امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

[quote]من كه اصلان از كلاشينكف خوشم نمياد
از ژ3 هم متنفرم
البته كلاشينكف محبوب اكثر دوستان سايت و تروريستهاست . :cry:
چون هم كار باهاش آسونه . هم ارزونه . هم فراوونه . Mr. Green
الان كسي نياد بگه سپاه هم ازش استفاده ميكنه پس يعني . . . ! :cry:
من همه چي رو تكذيب ميكنم . همين الان گفته باشم . icon_cheesygrin
الانه كه عاشقان سينه چاك كلاشينكف منو بمباران كنند . nailbiting[/quote]
چی فکر کردی؟
خودم الان با یه قبضه کلاش تیربارونت میکنم:evil:
دستات بهم نشون بده :cry: رو به دیوار icon_cool زانو بزن icon_smile
خب دیگه برو آزادی :sigh:
...................................
[quote]البته باید بگم برتری کلاشینکف از ام4 دروغه[/quote]
بستگی داره کودوم کلاش بگی!
AK103 , AK104 به طور مطلق بر M4 برتری دارن
M4 کالیبرش از این 2 اسلحه ضعیف تره و برد ، دقتش کمتره

AK103
[URL=http://up.iranblog.com/viewer.php?file=jvmhnqh8fnsw624kd34s.jpg][img]http://up.iranblog.com/images/jvmhnqh8fnsw624kd34s_thumb.jpg[/img][/URL]
[URL=http://up.iranblog.com/viewer.php?file=e2mliakubruc83pmjra9.jpg][img]http://up.iranblog.com/images/e2mliakubruc83pmjra9_thumb.jpg[/img][/URL]

AK104
[URL=http://up.iranblog.com/viewer.php?file=zu0cekl77rpikn5tv39o.jpg][img]http://up.iranblog.com/images/zu0cekl77rpikn5tv39o_thumb.jpg[/img][/URL]
[URL=http://up.iranblog.com/viewer.php?file=6kyb095vl02w7qp748fi.jpg][img]http://up.iranblog.com/images/6kyb095vl02w7qp748fi_thumb.jpg[/img][/URL]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[color=darkblue][quote]البته باید بگم برتری کلاشینکف از ام4 دروغه[/quote]


با تشکر از توضیحات دوست عزیزمان جناب Salem

هر یک از این دو سلاح کاربرد خاص خود را دارد و به طور قطع به یقین نمی توان یکی را برتر از دیگری دانست. نیروهای ناتو در افغانستان

کاملا اذعان دارند که کلاش (مدلهای اولیه که در اختیار طالبان است) در افغانستان بهتر از تفنگ های کالیبر 5.56 نیروهای ناتو عمل می کند.

نکته دیگر اینکه برای تجهیز یک گروهان سرباز آماتور ، هیچ اسلحه ای بهتر از کلاش وجود ندارد ، چرا که دارای ساختاری ساده است ،

در صورتی که اسلحه هایی مثل ام 4 که دارای ساختاری نسبتا پیچیده هستند ، بیشتر برای ارتش های آموزش دیده ای مثل آمریکا مناسب است.[/color]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
عکس های از پیشرفته ترین کلاشینکف دنیا {البته فک کنم چندتا از عکس ها ما یک نوع کلاش دیگه است }icon_cheesygrin
[img]http://up.vatandownload.com/images/6ucar8j49fgspk1zdsxx.jpg[/img]
[img]http://up.vatandownload.com/images/51dobygykm045iyd3p5a.jpg[/img]
[img]http://up.vatandownload.com/images/5juwwe3ywe0ytrxsgbr9.jpg[/img]
AK-200
برادر کالیپرش کجاش خوبه باعث سنگین تر شدن اسلحه میشه
تقصیر ام 4 اینه که اسمش بد درفته بخاطر جنگ ویتنام
اقای Major_Gordon به نظر من برای اسلحه این یک مزایاست تا هر کی از ننه اش قهر کرده نتونه ازش برای کشتن استفاده کنه :evil: :sigh: icon_smile icon_cool

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[color=darkblue][quote]برادر کالیپرش کجاش خوبه باعث سنگین تر شدن اسلحه میشه[/quote]


برادر از یک اسلحه همیشه برای کشتن دشمن استفاده نمی شه ، بعضی مواقع دشمن در پشت یک مانع مخفی شده است.

در این مواقع شما نیاز به یک گلوله ای دارید که بتونه از مانع عبور کنه و در آن سمت مانع دشمن رو از پای در بیاره.

