با تشکر از گرد آورنده ی مقاله این رادار از نوع 55G6-1 است که همان رادار NEBO معروف است و همونطور که اشاره شد ، برای کشف و ردیابی اهداف پنهانکار از جمله موشکهای کروز و بالستیک و هواپیماهای Steath ساخته شده و روی باند VHF کار میکند . این رادار فاز آرایه علی رغم ابعاد بزرگ خود متحرک میباشد و قدرت این رادار را 4 موتور دیزلی با توان 100 کیلوووات تامین میکنند . مدل اصلاح شده ی این رادار 55Zh6-1 Nebo-U یکی از عناصر سیستم پدافند موشکی S-400 است . مدل NEBO-U با برد 600 کیلومتر ، تنها رادار فازآرایه دیجیتالی است که روی باند VHF کار میکند .

جناب Interceptor من فکر نکنم ساختن یک بمب الکترومغناطیسی (توجه داشته باشید بمب الکترومغناطیسی با سلاح و توپهای الکترومغناطیسی متفاوت است) به اندازه ی ساختن یک موتور جت بومی برای جنگنده هم هزینه داشته باشه ، در واقع کافیه انرژی حاصل از یک انفجار معمولی رو روی امواج الکترومغناطیسی حامل مدوله کرد و تمام . [img]http://static.howstuffworks.com/gif/e-bomb-detonation.gif[/img] اما همین سلاح ساده بخاطر توان نفوذ و تخریب بالا در تجهیزات الکترونیکی ، در حال حاضر یکی از استراتژیک ترین و تعیین کننده ترین سلاحها تبدیل شده تا جایی که در سند چند سال پیش امنیت ملی امریکا ، حمله ی الکترومغناطیسی یکی از بزرگترین تهدیدات علیه امنیت ملی آمریکا عنوان شده . در مورد برد این سلاح هم برد بمب اصولا به حامل اون (هواپیما ، موشک و...) بستگی داره . بمب های الکترومغناطیسی میتونند بصورت بمب های هدایت شونده هوا به زمین ، بصورت کلاهک برای موشکهای بالستیک و حتی موشکهای پدافند هوایی استفاده بشه . با این تفاسیر ، استفاده از کلاهک الکترومغناطیسی روی یک موشک قاره پیما که توان نزدیک شدن به ماهواره ی مورد نظر رو داشته باشه ، میتونه با تقریب خوبی باعث از کار افتادن ماهواره بشه . با توجه به اینکه رژیم صهیونیستی بمب اتمی در اختیار داره ، متعاقبا دارنده ی بمب های الکترومغناطیسی اتمی به حساب میاد . البته سقوط آواکس عدنان-1 تا جایی که بنده میدونم دلایل دیگری داشت . در ثانی بجز آمریکا و روسیه کشور دیگه ای تا الان تکنولوژی توپ های الکترومغناطیسی (دقت کنید توپ الکترومغناطیسی نه بمب الکترومغناطیسی) رو ندارد .

جناب وافن من تاحالا نشنیدم در مورد ضعف کارآمدی این اخلالگرها در جنگ 2003 عراق کسی چیزی گفته باشه (اگر لینک مطلب بدید ممنون میشم) . این اخلالگرها تونستند دسترسی به GPS رو در مناطق مرزی عراق مختل کنند . اما علت اینکه اختلال در GPS باعث از کار افتادن تسلیحات هدایت دقیق آمریکا نشد اینکه که این تسلیحات یا بطور پیش فرض از سیستم عکسبرداری تصویری (TERCOM) استفاده میکردند یا مدلهایی که هدایت ماهواره بودند هم مجهز به سیستم کمکی هدایت اینرسیایی (در مواقع از کار افتادن GPS) هستند .

جناب Interceptor با تکنولوژی ساخت یک بمب الکترومغناطیسی واقعا اونقدرها هم سخت نیست که فکر میکنید ، تنها مشکل فنی اصلی اینه که این انرژی الکترومغناطیسی که در تمام جهات آزاد میشه رو چطور کنترل کرد تا فقط به سیستمهای دشمن آسیب برسونه نه دستگاه های الکترونیکی ما .

با تشکر از کاوه عزیز برای توضیحات 6 دستگاه اخلالگر سیستم ماهواره ای GPS که روسها به عراق داده بودند (و عکسش رو هم قرار دادم) از نوع قابل حمل بوده و دارای برد 150 تا 200 کیلومتر هستند . این سیستم در جنگ عراق (سال 2003) توسط ارتش عراق استفاده شد ، باعث اختلال در سیستمهای هدایتی برخی تسلیحات هدایت ماهواره ای ارتش آمریکا (JDAM و موشکهای Tomahawk) شد تا جایی که موشکها مجبور شدند به سیستم کمکی هدایتی اینرسیایی (با دقت پایینتر) سویچ کنند . در پی این کار پنتاگون و مقامات سیاسی آمریکا رسما به روسیه و شرکت Aviaconversiya Ltd (شرکت سازنده ی این اخلالگرها) اعتراض کردند . البته قدرت این اخلالگرهای کوچک (با توان خروجی 4 وات) مقابل اخلالگرهای ارتقا یافته و پر قدرتی که کره ی شمالی در سال 2000 از روسیه خرید و طبق اطلاعات موجود ، بزرگتر بوده و روی شاسی کامیون سوار هستند . کمتر هست

