امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

جالب بود فقط اين طراح اين مدرن سازي كدوم كشور بودش اخه از روسا بعيد يك همچين كارهايي بكنن.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]قنداقي كه توي تصوير اول هست جالب به نظر ميرسه . سوالاتم اينه كه بخاطر افزايش طول اون حالت رو داره يا به نوعي بخاطر كاهش لگد ؟

نسل جديد محسوب ميشه يا اينكه فقط تغييرات هست ؟

كاليبر ؟

اين سوال هم از خودم
مطلب جالبي بود ؟! ممنون ! تشكر از جناب كلنل .[/quote]

ممنون از تصاویر و نظرات تک تک دوستان - نه واریور جان برای کاهش لگد استفاده از سیستم اینچنین مفید نیست و دقت سلاح رو امکان داره پایین بیاره و کنترل رو سخت کنه - اون سیستم برای ایجاد فاصله و تنظیم اندازه قنداق است .

[quote]جالب بود فقط اين طراح اين مدرن سازي كدوم كشور بودش اخه از روسا بعيد يك همچين كارهايي بكنن.[/quote]

اولی فکر کنم روسی باشه ولی دومی محصول یک کمپانی مربوط به کشور چک است .


[quote]البته من عكسهاى در مرودكلاشهاي سرباز هاي عراقي ديدم كه دوربينو به به صورت ديكري نصب كرده بودند[/quote]

تصویری اگر دارید در همین تاپیک قرار بدهید - در مدل های قدیمی کلاش های ساخت عراق از دوربین PSO-1 روی این اسلحه استفاده می شده است .



لینک تاپیک دوربین های هدف گیری و سایت ها برای اسلحه خانواده کلاشینکف :

http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=11880

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
اقا اين كلاشينكف دقتش واقعا توي برد 400 متر چقدره؟ با ژ-3 قشنگ ميزدم وسط سيبل ولي كلاشينكف خيلي پرت و پلا ميزد... ( حالا شايد اوني كه من رسيده بود گيج ميزده )

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]اقا اين كلاشينكف دقتش واقعا توي برد 400 متر چقدره؟ با ژ-3 قشنگ ميزدم وسط سيبل ولي كلاشينكف خيلي پرت و پلا ميزد... ( حالا شايد اوني كه من رسيده بود گيج ميزده )[/quote]

متاسفانه همین 400 متر هم برای کلاش زیاده !!!! البته بدون دوربین - دقتش کمه و زدن هدفی در +200 متر باهاش تسلط می خواهد و باید هدف در شرایط خوبی باشه ! شکاف درجه کلاش برای هدف گیری اصلا مناسب نیست !!!!! حتما نیاز به دوربین است .

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

با تشکر از کلنل عزیز .



البته دوست عزیز بنده فکر نمیکنم شعله پوش ربطی به لگد سلاح داشته باشه سلاح چه با شعله پوش و چه بدون شعله پوش لگد خودشو داره چون فعل و انفعالات لگد توی آلات متحرگه اتفاق می افته





اتفاقا ، طرح شعله پوش یک اسلحه در کاهش لگد اسلحه تاثیر به سزایی دارد . نمونه بارز آن تیربار MG42 آلمان نازی است . به شعله پوش این تیربار توجه کنید .


mg42_02.jpg



طرح ابتکاری این شعله پوش باعث می شد که حجم هوای جلوی لوله در تیربار سریعتر خالی شود و با پخش کردن آن به اطراف باعث کاهش لگد تیربار می شود . از طرح این شعله پوش در تیربارهای جدید آمریکا هم اسفاده شده است .


تیربار LW 50 MG
به طرح شعله پوش توجه کنید


1272050737_1243189954_lw50-1.jpg




شعله پوشهای جدید اکثرا با قابلیت کاهش لگد اسلحه طراحی می شوند .

