Recommended Posts

[quote name='Ice_Man' timestamp='1402828229' post='386077']
یعنی شما میگی پرچم برای ایرانی ها مهم نیست و ارزش و اهمیت نداره! و مثل همیشه ملت سرفراز و همیشه در صحنه ترکیه که در همه کارها سرآمد هستن و همه چیز رو به بهترین شکل انجام میدن این کار رو هم به نحو احسن انجام میدن.

شاهد هستم در خیلی از موارد داستان سرایی هایی می کنید که کلا هم در مورد ترکیه هست، با اینکه چند بار جواب دادم ولی متاسفانه به دلیل فعالیت های مختلف دیگه وقت نمیکنم برای بعضا داستان و بعضا توهمات و خیال پردازی های شما جواب بنویسم، انشالله که روزی فرصت میشه و از همونی که عکسش رو گذاشتین آواتارتون شروع میکنیم!
[/quote]من می گویم اهمیتی که سرود ملی و پرچم ترکیه برای ترکیه ای ها دارد ،پرچم ایران و سرود ملی ایران برای ایرانیان ندارد. ربطی به قومیت هم ندارد.
پرچم های به اهتراز در امده در مکان های کشوری و لشگری در ایران از نظر رنگ پرچم ، ابعاد پرچم و مکان پرچم دچار مشکل هستند.در ترکیه دقت فوق العاده ای به این مسائل می دهند.
چند نفر از دوستان سرود ملی را به ذهنشان سپرده اند؟ چند نفر از دوستان تعداد الله اکبر های پرچم را می دانند ؟ چند نفر نماد رنگ های پرچم را می دانند؟
تو وان یک راننده تاکسی موارد بالا را می دانست .سرودشان را از حفظ بود .موقع پخش سرود ملی از رادیو هم ماشین را به کناری کشید و سرود را زمزمه می کرد .کرد هم بود و می گفت سیاسی نیست ولی موقع رای دادن به ب.د.پ رای می دهد
  • Upvote 5
  • Downvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='death' timestamp='1402828390' post='386079']
كيه عكس اواتار ؟
[/quote]
آتا تورک
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
اتحاد دو حزب "جمهوری خواه" و" حرکت ملی" روی احسان اوغلو رئیس سابق سازمان کنفرانس اسلامی برای نامزدی ریاست جمهوری از دو جهت یک اتفاق غافلگیر کننده بود:
مورد اول اصل اتحاد احزاب مخالف هست که برای اولین باره که داره به این شکل اتفاق می افته. روند انتخابات گذشته نشون داده که معمولا حزب اردوغان حدود 40% ارا مردم را از ان خودش میکنه که با توجه به پراکندگی احزاب مخالف همیشه برنده انتخابات میشه.اما اینبار خطر جدی اردوغان را تهدید خواهد کرد.
مورد دوم احزاب لائیک مخالف اردوغان دارن یک شخصیت غیرلائیک را نامزد میکنن.که با توجه به سابقه ضد دین این احزاب تعجب اوره .البته احسان اوغلو شخصیت مذهبی بسیار ملایمی داره ولی لائیک هم نیست. به نظر میرسه احزاب مخالف میخوان با این انتخاب رای افراد غیر لائیک مخالف اردوغان جامعه ترکیه مانند جماعت گولن و کردهای مذهبی و ترکهای مذهبی سکولار را هم بدست بیارن . همچنین احسان اوغلو ملی گرای افراطی هم نیست و این میتونه به جذب رای کردها کمک کنه.
احسان اوغلو در مقایسه با اردوغان شخصیت ارامی داره و در جامعه ترکیه شخصیت خیلی معروفی نداره. به همین دلیل خیلی از طرفداران دو حزب جمهوری خواه و حرکت ملی در این چند روز واکنش مثبتی به این انتخاب نشون ندادن. یک نکته مهم که در مورد احسان اوغلو قابل ذکره رابطه نزدیک و صمیمی او با عربستان سعودی است. به همین دلیل هم در همین مدت کوتاه که از معرفی احسان اوغلو گذشته بعضی رسانه های طرفدار اردوغان او را گزینه عربستان در انتخابات ترکیه معرفی کردن. بعضی از رسانه های دیگه هم احسان اوغلو را به دلایلی از جمله نزدیکیش به موسسات فرهنگی اجتماعی امریکا او را گزینه امریکا میدانند.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='lahutian' timestamp='1403136610' post='386895']
اتحاد دو حزب "جمهوری خواه" و" حرکت ملی" روی احسان اوغلو رئیس سابق سازمان کنفرانس اسلامی برای نامزدی ریاست جمهوری از دو جهت یک اتفاق غافلگیر کننده بود:
مورد اول اصل اتحاد احزاب مخالف هست که برای اولین باره که داره به این شکل اتفاق می افته. روند انتخابات گذشته نشون داده که معمولا حزب اردوغان حدود 40% ارا مردم را از ان خودش میکنه که با توجه به پراکندگی احزاب مخالف همیشه برنده انتخابات میشه.اما اینبار خطر جدی اردوغان را تهدید خواهد کرد.
مورد دوم احزاب لائیک مخالف اردوغان دارن یک شخصیت غیرلائیک را نامزد میکنن.که با توجه به سابقه ضد دین این احزاب تعجب اوره .البته احسان اوغلو شخصیت مذهبی بسیار ملایمی داره ولی لائیک هم نیست. به نظر میرسه احزاب مخالف میخوان با این انتخاب رای افراد غیر لائیک مخالف اردوغان جامعه ترکیه مانند جماعت گولن و کردهای مذهبی و ترکهای مذهبی سکولار را هم بدست بیارن . همچنین احسان اوغلو ملی گرای افراطی هم نیست و این میتونه به جذب رای کردها کمک کنه.
احسان اوغلو در مقایسه با اردوغان شخصیت ارامی داره و در جامعه ترکیه شخصیت خیلی معروفی نداره. به همین دلیل خیلی از طرفداران دو حزب جمهوری خواه و حرکت ملی در این چند روز واکنش مثبتی به این انتخاب نشون ندادن. یک نکته مهم که در مورد احسان اوغلو قابل ذکره رابطه نزدیک و صمیمی او با عربستان سعودی است. به همین دلیل هم در همین مدت کوتاه که از معرفی احسان اوغلو گذشته بعضی رسانه های طرفدار اردوغان او را گزینه عربستان در انتخابات ترکیه معرفی کردن. بعضی از رسانه های دیگه هم احسان اوغلو را به دلایلی از جمله نزدیکیش به موسسات فرهنگی اجتماعی امریکا او را گزینه امریکا میدانند.
[/quote]
البته این مورد برای اولین با نبوده و در چند ماه گذشته شهردارها برای شهرداری آنکارا هر دو یه نماینده که از حزب MHP بود رو معرفی کردن و میشه گفت گوکچک رو واقعا تحت فشار گذاشتن و رقابت نزدیکی داشتن.
من در این مورد طرز تفکر حزب جمهوریت در مورد تفاوت مقام ریاست جمهوری و نخست وزیری و لزوم انتخاب فردی با ویژگی ها ملی را قبول دارم.