طاهای عزیز البته تا جایی که بنده میدونم ، امکان ذخیره کردن موقعیت رادارها بتازگی و در مدل AGM-88E موشک ضدرادار آمریکایی که در سال 2010 رونمایی شد ، وجود داره و در نمونه های قبلی همچین چیزی نداشتیم (موشک Alarm زمانی که رادارها خاموش میشن یک چتر باز میکنه تا ارتفاع 13 کیلومتری رو با سرعت کمتری بیاد پایین تا شاید تا اون موقع رادارها روشن بشن) در مورد سیستم GPS هم بنظر من عاقلانه بود که تاماهاوک ها با همان سیستم هدایتی TERCOM بمانند چون امکان اخلال در سیستم هدایت ماهواره ای GPS به دلیل استفاده از امواج الکترومغناطیسی-رادیویی بسیار بیشتر از اخلال در سیستمهای اپتیکی هست (البته تاماهاوک های هدایت ماهواره ای در صورت اخلال در GPS باز میتونن از سیستم کمکی هدایت اینرسیایی ژیروسکوپی استفاده کنند) . جالبه بدونید که اخلالگرهای سیستم GPS که چند نمونه از آنها قبل از سال 2003 به عراق داده شد ، (همانطور که در لینک زیر مشخص هست) دارای ابعاد بسیار کوچکی هستند و به شدت قابل حمل میباشند . http://www.qsl.net/n9zia/wireless/pics/gpsjam-7.jpg

طرح T-90AM موسوم به ARMADA تانک جدید و ارتقا یافته بر پایه ی T-90A هست که قراره از توپ و تسلیحات کاملا جدید استفاده کنه و در سال 2014 وارد ارتش روسیه بشه و نمونه صادراتی نیست . یک کلیپ زیبا از نمایش تانک T-90C در نمایشگاه امسال ، جالب اینجاست که مجری ریانوستی تو این کلیپ ، اسم این تانک رو T-90OC گفت (اگر اشتباه نشنیده باشم) http://en.rian.ru/video/20110909/166594991.html

به نکته ی ظریفی اشاره کردید علی آقا ، شباهت های زیادی بین این دو نمونه وجود داره ، بنظر من حتی میشه گفت T-90C (با اطلاعاتی که الان ازش داریم) ارتقا زیادی نسبت به اونچه که قرار بود T-90M بشه ، نداشته و تقریبا همونه . در واقع T-90M که بر پایه ی تانک T-90S Bishma هند بود ، یک تانک صادراتی پیشرفته بود که قرار بود از زره واکنشی Relict ، موتور جدید با قدرت 1250 اسب بخار و تجهیزات ارتقا یافته الکترونیکی از جمله هدایت ماهواره ای استفاده کنه ، یعنی تقریبا همان ارتقاهایی که برای T-90C اعلام شده . سناریوی زیر برای این قضیه محتمل هست : تانک T-90M یک طرح ارتقا بر پایه ی تانک T-90S Bishma هند بود که با همکاری هند ، روسیه و چند کشور غربی در حال ساخته شدن بود . اما بعد از نمایش عمومی دو نمونه از این تانک در نمایشگاه بین المللی نیژنی تاگیل سال 2010 ، دیگه خبری از این تانک بیرون نمیاد . سال 2010 مصادف با سالی هست که تانک بومی هند موسوم به Arjun پس از سالها مشکلات فنی بالاخره تکمیل میشه (در حقیقت هندی ها T-90 رو بعد از طولانی شدن پروژه ی تولید Arjun و به عنوان راه حل موقتی خریدند) و با پشت سر گذاشتن تستها با عملکرد بالا ، توجه مقامات نظامی هندی رو به خودش جلب میکنه ، تا حدی که ارتش هند سفارش خرید 250 عدد از این تانک رو میده . ظاهرا با ورود تانک Arjun ، هندی ها تمایلشون رو برای ادامه ی پروژه ی T-90M از دست میدن و کنار میکشن . روسیه هم بعد از این قضیه در این یک سال پروژه ی T-90M رو دوباره سازماندهی کرده و خودشون تنهایی دنبال میکنند و در نمایشگاه امسال تحت عنوان تانک T-90C با اهداف صادراتی رونمایی میکنند ... از این مورد که بگذریم به جزییات موثقی در مورد زره Relikt برخوردم که توسط سازنده ی اصلی این زره ، انستیتو تحقیقاتی علمی فولاد مسکو موسوم به NII Stali و در مصاحبه با خبرگزاری اینترفکس اعلام شده ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- [color=red](27 جولای 2011) "انستیتو تحقیقاتی علمی فولاد مسکو تانک T-90 را به یک زره جدید موسوم به Relikt مجهز کرده است که از تکنیک "حفاظت دینامیکی" استفاده میکند . این انستیتو اعلام کرد تانک T-90 تجهیز شده با زره Relikt در نمایشگاه تسلیحاتی نیژنی تاگیل که بین 8 تا 11 سپتامبر 2011 برگزار میشود ، به نمایش عمومی در خواهد آمد . این انستیتو در مصاحبه با اینترفکس افزود : این سیستم حفاظتی از یک عنصر جدید بر پایه ی حفاظت دینامیکی موسوم به EDZ 4S23 - که آخرین نمونه از سری عناصر ساخته شده توسط این دفتر با کدهای 4S20, 4S22, 4S24 است - استفاده میکند . این عنصر حفاظت دینامیکی از ترکیب کاملا جدیدی از مواد منفجره استفاده میکند که قابلیت حفاظت تانک در مقابل نسل های کنونی و آینده گلوله های ضد تانک از جمله خرج های شکل دار ، کلاهک های دوگانه (Tandem) و گلوله های ثاقب را دارد . برخلاف نمونه ی قبلی خود (Kontakt-5) ، زره جدید قابلیت حفاظت هم در مقابل موشکهای سرعت بالا و هم در مقابل موشکهای سرعت پایین را دارد . این انستیتو اظهار داشت "هیچ مشابه زره Relikt در روسیه و جهان وجود ندارد" . سازندگان این زره همچنین اعلام کردند [b]قابلیت حفاظت زره Relikt در مقابل خرج های شکل دار ، حداقل 100 درصد و قابلیت حفاظت در مقابل موشکها 50 درصد نسبت به نمونه ی قبلی (Kontakt-5) افزایش یافته است [/b] طبق این گزارش ، زره Relikt با وزن 2.5 تن در رده ی زره های سبک وزن قرار گرفته . از طرفی دیگر ، مدیر عامل شرکت NII Stali OAO در یک اعلامیه مطبوعاتی اعلام کرده است [b]"برای ما ، Relikt برای گذشته است"[/b] وی افزود "ما در حال کار کردن روی سیستمهای جدیدی هستیم که از مواد منفجره برای دفاع استفاده نمیکنند و نه تنها موثر تر ، بلکه امن تر نیز هستند" . [/color] منبع : http://www.thearticleslib.com/military/Russia-to-unveil-new-explosive-reactive-armour-at-Nizhniy-Tagil-arms-expo.html (حرف آخر مدیر عامل OAO تا حدودی اثبات کننده ی این موضوع هست که مخاطب اصلی تانک T-90C ، مشتریان خارجی هستند ، نه ارتش روسیه)

