدام باعث خواهد شد که جنگنده در فاصله مطمئنه اقدام به رها سازی و برگشت به پایگاه خود نماید و خود را در معرض آتش پدافندی دشمن قرار ندهد ( در حالت عادی برای رها سازی مهمات معمولی بمب افکن ها ناگزیر به کاهش ارتفاع خواهند بود تا از اصابت بمب به محدوده مورد نظر اطمینان حاصل کنند و امروزه این امر با توجه به افزایش توانمندی های رادارها و سامانه های پدافندی امری بسیار ریسک پذیر خواهد بود ) لازم به ذکر است که معمولا" مارک 84 برای در هم شکستن استحکامات با مقاومت بالا به کار برده می شود و طبیعتا" بمب های با این میزان وزن و قدرت تخریب برای موج اول حملات انتخاب می شود . و با نصب اینگونه کیت های هدایتی خود به خود می توان عنوان کرد که رها سازی آنها قبل از رسیدن به محدوده دشمن می تواند در حفظ عنصر غافلگیری در موج اولیه حملات موثر واقع شود . با توجه به اینکه بمب های سقوط آزاد از زمان جنگ جهانی دوم همه گیر شده و توسعه پیدا نمودند ولی با گذشت یک قرن از ورود به سازمان رزم ارتش های مدرن همچنان سلاحی کارا و موثر در میدان نبرد هستند و نصب این کیت ها تضمین کننده این مطلب خواهد بود که همچنان این مهمات های سقوط آزاد به ویژه خانواده مارک 80 مهمان نیروی هوایی ما باشند ولی با دقت و کارآیی بالاتری .

به نام خدا یک نکته ای که باید بیشتر واکاوی شود سطح نفوذ ستون پنجم روسها در ارگان های دولتی و یا حتی نهاد های مردمی اوکراین هست ... همانطور که می دانیم اوکراین مدت کمی است که از روسیه جدا شده است . بخش زیادی از مردم این کشور یا مستقیما" روس تبار و روس زبان هستند و یا به علتهای مختلف با ایشان سمپاتی ( احساس همبستگی ) دارند . این پتانسیل بالقوه باید نتایج ملموس تری در روند این درگیری داشته باشد . با توجه به اینکه در اوکراین اعلام بسیج عمومی شده فرستادن افرادی به عنوان ستون پنجم در جبهه های اوکراین امری سهل الوصول خواهد بود ... به نظرم انقدر این پتانسیل زیاد است که روسها باید یک مرکز و زیرساخت گسترده درست کنند که این گزارش ها ( از حامیان مردمی خودشان در اوکراین ) را بتوانند تحلیل و تبدیل به خروجی های مشخص و موثر نمایند . ( فی المثل رصد تجهیزات و کاروانهای تسلیحاتی و محل دپو و توزیع آنها ) بعید است که نهاد های اطلاعاتی روسیه در دستگاه دولتی اوکراین دست بسته باشند . و از گمرک گرفته تا شبکه دوربین های جاده ای اوکراین و همچنین سازمان های حمل و نقل جاده ای و کشتی رانی و ... و ... حالا دلایل و ریشه های این نتایج کم رنگ در تحت فشار قراردادن مسیر تدارکات اوکراین چیست باید بیشتر تحلیل و بررسی گردد ... و دلیل عدم استفاده بهینه از پتانسیل ستون پنجم توسط روسیه آیا مشکلش بر می گردد به عدم علاقه و همکاری روس تبارها ( منظور نواحی غربی اوکراین هست ) با روسها ؟ ( که بسیار بعید است عدم همکاری و عدم علاقه ) و یا مشکل در عدم وجود ساختاری است که بتواند این اطلاعات را در مدت زمان کم و سریع گرفته , تحلیل کرده و به دستور های عملیاتی و تهاجمی تبدیل نمایند ... ؟ لازم به ذکر است که الزاما" هم نباید روس تبار باشند . عموما" اقتصاد کشور های جنگ زده به مرور دچار فروپاشی می شود و توده جامعه برای اندک مبلغی ( حتی بدون دانستن هویت طرف مقابل ) حاضر هستند که اقداماتی را انجام دهند و به استخدام نیروهای اطلاعاتی درآیند ... مشکل کار هرکجا باشد خصومت غرب با روسیه و خصوصا" حساسیت به تحرکات نظامی ایشان آنقدر ریشه دار و قوی هست نزد غرب که انتظار می روند اگر این جنگ 10 سال هم طول بکشید این سیل تسلیحات نه تنها قطع نشود که وفور تجهیزات باعث سر ریز آنها در کشور های همسایه و حتی خاورمیانه و شمال آفریقا شود ... ( همانطور که چندیست به کرات مشاهده شده ) باید روسها فکری به حال آن کنند و گرنه بین دوراهی ادامه جنگ و یا ترک مخاصمه مجبور خواهند شد که گزینه دوم را برگزینند و در مقابل اوکراینی که اعتماد به نفسش را باز یافته به حالت تدافعی و حفظ زمین روی بیاورند ...

جنگ اکراین به خوبی داره ارزش کواد های سبک را به طرز شگفت آوری به اثبات می رسونه . بعضی دوستان در مورد کواد های خودمان به مدت کم باتری ها اشاره داشتند . ضمن تایید اینکه باید برای افزایش شارژ باتری ها در عین حفظ سبک وزنی تلاش کرد ولی باید دقت داشت که ماهیت این نوع پهپاد بیشتر برای استفاده در خطوط مقدم و تماس هست و همان یکی دو ساعت هم بسیار کاربردی هست ... و در نظر گرفتن این مسئله که باتری بزرگتر وزن را بالا میبره و قطعا میزان وزن محموله کاهش پیدا میکنه ...

الحمدالله نتایج یک سیاست درست بعد از مدتی خود به خود نمایان می شود : برآورد صحیح , برنامه ریزی تامین اعتبار , سفارش و خرید , آموزش و رزمایش مداوم , و در نهایت یک آمادگی حداکثری را شاهد خواهید بود قطعا " .... ((رجوع شود به تاریخ 27 اردیبهشت 1400 )) در 27 اردیبهشت 1400 قرارداد راهبردی تولید و تحویل 1000 فروند پهپاد بین ارتش و وزارت دفاع منعقد شد. این قرارداد مربوط به انواع نمونه‌های دردست تولید یا توسعه در وزارت دفاع است و پهپادهای در حال تولید در مجموعه های خود ارتش یا شرکت‌های دانش بنیان خصوصی را شامل نمی‌شود. قرارداد مذکور جلوه دیگری از تلاش همه جانبه ارتش برای توسعه ناوگان پهپادی خود متناسب با صحنه های رزم نوین بود. بدیهی است که نمونه های رزمی از پهپادهای مذکور نیاز به تسلیحات متناسب خود هم دارند که این هم نیازمند توسعه توان تولید تسلیحات هواپایه مناسب پهپادها است. در آیین امضای این توافقنامه، امیر سرلشکر موسوی فرمانده کل ارتش گفت: امروز یک قرارداد بسیار خوب و مبارک با وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران امضا شد این قرارداد یک نقش اساسی در ارتقاء کمی و کیفی قدرت پهپادی ارتش جمهوری اسلامی ایران و نیروهای مسلح ایفا خواهد کرد. امیر سرلشکر موسوی تصریح کرد: این قرارداد هم از نظر تعداد و هم از نظر تنوع و کیفیت، قدرت پهپادی ارتش جمهوری اسلامی ایران را تا حد بسیار بالایی ارتقاء خواهد داد. در ادامه امیر سرتیپ حاتمی وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح با بیان اینکه با این قرارداد یک کار قابل توجه برای حوزه پهپادی ارتش انجام خواهد شد گفت: خداوند منان را شاکر هستیم که قدم دیگری برای تقویت توان رزم ارتش مقتدر جمهوری اسلامی ایران برداشته شد.

امیر آشتیانی : ما در حوزه پهپادی به دنبال عملیات ترکیبی هستیم که یک کار بسیار بزرگ در حال انجام است . برای ساماندهی حرکت مذکور در حوزه صنعتی یک کار ترکیبی در مجموعه نیروهای مسلح صورت می گیرد. روش کار نیز به این صورت است که تهدیدات رصد شده و توانایی های دشمن شناسایی می‌شوند که این کار جزو وظایف ستادهای بالاتر است. سپس این اطلاعات وارد مجموعه وزارت دفاع می شود که مسئولیت تسلیح نیروهای مسلح را برعهده دارد. امروز دشمن در حوزه پدافند هوایی به صورت خاص به عملیات ریزپرنده‌ها موشک‌های کروز توجه دارد، متناسب با این موارد، کارهایی در سطح وزارت دفاع در حوزه راداری و موشک‌های پدافند هوایی به گونه ای ساماندهی شده است که بتوانیم پاسخگوی تهدیدات دشمن در این حوزه ها باشیم. در حوزه پهپادها و جنگنده ها که ارتفاع متوسط محسوب می‌شوند، همین کار را ساماندهی کرده ایم. در این راستا، رادارها و موشک‌های متناسب با این سطح فراهم شده است. همچنین در حوزه بردبلند نیز موشک های بالستیک تدارک دیده شده است. در حوزه فرماندهی و کنترل نیز کارهای بزرگی انجام شده که می‌توان این‌ها را تلفیق و اجرایی کرد. این موارد در عملیات نیروها و رزمایش‌ها اجرایی و آزمایش شده و به‌کارگیری و استفاده می شود. در بخش دریایی در حوزه های سطحی، زیرسطحی و مین‌های رونده کارهای بزرگ را دنبال کرده ایم. در حوزه صنعت الکترونیک نیز کارهای بزرگی انجام شده، صنعت الکترونیکی ما از توانایی بسیار بالایی برخوردار است به نحوی که توان ما در منطقه بی‌نظیر است. البته این موضوع در سطح جهانی هم صادق بوده و به جایگاهی رسیده ایم که می توانیم در بخش های مختلف این حوزه از جمله اپتیک و تولید قطعات و تجهیزات الکترونیک نیز به رقابت بپردازیم. در حوزه فضایی نیز کارهای مختلف و خوبی انجام شده است که درباره آن‌ها صحبت خواهم کرد. در واقع فعالیت های خودمان را به گونه ای ساماندهی کردیم که پاسخگوی تهدیدات باشد. وزیر دفاع گفت: باید فاصله ایده تا محصول را کاهش دهیم که وزارت دفاع در این حوزه به خوبی حرکت کرده است. اما آنچه به طور مشخص در حال کار بر روی آن هستیم این است که بتوانیم غافلگیری راهبردی ایجاد کنیم که بسیار اهمیت دارد؛ یعنی به دنبال اولویت‌هایی برویم که می توانیم از طریق آن دشمن را غافلگیر کرده و در صحنه نبرد و تاثیرگذار و تعیین‌کننده صحنه نبرد باشد. وی افزود: در این راستا، چشم انداز وزارت دفاع را در جایی دیده ایم که بتوانیم در حوزه پروژه‌های بزرگ یا ابر پروژه ها را فعالیت کنیم که می توانند در هر نبردی نقش آفرین باشند.

