[font=times new roman,times,serif][size=4]شايد تا امروز فکرمی کرديم که [url="http://en.wikipedia.org/wiki/Scottish_people"]اسکاتلندی ها[/url] بازمانده [url="http://en.wikipedia.org/wiki/Celt"]سلت ها[/url]یی هستند که از خاک اروپا وارد جزیره بریتانیا شدند و در شمال آن جای گرفتند. اما کشف جدیدم ،که البته برای من جدید است، این است که اسکاتلندی ها در حقیقت [url="http://en.wikipedia.org/wiki/Irish_people"]ایرلندی[/url] هستند. یعنی سلتهایی که وارد خاک ایرلند شدند و بعدها خود را به اسکاتلند رساندند. واژه اسکات ،به معنی پیشرو، شاید خود نشان دهنده خواستگاه این قوم باشد. متن کوتاهی از دانشنامه انکارتا(ماکروسافت) را در این باره توسط [/size][size=4][font=arial,helvetica,sans-serif][b]رضا کیانی موحد[/b][/font] [font=arial,helvetica,sans-serif][b]با همکاری محمدحسین پاز[/b][/font][/size][size=4] ترجمه شده است[/size][/font] [size=4][url="http://en.wikipedia.org/wiki/Picts"]پیکتها[/url] قوم جنگجویی بودند که در اسکاتلند امروزی جای گرفته بودند. آنها در قرن اول میلادی توسط ژنرال رومی گنائوس جولیوس آگریکولا در تهاجم به کالدونیا شکست خوردند. آگریکولا به سمت شمال و تنگه فورت پیش روی کردند. ستیزه های پیکتها و [url="http://en.wikipedia.org/wiki/Britons_%28historical%29"]بریتون ها[/url] از یک سو و لژیونرهای رومی از سوی دیگر سبب شد تا امپراطور هادریان دستور ساخت [url="http://en.wikipedia.org/wiki/Hadrian%27s_Wall"]دیواری[/url] را در شمالی ترین نقاط امپراطوری بدهد تا از حملات گاه و بیگاه پیکتها به جنوب جزیره جلوگیری کند. بقایای این دیوار هنوز هم بچشم می خورند[/size] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/1.png[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/3~2.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/2~2.jpg[/img] [size=4][color=#FF0000]قسمتهایی از دیوار هادریان[/color][/size] [center][size=4]پس از اینکه روم در سال 409 ، به دلیل اختلافات داخلی، خاک بریتانیا را تخلیه کرد پیکتها از خلا قدرت موجود استفاده کردند و به جنوب سرازیرشدند. اما کمی بعد [url="http://en.wikipedia.org/wiki/Anglo-Saxons"]ساکسونها و آنجل ها[/url]از خاک اروپا وارد نقاط جنوبی بریتانیا شدند و دوباره پیکتها را عقب راندند. ساکسونها و آنجلها هر دو از [url="http://en.wikipedia.org/wiki/Germanic_people"]اقوام ژرمن[/url] بودند. بسیاری از بریتون ها از مقابل یورش ساکسونها به سمت سرزمینهای شمالی تر اسکاتلند فرارکردند و در آنجا پادشاهی[url="http://en.wikipedia.org/wiki/Kingdom_of_Strathclyde"] استراثکلاید[/url] را بنانهادند. تقریبا در این دوران بود که اسکات ها از شمال ایرلند وارد غرب اسکاتلند شدند و پادشاهی با نام [url="http://en.wikipedia.org/wiki/D%C3%A1l_nAraidi"]دالریادا[/url]را تأسیس کردند. البته اسکاتلندی ها هم گروهی از نژاد سلت بودند. در قرن ششم میلادی آنجل ها بیشتر خاک کالدونیا را تسخیر کردند. در همین زمان بود که دین مسیحیت اندک اندک در بین اسکاتلندی ها و پیکتها منتشرشد.[/size][/center] [font=times new roman,times,serif][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/4.png[/img][/font] سبز:ناحیه سلتی ها. ابي:ناحیه پیکتها. قرمز: ناحیه بریتونها. [size=4]منبع[/size] [url="http://wars-and-history.mihanblog.com/post/236"]http://wars-and-hist...og.com/post/236[/url]

ایران : میگ 29 بالگرد : کبرا(به غيرش چيزي نداريم كه انتخاب كنيم) تانک : تي 72 جهان : جنگنده : اف111 بالگرد : كاموف52 تانک :كي 2

بمب افکن جی-4.ام ،که نزد متفقین به بتی معروف شده بود، مهمترین بمب افکن سنگین ژاپن در طی جنگ جهانی دوم بود. این هواپیما پس از اعلام نیاز نیروی دریایی این کشور به یک بمب افکن برد بلند که بتواند به اهدافی در فاصله 3700 کیلومتری حمله کند طراحی شد. شرایط در نظرگرفته شده برای این بمب افکن بسیار سختگیرانه بودند و به قیمت از دست رفتن حفاظت خدمه و مخازن بنزین هواپیما بدست آمدند. برای رسیدن به این شرایط تقریبا تمامی زره هواپیما و مسلسلهایی که برای دفاع آن در نظرگرفته شده بودند حذف شدند. مخازن بنزین هم بدون زره باقی ماندند و توانایی درزگیری خودکار نداشتند. نامهای مستعاری چون "سیگار پرنده" یا "کبریت شعله ور" ،که از سوی طرفین جنگ به این هواپیما داده شد، نشان دهنده امکان بالای آتش گرفتن بتی در زمانی که مورد هدف قرار می گرفت بودند. به همین دلیل بتی بود که این بمب افکن نزد خدمه اش هواپیمای چندان محبوبی نبود. اولین نمونه بتی در اکتبر سال 1939 پرواز کرد و طرحی بی عیب از کاردرآمد. با پیشرفت آزمایشها تولید آن در اواخر سال 1940 آغازشد. این نمونه را بمب افکن هجومی تایپ-1 نیروی دریایی مدل 11 نامیدند و در تابستان سال 1941 شروع کردند تا هنگهای پروازی خط مقدم را به آن مجهز کنند. نمونه بعدی جی-4 ام.1 مدل 12 نام گرفت و بر روی آن موتورهای کاسیی-15 نصب شده بود که در ارتفاعات بالا کارایی بهتری داشتند. در اواخر 1942 مدل بهبود یافته بتی با نام جی ام-42 مدل 22 با طرح بال جدید ورقه ورقه، سکان عمودی بزرگتر و موتورهای قوی تر 1800 اسب بخاری کاسیی-21 عرضه شد. شاید علت اصلی معروف شدن بتی حمله ای بود که این هواپیماها سه روز بعد از حمله غافلگیر کننده ژاپن به پرل هاربر به ناوگان بریتانیا کردند. در طی این حمله بمب افکنهای جی-4.ام و جی-3.ام ناوگان 22 هوایی توانستند ناوسرفرماندهی شاهزاده ولز و رزمناو ریپالس را در نزدیکی مالزی غرق کنند. هر دو کشتی اولین کشتی های بزرگ جنگی بودند که در تاریخ تنها توسط حمله هوایی غرق می شدند. در مارس 1942 بتی ها اولین بمباران هوایی برعلیه بندر داروین در شمال استرالیا را رقم زدند. تعدادی از مدلهای اولیه بتی برای حمله بمب های پرنده اوکها بهینه سازی شدند. ام.اک.وای-7 اوکها هواپیمای کوچکی بود که توسط خلبان هدایت می شد و مقدار زیادی مواد منفجره در آن کار گذاشته بودند تا برای حملات کامیکازه بکار برده شود. بتی های مدل جی-4.ام2 به دلیل افزایش وزن شان در زمان نصب اوکها خیلی کند پرواز می کردند و در نتیجه اغلب آنها در روز 21 مارس 1945 قبل ازاینکه بتوانند اوکها های نصب شده در زیرشان را به پرواز درآوردند توسط جنگنده های آمریکایی سرنگون شدند. بتی در حال پرتاب بمب پرنده اوکها زمانی که متفقین به سرزمین اصلی ژاپن نزدیک شدند دیگر برد بلند برای بتی ها مزیتی محسوب نمی شد و درنتیجه بتی مدل 23 طراحی شد. این هواپیما که اولین بار در اوایل 1944 پرواز کرد مجهز به مخازن سوخت با درزگیر خودکار و زره برای خدمه بود. تنها 60 فروند از این گونه تا انتهای جنگ ساخته شد. در آگوست 1942 بتی های مستقر در فرودگاه رابائول اولین ضد حمله بر علیه نیروهای آمریکایی را،که در گوادال کانال پیاده شده بودند، اجرا کردند. از 26 فروند بمب افکنی که در این حملات شرکت کردند دست کم 17 فروند ساقط شدند. یکی از بتی ها که توسط آتش ضدهوایی آسیب دیده بود یک حمله کامیکازه را بر روی کشتی باری جو اف.الیوت اجرا کرد. بتی ها در طی 6 ماه بعدی در گوادال کانال درگیر بودند و تلفات سنگینی به آنها وارد شد. در اویل 1943 نیروی دریایی ژاپن سعی کرد از بتی به عنوان هواپیمای اژدرافکن شب پرواز استفاده کند. در شب 29-30 ژانویه 1943 و در طی نبرد در جزایر رنل، بتی ها توانستند با موفقیت رزمناو سنگین شیکاگو را غرق کنند و در فوریه 1944 یک فروند بتی موفق شد ناوهواپیمابر یو.اس.اس اینترپید را هدف اژدر قرار دهد. در روز 19 آگوست 1945 دو فروند بتی هیئت نمایندگی ژاپن را که وظیفه داشتند آخرین مذاکرات مربوط به تسلیم بی قید و شرط ژاپن را انجام دهند به محل مذاکره حمل کردند. شرکت میتسوبیشی در نهایت تعداد 2416 فروند بتی در طول جنگ جهانی دوم ساخت که این تعداد شامل 30 فروند هواپیمای اسکورت جی-6ام.1 می شد. این نمونه دارای ده نفر خدمه و 19 قبضه مسلسل بود و وظیفه آن اسکورت دیگر بمب افکنها در هنگام حمله بود. مشخصات: پیشرانه: دو دستگاه موتور میتسوبیشی رادیال کاسیی-25 سلاح: 4 قبضه مسلسل 20 میلیمتری، دو قبضه مسلسل 7.7 میلیمتری 1000 کیلوگرم بمب یا یک اژدر 800 کیلوگرمی طول: 19.5 متر عرض بال: 25 متر سطح بال: 78.13 متر مربع ارتفاع: 6 متر وزن خالی: 8350 کیلوگرم حداکثر وزن در هنگام برخواستن: 12500 کیلوگرم حداکثر سرعت: 470 کیلومتر بر ساعت سقف پرواز: 30000 پا شعاع پرواز: 4335 کیلومتر نرخ اوج گیری: 420 متر در دقیقه منبع: http://wars-and-history.mihanblog.com/post/447 نوسينده: رضا كياني موحد

[quote name='Generalmohammad' timestamp='1350750945' post='278056'] [quote name='ghermez' timestamp='1350750361' post='278049'] نمي دونم چرا هر تايپيكي من مي زنم تو صحفه مطالب يك ستاره كنارش قرار مي گيره؟كسي مي دونه ؟ [/quote] اين ستاره يعني اينكه شما در اين تايپك پست ارسال كرده ايد ! [/quote] فكر نكنم منظور گرفتي چون خيلي ها به غير من تاپپيك مي زنند و تعداده كمي اين ستاره دارند.

