خالخین گول بررسی و تحلیل نبرد خالخین گول ..... نبردی که باعث تغییر سرنوشت جنگ جهانی دوم گردید.

[amir_malekm 0]

بسیار عالی و مفید بود تشکر

[kereshti 2,855]

دستتون درد نکنه بسیار جالب بود
[quote]
البته توجه کنید که اگر بنده می خواستم به جزئیات دقیقتری درباره این نبرد بپردازم (به عنوان مثال جزئیات تاکتیک های روس ها و ژاپنیها و ترکیب نیروهای آنها) طول این مقاله چند برابر این می شد. از همین رو سعی کردم تنها به نکات اصلی و اساسی این نبرد و به علل و ریشه ها و سرنوشت کلی این نبرد بپردازم و از ورود به جزئیات نبرد خودداری کردم.
[/quote]
دقیقا همون قسمتی که خیلی جالب بود بود رو نگفتی !

[iran_400 2,496]

با تشکر از جناب سرگرد Gordon بدون اغراق ميگم مقالهء واقعا تک و بي نظيري بود برای من همیشه قسمتی از تاریخ جنگ جهانی دوم کاملا مبهم، تاریک و غیر قابل درک بود و اون قسمت مبهم و غیر قابل درک هم این بود که دلیل مستقر شدن لشکرهای بزرگ و مدرن شوروی در سیبری و شرق این کشور چی بود؟ و چرا در این نقطه از خاک شوروی با این استعداد مستقر شده بودند؟ كه بعد از محاصره مسکو توسط ارتش آلمان همين لشكرها به يكباره به غرب شوروي و به سوي نيروهاي آلماني حركت كردند و سرنوشت جنگ رو بكلي تغيير دادند ....... که با مقاله جامع و مفید شما جواب بیشتر سوالاتی که در این مورد داشتم رو گرفتم شما واقعا یکی از سرمایه های سایت میلیتاری هستید میلیتاری به داشتن اساتیدی مثل شما افتخار میکنه امیدوارم که در تمام مراحل زندگیتون موفق و موید باشید

[rasoolmr 1,452]

ممنون بابت مطلب مفیدتون . استفاده کردیم

[mostafa_by 5,723]

خوب. يه تبريك اساسي بايد به خودم بگم كه بالاخره بعد از گذشت n وقت، تونستم اين مقاله رو كامل مطالعه كنم!
هربار كه يكمش رو مي‌خوندم، مشكلي پيش مي‌اومد و صفحه رو مي‌بستم.

----------------------------------------------

قبل از هر چيز يه تشكر و خسته نباشيد اساسي بايد به سرگرد گوردون عزيز گفت (آخر من نفهميدم ايشون سرگرد هستن يا سرهنگ !!) بابت تهيه‌ي اين مقاله‌ي خواندني.

و اما بعد ...!

يه سري ضعف بني‌اسرائيلي داشت مثل تقدم و تأخر تاريخ‌ها كه گاهاً با هم در تناقض بودن و گاهي به نظر چندان درست نمي‌اومدن. البته يكي دو جايي هم اسامي اشتباه شده بود (مثلاً در دوره‌ي تزاري، از عبارت شوروي استفاده شده بود) كه البته چندان مهم هم نيست و صرفاً من باب تصحيح مقاله‌تون عرض شد.

اما نكته‌اي كه هست، چند تا سوال رو برام بهمراه داشت :

1- اين ژنرال ژوكوف، همون ژوكوف معروفي نبود كه حصر استالينگراد رو شكست و تبديل به كابوس آلماني‌ها شد؟

2- چرا ژاپن مي‌بايست خودش رو با شوروي درگير كنه؟! در حالي كه اگه به دنبال منابع بود، چين فوق‌العاده ضعيف شده، هم منابع بهتري از قسمت سردسير روسيه و مغولستان داشت و هم قدرت نظامي چنداني براي مقابله نداشت!

3- چرا امريكا؟ ژاپن كوچكترين سخنيتي با امريكا نداشت و براي نزديك شدن بهش، فقط از راه دريا مي‌تونست اقدام كنه و طبيعيه كه سرنوشت جنگ‌ها، صرفاً در دريا رقم زده نمي‌شه! بخصوص اينكه از لحاظ منابع و امثالهم هم چندان صرفه‌ي اقتصادي نداشت شمال امريكا.

4- چرا روس‌ها اون نيروي عظيم رو در شرق دپو كرده بودن. حال اينكه مسير حركت ماشين جنگي ژاپن در طول جنگ جهاني، كاملاً مشخص بود.
شايد بشه گفت به طرز از پيش برنامه‌ريزي شده و دستوري‌اي، مسير حركت به سمت شرق تغيير يافت (همون‌طور كه آلمان نيز به سمت غرب در حال پيشروي‌اي بود و به طرز تابلويي، ناگهان سر از شرق درآورد!!).
پس رصد تحركات ماشين جنگي ژاپن، كفايت مي‌كرد براي پيش‌بيني رفتار بعدي ايشان. ضمن اينكه حتي به فرض انجام عملي غيرقابل پيش‌بيني (چيزي شبيه به حمله به پرل هاربر)، باز هم مدت زمان بسيار زيادي براي جبران اين عمل وجود داشت. بماند كه اگه ژاپن مي‌خواست از شرق روسيه وارد خاك شوروي شده و به اين كشور حمله كنه، تنها سيبري كافي بود كه ارتش ژاپن حسابي زمين‌گير شه و دهها بار بدتر از بلايي كه سر آلمان نازي اومد سر ارتش ژاپن بياد.
ضمن اينكه تجمع ارتش شوروي در شرق هم مي‌تونست عامل بازدارنده‌ي مناسبي براي آدولف خان مغول باشه كه سر خر جنگي‌اش رو به سمت شرق كج نكنه (هرچند كه علي‌الظاهر نبايد با منطق و عقل، داستان‌هاي جنگ جهاني دوم رو مورد بررسي قرار داد!!).

5- چرا شوروي همون موقع (پس از شكست سنگين ژاپن)، به منچوري حمله نكرد تا خيال خودش رو تا حدود زيادي راحت كنه؟!

-----------------------------------------------------

جناب Stuka.
شوروي در پي تصميمات اتخاذ شده در كنفرانس پوتسدام [اگه اشتباه نكرده باشم] (يعني زماني كه عملاً جان آلمان نازي درآمده بود) وارد نبرد در شرق با ژاپن شد. علت اين امر هم فشار مضاعف به امپراطوري ژاپن براي تسليم بود.
ولي پس از اقدام يكجانبه‌ي امريكا در براه اندازي يه چهار شنبه سوري خفن (نه بمباران‌هاي شبانه‌روزي ژاپن! منظور همون دو تا چاق و كوچولوئه هست)، شوروي بطور يكجانبه به ژاپن اعلان آتش بس نمود (و البته ساير جهان هم به حالت نيمه كپ دراومدن!! حتي خود امريكايي‌ها!!).

والا تمامي درگيري‌هاي ژاپن و شوروي، به پيش از جنگ جهاني (يعني از سال‌هاي 1904 و 1905 الي 1939) بازمي‌گشت و در طول جنگ جهاني، با هم درگير نشدن (يا حداقل درگيري درست حسابي! شايد هم بنده اشتباه كرده باشم).
ولي شوروي، زياد از حد جانب احتياط رو نگاه داشته بود و خطر اصلي رو نه آلمان نازي، بلكه ژاپن مي‌دونست (آخه ناسلامتي اين دو كشور با هم پيمان عدم تجاوز (بد فكر نكنين! منظور عدم تعرض نظامي هست) بسته بودن و ظاهراً‌ عقل سليم حكم مي‌كرد كه به همون تقسيم اروپا، آدولف خان قناعت كنه.

ولي هركس ذره‌اي شناخت از آدولف بابا داشت، مي‌دونست كه اين بشر، حتي به خودش هم دروغ مي‌گه و به وعده‌هايي كه مي‌ده، كوچكترين احترامي نمي‌ذاره! نمونه‌اش رو در اشغال راين‌لند (كه البته سرزمين خودش بود)، اتريش، سودتنلاند، نيمه‌ي شرقي چكسلواكي و نهايتاً لهستان مشاهده كرديم.

[ALI 5,623]

[color=darkblue]از همه دوستان عزیز بابت لطف و توجهشان تشکر می کنم و همینطور از برادر مصطفی بابت ایراد های بنی آریایی (ببخشید ، بنی اسرائیلی)


[quote]1- اين ژنرال ژوكوف، همون ژوكوف معروفي نبود كه حصر استالينگراد رو شكست و تبديل به كابوس آلماني‌ها شد؟[/quote]


از شواهد و قرائن پیداست که خودشه.

