[quote]کاش ما هم با کشورهای همسایه مثل سوریه یا لبنان رزمایش مشترک برگزار میکردیم[/quote] این امکان میسر نیست.اگر می توانستیم با کره ی شمالی یا چین حداقل یک رزمایش دریایی برگذار کنیم خیلی خوب بود.

[quote]اینا پول خرج کردن الکیه به جای این همه پرنده های ذره بینی جور و واجور روی توسعه کرار و یک پهباد بزرگ و مجهز مثل پهباد های آمریکا باشیم آنچنان هم که میگن ساختنش سخت نیست میتونیم تکنولوزی رو از چین بخریم[/quote] برادر اتفاقآ ما در کنار توسعه ی پهپادهای سنگین وزن و دوربرد باید در حوزه ی میکرو پهپادها هم سرمایه گذاری کنیم چون این گونه پهپادها نقش کلیدی در جنگ های اینده به خصوص جنگ های چریکی و زمینی خواهند داشت.

متاسفانه اوضاع سوریه بسیار بحرانی است.از دست دادن سوریه یعنی از بین رفتن یکی از حلقه های مقاومت.خداوند توطئه و شر دشمنان اسلام را به خودشان بر گرداند.

با سلام خدمت دوستان ما شیعیان حدیث داریم که در اخر الزمان تنها عده ی قلیلی از اعراب در رکاب حضرت مهدی (عج) خواهند بود. خداوند ال سعود و همه ی وهابی های جاهل را ریشه کن کند ان شاالله

بحث و کسب اطلاعات در مورد این ابر سلاح ها بسیار شیرین است.ممنون از کاربر cheka

[color=blue]این هواپیمای یک پهپاد جنگی (Unmanned Combat Air Vehicle) است که توسط کمپانی فرانسوی Dassault Aviation توسعه یافته است. [/color] به عنوان یک پهپاد، نرون باندازه قابل توجهی بزرگتر و پیشرفته تر از همتایان شناخته شده اش مانند MQ-1 است که برد و ظرفیت حمل تسلیحات و امکانات آن را به هواپیمای سرنشین دار نزدیک می کند. با وجودی که این پروژه هنوز حاضر نشده است اما تصاویر و اظهارات شرکای کنسرسیوم گویای این مطلب است که این پرنده قابل رقابت با Boeing X-45C و Northrop-Grumman X-47B خواهد بود. در فوریه 2006 ساب اعلام کرد که نرون 10 متر طول و 12 متر پهنا دارد و وزن آن 5 تن است که تقریبا به اندازه یک جنگنده میراژ 2000 می باشد. [img]http://www.militaryparsi.ir/images/stories/UAV/1622903.jpg[/img] این پهپاد دارای تجهیزات حمله ی هوا به زمینِ مستقل با مهمات هدایت شونده دقیق و متکی بر بدنه خفاکار پیشرفته ی خود خواهد بود. یکی دیگر از ویژگی های نرون قابلیت کنترل در حالت اتوماتیک توسط یک جنگنده پیشرفته مانند رافال یا گریپن است که در این حالت کنترل آن شبیه بازی های استراتژیک Real Time خواهد بود. [img]http://www.militaryparsi.ir/images/stories/UAV/1-neuron.jpg[/img] برخی از اهداف این پروژه: • برای حفظ و توسعه مهارت های دفاتر طراحی شرکت های هوافضای اروپایی که تا قبل از 2030 برنامه جنگنده جدیدی را در پیش رو ندارند که در حال حاضر تمامی پروژه های یوروفایتر، رافال، گریپن، JAS 39 همگی تکمیل یا در جریان تکمیل هستند. • جهت بررسی و تایید فن آوری هایی که برای ساخت نسل بعدی هواپیماهای جنگی تا سال 2015 موردنیاز است. • اعتبار بخشیدن به روند همکاری های خلاقانه از طریق تاسیس یک تیم صنعتی اروپایی که مسئول ساخت هواپیمای نسل بعدی خواهد بود. [img]http://www.militaryparsi.ir/images/stories/UAV/3-neuron.jpg[/img] سازندگان: Dassault Aviation (فرانسه) : پروژه را در ژوئن 2003 آغاز کرد. مسئولیت ها: سازنده اصلی، معماری کلی و طراحی، مونتاژ نهایی، سیستم کنترل پرواز، تست های کلی SAAB (سوئد) : در دسامبر 2005 به پروژه پیوست. مسئولیتها: طراحی کلی، بدنه، آویونیک، سیستم سوخت و تست پرواز. (مسئول 25 درصد توسعه پروژه ) Alenia Aeronautica (ایتالیا) : در 2005 به پروژه پیوست. مسئولیتها: سیستم شلیک سلاح، سلاح های هوشمند، سیستم های الکتریکی، تست پرواز. EADS CASA (اسپانیا) : در فوریه 2007 به پروژه پیوست. مسئولیتها: بال، ایستگاه کنترل زمینی، پیوند داده ها سایر پیمانکاران: شرکت های EAB, RUAG, Thales, Eads France از کشورهای یونان و سوییس و فرانسه دیگر پیمانکاران این پروژه هستند. [img]http://www.militaryparsi.ir/images/stories/UAV/8-neuron.jpg[/img] مشخصات : حداکثر سرعت: 0.8 ماخ قیمت هر فروند: 25 میلیون یورو موتورها: در طرح های اولیه قرار بود از موتور Adour Mk 102 (استفاده شده در جگوار) استفاده شود که به نظر می رسد با موتور Snecma M88 (موتور هواپیمای رافال) جایگزین شده است. تاریخ اولین پرواز: آزمایش پروازی آن در 2010 انجام خواهد شد. [color=red]برگرفته از سنترال کلوب تصاویر : میلیتاری پارسی[/color]

سران این رژیم نامشروع افراطی هستند اما احمق نیستند در واقع قبل شروع هرگونه جنگی ابتدا همه چیز را انالیز می کنند و تا از پیروزی خود مطمئن نباشند دست به حمله ی پیشدستانه نمی زنند (البته جنگ 33 روزه رو فاکتور بگیرید).صهیونیست ها این رو می دانند که با حمله ی پیشدستانه نمی توانند کشور مقتدر ایران رو به زانو در بیاورند زیرا به عنوان یک کشور متجاوز حق استفاده از سلاح هسته ای رو ندارد و اگر دست به این کار بزند عملآ دست به خودکشی زده است.ایران هم هیچگاه دست به حمله ی پیشدستانه نخواهد زد زیرا این را می داند که با حمله ی پیشدستانه بهانه ی استفاده از سلاح های هسته ای را به رژیم صهیونیستی داده است.در این صورت نیز ایران مجبور است از سلاح های غیر متعارفش علیه صهیونیست ها استفاده کند و این درگیری احتمالآ به یک جنگ تمام عیار و اخرالزمانی تبدیل خواهد شد البته من فکر می کنم جنگ ایران و صهیونیست ها یک جنگ منطقه ای نخواهد بود بلکه احتمالآ جرقه ای برای یک جنگ بزرگ منطقه ای و شاید جهانی خواهد بود.گرچه سران ایران و اسرائیل همواره بر طبل جنگ می کوبند (به خصوص صهیونیست ها) اما واقعیت این است که هر دو از جنگ گریزانند زیرا این جنگ به نابودی کامل اسرائیل و وارد امدن خسارات شدید به ایران منجر خواهد شد.در واقع صهیونیست ها ترجیح می دهند در کنار یک ایران مجهز به سلاح هسته ای زندگی کنند تا این که اغازگر جنگی باشند که یک سر ان نابودی و سر دیگرش نا کجا اباد است.