نمي دونم چرا هر تايپيكي من مي زنم تو صحفه مطالب يك ستاره كنارش قرار مي گيره؟كسي مي دونه ؟

براي اشنايي بيشتر با جنبش ظفار: [url="http://www.military.ir/forums/topic/5781-%D8%AC%D9%86%D8%A8%D8%B4-%D8%B8%D9%81%D8%A7%D8%B1-%D9%88-%D8%AF%D8%AE%D8%A7%D9%84%D8%AA-%D9%86%D8%B8%D8%A7%D9%85%DB%8C-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%B9%D9%85%D8%A7%D9%86/page__hl__%D8%B8%D9%81%D8%A7%D8%B1"]http://www.military..../page__hl__ظفار[/url]

از اوليل قرن نوزده ارتش هايي كه در مناطق كوهستاني خدمت مي كنند ازتوپ ها يا هويتزر هاي سبكي بهره مي گيرندكه بتوان آنها را به چند فطعه مجزا تقسيم كرد تا به وسيله ي قاطر قابل حمل باشد. برخي از ارتش ها براي حفاظت بيشتر از نيروهاي پياده نظام خود در انواع نواحي و زمين ها از سلاح هاي مشابهي بهره مي گيرند . در جنگ جهاني دوم نقش جديدي براي اين قطعات سبك ايجاد شد و ان هم پشتيباني نيروهاي هوابرد از چتر بازان و خدمه هواپيماي بدون موتور بود قاطر بار: در اين تصوير حيوان حامل لوله يك هويتزر كوهستاني مشاهده مي كنيد. در مناطق شيب دار نسبت قدرت به وزن و شليك مناسب يك هويتزر سبب مي گرديد نسبت به يك توپ موثر تر واقع شود. توپ 10 پوندي ساخت انگلستان: اين ساح به توپ كوهستاني ارتش بريتانيا _هند در سال1901 و 1915مشهور مي باشد كه توسط 5 قاطر قابل حمله مي باشند و لوله آن به دو قطعه قسمت مي شد. مشخصات : كاليبر: 2/75 اينچ(70 ميلي متر ) برد: 6000 يارد(5500 متر) نوع مهمات : مجزا، شراپنل وزن گلوله: ib 10(4/5 كيلوگرم) منتشر شده در ماهنامه جنگ افزار شماره 78ص 22 فقط بگم اين مطلب يك قسمت ديگرش مونده و نمي دونم تكراريه يا نه ،من به طور مستقيم از ماهنامه جنگ افزار نقلش كردم.

نوع92 توپ 70ميليمتري پياده نظام ژاپن: از اين سلاح به طور موثر در جنگ جهاني دوم استفاده شده است. اين توپ به چرخ هايي از جنس فولاد ورقه و يك محافظ مجهر بود، به طوريه يك يا ارتفاع هر دو چرخ قايل تنظيم متانسب با زمين بود. در كشورهاي چين و ويتنام هنوز هم از اين توپ استفاده مي شود. مشخصات كاليبر:2/75 اينچ (70ميلي متر ) برد: 3000 يارد(2745 متر) نوع مهمات: نيمه ثابت(E (H، دودزا، شراپنل، ضد زره و وزن گلولهHE:4/36IB(3/8 كيلو گرم) هويتزر75 ميلي متريقابل بسته بندي ايلات متحده با عنوان M1A1: اين هويتزر كه در تصوير بر روي درشكه M8 مشاهده مي كنيد، در اصل براي حمل 6 قاطر طراحي شده است و اغلب مورد استفاده چتر بازان در جنگ جهاني دوم بود عنوان سلاح بعد از جنگ M116 تغيير يافت و در سال 1944 به وسيله ي لشكر يكم هوابرد انگلستان مورد استفاده قرار گرفت. مشخصات كالبير:2/95 اينچ (75ميلي متر) برد: 9760 يارد( 8925 متر) نوع مهمات: نيمه ثابت(HE) ،ثابت(HEAT) وزن گلوله M1A1) HE ): 13/76 IB(6/24 كيلو گرم) هويتزر قابل بسته بندي 105 ميلي متري 105/4 مدل 56 ايتاليا: اين سلاح تطبيق پذير در سال 1957 معرفي گرديد و حداقل در 17 كشور جهان از جمله انگلستان مورد استقاده قرار گرفت اين هويتزر قابل حمله به وسيله ي هواپيما، پاراشوت، خودروهاي يدك كش سبك و يا 11 قاطر بار كش بود. حتي انسان هم مي توانست در فواصل كوتاه آن را به صورت بسته بندي حمل كند. مشخصات: كاليبر : 4/12 اينچ( 105ميلي متر) برد: 11/564يارد (10575متر) نوع مهمات : نيمه ثابت( منور و دودزا و HE)، ثابت(HEAT) وزن گلوله HE : 42IB(19/06 كيلو گرم)

[quote name='100' timestamp='1349729848' post='276634'] نمی شه برجک های بزرکتری برای تانک های پایه شرقی ( روسی ) طراحی کرد !؟ انگار از دم ( از تی 55 تا تی 90 اس ام تی ) همین مشکل کوچک بودن برجک رو دارند !! [/quote] شرمنده به جاي اقا علي جواب مي دم اندازه تانك مانع از چنين كاري ميشه ، اقا علي مفصل خودشون پاسخ مي دهند

من كه تو زمينه ها اصلا تخصص ندارم باب همين سوالم.... [font=tahoma,geneva,sans-serif][size=4]موتور 6TD F[/size][/font] از نوع توربينيه ديگه (مشابه ابرامزها) يك سوال ديگه ارجون اتولودرش زنجيريه يا چرخ فلكي

پیش زمینه قرارداد ورسای ،که به جنگ جهانی اول پایان داد، آلمان را از داشتن هر گونه تانک،زیردریایی یا هواپیمای جنگی محروم ساخته بود. قرار بود تا کشورهای برنده جنگ ناظرانی در آلمان مستقر کنند تا بر اجرای دقیق مفاد قرارداد ورسای نظارت کنند و هرگونه سرپیچی آلمان را از این قرارداد گزارش دهند. در ابتدا آلمان نمی خواست که قراداد ورسای را زیرپا بگذارد. اما پس از اینکه سربازان فرانسوی و بلژیکی منطقه روهر را به عنوان غرامت جنگی خود اشغال کردند ورق برگشت. آلمان از داشتن ستاد کل هم محروم شده بود اما ژنرال های کهنه کار ارتش تصمیم گرفتند تا در جمع های خصوصی خود به بررسی جنگ گذشته بپردازند و راهکاری برای تجدید سلاح مجدد آلمان پیداکنند. آنها در اولین گام تصمیم گرفتند یک دانشکده جنگ سری در برلین تأسیس کنند تا نیروی انسانی مورد نیاز برای ارتش آینده آلمان را در آنجا پرورش دهند. از طرف دیگر چون آلمان نمی توانست در درون کشور خود نیروی زرهی داشته باشد تصمیم گرفت که این نیرو را در خارج از کشور خود پرورش دهد تا در هنگام نیاز بتواند به سرعت یک نیروی زرهی پرقدرت را وارد میدان کند. آلمان در طی جنگ تنها یک مدل تانک ساخته بود که از نظر فنی نتوانسته بود به موفقیتی نائل شود. کارخانجات آلمان نیاز داشتند تا با مطالعه پیشرفت دیگر کشورها مطالعه مسائل فنی مربوط به طراحی تانک را از صفر آغاز کنند. از دیدگاه تاکتیکی نیز پس از پایان جنگ جهانی اول تفکرات مخالفی درباره نحوه استفاده از این سلاح جدید در حال جدال با یکدیگر بودند. مکاتب سنتی نظامی تأکید داشتند که تانکها باید پابه پای نیروی پیاده نظام در عملیات شرکت کنند و به پیاده نظام در شکستن خطوط دفاعی دشمن کمک کنند. این نقشی بود که از ابتدا برعهده تانک گذاشته شده بود و همین تاکتیک در طی جنگ جهانی اول از سوی متفقین اعمال می شد. اما با پایان جنگ نظریاتی مخالف با این نظرات سنتی نیز بوجودآمد. در فرانسه مارشال دوگل و در بریتانیا لیدل هارت بر این اعتقاد بودند که باید رسته تانک به عنوان یک رسته مستقل وارد کارزار شود و بدون نیاز به پشتیبانی پیاده نظام به صورتی عمیق در عمق خاک دشمن نفوذ کرده و ضربات استراتژیکی بر پیکر دشمن وارد کند. چون آلمانها در طی جنگ جهانی اول استفاده اندکی از تانک کرده بودند (عمدتا توسط تانکهایی که از دشمنانشان به غنیمت گرفته بودند) نیاز داشتند تا این تفکرات مخالف هم را به صورت عملی بررسی کنند تا راهکارهای مناسب را برای جنگهای زرهی آینده انتخاب کنند. به هرحال، آلمان رابطه خود را با شوروی (سابق) در سال 1922 و با امضای قرارداد راپالوعادی کرد. در آن زمان هر دو کشور از جامعه جهانی رانده شده بودند و همین مسئله هر دو کشور را به هم نزدیک تر می کرد. روسها به تخصص فنی آلمانها نیاز داشتند و آلمانها به پوششی که روسها به فعالیتهای غیرمجاز نظامی آنها می دادند. در سال 1924 ،به عنوان اولین گام، آلمان در مسکو یک دفتر نمایندگی افتتاح کرد. روسها تصمیم داشتند تا تکنولوژی ساخت هواپیماهای جنگی، زیردریایی و ... را از آلمانها دریافت کنند. قرار شد تا روسها در عوض تسهیلاتی که در اختیار ارتش آلمان قرار می دهند تعدادی از متخصصان اسلحه سازی و افسران ارتش سرخ به آلمان فرستاده شده و در آنجا دوره ببینند. نهایتا در دسامبر 1926 آلمان و شوروی (سابق) قراردادی را امضا کردند که بر اساس آن آلمان یک آموزشگاه زرهی در داخل سرزمین روسیه تأسیس می کرد. این آموزشگاه در سال 1929 در نزدیکی شهر غازان تأسیس شد و در حدود 30 تن از فرماندهان مشهور بعدی تانک ورماخت از دل آن بیرون آمدند. در کنار آموزشگاه زرهی کاما، یک آموزشگاه خلبانی در لایپتسک و یک آموزشگاه جنگهای شیمیایی نیز در شوروی سابق تأسیس شد تا پرسنل مورد نیاز ارتش آلمان را آموزش دهد. در عوض این تسهیلات، آلمان به روسها قول داد تا پیشرفتهای فنی را که در این تأسیسات به دست می آورد با روسها به اشتراک بگذارد و به روسها اجازه دهد تا در کنار آلمانها مانورهای تاکتیکی را انجام دهند. آموزشگاه پس از بازشدن آموزشگاه زرهی کاما، این آموزشگاه در حدود یک دوجین از افسران آلمانی را در خود جای داد و آنها به مدت 2 سال تحت تعلیم قرارگرفتند. این آموزشگاه دارای سه دستگاه تانک سنگین 26 تنی با موتور بی.ام.و و مسلح به توپ 75 میلیمتری و 6 دستگاه تانک سبک 12 تنی مسلح به توپ 37 میلیتری و چند دستگاه تانک سبک انگلیسی بود. تانکهای ساخت انگلیس توسط روسها در اختیار آموزشگاه کاما قرار گرفته بود. علاوه بر افسران ارتش، این آموزشگاه به بعضی از شرکتهای آلمانی مانند شرکت کروپ، دایملر و راینمتال نیز در جهت طراحی تانکهای جدید خدمات می داد. طراحانی که در این آموزشگاه کار می کردند بعدها توانستند تانکهای پانزر-1 و پانزر-2 را طراحی کنند. بسیاری از افسرانی که در آموزشگاه کاما دروه دیدند بعدتر به عنوان فرماندهان عالی رتبه زرهی ورماخت درآمدند. از میان آنها می توان از ارنست ولچهیم، ورنر فون بلومبرگ، والتر مدل، ویلهلم ریتر فون توما را نام برد. گودریان ،که پیشتازترین فرد در ارتش آلمان در زمینه زرهی بود و تمامی مقالات و کتابهایی که دراین باره منتشر شده بود مطالعه کرده بود در آموزشگاه کاما نقش مدرس داشت و توانست تجربه دست اولی درباره جنگهای زرهی کسب کند. درحالیکه در آموزشگاه کاما افسران آلمانی اجازه نداشتند تا یونیفرم ارتش این کشور را به تن کنند از لباس غیرنظامی یا گاه یونیفورم ارتش سرخ استفاده می کردند. خاتمه کار در اوایل دهه 30، وضعیت سیاسی آلمان و شوروی(سابق) تغییر کرد. شوروی در حال نزدیک شدن به دنیای غرب بود در حالی که آلمان سعی می کرد به فرانسه نزدیک شود. در دسامبر 1932، آلمان در کنفرانس ژنو شرکت کرد و احساس کرد که دیگر نیازی به یک آموزشگاه سری زرهی ندارد. با افزایش قدرت حزب نازی در آلمان در ژانویه 1933، فاصله بین آلمان نیازی و شوروی کمونیست بیشتر و بیشتر شد تا جاییکه آموزشگاه زرهی کاما در سال 1933 برچیده شد. هیتلر کمونسیم را بزرگترین دشمن خود به حساب می آورد و حاضر به هیچ گونه همکاری با روسها نبود. به هرحال، این پایان کار تجدید سلاح آلمان نبود و هیتلر پس از اندکی برنامه تجدید سلاح آلمان را به صورت علنی ادامه داد. نويسنده: رضاکیانی موحد منبع: http://wars-and-hist...og.com/post/428