با سلام و عرض احترام در تایید این نکته شما ( که باید برای تحلیل فنی اطلاعات اولیه را داشته باشیم ) قابل عرض است که تحلیل های فنی را باید به چند سطح تقسیم کرد : گاهی با یک عکس از یک موضوع حساس و چالش بر انگیز متخصصین حول اون موضوع شروع به برآورد اولیه می کنند ( برآورد اولیه به معنای تحلیل و نتیجه گیری قطعی نیست و توسط خود تحلیل گر باید ذکر بشه که این برآورد اولیه هست ) دوم اون خبر یا واقعه یا ... را در کنار تاریخچه و بک گراند موضوع می گذارند و احتمالاتی را مطرح میکنند ( در این سطح هم حتما باید ذکر شود که احتمالات را در کنار نوع الگوریتم های گذشته در نظر گرفتند و ممکن است نتیجه نهایی کاملا متفاوت باشد ) در سطح پایانی و با گذشت زمان لازم اطلاعات مانند پازلی کنار هم می آید . طراح و سازنده اطلاعات و مشخصات پایه را بیان می کنند . رقبا اطلاعات کشف کرده شان را درز می دهند ( فی المثل در تست های موشکی سامانه های آمریکایی بعد از رصد و تحلیل فنی قدرت و برد موشک مورد آزمایش ایران را اعلام می کنند ) دوستان و دشمنان هرچی دارند می ریزند روی دایره و آن موقع هست که می شود در رابطه با آن موضوع خاص , حکم قطعی و تحلیل و نتیجه گیری دقیق ارائه داد ... حالا مسئله و نکته چالش برانگیز این است که این فرهنگ که با یک عکس تار و نامفهوم احکام قطعی و نهایی و بنیادین صادر میشه جای بحث داره . مثل اینکه از بیخ و بن یک ارگان به آن گستردگی و آن سطح ارتباط با دانشگاه ها را فاقد قدرت تحلیل و درک فنی بدونیم . ( بلاخره آن عزیزان مدارک دانشگاه های خارجی را اگر نداشته باشند , یک لیسانس فیزیک از فلان دانشگاه داخلی هم نداشته باشند , وقت سرچ کردن داخل گوگل را هم نداشته باشند . حداقل کم کمش همین صفحات انجمن ما را که خوانده اند که مانند من نوعی با مفاهیم بنیادی پنهان کاری آشنا باشند ... ! ) پی نوشت : ( به عنوان نمونه یک تحلیل صحیح ) فی المثل دیروز در استاتوس بین دوستان صحبتی بود مبنی بر بررسی شواهد ورود هارم به درگیری اوکراین . عموما" کاربران با سابقه با توجه به مستندات و اطلاعات موجود نوع زمین پایه را " محتمل " ( یعنی تایید غیر قطعی با درصد احتمال بالا ) دانستند و تحویل نوع هواپایه ها را به دلایل فنی و هم اینکه نبود هیچ گونه بک گراندی و اطلاعاتی برای بروز رسانی میگ های 29 منوط به ارائه مستندات بیشتر کردند ( یعنی رد نمی شود ولی قابل تایید هم در نظر گرفته نمی شود ) همچنین مرور تاپیک های قدیمی انجمن خودمان هم خالی از لطف نیست و به قول جناب ام آر 9 بستر اینکه می شود یک موضوع را در توالی زمان دنبال و تحلیل کرد خودش گنجینه ایی هست . بودند دوستانی که با خبر رونمایی سلاح ذوالفقار ( مربوط به موسسه فرهنگی ) و یا ماک آپ قاهر ایران را جزو 3 کشور اول آن تکنولوژی دانسته بودند . و بدون رعایت سلسه مراتب تحلیل نتیجه قطعی و نهایی صادر کرده بودند . و همچنین در هنگام رونمایی اولیه پدافند باور یا سوم خرداد بدون اطلاعات تکمیلی و فقط با رجوع به تاریخچه نمونه های قبلی آن را کاری عبث و نمایشی خوانده بودند . در پایان ضمن تایید نکته نظر دوستمان قابل عرض است اگر مقدور بود در هر مرحله با توجه به اینکه اون موضوع خاص از نظر در دسترس بودن اطلاعات اولیه ( که شالوده تحلیل فنی شما محسوب می شود ) الزامات تحلیل همان سطح را در نظر بگیرند که مخاطبی که نوشتار و نظرات ما را مطالعه می کند ( حالا موافق و یا مخالف باشد . ایرانی یا خارجی باشد . دوست یا دشمن ) به عمق تحلیل و دقت نظر عزیزان اذعان نمایند . با آرزوی توفیق روز افزون همه عزیزان و انجمن وزین میلیتاری

با سلام و عرض احترام "به بهانه انتشار نسخه های با کیفیت تر فیلم هالیوودی تاپ گان" قابل عرض است که نمونه های بارز بسیاری موکد این است که در هالیوود مرز بین خیال و دنیای واقعی باریکتر از آن است که بشود بی تفاوت از کنار آن گذشت دنیای واقعی متاثر از هالیوود و فضا سازی های آن و همچنین بالعکس هست ( فیلم های بسیاری متاثر از وقایع جاری و یا تاریخی ساخته شده است ) اما بهر حال قابل کتمان نیست که هالیوود منشعب از خیال است و واقعیت نیز بر اساس روندی قابل درک و سنجش در دنیایی مادی پیرامون ما ... ( خیلی ساده شده اش را عرض کنیم این می شود که فیلم است آقا زیاد جدی نگیرید ... ) البته بله که سفارش می گیرند و فیلم می سازند و صد البته که اندیشکده های شان توصیه به تبلیغات و فضا سازی می کنند قبل از اقدام نظامی .... اما بهر حال تمام اینها در ذیل نبرد تبلیغاتی و روانی قرار می گیرد ... ( انشالله در وقتی دیگر و تایپیک مرتبط تاثیر شگرف اینگونه حربه های روانی و تبلیغاتی را بحث نماییم . از یکی از رهبران داعش سوال کردند که چرا عامدانه فیلم خشونت و سر بریدن ها را پخش میکنید . و پاسخ ایشان به شکل مختصر این بود که ترس و وحشت در دل دشمنان ما باعث پیروزی ما و عدم مقاومت آنها خواهد شد ) و انصافا" هم حربه کارایی بوده و هست , بسیاری از شهر های عراق را داعش بدون مقاومت و خالی از سکنه تصاحب کرد . خبر آمدن داعش مصادف بود با خالی شدن شهر و تقدیم آن به ایشان :/ کسی که از ترس خود را از پیش باخته بداند چه مقاومتی می تواند انجام دهد ... ؟ جالب اش این است وقتی که به سرمایه گذار ها و سفارش دهنده های اینگونه فیلم ها رجوع می کنید بی شک می توانید پی ببرید که انتخاب روند فیلم نامه به طور مستقیم به ماهیت سفارش دهنده بر می گردد . ( در واقع وقتی سفارش دهنده از ارگان های اطلاعاتی آمریکا باشد , فی المثل سی آی ای .. قهرمان یک نیروی اطلاعاتی است مانند 007 که یک تنه دشمن را زا براه کرده و تروریست های مشنگ را تحویل قانون می دهد :)) ولی وقتی پایی ارگان های نظامی و شاخه های تبلیغاتی ارتش آمریکا در میان باشد این جنگنده و ناو هواپیما بر است که تکلیف را یکسره می کند و با پرتاب بمبی گران و یحتمل به گونه ای صلح آمیز :)) دشمنان را پودر خواهند نمود ... و جالب تر آن این است هر سفارش کننده نیروهای دستگاه رقیب را اول وارد کرده و تلاش های آنان را ناکارآمد و تاکتیک های آنها را بی ثمر جلوه می دهد ... ( در بعد تبلیغات داخلی در نمونه های شایع تر این گونه فیلم ها شاهد نبرد همیشگی مامورین اف بی آی با پلیس خواهید بود ... ) چیزی که در رابطه با این فیلم خاص قابل عرض است به نظر می رسد تحلیل و مقایسه جزء به جزء آن با شرایط جاری همخوانی ندارد . به گونه ای که اگر روند ساخت یک فیلم هالیوودی را در نظر بگیریم . و پروسه های ساخت را قطعا" به زمانی در سنوات قبل تر باز خواهید گشت . اما برای این فیلم خود به دلایلی باید به زمانی قبل تر از معمول و مطابق با دور دوم احمدی نژاد برگردیم . زمانی که روند وقایع هر لحظه به سمت تنش نظامی پیش می رفت و بمباران تاسیسات هسته ای ایران گزینه های محتمل و نه تخیلی بود ... بهر حال در عالم واقع کنش و بر هم کنش عوامل موثر بر این مهم به گونه ای شد که برجام و تعلیق برجام و احیایی مجدد آن را شاهد هستیم و نشد آنچه که عده ای داخلی خارج نشین و عده ای خارجی داخل نشین :/ آرزو و شور اشتیاق آن را داشتند . برای درک بهتر روند تولید این فیلم متن بر گرفته از صفحه ویکیپدیای این فیلم شاید بهتر توضیح دهد که این فیلم چه مدت طول کشیده است : "" ساخت دنباله تاپ گان در سال ۲۰۱۰ توسط پارامونت پیکچرز اعلام شد. کروز و کیلمر نیز مانند جری بروکهایمر تهیه‌کننده و تونی اسکات کارگردان به نقش‌های خود از نسخهٔ اصلی بازگشتند. در اواسط سال ۲۰۱۲، کریگ و مارکس پیش‌نویس فیلم‌نامه را به پایان رساندند، اسکات در اثر خودکشی درگذشت و پیش‌تولید فیلم به حالت تعلیق درآمد.[۵][۶] کوشینسکی در ژوئن ۲۰۱۷ استخدام شد و پیش‌نویس جدیدی از فیلم‌نامه را نوشت. تصویربرداری اصلی از مهٔ ۲۰۱۸ تا آوریل ۲۰۱۹ در کالیفرنیا، واشینگتن، دی.سی. و مریلند به طول انجامید. این فیلم با استفاده از دوربین‌های صفحه نمایش ۶-کی-آی‌مکس فیلمبرداری شده‌است. انتشار آن که ابتدا برای ۱۲ ژوئیه ۲۰۱۹ برنامه‌ریزی شده بود، به دلیل تلاش برای فیلمبرداری چندین سکانس اکشن پیچیده، سپس به تأثیر دنیاگیری کروناویروس بر سینما و درگیری‌های برنامه‌ریزی به تعویق افتاد.[۷] تاپ گان: ماوریک در ۲۸ آوریل ۲۰۲۲ در سینماکان و در ۲۷ مه در قالب‌های آی‌مکس، ۴دی‌ایکس،[۸] اسکرین‌ایکس[۹] و دالبی سینما توسط پارامونت پیکچرز در ایالات متحده اکران شد . "" بهر روی گزینه نظامی در رابطه با ایران ( حالا چه هسته ای و چه غیر هسته ایی ) همیشه مطرح بوده و خواهد بود . اما می توان گفت فارغ از اخبار رزمایش هایی مشترک فلانک کشور با فلان جنگنده اش قابل عرض است بیشتر از همیشه این گزینه نظامی و آن هم حمله از طریق جنگنده سبک ( و نه بمب افکن هایی مسلح به مهمات ویژه این چنین ماموریتی ) دور از ذهن است ... خالی از لطف نمی دانم که فارغ از تحلیل این فیلم یک جمله به محبان این چنین گزینه های روی میزی عرض کنم : قطعا" در ارتش های متخاصم روبرو آنقدر متخصص و تحلیل گر فنی وجود دارد که به سیاستمداران هر 4 سال یکبار ایشان شیرفهم نماید که هیچ کسی از خوردن یک چک ( ولو از نوع افسری :/ ) نمرده است . فی المثل زدن چک در صورت هر فردی روی کره زمین برای منه نوعی امکان پذیر است ولی مسئله پرداختن تبعات آن است که به شخصه من را در عملی نمودن این گزینه باز می دارد ... !!