چين سلاح هاي الکترومغناطيسي توليد مي کند روزنامه واشنگتن تایمز نوشت، ارتش چین درحال تولید سلاح هایی با پالس الکترو مغناطیسی است تا در نبردهای احتمالی آینده برسر تایوان، از آن برضد ناوهای هواپیمابر آمریکا استفاده کند. به گزارش مشرق به نقل از پایگاه اینترنتی روزنامه واشنگتن تایمز ، گزارش مرکز ملی اطلاعات زمینی درمورد اثرات مهلک سلاح هایی که از پالس های الکترومغناطیس و امواج مایکروویو قوی استفاده می کنند، افشا کرد که این سلاح ها بخشی از زرادخانه چین موسوم به گرز قاتل است، سلاح هایی که به چین که ازلحاظ فن آوری عقب تر است اجازه می دهد ارتش آمریکا را شکست دهد. سلاح های الکترومغناطیسی پالس هایی مشابه اشعه گامای حاصل از انفجار هسته ای تولید می کنند که تمام تجهیزات الکترونیکی مانند رایانه ها و اتومبیل ها را در سطح وسیعی از کار می اندازد. این پدیده در سال 1962 پس از آزمایش هسته ای در بالای سطح زمین در اقیانوس آرام کشف شد. این انفجار دستگاه های الکترونیکی هاوایی را از کار انداخت. در این گزارش که به تازگی از حالت محرمانه خارج شده است، درباره جزئیات سلاح های الکترو مغناطیسی چین و برنامه های این کشور برای استفاده از این سلاح ها توضیح داده شده است. پیش از این در گزارش های سالانه وزارت دفاع آمریکا، پنتاگون، در مورد ارتش چین تنها به این سلاح ها اشاره ای گذرا شده بود. براساس این گزارش که در سال 2005 تهیه شده و مهر محرمانه خورده بود، ارتش چین قرار بود کلاهک های الکترومغناطیسی با قدرت انفجاری پایین تولید کند. البته معلوم نیست که چین دقیقا چنین کاری انجام داده باشد. این گزارش می افزاید، علاوه بر سلاح های الکترومغناطیسی، هرگونه کلاهک هسته ای استراتژیک کم شدت هم می تواند اثرات مشابهی داشته باشد. در ادامه گزارش آمده است سلاح های الکترونیکی چین بخشی از برنامه ای موسوم به برگ برنده یا گرز قاتل است که برمبنای فن‌اوری های جدید به طور کاملا محرمانه تولید می شوند. این گزارش می افزاید، چین سلاح های الکترومغناطیسی خود را بر روی موش، موش صحرایی، خرگوش، سگ و میمون آزمایش کرده است و مشاهده شده است که این سلاح بر روی چشم، مغز، مغز استخوان و سایر اعضای بدن این حیوانات ضایعاتی ایجاد کرده است. این آزمایش ها نشان می دهد که چین به دنبال یافتن اثر احتمالی سلاح های الکترومغناطیسی و اشعه مایکروویو قوی بر روی انسان هایی است که در معرض تشعشع قرار می گیرند. این گزارش همچنین می افزاید شاید هم این آزمایش ها بخشی از تحقیقاتی باشد که برای یافتن راه های جدید شکنجه زندانیان انجام می شود شاید هم این آزمایش ها به منظور تصمیم گیری در مورد ایمنی یا استانداردهای محافظتی نیروهای ارتش و سلاح ها صورت می گیرد. توانایی چین در بکارگیری سلاح های الکترومغناطیسی در ارتفاع بالا می تواند دو کاربرد داشته باشد. یا به عنوان اقدامی غیرمنتظره پس از حمله چین به تایوان و حرکت ناوهای هواپیمابر امریکا به سمت نقاط حساس به کار گرفته شود و یا برای فریب امریکا استفاده شود تا از دفاع از تایوان منصرف شود. [url=http://www.mashreghnews.ir/fa/news/57957/]منبع[/url]

با سلام به دوستان یکی از قوانین نا نوشته ی امریکایی ها این است که اگر ان ها پهپادهای خود را در زمان صلح بر روی خاک دشمن بفرستند دشمن نباید ان ها را سرنگون کند (البته برای حریف این حق محفوظ است که اگر پهپادهای امریکایی بر روی مناطق حساس و ممنوعه به حرکت در امدند ان ها را سرنگون کند) و در عوض امریکایی ها نیز پهپادهای دشمن را وقتی که بر روی سر ان ها پرواز می کند را سرنگون نکنند.البته این قانون نانوشته فقط در مورد پهپادهای جاسوسی صدق می کند.ما نیز این قانون را رعایت می کنیم برخی از پهپادهای جاسوسی امریکایی در فضای ایران پرواز می کنند و ما نیز با ان ها کاری نداریم به جز مواقعی که در بالای مناطق حساس نظامی.امنیتی و هسته ای پرواز می کنند.در عوض تا دلتان بخواهد ما نیز با پهپادهای جاسوسی خود بالای سر نیروهای امریکایی در منطقه هستیم و ان ها فقط می توانند نظاره کنند. لازم به ذکر است به دوستان بگویم ما هیچگونه ضعف برای کشف اهداف هوایی رادار گریز نداریم اما رهگیری و انهدام قضیه ی دیگری است که ما نمی توانیم تمام مناطق کشور را پوشش دهیم اما در نقاط حساس.مهم و حیاتی کشور پدافندهای هوایی ما به خوبی می توانند هواگردهای دشمن اعم از غیر رادارگریز و رادار گریز را منهدم کنند.همان گونه که این کار را در اسمان قم انجام دادیم. البته برای نتیجه گیری یکمی زود است و باید منتظر اخبار بیشتر باشیم.

مشرق نیوز نیز تائید کرد: http://www.mashreghnews.ir/fa/news/57906/خروج-ناوگان-پنجم-دریایی-آمریكا-از-بحرین+عکس

با سلام به دوستان موشک خلیج فارس یک وظیفه دارد و ان هم از بین بردن تحرکات ناوهای سنگین امریکا همچون رزم ناوها و ناوهای هواپیمابر که این کار را به خوبی انجام می دهد.ما نیازی به انهدام کامل یک ناو سنگین نداریم تنها کافیه تا از حالت عملیاتی خارج بشه.منفجر شدن یک یا دو موشک خلیج فارس بر روی عرشه ی ناوهای هواپیمابر این غول های اهنی را به طور کامل فلج خواهد کرد. اما مهمترین قسمت این مقاله قسمت اخر ان است که به این موضوع اشاره می کند که در اینده ی نزدیک ناوهای امریکایی باید حداقل 2000 کیلومتر از اب های این سرزمین فاصله بگیرند.پس احتمالآ در اینده ای نزدیک شاهد موشک های بالستیک ضد کشتی با بردی بالای 1500 کیلومتر خواهیم بود.