چرا که من هر چقدر گشتم در تاریخ جنگ جهانی دوم در شوروی دو تا ژوکوف با درجه ژنرال (مارشال) پیدا نکردم.

همین ژوکوف بود که با همکاری واسیلیوف باعث شکسته شدن محاصره استالینگراد شد.


لینک های زیر را هم ببینید


عملیات اورانوس

http://en.wikipedia.org/wiki/Operation_Uranus


دفاع از استالینگراد

http://en.wikipedia.org/wiki/Defence_of_Stalingrad


مارشال ژوکوف

http://en.wikipedia.org/wiki/Georgy_Zhukov


[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/zhuk.gif][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_zhuk.gif[/img][/url] . [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/Zhukov.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_Zhukov.jpg[/img][/url]



[quote]2- چرا ژاپن مي‌بايست خودش رو با شوروي درگير كنه؟! در حالي كه اگه به دنبال منابع بود، چين فوق‌العاده ضعيف شده، هم منابع بهتري از قسمت سردسير روسيه و مغولستان داشت و هم قدرت نظامي چنداني براي مقابله نداشت![/quote]


به نقشه زیر توجه کنید

[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/maps-of-world-top-ten-oil-reserves-countries.gif][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_maps-of-world-top-ten-oil-reserves-countries.gif[/img][/url]


این نقشه به طور کلی مناطق نفت خیز جهان را نشان می دهد که روسیه (شوروی سابق) نیز جزء کشورهای نفت خیز جهان به شمار می رود. بخش عمده ذخایر نفتی روسیه نیز در مناطق شرقی این کشور قرار دارد. جزایر متعلق به روسیه در شرق این کشور و در اقیانوس آرام و دریای اختسک دارای منابع فراوان نفت هستند. به نظر من یکی از علل توجه ژاپن به مناطق شرقی شوروی و جزایر این کشور در آبهای اقیانوس آرام و دریای اختسک ، وجود همین منابع نفتی بود. ایالت خاباروفسکی در شرق روسیه نیز از بزرگترین مناطق نفت خیز شوروی به شمار می رود. البته این موضوع را نیز می بایست در نظر داشت که منابع نفتی شرق شوروی در اوایل آغاز جنگ های ژاپن و روسیه در سال 1902 هنوز کشف نشده بود. مناطق نفتی شرق شوروی تقریبا پس از جنگ جهانی اول به مرور زمان کشف می شد. چاه نفت خاباروفسکی در شرق شوروی نیز در سال 1922 زده شد. (اگه اشتباه نکرده باشم)

اما اینکه می فرمایید چین ضعیف بود ،

از سال 1902 تا پایان حکومت تزارها وضعیت قدرت در روسیه نیز بهتر از چین نبود. عدم اقتدار تزارهای روس و تضعیف روحیه ارتش روسیه در زمان حکومت تزارها باعث شد که ژاپن چشم طمع خود را به مناطق شرقی این کشور بدوزد. منابع طبیعی منچوری و شرق شوروی نیز دست کمی از مناطق شرقی چین نداشت.

همچنین بخش عمده ای از توان دریایی ژاپن نیز در جزایر شمالی این کشور متمرکز شده بود و ناوگان سنگین این کشور در شمال این کشور مستقر شده بود و همانطور که در نقشه زیر نیز کاملا مشخص است ، شرق روسیه به نسبت چین در دسترس تر بود و حمله به آن آسانتر بود.

نقشه موقعیت این دو کشور را ببینید

[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/06rb09-1.GIF][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_06rb09-1.GIF[/img][/url]

[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/japan.gif][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_japan.gif[/img][/url]

پس می توان گفت یکی از علل سماجت ژاپنیها در حمله به شرق شوروی (البته پس از سرنگونی حکومت تزارها) نیز وجود همین منابع نفتی است که البته در چین خبری از نفت نبود.



[quote]3- چرا امريكا؟ ژاپن كوچكترين سخنيتي با امريكا نداشت و براي نزديك شدن بهش، فقط از راه دريا مي‌تونست اقدام كنه و طبيعيه كه سرنوشت جنگ‌ها، صرفاً در دريا رقم زده نمي‌شه! بخصوص اينكه از لحاظ منابع و امثالهم هم چندان صرفه‌ي اقتصادي نداشت شمال امريكا.[/quote]


ژاپن در آن برهه زمانی به نیروهای آمریکایی در شرق چین حمله کرد. اما ژاپن از این حمله دو هدف را دنبال می کرد. هدف اول که به سیاست های توسعه طلبانه این کشور باز می گردد و قصد ژاپن به منظور دستیابی به زمین و منابع طبیعی می باشد. دلیل دیگر این کار نیز سیاست متحدین ، جهت وارد معرکه جنگ کردن آمریکا بود. زیردریایی های آلمانی همه روزه کشتی های تجاری آمریکایی را در اقیانوس اتلانتیک شمالی مورد حمله قرار می دادند. حتی هیتلر یک بار اقدام به تحریک دولت مکزیک و وعده مساعدت این کشور جهت ترغیب مکزیک به حمله به آمریکا کرد. هیتلر با این اقدامات سعی می کرد که آمریکا را نیز وارد معرکه کند. ژاپن نیز که متحد آلمان به شمار می رفت در واقع همین سیاست را دنبال کرد و با حمله به نیروهای آمریکا در پرل هاربور باعث ورود آمریکا به جنگ و شعله ور شدن آتش جنگ در شرق اسیا شد. البته علت تحریک کردن آمریکا توسط متحدین و باز کردن پای آمریکا به جنگ را نمی دانم.



[quote]5- چرا شوروي همون موقع (پس از شكست سنگين ژاپن)، به منچوري حمله نكرد تا خيال خودش رو تا حدود زيادي راحت كنه؟![/quote]


حمله کرد ، اما کاری از پیش نبرد.

وقتی که ارتش سرخ ، ژاپن را به کرانه باختری رود خالخین گول عقب راند ، تنها به همین عقب راندن اکتفا نکرد ، بلکه به تعقیب ژاپنی ها در غرب رودخانه خالخین گول پرداخت. اما این طور هم نبود که ارتش ژاپن تنها عقب نشینی کند. ژاپنی ها علاوه بر اینکه کم کم نیروهای خود را عقب می کشیدند به همان حال نیز از خطوط خود دفاع می کردند. ارتش سرخ زمانی که به ده مایلی غرب رودخانه خالخین گول رسید ، با حجم عظیمی از نیروهای ژاپنی در منطقه NOMONHAN مواجه شد و در همانجا متوقف شد. درست در همین زمان بود که با میانجیگری انگلیس و فرانسه بین طرفین نبرد آتش بس برقرار شد. اگر شوروی توان شکست دادن آن حجم عظیم نیروی ژاپنی در منطقه NOMONHAN را داشت ، هیچ گاه آتش بس را نمی پذیرفت. چرا که ژاپن بیش از 35 سال بود که موی دماغ شوروی شده بود و شوروی نیز مترصد فرصتی برای بیرون راندن کامل ژاپن از منچوری بود. نکته دیگر اینجاست که تلفات ارتش ژاپن در این جنگ بسیار سنگین بود. ارتش ژاپن در این نبرد 10000 کشته داد. اما در مقابل ، ارتش سرخ نیز به آسانی بر ژاپن چیره نشد. ارتش سرخ نیز 8000 نفر تلفات داد و نمی توانست ژاپنی های در حال عقب نشینی را تعقیب کند یا بهتر بگویم : ارتش سرخ پس از شکست دادن ژاپن دیگر توان رودررو شدن با ژاپن را (به طور موقت) از دست داده بود و نمی توانست به تعقیب کامل آنها در منچوری بپردازد و آنها را از منچوری بیرون براند. چرا که ارتش سرخ نیز در این جنگ لطمات زیادی دیده بود. نکته ای دیگر اینکه ژاپن تنها با سه لشکر به غرب خالخین گول حمله کرد و شوروی نیز با چهار لشکر به مقابله با ارتش ژاپن پرداخت. اما نیروهای نظامی ژاپن در منچوری به همین سه لشکر محدود نمی شد. ارتش ژاپن لشکر ها متعددی را در منچوری در اختیار داشت که ارتش سرخ نمی توانست به سادگی بر آنها پیروز شود و آنها را از منچوری بیرون براند. در واقع این نیروهای ژاپنی تشکیل یک هسته نظامی را داده بودند که هسته مرکزی نیروهای ژاپن در خارج از ژاپن بودند که در منچوری مستقر شده بودند و توسط ناوهای لجستیکی و جنگی ساپورت می شدند و تعداد زیادی جنگنده و بمب افکن در اختیار داشتند که ارتش سرخ نمی توانست به سادگی با این هسته مرکزی مقابله کند.

