[quote]اصلا بدرد سوریه نمیخوره چون درمقابل اف 15 و16 حرفی واسیه گفتن نداره بنظرم سوریه 20 سوخو 30 ویا میگ 31 درخواست میکردن برنده بودن نیروی هوایی سوریه انبوهی از جنگندههای اسقاطیه نمیدونم میگ 21 . 23. 25. سوخو22 وغیره درنبردهای هوایی حتی یه جنگنده سوریه نتونسته یه جنگنده اسراییلو شکار کنه!!![/quote] گزارشهای متفاوتی درباره پیروزی های میگ 23 در مقابل همتایان غربیشون از جمله F-4، میراژ F-1 ، F-16 و یا حتی F-15 در نبردها هست، هر چند معمولا طرف مقابل تایید نکرده : [align=left] [quote]during [b][color=red]December 1982,Syrian MiG-23MLs shot down three Israeli F-15s and one F-4 Phantom without MiG-23ML losses[/color][/b], [b]however Israeli sources claim on December 1982 Syria lost two MiG-23MLs shot down by Israeli F-15s without Israeli losses contradicting the Russian-Syrian claims[/b]. [b]According to different Arab, Cuban, and Russian reports, the MiG-23 achieved victories over F-4 Phantoms, Mirage F1s, F-5 Freedom Fighters, F-16 Fighting Falcons, and A-4 Skyhawks in different wars throughout the Middle East and Africa[/b]. However, in most cases western experts have been reluctant to accept or unable to verify these victories; nevertheless Russian books and sources accept them as valid and even go as far as to claim that some F-15s and a Panavia Tornado fell prey to Syrian and Iraqi MiG-23s. However, the true kills and losses are difficult to establish as most Middle-Eastern air forces are not particularly forthcoming about their losses, while Western and Russian experts usually have some degree of disagreement due to the bias they practice for their own respective national aircraft industries. It is known that some number of air victories were scored by MiG-23s in the Iran-Iraq War. Cuban MiG-23MLs and South African Mirage F.1s had several encounters during Angolan War, one of which resulted in a Mirage being damaged by an R-60 missile, forcing the pilot to crash land and writing off the Mirage F1. Soviet MiG-23MLDs and Pakistani F-16s clashed a few times during Afghan-Soviet War; one F-16 was reportedly lost in a friendly fire incident (according to the Pakistanis), but Russian reports claim the F-16 was shot down by a MiG-23MLD. It is important to say that the main MiG-23 version that was mostly shot down and represent the vast majority of MiG-23s losses during those wars and military conflicts was the MiG-23BN, many can not distinguish the different capabilities that the dedicated fighter MiG-23 versions have with respect the MiG-23BN, the MiG-23BN is basically a MiG-27 with just a ranging radar and no BVR missiles designed as an attack aircraft much more in the class of the Sepecat Jaguar while the dedicated fighter versions such as the MiG-23MS, MiG-23MF, MiG-23ML, MiG-23MLA, MiG-23P and MiG-23MLD are rated as true fighters in the class of the F-4E, Mirage F1 or JA-37 Viggen [/quote][/align] http://www.aer.ita.br/~bmattos/mundo/country/russia/mig-23.html ولی با این حال اگه شما تعداد بسیار زیادی میگ-21 و میگ-23 داشته باشید که بتونید اون رو با اویونیک، رادارهای جدید و موشک های مدرن مثل R-77، R-73 و نسل های ارتقا یافته R-27 مدرن سازی کنید اون هم با قیمت حدود 1- 3 میلیون دلار برای هر هواپیما (در مورد میگ 21-93 فکر می کنم حدود 1 میلیون دلار هست هزینه بسته آپگرید)، و چه به لحاظ مالی با محدودیت مواجهید و چه به لحاظ شرایط سیاسی، هم با تحریم مواجهید هم با تهدید، چرا اینکار رو نکنید. اگه مدرن سازی مناسبی روی این هواپیما ها به لحاظ رادار ، جنگ الکترونیک و موشک صورت بگیره، کی می تونه بگه مثلا مواجهه اف 16 و یا حتی اف 15 ها، با تعداد نسبتا مناسبی از میگ 21 ها یا میگ 23 های مدرن شده ای که قابلیت BVR و موشک های مدرنی با برد 130 کیلومتر مجهز شده، بی خطر و بی تلفات خواهد بود. البته به شرطی که عمر قطعات مکانیکیشون اجازه بده و از این نظر توجیه اقتصادی داشته باشه.