با سلام و عرض احترام این نقل قول شما از یکی از فرماندهان محترم نیرو می توانند دلالت بر دو امر نماید که الزاما" بیان کننده (اینکه قبلا" چی بودیم و چی شدیم) شاید نباشد . 1- خلبان های ایران با توجه به اینکه در آمریکا و هم روسیه دوره های تخصصی دیده بودند . می توانستند گنینجه ای گرانبها باشند از اطلاعات و متد های نوین تری که چین در آن زمانها به شدت نیازمند بدانها بود در راه توسعه خودش . 2- مسئله اصلی و مهم نکته دیگریست ( اگر مثالی بزنیم ) در حال حاضر و متانسب با روند وقایع در شرق اروپا کشورهای مثل ایران و یا همان چین به شدت تمایل دارند که یک دوره آموزشی با اپراتورهای پدافند هوایی روسی داشته باشند ( بحث تجربه رزمی پدید آمده مطرح هست و مواجهه ایشان با نیروهای اوکراینی که همانا بخوانید نماینده تجهیز شده ناتو ) . قطعا و به درستی ما احساس میکنیم این جنگ نکات و تجربیات ذی قیمتی پدید آورده که می تواند تضمین کننده موفقیت یا عدم موفقیت ما در مواجه احتمالی فی المثل با بیرقدار ترکیه باشد ... و لذا همان مقطع ( دهه 70 و 80 ) ما تازه از یک درگیری بیرون آمده بودیم . که مانند جنگ اوکراین , جنگ ایران و عراق نیز طی هشت سال ملغمه ای شده بود از تسلیحات شرقی و غربی . از گرومن بگیر تا سوخو و میگ و میراژ و .. دها و دها سامانه راداری ... دها و دها سامانه موشکی و پدافندی و ... و... و میتوانست کلاس درسی مفید و اساتیدش حامل تجربه های گرانبها باشد برای کشور های که احساس می کردند ممکن است با همان نیروی متخاصم نبردی احتمالی را تجربه کنند . لذا اینکه ما تجهیزاتمان نو بوده و کهنه شده اظهر من الشمس است ولی به این معنی نیست اگر سوخو 30 های نو فی المثل از راه برسند شاگردان چینی هم دوباره به ایران می آیند ... نقل می شد که در چند سال قبل چینی ها به شدت تمایل داشتند حالا از طریق ایران هم اگر نشده از ظریق خود سوری ها و با دادن یکسری مشوق ها و کمک های تسلیحاتی راه خودشان را به ( به شکل محدود نه اینکه به داخل درگیری کشیده شوند .. ) جنگ سوریه باز کنند تا بتوانند از تجربیات بدست آمده آن بهره ببرند ... و اکنون نیز با توجه به شرایط ما و نوع تجهیزات درگیرما با نیروهای متخاصم روبرو , خلبان و اپراتور های پهپاد چینی ممکن است تشریف بیاورند به ایران و یا بروند به روسیه که از تجربیات میدانی به دست آمده موجود بیشترین بهره را ببرند .. و در بحث خلبان جنگنده شاید ما بعد از خرید باید برویم برای آموزش تجربیات بروز تری را کسب کنیم و به همان اندوخته های تجربی قبلی خودمان اکتفا نکنیم و بتوانیم به پرسنل جوانترمان منتقل کنیم ..

با سلام و عرض ارادت انصافا" از تحلیل های شما استفاده می کنیم . همین یک خط شما را دیروز خواندیم با خودم فکر کردم که درست است و می تواند که یک سناریو تبلیغاتی پهن کند برای ایران . همزمانی ها یکم شک برانگیز بود . گفتم خدا بخیر بگذراند .... و همینطور فرمایش جناب @MR9 که در بروزرسانی یادآور شدن آمریکایی جماعت کارش " روی برنامه ریزی " و حساب و کتاب است و از تعریف و تمجیدش گرفته تا نشان دادن ترس و وحشت ظاهری و مظلوم نمایی قطعا" برنامه دارد ... پمپئو از یک توییت بر خود می لرزد و اف بی آی چون شیر ژیان وارد شده و از منافع آمریکایی ها دفاع می کند .... عجب همزمانی اعلام احتمالی برجام ... چند روز شانتاژ ترور کردن ایرانی ها مانور عجیب تبلیغاتی ... ( اگر بنا بر یک توییت باشد 3 ساله که ایران مدام میگن ترامپ فلان می کنیم ... اما همیشه طی این چند سال واکنش تمسخر و خنده است از ایشان .. چطور یکهو لرزه ترس از یک توییت !!!؟ ) و در یک عصر دل انگیز تابستانی و جانفزا ...! چاقو در قلب سلمان رشدی بدبخت .... ( بد بخت از این نظر که از دست ما فرار کرده پیش کی ... و فکر میکنه محافظت میشه ) ( پهلوی دوم بند ی خدا فکر می کرد آنجا سنگر و پناه گاه آخر است ... ولی خوب نبود ... چون به دامان بزرگترین دشمنت پناه بردی ... گرگی در لباس میش ) اگر رویدادها را مرور کنیم چند روز قبل از شهادت سردار و اون برنامه ریزی ها و نتیجه ... به واسطه همین تجربیات است که دوستان گرانقدر و با تجربه تر نسبت به یکسری رویداد های عادی و به ظاهر روزمره گاها" هشدار می دهند با تشکر و آرزوی توفیق و سلامتی تمام کاربران انجمن وزین میلیتاری

با سلام و عرض ارادت ضمن تشکر و خسته نباشید برای تلاش مجدانه شما و جنابان @aminor عزیز و @Nattan گرامی برای دسته بندی و چکیده گیری و تحلیل های مناسب وقایع جاریه در درگیری شرق اکراین نکته قابل توجه از ابتدای این درگیری چندین ماهه تاکنون پیشروی میلیمتری در این خط هست که با ناکامی هایی زیادی برای روسها همراه شده . اگر در مقام قیاس باشد می توان آن را با محور شمال حما در درگیری سوریه مقایسه کرد ( طیبه الامام , محرده ... ) تشابه از این نظر که وقتی به خطوط مقدمی که کهنه شده و تثبت شده اند نگاه کنیم می بینیم که قوای مهاجم به سختی قادر به پیشروی هست به گونه ای که نیروهای مدافع به خاطر استحکامات بسیار زیاد و تو در تو که در طول سالها ایجاد شده هر گونه پیشروی را غیر ممکن می کنند . مورد بعدی این است که آمادگی رزمی همراه با اشراف محیطی بدست آمده برای نیروی مستقر که طی چند سال بدست می آید باعث می شود هر اقدامی بکنید چیزی به اسم عنصر غافلگیری در این محور ها رخ ندهد . چون به واسطه درگیری و آتش باری مستمر ( حالا چه پراکنده و چه متمرکز در زمان عملیات ) باعث شده جابجایی نیروهای درگیر با قوای تازه نفس به صورت چرخشی و یک مکانیسم منظم دربیاید و لذا در این محورها همیشه شاهد آمادگی و هوشیاری حداکثری مدافعان هستیم . شما چه راه حلی برای شکسته شدن اینچنین خطوط کهنه ای می دهید ؟ ( که در واقع به سان قلعه در آمده اند و بهتر است بگوییم قلعه تا خط ..! ) به نظر من که شاید هم دقیق نباشد راه حل همان راه حلی است که قوای متحده در سوریه در پیش گرفتند ( مشخصا همان محور محرده , طیبه المام را عرض می کنم ) تقویت جناجین و ایجاد پاکت و در نهایت ترغیب مدافعین برای رها کردن استحکامات جهت عقب نشینی که در محاصره گرفتار نشوند . البته و قطعا" گفتن آن از عملکردن به آن راحتر است . چون که جناحین نیز قطعا" به همان علت که عرض شد تقویت و تثبیت شده اند . در شمال حما تعداد عملیات های که سعی شد از جناحین نفوذ انجام شود و تعداد شهدا خود گویایی این دشواری بود . ( حالا شاید برای قیاس بهتر جناب امینور بتوانند کمک کنند و اشاره کنند که قوای متحد چه تعداد عملیات داشت برای بستن آن محور مشخص ؟ ) اساسا" پیشروی مستقیم و شکستن این گونه محورها رو در رو بسیار زمان بر ، پر تلفات و شاید هم غیر ممکن باشد ... قطعا" تک های ایضایی را خواهیم داشت ولی توقع چیزی بیشتر بسیار سخت است . آنچه من به خاطر دارم حداقل از سال 2014 تا کنون غرب دونتسک شاهد درگیری های مستمر و فرسایشی بوده تا کنون . حالا که صحبت شمال حما شد واقعا چه کسی می تواند نقش فرماندهان ایرانی مستشار در سوریه برای طراحی عملیات های موفقیت آمیز آن زمانها را کتمان کند .. ؟؟ به قول دوستان اگر غرور کاذب روسها اجازه دهد تشکیل اتاق های طراحی و مشاوره عملیات با فرماندهان میدانی ایرانی می تواند گره گشایی کارشان باشد . برای ما هم می تواند دورنمایی از آینده را به همراه داشته باشد که تجربه آزمایشی مناسبی از درگیری با ناتو و گمارده هایش را بدست آوریم ... با تشکر و سپاس مجدد

با سلام و درود بر شما با کمال احترام این نظریه نمی تواند جامع و کامل باشد بجای یک مثتاق تایید کننده , صد تای دیگه در ردش می توان آورد . وقتی که آشور به عیلام حمله کرد مادها دخالت نکردن و نشستند و از هوای آفتابی پاییز 645 قبل از میلاد لذت بردند . عیلام ویران شد و خاکش به توبره کشیده شد . آنچه آشوریان بر عیلام کردند ( که حتی استخوان مردگانشان را هم نبش قبر کرده و در کیسه بر روی چهارپایان گذاشته و به آشور فرستادند آدمهای زنده که دیگر هیچ ... ) ماد را به شدت برآشفت . وقتی در سال 616 بابلیان اعلام استقلال کردند و مورد غضب آشوریان واقع شدند اینبار عیلام با یک اتحاد استراتژیک که اتفاقا" ضمینه و ریشه های تاریخی برای ایجاد آن هم وجود داشت با بابل و مداخله در این درگیری توانست دشمن صدها ساله خود را نابود کند و .... ( حالا از این قسمت که بعد از مرگ بانی پال آشوریان در موضع ضعف بودند صرف نظر کنید ) و در نهایت این اقدام ضمینه ساز برای اتحاد و به وجود آمدن کشوری شد که در هزاره های بعد نام ایران را به خود گرفت . در رابطه با نظریه عدم نیاز به تسلیحات اتمی نیز به نظر می رسد که رد کردنش از تایید آن بسیار سهل تر است . این که می فرمایید جنگی شروع نکنیم ... ( بله تا زمانی که دشمنان شما از شما سوال بپرسند که میایی جنگ نکنیم و بعد هم شما قبول کنید و صلح جهان را در بر بگیره ... ولی غالبا" دشمن و رقبای شما از شما سوال نمی پرسند و ابتکار عمل را به دست نظریات صلح جویانه ما نمی دهند . داشتن یک منطقه حاصلخیز و نفت خیز و یا داشتن یک قوم مشخص در استان مرزی شما می تواند طمع همسایه شما را بر بیانگیزد که منابع طبیعی و انسانی شما را تصاحب کند و به همین راحتی جنگ شروع می شود . همان کشورهایی که می گویند دیپلماسی و صلح جهانی و غیره .... بزرگترین ارتش ها و تسلیحات را تدارک دیده اند و مدام به روز رسانی می کنند . مثلا" شما از سوئد کشور صلح جو تر دارید ؟؟ بروید صنایع نظامی و ارتش آن را برانداز کنید و بعد نظریه دوران جنگ و بمب تمام شده را دوباره مرور کنید ... و در پایان در مورد اشاره به کاربرد تسلیحات اتمی نوشتار های جناب واریور بسیار مفید و کافی هستند . مرور بفرمائید خواهید دید که چرا اساسا" ایران به باز تعریف موالفه های قدرت درونی و پیرامونی خودش رفت ( مشخصا در اواخر دهه 60 تا اواسط دهه هفتاد ) و به درستی دریافت که باید این مولفه ها را بازسازی و بروز رسانی کند و متناسب با تهدیدات احتمالی و آتی ( هم از طرف رقبای منطقه ای و هم ابرقدرتهای خارج منطقه ) باید طرحی نو در انداخته بشود . لذا و لذا به این سمت رفت . در واقع باید گفت آنها در شهریور 59 با ترغیب صدام به تصاحب خوزستان ما را به این سمت سوق دادند و صد در صد تاثیر آن جنگ فرسایشی 8 ساله و خانمان برانداز فارغ از جناح و سیاست بازی ها تا دهه ها و قرنها بر این مملکت سایه می اندازد ... با تشکر و عرض احترام