پاسخ سوال 4 نیز انشاالله تا امشب تقدیم حضور خواهد شد.

اما خودمونیم ، این برادر مصطفی اگر مجری صندلی داغ می شد ، ترقی زیادی برایشان حاصل می شد. همچنین از قرار معلوم ایشان در سوزن نخ کردن نیز تبحر خاصی دارند..

ما خدمت ایشان و همه دوستان ارادت داریم

یا حق [/color]

[ALI 5,623]

[color=darkblue][quote]آخر من نفهميدم ايشون سرگرد هستن يا سرهنگ[/quote]


این صحبت برادر مصطفی منو به یاد یک داستان انداخت که ذکر آن خالی از لطف نیست :

یک بابایی مستطیع شده بود و به مکه رفته بود و برگشته بود و شده بود حاجی و همه به او می‌گفتند : حاج علی

اما یک دوست قدیمی داشت که مثل قدیم باز به او می‌گفت : (کل علی ـ کربلایی علی). مثل اینکه اصلا قبول نداشت که این بابا حاجی شده ! این بابا هم از آن آدم‌هایی بود که تشنه­ی عنوان و لقب هستند و دلشان لک زده برای عنوان ! اگر هزار بلا سرشان بیاید راضیند اما به شرط اینکه اسم و عنوان آنها را با آب و تاب ببرند ! حاج علی پیش خودش گفت : باید کاری بکنم تا رفیقم یادش بماند که من حاجی شده‌ام به این جهت یک شب شام مفصلی تهیه دید و رفیقش را دعوت کرد.

بعد از اینکه شام خوردند، نشستند به صحبت کردن و او صحبت را به سفر مکه‌اش کشاند و تا توانست توی کله رفیقش کرد که حاجی شده ! توی راه حجاز یک نفر سرش به کجاوه خورد و شکست و یک همچین دهن وا کرد، آمدند و به من گفتند حاج علی از آن روغن عقربی که همراهت آورده‌ای به این پنبه بزن، بعد گذاشتند روی زخم، فردا خوب خوب شد همه گفتند خیر ببینی حاج علی که جان بابا را خریدی.

در مدینه که داشتم زیارت می‌خواندم یکی از پشت سر صدا زد «حاج علی» من خیال کردم شما هستی برگشتم، دیدم یکی از همسفرهاست، به یاد شما افتادم و نایب‌الزیاره بودم.

توی کشتی که بودیم دو نفر دعوایشان شد نزدیک بود خون راه بیفتد همه پیش من آمدند که حاج علی بداد برس که الان خون راه می‌افتد. وسط افتادم و آشتی‌شان دادم همسفرها گفتند : «خیر ببینی حاج علی که همیشه قدمت خیر است.»

نزدیکی‌های جده بودیم که دریا طوفانی شد نزدیک بود کشتی غرق شود که یکی از مسافرها گفت : «حاج علی ! از آن تربت اعلات یک ذره بینداز توی دریا تا دریا آرام بشود.» همین که تربت را توی دریا انداختم دریا شد مثل حوض خانه‌مان ... همه همسفرها گفتند : «خدا عوضت بده حاج علی که جان همه ما را نجات دادی.»

خلاصه گفت و گفت تا رسید به در خانه‌شان : همه اهل محل با ظرف‌های گلاب آمدند پیشواز و صلوات فرستادند و گفتند حاج علی زیارت قبول ... همین که پایم را گذاشتم توی دالان خانه و مادر بچه‌ها چشمش به من افتاد گفت : وای حاج علی‌جون ... همین را گفت و از حال رفت.

خلاصه هی حاج علی حاج علی کرد تا قصه سفر مکه‌اش را به آخر رساند وقتی که خوب حرف‌هاش را زد، ساکت شد تا اثر حرف‌هاش را در رفیقش ببیند، رفیقش هم با تعجب فراوان گفت :

[size=18]«عجب سرگذشتی داشتی کل علی !!!»[/size]





حالا نمی دونم این برادر مصطفای عزیز ما باور ندارند که ما هم قاطی سرهنگ ها شدیم و قرار است به کمک جناب کلنل شاک به تقلید از کودتای سرهنگ ها در یونان ، در میلیتاری کودتای سرهنگ ها راه بیاندازیم


====================

[quote]
4- چرا روس‌ها اون نيروي عظيم رو در شرق دپو كرده بودن. حال اينكه مسير حركت ماشين جنگي ژاپن در طول جنگ جهاني، كاملاً مشخص بود.[/quote]


از این سوال و توضیحاتی که در ادامه این سوال توسط برادر مصطفی عنوان شد ، بنده اینگونه استنباط می کنم که برادر مصطفی ارتش ژاپن را در جنگ جهانی دوم ، یک ارتش ضعیف در نظر گرفته است.

اما اینکه می فرمایید : شوروی کافی بود تحرکات ماشین جنگی ژاپن را رصد می کرد ، باید خدمت شما عرض کنم که اتفاقا تحرکات ارتش ژاپن به هیچ وجه قابل پیش بینی و رصد کردن نبود. ارتش ژآپن در جریان جنگ جهانی دوم یک ارتش بسیار نیرومند بود. سیاست ها و استراتژی های ارتش ژاپن به هیچ وجه قابل پیش بینی نبود. به عنوان مثال به آمار ارتش این کشور توجه کنید.

ارتش ژاپن در سال 1939 و در آغاز جنگ جهانی دوم دارای 380.000 نفر نیروی فعال و 1.800.000 نفر نیروی ذخیره بود. این 380.000 نفر در قالب 31 لشکر سازماندهی شده بودند که از این تعداد ، 2 لشکر در خاک ژاپن مستقر بودند و دو لشکر دیگر نیز در شبه جزیره کره و 27 لشکر دیگر نیز در منچوری و چین مستقر بودند. (توجه کنید : 27 لشکر در منچوری و چین مستقر بودند) به دلیل موقعیت استراتژیک منطقه منچوری که هم با شوروی و هم با چین هم مرز بود ، ارتش ژاپن ستاد فرماندهی خارج از کشور خود را در منچوری تاسیس کرده بود و یک هسته نیرومند تشکیل داده بود که به جرآت می توان گفت که هیچ کشوری (حتی شوروی ) قادر به از بین بردن این هسته نبودند.

ارتش ژاپن در اوایل سال 1941 نیروهای فعال خود را به 460.000 نفر و نیروهای ذخیره خود را به 3 میلیون نفر افزایش داد. این 460.000 نفر نیروی فعال در قالب 41 لشکر (پیاده ، زرهی ، مستقل ) سازماندهی شدند. از این تعداد ، 27 لشکر به سمت چین گسیل یافتند و 12 لشکر نیز در منچوری مستقر بودند و دو لشکر نیز در شبه جزیره کره بودند. لشکر مستقل گارد امپراتوری به همراه بیش از 60 تیپ مستقل نیز در خاک ژاپن مستقر بود و تامین امنیت داخلی این کشور را عهده دار بود.

اما ارتش ژاپن در اواخر سال 1944 و اوایل 1945 بالغ بر 5 میلیون نفر نیروی فعال در قالب 145 لشکر که متشکل از 29 لشکر زرهی و مابقی لشکرهای پیاده بود ، در اختیار داشت. واقعیت این بود که ارتش ژاپن در سالهای پایانی جنگ که فشار آمریکا بر این کشور رو به فزونی گذاشت ، به سرعت نیروهای ذخیره خود را فراخواند و ارتشی بسیار بزرگ و نیرومند سازماندهی کرد.