[quote]یه سوال دارم یعنی به جای توربوپمپ انژکتور گذاشتن یا این که یه انژکتور به کل سیستم اضافه کردن؟[/quote] نه توربوپمپ رو حذف کردن نه انژکتور رو به کل سیستم اضافه کردند. تولید فشار برای ایجاد جریان اولیه سیال توسط پمپ صورت می گیره و انژکتور هم وظیفه پاشش این جریان سوخت رو به درون محفظه سوخت رو داره، و همونطور که تو کلیپ هم می بینید ، یک دونه انژکتور استفاده نمیشه بلکه چندین انژکتور که در یک صفحه چیده شده استفاده میشه. البته انژکتور هم به نوعی کاری شبیه پمپ رو انجام میده ولی برای انجام وظیفه خودش باید از یک جریان سیال به عنوان نیرو محرکه استفاده می کنه. نمی دونم شمام بچه بودین از این کارها می کردید یا نه ولی ما که بچه بودیم، یه لوله خالی خودکار رو عمودی تو لیوان مثلا آب می ذاشتیم سرش بیرون از آب، بعد سر یک لوله خودکار دیگه رو هم که به صورت افقی و عمود بر این لوله خودکار اولی قرار داشت روی سر این لوله خودکار اولی میذاشتیم، بعد که از داخل لوله خودکار افقی فوت می کردیم باعث مکش جریان آب و پاشش اون و اسپری شدن اون میشد. شاید بشه به اون وسیله ما هم گفت که یک انژکتور سادست (مکانیزم ساده شده انژکتورها رو استفاده می کنه) که مثل پمپ هم باعث ایجاد جریان آب و البته اسپری اون میشه، ولی خودش نیاز به یک جریان سیال دیگه مثل اون جریان هوایی که ما از طریق فوت براش فراهم می کردیم نیاز داره ( البته انژکتور واقعی یه مقدار مفصل تر از این حرفهاست و از نازل های همگرا واگرا استفاده می کنه). به نوعی اگه نیاز به مخلوط کردن دو سیال هم باشه میشه از این روش استفاده کرد، مثلا در این مورد که گفته بود دو پایه، منظورش این بود که هم اکسیدایزر و هم سوخت هر دو وارد یک انژکتور شده و مخلوط و اسپری میشن به درون محفظه احتراق و در حقیقت یکی از سوخت یا اکسیدایزر، جریان مکنده هست و دیگری هم سیالیست که مکیده میشه. ( در مقابل حالتی که احتمالا برای سوخت و اکسیدایزر از انژکتورهای مجزا استفاده میشه ) البته من کلی عرض کردم.

مقاله این کار پژوهشی بر روی فضای اینترنت موجود هست و می تونید اون رو دانلود کنید. البته این مقاله مربوط به بخشی از مطالعات این پژوهش هست. http://www.akamaiuniversity.us/PJST10_1_132.pdf این هم مقاله دیگری از آقای امی درباره انژکتورهای دوپایه: http://annals.fih.upt.ro/pdf-full/2008/ANNALS-2008-3-32.pdf جالب اینجاست وقتی می خواید یه مقاله بدردبخور یا حتی بدردنخور خارجی رو دانلود کنید اغلب باید این پایگاههای اطلاعاتی یا ژورنال ها رو subscribe شید ولی این از اون دست مقالاتیه که از سایت های مختلفی امکان دانلودش هست، اون هم مقاله ای که مربوط به انژکتوریه که به ادعای مخترعش برای اولین بار در دنیا ساخته شده .