[size=18]اعتراض شدید آیت‌الله مکارم به دستگاه قضا [/size] مرجع تقلید شیعیان با اشاره به جنایات مکرر اراذل و اوباش، احکام دادگاه‌های قضایی را بی‌رمق خواند و از مسئولان دستگاه قضا خواست که شعبه قضایی را به سبک دادگاه‌های امیرالمومنین(ع) اداره کنند. به گزارش مشرق به نقل از مهر، آیت‌الله العظمی ناصر مکارم شیرازی شامگاه پنجشنبه در صحن جامع رضوی در جمع ده‌ها هزار نفر از زائران آستان قدس رضوی با اشاره به جنایات مکرر اراذل و اوباش و مخدوش‌شدن امنیت جامعه، افزود: با این روش دستگاه قضایی، مشکلات امنیت جامعه حل نمی‌شود. دیروز چاقو در چشم طلبه جوانی کردند و ضاربین به جزای خود نرسیدند، امروز شاهرگ طلبه جوان دیگری را به خاطر امر به معروف و نهی از منکر بریدند و سپس شاهرگ حیات مرد نیرومند کشور را پاره کردند. با این وضع باید منتظر حوادث ناگوار دیگری باشیم. وی اضافه کرد: مشکل مهم دستگاه قضایی ما دنباله‌روی از نظام ناسالم قضایی غرب است که برای انتقال پرونده از کلانتری به دادگستری و سپس تشریفات انتخاب وکیل و توصیه وکیل به مجرم که تمام اقرارهای صریح و ثبت شده در مراحل اولیه را انکار کند و متهم‌ساختن مسئولین انتظامی به شکنجه، سپس رفتن در نوبت چندماهه و بعد از مدتی صدور حکم بدوی و رفتن به دادگاه تجدیدنظر و سرانجام صادرشدن یک حکم بی‌رمق بعد از ماه‌ها که نه تنها بازدارنده نیست بلکه اراذل و اوباش را جسورتر می‌کند. این مرجع تقلید ادامه داد: با این طرز کار هرگز نمی‌توان امنیت را در کشور برقرار کرد و اراذل و اوباش و اخلال کنندگان در امنیت را بر سر جای خود نشاند، مخصوصاً اگر جنایات آنها سازمان یافته و از سوی دشمنان باشد. شعبه قضایی به سبک دادگاه‌های امیرالمومنین باشد آیت‌الله مکارم شیرازی گفت: پیشنهاد ما این است که باید شعبه قضایی به سبک دادگاه‌های امیرمؤمنان علی(ع) با حضور چند مجتهد شجاع برای این کار تشکیل شود و با دقت، ولی با سرعت و حذف تشریفات، حداکثر در عرض یک هفته این مجرمان را به اشد مجازات اعمالشان برسانند تا بقیه عبرت بگیرند و حساب ببرند و مجلس محترم مشکلات قانونی آن را نیز حل کند. وی توصیه کرد که مسئولین قضایی آیه 59 و 60 سورة احزاب را حتماً قرائت کنند، ببینند قرآن مجید درباره مزاحمین نوامیس مردم چه حکم کوبنده و قاطعی صادر کرده است. سخنان آیت‌الله مکارم شیرازی بارها با تکبیرهای پرشور از سوی حاضران تأئید می‌شد و نشان می‌داد همگی از این وضع کنونی ناراحتند و منتظر اقدامات قاطعی برای امنیت اجتماعی هستند. ماه رمضان ماه خاموش‌شدن آتش جنگهای داخلی وی در بخش دیگری از سخنان خود با بیان اینکه نباید قرآن مجید تنها در قرائت و حفظ و مسابقات جهانی خلاصه شود اظهار داشت: قرآن کتاب هدایت و تربیت انسانها و نجات از "ضلال مبین" است. باید به مضامین آن مخصوصاً در ماه مبارک رمضان که در پیش است توجه و عمل شود. وی اظهار امیدواری کرد که ماه مبارک رمضان ماه خاموش‌شدن آتش جنگهای داخلی کشورهای اسلامی و رسیدگی به احقاق حقوق ملتها و تحقق‌بخشیدن به خواسته‌های آنها و برقراری نظم و عدالت باشد و وضع کنونی فقط به ویرانی کشورهای اسلامی می‌انجامد. منبع: http://www.mashreghnews.ir/fa/news/57938/اعتراض-شدید-آیت‌الله-مکارم-به-دستگاه-قضا

به همه ی دوستانی که ارتقای درجه گرفته اند تبریک می گویم. برادر سعید از محبت شما هم سپاسگذارم.ان شاالله موفق باشید.

امیدورارم یه رونمایی مناسب نمایش داده شود تا ببینیم عزیزان ما چه کرده اند.

فقط می توانم بگم که اشک توی چشم جاری شد......... روحش شاد ان هایی که باید بروند می مانند و ان ها که باید بمانند می روند