همانطور که می بینید ، روحیه نظامی گری بالا و پشتکار ژاپن باعث شده بود که استراتژی های نظامی این کشور کاملا غیر قابل پیش بینی شود. چه کسی پیش بینی می کرد که ارتش ژاپن که در سال 1939 از 31 لشکر تشکیل شده بود ، به این سرعت رشد کند که در سال 1945 دارای 145 لشکر باشد ؟؟

شوروی نیروهای عظیم خود در سیبری برای همین منظور نگه داشته بود که اگر باز هم از جانب ژاپن مورد حمله قرار گرفت ، بتواند حملات ژاپنیها را عقب براند. چرا که شوروی به خوبی از تهدید بالقوه ژاپن آگاه بود. می توان گفت که اگر عملیات جاسوسی موفق ریچارد سورج نبود ، شوروی هیچگاه نیروهای ذخیره خود در سیبری را به سمت جبهه اروپای شرقی گسیل نمی داشت. چرا که ترس از حمله مجدد ژاپن به این کشور وجود داشت. همانطور هم که دیدید ، نفرات ارتش ژاپن نیز با آهنگ هندسی افزایش می یافت. به طوریکه ناگهان ارتش این کشور از 41 لشکر به 145 لشکر افزایش می یابد.

ژاپن تا پیش از عملیات جاسوسی موفق ریچارد سورج ، به عنوان تهدیدی بالقوه برای شوروی به حساب می آمد. نگهداری این حجم عظیم نیرو توسط شوروی در سیبری هیچ دلیل دیگری ندارد جز اینکه سران شوروی می خواستند خطر احتمالی ژاپن را به وسیله آن دفع کنند. [/color]

[mostafa_by 5,723]

عجب دل پري داشتي سرگرد علي !!!

از بابت ايرادات بني اسرائيلي، بايد عرض شود كه قابل شما رو نداشت !
بالاخره اگه من ايراد نگيرم كه نمي‌تونم اثبات كنم زبون دارم!!

و اما بعد!
ممنون بابت پاسخ 1.

-----------------------------------

اما پاسخ 2 شما تا حدودي قانع كننده نبود.
اگر بحث نفت‌خيزي رو مدنظر داشته باشيم، آسياي غربي و بخصوص جنوب غربي، هم مملو از نفت بود و هم نيروي نظامي چنداني در اونجا مستقر نبود؛ منهاي بخشي از نيروي دريايي بريتانياي كبير كه صد البته در برابر نيروي عظيم دريايي ژاپن تاب مقاومت نداشت؛ چرا كه عمده‌ي درگيري‌هاش در اقيانوس و با كوسه‌هاي آلمان نازي بود.
قطعاً بريتانيا نمي‌تونست اين ريسك رو انجام بده كه نيروي نظامي بيشتري به آسياي جنوب غربي گسيل بداره تا بخواد از منابع‌اش دفاع كنه.
نبرد در صحرا (آفريقا)‌ به اندازه‌ي كافي گسترش ميدان نبرد رو حاصل كرده بود و طبيعي بود توان جنگيدن در چند جبهه رو نداره.

ضمن اينكه روسيه نشون داده بود روسيه‌ي تزاري نيست و ارتش سرخي كه از تروتسكي بوجود آورد و پس از اون استالين بهش استحكام بخشيد و اون رو مجهز به تسليحات قدرتمندي نمود، ارتش دست و پا بسته‌اي نيست و ريسك جنگيدن با اين ارتش، دهها بار بيشتره.

پس صرف منابع نفتي و زيرزميني، نمي‌تونه توجيه‌گر مناسبي براي چشم‌اندوزي ژاپن به روسيه باشه.
ضمن اينكه مسير حركت ژاپن نيز از آسياي جنوب شرقي به سمت آسياي جنوب غربي بود.

پس صرفاً بعد مسافت، توجيه‌گري چندان مناسبي نداره. ضمن اينكه سرزمين سيبري نيز سرزميني نيست كه هركسي بتونه درش دووم بياره.

اين درسته كه روسيه نزديك‌تره. ولي با در نظر گرفتن جميع شرايط، مي‌شه به اين نتيجه رسيد ضرر حمله به خاك روسيه (كه بخشي از اتحاد جماهير سوسياليستي شوروي بود)، بسيار بسيار بيشتر از نفعشه.

-----------------------------------

سوال سوم، اتفاقاً از اون دست سوالات مورد علاقه‌ي بنده است كه شما (برادر سرگرد سرهنگ گوردون علي‌اف ) نيز بهش اشاره داشتين.
فرمودين :

[quote]دلیل دیگر این کار نیز سیاست متحدین ، جهت وارد معرکه جنگ کردن آمریکا بود. زیردریایی های آلمانی همه روزه کشتی های تجاری آمریکایی را در اقیانوس اتلانتیک شمالی مورد حمله قرار می دادند. حتی هیتلر یک بار اقدام به تحریک دولت مکزیک و وعده مساعدت این کشور جهت ترغیب مکزیک به حمله به آمریکا کرد. هیتلر با این اقدامات سعی می کرد که آمریکا را نیز وارد معرکه کند. ژاپن نیز که متحد آلمان به شمار می رفت در واقع همین سیاست را دنبال کرد و با حمله به نیروهای آمریکا در پرل هاربور باعث ورود آمریکا به جنگ و شعله ور شدن آتش جنگ در شرق اسیا شد.[/quote]
البته بعدش فرمودين :

[quote] البته علت تحریک کردن آمریکا توسط متحدین و باز کردن پای آمریکا به جنگ را نمی دانم.[/quote]
اتفاقاً‌ شايد بشه گفت كليد حل معما، در همين مسئله هست كه چرا امريكا مي‌بايست وارد جنگ جهاني شود؟!!!

در دو جنگ جهاني، امريكا وارد منازعه شد كه اتفاقاً در هر دو جنگ هم به تنها كشوري كه اصلاً و ابداً قضيه مربوط نبود، همين امريكا بود!

اين درست كه اصل شروع دو جنگ هم ظاهراً به انگلستان ربط نداشت و اين كشور خودش رو نخود هر آش كرد و انداخت وسط. ولي مي‌شه يه طورايي با توجيه متحد بودن با يكي از طرفين متخاصم يا حداقل به دليل جايگاه سياسي و استراتژيكي و البته ابرقدرتي‌اش در منطقه، تا حدودي توجيهش كرد. ولي ايالات متحده تا قبل از آن، نيرويي متوسط از نظر نظامي به شمار مي‌رفت كه اصلاً و ابداً منافعي در اروپا نداشت كه به خاطرش وارد معركه شه. با كشورهاي اروپايي هم اتحاد و پيمان نظامي نبسته بود! به عبارت خيلي ساده‌تر، هيچ‌گونه دليل و توجيهي براي ورود ايالات متحده به جنگ‌هاي جهاني وجود نداشت (يعني هيچ رقمه وجود نداشت!!!!!).

حالا اينكه چه اصراري بود كه امريكا بايد وارد اين نبرد مي‌شد، امري است كه فارغ از نقشه‌هاي نظامي جنگ‌هاي جهاني مي‌بايست به دنبالش باشيم و اين، ميسر نمي‌شه مگه اينكه روي يه نقشه‌ي جغرافيا بخوايم تحركات رو بررسي كنيم + در نظر گرفتن يه سري مسائل ديگه.

-----------------------------------

پاسخ سوال 5 نيز قانع كننده بود.

البته برام عجيب بود كه ژاپن اگه اون تعداد لشكر رو در منچوري مستقر كرده بود، با كدامين لشكر به فتح آسياي جنوب شرقي و سپس نبرد با ايالات متحده مي‌پرداخت؟!!!
اما چرا ارتش سرخ در قبال منچوري، از سياستي كه در استالينگراد و پس از اون عليه آلمان نازي به كار گرفت استفاده نكرد؟ يعني سياست زمين سوخته؟!!

البته علت اين پرسش‌ها اينه كه برادر علي مطالعات بسيار بهتر و مفيدتري نسبت به بنده درخصوص تاريخ نظامي‌گري جنگ جهاني دارن و با حضور ذهني كه دارن، بهتر مي‌تونن به اين سوالات پاسخ بدن (بطور مثال بنده نمي‌دونستم كه در منچوري مجدداً بين شوروري و ژاپن درگيري شكل مي‌گيره يا اينكه ژاپن اين نيروي عظيم رو در منچوري نگاه داشته بود).

راستي. اين تيكه رو نگرفتم :‌

[quote]همچنین از قرار معلوم ایشان در سوزن نخ کردن نیز تبحر خاصی دارند[/quote]
اين تعريف بود؟ فحش بود؟ چي بود؟!!

-----------------------------------

[quote]حالا نمی دونم این برادر مصطفای عزیز ما باور ندارند که ما هم قاطی سرهنگ ها شدیم و قرار است به کمک جناب کلنل شاک به تقلید از کودتای سرهنگ ها در یونان ، در میلیتاری کودتای سرهنگ ها راه بیاندازیم[/quote]
گفتي كودتاي سرهنگ‌ها در يونان، ياد فيلم Z افتادم !!