[font=times new roman,times,serif][size=4]در فصلنامه نگین ایران (وابسته به مرکز مطالعات دفاع مقدس سپاه پاسداران) شماره 29 (تابستان 88) گزارشی از حمله عراق به قصر شیرین قبل از روز 31 شهریور 59 ( صفحات 101 تا 108) درج شده است. نویسنده این مطلب حاج اسدلله احمدی از روایان مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس هستند. در این گزارش به درگیریهای مرزی بین ایران و عراق در اطراف قصرشیرین و نقش سپاه پاسداران در دفاع از این منطقه پرداخته شده است. قسمت جالب این گزارش برای من پاراگراف زیر است که بدون هیچ دخل و تصرفی شما را به خواندن آن دعوت می کنم:[/size][/font] [font=times new roman,times,serif][size=4]حدود 6 ماه قبل از جنگ یعنی اوایل فروردین 1359 حملات توپخانه ای عراق شروع می شود. برادران سپاهی برای خنثی نمودن این اقدامات به تشکیل [b]گروه های برون مرزی[/b] اقدام می کنند[...] تا مانع از حمله ارتش عراق به پاسگاه های مرزی ایران شوند. [/size][/font] [font=times new roman,times,serif][size=4]در جای دیگری از این گزارش می خوانیم:[/size][/font] [font=times new roman,times,serif][size=4]بر اساس شواهد موجود، افرادی نیز بودند که علیرغم خدمت در سپاه، از صلاحیت لازم برخوردار نبودند. به عنوان مثال، فرمانده سپاه قصرشیرین شخصی به نام رضایی بود که علاوه بر مسائلی که در زمان مسئولیتش داشت یک افسر عراقی را که ادعا می کرد از عراق فرار کرده و برای همکاری با آنها به آنجا آمده در سپاه نگهداری می کرد. این افسر حدود یک هفته به تمام پاسگاه ها سرکشی نموده و از تمام تجهیزات و استعدادهای پاسگاه هایی که در اختیار سپاه بود با خبر می شود و سپس [b]به بهانه انجام عملیات ایذایی به همراه یکی از برادران سپاه به خاک عراق می رود[/b] و در آنجا برادر سپاهی را تسلیم نیروهای عراقی می کند. و بدین ترتیب عراق یک شناسایی کامل از وضعیت پاسگاه های در اختیار سپاه به دست می آورد.[/size][/font] [font=times new roman,times,serif][size=4]منبع:[/size][/font] http://wars-and-history.mihanblog.com/post/423

[quote name='SHAHABESAGEB' timestamp='1349123992' post='275075'] [quote name='copout' timestamp='1349119744' post='275043'] ا ا ... من دارم برای 128 با 3 گیگ ماهی 12600 میدم... اینجا نوشته 256 ..12500 [/quote] من 256 مخابرات دارم که نا محدوده و هر ماه در حدود 12 هزار(و چند صد ) تومن در ازاش میدم و سرعت دانلودش هم درحدود 30 کیلوبایته. در ضمن زمانی که رفتم سرعت رو 128 به 256 افزایش بدم چیزی از دانشجو بودن نپرسیدن ! [/quote] خوش به حالت تو ولايت ما همين سرويس حدود پنجاه و خورده اي هزار تومن است

Galiote [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/ships_galiote.jpg[/IMG] [font=Arial","sans-serif]در مدیترانه به قایقهایی گفته میشود که یک بادبان و 20 پارو داشته است. در شمال اروپا به قایقهای یک یا دو بادبانی گفته میشود که بادبان کوچکی بالای بادبان اصلی داشته و بدنه آن شیب کمی به اطراف داشته است.[/font] Galleass [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/ships_galleass.jpg[/IMG] [font=Arial","sans-serif]نوعی کشتی در کلاس بین کشتیهای بادبانی و پارویی بوده اند که فقط در هنگام وزش باد موافق، از بادبان استفاده میکرده و در سایر مواقع، از پارو کمک میگرفته اند. برای این کار، شاهین (جلوی) کشتی عمیق تر و همچنین بلندتر از قایقهای پارویی ساخته میشده است. چند بادبان مثلثی که در بالای دکل قرار داشته اند، به دلیل ضعف طراحی ذاتی، چندان موثر عمل نمیکرده اند. به همین دلیل، کشتی دارای سرعت و مانورپذیری قابل توجهی نبوده است. 6 عدد از این کشتی در ناوگان معروف [/font]Armada[font=Arial","sans-serif] (رجوع شود به جنگ انگلستان و اسپانیا) مشغول به خدمت بوده اند، ولی به دلیل هوای طوفانی کانال انگلیس و دریای شمال، هیچگونه موفقیتی به دست نیاوردند.[/font] Galleon[font=Arial","sans-serif]*[/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/ships_galleon.jpg[/IMG] [font=Arial","sans-serif]کشتی بزرگ با 3-4 دکل و مکعبی شکل که به صورت گسترده توسط اروپاییها (به خصوص اسپانیا و پرتغال) در قرون 16 تا 18 استفاده میشده است. این کشتی ها همواره مسلح به چند توپ بوده اند، چه در مواقع کاربرد نظامی و چه کاربرد تجاری.[/font] Galleon[font=Arial","sans-serif] ها از تکامل [/font]caravel[font=Arial","sans-serif] و [/font]carrack[font=Arial","sans-serif] به وجود آمدند تا در آبهای خروشان اقیانوسها توان فعالیت داشته باشند. جلوی کشتی را کوتاهتر از حد معمول طراحی میکردند که به دلیل آبخوری کمتر، اصطکاک کمتری با آب داشته و سرعت و مانورپذیری بالاتری پیدا میکرده است. مهمترین وجه تمایز آن با مدلهای قبلی کشتی ها، طول درازتر و عرض کمتر آن بوده، همچنین محل قرارگیری آذوقه و استراحتگاه در انتهای آن بوده، نه در وسط آن.[/font] [font=Arial","sans-serif]حداقل در پرتغال، [/font]carrack[font=Arial","sans-serif] ها بزرگتر از [/font]Galleon[font=Arial","sans-serif] ها بوده اند. زیرا وزنی در حدود 1000 تن داشته اند، درحالیکه [/font]Galleon[font=Arial","sans-serif] ها حدود 500 تن وزن داشته اند. [/font]Carrack[font=Arial","sans-serif] ها برای حمل بار از شرق دور به اروپا به کار میرفته اند، در حالیکه [/font]galleon[font=Arial","sans-serif] از ابتدا برای منظور نظامی طراحی شده بودند و کشتیهای جنگی به شمار میرفته اند. همچنین بدنه محکمتر و قدرت آتش بسیار بیشتری داشته و قیمت ساخت آنها نیز ارزانتر بوده است. (هر 5 [/font]galleon[font=Arial","sans-serif]، قیمتی برابر 3 [/font]carrack[font=Arial","sans-serif] داشته است.) به همین دلیل، گزینه بسیار بهتری برای نیروی دریایی بوده اند. ادعاهای بی شماری درباره اینکه این کشتی ها در ابتدا در کدام کشور ساخته شده اند وجود دارد، و تکامل در ساخت آنها، قضیه را حتی پیچیده تر هم میکند. ولی چیزی که مورد توافق همگان است، اینست که همه قدرتهای آتلانتیک دارای این کشتی بوده اند و با توجه به نیازهایشان و نیز رصد دشمنان، اقدام به بهینه سازی آن میکرده اند.[/font] [font="Arial","sans-serif"]*در مورد اين يكي قبلا توضيح داده بودم اما مطلب حاوي نكات جديدي بود باز .............[/font] [font="Arial","sans-serif"] [/font] Galley [font="Arial","sans-serif"] [/font][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/ships_galley.jpg[/IMG] [font="Arial","sans-serif"]قایق پارویی بزرگی که در دریا به کار میرفته است، گرچه به معنای اشپزخانه سیار روی کشتی هم هست. این قایقها از 3000 سال پیش در دریای مدیترانه تا قرن 18 به کار میرفته اند. در نسل اول، پاروها به شکل ابتدایی در کنار هم قرار داشته اند که در طول قرنهای بعدی، به تدریج این طراحی تغییر کرده است. سلاح این قایقها، الوار دژکوبی در پیشانی کشتی بوده است. در قرون 16 و 17، توپها در کناره [/font]galley[font="Arial","sans-serif"] ها به کار میرفته اند، اما به دلیل ساختار نامناسب، تنها قادر به شلیک به روبرو بوده اند. اینها کشتیهای استاندارد به کار رفته در دوره یونان و روم باستان بوده اند.[/font] [font="Arial","sans-serif"] [/font] [font="Arial","sans-serif"]مترجم هليايا[/font] [font="Arial","sans-serif"] [/font] heliaa