سوریه حدود 200 تا میگ 21 ، 150 تا میگ 23 و 90 تا میگ 29 داره (به غیر از سوخو 24 ، 22 و ...). اگه این هواپیماها رو به آخرین آپگریدها مثل Mig-21-93 با قابلیت BVR مجهز کنه که امکان شلیک R-77 ، R-27R و R-73 و ... رو به اون میده ، میشه گفت شرایط نسبتا مناسبی رو با هزینه کم پیدا می کنه. در مورد میگ-23 ها اگه اشتباه نکنم آخرین آپگرید پیشنهادی Mig-23-98 باشه که اون هم قابلیت موشکهایی مثل R-77 و R-27 رو به جنگنده میده.

[quote]ببین fardinstst تانک های روسیه همواره از رقیب های غربیش سرتر بوده به جز این تانک آخر.به علاوه روسیه تانک T-95رو هم تو راه داره و اگه این تانک از آزمایشات نهایی موفق بیرون بیاد و سریع هم به تولید برسه(اگر مثل T-90ارزان باشد)آن وقت اوضاع دوباره به حالت قبل میگردد.ولی اکنونM1-A2 سلطان نبرد است. [/quote] همین چند وقت پیش یه مجله آلمانی خبر داده بود که گویا روسیه پروژه تی 95 رو در سال 2010 لغو کرده.

الان ایران خودش داره تولید می کنه دیگه، EFCS-3 نمونه خارجیش که ساخت اسلوونی هست. ایران فکر کنم اینها رو برای ارتقای تی 55 ها به تی 72 زد خرید، ولی فکر کنم بعد از مدتی اسلوونی دیگه بهمون نداد این سیستم رو. اتفاقا فکر می کنم توسط صاایران هم تولید میشه. iei مخفف Iran Electronics Industries هست که فارسیش همون صنایع الکترونیک ایران یا صاایران هست. ایران با مهندسی معکوس به نام KAT-72 تولید می کنه. البته احتمالا نمونه های مختلفی باید داشته باشه این KAT-72 ها، بسته به تانک های مختلف مثل ام 60 ، چیفتین، تی 72، ذولفقار احتمالا هر کدوم تغییرات و اصلاحاتی داره. چون خود شرکت فوتونای اسلوونی برای تی 72 و ام 84 یک نمونه سیستم داره و برای تی 55 و تی 62 یک نمونه دیگه. وقتی محصولات این شرکت برای ارتقای تانکهای ام 84 های صربستان و یا تی 72 استفاده میشه ، فکر کنم نباید این شرکت رو دست کم گرفت. ضمن اینکه سامانه کنترل آتش کامپیوتری و دیجیتالی یکی از خصیصه های تانکهای نسل سوم هست.

باز هم مشکل عدم امکان ویرایش: باید اصلاح کنم که فوتونا برای ارتقای تانکهای خارجی فوق این سیستم رو ارائه کرده و گرنه تانکهای مذکور به صورت استاندارد فاقد این سیستم هستند.

[quote]تشكر ..! فقط بي زحمت يه سوال ديگه : اين مدل روي چه تانكي نصب شده ؟ [/quote] اگه که منظورتون تانکهای داخلیه که باید بپرسم پست قبلیم تو صفحه قبلی رو خوندید؟ تو اون پست عرض کردم، در بسته های ارتقای تانک های تی 55/54 ، تی 72 ، ارتقای چیفتن به مبارز، ارتقای ام 60 به سمسام، نصب این سیستم از موارد اصلی ارتقا هست و همینطور در تانک ذوالفقار هم استفاده شده. اگه که منظورتون تانک های خارجی هست باید بگم فوتونا این محصول رو برای تانکهای تی 55 و تی 62 ساخته و البته سیستم های مشابهی هم با نام TFCS-3 برای تی 72 و ام 84 ساخته.