کلوله های 5.56 توان نفوذ در اجسام بسیار پایینی دارند ، در حالیکه کلاش و G3 (به خصوص G3) به خوبی در موانع سخت مثل دیوارهای آجری نیز

نفوذ می کنند. در مجموع اسلحه هایی با کالیبر کلاش و G3 در جنگ های شهری بسیار مناسب هستند.[/color]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
فکر کنم فقط اولی AK200 باشه به جای قرار گرفتن مکسک دقت کنید در بقیه عکس ها اینطوری نیست
..........................
این KL 7 ایرانی که خودم با فتوشاب یخورده تغیرش دادم
[URL=http://up.iranblog.com/viewer.php?file=aii2jtyzrxy438mgdk80.jpg][img]http://up.iranblog.com/images/aii2jtyzrxy438mgdk80_thumb.jpg[/img][/URL]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ak 101

AK -101 از سری اسلحه ی کلاشینکف است و برای بازار صادرات جهان طراحی شده است

The Kalashnikov AK-200 is the newest production derivative of the Soviet/Russian AK-47 series of assault rifles and is proposed for general issue to Russia’s armed forces.

On May 25, 2010, Russia’s general news media published a Russian Defence Ministry statement that the AK-200 rifle was to be tested in 2011. The AK-200 rifle demonstration model was presented to Russian Prime Minister Vladimir Putin during his official visit to inspect the products of the Izhmash arms manufacturing plant in Izhevsk.

The rifle demonstrated to Prime Minister Putin was apparently a basic AK-74M in standard 5.45×39mm calibre, with some evidence of external modifications, most of which are consistent with the modifications favoured by Russia’s specialist, professional military units: Picatinny rails—allowing the attachment of modular accessories, including advanced optical sight combinations, laser illuminators, flashlights, vertical foregrips, bipods and grenade launchers. An improved adjustable telescoping buttstock is also fitted.

Other forms of modularity in the AK-200 system are likely to include interchangeable barrel lengths and calibers (5.45x39mm, 5.56x45mm NATO and 7.62×39mm). The traditional locations of cocking handle, safety lever and fire selector remain unchanged. The Izhmash AK-200 demonstrator was fitted with the large capacity 60 round casket magazine. The weapon is scheduled for testing as of 2011 by the Russian military


این متن تر جمه شده است
کلاشینکف AK - 200 ، جدید ترین تولید مشتق شده از اتحاد جماهیر شوروی / روسیه AK - 47 مجموعه ای از تفنگهای تهاجمی است و برای مسئله به طور کلی نیروهای مسلح روسیه پیشنهاد شده است.
در 25 ماه مه 2010 ، رسانه های خبری عمومی روسیه با انتشار بیانیه وزارت دفاع روسیه که تفنگ AK - 200 بود که در سال 2011 آزمایش می شود. تفنگ AK - 200 مدل تظاهرات در طول سفر رسمی خود را به بازرسی محصولات Izhmash کارخانه تسلیحاتی در Izhevsk به ولادیمیر پوتین نخست وزیر روسیه ارائه شده است.
تفنگ نشان داد ، نخست وزیر پوتین ظاهرا پایه AK - 74M در استاندارد 5.45 × 39mm کالیبر ، با برخی از شواهد از تغییرات خارجی ، که اکثر آنها مطابق با تغییرات مطلوب توسط متخصص روسیه ، حرفه ای واحدهای نظامی : Picatinny ریل ، اجازه می دهد اتصال لوازم جانبی مدولار ، از جمله ترکیب های پیشرفته دید نوری ، illuminators لیزر ، چراغ قوه ، foregrips عمودی ، bipods و پرتاب نارنجک. بهبود قنداق تلسکوپی قابل تنظیم نیز نصب شده است.
دیگر اشکال از پیمانهای بودن سیستم در AK - 200 به احتمال زیاد به طول بشکه تعویض پذیرند و calibers (5.45x39mm ، 5.56x45mm ناتو و 7.62 × 39mm) است. مکانهای سنتی cocking اداره کند ، اهرم ایمنی و آتش گزینشگر بدون تغییر باقی می ماند. Izhmash AK - 200 نشان دهنده با ظرفیت بزرگ 60 مجله دور تابوت نصب شده بود. سلاح برای آزمایش در سال 2011 توسط نظامیان روسیه برنامه ریزی شده است.