[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/Alfred_Graf_von_Schlieffen.jpg[/img][/center] [center][size=4][size=3][color=#CC0000][b]فون اشلیفن[/b][/color][/size][/size][/center] [font=times new roman,times,serif][size=4]تاریخ نویسان اولین حرکتی که منجر به جنگ بی پایان جهانی اول گردید را تشریح می کنند و ادعا می کنند اگر در سلسله فرماندهی تصمیم قاطعی گرفته می شد احتمالا جنگ تا کریسمس به پایان می رسید و از طولانی شدن این مصیبی که 4 سال به طول انجامید اجتناب می شد. به هرحال، فراتر از فعل و انفعالات ارتشها و فرماندهان، عوامل تاکتیکی و پشتیبانی داستانی بر خلاف پیشگویی های خوش بینانه صاحبنظران درباره یک نبرد کوتاه و قاطع را بوجود آوردند.[/size][/font] [font=times new roman,times,serif][size=4]ارتش آلمان نیرویی بود که تماما درگیر جنگ شد. قدرت اول اروپا از مقابله همزمان با فرانسه و روسیه در دو جبهه دور از هم هراسان بود. [url="http://en.wikipedia.org/wiki/Alfred_von_Schlieffen"]کنت فون اشلیفن[/url][/size][size=4] ، رئیس ستاد ارتش آلمان از 1893 تا 1905، خیال می کرد که می تواند فرانسه را قبل از روسیه، که وسعتش بی مانندش مانع بسیج شدن سریعش می شد، شکست دهد. علی رغم قوانین بین المللی، اشلیفن نقشه کشید تا 90 درصد نیروهای متحرک آلمان را وارد خاک کشور بی طرف بلژیک کند. آنها می توانستند پشت خطوط فرانسوی ها را ببندند و آنها را مجبور به حمله کنند تا ارتباط واحدهایشان با یکدیگر مجددا برقرار شود. این یک کلیشه تاریخی است که نقشه فون اشلیفن را با تاکتیک هایی که هانیبال در [url="http://wars-and-history.com/post/313"]نبرد کانای[/url][/size][size=4] (216 قبل از میلاد) بکار برد مقایسه می کنند اما حقیقت این است که فون اشلیفن بیشتر وام دار مانورهای استراتژیک ناپلئون در نبرد اولم(1805 میلادی) بوده است. پس از شکست فرانسه، جاده ها و خط آهن داخلی آلمان این مزیت را به ارتش این کشور می داد که با سرعت نیروهایش را به جبهه شرق منتقل کند.[/size][/font] [font=times new roman,times,serif][size=4]منتقدین، جانشین فون اشلیفن ،[url="http://en.wikipedia.org/wiki/Helmuth_von_Moltke_the_Younger"]مولتکه[/url][/size][size=4]، را به دلیل ضعیف کردن جناح راستش در هنگام اجرای طرح فون اشلیفن در جنگ جهانی اول مورد شماتت قرار می دهند اما نقشه اصلی با این فرض که دشمن مانند نقشه عمل خواهد کرد به صورت وخیمی خدشه دار شده بود. در عوض، جوفره ،سرفرمانده ارتش فرانسه، با وجود شکست فاجعه بار در نبرد فرونتیرز (14-25 آگوست 1914) نیروهایش را مجددا گرد هم آورد. او هیچ ذخیره ای در دسترس نداشت اما با استفاده از راه آهن سربازانش را از جبهه هایی که از درگیری دور بودند به جناح خارجی آلمان ها انتقال داد. نیروهای درگیر آلمانها نیز تاب خوردند و هنگامی که شناسایی هایی هوایی یک شکاف را بین ارتشهای آلمان یافتند مرکز آنان توسط نیروهای بریتانیایی از هم شکافت. هنگامی که جوفره به پیش می تاخت ،فرمانده لاف زن آلمانها مولتکه، ابتکار عمل را از دست داد. آلمانها به تجهیزات بیسیم کافی دسترسی نداشتند و فرانسوی ها مخابرات آلمان را با استفاده از امواجی که از برج ایفل ارسال می شد قطع کردند. یک افسر رده پایین ستاد آلمان در جبهه، یکی از خطیرترین فرمانهای تجاوزکارانه تاریخ را اجرا نکرد درحالیکه این یک مسئله عملیاتی بود. راست ترین ارتشهای آلمان 30 کیلومتر عقب نشینی کردند و ،مانند جنگهای داخلی آمریکا، پشت رودخانه آیسن به کندن کانال و خندق پرداختند. با خنثی کردن طرح فون اشلفین ، جفره مهمترین نبرد جنگ ، وشاید تمام قرن، را برد.[/size][/font] [font=times new roman,times,serif][size=4]تاکتیکهایی که بعدتر بکارگرفته شدند کمتر از جنگ پروس و فرانسه انعطاف پذیر بودند. تفنگهای هجومی و مسلسلها قبل از اینکه پیاده نظام بتواند خط جدیدی را مستقر کند آنها را قلع و قمع می کردند. در لی کاتو یک گلوله شرپنل یک جوخه پیاده نظام آلمان را از بین برد. پس از سالها مانورهای غیرواقعی در زمان صلح، پیاده نظام فرانسه و آلمان زیر آتش یکدیگر قرار گرفتند. پیاده نظام شلوارقرمز فرانسه با وجود پشتیبانی توپخانه با هراس از حمله به دشمن یورش برد. تاکتیکهای آلمان ها آینه تمام نمای استراتژی آنها بود. انبوه پیاده نظام سعی می کرد تا یک یا هر دو جناح دشمن را مشغول کند در حالیکه آتش توپخانه در برابر خطوط مقدم دشمن اجرا می شد.[/size][/font] [font=times new roman,times,serif][size=4]تنها حرفه ای های ارتش بریتانیا با استفاده از تجارت جنگ بوئر به آتش و حرکت پرداختند و در "لحظه دیوانگی"[url="http://mihanblog.com/blog/post/edit/postrowid/430/atrty/1347816367/avrvy/429267//key/1661382df60711c8b5a38cc98137aa4b#_edn1"][size=4][i][/size][/url] از 15 شلیک نشانه روی شده استفاده کردند. فرانسوی ها از کمبود افسران با تجربه وظیفه در هدایت آتش پیاده نظام رنج می بردند اما توپچی های آنها با مهارت توانستند با "توپ 75 میلیمتری" هایشان ،بهترین و سریعترین آتشبار صحرایی آن زمان، تله های توپخانه ای را سر راه دشمن بگسترانند.[/size][/font] [font=times new roman,times,serif][size=4]نقشه فون اشلیفن با دشواری های لجستیکی بیشماری مواجه شد. سربازان ممکن بود که در خارج از شهرها زنده بمانند اما حتی علفزارهای فرانسه ها برای تغذیه اسبهای بیشماری ،که ارتشها نیازمند به آنها بودند، کفایت نمی کرد. اسبهای بی بهره از علوفه سبب شدند تا توپخانه عقب بماند و سواره نظام تحرک خویش را از دست بدهد. توپهای صحرایی می توانستند 4 بار سریعتر از توپهای سال 1870 شلیک کنند اما مهماتی برایشان فراهم نبود. یک سپاه نیروی زمینی در سال 1940 روزانه به 300 تن ملزومات نیاز داشت که توسط گاری های اسبی و از فاصله دست کم 12 مایلی حمل می شدند. بعضی از واحدهای آلمانی از راه آهن بلژیک 80 مایل فاصله داشتند. به هر حال، متفقین پشت خطوط شان ارتباطات بهتری داشتند و می توانستند برای ارسال مهمات و جابجایی سرباز از راه آهن فرانسه استفاده کنند. حتی اگر ضربه استراتژیک جوفره وارد نمی شد رودخانه مارن حداکثر جایی بود که آلمانها می توانستند تا آنجا پیشروی کنند.[/size][/font] [font=times new roman,times,serif][size=4]تعداد خالص سربازان و توپهای دو طرف از یک تصمیم گیری قاطع جلوگیری کرده بود، جز بی کفایتی ها که حرفه ای گری ستادهای آلمان و فرانسه را غیرمشابه کرده بود. هر دو ارتش به صورت ظالمانه ای بدست فرماندهان شکست خورده،از جمله خود فون مولتکه، آسیب دیدند. سپاه هایی که با گاری های ملزومات و توپخانه متورم شده بودند تبدیل به چاقویی کند شدند که فقط جاده ها را اشغال می کردند. وزن ماشین آلات از ضربات درخشانی که در زمان ناپلئون با سرعت به پیروزی منتهی می شد جلوگیری می کردند.[/size][/font] [center][font=times new roman,times,serif][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/01.jpg[/img][/font][/center] [center][font=times new roman,times,serif][size=4][color=red][size=3]آلمان یکی از آخرین قدرتهای نظامی بود که به استفاده از مسلسل روی آورد اما در سال 1914 آنها از مزیتهایی بهره می گرفتند. آنها برای مقابله با استحکامات فرانسه و بلژیک از توپهای خوبی استفاده می کردند. توپهای سنگین و مسلسل تاکتیکهای قدیمی پیاده نظام را منسوخ کردند.[/size][/color][/size][/font][/center] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/Schlieffen_Plan.jpg[/img] [size=4][color=red][size=3]طرح اولیه فون اشلیفن[/size][/color][/size] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/marne01.jpg[/img] [size=4][color=red][size=3]اجرای طرح فون اشلیفن توسط فون مولتکه و ضد حمله جوفره[/size][/color][/size] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/le_cateau_battle.jpg[/img] [size=4][color=red][size=3]نبرد لاکاتیو. توقف حمله آلمان ها توسط شلیکهای 15 تایی سربازان بریتانیایی.[/size][/color][/size] (1):[size=4] تیراندازی سریع در زمانی کوتاه؛ اشاره است به روش تمرین تیراندازی انگلیسی ها که باید یک هدف به قطر 12 اینچ را در فاصله 300 یاردی در زمان یک دقیقه 15 بار هدف قرار می دادند.[/size] نويسنده: [b][size=5][b][size=5][size=4]رضا کیانی موحد[/size][/size][/b][/size][/b] [b][size=5][b][size=5][size=4]منبع:[/size][/size][/b][/size][/b] [url="http://wars-and-history.mihanblog.com/post/430"]http://wars-and-hist...og.com/post/430[/url][/center]