چرا در این تاپیک امکان ویرایش پست وجود نداره؟ مدلکس توضیحاتی رو درباره ارتقای تی 72 ها با این سامانه کنترل آتش ارائه داده و گفته که برنامه ریزی شده تا تی 72 ها به این سامانه مجهز بشه. همچنین گفته بعد از نصب این سامانه بر روی تی 72 ، این تانک تست های عملیاتی رو انجام داده و در حال حاضر این سامانه در حال نصب بر روی تعدادی از تانک های تی 72 هست. نمی دونم تاریخ این اظهارات به کی بر می گرده ولی گویا تا قبل از رزمایش اخیر استفاده از این سامانه روی تی 72 ها مشاهده نشده بود.

کماندو عزیز سامانه کنترل آتش KAT-72 نمونه تولید داخل سامانه کنترل آتش EFCS-3-55 ساخت شرکت Fotona از اسلونی هست. یکی از مواردی که در بسته های ارتقای ایران بر روی تانکهای T55/T54 ( به T-72z) ، همچنین ارتقای T-72s ها ، ارتقای M-60 ها به سمسام، و همچنین تانک چیفتن به مبارز ، به کارگرفته شده، نصب این سامانه کنترل آتش بر روی این تانکهاست. البته تانک ذولفقار هم از این سامانه کنترل آتش استفاده می کنه که پوردستان سال گذشته هنگام رونمایی آخرین نمونه ذولفقار گفت در نمونه های قبلی مشکلاتی در سامانه کنترل آتش وجود داشت که در آخرین نمونه این مشکل رفع شده است. این توضیحاتیه که در حال حاضر Modlex برای این محصول معرفی کرده : [align=left] [/align] این توضیحاتیه که پیش از این در سال 2005 در سایت Ieimil.ir در مورد این سامانه کنترل آتش وجود داشت : <

برخی تصاویر منتسب به T-95 هم شباهت زیادی به تانک مورد اشاره در بازی داره ( منظورم این نیست که اون تانک T-95 هست ) که البته گویا پروژش لغو شده ----

[quote]... یا اینکه با توجه به گفته پوردستان در مورد وجود مشکلاتی در سامانه کنترل آتش[b] [color=red]ذولفقار[/color][/b] و رفع شدن اون در آخرین نمونه ...[/quote] نمی دونم چرا امکان ویرایش پست قبلی وجود نداشت، در جمله فوق در پست قبلیم کلمه تانک ذولفقار جا افتاده بود که به شکل فوق ویرایش و اصلاح می شود.

من شخصا تا الان خیلی علاقه ای به خودروهای زرهی نداشتم و دانش آنچنانیم در این زمینه ندارم ولی یه دوستی که تصاویر تی 72 در رزمایش اخیر رو دیده بود می گفت اولین باره که Gunner Sight مربوط به سامانه کنترل آتش KAT-72 رو روی تانک های تی 72 ایران می بینه (همچون ذولفقار که فقط در آخرین نمونش این مسئله دیده شد) و تا الان چه در رژه ها و چه در رزمایش ها این مورد رو در تی 72 های ایران مشاهده نکرده بود. البته من یه جستجویی انجام دادم متوچه شدم، اطلاعات مربوط به سامانه کنترل آتش KAT-72 از سال 2005 جزو فهرست محصولات iei بوده ( الان جزو فهرست محصولات Modlex.ir )، ولی خوب چرا تازه الان این مسئله دیده میشه جای سوال داره، این دوستمون نظرش این بود که یا به خاطر هزینه هاش هست ، یا اینکه با توجه به گفته پوردستان در مورد وجود مشکلاتی در سامانه کنترل آتش و رفع شدن اون در آخرین نمونه، شاید تولید نهایی این سامانه کنترل آتش، تازه به سر انجام رسیده.