حکم عقل سلیم این هست که معرفی عبدالله گل برای حزب حاکم به صلاح هست ولی با توجه به شخصیت اردوغان کاندید شدن خود او دور از احتمال نیست.

در کل میزان موقیت احسان اوغلو هم در هاله ای از ابهام بوده و همونطور که دوستمون اشاره کردن روابط نزدیکی با مصر و عربستان داشته و متولد قاهره هم هست.
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
اکمل الدین احسان اغلو متولد قاهره است و فارغ التحصیل الاهزر مصر و مدرس ان است و درجه پرفوسوری خود را از انگلستان گرفته است.اما چرا ایشان؟
سیاست های ا.ک در طول 12 سال حاکمیتش نسان داده در نزد 50 درصد از مردم ترکیه خواهان دارد و دو حزب مخالف اصلی همین خواستگاه اجتماعی ا.ک را هدف قرار داده اند.
ا.ک دو انتقاد به وی داشت یکی اینکه برکناری مرسی را کودتا ننامید و دیگری در مورد مینمار سازمان کنفرانس اسلامی منقعل عمل کرد.
ا.ک بین 45 الی 50 درصد ،دو حزب مخالف اصلی 40 الی 45 درصد و احزاب اقشاری پ.ک.ک 5الی 8 درصد رای دارند .
ایا خواستگاه اجتماعی ا.ک که با دشمنی ا.ک با گولن 46 درصد رای دهنده گان درانتخابات اخیر بود حاضر است به جای ا.ک به جنس مشابه ان رای دهد؟
ایا خواستگاه اجتماعی دو حزب مخالف اصلی حاضر هستند صرف برکناری ا.ک به نامزدی اسلام گرا رای دهند؟
اردوغان در سخت ترین شرایط وارد سخت ترین رقابت خواهد شد
  • Upvote 2
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[b] دختری با هدبند قرمز سمبل اعتراضات پارک گزی به گریلاهای پ ک ک پیوست[/b]

عایشە دنیز کاراجا گیل, دختری با هدبند قرمز کە سمبل اعتراضات پارک گزی استانبول شد، بە صفوف گریلاهای پ ک ک پیوست.
به گزارش روزنامە اوزگورپولوتیکا عایشە دنیز کاراجا گیل فعال مدنی معروف ترک کە در تظاهرات سال گذشتە در پارک گزی استانبول بە عنوان سمبل اعتراضات مردمی معرفی شد، اکنون بە گریلاهای حزب کارگران کردستان پیوستە و نام سازمانی «داستان کوچری» را برای خود برگزیدە است.

[CODE]
http://www.newroztv.net/persian/wp-content/uploads/2014/06/443.jpg
[/CODE]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='beyro' timestamp='1403435686' post='387523']
[b] دختری با هدبند قرمز سمبل اعتراضات پارک گزی به گریلاهای پ ک ک پیوست[/b]

عایشە دنیز کاراجا گیل, دختری با هدبند قرمز کە سمبل اعتراضات پارک گزی استانبول شد، بە صفوف گریلاهای پ ک ک پیوست.
به گزارش روزنامە اوزگورپولوتیکا عایشە دنیز کاراجا گیل فعال مدنی معروف ترک کە در تظاهرات سال گذشتە در پارک گزی استانبول بە عنوان سمبل اعتراضات مردمی معرفی شد، اکنون بە گریلاهای حزب کارگران کردستان پیوستە و نام سازمانی «داستان کوچری» را برای خود برگزیدە است.