سلام Shola جان آره متوجه شدم ، داشتم پیگیری میکردم قضیه رو جناب Taha عزیز در بحث ضدالکترونیک و ضدضدالکترونیک ، این رویه است که همیشه وجود داشته و بحثی که شما مطرح کردید هم کاملا درست هست . اما بعیده که سیستمهای اخلالگر برای مقابله با یک هواپیما و پهپاد شناسایی روشن بشن و به همین راحتی اطلاعات و باند فعالیت اخلالگر رو دو دستی تقدیم دشمن کنند ! در واقع حتی برای کشف هواپیماهای جاسوسی و شناسایی هم سعی میشه تا حد امکان از رادارهای زمینی استفاده نشه (بجاش از رادارهای دوربرد هوایی جنگنده ها و آواکسها استفاده میشود) که نه باند ارتباطی و نه موقعیت رادار ها کشف نشه . در مورد سیستم هدایت تصویری موشک تاماهاوک (که فکر کنم منظورتون سیستم هدایتی TERCOM) هست ، درسته که بخش اصلی اطلاعات عوارض زمین مسیر و ... که توسط ماهواره های تصویربرداری دریافت شده و در حافظه ی موشک ذخیره میشوند . اما این موشک بازهم باید برای هدایت دقیقتر از یک ارتفاع سنج راداری استفاده میکند و بازهم بحث قابلیت اختلال در ورودی رادار بوجود میاید . علاوه بر این ، باید این نکته رو ذکر کنم که سیستمهای تصویر برداری ماهواره ای از نوع اپتیکی هستند و سیستمهای اپتیکی هم قابل اختلال میباشند . برای مثال شوروی در دهه ی 80 برای کور کردن سنسورهای اپتیکی یک ایستگاه لیزری موسوم به Terra-3 در تاجیکستان تاسیس کرد که با استفاده از لیزرهای پرقدرت گازی (دی اکسید کربن) لنزهای ماهواره های تصویربرداری جاسوسی رو کور میکردند . البته از آن زمان تا امروز سیستم مشابه ای (حداقل به صورت رسمی) برای اخلال در ماهواره های تصویربرداری معرفی نشده اما در کل قابلیت اخلال در کار سیستمهای تصویربرداری اپتیکی هم وجود دارد .