مثل شعله پوش YHM که بر روی اکثر اسلحه های کالیبر 7.62 استاندارد ناتو قابل نصب است


YHM-7_62FlashHiderFor_Suppressor.jpg



شعله پوش ویلسون ، با قابلیت کاهش صدا و آتش شلیک و انحراف اتش شلیک ، قابل نصب بر روی اسلحه های کالیبر 5.56 استاندارد ناتو


wilson_flash_hider.jpg




شعله پوش جدید ترومیکس ، طراحی شده توسط کارخانجات صنایع نظامی نروژ که بر روی G3 نصب می شود و لگد آنرا تا حدودی کاهش می دهد .


thumb_tromix_FH.jpg



خانواده شعله پوشهای ام 16


thumb_IMG_7494_1028_WEVO.jpg




شعله پوش مخصوص ام 16 با قابلیت انحراف آتش از خط دید گانر


thumb_3_Prong_Flash_Hider_AR15_M16.JPG

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]متاسفانه همین 400 متر هم برای کلاش زیاده !!!! البته بدون دوربین - دقتش کمه و زدن هدفی در +200 متر باهاش تسلط می خواهد و باید هدف در شرایط خوبی باشه ! شکاف درجه کلاش برای هدف گیری اصلا مناسب نیست !!!!! حتما نیاز به دوربین است .[/quote]

بله درسته، جاتون خالی دیروز رفته بودم یه سری میدون تیر، از فاصله 100 متری آنچه کردیم نتونستیم یه میله با قطر حدودا 4 سانت رو بزنیم! 3-4 نفر بودیم هر کدوم هم کلی ادعا! البته واقعا دقت کلاش آنطور که باید بالا نیست ( نمیدونم چند MOA هست) ولی باید بیش از 2 باشه.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[color=darkblue]البته مشکل دقت کلاش در نمونه های جدیدتر آن به طور کامل برطرف شده است .[/color]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

خوب بحث شعله پوش شد گفتم دوستان فعلا اینروداشته باشند :

norm_php.jpeg



قنداق برای کلاش :

StockThumb.jpg MonoStock.JPG


این هم یک نمونه کلاش به روز شده ( خشاب - قنداق - بچه قنداق - روکش لوله -سایت هدف گیری ) :

lori-2391-AK.jpg

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
آقا این عکس آخری معلوم هست که همکاری روس ها با آمریکایی ها خوب گرم شده به نوع قنداق و red dot نگاه کنید متوجه میشید چی میگم آمریکایی هست این 2 تا حالا خدا میدونه شاید دیگر لوازمش هم از طرح های آمریکایی یا خود جنس آمریکایی باشه !!! :evil:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote][quote]اقا اين كلاشينكف دقتش واقعا توي برد 400 متر چقدره؟ با ژ-3 قشنگ ميزدم وسط سيبل ولي كلاشينكف خيلي پرت و پلا ميزد... ( حالا شايد اوني كه من رسيده بود گيج ميزده )[/quote]

متاسفانه همین 400 متر هم برای کلاش زیاده !!!! البته بدون دوربین - دقتش کمه و زدن هدفی در +200 متر باهاش تسلط می خواهد و باید هدف در شرایط خوبی باشه ! شکاف درجه کلاش برای هدف گیری اصلا مناسب نیست !!!!! حتما نیاز به دوربین است .[/quote]
خب منظور منم از سوال همين بود‌، وقتي دقت آنچناني نداره و[b] تلورانس خطاي نقطه زني اون زياده[/b] عملا دوربين كمك زيادي نميتونه بكنه ...

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
خوب دوستان بعضی از این تصاویر اسلحه هایی است که توسط کمپانی های کوچک و بزرگ در امریکا یا اروپا به صورت سلیقه ای مدرنیزه شده است - خیلی از مدل هایی که شامل لوازماستاندازد سلاح های خانواده ام-16 و ام-4 است رو کمپانی های امریکایی روی کلاشینکف نصب و باایجاد همخوانی راندمان این سلاح رو بالا برده اند .

اتفاقا جوکر عزیز لوله کلاشینکف در حالت سالم کج نمی زند و با دوربین دقت خوبی دارد . اشکالات ناشی از عدم دقیق زنی این سلاح مربوط به سیستم کهنه و قدیمی هدق گیری این سلاح است . البته از کالیبر 7.62 در 39 م م نباید انتظار دقت بالای 400 متر و دقیق زنی در حد SVD داشت . این سلاح یک سلاح تهاجمی است .