[CODE]
http://www.newroztv.net/persian/wp-content/uploads/2014/06/443.jpg
[/CODE]
[/quote]
دلیل چی بوده اینطور که گفتید ترک بوده و به گریلاهای کرد پیوسته ؟؟؟
نفوذی مشهور ؟؟؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
والا نمیدونم دقیق فقط اخبار رو قرار دادم اگر خدا قبول کنه برادر گادر میتونه توضیح بده احتمالا
  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
این دختر معروف نبود .حداقل من نمی شناختم .ایشان بعد چند ماه دستگیر می شود و چند ماه زندانی و محاکمه می شود و بهد چند ماه ازاد می شود ولی روند دادگاه ادامه پیدا می کند و ایشان هم بعد از مدتی به قندیل می رود.
چنین افرادی با چنین بینشی بیشتر برای ادامه مبارزه با امپریالیست و ازاد سازی خلق ها در ترکیه به دو سازمان می پیوندند
1.د.ح.ک.پ.ج دقیق یادم نیست ولی مخفف جبهه مقاومت انقلابی خلق.
2.ک.ج.ک
ک.ج.ک یک سازمان چپ گرا کردی است .ترک های چپ گرا هم در ان عضو می شوند .دوران کالکان معروف و افراتی ترک است.سری ثریا اندر ترکمن است .کیشناک نیز رگه ترکی دارد و اصلاً کردی بلد نیست
  • Upvote 2
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
اونقت یه سوال؟
برادر این ها که میدونن هدف ک ج ک تجزیه کشورشون هست و چرا بهش میپیوندن در حالی که کرد هم نیستند؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='beyro' timestamp='1403513942' post='387706']
اونقت یه سوال؟
برادر این ها که میدونن هدف ک ج ک تجزیه کشورشون هست و چرا بهش میپیوندن در حالی که کرد هم نیستند؟
[/quote]هدف ک.ج.ک تنها تجزیه کشور انها نیست .بلکه تجزیه کشور های منطقه برای تشکیل کشور جدید است .
ملیت این کشور جدید درست است که کردی است اما رژیم ان چیست؟ سوسیالیستی
این افراد هم افرادی با تفکر انترسوسیالیست هستند که دنبال فضایی برای مبارزه مسلحانه علیه ارتجاع و امپریالیست می گردند.طیف چپ گرا امروزه بر طیف کرد گرا در ک.ج.ک غلبه دارد
اینجا است که باید پرسید چرا ک.ج.ک در انتخابات اقلیم کمتر از 3500 رای اورد ؟
ا
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
تا اونجا كه من ميدونم تو خود پ. ك .ك هم تفكر چپ داره به حاشيه ميره بيشتر فضا كردي هست سوسياليست بخشي از راهكار هست همين اصولا گفته هاي شما تو فضاي دهه 70 ميلادي بوده نه الان در ضمن تو اقليم سال ها با پ.ك.ك جنگيده بودن معلومه حمايتي نداره كلا پايگاه پ.ك.ك در تركيه هست ! اونجا حامي داره

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='death' timestamp='1403518166' post='387723']
تا اونجا كه من ميدونم تو خود پ. ك .ك هم تفكر چپ داره به حاشيه ميره بيشتر فضا كردي هست سوسياليست بخشي از راهكار هست همين اصولا گفته هاي شما تو فضاي دهه 70 ميلادي بوده نه الان در ضمن تو اقليم سال ها با پ.ك.ك جنگيده بودن معلومه حمايتي نداره كلا پايگاه پ.ك.ك در تركيه هست ! اونجا حامي داره
[/quote]ب.د پ به عنوان شاخه اصلی سیاسی ک.ج.ک در ترکیه شناخته می شد.به دستور اوجالان حزب منحل شد و حزب ح.د.پ (حزب دموکراتیک خلق ها) تشکیل شد.حزب ح.د.پ به عنوان حزب چپ خودش را معرفی می کند. یکی از روسای مشترک ابتدایی حزب هم ارتوغرول کروکچو بود که وی نیز ترک است.
مراد کارا ایلان قبل از کنگره نهم ک.ج.ک ریس تشکیلات بود وی یکی از شاخص های طیف کرد گرا تشکیلات بود .تغییر کرد و به جای وی جمیل باییک امد که از طیف چپ گرا است . همانطور که شاهدیم در این دوره اختلافات وی با بارزان ها بسیار زیاد تر شده است که می گویند دلیل این نگرش چپ باییک است.
حزب حل دموکراتیک در عراق ضعیف است. ولی پ.ی.د و پ.ک.ک و به نسبت بسیار کمتر پژاک فعال هستند
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مثل اینکه چند مسجد شیعه رو تو استانبول هفته پیش اتش زدن !