پس اگر این نکته نظر شما را در کنار اخبار چند وقت اخیر مبنی بر تست موتوری قدرتمند توسط ایران مورد توجه قرار دهیم : آیا ممکن است که ما توانسته باشیم با تعویض موتور سیمرغ بر ضعف های آن فائق آمده باشیم ؟ اگر اینگونه است پس می تواند برای روزهای داغ ! پیش رو پرتابی جذاب را نظاره گر شویم و پر کننده خط های خبری آن ور آبی شود .. ( با توجه به اینکه در مذاکرات هسته ای هم شاهد رکود هستیم از طرف غربی می تواند تعبیر های متفاوتی این اقدام ایران داشته باشد )

به نظر می رسد که به احتمال زیاد ذوالجناح بار دیگر زین شده و آماده تاخت شده باشد . بر اساس اطلاعات منتشر شده توسط شرکت تصویر برداری مکسار در سایت سمنان , ایران خود را آماده پرتابی جدید خواهد کرد . شرکت مکسار تکنولوژی چند روز قبل تعدادی تصویر ماهواره‌ای از پایگاه فضایی در سمنان منتشر کرد که موشکی را بر روی سکوی پرتاب در این مرکز نشان می‌داد. این شرکت پیش‌بینی کرد که ایران احتمالا به زودی یک موشک ماهواره‌بر را پرتاب خواهد کرد. در ماه هایی گذشته رسانه های داخلی به نقل از مسئولین مربوطه اعلام کرده بودند که : ایران احتمالا هفت ماهواره را تا پایان سال جاری خورشیدی (مارس ۲۰۲۳) به فضا پرتاب می‌کند. البته که در چند روز گذشته نیز اخباری در این رابطه توسط مسئولین مربوطه منتشر شده بود : احمد حسینی سخنگوی فضایی وزارت دفاع در گفت‌وگو با خبرگزاری دولت ایران بدون اشاره مستقیم به انتشار تصاویر ماهواره‌ای گفت که موشک ماهواره‌بر ذوالجناح دو پرتاب تحقیقاتی را در پیش دارد. وی تصریح کرد: «با تثبیت فناوری و اطمینان از عملکرد صحیح ماهواره‌بر، ذوالجناح قادر به تزریق محموله‌هایی تا وزن ۲۲۰ کیلوگرم در مدار ۵۰۰ کیلومتری خواهد بود.» این مقام وزارت دفاع ایران تاکید کرد تمام این پرتاب‌ها تحقیقاتی خواهد بود با این حال وی زمان انجام پرتاب‌ها را عنوان نکرد. البته به نظرم با توجه به سیاستی که در چند سال اخیر در بحث هسته ای هم شاهدش بودیم ( یعنی جواب هر خرابکاری و ترور را با دوقدم به جلو آمدن سعی داریم نشان دهیم . در عین حالی که واکنشی داشته باشیم بتوانیم پیام خود را برسانیم ) می توان گفت تحرکات اخیر سایت سمنان بی ربط به ترور های اخیر آمریکا و اسرائیل نیست ( هرچند که همانطور که در فوق اشاره کردم اینها همه از قبل برنامه ریزی شده ولی بهرحال روز دقیقش معیین نشده بوده و انتخاب این ایام می تواند به خودی خود این اقدام را در قالب واکنش کشورمان به ترور ها و بیانیه های وقیحانه غربی دانست ) ** در رابطه با انتخاب سیاست اخیر که به آن اشاره شد به نظر می رسد تا اینجای کار مثبت بوده . از چه نظر ؟ در این رابطه که اگر ایران هر قدمی که در برنامه های هسته ای و فضایی به جلو بر می داشت ضمن اتهام های بیشتر به برداشتن قدم های تهاجمی و خصمانه متهم می شد . ولی در حال حاضر اینگونه است که وقتی شما قدم ها را با حملات آنها تنظیم میکنید موجب احساس همدردی مخاطبین شده و یا حداقل از لحاظ ذهنی قدمهایی ایران را تدافعی و واکنشی تعبیر خواهند کرد و لذا بسیار با حالت های دیگر متفاوت خواهد بود . حداقل از بعد تبلیغات روانی ...

ایران در حال حاضر یکی از بزرگترین ناوگان های نفتکش در دنیا را دارد . و تنوع اونها بسیار است و حتی استفاده از دانشی که سالها کاربری و تعمیر و نگهداری این محصولات در کشور ما رسوب کرده باعث می شود به هیچ عنوان دور از ذهن ندانیم که ساخت رده های بزرگتر نیز در آینده اجرایی شود . و همانطور که برادر ارجمند فرمودند : بحث صرف اقتصادی آن نیز مطرح است . برای ساختن زیر ساخت های سنگین تر به میلیاردها دلار سرمایه گذاری نیاز هست . بعدش متاسفانه به خاطر تحریم ها شانس کمی برای سفارش گیری خواهند داشت . در همین قواره و تایپ حاضر هم حرف و حدیث بسیاری هست که از حوصله بحث خارج است . جسارت و حمایت کسانی که از این پروژه دفاع کردند قابل ستایش هست . به هیچ عنوان در این مقطع سودآوری مهم نیست و به نظر من شخصه حتی گرفتن سفارشات اولیه را و زیر قیمت تولید تحویل دادند خودش می تواند جزو مراحل پایانی همان سرمایه گذاری باشد تا انشالله در مراحل بعدی به سود آوری مد نظر هم برسند که ضامن توسعه و بقا هر محصول صنعتی است . قبلا" از نوشتارهای فنی و دقیق شما برداشت کرده ام که تجربه اجرایی صنعتی احتمالا" دارید . خود من نیز تجریه حضور در بین این عزیزان کارگر و جوشکار و مونتاژکار و ... را دارم . خدا گواهه در شرایط و محیط آنجا کار کردن در هوای بسیار داغ و شرجی درون منهولی 50 سانتی و 10 متر سینه خیز رفتن در هوایی بسته و تاریک و آنجا جوشکاری کردن هیچ چیزی از جهاد در خاکریز های رزمی کم تر ندارد . بسیاری مواقع توان جسمی مورد نظر را نداشتم و یک روز همان بالا با دوبطری آب معدنی بر دست 3 بار به علت افت فشار از حال می رفتم ( و دیگه مدیر می آمد می گفت بیا برو خوابگاه تا خونت ما رو نگرفته ... ) همین جمله فوق را اگر مقدور بود روی سر درب تمام کارخانه ها می نوشتم ...

وقتی که کشور های غربی قرار است برای رهایی از دست منابع محدود فسیلی شروع به تحقیق و توسعه بکنند مشخص است که هزینه این گونه تحقیقات و شهر های آزمایشی را که سرسام آور هم هست مهمان جیب دیگران بشوند . و بعد جالبش این است که تکنولوژی های به دست آمده در اینگونه تحقیقات را هم به همان عزیزان دوباره خواهند فروخت . انرژی سبز و اینگونه پروژه های تبلیغاتی برای عربستان انقدر مزحک هست که مثلا" بگوییم قصاب سر کوچه ویگن شده ...!! عربستان برای اینکه ترامپ بر روی زانوان توافق پاریس تکل جفت پا بزند کلی دست و دل بازی و خرج کرد . حاضر بود برای همین یک قلم دستآورد ترامپ کل خرج رای آوری مجددش رو بده .! ما در ایران خودمان این گونه کارها دقیقا" چیزی است که باید از آن پرهیز کنیم . کارهایی نمایشی و تبلیغاتی و بی فایده ... در ایران چنانچه ما جلوگیری از هدر رفت شبکه توزیع برق شهری و همچنین جلوگیری از هدر رفت شبکه آب شیرین و همچنین زه کشی کانال های آب کشاورزی را انجام بدهیم 50 برابر همچنین شو آف ها به محیط زیست و کل بشریت خدمت کردیم ... ( کاری که متاسفانه چون زحمت زیاد دارد و برد تبلیغاتی کم هیچ دولتی سراغش نرفته و بعید هم می دانم حالا حالاها بروند... )

با سلام و عرض احترام به انتقاد شما ... ولی اجازه بدید که با مخالفت شما مخالف کنیم جنگ همین است که هست ... جناب @MR9 و یا کاربر گرانقدر @aminor بر نهی اقدامات خشونت بار و همچنین شروع درگیری بین نیرو های متخاصم مطلب و نظر بارها ارائه دادند ... ولی واقعیت کف میدان همین است دوست عزیز . اینکه ما روی آن را با پرده بپوشیم چون حالمان را بد می کند اتفاقا" فقط باعث ترویج افکار جنگ طلبانه خواهد شد ... شما را ارجاع می دهم به این متن که در باره واکنش مردم به جنگ جهانی اول در اروپا را روایت می کند : "" وقتی که در ۱ اوت ۱۹۱۴ جنگ اعلام شد، میلیون‌ها تن از مردم شادمان در خیابان‌های شهرهای مهم اروپا شروع به رقص و پایکوبی نمودند. مردم تصمیم حاکمان خود را برای رفتن به جنگ مورد حمایت قرار دادند. مردان جوان داوطلب برای جنگیدن، هجوم می‌آورند. با این وجود، صحنه‌های وحشت‌انگیز جنگ جهانی اول، نگرش مردم به جنگ را تغییر داد. یک نسل کامل از مردان جوان به خاک و خون کشیده شدند. "" اما علی ایحال اگر بدون دیدگاه سیاسی خاصی و فقط از روی نهی تصاویر خشونت بار انتشار ناخواسته و ضمینه ای اجساد را بخواهیم حذف کنیم دیگر چیزی از روایت صحیح جنگ به مخاطب نخواهد رسید . ایالات متحده بعد از جنگ ویتنام و تاثیر انتشار این تصاویر در رسانه های دنیا و بالخصوص درون آمریکا و فشار شدیدی که از درون جامعه برای پایان این جنگ پدید آمد . خبر رسانی و انتشار تصاویر را ضابطه مند کرد و خبرنگار های مخصوص جنگ تربیت کرد . و نتیجه اش انتشار کمتر اجساد پاره پاره شده در رسانه ها و حمایت بیشتر مردمی از نظامیانشان به نسب جنگ های قبل شد . حالا جدای از انتقاد دوستمان بدون مخاطب قرار گرفتن این دوست عزیز . بارها تناقض در برخورد با معقوله جنگ من رو به فکر فرو داشته و باعث شده سوالات بیشتری در ذهنم پدید بیاد . این تناقص در رسانه های غربی به وفور یافت می شود . یکی از مواردی که برای چندین سال پیاپی و به شکل خستگی ناپذیر جناب @aminor کار کردند پوشش لحظه به لحظه جنگ سوریه بود ( هر چه سعی کردم بنویسم " جنگ داخلی سوریه " دیدم عنوان مناسب برایش شاید جنگ جهانی سوریه باشد ) شما را ارجاع می دهم به یک خبر در آن دوران که در رسانه BBC انگلستان پخش شد " با انتشار تصاویر مربوطه البته " ( ببینید چگونه شنیع ترین اعمال از طرف هوادارنشان را توجیح و با مرتکب آن حس همدردی به راه می اندازند : """ ماجرا به باورنکردنی‌ترین ادعاهای تبلیغاتی شبیه بود ؛ یک فرمانده شورشیان سوری جسد یکی از سربازان دشمن را درید، قلبش را درآورد و در مقابل شماری از نیروهایش که فریاد شادی سر می‌دادند، قلب او را خورد. این ماجرا دست‌کم در مهم‌ترین جنبه‌اش – یعنی نمایش آدم‌خواری - درست از آب درآمد، هر چند که هفته پیش هنگامی که در سوریه با ابو صقار، فرمانده شورشی، ملاقات کردم، به نظر می‌رسید اتفاقات آن روز را درست به‌یاد نمی‌آورد. از او پرسیدم که آیا همانطور که در گزارش‌ها آمده بود، قلب سرباز مرده را خورده، یا به گفته یک پزشک، آنچه گاز زده جگر یا تکه‌ای از ریه او بوده است؟ ابو صقار در جواب گفت: "واقعا یادم نمی‌آید. درست گازش نزدم. فقط برای نمایش این کار را کردم." او به من گفت: "نمی‌خواستم این کار را بکنم، اما مجبور بودم. ما باید در دل دشمنان ترس بیندازیم و آنها را تحقیر کنیم، یعنی درست همان کاری که آنها با ما می‌کنند. حالا دیگر جرأت نمی‌کنند جایی که ابو صقار هست پیدایشان شود." او ۲۷ ساله، خوش‌بنیه و قلچماق است، و از بادیه‌نشینان منطقه بابا عمرو در استان حمص است. نگاهی وحشی دارد و پوست صورتش در اثر آفتاب‌سوختگی قهوه‌ای تیره شده است. او ماجرای درگیر شدنش در انقلاب سوریه، و اینکه چطور به وضعیت فعلی افتاده، را برایم تعریف کرد. او پیش از شروع قیام سوریه در بابا عمرو کارگر بود. او در ابتدای نا آرامی‌ها در بهار ۲۰۱۱ در تظاهرات‌ها شرکت می‌کرد. خودش می‌گوید در جریان یکی از تظاهرات‌ها یک زن و کودک جلوی چشمش هدف گلوله قرار گرفتند و کشته شدند. برادرش برای کمک به آنها جلو رفت، ولی او هم تیر خورد و کشته شد. او می‌گوید: "خودتان را جای من بگذارید. فکر کنید پدر و مادرتان را دستگیر، و به آنها توهین کنند. برادرانتان را بکشند، عموها و خاله‌هایتان را به‌قتل برسانند. همه این بلاها سر من آمده است. آنها همسایگانم را قتل عام کردند. او در ادامه درباره مردی که قسمتی از بدنش را در مشت گرفته بود، چنین توضیح می‌دهد: "این مرد روی تلفن همراهش چند ویدئو داشت که در آنها از صحنه تجاوز کردنش به یک مادر و دو دخترش فیلم گرفته بود. آنها به او التماس می‌کردند که به‌خاطر خدا بس کند، اما او آنها را برهنه کرد، و آخر سر هم همگی با چاقو را کشت . . . شما جای من بودید، چه می‌کردید؟ """ در تحلیل متن BBC دقت به همین کلمات در شروع متن کافی است """ یک فرمانده شورشیان سوری """ توضیح بیشتری لازم نیست به نظرم البته از کسانی که کلاه سفید های جنگ سوریه را نامزد جایزه صلح نوبل کنند انتظار دیگری نیست . در پایان باید ذکر کنم شخصا" علاقه مند به تصاویر خشنونت بار ( حتی تصاویر تصادفات رانندگی ) نیستم و فی المثل روی تلفن همراهم به هیچ عنوان تصاویر کشته شدن انسانها و حتی حیوانات را ذخیره نمی کنم و معتقدم که باعث قصی القلب شدن می شود ولی به همان اندازه معتقدم روایت جنگ باید بی پرده و صادقانه باشد و اگر دنبال نهی جنگ باشیم باید بدون لاپوشانی و حتی عناوینی چون دمکراسی خواهی , آزادی خواهی , استقلال طلبی و ... ماهیت شروع و راه انداختن جنگ ها را نهی کنیم . نباید عناوین تبلیغاتی ابرقدرتی دیگر باعث برخورد متفاوت منه نوعی گردد و موجب مجوز دهی و حمایت از آن جنگ شود ... " بدون تناقض و تبعیض ... " بزرگترین جنگ سالاران عصر مدرن زاده و پروده اروپا و آمریکا بودند " " وحشتناک ترین سلاح های کشتار جمعی , میکروبی و اتمی دستاورد مخترعان غربیست " و بد تر از آن به گواه تاریخ اولین و بیشترین کاربرد عملی سلاح های کشتار جمعی را هم در این اردوگاه باید جستجو کرد همزمان " بزرگترین انبار کنندگان فعلی آن " و بزرگترین منکران و نهی کنندگان آنها !!!!