Gallivat: [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/Gallivat.jpg[/IMG] این نوع کشتی که در قرن هجدهم ( 18 ) استفاده از آن رایج بود برای حرکت و جلو رانده شدن از 1الی 2 بادبان و 40 تا 80 نفر پارو زن استفاده می کرد و همچنین دزدان دریایی که در اقیانوس هند بودند از این مدل بهره می بردند . Goélette: [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/Goelette.jpg[/IMG] این مدل ، یک نسخه از کشتی بادبانی دو یا چند دکله معمول فرانسه می باشد که دارای دو دکل در جلو و چند دکل در عقب کشتی است . Gunter Rig: [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/Gunter_Rig.jpg[/IMG] این مدل به عنوان یک نمونه ای که در آن یک سیم از ابتدای یک بادبان به انتهای بادبان دیگر متصل شده که بادبان ها بر روی دو دکل متصل به هم نصب شده اند ، تعریف شده است . همچنین یک بلوک سفر در امتداد میان این سیم و ریسمان بادبان ، به این بلوک متصل می باشد که این اجازه را می دهد تا با یک ریسمان به دکل عمودی متصل شود اما با این وجود یک ریسمان بادبان دیگر برای کنترل ارتفاع دکل مورد نیازاست . Hermaphrodite Brig: [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/Hermaphrodite_Brig.jpg[/IMG] این مدل کشتی ( بریگ ) دو دکله قرن نوزدهم ( 19 ) ، با وجود انواع آن در گذشته ، یک کشتی بسیار محبوب در زمان خود به حساب می آمد . این مدل کوچکتر از کشتی یا کرجی است که به همین دلیل برای انجام کارها ارزان تر می باشد و همچنین به خاطر طراحی خوب بدنه می توان بریگ را در بنادر کوچک و تمام بنادر دنیا مورد استفاده قرار داد . نیروی دریایی سلطنتی انگلستان بریگ های خود را تا قرن بیستم ( 20 ) حفظ و از آن ها برای مقاصد آموزشی استفاده کرد . طول : 125 فوت آبخور : 12 فوت تناژ : 234 تن مترجم: [b] [url="http://www.military.ir/forums/user/10129-f14aa/"]F14AA[/url][/b]

Chebec (خبک) [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/Chebec.jpg[/img] خبک طراحی اصلیش را از گالی ها و گالیس های مدیترانه دارد. ریشه خبک احتمالا از یک کلمه عربی به معنی کشتی کوچک آمده و به سه نحو در انگلیسی داخل شده:خبک و چبک و زبک. با این حال، وجود این کلمه در زبانهای دیگر (یا حد اقل علم به وجودش) نشان دهنده محبوب بودنش در بقیه اروپاست. این کشتی ها دماغه باریک و بلند داشتند و مانند گالی های قبل خودشان با پارو کار می کردند. قصد این بود که سریع و مانورپذیر باشند، چه با پارو زدن و چه با استفاده از بادبان. در قرن 17 و 18 میلادی کشتیزانی در مدیترانه توسط دزدان دریایی مسلمان که در شاخ آفریقا مستقر بودند مورد تحدید قرار گرفت. این دزدان ابتدا ترجیح می دادند از گالی استفاده کنند چون پاروی آن اجازه می داد کشتی های تجاری را در باد کم هم بگیرند. ولی به مرور زمان کشورهای معامله کننده شروع به پاسخ دادن کردند و کشتی جنگی فرستادند تا دزدان را مورد حمله قرار دهد. گالی ها چابک بودند و آدم هم زیاد حمل می کردند ولی طراحی نشده بودند تا دربرابر توپهای جانبی کشتی جنگی مدرن مقاومت کنند. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/Chebec2.jpg[/img] در پاسخ دزدان بربر گالی خود را ارتقا دادند تا به یک طرح جدید که توانایی رقابت با کشتی های جنگی فرستاده شده را داشته باشد برسند. برای جا دادن توپ در کناره کشتی آنها کشتی را پهن کردند تا عرشه بزرگ شود و کشتی پایدار شود و تمام یا اکثر پاروزن ها را حذف کردند تا توپ گذارند جایشان. این باعث شد تمرکز توان از روی پاروزنی به بادبان برود و 3 تا بادبان عظیم لاتین (مثلثی شکل) گذاشتند. بنا بر این یک نوع جدید خبک زاده شد. دگل جلویی (پیش دگل) آنها معمولا به جلو متمایل است در حالی که دگل اصلی و دگل عقبی (پس دگل) یا عمودی است یا کمی به عقب متمایل است. یاردهای عظیمشان (بازوهای افقی دکل) آنقدر بزرگ بود که معمولا از دو تیر که با طناب به هم بسته شده بودند ساخته می شد (بیشتر شبیه به دکل تا شبیه به یارد معمولی). بیشتر خبک ها تیر جلوی دماغه نداشتند ولی عقبشان معمولان یک عرشه دراز داشت. تعداد معدودی از کشورهای غربی بادبان مربعی را روی دگل اصلی و بعضا دگل عقبی خبک استفاده کردند. دگلهای اصلی که بادبان مربعی داشتند می توانستند بادبان کمکی هم روی دگل داشته باشند و حتی می توانستند سکوی دیدبانی هم در بالا داشته باشند. حتی ممکن بود بادبان اصلی دگل عقب لاتین باشد ولی بادبان کمکی بالایش مربعی باشد که به این خیکها، پلاکر-خبک می گفتند. به هر حال معمولا خبکهای استاندارد از بادبانهای تکی لاتین برای هر دگل استفاده می کردند و بادبان کمکی یا جایگاه دیدبان نداشتند. بادبان لاتین امتیازهای زیادی نسبت به مربعی داشت و مهمترین آن امکان تولید نیرو در زوایای بسیار کم با باد بود که برای بادبان مربعی مقدور نبود. این باعث می شد وقتی در مسیر با زوایای کم حرکت می کنند، سریع بتوانند به کشتی با بادبان مربعی برسند و سریع هم از آن دور شوند. دزدان دریایی خیلی خبک را دوست داشتند چون سرعت و مانور خوبی داشت و کم هم در آب فرو می رفت که باعث میشد بتواند جاهایی برود که کشتی های بزرگ نتوانند بیایند. این خصوصیات توسط بسیاری از نیروهای دریایی اروپایی شناسایی شد و از این کشتی به سرعت در نقس ضد دزد و محافظ در کاروانهای مدیترانه بهره برداری شد. به عنوان کشتی جنگی، خبک تا 36 توپ می توانست نصب داشته باشد و با توجه به وزن این توپها قدرت آتش آن قابل قیاس با کرجی های توپدار نیروی دریایی یا حتی فریگینهای آن زمان می توانست باشد. خبک در حال دریانوردی منظره زیبایی ایجاد می کرد و گفته می شود طراحی آن بکب از سریعترین و چابکترین ها در مدیترانه بوده. بعضی از خصوصیاتی که آن را در دریاهای سبک موفق گردانده بود، باعث شده بود در دریاهای مواج و طوفانب بدرد نخورد. پهلوی کم بیرون زده از آب و همچنین کمی فرو رفتن آن در آب باعث شده بود مستعد قرق شدن شود و اگر موج از حد متوسط بالاتر می بود، شدیدا خبک را حول محور طولی می چرخاند. بنا بر این مزایای آن منج ربه نا مناسب شدنش در اقیانوس آزاد می شد. همچنین خبک یک کشتی سبک بود و بر خلاف الوار سنگین و ضخیم استفاده شده در کشتی های آن زمان، خبک ظریف و برازنده بود. آنها غزال بودند نه اسب جنگی و تاکتیک آنها در جنگ هم این را نشان می داد. کاپیتانهای خبک متنفر بودند که با کشتیهایی با توان آتش مانند خودشان درگیر شوند و در عوض سعی می کردن دبا مانور و سرعتشان تعداد زیادی دزد را سریعا روی عرشه دشمنشان پیاده کنند. کیفیت و سرعت خبک و کمی فرورفتن در آب او و تواناییش در حرکت در زوایای بسیار کم با باد برای تجار هم بسیار جالب بود، مخصوصا برای تجاری که تجارت بندر به بندر می کردند و مخصوصا برای قاچاقچیان. با وجودی که خدمه زیادی می خواست و جای کمی هم برای کالا نسبت به کشتی های هم سایز خود داشت، خصوصیات دریایی آن و قدرت آتشش آن را به یک انتخاب عالی برای یک کشتی بندری و سریع تبدیل کرده بود. به گواه تاریخ، خبک در دریاهای کاریبیان خیلی خوش ندرخشید. مثلا، او به راحتی نمی توانست دور اروپا را بزند. کاپیتان خبک باید ریسک قرق شدن کامل را در دریای مواج و آب و هوای بد می پذیرفت که با آب و هوای نسبتا آرام مدیترانه که کشتی برای آن طراحی شده بود بسیار متفاوت است. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/chebec1.jpg[/img] مترجم: [b] misalu2001[/b]