ولي مشكل با كودتا حل نمي‌شه! يكي كودتا مي‌كنه و كلي درجه نثار خودش مي‌كنه و به ژنرال شصت ستاره تبديل مي‌شه؛ يكي هم مثل كاپيتان قذافي، كماكان خودش رو سرهنگ مي‌دونه و درجه‌ي سرهنگ به بالا رو قفل كرده!
اصل مردمن كه بايد طرف رو سرهنگ بدونن كل علي !!

اما پيشنهاد مي‌كنم براي اينكه اينقدر درسر نداشته باشي، شما هم اسمت رو بكن [color=darkred][b]Colonel_Gordon[/b][/color] !!!

-----------------------------------

پاسخ سوال 4 نيز قانع كننده بود.

البته بنده، قدرت ارتش امپراطوري ژاپن رو دست كم نگرفتم (يكي ديگه از دوستان بودن! به قول معروف حالش رو يكي ديگه برد، چكش رو ما خورديم !!).
ولي معيار مقايسه‌ي من، ارتش امپراطوري ژاپن با ارتش سرخ قدرتمند شوروي بود. يعني ارتش فاتح جنگ دوم جهاني.

البته اين 5 ميليون نفري كه فرمودين، همه نيروهاي آموزش ديده نبودن.
حتماً خودتون بهتر از بنده در جريان هستين كه در ژاپن، كار به جايي رسيده بود كه مردان بالاي 15 يا 16 سال رو به جبهه‌هاي نبرد مي‌بردن و دختران بالاي 15 سال نيز در كارخانجات تسليحات و مهمات‌سازي مشغول به كار مي‌كردن!!

خوب. طبيعيه كه با اين وضعيت، ساخت اين تعداد لشكر امري دست نيافتني نبود.

ولي كيفيت ارتش سرخ، بخصوص در امر نيروهاي زميني و زرهي‌اش بر كسي پوشيده نيست و اين ارتش، سواي مدافعان مردمي و نيروهاي مردمي اعزامي به جبهه‌ها بود.
كما اينكه تا زماني كه ورماخت با مردم عادي و عمدتاً آموزش نديده و يا كمتر آموزش ديده و بخش كوچكي از ارتش شوروي مي‌جنگيد، خيلي راحت جلو مي‌اومد. حتي در استالينگراد هم با وجود اينكه هر قسمت شهر بارها دست به دست مي‌شد، باز هم خيلي تو گل گير نكرده بود. ولي زماني كه ارتش سرخ از شرق به غرب منتقل شد و به جبهه‌ي مقابل آلمان نازي پيوست، شكست پشت شكست بود كه نصيب ارتش نازي‌ها شد.

پس به بنده حق بدين كه در قياس بين ارتش ژاپن و شوروي، بخوام قدرت رو به ارتش شوروي بدم؛ چه به لحاظت كميت و كيفيت نيروي انساني‌اش، چه تسليحات تحت اختيار و چه توان نظامي‌اش.

[komsomolets 640]

سیبری سرزمینیه از لحاظ منابع زیرزمینی فوق العاده غنیه، جمعیت بسیار کم و پراکنده داره و در اون دوران با چندین هزار کیلومتر فاصله از قلب صنعتی شوروی از نظر خطوط مواصلاتی و تدارکاتی وضعیت خوبی نداشته. در حالیکه چین و جاهای دیگه شرق جمعیت بسیار متراکمتری رو جا داده بوده. غیر از این، اشغال سیبری دست شوروی رو از چین کوتاه میکرد و فضا رو برای تحرکات ژاپن راحتتر میکرد. و مهمتر از همه اینها مسیر ناوگان دریایی شوروی با اشغال جزایر سیبری کاملا مسدود میشد و معزل حرکت ناوگان سرخ رو پیچیده تر میکرد.

[ALI 5,623]

[color=darkblue]با سلام خدمت همه سروران و آرزوی قبولی طاعات و عبادات به درگاه حضرت حق.


[quote]بالاخره اگه من ايراد نگيرم كه نمي‌تونم اثبات كنم زبون دارم!![/quote]


اختیار دارید ، ایراد کدومه ، همه ما تابحال از صحبت های شما درس های فراوانی را یاد گرفته ایم.


[quote]راستي. اين تيكه رو نگرفتم :‌[/quote]


سوزن نخ کردن کنایه از کسی است که دقت نظر زیادی دارد (سوزن نخ کردن احتیاج به دقت زیادی دارد)



[quote]� �ما پاسخ 2 شما تا حدودي قانع كننده نبود.
اگر بحث نفت‌خيزي رو مدنظر داشته باشيم، آسياي غربي و بخصوص جنوب غربي، هم مملو از نفت بود و هم نيروي نظامي چنداني در اونجا مستقر نبود؛ منهاي بخشي از نيروي دريايي بريتانياي كبير كه صد البته در برابر نيروي عظيم دريايي ژاپن تاب مقاومت نداشت؛ چرا كه عمده‌ي درگيري‌هاش در اقيانوس و با كوسه‌هاي آلمان نازي بود.
قطعاً بريتانيا نمي‌تونست اين ريسك رو انجام بده كه نيروي نظامي بيشتري به آسياي جنوب غربي گسيل بداره تا بخواد از منابع‌اش دفاع كنه.
نبرد در صحرا (آفريقا)‌ به اندازه‌ي كافي گسترش ميدان نبرد رو حاصل كرده بود و طبيعي بود توان جنگيدن در چند جبهه رو نداره.

ضمن اينكه روسيه نشون داده بود روسيه‌ي تزاري نيست و ارتش سرخي كه از تروتسكي بوجود آورد و پس از اون استالين بهش استحكام بخشيد و اون رو مجهز به تسليحات قدرتمندي نمود، ارتش دست و پا بسته‌اي نيست و ريسك جنگيدن با اين ارتش، دهها بار بيشتره.

پس صرف منابع نفتي و زيرزميني، نمي‌تونه توجيه‌گر مناسبي براي چشم‌اندوزي ژاپن به روسيه باشه.
ضمن اينكه مسير حركت ژاپن نيز از آسياي جنوب شرقي به سمت آسياي جنوب غربي بود.

پس صرفاً بعد مسافت، توجيه‌گري چندان مناسبي نداره. ضمن اينكه سرزمين سيبري نيز سرزميني نيست كه هركسي بتونه درش دووم بياره.

اين درسته كه روسيه نزديك‌تره. ولي با در نظر گرفتن جميع شرايط، مي‌شه به اين نتيجه رسيد ضرر حمله به خاك روسيه (كه بخشي از اتحاد جماهير سوسياليستي شوروي بود)، بسيار بسيار بيشتر از نفعشه.[/quote]


نفت یکی از علل توجه ژاپنی ها به شرق شوروی بود ، یکی از اصلی ترین علل درگیریهای طولانی مدت این دو کشور را می توان در این مثال خلاصه کرد : ده درویش در گلیمی بخسبند و دو پادشاه در اقلیمی نگنجند. فرض کنیم که ژاپن هیچگاه به شوروی حمله نمی کرد و به جای آن به چین حمله می کرد. در این صورت باز هم بین این دو کشور جنگ های خونینی رخ می داد. چرا که شوروی هیچ گاه تحمل نمی کرد که یک قدرت در همسایگی وی وجود داشته باشد. چرا که شوروی در چین و مغولستان و منچوری نیز دارای منافعی بود که با حضور نظامی ژاپن در این مناطق ، منافع شوروی در این مناطق به خطر می افتاد. نکته دیگر قدرت گرفتن ژاپن بود. شوروی به شدت از قدرت گرفتن بیش از پیش ژاپن در هراس بود. هیچ کشوری دارا بودن همسایه قدرتمند (که قدرتشان با هم در تعارض است) را بر نمی تابد. شوروی نیز همین حکم را داشت. حتی اگر ژاپن به جای شوروی به مغولستان و چین حمله می کرد ، باز هم جنگ های خونینی را بین ژاپن و شوروی شاهد بودیم ، چرا که منافع شوروی در این مناطق به خطر خواهد افتاد و همچنین قدرتمندتر شدن ژاپن خطری برای شوروی به حساب می آمد.