جنگنده J-20 يك جنگنده رادار گريز نسل پنجم است . هواپيماي جنگنده دوموتوره که نمونه توسعه يافته آن توسط گروه صنايع هواپيمايي Chengdu براي ارتش آزادی بخش جمهوری خلق چين ساخته شده است. در اواخر سال 2010 میلادی، J-20 تحت آزمون حرکت بر روی زمین همراه با سرعت بالا قرار گرفت. جي 20 اولين پروازش را در 11 ژوئن 2011 انجام داد. ژنرال هي ويرونگ ( معاونت فرماندهی نيروي هوايي ارتش آزادی بخش جمهوری خلق چین) گفت: در نوامبر 2009 انتظار مي رفت كه جي 20 تا سال 2017-2019 به توان عملياتي برسد . توسعه (Development): جي 20 يكي از برنامه هاي ساخت هواپيمايي رادارگريز تحت نام اختصاصی J-XX بود كه در اواخر سال 1990 آغار شد. طرح اولیه در ابتدا به نام پروژه 718 نامگذاری شد و نهایتا" در سال 2008 میلادی و طی رقابت با طرح پيشنهادي Shenyang كه طرحي بزرگتر از جي 20 بود, توانست توسط PLAAF تائید شود. دو نمونه اولیه تحت نام های 2001-1# و 2001-2# تا پايان سال 2010 ساخته شد. در 22 دسامبر 2010، ‌جي 20 تحت آزمايش حرکت با سرعت بالا بر روی زمین و در خارج از موسسه طراحي هواپيماهاي جنگنده Chengdu قرار گرفت. در طول این مرحله, هیچگونه آزمایش پروازی تائید شده ای انجام نگرفت. جي 20 اولين آزمايش پرواز رسمی خود را در 11 ژانويه 2011 انجام داد كه تقريبا 20 دقيقه طول كشيد. مدير سازمان اطلاعات ملي آمريكا, James R در خصوص این آزمایش گفت: مدت زيادي است كه آمريكا درمورد اين پروژه اطلاع دارد و از اين پرواز آزمايشي شگفت زده نشده ایم. آزمایش پرواز (Flight Testing): اولين پرواز جي 20 در 11 ژانويه 2011 تقريبا 15 دقيقه طول كشيد و در طول پرواز نیز يك فروند جنگنده J-10S ساخت Chengdu آن را اسكورت مي كرد. بعد از اولين پرواز موفقيت آميز مراسمي رسمی برگزار شد. در این مراسم افرادی همچون: خلبان تست کننده جي 20 به نام لي گنگ (Li Gang) و مدير طراحي بانگ وي (Yang Wei) به همراه ژنرال لي آندونگ (Li Andong) (معاون مدير کل دپارتمان ملی تسليحات و مدير كمسيون علم و فناوري دپارتمان تسليحات ملی در PLA از سال 2000 میلادی) حضور داشتند. بدین ترتیب کشور چین بعد از آمريكا و پیش از روسیه به عنوان سومین كشور دنیا که تمام مراحل ساخت و آزمایش پرواز یک جنگنده حقیقی و رادار گریز را خود انجام داده است انتخاب گردید. روزنامه گاردين گزارش داد: با اين كه كارشناسان از سرعت طراحی و ساخت اين هواپيما شگفت زده شده اند اما با اين حال مي گويند كه هنوز قدرت نظامي چين نسبت به آمريكا عقب است و توان نیروهای نظامي چین تنها بر منطقه تحت سلطه خودشان محدود است . اولين آزمایش پروازی J-20 با تاریخ بازديد وزیر دفاع ایالات متحده Robert Gates از کشور چين همزمان شد. این اتفاق در ابتدا توسط جمعی از مقامات رسمی پنتاگون و كارشناسان رسانه ای آمریکا اینگونه تفسير شد كه ممكن است به عنوان يك اخطار براي هيئت نمايندگان ايالات متحده انجام شده باشد. با اين حال بعد از ديدار با مقامات ارشد چيني از جمله رئيس جمهور چین (Hu Jintao), وزیر دفاع آمریکا اظهار داشت: به نظر میرسد رهبر نیروهای غير نظامي چین با انجام اين آزمایش دنیا را شگفت زده کرده است اما من مطمئن هستم این آزمایش ارتباطی به بازدید من از کشور چین نداشته است. پروفسور جین کانرونگ (Jin Canrong) استاد دانشگاه Renmin در پكن كه داراي تخصص در روابط چين و ایالات متحده میباشد اظهار داشت: رئيس جمهور هو بي خبر از آنكه اين تست ممکن است سؤالات بسیاری را در خصوص ماهيت غیر نظامی کنترل ارتش چين بالا مي برد، اين آزمایش را انجام داده است. با اين حال میشاییل اسواین (Michael Swaine) به عنوان كارشناس PLA و یک فرد آگاه در روابط نظامي چين و آمريكا گفت: هرچند اين امكان وجود دارد, اما ممکن است مقامات ارشد چيني نمي دانستند كه اين تست پرواز قرار است در اين روز اتفاق بيفتد و به منزله توهين به وزیر دفاع آمریکا نیست و بهتر است رئيس جمهور هو خود را از این بابت نگران نکنند. در مقابل تصميم گيري مربوط به توليد، توسعه و آزمايشات هواپيماهاي نظامي به طور معمول توسط مقامات سطح پايين مدیريت مي شود تا توسط رهبران ارشد نظامي و غير نظامي. پرواز آزمایشی دوم اين هواپیما به مدت يك ساعت و 20 دقيقه در روز 17 آوريل 2011 صورت گرفت. در 5 می سال 2011، 55 دقیقه تست پرواز که شامل جمع شدن ارابه های فرود نیز میشد, انجام گرفت. برنامه كامل تستهاي اوليه شامل 10 الی 20 پرواز است كه انتظار میرود سال ها طول بكشد. انتقال فناوری (Technology transfer): در سایت Globalsecurity.org آمده است كه احتمالا چين مشاركت در توسعه و توليد جنگنده نسل پنجم را با روسيه كاهش داده است ، با توجه به اين كه روسيه براي به دست آوردن منافع بيشتر از مشاركت با چين با آن همكاري مي كرده است. رهبران چين فكر مي كنند كه طراحي جی 20 از PAKFA روسي برتراست. كميته خدمات مسلح هاروارد در مجلس ايالات متحده Mekean در باره جي 20 گفته است: درك من اين است كه آنها جي 20 را مبني بر اطلاعاتي كه از روسيه در مورد يك طرح روسي دريافت كرده اند ساخته اند و اينكه انها قادر به كپي برداري هستند. مقامات نظامي Balkan به خبرگذاري Associated Press گفتند: این احتمال وجود دارد که کشورهای چين و روسيه با اقتباس گرفتن از تکنولوژی هواپیمای رادارگریز F-117 nighthawk که در جنگ کوسوو(Kosovo) در سال 1999 توسط ارتش صربستان منحدم شد, جنگنده J-20 را طراحی نموده باشند. اگر كارشناسان چيني از سيستم پوشش هاي رادارگريز F-117 استفاده كرده باشند مي توان نتيجه گرفت كه يك دهه از آمريكا عقبتر هستند. با اين حال خلبان چيني آزمايش کننده Xu Yongling گفته ست كه جي 20 يك شاهكار بومی از علم و فناوري است. او همچنين اظهار داشت كه فناوري F-117 بسيار قديمي است حتي در همان زمان هم مورد هدف گلوله قرار گرفت و نمي تواند به عنوان يك هواپيماي رادار گريز نسل بعدي مورد استفاده قرار گيرد. ژنرال بازنشسته نيروي هوايي ايالات متحده Thomas G. McInerney گفته است: احتمالا طراحي پایه جي 20 حاصل جاسوسي های سايبري از پروژه ي FB-22 کمپانی Lockheed Martin می باشد. يك دادستان فدرال حدس میزند کشور چين از تكنولوژي هواپيماي رادارگريز Northrop Grumman B-2 Spirit كه توسط Noshir Gowadia عرضه شده است استفاده نموده است. رئيس ستاد نيروي هوايي هند (Pradeen Vasnt Naik) گفته است كه در جي20 به طور كامل از فن مهندسي معكوس استفاده شده است و در این بین بخش تحقیق و توسعه (R&D) کشور چین هیچگونه دخالتی نداشته است و این موضوع به عنوان یک عمل غير اخلاقي مورد سؤال قرار مي گيرد. Ilya Kramnik مفسر ارتش نظامي روسيه حدس زده است كه چین هنوز 15-10 سال از ايالات متحده و روسيه در فناوري هوايي عقب تر است و ممكن نيست بتواند همه مواد مرکب هوایی و سنسورهاي مورد نياز براي هواپيمایش را توليد كند و مي تواند به جاي آن به تأمين كننده هاي خارجي آن خود كمك كند. با اين حال او حدس زده كه چين احتمالا مي تواند جنگنده های نسل پنجم جي20 را با قیمت 80% تا 50% کمتر تر از نمونه هاي نسل پنجم ایالت متحده و روسيه تولید کند و اين موضوع ممكن است موجب جذب مشتريان بالقوه همچون پاكستان و کشورهای شرق آسیا و آمریکای لاتین و جنوب شرقي آسيا و كشورهايي در آفريقا شود. Konstantin Sivkov از آكادمي مسائل ژئوپولوتيک بيان كرد كه ايالات متحده آمريكا از پيشرفت تكنولوژي نظامي چين احساس خطر كرده است. میشاییل پوگوسیان (Mikhail Pogosyan) رئيس سازمان هواپيمايي ايالات متحده ادعا كرده است كه برنامه چين يك تظاهر بوده است و این کشور فاقد زیر ساخت های لازم جهت تكميل پروژه است. طراحی (Design): مشخصات: جي20 يك هواپيماي تك سرنشين و دوموتوره است كه به نظر مي رسد تا حدي بزرگتر و سنگين تر از Sukhoi T-50 و Lockheed Martin F-22 Raptor است. بیل سوییت من (Bill Sweetman) تخمين مي زند که طول آن در حدود 75 فوت (23 متر) و دهانه بال ها 45 فوت (14 متر) و يا بيشتر است و انتظار مي رود كه در لحظه برخاست توانایی تحمل حداکثر وزن 75000 الی 80000 پوند (34000 تا 36000 کیلوگرم ) را دارا باشد. نمونه اولیه با استفاده از موتورهای روسی Saturn 117S میتواند قدرتی معادل 32000 پوند (15000 کیلو گرم) ارئه نماید که به گفته سخنگوی پنتاگون (Col.David Lapan) یکی از نشانه های مشکلات طراحی این هواپیما است. منابع چینی ادعا کردن که این هواپیما با استفاده از 2 نوع موتور توربوفن همراه با رانش بالای 13200 کیلوگرم و مجهز به نازل های بردار کنترل رانش (TVC) ساخته می شوند که هر دوی آنها در چین ساخته شده اند. با این حال Richard Aboulfia گفته که موتور های WS-10 از ضعف سانحه و احتمال خرابی در آسمان رنج میبرند. جی 20ممکن است در سرعت پایین چابکی کمتری نسبت به Lockheed Martin F-22 Raptor یا PAK-FA داشته باشد، اما همچنین ممکن است از توانایی حمل سلاح بیشتر در داخل محافظ داخلی و همچنین ظرفیت حمل سوخت بیشتر بهره ببرد. جی 20 دارای بدنه طویل و پهن میباشد و همچنین ورودی موتورهای آن به نسبت سایر نمونه ها کوچکتر هستند. بال ها از نوع مثلثی می باشند و بالچه های تعادلی (Canard) نیز رو به جلو هستند. آسمانه (Canopy) از نوع محدب و همچنین خروجی اگزوزها از نوع متغیر و حلقوی میباشد. بخش جلویی جی 20 شبیه F-22 Raptor و بدنه و دم آن شبیه نمونه اولیه Sukhoi T-50 است. بیل سوییت با توجه به عکس های اولیه معتقد است که طراحی آن احتمالا در رده یک هواپیمای دوربرد و Ground Attack (هوا به زمین) و کاملا" در نقش مخالفGeneral Dynamics F-111 Aardvark می باشد. داگلاس بری (Douglas Barrie)، معتقد است بالچه های تعادلی مایل به جلو (Forward Canards) و شیب