منبع موثقي نيست بيشتر يك نوع احتماله. چندين بار قبلا تو سايت هم عنوان شده

Collier [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/Collier.jpg[/img] نوعی کشتی که برای تجارت (و حمل و نقل) ذغال سنگ به کار میرفته است. تنها راه ممکن برای صاحبان معادن زغال سنگ در Tyneside در شمال انگلستان که بتوانند محصولاتشان را به لندن برسانند، راه دریا بوده است. ارزانترین مدل کشتی برای ساخت و استفاده برای چنین کاری، Collier Brig بوده اند. بدنه آن بدون هیچگونه تجهیزت یا وسایل رفاهی و بدون هیچ جایگاهی در ابتدا یا انتها بوده است. میتوان تصور کرد که زندگی بر روی آنها، بسیار سخت و کثیف بوده است، حتی با معیارهای بسیار پایین بهداشتی در آن زمان! حتی بادبانها هم پس از چند هفته کاملا از دوده زغال، سیاه میشده اند. معمولا از دهانه رود Tyne (شمال انگلستان) به کمک وسایل مختلف بارگیری میشده اند. از آنجا که زغال سنگ در حکم "طلای سیاه" بوده است، این کشتی ها مورد هجوم دزدان دریایی نیز قرار میگرفته اند. برای مقابله با آن، یا به صورت گروهی و یا با کشتی های اسکورت حرکت میکرده اند. با افزایش تعداد آنها و نیاز بیشتر به زغال، انبوهی از آنها وارد رودخانه میشدند که بی شباهت به black armada نبوده است! (شبیه به ناوگان کشتیهای دزدان دریایی) ناوگان Geordie بزرگترین این ناوگانها بود و همیشه طعمه ای برای گروههای مختلف به شمار میرفته است. دکلها، بادبانها و پاروها به ساده ترین شکل ممکن ساخته میشده اند تا طول عمر و استحکام بیشتری به آن دهند. نسلهای بعدی آنها، پاروهای بلندتر و طول بیشتری داشته اند. در کل، لندن به کمک این کشتی ها، در طول 250 سال گرم نگه داشته میشد! Fluyt [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/Fluyt.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/Fluyt1.jpeg[/img] کشتی تجاری با 3 دکل که برای صرفه جویی در هزینه ها، توسط هلندیها ساخته میشد و بیشترین بار ممکن را با کمترین خدمه حمل میکرد. بدنه آن مکعبی شکل بوده و انتهای بلندی داشته است. گرچه به هیچ وجه امکان مقابله با دزدان دریایی را نداشته است. همچنین به آن Fluyt, Fleut و Fluit هم گفته میشده است. Fly-Boat [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/Fly-Boat.jpg[/img] کشتی هلندی ته پهنی (قرن 16 تا 19) که انتهای آن بسیار مرتفع و مجلل بوده، و دارای یک یا دو دکل در کنار دکل اصلی بوده است. وزن آنها حدود 600 تن و برای حمل انسان-بار در مسیرهای ساحلی استفاده میشده اند. Fore & Aft Rig [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/Fore___Aft_Rig.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/Fore___Aft_Rig1.jpg[/img] fore-and-aft rig نوعی کشتی بوده که تمام سطح آن از بادبانهای زیاد پوشیده شده که در سول یکدیگر قرار داشته اند. همچنین به آن fore-and-aft rigged گفته میشده است. Full Rigged Ship: [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/Full_Rigged_Ship.jpg[/img] (کشتی کاملا مجهز ؟ ) به شناوری بادبانی با ارایش دکل (بادبان ) چهار گوش ( نوعی از ارایش متداول بادبان / square rig / تمامی این شناورها از این ارایش استفاده میکردند ) و تعداد سه دکل یا بیشتر گفته میشده ... این شناورها بعضی مواقع تنها با عنوان کشتی (ship) نامیده میشدند خصوصا در قرن 18 وابتدای قرن نوزدهم که برای متمایز کردن از شناورهای دیگر مثل قایق های بادبانی و کشتی های کوچک دو دکله سریع ....و غیره بکار میرفته ( schooners, Barque Barquentines, brigs) Fuste نوعی کشتی کوچک سریع و کشیده با نیم رخ کوتاه که دارای بادبان و پارو بوده است ... احتمالا از طرح تارتن(tartan - کشتی های کوچک مدیترانه ای که بادبان مثلثی - [b]lateen sail[/b] - بزرگی داشتند ) مشتق شده است ...این کشتی ها سریع بودند و میتوانستند از پارو و بادبان همزمان استفاده کنند این شناورها به سرعت مورد علاقه بربرها ( شمال افریقا !!) و دزدان دریایی مراکش ( سلا ) قرار گرفتند Gaff Rig [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/Gaff_Rig.jpg[/img] یک نوع قایق بادبانی است که در آن بادبان چهارگوش و کشیده شده از ابتدا تا انتهای قایق است که از بالاترین نقطه ی آن کنترل می شود. معمولا به قسمت بالایی دکل این قایق ها، که به طور خاصی برای کنترل این نوع بادبان ها ساخته شده اند، گف می گویند. گف باعث میشود که بادبان های سرتاسری 4 گوش شوند و مساحتشان دو برابر مساحت بادبان های مثلثی شود که توسط همان دکل قابل استفاده است. Galera (Galere) [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/Galere.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/Galera.jpg[/img] یک کشتی پارویی قرن هفدهم میلادی. طول: 55 متر. عرض: 8.7 متر. وزن: 190 تن Frigate [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/frigate.jpg[/img] کشتی متوسط-وزن و دارای 3 بادبان و بدنه مکعبی که در دو عرشه خود، انواع سلاحها را حمل میکرده است. تنها در عرشه بالایی خود، بین 28 تا 60 اسلحه حمل میکرده که در قرن 18-19 به منظور اسکورت بقیه کشتی ها استفاده میشده است. کشتی آمریکایی super-frigates در 1812، برای ساخت از این کشتی الهام گرفته است. طول: 212 فوت پهنا: 48 فوت عمق: 19 و یک چهارم فوت تناژ: 1605 تن خدمه (در هنگام جنگ): 815 نفر مترجمان: [b] heliaa[/b] و [b] Aspahbod[/b] و [b] crazy-doctor[/b]

Dromon : [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/Dromon.jpeg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/Dromon1.jpeg[/img] زمانی که امپراطوری روم غربی در مقابل قبایل ژرمن و مشکلات داخلیش سقوط کرد، امپراطوری روم شرقی(که امپراطوری بیزانس نامیده میشد) شکوفا گشت. نیروی دریایی بیزانس برای نجات امپراطوری غربی، نیرو و ملزومات حمل میکرد. نیروی دریایی برای همراهی و محافظت از کشتیهای ملزومات بر قایقهای نظامی(گالی) تکیه داشت که درومون یا قایق تندرو خوانده میشدند. درومونهای اولیه یک ردیف پاروزن داشتند ولی بعدها کشتی سازان بیزانسی طبقه دومی برای پاروزنها ایجاد کردند(برای بهسازی و افزایش سرعت دو طبقه پاروزن قرار دادند). [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/ships_dromon3.jpg[/img] Dinghy [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/Dinghy1.jpg[/img] قایق کوچکی که برای حمل افراد یا آذوقه بین کشتی و ساحل به کار میرفته است. گرچه معمولا فقط دارای بادبان بوده است، ولی گاهی اوقات نمونه پارودار آن نیز تولید میشده است. Dory [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/dory.jpg[/img] یک قایق کوچک (ماهیگیری) ته پهن به طول 5-7 متر (15 تا 22 فوت) است که doree یا dorey نیز خوانده میشده است. نیروی دریایی سلطنتی، به آن dorey میگفته است. کم وزن و تطبیق پذیر بوده و معمولا در دریای آزاد برای ماهیگیری تجاری به کار میرفته است، گرچه در رودخانه های عمیق برای حمل الوار هم کاربرد داشته است. ظرفیت آنها بین 2 تا 4 نفر (با حساب پاروزن) بوده است. East Indiaman [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/ships_east_indiaman.jpg[/img] کشتی تجاری مسلحی که به کمپانی هند شرقی تعلق داشته است. طول بیشینه: 171 فوت از ابتدای دماغه تا انتهای کشتی طول بدنه: 116 فوت عرض بدنه: 30 فوت ارتفاع بدنه: 20 فوت رنگ بندی: مشکی با طرحهای زرد و کرم. سبز، مشکی و قرمز در عرشه، مسی در قسمت پایین آبخور ارتفاع دکل اصلی: 120 فوت، که 106 فوت آن بالای عرشه دیده میشده است. بلندترین تیر طولی: 52 فوت و 8 اینچ کوتاهترین تیر: 14 فوت طول مجموع طنابها: 17 مایل تعداد بادبان: 21 مساحت بادبانها: 9409 فوت مربع Ballast (چیزهای سنگینی که ته کشتی نگه میدارند): 150 تن نحوه ساخت: قالبگیری سرد (چوب و اپوکسی)، چوب استاندارد چوب درخت صنوبر و بلوط بوده است بدنه کشتی با خط عمود (مثل دکل) زاویه 30 درجه داشته و کف آن کاملا پهن و صاف و به صورت متقاطع در طول و عرض بوده است. انتهای کشتی نیز مانند جلوی آن زاویه کمی با خط عمود داشته و اندکی به عقب کشیده شده است که باعث شده ابتدا و انتهای کشتی هم شکل به نظر بیایند. Fifie [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/ships_fifie.jpg[/img] طراحی این کشتی بادبانی در سواحل شرقی اسکاتلند از 1850 تا قرن 20 بوده است. بیشتر برای ماهیگیری (شکار شاه ماهی) با تور به کار میرفته و به همین نام معروف بوده است. به دلیل تنوع زیاد آن، با توجه به اندازه تنه و عقب کشتی و طول دماغه دسته بندی میشده است. به خاطر بدنه پهن و طویل، تعادل مناسبی در دریا داشتند و اجازه نصب تعداد زیادی بادبان را میداده اند، گرچه از قدرت مانود آن در لنگرگاههای کوچک کم میکرده است. در طراحی آنها، از اواخر دهه 1860 و اوایل 1870، الوار را در کنار هم میچیده اند، به جای روش مرسوم در سایر کشتیها که آنها را روی هم قرار میداده اند. از 1905 به بعد، این کشتی به کمک موتور بخار حرکت میکرده است. (به جای بادبان) Fire Ship [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/ships_fire_ship.jpg[/img] نوعی کشتی (انتحاری) بوده است که پر از مواد منفجره میشده و به سمت ناوگان دشمن حرکت داده میشده است تا با ایجاد انفجار به آنها خسارت بزند یا آرایش آنها را به هم بزند. Fishing Smack [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/ships_fishingsmack.jpg[/img] نوعی کشتی بوده که از قرن 19 تا حتی زمان جنگ جهانی دوم، وظیفه حمل ماهی داشته است. نوع معمول آن دارای دو بادبان در ابتدا و انتها بوده، ولی شکل آنها از بندری به بندر دیگر تغییر میکرده است. بعضی از آنها دارای دکل بالایی (بادبان کوچکی در بالای بادبان اصلی) بوده، در حالیکه برخی دیگر دارای بادبان سه گوشی در جلو داشته اند. تعداد زیادی از این کشتی در Brixham، Grimsby و Lowestoft به کار میرفته است. رنگ بادبان، معمولا قرمز اخری (قرمز مایل به زرد) بوده که جلوه خاصی به ناوگان این کشتی میداده است. طول: 66 فوت پهنا: 18 فوت و 6 اینچ عمق: 9 فوت و 6 اینچ مترجمان: [b] heliaa[/b] و [b] Reichsmarschall[/b]