[quote]من تا جايي كه ميدونم زره واكنشي زياد بدرد گلوله هاي انرژي جنبشي نميخوره.همونطور كه t72هاي عراقي كه واكنشي داشتن ولي اورانيومي هاي امريكا سوراخشون كرد.حالا بايد ببينيم كار جديد روسها رو. راستي مگهt90 يه طرح موقتي تا زمان ورودt95نبود؟قرارنبود زياد بسازن پس چي شد؟[/quote] دوست عزیز زره های واکنشی نسل سوم به بعد (از جمله زره واکنشی Kontakt-5) دارای قابلیت مقاومت در مقابل گلوله های APFSDS هستند ، طرز کار زره های واکنشی نسل سوم بدین صورته که صفحه ی بالا و پایین با انفجار مواد منفجره ی وسط دو صفحه در جهت خلاف یکدیگر شروع به چرخش میکنند . با برخورد نوک گلوله به صفحه ها ، چرخش دو صفحه ی زره در خلاف جهت همدیگه باعث ایجاد گشتاوری میشه که حداقل 30% انرژی جنبشی گلوله رو میگیره . با این کار گلوله توانایی نفوذش رو از دست میده . در مورد تانکهای عراقی هم باید عرض کنم بیشتر این تانکها (که از نوع بشدت دانگرید شده ی T-72M بودند) به زره Kontakt-5 مجهز نبودند و در تانکهای مجهز شده هم ، این زره تنها 60% از قسمت جلویی تانک رو محافظت میکرد . اما طبق مجله دفاعی Jane (در سال 1997) آزمایشات ارتش آمریکا روی تانکهای T-72 به غنیمت گرفته شده ی عراقی که مجهز به زره Kontakt-5 بودند ، نشون داد که زره Kontakt-5 قابلیت دفع گلوله های APFSDS اورانیومی M829A1 که از تانک آبرامز شلیک شد رو دارند . این آزمایشات ارتش آمریکا رو ترغیب کرد که گلوله های جدیدتر M829A2 و M829A3 رو تولید کنه . [img]http://www.army-guide.com/images/t72m4oaoosodkas01.jpg[/img] در مورد تانک T-90C هم این تانک رونمایی شده بیشتر به یک نمونه ی صادراتی برای بازار بین المللی شباهت داره ، نه تانکی برای خدمت در ارتش روسیه

IMR-2 نام خانواده ای از خودروهای زرهی مهندسی ارتش روسیه است که بر پایه ی تانک معروف T-72 ساخته شده ، تولید مدلهای اولیه موسوم به IMR-2M1 مجهز به تجهیزات پاکسازی مین و حفاظت اضافی برای سیستم هیدرولیک خودرو در سال 1982 شروع شد و آخرین مدل این خانواده بنام IMR-2MA با وزن 49.5 تن در حال تولید و خدمت در ارتش روسیه است . خودروی مهندسی IMR-2MA برای باز کردن راه قوای زرهی ، عملیات های متحرک ، پاکسازی مین و بقیه کارهای مهندسی ساخته شده است و یکی از موثر ترین و قویترین خودروهای مهندسی جهان به شمار میرود ، بطوریکه ارتش روسیه "هیچ همتایی برای این خودرو در ارتشهای دیگر جهان نمیبیند" . IMR-2MA بر پایه ی شاسی T-72 بنا شده ، اما برجک تانک T-72 با یک بدنه ی فولادی ضخیم زره پوش شده و ابزار مهندسی تعویض شده ، پنجره های این خودرو کاملا ضد گلوله هستند و یک بازوی تلسکوپی برای فرمانده ی خودرو تعبیه شده است . همچنین اکسیژن کابین خدمه با یک سیستم تهویه ی مخصوص تامین میشود . موتور نصب شده روی این تانک از نوع V-84MS و با قدرت 840 اسب بخار است . این خودرو به لطف زره ضخیم و تجهیزات NBC خود میتواند انواع عملیاتهای مهندسی را زیر آتش دشمن و حتی در مناطق شدیدا آلوده به رادیو اکتیو و گازهای سمی انجام دهد . در 1986 و پس از ذوب نیروگاه اتمی چرنوبیل، دهها دستگاه از این خودرو طلایه دار عملیات پاکسازی چرنوبیل بودند . کارایی و اطمینان پذیری این خودرو هم در جنگها و هم در عملیاتهای امدادی اثبات شده است . IMR-2MA میتواند هم به عنوان یک خودروی مهندسی و هم یک خودروی بازیابی (Rescue Vehicle) مورد استفاده قرار گیرد . IMR-2MA از یک تیغه ی مخوف V شکل هیدرولیکی با 1 متر ارتفاع و 3.38 متر پهنا و یک جرثقیل چند منظوره 8 متری با قدرت بلند کردن 2 تن بار و ظرفیت بار 0.35 متر مربع که هر دو توسط یک سامانه ی کنترلی چند منظوره یکپارچه شده اند ، استفاده میکند . یک کاربر با این سیستم یکپارچه ی دقیق میتواند اشیایی به کوچکی یک قوطی کبریت را نیز جابجا کند . این سیستم قابلیت جابجا کردن اجزای آلوده به رادیو اکتیو ، شخم زدن و ... را دارد . IMR-2MA میتواند با سرعت 250 متر مربع در ساعت ، موقعیتهای تیربار بکند . با سرعت 360 متر مربع بر ساعت خاکریزها ، گودالها و دیوارهای سنگی را برای حرکت قوای زرهی صاف کند . سرعت پاکسازی میادین مین این خودرو بین 5 تا 12 کیلومتر بر ساعت است . علاوه بر موارد بالا ، IMR-2MA مجهز به یک تیربار ضدهوایی 12.7 میلیمتری بوده و برای هماهنگ شدن خدمه ی دستگاه ، به سیستمهای ارتباطی داخلی (Intratank) و ارتباط خارجی (رادیویی) مجهز است . این زره پوش همچنین به تجهیزات دید در شب برای عملیات های شبانه ، سیستم اطفا حریق خودکار در بخش موتور و سیستم تعلیق ، سیستم دودزا و آشکارساز عامل های شیمیایی مجهز است. در حال حاضر مدل جدیدتری بنام IMR-3M نیز در حال توسعه و بازاریابی در بازار جهانی است و طبق اخبار ، ارتش روسیه نیز در حال تعویض IMR-2MA با این مدل ارتقا یافته است ، تفاوت اساسی IMR-3M نسبت به مدل کنونی شاسی آن است بطوریکه IMR-3M از شاسی تانک قدرتمند T-90 استفاده میکند . این خودروی جدید مجهز به کیت الکترومغناطیسی KMT-R3 برای از بین بردن مین های مغناطیسی نیز میباشد است . منبع : http://www.roe.ru/cataloque/land_for/land_for_58-62.pdf http://articles.janes.com/articles/Janes-Military-Vehicles-and-Logistics/IMR-2-combat-engineer-vehicle-Russian-Federation.html http://www.army-guide.com/eng/product1628.html http://www.tanknutdave.com/component/content/article/707 http://warfare.ru/?linkid=1794&catid=274 http://uralvagonzavod.com/products/special_products/2/ نویسنده : Cheka