دار J-20 همانند MiG 1.42 است. در یادداشت های بری آمده است که تفاوت های اصلی در میان J-20 و MiG 1.42 عبارتند از: بدنه مایل به جلو و طراحی تیز زوایای حمله در کنار طبف موتورهای مختلف قرار گرفته در داخل بدنه که موجب کاهش ضریب دید راداری میگردند. به نظر میرسد که چینی ها با جاسوسی سایبری از برخی پیمانکاران مختلف پروژه F-35 توانسته اند به برخی نکات در طراحی J-20 دست یابند. جی 20 دارای 2 سکان عمودی با قابلیت حرکت در تمام جهات و آرایش Swept Back همچون F-35 می باشد و از این لحاظ شباهتی به جنگنده هایی همچون F-22 و PAK-FA که دارای دم ذوزنقه و بالچه های تعادلی ثابت هستند ندارد. این هواپیما همچنین در بخش دماغه به سبک F-22 است. در حالیکه شیب دماعه F-35 از نوع Dropped و یا همان "کاهنده" می باشد. ورودی موتورها به شکل مستقیم در زیر دماغه و با قابلیت مافوق صوت به روش DSI به همراه Canopy یک تکه می باشند. در نوامبر 2006 گزارش شد که J-20 های دارای موتورهای WS-15 قادر به ایجاد نسبت پیشرانش به وزن (Thrust to Weight) معادل 10/17000 کیلوگرم (37000 پوند) می باشند. اولین نمونه تولیدی با نام اختصاصی 2001-1# به موتورهای AL - 31F مجهز گردید و نمونه دیگر تحت عنوان 2001-2# به موتورهای توسعه یافته WS-10G همراه با نازل های دارای قابلیت کاهش ضریب RCS و تشعشع امواج مادون قرمز در جهت پنهانکاری و رادار گریزی بیشتر, مجهز گردید. ممکن است جی 20 تبدیل به اولین هواپیمای عملیاتی و دارای قابلیت انجام ماموریت های جنگی شود که میتواند در طول ماموریت های خود به مقدار کافی سوخت حمل نماید و نیازی به سوخت گیری هوایی نداشته باشد. جف مورل (Geoff Morrell) سخنگوی پنتاگون, گفته است تا پیش از موعد رونمایی جنگنده جی 20 نمی توان در خصوص قابلیت های رادار گریزی و همچنین صحت نسل پنجم بودن آن سخن گفت. سامانه های الکتریکی و الکترونیکی (Avionics): احتمال میرود در تولید جی 20 از سامانه کنترل پرواز با سیم (Fly by Wire یا همان FBW) به همراه سامانه یکپارچه کنترل آتش (Fire Control) در کنار سامانه هوشمند کنترل موتورها بهره گیری شود. همچنین پیش بینی می شود در بخش رادار کنترل آتش, J-20 از یک عدد رادار Type 1475/KLJ5 با تکنولوژی آرایه فازی (AESA) بهره ببرد. با توجه به تصاویر جدید اینترنتی, دو پنجره کوچک و دارای محافط دودی به شکل الماس در دو طرف دماغه دیده میشوند که احتمال دارد حاوی سنسورهای الکترو اوپتیکی یا همان EO همچون نمونه های گرمایاب MAWS و یا جستجوی مادون قرمز IRST باشند. همچنین 2 پنجره دیگر در قسمت تحتانی بدنه و 2 عدد در قسمت فوقانی بالچه های تعادلی (Canard) دیده میشوند که ممکن است حاوی نوعی سنسور مشابه نمونه آمریکایی EODAS نثب شده بر روی F-35 باشند که در اینصورت قابلیت اسکن 360 درجه را به J-20 اعطا می نمایند. کابین خلبان (Cockpit): این هواپیما از یک کابین تماما" دیجیتال به همراه 2 عدد صفحه نمایش کرستال مایع (LCD) بزرگ در کنار تعداد زیادی نمونه های کوچکتر به همراه نمایشگر سر بالای عرض (HUD) با تکنولوژی هولوگرافیک و تفکیک رنگ بالا بهره میبرد.بسیاری از این قبیل سامانه های اصلی, پیش از این بر روی هواپیماهای J-10B مورد آزمایش قرار گرفته اند و به همین دلیل سرعت توسعه J-20 نسبت به سایر نمونه ها بالاتر است. جنگ افزارها (Armament): J-20دارای مخازن داخلی بزرگ جهت حمل انواع موشک های هوا به هوای کوتاه برد و برد بلند همچون PL-10 وPL-12C/D و PL-21 به 2 محفظه جانبی جهت حمل موشک های کوتاهبرد PL-10 میباشد. خصوصیات رادار گریزی (Stealth): کارلو کوپ (Carlo Kopp) معقد است که قابلیت خفای کلی در شکلگیری J-20 بطور قابل توجهی بهتر از F-35 و PAK FA است، اما او با برخی نظرات دیگران موافق است، کارلو مانند Shih Hiao-wei از ماهنامه دفاعی بین المللی و Bill Sweetman از موسسه Aviation Week معتقد است که برخی از قطعات جی 20 ممکن است قابلیت های اختفای آن را به چالش بکشد. به عنوان مثال: قسمت های در بر گیرنده موتور, ساختمان سکان عمودی و نازل غیر متقارن موتورها از جمله مواردی هستند که با قابلیت پنهانکاری, سازگاری ندارند. اما ممکن است این قبیل مشکلات تا پیش از ارائه نمونه نهایی مرتفع گردند. در ژانویه 2011 مشخص گردید که نازل موتورها فاقد قابلیت پنهانکاری میباشند واین موضوع ممکن است به این دلیل این باشد که نسل پنجم این موتورها هنوز کامل نشده است. با این حال، یکی از نمونه های اولیه با استفاده از موتور های WS-10G به همراه نازل های پنهانکار و لبه های ناهموار و دندانه ای عرضه شد که پیش بینی میشود کلیه این خصوصیات موجل کاهش ضریب RCS به میزان نمونه هایی همچون F119 و F135 نمیشوند. رابرت گیتس نیز در مورد برخی قابلیت های رادار گریز J-20 تردید دارد ولی در مقابل معتقد است که توسعه ی جی 20 از توان بالقوه ای برخوردار است که برخی از قابلیت های ما را در خطر قرار داده است و ما مجبوریم به آنها توجه کنیم و ما باید پاسخ مناسبی به برنامه های آنها با برنامه های خود بدهیم. کوپ و گوون بیشتر بر این باورند که جی 20 طراحی شده است برای اینکه در نقش یک رهگیر سنگین و از بین برنده AWACS و هواپیما های سوخت رسان هوایی فعالیت کند. اگر این موضوع درست باشد, J-20 میتواند بیشتر شبیه به یک فرورند MIG-25 با قابلیت پنهانکاری باشد. سوییت من موافق است که به احتمال زیاد این نقش برای چنین هواپیمایی با ابعاد بزرگ و نسبت قدرت به وزن کم میتواند برخی قابلیت های آن را در خصوص سرعت و برد کاهش دهد. لوییس پیج معتقد است: بعید است که چین به این زودی موفق به ساخت یک هواپیمای رادار گریز همه جانبه با قابلیت رهگیری به سبک نمونه های آمریکایی شده باشد و بنابر این جی 20 بیشتر در خصوص انهدام اهداف زمینی مورد استفاده قرار خواهد گرفت ودر خصوص نقش عملیاتی خود نیز محدود خواهد بود به نسل قبلی هواپیما های رادارگریز آمریکایی مانند Lockheed F- 117Nighthawk، با اینحال انتظار میرود J-20 از یک رادار AESA بهره ببرد. هرچند رادارهای نصب شده بر روی F-35 و F-22 توانایی جنگ الکترونیک و رهگیری هم زمان را دارا میباشند و این قابلیت ها برای J-20 چندان کافی نخواهد بود. Loren B. Thompson معتقد است که ترکیب بخش جلوی J-20 دارای قابلیت های پنهانکاری میباشد و این موضوع باعث میشود تا این جنگنده بتواند اهداف زمینی خود را نابود سازد در حالی که ایالات متحده فاقد پایگاه های کافی برای F-22 ها برای مقابله با حملات اینچنین است و متحدان آمریکا هیچ هواپیمای قابل مقایسه ای را ندارند. تامپسون همین طور گفته است که هواپیماهای دوربرد دریایی ممکن است باعث مشکلات بیشتری نسبت به نمونه های کوتاهبرد و برتری هوایی همچون F-22 برای ایالات متحده شوند. بالچه های تعادلی نصب شده بر روی بدنه J-20 در هر 2 رده سرعتی مادون و مافوق صوت دارای کارایی میباشند (این قبیل بالچه ها بیشتر در رده های مافوق صوت مفید هستند) اما مشخص نیر آیا چین در این خصوص از تکنولوژی به کار رفته در Eurofighter Typhoon استفاده نموده است یا خیر ؟ در غیر اینصورت ممکن است قابلیت های پنهانکاری این بخش نیز به زیر سوال برود. Richard Aboulafia تحلیلگر گروهTeal در خصوص استفاده به جا از Canard ها در J-20 تردید دارد و معتقد است این بخش از بدنه را نمیتوان از دید رادارهای شناسایی پنهان نگه داشت و همچنین او معتقد است راه های بهتری نیز وجود داشتند. همچنین Aboulafia معتقد است کشور چین در ساخت بسیاری از بخش های J-20 از قطعات غیر مطابق ااستفاده نموده است و این موضوع این پرسش را به وجود می آورد که آیا براستی کشور چین دارای تکنولوژی ساخت جنگنده های نسل پنجم میباشد با خیر ؟ با این حال Canard ها میتوانند موجب افزایش قابلیت مانور پذیری هواپیما نسبت به نمونه های بهره گیرنده از بال های مثلثی شوند. سوییت من در یادداشت های خود میگوید که Canardهای مثلثی تنها در هواپیمای بزرگ و مافوق ثوت کاربرد دارند و همچنین این موضوع در کنار ورودی های DSI و مافوق صوت موتورها, باعث میگردند تا حد اکثر سرعت J-20 به میزان 2 ماخ محدود گردد. J.D.McFarlan از Lockheed Martin میگوید که ورودی های DSI در جی 20 بسیار شبیه به F-35 هستند اما معلوم نیست که چینی ها آن را خودشان طراحی کرده اند یا نه. Kanwa Andrew Chan سردبیر خبرگزاری نظامی هنگ کنگ، میگوید که صحت خفای جی 20 در میان پارامتر های دیگر نیز مورد پرسش قرار میگیرد، و همچنین او معتقد است J-20 با رقبای آمریکایی و روسی خود همچون F-22 و T-50 همخوانی ندارد و این موضوع را میتوان از طریق عواملی همچون: ضعف قدرت موتورها, عدم توانایی پرواز در سرعت های مافوق صوت به مدت طولانی و همچنین صعف های ساختاری در سامانه های رادار و پنهانکاری آن جستجو نمود. بنابراین او معتقد است J-20 در نسل +4 قرار میگیرد. مشخصات: از آنجا که این هواپیما در حال توسعه است، این مشخصات ممکن است برآوردی از تصاویر موجود باشد: داده ها از B. لورن تامپسون از موسسه لگزینگتون و جیمز Dunnigan ویژگی های عمومی خدمه : 1 طول : 62 فوت (19 متر) طول بال : 41 فوت (12.5 متر) ارتفاع : نامشخص مساحت بال : 630 فوت مربع حداکثر وزن برخاست : 66،000-80،000 پوند (34000 -- 37000 کیلوگرم) موتورها : 2 عدد S117 و WS - 10G توربوفن (در نمونه اولیه) و WS - 15 توربوفن (در نمونه نهایی) نیروی پیشران (بدون پس سوز): نامشخص نیروی پیشران (همراه با پس سوز): 31.900 پوند در نمونه S117 و 32.845 پوند در نمونه WS-10G و 40.500 پوند در نمونه S117: 31.900 پوند WS-10G: 32.845 پوند WS-15: 40.500 پوند منبع:میلیتاری پارسی مترجم متن : گلسار ماریامی ویرایش متن : Captain Pilot