@arasrayan @arasrayan "گرفتن کشتی ما قانونیه ؟" با سلام و وقت شما برادر ارجمند بخیر ... در اینکه قانونی هست یا نه ؟ بله قانونی تر از این چیز دیگری نیست . در حقوق بین الملل چیزی هست به اسم اقدام متقابل . البته که این حق مجوزی نیست که تا قیامت دور باطل انتقال جویی به راه بیافتد . ولی بهر حال معمولا وجود شرایط پایدار و یا توافق نامه های مشخص به عنوان نقاط صفر در نظر گرفته می شوند و وقتی که شما اقدامی می کنید به حساب طلب شما لحاظ می گردد تا موقعی که حساب را تسویه کنند و معمولا بعد آن باید طرفین در محاسبات تجدید نظر کنند ... به عنوان مثال : رجوع شود شب حمله به عین الاسد که ایران پیغام داد که زدی و خوردی و چنانچه مجدد حمله کنید ما نیز حملات را ادامه می دهیم ( فارغ از اینکه تحلیل کنیم که آیا اقدام متقابل ما دردآور و همسنگ بود یا خیر ...!!! ) و اینگونه در آن شب سرد زمستانی سرهای طرفین در لاک های دفاعی فرو رفت و الحمدالله حداقل به ظاهر دور باطل تسویه حساب راه نیافتاد .. در پایان باید عرض شود که بله اقدام متقابل قانونی است ...

بله دقیقا" نکته درستی را فرمودید . در مورد روسیه هر چه در این تقابل اخیر رو به جلوتر می رویم عیان تر می شود که جنگ حاضر روابط مسکو و ناتو را دچار گسست شدید نموده است جنگی که در واقع شروع آن مذاکرات ناتو و اکراین برای عضویت و در ادامه آن الحاق کریمه به روسیه بود . تقریبا" می شود گفت این شکاف بعد از فروپاشی شوروی تبدیل به عمیق ترین بحران معاصر در روابط طرفین خواهد شد. در رابطه با اینکه کشورهای چون ایران در چنین شرایطی چه نقشی برای خود تعریف خواهند کرد ؟: اصولا" یکی از تفاوت کشورهای ابر قدرت با کشور های در حال توسعه همین است که ابرقدرتها توان و ابزار تحمیل اراده خود بر محیط پیرامونی خود را دارند . ( مانند اشغال و حمله نظامی ، تحریم اقتصادی ، گرفتن مشروعیت بین المللی برای تمام اقدامات فرا قانونیشان و ...) ولی کشور های ضعیف تر باید منتظر فرصت مناسب بمانند و با تدبیر از گسست های پیش آمده و بزنگاه های تاریخی کمال استفاده را ببرند . ( به اعتقاد بسیاری خرید های دوران مرحوم هاشمی از شوروی سابق در یکی از همین بزنگاه ها اتفاق افتاد ) بزنگاهی که شاید ما همان موقع نمیدانستیم که تا چندین سال بعد شرایط تکرار مجددش برای ما رخ نخواهد داد . هوشمندی و فرصت شناسی اصل هر سرمایه گذاری موفق هست . البته که همانطور که شما فرمودید تحریمهای ایران و روسیه مانعی بزرگ بر سر راه هرگونه چشم اندازی خواهند بود ولی باید دقت نماییم که در هیچ برحه تاریخی این دست برنامه و اقدامات بدون مانع نبوده و نخواهد بود . اگر به تجهیز ارتش ایران در زمان صفویان به تکنولوژی ساخت توپ جنگی نگاهی بیاندازیم در میابیم که هوشمندی افرادی تصمیم گیر و دلسوز از همچنین گسست های بین المللی باعث گردید که فضایی تحرک برای کشورهای چون ایران باز شود و با ورود تجهیزات جدید به خطوط مقدم ایران شاهد تغیرات شگرفی در صحنه رزم آن زمان خود شود . ولی اینکه از این پنجره فرصت ها چقدر بهره ببرید دیگر به خودتان بر میگردد ..! در زمان تجهیز و بازسازی ارتش نوین ایران توسط پهلوی اول انگلیسی ها کم خباثت نکردند و مانع نتراشیدند و همانطور هم به گواه تاریخ در نابودی این ارتش نوپا نقش اول را بر عهده داشتند. ولی شناخت این گسست ها و مرزها و فضاهایی تحرک موجب شد علی رقم مانع تراشی های ایشان ارتش نوبنیاد ایران بتواند شروع به تجهیز خود کند ( هرچند که در سرانجام کار عقیم ماند ) در واقع توانستند با رجوع کردن به سایر بازیگران و ابرقدرتهای آن دوره اهداف توسعه ای خود را دنبال کنند . بهر روی روسیه نیز هر چه جلوتر می رود در این نبرد بهتر متوجه می شود که غرب هرگذر برای آنها نمی تواند از نقش یک دشمن خارج شود . ولو اینکه مشارکت در بعضی پروژه ها ( چون همکاری در اشغال افغانستان و حمله به داعش در عراق و سوریه توسط آمریکا ) مسکو را خوشبین به این نموده بود که با فشردن یک دکمه قرمز تمام تخاصم ها ریست خواهند شد ...! ( غافل از اینکه اکثر این تخاصم ها ماهیتی است و نه تاکتیکی ...) روسیه به اعتقاد من این توان را دارد که بتواند با یک بازبینی جامعه و باز تعریف پروژه های تولیدات نظامی اش تحریم ها را حداقل در بحث صنایع نظامی دور بزند و خطوط تولیدش را همچنان روی پا نگهدارد . و البته امید علاقه مندان تیزپروازهای آسمان به ورود ناوگانی نو نوار را زنده نگه دارد . اما گذشته از مذاح وضعیت فعلی ما به گونه ای است که هر گونه ( خرید ، تولید مشترک ، سرمایه گذاری در ساخت ، مشارکت در تحقیق و توسعه و ... ) هر محصولی می تواند میمون و مبارک باشد اعم از زرهی و دریایی و ... حتی اگر شامل محصولات هوایی هم نشود ...