نکته دیگر به ناوگان دریایی ژاپن بر می گشت. ناوگان دریایی ژاپن بیشتر به منظور حملات کوتاه برد طراحی شده بود و به هیچ وجه توانایی ساپورت کردن نیروها و انتقال و حملات دریایی در فواصل طولانی (ژاپن تا آسیای جنوب غربی) را نداشت. ناوگان ژاپن در سالهای اوج خود و در شرایط ایذئال توانایی حمل تناژ باری معادل 320.000 تن در سال را دارا بود. به این معنی که ناوگان دریایی ژاپن در سال می توانست معادل 320.000 تن بار را جابجا کند. در حالیکه در همان سال ناوگان دریایی ایالات متحده می توانست 1.680.000 تن بار را در سال جابجا کند. پس بنا براین ژاپن در آن زمان توانایی کافی برای نبردهای دریایی در مناطق دوردستی مثل آسیای جنوب غربی را نداشت. ولی اگر متفقین (آمریکا) جلوی رشد ارتش ژاپن را نمی گرفت ، مسلما ناوگان دریایی این کشور در سالهای پس از جنگ جهانی دوم به اندازه کافی قوی می شد که بتواند آسیای جنوبی و جنوب غربی را تهدید به حمله کند. ولی به هر حال در آن برهه زمانی توانایی این کار را نداشت. به همین دلیل بیشتر حملات خود را متمرکز به مناطق شرقی آسیا کرده بود.

نکته دیگری که می بایست آنرا مورد توجه قرار داد ، مفهوم هسته مرکزی است. نیروهای متخاصم در جنگ جهانی دوم در شرایط مختلفی اقدام به تشکیل یک هسته مرکزی فرماندهی می کردند. آلمان در بندر تروندهایم واقع در نروژ اقدام به تشکیل یک هسته مرکزی کرده بود. آمریکا در جزایر جنوبی اقیانوس آرام اقدام به تشکیل هسته های مرکزی کرده بود. همچنین آمریکا در 130 مایلی جنوب غربی ژاپن اقدام به تشکیل یک هسته مرکزی دریایی کرده بود. این هسته های مرکزی به قدری مستحکم بود که دشمن به سادگی نمی توانست به آن ضربه بزند. نمونه بارز آن هسته مرکزی آمریکا در جنوب غرب ژاپن بود. در این نبرد آمریکا دو ناو بزرگ هواپیما بر خود را وارد میدان کرده بود در حالیکه تعداد زیادی ناو جنگی و ناوشکن و فریگیت و قایق های سبک و تعداد زیادی زیردریایی آنرا پشتیبانی میکردند. این حجم عظیم شناورهای سطحی و زیر سطحی آمریکا به قدری قوی بودند که هواپیماهای ژاپنی که به قصد کامیکازه به این هسته مرکزی نزدیک می شدند ، به قدری مورد اصابت گلوله های توپهای شناورها قرار می گرفتند که پیش از برخورد به ناو تکه تکه می شدند و از بین می رفتند و حتی به ناوهای آمریکایی نیز برخورد نمی کردند. این هسته مرکزی توانست یک ناو هواپیمابر ژاپن رانیز غرق کند. هسته های مرکزی در جنگ جهانی دوم به دلیل اینکه نفوذ به آنها دشوار است ، بسیار مورد توجه دول متخاصم قرار می گرفتند و از این ترفند برای بقای بیشتر استفاده می کردند.

ژاپن نیز در منچوری اقدام به تاسیس هسته مرکزی فرماندهی خود کرده بود. به طور متوسط 12 الی 15 لشکر پیاده نظام ارتش ژاپن در منچوری تشکیل یک هسته بسیار قدرتمند فرماندهی داده بودند. این هسته مرکزی دارای تعداد زیادی تانک و جنگنده بودند و به سختی از این هسته دفاع می کردند. ارتش سرخ با تمام ابهت و عظمت خود قادر به از بین بردن این هسته فرماندهی ژاپنی ها نبود. ژاپنی ها عملیات های چین را نیز از همین هسته فرماندهی می کردند.


[quote]البته برام عجيب بود كه ژاپن اگه اون تعداد لشكر رو در منچوري مستقر كرده بود، با كدامين لشكر به فتح آسياي جنوب شرقي و سپس نبرد با ايالات متحده مي‌پرداخت؟!!![/quote]


پاسخ این سوال شما در بطن پاسخ سوال شماره 4 نهفته است.

ارتش ژاپن در 7 دسامبر 1941 (اگه اشتباه نکرده باشم) به پرل هاربور حمله کرد. کمی پس از آن درگیریهای آمریکا و ژاپن آغاز شد. تاپیش از این تاریخ ، خاک اصلی ژاپن مورد حمله هیچ کشوری قرار نمی گرفت ، به همین دلیل بخش عمده ای از ارتش ژاپن (27 لشکر از 31 لشکر موجود) در منچوری و شرق چین مستقر بودند. اما پس از آنکه آمریکا نیز وارد معرکه نبرد شد ، لشکر های ژاپن رو به فزونی گذاشت. در اوایل سال 1941 ارتش ژاپن از 31 لشکر به 41 لشکر افزایش یافت. همچنین از 27 لشکر موجود در منچوری و شرق چین ، تنها 12 لشکر در منچوری باقی ماندند و بقیه لشکر ها به سمت مناطق جنوب شرقی سرازیر شدند. پس از فشار امریکا بر ژاپن ، تعداد لشکرهای ارتش ژاپن رو به فزونی گذاشت و از آنجایی که خاک این کشور توسط آمریکا تهدید می شد ، لشکر های متعددی برای دفاع از خاک این کشور تشکیل شد (به جز لشکر های منچوری و آسیای شرقی) ارتش ژاپن در سال 1945 بالغ بر 145 لشکر بود.



[quote]اما چرا ارتش سرخ در قبال منچوري، از سياستي كه در استالينگراد و پس از اون عليه آلمان نازي به كار گرفت استفاده نكرد؟ يعني سياست زمين سوخته؟!![/quote]


قطعا سیاست زمین سوخته در منچوری قابل اجرا نبود. چرا که همان هسته مرکزی ارتش ژاپن در منچوری به قدری قوی بود و توسط تانکها و جنگنده های ژاپنی ساپورت می شد که ارتش سرخ به سادگی نمی توانست به این مناطق ضربه بزند. استالینگراد یک شهر بود ، در حالیکه منچوری یک جغرافیای وسیعی بود که توسط ارتش سرسخت و سمج ژاپن اشغال شده بود. مسلما مقابله با 15 لشکر تا دندان مسلح ژاپن در منچوری که به شدت توسط تانک ها و جنگنده ها ساپورت می شدند ، به سادگی توسط ارتش سرخ امکانپذیر نبود. نکته دیگر این است که شوروی در آن زمان ناوگان قابل توجهی در شرق به منظور قطع خطوط مواصلاتی نیروهای ژاپنی از خاک اصلی ژاپن در اختیار نداشت. تا زمانیکه خطوط مواصلاتی دریایی بین خاک اصلی ژاپن و منجوری توسط ناوگان ژاپن برقرار بود ، امکان غلبه بر هسته مرکزی ژاپن در منچوری وجود نداشت. شوروی در آن زمان توان قطع خطوط مواصلاتی ژاپن _ منچوری را نداشت. چرا که نه نیروی دریایی به اندازه کافی در اقیانوس آرام و دریای اختسک در اختیار داشت و نه موقعیت جغرافیایی این منطقه اجازه به کار گیری نیروی هوایی این کشور برای شکستن خطوط مواصلاتی را می داد. ژاپنی ها از هوا و دریا این خطوط مواصلاتی ژاپن _ منچوری را محافظت می کردند.



[quote]پس به بنده حق بدين كه در قياس بين ارتش ژاپن و شوروي، بخوام قدرت رو به ارتش شوروي بدم؛ چه به لحاظت كميت و كيفيت نيروي انساني‌اش، چه تسليحات تحت اختيار و چه توان نظامي‌اش.[/quote]


در برتری نظامی ارتش سرخ بر ارتش ژاپن هیچ شکی نیست.

اما برتری نظامی ارتش سرخ بر ارتش ژاپن به این معنا نیست که بتواند به سادگی بر ارتش ژاپن چیره شود.

اجازه بدهید یک مثال ملموس بزنم.

در زمان حال ، ارتش ایالات متحده به طور قطع به یقین بر ارتش فرانسه برتری دارد و از آن قویتر است. ولی آیا آمریکا توان شکست دادن فرانسه در حال حاضر را دارد ؟؟ مسلما خیر. (از نظر نظامی ، نه سیاسی)

درست است که ارتش سرخ قویتر از ارتش ژاپن بود ، ولی ارتش ژاپن نیز در حد خود قدرت زیادی داشت و ارتش سرخ (با تمام ابهت و قدرت خود) به سادگی قادر به شکست دادن ارتش قدرتمند ژاپن نبود.[/color]

[rasoolmr 1,452]

از بحث ها ی سروران عزیز استفاده زیادی کردیم . بسیار پربار و مفید بود .