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[color=#555555][font=BNazanin][size=4]
[b]دیپلماسی ایرانی: [/b]رجب طیب اردوغان نخست وزیر ترکیه و رهبر حزب عدالت و توسعه، به عنوان نامزد انتخابات ریاست جمهوری ترکیه وارد میدان رقابت ها شده و به دنبال آن است تا در آگوست ماه سال جاری میلادی، به عنوان رئیس جمهوری به کاخ چانکایا برود که برخلاف روسای جمهوری پیشین ترکیه، صرفا جایگاه فرمایشاتی و پروتکلی نداشته باشد. او می خواهد اختیارات رئیس جمهوری را افزایش دهد و ترکیه را از نظام پارلمانی به سوی نظام ریاستی سوق دهد. اردوغان، مداوم از ترکیه نوین حرف می زند و «پروژه 2023» را به عنوان یک نقطه آغاز برای تبدیل ترکیه به یکی از قدرت های جهان، در دست اجرا دارد.[/size][/font][/color][color=#555555][font=BNazanin][size=4]
اردوغان و یاران او می خواهند در سال 2023 و در یکصدمین سالگرد تأسیس جمهوری ترکیه، این کشور در اغلب حوزه ها در میان پنج یا ده کشور برتر جهان باشد. حال باید دید، اردوغان و حزب عدالت و توسعه برای رسیدن به این هدف، با کدام چالش ها و پاشنه آشیل های مهم روبرو هستند.[/size][/font][/color][color=#555555][font=BNazanin][size=4]
[b]یک تاریخچه کوتاه و حکایت پیراهن درآوردن اردوغان و یاران او[/b][/size][/font][/color][color=#555555][font=BNazanin][size=4]
با وجود آن که اغلب سیاست مداران اسلام گرای محافظه کار ترکیه از زیر شنل پروفسور نجم الدین اربکان، دانشمند علم مکانیک بیرون آمدند، اما بالاخره روزی فرارسید که رجب طیب اردوغان که در دوران خود به عنوان یکی از جوانان خوش آتیه تشکیلات حزب رفاه اسلامی به شمار می آمد و در شاخه جوانان این حزب، حتی بر صحنه تئاتر نیز رفته بود، تریبون به دست گرفته و در مورد اندیشه های اربکان و منش سیاسی او گفت: «ما آن پیراهن را از تن خود بیرون آوردیم». بعدها برخی از شاگردان اربکان که در مقابل اظهارات جسورانه اردوغان، تا حد زیادی خلع سلاح شده و عملا شاهد کم رونق شدن محافل حزبی خود و افزایش محبوبیت اردوغان بودند، تنها به بیان این متلک سیاسی اکتفا کردند:«کسی که امروز پیراهن خود را در می آورد، فردا بی خیال شلوار نیز خواهد شد». اما این جمله چیزی را به ضرر فوتبالیست آماتور محله قاسم پاشا و لیدر بلند قامت حزب عدالت توسعه تغییر نداد. همان یک جمله، دربرگیرنده این واقعیت موجز است که حزب عدالت و توسعه ([font=inherit]AKP[/font]) در سرآغاز قرن یست و یکم، در ترکیه مسیری را در پیش گرفت که قطعا با مسیر اسلام گرایان دوران اربکان و دهه های 1970 تا کودتای مدرن سال 1997 متفاوت است. بیان همه تفاوت ها و مرزهای آشکار بین حزب عدالت و توسعه و اخلاف آن و تحلیل دلایل شکست یا تعطیل شدن این احزاب، در این مجال کوتاه نمی گنجد. با این حال به صورت موجز، به ظهور احزاب اسلامی ترکیه معاصر نگاه می اندازیم تا بتوانیم شرایط کنونی و معادلات پیش روی اردوغان و یاران او را تا حد ممکن تحلیل کنیم.[/size][/font][/color][color=#555555][font=BNazanin][size=4]
[b]ظهور جریانات اسلامی در ترکیه[/b][/size][/font][/color][color=#555555][font=BNazanin][size=4]
پس از تاسیس نخستین نظام جمهوری خاورمیانه در ترکیه به دست مصطفی کمال پاشا، او در سخنرانی های خود به طور مداوم از اسلام و ارزش های آن سخن می گفت و در یکی از نطق های تاریخی اش، ترک ها، کردها، اعراب و دیگر گروه های قومی ترکیه را «عناصر اسلامیه» خواند. اما در ظرف مدتی کوتاه، نظام جمهوری را به سمتی پیش برد که کلاس های قرآن به مخفیگاه ها و غارها رفت، اذان به زبان ترکی سر داده شد و چند انسان شناس ترکیه به منظور اندازه گیری جمجمه و ثبت ویژگی های جسمی ترک های ناب و اصیل، به تحقیق پرداختند و شعارهای عجیب «یک ترک با تمام دنیا برابر است» و «چه خوشبخت است آن که می گوید من ترک هستم»، زینت بخش میادین اصلی همه شهرهای ترکیه شد و آتاترک - به موازات اقدامات رضاخان پهلوی در ایران - در مسیر غربی نمودن کشور خود قدم برداشت. در این هیاهوی ملی گرایی و ترویج لاییسم بود، که نظام تک حزبی از سوی آتاترک، عصمت اینونو و دیگران به عنوان تنها راه نجات ترکیه مطرح شد و بعدها نیز پس از کنارنهادن قانون نظام تک حزبی، معمولا راه برای ظهور احزاب لاییک و چپ هموارتر بود و جدی ترین جریان سیاسی اسلامی ترکیه توسط اربکان به وجود امد.[/size][/font][/color][color=#555555][font=BNazanin][size=4]