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
نميدونم چرا از اين شعله پوش جديدا خوشم نمياد ! :evil:

با اون شعله پوش اريب ها بيشتر حال ميكنم از این خشاب قدیمی های خودمونم بیشتر خوشم میاد تا این جدیدا که صافا ! :evil:

کلا دقت رو بیخیال شید اصلا دقتش کجا بود وقتی تو رگبار یه تیرت میشه دو تیر کلا دیگه بقیش رو تو آسمون خالی میکنه مخصوصا با این کلاش چینی ها ! :evil:

يادمه رفتيم ميدون تير 13 تا تير بهمون دادن گفتن بزنيد ، من گذاشتم رو رگبار یک رو که گفتم همش خالی شد و بعدشم هزار تا بشین پاشو و .....! البته چون من عشق اسلحه دارم با بسیج هر دوره میرم میدون تیر ! :evil:

ولی عجب کلاش هایی ساختن ! آدم اینا رو میبینه اصلا کلاش یادش نمیاد ! کلا یه چیز دیگه شده ! icon_arrowd

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
همانطور که دوستان در تصاویر مشاهده می کنند بسیاری از به روز رسانی هایی که برای کلاشینکف انجام شده انجام تغییراتی روی قبضه - روکش لوله و قنداق است - روکش لوله با مدل هایی دارای شیارهای مخصوص برای نصب تجهیزات به صورت اسان تعویض می شود و قنداق هم از مدل هایی دارای سیستم تنظیم فاصله استفاده می شود .

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/Ak_new.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/Ak_new_%281%29.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/Ak_new_%282%29.gif[/img]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط mehdipersian
      مرداد گذشته، یک ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه برای ایران از پایگاه فضایی بایکونور پرتاب شد و انتظار می‌رود سه ماهواره دیگر نیز در سال‌های آینده به فضا پرتاب شوند. همچنین شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد یک شرکت روسی در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی برای ایران است که در سال 2024 در مدار زمین ثابت قرار می‌گیرد.
       
      ماهواره ی خیام:

       
       
      مرداد 1394، ایران با دو شرکت روسی در مورد پرتاب ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه که توسط ایران اداره می شود، به توافق اولیه دست یافت. ماهواره ایرانی در 18 مرداد 1401 به وسیله ی شرکت روس کاسموس به فضا پرتاب شد. 
       
      مشخصات فنی ماهواره:

      مشخصات فنی ماهواره توسط روسیه و ایران اعلام نشده است ولی می توان از یک حق اختراع منتشر شده توسط شرکت NPK Barl در مرداد 1401 اطلاعات جدیدی بدست آورد. این طرح یک ماهواره سنجش از دور با وضوح بالا را توصیف می کند که دقیقاً شبیه خیام است. دارای یک گذرگاه شش ضلعی و چهار پنل خورشیدی است که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی ماهواره به سمت پایین امتداد دارند. 
       
      محموله یک تلسکوپ کورش(Korsch) با پنج عنصر نوری است. تلسکوپ کورش یک تلسکوپ آناستیگمات سه آینه ای فشرده است که میدان دید وسیعی را ارائه می دهد. این تلسکوپ تصویربرداری را در یک کانال پانکروماتیک و چهار کانال چند طیفی (نزدیک مادون قرمز، قرمز، سبز و آبی) ارائه می دهد. سه پیکربندی ممکن برای تلسکوپ ارائه شده است که همگی با نسبت کانونی f/11.53 (نسبت کانونی تقسیم فاصله کانونی بر دیافراگم است)میباشند. مقادیر سه پیکربندی عبارتند از:
       
      دهانه / فاصله کانونی
      0.535 متر6.17 متر
      0.75 متر8.65 متر
      1.1 متر12.68 متر
       
      در اولین پیکربندی که در شکل زیر نشان داده شده است، وزن تلسکوپ 125 کیلوگرم و طول آن 1.8 متر است.
       

       
      دو پیکربندی دیگر منجر به گذرگاه طولانی‌تر می‌شود، اما نیازی به تغییر در جعبه‌های الکترونیکی محموله و آرایه‌های پیکسل CCD ایجاد نمیکند. این تلسکوپ از یک آرایه کانونی کروی و نه مسطح برای کمک به جلوگیری از لکه دار شدن تصاویر استفاده می کند. یک آرایه اسکن الکترونیکی داده‌ها را در باند X با سرعت‌های 480 مگابیت تا 1.5 گیگابیت بر ثانیه به زمین ارسال می‌کند (نرخ بالاتری نسبت به گزارش NPK Barl در فوریه 2021 ).
       