شاید من دارم اشتباه می کنم، ولی بر خلاف اونچیزی که در رسانه های غرب و عربهای حامی غرب مدام تبلیغ میشه که ایران به فکر گسترش نفوذ خودش در منطقه هست و به فکر ایجاد امپراتوری خودش هست، مقامات ما در قبال ارتباط قوی با مردم این مناطق به شدت منفعلانه برخورد می کنند. نه حتی در سطح مالی یا نظامی بلکه به لحاظ ارتباط فکری و تبادل نظر هم به نظر نمیاد ارتباط چندان قوی با مردم این مناطق از جمله یمن داشته باشیم.

mjb عزیز منظور من از پتانسیل خواست خود مردم بود. این شرایطی رو که شما می گی اتفاقا به نظر من نشانه پتانسیل بیشتره، هر چه شرایط سخت تر باشه نارضایتی مردم بیشتر و تمایل اونها به رهایی از این شرایط بیشتره. بله اکنون اونها شرایط جهاد و مقاومت رو ندارند ولی من صحبت از شرایط جنگ کردم که در اون حالت ایران می تونه حمایت تجهیزاتی آموزشی بکنه. سعودی ها که دیگه از اسرائیلیا بدتر نیستند که حزب الله در مقابلشون ایستاد، منتها مسئله اینه که آیا واقعا این خواست وجود داره یا خیر. مقامات سعودی علنا در برنامه های ضد ایرانی غرب و آمریکا شرکت می کنند و حتی اگه اشتباه نکنم گروههایی مثل گروههای ریگی رو هم حمایت کردند. فکر می کنم ایرانی ها هم باید یک برنامه بلند مدت برای نفوذ فکری در مناطقی مثل شرق عربستان که شیعه هستند و اتفاقا نفت خیز هم هست انجام بدن ، شاید هم فرصتی پیش بیاد که بشه اقدام به تجزیه این بخش از عربستان کرد. ( از موارد استثنائیه که من موافق تجزیه یک کشور اسلامی هستم) . اتفاقا گویا قطری ها هم به این مناطق چشم دوختند ، و از نظر حمایت گروههای ضد حکومتی عربستان شاید خیلی جدی تر عمل کردند. حقیقتا اگه روزی همفکران نظام جمهوری اسلامی ایران در مناطقی مثل بحرین و شرق عربستان به قدرت برسند، یک پیروزی استراتژیک بی نظیر برای ایران خواهد بود و شابد بشه گفت که ایران قدرت مطلق منطقه خواهد بود.

مثل اینکه اشتباهی اینجا پست دادم ببخشید لطفا پاک شود. اصل منبع این خبر فارس هست.

به نظرتون، آیا در شرایط جنگ این پتانسیل وجود داره که ساکنین ناراضی شرق عربستان مثل العوامیه و قطیف و همچنین بحرین رو تجهیز (نظامی ) و آموزش داد و از کنترل اونها خارج کرد؟

مرتضی عزیز سپاسگذار از شما. فکر می کنم با توجه به پیشرفت های موشک های ضد تشعشع، همون اصول ساده خودکششی و متحرک بودن و همچنین چند لایه ای بودن سیستم های پدافندی زمینی از مطمئن ترین روش ها برای مقابله با موشک های ضد تشعشع باشه.

از اونجا که فجر 27 توپ اصلی ناو های ما هست و در جلو هست بهتره فتح در همون عقب قرار بگیره. اون ماکت 40 میلی متری دو لول که روی ماکت موج 2 دیده میشه به نظر میاد ماکت DARDO هست :

ببخشید اشتباه شد، این پست حذف بشه لطفا.