در حقیقت، تمام موتورهای جت که توربین دارند، نوع پیشرفته تری از همان موتورهای توریبن گازی هستند که در زمانهای دورتر استفاده می شده است. از موتورهای توربین گازی بیشتر برای تولید برق نه تولید نیروی رانش استفاده می شود. موتورهای جت کلاً بر پایه ی موارد زیر کار می کنند: هوا از مدخل وارد موتور جت شده و سپس با چرخاندن توربین نیروی لازم را برای مکش هوا برای سیکل بعدی آماده کرده و خود از مخرج خارج می شود. در این حالت فشار و سرعت هوای خروجی، بدون در نظر گرفتن استهلاک و اصطکاک، با سرعت و فشار هوای ورودی برابر است. سیکل کاری موتورهای جت پیوسته است، این بدین معناست که هنگامی که هوا وارد کمپرسور می گردد، به سوی توربین عقب موتور رفته و آن را نیز همراه با خروج خود به حرکت در می آورد، یعنی نیروی لازم برای مکش در حقیقت به وسیله توربین انتهایی موتور تولید شده است و بدین گونه است که همزمان با ورود هوا به کمپرسور، توربین نیز به وسیله نیروی تولید شده توسط سیکل قبلی در حال چرخش است و نیروی آن صرف چرخاندن کمپرسور می شود. در این فرآیند، دوباره نیروی تولید شده توسط این سیکل به توربین داده شده و توربین نیروی لازم جهت ادامه کارکرد موتور را فراهم می آورد. [img]http://www.militaryparsi.ir/images/stories/engine/Turbofan_operation_svg.jpg[/img] 1- موتورهای توربوفن یا Turbo Fan موتورهای توربوفن در حقیقت چیزی میان موتورهای توربوجت و توربو پراپ هستند. بازده موتورهای توربوفن بسیار زیاد است، و به همین علت هم در بسیاری از هواپیماهای مسافربری و ترابری در سرعت های ساب سونیک Sub Sonic از آن ها استفاده می شود. در موتورهای توربوفن، ابتدا هوا کمپرس شده سپس وارد اتاقک احتراق می شود و بعد از انفجار از طریق شیپوره یا نازل خروجی خارج شده و در طی این فرآیند، نیروی تراست لازم را جهت رانش هواپیما به جلو تامین می نماید. البته در موتورهای توربوفن، مقادیر دیگری از هوا از طریق کنارگذر نیز عبور داده می شود که در نهایت به گازهای خروجی داغ پیوسته و نیروی تراست را افزایش می دهد. تفاوت موتورهای توربوفن با توربوپراپ در این است که موتورهای توربوپراپ، فن یا ملخ ایجاد کننده تراستشان در خارج از پوسته موتور قرار گرفته اما در موتورهای توربوفن، ملخ یا فن تولید کننده تراست کاملاً در درون پوسته موتور قرار گرفته است. [img]http://www.militaryparsi.ir/images/stories/engine/Jet_engine_svg.jpg[/img] 2- موتورهای توربوجت یا Turbo Jet موتورهای توربو جت، بیشتر بر نیروی تولیدی از گازهای خروجی اتکا دارند و در هواپیماهایی بیشتر کاربرد دارند که با سرعت های مافوق صوت حرکت می کنند. در موتورهای توربوجت، ابتدا، هوا وارد کمپرسور شده و متراکم می گردد. اما چون این هوا با سرعت نسبتاً زیادی وارد موتور گردیده برای احتراق مناسب نمی باشد و بیشتر سوخت مصرف شده، بدون اشتعال هدر می رود. به همین دلیل هوا به قسمت دیفیوژر یا همان کاهنده سرعت فرستاده می شود تا از سرعت آن کاسته شود. در دیفیوژر، ابتدا از سرعت هوا کاسته و بر دما و فشار آن افزوده می شود. سپس این هوای آماده برای احتراق، به اتاقک احتراق فرستاده می شود. در اتاقک احتراق یا Combaustion Chamber، هوا ابتدا وارد لوله احتراق گشته، با سوخت مخلوط شده سپس منفجر می گردد. قسمتی از نیروی حاصله از این انفجار صرف گرداندن توربین شده و مابقی برای تولید نیروی رانش به کار می رود. گاهی در هواپیماهای توربوجت، بعد از شیپوره خروجی یا نازل، قسمتی به نام پس سوز یا After Burner قرار می دهند که بر نیروی تراست می افزاید. After Burner یا قسمت پس سوز چگونه کار می کند؟ هنگامی که گازهای خروجی از موتور خارج می شوند، هنوز مقداری اکسیژن و سوخت مصرف نشده دارند که در قسمت پس سوز، با مشتعل ساختن دوباره گازهای خروجی و افزایش 4 برابر سوخت معمولی به این مخلوط، به طور قابل توجهی بر نیروی تراست می افزایند. البته استفاده از پس سوز فقط در شرایط اضطراری و شرایط جنگی مجاز است در غیر این صورت مجاز نیست. تنها هواپیمای مسافربری با سیستم پس سوز، هواپیمای کنکورد Concord ساخت مشترک آلمان، انگلیس و فرانسه است که به علت ایجاد آلودگی صوتی زیاد و مصرف سوخت بالا، از کار برکنار شد. [img]http://www.militaryparsi.ir/images/stories/engine/Turboprop_operation-en_svg.jpg[/img] 3- موتورهای توربوپراپ یا Turbo Prop: موتورهای توربو پراپ، در حقیقت از نیروی ملخ برای تولید تراست استفاده می کنند و تنها وجه جت بودن آنها، تولید نیروی لازم برای این چرخش توسط موتور جت است. طرز کار موتورهای توربوپراپ عیناً مانند موتورهای جت توربینی دیگر است و تنها وجه تمایز آنها این است که نیروی تولید توسط توربین بیشتر صرف چرخاندن ملخ می شود تا کمپرسور، به همین دلیل برای تولید نیروی بیشتر، تغییراتی هم در توربین موتورهای توربوپراپ داده می شود. [img]http://www.militaryparsi.ir/images/stories/engine/Pulse_Jet_Engine.jpg[/img] 4- موتورهای پالس جت یا Pulse Jet: موتورهای پالس جت دارای توربین، کمپرسور، یا شفت نمی باشند و تنها قطعه متحرک البته در نوع دریچه دار، دریچه آن می باشد. در این گونه موتورها، ابتدا توده بزرگی از انفجار در داخل موتور صورت می پذیرد که سبب بسته ماندن دریچه می شود. چون تنها راه فرار هوا از موتور قسمت انتهای آن می باشد هوا به طرف آنجا هجوم می آورد.در نتیجه تر ک هوا، خلا یا حالت مکشی به وجود آمده که باعث باز شدن دریچه و ورود هوای تازه می شود. در این حالت، مقداری هوای محترق شده از خروج بازمانده و صرف تراکم و انفجار گاز تازه وارد می گردد و سیکل به همین ترتیب ادامه پیدا می کند. در نوع بدون دریچه، از یک خم برای ایفای نقش دریچه استفاده می شود که با انفجار گازها و بدلیل وجود این خم، کاهش فشار صورت گرفته و مقداری از گازهای خروجی باز می گردند به همین ترتیب سیکل ادامه داده می شود. 5- موتورهای پرشر جت یا Pressure Jet: از این گونه موتورها در حال حاضر استفاده ای نمی شود و شرح کارکرد آنها در اینجا اضافی است. [img]http://www.militaryparsi.ir/images/stories/engine/Ramjet_operation_svg.jpg[/img] 6- موتورهای رم جت یا Ram Jet: موتورهای رم جت، هیچ قطعه ی متحرکی ندارند و در نگاه اول، مانند یک لوله توخالی به نظر می رسند که بیشتر در سرعت های مافوق صوت به کار می روند. موتورهای رم جت نیز مانند پالس جت، دارای توربین، کمپرسور یا ... نمی باشند استفاده از آنها به عنوان موتور دوم معمول است که بیشتر در موشکها به کار می روند. در این گونه موتورها، برای روشن شدن موتور ابتدا باید سرعت هوا به مقدار لازم برسد در صورت رخداد چنین حالتی، موتور جت به طور خودکار خود را روشن می کند. در موتور رم جت، هوا با سرعت زیاد وارد موتور شده و به علت سرعت بیش از حد، در قسمت دیفیوژر به خوبی کمپرس و متراکم شده و دما و فشار آن بسیار بالا می رود. در این حالت مخلوط هوا و سوخت منفجر گشته و با خروج از موتور، نیروی تراست بسیار زیادی را آزاد می کنند. این موتورها قدرت بسیار زیادی را دارا می باشند اما برای شروع پرواز و برخاست مناسب نمی باشند. [img]http://www.militaryparsi.ir/images/stories/engine/Scramjet_operation.jpg[/img] 7- موتورهای سکرم جت یا Scram Jet: نام این موتورها از دو واژه Super Sonic و Combustion گرفته شده که به معنای انفجار در سرعت مافوق صوت است. این گونه موتور ها در سرعت های هایپر سونیک Hyper Sonic به کار می روند و طرز کار آنها بسیار مشابه موتورهای رم جت با تغییراتی می باشد. این نکته قابل توجه است که مشتعل ساختن مولکول های هوا در حالی که هوا با سرعت بالای 4 ماخ وارد موتور می گردد، مانند روشن کردن کبریت در گردباد تورنادو است! و از همین جا می توان درک کرد که چه تکنولوژی عظیمی در این لوله توخالی به کار گماشته شده است. شایان ذکر است که اولین هواپیمای دارای موتور سکرم جت، هواپیمای X-43 است که سرعت آن بالای 7 ماخ می باشد. اجزای اصلی موتورهای جت: 1- کمپرسور: کمپرسورها وظیفه متراکم کردن هوای ورودی را بر عهده دارند. کمپرسورها بر دو نوع هستند: 1- کمپرسورهای محوری 2- کمپرسورهای شعاعی یا گریز از مرکز. کمپرسورهای محوری که در اکثر موتورهای جت امروزی استفاده می شود، از چند طبقه فن یا پنکه به تعداد مشخص (دو یا بیشتر) تشکیل شده است که هرچه به سمت درون بیشتر پیش برویم، از زاویه پره های فن ها کاسته می شود و همچنین توسط همین تیغه ها یا پره ها، به سیال جهت حرکت داده شده و با کاهش زاویه پره ها، به فشار سیال یا هوا افزوده و از سرعتش کم شده و در نتیجه متراکم می گردد. اما در کمپرسورهای شعاعی یا گریز از مرکز، که بیشتر در موتورهای گازی ساده یا قدیمی کاربرد داشته است، در اصل هوا به یک مانع برخورد کرده و سپس توسط پره های آن به قسمت دیفیوژر یا کاهنده سرعت منحرف می شود که این فرآیند با ازدیاد فشار همراه است، در نتیجه هوا متراکم می گردد. 2- سیستم احتراق: سیستم احتراق، شامل سوخت پاش، جرقه زن و اتاقک و لوله احتراق می گردد. فرآیند انفجار در درون لوله های احتراق صورت می پذیرد که این عمل با وارد شدن هوا به اتاقک و مخلوط شدن آن با سوخت سپس انفجار آن به وسیله شمع جرقه زن انجام می شود. انژکتور Injector وسیله است که با استفاده از نیروی موتور، سوخت را به پودر تبدیل می کند و حکمت این کار در بهتر مشتعل شدن در صورت تبدیل به پودر نهفته است. البته سوخت قبل از ورود به انژکتور، مقداری گرم شده تا برای احتراق آماده تر باشد. ابتدا انژکتور سوخت را روی هوای متراکم می پاشد و سپس این مخلوط آماده انفجار است که به وسیله شمع جرقه زن، این عمل صورت می گیرد. 3- سیستم توربین: در اینجا، ابتدا هوای منفجر شده به پره های توربین برخورد کرده و نیروی لازم جهت گرداندن کمپرسور و مکش هوا برای سیکل بعدی تولید می شود که این نیرو به وسیله میله (شفت)ی به کمپرسور انتقال داده شده و باعث حرکت آن می شود. قبل از توربین، استاتور توربین وجود دارد که برای تنظیم جهت حرکت سیال (هوا) برای ورود به قسمت توربین به کار می رود. توربین ها نیز به دو دسته محوری و شعاعی تقسیم می شوند که نوع محوری چند طبقه است. چون دمای کارکرد توربین بسیار بالا می باشد، در ساخت آن از آلیاژهای مخصوصی استفاده می شود. 4- سیستم خروج گازهای داغ: این سیستم، در حقیقت تولید تراست واقعی را برای رانش هواپیما به جلو می کند و سهم اصلی را در تولید و توضیع فشار دارد. در مدل های متحرک، زاویه پره های شیپوره انتهایی موتور برای میزان کردن فشار قابل تنظیم است. گفتنی است سیستم پس سوز یا After Burner بعد از این بخش نصب می شود. به این قسمت، نازل Nozzle هم گفته می شود. سیستم های دیگر: سیستم کشش برگردان یا Thrust Reversation System: در سیستم کشش برگردان، به وسیله دریچه هایی، نیروی تراست موتور برعکس می شود، بدین صورت که خلبان در هنگام فرود نیروی برگردان را فعال ساخته و از آن به عنوان ترمز استفاده می کند، یعنی نیروی موتور در جهت عکس اعمال می شود. [color=red]منبع:میلیتاری پارسی و برگرفته از سنترال کلابز[/color]