آیا جنگ اخیر روسیه با اوکراین باعث باز شدن پنجره فرصت های جدیدی برای همکاری مشترک و یا خرید محصولات نظامی خواهد شد ؟ باسلام بسیاری از سلاح ها جنبه تاکتیکی دارند و اصولا" تولید انبوه و دائمی ندارند . و بسیاری دیگر محل مصرف عمومی دارند و دائم کارخانه های تولیدی مشغول تولید و حتی بروز رسانی آنها هستند . به عنوان مثال خط تولید مهمات سبک ، توپخانه ای ، خمپاره اندازها و شاید تا حدودی ضد زره ها ... به صورت مشخص لاین هایی از خطوط تولید به آنها اختصاص داده شده و در تمام طول سال به نسبت فعال هستند و دلایلی مانند: میزان مصرف بیشتر این محصولات ، صادرات راحت تر ، رزمایش های دوره ای ، درگیری های مقطعی و ... مدام باعث می شوند که این خطوط تولید فعال و پرکار ! بمانند و پس از انبار داری به ترتیب و اولویت تاریخ مصرف آنها را روانه بازار مصرف بکنند ... در بحث سلاح های تاکتیکی و یا مهمات های با کاربرد خاص روال کمی متفاوت است . به عنوان مثال اژدر اشکوال ( بهینه سازی شده ایرانی آن با نام حوت ) چه میزان مصرف و یا بازار صادراتی دارد که بتواند یک خط تولید دائم را از آن خود کند ؟ جواب قطعا" مصرف محدود هست ... پس یقینا" این گونه محصولات به صورت مقطعی و بنا به سفارش روی خط تولید می روند و پس از انبار داری به میزان از قبل اعلام شده تولید آنها متوقف می گردد . حال به این خصوصیات خطوط تولیدی از منظر شرایط جنگ و صلح نگاه کنیم ... در شرایط جنگی قطعا" انبوهی از سفارشات به سوی کارخانجات تولیدی سرازیر می شود . نقشه و پلانها از بایگانی خارج و روی میز تکنیسینهای کارخانه قرار می گیرد . متریال های اولیه و نیمه آماده بر روی خطوط تولید می روند تا سفارشات مشتری در اسرع وقت آماده شود . عموما" دیده می شود که این گونه کارخانه جات سفارش های صادراتی را تعلیق می کنند و تامین قوای نظامی کشور خود که اکنون در حالت جنگی به سر می برد را در اولویت قرار می دهند . پس چگونه می توان امیدوار بود برای باز شدن پنجره های جدید همکاری مشترک پیرامون تولید محصولات نظامی در چنین اوضاع و احوال جنگیی ؟؟! بهتر است یک مثال بزنیم ... وقتی یک محصول که در حال حاضر در خط تولید قراردارد را برای خرید انتخاب کنید , کارخانه سازنده با توجه به اصل کاهش هزینه در زمان تولید انبوه به شما قیمت پایین تری را پیشنهاد می دهد و همچنین با استفاده گسترده تر آن محصول , سازنده برای رفع عیوب محصولش رغبت بیشتری خواهد داشت و به خودی خود ورژن های جدید تری و با تکنولوژی بهتری را روانه تولید و بازار مصرف خواهد کرد . ولی هنگامی یک محصول چندین سال است که تولیدی نداشته را برای خرید انتخاب می کنید باید خاطر نشان کرد که قابل پیش بینی خواهد بود که سازنده قیمت بیشتری را از شما مطالبه می کند و قطعا" هزینه تمام شده برای اینگونه محصولات نیز برای خود سازنده بیشتر خواهد بود ... فقط اینجا بحث زمان سنجی و فرصت شناسی است : شما در یک شرایط جنگی چند ضلع خواهید داشت : * دولتی که روز به روز خزانه اش خالی تر میشود . * بدهی اش به موسسات مالی و کارخانجات تولیدی روز به روز بیشتر می شود . * کارخانه ای که تشنه سرمایه گذاری جدید است تا محصولاتی که به زور سیاسی باید تولید آن را به صورت اعتباری ادامه دهد با تزریق اعتبار سر پا نگه دارد . * کشوری که به خاطر جنگ و تحریم ها خودش را در محاصره می یابد و تا حدودی از سیاست محافظه کاری بیرون می آید و بی محاباتر می تواند معاملات تسلیحاتی اش را سامان ببخشد . * و در پایان خطوط تولیدی که پس از فروکش کردن جنگ ها به دنبال مشتری جدید میگردند که تیراژ بالای تولید خود را حفظ نمایند . * و سرمایه گذاری که با هوشمندی در سرمایه گذاری به موقع خودش خواهان بازگشت مطالباتش به صورت محصولات بروز و امتحان پس داده ( در صحنه رزم واقعی ) می شود .

کاهش ارتفاع تا این حد برای نشانه گذاری و هدایت موشک بعید هست . با در نظر گرفتن زاویه دوربین هم به نظر می رسد ارتفاعی چند ده متری از سطح زمین داشته باشد که بیشتر مشابه مواردی است که در حال مکان یابی جهت فرود باشد . علی ایحال فرمایش شما صحیح است برای لزوم بکار گیری و توسعه موشک های شلیک کن و فراموش کن هوا به سطح . بی شک صنایع نظامی پیش رویی مانند روسیه و حتی چین بر روی این موضوع کار کرده اند . مساله ای که باید به آن توجه نمود درصد موفقیت در اصابت پرتابه است . برای نمونه های هدایت نیمه خودکار درصد موفقیت بیشتری را باید قائل شد . البته که این امر نسبی است . به گونه ای که باید گفت این درصد ارتباط مستقیم با تکنولوژی کشور سازنده دارد . با این حجم از سامانه های دفاعی باید بروی اینگونه موشک ها رایانه محاسب درخور و سامانه های متنوع رهگیری را نسب کرد تا از پس سامانه ها و راهکارهای دفاعی نوین بر بیایید . بی شک ساخت یک موشک شلیک کن و فراموش کن نمی تواند غیر ممکن باشد ولی همانطور که عرض شد درصد موفقیت آن است که باعث شده کشور های همچون روسیه ( حالا خودتان در نظر بگیرید که برای ما دیگر چقدر مشکل تر خواهد بود ) علاقه وافری به استفاده از موشک های هدایت نیمه خودکار داشته باشند . با توسعه سامانه های پهپادی هر روزه از نقش بالگرد ها برای شکار زرهی کاسته می گردد به گونه ای که بیشتر به ایفای نقش پشتیانی در عملیات های ویژه , هلیبرن و جابجایی بین خطوط سوق پیدا خواهند کرد . کما اینکه پهپادها به مراتب هزینه و پرسنل کمتری برای نگهداری و اجرایی عملیات رزمی نیازمند هستند و توانسته اند که نشان دهند به خوبی توان بر عهده گرفتن این نقش در عملیات های مقابله با زرهی را خواهند داشت . اما بی شک باید عنوان کرد که آینده اذعان پهپاد های قاتل خواهد بود ( که الزاما" شلیک کن و فراموش کن هم نیستند ) و تا لحظه آخر اپراتور خواهد توانست که بر روی شکار خود تسلط داشته باشد . با توجه به اینکه در نبرد اوکراین علی رقم موفقیت های نسبی پهپاد های ترکیه و اسرائیلی , آمریکا با بررسی مشکلات بکارگیری این پهپادها در این موضوع با ورود جدی تر , تحویل دهی پهپاد ( Switchblade ) را به اوکراینی ها در دستور کار قرار داده . پهپاد انتحاری پیشرفته ای که پیش از این علی رقم استفاده گسترده آن در سوریه و عراق تنها به انگلیس فروخته بود . ولی با توجه به حساس شدن روند جنگ اوکراین و لزوم حمایت جدی تر غرب از این کشور دوست خود می تواند روند درگیری ها را تغییر دهد .کاری که بر خلاف انتظار بایراکتار ترکیه ( علی رقم موفقیت های نسبی خود ) نتوانست که تغییر دهنده روند جنگ شود و ماشین جنگی پوتین را از کار بیاندازد . این پهپاد در دو مدل 300 و 600 برای مقابله با زرهی سبک و سنگین طراحی شده است و خصوصا" در نبردهای اخیر شهری در جنوب و شرق اوکراین بسیار موثر واقع خواهند شد . پهپادهای بایراکتار به خاطر اندازه نچندان کوچکشان نیازمند باندهایی برای پرواز و فرود بودند و همین امر مورد توجه روسها قرار گرفت به شکلی که بسیاری از آنها را در روی زمین و آشیانه های خود قبل از ورود به صحنه نبرد از دور خارج کرد و منهدم نمود . اکنون آمریکا با توجه به این وقایع دستور العمل دیگری را پی گرفته و با انتخاب این گونه پهپاد که از هر مکانی قابل پرتاب است امید دارد که زرهی روسیه را با تلفات گیری گسترده مجبور به عقب نشینی کند . پنتاگون اعلام کرده است که یک محموله 100 عددی از آن را تحویل نیروهای اوکراینی داده است . در طرف مقابل ارتش روسیه نیز پهپاد KUB-BLA را که از معرفی آن چند سالی بیشتر نگذشته است وارد صحنه نبرد کرده است و امیدوار است که با قابلیت های منحصر به فرد آن مانند جنگ شبکه محور و همچنین استفاده از هوش مصنوعی بتواند گره های کور بعضی از جبهات خود را باز کند .

ماکت فریب دهنده روسیه که در هنگام عقب نشینی اطراف کیف به دست قوای اکراینی افتاده است ماکت های فریب داعش در اطراف موصل که توسط قوای حشد الشعبی کشف گردیده است نکته جالب قضیه این هست که ارتش روسیه با وجود اینکه ید طولانی در ساخت ماکت های فریب دهنده نظامی دارد و انواع و طیف های متنوعی از آنها را تولید می کند از روش های خلاقانه گروهی شبه نظامی مثل داعش تقلید کرده است ... شاید یک دلیلش این هست که این گروه ها به خاطر عدم دسترسی به صنایع پیشرفته و کمبود منابع مالی همیشه سعی می کنند با روش های خلاقانه راهکارهای سریع و ارزان با حداقل نیاز به مواد اولیه را اجرا کنند و ظاهرا" موفقیت های نسبی را هم در جنگ های عراق و سوریه توانستند کسب کنند و توجه ارتش های حرفه ای را به روش های خلاقانه خودشون جلب کنند . نکته قابل توجه برای ما : الزاما" همیشه ابزار های پر زرق و برق نتایج بهتری کسب نمی کنند و میشه گفت این خلاقیت و نو آوری هست که در مواقع کمبود ها می تواند راه حل های کاربردی پیش روی شما بگذارد ...