در مورد بخش اول سوالت که گفته بودی در توپ فتح قسمت جلو ، متوجه نشدم منظورت چیه ولی در مورد اون ماکت، در بخش عقبی ماکت ، یک توپ دولول 40 میلی متری قرار داشت : یعنی ماکت در مجموع به یک توپ 76 در جلو، توپ دو لول 40 میلی متری در عقب ، سامانه فالانکس در وسط و سامانه موشک کوتاه برد احتمالا FM-80 هم در جلوی قسمت میانی مجهز بود. ولی اعتباری به این ماکت ها نیست، احتمالا در حد مطالعات اولیه هست و تا طرح نهایی تغییرات زیادی خواهد کرد، به عنوان مثال الان می دونیم که موج 2 از رادار آرایه فازی استفاده می کنه، ولی خوب همین ماکت نشون میده که طراحان و سازندگان ناو به راه حل های مثل توپ دو لول 40 میلی متری و یا استفاده از سیستم مشابه فالانکس و یا حتی موشک های کوتاه برد HQ-7 فکر کرده اند.

[quote] [quote]استفاده از لانچرهای چندتایی اتوماتیک برای موشک های دوشپرتاب و یا استفاده از موشک هایی مثل QW-3 که از یک بوستر اضافی هم استفاده می کنند مناسب به نظر میاد.[/quote] این موشکها توانایی انهدام کردن موشکهای کروز رو دارند؟ یعنی اگه بهتر بپرسم، اینکه یه موشک دوش پرتاب توانایی انهدام موشکهایی کروز را داشته باشد به مانورپذیری خود موشک برمیگرده یا سامانه های کشف و ردگیری موشک؟ یا هردو؟[/quote] بله توان انهدام موشک کروز رو دارند، چین اختصاصا برخی موشک های دوشپرتاب جدیدش رو با تغییراتی در مدل های قبلی برای مقابله بهتر با موشک های کروز طراحی و ساخته. به عنوان مثال موشک میثاق 2 که همون QW-1M هست توانایی بهتری در مقابله با موشک کروز نسبت به QW-1 یا میثاق 1 داره. QW-11 و به دنبال اون QW-18 اختصاصا برای افزایش توانایی این موشک ها در مقابله با موشک های کروز طراحی و ساخته شدند. تغییرات هم می تونه در بخش های مختلف باشه، هم در کلاهک جنگی، هم سیستم هدایت و هم مشخصات مکانیکی و پروازی موشک. مثلا در موشک QW-18 جستجوگر مادون سرخ dual band اون طوری طراحی شده که علاوه بر ردیابی گرمای خروجی از نازل موشک، از روی تفاوت دمای سطح موشک هدف با محیط اطراف، موشک هدف رو ردیابی کنه. بهینه سازی های ایجاد شده باعث شده که موشک عملکرد بهتری در مقابل موشک های کروز در سرعت های مافوق صوت داشته باشه.