[quote][quote]ماده رو به انرژی تبدیل کنه [/quote] ببخشيد الان دقيقا داريم چي رو به چي تبديل ميكنيم پس؟؟ [/quote] الان ما هسته ی اورانیوم رو می شکافیم و انرژی نهفته ی ان را ازاد می کنیم.در مورد گداخت قضیه کاملآ برعکس است اتم های هیدروژن با اتصال به هم به حالت پایدار در می ایند و انرژی ازاد می کنند.منظور من از تبدیل ماده به انرژی تبدیل تمام ذرات اتمی و زیراتمی به فوتون (بسته های انرژی) است.یعنی تمام جرم یک اتم رو کاملآ به انرژی تبدیل کنیم.شاید تخیلی به نظر برسه اما در اینده قطعآ بشر به چنین فناوری دست خواهد یافت.

[quote][quote]دوسته عزيز تازه فكر كني؟؟؟؟؟ Mr. Green معلومه كه ميشه.تو متن گفته شده كه ميتونه يك ستاره كوچك رو در زمين ايجاد كنه و اين يعني بوممممم[/quote] ستاره کوچک شما کوچک تر از این حرفهاست[/quote] فکر نمی کنم با این فناوری بشه سلاحی ساخت اما شاید زمانی که بشر بتوانه ماده رو به انرژی تبدیل کنه ان موقع می توانیم بگوییم که بشر قدرتمندترین بمب کل تاریخ رو ساخته.