      سازنده محموله نوری مشخص نیست، اما برخلاف تخصص این شرکت در سیستم های زمینی می تواند خود NPK Barl باشد. طی نمایشگاهی در سال 2019، این شرکت تلسکوپ سنجش از دور را به نمایش گذاشت که انتظار می‌رفت ظرف دو سال آینده به فضا پرواز کند. گزارش شده است که وزن آن تنها 46 کیلوگرم است و همچنین کوچکتر از نمونه ثبت اختراع به نظر می رسد، اما تنها ماهواره میزبان ممکنی که در حال حاضر برای آن قابل شناسایی است، خیام است. احتمالاً تنها یک بخش از تلسکوپ به نمایش گذاشته شده است. 

       
      در یکی از نقشه‌های همراه با حق ثبت اختراع(پتنت) ، ماهواره در بالای طبقه فرگات در داخل محفظه محموله موشک سایوز-2-1a قرار دارد (که نشان می‌دهد پرتاب اولیه به وسیله ی این ماهواره بر به جای سایوز-2-1b سنگین تر بود).
       
       اگرچه پتنت‌ها به ندرت به پروژه‌هایی اشاره می‌کنند که به آن‌ها مربوط می‌شود، اما در اینجا ماهواره در واقع متعلق به پروژه 505 نشان داده شده است. همانطور که در نقاشی زیر مشاهده می‌شود، ماهواره‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که سه عدد از آنها در داخل دماغه قرار گیرند.
       
       
       
      کاربرد خیام:
       
      به طور رسمی، خیام تنها کاربردهای غیرنظامی در زمینه هایی مانند کشاورزی، مدیریت منابع طبیعی و نظارت بر محیط زیست خواهد داشت. مدت کوتاهی پس از پرتاب، رئیس سازمان فضایی ایران مدعی شد خیام به دلیل اندازه کوچکش نمی تواند به عنوان یک ماهواره جاسوسی استفاده شود. با این حال، وضوح زمینی گزارش شده آن (0.73 متر) برای انجام کارهای شناسایی ارزشمند کافی است. 
       
      مرکز کنترل ماموریت خیام:
       

       
       
      به گزارش اخبار ایران، مرکز کنترل ماموریت خیام در مرکز فضایی ماهدشت که تقریباً در 60 کیلومتری غرب تهران و نرسیده به شهر کرج قرار دارد. این مرکز در اوایل دهه 1970 برای دریافت اطلاعات از ماهواره های سنجش از دور خارجی تأسیس شد که اولین آنها ماهواره های لندست ایالات متحده بود. همانطور که در تصاویر Google Earth مشاهده می شود، ساخت یک ساختمان جدید در این سایت حدود آوریل 2020 آغاز شد و اکنون کامل شده است. احتمالاً در گزارش تلویزیون ایران که پس از پرتاب خیام از مرکز کنترل مأموریت پخش شد، دو آنتن سهموی در شمال شرقی ساختمان جدید دیده می‌شود.
       

       
      همکاری های روسی/ایرانی بعدی:
       
      خیام پیش بینی می شود حداقل پنج سال فعالیت داشته باشد و قرار است در سال های آینده ماهواره های بیشتری نیز به آن ملحق شوند. پس از پرتاب، حسن سالاریه اعلام کرد که ایران سه ماهواره دیگر از همین نوع را سفارش داده است و افزود: اولین ماهواره در مجموع 40 میلیون دلار هزینه داشته است.
       
      به نظر می رسد که همکاری فضایی بین روسیه و ایران اکنون فراتر از حوزه سنجش از دور است. در هفته‌های اخیر شواهدی به دست آمده است که روسیه در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی زمین‌ایستا برای ایران با نام اکواتور (به روسی به معنای «استوا») است. این نام برای اولین بار در سال 2020 در بیوگرافی مختصری از متخصص ISS Reshetnev، تولید کننده پیشرو روسیه در ماهواره های ارتباطی مستقر در نزدیکی کراسنویارسک در سیبری ظاهر شد. در کنار آن بسیاری دیگر از پروژه ها نیز به آن اشاره شد که این شخص در آن مشارکت داشته است و جزئیات بیشتری ارائه نشده است.
       