ممنون میشم درستش کنی
icon_eek icon_eek

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
برادر سینا من میخواستم این سوتی از یاد بره شما کشیدنش بالا icon_eek
خوب باشه
بریم سراغه
بعدی
اخرین عضو خانواده ak
سال طراحی 2010
کارخانه : Izhmash
ورود به خدمت: 2011
وزن :3.8 کیلو
مهمات : 5.45x39mm M74
5.56x45mm NATO
7.62x39mm
شلیک در دقیقه : 850 فشنگ
مهمات : 30 عدد فشنگ
برد موثر :500 متر
تصاویر از ak-200

[img]http://up.vatandownload.com/images/a8bfdkqv6a14y0inakdt.jpg[/img]
[img]http://up.vatandownload.com/images/ab6h5p5t9lvpmtf1e5fz.png[/img]

کلاشینکف مدل AK - 200 ، جدید ترین نمونه تولید شده از مدل اصلیAK - 47 مجموعه ای از تفنگهای تهاجمی است و به طور کلی به منظور رفع نیاز های نیروهای مسلح روسیه پیشنهاد شده است. در 25 ماه مه 2010 ، رسانه های خبری روسیه با انتشار بیانیه ای از وزارت دفاع روسیه خبری مبنی بر اینکه تفنگ AK - 200 در سال 2011 آزمایش می شود را به اطلاع عموم رساندند. این مدل در طول سفر رسمی ولادیمیر پوتین و بازدید از کارخانه تسلیحاتی در Izhevsk به وی ارائه شد.
شواهد نشان میدهد AK - 200 در کالیبر استاندارد 5.45 × 39mm ، با برخی از تغییرات خارجی ، که اکثر آنها مطابق با تغییرات مورد نظر متخصصین روسیه و نیروهای حرفه ای نظامی بود.

اگه میخوایند تشکر کنید از برادر سینا تشکر کنید من هیچکارم
:evil: icon_eek

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
میگم بجای اسلحه سما و خیبر خودمون روی توسعه کلاش کار کنیم بهتر نیست اخه خداوکیلی این اسلحه سما هیچ جوری تو دل ادم نمیره

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]میگم بجای اسلحه سما و خیبر خودمون روی توسعه کلاش کار کنیم بهتر نیست اخه خداوکیلی این اسلحه سما هیچ جوری تو دل ادم نمیره[/quote]
ما هم یک نوع کلاش داریم ولی حق باشماست ولی راه صد ساله نمیشه یک شب رفت تقریبا 50 ساله روسیه فقط روی همین اسلحه برای پیاده نظام کار کارده ما هم اگه بتونیم دستی رو خیبر بکشیم شاید اوضاع بهتر بشه شاید هم بدتر مثل ساخت ak-47 su به نظر این اسلحه رو الکی ساختن حتما میخایل حولش سررفته بوده گفته بیایم یک اسلحه چرتی بسازیم ارزون تر icon_eek

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بادرود خواستم نکته ای عرض کنم STG44 مدل اصلاح شده MP44 آلمانی هستش و MP44 نیز از مدل های پایین تر MP42-41-40-38 خودش الهام گرفته البته بهجز مدلهای42-43 به بقیش شباهت چندانی نداره البته من عکس همه اش رو دارم حتی عکسAK101 ولی متاسفانه عکس گذاشتن بلد نیستم به همین دلیل معذورم!!!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
جالب بود
این سلاح توجه منو به خودش جلب کرد.مثل اسلحه های مورد استفاده در فیلمهای هالیوودیه icon_eek icon_eek

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
اسلحه svd
سال ورود به خدمت : 1963
طراح : دارگونوف
برد مفید : 800 متر
برد نهایی : 1300 متر با دوربین . 1200 متر بدون دوربین
نوع فشنگ: 7.62x54mm
مهمات : 10 عدد فشنگ
تصاویری از اسلحه