از اونجا که حیات کل ناوها و ناوچه های ما خصوصا در مقابله با دشمنانمون که احتمالا از تاکتیک حملات هوایی انبوه استفاده می کنند، به سیستم های پدافندیشون وابسته است، بنابراین من فکر می کنم به دفاع چند لایه ای و متنوع چه در توپ ها چه در موشک ها نیاز داریم . خصوصا که قراره ناو بزرگتر دیگری هم بسازیم. در توپ ها 76 میلیمتری و 40 میلیمتری ها رو در حال حاضر داریم. در مورد توپ 76 میلی متری فجر 27 ، که در برخی ناوهای خارجی دیده میشه از چند تا از این نوع توپ برای دفاع هوایی استفاده شده ، اگه بتونیم سیستمی مشابه سیستم کیت Strales رو برای این توپ طراحی و بسازیم، ارتقای بسیار سودمندی خواهد بود. نمی دونم آیا تاپیک مستقلی در این زمینه وجود داره یا نه ولی این سیستم که از گلوله های (Driven Ammunition Reduced Time or DART ) هدایت شونده استفاده می کنه برد این توپ رو به 35 تا 40 کیلومتر افزایش میده . همچنین امکان استفاده همزمان و انتخابی از هر دو نوع گلوله متعارف و هدایت شونده امکان پذیر هست. شرکت اتو ملارا روی توپ های 127 و 155 میلی متری هم داره کار می کنه که برد گلوله های هدایت شونده (GPS ، سیستم اینرشیال و جستجوگرهای مادون سرخ) 127 میلی متری بر علیه اهداف سطحی به 100 کیلومتر هم میرسه. گلوله ها به بالکهای متحرک و کانارد مجهز هست که امکان مانورپذیری تا 40 G رو میده. همچنین سرعت این گلوله ها به 1200 متر بر ثانیه ( بیش از 3.5 ماخ) میرسه. گلوله ها از سر جنگی ترکشی و فیوز قابل برنامه ریزی چند کاره مایکرویو 3A Plus استفاده می کنند. هدایت گلوله ها به صورت سیستم هدایت RF (radio frequency) صورت می گیره. فکر می کنم فجر 27 ما از نوع Compact این توپها باشه که نرخ آتشش 85 گلوله بر دقیقه هست. هر چند تو منابع گزارش های خبرگزاری های ما نرخ آتش 120 گلوله بر دقیقه ذکر شده که مربوط به نوع سوپر رپید هست ولی تو کلیپ افتتاح این پروژه توسط سردا محمد نجار ایشون در توضیحاتشون راجع به این سیستم نرخ آتش این توپ رو 85 گلوله بر دقیقه ذکر می کنه که همون نوع کامپکت هست. ----- در لایه بعدی توپ سبکتر موجودمون فتح 40 میلی متری و یا 35 میلی متری اورلیکون هست که شاید اگه فتح رو هم به صورت دو لول بسازن برای افزایش نرخ آتش شرایط بهتری رو داشته باشه. البته 35 میلی متری نواخت تیر مناسب تری داره با توجه به تفاوت کالیبر نه چندان زیاد. --- در لایه بعدی فکر می کنم به هر حال نیاز داریم یک گیتلینگ ( حالا یا 30 یا 23 یا 20 میلیمتری با توجوه به موارد در دسترس) طراحی ساخته بشه و اگه در ترکیب با موشک های کوتاه برد استفاده بشه که دیگه چه بهتر، استفاده از لانچرهای چندتایی اتوماتیک برای موشک های دوشپرتاب و یا استفاده از موشک هایی مثل QW-3 که از یک بوستر اضافی هم استفاده می کنند مناسب به نظر میاد. از اونجا که انواع مختلفی از موشک های دوشپرتاب چینی در کشور دیده میشه امکان دسترسی به موشک های QW-3 ( مطمئن نیستم هنوز عملیاتی شده باشه ) و یا تولید تحت لیسانس اونها احتمالا موجود هست. --- در کنار اینها احتمال ساخت سیستم موشکی کوتاه برد بر مبنای شهاب ثاقب و یا تور ام 1 هم هست. همینطور پتانسیل ساخت موشک دوربرد با افزودن بوستر بر مبنای محراب به مانند نمونه های ER موشکهای استاندارد یا موشک Aster هم وجود داره.

فکر کنم قبل از اون هم بوده ، چون یادمه تلویزیون حدود یکی دو ماه پیش مستندی از درگیری ناوچه پیکان با ناوچه های عراقی نشون می داد، در اون برنامه اعلام شد که موشک ضد کشتی عراقی ها توسط توپ 76 میلی متری منهدم شده.