[quote][quote]جدیدا خائنان فراری و تجزیه طلبها که پول بگیر رژیم سعودی هستند ادعا کردند که خوزستان متعلق به رژیم سعودی و عربستانه.[/quote] راسته که تاریخ تکرار میشه . . . 31 سال پیش صدام با چنین ادعایی و با هدف (حداقل) جداسازی خوزستان از ایران به ما حمله کرد . . . اتفاقا اسمش رو هم گذاشته بودند عربستان![/quote] امروز ما با دیروز ما در 25 سال پیش بسیار متفاوت است اگر کسی دست از پا خطا کند دستش را از بازو قطع می کند.ایران می تواند به راحتی کشورهای عربی منطقه را به اتش بکشد.این ادعاها و گزافه گویی های خائنین و برخی دولت های عربی تنها جنبه ی روانی دارد.

[quote]دوستان ما بايد قبل از اينكه دير بشه سياست خارجيمون رو اصلاح كنيم چون با اين وضعيت نيروي هوايي كاري از پيش نميتونيم ببريم.نميدونم چرا از چين جنگنده خريد نميكنيم چيني ها كه عاشق پول هستن![/quote] این گونه خریدها زیر ذره بین سازمان های اطلاعاتی غربی هستش و چون ما تحریم هستیم نمی توانیم این گونه تسلیحات سنگین را خرید کنیم.بهترین کار خرید فناوری از چین و بازار سیاه به اضافه ی تکیه بر دانش بومی و همکاری صنعت و دانشگاه برای ساخت یک جنگنده ی کار امد نسل پنجم هستش.زیاد نگران نباشید به هر حال تا چند سال اینده نیروی هوایی یک تکان اساسی خواهد خورد مسئولین بیشتر از من و شما نگرانند و به خوبی پیگیری می کنند.

احسنت به این دقت نظر

برادر mhdavi3d صد در صد منظور سردار حداکثر ارتفاع بوده است که 800 کیلومتر بیان شده است و در این ارتفاع کلاهک از موتور دوم جدا می شه و به سمت زمین سقوط می کنه.چیزی که من از فیلم و صحبت های سردار برداشت کردم اینه که موتور اول در یک ارتفاع خاص از موشک (موتور دوم) جدا میشه و موتور دوم کلاهک رو به ارتفاع 800 کیلومتر می بره (فضای ماورای جو) و بعد از ان کلاهک از مرحله ی دوم جدا می شود و وارد فضای جو می شود و نهایتآ به سمت هدف سقوط می کند.

[quote]به نظر شما با توجه به این که سرعت موحله دوم هر دو تا یکیه میتونه سرعت سجیل هم تو مرحله سوم همین حدود باشه یا با این فرق داره اگر بشه چه قدر احتمال منهدم شدن تو هوا داره با سیستم های دفاعی اسرائیل[/quote] چه کسی گفته است که سرعت مرحله ی دوم هر دو موشک یکیه؟؟اطلاعاتی که به طور رسانه ای از موشک سجیل اعلام شده اوج گیری 800 کیلومتری و سرعت 12 ماخ در فاز شیرجه هستش.البته چیزی که برای من عجیبه اینه که قبلآ وزیر دفاع گفته بود که سجیل در فاز ترمینال (مرحله ی شیرجه) سرعتی حدود 8 کیلومتر بر ثانیه یا 20 ماخ داره که من رو یه خورده گیج کرده اما سرعت سجیل در فاز اخر چه 12 ماخ باشه و چه 20 ماخ هیچ سامانه ای در جهان توانایی درگیری با ان را ندارد در کنار این رادار گریز بودن را هم اضافه کنید.

[quote]من فكر كنم يه جاي كار مشكل داره! يعني سرعت در هر سه مرحله تقريبا با هم برابر هستند كه اين اصلا منطقي نيست[/quote] این موضوع ذهن بنده را هم مشغول کرده بود فکر نمی کنم موشک های هندی بتوانند در فاز اوج گیری به چنین سرعتی دست یابند.در ضمن طبق گفته های وزیر دفاع موشک سجیل 2 حدود 800 کیلومتر اوج گیری می کند و با اگنی 3 که طبق گفته ی mahdavi3d نهایتآ 380 تا 400 کیلومتر اوج می گیرد اصلآ قابل مقایسه نیست.