[img]http://up.vatandownload.com/images/dnhvhly11xjmmarm7xl7.jpg[/img]
[img]http://up.vatandownload.com/images/scvg33ht4hwz1lfzelw2.jpg[/img]
توضیحات
اسلحه تک تیرانداز دراگانوف را SVD (به روسی Снайперская винтовка Драгунова ) یک تفنگ تک تیرانداز نیمه اتوماتیک با کالیبر 7.62 میباشد که در زمان اتحاد جماهیر شوروی به تولید رسید و به طور ویژه به عنوان اسلحه پشتیبانی جوخه در نظر گرفته شد.این اسلحه از زمانی مورد استفاده قرار گرفت که نظامیان اتحاد جماهیر شوروی در جنگ میان برد دچار مشکل بودند به همین منظور دراگانوف با برد مناسب مورد استفاده قرار گرفت.این تفنگ تک تیرانداز از میان برنده رقابت سه طراح 1- تفنگ طراحی شده توسط سرگئی Simonov (معروف به عنوان SSV - 58) 2- یک نمونه اولیه 2B – W 10 ساخته شده توسط الکساندر Konstantinov 3- SVD - 137 ، طراحی شده توسط یوگنی Dragunov انتخاب شد. 200 تفنگ اولیه برای ازمایش و مراحل پیش تولید توشط Izhmash ساخته شد و با توجه به تست میدانی گسترده این اسلحه در سال 1963 وارد خدمت شد و از آن به بعد به عنوان اسلحه استاندارد تک تیر انداز در کشور های پیمان ورشو مورد استفاده قرار گرفت .همچنین کشور چین از تولید کنندگان مدل 79 و 85 محسوب میشو و ایران نیز یک کپی مستقیم از نوع چینی 79 را تولید میکند
باز مخلص اقا سینا بابت کمکشون از ایشون تشکر کنید نه از من icon_eek icon_eek

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ممنون خوب بود.icon_eek
در مورد دارگانوف ولی اونطور که بنده در جایی خوندم اگر تیرانداز قابلی پشتش باشه تا 1400 متر هم میتونه هدف رو بزنه.بعلاوه فکر میکنم برد مفید هست که با دوربین و بی دروبین داره نه برد نهایی.
[size=18]((در پناه حق))[/size]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط mehdipersian
      مرداد گذشته، یک ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه برای ایران از پایگاه فضایی بایکونور پرتاب شد و انتظار می‌رود سه ماهواره دیگر نیز در سال‌های آینده به فضا پرتاب شوند. همچنین شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد یک شرکت روسی در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی برای ایران است که در سال 2024 در مدار زمین ثابت قرار می‌گیرد.
       
      ماهواره ی خیام:

       
       
      مرداد 1394، ایران با دو شرکت روسی در مورد پرتاب ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه که توسط ایران اداره می شود، به توافق اولیه دست یافت. ماهواره ایرانی در 18 مرداد 1401 به وسیله ی شرکت روس کاسموس به فضا پرتاب شد. 
       
      مشخصات فنی ماهواره:

      مشخصات فنی ماهواره توسط روسیه و ایران اعلام نشده است ولی می توان از یک حق اختراع منتشر شده توسط شرکت NPK Barl در مرداد 1401 اطلاعات جدیدی بدست آورد. این طرح یک ماهواره سنجش از دور با وضوح بالا را توصیف می کند که دقیقاً شبیه خیام است. دارای یک گذرگاه شش ضلعی و چهار پنل خورشیدی است که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی ماهواره به سمت پایین امتداد دارند. 
       
      محموله یک تلسکوپ کورش(Korsch) با پنج عنصر نوری است. تلسکوپ کورش یک تلسکوپ آناستیگمات سه آینه ای فشرده است که میدان دید وسیعی را ارائه می دهد. این تلسکوپ تصویربرداری را در یک کانال پانکروماتیک و چهار کانال چند طیفی (نزدیک مادون قرمز، قرمز، سبز و آبی) ارائه می دهد. سه پیکربندی ممکن برای تلسکوپ ارائه شده است که همگی با نسبت کانونی f/11.53 (نسبت کانونی تقسیم فاصله کانونی بر دیافراگم است)میباشند. مقادیر سه پیکربندی عبارتند از:
       
      دهانه / فاصله کانونی
      0.535 متر6.17 متر
      0.75 متر8.65 متر
      1.1 متر12.68 متر
       
      در اولین پیکربندی که در شکل زیر نشان داده شده است، وزن تلسکوپ 125 کیلوگرم و طول آن 1.8 متر است.
       

       
      دو پیکربندی دیگر منجر به گذرگاه طولانی‌تر می‌شود، اما نیازی به تغییر در جعبه‌های الکترونیکی محموله و آرایه‌های پیکسل CCD ایجاد نمیکند. این تلسکوپ از یک آرایه کانونی کروی و نه مسطح برای کمک به جلوگیری از لکه دار شدن تصاویر استفاده می کند. یک آرایه اسکن الکترونیکی داده‌ها را در باند X با سرعت‌های 480 مگابیت تا 1.5 گیگابیت بر ثانیه به زمین ارسال می‌کند (نرخ بالاتری نسبت به گزارش NPK Barl در فوریه 2021 ).
       