[quote][quote]Goebbels عزیز البته من اطلاعات کاملا دقیقی راجع به این پروژه ندارم ولی میتونم حدس بزنم انجام این پروژه به چه شکل بوده. Cooperation خیلی معنا داره، و معمولا تو این جور روابط میشه پی به چگونگی این Cooperation و ماهیت این پی برد. ضمن اینکه وقتی صحبت شرکت مشاور میشه، معمولا به این معنی نیست که صرفا مشورت میده یا به قول شما اصلاح می کنه طرح رو! اتفاقا در پروژه های مهندسی عمدتا شرکت مشاور کار طراحی محصول رو به طور کامل و به طور تفصیلی انجام میده و اون رو تحویل شرکت کارفرما میده.[/quote] میشه حدس خودتون رو مطرح بفرمایید بحث ما پروژه نظامی است! و کشوری که قراره سازنده طرح نهایی باشد!و بر اساس نیاز های خودش طراحی خواهد کرد.امریکا نیاز های ترکیه رو بهتر میداند یا خود ترک ها؟ علاوه بر این توانایی اجرایی کردن طرح هم باید باشد یا نه؟ پس وقتی قراره در کشوری تجهیزات نظامی ساخته بشه اون هم با همکاری نه تولید با مهندسی معکوس یا تحت لیسانس منطقی نیست که در طراحی کلی مشارکت نداشته باشد! در مورد طرح های نظامی ترکیه بیشتر بحث همان اصلاح و مشاوره است!تا طراحی کلی توسط سایرین! مثلا همکاری امریکا در ساخت تانک جگوار چین! که این کشور در بحث تانکها توانایی طراحی دارد نمونه اون هم موجوده ولی با امریکا همکاری میکند و اونها طرح چینی ها رو اصلاح میکنند و مشاوره فنی میدهند!پیشنهاد میدهند نه تمام طراحی![/quote] یک نمونه مشابه همکاری ها ، مثل قضیه موتور ملی ایران خودرو هست. تازه موتور ایران خودرو برند مشابه خارجی هم نداره و مالکیت برند کاملا در اختیار خودشه. ولی می دونیم این موتور توسط آلمانی ها طراحی شده و مهندسان ایران خودرو ناظر پروژه بودند که این هم خودش یعنی مشارکت. ضمن اینکه با وجود راه اندازی خط تولید این موتور با تیراژ نسبتا بالا، الان تازه ایران خودرو سعی می کنه که با همکاری قطعه سازانش بلکه بتونه قطعات این موتور رو ساخت داخل کنه. [quote]بحث ما پروژه نظامی است! و کشوری که قراره سازنده طرح نهایی باشد!و بر اساس نیاز های خودش طراحی خواهد کرد.امریکا نیاز های ترکیه رو بهتر میداند یا خود ترک ها؟[/quote] بنده منکر این موضوع نشدم، ولی ربطی هم نمی بینم، شما می تونید نیازهاتون رو سفارش بدید تا براتون طراحی کنن و حتی بسازن و با برند خودتون تحویل بدن.( البته این بدان معنا نیست که در این موضوع هم حتما همینطور هست ). من یه جایی درباره این محصول می خوندم که بعد از طراحی این محصول تازه ترکیه با کمک دانشگاه ها و موسسات تحقیقاتی تصمیم به داخلی سازی این محصول و قطعات و سیستم هاش کرد . [quote]در مورد طرح های نظامی ترکیه بیشتر بحث همان اصلاح و مشاوره است![/quote] من اصراری در مورد اینکه شما حرفهای من رو بپذیرید رو ندارم، ولی در این مورد اگه میخواید حرفتون رو بپذیرم منبع موثق و بی طرفی رو معرفی کنید اون هم منظورم در این پروژه خاص نیست چون شما کلی در مورد تمامی پروژه ها صحبت کردید که اتفاقا بر خلاف شما فکر میکنم ، تصور من استفاده مستقیم از تکنولوژی همکاران خارجی هاست. اگه همکاری فقط در حد اصلاح و مشاوره ( که البته ابتدا باید این اصطلاح "مشاوره" رو در امور مهندسی تعریف کنید) بود احتمال قریب به یقین اصلا صحبت همکاری هم مطرح نمیشد و می گفتن خودمون توسعه دادیم محصول رو. چون چندان دقیق از چند و چون این پروژه اطلاع ندارم علاقه ای ندارم که یک بحث کش دار و نه چندام مهم و البته مفید رو اینجا ادامه بدم. بحث دوستان اینجا این نیست که ترک ها هیچی حالیشون نیست، ولی وقت بحث مقایسه با ایران پیش میاد ، صحبت دوستان اینه که امکان بهره گرفتن از کمک خارجی هست که این امکان رو بهشون میده که مثلا همچین محصولی تولید کنند.