       
      ایران در نهایت قصد دارد ماهواره‌های ارتباطی زمین‌ایستا را با استفاده از پرتاب‌کننده‌های بومی پرتاب کند، اما به‌نظر نمی‌رسد ماهواره‌هایی که در آینده قابل پیش‌بینی به فضا پرتاب می‌شوند، قادر به قرار دادن محموله با این ویژگی در این نوع مدار باشند. بنابراین، این کشور احتمالاً برای پر کردن جای خالی باقیمانده نیز به روسیه متکی خواهد بود. اگر معامله‌های دیگری در این زمینه هنوز وجود داشته باشد، پشت درهای بسته انجام شده است. 
       
      ________________________________________
      تلخیص و ترجمه از mehdi persian برای میلیتاری
      ________________________________________
      منبع:
      https://www.thespacereview.com/article/4475/1
       
    • توسط MR9
      تسلیحات هایپرسونیک ، حوزه جدید برای رقابت
      اعطاء قرارداد توسعه جنگ افزارهای هواپایه فراصوت به لاکهید – مارتین

      واشنگتن : وزارت دفاع ایالات متحده در 13 اوت 2018  اعلام نمود که مناقصه  طراحی و توسعه دومین نمونه از تسلیحات فراصوت مورد نیاز ارتش این کشور را به ارزش 480 میلون دلار به  دپارتمان موشک و سامانه های کنترل شرکت لاکهید- مارتین اعطاء نموده است .
      خبر امضاء این قرارداد در حالی منتشر گردید که پیش از این گمانه زنی هایی در خصوص نیازمندی فوری ارتش این کشور برای طراحی و و تولید تسلیحات هوا- پایه واکنش سریع وجود داشت و گفته شده بود که پشتیبانی های لازم از برنده مناقصه نیز بخوبی انجام خواهد شد این قرارداد ، در واقع ، ایجاد بستر مناسب برای طراحی ، تست و آمادگی برای تولید مهمات واکنش سریع هواپایه (ARRW) بشمار  می آید .

      وزیر نیروی هوایی  ، هدر . ای . ویلسون در این زمینه می گوید :" ما قصد داریم تا بسرعت و با بهره گیری از بهترین فناوری در دسترس ، در کوتاه ترن بازه زمانی ممکن ، قابلیت رزم هایپرسونیک را در اختیار نیروی هوایی قرار دهیم "

      پروژه ARRW ، یکی از دو تلاش ارتش ایالات متحده  برای نمونه سازی تسلیحات ماوراء صوت است که به نیروی هوایی  در توسعه قابلیتهای رزمی کمک می کند . نیروی هوایی ارتش ایالات متحده  ، با استفاده از دسترسی های داده شده  بخش 804 از اجازه نامه FY16 قانون دفاع ملی ، مجاز است تا سرمایه گذاری لازم برای توسعه این تسلیحات تا سال 2021 را داشته باشد . این پروژه قرار است تا در شعبه اورلاندو (فلوریدا ) شرکت لاکهید- مارتین اجرا گردد و انتظار می رود تا اواخر نوامبر 2021 به نتیجه قطعی برسد .

      از سویی دیگر ، مدیران ارشد وزارت دفاع  ، آژانش دفاع موشکی ، نیروی هوایی ، نیروی دریایی ، و ارتش روز 28 ژوئن  سال جاری توافقنامه ای را بصورت مشترک به امضاء رساندند که در آن بر همکاری و توسعه فناوری مهمات هایپرسونیک سُرشی ، تاکید وجود داشت .

      ژنرال دیوید . ال . گلدفین ، رییس ستاد نیروی هوایی ، در این زمینه می گوید :
      " این تیم مشترک  برای رقابت نیازمند ایجاد چابک سازی سازمانی خواهد داشت ، مرزهای فناوری در این برنامه بطور قطع جابه جا میشود و ما می بایست سهم خود را از این رقابت جدید ، داشته باشیم "
      انعقاد این قرار داد ، به دولت اجازه می دهد تا به نیاز فوری نیروهای مسلح ، پاسخ مناسب دهد ، به همین دلیل شروع به کار این پروژه ، به فاصله 180 روز پس از امضاء تعیین شده است .