حزب نظام ملی ([font=inherit]MNP[/font]) در سال 1970 توسط نجم الدین اربکان تاسیس شد و فقط یک سال بر سر کار ماند و به دستور دادگاه تعطیل شد. حزب سلامت ملی ([font=inherit]MSP[/font]) در سال 1972 توسط اربکان و با نشان و لوگوی کلید تاسیس شد و عمر آن تا سال 1981 یعنی تا چند ماه پس از کودتای نظامی کنعان اَورَن طول کشید. اربکان و شاگردان او در سال 1983 حزب رفاه را تاسیس کردند و این حزب بعدها توانست کابینه تشکیل دهد و در سال 1997 ازهم پاشیده شد و البته یک سال پیش از آن، رجایی کوتان از شاگردان ارادتمند اربکان، به سفارش استاد خود که تعطیلی حزب را پیش بینی کرده بود، حزب فضیلت را همراه با عبدالله گل و دیگران تاسیس کرد. در کنگره نخست این حزب در سال 2000 میلادی، بین دو جناح سنتی و نو محافظه کار حزب تنش درگرفت. کوتان به عنوان رهبر محافظه کاران در کنگره 633 رای به دست آورد و عبدالله گل به عنوان رهبر جریان نومحافظه کار، که انتقاداتی علیه اربکان و شاگردان او داشتند، توانست 533 رای به دست بیاورد. اگر چه این رای گیری در ظاهر منجر به شکست گل شد. اما میزان آرای بالای او موجب آن شد تا گل، اردوغان، به لنت آرنچ و دیگر یاران نزدیک آن ها، حزب جدیدی به نام حزب عدالت و توسعه را تاسیس کنند.[/size][/font][/color][color=#555555][font=BNazanin][size=4]
در سال 2001 حزب سعادت، توسط پروفسور مصطفی کمال آک تاسیس شد و هنوز هم به عنوان یکی از احزاب حافظ اندیشه های اربکان دارای حدود 2 دردصد از آرای مردم ترکیه است و با آن که حزب اتحاد بزرگ ([font=inherit]BBP[/font]) و حزب حرکت ملی ([font=inherit]MHP[/font]) نیز از ارزش های اسلام یدفاع می کنند، اما هنوز هم قدرتمندترین حزب محافظه کار و اسلام گرا، حزب عدالت و توسعه است.[/size][/font][/color][color=#555555][font=BNazanin][size=4]
اردوغان به خوبی این واقعیت را دریافت که در صورتی می تواند یک جریان اسلامی را به شکل موفقیت آمیز اداره کند که مانند عدنان مندرس نخست وزیر اعدام شده سال 1960 با ناتو سرشاخ نشود و مانند استاد خود اربکان نیز شعارهای اسلامی منطقه ای و جهانی مطرح نکند و از یاد نبرد که دوستی با آمریکا، اروپا و اسراییل، در افق تحولات سیاسی و اقتصادی ترکیه، نه عواملی تاثیرگذار بلکه حیاتی و تعیین کننده اند و از این گذشته، ائتلاف با جریانات ملی گرا، حمایت از طبقه متوسط و محافظه کار و سامان دهی مناسب سرویس اطلاعاتی میت و نیروهای مسلح، دیسیپلین حزبی، کادرسازی دانشگاهی و حزبی در خارج و داخل، توجه به اقتصاد و انرژی و معادلاتی از این دست تا چه اندازه اهمیت دارد.[/size][/font][/color][color=#555555][font=BNazanin][size=4]
[b]مسیر پیش رو و پاشنه آشیل های بزرگ[/b][/size][/font][/color][color=#555555][font=BNazanin][size=4]
اردوغان به احتمال قریب به یقین در آگوست ماه سال جاری به عنوان رئیس جمهور به کاخ چانکایا می رود. او و حزب عدالت و توسعه سر پرسودایی برای قدرت گرفتن در خاورمیانه و جهان دارند و در این مسیر از حمایت گسترده مردمی نیز برخوردارند. اما به راستی مهم ترین موانع و پاشنه آشیل های ترکیه در مقطع پیش رو کدام اند؟ بدون شک تعدد این موانع بسیار است و در یک مجال کوتاه، می توان صرفا به تعدادی از مهم ترین این مسائل اشاره کرد و به موازات آن، نباید از یاد برد که آینده شناسی سیاسی و حزبی، مقوله پیچیده ای است که همه ابعاد آن قابل پیش بینی نیست و می توان گفت اگر رویداد غیرمنتظره خاصی روی ندهد، حزب عدالت و توسعه در دوره های پیش روی خود با این موانع روبرو است:[/size][/font][/color][color=#555555][font=BNazanin][size=4]
الف) حزب عدالت و توسعه در حوزه کادرسازی، کارنامه درخشانی دارد و در حال حاضر، دارای ده ها چهره سیاسی توانمند در حد وزیر، معاون نخست وزیر و بروکرات های رده بالای حکومتی است. با این حال هنوز هم مشخص نیست که رفتن اردوغان به چانکایا با آن رفتار خاص و فصاحت و بلاغت مثال زدنی تا چه اندازه خلا ایجاد می کند و نخست وزیر بعدی حزب عدالت و توسعه، چگونه عمل خواهد کرد. به عبارتی دیگر و به طور خلاصه باید گفت، یکی از مهم ترین پاشنه آشیل ها این است که اردوغان در حزب عدالت و توسعه همه چیز را به شخص خود گره زده است.[/size][/font][/color][color=#555555][font=BNazanin][size=4]
ب) حزب عدالت و توسعه در انتخابات شهرداری ها در مارس سال جاری و در شرایطی که چند وزیر کابینه به خاطر اتهام فساد مالی برکنار شده بودند و یاران اردوغان در دشوارترین شرایط ممکن قرار داشتند، با کسب حدود 44 درصد از آرای مردم ترکیه نشان داد که همچنان در مسیر رو به رشد قرار دارد. اهمیت این موضوع را زمانی می توانیم درک کنیم که حزب جمهوری خلق به عنوان مهم ترین حزب مخالف در این انتخابات حدود 26 درصد از آرای مردم را به دست آورد و تندترین جریان ملی گرا یعنی حزب حرکت ملی 18 درصد، دو حزب وابسته به پ.ک.ک جمعا 7 درصد، حزب سعادت یا همان شاگردان اربکان کمتر از 3 درصد از آرای مردم را کسب کردند. پیش بینی ها نشان می دهد که اردوغان و به عبارتی حزب عدالت و توسعه در انتخابات پیش رو 50 تا 52 درصد از آرای مردم را به دست می آورند. با این حال این حزب با چالش بزرگی به نام دموکراسی 50 دردصدی روبرو شده است. اختلافات حزب عدالت و توسعه و حزب جمهوری خلق و دیگر احزاب، در حوزه ایدئولوژی و منش سیاسی کاملا روشن است. اما زمانی می توان این اختلافات را به درستی درک کرد که هواداران این دو حزب را با هم مقایسه کنیم. آن دسته از شهروندانی که به حزب جمهوری خلق رای می دهند، غالبا لاییسم، عدم راه دادن دین و شرع به حوزه های حقوقی و اجرایی و تقدیس کمالیسم را برتر از هر ارزش دیگری می