در بين تمام سرداران جنگ هميشه دو نفر بيشتر مورد تعريف و تمجديد قرار مي دهم و اونا هم پايه با ديگر سردار بزرگ جهان قرار مي دهم يكي شهيد حسن باقري كه اون را برترين سردار جنگ مي دونم و ديگري شهيد احمد متوسليان كه هميشه اون را با جمله ي [size=5]من يك نطامي ام[/size] [size=4] در[/size] هنگام تحويل گرفتن فرماندهي يكي از لشكر ها خطاب به سريازان گفته بود به خاطر مي ارم

[size=5]Corvette[/size] (ناوچه): [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/Corvette_nwchh.jpg[/img] یک ناوچه دارای قابلیت مانور پذیری بالا می باشد و یک ناو جنگی سبک به شمار می آید که کوچک تر از فریگیت است . تقریبا تمام نیروی دریایی های مدرن از ناوچه های کوچکتر از فریگیت برای ماموریت های ساحلی استفاده می کنند که این شامل همه ی نیروی دریایی ها نمی شود در عصر دریانوردی ، ناوچه یکی از انواع کشتی های جنگی بود . نقش ناوچه های سبک شامل گشت دریایی ، جنگ های کوچک ، پشتیبانی از ناوگان های بزرگ می باشد . نیروی دریایی بریتانیا در سال 1650 شروع به استفاده از ناوچه کرد که به عنوان کشتی های کوچک بادبانی ارجاع شده بودند .اولین استفاده از ناوچه در نیروی دریایی فرانسه در سال 1670 بود . اکثر ناوچه ها و کشتی های کوچک بادبانی در قرن 17 در حدود 12تا 18 متر طول و 40 تا 70 تن وزن داشتند و بر روی آنها 4 تا 8 تفنگ کوچک نصب بود . تا سال 1800 طول و وزن ناوچه های سبک افزایش یافت که طول آن ها به حدود 30 متر و وزن 400 تا 600 تن رسید . یکی از بزرگترین ناوچه های عصر دریا نوردی ناوچه آمریکایی USS Constellation بود که در سال 1855 ساخته شد . این ناوچه دارای 54 متر طول و 24 قبضه اسلحه بود . این ناوچه آنقدر بزرگ بود که کارشناسان دریایی آن را در دسته فریگیت ها قرار دادند . [size=6])[/size] [size=5]Cutter [/size]: [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/Cutter_kwtr~0.jpg[/img] Cutter ها در طول قرون 18 و 19،یک کشتی کوچک،مسلح در جلو و عقب،دارای دو یا بیشتر از دو بادبان،یک قوس و با مجموعه ای از دکل بیشتر از قایق های جنگی بود.امروزه Cutter یک نوع کشتی برای بسیاری از نهاد های دولتی است که برای اجرای قانون دریایی و گمرکی به کار می رود [size=5]Dhow( [/size]داو)[size=5]:[/size] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/dhow.png[/img] کشتی بادبانی سنتی عربی با یک یا پند بادبان مثلثی شکل که معمولا در سواحل شبه جزیره ی عربستان، هند و شرق آفریقا استفاده می شود. یک داو بزرگ میتواند تا 30 نفر خدمه داشته باشد در حالی که کشتی های کوچکتر حدودا 12 نفر خدمه دارند. متاسفانه تصویری از داو های اولیه وجود ندارد. بیشتر اطلاعات ما درباره ی ساخت شناور های اولیه از منابع یونانی و رومی به دست می آید. با وجود این که این کشتی ها معمولا با تاجران عرب پیوند داشته اند، اصالتا هندی هستند و بیشتر چون مورد نیاز برای ساخت آنها از جنگل های هندوستان می آید. [size=5]Drakkar (دراکار):[/size] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/drkrDrakkar.jpeg[/img] بزرگترین کشتی های وایکینگ ها هستند که برای جنگ استفاده می شدند و به آنها "کشتی اژدها" گفته می شد. این شناورها نسبتا جدید بودند (قرن 11 میلادی) و توسط شاهانی مانند اولاف تریگواسون توسعه پیدا کردند. دراکار ها گرچه بسیار اثرگذار بودند، اما ساخت و نگهداری آنها سخت و هزینه بر بود. بزرگترین کشتی اژدها، "مار طویل" ،160 پا طول و 25 پا عرض و 72 پارو داشت و می توانست تا 300 جنگجو را در خود جای دهد. [size=5]Drifter [/size](دریفتر): معمولا برای ماهیگیری استفاده می شود. توسط باد و امواج دریا روی سطح آب جا به جا می شود. مترجمان: F14AA ، Aspahbod ، zzvf [size=6]................................................................[/size][size=6]..................[/size] [size=6]................................................................[/size][size=6]..................[/size]

[size=5]Clipper: [/size] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/_clipper_1831.jpg[/img] مدت زمانی طول کشید تا اروپا پس از جنگ های ناپلئون زخم هایش را التیام بخشد. در این زمان صاحبان کشتی های بادبانی دریافتند که با رقیبی سرسخت در دوران ظهور کشتی های بخاری مواجهند؛ از این رو چاره ای ندارند جز آن که راه هایی برای ارزان تر کردن فعالیت کشتی های خود بیابند. هر چه کشتی کشیده تر باشد سرعت بیشتری خواند داشت، از این رو با انباشته کردن هر چه بیشتر بادبان ها، کشتی های بسیار تندروی ساخته شد. این کشتی ها، به ویژه کشتی های پر سرعت کلیپر، برای مسافت های طولانی ایده آل بودند، جایی که کشتی های بخار توان رقابت با آن ها را به دلیل نیاز مداومشان به ذغال از دست می دادند. با فرا رسیدن اولین محموله های چایی در هر سال، میان کشتی های عازم انگلستان رقابت های نفس گیری در می گرفت که با همراهی مردم همراه بود. آنان با شور و هیجانی مشابه با رقابت های فوتبال امروزی به طرفداری از کشتی ها می پرداختند. کشتی ها در اشکال و اندازه های مختلفی تولید می شد که معمولا سه یا حتی گاهی چهار دکل داشت. بزرگترین کشتی این که ساخته شد کشتی آلمانی پروس بود که با فلز پوشانده شده بود و دارای 5 دکل بود. این کشتی 438 فوت درازا و 5.081 تن وزن داشت. طول معمول: 245 فوت عرض معمول: 35 فوت عمق معمول(ابخور): 20 فوت تناژ: 1053 تن [size=5][color=#222222]Catamaran[/color]:[/size] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/index~0.jpeg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/Catamaran.jpg[/img] [size=4][color=#222222]Catamaran[/color][b][color=#222222](در زبان تامیل [/color][/b][color=#222222]kattu[/color][b][color=#222222]مربوط [/color][/b][b][color=#222222]به [/color][/b][b][color=#222222]چوب [/color][/b][b][color=#222222]درخت[/color][/b][color=#222222]maram[/color][b][color=#222222]) یک نوع از قایق ها یا کشتی هاست که شامل بدنه ی مشترک به واسطه ی یک اسکلت بندی می شود[/color][/b][color=#222222]Catamaran [/color][b][color=#222222]ها می توانند مجهز به بادبان- یا موتور- شوند.به طور عادی نوعی شناور مورد تأیید جامعه ی ماهیگیران اشرافی در شهر تامیل نادوی هند و در سواحل جنوبی این کشور است .[/color][/b][color=#222222]Catamaran[/color][b][color=#222222]ها توسط سلسله ی [/color][/b][color=#222222]Chola[/color][b][color=#222222] در شهر تامیل در اوایل قرن پنجم میلادی برای حرکت ناوگان خود و تسخیر بخشی از جنوب شرقی آسیا از جمله برمه،اندونزی و مالزی به کار رفت .[/color][/b][color=#222222]Catamaran [/color][b][color=#222222]ها اخیرا" برای اوقات فراغت و ورزش های قایقرانی استفاده شده اند ولی آنان هزاران سال در اقیانوسیه استفاده شده اند؛برای مثال به اهالی جزیره ی پلینز برای جهانگردی در دور افتاده ترین جزیره ها اجازه داده شد از این شناور استفاده کنند .[/color][/b][color=#222222]Catamaran[/color][b][color=#222222]ها مورد شک و تردید برخی از دریانوردان قرار گرفته است که این شناور به روش سنتی است [/color][/b][/size] توضیح: چون پایه و طرحشون این قایق ها به طور گشترده امروزه در کشتی ها و قایق ها با تناژهای مختلف استفاده میشه اون دو عکس نهادم ( تصویر اصلی نتونستم برای این نوع نتوستم پیدا کنم) برای مشخص شدن بهتر موضوع به تصویر زیر نگاهی بیاندازید( دوستانی بیشتر در این زمینه بیشتر تخصص دارند می تونند بیشتر توضیح بدهند) [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/Ship_catamaran.gif[/img] مترجمین: [b] Antiwar[/b] و [b] zzvf[/b]