      برنامه دوم نیروی هوایی برای طراحی تسلیحات هواپایه  فراصوت ، سرمایه گذاری برروی پروژه  جنگ افزار ضربتی متعارف فراصوت (HCSW) نام دارد . در مجموع ، این دو برنامه ، قابلیتهای منحصربفردی را برای ارتش فراهم می کند ، گرچه  هرکدام ازاین دو طرح ، رویکردهای فنی متفاوتی را دنبال می کنند . چنانکه برنامه ARRW تلاشی است میان نیروی هوایی و دارپا برای توسعه فناوری که امکان ارتقاء آن وجود دارد ، در حالی که برنامه HCSW ، بیشتر بر روی استفاده از فناوری هایی که وارد دوره بلوغ خود شده ، متمرکز شده است .
      پی نوشت :
      1- در یک دهه اخیر ، مفهوم جدیدی واردسازمانهای مسلح شده و آن ، " چابک سازی " سازمان است ، طبیعتا" سازمان های به اصطلاح " تنبل" در چنین وضعیتی ، محلی از اِعراب ، نخواهند داشت .
      2- نکته جالب اینجاست که مدیریت حاضر نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ( بعنوان متولی این دوبرنامه ) ، آنچنان به این فناوری علاقه مند شده که روی دو برنامه مشابه ، همزمان سرمایه گذاری می کند ، طبیعتا" در اینجا ( و نه الزاما"در یک سازمان قرن بیست و یکمی نظیر پنتاگون )  پول به هیچ عنوان مطرح نیست ، بلکه ، پیش فرضها ، عملکرد و آینده نگری مدیریت سازمان ، تاثیر گذار خواهد بود .
       
      صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9
       
    • توسط Azarakhsh
      مهر: فرمانده نیروی هوایی روسیه از تصمیم این کشور برای ساخت سیستم جدید دفاع هوایی با نام اس-500 خبر داد.

      "الکساندر زلین" امروز سه شنبه با اعلام این مطلب گفت : اس 500 مدل ارتقا یافته اس 400 محسوب می شود.

      به گفته فرمانده نیروی هوایی روسیه، سیستم اس 500 قادر است تمامی هدف های بالستیک وایرنگر تا فاصله پنج کیلومتری را تنها در ظرف چند ثانبه منهدم کند.

      زلین در پایان گفت : تنها روسیه قادر به ساخت چنین سیستم دفاعی است.

      بر اساس این گزارش، سیستم های دفاعی مدل اس، از پیشرفته ترین سیستم های دفاع هوایی محسوب می شود؛ بطوری که در یک سال گذشته شایعات مربوط به فروش سیستم موشکی اس 300 روسیه به برخی کشورهای منطقه سر و صدای زیادی به پا کرده و موجب نگرانی رژیم صهیونیستی نیز شده است.

      http://www.asriran.com/fa/pages/?cid=80745
    • توسط farmandekoll
      بعد از ظهور جنگنده رهگیر Su-27 و آشکار شدن تواناییهای بالقوه آن( بخصوص در برابر نمونه غربی یعنی F-15 Eagle) روسیه در پی تغییر و بهبود این جنگنده متناسب با نیازها و خواستهای مشتریان شد. در نتیجه مدلهای مختلفی از این هواپیما طراحی و عرضه شد که یک گروه از آنها جنگنده سوخوی Su-30 بود که به کشورهای هند، چین، اندونزی، ویتنام و مالزی صادر شد. در ادامه به معرفی انواع مختلف Su-30 می پردازیم.

      Su-30 : جنگنده رهگیر دو سرنشینه

      این مدل که در واقع Su-27PU می باشد - بعدها Su-30 خوانده شد – در اواخر دهه 80 میلادی به عنوان جنگنده رهگیر دور برد و پست فرماندهی هوایی توسعه و ظهور یافت.در شروع پروژه Su-27UB هواپیمای آموزشی رزمی به عنوان پایه این مدل انتخاب شد. زیرا این مدل هم مزیت های رزمی Su-27 و هم دو سرنشینه بودن را داشت. برای برآورده کردن برد زیاد امکان سوختگیری هوایی به Su-27UB داده شد. سیستمهای اویونیک( الکترونیک پروازی) آن بهبود یافت. سیستمهای ویژه ارتباطی و هدایتی برای فرماندهی پروازهای جمعی با جنگنده های تک سرنشینه Su-27 نیز بر روی این هواپیما قرار داده شد. در کاکپیت عقب یک نمایشگر بزرگ CRT ( نمایشگرهایی مانند تلویزیون) قرار داده شد که به لیدر آرایش، اطلاعات تاکتیکی مانند هدف ها و رهگیر ها را نشان می دهد. سیستمهای ناوبری و پرواز با سیم نیز ارتقا یافته اند. فقط تعدادی از این هواپیما در نیروی هوایی روسیه وارد خدمت شدند.