دانند و در مقابل، میلیون ها تن از هواداران حزب عدالت و توسعه، دین دار، محجب و مخالف سبک زندگی غربی هستند. وقتی که دولت اردوغان، مصرف مشروبات الکلی در اماکن باز و عمومی و فروش آن در ساعات شب و توزیع در کلوپ های شبانه را ممنوع کرد، حزب جمهوری خلق، بزرگ ترین راهپیمایی علیه دولت اردوغان را در سال 2013 و تحت عنوان رویدادهای پارک گزی استانبول رهبری کرد و چندین بار همجنسگرایان، چپ ها و دیگران را به خیابان کشاند. این آتش فعلا زیر خاکستر مانده است. اما امکان سربرآوردن دوباره آن وجود دارد و این معادله زمانی پیچیده می شود که به خاطر داشته باشیم پلیس های ترکیه از خشن ترین نیروهای پلیس جهان هستند و سرکوب خشونت آمیز مخالفین توسط آنان در اتحادیه اروپا به ضرر اردوغان تمام می شود.[/size][/font][/color][color=#555555][font=BNazanin][size=4]
جیم- سال 2015 میلادی برای ترکیه، یک ایستگاه تعیین کننده و حیاتی است و لابی ارامنه در آمریکا تمام تلا ش خود را به کار گرفته تا در یکصدمین سالگرد رویدادهای 1915 میلادی، ترکیه را در جهان تحت فشار قرار دهد. اگر چه اردوغان نشان داده که عذرخواهی از ارامنه برای ترکیه دشوار نیست اما هنوز معلوم نیست که این مساله تا چه اندازه بر روابط دیپلماتیک ترکیه و معادلات داخلی این کشور اثر می گذارد.[/size][/font][/color][color=#555555][font=BNazanin][size=4]
دال- مذاکرات صلح بین ترکیه و پ.ک.ک به مقطعی رسیده که بسیاری از تحلیل گران ترکیه بر این باورند بازگشت به دوران خشونت ناممکن است. با این حال نهادهای اقماری پ.ک.ک در داخل ترکیه خواهان ایجاد خودگردانی و ارتقای اختیارات نهادهای محلی هستند و ملی گرایان نیز با تجزیه طلبانه دانستن این مطالبات، دولت را تحت فشار قرار می دهند و مشخص نیست این مساله به کجا ختم خواهد شد. از این گذشته، ترکیه با مسائل کردهای سوریه و عراق نیز مرتبط شده و چالش های کُردی، بخشی از مشکلات تیم اردوغان در مقاطع پیش رو است.[/size][/font][/color][color=#555555][font=BNazanin][size=4]
ه- موضوع تامین منابع انرژی و انتقال نفت و از آسیای میانه و عراق به بازارهای جهانی از اهداف استراتژیک ترکیه است. ترکیه در حال حاضر با وجود اعتراضات بغداد و واشنگتن، قرار داد نفتی 50 ساله با اربیل امضا کرده و برای انتقال گاز آذربایجان نیز خیزهای بلندی برداشته است اما این پروژه ریسک های بلقوه ای دارد و در منطقه دریای سفید و منابع نفت و گاز قبرس نیز، امکان رویارویی ترکیه و اسراییل دور از ذهن نیست.[/size][/font][/color][color=#555555][font=BNazanin][size=4]
و- ژنرال های ترکیه در دوران اقتدار اردوغان سیاه ترین روزهای خود را سپری کردند و بیش از دویست تن از آنان سر از زندان درآوردند و قدرت سیاسی از دست نظامیان درآمد. اما روابط و شبکه های پنهانی نظامیان، امنیتی ها و ارتباط آنان با سختار موازی فتح الله گولن، شبکه ای نیست که بتوان اهمیت حملات احتمالی آن را نادیده گرفت.[/size][/font][/color][color=#555555][font=BNazanin][size=4]
ح- عضویت کامل ترکیه در اتحادیه اروپا هنوز هم در هاله ای از ابهام قرار دارد و مشخص نیست که ایا اردوغان و یاران او در مقاطع پیش رو در برابر انتظارات اتحادیه اروپا و انتقادات سران اتحادیه، تغییری در شیوه های سیاسی خود اعمل خواهند کرد یا خیر. اما آن چه که مشخص است این است که توسعه اقتصادی ترکیه در گرو دوستی کامل با اروپایی ها است.[/size][/font][/color][color=#555555][font=BNazanin][size=4]
ط- اردوغان تمایل دارد در هر دو جبهه شرق و غرب، در حوزه دیپلماسی و سیاسی، بازی کند. اما شواهد نشان می دهد که خیلی وقت ها در این مسیر چالش هایی به وجود می آید که راه بر بلندپوازی های اردوغان می گیرد. روابط ترکیه با جهان عرب، رویکرد این کشور به مساله فلسطین، اخوان المسلمین و مسائلی ازاین دست در کنار حفظ دوستی استراتژیک با بلوک غرب گاهی تریه را دچار دردسرهایی می کند که همه ابعاد آن قابل پیش بینی نیست.[/size][/font][/color][color=#555555][font=BNazanin][size=4]
ی- سیاست خارجی ترکیه در حوزه منطقه ای، ارتباط مستقیمی با معادلات ایران، عراق و سوریه دارد. شرایط جدید عراق، جبهه گیری آشکار آنکارا علیه مالکی، مواضع خاص ترکیه در مساله سوریه و سرمایه گذاری بسیار جدی اردوغان بر روی ائتلاف مخالفین سوریه و در کنار همه این مسائل، استقرار نسب حضور گروه های افراطی نظیر داعش و النصره در سوریه و عراق، در آینده مسائلی را رقم می زند که می تواند ترکیه را با چالش های جدی روبرو کند.[/size][/font][/color][color=#555555][font=BNazanin][size=4]
http://www.irdiplomacy.ir/fa/page/1935901/%D8%A7%D8%B1%D8%AF%D9%88%D8%BA%D8%A7%D9%86+%D8%AA%D8%A7+%DA%A9%D8%AC%D8%A7+%D9%BE%DB%8C%D8%B4+%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%87%D8%AF+%D8%B1%D9%81%D8%AA%D8%9F.html[/size][/font][/color]
  • Upvote 3
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط EBRAHIM
      IRIS و پدید آمدن برنامه فضایی ایران (قسمت اول )