[quote] 1-این سیستمها مشابه تمام سیستمهای دیگر روسیه معمولا بسیار عریض و طویل است به طوری که برای سیستم جمینگ کامل یک پایگاه نیاز به تمام سیستمهای فوق می باشد - من از سیستمهای غربی اطلاع کافی ندارم اما از تشابه تفاوت سایر تجهیزات شرقی و غربی می شود به راحتی حدس زد که درصورت وجود موارد مشابه ؛ سیستمهای غربی بسیار جمع و جور تر و چند کاره باشند - معمولا روسیه ضعف تکنولوزی خودش رو با ابعاد بیشتر وگسترده تر تجهیزات همیشه جبران می کند 3 -آمریکا و ناتو به سیستمهای عکسبرداری و هدایت ماهواره ای بسیار وابسته تر از سیستمهای راداری می باشند - دراین باره این سیستمها هیچگونه قابلیت تدافعی ندارند - حتی درصورت شکارماهواره ها - سیستم پهباد پرسرعتی که اخیرا تست شد(با سرعت 20 ماخ - شکست خورد اما درنهایت عملیاتی خواهد شد) چنین وظیفه ای را برعهده دارد- تنها ساعتی قبل از تهاجم موشکها و هواپیما ها - این پهباد اطلاعات دقیقی را از وضعیت میدان نبرد یا هدف به سیستمهای تهاجمی آمریکا می دهد (وظیفه ثانویه تهاجم با بمب اتم هم روی این پهباد دیده شده است) [/quote] دوست عزیز هر کدام از این سیستمهای اخلال بر حسب مشخصات برای یک هدف خاص و اخلال در یک باند مشخص طراحی و ساخته شده اند و نیازی نیست تمام این سیستمها برای حفاظت الکترونیکی از یک پایگاه مورد استفاده قرار بگیرند . برای مثال در مناطق کوهستانی و مناطقی که احتمال تهاجم هوایی ارتفاع پایین وجود دارد ، استقرار اخلالگرهای SPN-40 باند Ku برای اختلال در رادارهای تعقیب عوارض لازم خواهد بود نه اخلالگر ارتباطی R-934B ... در مورد سیستمهای عکسبرداری و هدایت ماهواره ای (GPS) هم باید عرض کنم سامانه های اخلالگر سیستمهای هدایت ماهواره ای هم در روسیه ساخته شده است و حتی چند نمونه از آن به عراق فروخته شد و در تهاجم سال 2003 آمریکا به عراق مورد استفاده قرار گرفت .

جناب 100 ممنون بخاطر اطلاعات تکمیلی و عکسها ، اینطور که بنظر میاد T-90C یه نمونه ی صادراتی تانک T-90 هست که در عین اینکه برخی تجهیزات حساسش (مثل اخلالگر Shtora-1) برداشته شده ، ارتقاهای زیادی هم داشته (مثل Su-30 های صادراتی که نسبت به نمونه ی Su-27 ارتش روسیه ارتقا یافته اند ولی ...) با توجه به اظهارات جدید وزارت دفاع روسیه ، اینطور بنظر میاد که روسها میخوان تا سال 2020 (ورود کامل نسل جدید تانکها به خدمت ارتش روسیه) تی-90 ها رو آب کنند . واسه همین این نمونه ی ارتقا یافته رو به نمایش گذاشته اند . تحرک ایران در این زمینه (اعزام هیات به این نمایشگاه) هم در کنار آوردن وقت و بی وقت نام ایران در کنار این تانک میتونه یک نشونه ی دیگه باشه . در کل اگر بشه از این موقعیت استفاده کنیم میتونیم براحتی فاصله ی تکنولوژیکی بین نیروی زرهی خودمون و بقیه کشورهای منطقه رو پر کنیم .