[size=5]Catboat :[/size] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/Catboats_.JPG[/img] [font=comic sans ms,cursive]قایق گربه ( کت بوت) یک وسیله و کشتی بادبانی است که از یک دکل بادبانی بهره می برد که مکان آن نزدیک به جلو قایق قرار دارد. اگرچه هر قایق با یک دکل از نظر تکنیکی کت بوت نام می گیرد اما بطور سنتی کت بوت دارای تیر پهن به اندازه نصف قایق یا کشتی مورد نظر است که در وسط عرشه برپا شده است. خیلی از کت بوت ها از جمله نوع [/font] [font=comic sans ms,cursive][color=#282828]Barnegat Bay و خیلی از کت بوت های مدرن دکل برمودا ( احتمالا نوع مشهور است) حمل می کنند[/color][/font] [font=comic sans ms,cursive][color=#282828]بعضی اوقات یک بادبان سه گوش نیز اضاف می گردد که یک متعادل کننده در جلوی کشتی را ملزوم می کند [/color][/font] [font=comic sans ms,cursive][color=#282828][size=5]Dutch Clipper :[/size][/color][/font] [font=comic sans ms,cursive][color=#282828][font=comic sans ms,cursive]هنگامی که بسیاری از کشتی های تندروی بادبانی زیر پرچم بریتانیا و آمریکا بود بیش از صد کشتی تندرو در هلند ساخته شد . این کشتی ها از نوع متوسط تندرو در مقیاس با کشتی های بزرگ تندرو بودند[/font][/color][/font] [font=comic sans ms,cursive][color=#282828]در سال 1874 با بررسی دولت هلند در مورد وضعیت صنعت کشتیرانی به نام Enquête ، اعلام کرد که 16 کشتی تندرو درسال 1868 با تناژ6000 تن به روز شدند و در سال 1873 هیجده(18) کشتی با مجموع تناژ 7878 موجود بود . با این وجود منابع دیگر، وجود تعداد بیشتری از این کشتی ها را ذکر کردن.[/color][/font] [font=comic sans ms,cursive][color=#282828][size=5]Cog :[/size][/color][/font] [font=comic sans ms,cursive][color=#282828][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/cog.jpeg[/img][/color][/font] [font=comic sans ms,cursive][color=#282828]از کشتی های تجاری پهن پیکر در اروپا عمدتا بین قرون 13 و 15 میلادی استفاده می شد . تا قرن 15 میلادی کشتی های ساخته شده دارای یک دکل بودند . اصالت قایق ها به شمال اروپا ، سرتاسر منطقه بالتیک و دریای مدیترانه بازمیگردد . از اولین قایق ها می توان به وجود آن در نزدیکی Muiden آمستردام و در سال 948 بعد از میلاد اشاره کرد . cog از کلمه Kogge که یک کلمه مشترک میان زبان های هلندی و فنلاندرز ( یا فنلاندی ) است و به معنای گرد یا کروی می باشد اگرچه ساخت و ساز با پوسته آهن محدود به ساخت دکل بود ، اما توماس والسینگهام اعلام کرد در سال 1331 کشتی هایی ساخته شد که با سه عرشه ساخته شده با پوسته آهنی ظرفیت گنجایش بیش از 500 نفر خدمه و سرباز را داشتند . یکی از همین کشتی هایی ساخته شده دارای ارتفاع بلند ،عرشه مسطح ، بادبان مربعی شکل بود که به عنوان Cogue شناخته می شد . [/color][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/images.jpeg[/IMG] [font=comic sans ms,cursive][color=#282828][size=6][size=4]مترجمان[/size][/size]: [/color][/font] [b] arminheidari و [/b] [b] F14AA[/b] [size=3]استفاده با ذکر نام میلیتاری و مترجمان[/size]

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/414px-Donitz.jpg[/img] [font=Arial","sans-serif][size=4]محاکمات جنجال بر انگیز زیادی در طول تاریخ اجرا شده است، اما شاید هیچ کدام از انها به شهرت محاکمات نورمبرگ نرسد، پس از سقوط رایش و شکست نازی ها ، متفقین دادگاهی در نورمبرگ آلمان برای رسیدگی به جنایات نازی ها تشکیل داده و به زعم خود به اجرای بزرگترین عدالت تاریخ پرداختند.در مورد عادلانه بودن یا نبودن این دادگاه در اینده کامل تر بحث خواهم کرد. یکی از کسانی که در این دادگاه مورد محاکمه قرار گرفت فرمانده نیروی دریایی ارتش آلمان، دریاسالار کارل دونیتس بود. دونیتس کسی بود که به هیتلر در مورد آغاز جنگ و آماده نبودن ارتش آلمان هشدار داد و پس از خودکشی هیتلر جانشین او شد و با متفقین قرار داد صلح امضا کرد.او 20 روز پایانی حکومت رایش را رهبری کرد.[/size][/font] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/777.jpg[/img] [color=#CC0000]دونیتس در پشت هیتلر با یونیفرم مشکی[/color] [font=Arial","sans-serif][size=4]دونیتز به عنوان یک دریاسالار و یک نظامی همیشه مورد احترام بوده و یکی از لایق ترین فرماندهان نظامی بوده است.ا[/size][/font] [font=Arial","sans-serif][size=4]دونیتس در16 سپتامبر 1891 در برلین پایتخت امپراطوری آلمان به دنیا امد، او خدمت خود را در جنگ جهانی اول در زیردریایی یو.بی-68 انجام داد و در همان جنگ زیردریایی آنها توسط نیروهای بریتانیایی مورد اصابت قرار گرفت و اسیر شد. هنگامی که در کمپ اسرا به سر می برد تاکتیک جدید دریایی را به نام "گله گرگ" برای حمله زیر دریایی ها ابداع کرد. در زمان آغاز جنگ جهانی دوم به عنوان فرمانده زیردریایی های آلمان تا سال 1943 خدمت کرد و در آن سال به فرماندهی کل نیروی دریایی آلمان رسید و این سمت را تا زمان مرگ هیتلر به عهده داشت. نبرد بزرگ دریایی آتلانتیک نیز به فرماندهی او انجام شد.[/size][/font] [font=Arial","sans-serif][size=4]او هر 2 پسر خود را در طی جنگ از دست داد. پسر کوچک او، پتر، در زیردریایی "یو-954" خدمت می کرد که در سال 1943 مورد هدف قرار گرفته و کشته شد. پسر بزرگتر او،کلاوس، اجازه یافت جنگ را ترک گفته و به تحصیل در دوره ی دکترا بپردازد. در سال 1944 به مناسبت تولد بیست و چهار سالگی اش از دوستان خود خواست تا به او اجازه دهند تا به قایق اژدر افکن [/size][/font][font=Arial","sans-serif][size=4]"اس-141" امده و همراه با آنان به منطقه ای در سواحل انگلستان حمله کند. در این حمله قایق آنها از بین رفته و علی رغم نجات یافتن 6 خدمه ی دیگر او کشته شد. تنها دختر دونیتس نیز در سال 1937 با یک فرمانده نیروی دریایی ازدواج کرد. دونیتس تا سال 1944 هرگز رسماً به حزب نازی نپیوست. از او 2 کتاب به یادگار مانده است ، کتاب اول به نام "خاطرات:[/size][/font][font=Arial","sans-serif][size=4] 10[/size][/font][font=Arial","sans-serif][size=4] سال و 20 روز" که مربوط به شرح خاطرات او می پردازد و شامل 10 سال فرماندهی نیروی دریایی و [/size][/font][font=Arial","sans-serif][size=4]رهبری[/size][/font][font=Arial","sans-serif][size=4] 20 روز پایانی حکومت رایش سوم المان است. کتاب دوم او که کمتر شناخته شده است به نام "زندگی پرحادثه من" به شرح وقایع زندگی او قبل از سال 1934 می پردازد.[/size][/font] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/6~3.jpg[/img] [font=Arial","sans-serif][size=4]چرا او را به نورمبرگ فرا خواندند؟ او را به اتهام جنایت جنگی به دادگاه کشانده و مورد محاکمه قرار دادند . اما آیا به راستی او مجرم بود؟ آیا عدالت در مورد او اجرا شد؟[/size][/font] [font=Arial","sans-serif][size=4]جرم او چه بود؟ داستان از آنجا آغاز می شود که دونیتس در سال 1942 به ناخداهای زیردریایی هایش در اقیانوس اطلس گفته بود بازماندگان کشتی هایی را که با اصابت اژدر غرق می شدند نجات ندهند. این فرمان پس از آن صادر شد که زیردریایی های آلمانی مورد حمله ی هواپیماهای آمریکایی در جریان عملیات نجات سربازان و دیگر مسافران کشتی در حال غرق شدن بریتانیایی لاکونیا قرار گرفتند . رسم و عرف در جنگها بر این است شناوری که مسئول غرق کردن یک کشتی دیگر است باید تمام تلاش خود را برای نجات بازماندگان انجام دهد، کشتی لاکونیا شامل 80 غیرنظامی، 286 سرباز بریتانیایی ،160 سرباز لهستانی ( به عنوان محافظ) و 1800 اسیر ایتالیایی بود که در حال انتقال به یک اردوگاه مورد اصابت قرار گرفت و زیردریایی های آلمانی پس از آن به سرعت عملیات نجات را اغاز کرده و سربازان متفقین و اسرای ایتالیایی را از دریا بیرون کشیده و آنها را در قایق های نجات قرار داده و به سوی ساحل حرکت دادند، آلمانها حتی پیام رادیویی به زبان انگلیسی نیز مخابره کرده و قصد دوستانه خود را اعلام کردند، اما در همین هنگام هواپیماهای بمب افکن آمریکایی(B-24 liberator) شروع به حمله به زیردریایی های آلمانی که بر روی آب برای نجات بازماندگان شناور بودند کردند. در نتیجه زیردریایی های آلمانی عملیات نجات را متوقف ساخته و بیش از نیمی از افراد کشتی لاکونیا غرق شدند.[/size][/font] [font=Arial","sans-serif][size=4]پس از این اتفاق دونیتس به ناخداهای زیردریایی هایش در اقیانوس اطلس دستور داد تا از این پس بازماندگان کشتی هایی را که مورد اصابت قرار می گیرند را نجات ندهند. در دادگاه نورمبرگ دونیتس به جرم جنایت جنگی به 10 سال زندان محکوم شد. او سرانجام در 24 دسامبر 1980 در نزدیکی هامبورگ[/size][/font] [font=Arial","sans-serif][size=4]از دنیا رفت.[/size][/font] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/khkhntt.jpg[/img] [color=#CC0000]کارل دونیتس در دادگاه نورمبرگ[/color] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/Capture_Admiral_Doenitz~0.jpg[/img] [color=#CC0000]کارل دونیتس در اسارت نیروهای بریتانیایی در زمان برگزاری دادگاه نورمبرگ[/color] [color=#0000ff]نوسینده: [/color][font="Arial","sans-serif"][size=4] محمدحسین پاز[/size][/font] [size="4"][size="3"]انتشار یافته در ماهنامه جنگ افزار شماره 81[/size][/size] [color=#0000ff]منبع:[/color] [url="http://wars-and-history.mihanblog.com/post/203"]http://wars-and-hist...og.com/post/203[/url]