      سازنده محموله نوری مشخص نیست، اما برخلاف تخصص این شرکت در سیستم های زمینی می تواند خود NPK Barl باشد. طی نمایشگاهی در سال 2019، این شرکت تلسکوپ سنجش از دور را به نمایش گذاشت که انتظار می‌رفت ظرف دو سال آینده به فضا پرواز کند. گزارش شده است که وزن آن تنها 46 کیلوگرم است و همچنین کوچکتر از نمونه ثبت اختراع به نظر می رسد، اما تنها ماهواره میزبان ممکنی که در حال حاضر برای آن قابل شناسایی است، خیام است. احتمالاً تنها یک بخش از تلسکوپ به نمایش گذاشته شده است. 

       
      در یکی از نقشه‌های همراه با حق ثبت اختراع(پتنت) ، ماهواره در بالای طبقه فرگات در داخل محفظه محموله موشک سایوز-2-1a قرار دارد (که نشان می‌دهد پرتاب اولیه به وسیله ی این ماهواره بر به جای سایوز-2-1b سنگین تر بود).
       
       اگرچه پتنت‌ها به ندرت به پروژه‌هایی اشاره می‌کنند که به آن‌ها مربوط می‌شود، اما در اینجا ماهواره در واقع متعلق به پروژه 505 نشان داده شده است. همانطور که در نقاشی زیر مشاهده می‌شود، ماهواره‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که سه عدد از آنها در داخل دماغه قرار گیرند.
       
       
       
      کاربرد خیام:
       
      به طور رسمی، خیام تنها کاربردهای غیرنظامی در زمینه هایی مانند کشاورزی، مدیریت منابع طبیعی و نظارت بر محیط زیست خواهد داشت. مدت کوتاهی پس از پرتاب، رئیس سازمان فضایی ایران مدعی شد خیام به دلیل اندازه کوچکش نمی تواند به عنوان یک ماهواره جاسوسی استفاده شود. با این حال، وضوح زمینی گزارش شده آن (0.73 متر) برای انجام کارهای شناسایی ارزشمند کافی است. 
       
      مرکز کنترل ماموریت خیام:
       

       
       
      به گزارش اخبار ایران، مرکز کنترل ماموریت خیام در مرکز فضایی ماهدشت که تقریباً در 60 کیلومتری غرب تهران و نرسیده به شهر کرج قرار دارد. این مرکز در اوایل دهه 1970 برای دریافت اطلاعات از ماهواره های سنجش از دور خارجی تأسیس شد که اولین آنها ماهواره های لندست ایالات متحده بود. همانطور که در تصاویر Google Earth مشاهده می شود، ساخت یک ساختمان جدید در این سایت حدود آوریل 2020 آغاز شد و اکنون کامل شده است. احتمالاً در گزارش تلویزیون ایران که پس از پرتاب خیام از مرکز کنترل مأموریت پخش شد، دو آنتن سهموی در شمال شرقی ساختمان جدید دیده می‌شود.
       

       
      همکاری های روسی/ایرانی بعدی:
       
      خیام پیش بینی می شود حداقل پنج سال فعالیت داشته باشد و قرار است در سال های آینده ماهواره های بیشتری نیز به آن ملحق شوند. پس از پرتاب، حسن سالاریه اعلام کرد که ایران سه ماهواره دیگر از همین نوع را سفارش داده است و افزود: اولین ماهواره در مجموع 40 میلیون دلار هزینه داشته است.
       
      به نظر می رسد که همکاری فضایی بین روسیه و ایران اکنون فراتر از حوزه سنجش از دور است. در هفته‌های اخیر شواهدی به دست آمده است که روسیه در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی زمین‌ایستا برای ایران با نام اکواتور (به روسی به معنای «استوا») است. این نام برای اولین بار در سال 2020 در بیوگرافی مختصری از متخصص ISS Reshetnev، تولید کننده پیشرو روسیه در ماهواره های ارتباطی مستقر در نزدیکی کراسنویارسک در سیبری ظاهر شد. در کنار آن بسیاری دیگر از پروژه ها نیز به آن اشاره شد که این شخص در آن مشارکت داشته است و جزئیات بیشتری ارائه نشده است.
       