با تشکر بخاطر مطلب [quote][color=darkblue]پدافندهایی مثل شیلیکا (حتی در صورت بهینه سازی) دیگر پاسخگوی نیازهای ما نیست. می بایست در فکر نمونه هایی با قابلیت کنترل راداری بود.[/color][/quote] ببخشید علی آقا من متوجه این جمله ی شما نمیشم ، مگه سامانه ی شیلکا (حتی مدلهای اولیه شون) هم از رادار کنترل آتش Gun dish روی باند J برای کشف ، ردیابی و انهدام اهداف هوایی استفاده نمیکنه ؟

[quote]آيا اين پهپاد در عمليات واقعي هم شركت داشته است؟ آيا لينك ارتباطي با ماهواره هم داشته است؟ (اگر داشته چه ماهواره هايي؟)، در مدل تهاجمي چه تسليحاتي حمل مي كرده ؟ اما جالب اينجاست كه در خبرها داشتيم، روسها اولين پهپاد تهاجمي خودشان را تازه در نمايشگاه ماكس امسال (2011) رونمايي كرده اند. شايد منظور اولين پهپاد ساخته شده بعد از فروپاشي شوروي بوده است!؟ به نظرتان آيا روس ها نسبت به صنعت ساخت پهپاد تا حدودي بي توجه نبوده اند؟ و پهپادهاي روسي را چطور ارزيابي مي كنيد؟[/quote] مدل پهپاد مراقبتی استراتژیک Tu-141 بطور رسمی در عملیات واقعی شرکت نکرده ، اما برخی منابع از استفاده ی این پهپاد توسط ارتش سرخ در مرزهای اروپای شرقی برای شناسایی مواضع و نیروهای ناتو در مرزها حکایت دارد . مدل پهپاد مراقبتی تاکتیکی (موسوم به T-143) این هواپیما در جنگ شوروی و افغانستان توسط ارتش سرخ و در جنگ سال 1982 اعراب و رژیم صهیونیستی توسط ارتش سوریه مورد استفاده قرار گرفت . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/reis4.jpg[/img] Tu-143 این پهپاد برای تبادل و انتقال اطلاعات با مراکز زمینی از دیتالینک رادیویی استفاده میکند و از ارتباطات ماهواره ای استفاده نکرده است . مدل تهاجمی این پهپاد موسوم به Tu-300 است که علاوه بر ارتقا در سیستمهای شناسایی و ارتباطی ، قابلیت حمل 1 تن تسلیحات را دارد . البته از این مدل 2 نمونه بیشتر تولید نشد . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/twuav_05_10.jpg[/img] Tu-300 در مورد سابقه ی تحقیقات روی پهپادهای تهاجمی توسط شوروی/روسیه میتوان به طرح های Tu-300 ، Mig Skat و در آخر Lutch اشاره کرد . در کل روسها (بخصوص در دوران شوروی و دهه ی 70-80) در ساخت هواپیماهای بدون سرنشین شناسایی پیشرفتهای زیادی داشتند و کارایی موثر این هواپیماها نسبت به هواپیماهای شناسایی سرنشین دار در جریان جنگ افغانستان و عملیات های شناسایی اروپای غربی برای روسها اثبات شد . اما تاکید زیاد روسها بر "پهپاد های صرفا شناسایی" و پس از آن فروپاشی شوروی ، روند توسعه ی پهپادهای تهاجمی را در روسیه مختل کرد.

[quote]سلام ببخشید دوستان یک شناور چجوری میتونه با یک اژدر مقابله کنه؟ با چه سلاحی؟ آیا پدافندهای فالانکس و خاشتان این قابلیت ها رو دارن؟[/quote] سلام ، الان که داشتم تو کاتالوگهای RosoboronExport نگاه میکردم به یک سیستم تقریبا نادر دفاعی برای دفاع سخت در مقابله اژدرها برخوردم ! [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/UDAV1s.jpg[/img] سیستم دفاع موشکی ضد زیرسطحی Udav-1 علاوه بر مقابله با زیردریایی ها ، توانایی منحرف کردن اژدرها و حتی هدف قرار دادن اونها رو داراست . این سیستم که با کمک اطلاعات سونار شناور (برای کشف اهداف) کار میکنه دارای لانچر 10 تایی موشکی 300 میلیمتری KT-153E هست و از 3 نوع موشک استفاده میکنه . - موشک 111SG با کلاهک انفجاری شدید و کنترل کامپیوتری از راه دور ، این موشک اطلاعات و عمق هدف را میگیرد و در موقعیت تعیین شده ی هدف منفجر میشود . - موشک فریبنده ی 111SO که با ایجاد اثرات آکوستیکی در دریا باعث فریب سرجستجوگر اژدر میشوند و اژدر رو از مسیر درست منحرف میکنند . - موشک 111SZ ، این موشک مجهز به کلاهک انفجاری شدید (HE) بوده با استفاده از اطلاعات سونار مسیر حرکت اژدر را شناسایی کرده و در مسیر حرکت آن قرار میگیرد . سپس ، حسگرهای مجاورت اکوستیکی این موشک به محض کشف اثرات آکوستیکی در نزدیکی موشک (که بطور پیش فرض توسط حرکت اژدر مهاجم تولید شده اند) ، فرمان انفجار موشک را صادر میکند و باعث از بین رفتن اژدر نیز میشود . عمق موثر عملیاتی این سیستم 600 متر و برد عملیاتی آن بین 100 تا 3000 متر است .