اما سوالی که برای بنده همیشه مطرح بوده و در جریان بحث هم به اون اشاره شد اینه که چرا ژاپن خودش رو درگیر جنگ جهانی کرد ؟؟؟ درسته که با روسیه و شوروی اونوقت مشکلاتی داشت ولی چرا خودش رو وارد یک جنگ تمام عیار در جنگ جهانی کرد در حالی که اشاره فرمودید که میدونست که در مقابل ارتش سرخ نمی تونه پیروز بشه ؟؟؟

و دیگه اینکه چرا به آمریکا و ناوگانش در پرل هاربر حمله کرد ؟ از این حمله چه هدفی داشت ؟ویا این که این یک دیوانگی محض بود که بجهت روحیه میلیتاریستی حاکم بر کشور و حکومت وقت ژاپن رخ داد ؟

[ALI 5,623]

[color=darkblue]با تشکر از شما


[quote]اما سوالی که برای بنده همیشه مطرح بوده و در جریان بحث هم به اون اشاره شد اینه که چرا ژاپن خودش رو درگیر جنگ جهانی کرد ؟؟؟[/quote]


ژاپن نیز همانند آلمان و ایتالیا خواستار سهم بیشتری از منافع کشورهای استعمارگر بود.

کشورهای غنی و ثروتمند آن زمان ، مثل هند و اندونزی در دست کشورهای استعمارگر پیر و قدیمی مثل انگلستان و فرانسه بودند. این کشورها قرنها ثروت های کشورهای مستعمره خود را به تاراج می بردند. کشورهایی مثل آلمان و ژاپن نیز خواهان سهم بیشتری از منافع این کشورها بودند.



[quote]درسته که با روسیه و شوروی اونوقت مشکلاتی داشت ولی چرا خودش رو وارد یک جنگ تمام عیار در جنگ جهانی کرد در حالی که اشاره فرمودید که میدونست که در مقابل ارتش سرخ نمی تونه پیروز بشه ؟؟؟[/quote]


برای کسب قدرت بیشتر و اینکه قدرت نظامی خود را بیش از پیش افزایش دهد.



[quote]و دیگه اینکه چرا به آمریکا و ناوگانش در پرل هاربر حمله کرد ؟ از این حمله چه هدفی داشت ؟ویا این که این یک دیوانگی محض بود که بجهت روحیه میلیتاریستی حاکم بر کشور و حکومت وقت ژاپن رخ داد ؟[/quote]


علت حمله ژاپن به پرل هاربور ، به موازات سیاست هیتلر در آلمان بود. هیتلر با حمله به وسیله زیردریایی هایش به کشتی های تجاری آمریکایی در اقیانوس آتلانتیک سعی می کرد آمریکا را وارد میدان نبرد کند ، همچنین با تحریک دولت مکزیک برای حمله به آمریکا سعی به باز کردن پای آمریکا به جنگ داشت. علت حمله ژاپن به پرل هاربور نیز همین بود. متحدین می خواستند آمریکا نیز وارد جنگ شود.

اما اینکه چرا متحدین تلاش داشتند که آمریکا را نیز وارد معرکه جنگ کنند ، این سوالی است که تاریخ به آن پاسخ مشخصی نداده است.


-----------------------------------------


یک سری نقشه هایی از شرق آسیا و اقیانوس آرام در جریان جنگ جهانی دوم تقدیم دوستان می شود.


[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/Japan_map.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_Japan_map.jpg[/img][/url]

نقشه فوق موقعیت ژاپن را تا مناطق شرقی منچوری ، شوروی و شبه جزیره کره نشان می دهد.

به مسافت دریایی که مابین این دو است توجه کنید.




[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/asia_1941.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_asia_1941.jpg[/img][/url]

نقشه فوق موقعیت تراکم نیروهای نظامی ارتش ژاپن را در خلال سال 1941 نشان می دهد.

همانطور که می بینید ، هسته مرکزی فرماندهی ارتش ژاپن در منچوری قرار دارد. لشکر کوانتونگ

در واقع بخش چینی ارتش ژاپن است. ژاپنی ها از برخی ساکنان بومی منچوری و برخی داوطلبان چینی

یک لشکر قوی ساخته بودند که نام این لشکر ، لشکر کوانتونگ بود. لشکر کوانتونگ تا آخرین روز های

نبرد همچنان ایستادگی می کرد.




[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/Manchuria.png][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_Manchuria.png[/img][/url]

در نقشه فوق ، مناطقی که با رنگ قرمز پر رنگ مشخص شده است ، هسته مرکزی ارتش ژاپن و لشکر کوانتونگ است.

مناطقی که در اطراف این هسته با رنگ قرمز کم رنگ مشخص شده است ، مناطق تحت نفوذ ارتش ژاپن است. همانطور که

می بینید ، بخش هایی از خاک شرقی شوروی نیز تحت نفوذ ارتش ژاپن است.




[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/ww2_map_asiapac_overview_usma_5.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_ww2_map_asiapac_overview_usma_5.jpg[/img][/url]

نقشه فوق به خوبی جنگ آسیای شرقی را از 7 دسامبر 1941 تا پایان جنگ را به خوبی نشان می دهد.



[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/WWIIa.gif][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_WWIIa.gif[/img][/url]

در نقشه فوق ، مناطق جنگی (به خصوص جنوب اقیانوس آرام) پس از حمله ژاپن به پرل هاربور در 7 دسامبر 1941 به رنگ قرمز نشان داده شده است.




[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/0110.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_0110.jpg[/img][/url]

به نقشه فوق توجه کنید

1- جزایر ساخالین

2و 3 - بنادر شرقی شوروی که تحت نفوذ ارتش ژاپن است

4- مسیر پشتیبانی لجستیکی ارتش ژاپن در منچوری

5- خط مواصلاتی ژاپن و شبه جزیره کره

6- خطوط مواصلاتی هوکایدو - منچوری

همانطور که می بینید ، تسلط گسترده ارتش ژاپن بر این مناطق باعث شده است که شوروی نتواند به سادگی خطوط مواصلاتی منچوری با خاک اصلی ژاپن را قطع کند. ناتوانی شوروی در قطع خطوط مواصلاتی باعث پایداری هسته مرکزی فرماندهی در منچوری می شد.


--------------------------------------------------------


از همه دوستان بالاخص برادر مصطفی تقاضا دارم که در این بحث شرکت کنند.


[size=18]علت اصرار متحدین برای وارد معرکه کردن آمریکا چه بود ؟؟[/size]

[size=18]چرا متحدین اصرار داشتند آمریکا را وارد میادین نبرد کنند؟؟؟[/size]


به نظر من ، حتی اگر متحدین آمریکا را برای ورود به جنگ تحریک نمی کردند ، باز هم آمریکا مجبور بود که در این جنگ شرکت کند.

من برای این صحبتم دو دلیل دارم. اول اینکه آلمان پیش از آغاز حمله به شوروی هدف خود را به صراحت اعلام کرد. هدف او از حمله به

شوروی ، تنها تحت سلطه قرار دادن این کشور نبود. هیتلر به صراحت در سخنرانی های خود اعلام کرده بود که قصد وی این است که

تمام جهان را تحت تسلط خویش درآورد. (ایدئولوژی راسیسمی نازیسم این را می گوید) مسلما اگر هیتلر در برابر شوروی شکست نمی خورد ،

به سمت جنوب حرکت می کرد و با در اختیار گرفتن چاه های نفت در ایران و خلیج فارس ، باعث به زانو در آمدن آمریکا و انگلستان و سراسر جهان

می شد. می توان گفت اگر هیتلر در برابر شوروی شکست نمی خورد ، دستیابی او به چاههای نفت ایران حتمی بود و با در اختیار گرفتن

این شریان حیاتی جهان ، می توانست به سادگی کشورهای انگلیس و آمریکا را نیز وادار به تسلیم یا سازش کند. این بود که دولت آمریکا

به منظور از بردن این خطر بزرگ و از میان برداشتن این دشمن مشترک(هیتلر) ، با شوروی و انگلستان هم پیمان شد و با اشغال ایران و رساندن

آذوقه و مهمات به شوروی ، از شکست این کشور در برابر آلمان جلوگیری کرد و از سویی دیگر با شرکت در پیاده سازی نیرو در نرماندی

و از سویی دیگر ، درگیری با ژاپن در اقیانوس آرام ، متحدین را به شدت تحت فشار قرار داد.