1- تا زمانی که شرکت های جهانی وارد ایران نشن 2- تا زمانی که رقابت بین شرکت های داخلی و خارجی شکل نگیره 3- بهینه سازی رفتار موسسات و شرکت های دولتی ضمن تایید کلیت فرمایش شما باید عرض شود که روندی که تبیین کردید راه حل نیست بلکه خودش می تواند نتیجه و حاصل یک برنامه و یک سناریو اقتصادی باشد . الزاماً هر کدام از این کارها تضمین کننده نتیجه مطلوب نهایی نخواهد بود . به عنوان مثال گمان نمی کنم صرف باز کردن بازار داخلی بر روی ابر شرکت های بین المللی منجر به رقابت داخلی و خارجی شود و در نهایت نیز منجر به بهینه کردن رفتار دولتی گردد . اکثر کشور های پیشرو خودشان دستور العمل های مشخص برای حفاظت از صنایع داخلیشون دارند . این سه مورد که فرمودید اجزایی یک کلیت کلان تر هستند که در یک سناریو های خاص می تواند ضمینه را برای پیشبرد برنامه های بعدی دیگری آماده کند . به عنوان نمونه برجام را امضا کردیم و چهار امضا پای چهار قرارداد کلان زدیم ( قرارداد توتال , قرارداد ایرباس , قرارداد بوئینگ و از همه جالب تر قرارداد پژو سیتروئن ) قرارداد توتال جهت سرمایه گذاری مشترک , قرارداد بوئینگ و ایرباس جهت خرید تجهیزات و هواپیما , قرارداد پژو سیتروئن جهت تولید مشترک و صادرات منطقه ای بود . آیا آنالیز کرده ایم که نتایج واقعی این قرارداد ها چه بود و دستاورد های ملموس آن برای " بهینه سازی رفتار موسسات و شرکت های دولتی " چه بوده است ؟ سرانجام هرکدام از آنها چه شد ؟ و اگر ضعف های قراردادی و اجرایی پس از امضایی هرکدام را بررسی کنیم چه نتایجی را برای ما هویدا خواهد کرد که در آینده از آنها درس بگیریم ؟ بعد از اینکه سفره برجام جمع شد مشخص شد که همان بودیم که هستیم و عملا" هیچ کدام از این قراردادها در حوزه های مخصوص خودشان باعث پیشبرد صنعتی ما نشدند . چون یا به عمد یا غفلت فراموش می کنیم که این گونه قراردادها تنها بخش کوچکی از یک برنامه کلان می توانند باشند و در صورت اقدامات درست در قسمت های دیگر این برنامه کلان خواهند توانست ثمراتی را نصیب صنایع رنجور ما کنند . خرید خارجی و حتی تولید مشترک تنها و تنها می تواند یک ضلع از برنامه کلان ( درمان اقتصاد و صنعت ) ایران باشد . باید گفت که هیچ راه حل سریع , ارزان و بی زحمتی وجود ندارد و واردات صرف از هیچ شرکت خارجی ما را به جمع کشورهای صنعتی وارد نخواهد کرد . قبل از هر چیز باید " باور کرد " . البته این کلمه آنقدر اسیر کلیشه های تبلیغات دولتی و ... شده که گاهی عامدانه ترجیح می دهیم آن را از محاسباتمان پاک کنیم ! یک مثال عامه تر بزنم : پپ گواردیولا در نیمه نهایی جام قهرمانان سال 18-2017 بعد از اینکه شاگردانش ( من سیتی ) از بازیکنان لیورپولی در بازی رفت و برگشت هر دو شکست خورد بدون بهانه عنوان کرد که لیورپول قبل از شروع بازی باور کرده بود که باید با شکست ما در فینال باشد و همانطور چند سال بعد الکساندر آرنولد مربی این تیم عنوان کرد : باور داریم که می توانیم در تمام رقابت ها قهرمان شویم . باید گفت که اگر چه " باور " این گونه ورزشکاران به قهرمانی در ابتدای هر فصل تضمین کننده قهرمانی برای آنان نیست ولی چیزی که در طول سالها اثبات شده تضمین کننده این خواهد بود که جزو رده های بالایی اکثر تورنومنت ها شوند . اکنون در رابطه با صنایع خودمان : البته که فرمایش دوست ارجمندمان @majid363 در خور اهمیت است ولی جان کلام این است که تضمین کننده نتیجه نهایی نیست . و همینطور در اینگونه سناریوها یک موضوع اساسی در نظر گرفته نمی شود و آن این است که اساسا" اگر کشور ما انقدر روابط خوبی با ابرقدرتها داشت که شرکت های های تکنولوژیشان برای همکاری و فروش محصول برای ما به صف شوند احتمالل تقابل نظامی ما با ایشان نیز به حداقل می رسید و از اساس دیگر نیازی به اینهمه حرص و جوش برای تولید فلان موشک و فلان جنگنده نبود و با چند قرارداد خرید انبار ها پر می شد و صرف دوستی با این ابر قدرت ها هرگونه سناریو جنگ احتمالی نیز خود به خود رفع می شد کما اینکه عربستان با اینکه چند سال است که درگیر جنگ است کماکان سیل خرید های تسلیحاتی است که روانه خطوط مقدمش می شود بدون اینکه احساس نیاز کند که ایکاش خودم تولید کننده بودم ! اصلا" چه نیازی هست که خود را درگیر فرآیند پیچیده و پرزحمت تولید کند . سفارش , خرید , مصرف ( کافیست که در حوزه دوستان غرب قرار بگیرید ... ) باید عرض کرد فعلا که هیچ چشم اندازی نیست که ما به قامت ژاندارم منطقه برگردیم کما اینکه در نیم قرن پیش عامدانه از این نقش گذر کردیم و سیاست استقلال سیاسی و نظامی را در پیش گرفتیم . اکنون باید گفت هر که طاووس خواهد جور هندوستان کشد . اکثر ما ایرانیان می خواهیم که در قامت یک ابر قدرت ( ولو منطقه ای ) ظاهر شویم و به گذشته نچندان دور خود برگردیم . اما معتقدم هنوز به باور آن نرسیده ایم و بیشتر خواهان یک ژست از آن هستیم . هرگز ژاپن و آلمان با شروع جنگ جهانی به قامت ابرقدرتها وارد نشدند همانگونه که با شکست در این جنگ از این قامت خارج نشدند بلکه باید عنوان کرد این دو کشور ( به عنوان مثال ) سالها قبل از شروع جنگ به این باور رسیده بودند و در عمل نیز آن را طی فراز و فرودهای بسیار ثابت کردند . ایکاش که نسخه ای راحت , سریع و ارزان ( به خیال بعضی برجام 2 و 3 و .... 85 ) می توانست که ما را به مقصودمان برساند . برای اینکه صنایع دفاعی پویا داشته باشیم باید کمر همت را برای تقویت صنایع خرد , دانش بنیان , پژوهش محور , دانشگاهی و ... ببندیم . فرهنگ کار و کارگر را ارتقاء دهیم و برای حذف بروکراسی دولتی و اداری قدم های عملی و جدی برداریم . اقتصاد خود را با شفافیت سالم نگه داریم و با زدودن فساد اقتصادی ضمینه را برای رقابت سالم فراهم کنیم . باور کنید که هرگز راه حل سریع و راحتی وجود ندارد ...

در رابطه با بهینه سازی تولیدات دفاعی و افزایش راندمان خطوط تولید صنایع نظامی گفتگویی مفید در بروز رسانی بین کاربران محترم موجود بود . بنده هم جسارتاً انتقال اون رو به تاپیک مدیریت منابع و نیروها در صنایع نظامی مفید دانستم که مطالب آن ثبت شود و از بین نرود . اگر از نظر مدیریت محترم بلا اشکال بود که حفظ شود و اگر لازم بود تا جابجا یا اصلاح گردد . لازم به توضیح هست که کامنت ها از پایین به بالا باید مطالعه شوند . سپاسگذارم arminheidari@ راهكار ، فروس خارج از فرايند دولت / يعني به روش قديم و مشتري هاي خصوصي / يعني به جاي روشي كه دولت ميگه برو سراغ مشتري خصوصي و بده و بستان انجام بده / در اين بين با حوصله مجوزهات هم بگير arminheidari@ دقيقا زدي به خال / اولين دردسر شركت ها فرايند بروكراسي ادارات دولتي هست در همه زمينه ها از ماليات گرفته تا بيمه و كارفرما ، به حدي كه خيلي از توليد كنندگان از فروش مستقيم ابا دارند و بصورت دسته دوم ميفروشند تا درگير بروكراسي نشن / جالب اينا كه اين مجوز ها هيچ اثر مثبتي بر توليد و توليدكننده ندارن و فقط مانع هستن / بخش دوم عدم پرداخت پول توسط دولتي ها است كه قيمّت كف ميخوان و پول نميدن parsneet@ دوستانی دارم که شرکت های دانش بنیان تاسیس کردند و محصولات درخور اعتنایی هم معرفی کردند ولی چند گلایه اصلی دارند . اول فرآیند صدور مجوز ها انقدر پیچیده و فرسایشی هست که میگن 3 نفر رو در یک شرکت ده نفره گذاشتیم که فقط برای مجوز ها بدوند !! ( لازم به ذکر است محصولاتی که برچسب دفاعی بخورند ذاتاً حساسیت دارند اما می گفتند که یک نهاد مشخص برای مجوز نداریم بلکه همزمان باید از هر نهاد جداگانه مجوز بگیری و رایزنی بکنی و وارد فرآیبند مجوز دهی اون نهاد بشی و همینطور نهاد بعدی و بعدی و ...) دومین گلایه شون عدم سفارش هست و سومین گلایه می گفتند وقتی سفارش میگیری پیش پرداخت که برای یک شرکت دانش بنیان و نوپا حیاتی هست رو پرداخت نمی کنند و باید محصول بهشون بدهی و تازه یکسال دنبال گرفتن پولش بدوی ... بهر حال دانش بنیانها و موسسات تحقیقاتی آینده این مملکت هستند و توقع زیادی هم ندارند و تنها راه حل رفع مشکلات اونهاست ولا غیر .. Overdose@ دانش بنیانها دستاوردهایی دارن که نمیشه تجاریشون کرد و داره خاک میخوره چون صنایع بزرگی نیست که توی لبه فناوری جهانی حرکت کنه وحاضر به گذاشتن سرمایه باشه Parsneet@ ضمن تایید نکته شما در مورد اصلاح دیدگاه ها و دانش بنیان کردن خطوط تولید باید اذعان کرد همان آر پی جی هم در جایی خودش آتش ارزان و بیشتری ( کمیتی ) رو در اختیارتون می گذارد . و با توجه به اینکه حوزه درگیری ها در خاورمیانه وسعت زیادی داره , همان آر پی جی های تولیدی هم بازار گرم خودشون رو دارند ولی برای داشتن چشم انداز به درگیری های آتی در منطقه و بعضی دشمنان تجهیز شده باید تولیدات جدید رو هم در دستورکار داشته باشند که الحمدالله در حوزه ضد زره حداقل به نظر می رسد محصولات خوبی در خط تولید داریم . NIX@ نگاه و دانش درست وجود نداره ... دو سه سال پیش یک جایی بودم ، یک پیمانکار پایین دست وزارت دفاع که پره های پشت آر پی جی تولید میکرد میگفت نگاه وزارت دفاع کمیتی است نه کیفیتی ، گفتم با ۲۰ تا rpg7 هم نمیتونید یه تانک بروز رو از کار بندازید ، بهم پوزخند میزد Parsneet@ البته که این سر ریز دوسویه خواهد بود . ولی اینکه فکر کنیم که وزارت دفاع به صورت جزیره ای بتواند محصولات دفاعی تولید کند بدون اینکه در سایر صنایع مشکلات و معضلات حل شود قدری خوشبینانه است . به طور کلی باید کسانی که مسئول و تصمیم گیر هستند کمر به رفع مشکلات صنایع ایران به طور عام و موسسات پژوهشی و دانش بنیان به طور خاص ببندند . تازه اون موقع می توانیم ازضمینه سازی برای تولید صنعتی محصولات دفاعی صحبت کنیم ... Parsneet@ با سلام و عرض ارادت به دوستان میلیتاری . از قدیم گفتند آنچه را درو می کنید که می کارید ! برای اینکه بتوانید تولیدات دفاعی خوبی داشته باشید باید پروژه های تعریف شده تون منطبق با توانمندی های موجود یا " قابل اکتساب" باشد . و قطعا" رابطه تنگاتنگی با پروژه های تعریف شده در موسسات تحقیقاتی وزارت صنایع و دانشگاه های ممتازمان خواهند داشت . اگر خواهان محصولات خلاقانه و نوین هستید باید به صورت سیستماتیک از موسسات تحقیقاتی دانشگاهی و صنعتی حمایت کنید و سر ریز آن به سمت وزارت دفاع هم خواهد رفت . Overdose@ حسابرسی و شفافیت نیست arjmandi@ کوچکترین حرکت تو مملکت بلافاصله تبدیل به انحصار و رانت و باند بازی و ...میشه ایران بیش از هر کشوری به اقتصاد باز و شفاف نیازمنده Overdose@ کار کردن با وزارت دفاع یک کشور دیگه مشخصا خیلی سختتر از کار با یک‌شرکت خصوصی هست Arjmandi@ برادران تصمیم گیر حوزه دفاعی با این شیوه مدیریت پروژه ها و موازی کاری و سیاسی کاری و ...انتظار دارند مثل چین بشن ولی حتی به گرد پای ترکیه هم نمی رسند چه برسه چین .در بهترین حالتمون شاید پاکستان بشیم که اون هم با این تخصیص منابع و مدیریت کار سختیه Overdose@ جواب مشخصه ما نیاز داریم و اولویت با تامین کننده های موجود هست که کیفیت و کمیت را تامین کنن majid363@ برا تولید اول از همه باید تکلیف این موضوع مشهص بشه که ایا همه چیز باید داخلی باشه یا نه؟ اگر قراره خارجی باشه از کجا وارد بشه Worior@ مثلا جهاد خودکفایی زمینی ارتش و سپاه هر کدوم یه وسیله رو میسازن و یکیشون خیلی بهتر در میاد و یه مسابقه تست میزارن و اونی که بهتره خریداری میشه و .و.. worior@ همشون زیر نظر برند وزارت دفاع mod هستن. بخش خصوصی یه بخش رقابتی اول با شرکت های داخلی هست. البته رقابت هست اما بصورت محدود بین طرف های سفارش ارتش و سپاه. Overdose@ یعنی ظرفیت داخلی ما به حدی نیست که از یک‌صنایعی به این عظمت ۲تا داشته باشیم مگه اینکه مینیاتوریزه باشن ...مثلا برزیل فقط امبرائر را داره و یا ژاپن فکنم یک شرکتش توی صنعت هوایی فعالیت داره Overdose@ این صنایع رقیب داخلی که نمیتونن داشته باشن .....شاید با شرکتهای همتای شرقی خود بتونیم رقابت ایجاد کنیم FOCAL@ در صحبت های شما مهمترین عامل دیده نشده و اون رقابت هست Overdose@ نمایشگاه قطر یسری برند های معروف انگلیسی و امریکایی و ترکیه‌ای حضور داشتن محصولات ما اصلا مشخص نبود برای کجا هستن Overdose@ سهامی که میفروشن را هم به افزایش سرمایه شرکت و زیر ساختش اختصاص بدن و بخش خصوصی را هم مجبور به افزایش سرمایه کنن ....از اون شرکت مالیات هم بگیرن Overdose@ در صنعت هوایی یک‌شرکت ایونیک و تسلیحات لازم داریم.....صنایع موتور...و بدنه و منتاژ نهایی......خصوصی سازی شرکتهای دولت با واگزاری سهام در بورس و اوردن مردم به هییت مدیره شدنیه که بیان در روند باشن و از سرمایشون حفاظت کنن NIX@ شرکت های خصوصی با شرایط شفاف رقابتی بوجود بیان بهتره، پنجاه تا شرکت دولتی باشه باز میرسیم به سایپا و ایران فرغون Overdose@ مدیریت جزیره‌ای و شرکت های خرد ناتوان با هزینه اداری بالا Overdose@ زرهرن، کلاهدوزان و صنایع زرهی لرستان هم باید با هم دیگه ادغام بشه یه شرکت و یک برند از توش بیاددبیرون مثلا شبیه اتوکار ترکیه و یا جنرال داینمیکز و راین متال Overdose@ خود این شرکتها ها با هم در رقابت و تناقض هستن وخوب هیچوقت فرصت همکاری و ایجاد یک کنسرسیوم را ندارن Overdose@ رییس جمهور باید ورود کنه؟ قوه مقننه؟ رهبر ویا رییس ستاد کل که یسری تغییرات بزرگ برای نیازهای بزرگتر ما ایجاد بشه؟ MR9@ فرصت برای ما نسبت به زمانی که چینی ها با میگ-15 شروع کردند ، بسیار بازتر و بیشتر هست ... Overdose@ دوسه پرنده بسازن کافیه ایران ۱۴۰ ؛یاسین و کوثر تمام رزمی.....فرصت همکاری بود توسعه تولیدات بدن ارتقا هارا هم بدست بگیرن majid363@ نمیشه همه چیز را خودمون بسازیم Overdose@ باید یسری شرکتها بزرگ و برند ساخت این وضعیت فعلی افتضاحه @majid363 موتور وایونیک را برون سپاری کنن مثلا مپنا صاشیراز و .... MR9@ فتنه اصلی این هست که وزارت دفاع دست گذاشته روی همه چیز و این با مدیریت دولتی ، تنها از نمونه سازی ( به استثنای چند قلم بالستیک و ضد کشتی و ضد زره ) جلوتر نمی رویم majid363@ امبرائر موتور نمیسازه تجهیزات الکترونیک نمیسازه خیلی از قطعاتش وارداتی هست تحریم نیست ما باید همه قطعات را خودمون بسازیم MR9@ اوج را بگذارید برای نیروی هوایی که کار تعمیرات دپویی را تا رده دی ( اورهال سنگین ) انجام بدهد ... صها ، یاشی و .. بقیه را براساس الگوی امبرائر اززیر دست وزارت دفاع بیرون بکشید ، تبدیل اش کنید به تدریج به یک شرکت خصوصی هوایی .. بعد نتیجه را ببینید.... Overdose@ امبرائر برزیل اولش یچی شبیهه اوج نهاجا بوده Overdose@ شرکتهای روسی و چینی رقابت وجود نداره فقط حس ولع سرمایه داریه که باعث میشه چمبره بزنن روی هر درخواست و تقاضایی Overdose@ رقابت الان بینشون نیست تقسیم وظایف کردن.....مثلا جنرال الکترونیک و پرت ویتنی عملا رقابت خاصی نیست FOCAL@ بویینگ لاکهید هیوز گرومن و ... رقابت بین اینها پایه تمام علوم هوت فضای امریکاست Overdose@ توی هوافضا رقابتی وجود نداره مثلا برای ناسا کدوم رقیب هست؟ یا لاکهید؟ FOCAL@ تا زمانی که فضای رقابتی بین شرکت ها به وجود نیاد با صد برابر بودجه و افزایش سرمایه تهش همینه که هست Overdose@ من میگم صنایع اوج ،یاشی و صها را در هم دیگه ادغام کنیم یه شرکت بزرگ تاسیس کنیم یکم هم افزایش سرمایه بدیم برای بهبود زیرساخت و خطوط تولید و وارد کردن تکنولوژی از توش یچی مثل امبرائر هم بیرون میامد خوب بود majid363@ قاهر کوثر آدرخش یا هر جنگنده ای دیگه که ایران بسازه نیاز به تسلیحات دقیق و غلاف های نشانه گذاری و تجهیزات جنگ الکترونبک داره majid363@ توسعه اوکراین رابطه د،اره با نقشی که غرب براش در آینده در نظر گرفته ISLFK@ با یه سری اصلاح ساختاری فکر نکنم برای یه بار پریدن و اجرای مانور های سبک مشکلی داشته باشه بعدم به سرنوشت محتوم سایر پروژه های هوایی مملکت دچار بشه به کسی بر نمیخوره Overdose@ دنیا فراموشش کرد این‌اگه با این‌محدودیت هایی که من توش میبینم‌بپره ابرو ریزی بزرگتری رقم‌میزنه ISLFK@ قاهر پروزه ی حیثیتی هست بنظرم قبل از اینکه بطور کامل مسکوت بشه پروژه اش بهتره یک بار پرواز کنه... Overdose@ برای همین میگم نهایت تکنولوژی ساخت بدنه‌ما اف۵ هست در همین ابعاد و محدودیت ها بدون همکاری با روسها و چینی ها از کجا میتونیم به تکنولوژی بدنه برسیم MR9@ این تولیدات تک نمونه ای ذهنیت خودی ها را از توان واقعی ما منحرف می کند ، این روند توی دوران صلح اصلا مشخص نیست ولی وقتی جنگ شروع بشود ، آن موقع هست که باید نشست و بزنیم توی سر خودمون که چرا روی تک نمونه ها دائم مانور دادیم ... Overdose@ یه صنعت نهایت ۱۰تا۲۰سال میتونه بدون‌دریافت تکنولوژی بروز دنیا تو بازار بمونه Overdose@ صنایع نساجی ما چون دستگاه جدید نیاوردن سرمایه گزاری نشد با انقلابی که صورت گرفت به کل متلاشی شد arminheidari@ زیرساخت مهمه ولی باید مدیر مسئولی باشه که اون رو بوجود بیاره Overdose@ بدون همکاری نمیتونیم کاری پیش ببریم و این ثابت شده است حتی در صنایع ساده تر نساجی و خودرو سازی همینه MR9@ چرا الان روی موتورهای اف-5 مشکلی ندارید تا حدودی ، چون نورثروپ ، اولین کاری که کرد درایران ، شعبه موتور اف-5 را راه انداخت ، آدم تربیت کرد ، مستنداتش هم موجود هست MR9@ توی بالگرد چون زیرساخت بل هلیکوپترز بود و توسعه پیدا کرد .... چرا شما الان میتونید از بالگردهای روسی خودتون کنار غربی ها پشتیبانی کنید ؟؟ چون زیرساخت هست ، در طول زمان متخصص پرورش دادید . الان دارید نتیجه اش را استفاده می کنید AdmiralErfan@ زمین خوردن مهم نیست مهم درس گرفتن و بلند شدن مجدد هست همین که پرواز کند ما را ده پله به جلو خواهد برد... Overdose@ من فکر میکنم توی بخش نگهداری بالگرد وضعیتمون مناسبه رو به پایینه باقی مسائل فاجعه است.... Overdose@ دقیقا تولید حتی بیکیفیت و کارگاهی اگه به تیراژ و تحویل دهی و عملیات نرسه هیچ ارزشی نداره......توی کشور ما از هر لحاظ اوضاع بدتر از اوکراینه حداقل زیر ساخت صنعتی قوی داره اوکراین