آقا رضای عزیز حق با شماست ، موشک 3M-54E در فاز نهایی و ترمینال برای جلوگیری از رهگیری توسط پدافند ضد موشک به سرعت 2.9 ماخ میرسد . در مورد مقایسه ی این موشک با تاماهاوک باید عرض کنم این دو موشک در یک کلاس قرار ندارند که باهم قابل مقایسه باشند ، موشک 3M-54E دارای برد کمتر اما سرعت مافوق صوت در فاز آخر برای جلوگیری از رهگیری توسط سیستمهای دفاعی و قابلیت انجام مانورهای ایضایی را دارد . طبق اعلام شرکت سازنده ، قدرت تخریب این موشک (در حالت ضد کشتی) نسبت به موشکهای هارپون و اگزوست 100 درصد بیشتر است . در ثانی برتری اصلی این سیستم موشکی غافلگیری و توان حمل آسان و تقریبا با هر وسیله ی نقلیه است . در آخر هم باید به این مورد اشاره بشه که این سیستم موشکی (Club-K) صرفا برای اهداف صادراتی ساخته شده و بخاطر محدودیتهای بین المللی ، برد عملیاتی این موشک بیشتر از 300 کیلومتر نمیتوانسته باشد (ریانوستی)

[quote][quote]بابا کجای این نازنین اشغاله این میگ برای مقابله با f-15 ساخته شده است[/quote] [size=18]ميگ-29 براي برابري با اف-16 و سوخوي-27 براي برابري با اف-15 البته هيچكدوم به اين امر نرسيدند.كه البته ميگ-29 ديگه گند زد.[/size][/quote] دوست عزیز ، هر دو جنگنده ی Mig-29 و Su-27 در پاسخ به طرح F-15 تحت عنوان پروژه ی Perspektivnyy Frontovoy Istrebitel شوروی پیشنهاد شدند که Mig-29 به یک جنگنده تاکتیکی کوتاه برد و Su-27 به طرح اصلی مقابله با F-15 تبدیل شد که البته مقایسه بین Su-27 و F-15 بسیار جالب خواهد بود و بنظر نمیاد Su-27 نسبت به رقیب آمریکاییش کم داشته باشه . اما همونطور که اشاره کردم Mig-29 هم در اصل برای برتری هوایی (Air superiority) و در مقابل F-15 طراحی شد تا جایی که مدل اولیه ی این جنگنده (موسوم به Mig-29A) که در کشور ما نیز عملیاتی هست ، اصلا قابلیت هوا به زمین ندارد ! جنگنده ی F-15 هم یک جنگنده ی برتری هوایی است . در نتیجه Mig-29 هم باید در اصل با F-15 مقایسه شود و همانطور که حتی وبسایت های نظامی غربی مثل FAS و Global security اذعان دارند . حتی مدل اولیه ی این جنگنده (Mig-29A) هم بخاطر برتری در مانورپذیری و برخی ویژگی های دیگر ، در جنگ نزدیک و داگفایت F-15C را پشت سر میگذارد . تنها برتری F-15 به Mig-29A تجهیزات الکترونیکی و اویونیک بهتر است که آنهم با اهمییت یافتن نبردهای دوربرد و فامد ، این ضعف در نمونه ی Mig-29S - Fulcrum C و نمونه های جدیدتر مثل Mig-29SMT و Mig-35 تا حد زیادی رفع شده است .

بسیار جالب بود ، خیلی ممنون جناب insidman

خیلی ممنون جناب 100 برای عکسها ! برجک T-90C از نظر شکل کلی در کنارها خیلی تغییر کرده و تقریبا شیبدار شده ، توپ ضدهوایی هم تغییر کرده . در ضمن اگر الان زره واکنشی رو این تانک نصبه ، خیلی فشرده به هم نصب شدن !