دلیل دوم من هم این است که در آن زمان ژاپن به شدت مشغول باز سازی و گسترش نیروی دریایی خود بود. همانطور که در پست قبلی ام نیز

گفتم ، ناوگان دریایی ژاپن توانایی ترانسپورت محدودی در اختیار داشت و توانایی این کشور به هیچ وجه با کشورهایی مثل آمریکا و آلمان برابری

نمی کرد. به همین دلیل ارتش این کشور دست به گسترش ناوگان دریایی این کشور زد. ژاپن از این کار تنها یک هدف را دنبال می کرد و آن اینکه

به دنبال سیاست های توسعه طلبانه خود بود و می خواست به آسیای جنوبی و آسیای جنوب غربی تسلط یابد.

تسلط ژاپن بر این مناطق ، مساوی بود با از میان رفتن آمریکا و انگلیس.

اگر آمریکا جلوی سیاست های توسعه طلبانه ژاپن را نمی گرفت ، به طور قطع به یقین ژاپن در اواخر دهه 40 میلادی تبدیل به یکی از قدرتمندترین

کشورهای جهان می شد و صاحب ناوگان بزرگی می شد که می توانست مناطق نفت خیز آسیای جنوب غربی و حتی خاک آمریکا را نیز مورد

حمله و هجوم خود قرار دهد.

علت دیگری که آمریکا را ناگزیر به ورود به این جنگ می کرد ، به نظر من همین است.

آمریکا چاره ای جز ورود به این جنگ را نداشت ، اما اصرار متحدین را برای وارد معرکه کردن آمریکا را درک نمی کنم.

از همه دوستان بالاخص برادر مصطفی تقاضا دارم در این بحث شرکت کنند تا به این زوایای مبهم جنگ جهانی دوم بپردازیم و

نکات مبهم این جنگ را روشن سازیم ،

با تشکر.[/color]

[mostafa_by 5,723]

[quote]علت اصرار متحدین برای وارد معرکه کردن آمریکا چه بود ؟؟

چرا متحدین اصرار داشتند آمریکا را وارد میادین نبرد کنند؟؟؟[/quote]
برادر علي عزيز. اين سوال، سوال خوبيه.
ولي پاسخ نسبتاً خوبي نداره.

يعني اگه شما هزار سال ديگه هم نقشه‌هاي جنگ دوم جهاني رو زير و رو بفرمايين، باز هم دليلي منطقي براش پيدا نمي‌فرمايين.

به همين دليل براي يافتن پاسخش، ناچارين از محدوده‌ي نظامي‌گري خارج بشين و رو به دنياي سياست بيارين.
پيشاپيش هم عرض مي‌كنم نفت و سلطه و اين حرفا، بهانه و آذين اتاقه! بايد ببينين اين آذين، براي چه مراسميه.
(قضيه اون بنده خدا نشه كه رفت وسط يه سالن جشن و شروع كرد به رقصيدن! ملت با تعجب نگاهش كردن. يكي ازش پرسيد شما؟
گفت من با خانواده‌ي دامادم.
طرف جواب داد : «ولي اينجا جشن تولده»!!)

-----------------------------------------

براي شروع، ابتدا سعي بفرمايين متفقين و متحدين رو دسته‌بندي و تفكيك بفرمايين.
يعني ببينيم هر يك به چه مرامي تعلق دارن تا بعد بپردازيم به ادامه.

[Stuka 8,823]

من فکر نميکنم هيتلر به دنبال وارد کردن آمريکا به جنگ بود ,منتها آمريکا از اولين روز جنگ تا روزي که ژاپن به پرل هاربر حمله کرد عملا وارد جنگ شده بود. آمريکا مايحتاج انگليس تحت محاصره زيردريايي هاي آلماني رو تامين ميکرد و کشتي هاي اونها رو اسکورت ميکرد. همچنين بدستور روزولت ناوشکن هاي آمريکايي در صورت يافتن زيردريايي هاي آلماني مجاز به درگيري و نابودي آنها بودند !!! از فرماندهي زيردريايي آلماني به تمام فرماندهان دستور داده شده بود به هيچ روي با کشتي هاي آمريکايي درگير نشوند ,ناوشکن هاي آمريکايي تا نيمه اقيانوس اطلس کشتي ها رو اسکورت ميکردند و سپس آنها رو تحويل اسکورت ناوشکن هاي انگليسي مي دادند. درست از همين جا بود که حملات زيردريايي هاي آلماني شروع ميشد ,در واقع اين انگليس بود که سعي داشت به هر نحو
پاي آمريکا رو به جنگ باز کنه حتي در چند مورد قبل از وارد شدن آمريکا به جنگ زيردريايي هاي آلماني چند ناوشکن آمريکايي رو به اشتباه اينکه آنها انگليسي هستند غرق کردند و آلمان بلافاصله عذر خواهي کرد و روابط دو کشور صدمه اي نديد . با اينکه صدها نفر کشته شدند و افکار عمومي آمريکا جريحه دار !

البته يک نکته هست ,در اينکه آلمان از نقشه حمله ژاپن به پرل هاربر اطلاع داشته شکي نيست ,چرا که هفته ها قبل از حمله, زيردريايي هاي آلماني در چند کيلومتري سواحل آمريکا مستقر شده بودند و درست بعد از اينکه آمريکا به آلمان و ژاپن اعلان جنگ ميدهد, تنها در يک ساعت بعد از اعلان جنگ, زيردريايي ها
به کشتي ها در بنادر آمريکا حمله ميکنند اولين اژدر رو هم Erich Topp همين کسي که عکسش آوتار من هست شليک ميکنه و ناوچه آمريکايي ....

[mostafa_by 5,723]

[quote]درست بعد از اينکه آمريکا به آلمان و ژاپن اعلان جنگ ميدهد[/quote]
برادر Stuka عزيز.
اين آلمان نازي بود كه پس از نبرد پرل هاربر، به ايالات متحده اعلان جنگ داد.
به قول يكي از دوستان، تنها كشوري كه آلمان به وي اعلان جنگ نمود، ايالات متحده بود!
البته تصميمي، به غايت احمقانه بود! چرا كه مجوز بمباران شديد آلمان توسط كشوري كه كيلومترها ازش دور بود رو خودش صادر كرد! كشوري حتي نمي‌تونست يه موشك بهش شليك كنه!
ولي چيزي كه مشخصه و مستنده اينه كه ابتدا اين، آلمان بود كه به امريكا اعلان جنگ داد؛ نه بالعكس.

اما اينكه آلمان مايل به كشيدن پاي امريكا به وسط معركه نبود هم چندان فرمايش مستندي نيست. چرا كه كم نبودن كشتي‌هاي تجاري امريكا كه توسط نازي‌ها مورد هدف قرار گرفتن؛ به اين دليل كه چشم امريكا رو بترسونن و از كمك به انگلستان بر هذرش دارن!
همين حملات بود كه باعث شد پرزيدنت روزولت از نيروي دريايي ايالات متحده بخواد تمهيداتي رو بيانديشن كه امنيت كشتي‌هاشون حفظ بشه و ناوشكن‌ها و نيروي دريايي ايالات متحده رو به عنوان اسكورت اين كشتي‌ها بفرستن!

يعني باز هم اول آلمان بود كه امريكا رو تحريك كرد و پاسخش رو ايالات متحده داد كه البته برادر علي نيز به اين موارد، اشاره فرمودن.

ضمن اينكه نبايد عذرخواهي‌هاي هيتلر رو زياد جدي بگيرين. چرا كه قبلاً هم در موارد مختلف (حمله به راين‌لند، اتريش، سودتنلاند، مابقي چكسلواكي و لهستان)، شامل اين دست عذرخواهي‌ها بوديم.
به عبارت ساده‌تر، اين رو همه مي‌دونيم كه عذرخواهي‌هاي هيتلر و قول‌هاي وي، هيچ‌گاه صادقانه نبودن .

------------------------------------------------

يكبار ديگه، قسمت آخر عرايض قبلي‌ام رو كپي مي‌كنم.
از نظر من، تحليل جنگ‌هاي جهاني (بالاخص جنگ دوم) بدون در نظر گرفتن مورد مذكور، امكان‌پذير نيست.

[b]براي شروع، ابتدا سعي بفرمايين متفقين و متحدين رو دسته‌بندي و تفكيك بفرمايين.
يعني ببينيم هر يك به چه مرامي تعلق دارن تا بعد بپردازيم به ادامه.[/b]