       
      ایران در نهایت قصد دارد ماهواره‌های ارتباطی زمین‌ایستا را با استفاده از پرتاب‌کننده‌های بومی پرتاب کند، اما به‌نظر نمی‌رسد ماهواره‌هایی که در آینده قابل پیش‌بینی به فضا پرتاب می‌شوند، قادر به قرار دادن محموله با این ویژگی در این نوع مدار باشند. بنابراین، این کشور احتمالاً برای پر کردن جای خالی باقیمانده نیز به روسیه متکی خواهد بود. اگر معامله‌های دیگری در این زمینه هنوز وجود داشته باشد، پشت درهای بسته انجام شده است. 
       
      ________________________________________
      تلخیص و ترجمه از mehdi persian برای میلیتاری
      ________________________________________
      منبع:
      https://www.thespacereview.com/article/4475/1
       
    • توسط MR9
      تسلیحات هایپرسونیک ، حوزه جدید برای رقابت
      اعطاء قرارداد توسعه جنگ افزارهای هواپایه فراصوت به لاکهید – مارتین

      واشنگتن : وزارت دفاع ایالات متحده در 13 اوت 2018  اعلام نمود که مناقصه  طراحی و توسعه دومین نمونه از تسلیحات فراصوت مورد نیاز ارتش این کشور را به ارزش 480 میلون دلار به  دپارتمان موشک و سامانه های کنترل شرکت لاکهید- مارتین اعطاء نموده است .
      خبر امضاء این قرارداد در حالی منتشر گردید که پیش از این گمانه زنی هایی در خصوص نیازمندی فوری ارتش این کشور برای طراحی و و تولید تسلیحات هوا- پایه واکنش سریع وجود داشت و گفته شده بود که پشتیبانی های لازم از برنده مناقصه نیز بخوبی انجام خواهد شد این قرارداد ، در واقع ، ایجاد بستر مناسب برای طراحی ، تست و آمادگی برای تولید مهمات واکنش سریع هواپایه (ARRW) بشمار  می آید .

      وزیر نیروی هوایی  ، هدر . ای . ویلسون در این زمینه می گوید :" ما قصد داریم تا بسرعت و با بهره گیری از بهترین فناوری در دسترس ، در کوتاه ترن بازه زمانی ممکن ، قابلیت رزم هایپرسونیک را در اختیار نیروی هوایی قرار دهیم "

      پروژه ARRW ، یکی از دو تلاش ارتش ایالات متحده  برای نمونه سازی تسلیحات ماوراء صوت است که به نیروی هوایی  در توسعه قابلیتهای رزمی کمک می کند . نیروی هوایی ارتش ایالات متحده  ، با استفاده از دسترسی های داده شده  بخش 804 از اجازه نامه FY16 قانون دفاع ملی ، مجاز است تا سرمایه گذاری لازم برای توسعه این تسلیحات تا سال 2021 را داشته باشد . این پروژه قرار است تا در شعبه اورلاندو (فلوریدا ) شرکت لاکهید- مارتین اجرا گردد و انتظار می رود تا اواخر نوامبر 2021 به نتیجه قطعی برسد .

      از سویی دیگر ، مدیران ارشد وزارت دفاع  ، آژانش دفاع موشکی ، نیروی هوایی ، نیروی دریایی ، و ارتش روز 28 ژوئن  سال جاری توافقنامه ای را بصورت مشترک به امضاء رساندند که در آن بر همکاری و توسعه فناوری مهمات هایپرسونیک سُرشی ، تاکید وجود داشت .

      ژنرال دیوید . ال . گلدفین ، رییس ستاد نیروی هوایی ، در این زمینه می گوید :
      " این تیم مشترک  برای رقابت نیازمند ایجاد چابک سازی سازمانی خواهد داشت ، مرزهای فناوری در این برنامه بطور قطع جابه جا میشود و ما می بایست سهم خود را از این رقابت جدید ، داشته باشیم "
      انعقاد این قرار داد ، به دولت اجازه می دهد تا به نیاز فوری نیروهای مسلح ، پاسخ مناسب دهد ، به همین دلیل شروع به کار این پروژه ، به فاصله 180 روز پس از امضاء تعیین شده است .