      مدتیست که از رسانه های جهانی،خبرهایی به گوش میرسد که ایران در حال تولید موشکی است که توانایی حمل ماهواره به فضا دارد.آيا چنين چيزي امكان دارد؟آيا اين ماجرا يك بلوف سياسيست يا حقيقت دارد؟
      دوستان از نظرات مفيد خودشون دريق نكنند امیدوارم مبحث جالبی شود.
      با تشكر



      چند نکته قبال از خواندن مقاله :مطمئنا نظرات نویسنده با نظرات مترجم یکی نیست!!!
      در این مقاله موشک IRIS معادل موشک شهاب 3 دی فرض شده که آن هم به نوبه خود معادل موشک نو دونگ کره شمالی را در اختیار گرفته
      موشک IRIS ویا شهاب 3 دی اولین موشک ماهواره بر سبک ایران فرض شده اند (پراکنده بودن اطلاعات اجازه سخن قطعی را نمیدهد )
      موشک شهاب پنج معادل تائه دو پونگ دو کره شمالی فرض شده (البته از سوی نویسنده آن که آمریکایی هستند ) و عنوان اولین ماهواره بر سنگین ایران را بر دوش میکشد
      =============================================

      نخستین ظهور موشک ماهواره بر IRIS/IRSL-X-1

      با وجود ادعاهای ایران مبنی بر عدم بالابردن برد شهاب 3 دولت ایران در حال حاضر مشغول به ساخت و توسعه نخستین ماهواره بر خود موسوم به IRIS میباشد .
      پرتابگر ماهواره IRIS در ظاهر دارای ترکیب ساختمانی از موشک بالستیکShahab3 است که در مرحله اول از طراحی
      ان بهره میبرد و در مرحله دوم پرتابگر دارای دوقسمت موتور جامد و نیز محل حمل ماهواره (قسمت سوم) توسط پرتابگر است که قطر این مرحله از مرحله اول کمی بیشتر است و میتواند ماهواره های مخابراتی و علمی را در مدار زمین قرار دهد .
      .پرتابگر IRIS با پیکر بندی انجام شده بر روی آن پرتابگریست ایده آل به عنوان کاوشکر یا موشک اکتشافی که میتواند برای حمل کلاهک جنگی و یا توسعه کلاهک های فضایی قابل بازگشت و یا در نهایت برای ارسال محموله های علمی به فضا مورد استفاده قرار گیرد .البته این پرتابگر درحال حاضر نمیتواند ماهواره ها و یا محموله های با جرم بالا را به سمت مدار پرتاب کند . مگر اینکه مرحله سومی نیز به آن اضافه شود تا تبدیل به یک پرتابگر سنگین گردد .
      با توجه به آزمایش موشک چند مرحله ای شهاب 3 نویسنده بر این عقیده است که در صورتی که پرتاب آز مایشی موشک Shahab-3D نخستین پرواز آزمایشی پرتابگر IRIS باشد در آن صورت پرتابهای موشک های
      Shahab - 5 دومین و سومین مرحله از برنامه ساخت یک پرتابگر ماهواره ای است که ایران ادعا دارد در حال توسعه آن است .
      اولین تصویر از موشک IRIS در یکی از نمایشگاههای هوا و فضای ایرانیان در اندازه یک ماکت یک متری به نمایش گذاشته شد . نویسنده ادعا دارد که تستهای ناموفق پرتابی این موشک علت اصلی به تاخیر افتادن توسعه موشک حامل پرتابگر شهاب 5 تا کنون بوده است ولی با تردید بیان میکند که فقط زمان قادر به روشن ساختن این مطلب میباشد .