      Su-30MK : جنگنده چند منظوره دو سرنشینه


      در سال 1993 سوخوی نمونه های نخستین Su-30 را به نمونه اثباتگر برای به فروش رساندن مدل های چند منظوره که Su-30MK خوانده می شدند، تبدیل کرد. MK که در آن M به جای Modified و K به جای Commercial (در زبان روسی) است نشان می دهد که این نمونه برای بازار صادراتی توسعه یافته است. در هسته این مدل سیستم کتنرل آتش چند منظوره ارتقا یافته با توجه به درخواست مشتریان قرار داده می شود. توانایی هوا به زمین هواپیما به طور قابل ملاحظه ای ارتقا داده شده است و موشکها و بمب های متنوعی نیز برای انتخاب تسلیحات آن افزوده شده است. برای نقشهای هوا به هوا موشک میان برد RVV-AE ( R-77 اَدر یا آمرامسکی) با سیستم هدایت راداری فعال قابلیت نصب پیدا کرده است.

      Su-30K و Su-30MKI: فلانکر های دو سرنشینه هند

      هند اولین خریدار جنگنده Su-30MK بود. برای برآورده کردن نیازهای هند، Su-30MKI توسعه یافت. Su-30MKI تفاوت قابل توجهی با Su-30MK دارد. بطوریکه در آن کانارد(پیش بال) و دو موتور AL-31 جدیدتر با توانایی تغییر بردار رانش قرار داده شده است که مانور پذیری هواپیما را بسیار بالا برده است. این موتور ها با تراست 130 کیلو نیوتون هواپیما را به حداکثر سرعت 2125 کیلومتر در ساعت (2 ماخ ) می رساند. دریچه موتورها قابلیت چرخش تا 15 درجه افقی و عمودی را دارد. البته موتور های نمونه Su-30K دارای سیستم تغییر بردار رانش نمی باشند. رادار Su-30MKI ، NIIP N011M بوده که همان رادار استفاده شده در جنگنده Su-35 و Su-37 می باشد و سازگار با انواع موشکهای هوا به زمین و هوا یه هوا از جمله R-60 آفید، R-73 آرچر، R-27 آلامو و R-77 اَدر را می باشد. سیستمهای ناوبری و نمایشگر های سربالا نیز با سیستمهای ساخت سکستانت اویونیک فرانسه جایگزین شده اند.



      Su-30MKK : جنگنده چند منظوره دوسرنشینه چین

      Su-30MKK چندمنظوره، دوسرنشینه و برای چین توسعه یافته است.این مدل نیز مانند Su-30MKI دارای کاکپیت دو سرنشینه بوده که از نمایشگرهای چند منظوره در آن استفاده شده است. بعلاوه این مدل دارای توانایی سوختگیری هوایی می باشد. در این مدل از بالهای بزرگتر Su-35 برای جای دادن سوخت بیشتر استفاده شده است. Su-30MKK فاقد کانارد بوده و موتور آن مانند دیگر مدلها توربو فن Al-31F بدون سیستم تغییر بردار رانش می باشد که البته از نمونه MKI تراست کمتری تولید می کند (122.58 کیلو نیوتون) که هواپیما را به حداکثر سرعت 2125 کیلومتر در ساعت(2 ماخ ) می رساند. رادار Su-30MKK، N001VE بوده که سازگار با موشک R-77 اَدر می باشد. این هواپیما مانند دیگر هم خانواده های خود قادر به حمل طیف وسیعی از موشکهای هوا به زمین و هوا به هوا می باشد که در 12 جایگاه تعبیه شده قرار می گیرند. از دیگر سلاحهای قابل حمل این مدل می توان به R-60، R-73 آرچر و R-27 آلامو به همراه یک توپ 30 میلیمتری با 150 توپ اشاره کرد. همچنین حداکثر وزن برخاست با تقویت ارابه فرود و بدنه به 38000 کیلوگرم افزایش یافته است. در سال 1999 سوخوی، T10PU-5 ( نمونه اولیه Su-30) را به مدل MKK تغییر داد و اولین پرواز آن در 9 می 1999 انجام شد. در ادامه در 19 می همان سال تولید Su-30MKK با شماره سریال 501 آغاز شد.




  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.