آقا علی خیلی ممنون بخاطر تحلیل های دقیقتون از عکسها اینطور که در عکسهای Last war عزیز مشاهده میشه ، سیستم اخلال الکترواپتیکی Shtora-1 در این مدل از تانک برداشته شده . T-90S بطور کلی مدل صادراتی تانک T-90A (تانک مورد استفاده در ارتش روسیه) هست ، در آژانس صادرات اسلحه ی روسیه (RosoboronExport) هم مدل T-90S بعنوان تانک صادراتی معرفی شده .البته یک نمونه ی تغییر یافته ی این مدل موسوم به Bishma به هند صادر شده . البته به احتمال زیاد T-90C با T-90S متفاوت هست ، اما چون تاحالا مدل C این تانک رو رسما نشنیده بودم . ویکیپدیا این مورد رو مطرح کرده که بخاطر شباهت تلفظی Es سیریلیک با C لاتین . T-90C احتمالا همون T-90Sهست . خبرگزاری ایتارتاس در خبر خود درباره ی این نمایشگاه مینویسد : "جدیدترین تانک روسیه موسوم به T-90S شرکت Uralvagonzavod نیز در این نمایشگاه به نمایش عمومی در آمد ، از ویژگی های جدید این سیستم نسبت به سلف خود میتوان به موتور جدید ، زره تقویت شده و سیستم دفاع الکترومغناطیسی اشاره کرد... ولادیمیر پوتین نخست وزیر روسیه در جریان بازدید از این نمایشگاه ، چنان مجذوب این تانک شد که وارد تانک شد (اشاره به عکس هایی که Last war عزیز قرار دادند)..." با توجه به متن بالا ، میتونیم به این نتیجه برسیم که سیستم دفاع الکترومغناطیسی EMT-7 در مقابل مین های مغناطیسی که تا پیش از این گفته میشد روی سری تانکهای T-90 تست شده اما نصب نشده اند ، در حال حاضر در نمونه تانکهای T-90S نصب شده اند . http://www.itar-tass.com/en/c154/222356.html ... الان عکس کامل یکی از عکسهای جناب Last war رو از وبسایت نخست وزیری روسیه پیدا کردم بنظر میاد هم خود زره کناره ی تانک و هم نحوه ی اتصالشون به بدنه تانک ، نسبت به T-90A تغییر کرده (شبیه زره سرامیکی جوش خورده است) در ثانی ، صفحه های زره تا وسط چرخهای شنی تانک پایین اومدن (احتمالا برای محافظت از چرخ ها)

[quote]اين جت در مقابل رادار مقاومتي داره........؟[/quote] دوست عزیز این یک هواپیمای بدون سرنشین مراقبت تاکتیکی هست و اسلحه ای حمل نمیکنه ، هرچند طراحی نیمه پنهانکارش تا حدودی کشفش توسط رادارها رو سخت میکنه .

[quote]این چطوری میشینه؟ انگاری چرخ نداره کیسه هوا داره؟[/quote] خانواده ی هواپیماهای بدون سرنشین Tu-143 و Tu-123 از یک پروسه ی چند مرحله ای برای فرود استفاده میکنند . ابتدا با ورود هواپیما به منطقه ی فرود ، موتور خاموش شده ، بعد چتر کاهش سرعت هواپیما باز میشه . پس از 11 ثانیه ، چتر کاهش سرعت از دم هواپیما جدا شده و به وسط بدنه وصل میشود و به عنوان یک چتر فرود استفاده میشود . وصل شدن چتر به وسط بدنه باعث قرار گرفتن این هواپیما در حالت افقی میشه . در این زمان سنسورها و ارابه ی فرود باز میشن . چتر فرود بعد از اصابت هواپیما به زمین بسته میشه تا مانع Drag هواپیما در باد بشه .

تانک T-90C (یا همان T-90S) که نمونه ی ارتقا یافته ی تانک T-90 است ، برای اولین بار در نمایشگاه بین المللی تجهیزات نظامی در شهر Nizhni Tagil در منطقه ی اورال روسیه به نمایش عموم درآمد . به گزارش خبرگزاری صدای روسیه ، تانک T-90C در مقایسه با نمونه ی اولیه تانک T-90 دارای موتور قویتر ، توپ جدید با تیربار هدایت از راه دور است . این تانک همچنین مجهز به زره واکنشی نسل پنجم موسوم به Relict میباشد . زره Relict مدرن ترین زره واکنشی روسیه به شمار میرود که در پاسخ به تولید گلوله های انرژی جنبشی M829A3 در ارتش آمریکا ، ساخته شده . این زره واکنشی نسبتا هوشمند با رادار نصب شده روی تانک هماهنگ بوده و قبل از اصابت گلوله با فرمان سیستم کنترل تانک منفجر میشود . گفته میشود توانایی حفاظت این زره پنج برابر بیشتر از زره واکنشی Kontakt-5 است . http://english.ruvr.ru/2011/09/09/55912303.html http://personal.inet.fi/cool/foxfour/ussr92/tanks.html

[quote]سلام ببخشید دوستان یک شناور چجوری میتونه با یک اژدر مقابله کنه؟ با چه سلاحی؟ آیا پدافندهای فالانکس و خاشتان این قابلیت ها رو دارن؟[/quote] دوست عزیز ، سیستمهای فالانکس و کاشتان سیستمهای دفاع هوایی نزدیک هستند و برای انهدام اهداف زیر سطحی (مثل اژدر) کاربرد ندارند . در کل شناورها (سطحی و زیرسطحی) سیستمی برای مقابله ی سخت (Hard kill) با اژدرها ندارند . در حال حاضر روش مقابله با اژدرها به تاکتیکهای جنگ الکترونیک (EW) برای منحرف کردن اژدر و انجام مانورهای ایضایی محدود میشه که به اصطلاح ، مقابله ی نرم (Soft Kill) نامیده میشوند .