      برنامه دوم نیروی هوایی برای طراحی تسلیحات هواپایه  فراصوت ، سرمایه گذاری برروی پروژه  جنگ افزار ضربتی متعارف فراصوت (HCSW) نام دارد . در مجموع ، این دو برنامه ، قابلیتهای منحصربفردی را برای ارتش فراهم می کند ، گرچه  هرکدام ازاین دو طرح ، رویکردهای فنی متفاوتی را دنبال می کنند . چنانکه برنامه ARRW تلاشی است میان نیروی هوایی و دارپا برای توسعه فناوری که امکان ارتقاء آن وجود دارد ، در حالی که برنامه HCSW ، بیشتر بر روی استفاده از فناوری هایی که وارد دوره بلوغ خود شده ، متمرکز شده است .
      پی نوشت :
      1- در یک دهه اخیر ، مفهوم جدیدی واردسازمانهای مسلح شده و آن ، " چابک سازی " سازمان است ، طبیعتا" سازمان های به اصطلاح " تنبل" در چنین وضعیتی ، محلی از اِعراب ، نخواهند داشت .
      2- نکته جالب اینجاست که مدیریت حاضر نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ( بعنوان متولی این دوبرنامه ) ، آنچنان به این فناوری علاقه مند شده که روی دو برنامه مشابه ، همزمان سرمایه گذاری می کند ، طبیعتا" در اینجا ( و نه الزاما"در یک سازمان قرن بیست و یکمی نظیر پنتاگون )  پول به هیچ عنوان مطرح نیست ، بلکه ، پیش فرضها ، عملکرد و آینده نگری مدیریت سازمان ، تاثیر گذار خواهد بود .
       
      صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9
       
    • توسط Azarakhsh
      مهر: فرمانده نیروی هوایی روسیه از تصمیم این کشور برای ساخت سیستم جدید دفاع هوایی با نام اس-500 خبر داد.

      "الکساندر زلین" امروز سه شنبه با اعلام این مطلب گفت : اس 500 مدل ارتقا یافته اس 400 محسوب می شود.

      به گفته فرمانده نیروی هوایی روسیه، سیستم اس 500 قادر است تمامی هدف های بالستیک وایرنگر تا فاصله پنج کیلومتری را تنها در ظرف چند ثانبه منهدم کند.

      زلین در پایان گفت : تنها روسیه قادر به ساخت چنین سیستم دفاعی است.

      بر اساس این گزارش، سیستم های دفاعی مدل اس، از پیشرفته ترین سیستم های دفاع هوایی محسوب می شود؛ بطوری که در یک سال گذشته شایعات مربوط به فروش سیستم موشکی اس 300 روسیه به برخی کشورهای منطقه سر و صدای زیادی به پا کرده و موجب نگرانی رژیم صهیونیستی نیز شده است.

      http://www.asriran.com/fa/pages/?cid=80745
    • توسط farmandekoll
      بعد از ظهور جنگنده رهگیر Su-27 و آشکار شدن تواناییهای بالقوه آن( بخصوص در برابر نمونه غربی یعنی F-15 Eagle) روسیه در پی تغییر و بهبود این جنگنده متناسب با نیازها و خواستهای مشتریان شد. در نتیجه مدلهای مختلفی از این هواپیما طراحی و عرضه شد که یک گروه از آنها جنگنده سوخوی Su-30 بود که به کشورهای هند، چین، اندونزی، ویتنام و مالزی صادر شد. در ادامه به معرفی انواع مختلف Su-30 می پردازیم.

      Su-30 : جنگنده رهگیر دو سرنشینه

      این مدل که در واقع Su-27PU می باشد - بعدها Su-30 خوانده شد – در اواخر دهه 80 میلادی به عنوان جنگنده رهگیر دور برد و پست فرماندهی هوایی توسعه و ظهور یافت.در شروع پروژه Su-27UB هواپیمای آموزشی رزمی به عنوان پایه این مدل انتخاب شد. زیرا این مدل هم مزیت های رزمی Su-27 و هم دو سرنشینه بودن را داشت. برای برآورده کردن برد زیاد امکان سوختگیری هوایی به Su-27UB داده شد. سیستمهای اویونیک( الکترونیک پروازی) آن بهبود یافت. سیستمهای ویژه ارتباطی و هدایتی برای فرماندهی پروازهای جمعی با جنگنده های تک سرنشینه Su-27 نیز بر روی این هواپیما قرار داده شد. در کاکپیت عقب یک نمایشگر بزرگ CRT ( نمایشگرهایی مانند تلویزیون) قرار داده شد که به لیدر آرایش، اطلاعات تاکتیکی مانند هدف ها و رهگیر ها را نشان می دهد. سیستمهای ناوبری و پرواز با سیم نیز ارتقا یافته اند. فقط تعدادی از این هواپیما در نیروی هوایی روسیه وارد خدمت شدند.