برای نمونه و مقایسه بهتر دو تصویر از انفجار آزمایشی دو عدد از موشک هایمان را می گذارم که مقیاس بهتری به دست دهد ذوالفقار با سر جنگی ترکش شونده - برای نابودی تجهیزات و امکان گسترده و پراکنده موشک شهاب 3 با کلاهک بارشی که بی شباهت به انفجار اول و سوم نیست

با سلام و درود به دوستان ارجمند همانطور که به نظر می رسد دو برداشت عمده می توان از تصاویر داشت اول همانطور که دوستان اشاره کردند سازه ساختمان با بتن مسلح و دیوارهای برشی ساخته شده و ظاهرا" طراحان آن مشخصا" بالا بردن مقاومت در مقابل پرتابه های انفجاری را مد نظر داشتند وگرنه این نوع سازه و دیوار برای ساختمان ویلای یک طبقه کاملا" غیر منطقی و غیر ضروری هست . نکته بعدی و مهم تر نوع پرتابه های ما هست . قطعا" اشرافیت لازم از محل مورد نظر وجود داشته و سعی شده تا از سر جنگی متفاوتی استفاده بشود ولی آیا انتخاب مناسب بوده یا نه . احتمالا" بشود گفت بله . اگر تخریب کامل همچنین سازه ای را مد نظر داشته باشید باید در تعداد بالا و موشک های سنگین خود را انتخاب کنید . با توجه به سطح زیر بنای زیاد سازه که گسترده هست با این نوع بتن و کاربری ساختمان که یک مکان جمع آوری اطلاعات و در حالت خاص انبار پشتیبانی بوده لزومی نداشته که اساسا" به نابودی کامل آن فکر کرد و موشک های در تیراژ زیاد و کلاهک سنگین را برای این ماموریت انتخاب کرد . کما اینکه همین موشک های کوتاه برد با کلاهک سبک نیز توانسته مراد را حاصل نماید . اساسا" به قول دوست عزیز @MR9 اگر کار با یک ایم-9 راه بیافتد نیازی نیست که ایم-54 حتما" زده بشه . البته اینکه هواگرد متخاصم سر جنگی 61 کیلویی فونیکس بخوره و کامل هزارتیکه بشود از لحاظ بصری و روانی قشنگ تر هست ! ولی همان ایم-9 که بالش رو زخمی کنه و وسط راه بندازتش هم از لحاظ کاربردی با نتیجه گزینه دیگر فرقی ندارد . اما کدام موشک ؟ دو نوع موشک می توانست کاندید این ماموریت باشد یکی زلزال بارشی و دیگر ذوالفقار ترکشی که چندی پیش خبر تولید آن منتشر شد . با توجه به فاصله نچندان زیاد محل مورد نظر از مرز ایران به نظر می رسد که زلزال گزینه مناسب و ذوالفقار گزینه دوم باشد ولی از طرفی موج عظیم انفجار و گستردگی شعاعی آن نیز در نوع خودش جالب است . در زمانهایی که نیروی متخاصم پراکندگی زیادی داشته باشند کلاهک بارانی بیشتر کاربرد دارد ولی اگر هدف زیاد از حد پراکنده نباشد ولی برای حداکثر خسارت به شعاع بیشتری ( حدود 40 الی 60 متر ) نیاز باشد گزینه کلاهک ترکشی بهتر از بمبک های بارانی جواب می دهد . به نظر می رسد که حداقل دو موشک به محوطه جلوی ساختمان و در سمت راست آن و با ارتفاعی کم نسبت به زمین منفجر شده باشد . و خود این امر همان دو گزینه قبل را تقویت می کند . و اینکه نکته ای که دوستان اشاره کردند که به خبرنگارها اجازه ندادند نزدیک بشوند خودش تایید کاربری ادعا شده توسط ایران را می رساند . البته انشالله با توجه به انتشار تصاویر و اطلاعات بیشتر در ساعات و روزهای آینده دوستان صاحب نظر در انجمن ، تخصصی تر و بهتر بررسی کنند که نوع موشک ها چی بوده و اینکه این نظر ما مبنی بر استفاده از کلاهک ترکشی می تواند صحیح باشد یا خیر . در پایان نا گفته نماندکه حداقل من خودم شخصا" پنهان نمی کنم که از شدت خوشحالی با دیدن این تصاویر در پوست خودم نمی گنجم و کتمان نمی کنم که کمی احساسات هم قاطی تحلیلم شده در این ضمینه و شاید بهتر باشد که برای دادن امتیاز کامل در موفقیت این عملیات چند روزی تا درز اطلاعات بیشتر صبر کنیم .