      نویسنده مقاله ادعا دارد که اختمال توسعه نوع جدیدی از موشک های بالستیک از روی این نسخه پرتابی با نامهای جدیدتر از Shahab - 3d وجود دارد ، ونیز باتوجه به موتور سوخت جامد مورد استفاده در مرحله فوقانی و نیز تمام اطلاعاتی که از موشک شهاب 3 در اختیار است ، طراحی نمایش داده شده از IRIS یقینا طرحی مناسب با استفاده از طراحی موشک بالستیک شهاب 3 است . هرچند که پرتاب این سیستم آزمایشی پیشرفته که پیش از این در غرب و شرق مورد استفاده قرار گرفته و از متدهای غربی و شرقی نیز برای توسعه استفاده کرده برای ملل چیز چندان غیر عادی نخواهد بود ، ولی به سرعت بخشیدن برای توسعه اولین ماهواره بر سنگین ایران قبل از پرتاب کمک شایانی خواهد کرد .
      نویسنده در ادامه با بیان شباهت موجود بین شهاب 3d و نسخه های دوم و سوم موشک تائه دو پونگ کره شمالی این پرسشها
      را مطرح میکند که آیا شهاب 3D میتواند نسخه اصلاح شده از ماهواره بر ایرانی IRIS باشد که تست نخست خود را سپری کرده است ؟ آیا این موشک همان نسخه بالستیک فضایی از موشک تائه دو پونگ 2 کره شمالی وترکیب ماهواره بر شهاب 5 است و یا اینکه موشک بالستیکی ساخت ایران است ؟
      شاید تاحد زیادی بتوان گفت که ایران در حال همکاری با کره شمالی برای ساخت نسخه دوم و سوم ماهواره بر شهاب 5 است و هر دو در انجام این طرح مشارکت جدی دارند. کره شمالی که در سال های پایانی قرن 20 نسخه جدید و بهسازی شده ای از موشک تائه دو پونگ 1 را آزمایش کرده بود در بین 26 Juan و 2 Julay سال 2001 نخستسن نمونه پرتابی از موشک تائه دو پونگ دو را برای پرتاب بر روی سکوی تاسیسات پرتاب خود قرار داده بود .
      این کاملا واضح است که موشک شهاب 3 دی چند ثانیه پس از پرتاب و قبل از پایان مرحله اول در اولین تست خود در آسمان منفجر شد . با وجود طراحی متناسب موتور سوخت جامد آن و نیز پوشش آیرو دینامیک موشک متاسفانه انفجار باعث جلوگیری از آزمایش این قسمت ها گردید . در کل باید به این نتیجه رسید که در صورت تداوم برای ساخت و تکمیل شهاب 5 گلی به یاد ماندنی برای مردم ایران در بخش فضا به ثمر خواهد رسید .


      ========================================
      اما مشخصات موشک IRIS

      حد اکثر بار قابل حمل توسط کلاهک موشک (کیلوگرم ): 760-987-1,158 بار فضایی و یا کلاهک جنگی .
      حداکثر برد ( کیلومتر ) : 1500
      تعداد مراحل : 2
      قطر موشک (متر ) : 1.32 - 1.35 – 1.85
      ارتفاع موشک : 17.1 متر
      وزن در حالت پرتابی سبک : 16000 کیلوگرم
      وظیفه : برای پرتاب محموله های فضایی علمی و تحقیقاتی و نیز ماهواره ها

      اطلاعات مربوط به مرحله اول موشک
      ارتفاع : 14 متر
      قطر : 1.32 – 1.35 – 1.85 متر
      جرم :15092 کیلوگرم
      تراست : موثر 26051 کیلوگرم بر فوت مربع - واقعی 26,760-26,600 کیلوگرم بر فوت مربع
      زمان سوخت : 110 ثانیه
      نوع سوخت : TM-185 (20% Gasoline + 80% Kerosene)
      نوع اکسید کننده : AK-27I (27% N2O4 + 73% HNO3 + Iodium Inhibitor)
      جرم سوخت :12912 کیلو گرم

      اطلاعات مربوط به مرحله دوم موشک
      ارتفاع : 3 الی 4 متر در کل
      قطر : 1.3 ای 2 متر
      وزن : نا معلوم
      تراست موتور : نامعلوم
      مدت زمان سوخت : 100 ثانیه
      نوع سوخت : جامد

      لطفا اگر کسی تصویری از این پرتابگر داره در تاپک قرار بده

      ادامه دارد ..........
      ======================
      منبع خبر:وبلاگ هوانوردی قرن 21
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.