      Su-30MK : جنگنده چند منظوره دو سرنشینه


      در سال 1993 سوخوی نمونه های نخستین Su-30 را به نمونه اثباتگر برای به فروش رساندن مدل های چند منظوره که Su-30MK خوانده می شدند، تبدیل کرد. MK که در آن M به جای Modified و K به جای Commercial (در زبان روسی) است نشان می دهد که این نمونه برای بازار صادراتی توسعه یافته است. در هسته این مدل سیستم کتنرل آتش چند منظوره ارتقا یافته با توجه به درخواست مشتریان قرار داده می شود. توانایی هوا به زمین هواپیما به طور قابل ملاحظه ای ارتقا داده شده است و موشکها و بمب های متنوعی نیز برای انتخاب تسلیحات آن افزوده شده است. برای نقشهای هوا به هوا موشک میان برد RVV-AE ( R-77 اَدر یا آمرامسکی) با سیستم هدایت راداری فعال قابلیت نصب پیدا کرده است.

      Su-30K و Su-30MKI: فلانکر های دو سرنشینه هند

      هند اولین خریدار جنگنده Su-30MK بود. برای برآورده کردن نیازهای هند، Su-30MKI توسعه یافت. Su-30MKI تفاوت قابل توجهی با Su-30MK دارد. بطوریکه در آن کانارد(پیش بال) و دو موتور AL-31 جدیدتر با توانایی تغییر بردار رانش قرار داده شده است که مانور پذیری هواپیما را بسیار بالا برده است. این موتور ها با تراست 130 کیلو نیوتون هواپیما را به حداکثر سرعت 2125 کیلومتر در ساعت (2 ماخ ) می رساند. دریچه موتورها قابلیت چرخش تا 15 درجه افقی و عمودی را دارد. البته موتور های نمونه Su-30K دارای سیستم تغییر بردار رانش نمی باشند. رادار Su-30MKI ، NIIP N011M بوده که همان رادار استفاده شده در جنگنده Su-35 و Su-37 می باشد و سازگار با انواع موشکهای هوا به زمین و هوا یه هوا از جمله R-60 آفید، R-73 آرچر، R-27 آلامو و R-77 اَدر را می باشد. سیستمهای ناوبری و نمایشگر های سربالا نیز با سیستمهای ساخت سکستانت اویونیک فرانسه جایگزین شده اند.



      Su-30MKK : جنگنده چند منظوره دوسرنشینه چین

      Su-30MKK چندمنظوره، دوسرنشینه و برای چین توسعه یافته است.این مدل نیز مانند Su-30MKI دارای کاکپیت دو سرنشینه بوده که از نمایشگرهای چند منظوره در آن استفاده شده است. بعلاوه این مدل دارای توانایی سوختگیری هوایی می باشد. در این مدل از بالهای بزرگتر Su-35 برای جای دادن سوخت بیشتر استفاده شده است. Su-30MKK فاقد کانارد بوده و موتور آن مانند دیگر مدلها توربو فن Al-31F بدون سیستم تغییر بردار رانش می باشد که البته از نمونه MKI تراست کمتری تولید می کند (122.58 کیلو نیوتون) که هواپیما را به حداکثر سرعت 2125 کیلومتر در ساعت(2 ماخ ) می رساند. رادار Su-30MKK، N001VE بوده که سازگار با موشک R-77 اَدر می باشد. این هواپیما مانند دیگر هم خانواده های خود قادر به حمل طیف وسیعی از موشکهای هوا به زمین و هوا به هوا می باشد که در 12 جایگاه تعبیه شده قرار می گیرند. از دیگر سلاحهای قابل حمل این مدل می توان به R-60، R-73 آرچر و R-27 آلامو به همراه یک توپ 30 میلیمتری با 150 توپ اشاره کرد. همچنین حداکثر وزن برخاست با تقویت ارابه فرود و بدنه به 38000 کیلوگرم افزایش یافته است. در سال 1999 سوخوی، T10PU-5 ( نمونه اولیه Su-30) را به مدل MKK تغییر داد و اولین پرواز آن در 9 می 1999 انجام شد. در ادامه در 19 می همان سال تولید Su-30MKK با شماره سریال 501 آغاز شد.




  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.